Δευτέρα 14 Ιανουαρίου 2013

Από το κουπόνι τής Δευτέρας 14/1/2013: Σόιμπλε – Τσίπρας, σημειώσατε...




Δεν μπορούμε να ξέρουμε τι προσδοκούσαν από τη συνάντηση του Αλέξη Τσίπρα με τον Γερμανό Υπουργό Οικονομικών οι επιτελείς τού ΣΥΡΙΖΑ και ο ίδιος. Η μόνη υπόθεση που μπορούμε να κάνουμε: ενίσχυση του ηγετικού προφίλ του σε ευρωενωσιακό επίπεδο. Αν πέφτουμε μέσα, οφείλουμε να παραδεχθούμε ότι το εγχείρημα πέτυχε ως προς τον αντικειμενικό σκοπό του (ΑΝΣΚ στη στρατιωτική ορολογία): ο Σόιμπλε όντως δέχθηκε τον Τσίπρα και συνομίλησαν επί περίπου μισή ώρα χωρίς να τον χαστουκίσει ή να του σερβίρει καφέ με καθαρτικό.

Δεν θα διαφωνήσουμε επί της αρχής: Δεν ζούμε μόνοι μας στον κόσμο και το πόσο ‘‘ζυγίζουν’’ οι εκπρόσωποί μας σ’ αυτόν, ιδίως στη μικρότερη κλίμακα μίας υπερεθνοκρατικής ένωσης στην οποία συμμετέχουμε, έχει τη σημασία του, κυρίως για την εσωτερική πολιτική αρένα. Ούτε πάλι έχουμε το παραμικρό πρόβλημα επειδή ο Τσίπρας «έσφιξε χέρια με τον διάβολο». Αυτά είναι για τους αριστερούς τής πολυπληθούς διακομματικής ΚΟΒΑ (Κομματική Οργάνωση Βάσης Αφελών) και όσους έχουν κοντή ή άκρως επιλεκτική μνήμη τής Ιστορίας ή αντιπολιτεύονται εξ αριστερών τον ΣΥΡΙΖΑ με φτηνά προπαγανδιστικά τρικάκια, χωρίς να συνειδητοποιούν ότι κατουράνε στη θάλασσα και είναι πολύ πιθανό να το βρουν στο αλάτι...[1]

Τα προβλήματά μας είναι άλλα. Θα τα εκθέσουμε, αριθμώντας τα κατά τη λογική εκτύλιξη του σκεπτικού μας κι όχι υποχρεωτικά κατά το βαθμό της βαρύτητάς τους:

1. Ο διάβολος είναι έξυπνος. Είναι δεδομένο ότι σε υπολογίζει και σε παραϋπολογίζει[2]  από τη στιγμή που ξέρει ότι είσαι η αξιωματική αντιπολίτευση και πολύ πιθανό να είσαι ο πυρήνας τής επόμενης κυβέρνησης που θα προκύψει από εκλογές. Αυτό είναι μία απλή και προφανής ιδέα, η οποία δεν παρουσιάζει ιδιαίτερες δυσκολίες, αν αποφασίσεις να την εξηγήσεις πειστικά στο ακροατήριο που σε ενδιαφέρει. Πόσο λοιπόν ήταν αναγκαίο να σφίξεις χέρια μαζί του;

2. Ακριβώς επειδή τα παραπάνω είναι μία απλή και προφανής ιδέα, δεν προκύπτει από τη συνάντηση τίποτε περισσότερο από την απλή και προφανή επιβεβαίωση μιας απλής και προφανούς ιδέας. Κοντολογίς, άνθρακες ο θησαυρός. Ούτε ο αρχαίος Δημοσθένης δεν θα μπορούσε να του δώσει λίγη επιπλέον λάμψη. Θα του δώσουν οι επικοινωνιολόγοι της Κουμουνδούρου;;;

3. Προφανώς και ο Τσίπρας δεν ‘‘πουλήθηκε’’ στον Σόιμπλε ούτε βέβαια κι ο δεύτερος στον πρώτο. Είπαν ο καθένας τα δικά του. Ο μεν Τσίπρας «τα μνημόνια έχουν αποτύχει», ο δε Σόιμπλε «There Is No Alternative». Από αυτή την άποψη λοιπόν no news, good or bad. Σωστό;

4. Λάθος! Γιατί από τη συνάντηση προέκυψε κάτι νέο. Κάτι που οι επιτελείς τής ηγετικής ομάδας τού ΣΥΡΙΖΑ, μπροστά στην πρεμούρα τους να αναδείξουν τον Τσίπρα ως τον Έλληνα αριστερό ηγέτη ευρωπαϊκής εμβέλειας, δεν σκέφτηκαν[3] —να ήταν το μόνο... Τι ήταν αυτό που προέκυψε, ήθελαν δεν ήθελαν;

5. Μα τι άλλο από την αποτυχία τού άτυπου αλλά στην ουσία συντελεσμένου πρώτου γύρου τών διαπραγματεύσεων α λα ΣΥΡΙΖΑ[4] με τον εκπρόσωπο τών αφεντικών τής Ευρωπαϊκής Ένωσης;

Elementary, our dear Watsons! ;-)


[1] Φυσικά, δεν συμπεριλαμβάνουμε σε αυτή την κατηγορία εκείνους που κάνουν κριτική στον ΣΥΡΙΖΑ τάχα εξ αριστερών, ενώ είναι καραδεξιοί τού κερατά!

[2] Ακόμα κι αν δεν το δείχνει! Ο διάβολος είναι άσος στην πόκα!

[3] Ούτε ακόμα κι εκείνοι τής αριστερής ακαδημαϊκής ιντελιγκέντσια που έχουν αναλύσει άπειρες φορές στους φοιτητές τους το φαινόμενο της ετερογένειας των σκοπών —όπου πηγαίνεις για μαλλί και βγαίνεις κουρεμένος!...

[4] Σύμφωνα με αναρίθμητες δηλώσεις στελεχών τού ΣΥΡΙΖΑ και του ίδιου τού Αλέξη Τσίπρα (για να μη ξεχνιόμαστε): «Διαπραγματεύσεις πραγματικές — και όχι για τα μάτια τού κόσμου—, σκληρές και από τη σκοπιά τών συμφερόντων τού ελληνικού λαού».


Η εικόνα από το 123rf.com

54 σχόλια:

Khlysty είπε...

Μόνο μία παρατήρηση: η αποτυχία μπορεί να χαρακτηριστεί ως τέτοια, μόνο αν ο στόχος ήταν η διαπραγμάτευση. Τι εννοώ;...
Επειδή σας/μας αρέσουν τα του ποδοσφαίρου, θα έλεγα ότι η συνάντηση Τσίπρα-Σόιμπλε είναι οι πρώτες αναγνωριστικές μπαλιές σε ένα ντέρμπι, όπου οι δύο ομάδες ψάχνουν και ψάχνονται. Προσωπικά, θεωρώ ότι κανένας από τους δύο δεν θέλησε να βάλει γκολ ή να κάνει φάουλ, εξ ου και το... νερόβραστρον της συνάντησης. Ειδώθηκαν, είπε ο καθείς αυτό που πιστεύει και... τέλος για την ώρα.
Κατά την άποψή μου, ο Σόιμπλε ξέρει ότι στην επόμενη κυβέρνηση δύσκολα (μάλλον αδύνατο) θα είναι υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας -το πόστο μάλλον θα πάει στο SPD-, oπότε τίποτα δεν τον εμποδίζει να μιλήσει με τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης στην Ελλάδα και, κυρίως, τίποτα δεν τον υποχρεώνει να επιδιώξει η συνάντηση να είναι κόσμια. Άλλωστε, ξέρει ότι τον Στουρνάρα και τους υπόλοιπους του ΝΔΣΟΚΜΑΡ τους κάνει ό,τι θέλει ανά πάσα στιγμή: αυτοί μετράνε για την ώρα.
Για να μην κάνω κατάχρηση χώρου και χρόνου, θεωρώ ότι δεν ετέθη ποτέ θέμα διαπραγμάτευσης, ώστε να τεθεί και ζήτημα επιτυχίας της ή αποτυχίας της. Έχω κάποιες αμφιβολίες για τη χρησιμότητα αυτής καθαυτής της συνάντησης, ωστόσο, θεωρώ ότι δεν είναι και κακό που έγινε. Κατά τα λοιπά, μένει να δούμε αν ο Σόιμπλε θα αποδειχθεί καλός "οικοδεσπότης" ή θα αρχίσει τις κατινιές το αμέσως επόμενο διάστημα. Αυτά και... έρρωσθε!

Khlysty είπε...

Προφανώς "τίποτα δεν τον υποχρεώνει να ΜΗΝ επιδιώξει η συνάντηση να είναι κόσμια". Άτιμα γερατειά...

makis είπε...

http://www.twitlonger.com/show/kn6njn

Khlysty είπε...

Επίσης: αυτό δεν είναι και πολύ κακό...

Μάρκομ Ξ είπε...

Έχει λογική ακολουθία το σκεπτικό σας, αλλά ας μην ξεχνάμε ότι άλλο η διαπραγμάτευση με κυβέρνηση και άλλο η συνάντηση με αρχηγό αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Η αλήθεια είναι ότι κλίνω περισσότερο προς το σκεπτικό του Δελαστίκ:

http://www.iskra.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=10643:delastik-tsipras-soible&catid=72:dr-ekdilosis&Itemid=279

συντροφικά,
Μάρκομ Ξ

Υ.Γ. Η αλήθεια επίσης είναι ότι πιο πολύ με απασχολεί ότι η κουμανταδόροι του ΣΥΡΙΖΑ δεν θα βγάλουν τα σωστά συμπεράσματα από τη δημοσκοπική κάμψη (που ήταν αναμενόμενη, εφ' όσον δεν υπήρξε εδώ και μήνες δημοσκοπική εκτόξευση). Αλλά αν ξαναπιάσουμε αυτή την κουβέντα φοβάμαι ότι θα γίνω βαρετός (συνδικαλιστικό κίνημα, δουλειά μυρμηγκιού κλπ κλπ).

Μάρκομ Ξ είπε...

"...οι κουμανταδόροι.." και όχι "...η κουμανταδόροι..." Ντροπή μου! :-)

Khlysty είπε...

