Παρασκευή 27 Μαΐου 2011

«Όποιος κατουράει στη θάλασσα, θα το βρει στ’ αλάτι!» (Χαρίλαος Φλωράκης)



ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΠΑΡΟΙΜΙΑ συνήθιζε να λέει ο Χαρίλαος Φλωράκης, σύμφωνα τουλάχιστον με τις διηγήσεις του Μίμη Ανδρουλάκη. «Όποιος κατουράει στη θάλασσα θα το ’βρει στ’ αλάτι». Πα να πει: προσέχετε τα λόγια σας και τις πράξεις σας γιατί μπορεί να στραφούν εναντίον σας.

Τη θυμόμαστε από προχθές, με κάποια πίκρα, εξ αφορμής τών συγκεντρώσεων στο Σύνταγμα, στο Λευκό Πύργο και σε άλλες πλατείες διαφόρων πόλεων. Γιατί τη θυμηθήκαμε όμως; Πού κολλάει στη συγκεκριμένη περίπτωση και προς τι η πίκρα;

Πού κολλάει; Όχι σε μια, όχι σε δυο, αλλά σε ...δυόμιση  περιπτώσεις! Θα αρχίσουμε από τη μισή. Κι αυτό, γιατί τυχαίνει να αφορά στην αφεντομουτσουνάρα μας, από την οποία και είμαστε ηθικά και πολιτικά υποχρεωμένοι να ξεκινήσουμε. Γιατί μισή; Γιατί εδώ η παροιμία τού τίτλου ισχύει σε μια παραλλαγή της: καλύτερα να μασάς παρά να μιλάς (στη συγκεκριμένη περίπτωση: καλύτερα να παίζεις πόκα παρά να πληκτρολογείς!).


ΣΕ ΕΝΑ POST που ανεβάσαμε στις 21 Φεβρουαρίου είχαμε επιλέξει για τίτλο έναν υποθετικό διάλογο, ο οποίος, με τη γνωστή αμετροέπεια[1] που μας χαρακτηρίζει, είχε διαμορφωθεί ως εξής:

«–Κι αν μέναμε στο Σύνταγμα; –‘‘Να κι αν μείνετε, να κι αν δεν μείνετε!’’».

Το post αφορούσε στο σύνθημα που είχε πέσει («Πάμε Σύνταγμα – Μένουμε Σύνταγμα!») για παραμονή στην πλατεία Συντάγματος μετά τη διαδήλωση τής απεργίας τής 23ης Φεβρουαρίου. Η προτροπή αυτή είχε πρωτογραφτεί στο editorial τού «Δρόμου» (12 Φεβρουαρίου) και, ταυτόχρονα, είχε κυκλοφορήσει ευρέως στο διαδίκτυο, όπου δημιουργήθηκε μάλιστα και συλλογικό blog από γνωστούς bloggers.

Εδώ θα μπορούσε κάποιος να μας στήσει στα έξι μέτρα! «Τι γράψατε εξυπνοπούλια μου; ‘‘Να κι αν μείνετε, να κι αν δεν μείνετε’’; Ε, να κι αν το γράψατε, να κι αν δεν το γράψατε! Η Πλατεία Συντάγματος κι άλλες πλατείες γέμισαν χθες, θα γεμίσουν και σήμερα, ίσως και αύριο και τις επόμενες μέρες, και δεν νομίζουμε ότι οι κυβερνώντες και οι πολιτικοί σφυρίζουν αδιάφορα. Για να τα λέμε όλα —έτσι δεν συνηθίζετε να γράφετε;— πιαστήκατε από τη μυτούλα σας όπως όλα τα ‘‘έξυπνα’’ πουλάκια!».

Από μια πρώτη ματιά έτσι είναι! Αλλά μόνο αν αυτή η πρώτη ματιά είναι από τις επιπόλαιες και επιφανειακές που αφθονούν στο διαδίκτυο. Δείτε τι γράφαμε σε κάποιο σημείο:

«Μπορεί η απουσία ενός βασικού, συνεκτικού και ρεαλιστικού σχεδίου, θεμελιωμένου στην αντιμετώπιση των ζητημάτων της άμεσης προτεραιότητας έτσι ώστε να μπουν οι βάσεις για την απεμπλοκή της χώρας από τη δίνη στην οποία έχει περιπέσει, μπορεί αυτή η απουσία (για την οποία οι ευθύνες βαραίνουν την όλη Αριστερά), να αναπληρωθεί από την παραμονή για μερικές ώρες κάποιων λίγων χιλιάδων στην πλατεία Συντάγματος;»

Και ρωτάγαμε σε μια σημείωση:

«Θα ήταν μόνο για ‘‘μερικές ώρες’’ και μόνο από ‘‘λίγες χιλιάδες’’ η κατάληψη, αν υπήρχε αυτό το απόν μέχρι στιγμής σχέδιο;»

Με το χέρι στην καρδιά: Ποιο από αυτά τα ερωτήματα ακυρώνουν οι χθεσινές και σημερινές συγκεντρώσεις; Μήπως εκείνο της σημείωσης; Μα αν οι ώρες πάνε να γίνουν ημέρες και οι λίγες χιλιάδες αποδεικνύονται περισσότερες παρά την απουσία σχεδίου, πόσο πιο ελπιδοφόρα θα ήταν τα πράγματα αν υπήρχε;

Βάζουμε κι εμείς με τη σειρά μας το χέρι στην καρδιά και ξεκαθαρίζουμε ότι καμία πίκρα για τους εαυτούς μας δεν αισθανθήκαμε από τις συγκεντρώσεις των Αγανακτισμένων Ελλήνων. Πολύ περισσότερο, που τα βέλη μας σ’ εκείνη την ανάρτηση του Φεβρουαρίου κατευθυνόντουσαν στο κομμάτι εκείνο τής Αριστεράς το οποίο καλούσε στη μετατροπή τής Πλατείας Συντάγματος σε Πλατεία Ταχρίρ χωρίς να έχει την παραμικρή ιδέα για το τι θα τους πει να κάνουν, αλλά και στην όλη Αριστερά που αδυνατεί να συγκροτήσει ένα μετωπικό σχέδιο διεξόδου για να συσπειρώσει τους εργαζόμενους που οδηγούνται στο χωρίς πάτο βαρέλι τής φτώχειας...


ΑΥΤΑ ΩΣ ΠΡΟΣ ό,τι αφορά σ’ εμάς. Πάμε τώρα στις δυο άλλες περιπτώσεις για τις οποίες η παροιμία του Χαρίλαου ταιριάζει φούστα-μπλούζα (© Αλέκα ;-) ). Θα τις εξετάσουμε εκ παραλλήλου.

Είναι οι δυο κύριες στάσεις/αντιδράσεις/αντιλήψεις τής Αριστεράς για τις συγκεντρώσεις τών Αγανακτισμένων. Στάσεις/αντιδράσεις/αντιλήψεις που διατρέχουν οριζόντια όλα τα κόμματα και τις οργανώσεις τής Αριστεράς.

Η πρώτη στάση είναι αυτή που λέει: «Πφ! Τι δουλειά έχουμε εμείς με όλη αυτή τη μικροαστίλα τών απολίτικων που τσουβαλιάζει κι εμάς και τα κόμματά μας και τους συνδικαλιστές μας στο ίδιο τσουβάλι με το σύστημα τής αστικής εξουσίας; Τι μας ενώνει με τους ‘‘επαναστάτες’’ τού facebook που δεν έχουν ακούσει καν το όνομα Λένιν (κι όσοι το έχουν ακούσει έχουν την εντύπωση ότι πρόκειται για κάποιον παλιό ξένο ποδοσφαιριστή τού Ολυμπιακού); Πώς θα ανακατευτούμε με όλα αυτά τα πίτουρα χωρίς να μας φάνε οι κότες;». Ακραία έκφραση αυτής τής στάσης, (όχι ότι είναι η μόνη· είναι απλώς η πιο ακραία από όσες περιέπεσαν στην αντίληψή μας) αποτέλεσε η Λιάνα Κανέλλη, η οποία, όπως μάθαμε, εξαπέλυε τους απαξιωτικούς μύδρους της κατά των Αγανακτισμένων σε κάποιο ραδιόφωνο, προχθές το βράδυ...

Εκ διαμέτρου αντίθετη στάση (όσο εκ διαμέτρου αντίθετη είναι η μια όψη ενός νομίσματος σε σχέση με την άλλη τού ιδίου νομίσματος) αυτή που λέει: «Θαύμα, θαύμα! Ένα νέο κίνημα γεννιέται! Ξοπίσω του κι εμείς!». Έχουμε κι εδώ παράδειγμα να αναφέρουμε. Και μάλιστα δυο! Το πρώτο είναι τα λόγια τού Αλέξη Τσίπρα, από ομιλία του στη Βουλή: «είχαμε την ομορφότερη πλατεία Συντάγματος απ’ όσες άλλες φορές έχω δει»![2] Το δεύτερο είναι χειρότερο, κρατηθείτε! Είναι ένα σημείο από τη διακήρυξη τού Μετώπου Αλληλεγγύης και Ανατροπής όπου διαβάζουμε (τα bold δικά μας):


Τι μας λέει εδώ το ΜΑΑ, με πρώτη-πρώτη τη τζίφρα του ηγέτη του, τού Αλέκου Αλαβάνου; Μας λέει ότι δεν υπάρχει κανένας λόγος ούτε καμία ανάγκη να προσπαθούν τα αριστερά κόμματα να επεξεργάζονται πολιτικά σχέδια υπέρ τών εργαζομένων και σε αντιστοιχία με τις κοινωνικές διεργασίες. Αυτό μπορεί να το κάνει η «ελεύθερη», «πηγαία» και «αδιαμεσολάβητη» ενέργεια τού πλήθους. Και μπορεί να το κάνει δέκα φορές πιο σωστά και 100 φορές πιο αποτελεσματικά! Το ακούσατε; Το ακούσαμε, να λέτε! Ακούστε όμως κι ένα δικό μας ερώτημα που γεννιέται «πηγαία» στο φτωχό μας το μυαλό:

Είναι η μαλακία που έχει διατηρηθεί ως συνήθεια, παρά την ώριμη ηλικία, ή είναι το Αλτσχάιμερ που άρχισε νωρίς;


ΜΗ ΜΑΣ ΡΩΤΑΤΕ ποια από τις δυο κυρίαρχες στάσεις απέναντι σε φαινόμενα τύπου Αγανακτισμένων είναι χειρότερη και πιο καταστροφική. Να αποσύρεσαι, μακράν τής κοινωνίας, πίσω από τα τείχη τής όποιας οργανωμένης πρωτοπορίας έχεις ενταχθεί, ή να αυτοκαταργείσαι ως πολιτικό, συγκροτημένο σώμα, διαλυόμενος μέσα στο «δημοκρατικό» πλήθος; Δεν μπορούμε να επιλέξουμε μεταξύ Σκύλλας και Χάρυβδης. Ούτε μεταξύ τής αυτοκτονίας δι’ απαγχονισμού ή της πτώσης στον ακάλυπτο... Δεν μπορούμε, δεν ξέρουμε τι είναι χειρότερο. Ένα ξέρουμε:

Ότι όλοι αυτοί που ακολουθούν είτε τον έναν, είτε τον άλλο δρόμο κατουράνε στη θάλασσα. Και στις μαύρες μέρες που έρχονται θα το βρούνε στο αλάτι! Θα το βρούνε στο αλάτι όταν, άλλοι θα τους λένε «πού ήσασταν τόσο καιρό ‘‘σύντροφοι’’;», κι άλλοι «ποιοι ήσαστε εσείς και τι ξέρετε παραπάνω για να σας ακολουθήσουμε;»!


ΚΙ ΕΜΕΙΣ; Εμείς θα συνεχίσουμε να τραγουδάμε όχι για να ξεχωρίσουμε σύντροφέ μας απ’ τον κόσμο. Θα συνεχίσουμε να τραγουδάμε για να σμίξουμε τον κόσμο. Αλλά να τον σμίξουμε ως ένα εμείς.

Πα να πει: Ως μια σταγόνα κόκκινο μελάνι σ’ ένα ποτήρι νερό. Όχι ως μια κουταλιά ζάχαρη...


[1] Αμετροέπεια, σύμφωνα με τις επικρίσεις εξ αριστερών. Σύμφωνα με τις εκ δεξιών (ή καραδεξιών), χουλιγκανισμός... ;-)

[2] Το ομορφότερο θέαμα τής πλατείας Συντάγματος για έναν ηγέτη τής Αριστεράς είναι οι αυθόρμητες συγκεντρώσεις τού πλήθους, χωρίς «κόμματα συνδικαλιστές και ιδεολογίες» —όπως αναφέρουν οι αγανακτισμένοι στις διακηρύξεις τους— κι όχι οι οργανωμένες! Ακριβώς όπως και για τους παρουσιαστές τής τηλεόρασης του ΣΚΑΪ!... Πού να τα πεις αυτά ρε «πούστη» μου και να σε πιστέψουνε!...


Η photo, τού Angel kkakmisa από το aformi.gr

78 σχόλια:

markos είπε...

Λεφτόπουλα, το ένστικτό σας είναι σωστό.
Χαιρετίζουμε το αυθόρμητο γιατί γνωρίζουμε οτι θα μετατραπεί σε συνειδητό.
Αντίσταση στα ψευτοδιλήμματα.
Να πληρώσουν οι Τραπεζίτες.
Ξυπνάμε μαζί με τους Ισπανούς.

katerina είπε...

Το θυμάμαι …πολύ καλά το ποστ σας Λέφτηδες.
Και αυτη τη στιγμή δεν εχει τη παραμικρή σημασία να μιλήσουμε για δίκια και άδικα. Ουτως ή άλλως τα πάντα εμπεριεχουν μια θετική αμηχανία όσον αφορά το δίκιο και το άδικο της κάθε οπτικής.
Αυτόπου βλέπουμε σημερα είναι ότι όλες οι ...ισορροπίες, όλες οι ...γραφειοκρατίες, όλα τα ...μορφωματα, όλες οι παθογένειες, όλα τα κακά, θα ταρακουνηθούν. Οι γεροντοκορες που παριστανουν τις αειπαρθενες κοπελουδες θα αναγκαστουν να ...παντρευτουν ή να ...μείνουν στο ράφι.


Ας μιλήσουμε όμως για το τωρα. Ο …γυαλός ειναι αυτός. Τώρα τι γινεται;

Υ.Γ. Τότε, ορθολογικά, ομολογουμένως μπορεί να με κεντριζαν τα θέματα που βάζατε, αλλά δεν κρυβω ότι το…θυμικό μου τότε αντεδρασε. Εχει πια σημασία; Καμμία. Τα ...θυμικά ειναι για να ταρακουνιόνται.

LeftG700 είπε...

Φίλε Μάρκο,


Μα δεν είναι θέμα ενστίκτου! Μάλλον στοιχειώδους λογική, θα λέγαμε.

"Ξυπνάμε μαζί με τους Ισπανούς"; Ας ελπίσουμε (κι ας προσπαθήσουμε) να μη ξυπνήσουμε κι εμείς με το δεξί "πλευρό". Οι "ξύπνιοι" Ισπανοί έφεραν πρώτο κόμμα το Λαϊκό! Για ρίξε μια ματιά εδώ (με το μαλακό όμως, μη μας πάθεις και τίποτε! ;-) )


Τα λέμε

LeftG700 είπε...

Φίλη Κατερίνα,


Κι αν είχες "θυμώσει" τότε μαζί μας (κανένα παράπονο!), σήμερα δεν θα πρέπει. Δεν απαντούν τα τελευταία λόγια του ποστ ξεκάθαρα αυτό που μας ρωτάς; Για δες:


«ΚΙ ΕΜΕΙΣ; Εμείς θα συνεχίσουμε να τραγουδάμε όχι για να ξεχωρίσουμε σύντροφέ μας απ’ τον κόσμο. Θα συνεχίσουμε να τραγουδάμε για να σμίξουμε τον κόσμο. Αλλά να τον σμίξουμε ως ένα εμείς.

