Δευτέρα 12 Μαρτίου 2012

Case No 28.783: Alekos S. Halvatzis vs. the Party, the Party vs. Alekos S. Halvatzis, or what?


(Μετά από αρκετή καθυστέρηση και με την επιβεβλημένη παρεμβολή ενός post, προσωπικού χαρακτήρα μεν, πολιτικού υπόβαθρου δε, προχωρούμε στην ανάπτυξη του θέματος, του οποίου δώσαμε μία πρόγευση δύο αναρτήσεις πίσω.)


Για όσους δεν ξέρουν την ιστορία: Ο Αλέκος Χαλβατζής, γιός του γνωστού ηγετικού στελέχους τού ΚΚΕ Σπύρου Χαλβατζή, μέλος τής ΚΝΕ από το 1993, μέλος τού Κεντρικού Συμβουλίου της (1997 – 2006), μέλος τού Γραφείου τού ΚΣ (2001 – 2006) και, τα τελευταία χρόνια, αποσπασμένος στο Τμήμα Διαφώτισης της Κεντρικής Επιτροπής, αποχώρησε από το ΚΚΕ τον Σεπτέμβριο του 2010. Το γεγονός το γνωστοποίησε ο ίδιος μέσω προσωπικού blog δύο μήνες μετά, εκθέτοντας πολύ συνοπτικά, αλλά, παρ’ όλα αυτά, αρκετά  διαφωτιστικά, τους λόγους αυτής τής απόφασης.

14 μήνες μετά και πριν λίγες ημέρες, στις 18 Φεβρουαρίου, αποκάλυψε όλα τα σημαντικά πώς και γιατί της αποχώρησής του, δημοσιοποιώντας, πάλι μέσω του blog του, μια μακροσκελέστατη επιστολή που είχε απευθύνει από τον Μάιο τού 2010προς την Κεντρική Επιτροπή και την Επιτροπή Κομματικού Ελέγχου τού ΚΚΕ με την οποία προέβαινε σε σοβαρότατες αιτιάσεις σχετικά με συγκεκριμένες δυσλειτουργίες τού κόμματος σε βασικά, βασικότατα ζητήματα. Οι αιτιάσεις αυτές απορρίφθηκαν στο σύνολό τους. Ο Αλέκος Χαλβατζής (ΑΧ) δημοσιοποίησε επίσης και το σκεπτικό τής απορριπτικής απάντησης της ΚΕ, το οποίο συνοδευόταν και από σφοδρή κριτική προς τον ίδιο, κριτική που, κατά την άποψή του, ήταν ανυπόστατη, αστήρικτη και συκοφαντική. Λίγες ημέρες μετά την απόρριψη, σύμφωνα με τις διηγήσεις τού ίδιου, ανακοίνωσε σε σχετική, ενημερωτική συνεδρίαση της Κομματικής Οργάνωσης Βάσης, στην οποία ανήκε, την αποχώρησή του.

Η συνοπτική εικόνα

Όπως ήδη είπαμε κι όπως μπορεί να διαπιστώσατε όσοι μπήκατε στο ιστολόγιό του, η επιστολή τού ΑΧ είναι πολυσέλιδη (αξίζει όμως να τη διαβάσετε προσεκτικά, με πρώτη ευκαιρία). Η καταγγελτική κριτική που ασκεί επικεντρώνεται:
α) στους δομικά προβληματικούς τρόπους δουλειάς και παρέμβασης στους μαζικούς χώρους,
β) στην υποχώρηση της δράσης μελών και οργανώσεων και την υποκατάσταση της δράσης από απλώς θεαματικούς ακτιβισμούς,
γ) στην οργανωτική αποδυνάμωση και αριθμητική συρρίκνωση της ΚΝΕ,
δ) στη διολίσθηση σε θέσεις και αναλύσεις διαφορετικές από τις αποφάσεις διαφόρων οργάνων, συνεδρίων κ.λπ., που αφορούν σε στρατηγικά ζητήματα και συνεπώς δημιουργούν συγχύσεις και αποπροσανατολίζουν την πολιτικο-ιδεολογική παρέμβαση του κόμματος και
ε) την παραβίαση της εσωκομματικής δημοκρατίας, συνεπώς την υπονόμευση της βασικής αρχής λειτουργίας του, τού δημοκρατικού συγκεντρωτισμού.

Αξίζει να σημειωθεί ότι ο ΑΧ κάνει λόγο για εκτροπή τού κόμματος από την αποστολή του, την οποία και αποδίδει σε σταδιακή αναρρίχηση ανίκανων στελεχών σε ηγετικές θέσεις, όπου και κατέχουν πλέον την πλειοψηφία, επιρρίπτοντας ευθύνες γι’ αυτή την κατάσταση μέχρι τού βαθμού τής συνέργειας ακόμα και στην ίδια την Αλέκα Παπαρήγα. Τέλος, ο ΑΧ κάνει σαφές σε όλους τους τόνους και σε πολλά σημεία ότι παραμένει κομμουνιστής, πιστός στις αρχές τού επιστημονικού σοσιαλισμού και του μαρξισμού-λενινισμού και σταθερά προσανατολισμένος στην ‘‘κλασική’’ αντίληψη της οργάνωσης και καθοδήγησης της εργατικής τάξης σε και από ένα(1) κομμουνιστικό κόμμα.

Από όλα τα παραπάνω, η εξέταση των οποίων απαιτεί τουλάχιστον μια ανάρτηση για το καθένα (για το δ τουλάχιστον δύο), αλλά και συγκεκριμένες πληροφορίες και πραγματολογικό υλικό που δεν είναι εύκολο να συγκεντρωθούν, θα μας απασχολήσει μόνο το τελευταίο: η εσωκομματική δημοκρατία. Να πούμε μόνο συνοπτικά ότι στα γραφόμενα από τον ΑΧ είδαμε πολλές ενδιαφέρουσες σκέψεις, μια σταθερή εμπιστοσύνη στη βάση τού κόμματος (κάτι αντίστοιχο με τη μαοϊκή ρήση «να εμπιστευόμαστε το λαό», που συχνά υπενθυμίζουμε κι εμείς) —την οποία όμως δεν ‘‘χαϊδεύει’’, καθώς εμμέσως πλην σαφώς την καλεί να αναλάβει την ευθύνη και υποχρέωση συνάμα άρθρωσης κριτικού λόγου— μαζί με μια βαθιά πεποίθηση ότι η αλήθεια, ακόμα κι αν πονάει, πρέπει να συζητιέται ανοιχτά. Από την άλλη, είδαμε και αρκετές ασάφειες ή γενικόλογες τοποθετήσεις, χωρίς τη διευκρίνιση των οποίων, προφανώς από τον ίδιον, δεν μπορούμε εμείς τουλάχιστον να σχηματίσουμε ολοκληρωμένη εικόνα  για  τις απόψεις του. Όπως είδαμε και μια ολιστικά νομοτελειακή αντίληψη για την κίνηση της Ιστορίας που φαίνεται να τον διακατέχει, κάτι που μας βρίσκει κατηγορηματικά αντίθετους, καθώς και τις θετικές αναφορές του στον ξεπερασμένο, αχρείαστο και από πολλές πλευρές προβληματικό στις σύγχρονες συνθήκες θετικίζοντα όρο τού «επιστημονικού σοσιαλισμού». Τέλος, να πούμε ότι ο ΑΧ δεν αποφεύγει το λάθος να δημιουργήσει την αίσθηση και μιας κάποιας συνωμοσίας που κατ’ αυτόν έχει εξυφανθεί εντός τού κόμματος, λάθος που, εκτός άλλων, υπονομεύει και τη δική του προσπάθεια να επιστήσει την προσοχή τών μελών και των φίλων τού κόμματος σε αίτια και διαδικασίες που οδήγησαν στην εκτροπή από την αποστολή του. Μετά από αυτά τα γενικά και συνοπτικά σχόλια, ας έρθουμε σε αυτό που, από όσα θίγει ο ΑΧ, θα μας απασχολήσει και το οποίο, αν και εστιάζει σε ένα κομμουνιστικό κόμμα που λειτουργεί με βάση την αρχή τού δημοκρατικού συγκεντρωτισμού, έχει ευρύτερη σημασία για τη λειτουργία τών αριστερών κομμάτων.

Τυπική δημοκρατία – Ανεξέλεγκτος συγκεντρωτισμός

Αυτός ο υπότιτλος συνοψίζει την κριτική τού ΑΧ σχετικά με τους πραγματικούς όρους υπό τους οποίους εφαρμόζεται στην πράξη τα τελευταία χρόνια η αρχή τού δημοκρατικού συγκεντρωτισμού στο ΚΚΕ. Πράγματι:

Και το τελευταίο μέλος έχει κάθε δικαίωμα να ασκήσει κριτική για οτιδήποτε και προς τον οποιονδήποτε μέσα στα κομματικά όργανα. Αυτό επιβεβαιώνεται πανηγυρικά από τον ίδιον τον ΑΧ όταν γράφει κατ’ επανάληψη στα κείμενά του πως πάντα έλεγε τις κριτικές απόψεις του μέσα στο κόμμα ανοιχτά και καθαρά. Έχει ακόμα το δικαίωμα, όπως επίσης πανηγυρικά αποδεικνύεται από την περίπτωσή του, να απευθύνεται στα ανώτερα όργανα τού κόμματος, φτάνοντας μέχρι τα ανώτατα (εκτός Συνεδρίων), την ΚΕ και το ΠΓ, για να επισημάνει αδυναμίες, λάθη και παραλείψεις και να ζητήσει εξηγήσεις. Να ζητήσει εξηγήσεις ακόμα και για αδυναμίες, λάθη και παραλείψεις που, κατά την άποψή του, ισοδυναμούν με εκτροπή!

Δεν τα αρνείται όλα αυτά ο ΑΧ, θα ήταν ανόητος να αυτοδιαψεύδεται τόσο οικτρά από το ίδιο του το γραπτό. Λέει όμως το άλλο:

Υποστηρίζει ότι στην πράξη, στην καθημερινή λειτουργία τού κόμματος, η κριτική στάση τών μελών, (που για εμάς είναι πρώτα υποχρέωση και μετά δικαίωμα σε ένα αριστερό κόμμα), όχι μόνο δεν καλλιεργείται και δεν ενθαρρύνεται, αλλά, αντίθετα, υπονομεύεται και αποθαρρύνεται παντοιοτρόπως. Με τα δικά του λόγια και τονισμούς:

“Σκιάχτρα”: Οι υπαρκτές δυσκολίες της ταξικής πάλης, η επίθεση του ταξικού εχθρού ή πολιτικών αντιπάλων, αξιοποιούνται έντεχνα για τη χειραγώγηση του Κομματικού δυναμικού. Οι όροι «αντικομμουνισμός», «οπορτουνισμός», «προβοκάτσια», «φραξιονισμός» ακούγονται διαρκώς για να περιγράψουν περιστατικά που μάλιστα εντελώς αστήρικτα παρουσιάζονται ως πρωτοφανή στην ιστορία. Συχνά-πυκνά χρησιμοποιούνται οι παραπάνω όροι με το παραμικρό και καταχρηστικά, με αποτέλεσμα να ευτελίζονται (κατά τη γνωστή ιστορία «λύκοι στα αρνιά») και όταν έρθει η ώρα να τους χρησιμοποιήσουμε στα αλήθεια ο κόσμος λέει «καλά μας τα ξανάπατε». Ακόμα και όταν χρησιμοποιούνται εύλογα, δεν τεκμηριώνονται ούτε εξηγούνται επαρκώς. Τελικά συνειδητά χρησιμοποιούνται ως σκιάχτρα: οποιαδήποτε άποψη δεν είναι αρεστή, επιχειρείται να ταυτιστεί με μια “κραγμένη” για το ΚΚΕ άποψη και τους πομπούς της,

●  διαφωνείς με κάποια εκτίμηση για το σοσιαλισμό —«αυτά τα λέει η Ελευθεροτυπία και ο Ρούσσης»,

● έχεις παρατηρήσεις για το ΠΑΜΕ —«αυτά τα λέει ο Παναγόπουλος, η εργοδοσία και ο ΣΥΝ» ,

Παράλληλα ως απόλυτο κριτήριο της ορθότητας της γραμμής παρουσιάζεται η επίθεση από τα αστικά ΜΜΕ. Πράγμα που δεν είναι πάντα σωστό γιατί δεν είναι όλα τα ΜΜΕ χαζά, οι πιο ικανοί προπαγανδιστές πιάνονται και από υπαρκτές αδυναμίες-λάθη για να στηρίξουν την συνολική, ισοπεδωτική, αντικομμουνιστική επίθεση τους που φυσικά δεν μπορεί να σταθεί αλλιώς.

Ενώ θα πρέπει να επισημανθεί ότι πλέον δεν είναι σπάνιες κατά καιρούς και κατά περίπτωση οι “επιθέσεις φιλίας” από τον Αστικό Τύπο στο ΚΚΕ και στο ΠΑΜΕ με προβολή και εκθειαστικά σχόλια.

Οι παραβιάσεις στη λειτουργία διαμορφώνουν ένα νοσηρό κλίμα. Υπάρχει νέα αντίληψη για την επαγρύπνηση: «είμαστε όλοι ύποπτοι» και ιδεολογικός τραμπουκισμός με βάση το σχήμα:

●  όποιος ρωτάει πολλά είναι περίεργος

●  όποιος είναι περίεργος μάλλον διαφωνεί

●  όποιος διαφωνεί μάλλον επηρεάζεται

●  όποιος επηρεάζεται είναι τελικά οπορτουνιστής

● αν είσαι οπορτουνιστής “προφανώς” θα γίνεις και φραξιονιστής

●  και “όλοι ξέρουμε” ότι από φραξιονιστής λίγο θες για να γίνεις πράκτορας (αν δεν είσαι ήδη).

Στελέχη από θέση ισχύος “ενημερώνουν” για συντρόφους, ποινές κλπ κατά το δοκούν πέρα από αποφάσεις με βάση υποψίες, προσωπικές απόψεις, καταγγελίες.

Με χαρακτηριστική ευκολία και με ασαφείς διατυπώσεις τσουβαλιάζονται άνθρωποι, απόψεις, κατηγορίες.

 Δεν θέλει και πολύ φιλοσοφία για να καταλάβει κανείς ότι, στο βαθμό που οι παραπάνω καταστάσεις αληθεύουν, το πρακτικό αποτέλεσμα είναι να εγκαθιδρύεται ένας απολυταρχικός, ανεξέλεγκτος συγκεντρωτισμός εκτός ουσιαστικής και αποτελεσματικής κριτικής. Κι αυτό, στα συμφραζόμενα της καθημερινής λειτουργίας τού κόμματος, σημαίνει ένα ‘‘θωρακισμένο’’ Πολιτικό Γραφείο και μια ‘‘κατάφρακτη’’ Κεντρική Επιτροπή (αυτά τα όργανα καθοδηγούν ένα κομμουνιστικό κόμμα στο συντριπτικό μέρος τού εκτυλισσόμενου χρόνου) έναντι των κατώτερων στελεχών και των απλών μελών, τα οποία καλούνται να επιλέξουν μεταξύ τού να λειτουργούν είτε ως ‘‘γραμμιτζήδες’’, είτε ως ‘‘στρατιωτάκια ακούνητα, αμίλητα κι αγέλαστα’’.

Déjà vu

Τίποτε από όλα όσα καταγγέλλει ο ΑΧ δεν μας εξέπληξε. Όχι γιατί δεν είναι σοκαριστικά ή γιατί δεν έχουμε την ικανότητα να καταλάβουμε τις καταστρεπτικές συνέπειες που έχουν για ένα οποιοδήποτε κομμουνιστικό ή άλλο αριστερό κόμμα ή οργάνωση που λειτουργεί με βάση τον δημοκρατικό συγκεντρωτισμό. Αλλά γιατί, απλούστατα, τα έχουμε ακούσει  δεκάδες άλλες φορές από ανθρώπους που έζησαν το ΚΚΕ μετά τη μεταπολίτευση του 1974. Κάνα δυο από εμάς, τα έχουμε ακούσει μέσα στην οικογένειά μας ή από συγγενείς μας. Άλλοι τα έχουμε ακούσει από παλιούς ‘‘αποστρατευμένους’’ αριστερούς —αλλά πάντα αριστερούς— στην πλειοψηφία τους κάποτε μέλη τού ΚΚΕ, πολλοί από τους οποίους παραμένουν και τώρα ψηφοφόροι του. Και είχαμε την τύχη να ακούσουμε μαρτυρίες και για παλαιότερες εποχές, όπως αυτές που ακούσαμε από τον Καπετάνιο μας, που ένα βράδυ έφυγε από το αμπρί τού ‘‘Εθνικού’’ Στρατού εκεί στο Γράμμο, για να περάσει απέναντι στους δικούς του. Στους ίδιους δικούς του που λίγα χρόνια μετά τον κυνήγησαν στην Πολωνία, για να τον σώσει ο καθηγητής του στο Πανεπιστήμιο και μέλος τού Ενωμένου Εργατικού Κόμματος Πολωνίας, κρύβοντάς τον για βδομάδες στο σπίτι του. Και εκτός από αυτά που έχουμε ακούσει, δεν έχουμε διαβάσει τι γινόταν μετά την ήττα τού ’49 όπου, αντί τής ανοιχτής συζήτησης για την τραγική κατάληξη, οι διαγραφές και οι καταγγελίες για ‘‘λιπόψυχους’’, ‘‘ηττοπαθείς’’ και ‘‘υπόπτους’’, αν όχι ‘‘πράκτορες’’ διαδεχόντουσαν η μία την άλλη, με κορυφαία στη διαρκή τραγωδία την περίπτωση τού Κώστα Καραγιώργη; Και δεν ξέρουμε τι έγινε στην Τασκένδη το 1955, όπου οι χθεσινοί ‘‘ζαχαριαδικοί’’-θύτες μετατράπηκαν εν μία νυκτί σε θύματα; Γιατί λοιπόν να  μας εκπλήξουν τα όσα λέει ο ΑΧ;

Μα ακόμα κι αν δεν τα ξέραμε όλα αυτά, ακόμα κι αν εμείς οι πέντε είχαμε γεννηθεί ταυτόχρονα με αυτό το blog, και πάλι δεν θα νιώθαμε πολύ μεγάλη έκπληξη. Για διαβάστε ένα σχόλιο κάποιου αναγνώστη μας, που υπογράφει με το ίδιο μικρό όνομα του ΑΧ, από την πιο διαβασμένη ανάρτησή μας («Ανοιχτή επιστολή προς την ηγεσία, τα στελέχη, τα μέλη και τους οπαδούς τού ΚΚΕ»). Είναι το τελευταίο σχόλιο που έχει κατατεθεί εκεί, μήνες και μήνες μετά (το παραθέτουμε αυτολεξεί με κάποιες δικές μας ορθογραφικές και συντακτικές παρεμβάσεις).

Ανώνυμος είπε...
Ανήκα μέχρι πριν από λίγο στην ΚΝΕ και μάλιστα ήμουν στο Τομεακό Γραφείο Καθοδήγησης των μαθητών. Διαγράφηκα με απαράδεκτο και φασιστικό αλλά και αντικαταστατικό τρόπο, επειδή πρότεινα κάτι βέβηλο —συνεργασία του ΚΚΕ με την ευρύτερη Αριστερά, τουλάχιστον όπου υπάρχει σύγκλιση στα συνδικάτα και στα κινήματα. Με έβγαλαν προβοκάτορα μέχρι και πράκτορα άλλου κόμματος —σήμερα είμαι στην εξωκοινωβουλευτική Αριστερά, δεν λέω πού ακριβώς, δεν θέλω να κάνω διαφήμιση. Δυστυχώς το ΚΚΕ όχι μόνο δεν μαθαίνει από τα λάθη του, κάνει τα ίδια. Αν και διαφωνούμε σε πολλά, τουλάχιστον με τον ΣΥΡΙΖΑ ή με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ υπάρχει σύγκλιση, έστω και σε κινηματικό επίπεδο, στον δρόμο, στον σύλλογο, στο συνδικάτο, όπου συμφωνούμε είμαστε μαζί. Το ΚΚΕ ως φάντασμα του Σταλινικού του παρελθόντος, και πρόσφατα μέλλοντος, πορεύεται μόνο. Ας μην έχετε αυταπάτες, δυστυχώς.
Φιλικά-συντροφικά, Αλέκος. (7 Δεκεμβρίου 2011 4.59 Π.Μ.)

Hey, hey, hey! The Court is now in session!

Όπως ήταν απολύτως αναμενόμενο, η δημοσίευση της επιστολής τού ΑΧ στις 18 Φεβρουαρίου που επανέφερε το ζήτημα στο προσκήνιο δεν προκάλεσε κάποια επίσημη και άμεση απάντηση από το ΚΚΕ. Υπήρξε όμως μία έμμεση, μέσα από ένα μεγάλο άρθρο τού Δημήτρη Γόντικα (ΔΓ) που δημοσιεύτηκε στον «Ριζοσπάστη» στις 29 Φεβρουαρίου. Το άρθρο, με πρόσχημα τη συμπλήρωση 100 χρόνων από την ίδρυση του ΚΚΕ (που θα γίνει όμως σε …έξι χρόνια!), ήταν ένα τυπικό δείγμα ‘‘κομματικοπατριωτικού’’ λόγου και εστίαζε στην ανώτερη ηθική στάση που σηματοδοτεί η αταλάντευτη και συνεπής στράτευση με το κομμουνιστικό κόμμα και η πίστη στις αξίες τού κομμουνισμού με παράλληλες αναφορές σε όσους, εξ αιτίας των δυσκολιών τού ταξικού αγώνα, εγκατέλειψαν το ΚΚΕ, από τους οποίους «αρκετοί πέρασαν απέναντι και πολέμησαν το Κόμμα ή το πολεμούν από αντίπαλες θέσεις ή από εχθρικές προς το Κόμμα ιδέες και αρχές και ιδιαίτερα όσοι διώχθηκαν από το Κόμμα ύστερα από συστηματική και σκόπιμη παραβίαση του Καταστατικού, των κανόνων και αρχών λειτουργίας». Σε όλη αυτή την αφήγηση, δομημένη βεβαίως στη στερεοτυπική και στρεβλή κατά τη γνώμη μας αντίληψη της ηγετικής ομάδας του ΚΚΕ περί κόμματος-Θεού, από την οποία όμως δεν έλειπαν (να σημειωθεί αυτό) και αυτοκριτικές αναφορές στην ανάγκη για «πλούσια συζήτηση στις Κομματικές Οργανώσεις Βάσης», το όνομα του ΑΧ δεν υπήρχε πουθενά. Υπήρχε όμως η ‘‘φωτογραφία’’ του —αν και σε ‘‘κάδρο’’ όχι απολύτως σαφές: είναι από αυτούς που δεν άντεξαν και εγκατέλειψαν τον αγώνα, ή από αυτούς που, επιπλέον, πέρασαν και απέναντι, χωρίς μάλιστα να διευκρινίζεται τι ακριβώς σημαίνει αυτό το απέναντι; Σε κάθε περίπτωση, άσχετα αν τέτοιου τύπου υμνολογίες προς το κόμμα ωθούν αντικειμενικά τα μέλη του και τους οπαδούς του σε υπερασπιστικές στάσεις παρόμοιες με του σκαντζόχοιρου, εκείνο που δεν υπήρχε στο άρθρο τού ΔΓ ήταν οποιεσδήποτε αιχμές που να επαναφέρουν στο προσκήνιο το ‘‘αγαπημένο’’ μοτίβο πολλών αριστερών, αυτό τής πρακτορολογίας, και να προσανατολίζουν στη σκέψη ότι ο ΑΧ έδρασε ως εσωτερικός εχθρός τού κόμματος.

Στο διαδίκτυο όμως, που τα στόματα άνοιξαν κάπως περισσότερο, καθώς στις  σχετικές αναρτήσεις οι οποίες ανέβηκαν σε blogs προσκείμενα στο ΚΚΕ τα σχόλια πήγαν σύννεφο —σε ορισμένες μάλιστα περιπτώσεις έπεσαν και βροχή!—, η γενική εικόνα ήταν διαφορετική. Σε αντίθεση με τον ΔΓ, ο οποίος, αν και ‘‘σκληροπυρηνικός’’ σύμφωνα με όλες τις διηγήσεις, ήταν προσεκτικός στις διατυπώσεις του, ο ΑΧ ‘‘κρεμάστηκε στο τσιγκέλι’’. Και ήταν μια αποκαρδίωση για εμάς —προσωρινή όμως—, που συχνά-πυκνά γράφουμε πως εμπιστευόμαστε το λαό…

Στις συζητήσεις που έγιναν περίσσεψε η απαξίωση, η περιφρόνηση, η λοιδορία. Ακόμα και με αφορμή τα μακριά μαλλιά τού ΑΧ στα φοιτητικά του χρόνια, γράφτηκαν κουβέντες όπως «Αυτά παθαίνεις όταν εμπιστεύεσαι σε θέση ευθύνης έναν κοτσιδάκια...», ή «Το τίμιο παλικάρι επαλείφει μαλακτικό στην πλούσια κόμη.»!!! Ενώ άλλους τους έπιασε το αντι-οικογενειακοκρατικό τους («Ποιος είναι καλοί μου άνθρωποι ο Αλέκος; Έπρεπε να τον ξέρω;») κι άλλοι, παρά το γεγονός πως έγραψαν «Ο τρόπος λειτουργίας του ΚΚΕ είναι κάτι το οποίο με έχει απασχολήσει και στεναχωρήσει πολλές φορές προσωπικά. Και θεωρώ ότι είναι εξαιρετικά σπουδαίο θέμα.», άφησαν αιχμές για ‘‘ιδιαίτερη μεταχείρισή’’ του όσο ήταν στο κόμμα… (Άραγε, όσο ήταν στο κόμμα ο ΑΧ, ασκούσαν κριτική για την ‘‘ιδιαίτερη μεταχείρισή’’ του;)

Τι πυροδότησε όλη αυτή την ανθρωποφαγία; Το γεγονός ότι ο ΑΧ, στέλεχος της ΚΝΕ και του ΚΚΕ για πολλά χρόνια, μίλησε δημοσία και, επομένως, έδωσε τροφή στους εχθρούς τού ΚΚΕ (δημοσιεύματα σε «Έθνος» και «Νέα»), σε μια συγκυρία κατά την οποία το κόμμα δέχεται επιθέσεις (την ημέρα που ο ΑΧ δημοσίευε τις λεπτομέρειες της αποχώρησής του, ‘‘έσκαγε’’ το περιστατικό με τη Χρυσή Αυγή να προσφέρει τρόφιμα στους απεργούς τής «Ελληνικής Χαλυβουργίας» και να τους απευθύνει χαιρετισμό στην πύλη τού εργοστασίου). Αυτό θεωρήθηκε σχεδόν αψευδής απόδειξη τού ότι ο ΑΧ  λειτούργησε, ούτε λίγο ούτε πολύ, ως συνειδητός εχθρός τού κόμματος!!!

Για την πρώτη κατηγορία: Κάθε δημόσια κριτική προς το ΚΚΕ ή οποιοδήποτε αριστερό κόμμα από πρώην στελέχη αξιοποιείται από τους εχθρούς τής Αριστεράς. So what??? Αυτό σημαίνει ότι δεν πρέπει ποτέ να ασκήσουν κριτική δημοσία; Για πόσο; Για ένα χρόνο; Για δύο; Για πέντε; Εφ’ όρου ζωής, μήπως; Και παραπέρα: Χρειάζεται να είναι κάποιος πρώην στέλεχος για να αξιοποιηθεί ‘‘καταλλήλως’’ η κριτική του; Το ίδιο δεν θα συμβεί με την κριτική οποιουδήποτε αυτοπροσδιορίζεται ως αριστερός; Φυσικά, όσο πιο επιφανής και σημαντικός είναι αυτός ο οποιοσδήποτε, τόσο καλύτερα για τους απέναντί μας. Όμως η εκμετάλλευση της κριτικής για σκοπούς διαμετρικά αντίθετους από τους σκοπούς τών ασκούντων την κριτική είναι δεδομένη για όλους. Όλοι, επομένως, πρέπει να ‘‘το ράψουμε’’ για να μη βλάψουμε, ο καθένας στο μέτρο τού κύρους του; Σιγή ασυρμάτου από όλους γιατί μας ακούει ο εχθρός;

Για τη δεύτερη: Πότε η συγκυρία επιτρέπει να ασκηθεί κριτική προς ένα αριστερό κόμμα; Οι φίλοι τού ΚΚΕ είναι της γνώμης πως αυτό δεν μπορεί να γίνεται σε περιόδους κατά τις οποίες το κόμμα τους ‘‘βάλλεται πανταχόθεν’’, διότι, ας πούμε, σε μια τέτοια περίπτωση, είναι στραβό το κλήμα το τρώει κι ο γάιδαρος. Εντάξει, κατανοητό και όχι παράλογο. Μήπως όμως δεν καταλήγουμε πρακτικά στο ίδιο βλαπτικό αποτέλεσμα κι όταν οι καιροί είναι ούριοι, οπότε η κριτική έρχεται να κόψει τον αέρα στα πανιά τού κόμματος και να το αφήσει να κάνει ηλιοθεραπεία στη μέση τού πελάγους; Νομίζουμε πως ναι. Κι ακόμα: σταματάει ποτέ η καθεστηκυία τάξη να υπονομεύει ένα κομμουνιστικό κόμμα; Όχι βέβαια!  Άρα, εκ των πραγμάτων, η μόνη ορθή απάντηση στο αρχικό ερώτημα είναι: ουδέποτε ! Ακόμα κι αν υπάρχει διαβάθμιση στην ακαταλληλότητα κάθε στιγμής, σε τελική ανάλυση, ουδέποτε είναι η κατάλληλη στιγμή να ασκήσει κάποιος κριτική προς το ΚΚΕ!

Για την τρίτη: Η είδηση για την επίσκεψη της Χρυσής Αυγής στην «Ελληνική Χαλυβουργία» δημοσιεύτηκε στο site της το απόγευμα της Παρασκευής, 17 Φεβρουαρίου. Ο ΑΧ δημοσίευσε την επιστολή του στο blog του την επόμενη ημέρα (η ώρα δεν φαίνεται). Γιατί είναι θεωρείται δεδομένο πως όταν ο ΑΧ ανέβαζε την ανάρτηση ήξερε το περιστατικό με τους χρυσαυγίτες;;; Εμείς, π.χ., το μάθαμε δύο ημέρες μετά (το δε δημοσίευμα του ΑΧ, μετά από μία ολόκληρη εβδομάδα!). Γιατί λοιπόν είναι υποχρεωτικό για τον ΑΧ να το ήξερε;;; Ε δεν είναι, γαμώ τον Λένιν μας, δεν είναι! Ή μάλλον, θα το πούμε αλλιώς, σερβίροντας ένα πικρό ποτήρι στους φίλους τού ΚΚΕ. Μπας και καταλάβουν ότι, επί τέλους, κάποια στιγμή, για να βρούμε την άκρη μεταξύ μας, πρέπει να εγκαταλείψουμε τον κανόνα των δύο μέτρων και των δύο σταθμών.

Ορίστε το ποτήρι που πρέπει να πιουν, όσο κι αν θα τους πικρίσει (ας κλείσουν το πολύ-πολύ τη μύτη τους!):

Λοιπόν, είναι ‘‘υποχρεωτικό’’ ο ΑΧ να ήξερε το περιστατικό με τους χρυσαυγίτες, όσο ‘‘υποχρεωτικό’’ είναι την επίσκεψη των ‘‘παλικαριών’’ στην «Ελληνική Χαλυβουργία» να την είχε μεθοδεύσει το ΚΚΕ!!!

Σας άρεσε, παίδες; Με τις υγείες σας!!! ;-)

Εξαιρέσεις

Από αυτή την άθλια εικόνα που περιγράψαμε συνοπτικά (παρά το ότι αποφασίσαμε να μη βάλουμε κανένα link, δεν αντέχουμε να μη δώσουμε αυτό), υπήρξαν ευτυχώς και εξαιρέσεις, στις οποίες αξίζει να αφιερώσουμε ξεχωριστό υποκεφάλαιο. Λίγες βέβαια εξαιρέσεις, αλλά προς τι η απορία; Πάντα λίγοι δεν ξεχωρίζουν; Ήταν εξαιρέσεις, που άλλες εκδηλώθηκαν δια της σιωπής από τακτικούς σχολιαστές σε Κουκουέδικα blogs, κι άλλες μέσα από κριτικό προς τον ΑΧ λόγο μεν, πλην όμως νηφάλιο και όχι ανθρωποφαγικό. Σημειώσαμε την περίπτωση ενός παλιού αριστερού και οπαδού τού ΚΚΕ και μιας κύπριας κομμουνίστριας. Τίποτε δεν αποκλείει όμως, να μας διέφυγαν και άλλες, παρόμοιες φωτεινές εξαιρέσεις από οπαδούς τού ΚΚΕ, γι’ αυτό και τους ζητούμε συγγνώμη προκαταβολικά.