Αυτό του Δελαστίκ: "οι Γερμανοί αναγνωρίζουν εμμέσως με τη σημερινή συνάντηση ότι αυτή τη στιγμή η μοναδική εναλλακτική ομαλή λύση στην Ελλάδα είναι μια κυβέρνηση υπό τον ΣΥΡΙΖΑ" είναι όλα τα λεφτά. Όσο για τα συμπεράσματα σχετικά με την Public Issue, νομίζω ότι στον ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να κάνουν καλύτερη κατανομή εργασίας, if you catch my drift...

αλιευς είπε...

Αγαπητοί λέφτηδες,
Αν και δεν διαφωνώ καθόλου με τη λογική σας, νομίζω ότι υποτιμάτε το συμβολικό χαρακτήρα και την απήχηση που έχει μία τέτοια επίσκεψη στον "απλό" κόσμο! Και επειδή πιστεύω ότι είμαι μέλος της πολυπληθούς διακομματικής ΚΟΒΑ (και μη μας βρίζετε παρακαλώ) συντάσσομαι απολύτως με την αντίληψη που εκφράζει στο άρθρο της η Βασιλική Σιούτη (http://www.thepressproject.gr/article/36554/Giati-na-min-sunantisei-o-Tsipras-ton-Soimple), ότι δηλαδή"..... Ένας ηγέτης της αριστεράς που βλέπει την κοινωνία να εξοντώνεται από τους δανειστές και την πολιτική των μνημονίων, τα οποία καταγγέλλει, δεν έχει λόγο να συναντιέται με τον εμπνευστή τους. Μέλη της «κυβέρνηση Τσολάκογλου» και της «κατοχικής κυβέρνησης» χαρακτήριζε αυτούς που εφάρμοζαν τις ντιρεκτίβες του Σόιμπλε ο Τσίπρας. Για ποιο λόγο λοιπόν, όταν έχεις επιλέξει να κάνεις αντίσταση, να συναντιέσαι με τις «δυνάμεις κατοχής»; ειδικά όταν δεν έχεις σκοπό να διαπραγματευτείς μαζί τους, όπως κάνει η κυβέρνηση....".

LeftG700 είπε...

Φίλε Khlysty,


Επισήμως ασφαλώς και δεν ήταν διαπραγμάτευση! Τι να διαπραγματευθεί χωρίς κυβερνητική εξουσία; Αλλά επί τής ουσίας ήταν ένας πρώτος γύρος. Επαναλαμβάνω το ποστ, σόρυ, αλλά δεν έχω άλλα λόγια. Νομίζω ότι όποιος δεν το βλέπει αυτό δεν βλέπει καθαρά. Ακόμα κι αν το μόνο που ήθελαν οι δύο πλευρές ήταν ένα πρώτο eye contact, κι αυτό ακόμα εκεί πρέπει να ενταχθεί. Λες πως αμφιβάλεις για τη χρησιμότητα της συνάντησης αλλά από την άλλη πως δεν ήταν αρνητική. Θα διαφωνήσω. Ποιο είναι το κέρδος για τον ΣΥΡΙΖΑ; Ότι δέχθηκε ο Σόιμπλε τον αρχηγό του και δεν του έριξε πόρτα όπως ο Ολάντ ή η Κίρχνερ; Και λοιπόν; Ή ότι ο Τσίπρας τού έθεσε το ζήτημα του κατοχικού δανείου; Το ρεπορτάζ που επισυνάπτεις (δεν ξέρω πόσο είναι έγκυρο, περιμένω την αυριανή Αυγή) με χαλάει ακόμα πιο πολύ. Διότι εγώ καταλαβαίνω ότι το ζουμί είναι «θέλουμε να γίνουμε σαν την ‘‘καλή’’ Ευρώπη, βάλτε κι εσείς πλάτη». Ποια ‘‘καλή’’ Ευρώπη; Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι που λέει ότι όλη η Ευρώπη πηγαίνει κατά διαόλου αν δει κανείς την πορεία της από τη σκοπιά τών λαών;

Δεν ξέρω, φίλε Khlysty. Με ζώνουν φίδια αργά και σταθερά...


Τα λέμε

LeftG700 είπε...

Φίλε Μάκη,


Δεν καταλαβαίνω τι θέλεις να πεις με το λινκ τού Μηλιού. Η στόχευσή σου είναι επικριτική για τη συνάντηση ή το αντίθετο;


Τα λέμε

LeftG700 είπε...

Φίλε Μάρκομ Ξ,


Για το κατά πόσον είναι διαπραγμάτευση σε παραπέμπω στο σχόλιό μου παραπάνω προς τον Khlysty. Σωστά είναι αυτά που γράφει ο Δελαστίκ. Δεν κλονίζουν όμως την ουσία τής ανάρτησής μας ούτε κατά 0,0001 της κλίμακας Ρίχτερ! ;-) Κι αν βάλεις και τη συστημική προπαγάνδα που θα οργιάσει από αύριο (άρχισε από απόψε το βράδυ, στην τουβούλα), γάμα τα με μεγάλα γράμματα! ;-)


Τα λέμε


ΥΓ Θα την κάνουμε την κουβέντα για το "κάθισμα" του ΣΥΡΙΖΑ. Θα την κάνουμε σε άλλο ποστ. Κρατήσου σε φόρμα! ;-)

LeftG700 είπε...

Φίλε Khlysty,


Μήπως περισσότερο από όλα τα λεφτά είναι μια κοινοτοπία; Μήπως το πραγματικά όλα τα λεφτά είναι το ερώτημα μετά τον ΣΥΡΙΖΑ τοι, αν αποτύχει;


Τα λέμε

LeftG700 είπε...

Φίλε αλιέα,


Θέλει προσοχή η απάντηση στο σχόλιό σου. Θα μου επιτρέψεις να απαντήσω αύριο;


Τα λέμε

LeftG700 είπε...

14!

Khlysty είπε...

Κοίτα, υπό την έννοια που το θέτεις, τελικά όλα (μπορούν να) είναι κοινοτοπίες. Προσοχή: σε καμία περίπτωση δεν θέλω να υπερασπιστώ τους ΣΥΡΙΖαίους και τις όποιες ανοησίες κάνουν, αλλά, κάποια στιγμή θεωρώ ότι όλοι μας (κι όταν λέμε όλοι εννοούμε όλοι) να αποφασίσουμε τι σκατά θέλουμε να κάνει ο ΣΥΡΙΖΑς; Διότι, από ένα σημείο και μετά, έχω την αίσθηση ότι η όλη μανούρα οδηγεί σε lose-lose κατάσταση: άμα είναι πολύ επαναστατικός, θα χάσουμε την Ευρώπη, άμα είναι πολύ "θεσμικός" θα μας καβαλήσουν, άμα λέει "το ευρώ δεν είναι φετίχ" θα διώξει τους νοικοκυραίοι, άμα λέει "είμαι με τους κοικοκυραίοι", γίνεται εκφραστής των μικροαστών κλπ κλπ κλπ ad infinitum.
Τελικά, μήπως ο ΣΥΡΙΖΑς δεν είναι ο Τζίζους Κράιστ και δεν μπορεί να περπατήσει επί των υδάτων; Και επειδή παρακολούθησα (εκ του μακρόθεν) την κουβέντα στου Παπούλη για τις ριζούπολες, μήπως, τελικά η συνολική κριτική που γίνεται στον ΣΥΡΙΖΑ είναι γιατί εμείς -τελικά- δεν ξέρουμε πώς θέλουμε να είναι;
Όσο για το ερώτημά σου, για το μετά τον ΣΥΡΙΖΑ, θεωρώ ότι είναι στο χέρι μας να βοηθήσουμε ώστε να μην αποτύχει ή να αποτύχει λιγότερο απ' όσο οι άλλοι, ώστε να δημιουργηθούν συνθήκες αναγνώρισης του "καλού" και διαχωρισμού του από το "κακό". Κι αυτό δεν το λέω μανιχαϊστικά, αλλά περισσότερο ως ποιοτικό χαρακτηριστικό της διακυβέρνησης.

Ανώνυμος είπε...

Κλύστυ

η συζήτηση στο τσαρδί μου ξέφυγε σε διάφορα , αν και δική μου πρόθεση ήταν και είναι να καταθέσω τις απόψεις μου για την επικοινωνιακή πολιτεία του Σύριζα και μόνον . ΄Και τούτο γιατί , φαντάζομαι το αντιλαμβάνεσαι , στο τρέχον περιβάλλον , το επικοινωνιακό πλαίσιο λειτουργίας ενός σχηματισμού που στοχεύει εξουσία είναι σημαντικό ζήτημα , αν όχι πρωτεύον σε αυτές τις συνθήκες.

Λέφτηδες

Πραγματικά δεν αντιλαμβάνομαι τη λογική του δικού σας ερωτήματος , όπως το θέτετε στο ποστ . Ποιό ακριβώς είναι το ζητούμενο - αιχμή ;;;

Γιάκοβ

LeftG700 είπε...

Φίλε Khlysty,


Όταν είπα χθες κοινοτοπία, εννοούσα πως όλοι γνωρίζουν ότι, εκτός συγκλονιστικού απροόπτου, η μοναδική εναλλακτική κυβερνητική λύση (μετά από εκλογές, γιατί πάντα παίζει η λύση μη εκλεγμένων τεχνοκρατών) είναι ο ΣΥΡΙΖΑ. Δεν είναι επομένως δυνατόν οι μεθοδικοί και πραγματιστές Γερμανοί να το αγνοούν αυτό ή να το απωθούν.