Πα να πει: Ως μια σταγόνα κόκκινο μελάνι σ’ ένα ποτήρι νερό. Όχι ως μια κουταλιά ζάχαρη...».


Τα λέμε

I. είπε...

απο αλτσχάιμερ δεν κινδυνεύεις, αλλά από μαλακία...να φαν και οι κότες (παροιμία κι αυτή...)

LeftG700 είπε...

Φίλε (φίλη;) Ι,


Θα μας βοηθούσε να γίνεις πιο αναλυτικός για να καταλάβουμε την κριτική σου. Λέμε κι εμείς "κακές κουβέντες", αλλά τουλάχιστον τις αιτιολογούμε. Συνεπώς, ακόνισε το πληκτρολόγιό σου και όρμα! ;-)


Τα λέμε (αλλά να τα πούμε, ε;)

I. είπε...

λες τον Αλαβάνο μαλάκα γιατί λέει πως είναι σημαντικό οτι οι αγανακτισμένοι δεν εντάσσονται σε κάποιο κόμμα. Εσύ όμως επίσης δεν ανήκεις σε κάποιο επαναστατικό κόμμα...άρα, ποιός είναι ο μαλάκας?

LeftG700 είπε...

Φίλε Ι,


Διάβασες επιπόλαια, τόσο αυτό που γράφουμε εμείς, όσο και το απόσπασμα από την ανακοίνωση του ΜΑΑ.

1) Χαρακτηρίσαμε χτυπητή μαλακία το συγκεκριμένο σημείο του κειμένου. Δεν χαρακτηρίσαμε κανέναν Αλαβάνο και κανένα πρόσωπο μαλάκα. Μαλακίες κάνουμε όλοι. Κι εμάς τους ίδιους έχουμε σαρκάσει και μάλιστα για «καραμπινάτες μαλακίες». Θα μας πεις, «το παρακάνετε». Στις τελευταίες εκλογές το ΜΑΑ πήρε το 20% των ψήφων μας (στο τσακ και θα ’παιρνε 40). Δεν δικαιούμαστε να πούμε και μια κουβέντα παραπάνω όταν μάλιστα αυτή η κουβέντα είναι ψωμοτύρι για όλους τους Έλληνες; Μην είσαι τόσο σεμνότυφος.;-)

2) Το ΜΑΑ έχει συλλογική ηγεσία. Η ανακοίνωση ακόμα κι αν γράφτηκε από έναν, εγκρίθηκε από πολλούς.

3) Κι εμείς χαρακτηρίζουμε ‘σημαντικό’ το ότι ο κόσμος κατέβηκε στους δρόμους, αν και δεν είναι οργανωμένος. (Αυτό εξ άλλου δεν θέλουμε όλοι;). Αυτό όμως έχει τεράστια απόσταση από το να μηδενίζει μια οργανωμένη πολιτική δύναμη την ιδέα τής οργάνωσης! Είναι σαν να αυτοκαταργείται, δεν το καταλαβαίνεις; Περί αυτού πρόκειται κι όχι περί του αν είναι κανείς μέλος επαναστατικού κόμματος ή όχι. Ακόμα κι αν εγώ που γράφω δεν είμαι οργανωμένος πουθενά, σημασία έχει αν απορρίπτω ή όχι την ιδέα τής πολιτικής οργάνωσης και τού οργανωμένου αγώνα.


Τα λέμε

the elf at bay είπε...

Αριστερά κόμματα δεν υπάρχουν στην Ελλάδα. Ακόμα να το καταλάβουμε;

bernardina είπε...

Αν και η αντίφαση είναι το απαραίτητο αλατοπίπερο της ζωής, ειδικά σε μια τόσο ρευστή κατάσταση κοντεύουμε να... λυσσάξουμε από το πολύ αλάτι (για να μείνω και στο πνεύμα της παροιμίας που, εκτός από τον Χαρίλαο, τη χρησιμοποιούσε κατά κόρον και ο πατέρας μου[1] για να με προειδοποιεί για τις μαλακίες που έκανα ότε ήμην νεάνις)
Όμως στη συγκεκριμένη περίπτωση, εκείνο που καίει είναι το πιπέρι: με άλλα λόγια το ότι εκτός από τους συνδικαλιστές της ΓΕΝΟΠ που γιουχαίστικαν από τους συγκεντρωμένους (και μάλλον άδικα, γιατί οι άνθρωποι ήταν εργάτες των ορυχείων και όχι οι γνωστοί χρυσοκάνθαροι) ο μόνος που γιουχαρίστικε αγρίως ήταν ένας άνθρωπος που κρατούσε μια κόκκινη σημαία (δεν ξέρω αν είχε και σφυροδρέπανο).

http://www.youtube.com/watch?v=mervHt-k5iE

Μας/σας/τους[2] λέει κάτι αυτό;
Κι αν ναι, τι;;;;

[1] τελικά φαίνεται πως ο, διεκδικών θέση προλετάριου, μικροαστός πατήρ ήταν κομμουνιστής και δεν το ήξερε, χεχε :-)))

[2] με το "τους" εννοώ τις ηγεσίες των αριστερών κομμάτων.

not_me είπε...

συμφωνω 100% .
"Ως μια σταγόνα κόκκινο μελάνι σ’ ένα ποτήρι νερό. Όχι ως μια κουταλιά ζάχαρη..."...
και γρηγορα γιατι οι μαυρες σταγονες εχουν ηδη αρχισουν και πεφτουν!


καλημερα

7Demons είπε...

Εμείς πάλι γιατί ανησυχούμε ότι είναι θέμα χρόνου να διαλυθεί το όνειρο από μια "καλή" προβοκατόρικη ενέργεια?

Γιατί να είμαστε φοβισμένοι απέναντι στα αυθόρμητα πλήθη του ενός κοινού λόγου-αλλά και των τόσο διαφορετικών άλλων κινήτρων, με τα οποία κατεβαίνουν χιλιάδες κόσμος(ανάμεσά τους κι εμείς)στο σύνταγμα?

Γιατί να πρέπει σώνει και καλά να ενθυμούμαστε τις αποτελεσματικές-αλλά και τόσο πνιγηρές-περιφρουρήσεις των ΚΝΑΤ που όμως εκμηδένιζαν σχεδόν τον κίνδυνο της όποιας δόλιας παρείσφρησης?
(και που ειρήσθω εν παρόδω, μετέτρεπαν αυτόματα την αγανάκτηση της διαμαρτυρίας σε "ευπρεπισμένη" πομπή καλών και συνεπών θρησκευόμενων προς το ναό τους).

Γιατί δεν μπορούμε να κατανοήσουμε -ούτε καν να καταπιούμε αμάσητο- το γεγονός ότι ο λαός που οργίζεται,ο λαός που υποφέρει,ο λαός που συγκεντρώνεται και φωνάζει,το βράδυ επιστρέφει και απολαμβάνει το σόου Σαμαρά(όχι του της ΝΔ) στο χαζοκούτι ή μιλά και προβληματίζεται αληθώς για την πορεία του συμπαθέστατου Σισέ?

Γιατρέ μου τι φταίει?
Τι δε βλέπουμε καλά με τα 14 μας μάτια?


Την Καλημέρα μας.

Ανώνυμος είπε...

Λέφτηδες

το από χθες υπεσχημένο :

Ξεκινώ από το " να κι αν μείνετε να κι αν δε μείνετε ". Προς τιμήν σας γράφετε σε αντιπαράθεση ( και κατόπιν της πρόσφατης εμπειρίας από το Σύνταγμα των αγανακτισμένων ) το αμίνητο : "να κι αν γράφετε να κι αν δε γράφετε "
Ποιά συμπεράσματα μπορεί κανε΄'ις να συνάγει :

με βάση τη πρόσφατη περιγραφή της "πορείας" των ΠΑΜΕιτών που σας έκανα είναι καιρός να καταλάβετε ότι η οργανωμένη πολιτικά αριστερά του σήμερα αδυνατεί να συσπειρώσει κόσμο πέρα από την αυλή της. και ακόμα αδυνατεί , όπως το έχουμε πει εδώ τόσες φορές να συσπειρώσει τα κομμάτια της για να δημιουργήσει ένα μέτωπο με σαφείς και ρεαλιστικούς στόχους και επομένως δυνατότητα όχι μόνο συνάθροισης των επιμέρους μαγαζιών και επιρροών , αλλά επιπρόσθετα τη προσφορά εδάφους και διεξόδου πολιτικής σε μάζες ευρύτερες. Μάζες που νοιώθουν στη πλάτη τους πλέον καφτή την ανάσα της αποικιοκρατίας και της εξαθλίωσης χειρότερα παρά ποτέ.

Η αδυναμία αυτή της αριστεράς οφείλεται σε παράγοντες που έχουμε εξετάσει εδώ στο παρελθόν και αφορούν τα επιμέρους κομμάτια της όπως και παράγοντες που έχουν σχέση με το τρόπο που αναπτύχθηκε εδώ το κοινωνικό γίγνεσθαι.

Και το γίγνεσθαι αυτό αναπτύχθηκε με καβαλλάρη τη δικομματική πολιτική εξουσία που εξέθρεψε διαχρονικά το μοντέλο που τη βόλευε , όσο ακόμα υπήρχαν προσδοκίες και ήταν παχειές οι ( δανειακά τρεφόμενες ) γελάδες.

Το συνδικαλιστικό κίνημα , όπλο βασικό κάθε μαζικού κινήματος που επιδιώκει αλλαγές και βελτιώσεις για το λαό , έγινε άθυρμα στα χέρια ανεπάγγελτων πρακτικά ανδρείκελων , κομματικά εξαρτημένων και πελατειακά ελεγχόμενων λαμόγιων.

Ο πολιτισμός και οι τέχνες , με εξαιρέσεις πάντα , εξέπεσαν σε διαδικασίες και φόρμες που είτε ελίτιζαν επικίνδυνα , είτε εξέπεμπαν τη μπόχα του σκυλάδικου και του reality σόου.

Όσο ακόμα τα πράγματα μπορούσαν να γίνουν αντικείμενο διαχείρισης από τα συμφέροντα και την πολιτική εξουσία χωρίς σημαντικές μεταρρυθμίσεις που να θίγουν προσδοκίες και επίπεδο ζωής το οικοδόμημα άντεχε.

Τώρα όμως που τα πράγματα ανατρέπωνται με βίαιο τρόπο προκύπτει το πρόβλημα :

Μπορεί ή όχι η αριστερά να παρέμβει , να κινητοποιήσει , να εμπνεύσει το σημαντικό κομμάτι εκείνο των πολιτών που αν και δεν διαθέτει την "απαραίτητη" πολιτική συνειδητοποίηση ανησυχεί πλέον όσο ποτέ για το αύριο που του επιφυλάσσει το πολιτικό σύστημα και οι θεσμοί που το ίδιο αυτό ( σημαντικό κομμάτι των πολιτών ) ανέχθηκε , εξέθρεψε και συμβιβάστηκε ασμένως με αυτά ;;;

Υπάρχει δηλαδή ή όχι σήμερα ένα πολιτικό κενό που αν δε σπεύσουν οι φωστήρες της αριστεράς να το αντιληφθούν και να το εκμεταλλευτούν , θα το καταφέρουν τελικά κάποιοι άλλοι ;;;

( συνεχίζεται )

Ανώνυμος είπε...

Συνεχίζω από το προηγούμενο ανώνυμο που δεν υπέγραψα ως Γιάκοβ :

.... Κανείς δε μπορεί να διαφωνήσει ότι το κενό αυτό υπάρχει. Αν δεν υπήρχε αυτό το κενό σήμερα το τρέχον πολιτικό πρόβλημα θα ήταν λυμένο με τον ένα ή τον άλλο τρόπο
Εξηγούμαι εδώ : Είτε θα πορευόμασταν πλεισίστιοι προς την "ευρωπαϊκή ολοκλήρωση" τη "δημοσιονομική πειθαρχία" τις "διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις" με το μεγάλο ποσοστό του λαού πεισμένο και υποταγμένο στην my ass αναγκαιότητα. Θα είχε επιτευχθεί η πολυπόθητη "συναίνεση" στις βασικές και πρόθυμες πολιτικές δυνάμεις με ελάχιστες εξαιρέσεις και όλα θα έβαιναν κατ' ευχήν.....
Είτε εναλλακτικά 2 εκατομμύρια πολίτες θα είχαν κατακλύσει τους δρόμους και τα πράγματα θα έπαιρναν μια άλλη πορεία ( προς το άγνωστο ίσως αλλά πάντως άλλη )

Τίποτα από αυτά δε συμβαίνει σήμερα , αλλά ας δούμε ορισμένα σχετικά στοιχεία :

Η κατ' εξοχήν συντηρητική πολιτική παράταξη , αυτή που κυβέρνησε επί δεκαετίες τη χώρα και ευθύνεται σημαντικά για τα τωρινά δεινά , ως κύριος υπηρέτης και εκφραστής του κεφαλαίου , δεν τολμά να "συναινέσει" και να "συμπορευθεί" . Ορισμένοι θεωρούν ότι πρόκειται για μικροπολιτική έτσι απλά , χωρίς να εμβαθύνουν. Αλλά ας δούμε καλύτερα γιατί :

Πέρα από το ενδεχόμενο πολιτικό κόστος που σίγουρα θα υπάρξει αν η ΝΔ κάνει μια επιλογή "συναίνεσης" πρέπει κανείς να αναρωτηθεί και το γιατί...

Στο παρελθόν οι διαμάχες των δύο μονομάχων , τουλάχιστον τη τελευταία εικοσαετία , γίνονταν για τα δόντια του γαϊδάρου. προσχηματικές αερομαχίες σχετικές με τη "διαφθορά" , τα "εθνικά θέματα" , το "κομματικό" κράτος και άλλα επουσιώδη. Υπήρχε το κατάλληλο έδαφος , η σχετική ευμάρεια , το περίσσευμα προσδοκιών , ώστε η διαμάχη να διαδραματίζεται σε αυτό το επίπεδο , επίπεδο κατάλληλο για να παραπλανάται ο κοσμάκης και να συσκοτίζεται το καίριο.

Η ειδοποιός διαφορά που κάνει τις σημερινές συνθήκες διαφορετικές είναι ότι πλέον δεν υπάρχει το ευνοϊκό έδαφος εκείνο που καθιστούσε τη παραπλάνηση εύκολη και την εναλλαγή στην εξουσία εφικτή και χρήσιμη για τα μεγάλα συμφέροντα.

Ο άλλος δικομματικός πόλος , αφού πέρασε από τη περίοδο της ηγεμονίας του Ανδρέως μπήκε στο παίγνιο και τη κονόμα οριστικά και αμετάκλητα. Ενσωμάτωσε κάθε ιδεολογία και αντίληψη που θα μπορούσε να του εξασφαλίσει την υποστήριξη των παραγόντων εκείνων που κυριαρχούν στην οικονομική και κοινωνική ζωή. Χρησιμοποίησε όλα τα συνθήματα και τα επικοινωνιακά τερτίπια που ήταν απαραίτητα για να συνεχίζεται η παραπλάνηση η πελατειακή δέσμευση , η χειραγώγηση των πολιτών.

Αλλά σήμερα αντιμετωπίζει ως κυβέρνηση το αδιέξοδο και ως πολιτική παράταξη την απαξία , ήτοι είναι και αυτοί αντιμέτωποι με το κενό που λέγαμε. Συνεχίζουν όμως το θεάρεστο έργο τους αφού διαθέτουν την εξουσία. Ασκούν άμυνα χαρακωμάτων εγκλωβισμένοι ανάμεσα στις "αναγκαιότητες" που τους επιβάλλονται έξωθεν και την ολοένα αυξανόμενη λαϊκή απογοήτευση και αγανάκτηση. Ξεγράφουν τάχα μου και αυτοί το πολιτικό κόστος και γαντζώνονται στη συνταγματικά κατοχυρωμένη εξουσία τους , αλλά αργούν δραματικά , κωλυσιεργούν και παραπατούν , όπως τους επισημαίνουν συνεχώς οι ντόπιοι και οι ξένοι αφεντάδες.