Τελικά, ποιος δίκασε ποιον και ποια είναι η απόφαση;

Όλοι δίκασαν όλους!

Ο ΑΧ δίκασε το ΚΚΕ και το έβγαλε υποχείριο κάποιων λαθρεπιβατών. Συμμεριζόμαστε το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος τής κριτικής του, διαφωνούμε κατηγορηματικά με την ετυμηγορία του: η συνωμοσιολογία δεν εξηγεί τις αιτίες, τις συσκοτίζει.

Το ΚΚΕ, δια χειρός ΔΓ, δίκασε τον ΑΧ και τον έβγαλε μη ανθεκτικό στις δυσκολίες τού ταξικού αγώνα —τουλάχιστον. Διαφωνούμε κατηγορηματικά: η αντοχή που απαιτείται για μία τέτοια απόφαση όπως αυτή που πήρε ο ΑΧ είναι εξ ίσου μεγάλη με αυτή που απαιτούν οι δυσκολίες τού ταξικού αγώνα —από τον οποίο εξ άλλου ο ΑΧ δεν δήλωσε παραίτηση.

Η βάση τού ΚΚΕ δίκασε κι αυτή τον ΑΧ και τον έβγαλε εχθρό τού κόμματος —σχεδόν. Και πάλι η διαφωνία μας είναι κατηγορηματική. Το γεγονός ότι όλοι οι εχθροί τού ΚΚΕ του ασκούν κριτική δεν συνεπάγεται και το αντίστροφο. Διαφορετικά, τα ΜΑΤ δεν είναι ΜΑΤ. Είναι …μπουζούκια, για να θυμηθούμε και τη γνωστή λογική πλάνη περί οργάνων…

Κι εμείς;

Εμείς, ανεξάρτητα από το αν ο λόγος είναι για το ΚΚΕ ή οποιοδήποτε άλλο αριστερό κόμμα ή οργάνωση, ανεξάρτητα από το αν λειτουργεί με βάση την αρχή τού δημοκρατικού συγκεντρωτισμού ή όχι:

Δικάζουμε και καταδικάζουμε τη δαιμονοποίηση των διαφωνούντων.

Δικάζουμε και καταδικάζουμε την πρακτορολογία.

Δικάζουμε και καταδικάζουμε τη μη αναγνώριση του δικαιώματος στο λάθος.

Δικάζουμε και καταδικάζουμε τις δίκες προθέσεων.

Δικάζουμε και καταδικάζουμε τη δυσανεξία ακόμα και στη σφοδρότερη κριτική.

Δικάζουμε και καταδικάζουμε την απόκρυψη των διαφωνιών.

Δικάζουμε και καταδικάζουμε την αποθάρρυνση τής ανοιχτής και ανεμπόδιστης συζήτησης μέσα στο κόμμα για οποιοδήποτε ζήτημα.

Δικάζουμε και καταδικάζουμε τη θεοποίηση του κόμματος και όλων εκείνων που το αποτελούν, είτε είναι στη βάση, είτε βρίσκονται στην ηγεσία.

Μάρτυράς μας ο Λένιν!


ΥΓ Οι εχθροί τού ΚΚΕ ας μη πανηγυρίζουν: Για τίποτε από όλα όσα καταμαρτυρούμε στο ΚΚΕ δεν είναι αθώοι. Και οι διαφωνούντες με το ΚΚΕ αριστεροί ας μη χαίρονται: Όλα όσα γράψαμε για το ΚΚΕ τούς αφορούν, άλλα λίγο, άλλα πολύ, κι άλλα εντελώς τελείως!   Μπορεί το ΚΚΕ να κάνει ‘‘πρωταθλητισμό’’, όμως δεν είναι το μόνο που καλλιεργεί όλα αυτά τα ‘‘ευγενή αθλήματα’’ για τα οποία κουβεντιάσαμε… 

94 σχόλια:

Γρηγόρης είπε...

1)***** ,δηλαδή 5 αστέρων το άρθρο.

2)Η ενασχόληση με τους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες,όπως και με τα αριστερά κόμματα ή λοιπές ομαδοποιήσεις που τους εκφράζουν,απαιτεί και κάποια ελάχιστα.Όπως: σφαιρική αντίληψη,γνώσεις και επιχειρήματα(αντί της άνωθεν μασημένης τροφής),και ήθος.

Και πιστεύω πως η πλειοψηφία των συντρόφων,όπου κι αν ανήκουν,προσπαθεί μέσες-άκρες να τα αποκτήσει και να εμβαθύνει σ'αυτά,σε κάποια στιγμή της ζωής της.

Εάν μάλιστα οι μηχανισμοί και οι ηγεσίες το επιδίωκαν για όλα τα μέλη τους από την αρχή,η πραγματικότητα θα ήταν πολύ καλύτερη.

Δυστυχώς πολλές ηγεσίες δεν νοιάζονται,ακριβώς επειδή τέτοια μέλη τούς αρκούν.Απλοί οπαδοί.Άσε που μια μορφωμένη και κριτική βάση μπορεί να θέσει και σε κίνδυνο
την αγαπημένη μας καρέκλα.

Τότε αρχίζει να ξεπέφτει η κατάσταση στο οπαδιλίκι.
-Τί'σαι σύ;
-Θύρα ΣΥΡΙΖΑ.Εσύ;
-Θύρα ΚΚΕ.Άρπα μια "ρεφόρμας γιε!"
-Φάε και σύ μια "σταλινίδη"

Και κάποιοι τρίβουν τα χέρια τους και εισπράττουν κρατικές κομματικές ενισχύσεις.

Κλείνοντας,δύο "γενικές απαντήσεις" σε "γενικές καταστάσεις":

α)Σκότωσε τον ανθρωποφάγο που κρύψαν μέσα σου.

β)Η απελευθέρωση της εργατικής τάξης είναι έργο της ΙΔΙΑΣ.

Η μετατροπή του καθενός σε σύντροφο-επαναστάτη-κομμουνιστή,με κάθε θετική έννοια που περιέχουν οι παραπάνω λέξεις,είναι πρωτίστως έργο του ΙΔΙΟΥ.

ΕΟΣ είπε...

Από πολιτικό κουτσομπολιό καλά τα πάτε! Από πολιτική όμως έχετε μείνει πιο πίσω και από τις κουβέντες του καφενείου:

1. Η ισοπέδωση του "ξερόλα"
Λοιπόν όλα - ως παιδιά και θρέμματα της αριστεράς - τα γνωρίζατε από ΠΡΙΝ: "όλα όσα καταγγέλλει ο ΑΧ δεν μας εξέπληξαν"
Δηλαδή: Δεν υπάρχει κάτι καινούργιο, κάποια τομή, κάποια αλλαγή. Δεν υπάρχει συμβάν...

2. Πίστη στις αρχές μας:
Είναι μια καλή ευκαιρία να διαβάσουμε ξανά τις "δέκα εντολές", να πούμε το παραμύθι της δικής μας αριστεράς. Και αυτό το κάνουμε με το κατηγορηματικό ύφος του: "Δικάζουμε και καταδικάζουμε..."

3. "όλοι τα ίδια σκατά είναι".

Για να μην υπάρχουν αμφιβολίες ότι άλλαξε κάτι από την στάση σας απέναντι στο ΚΚΕ, και πιθανόν κάποιοι νομίσουν ότι ανοίγετε μέτωπο ενάντια του, φροντίζετε να το ξεκαθαρίσετε στο Υ.Γ.

Πώς; Με το τρόπο που ισοπεδώνει η ακροδεξιά το πολιτικό σύστημα:
"όλοι οι αριστεροί τα ίδια κάνουν..."

Υ.Γ.
Τελικά το κείμενο μας δομείται όπως και το γνωστό ανέκδοτο με τον λαγό και το λιοντάρι, όπου στο τέλος ο λαγός καταλήγει να λέει: "Λέμε και καμία μαλακία για να περνάει η ώρα!"

Μάρκομ Ξ είπε...

Αγαπητοί λέφτηδες και λοιποί συνδαιτημόνες, σύντροφοι, φίλοι και εχθροί

Δεν θα δώσω 5 αστέρια στην ανάρτησή σας σε αντίθεση με τον φίλο Γρηγόρη. Ξεκινάω με την 'ετυμηγορία' (κατά το ύφος της ανάρτησης) και θα προχωρήσω στη συνέχεια στην αιτιολόγηση.

Οι αποκαλύψεις του Α.Χ., όπως και πολλές άλλες που δεν έχουν τύχει παρόμοιας δημοσιότητας, πράγματι δεν φέρνουν κενά δαιμόνια στο προσκήνιο. Παρ' όλ' αυτά, είναι σημαντικό το γεγονός ένα στέλεχος της καθοδήγησης και μάλιστα με τέτοιες καταβολές να προχωράει σε εμπεριστατωμένη, ολόπλευρη κριτική του ΚΚΕ. Γιατί δείχνει ακριβώς αυτό, ότι όσο σκληρή ή όσο μαλαγάνα και αν είναι μια αυταρχική διοίκηση δεν μπορεί ποτέ να κρατήσει κλειστό το στόμα σε όλα τα όργανά της. Ειδικά σε ένα ένα κόμμα που υποτίθεται ότι πρεσβεύει την πραγματική απελευθέρωση του ανθρώπου, το πέρασμα από την προϊστορία στην ιστορία. Μια κριτική από τέτοιου επιπέδου στέλεχος δείχνει ακριβώς ότι η δημοκρατία και η κριτική που είναι στοιχεία της έννοιας κομμουνισμός δεν είναι δυνατόν να καταστρατηγούνται κάτα συρροή, να ευτελίζονται παντοιοτρόπως και να μη μιλάει κανείς.

Όσο για το στοιχείο της συνωμοσίας, πάλι θα διαφωνήσω. Γιατί ακριβώς σε περιπτώσεις όπου λείπει η δημοκρατία στο όνομα οποιουδήποτε πραγματικού ή φανταστικού κινδύνου, εύκολα ή δύσκολα μπορούν να καταλάβουν τις ηγετικές θέσεις από "λαθρεπιβάτες", μέχρι πράκτορες. Εδώ λοιπόν αναδεικνύεται άλλη μια πτυχή της ισχύος της δημοκρατικής λειτουργίας: ότι εκμηδενίζει -αν δεν απαγορεύει- την πιθανότητα να παρεισφρύσουν και να αναρριχηθούν σε ηγετικές θέσεις αριβίστες, οπορτουνιστές, ακόμα και πράκτορες. Επομένως, η θεωρία συνωμοσίας στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν είναι απαραίτητο ότι συσκοτίζει, μπορεί και να φωτίζει ή και να αφυπνίζει. Με άλλα λόγια, μια ηγετική ομαδούλα που λειτουργεί έτσι όπως λειτουργεί η συμμορία του Περισσού δεν μπορεί να αποτελείται από "πεφωτισμένους", ακάματους κομμουνιστές μεν, σκληρούς ή υπερβολικούς δε, αλλά από συνειδητούς πολέμιους -έμμισθους ή μη δεν έχει σημασία- της εργατικής τάξης και του κόμματός της.

Τέλος, θα ήθελα να επισημάνω κάτι που ο Α.Χ. δεν αναδεικνύει, αλλά είναι γνωστό σε αρκετούς (και μάλλον και σε εσάς λέφτηδες). Εννοώ τη δημιουργία των εξωκαταστατικών, άτυπων επιτροπών προτάσεων για τους συνέδρους. Μια διαδικασία που εξασφαλίζει σε συντριπτικό ποσοστό ότι οι σύνεδροι θα είναι της αρεσκείας του Π.Γ. Μια κατάφωρη παραβίαση κάθε δημοκρατικής έννοιας που προσδίδει θρησκευτικό χαρακτήρα στην καθοδήγηση (η καθοδήγηση έχει δικαίωμα να προτείνει, γιατί η καθοδήγηση πάντα ξέρει τους καλύτερους).

Αυτά τα ολίγα προς το παρόν.

συντροφικά,
Μάρκομ Ξ

laertis είπε...

ego sas stelno auto ..malon o omilos lampraki den einai monos tou ..

http://workinform.blogspot.com/2012/03/blog-post_12.html

Unknown είπε...

Αγαπητοί Λέφτηδες, συγχαρητήρια για το άρθρο σας.
Βεβαίως ΟΛΑ τα κόμματα διοικούνται- και δεν γίνεται αλλιώς παρά μόνο στην ουτοπία- από τον αρχηγό.
Τα παέι καλά ? τότε είναι όλα καλά.
Δεν τα πάει καλά? αρχίζουν τα προβλήματα. Aς το έχουν αυτό υπ΄όψη τους οι νεώτεροι.
Η παπαρήγα αν και συμπατριώτισσά μου είναι ,λιγη,,.

LeftG700 είπε...

Φίλε Λαέρτη (καλώς ήρθες!),


Είναι εύκολο να βάλεις το link για το σχόλιο τού ΒΗΜΑτοδότη; Πρέπει να ξέρουμε τι γράφει πριν απαντήσουμε.


Τα λέμε

LeftG700 είπε...

Φίλε Γρηγόρη,


Ευχαριστούμε για τα πέντε αστεράκια που μας έδωσες! Λίγο ακόμα και θα αρχίσουμε να αισθανόμαστε σαν τη …Μπάρτσα! (Πλάκα κάνουμε, φυσικά! :-) )

Δύο λόγια για το χαρακτηρισμό οπαδοί, όχι για σένα, αλλά για κάποιους αναγνώστες που, ίσως, το πάρουν στραβά. Καταλαβαίνουμε πώς το λες. Θεωρούμε όμως ότι είναι μία ευκολία τής γλώσσας η οποία δημιουργεί κάποια προβλήματα. Τι σημαίνει οπαδός; Χοντρικά, κάποιος που ακολουθεί κάτι: μία ιδέα, μία ομάδα ανθρώπων, έναν ηγέτη, κ.λπ., κ.λπ. Είναι αυτό καταδικαστέο; Νομίζουμε πως όχι. Αντίθετα, είναι κάτι που εμείς (οι αριστεροί) το επιδιώκουμε. Με την έννοια ότι προσπαθούμε να πείσουμε τον κόσμο να ενστερνιστεί τις ιδέες τής Αριστεράς και τις ακολουθήσει. Να γίνει δηλαδή οπαδός της. Άρα, δεν είναι εκεί το πρόβλημα. Το πρόβλημα είναι όταν αντιλαμβάνεται κάποιος το ρόλο τού οπαδού ως κάποιου ο οποίος οφείλει απλώς να ακολουθεί τυφλά, χωρίς να ασκεί το δικαίωμα, αλλά, ταυτόχρονα, και να εκπληρώνει την υποχρέωση της κριτικής σκέψης. Εδώ είναι ο κόμπος.

Κατά τα άλλα, αυτό το «Θύρα ΣΥΡΙΖΑ» και «Θύρα ΚΚΕ» έγραψε!!! :-)


Τα λέμε


ΥΓ (και καθόλου ασήμαντο) Προσυπογράφουμε απολύτως την τελευταία σου πρόταση:

Η μετατροπή του καθενός σε σύντροφο-επαναστάτη-κομμουνιστή,με κάθε θετική έννοια που περιέχουν οι παραπάνω λέξεις,είναι πρωτίστως έργο του ΙΔΙΟΥ.

LeftG700 είπε...

Φίλοι τής ΕΟΣ,


Τι θα γίνει μ’ εσάς, ρε παιδιά; Πάλι πήρατε φόρα, και πάλι κουτουλήσατε στον τοίχο! ;-)

Για την πρώτη κατηγορία: Είμαστε «ξερόλες» επειδή δεν εκπλαγήκαμε επειδή τέτοιου τύπου αφηγήσεις τις έχουμε ξανακούσει ή διαβάσει; Υπονοούμε πουθενά ότι αυτό το ‘‘προνόμιο’’ ανήκει μόνο σ’ εμάς;

Για τη δεύτερη κατηγορία: Ποιο είναι το «παραμύθι»; Αυτά που εμείς καταδικάζουμε, εσείς τα επικροτείτε; Και ποια είναι η «δική μας αριστερά»; Αφού δεν μπορείτε να βγάλετε άκρη (κι εσείς και πολλοί άλλοι…) για το ποια είναι «η δική μας αριστερά», τι το γράφετε; Και γιατί σας ενοχλεί η κατηγορηματική καταδίκη μας; Πρέπει να φτάσουμε 50 χρονών για να μπορούμε να καταδικάσουμε κάτι κατηγορηματικά;

Για την τρίτη κατηγορία: Φυσικά και δεν θέλουμε να υπάρχει καμιά αμφιβολία για το ότι δεν ανοίγουμε κανένα μέτωπο στο ΚΚΕ —και σε οποιοδήποτε άλλο αριστερό σχηματισμό. (Το τι καταφέρνουμε είναι άλλου παπά ευαγγέλιο· οι κουφιοκεφαλάκηδες δεν λείπουν…) Ποτέ δεν το κρύψαμε ότι οι κριτικές μας, ακόμα και οι πιο ‘‘σκληρές’’, δεν συνιστούν καμία μετωπική αντιπαράθεση. Τα μέτωπά μας είναι τρία: Η Δεξιά (με την ευρεία έννοια τού όρου, ας πούμε με την ευρύτητα που είχε στα χρόνια τού εμφυλίου…), η ψευδεπίγραφη Αριστερά (ονόματα δεν λέμε και υπολήψεις δεν θίγουμε) και η αναρχοαυτονομία.

Παιδιά, μη σας κόβετε η σούπα (και γράφετε και ‘‘κακιές’’ λέξεις ;-) ), επειδή εμείς, καθόλου αντικομματικοί όπως εσείς, ασκούμε κριτική στα κόμματα της Αριστεράς και χάνετε το μονοπώλιο που (θα θέλατε να) έχετε. Η ζωή είναι σκληρή! ;-)


Τα λέμε

LeftG700 είπε...

Φίλε Μάρκομ Ξ,


Σχετικά με την πρώτη διαφωνία σου, μερικές διευκρινίσεις. Δεν διατυπώσαμε ρητά το σημαντικό τού προσώπου που έκανε τις συγκεκριμένες καταγγελίες για δύο λόγους. Ο πρώτος, ήταν η ‘‘αντιεξουσιαστική’’ πλευρά μας. Ο συνονόματός του σχολιαστής μας, του οποίου παραθέσαμε το σχόλιο τα ίδια υποστηρίζει συνοπτικά. Ο δεύτερος ήταν πως το θεωρήσαμε λίγο περιττό, αφού το οικογενειακό όνομα και η θέση μέσα στο κόμμα μιλούν από μόνα τους.

Σχετικά με τη δεύτερη διαφωνία σου: Συμφωνούμε απόλυτα πως η έλλειψη εσωκομματικής δημοκρατίας έχει, εκτός άλλων, και τις συνέπειες που περιγράφεις. Εξακολουθούμε όμως να πιστεύουμε ότι η συνωμοσιλογική χροιά στο κείμενο του ΑΧ δεν βοηθάει να φωτιστούν οι αιτίες. Για παράδειγμα (αξιοποιούμε το σχόλιό σου):

Κάνεις λόγο για αριβίστες, για οπορτουνιστές και για πράκτορες. Εμείς θα προσθέσουμε, και φανταζόμαστε ότι δεν θα έχεις αντίρρηση, και τους ανίκανους, τους ‘‘λίγους’’. Τι μας δίνει η σούμα; Μας δίνει δύο διακριτές ομάδες: η μία μονομελής (πράκτορες), η άλλη με όλες τις υπόλοιπες περιπτώσεις. Στην ιστορία τού διεθνούς εργατικού κινήματος, ποια ομάδα έκανε τις μεγαλύτερες ζημιές; Η πρώτη ή η δεύτερη; Πού λοιπόν πρέπει να πέσει το βάρος; Δεν πρέπει να πέσει στην καταπολέμηση του αριβισμού, του οπορτουνισμού, της ανικανότητας (όλα ανθρώπινες ιδιότητες); Βοηθάει σε αυτό η ετυμηγορία τού ΑΧ περί «λαθρεπιβατών» (και η δική σου περί «συμμορίας»); Νομίζουμε πως όχι. Και εδώ, για να τα λέμε όλα, εμείς διακρίνουμε τα ίχνη τής αντίληψης που διακατέχει πολλούς φίλους τού ΚΚΕ (και όχι μόνο):

«Δεν είναι δυνατόν κομμουνιστής άνθρωπος να κάνει τέτοιο λάθος. Ένα τέτοιο λάθος δείχνει δύο πράγματα και μόνο: Ή ποτέ δεν ήταν κομμουνιστής, ή είναι πράκτορας!»

Φίλε Μάρκομ Ξ, πού μπορούμε να πάμε με τέτοιου τύπου προσεγγίσεις των προβλημάτων μας, τα οποία, σε μεγάλο βαθμό, ανάγονται στο γεγονός πως και οι κομμουνιστές και όλοι οι αριστεροί έχουν ανθρώπινη φύση κι όχι …θεϊκή; Μάλλον κατά διαόλου, νομίζουμε εμείς…


Τα λέμε

LeftG700 είπε...

Φίλε Μάρκο,


Ευχαριστούμε για τον έπαινο! Δεν σε είδαμε όμως να είσαι τόσο γενναιόδωρος όταν η κριτική πήγαινε στους ‘‘δικούς σου’’!... ;-)

Δεν θα συμφωνήσουμε ότι τα αριστερά κόμματα τα πηγαινοφέρνει ένας αρχηγός. Μάλλον μια ηγετική ομάδα. Αλλά και πάλι όχι ανεξέλεγκτα. Υπάρχουν πάντα και οι αντιπολιτευόμενες ομάδες…


Τα λέμε

Μάρκομ Ξ είπε...

Λέφτηδες

Δεν καταλαβαίνω την απάντησή σας.

Ίσως η δική μου τοποθέτηση να μην ήταν ξεκάθαρη. Ιδού λοιπόν:

Η ηγετική -που στην πραγματικότητα θα έπρεπε να είναι απλά εντεταλμένη από τα μέλη για να συντονίζει και όχι να διοικεί- ομάδα του Περισσού, με βάση τον τρόπο λειτουργίας του κόμματος, με βάση την καταστρατήγηση αποφάσεων συνεδρίου, αλλά και με βάση την στρατηγική και τακτική που ακολουθεί δεν έχει κανένα ελαφρυντικό. ΚΑΝΕΝΑ. Δεν είναι απλά ανίκανοι, δεν είναι απλά λίγοι, δεν είναι απλά φαντασμένοι. Θα μπορούσε να ήταν έτσι αν επρόκειτο για άπειρα στελέχη. Θα μπορούσε κάποιος ή κάποιοι από αυτούς να είναι αδύναμοι χαρακτήρες και να έχουν λυγίσει από την πίεση. Όλοι όμως;
Αφού λοιπόν δεν είναι απλά αδύναμοι ή λίγοι, είτε δεν είναι κομμουνιστές, είτε είναι πράκτορες. Νέτα σκέτα.

Να πω και κάτι άλλο: την αδυναμία, την ατολμία και την εσφαλμένη (μικροαστική - οικονομίστικη τακτική) στο κίνημα και τα συνδικάτα την περιμένω από μικροαστικά κόμματα τύπου ΣΥΝ κλπ. Όχι όμως από ένα κομμουνιστικό που ορκίζεται στο όνομα της λενινιστικής διδασκαλίας! Δεν το καταλαβαίνετε λοιπόν ότι πλέον τα σφάλματά τους είναι ασυγχώρητα, ειδικά στην συγκεκριμένη κοινωνικο - οικονομική συγκυρία;

Επίσης δεν σχολιάσατε το σχόλιό μου περί επιτροπών προτάσεων για τους συνέδρους...

συντροφικά,
Μάρκομ Ξ

LeftG700 είπε...

Φίλε Μάρκομ Ξ,


Όχι, ξεκάθαρος ήσουν, δεν νομίζουμε ότι έχει συμβεί κάποια παρανόηση. Απλώς τυχαίνει να διαφωνούμε με τη συγκεκριμένη αντίληψη.

Δεν είναι καιρός να συμβιβαστούμε με την ιδέα ότι ο κομμουνιστής δεν είναι κάποιος αλάνθαστος, καλός κ’ αγαθός και ενσάρκωση της ιδέας ενός είδους υπερανθρώπου; Και δεν είναι καιρός να χωνέψουμε τη δυσκολοχώνευτη πράγματι αλήθεια ότι ο άνθρωπος επιλέγει ανάμεσα σε καταστάσεις, που ναι μεν δεν επέλεξε ο ίδιος να υπάρξουν, αλλά από την άλλη έχει συμμετάσχει στη διαμόρφωσή τους; Νομίζουμε ναι. Διότι διαφορετικά, αν υιοθετήσουμε καθολικά τη λογική που προτείνεις θα χαθούμε στο διάστημα, φίλε Μάρκομ Ξ. Ας πούμε:

Ήταν μη κομμουνιστής ή πράκτορας ο άνθρωπος που το 1918 έγραφε:

[…] Ο κρατικός καπιταλισμός θα ήταν ένα βήμα προς τα μπρος σε σύγκριση με την κατάσταση πραγμάτων που υπάρχει σήμερα στη Σοβιετική μας Δημοκρατία. Αν, λ.χ., ύστερα από έξι μήνες εγκαθιδρυόταν στη χώρα μας ο κρατικός καπιταλισμός, αυτό θα ήταν τεράστια επιτυχία και η πιο σίγουρη εγγύηση ότι ύστερα από ένα χρόνο θα εδραιωθεί στη χώρα μας οριστικά και θα γίνει ακατανίκητος ο σοσιαλισμός.

Φαντάζομαι με πόση ευγενική αγανάκτηση θα γυρίσουν ορισμένοι αλλού το πρόσωπό τους, ακούγοντας τα λόγια αυτά… «Πώς; Στη Σοβιετική σοσιαλιστική Δημοκρατία το πέρασμα στον κρατικό καπιταλισμό θα ήταν ένα βήμα προς τα μπρος;… Μήπως αυτό δεν αποτελεί προδοσία τού σοσιαλισμού;»


Ήταν μη κομμουνιστές ή πράκτορες αυτοί που έσπρωξαν το εργατικό κίνημα στη γραμμή τού σοσιαλφασισμού;

Ήταν μη κομμουνιστές ή πράκτορες αυτοί που μετά πήραν τον αντίθετο δρόμο και υποστήριξαν τα Λαϊκά Μέτωπα;

Ήταν μη κομμουνιστής ή πράκτορας ο Στάλιν;

Ήταν μη κομμουνιστής ή πράκτορας ο Τρότσκι;

Ήταν μη κομμουνιστές ή πράκτορες αυτοί που υπέγραψαν τις συμφωνίες τής Καζέρτας και του Λιβάνου;

Ήταν μη κομμουνιστές ή πράκτορες αυτοί που υπέγραψαν στη Βάρκιζα;

Ήταν μη κομμουνιστής ή πράκτορας ο Άρης;

Ήταν μη κομμουνιστές ή πράκτορες αυτοί που μπήκαν στον εμφύλιο;

Ήταν μη κομμουνιστές οι πράκτορες αυτοί που εισηγήθηκαν τον τακτικό πόλεμο αντί τού ανταρτοπολέμου στον εμφύλιο;

Ήταν μη κομμουνιστές οι πράκτορες όσοι έτρεφαν τις φαντασιώσεις τού «Σχεδίου Λίμνες»;

Ήταν μη κομμουνιστής ή πράκτορας ο Ζαχαριάδης που φαντασιωνόταν το όπλο παρά πόδα;

Ήταν μη κομμουνιστές ή πράκτορες αυτοί που υποστήριζαν ότι «ο χαφιές Πλουμπίδης είναι τώρα στην Αμερική και ξεκοκκαλίζει τα αργύρια της προδοσίας του»;

Έχει τέλος αυτό το ‘‘πανηγύρι’’, φίλε Μάρκομ Ξ;


Τα λέμε


ΥΓ «Επίσης δεν σχολιάσατε το σχόλιό μου περί επιτροπών προτάσεων για τους συνέδρους...»

Μα δεν είναι γνωστό ότι η καθοδήγηση πάντα εισηγείται;

LeftG700 είπε...

Φίλε Λαέρτη,


Δεν μας έκανες τη χάρη να μας δώσεις το λινκ τού ΒΗΜΑτοδότη. Δεν πειράζει. Ψάξαμε εμείς, αλλά δυστυχώς δεν το βρήκαμε. Νομίζουμε όμως ότι δεν είναι απαραίτητο για μια απάντηση.

Εντάξει λοιπόν, το πήραμε το μήνυμα. Είμαστε συνοδοιπόροι τού ΔΟΛ. Πιθανόν μάλιστα, εγώ να είμαι και κανένα δημοσιογραφικό έμμισθο παπαγαλάκι του, που το παίζει αριστερό και καλά.

Γιατί γράφεις κάτι τέτοιο; Προφανώς επειδή κρίνεις ότι το ποστ βλάπτει και υπονομεύει το ΚΚΕ. Μάλιστα.

Κι εμείς λοιπόν είμαστε της γνώμης ότι ο άνθρωπος που πιστεύει ότι η ικανότητα κάποιου κομμουνιστή να έχει υπεύθυνες θέσεις εξαρτάται από το μήκος των μαλλιών του βλάπτει και υπονομεύει καταστρεπτικά το ΚΚΕ. Να τον βγάλουμε κι εμείς πράκτορα να ξεμπερδεύουμε;

Φίλε Λαέρτη, έχεις μπει σε ένα τριπάκι που ισοδυναμεί με βαρέλι δίχως πάτο! Άσε τις ΔΟΛλολογίες και τις πρακτορολογίες και έλα να συζητήσουμε.

Κι αν δεν καταδέχεσαι επειδή είμαστε κατά τη γνώμη σου, αν όχι παπαγαλάκια τού ΔΟΛ, τουλάχιστον ‘‘οπορτουνιστές’’, ούτε κι εκεί θα τα χαλάσουμε. Πίστευε ό,τι θέλεις.

Αλλά, ρε γμτ, βάλε το μυαλό σου να δουλέψει! :-)


Τα λέμε

LeftG700 είπε...

14!

Ανώνυμος είπε...

Ορέ Λέφτηδες

το κείμενο του πιτσιρικά το έχω δει και διαβάσει επιμελώς εδώ και κοντά 3 βδομάδες. Δεν έχει σχόλια στο δικό του μπλογκ ( και καλά κάνει ) για να του γράψω το εξής απλό και σύντομο :
" Καλωσήλθες στο κλάμπ... "

Γιάκοβ

LeftG700 είπε...

Товариш Яков Федотович Павлов,


Αν πας στο about, μπορείς να του στείλεις σχόλιο που θα το δει μόνο αυτός. Αλλά εκεί είναι το ζουμί ή πώς θα αντιστραφεί αυτή η κατάσταση;

Πώς τα κάνατε μωρέ κι εσείς έτσι;... :-)


Увидимся

Μάρκομ Ξ είπε...

Αγαπητοί λέφτηδες

α) "Μα δεν είναι γνωστό ότι η καθοδήγηση πάντα εισηγείται;";;;;;

Μόνο ως ειρωνικό μπορώ να το εκλάβω αυτό. Είναι ή δεν είναι; Για να ξέρω.

β) Για το απόσπασμα δεν σχολιάζω. Γνωρίζουμε όλοι ποιος και γιατί το είπε και πως και γιατί εφαρμόστηκε.

Για τα υπόλοιπα:

Σκέφτηκα να τα απαντήσω ένα προς ένα, αλλά πριτς! Το θέμα δεν είναι να ανιχνεύσουμε ένα ένα τα λάθη του κομμουνιστικού κόμματος στην Ελλάδα, το θέμα είναι να δούμε την πηγή των λαθών. Ή αλλιώς:
Ο τρόπος δομής και λειτουργίας του ΚΚΕ σχεδόν από τα γενοφάσκια του διαμορφώνει κατά κύριο λόγο μη κομμουνιστές και δεν αποτρέπει την παρείσφρυση πρακτόρων στα "υψηλά" κλιμάκια της ιεραρχίας. Ταυτόχρονα, σε περιόδους "σχετικής ειρήνης" επιτρέπει σε αγνά στοιχεία να διαπαιδαγωγούνται όντως στον κομμουνισμό μέσα στο κόμμα, αλλά όταν αυτά τα στοιχεία αρχίζουν και έχουν άποψη, ερωτήματα κλπ τα αποκεφαλίζει το ιερατείο μέχρι να πεις κίμινο. Είναι λοιπόν αυτός κομμουνιστικός τρόπος δόμησης ενός κόμματος; Μήπως αυτό είναι το κόμμα Νέου Τύπου; (εδώ καγχάζουμε!).