Θα συμφωνήσω μαζί σου ότι μεγάλο μέρος τού ελληνικού λαού δεν ξέρει τι θέλει (ελπίζω να μη το θεωρήσεις υπερφίαλο αν σου πω ότι, χωρίς να είμαστε τίποτε σοφοί εδώ, έχουμε μία κάποια ιδέα για το τι θέλουμε). Όμως, φίλε Khlysty, βάση και κορυφή (= πολιτικά κόμματα) βρίσκονται σε διασύνδεση και επικοινωνία, δεν είναι δύο τελείως ξεχωριστά πράγματα. Συνδιαμορφώνονται, το ένα σκέλος επηρεάζει το άλλο διαλεκτικά. Δεν κομίζω γλαύκα, είμαι σίγουρος πως τα ξέρεις αυτά, και μάλιστα καλύτερα από εμάς, μια και έχεις περισσότερες εμπειρίες λόγω ηλικίας. Επομένως, τουλάχιστον όσο αφορά στον κόσμο που ακολουθεί τον ΣΥΡΙΖΑ, ένα κάποιο μερίδιο από αυτή τη μομφή πέφτει επάνω στην καμπούρα τού ΣΥΡΙΖΑ και κυρίως επάνω στην καμπούρα τής ηγετικής του ομάδας (θεωρητικά, κι εγώ μπορεί να είμαι απλό μέλος τού ΣΥΡΙΖΑ, δεν έχω όμως τις ίδιες ευθύνες με έναν επιτελάρχη, έτσι δεν είναι;)

Θα συμφωνήσω επίσης ότι ο ΣΥΡΙΖΑ (και κάθε αριστερό κόμμα που θα ήταν στη θέση του) βαδίζει σε τεντωμένο σκοινί, από τη στιγμή που δεν είμαστε σε καμία επαναστατική κατάσταση (όλες οι ‘‘αριστερές’’ συμφωνούν σ’ αυτό). Πώς τα πάει; Θα μας επιτρέψεις: σκατά! Για δύο κυρίως λόγους: Ο πρώτος είναι το ότι, παρά το γεγονός πως είναι εν δυνάμει η επόμενη κυβέρνηση ή ο επόμενος κορμός της, εξακολουθεί και είναι ένα σκορποχώρι όπου ο καθένας λέει ό,τι τού κατεβαίνει (συνήθως με βάση τις προσωπικές ‘‘αρχές’’ του). Αυτό όμως δεν είναι ισορροπία. Αυτό είναι ό,τι τού φανεί τού Λωλοστεφανή! Κι ο δεύτερος ότι, παρά το γεγονός πως υπάρχουν συλλογικές αποφάσεις και επεξεργασίες που αποτελούν ένα χρήσιμο οδηγό γι’ αυτή τη δύσκολη πορεία, αγνοούνται. Ένα παράδειγμα για το δεύτερο:

Χοντρικά μιλώντας, τι διαχωρίζει τον ΣΥΡΙΖΑ από τη ΔΗΜΑΡ στο ζήτημα του ευρώ; Ότι ο πρώτος σε αντίθεση με τη δεύτερη δεν έχει τη γραμμή ευρώ και ξερό ψωμί (= πάση θυσία). Σωστά; Σωστά. Εκφράζεται αυτό, ο εισπράττει ο κόσμος; Όχι. Και δεν είναι μόνο ότι δεν το εισπράττει ο κόσμος σε μαζική κλίμακα. Κοντεύουν να το ξεχάσουν και οι ίδιοι οι οργανωμένοι Συριζαίοι, μια και, ακόμα και στα κομματικά ΜΜΕ, η ‘‘λεπτομέρεια’’ αυτή, το θέλουμε το ευρώ, αλλά..., είναι ξεχασμένη. Υπάρχουν δε και χειρότερα! Σε κεντρικό στελεχιακό επίπεδο γίνεται προσπάθεια να σκεπαστεί μια κοινωνική πραγματικότητα που δείχνει ότι ο κοσμάκης γίνεται όλο και πιο ευρωσκεπτικιστής (καθ’ άπασα δε την Ευρώπη, αν και όχι για τους ίδιους λόγους). Θα κάνουμε ένα ποστ σύντομα πάνω σε αυτό, με συγκεκριμένο παράδειγμα, και θα γελάσουν και τα τσιμέντα!

Βεβαίως και θα τον βοηθήσουμε τον ΣΥΡΙΖΑ, όπως θα βοηθούσαμε και οποιοδήποτε άλλο αριστερό κόμμα ήταν στον προθάλαμο (άντε, στην αυλή) της κυβερνητικής εξουσίας. Δεν αποστασιοποιούμαστε, ιδίως από τη στιγμή που ξέρουμε ότι η Αριστερά σε παγκόσμια κλίμακα είναι σε αδιέξοδα, ούτε τον πετροβολάμε. Η οξεία πολλές φορές κριτική μας δεν είναι πετροβόλημα, αλλά ένας τρόπος να προσεχτεί η μικρή φωνή μας, μη κάνεις το λάθος να την παρεξηγήσεις.

Αυτά τα ολίγα από εμένα, φίλε Khlysty. Να μας έρχεσαι! :-)


Τα λέμε


ΥΓ Σχετικά με το αν και πόσο είχε και χαρακτήρα διαπραγμάτευσης η συνάντηση, αντιγράφω από το σάιτ τών Νέων φράση τού Τσίπρα (παρατίθεται με εισαγωγικά από την εφημερίδα):

«Στις συναντήσεις που είχαμε με την γερμανική πολιτική ηγεσία διευρύναμε την ατζέντα της διαπραγμάτευσης, [...]»

LeftG700 είπε...

Φίλε αλιέα,


Η απάντησή μου έγινε απλούστερη υπόθεση από τη στιγμή που διάβασα το άρθρο τής κοπελιάς που ποστάρισες. Δεν έχω να διαφωνήσω σε τίποτε μαζί της (φαντάζομαι πως ούτε εκείνη θα διαφωνούσε μαζί μας). Η όποια διαφορά είναι στο target group που απευθύνεται η κάθε πλευρά. Εμείς κυρίως απευθυνθήκαμε στα μέλη τής Συριζαϊκής ΚΟΒΑ που περιφρονούν το συμβολικό στην πολιτική με αντάλλαγμα κάποιο πραγματιστικό όφελος. Προσπαθήσαμε να δείξουμε ότι όχι μόνο όφελος δεν υπάρχει, αλλά ζημιά, φορώντας όχι τα δικά μας γυαλιά, αλλά τα δικά τους! (αυτό το κολπάκι το αποκαλούμε μέθοδο ζίου ζίτσου! ;-) )

Μας είπες κι ένα ψεματάκι! Δεν σε κόβω για μέλος τής ΚΟΒΑ! ;-)


Τα λέμε

LeftG700 είπε...

Товариш Яков Федотович,


Το ζητούμενο – αιχμή είναι να προβληματίσουμε τους όποιους Συριζαίους μάς επισκέπτονται και να τους κάνουμε να διερωτηθούν (με το χέρι στην καρδιά κι όχι με το μυαλό «στην υπεράσπιση του κόμματος», αν με εννοείς...) σε τι ωφελήθηκε η προσπάθεια συσπείρωσης ευρύτερων μαζών γύρω από τον ΣΥΡΙΖΑ (που εν μέρει είναι και κόμμα μας, όπως συμβαίνει και με το ΚΚΕ ή την ΑΝΤΑΡΣΥΑ) από αυτή τη συνάντηση. Για εμάς ήταν μία τρύπα στο νερό. Κι ακόμα χειρότερα:

Όπως λέμε στο ποστ (θα με εκπλήξει αν το αμφισβητήσεις), θέλει δεν θέλει ο Αλέξης και τ’ άλλα παιδιά, αυτή η συνάντηση ήταν η πρόγευση μιας διαπραγμάτευσης που θα γίνει αν ο ΣΥΡΙΖΑ βρεθεί στο τιμόνι, έστω και με συνεπιβάτες. Τι καταγράφτηκε σε αυτήν; Το μόνο που θα μπορούσε να καταγραφεί: πλήρης διάσταση απόψεων. Ε και; Έπρεπε να συναντηθούν για να το μάθουμε; Επομένως ποιος ο λόγος να παιχτεί αυτή η πρώτη διερευνητική παρτίδα σε μια φάση στην οποία ο Τσίπρας δεν έχει όλα τα χαρτιά στα χέρια του (= κυβερνητική πλειοψηφία). Με όρους πόκας: είναι σαν να παίζεις αμερικάνικο πόκερ με πέντε φύλλα και να μιλάς εσύ, έχοντας πάρει στο χέρι σου μόνο τα δύο από τα πέντε, ενώ ο αντίπαλός σου έχει ήδη πάρει και τα πέντε! Σου φαίνεται σοφό;

Κοντολογίς; Δίχως κέρδος κέρατα! Και για να κλείσω με το αγαπημένο μας μότο: Ναι! Άσπρη γάτα, μαύρη γάτα και τα λοιπά και τα λοιπά. Αρκεί όμως να πιάνει ποντίκια. Όχι να γλύφει τ’ απαυτά της!


Увидимся


ΥΓ Σόρυ κιόλας: Δεν σου φαίνεται κατάντια να ακούγονται περίπου πανηγυρισμοί, επειδή η συνάντηση κράτησε μία ώρα και πέντε λεπτά αντί τής προγραμματισμένης μισής;;; Καθρεφτάκια για ιθαγενείς; Είσαι ιθαγενής, товариш; Κι αν δεν είσαι (που δεν είσαι!), βλέπεις καμία χρησιμότητα στο να υποκριθείς το αντίθετο; Εμείς δεν βλέπουμε την παραμικρή! Όπως έχουμε ξαναπεί πολλές φορές στο παρελθόν: Όσο κορόιδεψε η Αριστερά τον κόσμο, κορόιδεψε. Δεν την παίρνει άλλο! Ας το καταλάβουν άπαντες! Από το μεγαλύτερο κόμμα της αυτή τη στιγμή, μέχρι το μικρότερο γκρουπούσκουλο. Άδειο κιβώτιο εμείς δεν κουβαλάμε! Χίλιες φορές πόκα, μπάλα και γκόμενες!

Khlysty είπε...

Αγαπητέ Παπούλη, το τσαρδί σου αποτελεί μια από τις λίγες διαδικτυακές γωνιές που αρέσκομαι να παρακολουθώ διαρκώς και αδιαλείπτως, έστω κι αν δεν πολυσυμμετέχω στις κουβέντες (τα αραμαϊκά τα καταλαβαίνω -απλώς με ενδιαφέρει περισσότερο ο διάλογος που αναπτύσσεται παρά η συμμετοχή μου). Όσο για το θέμα με τη Ριζούπολη, είμαι απολύτως με το μέρος σου, ο ΣΥΡΙΖΑς θα πρέπει να... "κωλοπαιδέψει" λιγάκι, αν θέλει να παίξει Α' Εθνική και Τζάμπιος Λινκ. Ευχαριστώ, πάντως, για τη διευκρίνιση.