Επομένως και οι δύο μονομάχοι βρίσκονται σήμερα απέναντι σε πρωτόγνωρα προβλήματα. Οι δεξιοί δεν μπορούν να "συναινέσουν" γιατί το κόστος θα είναι ευρύτερο από μια απλή πολιτική "υποτίμηση" , οι σοσιαληστές δεν μπορούν να κάνουν πίσω γιατί οι δεσμεύσεις τους είναι ισχυρότερες από τη θέληση τους για πολιτική επιβίωση

Αυτός είναι ο Ορισμός του κενού , ένα κενό που με παραβολές και μύθους επιχειρούν να καλύψουν οι διάφοροι πρόθυμοι , ένα κενό που αδυνατεί να εκμεταλλευτεί η πάλαι ποτέ αριστερά.


Γιάκοβ ( εδώ το θυμήθηκα )

(συνεχίζεται)

Ανώνυμος είπε...

συνέχεια

Το πολιτικό κενό αυτό δεν θα παραμείνει εκμεταλλεύσιμο για πολύ. Είτε οι πρόθυμοι ( Ντόρα , Καρατζαφέρ , Κουβέλ ) θα σπεύσουν να το διεμβολίσουν , είτε τελικά ο Αντωνάκης θα "ενδώσει" και θα πορευτούμε προς την Ουγκάντα του μέλλοντος μας , ενώ η αριστερά θα διοργανώνει ντεφιλέ και εκδηλώσεις μόδας.

Το κενό αυτό έχει και πρωτόγνωρα κοινωνικά χαρακτηριστικά , έχει και αμηχανία , έχει και αντιφάσεις. Αλλά όλα αυτά είναι φυσιολογικά και αναμενόμενα αν σκεφτεί κανείς ότι ο τυπικά προνομιακός πολιτικός πόλος ( αριστερά πού είσαι ;; )που θα μπορούσε να το οργανώσει , να το εμπνεύσει να το καθοδηγήσει κυριαρχείται από ακόμα μεγαλύτερη αμηχανία και αντιφάσεις. Και ο παραδοσιακός , βασικός της πόλος , το ΚΚΕ έχει οριστικά επιλέξει τηυ μοναχική πορεία και τον αυτισμό , ενώ οι λοιποί μακαντάσηδες ασχολούνται και διαφωνούν ακόμα με το πόσο κάνουν της χιλιάδας τα μισά.


Διαβάζω αυτές τις μέρες διάφορες εκτιμήσεις , μαζί και τη δική σας Λέφτηδες , από "αριστερή" σκοπιά ...

Αντιπαρέρχομαι τις μαλακίες που λέει η χριστεπώνυμη Λιάνα μεταξύ τσιγάρου και καφέ. Δείτε την αντίληψη του ΚΚΕ για τους αγανακτισμένους , δείτε την αντίληψη του για τους λοιπούς "αριστερούς" ( μη το ξεχνάμε για τους περιούσιους του Περισσού καρεκλοκένταυρους ΔΕΝ υπάρχει αριστερά ... ένα ειν το Κώμα )
Και ίσως δεν είναι μακρυά η ώρα που το κάτουρο τους θα το πιούνε στο νερό... αν

.... αν ο κόσμος πιεσμένος αφόρητα και μη έχωντας που τη κεφαλή κλίναι τους ξεπεράσει , αυτούς και διάφορους θλιβερούς άλλους που καμώνονται αριστερούς.

Με ποιές συνέπειες ;;;

Άγνωστες καλοί μου Λέφτηδες και μάλλον δυσμενείς τελικά για όλους μας , αφού θα πεταχτεί στα σκουπίδια από την αριστερά αυτή η πρωτόγνωρη δυνατότητα. Δε χρειάζεται να πείσεις όλους αυτούς τους ανένταχτους , απολίτικους , μη συνειδητοποιημένους ότι πρέπει να φύγει ο Τσάρος ή έστω να δώσει σύνταγμα. Οκτωβριάνα χωρίς Κερένσκη δεν υπήρξε και ο μπαρμπα Λένης σας το ξέρει καλά. Γιατί το διακύβευμα ( θα υπάρξουν και άλλα στο μέλλον ... αλλά τώρα τι γίνεται;;; ) τώρα είναι στο τραπέζι και δεν θα το ξαναβρούμε.


Επομένως πέρα από τις "ομορφιές" του Τσιπρόπουλου και τις μεγαλοστομίες του κυρ Αλέκου ( που τον παρερμηνεύετε ελαφρώς ) καιρός είναι για όσους αισθάνωνται αριστεροί , κομμουνιστές ή ότι άλλο σχετικό να σκύψουν και να ασχοληθούν με το κενό και το πρόβλημα με θετική σκέψη , ρεαλιστικούς στόχους , λόγο περιεκτικό αλλά απλό χωρίς διανοουμενίστικες δολιχοδρομίες , έπαρση ή εξυπνάδες γιατί στην επόμενη γωνία μας περιμένει είτε Σομαλία είτε Βαϊμάρη.

ουφ

Γιάκοβ

Ανώνυμος είπε...

Να συμπληρώσω μόνο ότι όπως γνωρίζετε είμαι εκ φύσεως απαισόδοξος. Ελλείψει βούλησης , ικανοτήτων και κατάλληλου λόγου παρέμβασης ( χωρίς διάθεση ενσωμάτωσης ) της αριστεράς , το κίνημα των αγανακτισμένων θα φθίνει μέχρι να πέσει στις αγκάλες του Αλαφούζειου συμπλέγματος


Γιάκοβ

bernardina είπε...

"καιρός είναι για όσους αισθάνωνται αριστεροί , κομμουνιστές ή ότι άλλο σχετικό να σκύψουν και να ασχοληθούν με το κενό και το πρόβλημα με θετική σκέψη , ρεαλιστικούς στόχους , λόγο περιεκτικό αλλά απλό χωρίς διανοουμενίστικες δολιχοδρομίες , έπαρση ή εξυπνάδες..."

Γιάκοβε, προβλέπω λίαν συντόμως να δέχεσαι πιέσεις για να συμμετάσχεις στα όργανα της ΔημΑρ. χεχεχεχεεεε.

Γιατί ξυπνάς τον προβοκάτορα μέσα μου;

Ανώνυμος είπε...

Μπέρνυ

... κάτι μυρίζω.... μάλλον θα καρβούνιασε το κοκκόρι....


Γιάκοβ

Ενη είπε...

Αριστερά Φιλαράκια΄

Εμένα τώρα τι που θυμίσατε.
Κάποτε εγραφα σε ενα φορουμ, ηταν η εποχή που Παπανδρέου διεκηρυσσε τη "συμμετοχικη δημοκρατια" σε ολη την επικράτεια.
Τότε λοιπόν, στη διαδικτυακή συζήτηση που ειχε ανάψει, πολλοι νεοι ενθουσιώδεις, νόμιζαν οτι ηδη (δια του διαδικτύου) η συμμετοχική δημοκρατία ηταν "προ των πυλων".
Αντίθετα η δική μου ενσταση ηταν οτι "πως ειναι δυνατόν να εχουμε, δια των διαδικτυακών φορουμ, προσβαση σε ολα τα χωριά και τις επαρχίες της Ελλάδας, οπου η πρόσβαση στο ιντερνετ τότε ηταν σχεδόν μηδενικη"
.(2007-8).
Τι λογιώ "δημοκρατία συμμετοχική" οταν η πλειονότητα των πολιτών δεν εχει δυνατότητες διαδικτύωσης;
Πλην και νομίζουμε οτι οσοι "μιλούν" στο διαδίκτυο "ειναι αρκετοί", οπερ και η δημοκρατία και η συμμετοχική "πάνε περίπατο.

Απο τότε πέρασε πολύς καιρός, η πρόσβαση στο ιντερνετ των ελληνικών νοικο κυριών βρίσκεται στο 40%, και η μεγάλη πλειοψηφία των ιντερνετικών επικοινωνεί πλέον στο fb.
Kαι κάποια μέρα, υστερα απο ελλειμματα, χρέη, μνημόνια και δάνεια, ως χώρα, "ξύπνησε" ενας αριθμός "αγανακτισμένων" και μέσω fb εκανε την "επανάσταση".
Γέμισαν οι πλατείες αλλά δεν ηταν οι"απελπισμένοι" ηταν οι πάλαι ποτέ "κακομαθημένοι" που την εποχή της ευωχίας με τα ευκολα δάνεια (στεγαστικά-καταναλωτικά κλπ.) ειχαν την ψευδαίσθηση οτι διανύουμε την εποχή των δανεικών, που μας προσεφέρετο αφειδώς απο τις τράπεζες.
Εβλεπες στα μαγαζιά κοπελίτσες να ανοίγουν το πορτοφόλι και να διαλέγουν ,για να πληρώσουν, μεσα απο 5-6 πιστωτικές.
Τα νεα ζευγάρια πηραν στεγαστικά δάνεια, ολοι πάνω κάτω χρωστούσαν.
Αυτη η μικροαστική πλευρά της κοινωνίας, μάλλον απολίτικη αλλά αγανακτισμένη γιατι αλλαξαν τα "δεδομένα" βρέθηκαν στις πλατείες.
Τώρα απο ποιους θα "καπελωθούν" μπορεί κ καθένας να κάνει τις εικασίες του.
Πάντως στην Ευρώπη οι διακυβερνήσεις, η μια μετα την αλλη Ολλανδία, Φινλανδία, αποκτώνται απο τις δεξιές η και ακρο-δεξιές δυνάμεις.

Ομως μια παγκόσμια οικονομική κρίση δεν αφησε αλώβητη την Ελλάδα,η οποια και ως χώρα βρέθηκε με ενα μεγα δημοσιονομικό πρόβλημα

ελλειμμα 36 δισ. χρέος 280 δισ. μαζί με τα greek statistis και με μια αναξιοπιστία ως κράτος, και

ως αποτέλεσμα να ιδωθεί η πραγματική κατάσταση χωρις "παραμορφωτικούς φακούς").

Ενας υπερδιογκωμένος αντιπαραγωγικός δημόσιος τομέας πελατειακου διαχρονικά τύπου, μιας μεγάλης εκτασης φοροδιαφυγή-εισφοροδιαφυγή,μια εκτεταμένη παραοικονομία και ενας κρατικοδίαιτος παρασιτισμός.

Ε, ολα αυτά ηταν το "περίβλημα" που με την οικονομική κρίση εγινε "διαμπερές" και ορατό.

Κατόπιν βέβαια η ζωή ολων αλλαξε, η υφεση και η ανεργία επληξαν παρα πολλούς, και οι δανειστές μας που εν τέλει ειδαν την "ελληνική πραγματικότητα" εγιναν πολύ αυστηροί.
Θέλουν να τους εγγυηθούμε οτι το δάνειο (που προυποθέτει μνημόνιο) για να μπορέσει να ξεπληρωθεί, δεν υπάρχει αλλη λύση παρά μια οικονομική ανάπτυξη που δεν θα εχει τα χαρακτηριστικά μιας "βαλκανικού τύπου" κοινωνικής οργάνωσης.

Ανώνυμος είπε...

Λέφτηδες

διαβάζωντας ξανά τη σουίτα των σχολίων μου διαπίστωσα ότι ξέχασα , ενώ είχα ήδη στο μυαλό μου , μια σημαντική διάσταση :

Σε ποιό βαθμό οι διαμαρτυρίες των αγανακτισμένων στην Ισπανία , στην Ελλάδα και αύριο σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες έχουν σχέση με τη πλατεία Ταχρίρ και τα τεκταινόμενα στη Β. Αφρική ;;;

Και τούτο γιατί πολλοί από τους αγανακτισμένους" φαντασιώνονται ομοιότητες και αλληλεξαρτήσεις

Η γνώμη μου είναι ότι η κατάσταση στις ευρωπαϊκές χώρες ( και τα εδώ χάλια ) απέχουν πολύ από το Β. Αφρικανικό δράμα.

Δεν είναι μόνο οι πολιτιστικές διαφορές και ο τρόπος κοινωνικής οργάνωσης που μας χωρίζουν. Οι κοινωνίες αυτές έχουν υποστεί ένα βίαιο εκμοντερνισμό πολύ χειρότερο από το δικό μας "βαλκανικού" τύπου εξευρωπαϊσμό. Έχουν υποστεί μακρά περίοδο στυγνής αποικιοκρατίας και ξένης εξάρτησης που μπροστά τους ωχριούν τα δικά μας βάσανα.
Ανέπτυξαν πρόσφατα την οικονομική και πολιτική τους δυναμική σε μια κοινωνία που δημογραφικά εκρήγνυται και μορφωτικά εξελίσσεται ταχύτατα. Οι οικονομίες τους δεν διαβιούν κάτω από την ομπρέλλα της ΕΕ ούτε ισχύουν οι αντίστοιχοι περιορισμοί , έλεγχοι , εγγυήσεις , κοινωνικό κράτος. Ο πλούτος και η ισχύς είναι συγκεντρωμένα σε ελάχιστα χέρια και οι κοινωνικοί , φυλετικοί διαχωρισμοί είναι πολύ ισχυροί. Οι εκεί οικονομίες είναι πολύ πιό ευάλωτες στις κυκλικές κυμάνσεις , άμεσα επηρεάζονται οι τιμές των τροφίμων και των αγαθών πρώτης ανάγκης . Συχνά έχουν υποστεί τη μάχαιρα των διεθνών "φιλανθρωπικών" οργανισμών και οι βασικές πλουτοπαραγωγικές τους πηγές , τα δίκτυα , οι υπηρεσίες , είναι προ πολλού ξεπουλημένα.

Επιπρόσθετα τα εκεί καθεστώτα δεν διστάζουν να μεταχειριστούν ανθρωποκτόνα βία ευρείας κλίμακας όπως είδαμε και βλέπουμε ακόμα. Η ζωή εκεί είναι πιό φθηνή και τα ανθρώπινα δικαιώματα κουρελόχαρτα.

Αυτό αντιλαμβάνονατι εκεί κάτω , τώρα που ξυπνήσανε ( μέχρι να τους αποκοιμίσουν με τα πακέτα του G8 πάλι ) και δίνουν τη ζωή τους στους δρόμους.

Εμείς εδώ απέχουμε ( ευτυχώς ακόμα ) από μια τέοια κατάσταση. Κοντολογίς και η διαμαρτυρία είναι "ευκολία". Αντίθετα μια τέτοια κατάσταση φαντασιώνονται στο ΚΚΕ , ώστε να ξεκινήσει η επέλαση για τα χειμερινά ανάκτορα.

Μέχρι τότε που τα πράγματα θα μοιάζουν με Ταχρίρ χρήσιμο είναι να φροντίσουμε πρώτιστα να μη φθάσουμε σε αυτή τη κατάσταση. Επομένως ούτε ενθουσιάζεται ο εχέφρων με τους "αγανακτισμένους" ούτε τους υποτιμά.


Γιάκοβ

zalion είπε...

Προσυπογραφω τα σχολια του Γιακοβ με μικρες διαφωνιες. Παπουλη σχωρα με :)

Β.Δ. Καργούδης είπε...

Εκείνο που πιο πολύ μ αρέσει πιο πολύ με το κονάκι σας,
ρε σεις @Λέφτηδες,
είναι που σπεύδουν και ξεμπροστιάζουν αλλά και ξεμπροστιάζονται ΕΔΩ με τις ενεργές, ενεργότατες

(πως να το κάνουμε, και διατί να το αποκρύψωμεν άλλωστε;
-Έλα μου ντε...)

πολιτικές τους αγωνίες, τους προβληματισμούς τους
-πώς αλλιώς δλδ;-
ανάμικτους ΑΚΟΜΑ με ό,τι επέζησε μέσα τους από έναν παρελθόντα μπρούτο καθοδηγητή, μετά τον απηνή διωγμό που υπέστη από τη συνειδησιακή τους (μας) εκλέπτυνση.

Και όλα αυτά, ενώ ΚΑΤ ΟΙΚΟΝ ΕΠΙΜΕΝΟΥΝ, πως με τα εδώ κοινά, αλλο περιθώριο πια δεν έχουν, παρά να τα (πολλαπλώς) ΣΑΤΙΡΙΖΟΥΝ...