Ρωτώ επίσης:

Πότε είναι πιο εύκολο για έναν πράκτορα να παρεισφρύσει, όταν μια δομή είναι δημοκρατική, με πολυεπίπεδα αποφασιστικά όργανα ή όταν είναι αυστηρά πυραμιδική από πάνω προς τα κάτω;

Πως διαμορφώνονται κομμουνιστές, δηλ. ελεύθεροι άνθρωποι, άνθρωποι που υποτίθεται αγαπούν τον άνθρωπο και είναι έτοιμοι να δώσουν και τη ζωή τους για αυτό, όταν νυχθημερόν γαλουχούνται να έχουν μάτια στην πλάτη πρώτα και κύρια για τους συντρόφους τους;

Κολλήσατε στο 'πράκτορες'... Μα δεν έχει σημασία τελικά! Ίσως να μην είναι κανένας πράκτορας από αυτούς τελικά, δεν αντιλέγω. Μα δεν χρειάζεται να είναι! Όταν ο αντίπαλος ξέρει ότι στο μυαλό των "πεφωτισμένων" του Π.Γ. κυριαρχεί πάνω και πέρα απ' όλα το πως θα παραμείνουν αρχηγοί, το μόνο που χρειάζεται να κάνει είναι να βρει τα κατάλληλα καθρεφτάκια να τους τάξει.

Λοιπόν, ρωτάω τελικά:

Είναι κομμουνιστές αυτοί που δεν θα δίσταζαν λεπτό να ξεκάνουν όλη την παλιά φρουρά των μπολσεβίκων;

Είναι κομμουνιστές αυτοί που δεν θα δίσταζαν να ξαναφάνε μπαμπέσικα τον Κίροφ;

Είναι κομμουνιστές αυτοί που καλλιεργούν την αντίληψη ένα είναι το Κόμμα και το Π.Γ. οι προφήτες του;

Είναι κομμουνιστές αυτοί που μέσα από την εφημερίδα του κόμματος υμνολογούν τους εαυτούς τους και ταυτόχρονα διαστρεβλώνουν, ψεύδονται και λασπολογούν εναντίον όχι του κύριου αντιπάλου, αλλά όσων δεν έχουν καταφέρει να βάλουν στο μαντρί;

Τελειώνω διευκρινίζοντας το εξής: τα εκατομμύρια κομμουνιστών που έδωσαν από το χρόνο μέχρι τη ζωή τους δεν αμαυρώνονται από αυτή τη στρεβλή λειτουργία. Ακριβώς αυτό αποδεικνύεται: ότι αυτή η θεωρία που κάποτε έγινε και επαναστατική πράξη έχει τόση δύναμη, τόσο 'μέταλλο', τόσο ταιριάζει στον άνθρωπο, τόσο τον απελευθερώνει και του δίνει απαντήσεις για την ερμηνεία και της πραγματικότητας και πως να την επηρεάσει που εμπνέει, γαλουχεί και διαμορφώνει συνειδήσεις που υπερβαίνουν τη σαπίλα του μηχανισμού. Μόνο που αυτές οι συνειδήσεις δεν μπορούν να φέρουν από μόνες τους αποτέλεσμα όταν κάποιοι έχουν και το μαχαίρι και το πεπόνι.

Γιατί σημασία τελικά δεν έχει το ταξίδι, αλλά το αν θα φτάσεις στην Ιθάκη...

συντροφικά,
Μάρκομ Ξ

κάστορας είπε...

Αγαπητοί φίλοι,

έχοντας αφήσει εδώ και κανά δίχρονο την αξιολόγηση με βάση το αν είναι κάποιος κομμουνιστής ή όχι, ίσως επειδή εγώ ποτέ δεν ήμουν τελικά, πιστεύω ότι θα πρέπει να περάσουμε σε λιγότερο θεολογικά σχήματα ανάλυσης: Ένας οργανισμός που δεν διέπεται από την αρχή της δημόσιας και ενυπόγραφης διαφωνίας, από μια κουλτούρα ελεύθερης άποψης και δημιουργίας τάσεων είναι αναπόφευκτο μακροχρόνια να πάρει αυτή την πορεία. Η ιστορία του ΚΚΕ, και εδώ είναι το παράδοξο, ενισχύει αυτή την τάση. Εδώ εμας που είμασταν σε αριστερίστικες γκρούπες μας πήρε χρόνια να σκεφτούμε ότι οι ηγέτες μπορεί και να είναι τρωτοί, στο ΚΚΕ που έχει 90χρόνια θυσιών, νεκρών και αγώνων, (και έλλειψη τέτοιας παράδοσης, παρά μόνο στα 3 χρόνια του ΕΑΜ και στα χρόνια της ΕΔΑ, η οποία όμως έχει αποκηρυχθεί) πώς θα οδηγηθεί κάποιος στην κριτική σκέψη; Δεν είναι τυχαίο επίσης που τα πιο δογματικά κόμματα, όπως το ΚΚΕ, ήταν πιο ηρωικά και αντέξανε στις μετά-89 κρίσεις, ενώ τα κόμματα που ήταν πιο ανοιχτα, όπως το ιταλικό ΚΚ, διαλύθηκαν μεν και μεταλλάχθηαν, αλλά συσπείρωσαν σε ορισμένες περιόδους πρωτοφανείς όγκους κόσμου σε σύγχρονες κοινωνίες του ύστερου καπιταλισμού (να παραπέμψω εδώ στις ιστορίες του τολιατικού ΙΚΚ από την Ροσσάνα Ροσσάντα και τον Λούτσιο Μάγκρι που έχουνε βγει και στα αγγλικά).

Ο παραδοσιακός τρόπος δράσης και πολιτικοποίησης που έχει το ΚΚΕ προσφέρει ένα αναμφισβήτητο καλό, φέρνει κόσμο σε επαφή με τα κοινά, με την προοδευτική σκέψη και με την μαζική δράση. Όμως είναι τέτοιες οι απαιτήσεις που έχει γεννήσει η αστική δημοκρατία σήμερα που αυτό δεν φτάνει για να την υπερβούμε. Και πίσω από αυτή δεν μπορούμε και δεν πρέπει να πάμε.

LeftG700 είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
LeftG700 είπε...

Φίλε Μάρκομ Ξ,


Κατ’ αρχήν να διευκρινίσουμε ότι τα ερωτήματα που βάζαμε στο προηγούμενο σχόλιο ήταν όλα ρητορικά. Φαίνεται ότι εσύ τα πήρες κάπως τοις μετρητοίς. Μα είναι δυνατόν να βάζουμε …τεστ γνώσεων σε αναγνώστες; :-) Και γιατί να σε ειρωνευτούμε; Ίσως δεν το εξέφρασα καλά. Να διευκρινίσω λοιπόν ότι αφού εμείς ξέρουμε ότι πάντα υπάρχει εισήγηση, θεωρούμε βέβαιο να το ξέρουν άνθρωποι με μεγαλύτερες εμπειρίες και γνώσεις. Να διευκρινίσω όμως και το άλλο: δεν έχουμε πρόβλημα με το ότι η καθοδήγηση εισηγείται. Εκεί που κολλάμε είναι ότι, αν κάποιος πει «σύντροφοι, για να τα λέμε όλα, τέτοιες μαλακίες, όπως αυτές που άκουσα από τον σύντροφο της καθοδήγησης, είχα να ακούσω από το σχολείο», μάλλον κάποιοι θα ανοίξουν το παράθυρο για να τον πετάξουν από κάτω! ;-)

Όσο κι αν σου φανεί περίεργο, δεν διαφωνούμε στην ουσία τού σχολίου σου. Όμως ποια θεωρούμε εμείς ως την ουσία του; Κάπου μιλάς για «στρεβλή λειτουργία». Εδώ είναι το κλειδί. Γιατί η στρεβλή λειτουργία πηγαίνει μαζί (ή μάλλον έρχεται μετά) με τις στρεβλές αντιλήψεις για το τι είναι το κόμμα νέου τύπου, τι είναι ο δημοκρατικός συγκεντρωτισμός, τι σημαίνει διαπαιδαγώγηση των μελών και τα σχετικά. Αυτά μαζί με τις ανθρώπινες ιδιότητες της προφύλαξης του εγώ από επικρίσεις, της επιθυμίας για αποδοχή και έπαινο, της γραφειοκρατικής και διοικητικής αντίληψης των πραγμάτων και άλλα διάφορα, μπορεί να φέρουν τον καθένα να κάνει τα χειρότερα και να έχει την ειλικρινή πεποίθηση ότι δεν κάνει παρά το καθήκον του. Αυτό ισχυριζόμαστε και γι’ αυτό λέμε ότι δεν έχει τόσο νόημα να διερωτώμεθα αν ο άλφα ή ο βήτα είναι ή δεν είναι κομμουνιστής. Γιατί το να είναι κάποιος κομμουνιστής διόλου δεν σημαίνει πως αποκλείεται να λειτουργήσει, ακριβώς μέσα από τη στρεβλή αντίληψη, σαν να μην είναι τέτοιος. Κι όμως είναι τέτοιος!


Τα λέμε

LeftG700 είπε...

Φίλε κάστορα, καλώς ήρθες!


Το σχόλιό σου μας μπέρδεψε λίγο. Έχουμε να κάνουμε με κάποιον που αποκήρυξε τον κομμουνισμό; Έχουμε να κάνουμε με κάποιον που αποκήρυξε τον κομμουνισμό όταν συνειδητοποίησε ότι αυτό είναι κάτι άλλο από ό,τι είχε θεωρήσει ως κομμουνισμό, οπότε «δεν ήταν ποτέ κομμουνιστής»; Κι έπειτα αυτό που γράφεις στο τέλος (Και πίσω από αυτή [την αστική δημοκρατία] δεν μπορούμε και δεν πρέπει να πάμε.) τι σημαίνει; Ότι θεωρείς την αστική δημοκρατία το χειρότερο πολίτευμα, αλλά το καλύτερο δυνατό;

Κατά τα άλλα:

Θα συμφωνήσουμε ότι η μη ενθάρρυνση ή και κατάπνιξη της κριτικής σκέψης μόνο σε δεινά μπορεί να οδηγήσει.

Θα διαφωνήσουμε όμως ότι αυτό που διατήρησε το ΚΚΕ ζωντανό είναι ο δογματισμός του, κι αυτό που εξαΰλωσε κόμματα όπως το ΙΚΚ ήταν η ανοιχτότητά τους. Όπως καταλαβαίνεις, κάτι τέτοιο οδηγεί στο συμπέρασμα πως ο δογματισμός (με την κακή έννοια, διότι με την αυστηρά κυριολεκτική δεν υπάρχει θεωρία χωρίς δόγμα) είναι προϋπόθεση για να διατηρηθεί ζωντανή η ιδέα τής χειραφέτησης του ανθρώπου όπως την οραματίστηκε ο Μαρξ. Δεν συμφωνούμε με μια τέτοια αντίληψη που μας στριμώχνει μεταξύ Σκύλας και Χάρυβδης.


Τα λέμε

κάστορας είπε...

Για το πρώτο ερώτημά σας, να απαντήσω πως είναι μια διπλή διαδικασία: Και πιστεύω πως ο κομμουνισμός ως κίνημα δεν είναι αυτό που πίστευα και πλεον δεν πιστεύω σε έναν ριζοσπαστικό κολλεκτιβισμό, χωρίς αντιπροσώπευση, διάκριση εξουσιών, νομικούς περιορισμούς. Ας πούμε ότι είμαι αριστερός, από αυτούς που οι παλαιότεροι κνίτες που συναντούσα αρνιόντουσαν ότι υπάρχουν, και ότι πιστεύω στον δημοκρατικό σοσιαλισμό. Εξάλλου δεν οραματίστηκε μόνο ο Μαρξ την χειραφέτηση του ανθρώπου, υπάρχει μια ολόκληρη παράδοση κριτικής σκέψης για την ελευθερία στον δυτικό πολιτισμό, με την οποία πρέπει να αναμετρηθούμε διαλεκτικά.


Για την αστική δημοκρατία εσέις με μπερδεύετε τώρα: Εγώ είπα ότι δεν πρέπει να πάμε "πίσω" από αυτήν, να οπισθοχωρήσουμε. Να την υπερβούμε ελπίζω ότι μπορούμε. Αλλά η παραδοχή της τυπικής ισότητας και ελευθερίας δημόσιας άποψης στις εσωτερικές διαδικασίες και των κομμάτων της αριστεράς είναι πχ κάτι για μένα αυτονόητο. Και το λέω παρότι στην μικρή οργανωμένη εμπειρία μου πέρασα και μερικά χρόνια ως ζηλωτής του δημοκρατικού συγκεντρωτισμού, λέγοντας δημοσίως άλλα από αυτά που πίστευα. Πιστεύω όμως πως τελικά κάτι τέτοιο είναι τροχοπέδη, τόσο στην ανάπτυξη της κομματικής ζωής, όσο και στην ανάπτυξη της πολιτικής συνείδησης των μελών. Επίσης, είναι για μένα πλέον και κανονιστική αρχή, πέραν από λόγους σκοπιμότητας, ως προϋπόθεση της ελευθερίας.

Για το ΚΚΕ και το ΙΚΚ το έγραψα λάθος. Αυτό που ήθελα να πω είναι ότι όταν εν τέλει αγωνίζεσαι για την ηγεμονία σε μια κοινωνία και έχεις βάσιμες πιθανότητες επιτυχίας, όπως το ΕΑΜ, η ΕΔΑ, το μεταπολεμικό ΙΚΚ, είσαι πιο ανοιχτός αναγκαστικά, και τούμπαλιν. Έτσι έχεις και μεγαλύτερες πιθανότητες αποτυχίας και εξαΰλωσης, γιατί τα στοιχεία της συμμαχίας που έχεις συγκροτήσει μπορεί να έχουν φυγόκεντρες τάσεις. Γιατί σε μια τέτοια περίπτωση θα πρέπει να έχεις συσπειρώσει και αριστερούς εν γένει και σοσιαλιστές και δημοκράτες, ικανοποιώντας τα αιτήματα που η αστική δημοκρατία υπόσχεται, αλλά δεν μπορεί να επιλύσει, περαν από τη σοσιαλιστική σου στόχευση.

Αυτό πιστεύω ότι φοβάται και η σημερινή ηγεσία του ΚΚΕ, ίσως και δικαιολογημένα. Αλλά αυτό μας φέρνει στην αναγκαστική παγωνιά των θέσεων του ΚΚΕ, τόσο των επίσημων όσο και αυτών των οπαδών του. Έκανα και εγώ περιήγηση στην φιλοΚΚΕ μπλογκόσφαιρα. Ομολογώ ότι είμαι λίαν απαισιόδοξος.

Μάρκομ Ξ είπε...

Για το κυρίως θέμα:

Για μένα το κύριο ζήτημα είναι ότι αυτός ο τρόπος λειτουργίας που εκθρέφει (κυρίως) φοβικούς, "πανταχόθεν βαλλόμενους", υποτακτικούς ανθρώπους είναι ΑΝΕΠΙΤΡΕΠΤΗ για ΚΚ, ακόμα και σε συνθήκες πολέμου. Αυτοί οι άνθρωποι που σε πουλάνε και σ' αγοράζουν με μόνο κριτήριο το αν συμφωνείς σε όλα μαζί τους είναι ασυγχώρητα ΚΑΤΑΣΤΡΕΠΤΙΚΟΙ για την υπόθεση του κομμουνισμού. Όχι επειδή θα διαγράψουν αξιόλογα στελέχη, αλλά επειδή γαλουχούν ανθρώπους με την αστική κουλτούρα, το φενακισμό και τον ατομισμό.

Για το θέμα της εισήγησης της καθοδήγησης:

Όσοι το γνωρίζουν καταλαβαίνουν τι λέω. Μιλάω για μια εξωκαταστατική, απόλυτα ελεγχόμενη από τα ανώτατα κλιμάκια διαδικασία (Π.Γ.) που αποκλείει εκ των προτέρων το 99,99% υποψήφιων συνέδρων που δεν είναι αρεστοί σε αυτούς. Όχι δημόσια, στα όργανα του κόμματος, αλλά με τις μεθόδους του συνοφρυώματος, της κακολόγησης - λασπολογίας και του τσεκαρίσματος με το στυλό σε λίστες ονομάτων.

Για το ανοιχτό/ κλειστό κόμμα που θίγει ο συνομιλητής Κάστορας:

Σαφώς και είναι πιο δύσκολο να κρατιέσαι στο στόχο σου όσο συμμαχείς, διευρύνεσαι, ψήνεσαι στην ταξική πάλη, πόσο μάλλον σε πολεμικές καταστάσεις. Όμως αυτή είναι η μαγκιά ρε συντρόφια! Αυτό είναι το μεγαλείο και η βαριά μοίρα των ριζοσπαστών.

συντροφικά,
Μάρκομ Ξ

Μάρκομ Ξ είπε...

Επιτρέψτε μου μια μικρή -αληθινή- ιστορία:

Σε ένα χώρο εργασίας δεν υπήρχε σωματείο. Όταν κάποιοι λίγοι το σκέφτηκαν φάνταζε αδύνατο. Ακόμα και από αυτούς μόνο ένας το πίστευε πραγματικά και το προσπάθησε. Χωρίς ιδιαίτερες εμπειρίες στα συνδικαλιστικά το ξεκίνησε. Στην πορεία αντιμετώπισε χλεύη, έμμεσες απειλές και πολύ απαισιοδοξία. Παρότι ζήτησε βοήθεια, κανένας κομματικός της αριστεράς δεν του έδωσε σημασία. Ούτε της εσω-, ούτε της εξω- κοινοβουλευτικής. Δεν ήταν ούτε ατρόμητος, ούτε ακαταπόνητος. Με τους φόβους του, μετρώντας τα βήματά του, χωρίς να θυσιάζει πολλές ώρες από τη δουλειά του. Είχε όμως δυο πολύ σημαντικά όπλα: τις ολοκάθαρες προθέσεις του που πήγαζαν από τη βαθιά πίστη του για την αξία ενός σωματείου στο χώρο εργασίας και την παρακαταθήκη όλων αυτών που γαλούχησαν γενιές και γενιές για την αξία αυτή. Στην μοναχική του πορεία και μέσα από το παράδειγμά του βρήκε εν τέλει συμμάχους. Άλλους εργαζόμενους που πίστεψαν στην αξία ενός τέτοιου σωματείου. Έτσι ο ένας έγινε 5, 10 και τελικά η συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων γράφτηκε στο σωματείο. Στο τέλος δεν χρειαζόταν να κάνει τίποτα περισσότερο από το να λέει και αυτός -όπως και οι άλλοι- τη γνώμη του, γιατί την πρωτοβουλία που αρχικά είχε μόνο αυτός την είχαν πλέον και άλλοι. Έτσι το αρχικά αδύνατο έγινε τελικά πραγματικότητα. Χωρίς μεθοδεύσεις, ίντριγκες, αποκλεισμούς, "δικούς" μας και "δικούς" τους. Όσοι δεν ήθελαν το σωματείο, δεν είχαν και πολλά όπλα στη διάθεσή τους, παρά μόνο να διαδίδουν ότι δεν έχει νόημα. Γιατί ο μικρός αυτός πρωτοπόρος, όταν του ζητούσαν να πει πως θα γίνει να λειτουργεί σωστά το σωματείο δεν άρχιζε να μιλάει για λαϊκές εξουσίες, ούτε για θεόσταλτα κόμματα. Ούτε πρότεινε ο ίδιος το δικό του πρόγραμμα σαν να έπρεπε να ακολουθήσουν όλοι αυτόν σαν παντογνώστη. Παρά έλεγε μόνο ότι μέσα από τις συλλογικές διαδικασίες θα μπορέσουν οι εργαζόμενοι να διεκδικήσουν αυτά που τους ανήκουν. Μπορεί να μην έφτιαξε δικό του "στρατό" (κάλλιστα θα μπορούσε), μπορεί να μην έγραψε σε κόμμα ή σε παράταξη καμπόσους (άνετα θα μπορούσε) πέτυχε όμως τα εξής: φτιάχτηκε σωματείο και κινητοποιήθηκαν από το παράδειγμά του εργαζόμενοι με παρόμοια κίνητρα που σε άλλη περίπτωση ούτε καν θα ασχολιόντουσαν.
Τώρα αν και πως θα λειτουργήσει το σωματείο από δω και πέρα είναι άλλος μεγάλος αγώνας. Αλλά ήδη δεν είναι μόνος του...

συντροφικά,
Μάρκομ Ξ

LeftG700 είπε...

Φίλοι Μάρκομ Ξ και Κάστορα,


Για σήμερα, τα 'φτυσα στο γράψιμο[***] και τα σχόλιά σας, ιδίως τού Κάστορα, δεν απαντιώνται στο πόδι. Ες αύριο.


Τα λέμε


[***] Πώς το 'λεγε ο Χελάκης; Δεν περιγράφω άλλο; Ε, κόφτε το 'περι'! ;-)

LeftG700 είπε...

Φίλε Κάστορα,


Μήπως βιάζεσαι να διαγράψεις το παππού Κάρολο; Και μήπως, ακριβώς επειδή βιάζεσαι, είσαι έτοιμος να τον παραδώσεις στη σκόνη τού χρόνου, χωρίς ο καημένος να το αξίζει; ;-)

Φίλε Κάστορα, ας αφήσουμε τους κνίτες και τις κνιτοπούλες έξω από την κουβέντα για την ώρα. Ας δούμε τα πράγματα σε πιο αφαιρετική μορφή.

Μας λες ότι πιστεύεις στον δημοκρατικό σοσιαλισμό. Καλώς τονα κι ας άργησε! ;-) Γιατί εμείς που πιστεύουμε; Στον …μη δημοκρατικό; Πώς μας ξηγιέσαι έτσι; ;-)

Μας λες ακόμα ότι έχεις πρόβλημα με τον ριζοσπαστικό κολλεκτιβισμό. Για να τα λέμε όλα, δεν πολυκαταλαβαίνουμε τι διαφορά έχει ο ριζοσπαστικός από τον σκέτο. Όμως το σημαντικό είναι άλλο: αν έχεις πρόβλημα με τη βάση της έννοιας συλλογικό, μήπως τελικά δεν είσαι και τόσο φανατικός δημοκράτης; ;-) Γιατί, τι ποιο δημοκρατικό από τη συλλογική διεύθυνση της παραγωγής; Ακόμα και οι σοσιαλδημοκράτες (σοσιαλδημοκράτες με την τρέχουσα έννοια, η οποία, ας το θυμηθούμε κι αυτό, στα 1900 δεν παρουσίαζε το παραμικρό πρόβλημα, ούτε θεωρητικό, ούτε πρακτικό) δεν παραδέχονται ότι στον καπιταλισμό η δημοκρατία μένει έξω από την ατομική επιχείρηση; Χειρότερα: Μήπως κάποιες ‘‘πρωτοπόρες’’ ιδιωτικές επιχειρήσεις δεν προτρέπουν (ακόμα και ‘‘θεσμικά’’) τους υπαλλήλους τους να αναπτύσσουν πρωτοβουλίες και υπευθυνότητα, «σαν να ήταν η επιχείρηση δική τους», ξέροντας ότι αυτή η αίσθηση αυτοδιεύθυνσης μπορεί να οδηγήσει τα κέρδη τους σε ανοδική πορεία; Τι σε τρομάζει λοιπόν με τη συλλογική διεύθυνση και λειτουργία; Η ‘‘χάβρα’’ τής δημοκρατίας; Τότε, μήπως εκτός από τον κομμουνισμό, δεν έχεις καταλάβει σε βάθος και τη δημοκρατία; ;-) Ή είσαι από αυτούς τους αφελείς (δεν σε κόβουμε να είσαι) που πιστεύουν ότι η δημοκρατία είναι ένα ανθισμένο λειβάδι; Αν είσαι, φάε μερικά 24ωρα στη μπλογκόσφαιρα (όχι μόνο στα φιλοΚΚΕ μπλόγκς!) να σου φύγει το τσερβέλο και μαζί κάθε τέτοια ιδέα! ;-)

Γιατί σε μπερδέψαμε με την αστική δημοκρατία; Θα έχει γούστο να μας περνάς για οπαδούς τού αριστοκρατικού πολιτεύματος ή της ανοιχτής αστικής δικτατορίας (χούντα) και μας γράφεις περί «οπισθοχώρησης»! ;-) Εν πάση περιπτώσει, να σε ξεμπερδέψουμε όσο μπορούμε: Όταν είπαμε ότι μας μπέρδεψες, εννοούσαμε, έχοντας στο μυαλό μας και την κουβέντα σου περί δημοκρατικού σοσιαλισμού (που καταλάβαμε ότι την είπες με την τρέχουσα έννοια όμως), εννοούσαμε το ενδεχόμενο να θεωρείς τη σοσιαλιστική δημοκρατία (= κοινωνική ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής + εξουσία τής εργατικής τάξης —στις σύγχρονες μορφές της) ως κάτι κατώτερο από την αστική. Είναι παράλογη μια τέτοια επιφύλαξή μας, με βάση τα όσα έγραψες; Νομίζουμε πως όχι.


ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

LeftG700 είπε...

ΣΥΝΕΧΕΙΑ



Κατά τα άλλα και κάπως συνοπτικά:

Δεν νομίζουμε ότι η αντιπροσώπευση μπορεί να εξοριστεί από τη σύγχρονη κοινωνία. Τουλάχιστον όσο μπορούμε να φανταστούμε, ακόμα και σε ένα ‘‘πούρο’’ σοσιαλιστικό καθεστώς, και θα επιβιώνει και αναγκαία θα είναι.

Τη μη διάκριση των εξουσιών δεν μπορούμε να τη φανταστούμε (όπως και τον μη καταμερισμό εργασίας). Ίσως να φταίει ότι δεν είμαστε ακόμα αρκετά κομμουνιστές! ;-) Ίσως να φταίει η ρηχή φαντασία μας, τι να σου πούμε; ;-) Πάντως, εξ όσων γνωρίζουμε, ακόμα και στις πρωτοσοσιαλιστικές χώρες τού 20ου αιώνα, αυτά εφαρμόστηκαν περισσότερο σε συμβολικό επίπεδο παρά σε ουσιαστικό.

Πάντως, γενικά μιλώντας, επίτρεψέ μας (φαίνεσαι πιο έμπειρος, άρα μεγαλύτερος στην ηλικία) να σου πούμε το εξής: μη τρως και τόσο πολύ τις ώρες σου με το πώς θα πρέπει να είναι η μαρξική ουτοπία όταν (και αν) έρθει ο καιρός της να γίνει συγκεκριμένη, (κατά την έκφραση του Μπλοχ). Άσε και κάτι για να λύσει η διαλεκτική εξέλιξη! ;-)

Τέλος, για τα συγκεκριμένα πολιτικά ζητήματα, θεωρητικά ή πρακτικά, που ήταν και η αφορμή να έλθεις εδώ:

Ο δημοκρατικός συγκεντρωτισμός είναι ένα χρήσιμο εργαλείο, ας πούμε κατσαβίδι, που συχνά-πυκνά σε …κόβει και τρέχουν αίματα και τρέχεις για γάζες ή και για ράμματα! Επιπλέον, δεν είναι, κατά την άποψή μας, μία αρχή που είναι ανιστορική και ως τέτοια δεν πρέπει να αναπροσαρμόζεται ανάλογα με τις συνθήκες και τις συγκυρίες. Όλα αυτά πρέπει να αποτελέσουν αντικείμενο αναστοχασμού, και από τα κόμματα και τις οργανώσεις που τον ακολουθούν και από όσα τον έχουν εγκαταλείψει και έχουν μεταβληθεί σε κόμματα-οπερέτες, για να τα λέμε όλα.

Το πρόβλημα των συμμαχιών είναι το βασικό πρόβλημα του ΚΚΕ. Όμως αυτό είναι η κορυφή τού παγόβουνου. Το υπόβαθρο του συγκεκριμένου ορατού προβλήματος κρύβει πολύ πιο δομικά (ως γενεσιουργά) προβλήματα. Αν τα λέμε, θα έχουμε την ευκαιρία να τα πούμε με άλλες αφορμές. Ήδη το σχόλιό μας έχει γίνει διπλό σεντόνι! :-)


Τα λέμε

LeftG700 είπε...

Φίλε Μάρκομ Ξ,


Ok, καταλάβαμε, εννοείς τους ‘‘υπόγειους’’ μηχανισμούς και διαδικασίες. Δεν τους παραγνωρίζουμε. Όμως, έχουμε την εντύπωση ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι η ‘‘θεσμική’’ κατά κάποιο τρόπο υπονόμευση του δικαιώματος κριτικής και ελέγχου. Η υπόρρητα δηλαδή καλλιεργούμενη ιδέα όχι απλώς ότι εσύ που διαφωνείς με την εισήγηση είσαι ‘‘ύποπτος’’, αλλά η ‘‘ουρά’’ της που είναι πολύ πιο ύπουλη: είσαι ύποπτος γιατί δεν είναι δυνατόν η καθοδήγηση (ως καθοδήγηση) να μη ξέρει. Και πού μας φέρνει αυτό; Μας φέρνει σε ένα από εκείνα που «δικάσαμε και καταδικάσαμε»:

Στη μη συμφιλίωση με το λάθος!


Τα λέμε


ΥΓ Η μικρή αληθινή ιστορία σου λέει πολλά. Ας ευχηθούμε, κατά το σύνθημα «ένα-δύο-τρία-πολλά Πολυτεχνεία» να προκύψουν κι άλλες πολλές παρόμοιες…

TRASH είπε...

Συμπεράσματα από το άρθρο σας:
-Ο κάθε ένας μπορεί να έχει άποψη (και όχι μόνο άποψη, αλλά και λόγο!), για τις εσωτερικές διαδικασίες ενός κόμματος, στο οποίο δεν ανήκει και δεν θα ήθελε να ανήκει κι'όλας!
-Ο άνωθι κάθε ένας, μπορεί να έχει άποψη για το αληθές ή μη αιτιάσεων, πρώην μελών αυτού του κόμματος, παρά το γεγονός πως δεν μπορεί να τις επιβεβαιώσει από πουθενά, αφού:
1)ποτέ δεν ύπηρξε μέλος του
2)Το καταστατικό του απαγορεύει στα μέλη να συζητάνε δημόσια τις εσωτερικές του διαδικασίες
3)Αυτοί που είναι πρώην μέλη του, εννοείται πως για να φύγουν κάποιο πρόβλημα θα είχαν (ή φαντάστηκαν), οπότε η μαρτυρία τους στερείται (τουλάχιστον απόλυτης) αξιοπιστίας
-Ενα ανώνυμο σχόλιο σε ένα μπλογκ αποτελεί "αποδεικτικό στοιχείο" οποιουδήποτε υσχιρισμού και για ο,τιδήποτε.
-Ο Μπόμπολας και ο Λαμπράκης κοιμόνται και ξυπνάνε με την έγνοια της ανάπτυξης του κομμουνιστικού κινήματος στην Ελλάδα, οπότε δεν δίστασαν στιγμή να του προσφέρουν τις καλές τους υπηρεσίες δίνοντας βήμα στον "αδικημένο αγωνιστή" Χαλβατζή JR, o οποίος κοιμάται και ξυπνάει με τους ίδιους ακριβώς προβληματισμούς.
-Η οικογενειοκρατία δεν είναι κακκό πράγμα, αν ο γιός ενός κομμουνιστή βρίζει τους κομμουνιστές, (τότε πρέπει λόγω καταγωγής να τον λάβουμε σοβαρά υπόψην- αν πάλι τους υποστηρίζει: "τι να περιμένουμε, γιός/κόρη του τέτοιου δεν είναι;"
-Οι εκλογές πλησιάζουν, οπότε τα προσχήματα πάνε περίπατο και την θέση τους παίρνουν τα σκατά στον ανεμιστήρα
-Οταν μου ξαναμιλήσει κάποιος "ενωτικά" και τραβήξω πιστόλι, θα μπορώ για να στηρίξω την άποψη μου να βάλω και link
Ευχαριστούμε για την εγκατάλειψη των προσχημάτων...

Ανώνυμος είπε...

Γειά σου ορέ Σκουπίδια πιστολέρο...
Όρτσα ορέ τα φλάμπουρα και βουρ για τα Χειμερινά Ανάκτορα με το ...κομμουνιστή Χαλβατζή ( πατέρα ).

Και θα προτιμούσα όταν σου μιλήσω για "ενωτικές" διαδικασίες να τραβήξεις πιστόλι και όχι λινκ... να είναι γνήσια "λαϊκή" η αντίδραση. αν δεν γουστάρεις θορύβους και μπαμ υπάρχει και η γνωστή ... ομπρέλλα.

Όχι ότι ποτέ θα σου μίλαγα για κάτι τέτοιο ( ενωτικές διαδικασίες ) και λοιπά κουραφέξαλα. Εσείς δεν τα χρειάζεστε τέτοια "προσχήματα" .


Λέφτηδες : συγχωρέστε για την προς Τράς αντίδραση , αλλά δεν είναι δυνατόν ένα τέτοιο ποστ να το κλείσει ο ανωτέρω νεαρούλης αναπάντητος. Ο ακραιφνής κουκουεδισμός , όπως τον εκφράζει εδώ ο ..πλήντροφος είναι νόσος. Για τους ιθύνοντες ( Βλέπε το μπαμπά Σπύρο ) είναι προσοδοφόρο επιτήδευμα...

Γιάκοβ

LeftG700 είπε...