Λέφτηδές, θα απαντήσω συνολικά: όταν λέω ότι συχνά δεν ξέρουμε τι ζητάμε από το ΣΥΡΙΖΑς, προφανώς και δεν εννοώ έναν έκαστο από εμάς, αλλά το σύνολο των ανθρώπων που ήταν κοντά ή προσέγγισαν πρόσφατα αυτό το κομμάτι της Αριστεράς. Θεωρώ ότι στον ΣΥΡΙΖΑς ο καθείς εξ ημών προβάλλει τα θέλω/πιστεύω/ελπίζω του, και καλύτερο παράδειγμα από αυτό δεν μπορώ να φανταστώ (Σ.Σ.: τον Τέκη τον σέβομαι και τον εκτιμώ αφάνταστα) και, ως εκ τούτου, θεωρώ ότι καταλήγουμε να είμαστε όλοι περισσότερο επικριτικοί, σε οτιδήποτε κι αν κάνει. Ωστόσο, αυτό φέρνει σε δύσκολη θέση τον ίδιο τον ΣΥΡΙΖΑς, ο οποίος, ας μην ξεχνάμε, εδώ και 4 χρόνια παρουσιάζεται από το σύστημα -και από την Αλέκα, βεβαίως, βεβαίως...- ως ο "κουκουλοφόρος αντίχριστος" και που, τελικά, καταλήγει να απολογείται ακόμα και για... την τρύπα του όζοντος. ΟΚ, ναι ο Τσίπρας χρησιμοποίησε τη λέξη "διαπραγμάτευση", λέγοντας ωστόσο ότι "διευρύναμε την ατζέντα της διαπραγμάτευσης". Πιστεύει κανείς ότι το ζήτημα Χριστοφοράκος ή το ζήτημα κατοχικό δάνειο περνάν στο ντούκου στη Γερμανία; Ή, εδώ που τα λέμε, και στην Ελλάδα;

Ανώνυμος είπε...

Μόλις, χτες, ο Αλ. Τσίπρας μετά τη συνάντησή του με τον Β. Σόιμπλε ισχυρίστηκε ότι τα «σχέδια λιτότητας έχουν αποτύχει» και ότι «τα μνημόνια τα απέρριψε η ίδια η ζωή».
...Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ συσκοτίζει πως ήταν η καπιταλιστική κρίση αυτή που έφερε τα μνημόνια ως ανάγκη των μονοπωλίων να προστατευτούν κατά τη διάρκειά της, αντισταθμίζοντας την πτώση των κερδών τους και να διαμορφώσουν στην ανάπτυξη συνθήκες γοργής και μεγάλης κερδοφορίας....Εντός της ΕΕ και στο πλαίσιο της εξουσίας των μονοπωλίων είναι αδύνατον να καταργηθούν.(Πηγή:Pιζοσπάστης)
Αυτή είναι δυστύχως η πραγματικότητα.Κάθε τιμιος προοδευτίκος αγωνιστής οφείλει να βγάλει τα συμπεράσματα του να διαλύσει τις όποιες αυταπάτες οτι με πολιτική διαχείρισης έντος των τειχών της ΕΕ μπορεί να υπάρξει φιλολαική λύση οτι στον καπιταλισμό πολιτική που να απογειώνει και τα κέρδη και τη λαϊκή ευημερία δεν υπάρχει.

Гриша

Ανώνυμος είπε...

Λέφτηδες

Αντιγράφω για να το έχω . έχουμε εύκαιρο :

"Το ζητούμενο – αιχμή είναι να προβληματίσουμε τους όποιους Συριζαίους μάς επισκέπτονται και να τους κάνουμε να διερωτηθούν (με το χέρι στην καρδιά κι όχι με το μυαλό «στην υπεράσπιση του κόμματος», αν με εννοείς...) σε τι ωφελήθηκε η προσπάθεια συσπείρωσης ευρύτερων μαζών γύρω από τον ΣΥΡΙΖΑ (που εν μέρει είναι και κόμμα μας, όπως συμβαίνει και με το ΚΚΕ ή την ΑΝΤΑΡΣΥΑ) από αυτή τη συνάντηση. Για εμάς ήταν μία τρύπα στο νερό."

και έστω ορέ λέφτηδες ότι δεν συσπειρώθηκαν οι μάζες γύρω από το Σύριζα ,με αυτό το κριτήριο ασκείτε κριτική σε μια επίσκεψη για την οποία έγινε ντόρος απίστευτος από τα καθεστωτικά λαμόγια που εκ των υστέρων αναγκάστηκαν να παραδεχτούν ότι το τσιπρόπουλο "ΔΕΝ προσκύνησε";;;

Ποιόν νομίζετε ότι πρέπει να μιμηθεί δηλαδή ο Αλ έξις , το τσαπάγεφ ;;;

Ο καλός μου δάσκαλος λαυρέντης ( αιωνία η μνήμη του ) μου έλεγε συχνά ότι τον εχθρό σου πρέπει να τον έχεις σιμά και όχι αλάργα

Από πού ορέ βγαίνει το συμπέρασμα ότι οι μάζες θα συσπειρώνονταν αν ο νέος τσαπάγεφ δεν έβλεπε το καροτσάκια ... και επειδή το γράφει η κυρά Βασιλική των λογισμών σας ( με την οποία συμφωνείτε τρομάρα σας .... εγώ αντίθετα λέω να πιέσει μέσω Λίνκε για μια νεα συνάντηση με τον εκεί υπουργό δικαιοσύνης για τη λίστα Χριστοφοράκου και τότε θα δεις πως συσπειρώνονται οι κωλοτρυπίδες ( αλλά και οι μάζες )

Το ποστ σας αυτό , μετά και την εξήγηση που μου δώσατε δια σχολίου με εξέπληξε εμένα τον ιθαγενή ( που δεν είμαι ). Εσείς οι κατεξοχήν παίκτες της πολιτικής τακτικής και της πόκας να αγνοείτε τα βασικά και να το ρίχνετε στη "συσπείρωση" Και πού ορέ να πάει να τα πει αυτά το τσιπρόπουλο , στο Κίμ ιλ Σούνγκ ;;; Στο καροτσάκια τα λένε φόρα παρτίδα

( και όπως καταλαβαίνετε , όταν ο καροτσάκιας σου απαντά ότι το άλφα ή το βήτα "δεν είναι της αρμοδιότητας μου", φαίνεται ποιός είναι τελικά ο παπάρας που μπαίνει στο ποτ με τρία φύλλα λιγότερα

ΥΓ Να μου συγχωρέσετε το ύφος , αλλά εδώ πατάτε στα όρια του έξαλλου αριστερισμού

Ανώνυμος είπε...

Khlysty γράφεις πιο πάνω οτι εδω και 4 χρόνια ο Τσίπρας
παρουσιάζεται από το σύστημα -και από την Αλέκα, βεβαίως, βεβαίως...- ως ο "κουκουλοφόρος αντίχριστος"
Είναι ψέμα και το ξέρεις.Ούδεποτε το ΚΚΕ σύνεδεσε την δράση των κουκουλοφόρων με τον Συριζα.Ουτε τον οκτωβρη του 11 στην συγκρουσεις εξω απ τη βουλη ουτε τωρα στην υποθεση της β.αμαλιας ουτε και πιο πριν.
Και επειδη τα ιδεολογικα σας αδιεξοδα ολοενα και θα βαθαινουν καλο ειναι να μην χανετε τοσο ευκολα την ψυχραιμια σας και να ξεστομιζετε ανοησιες που τελικα σας οδηγουν σε επιπεδα γελοιοποιησης.

Гриша

Ανώνυμος είπε...

χρωστάω απάντηση από άλλο post , αλλά το γράφω εδώ για να το δουν και άλλοι .

ο λενινισμός " περάστε κόσμε " που φτάνει στο σημείο να μην αποκλείει κυβέρνηση με μνημονιακούς ( δηλαδή μνημονιακή , ο Κουβέλης θα μπει σαν υπεύθυνος και απαραίτητος για το 151 ) ή με νεοφιλελεύθερες εθνικιστικές δυνάμεις ( δηλαδή πάλι μνημονιακές στην ουσία , και σε συγκυρία που μια φιλοπόλεμη εθνικιστική στροφή - βλ ΑΟΖ παίζει πολύ ) είναι εξίσου καρικατούρα με τον λενινισμό που κουνάει το δάχτυλο στις μάζες για να φτιάξουν σοβιέτ .

Όσο και αν προσπαθώ να σε πείσω ότι δεν πάει πας μη ΣΥΡΙΖΑ αριστεριστής , δυστυχώς ακολουθείς αυτό το μοτίβο . Ταξική μεροληψία που έχουμε συμφωνήσει ότι είναι απαραίτητη για την αριστερά , σημαίνει " ποτέ με τον Καμένο " . Σημαίνει " θα βγούμε το ευρώ και την ΕΕ αν και όταν χρειαστεί και έχουμε οργανώσει την κοινωνία από τα κάτω για αυτό " , σημαίνει " καμία ανοχή στην καταστολή , φυσική και ιδεολογική μέσα από το κυνήγι του α/ α χώρου σαν αδύναμο κρίκο του κινήματος . "

Για την συνάντηση ίσως να είχε ένα νόημα σαν τεστ των ορίων των συστημικών ΜΜΕ στην Ελλάδα . Να τους μεταφέρει σύγχυση , και να την εκμεταλλευτεί , για το αν πρέπει να κάνουν κριτική από τα αριστερά ( είστε ανεύθυνοι) ή από τα δεξιά ( είστε σαν όλους ) .

Αυτό όμως προϋποθέτει μια πιο ακτιβίστικη λογική στην συνάντηση ( όχι μέσα στο γραφείο , καταλαβαίνεις ) που να κράταγε αποστάσεις , ταξικές και εθνικές , πιο σαφείς από το " συναντιέμαι για να πείσω " ( τον γερμανικό ιμπεριαλισμό ? ούτε ο Ιησούς Χριστός σύντροφε Τσίπρα ) , " εποικοδομητική συνάντηση " κλπ .

Αν σαν ΣΥΡΙΖΑ δεν σε ενδιαφέρει να παίξεις με τα νεύρα της Όλγας , ή σου ζητάει ο Σόιμπλε άλλη προσέγγιση πιο υπεύθυνη για να κλείσει το ραντεβού , δεν συναντιέσαι . Δεν είναι αφελές και αριστερίστικο να μην συναντάς τον Σόιμπλε , τον Πέρεζ , την τρόικα κλπ , έλεος !!!