O tempora των κρίσεων,
o mores των ΕΠΙκρίσεων...

(από ένα παλιό τζουκμποξ στο βάθος, μόλις που ακούγεται εκείνο το "αλλού τρως και πίνεις, κι αλλου ΠΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΔΙΝΕΙΣ...)

Ανώνυμος είπε...

ΖΑΛΙΕ ήθελα να γράψω ( συγγνώμη φίλε από καρδιάς )

Λέφτηδες διορθώστε το τάχιστα

Γιάκοβ

LeftG700 είπε...

Ο μοναδικός τεχνικός τρόπος για να εκπληρώσουμε την επιθυμία του Товариш Яков Федотович Павлов που μας ζήτησε να διορθώσουμε το σαρδάμ του είναι να διαγράψουμε προς στιγμή το επίμαχο σχόλιο και να το επαναφέρουμε μετά το rewriting στο επίμαχο σημείο. Η επαναφορά όμως δεν μπορεί να γίνει στη θέση του διορθωμένου σχολίου και με την ημερομηνία τού αρχικού ποσταρίσματος, αλλά μόνο σε «ζωντανό» χρόνο. Γι’ αυτό, αναγκαστικά μεταφέρουμε και όλα τα σχόλια που ποσταρίστηκαν μετά το διορθωμένο. Η ημερομηνία τού αρχικού ποσταρίσματος φαίνεται στο σώμα τών σχολίων.

Ανώνυμος είπε...

Ζάλιε

Μίλα ελεύθερα και μη τραβάς ζόρι μαζί μου :)

Άλλωστε εδώ έχουμε συχνά το διασκεδαστή μας για να μη μένουμε μόνο στα σοβαρά.... :)

Ρε Βάγγο

αφού εδώ το μόνο που μπορείς να γράφεις είναι τάχα μου ειρωνείες και εξυπνάδες δε πας μια βόλτα από ( ξέρεις που ) να σχολιάσεις μιας και τα βρίσκετε τελευταία ... εκεί σου ρίχνουν και κανα βρισίδι να εκστασιάζεσαι ;;;

Τι θέλεις εσύ ένας κολοσσός της σοσιαλδημοκρατίας να μπλέκεσαι με εμάς τα μειράκια ;;;

Μήπως φαντάζεσαι ότι με τις εξυπνάδες σου θα βάλουμε επιτέλους μυαλό και θα αρθούμε στο ... ύψος των περιστάσεων .... ;;;
Έχετε ένα σωρό πρόθυμους να συμβάλλουν στο θεάρεστο έργο , Ντόρες , Καρατζαφέρηδες , Φώτηδες , τους τρομοκρατημένους νοικοκυραίους , τη μεσαία τάξη ... Ακόμα και ο Αντωνάκης από βδομάδα θα ενδώσει... μην ανησυχείς.!!

Εμάς ορέ , το περιθώριο , το πολιτικό κατακάθι τι μας χρειάζεσαι ;;;

Τέλος να μην αφήσω και την αιχμή αναπάντητη : Ορέ φωστήρα τα πολιτικά επιχειρήματα και τη συζήτηση τα εκφράζω όπου γουστάρω. Στο μπλογκ μου τα έχω εξαντλήσει , γι αυτό και η εκεί σάτιρα. Ότι είχα να πω το έχω ήδη εκεί γράψει και δεν έχω διάθεση να συζητώ "πολιτικά" με σχολιαστές που έχουν αμφισβητήσει το πολιτικό μου ..ήθος. Αλλά ποτέ δε βγήκα ορέ να σατιρίσω ή να βρίσω τον α ή το β σχολιαστή... Τα μπάχαλα που μας κυβερνούν και αποφασίζουν για τις τύχες μας ( και τη δική σου φουκαρά μου ) σατιρίζω και όχι πρόσωπα που γνωρίζω και τιμώ . Και αν ενοχλείσαι για αυτό το τελευταίο ειλικρινά αδιαφορώ... Γκέγκε ;;;;;

Γιάκοβ
28 Μαΐου 2011 7:47 μ.μ.

Ανώνυμος είπε...

Βάγγο πρόσεξα και την επωδό με το τζουκμπόξ

Το τραγουδάκι σου πάει τρέλλα.... !

Γιάκοβ
28 Μαΐου 2011 7:51 μ.μ.

zalion είπε...

Γιακοβ, οπως βλεπεις εγω δεν ασχολουμαι με τους φελους. Μην του απαντας κι αστον να επιπλεει στη θαλασσα του "βαθυστοχαστου" εξυπνακισμου του. Ετσι κι αλλιως εκει εχτισε την "καριερα" του. Συνεχιζω να συμφωνω μαζι σου.
29 Μαΐου 2011 2:22 μ.μ.

JLT είπε...

Είναι απίστευτο, αλλά η παθογένεια της αριστεράς δεν έχει γιατρειά. Και θάλεγα πως τούτη η παθογένεια έχει γίνει και το οξυγόνο της. Δυστυχώς τίποτ' άλλο δεν ξέρει κάνει παρά να διυλίζει τον κώνωπα και να αγνοεί επιδεικτικά και επικίνδυνα το ιστορικό γίγνεσθαι. Παιδιά έλεος, χωρίς ίσως να το έχετε καταλάβει έχετε γίνει το λίπασμα που θρέφει όλο τούτο τον ανιστορικό σχολαστικισμό.
29 Μαΐου 2011 7:17 μ.μ.

LeftG700 είπε...

Φίλε elf,


Είμαστε πρόθυμοι να συμφωνήσουμε. Είσαι να τα επανιδρύσουμε; Μόνο μη μας πεις να τα επανιδρύσουμε συζητώντας με τον Προκόπη Δούκα και τη Σώτη Τριανταφύλλου! ;-)

Οι αφορισμοί είναι εύκολοι φίλε elf. Οι ορισμοί παρουσιάζουν μια κάποια δυσκολία... ;-)


Τα λέμε

LeftG700 είπε...

Φίλη bernardina,


Μα η παροιμία δεν έχει κανένα κοπυράιτ τού Φλωράκη! Ο ΜΜ (= Μεγάλος Μίμης) λέει απλώς ότι τη χρησιμοποιούσε συχνά.

Οι Δητζήδες αποδοκιμάστηκαν στην αρχή, αλλά όχι μαζικά. Μετά όμως ενώθηκαν με τον κόσμο ο οποίος κάτι κατάλαβε και το έκοψε. Το περιστατικό με την κόκκινη σημαία το είδαμε (μάθαμε ότι δεν είχε σφυροδρέπανο). Νομίζουμε όμως ότι ο τύπος γιουχαΐστηκε επειδή θεωρήθηκε «κομματικός» κι όχι κόκκινος. Εν πάση περιπτώσει, οι αντιφάσεις αυτές είναι δεδομένες γι’ αυτό και πρέπει οι αριστερές ηγεσίες να θυμούνται πάντα την παροιμία...


Τα λέμε


ΥΓ Η προβοκάτσια προς τον товариш Яков βασίζεται στην ιδέα ότι οι μόνοι αριστεροί που βλέπουν το κενό (και τα ...κενά!) περιστρέφονται γύρω από τη ΔΗΜΑΡ. Δεν μας φαίνεται και πολύ στέρεη ιδέα... ;-)

LeftG700 είπε...

Καλημέρα george, (τώρα, αν υπάρχει μια διαφορά δυο ημερών, ε, κάνε πως δεν βλέπεις... ;-) )


Τα λέμε

LeftG700 είπε...

Φίλοι Δαίμονες,


Δεν ξέρουμε αν, όταν μιλάτε για φοβισμένους απέναντι στα αυθόρμητα πλήθη, εννοείτε εμάς. Το ποστ πάντως, έναν φόβο εκφράζει: την αδυναμία τής Αριστεράς να συμπορευθεί με το ετερόκλητο πλήθος και να επηρεάσει αυτή τις εξελίξεις σε αλληλεπίδραση μαζί του.

Αυτό ήταν το θέμα μας. Όπως είδατε, δεν ασχοληθήκαμε ούτε με την κοινωνικοπολιτική ανάλυση των Αγανακτισμένων, ούτε βέβαια με το τι μπορεί να σκαρφιστούν για να τους αντιμετωπίσουν, αν το πράγμα συνεχιστεί και κλιμακωθεί.

Σ’ αυτή την αδυναμία τής Αριστεράς είναι κάτι που δεν βλέπουμε καλά;


Τα λέμε

LeftG700 είπε...

Товариш Яков Федотович Павлов,


Γουάου! Τέτοιο σχόλιο έχουμε να δούμε κάμποσο καιρό εκ μέρους σου. Αλλά... κίνησε ο товариш Яков, κι έτυχε η μέρα... Σάββατο! Δηλαδή, μού έτυχε μια ευκαιρία να την κοπανήσω (στο τζαμπέ) για Σαβ/κύριακο και την άρπαξα! (Δυστυχώς δεν είχα δυνατότητα σύνδεσης). Επανήλθα όμως στα εντός, εκτός, κ.λπ., κ.λπ. Λοιπόν:

Ευχαριστούμε κατ’ αρχήν για τα εύσημα τής ειλικρίνειας που μας αποδίδεις (προσπαθούμε να μην προδίδουμε το μότο μας «για να τα λέμε όλα» ;-) ).

Δεν νομίζουμε να περίμενες να διαφωνήσουμε στα βασικά σημεία αυτής τής μικρής (μεγάλης) περιήγησης στα πολιτικοκοινωνικά πράγματα. Θα σταθούμε σε ένα από αυτά, όχι επειδή διαφωνούμε, ούτε επειδή φανταζόμαστε ότι θα διαφωνήσεις εσύ. Απλώς επειδή θέλουμε να το κάνουμε πιο σαφές απ’ όσο το κάνουν τα συμφραζόμενα τού σχολίου σου.

Γράφεις σε ένα σημείο:

«Η ειδοποιός διαφορά που κάνει τις σημερινές συνθήκες διαφορετικές είναι ότι πλέον δεν υπάρχει το ευνοϊκό έδαφος εκείνο που καθιστούσε τη παραπλάνηση εύκολη και την εναλλαγή στην εξουσία εφικτή και χρήσιμη για τα μεγάλα συμφέροντα».

Κατά τη συνήθειά μας, θα το πάρουμε αυτό και θα το προσαρμόσουμε στην καμπούρα τής Αριστεράς:

«Η ειδοποιός διαφορά που κάνει τις σημερινές συνθήκες διαφορετικές είναι ότι πλέον δεν υπάρχει το ευνοϊκό έδαφος εκείνο που καθιστούσε τη λαθροβίωση τής Αριστεράς εύκολη και τη διατήρησή της στο πολιτικό προσκήνιο ως εκπροσώπου τών υποτελών τάξεων εφικτή.

Εδώ νομίζουμε ότι βρίσκεται ο κόμπος (και επαναλαμβάνουμε, θα στοιχηματίζαμε όλα τα λεφτά πως δεν διαφωνείς). Αρχίζουμε να προσεγγίζουμε αυτό που το έχουμε δει να γράφεται πολλές φορές στις αριστερές αναλύσεις «οι από κάτω δεν θέλουν να κυβερνηθούν όπως μέχρι τώρα, και οι από πάνω δεν μπορούν να κυβερνήσουν όπως το έκαναν μέχρι χθες». Ας πούμε το «σημείο θραύσεως», που λες κι εσύ.

Όχι και τόσο παραδόξως, για μας τουλάχιστον, ισχύει αυτό που έχει πει λίγο παλαιότερα η Αλέκα «μπαίνει θέμα εξουσίας». Εκείνη βέβαια εννοεί το πρόγραμμα της Λαϊκής Εξουσίας όπως την έχει προδιαγράψει το ΚΚΕ στο πρόγραμμά του. Και επειδή το «πλήθος» δεν την εννοεί έτσι ή δεν ξέρει τι ακριβώς θέλει ή δεν βλέπει τόσο μακριά, πες το όπως θέλεις, ...αποσύρεται αφού δεν υπάρχουν οι προβλεπόμενοι «συσχετισμοί» για ό,τι προβλέπεται από το ΚΚΕ. Έτσι, οι υπαρκτοί συσχετισμοί μένουν αδέσποτοι και οι λιγότερο φιλόδοξες αλλά υπαρκτές προοπτικές αναξιοποίητες. Όμως και το ανάποδο αυτής τής στάσης, όπως το περιγράφουμε στο ποστ, είμαστε βέβαιοι ότι κάπου εκεί καταλήγει, τουλάχιστον μέχρι στιγμής. Διότι, αδυνατώντας να πάρει όλη αυτή τη δυναμική τού «πλήθους» και να τη γυρίσει πίσω στον κόσμο με τη μορφή ενός πολιτικού σχεδίου, καταλήγει να του πετάει το μπαλάκι πίσω, κρυπτόμενη πίσω από «αντιαυταρχικές» και «αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες».

Και οι μεν και οι δε δεν παίρνουν την ευθύνη. Και να μας συμπαθάς και μη πεις ότι πάλι παρερμηνεύουμε τον Αλαβάνο, καγχάζουμε λίγο γιατί τον ακούμε να εμφανίζεται δικαιωμένος επειδή το Σύνταγμα έγινε επιτέλους πλατεία Ταχρίρ και γέμισε κόσμο. Έκτακτα!

Και τι θα τον κάνει τον κόσμο;


Увидимся


ΥΓ Εμείς δεν είμαστε απαισιόδοξοι εκ φύσεως. Στην παρούσα φάση όμως είμαστε εκ των πραγμάτων...

LeftG700 είπε...

Φίλη Ένη,


Ο καταναλωτισμός και μάλιστα «επί πιστώσει» ήταν αυτό που επιμήκυνε τις «καλές» εποχές τού καπιταλισμού και του έδωσε το απαραίτητο οξυγόνο. Μη βλέπεις μόνο τον «πυρετό». Να βλέπεις και το «μικρόβιο».

Όσο για τις εφτά πληγές της ελληνικής κοινωνίας που επισημαίνεις, θα θέλαμε να σού θυμίσουμε ότι από τα 37 χρόνια τής μεταπολίτευσης το κόμμα που υποστηρίζεις έχει κυβερνήσει τα ...20!

Άμα είναι να τα λέμε, να τα λέμε όλα! ;-)


Τα λέμε

LeftG700 είπε...

Φίλε Β.Δ.Καργούδη,


Πέταξες τόσο μακριά τη μπάλα που ούτε καν φαίνεται! ;-)

Αλλά, ως έξυπνα παιδιά, φέραμε άλλη, απ’ το σπίτι! Κι όχι μια. Δυο! Λοιπόν:

1) Από τις δυο στάσεις τής Αριστεράς έναντι τών Αγανακτισμένων ποια θεωρείς χειρότερη;

2) Συμφωνείς με τη δική μας άποψη που ακολουθεί την αριστοτελική μεσότητα;


Τα λέμε

LeftG700 είπε...

Φίλε zalion, καλημερίζουμε.

Να διατυπώσουμε μια απορία. Πώς γίνεται να συμφωνείς στα περισσότερα με τον товариш Яков (με τον οποίο κι εμείς συμφωνούμε στα περισσότερα) και μ’ εμάς να συμφωνείς στα ...λίγότερα; ;-)


Τα λέμε

LeftG700 είπε...

Φίλε JLT,


Γιατί υποτιμάς τη στάση τής Αριστεράς σε σχέση με το φαινόμενο τών τελευταίων ημερών; Δεν έχουν την παραμικρή σημασία για την Αριστερά και δεν θα έχουν καμία συνέπεια οι δυο ακραίες προσεγγίσεις που περιγράφουμε στο ποστ; Είναι ανιστορικός σχολαστικισμός οι σχέσεις τής Αριστεράς με τις πλατιές μάζες που κατεβαίνουν στους δρόμους με δικά της αιτήματα (σε μεγάλο ποσοστό), αλλά, από την άλλη, γίνονται «ταύροι» επειδή από κάπου ξεμύτισε μια κόκκινη σημαία; Σού φαίνονται απλά όλα αυτά;


Τα λέμε

zalion είπε...