Φίλε TRASH,


Το σχόλιό σου μας στενοχώρησε πολύ (φυσικά είσαι ελεύθερος να γράφεις ό,τι θέλεις, είτε μας στενοχωρεί, είτε μας ευχαριστεί). Όχι τόσο γιατί μας αδικεί σε συγκεκριμένα σημεία τής ανάρτησης, αλλά γιατί μας αδικεί αμφισβητώντας τις έντιμες προθέσεις μας απέναντι στα κόμματα της Αριστεράς, επομένως απέναντι και στο ΚΚΕ.[***] Επιπλέον, μας στενοχώρησε γιατί από τα γραφτά σου αναδύονται κάποιες αντιλήψεις που κατά τη γνώμη μας όχι μόνο είναι τελείως λάθος, αλλά επιπλέον αντιπροσωπεύουν αντικειμενικά και καραμπινάτη δυσφήμηση του ΚΚΕ. Για να το πούμε κάπως χιουμοριστικά, αν ήσουν μέλος τού ΚΚΕ κι αν εμείς ήμασταν το ΠΓ, θα σου τραβάγαμε μία έγγραφη επίπληξη που θα έβλεπες τον Λένιν φαντάρο! ;-) Ας τα πάρουμε ένα-ένα.

Πού μας αδικείς:

Δείχνει πουθενά η ανάρτηση, ότι αδιαφορούμε για την οικογενειοκρατία; Εμείς επικρίναμε τις παντελώς ανυπόστατες αιχμές φίλων τού ΚΚΕ περί οικογενειοκρατίας. Κατά τη γνώμη μας δεν μπαίνει τέτοιο ζήτημα στο ΚΚΕ ούτε στα άλλα κόμματα ή οργανώσεις τής Αριστεράς. Και καυτηριάσαμε ακόμα και τις αιχμές αυτές επειδή ακούστηκαν με προφανή σκοπό να μειώσουν τον Αλέκο Χαλβατζή. Αυτό σημαίνει ότι πιστεύουμε πως η οικογενειακή παράδοση πρέπει να είναι το κριτήριο για την ανάδειξη στελεχών στο ΚΚΕ ή οποιοδήποτε άλλο αριστερό κόμμα;

Γιατί αμφισβητείς τους σκοπούς του μπλογκ και μας βγάζεις παπαγαλάκια κάποιου συγκεκριμένου αριστερού κόμματος (ΣΥΡΙΖΑ; ΑΝΤΑΡΣΥΑ; ΜΑΑ;), τα οποία, εν όψει εκλογών, ‘‘πέταξαν τη μάσκα’’. Πάνε πολλές μέρες από την ανάρτησή μας περί χαλυβουργίας; Εκεί ποιο κόμμα ‘‘προμοτάραμε’’. Πάνε πολλές βδομάδες από την ανάρτησή μας για την Τυποεκδοτική και το άρθρο 99; (Και δεν σε πάμε στον Οκτώβριο του 2010 όπου με σειρά αναρτήσεων ασχοληθήκαμε με τις απολύσεις εκείνης τής περιόδου από τις κομματικές επιχειρήσεις.) Λοιπόν; Γιατί τέτοια προκατάληψη; Γιατί τέτοια —επίτρεψέ μας— επιπολαιότητα; Και, σε τελική ανάλυση, γιατί τέτοια έλλειψη ικανότητας να διακρίνεις ποιος είναι ο εχθρός και ο ποιος ο φίλος, ποιος ασκεί κριτική για να βοηθήσει και ποιος για να αποδομήσει και να υπονομεύσει, ποιος είναι ένα αριστερό μπλογκ με κριτικό λόγο και ποιος ένα δημοσιογραφικό συγκρότημα-στυλοβάτης τού αστικού συστήματος εξουσίας;

Δεν χρησιμοποιήσαμε το σχόλιο από το μπλογκ μας ως αποδεικτικό στοιχείο. Το αναφέραμε ως μία ακόμα τούφα καπνού, ως μία ακόμα ένδειξη ύπαρξης φωτιάς μ’ άλλα λόγια. Πέρα από όλα όσα γράψαμε για τις εμπειρίες μας αλλά και για την προϊστορία τέτοιων παρόμοιων καταστάσεων. Δεν ξέρουμε πόσο μεγάλη είναι η φωτιά στο ΚΚΕ (κι όπως είδες (είδες;), κρατάμε τις αποστάσεις μας από αρκετές απόψεις τού Αλέκου Χαλβατζή.

Πού και πώς δυσφημείς το ΚΚΕ:

Όταν δίνεις την εντύπωση ότι το ΚΚΕ πρεσβεύει πως είναι υπεράνω κριτικής από την κοινωνία κι ότι όσοι είναι εκτός ΚΚΕ όχι μόνο δεν δικαιούνται να έχουν άποψη, αλλά ούτε καν να έχουν λόγο!!! Αυτό είναι ανήκουστο και πραγματικά δυσκολευόμαστε να πιστέψουμε ότι ένας άνθρωπος που δεν είναι πιτσιρίκι (έχεις γράψει σε άλλο μπλογκ ότι είσαι γύρω στα 40, έτσι δεν είναι;) έγραψε κάτι τέτοιο. Για το καλό τού κόμματος που υποστηρίζεις, θα σε παρακαλούσαμε (ναι, όσο κι αν σου φαίνεται περίεργο δεν θέλουμε το κακό τού ΚΚΕ!) να βρεις έναν τρόπο να το αποσύρεις αυτό.

Υστερόγραφο:

Φίλε TRASH, το μπλογκ αυτό είναι παραταξιακά αριστερό και όχι κομματικά. Με αυτή την έννοια δεν σηκώνει καμιά κομματική σημαία, αλλά όλες μαζί (ή σηκώνει μία, την Κόκκινη). Ωστόσο επίτρεψέ μας να σημειώσουμε ότι αυτό αφορά το μπλογκ, όχι το τι κάνει ή δεν κάνει καθένας από εμάς. Ως εκ τούτου γι’ αυτό που γράφεις —Ο κάθε ένας μπορεί να έχει άποψη (και όχι μόνο άποψη, αλλά και λόγο!), για τις εσωτερικές διαδικασίες ενός κόμματος, στο οποίο δεν ανήκει και δεν θα ήθελε να ανήκει κι'όλας!— έχουμε να δηλώσουμε το εξής:

Ουδέν σχόλιο.


Τα λέμε


[***] Για να τα λέμε όλα, την κρυάδα γι' αυτό το τελευταίο την πήραμε από το χθεσινοβραδινό σου σχόλιο σε άλλο μπλογκ στο οποίο συχνάζουμε κι εμείς.

LeftG700 είπε...

Товариш Яков Федотович Павлов,


Σε συγχωρούμε, σε συγχωρούμε, αλλά, αν ανάψει κανένα "πιστολίδι", μη ρίξεις τίποτε παραπάνω από καμιά χειροβομβίδα κρότου-λάμψης! ;-)


Увидимся

Μάρκομ Ξ είπε...

Προς σ/φο TRASH:

Αντί να απαγορεύεις την κριτική από όσους "δεν ήταν ποτέ μέλη του κόμματος" (που ξέρεις σ/φε ποιος είναι και ποιος δεν ήταν;) απάντησε ισχύουν αυτά που καταλογίζει ένα προς ένα με επιχειρήματα ο σ/φος Α.Χ.; Υπάρχουν οι εξωκαταστατικές επιτροπές προτάσεων που ξεδιαλέγουν ποιος θα είναι σύνεδρος; Διαλύονται κόβες χωρίς προφανή αιτία; Εφαρμόζεται το σχέδιο για αντιιμπεριαλιστικό δημοκρατικό μέτωπο; Μπορεί μια κομματική επιχείρηση (τυποεκδοτική) να λειτουργεί με τους νόμους του καπιταλισμού, αλλά να απαγορεύει τη λειτουργία σωματείου στους εργαζόμενούς της;

Θα απαντήσεις ή έβγαλες τα συμπεράσματά σου και άντε γεια;

συντροφικά,
Μάρκομ Ξ

TRASH είπε...

Μια και το να διαστρευλώνεις αυτά που λέει ο άλλος, είναι ένας πολύ εύκολος τρόπος απάντησης, ξαναδιευκρινίζω για όποιον δεν το κατάλαβε, πως σε κανέναν δεν "απαγόρεψα" την κριτική στο ΚΚΕ!
Εδώ όμως δεν γίνεται κριτική στην πολιτική ή τις θέσεις του ΚΚΕ. Γίνεται ξεκατίνιασμα επί οργανωτικών θεμάτων, που από την φύση τους είναι τέτοια που δεν μπορούν να στζητηθούν δημόσια. Ελπίζω αυτή την φορά να έγινα κατανοητός!
για τα υπόλοιπα μόλις βεω χρόνο...

LeftG700 είπε...

Φίλε TRASH,


Ok, όποτε βρεις χρόνο, κανένα πρόβλημα. Όμως θα σε παρακαλούσα να βρεις μαζί και τη στοιχειώδη λογική:

Εντάξει. Θεωρητικά μπορεί να έχω κάνει λάθος και να σε παρερμήνευσα. Δεν το πιστεύω, αλλά δεν είμαι και Θεός. Γιατί όμως είναι υποχρεωτικό να διαστρέβλωσα εκ προθέσεως τα γραφτά σου; Από όσο έχουμε συνομιλήσει, έχεις βγάλει το συμπέρασμα ότι καταφεύγω σε τέτοια "συνδικαλιστικά τερτίπια";

Φίλε TRASH, μη προσεγγίζεις όλους τους συνομιλητές σου σαν σκαντζόχοιρος. Δεν είναι όλοι φίδια!


Τα λέμε

Μάρκομ Ξ είπε...

Προς σ/φο TRASH

Ποιο είναι το ξεκατίνιασμα; Τουλάχιστον εγώ σου θέτω συγκεκριμένα ερωτήματα. Ποια είναι κατά τη γνώμη σου τα οργανωτικά ζητήματα που δεν μπορούν από τη φύση τους να συζητηθούν δημόσια; Ο τρόπος οργάνωσης δεν παίζει σημαντικότατο ρόλο για το αποτέλεσμα της πολιτικής πρακτικής;

Εμένα, σε αντίθεση με τους φίλους left δε με ενδιαφέρει αν με θεωρείς εγκάθετο ή εκ προθέσεων διαστρεβλωτή. Εμένα με ενδιαφέρει να απαντήσεις στα ερωτήματα. Θα προτιμούσα να μάθω την απάντησή σου γι' αυτό και επιμένω, αλλά ακόμα και αν απαντήσεις χωρίς να δημοσιοποιήσεις κέρδος θα είναι.

συντροφικά,
Μάρκομ Ξ

Ιβάν είπε...

LeftG700,
Καλησπέρα.
Μερικές παρατηρήσεις:

1) Σε τι κάνει πρωταθλητισμό το ΚΚ; Στο κείμενό σας, υπάρχει έστω μία κατηγορία στο ΚΚ που να έχετε αποδείξει;

2) "Δικάζουμε και καταδικάζουμε τις δίκες προθέσεων"
Η φράση, αυτή: "Το άρθρο, με πρόσχημα τη συμπλήρωση 100 χρόνων από την ίδρυση του ΚΚΕ...", είναι ξεκάθαρη δίκη προθέσεων.

3) "που άλλες εκδηλώθηκαν δια της σιωπής από τακτικούς σχολιαστές σε Κουκουέδικα blogs"
Εσείς πώς ακριβώς ξέρετε γιατί δεν σχολίασε κάποιος το θέμα; Μπορεί να μην είχε χρόνο. Μπορεί μην είχε όρεξη να διαβάσει το εκτενές κείμενο του Α. Χαλβατζή. Με ποια δεδομένα κρίνετε ως συνειδητή τη σιωπή κάποιου;

4) "Το ΚΚΕ, δια χειρός ΔΓ, δίκασε τον ΑΧ και τον έβγαλε μη ανθεκτικό στις δυσκολίες τού ταξικού αγώνα —τουλάχιστον"
Επιεικώς απαράδεκτη φράση. Και αποδεικνύεται και ότι όσα μού λέγατε στο Lenin Reloaded ήταν ανακριβή, διότι εκεί χαρακτηρίσατε το κείμενο του Δ. Γόντικα "μία πρώτη και γενική απάντηση στο ‘‘συμβάν’’ Χαλβατζή". Εδώ, διαβάζω ότι ο Δ. Γόντικας δίκασε(!) τον Α. Χαλβατζή, επειδή έτσι το αποφασίσατε εσείς. Δεν ξέρω αν συνειδοτοποιείτε το μέγεθος του τσουβαλιάσματος που επιχειρήσατε να κάνετε. Από τη μία, γράφετε τις απίστευτες κατηγορίες του Α. Χαλβατζή, των οποίων η στόχευση δεν αμφισβητείται, και από την άλλη γράφετε ένα απόσπασμα από ένα άρθρο στο Ριζοσπάστη, το οποίο τελείως αυθαίρετα παίρνετε ως δεδομένο ότι αναφέρεται στον Α. Χαλβατζή. Θεωρείτε συγκρίσιμα μεγέθη, ένα γεγονός και μία δική σας ατεκμηρίωτη εκτίμηση. Χωρίς άλλα σχόλια.

5) Έχω διαβάσει λίγες αναρτήσεις σας, και δεν έχω ολοκληρωμένη εικόνα, όμως δεν είναι η πρώτη φορά που τσουβαλιάζετε. Σε προηγούμενη ανάρτηση είχατε γράψει ότι πρέπει να σταματήσουν τα εκατέρωθεν άνανδρα, συκοφαντικά κτλ χτυπήματα. Ρώτησα πότε ενήργησε έτσι το ΚΚ, και απαντήσατε. Όταν εξήγησα γιατί κατά την άποψή μου, αυτό που είχατε επικαλεστεί ως χτύπημα κάτω απ' τη μέση, δεν ήταν τέτοιο, δεν επανήλθατε.

6) "Η βάση τού ΚΚΕ δίκασε κι αυτή τον ΑΧ και τον έβγαλε εχθρό τού κόμματος"
Άρα λοιπόν μιλήσατε με ολόκληρη τη βάση του ΚΚ, και η πλειοψηφία θεωρεί τον Α. Χαλβατζή εχθρό του κόμματος; Προφανώς δεν κάνατε κάτι τέτοιο. Κρίνατε με βάση σχόλια και αναρτήσεις σε φιλοΚΚ μπλογκ.
Αμφιβάλλω αν απ' τα περισσότερα φιλοΚΚ μπλογκ προκύπτει κάτι τέτοιο, ως πλειοψηφική θέση. Αυτό το οποίο είδα εγώ ως τέτοια, και με το οποίο συμφωνώ, είναι ότι ο Α. Χαλβατζής εκ του αποτελέσματος λειτούργησε ως εχθρός του ΚΚ.
Βέβαια, η βάση του ΚΚ την οποία επικαλείστε δεν ταυτίζεται σε καμία περίπτωση με όσους ασχολούνται με τα μπλογκ. Κομμάτι της βάση του ΚΚ είναι π.χ., και όσοι δεν έχουν ακούσει ποτέ τον Α. Χαλβατζή. Άνθρωποι που δεν ξέρουν και πολλά από πληκτρολόγια, όμως μπορούν να κρίνουν αν η προοπτική του ΚΚ είναι τρομακτική. Εκτός απ' τις ατεκμηρίωτες καταγγελίες και τις ασάφειες του Α. Χαλβατζή, μέσω ενός μπλογκ, υπάρχει και κάτι άλλο, για όσους δεν είναι μέλη, και δε μπορούν να κρίνουν από πρώτο χέρι, που λέγεται ταξικό ένστικτο. Όπως υπάρχει φυσικά και η επαφή με τους ανθρώπους από το ΠΑΜΕ και το ΚΚ.

(4),(6): Επομένως ούτε το επίσημο ΚΚ, ούτε η βάση του κόμματος "δίκασε" τον Α. Χαλβατζή. Το επίσημο ΚΚ τοποθετήθηκε μέσω της απόφασης της ΚΕ, και από εκεί και πέρα ο κάθε φίλος του ΚΚ μπορεί στο ίντερνετ να εκφράζει τη γνώμη του, δεν εκπροσωπεί ωστόσο τη βάση του κόμματος.

Ιβάν είπε...

7) "Συμμεριζόμαστε το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος τής κριτικής του"
Με ποια δεδομένα συμμερίζεστε το μεγαλύτερο μέρος της κριτικής του; Αναφέρεται σε εσωκομματικές διαδικασίες. Μού είναι αδιανόητο το ότι ως "επιχείρημα"(!) για να στηρίξετε το ότι "τίποτε από όλα όσα καταγγέλλει ο ΑΧ δεν σας εξέπληξε", χρησιμοποιείτε και ένα ανώνυμο(!) σχόλιο από προηγούμενη ανάρτηση. Και μάλιστα από μία ανάρτηση στην οποία ένα τρολ είχε σχολιάσει παριστάνοντας το ΚΚ και τον ανταποκριτή από συνέλευση της ΚΝΕ. Αυτό και μόνο δε σας προβληματίζει; Εσείς πώς γνωρίζετε την ποιότητα των εσωκομματικών διαδικασιών του ΚΚ; Επειδή τα έχουν πει και άλλοι, έχετε ακούσει ιστορίες, και έχετε διαβάσει ανώνυμα σχόλια; Δεν σας ειρωνεύομαι, για αυτούς τους λόγους γράφετε ότι δεν νιώσατε έκπληξη. Ο μόνος τρόπος να ξέρει κάποιος την ποιότητα των εσωκομματικών διαδικασιών του ΚΚ και να τη συζητάει δημόσια είναι να είναι πρώην μέλος. Όμως για να είναι κάποιος πρώην μέλος ή θα τον έδιωξαν ή θα έφυγε μόνος του για κάποιο λόγο. Στην πρώτη περίπτωση, έχει "κάθε" λόγο να πει ψέματα, στη δεύτερη, αυτά που λέει δεν είναι η πραγματικότητα, αλλά η άποψή του για την πραγματικότητα. Στη δεύτερη περίπτωση, για να υπάρχει ολοκληρωμένη εικόνα, πρέπει να γίνει γνωστός και ο αντίλογος, κάτι το οποίο είναι αδύνατο, διότι το καταστατικό απαγορεύει στα μέλη να συζητάνε δημόσια τις εσωτερικές διαδικασίες. Επίσης, για να συζητάει ένα πρώην μέλος, δημόσια, τέτοια θέματα, στην περίπτωση που ασκεί "αρνητική" κριτική, σημαίνει ότι δεν τον πειράζει να πάθει ζημιά το πρώην κόμμα του (το λιγότερο, διότι μπορεί να θέλει να προκαλέσει συνειδητά προβλήματα), και επμένως η αξιοπιστία όσων λέει είναι τουλάχιστον συζητήσιμη.

8) "Όταν δίνεις την εντύπωση ότι το ΚΚΕ πρεσβεύει πως είναι υπεράνω κριτικής από την κοινωνία κι ότι όσοι είναι εκτός ΚΚΕ όχι μόνο δεν δικαιούνται να έχουν άποψη, αλλά ούτε καν να έχουν λόγο!!!"
Ο Trash δεν αναφέρθηκε στην κριτική στο ΚΚ, αλλά στην κριτική "στις εσωτερικές διαδικασίες ενός κόμματος, στο οποίο [αυτός που κάνει κριτική] δεν ανήκει και δεν θα ήθελε να ανήκει κιόλας!"
Έχει γράψει συγκεκριμένα επιχειρήματα. Φυσικά στο ίντερνετ είναι ακόμα χειρότερα τα πράγματα, διότι ο καθένας μπορεί να δηλώνει ό,τι θέλει. Τον τελευταίο καιρό έχω διαβάσει πάρα πολλά σχόλια των οποίων οι συντάκτες δηλώνουν πρώην στελέχη, και το πνεύμα τους ήταν: "Έλα τώρα, τα έχουμε δει από μέσα και ξέρουμε τι γίνεται. Εσύ που δεν είσαι μέλος, μη μιλάς γιατί δεν ξέρεις". Φαντάζομαι καταλαβαίνετε ότι δε μπορεί να γίνει σοβαρή συζήτηση σ' αυτή τη βάση. Επίσης, αντιστρέψατε κάτι άλλο που είπε. Είχε γράψει: "Ο καθένας μπορεί να έχει άποψη (και όχι μόνο άποψη, αλλά και λόγο!)", και εσείς γράφετε: "Όταν δίνεις την εντύπωση ότι το ΚΚΕ πρεσβεύει πως είναι υπεράνω κριτικής από την κοινωνία κι ότι όσοι είναι εκτός ΚΚΕ όχι μόνο δεν δικαιούνται να έχουν άποψη, αλλά ούτε καν να έχουν λόγο!!!". Είναι εμφανές ότι θεωρεί το να έχει κάποιος "λόγο", πιο "σοβαρό" απ' το να έχει "άποψη". Φαντάζομαι ότι γράφοντας "ο καθένας μπορεί να έχει λόγο", αναφέρεται στην απαίτηση που έχουν ορισμένοι, η άποψή τους να επηρεάζει τις εσωκομματικές διαδικασίες ενός κόμματος.

9) "Ο Αλέκος Χαλβατζής (ΑΧ) δημοσιοποίησε επίσης και το σκεπτικό τής απορριπτικής απάντησης της ΚΕ"
Έχετε διαβάσει την επτασέλιδη απάντηση της ΚΕ και ξέρετε ποιο είναι το σκεπτικό της; Όχι. Ο Α. Χαλβατζής δημοσιοποίησε ορισμένα αποσπάσματα που ο ίδιος θεωρεί "κύρια".

10) "Σε όλη αυτή την αφήγηση, δομημένη βεβαίως στη στερεοτυπική και στρεβλή κατά τη γνώμη μας αντίληψη της ηγετικής ομάδας του ΚΚΕ περί κόμματος-Θεού"
Από πού προκύπτει ότι το άρθρο του Δ. Γόντικα είναι "δομημένο στην αντίληψη περί κόμματος-Θεού";
Από πού προκύπτει ότι αυτή είναι η αντίληψη της ηγετικής ομάδας του ΚΚΕ;

Ιβάν είπε...

11) Δε μπορώ να δικαιολογήσω την τακτική να μαζεύετε σχόλια από εδώ κι από εκεί, και να τα παραθέτετε όλα μαζί, χωρίς να το γνωρίζουν οι συντάκτες τους. Το να μην απαντάτε ευθέως, ώστε να έχουν και οι συντάκτες τους τη δυνατότητα να τοποθετηθούν, αλλά να τα μεταφέρετε στο μπλογκ σας, για να τα εντάξετε σε μία γενικότερη εικόνα, της οποίας την αξιοπιστία ξεκάθαρα αμφισβητώ, δείχνει έλλειψη σεβασμού, απ' τη μεριά σας, στον κώδικα δεοντολογίας.

12) "Ενώ άλλους τους έπιασε το αντι-οικογενειακοκρατικό τους («Ποιος είναι καλοί μου άνθρωποι ο Αλέκος; Έπρεπε να τον ξέρω;»)"
Την παραπάνω φράση την έγραψε ο φίλος Οικοδόμος (http://leninreloaded.blogspot.com/2012/02/blog-post_5228.html).
Το σχόλιό σας είναι απαράδεκτο γιατί εκτός των άλλων (παρατήρηση (10)) δε βγάζει και κανένα νόημα. Δεν έχει δικαίωμα κάποιος να μη γνωρίζει τον Α. Χαλβατζή; Ή πρέπει με το ζόρι να λέει ψέματα; Στη ίδια ανάρτηση ο Οικοδόμος λέει ότι ρώτησε και έμαθε ποιος είναι. Άρα λοιπόν τα "αντι- οικογενειακοκρατικά" τα βγάλατε απ' το μυαλό σας, προσβάλλοντας έναν αξιόλογο μπλόγκερ.

13) "Στο διαδίκτυο όμως, που τα στόματα άνοιξαν κάπως περισσότερο"
Τι σημαίνει αυτό; Ότι το ΚΚ συμμερίζεται πράγματα που μπορεί να διαβάσατε στο διαδίκτυο, και απλώς στο ίντερνετ άνοιξαν τα στόματα; Αν όχι, θα έπρεπε να είστε πιο προσεκτικοί στη διατύπωση.

14) "Κι ακόμα: σταματάει ποτέ η καθεστηκυία τάξη να υπονομεύει ένα κομμουνιστικό κόμμα; (...) "ουδέποτε είναι η κατάλληλη στιγμή να ασκήσει κάποιος κριτική προς το ΚΚΕ!"
Αν και ένα κομμουνιστικό κόμμα υπονομεύεται πάντα, ο αντικομμουνισμός δεν έχει πάντα την ίδια ένταση και τον ίδιο βαθμό χυδαιότητας. Δεν ξέρω αν "ουδέποτε είναι η κατάλληλη στιγμή", σίγουρα όμως δεν είναι όλες οι στιγμές το ίδιο ακατάλληλες.

Ιβάν είπε...

15) "Τι πυροδότησε όλη αυτή την ανθρωποφαγία; Το γεγονός ότι ο ΑΧ, στέλεχος της ΚΝΕ και του ΚΚΕ για πολλά χρόνια, μίλησε δημοσία και, επομένως, έδωσε τροφή στους εχθρούς τού ΚΚΕ (δημοσιεύματα σε «Έθνος» και «Νέα»), σε μια συγκυρία κατά την οποία το κόμμα δέχεται επιθέσεις"
Ξεχνάτε κάτι σημαντικό. Ότι αυτό που πυροδότησε την επιθετικότητα ορισμένων ήταν οι χυδαίες συκοφαντίες του Α. Χαλβατζή, ο οποίος μεταξύ άλλων έχει γράψει: "Τα τελευταία χρόνια, με δόλια μέσα, δηλαδή με τον πιο βρώμικο φραξιονισμό, άνθρωποι που ιδεολογικά, πολιτικά και ηθικά ήταν (ή εξελίχθηκαν σε) λαθρεπιβάτες στο ΚΚΕ έχουν μετατραπεί σε τιμονιέρηδες και κουμανταδόρους".
Ακόμα, ξεχνάτε κάτι επίσης βασικό. Ότι όλοι αυτοί οι άνθρωποι που ήταν επιθετικοί με τον Α. Χαλβατζή είχαν προσβληθεί απρόκλητα και προκλητικά.
Γιατί ίσως κατανοείτε ότι με το να λέει κάποιος ότι το ΚΚ έχει τρομακτική προοπτική, ότι είναι σαφές ότι δεν υπηρετεί την εργατική τάξη, ότι κάνουν κουμάντο λαθρεπιβάτες κτλ, προσβάλλει άμεσα και όλους τους φίλους του ΚΚ που δε συμφωνούν, διότι αν είχε δίκιο (ο Α. Χαλβατζής), δεν θα είχαν αντιληφθεί κάτι τόσο σαφές (κατά τη γνώμη του πάντα) και σημαντικό. Παρουσιάσατε το θέμα σε τελείως λανθασμένη βάση, και γι΄αυτό τα συμπεράσματά σας δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα.

16) "Αυτό θεωρήθηκε σχεδόν αψευδής απόδειξη τού ότι ο ΑΧ λειτούργησε, ούτε λίγο ούτε πολύ, ως συνειδητός εχθρός τού κόμματος!!!"
Το αν ο Α. Χαλβατζής λειτούργησε ως συνειδητός εχθρός του ΚΚ το ξέρει μόνο ο ίδιος. Όλοι οι υπόλοιποι μπορούμε να καταγράψουμε μόνο ορισμένα γεγονότα. Εσείς επιλέγετε να απαντήσετε μόνο σε ορισμένες κατηγορίες. Για παράδειγμα, ο Α. Χαλβατζής εδώ και ένα χρόνο δεν είχε τοποθετηθεί για τίποτα, και επανέρχεται σε μία περίοδο γενικευμένης επίθεσης στο ΚΚ, για να αναφερθεί σε μία επιστολή που είχε στείλει δύο χρόνια πριν. Για παράδειγμα, ο Α. Χαλβατζής δεν πήρε θέση για τον τρόπο που αξιοποιήθηκε η "κριτική" του.

Ιβάν είπε...

(12): "...εκτός των άλλων (παρατήρηση (10))..." = εκτός των άλλων (παρατήρηση (11)),
"Άρα λοιπόν τα "αντι- οικογενειακοκρατικά" τα..." = Άρα λοιπόν τα "αντι- οικογενειακοκρατικά" που "έπιασαν άλλους" τα...

(14): "ουδέποτε είναι η κατάλληλη στιγμή να ασκήσει κάποιος κριτική προς το ΚΚΕ!"
Συμπληρωματικά, εδώ δε μιλάμε για κριτική στις θέσεις του ΚΚ, αλλά για κριτική σε εσωκομματικές διαδικασίες του ΚΚ. Επίσης, επαναλαμβάνω ότι η χρονική στιγμή είναι ένας απ' τους λόγους, για τους οποίους έγινε κριτική στον Α. Χαλβατζή. Δεν είναι ούτε ο μοναδικός, ούτε ο σοβαρότερος.

Ανώνυμος είπε...

Λέφτηδες

... όπως είδατε η "απάντηση" μου προς τον Σκουπίδια ήταν το έναυσμα για να εισρεύσουν μερικά ακόμα ενδιαφέροντα ( ! ) σχόλια στο νήμα αυτό. Είχαμε και τη τιμή να γνωριστούμε και με το σταχανοβίτικο ( μέχρι αυτοθυσίας ) σχολαστικισμό του Ιβάν ( του τρομερού προφανώς και όχι του Ντενίσοβιτς ).

Οι γουαναμπήδες βερχοβένσκηδες θέλουν οπωσδήποτε σε αυτή τη συζήτηση να έχουν το τελευταίο λόγο. Δεν θέλουν να πείσουν ή στοιχειωδώς να απαντήσουν όπως προσμένει ο Μάρκομ. Να σκεπάσουν θέλουν με τρας ( ... στρας ) την αγωνία ενός πιτσιρικά που έτυχε ( ?! ) να φέρει βαρύγδουπο όνομα για το επέκεινα του εν Ελλάδι απολιθώματος . Χάντρες και καθρεφτάκια χιλιοειπωμένα και χιλιοπροβαρισμένα για τους νεαρούς ιθαγενείς . Η αλαζονεία και η τζάμπα μαγκιά των πούρων απέναντι στους αμφισβητίες και τους λούμπεν ένα πράγμα.

Επομένως εσείς "συζητήστε" για το θέμα ανενόχλητοι . Στις αγκάλες της μοναδικής θεογνωσίας θα καταλήξετε , εκεί ένα σταθμό πιό πέρα από τα Πευκάκια , όσο εγώ θα πορεύομαι προς τα Κυπαρίσσια μαζί με τη τεράστια πλειοψηφία των εργαζόμενων και ανέργων αυτής της χώρας. Και μη φοβάστε , ο γερο Γιάκοβ , που τα είδε από μέσα όλα αυτά που τώρα οψίμως ανακάλυψε ο νεαρούλης μέσα στη γνήσια αγωνία του , όταν οι περισσότεροι από τους εδώ σχολιαστές δεν είχαν ακόμα γεννηθεί , ( και δεν τον σούταραν , αλλά τη κοπάνησε εγκαίρως λόγω ναυτίας )... δεν πρόκειται να χρησιμοποιήσει κρότου λάμψης μήπως και μου εγκλωβιστούν πάλι οι ..επαναστάτες στην Ομόνοια...

Γιάκοβ

LeftG700 είπε...

Φίλε Ιβάν, καλό απόγευμα. Ακολουθώντας τη δική σου αρίθμηση, να πούμε κι εμείς τις δικές μας σκέψεις.

1.
Συνοπτικά μιλώντας, το ΚΚΕ κάνει ‘‘πρωταθλητισμό’’ στη δυσανεξία της κριτικής προς την ηγεσία και στη δαιμονοποίηση της αντίθετης άποψης. Από όσα επισημαίνουμε στο κείμενό μας, και τα οποία, το θυμίζουμε, εστιάζονται σε ζητήματα εσωκομματικής δημοκρατίας κι όχι στο σύνολο των όσων υποστηρίζει ο Χαλβατζής, δεν μπορούμε να αποδείξουμε τίποτα, σύμφωνα με τη ‘‘νομική’’ έννοια που καταλαβαίνουμε ότι δίνεις στη λέξη, αλλά και σύμφωνα με τη λογική τών όσων γράφεις. Για να τα αποδείξουμε θα έπρεπε να ήμαστε μέλη τού ΠΓ! Αλλά και τότε η άποψή μας δεν θα είχε καμία αξία, αφού αυτή το μόνο που θα αποδείκνυε περίτρανα θα ήταν ότι ‘‘υπονομεύσαμε το κόμμα πηγαίνοντας κόντρα σε αποφάσεις Συνεδρίων και αποφάσεων της ΚΕ’’.

2.
Όπως σου γράψαμε σε κάποιο σχόλιο στον Αντώνη, τελικά δεν έχει και τόσο μεγάλη σημασία αν ο Γόντικας τοποθετείται εμμέσως πλην σαφώς για την περίπτωση Χαλβατζή. Και πραγματικά δεν μπορούμε να καταλάβουμε γιατί εστιάζετε αρκετοί φίλοι τού ΚΚΕ σ’ αυτό το ζήτημα. Σε κάθε περίπτωση όμως, αυτή η άποψή μας δεν συνιστά ούτε στο παραμικρό ποσοστό δίκη προθέσεων.