Khlysty είπε...

"Καλούμε, από αυτή τη θέση, την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ να σταματήσει να χαϊδεύει τα αυτιά των κουκουλοφόρων. Δε λέμε ότι ταυτίζεται με αυτούς. Ωστόσο πιστεύουμε ότι τους χαϊδεύει τ' αυτιά, βλέποντας μπροστά του την κάλπη, ψήφους, καρέκλες, μαξιλάρια, δεν ξέρω τι. Να σταματήσει. Υπάρχει σήμερα ένα νεανικό κίνημα, πολύμορφο, πολύβουο, που μπορεί να εκφραστεί μ' ένα τρόπο τέτοιο που να συγκεντρώσει τη συμπάθεια και την ενεργητική συμπαράσταση όλων των εργαζομένων". Από εδώ. Αυτά...

Ανώνυμος είπε...

Στην ουσια με επιβεβαιωνεις.Απ τις δηλωσεις πουθενα δεν προκυπτει θεμα αμεσης ή εμμεσης συνδεσης.
Aλλο το χαιδεμα που οντως ετσι ειναι και αλλο αυτο που υπαινισσεσαι στο σχολιο σου.Επισης στις ιδιες δηλωσεις τονισε:
Ο σκληρός πυρήνας, ο ηγετικός και όχι όλο το σώμα των κουκουλοφόρων, πάει μακριά. Εχει προκύψει μέσα από τους κόλπους της κρατικής εξουσίας, και επί ΠΑΣΟΚ και επί ΝΔ.Χρησιμεύει για να δικαιολογεί την κρατική καταστολή, για να συκοφαντεί και να δυσφημεί το κίνημα.

Гриша

LeftG700 είπε...

Товариш Яков Федотович,


Αφού δεν έβγαλες το Τοκάρεφ, πάλι ευχαριστημένος είμαι! :-)



Увидимся (αργότερα)

spiral architect είπε...

Soti + Kostas = Love 4ever!

Ανώνυμος είπε...

Τουλάχιστον κρατάμε αμφότεροι την αίσθηση του χιούμορ Λέφτηδες

Γιάκοβ

Ανώνυμος είπε...

Κλύστυ

ακριβώς από πάνω διαβάζεις το ιδιόλεκτο του ευαγούς ιδρύματος στην εξευγενισμένη μορφή του

Γιάκοβ

LeftG700 είπε...

Увидимся


Ορέ товариш Яков! Και γιατί να τη χάσουμε; Τι μας χωρίζει, εκτός από διαφορετικές απόψεις εδώ ή εκεί; Τίποτε. Στην ίδια βάρκα δεν είμαστε; :-)


Увидимся

LeftG700 είπε...

Φίλε Khlysty,


Αφού διευκρινίσω ότι δεν προσβληθήκαμε επειδή νομίζαμε ότι συμπεριέλαβες κι εμάς (που δεν το νομίζαμε) σε όσους δεν ξέρουν τι θέλουν, να σου πως τα εξής.

Εμείς από τον ΣΥΡΙΖΑ (κι από κανέναν ΣΥΡΙΖΑ) δεν περιμένουμε τον ουρανό με τ’ άστρα. Δεν ήμαστε εμείς παιδιά τού Μάη ’68 που «ήθελαν όλο τον κόσμο και τον ήθελαν τώρα» (και πήραν απ’ τα τρία το μακρύτερο! ;-) ). Θέλουμε ελάχιστα πράγματα και τα περισσότερα από αυτά έχουν τη δική του υπογραφή. Γι’ αυτά γκρινιάζουμε. Χοντρικά: για τον τυφλό και δογματικό ευρωπαϊσμό τής ηγετικής ομάδας, για μικροπολιτικές τακτικές, για υποκριτική στάση σε σχέση με τις ενωτικές του διαθέσεις, για την αδυναμία του να συμφωνήσει σε τρία-τέσσερα βασικά ζητήματα και σ’ αυτά να βγαίνει με ενιαία φωνή και το βασικότερο: την αδυναμία του να ξεπεράσει τη στασιμότητά του από τις εκλογές και μετά.

Από αυτά που λες στο τελευταίο σου σχόλιο φαίνεται ότι θεωρείς αντισταθμιστικό κέρδος τής συνάντησης το γεγονός πως ο Τσίπρας έθεσε το ζήτημα περί δανείου και Χριστοφοράκου στον Σόιμπλε. Μα και άλλα ζητήματα που μας καίνε του έθεσε. Δεν ισχυριστήκαμε εμείς ότι ...εξαγοράστηκε! Τι προέκυψε; Τίποτε. Γιατί είναι τόσο δύσκολο να καταλάβεις πως αυτό το τίποτε που προέκυψε μπορεί κάλλιστα να εκπέμψει σε πολλούς Έλληνες κουφιοκεφαλάκηδες (τους οποίους όμως τους χρειαζόμαστε δίπλα μας!) το εξής μήνυμα: «Κι ο Τσίπρας πόρτα έφαγε. Εδώ ήρθαμε, πάμε να φύγουμε! Γιατί να μπούμε σε περιπέτειες αφού δεν βγαίνει τίποτε;»

Φαντάζομαι πως δεν θα τα χαλάσουμε επειδή δεν έχουμε σε καμία μα καμία πολιτική υπόληψη τον Τέκι, έ; ;-)


Τα λέμε

Khlysty είπε...

I know, ω Παπς, γι' αυτό και περιορίζομαι στα απολύτως απαραίτητα...

Khlysty είπε...

OK, διαφωνούμε, εσείς λέτε ότι το Τσιπράκι έφαγε πόρτα, εγώ πιστεύω ότι ΔΕΝ έφαγε πόρτα και μάλιστα σε μια χρονική στιγμή (προεκλογική περίοδος, γαρ) που η Γερμανική κυβέρνηση θα μπορούσε κάλλιστα να του πει όχι. Όσο για τον Τέκη, ε, γούστα είναι αυτά... ;-)

LeftG700 είπε...

Товариш Яков Федотович,


Νομίζω ότι είσαι λίγο (αρκετά) υπερβολικός, όταν μας επικρίνεις για φλερτ (= όρια) με τον έξαλλο αριστερισμό. Από πού προκύπτει κάτι τέτοιο; Δεν φροντίζω να ξεκαθαρίσω από την ανάρτηση ότι δεν θεωρούμε τη συνάντηση ως παραβίαση αριστερών αρχών, ή προδοσία και τα παρόμοια; Εκείνο που ισχυρίστηκα είναι το εξής απλό και πραγματιστικό: δεν προέκυψε κάποιο κέρδος, αντίθετα το πόπολο πήρε μία πρόγευση του γερμανικού μπετόν αρμέ. Αλήθεια, αυτή η προσέγγιση, το να εξετάζει κανείς τι κερδίζει και τι χάνει από μία κίνηση, απαιτεί μεγάλη σοφία πολιτικής τακτικής, είναι τόσο γουάου ιδέα; Δεν είναι παμπάλαιη;

Γιατί πηγαίνεις στον Τσαπάγιεφ ή στον Κιμ ιλ Σουνγκ; Αυτό αδικεί και τους ...τρεις μας! Εσένα, τη συζήτηση και τις αφεντομουτσουνάρες μας!

Για τη Βασιλική που την καρατόμησες: Τα όσα είπε για το τι εκπροσωπεί στον μέσο Έλληνα ο Σόιμπλε σε βρίσκουν αντίθετο; Φαντάζομαι όχι (αν ήταν ναι θα μας την έπεφτες πρώτα εμάς που τον παραλληλίσαμε με τον διάβολο). Ξαναδιαβάζοντας το άρθρο της πριν σου απαντήσω, σου δίνω δίκιο στο εξής σημείο: κάνει λόγο για μη διαπραγμάτευση. Τις απόψεις μας τις ξέρεις. Επομένως, ξέρεις πολύ καλά ότι εδώ παίρνουμε αποστάσεις. Κι αυτό, ασχέτως τού τι πιστεύουμε εμείς για τις διαπραγματεύσεις και πόσες πιθανότητες επιτυχίας τους δίνουμε. Η στρατηγική αυτή είναι ο καλύτερος συμβιβαστικός τρόπος για να συσπειρώσουμε γύρω από τον ΣΥΡΙΖΑ κόσμο και κοσμάκη, χωρίς να τρώμε τα συκώτια μας (ναι στο ευρώ/όχι στο ευρώ και τα σχετικά): από τον ‘‘αριστεριστή’’ Κουβελάκη μέχρι τον συνταξιούχο συντηρητικό. Ας γίνει πρώτα αυτό και μετά θα δούμε.

Υποτιμάς την ανάγκη συσπείρωσης. Αφού πω ότι διάλεξα κακή λέξη γι’ αυτό που είχα στο μυαλό μου (διεύρυνση της επιρροής του, ξεκόλλημα από τη στασιμότητα και απόκτηση της κρίσιμης μάζας οπαδών και υποστηρικτών), να σε ρωτήσω αν διαφωνείς για το αν αυτό το ζήτημα είναι φλέγον ή όχι.

Τέλος: με χέρια και με πόδια ψηφίζουμε υπέρ τής ιδέας μιας συνάντησης ad hoc με τον Γερμανό Υπ. Δικαιοσύνης για το ζήτημα του Χριστοφοράκου! Δεν ήταν όμως τέτοια η περίπτωση της συνάντησης με Σόιμπλε και το ξέρεις πολύ καλά αυτό.


Увидимся

LeftG700 είπε...

Φίλε Greg,


Είναι απολύτως κρίσιμο να κατανοήσεις ότι πολλοί συμφωνούν με την άποψη ότι εντός ΕΕ δεν μπορούν να καταργηθούν τα μνημόνια παρά μόνο όταν (του Αγίου Π......!) ανακάμψει η κερδοφορία τού μεγάλου κεφαλαίου. Από εκεί και πέρα όμως μπορεί να υπάρχουν διαφορετικές προσεγγίσεις για το ποιος είναι ο ενδεδειγμένος τρόπος να κρεμάσεις κουδούνια στην ουρά τού γάτου (που λέει και το γνωστό τραγούδι). Αυτό είναι και το λάθος που κάνει το ΚΚΕ. Μπορείς να συμπορευτείς μέχρι ενός σημείου με αυτούς που διαφωνούν ως προς τον τρόπο. Κάποια στιγμή, η ζωή θα δείξει (ο Χαρίλαος δεν το έλεγε αυτό;). Εσείς αρνείστε αυτή τη συμπόρευση αν δεν έχετε την υπογραφή τής πλήρους συμφωνίας για όλα (+ βέβαια την αναγνώριση της πρωτοκαθεδρίας τού δικού σας κόμματος, μόνο και μόνο επειδή έχει τον τίτλο τού Κομμουνιστικού). Δεν γίνεται όμως έτσι δουλειά, φίλε Greg. Είναι μάταιο και αδιέξοδο.