Ελα ντε? Απαντηση με ερωτηση στην ερωτηση σας. Σκεφτειτε το λιγο

LeftG700 είπε...

Φίλε zalion, είσαι ...ζαβολιάρης! Εμείς προλάβαμε και ρωτήσαμε πρώτοι! Άρα δικαιούμαστε κατ' αρχήν (και κατά προτεραιότητα) μιας απάντησης από εσένα. Μετά, θα απαντήσουμε κι εμείς!


Τα λέμε

Ανώνυμος είπε...

Λέφτηδες

Θα έχετε προφανώς πείρα του γνωστού ( και άκρως βολικού σε ιστορικές στιγμές ) διαχωρισμού που χρησιμοποιεί η αριστερή φρασεολογία μεταξύ του υποκειμενικού και του αντικειμενικού παράγοντα.

Μια διαρκής ευκολία που μπορεί να εφαρμοστεί κατά το δοκούν όπου η αριστερά και η μαρξιστική ανάλυση κωλώνει..

Αν εσείς νομίζετε ότι αντικειμενικά τίθεται ζήτημα αλλαγής εξουσίας ( δεν μιλώ για εναλλαγή έτσι ;) ) λόγω του επείγοντος των καταστάσεων και της προβληματικής συγκυρίας θα μου επιτρέψετε να διαφωνήσω. Το ζήτημα της αλλαγής της εξουσίας με σοσιαλιστικό μετασχηματισμό αντικειμενικά έχει ήδη τεθεί από το μεσοπόλεμο και σοβεί συνεχώς μέχρι σήμερα.

Η σημερινή συγκυρία , μια βαθύτατη κρίση του συστήματος και εδώ και στην Ευρώπη θέτει αντικειμενικά το ζήτημα μιας στροφής στη πολιτική αυτού του συστήματος , όπως επιχειρήθηκε στο παρελθόν τη δεκαετία του 30 από τους πλέον"φωτισμένους" πολιτικούς παράγοντες εκείνης της εποχής. Και αυτό γίνεται αντιληπτό ακόμα και από το πλέον αδαή περί τα πολιτικά και οικονομικά ζητήματα , στο μέτρο που η νεοφιλελεύθερη αφήγηση έχει πραγματικά ξεπουπουλιαστεί. Οι πολίτες προς στιγμήν αυτό το αδιέξοδο αντιλαμβάνωνται και σε αυτό αντιδρούν , ελπίζωντας ότι το ΙΔΙΟ σύστημα εξουσίας με τις κατάλληλες μεταρρυθμίσεις και την επιστροφή σε μια πιό "φιλολαϊκή" πολιτική θα βελτιώσει τη ζωή και τις προσδοκίες.

Με μια κουβέντα ο "υποκειμενικός" παράγων , δηλαδή το επίπεδο συνειδητότητας και αγωνιστικότητας των πολιτών , σε κάτι τέτοιο προσβλέπει και όχι σε Οκτωβριάνες.

Αλλά η κυρΑλέκα και οι καρέκλες εκεί στο περισσό θεωρούν ότι ήρθε η ώρα για την οριστική ρήξη. Μια ρήξη διαρκείας , όπου μόνο όσοι θα είναι έτοιμοι να συμπορευθούν με το ΚΚΕ στη πορεία προς τη ...νίκη , μόνο όσοι συνειδητοποιήσουν ότι μοναδική επιλογή είναι η Λαϊκή εξουσία ( εκείνο το ταλαίπωρο παλλαϊκό κράτος το θυμάστε ;;; ... ήσασταν μικροί τότε ) και ενταχθούν στα μπλοκ του ΠΑΜΕ κάνωντας περαντζάδες στους δρόμους και καταδρομικές ενέργειες στα λιμάνια και τα Υπουργεία ,θα έχουν θέση στο παράδεισο :)

Ο σεχταρισμός και η εθελότυφλη πολιτική τους οφείλεται ακριβώς στη στρεβλή αντίληψη που έχουν για τον υποκειμενικό παράγοντα. Μια στρεβλή αντίληψη που τη πλήρωσαν γενιές πολιτών επί τουλάχιστον 65 χρόνια.

Στο ίδιο μοναχικό μονοπάτι περπατούν και τώρα , ερήμην της μεγάλης πλειοψηφίας των μαζών , ερήμην της πραγματικότητας , ερήμην του "υποκειμενικού" παράγοντα που λέγαμε. Ελπίζουν μόνο στην εξαθλίωση ...

Και ως μοναδικό εχέγγυο προβάλλουν τη τάχα μου αυτοεπιβεβαίωση : "Εμείς σας τα λέγαμε και δεν πέσαμε έξω" που εκτοξεύουν πανταχόθεν οι σύγχρονοι Πιλάτοι.
Αυτό μάλιστα το "επιχείρημα" το καταπίνετε και εσείς και πολλοί άλλοι αμάσητο. Χωνεύετε απροβλημάτιστα το οξύμωρο και τη κοινοτοπία : Πώς είναι δυνατόν να επαίρωνται οι άρχοντες του Περισσού για τις "προβλέψεις" τους σχετικά με την εξέλιξη , όταν εδώ και δεκαετίες με την απομόνωση και το σεχταρισμό έχουν συμβάλλει όσο και η άρχουσα ολιγαρχία σε αυτό το αποτέλεσμα ;;;

Γιάκοβ

zalion είπε...

Συμφωνω με τον προλαλησαντα που εν μερει δινει και την απαντηση γιατι με εσας συμφωνω σε λιγοτερα :)

Β.Δ.Καργούδης είπε...

Αγαπητοί @Λέφτηδες
(εκεί εγώ, χοντροκέφαλος),
αφού μόνοι σας σπεύσατε
(σωστά στο μεγαλύτερο μέρος)
και τα απαντήσατε και τα δυο σας ερωτήματα, τί το κουράζετε το θέμα περατέρω;....
Κι αυτό, εδώ που τα λέμε, δεν συνιστά και κανένα ιδιαίτερο κατόρθωμα.

Απ τη δική μου μεριά τώρα, να πω/προσθέσω μόνο, ότι

*η παροιμιώδης
(σχεδόν ανεκδοτολογικού πλέον χαρακτήρα)
μορφωτική/πολιτική υστέρηση,
*η παντελής αδυναμία να προσεγγιστεί η πραγματικότητα των ημερών με όρους απλής κατανόησής της,και όχι με γιαλιά "ποιητικά"/Ζντανοφικά, και
*η αυτονόητη
(κατόπιν όλων αυτών)
αναπηρία, που καθόλου δεν αφήνει περιθώρια για τη σύνταξη ενός απλού σχεδίου απέναντι σε μια κατάσταση έκτακτων (επιτακτικών) αναγκών,
-πού για όλη την υπόλοιπη κοινωνία αποτελούν καθημερινότητα απτή & επώδυνη, "πλην Λακεδαιμονίων" που εξακολουθούν να μιλούν για ατζέμ πιλάφια και ουρί ενός "Φωτεινού Μέλλοντος"-,

αυτού που σήμερα
(για λόγους συμβατικά πραγματολογικούς και για λόγους κωδικής συνεννόησης)
ονομάζουμε
(συμβατικά, επαναλαμβάνω) "Ελληνική Αριστερά",
ξεβράζουν από τον πάτο στην επιφάνεια, (εκτός των άλλων)και δύο collateral damages που έχουν πια αφήσει πληγές στο σώμα της (της Αριστεράς, μην ξεχνιόμαστε), που αν δεν ήταν βαθύτατα λυπηρές, θα ήταν ξεκαρδιστικές:

Α)Με το που θα μαζωχτούν κάπου για κάποιον, τον οποιονδήποτε λόγο
κάμποσοι,
(ακόμα, λόγου χάρη κι αν -οπτικά τουλάχιστο-, "φέρνουν" απελπιστικά προς εκείνες τις "νοικοκυρές του Σαντιάγκο με τους τεντζερέδες" μια μόλις βδομάδα πριν τα καζάντια του Πινοτσέ),
η
-ανυποψίαστη μέχρι τη στιγμή εκείνη
-
Αριστερά, αντιδρά σα να την τσίμπησε μύγα,
ή καλύτερα σαν να έχει εμπεδωθεί εντός της
(χωρίς καμιά πλέον ελπίδα γιατρειάς),
ένα βλακώδες αντανακλαστικό σύνδρομο, αυτό
"του τσομπάνη που αναστατώνεται γιατί "πάν να χαθούνε τα ζαγάρια".
(τα οποία φυσικά αγνοούν παντελώς την ύπαρξή του), και

Β)Επειδή πλέον "η Αριστερά"
(έτσι που συμβατικά την εννοούμε)

"δια της μακράς και ομοιομόρφου ασκήσεως"
(της για μεγάλο δλδ ιστορικό χρόνο ανυπαρξίας μαζικών κινημάτων εμπνευσμένων, οργανωμένων & καθοδηγημένων από την ίδια)
έχει μεταθέσει πια την πρόσληψή της των όρων "μαζικός -ή -ό, ή πιο σωστά "πλήθη που κινητοποιούνται & εκφράζονται πολιτικά"
από το χώρο της ΓΝΩΣΗΣ σε αυτόν της ΜΝΗΜΗΣ,
με το που υποπέσουν στην αντίληψή της πλήθη που "εκφράζονται πολιτικά",
αντιδρά σαν εκείνον τον "μαγαζάτορα" που ενώ για χρόνια έχει γλαρώσει το μάτι του (και το "Ταμείο")
να σταυρώσει πελάτη,
βλέπει ξαφνικά πλήθη τεράστια να κατεθύνοντα βιαστικά & αποφασιστικά προς την είσοδο του μαγαζιού του...
Για να ανακαλύψει (φεύ!) την αμέσως επόμενη στιγμή όμως, πως οι "πελάτες", δεν ήταν το δικό του "μαγαζί" που λιμπίζονταν, αλλά το αμέσως διπλανό, στου οποίου την είσοδο δέσποζαν μέρες τώρα (αλλά ο ίδιος δεν τάχε δει)δύο τεράστια πανό:
"Διαλυση αδεία ΠΡ. ΠΡΩΤΟΔΙΚΩΝ-ΑΝΟΙΞΑΜΕ & ΣΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ", και
"ΤΡΕΛΑΘΗΚΕ Τ ΑΦΕΝΤΙΚΟ ΚΑΙ ΤΑΒΑΛΕ ΟΛΑ ΤΖΑΜΠΑ"....

7Demons είπε...

Φίλτατοι,

Άναφερθήκαμε στους δικούς μας φόβους-όχι στους δικούς σας.
Μέσα όμως από το κείμενο και την απάντησή σας διαπιστώνουμε ότι ο κυρίαρχος φόβος συγκλίνει.
Ειναι αυτός της "αδυναμίας τής Αριστεράς να συμπορευθεί με το ετερόκλητο πλήθος και να επηρεάσει αυτή τις εξελίξεις σε αλληλεπίδραση μαζί του."
Για τους άλλους μας φόβους,δυστυχώς εκτός από διαπιστώσεις δεν έχουμε την πολυτελεια των απαντήσεων(εμείς πάντα τσ 7).

Ενη είπε...

Αριστερά Φιλαράκια

Συνεχίζοντας (και οχι απαντώντας στο σχόλιο σας προς εμένα,το βρίσκω τοσο κοινότοπο που συγγνώμη τι να απαντήσω;)
συνεχίζοντας λοιπόν τη συζήτηση η οποια, εν τελει, επικεντρώθηκε στη στάση των Αριστερών πολιτικών δυναμεων εναντι της κίνησης των αγανακτισμένων στις πλατείες,

να πω δυο λόγια.

Κατ αρχήν η δίκαια αγανάκτηση πολλών που συμμετέχουν στο κίνημα της πλατείας δεν ειναι "ομοιογενής". Οι περισσότεροι ομως ειναι
αυτοί οι οποίοι με την κρίση αντελήφθησαν οτι η δική τους χειροτέρευση της οικονομικής τους κατάστασης, εντελώς αδικα ,συνδέεται με μια πελατειακή πολιτική σχέση κράτους-προνομιούχων στρωμάτων (ειτε εργαζομένων ειτε φορολογουμένων), αποτέλεσμα της οπόιας ηταν μια δημοσιονομική εκτροπή που ως αποτέλεσμα εφερε ενα δανειο και ενα μνημόνιο. Δηλαδή ενα κράτος ξόδευε περισσότερα και εισέπραττε λιγότερα, λόγω πελατειακών σχέσεων στη συγκρότηση ενος διογκωμένου δημόσιου τομέα.
Και κάποια στιγμή, οι αγανακτισμένοι συνειδητοποιώντας οτι ουτε οι αριστερές δυνάμεις εμπόδισαν μια τέτοια εξέλιξη, με την υποστήριξη των κατακτήσεων των εργαζομένων στους ποικίλους δημόσιους φορείς, δε θελουν να βλέπουν ουτε συνδικαλιστές δημόσιων οργανισμών ουτε εκπροσώπους κομμάτων ολων των αποχρώσεων. Αυτοί δεν συμμετείχαν στο δημοσιονομικό εκτροχιασμό, ομως συμμετείχαν στην καταναλωτική νοοτροπία που επικρατούσε, η οποία γύρισε μπουμεραγκ και με την κρίση βρέθηκαν να ειναι σε δεινή οικονομική κατάσταση, χρεωμένοι κι αυτοί με τα καταναλωτικά τους δάνεια εκτός απο τά μέτρα λιτότητας.

Ομως ΄το παράδοξο ειναι οτι αντι να γίνει αντιληπτό και φανερό οτι η σημερινή κυβέρνηση αποφάσισε να κοπούν οι ομφάλιοι λωροι (σε αντίθεση ακόμα και με το κομματικό παρελθόν,το οποίο επισημαίνετε), στρέφονται ενάντια της, βρίζοντας τον πρωθυπουργό και απειλώντας με ελικόπτερα κλπ.

χωρίς να αναρωτηθύν, αλήθεια γιατί αναλάβαμε υποχρεώσεις δανείου 110 δις. που προυποθέτει και ορους δανεισμού

αν η χώρα δεν ειχε (πλην ΄των επιπτώσεων της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης) και το ιδιαίτερο δημοσιονομικό πρόβλημα;(τα τελευταία 5 χρόνια το δημόσιο διογκώθηκε 70% επι ΝΔ.)

που με κανένα τρόπο δεν μπορεί να χρεωθεί στη κυβέρνηση Παπανδρεόυ απο τον Οκτώβριο 2009.
η οποία κυβερνηση αυτό που προσπάθησε ειναι να αποτρέψει τη χρεοκοπία (αυτό πια ειναι μια διαπίστωση που ακόμα και σε διεθνές επίπεδο εχει επισημανθεί απο πολλους) και να δημιουργήσει τις προυποθέσεις ενος δανείου απο τους φορολογούμενους των χωρών μελών των εταίρων μας.

Καταδικάζεται λοιπόν απο το πλήθος στις πλατείες το μνημόνιο, αλλα κανείς δε ρίχνει και ενα σύνθημα οπως "πάρτε τα 110 δισ. σας και μπρός", δεν τα θέλουμε δεν τα χρειαζόμαστε.
Διότι επι μήνες αυτό το πλήθος εχει συνδυάσει τά μέτρα που πάρθηκαν (πολλά ειναι αδικα αλλά και πολλά δίκαια), εχουν ως αιτία το μνημόνιο της κυβέρνησης Παπανδρέου,η οποία οταν παρέλαβε τη διακυβέρνηση, εσκασε στα χέρια της και η βομβα του δημοσιονομικού ελλειμματος 36 δισ και του χρέους 360 δισ.
Να μη λέμε τα χιλιοειπωμένα, αλλά καμια΄φορά φαίνεται οτι ειναι απαραίτητο γιατί η πραγματικότητα κοντεύει να "γίνει αόρατη".

