Τετάρτη 10 Σεπτεμβρίου 2014

Ευχετήριο post επί τη ενάρξει τής νέας σεζόν



Τα σχολεία ανοίγουν αύριο και μου έχει μείνει ακόμα η εντύπωση ότι μόνο το κουδούνι ανοίγει την αυλαία τής επανεκκίνησης του φθινοπώρου. Καλή αρχή, λοιπόν. Με αισιοδοξία, αλλά χωρίς αυταπάτες. Προ πάντων χωρίς αυταπάτες…

ΥΓ Από σήμερα, το blog επιστρέφει στον ελεύθερο σχολιασμό, δηλαδή χωρίς υποχρέωση ανοίγματος λογαριασμού Google. Με μία αυστηρή προϋπόθεση: Οι επίδοξοι σχολιαστές να ‘‘ξεχάσουν’’ από τη φόρμα τών σχολίων την τελευταία επιλογή (Ανώνυμος) και να έχουν μάτια μόνο για την προτελευταία (Όνομα/Διεύθυνση URL). Εκεί θα συμπληρώνουν το όνομα που θα διαλέξουν, με το οποίο και θα πρέπει να εμφανίζονται κάθε φορά που θα θέλουν να σχολιάσουν εδώ (εννοείται ότι όσοι έχουν ήδη λογαριασμό Google ή θα ανοίξουν στο μέλλον  μπορούν να κάνουν χρήση του).  Η πρώτη παράβαση θα τιμωρείται με κίτρινη κάρτα (υπενθύμιση του κανόνα και προειδοποίηση). Η δεύτερη, με κόκκινη (‘‘αποβολή’’ τού σχολίου).

4 σχόλια:

HollowSky είπε...

Καλή αρχή λοιπόν φίλε Left!
Και πάλι στα θρανία!
Πήραμε όλα τα βιβλία;
Χαρτιά, στιλό;
Υπογραμμιστήρια;
Σφυριά;
Δρεπάνια;
Διαβήτη να περικυκλώσουμε το Α;
Τσιτατολόγιο;
Προσανατολιστήρι μη χαθούμε στους δαίδαλους των τακτικών ελιγμών;
Συγκεκριμενοχάρακα μη μας φάει η γενικότητα;

;-) :-) :-))

LeftG700 είπε...

Φίλε HollowSky,


Και γ@#ώ τις ευχές! Ευχαριστώ πολύ και ανταποδίδω! :-)


Τα λέμε

Ενη είπε...

Αριστερά Φιλαράκια

Καλή αρχή λοιπόν με τη νεα σεζον.
Το ποστ σας και ο τιτλος του μαλλον υποδηλώνει οτι οσα ακουσατε, ακουτε και θα ακουσετε, τα θεωρειτε μεγαλες απιθανοτητες "poutses mple".

Το γραφω κοσμια με λατινικους χαρακτηρες, οπως εσεις, για να μη σας θίξω και με .....μαλωσετε. ΧΑ

Τώρα ομως για να σοβαρολογησουμε λιγο, αναμενουμε να διατυπώσετε τις αποψεις σας για τη διαγγελθεισα "κυβερνητικη πολιτικη" της Αριστεράς. :-)




LeftG700 είπε...

Φίλη Ένη,


Ευχαριστούμε για τις ευχές. Καλή αρχή και σ' εσένα!

Ναι, θα το κάνω αυτό που λες (πώς βλέπουμε το κυβερνητικό πρόγραμμα που εξήγγειλε ο Τσίπρας). Μάλλον το επόμενο ποστ και οπωσδήποτε μέσα στη βδομάδα.

Να σε μαλώσουμε; Σε μαλώσαμε ποτέ, για να σε μαλώσουμε τώρα; Όχι, πες! :-)

Με την ευκαιρία (χωρίς καμία διάθεση κουτσομπολιού και χωρίς καμία πρόθεση να ανοίξω κουβέντα —ξέρω ότι δεν γουστάρεις τέτοιες κουβέντες και το σέβομαι· έτσι, για να πω την άποψή μου —το ξέρεις το κουσούρι μου να τα λέω όλα...):

Κάπου πήρε το μάτι μου κάτι πρόσφατους ‘‘αποκεφαλισμούς’’ (ακόμα πιο απότομους από τον δικό μου, που μεθοδεύτηκε έτσι ώστε να πάρει τη μορφή τού κοινή συναινέσει διαζυγίου, και ακόμα πιο αδικαιολόγητους). Αντέδρασα όπως ακριβώς το έγραψες: «αυτοι που θα χαρουν, κατα πασα πιθανότητα, θα ειναι οι αλλοι ιστολογοι. φίλιοι η οχι. :-) ». Δεν είναι και λίγο πράγμα να ξεβρακώνονται κάποιοι από τους πολλούς που αυτοπροσδιορίζονται ως αντισταλινικοί και δημοκράτες (της αστικής δημοκρατίας βεβαίως βεβαίως) και να αποκαλύπτεται σε κοινή θέα, μέσω τών γυμνών οπισθίων τους, η βαθύτερη αλήθεια. Και γίνεται ακόμα μεγαλύτερο, αν σκεφτεί κανείς τις διαφορές με κάποιους που έχουν το όνομα των ‘‘σταλινικών’’ ή των ορφανών τού Χόνεκερ —σαν τις αφεντομουτσουνάρες μας, λόγου χάρη... :-)


Τα λέμε