Τα λέμε


ΥΓ Θα συμφωνήσουμε μαζί σου ότι το επίσημο ΚΚΕ δεν ταύτισε τον ΣΥΡΙΖΑ με τους κουκουλοφόρους. Ούτε καν στην πιο δύσκολη περίοδο, τον Δεκέμβρη τού 2008 (να ’ξερες πόσες Χριστοοπαναγίες έχω ακούσει γι’ αυτή μου την άποψη... ;-) ) Για μη διαχωρισμό από αυτούς ήταν η κριτική του. Αυτό βέβαια σηκώνει πολύ συζήτηση. Όμως πρέπει να το πούμε: για ταύτιση δεν μίλησε.

LeftG700 είπε...

Φίλε Βαγγέλη ζ,


Οk, καταγράφεται η θέση σου περί λενινισμού. Επίτρεψέ μου όμως να μην απαντήσω αναλυτικά. Η συζήτηση έγινε σε άλλο ποστ και σε άλλη στιγμή. Δεν βοηθάει το ανακάτεμα. Ή μάλλον: το μόνο που βοηθάει είναι να δουν την άποψή σου ξεκομμένη από τη δική μου και την εκεί συζήτηση. Δεν νομίζω ότι βγαίνει έτσι άκρη...

Εκπλήττομαι που μου ...κολλάς την ...κολλημένη άποψη πας μη ΣΥΡΙΖΑ αριστεριστής!!! Ο Χριστός κι η Παναγία!!! Από πού βγαίνει αυτό;;;

Για τη συνάντηση, έχω εξαντλήσει τα επιχειρήματά μου. Κοντολογίς: Δίχως κέρδος (και με λίγη ζημιά) κέρατα! Γιατί να μη μείνουμε εκεί αφού αυτό μάς επιτρέπει να συμπορευόμαστε χωρίς καβγάδες; Γιατί πρέπει σώνει και ντε να βάλουμε πάλι ζητήματα αρχών (και να βγάλουμε και τον καημένο τον Βλαδίμηρο οφσάιντ για το Μπρεστ-Λιτόφσκ; ;-) )

Φίλε Βαγγέλη, δεν χρειάζεται να λύσουμε όλες τις διαφορές μας εμείς οι αριστεροί για να κουνήσουμε λίγο τα πράγματα... Αυτά κάνανε και οι παλιότεροι και την είδαμε την προκοπή τους. Άσε και κάτι να το δείξει η ζωή, ρε γμτ!... :-)


Τα λέμε

LeftG700 είπε...

Φίλε σπειροειδή αρχιτέκτονα,


Καλά, βαλτός είσαι κι εσύ βραδιάτικα;;; ;-) :-)


Τα λέμε

Μάρκομ Ξ είπε...

Δεν γνωρίζω ποιος επιδίωξε αυτή τη συνάντηση. Αν ήταν ο Τσίπρας, τότε το σκεπτικό σας έχει βάση. Αν όμως ήταν η άλλη πλευρά, τότε δε νομίζω ότι μπορούσε να κάνει αλλιώς ο Τσίπρας (υπό τας δεδομένας συνθήκας, βεβαίως, βεβαίως).
Γενικώς, παρότι η αντίφαση του ΣΥΡΙΖΑ απεικονίζεται εύγλωττα στη συνέντευξη του Τσίπρα στον Χατζηδεξιολάου ("εκφράζουμε κυρίως τη μεσαία τάξη" - "δεν είμαστε ρεφορμιστικό - σοσιαλδημοκρατικό κόμμα") είναι λογικό και αναμενόμενο να γίνονται απόπειρες επαφής με διεθνείς επίσημους. Πρέπει να πειστεί ο νοικοκυραίος, αλλά και ο "ρεαλιστής" ραγιάς νεόπτωχος, ότι αυτοί δεν είναι τίποτα αναρχοάπλυτοι που πρώτα σε λούζουν με μολότωφ και ύστερα σου μιλάνε. Προσοχή στους "ταξικούς" μαχητές! Εργατική τάξη, ξε - εργατική τάξη, ο ραγιαδισμός είναι χρόνια ριζωμένος μέσα μας και δεν φεύγει έτσι απλά με την απαγγελία της Διεθνούς.
Τελοσπάντων, τα φίδια που σας ζώνουν, καλά κάνουν και σας ζώνουν. Μόνο που επιτρέψτε μου να εκτιμήσω ότι είναι μάλλον λάθος οι λόγοι για τους οποίους σας ζώνουν. Ξαναλέω, το πρόβλημα δεν είναι οι συναντήσεις με το Ισραήλ και τον Σόιμπλε. Το πρόβλημα το μεγάλο κατά τη γνώμη μου δεν είναι η δεξιά του ΣΥΡΙΖΑ. Το πρόβλημα είναι ότι και η αριστερά του, δεν ξέρει πως να παίξει το παιχνίδι. Αδυνατεί να αξιοποιήσει την οργανωμένη κινηματική εμπειρία και είναι ταυτόχρονα εντελώς δογματική και ατσούμπαλη στο επικοινωνιακό παιχνίδι...
Αλλά είπαμε: Καιρός γαρ εγγύς. Το συνέδριο θα γίνει το εφαλτήριο για την έφοδο στα χειμερινά (όπου δεν θα σπάσει ούτε τζάμι), οπότε ας κάνουμε υπομονή λίγο καιρό ακόμα...:-p

συντροφικά,
Μάρκομ Ξ

Μάρκομ Ξ είπε...

Συμπέρασμα: χέσε ψηλά (Λαφαζάνη) και αγνάντευε (Δραγασάκη).

να γελάσω ή να κλαίω;
Μάρκομ Ξ

Υ.Γ. "Σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ"

Ανώνυμος είπε...

ορέβΛέφτηδες

μπορούμε επιτέλους να συνεννοηθούμε σεορισμένα απλά πρτάγματα :

ας υποθέσουμε ότι σύντομα τη συγκυβέρνηση των τροϊκανών εσωτερικού τη τρώει η μαρμάγκα και καταφέρνει ο Σύριζας να ανέβει στη κυβέρνηση ( δε λέω εξουσία ) . Μήπως θα έχει φύγει από το μπούνκερ του ο Σόιμπλες ή το βιετναμέζικο απολειφάδι... με αυτούς θα αναγκαστείς εκ των πραγμάτων να συζητήσεις τα ζητήματα που αφορούν τη πολιτική απέναντι στην Ελλάδα , το χρέος , τα δάνεια αλλά ( ως 'εταίρος"και την γενικώτερη ευρωπαϊκή πολιτική ) . Εκτός και αν έχεις αποφασίσει να κάνεις εξ αρχής το μεγάλο άλμα , αυτό δηλαδή που προτείνουν οι του "ευαγούς" και να εγκαταλείψεις αυτομάτως ευρώ , Ευρώπες , Νάτα ( the full monty ) σηκώνοντας πανιά για Πιόνγκ Γιάνγκ .

Το μόνο κέρδος επομένως από τη προχθεσινή συνάντηση είναι τα εξής :

α) τέθηκαν με επίσημη μορφή ζητήματα που κανείς από τους καθεστωτικούς δεν τολμούσε να τα θέσει

β) αμφισβητήθηκε ευθέως και επισήμως η αποτελεσματικότητα του "προγράμματος" από τον αρχηγό της αξ. αντιπολίτευσης . Θυμηθείτε ότι όταν ο Αντωνάκης έβγαινε στα Ζάππεια οι πόρτες του μπούνκερ ήταν κλειστές και ας ήταν δικός τους μέχρι το κόκκαλο.

γ) έφερε το Σόιμπλε στην ανάγκη να δικαιολογηθεί , βγάζωντας στην "αναφορά" τάχα μου τους εδώ λούστρους λέγωντας τη παπαριά ότι τα μέτρα που λαμβάνωνται εδώ είναι σχεδιασμός , απόφαση και ευθύνη των εγχωρίων . αυτό το καταπληκτικό γιγανταιώρημα ελάχιστοι το "έπιασαν" και ακόμα λιγότεροι το εκμεταλλεύτηκαν.

δ) δημιουργείται προηγούμενο ώστε να μπορεί να πάει και μια βόλτα από το εκεί υπουργείο Δικαιοσύνης

προφανώς όλα τα ανωτέρω αποτελούν κέρδη συζητήσιμα , περιορισμένα αλλά υπαρκτά στα πλαίσια του κυνοβουλευτικού πολιτεύματος όπου καλείται εκ των πραγμάτων ο σύριζας να κινηθεί.

Επομένως η "συσπείρωση" που επικαλείστε αφορά πολίτες που αντιλαμβάνωνται με τον ένα ή τον άλλο τρόπο αυτή την επίσκεψη . Προσωπικά θεωρώ ότι :

α) όσοι αντιλαμβάνωνται σε ποιό περιβάλλον βρίσκονται και σε ποιό θα κληθεί να λειτουργήσει ο σύριζας

β) όσοι δεν τσίμπησαν στις εξυπνάδες των καθεστωτικών που διακινούνταν προ της επίσκεψης , ούτε στον παράπλευρο ορυμαγδό για τη "βία¨"

γ) όσοι μετά την επίσκεψη διάβασαν και κατάλαβαν , αντί να τσιμπάνε στις "ανησυχίες" της κας Σιούτη

δ) όσοι καταλαβαίνουν ότι η παρουσία του σύριζα σε όλους τους μαζικούς χώρους , με αλληλεγγύη , πολιτικοποίηση , αγωνιστικότητα είναι εξίσου ευκταία ( γιατί ακόμα δεν ) με τη παρουσία του σε όλους τους χώρους , φόρα , θεσμούς όπου παίζεται το αστικό ευρωπαϊκό παίγνιο αρκεί να τίθενται τα βασικά στοιχεία της πολιτικής του πρότασης

... δεν έχουν λόγο να μη συσπειρωθούν στο σύριζα...