Αυτό που θα βοηθούσε πραγματικά να γίνει ως κοινωνία ,ειναι τα μέτρα λιτότητας ,που ενα δάνειο προυποθέτει, να μην πέφτουν ισομερώς σε αδύναμους και ισχυρούς.
Κι εκει συνίσταται και ο ρόλος της Αριστεράς αντι να υπερασπίζεται ¨εργασιακά προνόμια" να υπερασπίζεται κοινωνική δικαιοσύνη.Αυτο ειναι υποχρέωση ολων των κομμάτων (και του κυβερνώντος)ανεξάρτητα απο πολιτικό κόστος η πολιτική ωφέλεια.

υγ. Υπήρξε και μια ενσταση γιατί, πριν την κρίση το ΠΑΣΟΚ υποστήριζε τη διατήρηση των δημόσιων οργανισμών. Απλούστατα γιατί την εποχή που το ΠΑΣΟΚ ηταν αντιπολίτευση δεν ειχε ξεσπάσει ουτε η κρίση ουτε ειχε γίνει γνωστό ποιά ηταν η κατάσταση στην Ελλάδα, γιατί σύμφωνα με δήλωση Καραμανλή η ελληνική οικονομία ειναι θωρακισμένη κλπ.κλπ., εξ ου και κέρδισε τη δευτερη εκλογή και.....προκόψαμε.
Ομως αυτά ειναι πράγματι χιλιοειπωμένα αλλά εχουν γίνει και....ξεχασμένα απο πολλούς.

Theoprovlitos είπε...

Συμμεριζομαι απόλυτα την ανησυχια σας. Το κειμενο θα μπορουσε να ειναι απομαγνητοφώνηση διαλογου που κανω με διαφορους φιλους διαφορων ιδεολογικοπολιτικων τοποθετήσεων.

Πλην όμως σας διεφυγε κατι (ελπιζω από αμελεια). Στην πλατεια Συνταγματος για πρωτη φορα συνυπαρχουν διαφορετικοι χωροι που απλά ανηκουν στον χωρο της κοινης λογικης.

Δηλαδή ενα πραγμα που εχει ακομα καταρρευσει ειναι η αγκυλωση του χαρακτηρισμου (ή μαλλον του ΑΥΤΟχαρακτηρισμου) συμφωνα με το τεχνητο δίπολο αριστερα-δεξια το οποίο μαλλον το βλεπω ως μεθοδο του διαιρει και βασίλευε. Λες και οι συνταξιουχοι για παραδειγμα μπορουν να χωριστουν σε αριστερους και δεξιους με βαση την τσεπη ή το κατα ποσον αγαπουν την πατριδα τους. Τα προκατ στερεοτυπα-αποκριατικες στολες καταρρεουν.

Αφηνω δε κατα μερος ότι το εισαι ότι δηλώσεις εχει πεθανει προ πολλού απλά πλεον το καταλαβαμε από την μποχα της πτωμαϊνης. Ακοδεξιοι που παριστανουν το μεσαιο χωρο, κεντρωοι που ειναισ την ουσια ακροδεξιοί, αριστεροί με δεξιες τσεπες, δημοκρατες που συναγωνιζονται τον Σταλιν σε ελευθερια πνευματος και διαφορα άλλα παρατραγουδα που δεν κανουν ουτε για την trash TV.

Εχουμε δασκαλευτει να υπαρχουμε μεσα από κομματα τα οποία αυτοπροσιοριζονται όπως τους κατεβει σαν προιοντα μαρκετινγκ και γι αυτο υπήρχε ενας ολοκληρος κοσμος που ψηφιζε με αρνητικη ψήφο, με ψηφο του μη χειρον βελτιστον ή και με την πληρη αποχή από τα κοινα.

Ουτε εγω δεν ξερω τι θα προκυψει από αυτό και ειλικρινα φοβαμαι το αυριο, αλλα το κομματικο συστημα ακομα και εαν δεν πεθαινε θα επρεπε να εκτελεστεί δημοσιως. Γιατι ειναι αυτό ακριβως που μας εφερε στο σημερα.

Ανώνυμος είπε...

ορέ Θεοπυροβολημένε και εδώ έφτασε η χάρη σου...

Πάγαινε καλύτερα από του Ροΐδη , να παίξεις μπάλα

( συγγνώμη για τη παρέμβαση Λέφτηδες αλλά εδώ μιλάμε πάλι για το όριο "θραύσεως" )

Γιάκοβ

LeftG700 είπε...

Товариш Яков Федотович Павлов,


Έχει συμβεί μια παρανόηση για την οποία η μισή ευθύνη είναι η δική μας. Παρερμήνευσες αυτό που γράψαμε. Δηλαδή, ότι «ισχύει αυτό που λέει η Αλέκα: μπαίνει θέμα εξουσίας».

Εννοούμε το εξής απλό: Ακόμα κι αν δεχθούμε ότι είναι απλώς θέμα πολιτικών επιλογών η επιστροφή στη μεταπολεμική Χρυσή Εποχή τού καπιταλισμού (υπόθεση εργασίας βέβαια αυτό, η πολιτική δεν αποφασίζεται ερήμην των οικονομικών σταδίων, φάσεων και κύκλων) και από τη στιγμή που καμία άλλη πολιτική δύναμη δεν έχει στην ατζέντα της τέτοιες πολιτικές, το μπαλάκι εκ των πραγμάτων πετιέται στην αυλή τής Αριστεράς. Είναι όμως ζόρικο μπαλάκι. Γιατί αν συνυπολογίσεις ότι ο ανεξέλεγκτος καπιταλισμός (είναι καιρός να στο εξομολογηθούμε: αυτή τη μανία με τον όρο ‘νεοφιλελευθερισμός’ ποτέ δεν την είδαμε με καλό μάτι... ;-) ) ήταν μια διέξοδος στην κρίση υπερσυσσώρευσης και κερδοφορίας + τις κρίσεις χρέους + την αυξημένη διασύνδεση των εθνικών οικονομιών σε επίπεδο ΕΕ, μια τέτοια επιστροφή δεν είναι καθόλου απλό ζήτημα. Εδώ είναι ο κόμπος κατά την άποψή μας. Κατά τα άλλα δεν έχουμε κανένα πρόβλημα και κόλλημα με μια τέτοια «σοσιαλδημοκρατικοποίηση» τής Αριστεράς (έτσι κι αλλιώς έχει συντελεστεί και επιπλέον είναι πολλές οι φορές που έχουμε δηλώσει οπαδοί τού «άσπρη γάτα, μαύρη γάτα, αρκεί να πιάνει ποντίκια»). Αλλά πιστεύουμε ότι κι αυτή ακόμα η «επιστροφή στο παρελθόν» ας πούμε, απαιτεί ρήξεις και έχει κόστος (το αγκάθι του χρέους και μόνο φτάνει!) που σε άλλες εποχές δεν ήταν καθόλου υποχρεωτικές προκειμένου να πετύχουν τέτοιου τύπου μεταρρυθμίσεις. Δηλαδή, η «σοσιαλδημοκρατικοποίηση» τής Αριστεράς, εκ των πραγμάτων, είναι πια κι αυτή μια ριζοσπαστική λύση, όπως έχουν τα πράγματα σήμερα. Κατά κάποιο τρόπο, η πραγματικότητα ξανάκανε τη σοσιαλδημοκρατία «επαναστατική» λύση! Όλα αυτά εννοούμε όταν εμφανιζόμαστε να «συμφωνούμε» με την Αλέκα, όχι αυτά στα οποία πήγε ο νους σου.

Όμως, ούτε για μια τέτοια λύση βλέπουμε κανέναν να βάζει πλώρη και πλάτες. Πετάμε με τη σειρά μας το μπαλάκι στην αυλή τής Ευρώπης κι από ’δω πάν’ κι οι άλλοι!

Επανάσταση δεν επίκειται, πλώρη γι’ αυτό που κατά βάση θέλει ο κόσμος (συμφωνούμε ότι α υ τ ό θέλει ο κόσμος, επιστροφή στο παρελθόν δηλαδή) δεν βάζουμε ώστε να συσπειρώσουμε περισσότερους, τι στο διάολο παριστάνουμε σ’ αυτή τη ζωή; Δηλαδή ποιο είναι το αντικείμενό μας, ρε παιδί μου; Η διαμαρτυρία; Ή οι διακηρύξεις περί άμεσης δημοκρατίας;

Μήπως έκανες κάποιο τυπογραφικό σαρδάμ όταν έγραψες «Αλλά η κυρΑλέκα και οι καρέκλες εκεί στο περισσό θεωρούν ότι ήρθε η ώρα για την οριστική ρήξη.»; Μας είχες δώσει την εντύπωση ότι συμφωνούμε πως στην πραγματικότητα κι αυτοί πετάνε τη μπάλα στην κερκίδα.


Τα λέμε

LeftG700 είπε...

Φίλε Β.Δ.Καργούδη,


Απ’ ό,τι καταλάβαμε, εσύ ως αριστοτελική μεσότητα ορίζεις την «στοχαστική προσαρμογή» στην αδήριτη πραγματικότητα που μας οδηγεί σε μισθούς πείνας (κι αυτό, ό τ α ν υπάρχει δουλειά). Μα δεν βλέπεις ότι αυτό δεν περπατάει ούτε καν στους Αγανακτισμένους; Άλλο η ευελιξία φίλε Καργούδη κι άλλο η αποδοχή τής πραγματικότητας, ως έχει και ευρίσκεται!


Τα λέμε

LeftG700 είπε...

Ok, φίλοι Δαίμονες. :-)


Τα λέμε

LeftG700 είπε...

Φίλε zalion,


Εντάξει, για την ώρα ξεγλίστρησες. Την επόμενη φορά όμως θα σε στριμώξουμε για τα καλά! ;-)


Τα λέμε

LeftG700 είπε...

Φίλη Ένη,


Θα συμφωνήσουμε ότι το σχόλιό μας ήταν κοινότοπο. Αλλά, φίλη Ένη, για πες μας με το χέρι στην καρδιά:

Ποια άλλη διέξοδο μας αφήνεις από τη στιγμή που επιμένεις πεισματικά να διαβάζεις επιλεκτικά την πρόσφατη πολιτική ιστορία και να εξακολουθείς να πιστεύεις ότι το σημερινό ΠΑΣΟΚ έχει έστω και την παραμικρή σχέση με το ΠΑΣΟΚ του ’70;

Τα λέμε

LeftG700 είπε...

Φίλε Θεοπρόβλητε,


Όλα κι όλα! Μη μας πειράζεις την κόκκινη γραμμή που χωρίζει την Αριστερά από τη Δεξιά (και τις παραφυάδες αυτής...)! ;-)

Το ότι έχουν μπερδευτεί τα πράγματα δεν σημαίνει ότι μπορούμε να τα ξεμπερδέψουμε με τη μέθοδο τού γόρδιου δεσμού. Και τουλάχιστον εμείς δεν βλέπουμε καθόλου τα πράγματα μέσα από τα κόμματα. Τα κόμματα είναι εργαλεία για την επιδίωξη ταξικών συμφερόντων. Τίποτε λιγότερο, τίποτε περισσότερο. Και φυσικά, τα δικά μας κόμματα τα θέλουμε καλολαδωμένα και να δουλεύουν στην εντέλεια. Δεν θα τα πετάξουμε επειδή ρετάρουν! Ρεκτιφιέ θέλουμε να τους κάνουμε!


Τα λέμε

Β.Δ. Καργούδης είπε...

Καλοί μου @Λέφτηδες,
έτσι για το αντέτι
(αλλά κυρίως επειδή τη φορά αυτή έχει δίκιο βουνό)
ενώνω και το δικό μου θρυμματισμένο όριο θραύσεως με αυτό του σιορ Γιάκοβου για να πω:
-ίσα ρε Θεοφρίκουλες και απανταχού πεφωτισμένα Φρικιά, που βρήκατε να σκάσετε στην αναμπουμπούλα ώρες πούναι σαν σαλιγκάρια μετά από μπόρα.

Για να σκεφτώ όμως αμέσως μετά
(σαν ζιζάνιο σε αποστολή να διαταράξει κάθε "αγωνιστική" νιρβάνα)
μήπως έτσι ακριβώς δεν έχουν σκάσει ανά τας ρύμας και τας οδούς διάφορα και "της από δω" πλευράς "πεφωτισμένα φρικιά";

Όσο για τα άλλα που μου λέτε, εγώ ξέρω ότι αν οι συσχετισμοί ισχύος μου λένε
"σκάσε και κολύμπα και βρες τρόπο να ετοιμάζεσαι καλύτερα για την επόμενη φορά, για την Αναμέτρηση της οποίας ΕΣΥ πια θα διαλέξεις το γήπεδο και τους κανόνες"
δεν κάθομαι να μυρμυριάζω αντάμα μ' αυτούς που τρομάξανε ΜΟΝΟ μόλις νοιώσανε να κουδουνίζουνε λιγότερα μπικικίνια στην τσέπη τους, και που το ξέρω πως σαν έρθει η ώρα, θα τους βρω ΑΠΕΝΑΝΤΙ....

Theoprovlitos είπε...

Χθες μιλησα με την γυναικα μου για τα προβληματα της δουλειας της. Και δυστυχως εφαγα ΤΗΝ απομυθοποιηση σχετικα με τον κοσμο που μαζευεται στο Συνταγμα. (εγω εχω κατεβει παντως)

Σε τμημα ιδιωτικου διαγνωστικου κεντρου, εργαζεται η γυναικα μου (τεχνολογος) μια συναδελφος και ο γιατρός-μετοχος. Φιλικες σχεσεις υπαρχουν σε ικανοποιητικό βαθμό ώστε να εχουν την δυνατότητα να διαφωνησουν ή και να βριστουν ως πολτισμενοι ανθρωποι.

Η συναδελφος, ΚΚΕ δαγκωτό αλλα κατεβηκε στο Συνταγμα με τον αντρα της, επίσης ΚΚΕ να διαμααρτυρηθουν. Η ίδια όμως από υπερβαλοντα ζηλο προς την εργοδοσία προθυμοποιείται να κανει διαφορες εκδουλευσεις εκτος ωραρίου ακομα στο σπίτι.

Η γυναικα μου αρνειται να παίρνει δουλεια για το σπίτι (να δινει τηλεφωνικα απαντησεις σε ασθενεις από το σπίτι ως εξυπηρετηση). Αποτελεσμα να την κραξουν ως "αναισθητη" και η ΚΚΕ συναδελφος και ο γιατρος-μετοχος ο οποίος επίσης θελει να κατεβει στο Συνταγμα για να διαμαρτυρηθεί για τους πολιτικους. ( Ο ιδιος καποτε ψηφισε "Φιλελευθερους").

Το φερνει η κουβεντα στα μετρα της κυβερνησης για το ωραριο που θελουν να τους επιμηκυνουν στα παραϊατρικά και την καταργηση περισσοτερης άδειας στους εργαζομενους στο ακτινολογικό, και το "αφεντικο' πετα την εξης χοντραδα "κανονικα έπρεπε να παει ο μισθος σας 500 ευρω" (ενω ήδη τους τον εχουν μειωσει στο χιλιαρικο με 18 χρονια προυπηρεσια και επίδομα παιδιων).

Μολις τ' άκουσε αυτό η... συντροφισα εγινε έξαλλη, άρπαξε την τσαντα της γιατι σχολαγε και εφυγε για το σπίτι.

Και διερωτώμαι εγω τωρα: ο φιλελευθερος εισοδηματίας-εργοδότης και η ΚΚΕ υπάλληλος στο Συνταγμα δίπλα-διπλα; Και η μονη απολιτικ της παρεας είναι η γυναικα μου που δινει ολομοναχη εναν αγωνα επιβιωσης να προστατευσει τα δικαιωματά της από την ισοπέδωση, επειδη δεν ψηφίζει και δεν κατεβηκε στο Συνταγμα;

Κοντολογίς, οι διαφοροι που διαμαρτυρονται για την κατασταση και επιζητουν την πτωση της κυβερνησης τι ΑΚΡΙΒΩΣ έχουν κατά νου; Την υπερασπιση των αδυνατων που ποδοπατούνται ή να παρουν οι ίδιοι την εξουσια στα χερια ως απολιτικ προκειμενου να επιτυχουν την ανελεητη ισοπεδωση των παντων χωρις μαλιστα πολιτικο κοστος και με γνωμωνα το συμφερον ΤΟΥΣ;

Υπ αυτην την εννοια το Συνταγμα ππορει να ειναι ακομα και επικινδυνο.