Πρώτο, γιατί υπάρχουν δύο ισχυρές αποχρώσες ενδείξεις: α) Στον ύπνο του είδε ο Γόντικας την ανάγκη να γράψει άρθρο για τα 100χρονα τού ΚΚΕ σε άσχετη ημερομηνία και 6 ολόκληρα χρόνια πριν από αυτά; β) Στον ύπνο μας είδαμε εμείς και όλοι όσοι συμμερίζονται την ίδια εκτίμηση ότι το άρθρο εμφανίζεται 11 ημέρες μετρά την επίμαχη ανάρτηση στο μπλογκ τού Χαλβατζή;

Δεύτερον, γιατί όπως πάλι σου διευκρινίσαμε στου Αντώνη, δεν βλέπουμε κάτι το ‘‘κακό’’ στην περίπτωση που όντως το άρθρο είναι απάντηση. Είναι κάτι που εμείς δεν θα το επιλέγαμε ως τακτική, θα προτιμούσαμε την ευθεία τοποθέτηση. Όμως, δεν μπορούμε να ξέρουμε το σκεπτικό, δεν έχουμε την πληροφόρηση και την εικόνα που έχει το ΠΓ. Αν την είχαμε, δεν μπορούμε να αποκλείσουμε το ενδεχόμενο να καταλήγαμε στην ίδια τακτική.

Με βάση τα παραπάνω για ποια δίκη προθέσεων μας επικρίνεις; Είναι μία ερμηνεία για το πού αποσκοπούσε το άρθρο. Βεβαίως, κάθε δίκη προθέσεων προϋποθέτει πάντα μία ερμηνεία. Αυτό το «πάντα» όμως, δεν ισχύει και στην αντιστροφή τής λογικής τής πρότασης. Η εξακρίβωση του πότε ισχύει και πότε όχι επαφίεται σε σημαντικό βαθμό στην ευθυκρισία και στην καλή πίστη.

3.
Δεν μπορούμε να ξέρουμε (και δεν ισχυριστήκαμε κάτι τέτοιο) αν όλοι οι τακτικοί σχολιαστές σε κουκουέδικα μπλογκς που δεν σχολίασαν το έκαναν για να πάρουν αποστάσεις. Σίγουρα όμως, με βάση το νόμο τών πιθανοτήτων, μερικοί το έκαναν γι’ αυτό το λόγο. Και κάποιοι άλλοι θα το έκαναν γιατί δεν ήθελαν να εκθέσουν δημοσία τους προβληματισμούς τους για κάποια από τα ζητήματα που έθιγε ο Χαλβατζής (ένας εξ αυτών το δήλωσε ρητά, όπως γράφουμε και στην ανάρτηση).

4.
Τη λέξη «δίκασε» δεν τη χρησιμοποιήσαμε μόνο για τον Γόντικα. Τη χρησιμοποιήσαμε και για τον Χαλβατζή και για εμάς τους ίδιους! Άρα τίποτε το κακό. Ιδίως αν σκεφτεί κανείς (και δεν είναι δύσκολο) ότι η σημασία που της δίνουμε είναι πολιτική και διασταλτική κι όχι νομική. Δεν βλέπουμε τον παραμικρό λόγο να τη βρίσκεις «επιεικώς απαράδεκτη». Τα υπόλοιπα που αναφέρεις εδώ σχετίζονται με την ερμηνεία των σκοπών τού άρθρου. Μπορεί να έχουμε δίκιο, μπορεί να έχουμε άδικο. Αλλά μέχρι εκεί. Κακώς ‘‘επαναστατείς’’.


ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

LeftG700 είπε...

ΣΥΝΕΧΕΙΑ



5.
Δεν μπορώ να θυμηθώ σε ποια συζήτηση που αφήσαμε στη μέση αναφέρεσαι, διευκόλυνέ με. Κατά τα άλλα: Φίλε Ιβάν, το ταγκό θέλει πάντα δύο για να χορευτεί. Ακόμα κι αν είναι πάντα οι άλλοι που σας προσκαλούν στο χορό (στατιστικά αδύνατο), δεν μπορείς να αρνηθείς ότι δεν χορεύετε κι εσείς. Τα όσα γράφεις στο σημείο 15, αναφερόμενος στην περίπτωση Χαλβατζή, το επιβεβαιώνουν. Γενικότερα μιλώντας: Το υπόβαθρο του αριστερού εμφυλίου είναι ένα: Ποιος ‘‘στηρίζει’’ τον καπιταλισμό καλύτερα, όπου, συχνά, δεν είναι απολύτως καθαρό αν μιλάμε για λάθη ή συνειδητή πρόθεση... Αν έχεις την εντύπωση ότι το ΚΚΕ αποτελεί εξαίρεση, μάλλον δεν διαβάζεις τακτικά τον Ρίζο…

6.
Μιλήσαμε για τη βάση τού ΚΚΕ στηριζόμενοι σε όσα είδαμε στο διαδίκτυο και σε όσα έπεσαν στην αντίληψή μας στην πραγματική ζωή (ξέρεις, δεν ζούμε μπροστά σε μία οθόνη μόνο). Είναι αυτονόητο (και ισχύει για τον καθένα) ότι οι εμπειρίες του είναι πάντα ένα μέρος από ό,τι συμβαίνει συνολικά.

«ο Α. Χαλβατζής εκ του αποτελέσματος λειτούργησε ως εχθρός του ΚΚ.»

Χθες βράδυ, παίξαμε ποκίτσα. Λίγο πριν το τέλος, έκανα μία μαλακία κι από ’κεί που κέρδιζα, βρέθηκα στο μείον. Τι νόημα έχει να πω: «εγώ, εκ του αποτελέσματος, λειτούργησα ως εχθρός τού εαυτού μου»; Έχει νόημα μόνο σε μία περίπτωση: αν θέλω να καταστρέψω τον εαυτό μου, να τον βγάλω από τη μέση!

Κι αλλιώς: Στην περίπτωση που ο ΑΧ έχει δίκιο στην κριτική του περί εσωκομματικής δημοκρατίας και που αυτό αποδειχθεί μετά από ένα, δύο, ή τρία χρόνια και το αναγνωρίσει πανηγυρικά το ΚΚΕ στο επόμενο Συνέδριό του, μέχρι τότε, αφού θα έχει δώσει τροφή στους εχθρούς τού κόμματος, πάλι «εκ του αποτελέσματος θα έχει λειτουργήσει ως εχθρός τού ΚΚ». Δεν μπορείς να καταλάβεις ότι η λογική σου (και η κυρίαρχη λογική στο ΚΚΕ σήμερα) είναι ένα κατηφορικό τούνελ χωρίς διέξοδο; Όχι; Μία τελευταία απόπειρα:

Η πλειοψηφία τής ηγεσίας τού ΚΚΕ στις κρίσιμες περιόδους και περιστάσεις της ελληνικής ‘‘εφόδου στον ουρανό’’ (Κατοχή – Εμφύλιος) εκ του αποτελέσματος λειτούργησε ως εχθρός τού ΚΚ!!!

7.
Να ξαναπούμε ότι, όπως ρητά αναφέρουμε στην ανάρτηση, εστιάσαμε στο κομμάτι τής κριτικής τού ΑΧ που αναφέρεται στα της εσωκομματικής δημοκρατίας. Σε αυτό το κομμάτι συμμεριζόμαστε το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος τής κριτικής του.

Τα όσα ισχυρίζεσαι και ισχυρίζονται πολλοί φίλοι στο διαδίκτυο και αλλού σχετικά με τις προϋποθέσεις της μίνιμουμ απαραίτητης γνώσης για να δικαιούται κάποιος να ασκήσει κριτική ουσιαστικά περιγράφουν μία αδυνατότητα! Η μοναδική περίπτωση να ασκήσει κανείς κριτική στο κόμμα χωρίς να φάει πέτρες είναι να αποτελεί μέλος του. Κι αυτό μάς ξαναφέρνει στην κριτική Χαλβατζή (και χιλιάδων άλλων, νεκρών και ζωντανών) που λένε ότι κι αυτό ‘‘παίζεται’’. Έτσι κλείνει ο κύκλος και ξαναγυρνάμε από εκεί που ξεκινήσαμε. Χρειάζεται μεγάλο ποσοστό τυφλότητας για να πιστεύει κάποιος ότι έτσι ‘‘ξεμπερδεύει’’ με την κριτική.

Κάτι άλλο που επίσης ισχυρίζεσαι εσύ και πολλοί φίλοι τού ΚΚΕ: αναφέρεσαι σε εσωκομματικές διαδικασίες. Για το κομμάτι από την κριτική του που μας απασχόλησε (εσωκομματική δημοκρατία) διαφωνούμε ριζικά. Ο ΑΧ περιγράφει το εσωκομματικό κλίμα, την ατμόσφαιρα, το πνεύμα που κυριαρχεί. Δεν αναφέρεται σε τυπικές παραβιάσεις ή διαστρεβλώσεις. Και όλοι ξέρουμε ότι υπάρχει μεγάλη απόσταση μεταξύ τυπικής και ουσιαστικής δημοκρατίας.

Δίνεις υπερβολικό βάρος στην παράθεση τού σχολίου που άφησε ο συνώνυμος του Χαλβατζή. Όπως ξεκαθαρίζουμε και στο ποστ η πληροφόρησή μας δεν περιορίζεται στους δύο Αλέκους. Υπάρχει πάντα η Ιστορία και υπάρχουν πάντα οι παλιότεροι αριστεροί που έχουν περάσει από το ΚΚΕ. Δεν ζούμε σε γυάλα, φίλε Ιβάν.


ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

LeftG700 είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
LeftG700 είπε...

ΣΥΝΕΧΕΙΑ



8.
Ναι, αυτό που λες εννοούσε ο φίλος TRASH, εγώ έμεινα στο γράμμα κι όχι στο πνεύμα. Όμως τι αλλάζει από την ουσία των λόγων του; Τίποτε. Διότι σε τελική ανάλυση θεωρεί παράλογη, και ως εκ τούτου απαράδεκτη (όπως κι εσύ), την ‘‘απαίτηση’’ να επηρεάζουν οι ‘‘απ’ έξω’’ αριστεροί τον τρόπο που λειτουργεί το κόμμα. Τότε τι στο διάολο σημαίνει η φράση που, φανταζόμαστε, ακούγεται καθημερινά μέσα στο ΚΚΕ «να αφουγκραζόμαστε την κοινωνία»;

9.
Θεωρούμε ότι ένα μέλος του οργανωμένου κομμουνιστικού κινήματος επί 17 συναπτά έτη και στέλεχος επί 15 είναι σε θέση να κατανοήσει ποια είναι τα κύρια σημεία από μία πολιτική απόφαση που μάλιστα αφορά στον ίδιο.

10.
Στο ερώτημά σου έχει απαντήσει σε μεγάλο βαθμό ο Αντώνης, στη σχετική του ανάρτηση. (Βέβαια, έπεσε κι αυτός στην παγίδα τού ερωτήματος αν το άρθρο συνιστά τοποθέτηση της ηγεσίας στην περίπτωση Χαλβατζή κι έτσι παρέλειψε να αναλύσει το άρθρο με βάση την επίσης υπόθεση εργασίας ότι δεν γράφτηκε γι’ αυτό.)

Του έχει διαφύγει όμως ένα σημείο που για εμάς είναι το κερασάκι στην τούρτα. Το εξής:

Η εναντίωση στις συλλογικές αποφάσεις, η αμφισβήτησή τους δεν είναι δείγμα ούτε υγείας, ούτε ευθύνης. Είναι εγωισμός στο τετράγωνο. Είναι προσωπικός υπολογισμός, πληγωμένος εγωισμός. Είναι πράξη και στάση που κρύβει επίδραση εχθρικών για το Κόμμα αντιλήψεων.

Κολοκύθια τούμπανα κι αέρα πατέρα! Και δεν χρειάζεται να εξηγήσουμε εμείς το γιατί. Το κάνει ο ίδιος ο Γόντικας! Για δες τι έχει γράψει στην αμέσως προηγούμενη παράγραφο, λίγες αράδες παραπάνω:

Σε αυτήν τη σχέση [κόμματος – μέλους] κρίνεται και δοκιμάζεται καθημερινά η προσωπική ευθύνη κάθε μέλους και στελέχους, αν η δράση του είναι ενταγμένη και υποταγμένη στις συλλογικές αποφάσεις, στις αρχές και τους κανόνες λειτουργίας. Κρίνεται ιδιαίτερα όταν παρουσιάζονται παραλείψεις, αδυναμίες ή όχι καλοί χειρισμοί. Έχει ευθύνη και υποχρέωση στη διόρθωσή τους μέσα στα όρια της κομματικής λειτουργίας, πάνω και πέρα από πρόσωπα, φιλίες, συναισθηματισμούς. Αυτό απαιτεί το συμφέρον του Κόμματος, το συλλογικό συμφέρον.

Τι μας λέει εδώ ο Γόντικας; Μας λέει δύο πράγματα απολύτως αντιφατικά. Τόσο, που το ένα κουτουλάει το άλλο εντελώς τελείως. Από τη μία μας λέει ότι εγώ ας πούμε, αν είμαι μέλος τού κόμματος, έχω ευθύνη και υποχρέωση να εναντιώνομαι εσωκομματικά και να αμφισβητώ την στρατηγική που απορρίπτει και τις πολιτικές συμμαχίες στην περίπτωση που διαφωνώ, κι από την άλλη ότι αν το κάνω είμαι «εγωιστής στο τετράγωνο» (και γι’ αυτό έχω «πληγωμένο εγωισμό»), κάνω «προσωπικούς υπολογισμούς», προβαίνω σε πράξεις και παίρνω στάσεις «που κρύβουν επίδραση εχθρικών για το Κόμμα αντιλήψεων»!!!

11.
Αυτό που δεν μπορείς να δικαιολογήσεις δεν είναι τίποτε παραπάνω από την παράθεση κάποιων γραπτών για να μη δώσουμε την εντύπωση ότι μιλάμε αυθαίρετα και γράφουμε ό,τι μας κατεβαίνει. Είναι συνήθης πρακτική στο διαδίκτυο και έχουμε τη βαθιά πεποίθηση ότι δεν συνιστά σε καμία περίπτωση παραβίαση δεοντολογίας. Δεν παραθέσαμε ψευδώνυμα ή λινκ, γιατί δεν μας ενδιέφεραν τα πρόσωπα (και δεν θέλαμε να τα ‘‘εκθέσουμε’’), όχι για να μη τους δώσουμε την ευκαιρία να καταθέσουν το δικό τους λόγο. Φυσικά, ούτε αυτό μπορούμε να το αποδείξουμε. Μπορείς, αν θέλεις, να ισχυρίζεσαι μέχρι Δευτέρας Παρουσίας ότι το κάναμε για να πούμε ‘‘τα δικά μας’’, χωρίς να δώσουμε τη δυνατότητα διαλόγου. It’s up to you.


ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

LeftG700 είπε...

ΣΥΝΕΧΕΙΑ



12.
Η φράση αυτή τού φίλου Οικοδόμου (συ είπας!), κατά την αντίληψή μας, δείχνει ξεκάθαρα τη δυσαρέσκεια για την ‘‘ευγενή καταγωγή’’ τού Αλέκου Χαλβατζή και την αυξημένη δημοσιότητα που αυτή, μοιραία, εξασφάλισε στους ισχυρισμούς του (αν ο άλλος Αλέκος, ο άσημος σχολιαστής τής ανάρτησής μας «Ανοιχτή επιστολή προς το ΚΚΕ», ανέπτυσσε την περίπτωσή του σε δικό του μπλογκ, πόσο θόρυβο θα ξεσήκωνε;)

Δεν μπορούμε να καταλάβουμε γιατί προσβάλλαμε τον φίλο Οικοδόμο. Η οικογενειοκρατία είναι κάτι που το καταδικάζουμε άπαντες οι αριστεροί, σ’ αυτό συμφωνούμε μαζί του. Δεν συμφωνούμε όμως ότι ο Χαλβατζής συνιστά περίπτωση οικογενειοκρατίας. Σ’ αυτό κάνει λάθος. Και για να αντιστρέψουμε τη φράση του, κάπου αστειευόμενοι βέβαια:

Ποιος είναι καλέ μας άνθρωπε ο Οικοδόμος; Πρέπει να δεχθούμε πως ό,τι λέει είναι σωστό και ποτέ του δεν κάνει λάθος επειδή είναι αξιόλογος μπλόγκερ;;;

13.
Η συγκεκριμένη φράση σημαίνει το αυτονόητο. Η ανωνυμία ή ψευδωνυμία τού διαδικτύου επιτρέπει πολύ μεγαλύτερη ελευθερία λόγου από αυτήν που επιτρέπεται σε ένα μέλος τού ΠΓ το οποίο αρθρογραφεί στην κομματική εφημερίδα και πρέπει να προσέχει ακόμα και πού βάζει κόμμα και πού άνω τελεία.

14.
Θα συμφωνήσουμε βέβαια ότι όλες οι στιγμές δεν είναι στον ίδιο βαθμό ακατάλληλες. Πιστεύουμε να συμφωνήσεις κι εσύ ότι τα θέματα εσωκομματικής δημοκρατίας στο ΚΚΕ συνιστούν ένα χρόνιο ζήτημα που ‘‘σέρνεται’’ εδώ και δεκαετίες. Ε, ένα ζήτημα που χρονίζει σε τέτοιο βαθμό, όντας μάλιστα δομικό, εκ των πραγμάτων έχει κάπως περισσότερο το ελεύθερο να τίθεται.

15.
Από τα συνωμοσιολογικά τού Χαλβατζή εμείς πήραμε τις αποστάσεις μας και δεν έχουμε να πούμε τίποτε άλλο επ’ αυτού. Για τα υπόλοιπα (και σε σύνδεση με όσα γράφω στο σημείο 5): Κατανοούμε την τσαντίλα τών φίλων τού ΚΚΕ (όπως κατανοούμε και τον ανθρωπάκο που λέει «πώς να έχω μεροκάματο με τόσους μαύρους που έχουν μαζευτεί στην Ελλάδα;»). Ο αριστερός (κομμουνιστής για σένα, σύμφωνοι) πρέπει να δίνει καθημερινά μάχες με τον εαυτό του. Οι φίλοι που ξέπεσαν σε ανθρωποφαγία τη συγκεκριμένη μάχη την έχασαν. Όπως έδειξαν οι περιπτώσεις εξαίρεσης που καταγράψαμε (και, επίτρεψέ μας, κι εμείς) η νίκη δεν ήταν αδύνατη.

16.
Φίλε Ιβάν, για τον Χαλβατζή, το ΚΚΕ άγεται και φέρεται από μία κλίκα λαθρεπιβατών. Ακόμα κι αν επέλεξε να μιλήσει τώρα για να μεγιστοποιήσει το impact τής παρέμβασής του, δεν μπορείς να αποσυνδέεις την άποψή του από την πράξη του. Μπορείς. Αλλά δεν είναι fair. (Π.χ.: Ετοιμάζουμε ένα ‘‘μπουγιουρντί’’ για τον ΣΥΡΙΖΑ. Κάλλιστα θα μπορεί να ειπωθεί και για εμάς, και ίσως ειπωθεί, ότι είμαστε ‘‘εχθροί’’ του, αφού επιλέξαμε να ασκήσουμε την κριτική μας παραμονές εκλογών και τη στιγμή που δημοσκοπικά πάει καλά. Τι άλλο θα συνιστά κάτι τέτοιο, αν συμβεί, από απόπειρα να μας ‘‘βγάλουν από τη μέση’’ για να βγάλουν από τη μέση την κριτική μας;)

Τώρα, για ποιους λόγους δεν έχει μιλήσει μετά από όλη αυτή τη βαβούρα, δεν μπορούμε να το ξέρουμε φυσικά. Ούτε αυτό όμως τον καθιστά ‘‘ύποπτο’’. Μπορεί να διαφωνούμε με την τακτική του, μπορεί να μη την καταλαβαίνουμε, μπορεί (όχι μπορεί· σίγουρα!) εμείς να μη το κάναμε στη θέση του, αλλά μέχρι εκεί.

Επίλογος

Φίλε Ιβάν, δεν ξέρουμε τι συμπεράσματα θα έβγαζε κάποιος που θα παρακολουθούσε όλα αυτά τα σεντόνια που γράψαμε —κι εσύ κι εμείς. Ακόμα κι αν έμπαινε στις λεπτομέρειές της, σίγουρα, μετά από λίγο, θα τις ξεχνούσε και θα του έμενε μία, άντε δύο, γεύσεις.

Αν εξαιρέσουμε τους ορκισμένους φίλους τού ΚΚΕ και τους ορκισμένους αντιπάλους τού ΚΚΕ (τους αριστερούς όμως) τι θα έμενε σε έναν ακαταστάλαχτο, κάπως ‘‘ουδέτερο’’ αριστερό;

Δεν μπορούμε να μιλήσουμε για το τι θα καταλάβαινε από τα δικά μας λόγια χωρίς να περιαυτολογήσουμε.

Μπορούμε όμως να πούμε την άποψή μας για το τι θα καταλάβει από τα δικά σου:

Ουαί στους διαφωνούντες!

Αλλά, ξέρεις; Είναι πολλοί οι διαφωνούντες με το ΚΚΕ στα συγκεκριμένα ζητήματα που μας απασχόλησαν…

Όσοι έχουν αυτιά ας ‘‘ακούσουν’’. Και τους λόγους, και τις σιωπές…


Τα λέμε

Μάρκομ Ξ είπε...

Με ένα μαγικό τρόπο, οποιαδήποτε κριτική ασκείται είτε στην πολιτική, είτε στη λειτουργία του ΚΚΕ αποτελεί απλά επίθεση στο ΚΚΕ από τους αντιπάλους του.

Ένα κόμμα που έχει αδιαφανείς διαδικασίες (μιας και κανείς δεν μπορεί να ξέρει τις λειτουργίες του αν δεν είναι μέλος). Όποιος διαγράφεται ή αποχωρεί χάνει κάθε δικαίωμα κριτικής, μιας και για να έφυγε σίγουρα κάποιο σοβαρό πρόβλημα θα είχε (αδύναμος, πράκτορας κλπ). Η στρατηγική του κόμματος καθορίζεται από άρθρα επιφανών στελεχών και όχι από όργανα. Ο απολογισμός επίσης.

Τέλος, ένα κομμουνιστικό κόμμα που μέσα από τα πρόσφατα άρθρα του κου Μαΐλη καταδίκασε σαν λάθος έναν από τους πιο σημαντικούς πολιτικούς φορείς που συγκροτήθηκαν στον Β' παγκόσμιο πόλεμο, που έσωσε ανθρώπους από την πείνα, οργάνωσε την αντίσταση του λαού, έφερε σε επαφή την εργατική τάξη με τα κομμουνιστικά ιδεώδη, έκανε πράξη την ταξική συμμαχία των καταπιεζόμενων ή αλλιώς το λενινιστικό 'αν δεν μπορείς να τους πάρεις μαζί σου (τους μικροαστούς) τουλάχιστον να είναι σε ευμενή ουδετερότητα'. Ένα κομμουνιστικό κόμμα που καταδικάζει ή έστω απαξιώνει το εγχείρημα του ΕΑΜ αναρωτιέμαι τι μπορεί να προσφέρει στην τάξη της οποίας τα συμφέροντα υποτίθεται ότι υπερασπίζει. Όχι μόνο αυτό, αναρωτιέμαι πόσα προσφέρει στον αντίπαλο.

Κατά τα άλλα, επειδή είμαι γνωστός κλέφτης κειμένων, τσιτάτων κλπ ας μου επιτρέψει ο συνοδοιπόρος Γιάκοβ να κλείσω με τη δική του τελευταία παράγραφο:

"Επομένως εσείς "συζητήστε" για το θέμα ανενόχλητοι . Στις αγκάλες της μοναδικής θεογνωσίας θα καταλήξετε , εκεί ένα σταθμό πιό πέρα από τα Πευκάκια , όσο εγώ θα πορεύομαι προς τα Κυπαρίσσια μαζί με τη τεράστια πλειοψηφία των εργαζόμενων και ανέργων αυτής της χώρας. Και μη φοβάστε , ο γερο Γιάκοβ , που τα είδε από μέσα όλα αυτά που τώρα οψίμως ανακάλυψε ο νεαρούλης μέσα στη γνήσια αγωνία του , όταν οι περισσότεροι από τους εδώ σχολιαστές δεν είχαν ακόμα γεννηθεί , ( και δεν τον σούταραν , αλλά τη κοπάνησε εγκαίρως λόγω ναυτίας )... δεν πρόκειται να χρησιμοποιήσει κρότου λάμψης μήπως και μου εγκλωβιστούν πάλι οι ..επαναστάτες στην Ομόνοια..."

συντροφικά,
Μάρκομ Ξ

Υ.Γ. Φυσικά δεν ξεχνώ, σ/φοι TRASH και Ιβάν ότι δεν απαντήσατε ούτε σε ένα (1) από τα ερωτήματα που έβαλα. Μάλλον ποντάρετε στο ότι δεν διαβάζουν πολλά μέλη του ΚΚΕ το συγκεκριμένο blog. Μην είστε όμως τόσο σίγουροι...

Ανώνυμος είπε...

Μάρκομ

κανένα πρόβλημα για την αντιηραφή.

Αλλά σε παρακαλώ να μη χρησιμοποιείς το χαρακτηρισμό "συνοδοιπόρος" . Τώρα που στα πράγματα έρχονται οι Αντωνάκηδες και η πιό μαύρη εκδοχή της δεξιάς τέτοιοι χαρακτηρισμοί θυμίζουν εποχές που ( μάλλον ) θα ξαναζήσουμε. Εποχές όπου οι "συνοδοιπόροι" τη πλήρωναν εξίσου ακριβά με τους "πούρους" . Μερικές φορές ακόμα πιό ακριβά αφού δεν είχαν την άμεση κομματική κάλυψη , ούτε τη "πλάτη" του παράνομου μηχανισμού.

Σε κάθε περίπτωση πάντως αγαπητέ Μ. δηλώνω "μίασμα" για να συνεννοούμεθα ;)

Γιάκοβ

ΥΓ Κατά τα λοιπά παρατηρώ ότι οι απαντήσεις των Λέφτηδων προς τον Ιβάν το Τρομερό , όπως και εσύ βλέπεις καλέ μου Μάρκομ ανατροφοδοτούν μια αδιέξοδη "συζήτηση" . κάτι μεταξύ γαύρων και βάζελων ένα πράγμα...

Ιβάν είπε...

LeftG700, καλησπέρα.
- "Μπορούμε όμως να πούμε την άποψή μας για το τι θα καταλάβει από τα δικά σου [μου]: Ουαί στους διαφωνούντες!"
Σταματήστε να είστε ταπεινοί. Και επιεικείς μ' εμένα. Το συμπέρασμα που βγαίνει από το διάλογό μας είναι ότι εσείς δεν μασάτε, και εγώ παπαγαλίζω ό,τι λέει ο Ρίζος, και θέλω το θάνατο όσων διαφωνούν (αφού βασανιστούν). Και όσων μπορεί να διαφωνήσουν στο μέλλον (χωρίς να βασανιστούν). Ουαί και αλίμονο. Έτσι. Μακελειό θα γίνει με όσους βάζετε στο στόμα σας το Κόμμα - Θεό. Να τα λέμε αυτά.
- - -
- Για τα εκτενή σχόλια: Δεν μού περισσεύει ο ελεύθερος χρόνος. Το αντίθετο. Τουλάχιστον, εσείς είστε πέντε. Επίσης, ο λόγος της αρχικής τοποθέτησής μου ήταν οι σοβαρές διαφωνίες με όσα εσείς είχατε γράψει. Ακόμα, ούτε ζήτησα, ούτε ζητάω κάποια απάντηση.
(1), (7), (14):
- Προφανώς, δεν δίνω νομική έννοια στη λέξη "απόδειξη".
- "Κάτι άλλο που επίσης ισχυρίζεσαι εσύ και πολλοί φίλοι τού ΚΚΕ: αναφέρεσαι σε εσωκομματικές διαδικασίες. Για το κομμάτι από την κριτική του που μας απασχόλησε (εσωκομματική δημοκρατία) διαφωνούμε ριζικά. Ο ΑΧ περιγράφει το εσωκομματικό κλίμα, την ατμόσφαιρα, το πνεύμα που κυριαρχεί"
Διαφωνείτε ριζικά, με κάτι που δεν ισχυρίστηκα. Προφανώς όταν μιλάμε για εσωκομματικές διαδικασίες, εννοούμε και όλα αυτά στα οποία αναφέρεστε. Όλα αυτά είναι αλληλένδετα. Δεν μπορείς να αναφερθείς σε ποιότητα εσωκομματικών διαδικασιών αφήνοντας απ' έξω την ατμόσφαιρα, το κλιμα κτλ.
- "Χρειάζεται μεγάλο ποσοστό τυφλότητας για να πιστεύει κάποιος ότι έτσι ‘‘ξεμπερδεύει’’ με την κριτική"
Τα περί "τυφλότητας", ασχολίαστα. Δεν προσπαθώ να ξεμπερδέψω με τίποτα.
Κριτική στις θέσεις του ΚΚ, μπορείτε να κάνετε όση θέλετε. Τα εσωκομματικά του είναι άλλη υπόθεση.
Γράφετε: "...της μίνιμουμ απαραίτητης γνώσης για να δικαιούται κάποιος να ασκήσει κριτική ουσιαστικά περιγράφουν μία αδυνατότητα!"
Όχι, δεν θεωρούμε "αδυνατότητα" το να εκφράσει κάποιος τη γνώμη του ακόμα και για τις εσωκομματικές διαδικασίες του ΚΚ. Να πει ποια είναι η αίσθησή του, να ρωτήσει αν ισχύει κάτι που άκουσε κτλ. Αυτά είναι φυσιολογικά. Αδυνατότητα είναι, κάποιος που δεν είναι μέλος, να είναι κατηγορηματικός για εσωκομματικές διαδικασίες. Και η αξιοπιστία όσων λένε τα πρώην μέλη είναι συζητήσιμη, για λόγους που αναφέρθηκαν.
Και εσείς είστε κατηγορηματικοί. Μιλάτε για πρωταθλητισμό. Ο οποίος προκύπτει από πού; Από ιστορίες που σάς είπαν και ανώνυμα σχόλια; Εκτός από τις απόψεις που λένε ότι το επίπεδο της εσωκομματικής
λειτουργίας του ΚΚ είναι για τα μπάζα, υπάρχουν και οι άλλες που λένε ότι το επίπεδο αυτό βρίσκεται σε ικανοποιητικό βαθμό, και γίνεται προσπάθεια να βελτιώνεται συνεχώς. Το μόνο που μπορείτε να κάνετε, όσοι δεν είστε φίλοι ή μέλη του ΚΚ, είναι να ακούσετε και τις δύο πλευρές. Ποιος λέει ψέματα δεν μπορείτε να το γνωρίζετε. Μίλησα για ταξικό ένστικτο, όμως δεν υπάρχει αντικειμενικός τρόπος αξιολόγησής του. Εσείς, από τη στιγμή που μιλάτε για πρωταθλητισμούς, από τη στιγμή δηλαδή που δηλώνετε σίγουροι για πράγματα που δεν γνωρίζετε, είστε, κατά την άποψή μου, αναξιόπιστοι. Τώρα αν αυτό με κάνει "δογματικό" και "σταλινικό", ok.
- "Δίνεις υπερβολικό βάρος στην παράθεση τού σχολίου που άφησε ο συνώνυμος του Χαλβατζή"
Όχι, δεν έδωσα υπερβολικό βάρος. Για να παρουσιάσετε το σχόλιο, γράφετε: "Μα ακόμα κι αν δεν τα ξέραμε όλα αυτά, ακόμα κι αν εμείς οι πέντε είχαμε γεννηθεί ταυτόχρονα με αυτό το blog, και πάλι δεν θα νιώθαμε πολύ μεγάλη έκπληξη. Για διαβάστε ένα σχόλιο κάποιου αναγνώστη μας...". Άρα λοιπόν σχολίασα τη σημασία που εσείς οι ίδιοι καλέσατε τους αναγνώστες σας να δώσουν στο σχόλιο.

Ιβάν είπε...