Γιάκοβ

Μάρκομ Ξ είπε...

Έχω ξεφύγει λίγο από το θέμα, το ξέρω, αλλά πλέον είναι δυσεύρετα τα αξιόλογα άρθρα και δεν αντέχω να μην το αναδημοσιεύσω:

http://www.rednotebook.gr/details.php?id=8455

προφανώς δεν συμφωνώ 100%, αλλά ειδικά στα σημεία που μιλάει για τον ριζοσπαστισμό και την ταξική απεύθυνση νομίζω ότι χτυπάει διάνα.

συντροφικά,
Μάρκομ Ξ

Μάρκομ Ξ είπε...

Ορθά και σταράτα μιλάς σ/φε Γιάκοβ. Εγώ αυτό που αντιλαμβάνομαι από τη θέση των Λέφτηδων είναι το εξής:
Για να γίνουν αντιληπτά όλα τα παραπάνω πρέπει να εξηγηθούν στον λαό. Δυο τρόποι υπάρχουν για αυτό: η ΤουΒου και οι μαζικές οργανώσεις. Το πρώτο χέστο, δεν έχει πρόσβαση ο ΣΥΡΙΖΑς και αυτή που έχει περνάει πρώτα από την έγκριση του Γιόζεφ Γκαίμπελς. Το δεύτερο, χέστο επίσης. Ποιες μαζικές οργανώσεις; Ποια ενεργή συμμετοχή των μελών; Ποια δουλειά πόρτα - πόρτα, γραφείο - γραφείο, επιχείρηση - επιχείρηση;
Κοινώς, άσχετα με το αν ήταν σωστή ή όχι η συνάντηση στη συγκεκριμένη συγκυρία (και ξαναλέω, τα επιχειρήματά σου έχουν βάση) είναι πολύ δύσκολο να εξηγηθούν τα οφέλη αυτά στον λαό.
Ρίσκο ή πάσο λοιπόν για τον σερ Άλεκ; Όταν η πολιτική γίνεται πόκα, τότε η ψυχολογία ή θα είναι υλιστική ή δεν θα σε βγάλει πουθενά.

συντροφικά,
Μάρκομ Ξ

Ανώνυμος είπε...

Μηπως θελεις να γινεις λιγο πιο συγκεκριμενος τι εννοεις οταν λες συμπορευση?
Για συμπορευση και με την κυριολεκτικη της μαλιστα εννοια θα σου θυμισω την κοινη σταση ΚΚΕ Ανταρσυα την επετειο του Πολυτεχνειου που καταφερε να φτασει στην ιστραηλινη πρεσβεια κοντρα στις κυβερνητικο αυταρχισμο.Καποιοι αλλλοι τοτε προτιμησαν να την κανουν με ελαφρα και ειναι οι ιδιοι που κατηγορουν το ΚΚΕ σε καθε ευκαιρια για απομονωτισμο.Αλλο παραδειγμα ειναι οι απεργιες του Νοεμβρη με την αποφασιστικη οργανωμενη επιστροφη του ΠΑΜΕ στη πλατεια και την συσπειρωση γυρω απ αυτο δυναμεων Ανταρσυα Συριζα κ.α. εν μεσω βροχης δακρυγονων κλπ. Και εκει αναδειχθηκε η πρωτοπορια των κομμουνιστων οχι μονο στο ονομα οπως λες αλλα και στη χαρη.Και φυσικα υπαρχει πληθος παραδειγματων και σε χωρους δουλειας και αλλου.
Τωρα αν υπαρχουν δυναμεις που συμφωνουν με το κεντρικοτατο ζητημα της αποδεσμευσης απ την ΕΕ τι περιμενουν εγκλωβισμενες στον Συριζα?Τι γυρευει η αλεπου στο παζαρι(διαχειριση)?Πως γινεται να συνυπαρχουν με το σαπιο πασοκοσυνδικαλισμο που μυριστηκε εξουσια και εσκασε μυτη? Τι συμβολη μπορουν να εχουν ετσι στην ενδυναμωση του Λαικου Κινηματος ανεξαρτητα απο προθεσεις? Τι περιθωρια αφηνονται εν τελει σε επιπεδο πολιτικης συμφωνιας-συνεργασιας με αυτο τον αχταρμα?
Οσων αφορα ανταρσυα-ναρ την απαντηση την ξερεις αν διαβασες την συν. τυπου της Αλεκας για τις θεσεις.Με βρισκει απολυτα συμφωνο μη σου πω οτι περιμενα καποια στιγμη επιτελους να πει το Κομμα τα πραγματα με το ονομα τους για τους συγκεκριμενους και την ηγεσια τους.

Гриша

ΥΓ.
Καποιοι επιμενουν σε εξυπνακισμους και σε δημιουργια εντυπωσεων.Εγω προτιμω το διαλογο με επιχειρηματα.

ΥΓ.2

Για αποφυγη παρεξηγησεων η αποψεις που εκφραζω εδω ειναι προσωπικες καθως δεν εχω οργανωτικη σχεση με το ΚΚΕ η τη ΚΝΕ.

LeftG700 είπε...

Товариш Яков Федотович,


Όπως τα έχεις βάλει σε σειρά διευκολύνεται η αποσαφήνιση του γιατί και σε τι διαφωνούμε. Σε ακολουθώ πιστά λοιπόν.

α) Ναι, τέθηκαν σε επίσημη συνάντηση ζητήματα που δεν είχαν τεθεί. Και όπως τέθηκαν γράφτηκαν στα πρακτικά και πέραν αυτού ουδέν (δηλαδή, τίποτε ουσιαστικό δεν μπορούσε να προκύψει). Ποιο είναι το όφελος; Ότι «ο Αλέξης τού τα ’χωσε του Γερμαναρά!»; Και γιατί δεν μπορεί να του τα χώνει από εδώ (το έχει κάνει);

β) Δεν είναι μόνο ο αρχηγός τής αξιωματικής αντιπολίτευσης που το αμφισβητεί. Το αμφισβητεί ο μισός πλανήτης. Τι να την κάνει την αμφισβήτηση αυτός που δεν έχει ούτε τα ναύλα τού λεωφορείου;

γ) Αυτό το έχουν κάνει πολλάκις διάφοροι αξιωματούχοι τής τρόικα. Είναι το παιχνίδι τού καλού και τού κακού μπάτσου. Τι βγαίνει επειδή κατέφυγε σ’ αυτό κι ο Σόιμπλε, από τη στιγμή που ο Αλέξης δεν μπορούσε βέβαια να του πει «δεν κόβεις τα σάπια, ρε μαλάκα;»;

δ) Αυτό μπορούσε να γίνει χωρίς να προηγηθεί η συνάντηση με τον Σόιμπλε.

Προφανώς και είναι συζητήσιμα, αυτό κάνουμε τώρα. Και το κύριο αντεπιχείρημά μας είναι πως είναι πολύ μικρά κέρδη για να αντισταθμιστεί η καταγραφή τού γεγονότος ότι ο πρώτος γύρος έληξε χωρίς να βγει κάτι ουσιαστικό (δεν μπορούσε να βγει, δεν έχουμε αυταπάτες, αλλά πες το στον πολύ κόσμο αυτό, που εσύ ο ίδιος υποστηρίζεις ότι είναι τόσο απελπισμένος, ώστε είναι ‘‘πρόθυμος’’ να ‘‘πιστέψει’’ (κοροϊδεύοντας τον εαυτό του) την πρώτη παπαριά από τους γνωστούς παπάρες που μας κυβερνούν). Η άποψή μας αυτή όμως δεν νομίζω ότι μας κατατάσσει στην κατηγορία τών αυτών που μηδενίζουν το όπλο τού κοινοβουλευτισμού.

Πάμε τώρα στο δεύτερο πακέτο σου.

α) Πολλοί δεν το αντιλαμβάνονται (με ευθύνη και του ΣΥΡΙΖΑ). Η κρυάδα από μία συνάντηση με τον διάβολο που δεν επέλυσε τίποτε (γιατί δεν ήταν δυνατό κάτι τέτοιο, τα ’παμε), δεν νομίχω ότι είναι ο καλύτερος τρόπος να αρχίσουν να μπαίνουν στο νόημα.

β) Πολλοί θα τσιμπήσουν (το θέμα τής βίας το αφήνω απ’ έξω, είναι άλλου παπά ευαγγέλιο).

γ) Πολλά από αυτά που γράφτηκαν και ειπώθηκαν δημιουργούν διάφορα ερωτηματικά. Το τι θα καταλάβουν δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι εξυπηρετεί την άθροιση δυνάμεων γύρω από τον ΣΥΡΙΖΑ. Και για τη Βασιλική, στο ξαναλέω: αν εξαιρέσεις την αντίληψη «δεν διαπραγματευόμαστε με τον διάβολο», πράγμα που ξέρεις ότι δεν αντιπροσωπεύει τα μυαλά που κουβαλάμε πάνω κάτω, τα άλλα δεν είναι παρά μία πραγματικότητα. Δεν εφεύρε τίποτε το κορίτσι (που είναι και νόστιμο, για να τα λέμε όλα! ;-) )

δ) Επ! Πού βρήκες τον πέμπτο άσο;;; ;-) Βεβαίως και ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να είναι παρών και σε φόρα και σε θεσμικά όργανα και όπου θέλεις. Αλλά αυτό, έτσι όπως το θέτεις, δεν είναι το ίδιο με μία τετ α τετ συνάντηση με τον Σόιμπλε. Πας να μου βάλεις γύρω γύρω από το ξερό και κάμποσα χλωρά! Μας βλέπουνε! ;-)

Ορίστε! Με εξάντλησες στο γράψιμο! Τι κατάλαβες; :-)


Увидимся

Ανώνυμος είπε...

Έχεις μια τάση στην συνασπισμένη ειρωνια που τους βγάζει όλους αριστεριστες ,αυτο το απλό λέω .

Ας πούμε , " ζητήματα " αρχών , αφενός μεν χρειάζονται , αφετέρου δεν το έχω παρακάνει ποτέ , και πάντα ψάχνω το ενιαίο μέτωπο.

