«Οι ‘‘μπολσεβίκοι’’ τού ΣΥΡΙΖΑ θέλουν κρέμασμα. Μακάρι να μην αποδειχθεί ότι οι ‘‘μενσεβίκοι’’ του θέλουν παλούκωμα!»* (προδημοσίευση)

*Τρικάκι που σκοπεύουμε να ρίξουμε κατά τη συνεδρίαση της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής τού ΣΥΡΙΖΑ το Σαββατοκύριακο που μας έρχεται. Με την αναφορά σε μπολσεβίκους και μενσεβίκους να μην έχει κανένα ιστορικό περιεχόμενο, αλλά να μένει αυστηρά στο εννοιολογικό (πλειοψηφία/μειοψηφία). Τα εισαγωγικά οφείλονται στις αμφιβολίες που έχουμε σχετικά με το αν οι συσχετισμοί στην κορυφή τού ΣΥΡΙΖΑ αντιστοιχούν στους συσχετισμούς τής αριστερής κοινωνικής βάσης του.

~•~•~•~•~•~

Μόνο οι τυφλοί, οι γραμμιτζήδες, οι αφελείς, οι έχοντες πολιτικό IQ ραδικιού και οι ματαίως αυταπατώμενοι δεν βλέπουν τη μεγάλη εικόνα που σχηματίστηκε μετά την ολοκλήρωση της περιοδείας τού Αλέξη Τσίπρα σε Λατινική Αμερική, Βερολίνο και ΗΠΑ. Και η μεγάλη εικόνα είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, με ευθύνη τού Αλέξη Τσίπρα και των βασικών επιτελών τής ηγετικής περί αυτόν ομάδας, εσύρθη βίαια και πραξικοπηματικά σε πολιτικό χώρο που δεν αντιστοιχεί στο μέχρι πρότινος στίγμα του στον ιδεολογικοπολιτικό χάρτη. Γιατί βέβαια η  αφετηριακή βάση από την οποία ο ΣΥΡΙΖΑ ξεκίνησε την πορεία του για να εκτιναχθεί στη θέση τής αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν είναι εκείνη ενός θολού δημοκρατισμού, ευνουχισμένου από κάθε κοινωνικά ανατρεπτική ριζοσπαστικότητα. Και τα χέρια που σηκώθηκαν στην πρόσφατη Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ (στην ουσία άτυπου Συνεδρίου πριν από το ιδρυτικό τής άνοιξης —αν γίνει τότε...) διόλου δεν σηκώθηκαν για να προχωρήσουν σε έναν τέτοιο ευνουχισμό, αλλά για να υπερψηφίσουν το Σχέδιο Διακήρυξης που δεν έχει την παραμικρή σχέση με τέτοιου τύπου ‘‘εγχειρήσεις’’...

Ταξίδι χωρίς πυξίδα

Λένε ότι μπορείς να πας άφοβα μέχρι την άκρη τού κόσμου, αν έχεις μαζί σου πυξίδα (ακόμα και στην κόλαση —ή και στη σπηλιά τού Μινώταυρου, αν διαθέτεις κάποιον μίτο). Φαίνεται όμως ότι ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ και η συνοδεία του, κι αν είχαν τέτοια πυξίδα, την άφησαν στα σπίτια τους (μιλάμε για αριστερά πολιτικά στελέχη, άρα είναι αυτονόητο πως εννοούμε ιδεολογικοπολιτική πυξίδα). 

(Συνεχίζεται —αύριο ή, το αργότερο, την Παρασκευή.)

Στην εικόνα, μία μαύρη γάτα που όχι μόνο δεν πιάνει ποντίκια, αλλά, κρίνοντας από την τρομάρα της στη θέα ενός και μοναδικού, μπορούμε με ασφάλεια να υποθέσουμε πως, αν φορούσε βρακιά, θα τα είχε λερώσει και μόνο στην ιδέα ότι πρέπει να τα βάλει μαζί τους!... Από το beta.photobucket.com.