2) "Με βάση τα παραπάνω για ποια δίκη προθέσεων μας επικρίνεις;"
Εξήγησα ήδη για ποια δίκη προθέσεων σάς επικρίνω. Το να χαρακτηρίζετε "πρόφαση" την αφορμή με την οποία κάποιος έγραψε ή ισχυρίζεται ότι έγραψε ένα άρθρο, συνιστά δίκη προθέσεων.
3) "Σίγουρα όμως, με βάση το νόμο τών πιθανοτήτων, μερικοί το έκαναν γι’ αυτό το λόγο"
"Νόμος των πιθανοτήτων" και "σίγουρα" δεν πάνε μαζί. Μπορεί να "απήχαν" εκατό άνθρωποι, και να ήθελαν όλοι να πάρουν αποστάσεις ή μπορεί να μην ήθελε να πάρει αποστάσεις κανένας.
- "Δεν μπορούμε να ξέρουμε (και δεν ισχυριστήκαμε κάτι τέτοιο) αν όλοι οι τακτικοί σχολιαστές σε κουκουέδικα μπλογκς που δεν σχολίασαν το έκαναν για να πάρουν αποστάσεις"
Είχα γράψει: "Με ποια δεδομένα κρίνετε ως συνειδητή τη σιωπή κάποιου;". Και αυτό ακριβώς είχατε κάνει: "Ήταν εξαιρέσεις, που άλλες εκδηλώθηκαν δια της σιωπής από τακτικούς σχολιαστές σε Κουκουέδικα blogs". Όταν μιλάτε για "σιωπή που εκδηλώθηκε" και αποτελεί "εξαίρεση" αναφέρεστε σε συνειδητή στάση.
4) "Τη λέξη «δίκασε» δεν τη χρησιμοποιήσαμε μόνο για τον Γόντικα. Τη χρησιμοποιήσαμε και για τον Χαλβατζή και για εμάς τους ίδιους!"
Ναι, το ξέρω, γι' αυτό και μίλησα για τσουβάλιασμα. Επιεικώς απαράδεκτη είναι η φράση μέσα στο πλαίσιο της. Από τη μία, γράφετε τις απίστευτες κατηγορίες του Α. Χαλβατζή, των οποίων η στόχευση δεν αμφισβητείται, και από την άλλη γράφετε ένα απόσπασμα από ένα άρθρο στο Ριζοσπάστη, το οποίο τελείως αυθαίρετα παίρνετε ως δεδομένο ότι αναφέρεται στον Α. Χαλβατζή. Θεωρείτε συγκρίσιμα μεγέθη, ένα γεγονός και μία δική σας ατεκμηρίωτη εκτίμηση. Και μιλάτε γενικά για "δίκες". Ποιες δίκες; Αυτό λέγεται τσουβάλιασμα.
5) "Δεν μπορώ να θυμηθώ σε ποια συζήτηση αναφέρεσαι"
http://leftg700.blogspot.com/2012/01/blog-post_12.html
Ουσιαστικά πάλι τα ίδια λέτε. Απαντήστε λοιπόν τώρα σε όσα, ενδεικτικά, σάς είχα γράψει τότε. Και προσέξτε, εγώ μίλησα για τσουβάλιασμα. Δεν αποκλείω να υπάρχει στο Ρίζο κάποια αστοχία.
"Ακόμα κι αν είναι πάντα οι άλλοι που σας προσκαλούν στο χορό (στατιστικά αδύνατο), δεν μπορείς να αρνηθείς ότι δεν χορεύετε κι εσείς. Τα όσα γράφεις στο σημείο 15, αναφερόμενος στην περίπτωση Χαλβατζή, το επιβεβαιώνουν"
- Φυσικά και μπορώ να το αρνηθώ. Αναφερομόνουν σε αντιπαράθεση με άνανδρα και συκοφαντικά χτυπήματα και από το ΚΚ. Το απορρίπτω ως απαράδεκτο. Εσείς που κάνετε κατεγγελίες, πρέπει και να τις αποδείξετε. Εκτός αν το "επιχείρημά" σας είναι η μεταφορά με το τανγκό.
- "Τα όσα γράφεις στο σημείο 15, αναφερόμενος στην περίπτωση Χαλβατζή, το επιβεβαιώνουν"
Όχι. Όσα γράφω δεν επιβεβαιώνουν τίποτα τέτοιο. Διότι όσα αναφέρω αφορούν σχόλια σε μπλογκ. Όχι το επίσημο ΚΚ.
8) Τη λέξη "απαίτηση" δεν την έβαλα σε εισαγωγικά, διότι ορισμένοι έχουν κυριολεκτικά απαίτηση. Και πώς να το κάνουμε τώρα, που στο ΚΚ δεν μπορεί να εφαρμόζεται ό,τι θέλει ο καθένας. Ούτε το ΚΚ μπορεί να ασχολείται με τη λάσπη και τη λύσσα ορισμένων. "Αφουγκραζόμαστε την κοινωνία" σημαίνει ακούμε και αξιολογούμε τις προτάσεις της. Παρακολουθούμε και εξετάζουμε τις ανησυχίες, τις ανάγκες κτλ.
9) Επειδή ακριβώς το θέμα αφορούσε τον ίδιο, μπορεί να μην είχε την ψυχραιμία να κατανοήσει ποιο ήταν το σκεπτικό της απόφασης. Ή μπορεί να το κατανόησε, αλλά να θεώρησε ότι δεν τον συμφέρει να το δημοσιεύσει. Γι' αυτό, επιμένω ότι ο Α. Χαλβατζής δημοσίευσε ορισμένα σημεία που ο ίδιος θεωρεί κύρια.

Ιβάν είπε...

10) Σάς ρώτησα από πού προκύπτει ότι το άρθρο του Δ. Γόντικα είναι "δομημένο στην αντίληψη περί κόμματος-Θεού". Αν θεωρείτε ότι κάτι τέτοιο προκύπτει από την κριτική του Αντώνη, μπορείτε να το γράψετε στο ιστολόγιό του, όπου έχω γράψει ορισμένα πράγματα, ώστε να συζητήσουμε. Επίσης μπορείτε να απαντήσετε εκεί, αυτό που εδώ προσπεράσατε, από πού δηλαδή προκύπτει ότι αυτή είναι η αντίληψη της ηγετικής ομάδας του ΚΚΕ.
- "Βέβαια, έπεσε κι αυτός στην παγίδα τού ερωτήματος αν το άρθρο συνιστά τοποθέτηση της ηγεσίας στην περίπτωση Χαλβατζή κι έτσι παρέλειψε να αναλύσει το άρθρο με βάση την επίσης υπόθεση εργασίας ότι δεν γράφτηκε γι’ αυτό"
- Άν το άρθρο αφορούσε τον Α. Χαλβατζή, θα συνιστούσε τοποθέτηση του Δ. Γόντικα στην περίπτωση Χαλβατζή, όχι της "ηγεσίας".
- Στο L.R. έγραψα συγκεκριμένα επιχειρήματα, για να στηρίξω το ότι αυτό το κείμενο δεν είναι απάντηση στον Α. Χαλβατζή. Δεν θα τα μεταφέρω και εδώ. Αν ενδιαφέρεστε να γίνει πολιτική συζήτηση, μπορείτε να καταθέσετε τα δικά σας εκεί.
- Δε υπάρχει κάποια αντίφαση στα δύο αποσπάσματα που γράψατε. "Διόρθωσή μέσα στα όρια της κομματικής λειτουργίας" σημαίνει προσπαθώ να πείσω για την ορθότητα της άποψή μου, σεβόμενος την μέχρι τώρα απόφαση. Το αντίθετο δηλαδή με την "εναντίωση στις συλλογικές αποφάσεις". Αν αυτό είναι το κερασάκι, φαντάζομαι τι θα είναι η τούρτα.
11) Δεν θεωρώ ότι κάθε μεταφορά σχολίων δείχνει έλλειψη σεβασμού στον κώδικα δεοντολογίας. Το ότι οι συντάκτες τους, δεν έχουν τη δυνατότητα να απαντήσουν είναι γεγονός. Δεν είπα ότι τα μεταφέρατε εδώ για να "πείτε τα δικά σας", αλλά για να τα εντάξετε σε μία γενικότερη εικόνα, της οποίας την αξιοπιστία ξεκάθαρα αμφισβητώ (βλ. παρ. 15, 6)
12) Διαβάσατε αυτό που σάς είπα;
oikodomosFeb 24, 2012 04:38 AM: "Ποιος είναι καλοί μου άνθρωποι ο Αλέκος; Έπρεπε να τον ξέρω;"
oikodomosFeb 24, 2012 10:17 AM: "Διάβασα από τον TRASH πως είναι γιος του Σπύρου Χαλβατζή"
Γι' αυτό επαναλαμβάνω ότι το αρχικό σχόλιό σας είναι απαράδεκτο γιατί εκτός των άλλων δεν βγάζει και κανένα νόημα. Τα "αντι-οικογενειακοκρατικά" που "έπιασαν άλλους", τα βγάλατε απ' το μυαλό σας, προσβάλλοντας έναν αξιόλογο μπλόγκερ.
13) Δεκτή η διευκρίνηση. Το συμπέρασμα ωστόσο που θα μπορούσε να βγει από την αρχική διατύπωση δεν ήταν καθόλου αυτονόητο.
1) Συνέχεια:
- Σε ποια "δαιμονοποίηση" αναφέρεστε; Το ΚΚ κάνει κριτική. Όταν μιλάμε για "δαιμονοποίηση" την αντίθετης άποψης αναφερόμαστε στη διαφωνία ως αυτοσκοπό. Τουλάχιστον - γιατί εσείς είστε ικανοί, να αναφέρεστε και σε ταυτόχρονη συκοφάντηση. Όσον αφορά αστοχίες, στο παρελθόν, στο συγκεκριμένο θέμα, το ΚΚ έχει κάνει αυτοκριτική. Στο σήμερα: Είναι άλλο να έχεις αποφασίσει ότι θα διαφωνήσεις, και απλώς να βρίσκεις μία δικαιολογία, και άλλο να απορρίπτεις μία αντίθετη άποψη, καταθέτοντας επιχειρήματα. Σταματήστε να πετάτε τέτοιες λέξεις χωρίς τεκμηρίωση.

Ιβάν είπε...

(15), (6): Αφού κατανοείτε την τσαντίλα τών φίλων τού ΚΚΕ, όπως κατανοείτε και τον ανθρωπάκο που λέει "πώς να έχω μεροκάματο με τόσους μαύρους που έχουν μαζευτεί στην Ελλάδα;", τότε δεν καταλάβατε αυτό που είπα. Διότι αυτό που προσπαθούσα να εξηγήσω είναι ότι η οργή ήταν δικαιολογημένη. Το ότι ορισμένοι μπορεί να υπερέβαλαν, εκφράζοντας τη δικαιολογημένη οργή τους, είναι άλλο (όχι ασήμαντο) θέμα. Εσείς όμως αυτό, στο αρχικό σας κείμενο, δεν το αναφέρατε πουθενά. Γι' αυτό σάς είπα ότι παρουσιάσατε το θέμα σε τελείως λανθασμένη βάση.
- Αντίθετα, η οργή του ανθρώπου, που κατηγορεί τους μετανάστες επειδή δεν έχει μεροκάματο δεν είναι καθόλου δικαιολογημένη, είναι αποτέλεσμα άγνοιας και αστικής προπαγάνδας.
- "Όπως έδειξαν οι περιπτώσεις εξαίρεσης που καταγράψαμε (και, επίτρεψέ μας, κι εμείς) η νίκη δεν ήταν αδύνατη"
Εξαιρέσεις ήταν οι υπερβολικές αντιδράσεις. Και αν διαφωνείτε πρέπει να γράψετε επιχειρήματα. Προσωπικά, έχω ήδη πει πει ότι αυτό που είδα ως πλειοψηφική θέση είναι ότι ο Α. Χαλβατζής εκ του αποτελέσματος λειτούργησε ως εχθρός του ΚΚ.
- Εσείς ρε Left τι σχέση έχετε; Γιατί θα έπρεπε είστε οργισμένοι, και καταφέρατε να κρατήσετε την ψυχραιμία σας;
"Τι νόημα έχει να πω: «εγώ, εκ του αποτελέσματος, λειτούργησα ως εχθρός τού εαυτού μου»; Έχει νόημα μόνο σε μία περίπτωση: αν θέλω να καταστρέψω τον εαυτό μου, να τον βγάλω από τη μέση!"
Δηλαδή εγώ θέλω να βγει από τη μέση ο Α. Χαλβατζής; Ασχολίαστο το ότι "η λογική μου είναι ένα κατηφορικό τούνελ χωρίς διέξοδο".
Τα πράγματα είναι απλά. Με όσα έγραψε ο Α. Χαλβατζής έδωσε τροφή για χυδαίες επιθέσεις στο ΚΚ. Φαντάζομαι ότι τις γνωρίζετε (τις χυδαίες επιθέσεις). Έδωσε πυρομαχικά στον ταξικό εχθρό του ΚΚ, άρα λειτούργησε ως εχθρός του ΚΚ. Αυτό προκύπτει από την "κοινή" λογική, όχι από τη λογική του "κατηφορικού τούνελ χωρίς διέξοδο".
- "Η πλειοψηφία της ηγεσίας τού ΚΚΕ στις κρίσιμες περιόδους και περιστάσεις της ελληνικής ‘‘εφόδου στον ουρανό’’ (Κατοχή – Εμφύλιος) εκ του αποτελέσματος λειτούργησε ως εχθρός τού ΚΚ".
Αυτό δεν μπορούμε να το πούμε, γιατί δεν υπάρχει καμία περίπτωση το ΚΚ να έκανε λάθη επίτηδες. Όταν λες ότι κάποιος λειτούργησε ως εχθρός, πρέπει να υπάρχουν πιθανότητες τα λάθη του να έγιναν συνειδητά. Όμως επειδή δεν γνωρίζεις τις προθέσεις του, λέγοντας ότι λειτούργησε ως εχθρός, αφήνεις μεν ανοιχτό το ενδεχόμενο να είχε πρόθεση, επικεντρώνεσαι όμως στα αποτελέσματα των πράξεών του.
16) "Ακόμα κι αν επέλεξε να μιλήσει τώρα για να μεγιστοποιήσει το impact τής παρέμβασής του, δεν μπορείς να αποσυνδέεις την άποψή του από την πράξη του. Μπορείς. Αλλά δεν είναι fair.
- Δεν κατάλαβα τι έκανα και δεν είναι "fair". Σάς είπα απλώς ότι η κριτική που έγινε στον Α. Χαλβατζή δεν εξαντλείται σε όσα γράφετε στο αρχικό ποστ. Δεν είχατε αναφερθεί στις πιο σοβαρές κατηγορίες.

Τζαβέλας είπε...

Ο Αλέκος Χαλβατζής λέει κάποια πράγματα,μεταξύ αυτών και για εσωκομματικές διαδικασίες,έχοντας άμεση γνώση,
Οι κύριοι trash και ivan,τι ακριβώς σχέση έχουν με το κόμμα?
Είναι μέλη του ΚΚΕ ή υπήρξαν ποτέ?

LeftG700 είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
LeftG700 είπε...

Φίλε Ιβάν,


Πρώτα ένα ‘‘διαδικαστικό’’, που έχει όμως και κάποιες ουσιαστικές συνέπειες. Αυτό που γράψαμε για τα σεντόνια δεν περιείχε καμία αιχμή, ήταν μία διαπιστωτική έκφραση. Είσαι ελεύθερος να γράφεις ό,τι θέλεις και όσα θέλεις, όπως και ο καθένας άλλωστε. Όμως το γεγονός ότι το παρερμήνευσες είναι μία καλή ευκαιρία για να σου πούμε ότι συνηθίζεις κάτι που δεν βοηθάει την ουσιαστική κουβέντα. Αυτό δεν είναι ότι γράφεις πολλά. Είναι ότι γράφεις για πολλά. Δηλαδή αναλύεις σχεδόν φράση προς φράση αυτό που θέλεις να σχολιάσεις (ανάρτηση ή σχόλιο) αντί να επικεντρώνεσαι στα κύρια. Το πρακτικό αποτέλεσμα είναι ότι χάνεται το κύριο μέσα σε έναν ωκεανό ενστάσεων ή παρατηρήσεων. Δεν μπορούμε να ξέρουμε πού οφείλεται αυτή η συνήθειά σου. Εκείνο που ξέρουμε είναι ότι δεν διευκολύνει τον χρήσιμο διάλογο.

Λοιπόν, μένοντας στα κύρια.

Α.
Όλο το πνεύμα και το γράμμα των σχολίων σου σε σχέση με τη νομιμοποιημένη κριτική προς το ΚΚΕ καταλήγει σε ένα πράγμα. Εμείς, και οποιοσδήποτε άλλος, νομιμοποιούμαστε να κρίνουμε μόνο τα κομματικά ντοκουμέντα, και όσα γράφονται στα επίσημα μέσα επικοινωνίας και προπαγάνδας τού κόμματος. Μόνο επ’ αυτού δέχεσαι ότι μπορεί να γίνει διάλογος. Αυτό, κατά την άποψή μας, είναι μία απολύτως διαστρεβλωμένη λογική. Για εμάς, δεν υπάρχει τίποτε εκτός κριτικής! Τι-πο-τε! Ούτε ο παππούς Κάρολος ή ο Λένιν! Συνηθίζουμε να μιλάμε συχνά για τους δικούς μας αγίους και Χριστούς, όπως έγραψε ο Ρίτσος, ναι. Με μία διαφορά: θεωρούμε υποχρέωση και καθήκον μας ακόμα και να τους γαμοσταυρίσουμε, που λέει ο λόγος, αν το πιστεύουμε, και δικό τους καθήκον και υποχρέωση να ακούσουν προσεκτικά τα ‘‘γαμοσταυρίδια’’ τους και μετά να τοποθετηθούν. Και τοποθέτηση δεν σημαίνει «α, σ’ αυτό σύντροφοι δεν σας πέφτει λόγος» ή «δεν μπορείτε να είστε κατηγορηματικοί γιατί εμπίπτει στις εσωκομματικές διαδικασίες»! Αυτό σημαίνει ότι πάνε να θέσουν κάτι εκτός κριτικής. Μόνο όταν βγάλει ο ήλιος κέρατα, θα δεχθούμε κάτι τέτοιο.

Β.
Προσπαθείς να καταδείξεις το αβάσιμο της κριτικής μας περί εκμηδενισμού των διαφωνούντων, μέσω των σκόπιμα υπερβολικών αναφορών για βασανιστήρια κ.λπ. Στη θέση σου θα ήμαστε πιο προσεκτικοί.

Πρώτον, γιατί εκτός από τη φυσική κακομεταχείριση ή εξόντωση, υπάρχει και η ηθική σπίλωση και εξόντωση των διαφωνούντων, που στην περίπτωση ενός αριστερού παίρνουν βέβαια τη μορφή τής κατηγορίας τού εχθρού ή του πράκτορα ή του ύποπτου και του δειλού όπως έγινε, ας πούμε ένα παράδειγμα από κάποιες τελευταίες συζητήσεις στου Αντώνη, για τον Άρη. Κι όπως βέβαια έγινε στο διαδίκτυο, αλλά και στην πραγματική ζωή, σύμφωνα με τις εμπειρίες μας, στην περίπτωση του Αλέκου Χαλβατζή.

Δεύτερον, γιατί η φυσική κακομεταχείριση εξόντωση έχει διαπραχθεί σε βάρος αθώων αριστερών (ή κομμουνιστών κατά τη διάκριση του ΚΚΕ) κατ’ επανάληψη στο παρελθόν και είναι κάτι το οποίο πολλοί σκέπτονται κάθε φορά που διαπιστώνουν πώς αντιμετωπίζει το ΚΚΕ τους διαφωνούντες (δικούς του ή άλλους) σήμερα. Και το σκέπτονται ως εξής: «Ρε συ, αυτοί δεν έχουν την εξουσία και συμπεριφέρονται έτσι. Άμα την πάρουν τι θα κάνουν;». Αυτό μπορεί να σου φαίνεται αφελές ή προϊόν τής αντικομμουνιστικής προπαγάνδας και μόνο. Κακό τού κεφαλιού σου (και του ΚΚΕ!).


ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

LeftG700 είπε...

ΣΥΝΕΧΕΙΑ


Γ.
Πρέπει κάποτε να καταλάβεις και να καταλάβουν και πολλοί φίλοι τού ΚΚΕ ότι η ταύτιση του αντικειμενικού με το υποκειμενικό («αντικειμενικά, ο Χ, ο Ψ, ή ο Ω λειτούργησε σαν εχθρός) δεν οδηγεί πουθενά παρά μόνο στο να αντιμετωπίζονται αυτοί που ενδεχομένως κάνουν λάθος ως πραγματικοί εχθροί. Γιατί ακόμα και το παραμικρό λάθος, μια αφίσα που κολλήθηκε σε λάθος σημείο, ας πούμε, αντικειμενικά βλάπτει το κόμμα. Και λοιπόν;;; Αυτό εννοούσα όταν έγραφα τι νόημα έχει να πω ότι στρέφομαι εναντίον τού εαυτού μου. Και το νόημα του να βγάζεις κάποιο από τη μέση που έγραψα είναι ολοφάνερο ότι είχε διασταλτικό νόημα (να βγάζεις τις απόψεις κάποιου απ’ τη μέση). Με αυτή την έννοια δεν θέλεις απλώς να βγάλεις από τη μέση τον Χαλβατζή. Να τον αποτεφρώσεις θέλεις! Καμία αντίρρηση. Να το κάνεις όμως με βάση πολιτικά επιχειρήματα επί της ουσίας. Όχι επί τη βάσει του ότι «λειτούργησε αντικειμενικά ως εχθρός τού κόμματος». Δεν περνάνε αυτά στην κοινωνία, φίλε Ιβάν. Περνάνε στα μέλη τού ΚΚΕ (αλλά όχι σε όλα, να είσαι σίγουρος).

Κακώς όμως γράφω ότι δεν το καταλαβαίνεις. Το καταλαβαίνεις και πολύ καλά! Αλλά …επιλεκτικά! Όταν το θέμα τής συζήτησης είναι το ΚΚΕ, όπως στο παράδειγμα που επικαλεστήκαμε για τον εμφύλιο. Εκεί, παρά το ότι αντικειμενικά τα λάθη του κόμματος χαντάκωσαν ένα παλλαϊκό κίνημα, εκεί δεν υπάρχουν εχθροί. Μόνο άνθρωποι που έκαναν λάθη. Για τον Χαλβατζή όμως, ίσως επειδή δεν είναι άνθρωπος αλλά ελοχίμ, και επειδή υπάρχει πιθανότητα τα λάθη του να έγιναν συνειδητά (για ποιον αποκλείεται αυτή η πιθανότητα; μόνο για τα μέλη τού κόμματος που δεν διαφωνούν με την καθοδήγηση!) μπορούμε άνετα να λέμε ότι είναι εχθρός! Ωραία λογική! Τα δικά μου δικά μου, και τα δικά σου μισά μισά!

Δ.
Φίλε Ιβάν, επανέρχεσαι και ξαναεπανέρχεσαι στο θέμα του αριστερού εμφυλίου και προσπαθείς να πείσεις ότι οι άλλοι μόνο κάνουν κακά πράγματα και οι περί το ΚΚΕ είναι αθώες περιστερές. (Κρατάς όμως και μια πισινή όταν γράφεις πως δεν αποκλείεις να γράφονται αστοχίες στο Ρίζο —αστοχίες· τι κομψή λέξη!) Και μας λες ότι δεν απαντήσαμε επί του συγκεκριμένου ούτε στην παλαιότερη συζήτησή μας. Σου είχαμε απαντήσει και με το παραπάνω. Και μας έγραψες κάτι απερίγραπτες συνδικαλιές! Όπως, ας πούμε, ότι ο TRASH δεν προσπάθησε να ταυτίσει τον ΣΥΡΙΖΑ με τη Χρυσή Αυγή με εκείνη την ‘‘ορέα’’ ανάρτησή του, γιατί απλώς καλούσε τους αναγνώστες να βγάλουν τα …συμπεράσματά τους (στα οποία συμπεράσματα, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δηλαδή συμπλέει με τους χρυσαυγίτες, οδηγούσε εμμέσως πλην σαφώς!). Τι να σου απαντούσαμε, φίλε Ιβάν, τότε; Να σου πούμε «ρε φίλε, για κνιτάκια μας περνάς;». Δεν το θεωρήσαμε χρήσιμο. Αλλά μια και επανέρχεσαι αναγκαζόμαστε να στο πούμε τώρα.

Φίλε Ιβάν, ο αριστερός εμφύλιος περιλαμβάνει απερίγραπτες αθλιότητες. Και το ΚΚΕ είναι βουτηγμένο μέχρι το λαιμό σ’ αυτές. Η περίπτωση του Χαλβατζή είναι μία ακόμα από τις χιλιάδες περιπτώσεις. Για σένα όμως, δεν τρέχει τίποτε. Το πολύ-πολύ να σημειώθηκαν κάποιες υπερβολές στη συζήτηση. Αλλά, μας λές με σημασία, κι αυτές σημειώθηκαν σε σχόλια τού διαδικτύου, όχι από το κόμμα!!! Λες κι αυτοί που έγραφαν τα συγκεκριμένα σχόλια (εκ των οποίων δεν ήταν όλα άθλια, υπήρχαν και ηλίθια, όπως αυτό που έλεγε «τι περιμένεις άμα βάζεις σε υπεύθυνες θέσεις ένα κοτσιδάκια;») ήταν μέλη και οπαδοί τού συλλόγου για τη διάδοση πολυνησιακών χορών!


ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

LeftG700 είπε...

ΣΥΝΕΧΕΙΑ



Ε.
Στην παλιά συζήτηση, την οποία ισχυρίζεσαι ότι αφήσαμε στη μέση, είχαμε προσπαθήσει με το τελευταίο μας σχόλιο να δείξουμε το υπόβαθρο πολλών από τα προβλήματα που παρουσιάζουν οι αντιλήψεις σας και οι πρακτικές σας (κόμμα, μέλη και οπαδοί). Είναι ο καλύτερος τρόπος να κλείσουμε αυτόν το γύρο από τη μεριά μας (θα έχουμε όλες τις ευκαιρίες να τα συζητήσουμε όλα αυτά με άλλες αφορμές). Λοιπόν, σου γράφαμε τότε, σου γράφουμε και τώρα (προσθέτοντας και μια σημείωση, μπας και καταλάβεις μερικά πράγματα...):

Υπάρχει μια βασική προϋπόθεση για να σταματήσει αυτό το κακό: να μπουν τα μαχαίρια στη θήκη. Και ειδικά για σας του ΚΚΕ, προϋπόθεση της προϋπόθεσης είναι να παραιτηθείτε από την επιδίωξη να χρωματίσετε την Κόκκινη Σημαία με μια και μοναδική απόχρωση. Αυτό δεν έγινε ποτέ στην Ιστορία για οποιαδήποτε κοινωνική (και όχι μόνο) θεωρία. Το να επιμένετε σε αυτό, ως προϋπόθεση για την ριζική αλλαγή τών κοινωνικοοικονομικών σχέσεων, είναι μια φαντασίωση που δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα. Με αυτή την έννοια (το λέω θεωρητικά, μη το παρεξηγήσεις), ενώ είστε ακράδαντα πεπεισμένοι ότι προωθείτε την επανάσταση, στην πραγματικότητα, κατά την άποψή μας, λειτουργείτε αντικειμενικά εις βάρος της. [***]


Τα λέμε


[***] Ακριβώς όμως επειδή έχουμε διαφορετική αντίληψη των πραγμάτων, δεν ισχυριζόμαστε ότι είστε και υποκειμενικά εχθροί!...

Ιβάν είπε...

@Μάρκομ Ξ:
"Φυσικά δεν ξεχνώ, σ/φοι TRASH και Ιβάν ότι δεν απαντήσατε ούτε σε ένα (1) από τα ερωτήματα που έβαλα"
- Καταρχάς, δεν είμαι σύντροφος με λασπολόγους (π.χ., "Ο τρόπος δομής και λειτουργίας του ΚΚΕ σχεδόν από τα γενοφάσκια του διαμορφώνει κατά κύριο λόγο μη κομμουνιστές", "Με ένα μαγικό τρόπο, οποιαδήποτε κριτική ασκείται είτε στην πολιτική, είτε στη λειτουργία του ΚΚΕ αποτελεί απλά επίθεση στο ΚΚΕ από τους αντιπάλους του").
- "Δεν απάντησα ούτε σε ένα (1) ερώτημα από όσα έθεσες";
Δεν απάντησα ούτε σε μισό (1/2).
Με ανθρώπους που πετάνε λάσπη αποφεύγω να συζητάω.

@Γιάκοβ:
"όπως είδατε η "απάντηση" μου προς τον Σκουπίδια ήταν το έναυσμα για να εισρεύσουν μερικά ακόμα ενδιαφέροντα ( ! ) σχόλια στο νήμα αυτό"
Η "απάντησή" σου ήταν το "έναυσμα"; Δηλαδή ο Trash ζήτησε τη βοήθειά μου ή έτσι κι αλλιώς όταν γράφεις κάτι, κινητοποιείται η μπλογκόσφαιρα; Κατέβα απ' το καλάμι σου. Και μόνο το ότι αποκαλείς τον Trash "Σκουπίδια" δείχνει το επίπεδό σου. Και μην παραπονιέσαι για τον χαρακτηρισμό "συνοδοιπόρος". Είστε "συνοδοιπόροι" στη λασπολογία.

@Τζαβέλας:
"Οι κύριοι trash και ivan,τι ακριβώς σχέση έχουν με το κόμμα?
Είναι μέλη του ΚΚΕ ή υπήρξαν ποτέ?"
Δεν έγραψα κάτι, το οποίο θα μπορούσε να ξέρει μόνο κάποιος που είναι ή έχει υπάρξει μέλος, επομένως το αν είμαι ή έχω υπάρχει μέλος του ΚΚ δεν σε αφορά. Αυτό ισχύει και για τον Trash.

Ιβάν είπε...

LeftG700,
- Επειδή θα μπορούσε να παρεξηγηθεί το ότι γράφω "δεν ζήτησα κάποια απάντηση", ενώ έχω θέσει διάφορα ερωτήματα, να πω ότι εννοούσα ότι δεν "απαίτησα" κάποια απάντηση. Ο σκοπός της δικής μου τοποθέτησης ήταν να υπάρχει ένας ολοκληρωμένος αντίλογος.

- "Αυτό που γράψαμε για τα σεντόνια δεν περιείχε καμία αιχμή, ήταν μία διαπιστωτική έκφραση. Είσαι ελεύθερος να γράφεις ό,τι θέλεις και όσα θέλεις, όπως και ο καθένας άλλωστε. Όμως το γεγονός ότι το παρερμήνευσες..."
Εσείς γράψατε μία "διαπιστωτική φράση", και εγώ έγραψα γεγονότα. Και η αφορμή δεν ήταν μόνο η αναφορά στα σεντόνια, αλλά και τα περί "αυτοθυσίας" που έγραψε ο "σύντροφος" Γιάκοβ.

- "...συνηθίζεις κάτι που δεν βοηθάει την ουσιαστική κουβέντα. Αυτό δεν είναι ότι γράφεις πολλά. Είναι ότι γράφεις για πολλά..."
Δεν συνηθίζω να γράφω ούτε πολλά, ούτε για πολλά. Συνηθίζω να κρίνω αν πρέπει να σχολιάσω κάτι.

- "Η περίπτωση του Χαλβατζή είναι μία ακόμα από τις χιλιάδες περιπτώσεις. Για σένα όμως, δεν τρέχει τίποτε. Το πολύ-πολύ να σημειώθηκαν κάποιες υπερβολές στη συζήτηση. Αλλά, μας λές με σημασία, κι αυτές σημειώθηκαν σε σχόλια τού διαδικτύου, όχι από το κόμμα!!! Λες κι αυτοί που έγραφαν τα συγκεκριμένα σχόλια (εκ των οποίων δεν ήταν όλα άθλια, υπήρχαν και ηλίθια, όπως αυτό που έλεγε «τι περιμένεις άμα βάζεις σε υπεύθυνες θέσεις ένα κοτσιδάκια;») ήταν μέλη και οπαδοί τού συλλόγου για τη διάδοση πολυνησιακών χορών!"
Ένα κόμμα δεν είναι υπεύθυνο για όσα γράφονται στο ίντερνετ από ανθρώπους που δηλώνουν ή είναι φίλοι του. Και δεν είπα ότι δεν τρέχει τίποτα. Αναφέρθηκα στις δικές σας σοβαρές αστοχίες στην προσέγγιση του θέματος.
- "Όλο το πνεύμα και το γράμμα των σχολίων σου σε σχέση με τη νομιμοποιημένη κριτική προς το ΚΚΕ καταλήγει σε ένα πράγμα. Εμείς, και οποιοσδήποτε άλλος, νομιμοποιούμαστε να κρίνουμε μόνο τα κομματικά ντοκουμέντα, και όσα γράφονται στα επίσημα μέσα επικοινωνίας και προπαγάνδας τού κόμματος"
Ναι, θεωρώ ότι για να κάνει κάποιος κριτική προς το επίσημο ΚΚ, πρέπει να κρίνει τις τοποθετήσεις του κόμματος και των μελών του. Από εκεί και πέρα, φυσικά και μπορείτε να κάνετε κριτική σε ό,τι θέλετε. Όταν όμως ασκείτε κριτική σε κάτι, το συμπέρασμα που βγάζετε αφορά το υποκείμενο της κριτικής. Για παράδειγμα, όταν κάνετε κριτική σε σχόλια σε μπλογκ, δεν ασκείτε κριτική ούτε στη βάση του ΚΚ, ούτε στο ΚΚ - ασκείτε κριτική στους συντάκτες των σχολίων.
- "Και τοποθέτηση δεν σημαίνει «α, σ’ αυτό σύντροφοι δεν σας πέφτει λόγος» ή «δεν μπορείτε να είστε κατηγορηματικοί γιατί εμπίπτει στις εσωκομματικές διαδικασίες»! Αυτό σημαίνει ότι πάνε να θέσουν κάτι εκτός κριτικής."
Δεν προσπάθησα να θέσω κάτι εκτός κριτικής. Αυτό που είπα είναι ότι όποιος δηλώνει σίγουρος για πράγματα που δεν γνωρίζει είναι αναξιόπιστος.