Theoprovlitos είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Theoprovlitos είπε...

Γιακοβ,

Μιλας σαν μπραβος-πορτιερης του διαδικτυου, σαν περιφερομενος μπατσος που παριστανει τον σχολιαστη του Μεσαίου Χωρου ή σαν golden boy που τις αποκριες ντυνεται αριστερος, αλλα αφου την πήρες που την πήρες τη στολή τη φορας τον υπόλοιπο χρονο για να κανεις απόσβεση;

Theoprovlitos είπε...

Εσεις κε Καργουδη μου ως ΤΙ πεταγεστε να σεγκονταρετε τον Γιακομπ;

Ως κομιλφωτιστής που δεν ανεχεται τους vulgaire, ως αδελφή ψυχή, ως αυτομολημενος αριστερός στην μεταμφιεσμένη ακροδεξιά, ως επιβλεπουσα αρχή ή απλά θέλετε να δείξετε υπερβαλοντα ζηλο προς την πανταχου παρούσα και τα παντα θωρούσα εργοδοσία σας για να είναι αξιος ο μισθος σας

Αυτοι οι αντεξουσιαστες παντα με συγκινουσαν...

nikos__alfa είπε...

Ψήφισμα Λαϊκής Συνέλευσης πλατείας Συντάγματος 27-5-2011

Εδώ και πολύ καιρό παίρνονται αποφάσεις για εμάς χωρίς εμάς.

Είμαστε εργαζόμενοι, άνεργοι, συνταξιούχοι, νεολαίοι, που έχουμε έρθει στο σύνταγμα για να παλέψουμε και να αγωνιστούμε για τις ζωές μας και το μέλλον μας.

Είμαστε εδώ γιατί γνωρίζουμε ότι οι λύσεις στα προβλήματά μας μπορούν να προέλθουν μόνο από εμάς.

Καλούμε όλους τους Αθηναίους, εργαζόμενους, ανέργους και νεολαία στο Σύνταγμα, και όλη την κοινωνία να γεμίσει τις πλατείες και να πάρει τη ζωή στα χέρια της.

Εκεί στις πλατείες θα συνδιαμορφώσουμε όλα μας τα αιτήματα και τις διεκδικήσεις μας.

Καλούμε όλους τους εργαζόμενους που θα απεργήσουν την επόμενη περίοδο να καταλήγουν και να παραμένουν στο Σύνταγμα.

Δεν θα φύγουμε από τις πλατείες, μέχρι να φύγουνε αυτοί που μας οδήγησαν εδώ: Κυβερνήσεις, Τρόικα, Τράπεζες, Μνημόνια και όλοι όσοι μας εκμεταλλεύονται. Τους διαμηνύουμε ότι το χρέος δεν είναι δικό μας.



ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΩΡΑ!

ΙΣΟΤΗΤΑ – ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ – ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ!

Ο μόνος αγώνας που χάνεται είναι αυτός που δεν δόθηκε ποτέ!

Φίλοι Λέφτηδες και φίλτατοι σχολιαστές
για να μη συζητάμε γιαυτούς χωρίς αυτούς!
Αν αντιπροσωπεύει αυτό το κειμενάκι όλους αυτούς που είναι στις πλατείες ,πολύ αμφιβάλλω, αλλά ούτε απολιτίκ το βρίσκω ούτε θεωρώ ότι μπορούμε να το αγνοήσουμε ελαφρά τη καρδία!

Οι αφυπνισθέντες και όχι αγανακτισμένοι,δεν ξέρω ποιος και πως έκανε τα βαφτίσια,σεμένα το πρώτο νομίζω ότι ταιριάζει καλύτερα,είναι εκεί και το παλεύουν.Όπως και όσο μπορούν!

Προσωπικά επιφυλάσσομαι και δυσκολεύομαι σφόδρα να διατυπώσω κρίσεις ,επικρίσεις ,αφορισμούς και συμπεράσματα για το φαινόμενο που βρίσκεται σε εξέλιξη,αφού μέχρι σήμερα δεν είχα την ευκαιρία να συμμετέχω από κοντά εκεί που κολλάει το σίδερο και φτιάχνεται τατσάλι!
Λοιπόν, όποιο από τα αριστερά ονομαζόμενα κόμματα θέλει να συμβάλει και όχι να καπελώσει,να προσφέρει και όχι να πάρει,να διδαχθεί και αν μπορεί να διδάξει,να συμμετέχει και όχι να κατευθύνει ,να συμβιβαστεί με στόχο το καλύτερο για ένα βήμα προς τα μπροστά και όχι να προδώσει τις ιδέες και τους στόχους του,ας πάει εκεί που καίει η φωτιά και να ΑΓΩΝΙΣΤΕΙ!
Όποιος θέλει να λέγεται προοδευτικός ,αριστερός,δημοκράτης ,σοσιαλιστής,κομμουνιστής δεν έχει το δικαίωμα να απουσιάζει.
Μόνο να κοιτάξει να προετοιμαστεί καλά ,να βρει συγκεκριμένες και στέρεες απαντήσεις στα προβλήματα της συγκυρίας ,του παρόντος και του μέλλοντος αν μπορεί και όσο μπορεί ,γιατί το να μη θέλει αναιρεί όλα τα προηγούμενα επίθετα,ναφήσει τις απεραντολογίες και την στείρα καταγγελία του συστήματος και να προσπαθήσει να συμβάλει στην επίλυση των προβλημάτων του κόσμου.

Σήμερα!

Και βέβαια αυτά ισχύουν και για τον καθένα από μας!

Και ...Λέφτηδες ,αφού αξιωθήκατε να πάρετε συνέντευξη από τον Ζίζεκ, να κάνετε το ίδιο και γιαυτούς που βρίσκονται στις πλατείες και να φέρετε κάποιους από αυτούς εδώ,να τους δώσετε ένα βήμα ακόμη διαλόγου βρε αδελφέ, να τους γνωρίσουμε καλύτερα!
Εδώ σας θέλω ..κάβουρες!Χο!

Μάρκομ Ξ είπε...

Λοιπόν, το φαινόμενο που ξεκίνησε από το facebook δεν ξεκίνησε από το facebook. Είναι προφανές ότι η συσσωρευμένη οργή, μαζί με το ξεμπρόστιασμα των ευρω - ληστών και λοιπών δημοκρατικών δυνάμεων οδήγησε στις πλατείες. Το κάλεσμα από το facebook ήταν απλά η σπίθα που άναψε το βαρέλι με το μπαρούτι. Ήταν μάλλον η κατάλληλη σπίθα για τη συγκυρία, γιατί καμιά άλλη ΣΠΙΘΑ, Iskra, ταξική, δημοκρατικά ελευθεριακή, σταλινική, μαοϊκή, τροτσικιστική ή νέου τύπου σπίθα δεν μπόρεσε (ή δεν θέλησε) να βάλει τη φωτιά.

(συνεχίζεται)

Μάρκομ Ξ είπε...

(συνέχεια)

Από δω και πέρα, είναι επίσης προφανές ότι όποιος μιλάει στο όνομα του λαού και των καταπιεζόμενων τάξεων οφείλει να περάσει τουλάχιστον μια βόλτα από τις πλατείες. Φυσικά, δεν εννοώ να περάσει και να φύγει, αλλά να περάσει και να παρέμβει. Δικαίωμα του κάθε κόμματος, σχηματισμού, γκρούπας, σέχτας ή αυτοοργανωμένης αντιεξουσιαστικής (τρομάρα τους!) συλλογικότητας να παρέμβει με τον τρόπο του. Ο λαός που βρίσκεται στις πλατείες θα κρίνει. Φυσικά, δεν είναι ομοιογενείς οι συγκεντρωμένοι στις πλατείες. Φυσικά, θα βρει κανείς εκεί κάθε καρυδιάς καρύδι. Αλλά τι να κάνουμε; Οι κλασικές μας επινοήσεις δεν απέδωσαν όσο θα έπρεπε. Θα αρνηθούμε την πραγματικότητα ή θα προσπαθήσουμε να παρέμβουμε σε αυτήν; Θα κλείσουμε τα αυτιά στις ανορθόδοξες, διαταξικές, άναρθρες πολλές φορές φωνές ή θα προσπαθήσουμε να τις ακούσουμε και να δώσουμε απαντήσεις και προτάσεις;

(συνεχίζεται)

Μάρκομ Ξ είπε...

(συνέχεια)

Μερικά ζητήματα που χρήζουν προσοχής:
Οι "αγανακτισμένοι" πρέπει από αγανακτισμένοι να γίνουν λαός στις πλατείες και στη συνέχεια αποφασισμένος λαός στις πλατείες. Η αγανάκτηση από μόνη της δεν οδηγεί πουθενά.
Ένας από τους βασικούς ρόλους της οργανωμένης πρωτοπορίας (θα έπρεπε να) είναι η προφύλαξη του λαού στις πλατείες και η εξασφάλιση της μαζικότητας. Το σύστημα θα χτυπήσει κάποια στιγμή. Είτε κρατικά, είτε παρακρατικά, όσο ο λαός μένει πλατεία αυτοί ιδρώνουν. Θα καταστρώσει λοιπόν κανείς ινστρούκτορας κάποιο σχέδιο απάντησης ή θα περιμένουμε να καταγγείλουμε για μια ακόμα φορά την βία της εξουσίας;
Η ισορροπία μεταξύ πολιτικοποίησης μιας ετερόκλητης, διαταξικής μάζας και καπελώματος - ιδεολογικής εκσπερμάτυσης είναι πολύ λεπτή. Ποιος θα κερδίσει; α) Ο λαός, αν παραπάνω από μια συνιστώσες της οργανωμένης πρωτοπορίας καταφέρουν να ισορροπήσουν β) Η συνιστώσα που θα καταφέρει να κρατήσει την ισορροπία της γ) Το σύστημα αν καμιά δεν το καταφέρει
Μέχρι που μπορεί να φτάσει η ιστορία; Παντού και πουθενά. Από τι εξαρτάται αυτό; Από την προσπάθεια μας και από την τύχη. Σίγουρα πουθενά αν το αφήσουμε μόνο του. Σίγουρα πουθενά αν το απαξιώσουμε. Σίγουρα πουθενά αν φοβηθούμε να το πάμε πιο μπροστά όταν και αν πρέπει. Σίγουρα πουθενά αν επιχειρήσουμε να το πάμε πιο μπροστά όταν δεν πρέπει.

(συνεχίζεται)

Μάρκομ Ξ είπε...

(συνέχεια)

Αν τρία συνθήματα κυριαρχούν για μέρες στις πλατείες θα έχει γίνει ήδη το πρώτο βήμα: Δημοκρατία, Να φύγει κυβέρνηση, πρόθυμοι και ΔΝΤ, Δουλειά για όλους. Ο λαός, διψάει για δημοκρατία, διαφάνεια, σιχαίνεται τους τροϊκανούς και θέλει δουλειά για να ζήσει. Μπορούμε (έστω με αποχρώσεις, έστω λειψά) να το αντιληφθούμε αυτό;
Οι αντικαπιταλισμοί, αντισυστημισμοί, σοσιαλισμοί και κομμουνισμοί ας περιμένουν για λίγο. Τώρα είναι η ευκαιρία για το πραγματικό Παλλαϊκό Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής.

αγωνιών και επαγρυπνών
Μάρκομ Ξ


Υ.Γ. Αν δεν σας έπεισα, ανατρέξτε στα τρία συνθήματα με τα οποία οι μπολσεβίκοι πήραν την εξουσία.

Theoprovlitos είπε...

Επειδη όλοι ψαχνουν το ποιοι ειναι αυτοί που διαμαρτυρονται κανω προσοφρα στο blog διακινδυνευοντας ακομα και να φακελλωθώ να περιγραψω το προφιλ όλων των φιλων μου που πήγαν ή που δεν πήγαν λογω ανωτερας βιας (π.χ αρρωστεια) αλλα θα πήγαιναν:

ΜΦ Ανενταχτος Κεντροδεξιος

ΨΛ Ανενταχτη κεντροαριστερη (δεν ψηφισε)

ΜΚ αναρχοαριστερος, χριστιανός (συνειδητη αποχη στις εκλογες)

ΑΓ Ανενταχτος αριστερός, χριστιανος (ψηφο κατα συνειδηση από ολο το εκλογικο φασμα)

ΠΞ Ανενταχτη κετρωα (δεν ψηφισε)

ΖΜ Πασοκα κεντραριστερη

ΜΓ ΚΚΕ με εγγεγραμενη

ΜΑ δεξιος, ΝΔ, χριστιανος

ΒΑ Δεξιος, κατα συγκαταβαση Νεοδημοκρατης, χριστιανος

ΚΑ Φοιτητρια, κομματικα ανενταχτη

ΖΒ Κεντρο Πασοκιζων, πατριωτης

ΜΝ κεντροαριστερη, τεως Πασόκα

ΚΑ επιχειρηματιας, φιλελευθεροι

ΜΦ Δεξια, δωδεκαθεϊζουσα

ΜΓ Ολυμπιακος (ΟΣΦΠ), χριστιανος

ΚΙ Νεοδημοκρατισα

ΡΝ Πασοκιζων μεταφυσικιζων

ΒΦ Κεντροδεξιος

ΖΚ Συριζα

ΧΚ Απολιτικ με μεταπτυχειακο

ΒΞ Μανταμ άσχετη από Μονακο

ΑΞ Απολιτικ Rave party

ΜΑ 14 ετων, αναρχο-πατριωτισα, χριστιανη

ΠΣ Ιερομοναχος

ΠΒ διανοουμενος, νεοφιλελευθερος, χριστιανος

ΣΒ Ακροδεξιος-τ.ΠΑΣΟΚ

ΑΛ Συνωμοσιολογος -αντι NWO

Βγαζετε συμπερασμα;

Μάρκομ Ξ είπε...

προς θεοπρόβλητο:

Ναι. Περίεργες παρέες έχεις...

φιλικά
Μάρκομ Ξ

Β.Δ.Καργούδης είπε...

"Εν Χριστώ" Αδελφέ(ή)
@Θεοπυροβολημένε
(κατά Γιάκοβ)
@Θεοφρίκουλα
(όπως εγώ σε βλέπω και φτύνω τον κόρφο μου), και
@Θεο/πρό"ΒΛΗΤΕ"
(όπως εσύ διαχειρίζεσαι τα σπλάτερ/ενύπνιά & τις Θείες ονειρώξεις σου).

Αν κάνεις τον κόπο
-σε ένα διάλλειμμα του πυρετώδους διαλόγου σου με το(ν) Θείο-
να ξαναδιαβάσεις το ποστ και τα σχόλια,
δεν θα δυσκολευτείς
(ακόμα και συ)
να αντιληφθείς ότι (πέραν ΟΛΩΝ των άλλων,
ΔΕΝ ΣΟΥ απευθύνθηκα ΚΑΘΟΛΟΥ!

Και άρα...
(μη συνεχίσω γιατί φοβάμαι ότι η αυτοσυγκράτησή μου θα υποχωρήσει άτακτα μπροστά στο μέγεθος του θράσους & της Κ.Δ.Ο.Α σου)

Ως ελάχιστη όμως ένδειξη

(για ευγένειες και τέτοια, φυσικά δεν συζητώ, ούτε και είμαι ΤΟΣΟ αφελής να απαιτώ τέτοιες "μικρολεπτομέρειες"
από διάφορους τρελο"Παϊσιους"/νούμερα, που -ενθαρρυμένοι προφανώςαπό το ότι ΚΑΠΟΤΕ μπορεί και να μας διασκέδαζαν-,
εννοούν να ταλαιπωρούν ΑΚΟΜΑ & ΤΩΡΑ τις φτωχές μας ζωές)

ότι, ακόμα και τώρα,
-παρ όλα τα τρανταχτά επιφαινόμενα-,
εξακολουθείς τουλάχιστο να παραμένεις
(σε πείσμα των ομοίων & ομοδόξων σου)
λογοκρατούμενο δίποδο,

φέρσου όπως θα έκανε ο οιοσδήποτε άνθρωπος της διπλανής πόρτας!.. Που

-ευρισκόμενος
(άγνωστο πώς & γιατί)
μαζί με ένα σύνολο άλλων ανθρώπων στο σαλόνι από κάποιο κονάκι
(ακάλεστος ο ίδιος)-

θα έβλεπε εμβρόντητος τη νοικοκυρά που γυρίζει το δίσκο με το τρατάρισμα, να τον παραλείπει με νόημα, και να "περνάει" δίσκο & τρατάρισμα στον αμέσως επόμενο....

