Γιατί δεν θα υπογράψουμε την πρόταση νόμου τού ΚΚΕ για την κατάργηση των Μνημονίων και των Δανειακών Συμβάσεων

1. Γιατί, δεδομένου του γεγονότος ότι από την παρούσα Βουλή επ’ ουδενί λόγω μπορεί να προκύψει η απαιτούμενη πλειοψηφία, δεν καταλαβαίνουμε καθόλου μα καθόλου ποιο θα μπορούσε να είναι το πρακτικά χρήσιμο αποτέλεσμα μιας τέτοιας κίνησης για το εργατικό και αριστερό κίνημα.

2. Γιατί δεν καταλαβαίνουμε, επίσης καθόλου μα καθόλου, τι θετικό για το κίνημα θα μπορούσε να εγγραφεί στο συμβολικό/επικοινωνιακό πεδίο. Οι αντιμνημονιακές διαθέσεις της συντριπτικής πλειοψηφίας τού ελληνικού λαού έχουν καταγραφεί άπειρες φορές από την εποχή τού πρώτου μνημονίου. Με αποκορύφωμα τις πρόσφατες διπλές εκλογές, ιδίως αυτές τού Ιουνίου. Τι είναι μερικές χιλιάδες υπογραφές μπροστά σε κάποια εκατομμύρια αντιμνημονιακών ψήφων;

3. Γιατί όχι μόνο δεν καταλαβαίνουμε τι θετικό μπορεί να προκύψει για το ίδιο το ΚΚΕ —όπως προφανώς υπολογίζει η ηγεσία του, αφού, σύμφωνα με τα προηγούμενα, δεν μένει κάτι άλλο—, αλλά, αντίθετα πιστεύουμε ότι αυτοπυροβολείται:

● επειδή εμφανίζεται να ποδοπατάει τις δικές του διακηρύξεις για την ανεπάρκεια τού αντιμνημονιακού και μόνο αγώνα

● επειδή   εμφανίζεται ανακόλουθο με την πάγια θέση του να μην αποδέχεται το κοινοβούλιο ως κύριο πεδίο αντιπαράθεσης ή ως τον πυροκροτητή τού κινήματος

● επειδή εμφανίζεται να αντιφάσκει με την επίσης πάγια (και σωστή) θέση του ότι η ελληνική κοινωνία δεν είναι έτοιμη για μεγάλες αλλαγές. Έτσι, ακόμα κι αν ως δια μαγείας η Βουλή αποφάσιζε την κατάργηση Μνημονίων και Δανειακών Συμβάσεων, εξέλιξη που θα έδινε το σύνθημα για μία πορεία σύγκρουσης με τα Διευθυντήρια της ΕΕ, τι καλό θα μπορούσε να προκύψει με τον λαό απρόθυμο και ανέτοιμο γι’ αυτή τη σύγκρουση;

4. Γιατί η ιδέα με βάση την οποία θα ωφεληθεί, υποτίθεται, το εργατικό και λαϊκό κίνημα (= η αποκάλυψη των υποκριτικών κατά το ΚΚΕ αντιμνημονιακών διακηρύξεων του ΣΥΡΙΖΑ, στην περίπτωση που δεν υπερψηφίσει την πρόταση νόμου) είναι απολύτως περιττή! Η κόκκινη γραμμή, πέρα από την οποία θα επέλθει η σύγκρουση, δεν έχει χαραχθεί ακόμα ούτε από τον ΣΥΡΙΖΑ και, κυρίως, ούτε από τον ίδιο τον κόσμο που τον ακολουθεί, αλλά και από ευρύτερες μάζες. Τι είδους αποκάλυψη είναι αυτή, όταν, εκείνο που υποτίθεται ότι θα αποκαλυφθεί (το οποίο δεν είναι βέβαια η υποκρισία τού ΣΥΡΙΖΑ, αλλά οι ταλαντεύσεις του και η ρευστότητα στο εσωτερικό του τοπίο)  ο κόσμος το έχει τούμπανο; —συμπεριλαμβανομένου και τού ΚΚΕ, το οποίο, όπως είπαμε παραπάνω, υποστηρίζει σταθερά τη διάγνωση ότι το επίπεδο της συνειδητοποίησης του λαού είναι ακόμα πολύ χαμηλότερο από το απαιτούμενο;

5. Γιατί μία τέτοια πρωτοβουλία δεν έχει κανένα νόημα, αν δεν συνοδεύεται από κάτι που έπρεπε να έχει προηγηθεί: την προσέγγιση με την υπόλοιπη Αριστερά (κυρίως τον κοινοβουλευτικό ΣΥΡΙΖΑ, αλλά όχι μόνο) με σκοπό τη δημιουργία ενός πραγματικού λαϊκού/αριστερού μετώπου, το οποίο, εκκινώντας από αντιμνημονιακές θέσεις, θα επεξεργαζόταν τα επόμενα βήματά του για όλες τις πιθανές εξελίξεις. Αυτό είναι κάτι που το ΚΚΕ το αποκηρύσσει μετά βδελυγμίας με κύριο επιχείρημα την αντίθεσή του σε συμφωνίες κορυφής. Πώς λοιπόν τώρα ζητάει την ψήφο αυτών τών κορυφών;

6. Γιατί η ιδέα τής πρότασης του συγκεκριμένου νόμου, ιδέα που η ηγεσία τού ΚΚΕ εμπνεύστηκε σε στιγμές πανικού και αδιεξόδου (λίγες ημέρες μετά τις εκλογές τού Μαΐου, όταν τα καμπανάκια χτυπούσαν δαιμονισμένα), δεν είναι τίποτε διαφορετικό επί τής ουσίας από την προσπάθεια του πνιγμένου να πιαστεί από τα μαλλιά του. Δεν μπορούμε να συνεργήσουμε σε μία τέτοια αυταπάτη. Αντίθετα, έχουμε καθήκον να παροτρύνουμε το ΚΚΕ να κινηθεί για να μπορέσει να επιπλεύσει. Κάτι που κάνουμε σταθερά από τις πρώτες ημέρες τού blog.

7. Γιατί όταν δύο αναρτήσεις πιο πίσω, δια μέσου κομψών διατυπώσεων και αθώων (δήθεν) ερωτήσεων σαρκάζαμε τον ΣΥΡΙΖΑ που βρήκε παπά (τα βασανιστήρια στη ΓΑΔΑ) και νόμιζε ότι θα έθαβε μόνος του (και μόνος αυτός δοξαζόμενος, αν μας εννοείτε…) το αυγό τού κρατικού φιδιού, δεν μπορούμε τώρα να προσυπογράψουμε μία κομματική συνδικαλιά τού ΚΚΕ, η οποία ως μοναδικό σκοπό έχει το θάψιμο του ΣΥΡΙΖΑ και τη συσπείρωση των εναπομεινάντων πιστών τής αυτοκαταστροφικής γραμμής τού Περισσού. Για λόγους που εξηγήσαμε με σαφήνεια παραπάνω, η συνδικαλιά αυτή δεν χρειάζεται βέβαια τη δική μας καταψήφιση για να πέσει στο κενό. Έτερον εκάτερον. Α left has to do, what a left has to do…    

Στη photo, πιτσιρικάς που καπνίζει μεν, αλλά κρίνει πως δεν είναι ακόμα ώρα να ανάψει το τσιγάρο του. Από το cremitafina.blogspot.gr.