- "Προσπαθείς να καταδείξεις το αβάσιμο της κριτικής μας περί εκμηδενισμού των διαφωνούντων, μέσω των σκόπιμα υπερβολικών αναφορών για βασανιστήρια κ.λπ. Στη θέση σου θα ήμαστε πιο προσεκτικοί"
Είπατε ότι το συμπέρασμα που θα έβγαζε κάποιος "ουδέτερος" αναγνώστης, από την προσέγγισή μου, είναι "ουαί στους διαφωνούντες". Είπατε, δηλαδή, για 'μένα μία κουβέντα που δεν έχει καμία επαφή με την πραγματικότητα, μία κουβέντα την οποία δεν τεκμηριώσατε, και μία κουβέντα την οποία παρουσιάσατε ως εικόνα που θα έχουν, κατά την άποψή σας, οι "ουδέτεροι" αναγνώστες. Τι επιλογές είχα; Να απαντήσω επιθετικά ή ειρωνικά. Επέλεξα το δεύτερο. Δεν θα καταδείξω εγώ το "αβάσιμο". Εσείς πρέπει να καταδείξετε το "βάσιμο".

- "...ας πούμε ένα παράδειγμα από κάποιες τελευταίες συζητήσεις στου Αντώνη, για τον Άρη"
Στη συζήτηση για τον Άρη;
Σάς έχω απαντήσει σε όσα είχατε γράψει, και δεν έχετε επανέλθει.

Ιβάν είπε...

- «Ρε συ, αυτοί δεν έχουν την εξουσία και συμπεριφέρονται έτσι. Άμα την πάρουν τι θα κάνουν;». Αυτό μπορεί να σου φαίνεται αφελές ή προϊόν τής αντικομμουνιστικής προπαγάνδας και μόνο. Κακό τού κεφαλιού σου (και του ΚΚΕ!)"
Ναι, το θεωρώ προϊόν της αντικομμουνιστικής προπαγάνδας, και με το να προσπαθείτε να το παρουσιάσετε ως δικαιολογημένη και αυθόρμητη σκέψη δεν αλλάζει κάτι. Επίσης, το ΚΚ δεν αγωνίζεται για "να πάρει την εξουσία", αλλά για να πάρει την εξουσία η εργατική τάξη. Και, όχι, αυτό δεν είναι λεπτομέρεια. Είναι ουσιώδης διαφορά, της οποίας το περιεχόμενο είναι ενδεικτικό για τις αρχές που υπηρετεί το ΚΚ.

- "Και το νόημα του να βγάζεις κάποιο από τη μέση που έγραψα είναι ολοφάνερο ότι είχε διασταλτικό νόημα (να βγάζεις τις απόψεις κάποιου απ’ τη μέση). Με αυτή την έννοια δεν θέλεις απλώς να βγάλεις από τη μέση τον Χαλβατζή. Να τον αποτεφρώσεις θέλεις!".
Δεν θέλω να βγάλω από τη μέση ούτε τον Α. Χαλβατζή, ούτε τις απόψεις του. Αντίθετα, έχω από καιρό γράψει, ότι "τέτοιου επιπέδου "κριτική" μόνο ενίσχυση της αυτοπεποίθησης έχει ως αποτέλεσμα".

"Καμία αντίρρηση. Να το κάνεις όμως με βάση πολιτικά επιχειρήματα επί της ουσίας. Όχι επί τη βάσει του ότι «λειτούργησε αντικειμενικά ως εχθρός τού κόμματος». Δεν περνάνε αυτά στην κοινωνία, φίλε Ιβάν"
Έχω αναφέρει και ότι έδωσε εφόδια στον ταξικό εχθρό για χυδαίες επιθέσεις, και ότι δεν πήρε θέση για τις επιθέσεις αυτές, και ότι σε μία στιγμή που το πρώην κόμμα του δεχόταν άνανδρα χτυπήματα από παντού, επέλεξε να αναφερθεί σε μία επιστολή που είχε στείλει πριν από δύο χρόνια, και ότι εξαπέλυσε συκοφαντικές κατηγορίες ("κόμμμα που δεν υπηρετεί την εργατική τάξη", "τρομακτική προοπτική", "λαθρεπιβάτες" κτλ). Επομένως, μπορεί το ότι λειτούργησε ως εχθρός του ΚΚ να μην είναι είναι "πολιτικό επιχείρημα", όμως το έγραψα ως συμπέρασμα από τα πολιτικά επιχειρήματα που είχα ήδη καταθέσει. Και προφανώς είναι τελείως άστοχη η γενίκευση με την "αφίσα που κολλήθηκε σε λάθος σημείο". Το "λειτούργησε ως εχθρός" δεν απευθύνεται σε όποιον έχει κάνει ένα λάθος, αλλά σε όσους έκαναν σοβαρά λάθη, με σοβαρές συνέπειες, υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες. Και ξεκαθαρίζω ότι το "λειτούργησε ως εχθρός" δεν συνιστά δίκη προθέσεων, ούτε αποσκοπεί στην ηθική ή πολιτική εξόντωση του ανθρώπου που δέχεται την κριτική. Επαναλαμβάνω ότι είναι συμπέρασμα πολιτικής κριτικής.

- Δεν ξέρω αν συνειδητοποιείτε πόσο ειρωνικό και σουρεαλιστικό είναι το να με κατηγορείτε εσείς για έλλειψη επιχειρημάτων. Για ποιο θέμα, από αυτά στα οποία αναφερθήκατε, καταθέσατε επιχειρήματα; Για τη δαιμονοποίηση; Για το Κόμμα - Θεό; Για το αν ήταν το άρθρο του Δ. Γόντικα απάντηση στον Α. Χαλβατζή; Για τον πρωταθλητισμό; Για το ποια ήταν η προσέγγιση των μπλογκ που έχουν δηλώσει συμπάθεια στο ΚΚ; Για τα άνανδρα χτυπήματα από το ΚΚ; Για το ότι το ΚΚ λειτουργεί αντικειμενικά εις βάρος της επανάστασης; Και πάει λέγοντας. Για όποιον θέλει και μπορεί να καταλάβει, είναι, νομίζω, ξεκάθαρο το ποιος δεν κατάθεσε επιχειρήματα.

- "Για τον Χαλβατζή όμως, ίσως επειδή δεν είναι άνθρωπος αλλά ελοχίμ, και επειδή υπάρχει πιθανότητα τα λάθη του να έγιναν συνειδητά (για ποιον αποκλείεται αυτή η πιθανότητα; μόνο για τα μέλη τού κόμματος που δεν διαφωνούν με την καθοδήγηση!) μπορούμε άνετα να λέμε ότι είναι εχθρός! Ωραία λογική! Τα δικά μου δικά μου, και τα δικά σου μισά μισά!"
Δεν είπα, και δεν υπονόησα ότι "το να έχει κάνει κάποιος λάθη συνειδητά αποκλείεται μόνο για τα μέλη του κόμματος που δεν διαφωνούν με την καθοδήγηση". Είναι εμφανές το ότι συνηθίζετε τις αυθαίρετες γενικεύσεις. Έγραψα δύο πράγματα. Πρώτον, ότι υπάρχουν πιθανότητες τα λάθη του Α. Χαλβατζή να έγιναν συνειδητά, και δεύτερον, ότι δεν υπάρχει περίπτωση το ΚΚ στον εμφύλιο να έκανε λάθη συνειδητά. Όποιος διαφωνεί, σε κάτι από αυτά τα δύο, μπορεί να καταθέσει τα επιχειρήματά του ή να ζητήσει διευκρινίσεις.

Ιβάν είπε...

- "Εκεί, παρά το ότι αντικειμενικά τα λάθη του κόμματος χαντάκωσαν ένα παλλαϊκό κίνημα..."
Παρουσιάζετε το ΚΚ και το "παλλαϊκό κίνημα" ως δύο ανεξάρτητα σύνολα. Τα λάθη του ΚΚ "χαντάκωσαν" και το ίδιο το ΚΚ. Και τα μέλη του, και την ηγεσία του.

- "...επανέρχεσαι και ξαναεπανέρχεσαι στο θέμα του αριστερού εμφυλίου και προσπαθείς να πείσεις ότι οι άλλοι μόνο κάνουν κακά πράγματα και οι περί το ΚΚΕ είναι αθώες περιστερές"
Δεν προσπαθώ να πείσω. Εσείς πρέπει να πείσετε, διότι εσείς κατηγορείτε.
Γράφετε: "Σου είχαμε απαντήσει και με το παραπάνω".
Στην πραγματικότητα (από παλαιότερη συζήτησή μας):
- "Είναι εύκολο να αναφέρεις ένα παράδειγμα εκτόξευσης λάσπης από τη μεριά του ΚΚ;"
- "Μα ήδη γράψαμε μια περίπτωση: «όργανα των καπιταλιστών»! Και σου εξηγήσαμε ότι πήραμε τη φράση από τον Ρίζο"
- "Θεωρείτε λάσπη του ΚΚ προς το ΣΥ.ΡΙΖ.Α τη φράση του Ρίζου, "οργανα των καπιταλιστών". Διαφωνώ. (...)"
Στη συνέχεια, γράφω επιχειρήματα για να εξηγήσω γιατί ο Σύριζα λειτουργεί ως όργανο των καπιταλιστών.
Τότε, δεν επανήλθατε. Και τώρα γράφετε: "Σου είχαμε απαντήσει και με το παραπάνω. Και μας έγραψες κάτι απερίγραπτες συνδικαλιές!"
Δεν θα σχολιάσω αυτή τη στάση σας.

- "Φίλε Ιβάν, ο αριστερός εμφύλιος περιλαμβάνει απερίγραπτες αθλιότητες. Και το ΚΚΕ είναι βουτηγμένο μέχρι το λαιμό σ’ αυτές".
Σάς κάλεσα να αποδείξετε ότι το ΚΚ επιτίθεται με χτυπήματα κάτω απ' τη μέση στα κόμματα της "αριστεράς", και εσείς απαντάτε ότι το "ΚΚ είναι βουτηγμένο μέχρι το λαιμό στις αθλιότητες οι οποίες περιλαμβάνονται στον αριστερό εμφύλιο". Επίσης, χωρίς σχόλια.

- "Όπως, ας πούμε, ότι ο TRASH δεν προσπάθησε να ταυτίσει τον ΣΥΡΙΖΑ με τη Χρυσή Αυγή με εκείνη την ‘‘ορέα’’ ανάρτησή του, γιατί απλώς καλούσε τους αναγνώστες να βγάλουν τα …συμπεράσματά τους"
Καταρχάς, αυτό που γράφετε είναι άσχετο, διότι ακόμα και χτύπημα κάτω απ' τη μέση να μπορούσε να θεωρηθεί, ο Trash δεν εκπροσωπεί το ΚΚ.
Έγραφε στο μπλογκ του: "Διαβάστε την ανακοίνωση της χρυσής αυγής για την Χαλυβουργία, και βρείτε τις διαφορές στο πολιτικό σκεπτικό!". Αναφερόταν στο πολιτικό σκεπτικό ανάμεσα σε δύο συγκεκριμένες ανακοινώσεις. Και εσείς γράφετε ότι ο Trash "προσπάθησε να ταυτίσει τον ΣΥΡΙΖΑ με τη Χρυσή Αυγή". Δηλαδή εξισώνετε την "ταύτιση" με την σύγκριση δύο ανακοινώσεων, με κριτήριο το πολιτικό σκεπτικό. Και χαρακτηρίζετε τον τεκμηριωμένο αντίλογο, τον οποίο προσπαθήσατε να αλλοιώσετε, "απερίγραπτες συνδικαλιές". Δεν θα σχολιάσω αυτή τη στάση σας.

- "Με αυτή την έννοια (το λέω θεωρητικά, μη το παρεξηγήσεις), ενώ είστε ακράδαντα πεπεισμένοι ότι προωθείτε την επανάσταση, στην πραγματικότητα, κατά την άποψή μας, λειτουργείτε αντικειμενικά εις βάρος της".
Γράφετε ότι το ΚΚ "λειτουργεί αντικειμενικά εις βάρος της επανάστασης", διότι το κατηγορείτε για "σεχταρισμό". Μπορείτε να συνεχίσετε να λέτε την άποψή σας, χωρίς μία στοιχειώδη προσπάθεια τεκμηρίωσης ή μπορείτε να γράψετε, συγκεκριμένα, με ποιους θα μπορούσε να συνεργαστεί το ΚΚ, σε ποιο πλαίσιο, με ποιους όρους και με ποιο στόχο.

- Δεν θα κάνω κάποιο σχόλιο για την ανάρτηση "Γράμμα από τον σύντροφο Владимир Ильич Ульянов (Ленин)!!!". Ο καθένας κρίνεται απ' τη συμπεριφορά του. Όποιος επιθυμεί διευκρινίσεις για τη δική μου, μπορεί να ρωτήσει, στην παρούσα ανάρτηση.

- "προσθέτοντας και μια σημείωση, μπας και καταλάβεις μερικά πράγματα"
Εντάξει, ό,τι μπορεί ο καθένας.
Καλή συνέχεια.

Ανώνυμος είπε...

Ορέ Ιβάν

Δεν περίμενα η υψηλότης σου να ασχοληθεί με τη ταπεινή μου περσόνα, αλλά μια που έκανες το απονενοημένο να σου επιστρέψω τα οφειλόμενα ρέστα.

Δεν θα ασχοληθώ λεβέντη μου με τα όσα "συζητάτε" εδώ εσύ και οι λέφτηδες γιατί όπως προείπα είναι μια συζήτηση μεταξύ κουφών και τυφλών ... αδιέξοδη και αναποτελεσματική αν λάβουμε υπόψιν τα πιεστικά σήμερα ζητούμενα στο πολιτικό πεδίο.

Το μόνο που δήλωσα εξ αρχής για τον Α.Χ. ήταν ότι έχω διαβάσει και τη δική του παρέμβαση και όλη τη σχετική "φιλολογία" και απλά τον καλωσόρισα στο κλάμπ. Ένα κλάμπ στο οποίο μετέχω από την εποχή που ακόμα ορισμένοι εδώ συζητητές ( ίσως και εσύ ) ήσασταν αγέννητοι ή στη κούνια. Διάλεξα "παλλουκάρι" μου εσύ , από τότε να μην ενταχθώ σε κάποιο άλλο πολιτικό σχηματισμό και το τήρησα μέχρι και σήμερα. Έτσι μπορώ να ασκώ κριτική ελεύθερα και ανεπηρέαστα χωρίς δεσμέυσεις και "καθήκοντα" πέρα από το να προσπαθώ ( ανεπιτυχώς ως ένα βαθμό ) να θρέψω την οικογένεια μου. Η βαθύτατη , σχεδόν ενστικτώδης , απαξία μου απέναντι σε κομματικούς σχηματισμούς - ευαγή καταστήματα , που θέλουν να μονοπωλούν το κομμουνισμό , την αριστερωσύνη και τη πρόοδο , που επιχειρούν να πρακτορεύσουν αποκλειστικά τα συμφέροντα του εργαζόμενου λαού δεν εδράζεται πάνω σε ταξικές - αντικειμενικές - βάσεις . Δεν υπήρξα τραπεζίτης ή μεγαλοτσιφλικάς. Ένας φουκαράς ήμουν , είμαι και θα είμαι όσο ακόμα ζήσω . Η απαξία μου αυτή βασίστηκε στην εμπειρία μου από τις συμπεριφορές , τις υποκριτικές και δόλιες ενέργειες , την αδιαφάνεια και τις δολιχοδρομίες στα οργανωτικά , δηλαδή την εμπλοκή μου με τις λεπτομέρειες εκείνες , όπου κανείς αν είναι προσεκτικός θα αναζητήσει και θα ανακαλύψει το "διάβολο".

Γιάκοβ ( έπεται δυστυχώς συνέχεια )

Ανώνυμος είπε...

Προς Ιβάν συνέχεια

Μπορώ επίσης να σου ομολογήσω ότι από μια άποψη θαυμάζω τη σιγουριά σου , τη σταθερή σου τοποθέτηση , τη σταχανοβίτικη αυτοθυσία σου να εμφανίζεσαι με σχόλια σεντόνια για να "συζητήσεις" ένα θέμα που άπτεται , όπως νομίζεις , των ιερών και των οσίων σου. Δεν με ενδιαφέρει η κομματική σου ιδιότητα , αν υπάρχει δηλαδή ή όχι , όπως ρώτησαν άλλοι εδώ. Ούτε θα επέτρεπα στον εαυτό μου να ρωτήσει κάτι τέτοιο . Όμως αυτό που μου καταλογίζεις , ότι δηλαδή έχω καβαλλήσει καλάμι και ότι το δικό μου σχόλιο ήταν το έναυσμα ( για μένα ... ! ) που έδωσε συνέχεια στη συζήτηση με όλα τα δικά σου σεντόνια και εκείνα των λέφτηδων ακυρώνεται από τα γεγονότα. Θα μπορούσατε εσύ και οι λέφτηδες να εκδώσετε νουβέλλα με τα σεντόνια σας. Άλλος ένας δηλαδή λόγος για να θαυμάσω , με τη τρέχουσα και την αρχαιοελληνική έννοια.

Αλλά δεν θα έπρεπε να περιμένεις τίποτε καλύτερο από ένα "συνοδοιπόρο" της λασπολογίας σαν εμένα , ούτε προφανώς χρειάζεστε το γέρικο σαρκίο μου για την επικείμενη έφοδο στα Χειμερινά Ανάκτορα :

Θα μείνω πίσω δειλός και άβουλος αντάμα και εσείς στο Σμόλνι με αρχηγό τη παπαντάμα.... !

Αυτή τη βιωμένη μου απαξία δεν γίνεται να μου την ανατρέψεις Ιβάν Τρομερέ και προφανώς χέστηκες γι αυτό. Από την άλλη θα πρέπει να σκέφτεσαι ότι ο άτιμος καπιταλισμός έχει βγάλει μέχρι τώρα πολλά λαγουδάκια από το ημίψηλο και ίσως καταφέρει να βγάλει και άλλα , ακόμα και στις παρούσες συνθήκες , οπότε η δευτέρα παρουσία που ευαγγελίζεστε θα αργήσει και το μόνο που θα μείνει είναι μια χώρα και ένας λαός στα γόνατα. Τότε βέβαια θα φταίει ο λαός που δεν πορεύτηκε με το ΠΑΜΕ στη τελική έφοδο , πέφτωντας θύμα της αστικής προπαγάνδας ή της λασπολογίας μερικών "συνοδοιπόρων" σαν εμένα .... ! Μα πρόκειται για θεοκρατική αντίληψη πλήντροφε και όχι για πολιτική ουσία...!

Κλείνω με μια μόνο επισήμανση , μια παραπομπή από δικό σου σχόλιο , ως επίρρωση του ανωτέρω θεολογικού : Ομοίως θεολογικής υφής λοιπόν είναι και το "ισχυρό" σου επιχείρημα ότι ( αντιγράφω ) :

"Αυτό δεν μπορούμε να το πούμε, γιατί δεν υπάρχει καμία περίπτωση το ΚΚ να έκανε λάθη επίτηδες. Όταν λες ότι κάποιος λειτούργησε ως εχθρός, πρέπει να υπάρχουν πιθανότητες τα λάθη του να έγιναν συνειδητά. Όμως επειδή δεν γνωρίζεις τις προθέσεις του, λέγοντας ότι λειτούργησε ως εχθρός, αφήνεις μεν ανοιχτό το ενδεχόμενο να είχε πρόθεση, επικεντρώνεσαι όμως στα αποτελέσματα των πράξεών του."

Αλλά δυστυχώς για σένα τα "λάθη" τα κάνουν άνθρωποι και όχι θεσμικές οντότητες και τις ευθύνες , πάλι δυστυχώς , άνθρωποι πραγματικοί τις φέρουν ή ( μερικές φορές αναίτια ) τις πληρώνουν. Επομένως τότε ορέ κομμισάριε γιατί στη συνέχεια φαγώθηκαν μεταξύ τους σα τα σκυλιά , από τη Βάρκιζα μέχρι το Μπούλκες και αργότερα μέχρι τη Τασκένδη και τη Βουδαπέστη ;;; με χαρακτηρισμούς σκαιούς , με πειθαρχικά μέτρα και ακόμα χειρότερα με αποδεδειγμένες συκοφαντίες , βασανιστήρια , εκτελέσεις κτλ κτλ. Πότε ορέ είχε δίκιο το κώμα ;;;; στην 6η ή στην 7η ολομέλεια , γιατί κυκλοφορούσε πχ ανεμπόδιστα η φήμη ότι ο γερο Σιάντος ήταν πράκτορας που υπέγραψε τη Βάρκιζα και τώρα τα μασάμε ;;;;

Θεοκρατικά και θεολογικά τα επιχειρήματα ενός κώματος που έχει πάντα δίκιο , για να το αναιρέσει δις και τρις στη συνέχεια ...

Γιάκοβ ( απομένει μόνο το επιδόρπιο )

Ανώνυμος είπε...

le dessert :

Αντιλαμβάνομαι ότι χρειάζεσαι ένα σταθερό έδαφος για να απλώσεις τον επαναστατικό ( λέμε τώρα ) τραχανά σου. Χρειάζεσαι την αταλάντευτη θέληση και πεποίθηση για να μπορείς να αποδυθείς στον αγώνα προς όφελος της εργατικής τάξης ( και λοιπά κουραφέξαλα ). Η αμφιβολία και η αμφισβήτηση , η κριτική και η αυτοκριτική έχουν δικαίωμα να υπάρχουν μόνο ως εργαλεία και μόνο στο πλαίσιο που δεν κλονίζουν τη ταξική και πολιτική σου βεβαιότητα και ακόμα περισσότερο το ίδιο το κωμα. Δυστυχώς η ιστορία και ο μαρξισμός σε διαψεύδουν εξακολουθητικά εδώ και τουλάχιστον ένα αιώνα. Πορεύσου λοιπόν το δρόμο σου και άσε το γερο Γιάκοβ στον επικίνδυνο κατήφορο του να χρησιμοποιεί το σκώμμα ( γιατί από το Τρας - Σκουπίδια έσπευσες να ταξινομήσεις το επίπεδο και το ποιόν μου ) και τη σκληρή του γλώσσα βροντώντας σε πόρτες ανύπαρκτες.... Ανύπαρκτες ορέ γιατί εσείς η ελπίδα της εργατιάς και του λαού , οι αποκλειστικοί αντιπρόσωποι της σωτηρίας του , θα πορευθείτε και σίγουρα θα με διαψεύσετε... είμαι βέβαιος.... !

Γιάκοβ


ΥΓ Λέφτηδες , η αρχική μου διαπίστωση ότι πρόκειται δυστυχώς για γουαναμπήδες βερχοβένσκηδες παραμένει.

LeftG700 είπε...

Φίλε Ιβάν,


Θα τηρήσω αυτό που είπα στο προηγούμενο τριπλό σχόλιό μου και δεν θα επανέλθω στα θέματα που συζητήθηκαν. Νομίζω ότι κι εσύ κι εμείς είχαμε όλη την άνεση να εκθέσουμε ο καθένας τις απόψεις του και πιστεύω πως οι αναγνώστες που τυχόν έχουν παρακολουθήσει το διάλογό μας έχουν καταλάβει πού υπάρχουν οι διαφορές στις απόψεις τής κάθε πλευράς.

Θέλω να σχολιάσω το γεγονός όμως πως απ’ ό,τι φαίνεται από την ευχή σου στο τέλος («καλή συνέχεια») μας κουνάς μαντήλι, που λένε, κόβεις τη "συνδρομή" σου από εδώ ως σχολιαστής -πιθανότατα και ως αναγνώστης- μ’ άλλα λόγια.

Δεν θα το κάνουμε όμως από εδώ. Θα το κάνουμε με μία ανάρτηση στην οποία θα πούμε κάποιες σκέψεις γι’ αυτό το φαινόμενο του γκρεμίσματος των γεφυριών διαλόγου με αφορμή και άλλες παρόμοιες περιπτώσεις που μας έχουν τύχει.


Τα λέμε (έτσι θέλουμε να ελπίζουμε τουλάχιστον…)

LeftG700 είπε...

Товариш Яков Федотович Павлов,


Θα επαναλάβω αυτό που σου έχω πει και παλιότερα:

Things change!

Κατά πάσα πιθανότητα (βεβαιότητα) δεν θα το δεχθείς επί τού προκειμένου. Έτσι όμως πέφτεις στην αντιδιαλεκτική, που έχει μεγάλη, τεράστια διαφορά από το αντι-ΚΚΕ, όπως πολύ καλά ξέρεις!

Κι αν δεχθούμε ότι things δεν change, πρακτικά, τι άλλο μένει εκτός από την ‘‘αυτοκτονία’’;


Увидимся

Ανώνυμος είπε...

Λέφτηδες δεν είμαι ούτε αντι ΚΚΕ ούτε ΚΚΕ . Αλλά τα σύκα σύκα και η σκάφη σκάφη.

και πού είστε ;;; τα πράγματα αλλάζουν , όμως στη πολιτική αυτό συμβαίνει και όταν / επειδή αλλάζουν οι άνθρωποι και τούμπαλιν . Αυτή είναι μια διαλεκτική σχέση που με ενδιαφέρει και ίσως θα έπρεπε να ενδιαφέρει και άλλους. Υπό το φως αυτής της λογικής θεωρώ ότι πορεύεται η κοινωνική πραγματικότητα και οι σχετικές μεταβλητές. ¨οσοι διαλέγουν να επιμείνουν στη παρωπίδα και το σεχταρισμό το βρίσκουν στο αλάτι.....


Γιάκοβ

Μάρκομ Ξ είπε...

Προς Ιβάν

Ανακαλώ την προσφώνηση "σ/φε", γιατί προφανώς δε με θεωρείς άξιο, όπως λες. Λάσπη; Συγκεκριμένα ερωτήματα έθεσα. Μήπως κάτι δεν έγινε κατανοητό; Μήπως να το επαναδιατυπώσω;

Κατά τα άλλα, ακόμα περιμένουμε απαντήσεις...

Γιατί τα ερωτήματα αιωρούνται ανεξάρτητα απο το ποιος τα θέτει...

συντροφικά (προς όλους εκτός από Ιβάν),

Μάρκομ Ξ

LeftG700 είπε...

Товариш Яков Федотович Павлов,


Για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις, όχι τόσο μεταξύ μας, όσο από κάποιους, ενδεχομένως, αναγνώστες και αναγνώστριες, ο χαρακτηρισμός αντι-ΚΚΕ[***] προς εσένα έχει αυστηρά την έννοια της αντίθεσης με τις γνωστές επιλογές τής ηγεσίας του, ας πούμε τα τελευταία 20 χρόνια (συνοπτικά: απομονωτισμός, σεχταρισμός, επιβολή, άρνηση αναστοχασμού του «σοσιαλισμού που γνωρίσαμε» —κατά τη διατύπωση που προτιμάει το ΚΚΕ—, κ.λπ., κ.λπ.) και σε καμία περίπτωση την έννοια του αντικομμουνισμού. Και βέβαια, θα συμφωνήσουμε ότι στα πράγματα που αλλάζουν συμπεριλαμβάνονται και οι άνθρωποι που αλλάζουν, εννοώντας τις αλλαγές που επιφέρει το ξετύλιγμα της Ιστορίας κι όχι το τέλος της.


Увидимся


[***] Ως αντι-ΚΚΕ στάση ορίζουμε εμείς τη σταθερή εναντίωση και διαφωνία με το ΚΚΕ ‘‘προνομιακά’’ ακόμα και σε ζητήματα που είτε αφορούν σε ‘‘αμαρτίες’’ όλης τής Αριστεράς, είτε σε ζητήματα τα οποία το μόνο πρόβλημα που παρουσιάζουν είναι ότι υποστηρίζονται από το …ΚΚΕ. Πρέπει (φανταζόμαστε) να παραδεχθείς ότι, κατά πλειοψηφία, αυτή η τάση είναι εμφανής σε ανθρώπους, κυρίως παλιούς αριστερούς, που έχουν περάσει από το ΚΚΕ.

Ανώνυμος είπε...

Λέφτηδες

δεν χρειαζόταν η διευκρίνηση... το αν είμαι "αντικομμουνιστής" ή όχι θα το αποφασίσουν οι "αποκλειστικοί αντιπρόσωποι" , ή μάλλον το έχουν ήδη αποφασίσει...

Γιάκοβ

sosat είπε...

http://tasosnastos.blogspot.com/2012/02/blog-post_9629.html
ΤΕΛΙΚΑ ΤΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΕΧΕΤΕ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΜΟΥ ΚΑΙ ΜΟΥ ΚΑΝΕΤΕ ΚΑΙ ΔΙΑΦΗΜΗΣΗ???
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΤΗΝ ΔΙΑΦΗΜΗΣΗ ΣΑΣ,
ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΑΦΑΙΡΕΣΤΕ ΤΟ LINK ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΣΑΣ ΠΟΥ ΠΑΡΑΠΕΜΠΕΙ ΣΤΟ BLOG ΜΟΥ...
ΔΕΝ ΣΑΣ ΤΟ ΕΠΙΤΡΕΠΩ.

sosat είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
LeftG700 είπε...

Φίλε Τάσο,


Δεν θα είχαμε την παραμικρή αντίρρηση να σου κάνουμε το χατίρι. (Διότι περί χατιριού πρόκειται. Ό,τι γράφεται στα ‘‘ανοιχτά’’ μπλογκς είναι δημόσιο κι αυτό ισχύει και για το δικό σου. Δεν μπαίνει σε καμία περίπτωση θέμα του τι και σε ποιον επιτρέπει κάποιος να δοθεί ως παραπομπή ένα κείμενό του.)

Όμως, η αφαίρεση του λίνκ θα μειώσει την αξιοπιστία της ανάρτησης στο να καταδείξει μία ακραία περίπτωση όπως ήταν το δικό σου κείμενο.

Αν και πρέπει να είναι αυτονόητο, ας το πούμε ρητά:

Δεν έχουμε τίποτε το προσωπικό μαζί σου. Απλώς, μία ριζικά διαφορετική αντίληψη σχετικά με την περίπτωση του Αλέκου Χαλβατζή (τίποτε δεν αποκλείει να συμπίπτουμε σε άλλα ζητήματα).


Τα λέμε


ΥΓ Διαγράψαμε το δεύτερο σχόλιό σου το οποίο, προφανώς, αφού είναι ολόιδιο με το παραπάνω, το ποστάρισες κατά λάθος.

sosat είπε...

