Προς πιστούς χριστιανούς και ιδίως ους εξ αυτών υιοθετούν τη θεωρία των δύο άκρων το ανάγνωσμα πρόσχωμεν

ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΑ τα σημερινά γεγονότα που διαδραματίστηκαν στο Πεντάγωνο, όταν οι για μήνες και μήνες απλήρωτοι εργαζόμενοι των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά (απλήρωτοι ακόμα και το μεροκάματο της μιας εργάσιμης ημέρας ανά εβδομάδα…) εισέβαλαν με τη βία στον προαύλιο χώρο, σπάζοντας τα προστατευτικά κιγκλιδώματα για να καταλήξουν, ψεκασμένοι με χημικά και ξυλοφορτωμένοι, στη ΓΑΔΑ… (για τους απληροφόρητους, μία καλή ενημέρωση εδώ).

ΑΠΟ ΤΟ ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ του αυτοκινήτου πήρε το αυτί μου κάτι σχετικές δηλώσεις τού υπουργού Δημοσίας (δηλαδή Αστικής) Τάξεως Νίκου Δένδια. Κάτι είπε περί άκρων που πρέπει να τεθούν στο περιθώριο, κάτι περί ιερών και οσίων που πρέπει, επί τέλους, να γίνουν σεβαστά, τέτοια, τα γνωστά. Μέχρι πρότινος το τροπάρι αυτό είχε αποδέκτες κυρίως τα κόμματα και τις οργανώσεις τής Αριστεράς —μια το ένα, μια το άλλο ή το παράλλο, ανάλογα με τη συγκυρία. Τώρα, καθώς η φτώχεια καλπάζει και εξαπλώνεται και η απελπισία θεριεύει, ο κύριος υπουργός στρέφει τα μεγάφωνα των κηρυγμάτων του προς τους εξαθλιωμένους σύγχρονους Αγιάννηδες. Που υπέκυψαν στον πειρασμό τής βίας και μάλιστα εις βάρος τών ‘‘Εθνικών’’ Ενόπλων Δυνάμεων (όπως έδειξε πρόσφατα η Εθνική Ένωση Αξιωματικών τής Πορτογαλίας, ο χαρακτήρας Εθνικές εν προκειμένω μπορεί να παίρνει παραπάνω από ένα και μόνο ένα πρόσημο· εξ ου και τα εισαγωγικά στη λέξη…).

ΕΧΕΙ ΚΑΘΕ ΛΟΓΟ ο κύριος υπουργός να μιλάει για τη βία τών άκρων (δύο είναι τα άκρα, γνωστό αυτό: οι φασίστες και οι ακραίοι αριστεροί, δηλαδή όσοι δεν είναι ‘‘υπεύθυνοι’’ αριστεροί, σαν τη ΔΗΜΑΡ…).

Πρώτον, είναι ο κατ’ εξοχήν αρμόδιος υπουργός, αυτός που έχει την ευθύνη του μονοπωλίου της κρατικής (αστικής) βίας. Στο οποίο βέβαια μονοπώλιο περιλαμβάνεται και ο κλάδος τών Ενόπλων Δυνάμεων, όταν τα πράγματα ‘‘σφίξουν’’, γι’ αυτό και οι κραυγές αγωνίας τού κυρίου υπουργού περί ιερών και οσίων  (και πάλι: όχι ότι ο ελληνικός στρατός έχει την παράδοση του πορτογαλικού, αλλά ο Δένδιας κρίνει σκόπιμο να φυλάξει τα ρούχα του…). 

Και δεύτερον, αισθάνεται πάνοπλος για ένα τέτοιο κήρυγμα μετά τη σκληρή γλώσσα (δηλαδή λόγια) που χρησιμοποίησε εναντίον τών μαχαιροβγαλτών τής Χρυσής Αυγής. Στο κάτω-κάτω, ποιος είναι καταλληλότερος για να εξομοιώσει τη βία της αγανάκτησης των εργαζομένων που αδυνατούν να θρέψουν τα παιδιά τους με τη βία τών νεοναζιστικών συμμοριών;

ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ ΑΔΕΛΦΟΙ, που τυχόν διαβάζετε αυτές τις γραμμές, κλείστε τ’ αυτιά σας σε αυτές τις ρητορικές τής καπηλείας ιερών και οσίων. Κλείστε τ’ αυτιά σας στην αποκήρυξη της βίας «οποθενδήποτε και αν προέρχεται». Κάνοντας κάτι τέτοιο, δεν προδίδετε καθόλου την πίστη σας. Το αντίθετο! Την υπερασπίζεστε σθεναρά. Κι αν δεν μας πιστεύετε, κι αν ακόμα νομίζετε ότι ψαρεύουμε στα θολά νερά και πάμε να σας τυλίξουμε στα δίχτυα μας, δείτε τις παρακάνω εικόνες βίας κάποιων άλλων δύο άκρων. Δείτε τις προσεκτικά και προσπαθήστε να τις ‘‘διαβάσετε’’ (πα’ να πει, να κατανοήσετε το συμβολικό νόημά τους και τις προεκτάσεις του):

ΛΟΙΠΟΝ, ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ ΑΔΕΛΦΟΙ, καταλάβατε τώρα γιατί σας είπαμε ότι η άρνηση να υιοθετήσετε τη θεωρία τών δύο άκρων, αυτήν δηλαδή που εξομοιώνει το θύμα με τον θύτη προς χάρη τού ‘‘μέτρου’’ και της ‘‘σωφροσύνης’’ να ακολουθούμε τη ‘‘μέση’’ οδό (δηλαδή τη διαιώνιση της υπάρχουσας άθλιας τάξης πραγμάτων) δεν ισοδυναμεί με προδοσία τής πίστης σας, αλλά με την υπεράσπισή της;

Και καταλάβατε σε τι σας καλούν να συμπράξετε και να συνεργήσετε όλοι αυτοί οι κήρυκες της συμφιλίωσης των τάξεων και της ‘‘αρμονικής’’, ‘‘ανοιχτής’’, ‘‘φιλελεύθερης’’ κοινωνίας;

Θα σας το πούμε κι αυτό με μία εικόνα. Είναι η εικόνα που στην πραγματικότητα, καλώντας σας να πυκνώσετε τις τάξεις τής σιωπηρής, υπομονετικής, και ‘‘κεντρώα’’ ‘‘ουδέτερης’’ πλειοψηφίας, σας καλούν να προσκυνήσετε. Ναι! Η ‘‘ουδετερότητα’’ στην οποία σας καλούν ισοδυναμεί απόλυτα με το να πέσετε στα γόνατα μπροστά σ’ αυτή την εικόνα και σε όσα κι αυτή με τη σειρά της, όπως όλες οι εικόνες, συμβολίζει:

ΘΑ ΤΟ ΚΑΝΕΤΕ;