Ανώνυμος είπε...

Όχι Λεβέντη μου θεοπυροβολημένε.

Εγώ είπα απλά να πας να τα λες εκεί που σε παίρνει , ή μάλλον που σεέχουνε για pet ( ξέρεις πού ! )

Μη στενοχωριέσαι όμως. ¨οσο μένεος εσύ και σχολιάζεις εδώ , για λόγους αισθητικής και μόνο θα απέχω ;)

Το πεδίο ελεύθερο ( γιατί ορέ αυτός μου θυμίζει το Μη κρασιάτη ;;; )

Γιάκοβ

zalion είπε...

Γιακοβ αφου στου Σαραντακου ειδε κι αποειδε ειπε να δοκιμασει κι αλλου τη ζουρλα του. Λεφτηδες δωστε λιγο βαση στον μουρλο γιατι θα τα κανει και δω ροϊδο.

LeftG700 είπε...

ΜΕ ΤΟ ΧΕΡΙ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ


Παιδιά, ο Θεοπρόβλητος έρχεται ως σχολιαστής για δεύτερη μόλις φορά στο τσαρδί μας. Δεν τον ξέρουμε από παλιά, όπως εσείς. Φαίνεται ότι ορισμένοι έχετε ράμματα για τη γούνα του. Σεβαστό (δεν μπαίνουμε στη συζήτηση αν είναι δίκαιο ή άδικο).

Όμως, περιμένουμε να σεβαστείτε κι εσείς κάτι (ανθρώπινο όχι πολιτικό):

Μας λυπεί αφάνταστα όχι μόνο "ένας άνθρωπος που τον αλυσοδένουνε", αλλά κι ένας άνθρωπος που τον πετροβολούνε.

Όπως συνηθίζουμε να λέμε: Έχουμε εμπιστοσύνη στο λαό. Γι' αυτό και δεν έχουμε καμία απαίτηση να συμμεριστεί τη λύπη μας. Και επίσης γι' αυτό έχουμε μεγάλες προσδοκίες ότι θα τη σεβαστεί.


Τα λέμε

Ενη είπε...

Αριστερά Φιλαράκια,

Παει και τελείωσε, εισαστε τοσο πολύ "παραζαλισμένοι" με τα "ενδότερα της Αριστεράς" που δεν με διαβάζετε η δεν με καταλαβαίνετε.

Νομίζετε οτι μιλάτε στη "συντροφισσα του ΠΑΣΟΚ" απο το παρελθόν.
Εχω πει οτι το ΠΑΣΟΚ το αποχαιρέτησα απο τίς αρχές του ΄90.

Σας μιλάω σήμερα, για το σήμερα κι εσεις εκει στις αφίσσες του Μαρξ-Ενγκελς του ΠΑΣΟΚ.

Ετσι ομως ξεκαθάρισε και για μενα η απορία ,γιατί κι εσεις εχετε μεινει (ως κομμα εννοω) στο παρελθόν. Σκεφτεστε με ορους απο ο,τι μαθατε στα πρώτα σας "κομματικά μαθήματα" και νομίζετε οτι ολοι εχουμε πάθει "πνευματική αγκύλωση" και δεν ειναι δυνατόν να βλέπουμε τη σημερινή πραγματικότητα.
Γιατί; Επειδή δεν ταιρίάζει σ΄αυτά που μάθαμε ¨"απ. εξω κι ανακατωτά".

Φιλαράκια, ο,τι εχω γράψει αφορούν ολα το σημερα, τη σημερινή κυβέρνηση, τα σημερινά προβληματα, τα σημερινά γεγονότα,τις σημερινές συγκυρίες σε ο.τι αφορά την Ελλάδα και σε ο,τι συμβαίνει στον ΄παγκόσμιο χώρο, οπου ζούμε ολοι σήμερα.

Δεν ειμστε κάπου περίκλειστοι και λέμε τα δικά μας.

Διαβάστε, αν θέλετε τα σχόλια μου, και απαντήστε μου σ΄αυτά που αναφέρομαι, οχι στις ιδεολογίες, στα συγκεκριμένα γεγονότα.

Αλλιως, καιει τζάμπα η λάμπα.

Theoprovlitos είπε...

A. Στου κου Σαραντακου ουτε είδα ουτε αποειδα. Απλα σεβαστικα την επιθυμια του να μην σχολιασω πλεον διοτι το συγκεκριμενο συγκροτημενο γκρουπούσκουλο της καμουφλαρισμενης Ακροδεξιας εις Μεσαιο Χωρο, εν χωρω και με αναρθρες κραυγες επιδιδετο σε ενα υβρεολογιο εναντιον μου (καλη ωρα) χωρις ΦΥΣΙΚΑ να απανταει με επιχειρηματα σε επιχειρηματα.

Μπορει ο κος Σαραντακος εκ Βρυξελλων ορμωμενος να αρεσκεται σε τετοιες λυκοφιλιες (αχ αυτες οι ατιμες οι επαγγελματικες υποχρεωσεις) πλην ομως και εγω σεβαστηκα τς επιλογες του. Απλα γνωριζεις εξ ονυχος των λεοντα.

Β. Επειδη επεσε συρμα και μαζευτηκε και τριτος κλακαδορος του αυτομολημενου Μεσαου Χωρου της επιχειρηματικης διαπλοκης, της με το αζημιωτο επανιδρυσης του κρατους και της απελευθερωσης της επιχειρηματικοτητας, το αν θα γραφω ή οχι όπου θελω ειναι δικη μου επιλογη και του φιλοξενουντος.

Β Αν δεν σας αρεσει οτι γραφω δοκιμαστε να απαντησετε με επιχειρηματα, ετσι γι αλλαγη, καθοτι το υβρεολογιο ειναι το καλυτερο καμουφλαζ του ιδεολογικου ΤΙΠΟΤΑ ακομα και αν διανθιζεται με φλυαρίες και πομφωδεις εκφρασεις.

Γ Νομιζω οτι η φασιζουσα συμπεριφορα ειναι προδηλη και θλινερη αν αναλογιστη κανεις οτι αφορα και στο δημοτικο ραδιοφωνο. Αλλα ΕΥΤΥΧΩΣ γιατι πεφτουν οι μασκες και πλεον, τα φασιστοειδη των οποίων η δημοκρατικοτητα εξαντλειτai σε κομματικά pedigree αποκαλυπτεται.

Ειναι η ΙΔΙΑ ΑΚΡΙΒΩΣ με εκεινους που μας κουβαλησαν το ΔΝΤ στην Ελλαδα απλά από αλλα ποστα. Και που τωρα παριστανουν τους αντιστασιακούς.

Καλε κοριτσια, που να τρεχετε στο Συνταγμα με τα τακούνια...

Theoprovlitos είπε...

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟ ΜΕΣΑΙΟ ΧΩΡΟ

Ο τότε αγοράζων κρατιστής νυν ξεπουλων φιλελευθερος εκ Κρητης. Μαντεψτε και με ποιο πολιτκο χωρο διαπλεκομενος.

http://activistis.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=5142%3A2010-07-16-09-23-40&catid=57%3A2009-02-09-08-29-51&Itemid=72

zalion είπε...

Λεφτηδες απο πλευρας μου δε θα πω τιποτε αλλο για τον Θεοπυροβολημενο. Απαντα ο ιδιος για μενα με τις εμετικες υπονοησεις για τον Σαραντακο. Τα αλλα που αναφερονται και σε μενα ανηκουν στη σφαιρα της ψυχιατρικης και δε ειναι του γνωστικου μου αντικειμενου

LeftG700 είπε...

Φίλε Β.Δ.Καργούδη,


Δεν ξέρουμε αν το έχεις αντιληφθεί, αλλά με το μεσοπρόθεσμο που έρχεται και το νέο δάνειο, δεν θα υπάρχουν πια γήπεδα για να διαλέξουμε. Θα έχουν όλα ενεχυριασθεί! Επιτέλους, υπάρχει και μια πραγματικότητα. Δεν μπορείς να την αγνοείς.

Σύμφωνοι, πολλοί από τους Αγανακτισμένους κατέβηκαν μόνο και μόνο επειδή κουδούνισαν λιγότερα μπικικίνια στην τσέπη τους κι όχι επειδή πεινάνε. Και πολλοί θα βρεθούν απέναντι. Αλλά, πρώτον: δεν μπορούμε να ξέρουμε ποιοι είναι αυτοί, αν δεν βρεθούμε ανάμεσά τους. Δεύτερον: ο σκοπός είναι να ελαχιστοποιήσουμε όσους θα βρεθούν απέναντι και ούτε αυτό μπορεί να γίνει αν δεν ανακατευτούμε μαζί τους για να μας πουν τα δικά τους κι εμείς τα δικά μας. Τρίτον: η ανάγκη δεν είναι κατ’ αρχήν αυτό που κινητοποιεί τους ανθρώπους; Μα είναι «ανάγκη πολυτελείας», θα μας πεις. Έστω. Είναι όμως και μια ευκαιρία να τους συναντήσεις και να εγκαταστήσεις (πιθανόν) μια κάποια γραμμή επικοινωνίας. Δεν είναι προτιμότερο από το να κάνουμε ασκήσεις κοινωνιολογίας από τον καναπέ μας;

Τέταρτο και όχι αμελητέο: Η κοινωνία είναι κ α ι αυτά που λες. Αλλά μπορούμε να μείνουμε έξω από την κοινωνία επειδή κάποιοι, έστω και πολλοί, δεν έχουν τις «προδιαγραφές»;


Τα λέμε

LeftG700 είπε...

Φίλε Θεοπρόβλητε,


Μα τι είναι οι άνθρωποι; Όντα απολύτως ορθολογικά, ηθικά και πάντα συνεπή στην πράξη με όσα υποστηρίζουν στα λόγια; Χωρίς αντιφάσεις και αυταπάτες και ιδιοτελή συμφέροντα; Αυτοί είναι Θεοπρόβλητε κι άλλους δεν έχει. Ή μένουμε μ’ αυτούς ή παίρνουμε τα βουνά! Ποιο είναι πιο χρήσιμο;


Τα λέμε

LeftG700 είπε...

Φίλε Νίκο Ποιοτικέ, προσυπογράφουμε. Και η ιδέα σου μάς έκανε κλικ! ;-)


Τα λέμε

LeftG700 είπε...

Φίλε Μάρκομ Ξ,


Το (τα) σχόλιό σου είναι κάπως πυκνό κι επειδή γύρισα λίγο πριν απ’ το Σύνταγμα δεν με παίρνει γι’ απόψε (ιδίως αν βάλεις στο λογαριασμό και κάνα δυο-τρία κουτάκια άμστελ). Θα τα πούμε αύριο.


Τα λέμε

LeftG700 είπε...

Φίλη Ένη,


Κατ’ αρχήν να είσαι σίγουρη ότι τα σχόλιά σου (όπως και όλα) τα διαβάζουμε και, συχνά, επειδή συνήθως είναι και κάπως μεγάλα (κανένα πρόβλημα!), όχι μόνο μια φορά.

Δεν ξέραμε ότι είσαι αποχωρήσασα από το ΠΑΣΟΚ. Όμως, δεν δίνεις αυτή την εντύπωση (αυτό το λέμε χωρίς καμία ειρωνική πρόθεση). (Για να μη γενικεύουμε, ας πούμε καλύτερα ότι εμείς δεν το καταλάβαμε).

Λες ότι δεν βλέπουμε τη σημερινή πραγματικότητα. Εδώ μας αδικείς. Δεν φαίνεται και απ’ όσα γράφουμε και απ’ όσα σχολιάζουμε ότι έχουμε, αν όχι πλήρη, τουλάχιστον σε κάποιο καλούτσικο βαθμό συνείδηση τού πόσο δύσκολα είναι τα πράγματα; Ούτε παραδείσους τάζουμε (και με τι εξουσία άλλωστε;), ούτε σε επαναστάσεις καλούμε.

Βέβαια, διαφωνούμε μαζί σου στο δια ταύτα. Δεν μπορείς να ζήσεις μ’ αυτό; :-)


Τα λέμε

LeftG700 είπε...

Φίλε Μάρκομ Ξ,


Σχολιάζουμε με καθυστέρηση μιας μέρας (σόρυ) το τετραπλό σχόλιό σου ακολουθώντας τα τέσσερα «κεφάλαιά» του. Λοιπόν:

Για το Α´ τμήμα τού σχολίου σου: Κατ’ αρχήν, θα συμφωνήσουμε απολύτως ότι κανένα Facebook δεν ξεκίνησε τίποτε. Όσο για το μπαρούτι, νομίζουμε ότι το μάζεψε η πραγματικότητα αλλά και η αριστερή αντίθεση σ’ αυτήν. Γιατί, παρά τις ανεπάρκειές της, δεν μπορούμε να δεχθούμε ότι δεν συνέβαλε καθόλου στη συνειδητοποίηση (την όποια συνειδητοποίηση) αυτού τού κόσμου. Κι εδώ υπάρχει ένα παράδοξο: ενώ ο κόσμος έχει φτάσει ως το Σύνταγμα παρακινημένος και από τα «μεγάφωνα» τής Αριστεράς και έχοντας εν μέρει και δικά της συνθήματα στο στόμα, δεν θέλει να ακούει για αριστερά κόμματα και ιδεολογίες. Τώρα γιατί δεν θέλησε κανένα κομμάτι τής Αριστεράς να βάλει φωτιά, εμείς είμαστε πεπεισμένοι ότι η αιτία είναι μια: δεν έχει καμία απάντηση να δώσει στο ερώτημα που ασφαλώς ο δικός της τουλάχιστον κόσμος θα έβαζε: «ωραία, πάμε Σύνταγμα· και μετά πού;».

Για το Β´ και το Γ´: Φυσικά και η θέση μας είναι εκεί. Όμως, ας μη γελιόμαστε. Επειδή η πραγματικότητα είναι πολύ πιο «πονηρή» από ό,τι έχει ο καθένας μας στο κεφάλι του, δες τι γίνεται: Αυτό που το «πλήθος» απορρίπτει (δηλαδή την πρωτοπορία η οποία ξέρει καλύτερα τι είναι καλύτερο) αναπαράγεται εντός του. Τι άλλο από πρωτοπορία είναι η μειοψηφία που συμμετέχει στη συνέλευση σε σχέση με την πλειοψηφία που εκτονώνεται μπροστά στη Βουλή ή κόβει βόλτες; Αυτό το χάσμα πώς γεφυρώνεται; Η γνώμη μας είναι ότι γεφυρώνεται μόνο από έξω (ή από τα πάνω, όπως θα έλεγε περιφρονητικά ένας αντιεξουσιαστής ή ένας «αμεσοδημοκράτης»). Αλλά το έξω δεν υπάρχει και δεν είμαστε αισιόδοξοι ότι θα υπάρξει. Όπως είναι τώρα τα πράγματα δεν βλέπουμε τι διέξοδος θα μπορούσε να προκύψει από τους Αγανακτισμένους. Κι αν ήμασταν εμείς στη θέση τής Κυβέρνησης, δεν θα το «χτυπάγαμε».

Για το Δ´: Εστιάζουμε στο υστερόγραφό σου: Οι μπολσεβίκοι όμως τη ζήτησαν την εξουσία. Και πρότειναν και ποιος πρέπει να την πάρει (Όλη η εξουσία στα Σοβιέτ). Εδώ τι;


Τα λέμε