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΤΩΝ G700 ΑΝ ΔΕΝ ΕΙΣΤΕ ΣΕ ΘΕΣΗ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ ΜΙΑ ΑΝΑΡΤΗΣΗ Η ΟΠΟΙΑ ΝΑ ΣΤΗΡΙΖΕΤΑΙ ΣΤΑ ΔΙΚΑ ΣΑΣ "ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΑ ΤΕΚΜΗΡΙΑ" ΜΗΝ ΤΗΝ ΣΤΗΡΙΖΕΤΑΙ ΣΤΙΣ ΠΛΑΤΕΣ ΜΟΥ...
ΑΠΛΑ ΕΠΙΤΡΕΨΤΕ ΜΟΥ ΝΑ ΜΗΝ ΣΑΣ ΠΑΡΑΧΩΡΩ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΜΕ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΙΞΕΤΑΙ ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΑΣ ΠΑΙΧΝΙΔΙ...
ΠΑΙΞΤΕ ΤΟ ΜΟΝΟΙ ΣΑΣ...
ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΤΗΝ ΔΙΑΦΗΣΗΣΗ ΑΠΟ ΤΟ BLOG ΣΑΣ .
ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΑΠΑΙΤΩ ΝΑ ΑΦΑΙΡΕΣΕΤΕ ΤΟ LINK ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΣΤΟ BLOG ΜΟΥ.
ΗΜΟΥΝ ΕΥΓΕΝΗΣ ΠΡΙΝ, ΑΛΛΑ ΤΟ ΘΡΑΣΟΣ ΣΑΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΟΡΙΑ.
ΔΕΝ ΜΑΣ ΣΥΝΔΕΕΙ ΤΙΠΟΤΕ, ΜΑΣ ΧΩΡΙΖΟΥΝ ΠΟΛΛΑ, ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΛΗΤΕΙΑ ΝΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΙΕΙΤΑΙ ΔΙΚΙΑ ΜΟΥ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΧΩΡΙΣ ΕΓΩ ΝΑ ΣΑΣ ΕΧΩ ΕΞΟΥΣΙΟΔΟΤΗΣΗ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΣΑΣ ΕΧΩ ΠΑΡΑΚΑΛΕΣΕΙ ΕΚ ΤΩΝ ΥΣΤΕΡΩΝ ΝΑ ΤΗΝ ΑΦΑΙΡΕΣΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΣΑΣ ΚΑΙ ΠΑΡ' ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΕΣΕΙΣ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ΤΗΝ ΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΣΑΣ ΠΡΑΚΤΙΚΗ, ΠΕΡΙ ΦΑΣΙΣΜΟΥ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΟΤΑΝ ΚΑΠΟΙΣ ΣΑΣ ΖΗΤΑΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΤΑ ΑΝΑΦΡΑΦΟΜΕΝΑ ΤΟΥ ΕΠΕΙΔΗ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΑΠΛΑ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΙΕΙΤΑΙ ΚΑΙ ΤΑ ΧΑΛΚΕΥΕΤΑΙ, ΠΑΡΑΠΟΙΕΙΤΑΙ ΚΑΙ ΔΙΑΣΤΡΕΒΛΩΝΕΤΑΙ ΤΑ ΝΑΓΡΑΦΟΜΕΝΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΤΩΝ ΟΣΩΝ ΑΝΑΦΕΡΩ ΣΤΗΝ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΜΟΥ, ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΔΕΝ ΣΑΣ ΖΗΤΗΣΑ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΣΑΣ , ΔΕΝ ΜΕ ΑΦΟΡΑ ΕΞΑΛΛΟΥ, ΑΛΛΑ ΑΠΑΙΤΩ ΣΕΒΑΣΜΟ ΣΤΗΝ ΑΠΑΙΤΗΣΗ ΜΟΥ , ΝΑ ΜΗΝ ΧΡΕΙΣΗΜΟΠΟΙΣΕΤΕ ΑΠΟ ΤΟΥΔΕ ΚΑΙ ΣΤΟ ΕΞΗΣ ΤΩΝ ΑΠΟΨΕΩΝ ΜΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΣΕΤΕ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΔΙΚΙΑ ΣΑΣ ΑΠΟΨΗ , ΚΑΝΤΕ ΤΟ ΜΟΝΟΙ ΣΑΣ,
ΑΠΑΙΤΩ ΝΑ ΜΗΝ ΑΝΑΦΕΡΘΕΙ ΑΠΟ ΤΟΥΔΕ ΚΑΙ ΣΤΟ ΕΞΗΣ ΤΟ BLOG ΣΑΣ ΣΕ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΕ ΘΕΣΕΙΣ ΠΟΥ ΑΝΑΓΡΑΦΟΝΤΑΙ ΣΤΟ BLOG "tasos manifesto'.
ΑΝ ΤΟ ΣΥΝΕΧΙΣΕΤΑΙ ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΑΔΕΙΑ ΕΙΣΤΕ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΑΛΗΤΕΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΤΥΧΟΔΙΩΚΤΕΣ , ΕΛΕΕΙΝΟΙ ΚΑΙ ΤΡΙΣΑΘΛΙΟΙ ΠΡΟΒΟΚΑΤΟΡΕΣ ΜΕ ΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΝΟΟΤΡΟΠΙΑ ΚΑΙ ΓΚΑΙΜΠΕΛΙΣΤΙΚΗ ΠΡΑΧΤΙΚΗ...
ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΜΗΝ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙ ΝΑ ΕΠΑΝΕΛΘΩ ...

Ανώνυμος είπε...

για τον Γιάκοφ:
Προσυπογρ´αφω και την τελευταία σου λέξη σ´αυτή τη μαρτυρική ανταλλαγή απόψεων, με τους πρώην συντρόφους μας, το ζητούμενο είναι αν θα υπάρχει κοινωνία να σωθεί όταν η εργατική τάξη έρθει στην εξουσία, και αν θα έχει κάποια ευθύνη το ΚΚΕ γι αυτό ή θα πρόκειται περί λάθους που δεν έγινε επίτηδες.

ένα μέλος του συλλόγου για την διάδοση των πολυνησιακών χορών

Ανώνυμος είπε...

Ανώνυμε Πολυνήσιε

Μία διόρθωση : δεν επρόκειτο ( τουλάχιστον από μέρους μου ) για ...μαρτυρική ανταλλαγή απόψεων. Με τους ...πληντρόφους σαν τον ανωτέρω κραυγαλέο με τα κεφαλαία που μετέχουν ( διατεταγμένα ή μη δεν ενδιαφέρει ) στην ανθρωποφαγία του νεαρού διαφωνούντα δεν έχω κάτι επί της ουσίας να συζητήσω . Αρκετοί από αυτούς στο μέλλον θα χρειαστεί να αναθεωρήσουν τις απόψεις τους όταν η προσωπική εμπειρία θα καταστεί συνθλιπτική.

Κατά τα λοιπά φαίνεται ότι οι απόψεις μας ( και πιθανώς οι εμπειρίες μας ) συμπίπτουν.

ένα μέλος του συλλόγου φίλων του τυφεκίου Μοσίν Ναγκάν

Γιάκοβ

Ανώνυμος είπε...

λέφτηδες

αγνοήστε τα κεφαλαία του ανωτέρω πληντρόφου.
Ο άνθρωπος νομίζει ότι το διαδίκτυο διέπεται από κανόνες σοσιαλιστικού ρεαλισμού επιπέδου Ζντάνωφ και ότι η παραπομπή - λινκ είναι ανεπίτρεπτος κοσμοπολιτισμός.

Γιάκοβ

LeftG700 είπε...

Φίλε Τάσο,


Ειλικρινά, δεν μπορούμε να καταλάβουμε πώς έχεις μπερδέψει τα πράγματα τόσο πολύ, ώστε να καταλήξεις να ισχυρίζεσαι πράγματα που δεν έχουν την παραμικρή επαφή με τη στοιχειώδη λογική. Θα κάνουμε άλλη μία απόπειρα να σου εξηγήσουμε την κατάσταση όπως έχει κι όχι όπως νομίζεις ότι έχει.

1) Το μπλογκ σου είναι δημόσιο και ανοιχτό στον οποιονδήποτε. Επομένως ό,τι γράφεται εκεί υπόκειται σε κριτική από τον οποιονδήποτε. Κατά τον ίδιο τρόπο και σύμφωνα με το ίδιο δικαίωμα που έχεις εσύ να ασκείς κριτική στο μπλογκ σου σε όσα είπε ο Χαλβατζής, εμείς ή ο Πετεφρής. Όπως λοιπόν εσύ έχεις δικαίωμα να αναφερθείς στους ισχυρισμούς τού οποιουδήποτε και να παραπέμψεις σε αυτούς βάζοντας κάποιο λινκ, έτσι έχουμε κι εμείς με σένα. Δεν καταλαβαίνουμε γιατί και με βάση ποια λογική ζητάς να έχεις ιδιαίτερη μεταχείριση. Αν θέλεις να μην κρίνεσαι δημόσια (παρά το ότι εσύ κρίνεις δημόσια), μπορείς να κάνεις το εξής απλό πράγμα: να μην κρίνεις δημόσια! Να μετατρέψεις δηλαδή το μπλογκ σου σε ‘‘κλειστό’’, έτσι ώστε να επιτρέπεται να το διαβάσουν μόνο όσοι επιλέγεις εσύ (η τεχνολογία δίνει αυτή τη δυνατότητα). Έτσι μάλιστα. Αλλά να θέλεις να κρατήσεις το δικαίωμα του δημόσιου λόγου μόνο για πάρτη σου, όχι, αυτό δεν γίνεται και είναι τελείως παράλογο να το ζητάς. Πάψε λοιπόν να το ζητάς γιατί εκθέτεις και τον εαυτό σου και το κόμμα που φαίνεται να υποστηρίζεις.

2) Στην ανάρτησή μας δεν αναφερθήκαμε ούτε σε ένα κόμμα από το κείμενό σου! Επομένως τα όσα ισχυρίζεσαι περί διαστρέβλωσης δεν πατάνε που-θε-νά! Το μόνο που κάναμε ήταν να πούμε το δικό μας συμπέρασμα και να το χαρακτηρίσουμε ως μέρος μιας άθλιας εικόνας, βάζοντας λινκ. Όμως, ένα συμπέρασμα, αξιολόγηση, χαρακτηρισμός κ.λπ., δεν μπορεί να είναι διαστρέβλωση. Μπορεί μόνο να είναι σωστό ή λάθος. Βάλαμε το λινκ για να μπορέσει κάθε αναγνώστης να κρίνει μόνος του. Πού είναι το πρόβλημα; Θα έπρεπε να χαίρεσαι που δίνουμε την ευκαιρία να κρίνει ο καθένας την ανάρτησή σου, πέρα από ό,τι ισχυριζόμαστε εμείς.

3) Φιλική συμβουλή: Επειδή, ό,τι και να σου πούμε εμείς σχετικά με το τι συνηθίζεται στο διαδίκτυο, τι είναι επιτρεπτό και τι όχι, κ.λπ., κ.λπ., δεν θα το δεχθείς, καλό θα είναι να ζητήσεις τη γνώμη κάποιων ανθρώπων με τους οποίους συμφωνείς πολιτικά και επομένως τους εμπιστεύεσαι. Θα δεις πως θα σου πουν ό,τι σου λέμε κι εμείς τώρα —απλώς με άλλα λόγια.

Τέλος, για τα όσα μας σούρνεις δεν θα πούμε κάτι. Όσο βαριά κι αν είναι, θεωρούμε ότι αποτελούν προϊόν μιας πολύ στρεβλής ιδεολογικοπολιτικής αντίληψης, σε συνδυασμό με μια πολύ μεγάλη παρανόηση και άγνοια των ηθών και εθίμων τού διαδικτύου διεθνώς. Κοντολογίς, προϊόν λαθών. Κι εμείς αυτά που θεωρούμε λάθη, ακόμα και τα μεγάλα, τα αντιμετωπίζουμε διαφορετικά απ’ ό,τι αντιμετωπίζεις εσύ αυτά που θεωρείς λάθη…


Τα λέμε (αλλά να καταλαβαινόμαστε κιόλας, έ; ;-) )

LeftG700 είπε...

Товариш Яков Федотович Павлов,


Dum spiro spero! :-)


Увидимся

Ιβάν είπε...

LeftG700,
Για τις γκρεμισμένες γέφυρες διαλόγου ευθύνεται όποιος τις γκρεμίζει με τη συμπεριφορά του, όχι όποιος διαπιστώνει ότι πλέον δεν υπάρχουν. Επειδή είμαι φιλοξενούμενος και δεν θέλω να σάς προσβάλλω, ας μην επεκταθούμε.
Καλή συνέχεια.

Ιβάν είπε...

@Μάρκομ Ξ:
"Λάσπη; Συγκεκριμένα ερωτήματα έθεσα. Μήπως κάτι δεν έγινε κατανοητό;"
- Ναι, κάτι δεν έγινε κατανοητό. Από 'σένα. Δεν μ' ενοχλεί, που τα ερωτήματά σου "αιωρούνται". Μπορείς να πιστύεις ότι ψάχνω δικαιολογίες για να μην απαντήσω ή ό,τι άλλο θέλεις. Απαντάω σε κάποιον όταν μ' ενδιαφέρει να γίνει διάλογος, όχι "για να βγάλω την υποχρέωση". Μ' εσένα δεν μ' ενδιαφέρει να συζητήσω, και εξήγησα το γιατί. Έδωσα δύο συγκεκριμένα παραδείγματα λασπολογίας.
- Αυτό που γράφεις σε άλλο ποστ, ότι "απαξιώνω κάθε διαφορετική γνώμη", είναι παντελώς ψευδές. Διαφώνησα με συγκεκριμένα πράγματα που γράφτηκαν, και εξήγησα τους λόγους, καταθέτοντας επιχειρήματα.

Ιβάν είπε...

@Γιάκοβ:
"Κλείνω με μια μόνο επισήμανση , μια παραπομπή από δικό σου σχόλιο, ως επίρρωση του ανωτέρω θεολογικού : Ομοίως θεολογικής υφής λοιπόν είναι και το "ισχυρό" σου επιχείρημα ότι ( αντιγράφω ): Αυτό δεν μπορούμε να το πούμε, γιατί δεν υπάρχει καμία περίπτωση το ΚΚ να έκανε λάθη επίτηδες..."
- Αναφερόμουν σε κάτι πολύ συγκεκριμένο: Στην περίπτωση το ΚΚ, στον εμφύλιο, να έκανε λάθη συνειδητά. Για το συγκεκριμένο θέμα έχω ήδη γράψει: "Όποιος διαφωνεί, μπορεί να καταθέσει τα επιχειρήματά του". Κάποιος που έχει "θεοκρατικές αντιλήψεις" δεν καλεί να κατατεθούν επιχειρήματα. Και επειδή μπορεί να έχεις και πρόβλημα κατανόησης: Δεν έγραψα ότι το ΚΚ δεν κάνει λάθη. Είπα ότι, κατά την άποψή μου, στον εμφύλιο δεν έκανε λάθη συνειδητά, και ταυτόχρονα κάλεσα όποιον διαφωνεί να γράψει τα επιχειρήματά του.
Εσύ, με ένα χυδαίο και φαιδρό τρόπο, προσπαθείς να μού χρεώσεις "θεοκρατικές αντιλήψεις".

Γράφεις ότι έφυγες από το ΚΚΕ γιατί όσα είδες δεν ταίριαζαν με τις αρχές σου. Μόνο που εσύ, και τώρα, θεωρείς τον εαυτό σου έντιμο. Ένας άνθρωπος με ήθος δεν χλευάζει τους αγώνες ανθρώπων που δεν γνωρίζει:
"...χρειάζεσαι ένα σταθερό έδαφος για να απλώσεις τον επαναστατικό ( λέμε τώρα ) τραχανά σου. Χρειάζεσαι την αταλάντευτη θέληση και πεποίθηση για να μπορείς να αποδυθείς στον αγώνα προς όφελος της εργατικής τάξης (και λοιπά κουραφέξαλα)"
Αυτό το απόσπασμα αρκεί, σε όποιον θέλει και μπορεί να καταλάβει, για να βγάλει συμπεράσματα για το ήθος σου.

Ιβάν είπε...

@ένα μέλος του συλλόγου για την διάδοση των πολυνησιακών χορών:
- Θέλεις να μιλήσουμε για τις ευθύνες, στην περίπτωση που "όταν έρθει στην εξουσία η εργατική τάξη δεν υπάρχει κοινωνία"; Άντε λοιπόν, λέγε. Περιμένω να ακούσω τον καταμερισμό των ευθυνών ανάμεσα σε αυτούς που
- παίρνουν τις αποφάσεις και υπογράφουν τους νόμους, π.χ., Πασόκ, Νδ.
- κοροϊδεύουν τον κόσμο, λέγοντας ότι η κρίση είναι "κρίση χρέους, και αφήνουν στο απυρόβλητο τις αληθινές αιτίες του προβλήματος π.χ., Σύριζα, Δημάρ.
- έχουν προβλέψει όσα γίνονται, και αγωνίζονται για μία δικαιότερη κοινωνία, με εφαρμόσιμο σχέδιο που αφορά το σύνολο των υποτελών τάξεων.

- http://www2.rizospastis.gr/story.do?id=6786770&publDate=5/4/2012
- Αφού "προσυπογράφεις και την τελευταία του λέξη", διάβασε τους χαρακτηρισμούς που έγραψα για τον σύντροφό σου, τον Γιάκοβ. Σε αφορούν άμεσα.

Μάρκομ Ξ είπε...

Ιβάν, Ιβάν, Ιβάν

Προδίδεσαι..

Δε σε ενοχλεί ότι τα ερωτήματα αιωρούνται; Ε, λοιπόν ούτε τα ερωτήματα τα ενοχλεί που δεν τα απαντάς εσύ. Γιατί, διαδικτυακέ μου συνδιαλεγόμενε, θα απαντηθούν τα ερωτήματα από τον καθένα όπως νομίζει αυτός. Ή θα μείνουν να του τριβελίζουν το μυαλό.

Όπως και να χει, να σαι καλά και καλούς αγώνες.

Και ας μη μας θεωρείς συντρόφους, δεν πειράζει.

Και ας υπερασπίζεσαι μια ηγεσία που έφτασε μέχρι και το ΕΑΜ να απαξιώσει, πάλι δεν πειράζει.

Σε προσκαλώ -αν μπορώ να το κάνω αυτό όντας φιλοξενούμενος- σε άλλο ποστ του παρόντος blog (ARB: The Anti-communist Rhetoric Bank and how n o t to cope with it! (Η τράπεζα της αντι-κομμουνιστικής ρητορείας και πώς δ ε ν θα τα βγάλετε πέρα μαζί της!)) που θεωρώ πιο σημαντικό και έχει να κάνει με την ταύτιση αριστεράς - ακροδεξιάς. Να δώσουμε από κοινού τον αγώνα ενάντια στον εκφασισμό της κοινωνίας.

Μάρκομ Ξ

Ανώνυμος είπε...

Ιβαν

Εκεί στο προπύργιο της σοβαρότητας ( διάβαζε σοβαροφάνειας ) και της ηθικής αντίληψης για το πολιτικό παίγνιο δεν έχεις συνηθίσει σε γλώσσα σαν τη δική μου. Εξ ού και η πλήεης απαξία σου , συνοδευόμενη από ευθείς χαρακτηρισμούς για το "επίπεδο" μου.

Αλλά αν δε κάνω λάθος το "επίπεδο" μου στο περιέγραψα ήδη στο τρίπτυχο που σου "αφιέρωσα" λίγο παραπάνω.. Ένας αδαής φουκαράς είμαι , επομένως από το βάθρο της βεβαιότητας και της ιδεολογικής σου αυτάρκειας , από το μετερίζι της ταξικής σου θέσης ( λέμε τώρα ) έχεις την άνεση ( νομίζεις πως ) να αντιμετωπίζεις τις μπουρδολογίες μου .

Αλλά δυστυχώς τα μπλέκεις και τα εμφανίζεις όπως σε συμφέρει ( εσένα και το πολιτικό σχηματισμό που υποστηρίζεις ) :

Σου ομολογώ ότι σκέφτηκα πολύ πριν απαντήσω στο τελευταίο σου προς εμέ ( και το Πολυνήσιο ) σχόλιο σου. Θα μπορούσα απλά να επαναλάβω μια μόνο ατάκα έμμετρη που μου ξέφυγε λίγο παραπάνω , παράφραση του Βάρναλη. Από την άλλη σκέφτηκα ότι εδώ σχολιάζουν και αρκετοί ( ακόμα ) σκεπτόμενοι και αγωνιούντες για το μέλλον αυτού του λαού και αυτής της χώρας , χωρίς να διαθέτουν τη πανοπλία ( κατσαρολικό ) της δικής σου βεβαιότητας , ούτε να έχουν καβαλλήσει το Ροσινάντη της ιδεολογικής καθαρότητας.

Έτσι έρχομαι στο μόνο επί της ουσίας που αξίζει απάντηση :

Πράγματι μιλούσες για τα "λάθη του εμφυλίου" που αποκλείεται να έγιναν συνειδητά από το ΚΚΕ όπως ισχυρίζεσαι. Και το καταπληκτικό είναι ότι μου ζητάς επιχειρήματα επ' αυτού , θέτωντας το ζήτημα και πάλι σε θεολογικό επίπεδο :

(συνέχεια)

Ανώνυμος είπε...

Το ΚΚΕ , λεβέντη μου , δεν κάνει λάθη. Ακόμα και αν λειτουργεί στην εντέλεια ο δημοκρ. συγκεντρωτισμός ( πράγμα που στα καθ' ημάς σχεδόν ποτέ δεν συνέβη , πόσω μάλλον σε εκείνη τη περίοδο ) τις προτάσεις , τις πολιτικές και τη πρακτική εφαρμογή τη κάνουν άνθρωποι. Και αυτοί έχουν προσωπικές ευθύνες , ειδικά οι ηγεσίες. Αυτό σου τόνισα στο σχετικό μου σχόλιο , αλλά προτίμησες να το αντιπαρέλθεις ζητώντας μου επιχειρήματα για το αν το ΚΚΕ ( και όχι οι άνθρωποι ) έκανε συνειδητά λάθη τότε . Μα το ΚΚΕ πλήντροφε είναι μια πολιτική οντότητα που χωρίς τα πρόσωπα ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ. Δεν έχει από μόνο του συνείδηση , βούληση , πράξη. Ένα φάντασμα άυλο και ασπόνδυλο. Η αντικειμενική του υπόσταση , παρουσία και δράση υπάρχει και εκδηλώνεται μόνο μέσα από τις υποκειμενικότητες των προσώπων που το απαρτίζουν και προπάντων ( σε εκείνη τη περίοδο όπως και τώρα ) αυτών που το κατευθύνουν. Γιατί το κόμμα , ως όργανο της εργατικής τάξης και του λαού , όπως συχνα διαβάζω να ισχυρίζεστε , θα καθοδηγήσει , θα ηγηθεί της ανατροπής του αστικού καθεστώτος και της εγκαθίδρυσης του ταξικού κράτους της εργατικής τάξης και αργότερα του αταξικού κράτους που ευαγγελίστηκε ο Μάρξ.

Αλλά από πού το ΚΚΕ ( δηλαδή η ηγεσία του ) αποκτά το μοναδικό δικαίωμα να αντιπροσωπεύει αυτή τη καθοδηγητική πρωτοπορεία ;;; Προφανώς από τις ενέργειες , τη πολιτική , τις θέσεις και τους αγώνες του , δηλαδή κοντολογίς από τη δράση των προσώπων. Ακόμα και σε συνθήκες ιδανικές όπου ο δημοκρ. συγκεντρωτισμός λειτουργεί στην εντέλεια η εφευρετικότητα , η πρωτοβουλία και η αγωνιστικότητα της ηγεσίας και των μελών του , δηλαδή οι υποκειμενικότητες είναι που δίνει σάρκα και οστά στη καθοδηγητική πρωτοπορεία του κόμματος και κατοχυρώνει τον ηγετικό του ρόλο στη προσπάθεια της εργατικής τάξης ( κατά πόσο αυτή σήμερα προσομοιάζει στις συνθήκες του τότε σηκώνει πολύ νερό ) να χειραφετηθεί πολιτικά κοινωνικά οικονομικά.

Πέρα από την αντικειμενική πραγματικότητα και τις συνθήκες , που αλλάζουν αλλά δεν παύουν να πατούν πάνω στη γνωστή βασική αντίθεση , είναι το υποκειμενικό στοιχείο που διαμορφώνει τελικά τα πράγματα. Θα επανέλθω σε αυτό λίγο πιό κάτω.

Όμως νομίζω ότι ο κάθε καλοπροαίρετος αναγνώστης μπορεί να αντιληφθεί ότι το να ζητάς από μένα επιχειρήματα για το αν η άυλη οντότητα ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ διέπραξε λάθη είναι πέταγμα της μπάλλας στην εξέδρα. Από το πρώτο μου σχετικό σχόλιο σου τόνισα ότι η εκάστοτε ηγεσία , δηλαδή τα πρόσωπα διέπραξαν λάθη , παραλείψεις ακόμα και εγκλήματα και αυτοί φέρουν τη βασική ευθύνη. Μια ευθύνη που αποδόθηκε , ανάλογα με τους εκάστοτε τρέχοντες συσχετισμούς , συχνά με τρόπους βίαιους και σκαιούς στα πρόσωπα. Δεν θα επαναφέρω τα γνωστά ιστορικά παραφερνάλια αλλά το παράδειγμα του Μπούλκες είναι χαρακτηριστικό.

( συνέχεια )

Ανώνυμος είπε...

Για να τελειώνουμε λοιπόν πλήντροφε διαπιστώνω ότι η χρήση του αντικειμενικού και του υποκειμενικού ως όρων - εργαλείων από το κωμα που υποστηρίζεις εδώ διακαώς είναι επιλεκτική και ανάλογα με το συμφέρον του ευαγούς ιδρύματος. Αυτή τη σκόπιμη "λογική" την έχω βιώσει , όπως και πολλοί άλλοι , ευτυχώς όχι όπως εκείνοι που τη πλήρωσαν πολύ ακριβότερα κάποιες εποχές. Μοιάζει με τη λογική των καλογέρων που βαφτίζουν το κρέας ψάρι κατά το δοκούν. Εκτιμήσεις για το αν "αντικειμενικά" η δράση , οι θέσεις , ο τρόπος παρέμβασης ενός προσώπου ή ενός σχηματισμού συμβάλλει ή όχι στον αγώνα της εργατικής τάξης για τη χειραφέτηση και την εξουσία μπορούν να κάνουν όλοι. Η ευκολία παρέχεται αφειδώς , η σκέψη επί της ουσίας είναι που λείπει ακριβώς επειδή στα ζητήματα που αφορούν τη σχέση αντικειμενικού και υποκειμενικού δυστυχώς ( ή ευτυχώς ) τα έχετε κάνει κουλουβάχατα.

Κλείνω επανερχόμενος σε αυτό που άφησα εκκρεμές στο προηγούμενο τεύχος :

Η μηχανιστική αντίληψη για την ανωτέρω σχέση αντικειμενικού - υποκειμενικού μου θυμίζει ένα κείμενο που διάβασα κάποτε. Το δυσκολότερο κείμενο που διάβασα στη ζωή μου , έβγαζα λιγώτερη από σελίδα ανά ώρα και χρειάστηκε να το διαβάσω τρείς φορές κρατώντας και σημειώσεις :

πρόκειται για ένα άρθρο του Edmund Husserl πατέρα της φαινομενολογίας που γράφτηκε στις αρχές του προηγούμενου αιώνα και δημοσιεύτηκα σε μετάφραση του χαλκέντερου Σκουτερόπουλου σε ένα φιλοσοφικό περιοδικό που δεν υπάρχει πια το Δευκαλίωνα ( εκδόσεις Δωδώνη ) . Εκεί ο σημαντικός φιλόσοφος εξέθετε με ενάργεια και μαχητική διάθεση τις παρανοήσεις και τα σφάλματα των τότε ψυχολόγων που επιχειρούσαν να μεταφέρουν αβασάνιστα τις μεθόδους των θετικών επιστημών στις ψυχολογικές έρευνες. Εκ π΄ρωτης όψεως φαίνεται άσχετο με το θέμα που συζητάμε , αλλά μπορώ να σε διαβεβαιώσω ότι αυτό είναι φαινομενικό......

Είναι προφανές ότι με τη σειρά αυτή των σχολίων μου δεν απευθύνομαι στη πραγματικότητα προς εσένα πλήντροφε , ούτε επιχειρώ ( αμβλύνωντας όπως βλέπεις τη γλώσσα μου ) να ανατρέψω τη βεβαιότητα που έχεις για το επίπεδο μου.

Προς τους άλλους εδώ σχολιαστές απευθύνομαι και προς τους Λέφτηδες που λειτουργούν αυτό το ιστολόγιο και ελπίζω να μη σχηματίσουν την ίδια άποψη για το ( αμφιλεγόμενο άλλωστε ) και προσφιλές σου επίπεδο μου

( για τα δύο ανωτέρω ανώνυμα και για το παρόν )

Γιάκοβ

Ιβάν είπε...

@Γιάκοβ:
- "προτίμησες να το αντιπαρέλθεις ζητώντας μου επιχειρήματα για το αν το ΚΚΕ ( και όχι οι άνθρωποι ) έκανε συνειδητά λάθη τότε", "Το ΚΚΕ δεν κάνει λάθη"
Το ΚΚΕ κάθε στιγμή εκπροσωπείται από τους εκλεγμένους εκπροσώπους του. Όταν οι επίσημες αποφάσεις του είναι λανθασμένες, μπορούμε να πούμε ότι το ΚΚ έκανε λάθος. Όταν οι επίσημες αποφάσεις του είναι συνειδητά λανθασμένες, μπορούμε να πούμε ότι έκανε συνειδητά λάθος. Άρα, δεν πέταξα καμία μπάλα στην εξέδρα.
Στην παρατήρηση ότι σύμφωνα με τη λογική μου μπορούμε να πούμε ότι "η πλειοψηφία της ηγεσίας του ΚΚ λειτούργησε ως εχθρός του κόμματος", απαντάω ότι, επειδή αν έγιναν συνειδητά λάθη θα συνιστούσαν εσχάτη προδοσία, αυτό δεν μπορούμε να το πούμε. Και πρόσθεσα ότι όποιος έχει στοιχεία που αποδεικνύουν (ή αποτελούν σοβαρές ενδείξεις για το) ότι το ΚΚ στον εμφύλιο έκανε λάθη συνειδητά, προδίδοντας την εργατική τάξη, μπορεί να τα καταθέσει.

"επομένως από το βάθρο της βεβαιότητας και της ιδεολογικής σου αυτάρκειας"
Το ποιος νομίζει ότι είναι σε βάθρο είναι εμφανές, και με το να δηλώνεις "φουκαράς" δεν το σώζεις.
Δεν χαρακτήρισα, εγώ, έναν άνθρωπο "Σκουπίδια".
Δεν χαρακτήρισα, εγώ, τους κομμουνιστές στην Ομόνοια, ειρωνικά, "επαναστάτες".
Δεν χλεύασα, εγώ, τους αγώνες ανθρώπων που δεν γνωρίζω:
"...χρειάζεσαι ένα σταθερό έδαφος για να απλώσεις τον επαναστατικό ( λέμε τώρα ) τραχανά σου. Χρειάζεσαι την αταλάντευτη θέληση και πεποίθηση για να μπορείς να αποδυθείς στον αγώνα προς όφελος της εργατικής τάξης (και λοιπά κουραφέξαλα)".
Μπορείς να συνεχίσεις να εκτίθεσαι.

Ανώνυμος είπε...

Ιβαν

Θέλεις οπωσδήποτε παλληκαρά μου τη τελευταία λέξη , αλλά ΔΕΝ θα την έχεις.....

Κλαψομουνιάζεσαι για το ... Σκουπίδια και για τους ... επαναστάτες της Ομόνοιας , αλλά επί της ουσίας παραμένεις στα ίδια ...

Ζητάς ορέ από μένα αποδείξεις για τη ..συνειδητή προδοσία του ΚΚΕ , ως άυλη οντότητα , στον εμφύλιο .
Δεν υπάρχουν κατακαημένε. Αυτά που υπάρχουν είναι οι διαδοχικές αποφάσεις ολομελειών , οργάνων , οι πραγματικές ενέργειες , τα Μπούλκες , οι Πλουμππίδηδες που σιτίζονταν πλουσιοπάροχα στην αλλοδαπή και όχι στα κρατητήρια και όλες εκελίνες οι παπαριές μέχρι να αποφασιστεί τελικά ότι το όπλο δεν είναι παρά πόδα , αλλά ανύπαρκτό. Αυτά τα ορέα άνθρωποι τα έκαναν και όχι άυλες οντότητες , μόνο που είχαν την εκάστοτε σφραγίδα για να τα φορτώνουν στο άυλο κώμα.

Και το αν εγώ είμαι , καθ ομολογίαν μου , ένας φουκαράς σε τελευταία ανάλυση εκθέτει και εσένα που εξακολουθείς να συνομιλεις μαζί μου στέλνωνντας συνεχώς τη πμάλλα στην εξέδρα.Καθένας εδώ αντιλαμβάνεται το γιατί...

Γιάκοβ

Ανώνυμος είπε...

Γιάκοβ,
θα έλεγα να αφήσεις τους πρώην συντρόφους να ασχοληθούν με το πώς θα κάνουν αντιπολίτευση αν -κούφια η ώρα- μας προκύψει καμιά αγύρτικη αριστερά, γιατί από πασόκ και νουδού δεν περιμένουμε και πολλά.

μέλος συλλόγου προς διάδοση πολυνησιακών χορών

Ανώνυμος είπε...

Πολυνήσιε

Έχει καμμιά θέση στο κανόε , από κουπί τραβάω όσο θέλεις. Φούστα από μπαμπού θα μου δανείσει η κυρά μου

Γιάκοβ

Ανώνυμος είπε...

Γιάκοφ,
το κανό έχει θέση αλλά καλά είμαστε κι εδώ.
πού´ αλλού θα έχουμε την ευκαιρίια να ακούμε δηλώσεις τύπου " το '90-92 το ΚΚΕ βρέθηκε στη χειρότερη φάση της ιστορίας του, χειρότερη και από την ήττα του ΔΣΕ;
ο Πολυνήσιος κλπ

Ανώνυμος είπε...

Πολυνήσιε

... τη φούστα να τη φοράω , να κρεμάσω και στεφάνι με άνθη λωτού ;;

Γιατί το όπλο το έχω βάλει παρά πόδα από καιρό και το ...επίπεδο μου δεν μου επιτρέπει να εκφέρω γνώμη για τους απαράτσικ του Σμόλνυ

Γιάκοβ