Σαν αναγκαία αλλά οχι ικανή συνθήκη .Που για να γίνει ικανή πρέπει να έχει ορίζοντα ,οχι προαπαιτούμενα σεντόνια αλλά προγραμμα που να κλιμακώνεται , σε άλλο μοντέλο παραγωγής και εξουσιας , στον βαθμό που αποκτά κοινωνική συμμετοχη .

Για να αρχίσει όλο αυτό , δεν χωράνε οι οικουμενικές τριχες ( δημοκρατία μας , ΕΕ κοινό μας σπίτι , επενδύσεις , κυβερνηση με την ακροδεξιά , και οι ανελ ειναι αυτό και μόνο , και όποιος δεν το αποκλείει , όπως λες και συ , θα τα ακουει έτσι ακριβώς . Οχι βέβαια οτι έχεις την οποιαδήποτε σχέση με την ακροδεξιά , η ευθύνη , μάλλον όμως δεν είσαι αντίθετος με μια για μένα λάθος ανάλυση που λεει για λαϊκό μέτωπο , και με μερίδα κεφαλαίου υπο τον καμένο .
Τα λέμε !

LeftG700 είπε...

Φίλε Greg,


Όταν μίλησα για συμπόρευση, το εννοούσα μεταφορικά (όχι πως με χαλάει και η κυριολεκτική σημασία στην περίπτωση συγκεντρώσεων, διαδηλώσεων, πορειών, κ.λπ.).

Βεβαίως και το ζήτημα της ΕΕ είναι κεντρικότατο. Κοίτα όμως τι συμβαίνει. Όλοι δεχόμαστε (και το ΚΚΕ) πως ο λαϊκός παράγοντας (ας το πούμε έτσι) δεν είναι έτοιμος για μεγάλες ρήξεις —και η αποδέσμευση από την ΕΕ είναι ασφαλώς μία μεγάλη ρήξη. Μπαίνει το ερώτημα: τι να κάνουμε; Εσείς υποστηρίζετε: δεν κάνουμε τίποτε άλλο από το να δουλεύουμε για να προετοιμάσουμε τον λαϊκό παράγοντα για τη ρήξη. Είναι αυταπάτη ο μετασχηματισμός τού χαρακτήρα τής ΕΕ, είναι αυταπάτη και αποπροσανατολισμός η επιδίωξη του σχηματισμού μιας αριστερής κυβέρνησης σε συνθήκες καπιταλισμού και μέσα από κοινοβουλευτικές διαδικασίες. Όμως, φίλε μου, αυτά τα λέτε χρόνια. Και όχι μόνο δεν συγκεντρώνετε την κρίσιμη μάζα τού λαού που απαιτείται, αλλά η επιρροή σας, η επιρροή αυτής τής γραμμής πιο συγκεκριμένα, μειώθηκε περίπου στο μισό, όπως έδειξε η δημοσκόπηση των δημοσκοπήσεων, οι εκλογές δηλαδή. Και αυτό συμβαίνει πότε; Αυτό συμβαίνει τη στιγμή που ο ευρωσκεπτικισμός του ελληνικού λαού (και όχι μόνο τού ελληνικού) αυξάνει! Δεν βλέπεις την αντίφαση; Δεν βλέπεις ότι αυτή η προσέγγιση δεν δουλεύει; Το βλέπετε δεν το βλέπετε (πού να ξέρω;), το θέμα είναι ότι αρνείστε να εξετάσετε μία άλλη εναλλακτική. Αυτή που λέει:

Ωραία, ο ελληνικός λαός είναι μαλάκας και εξακολουθεί να ελπίζει ότι θα ’ρθει άσπρη μέρα και γι’ αυτόν. Κάποτε ήταν πολύ μαλάκας και πίστευε ότι θα τη φέρει ο δικομματισμός, τώρα είναι λιγότερο και αρχίζει να μη το πιστεύει πια και να καλοβλέπει την περίπτωση μιας αριστερής κυβέρνησης που θα πιάσει τους ευρωπαίους από το λαιμό, θα ρίξει και πέντε Χριστοπαναγίες και τα πράγματα θα αλλάξουν. Τι καλύτερο για να ξυπνήσει ένας μαλάκας, έστω και λιγότερο μαλάκας, από το να δει την πραγματικότητα, μπας και συνειδητοποιήσει ότι το ζήτημα δεν είναι καθόλου τόσο απλό κι ότι δεν αρκούν όχι πέντε Χριστοπαναγίες, αλλά ούτε 105; Δεν είναι η πραγματικότητα που έκανε τον ελληνικό λαό να αρχίζει να ξανασκέπτεται το ζήτημα του ευρώ; Αυτή είναι. Αν δούλεψε η πραγματικότητα στο ζήτημα του ευρώ, γιατί να μη δουλέψει στην περίπτωση μιας αριστερής κυβέρνησης που θα δείξει με τον πιο αποκαλυπτικό τρόπο ποια ακριβώς είναι τα όρια μιας αριστερής κυβέρνησης; Ο μοναδικός τρόπος να διαλύσεις μία αυταπάτη δεν είναι να λες από το πρωί ως το βράδυ: «αυτό είναι αυταπάτη, αυτό είναι αυταπάτη!». Υπάρχει κι άλλος: να κάνεις απτή αυτή την αυταπάτη, να τη δώσεις στα χέρια αυτών που την πιστεύουν, για να δουν ότι είναι αέρας κοπανιστός! Ό,τι κάνεις μ’ ένα μικρό παιδί που πιστεύει πως μέσα στη ντουλάπα του υπάρχει ένας μπαμπούλας. Ανοίγεις τη ντουλάπα για να δει με τα ίδια του τα μάτια πως δεν υπάρχουν παρά μόνο τα παιχνίδια του!

Εσείς όλα αυτά τα στοιχειώδη τα αρνείστε. Και ακριβώς επειδή είναι στοιχειώδη δεν μπορείτε να πείσετε. Ο Λένιν έλεγε πως είναι βλακεία ή άσκοπος ηρωισμός να προσπαθείς να σπάσεις έναν τοίχο. Αλλά τα έχετε ξεχάσει αυτά...


ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

LeftG700 είπε...

ΣΥΝΕΧΕΙΑ


Βεβαίως και άκουσα τον διάλογο Παπαρήγα – Λαουτάρη. Δεν θα μπω στην ουσία τού διαλόγου (ποιος είπε τι, ποιος έβρισε ποιον, τι θεωρείται βρίσιμο, συκοφαντία και τα σχετικά). Θα σου πω μόνο ένα πράγμα: Ο διάλογος αυτός είναι απολύτως ανάλογος με τον εξής διάλογο που θα μπορούσαμε να κάνουμε κι εμείς μαζί σου, αν θέλαμε να σε ξεφορτωθούμε:

«Κοίτα Greg. Κάποιοι δικοί σου μας έχουν σκυλοβρίσει κατ’ επανάληψη. Κάποιοι άλλοι πάνε να μας βγάλουν ούτε λίγο ούτε πολύ ασφαλίτες και Ευπιτζήδες. Και κάποιοι άλλοι μάς έχουν απαγορεύσει το σχολιασμό στο τσαρδί τους, προφασιζόμενοι γελοίες αιτίες και ανύπαρκτα παραπτώματα. Τι διάλογο να κάνουμε μαζί σου και τι να κουβεντιάσουμε;».

Τι θετικό θα έβγαινε από μία τέτοια στάση; Το ότι είμαστε εμείς οι μάγκες και οι σωστοί κι εσύ ο λάθος; Άντε, ας πούμε ότι έβγαινε! Και λοιπόν; Για το εργατικό και λαϊκό κίνημα το αποτέλεσμα θα ήταν μία ωραιότατη τρύπα στο νερό!


Τα λέμε


ΥΓ Βλέπω έχεις κι εσύ τη συνήθεια να λες «οι αποψεις που εκφραζω εδω ειναι προσωπικες καθως δεν εχω οργανωτικη σχεση με το ΚΚΕ η τη ΚΝΕ». Δεν έχω λόγο να το αμφισβητήσω και το παίρνω τοις μετρητοίς. Πρέπει όμως να κατανοήσεις, κι εσύ και όσοι φροντίζουν να το διευκρινίζουν αυτό, το εξής: από τη στιγμή που κάποιος δηλώνει (ή βγαίνει από τα συμφραζόμενα του σχολίου του) φίλος, οπαδός, υποστηρικτής κ.λπ. τού Χ, Ψ, ή Ω κόμματος, ό,τι πει το χρεώνεται ή το πιστώνεται, σε μεγάλο βαθμό, το κόμμα που υποστηρίζει. Με αυτή την έννοια, η διευκρίνισή σου είναι περιττή. Τουλάχιστον από τη στιγμή που κανείς δεν είναι τόσο ανόητος για να πει στα σοβαρά:

«Αυτός ο Greg μού φαίνεται για μέλος τής Κεντρικής Επιτροπής. Να μη σου πω και του Πολιτικού Γραφείου!...».

ΥΓ2 Το ζήτημα της πρωτοπορίας είναι μεγάλη κουβέντα. Ιδίως από τη στιγμή που συνδέεται και με την αποκλειστική διαχείριση της εξουσίας. Ας την κάνουμε άλλη φορά, με άλλη ευκαιρία (που μπορεί να είναι και ένα σχετικό ποστ).

ΥΓ3 Φίλε Greg, για πες μας με το χέρι στην καρδιά:

Αν το ΚΚΕ χτύπαγε τριαντάρια στις δημοσκοπήσεις πιστεύεις ότι δεν θα σας κάνανε τα γλυκά μάτια και σαπάκια; Μέχρι και προτάσεις γάμου στην Παπαρήγα θα κάνανε!

Πιστεύεις ότι στα χρόνια τής παντοδυναμίας τού ΚΚΕ (ΕΑΜ – Αντίσταση) δεν είχαν παρεισφρήσει σαπάκια στο αριστερό κίνημα; Να φαν’ κι οι κότες!

Και πιστεύεις ότι αυτά τα σαπάκια δεν τα είχαν πάρει πρέφα οι Εαμίτες; Σιγά και δεν τα είχαν πάρει πρέφα, τα περισσότερα τουλάχιστον. Ο πραγματισμός όμως τής συγκυρίας τούς υποχρέωνε να τα χρησιμοποιήσουν. Δεν γίνεται να καθαρίσεις έναν βόθρο και να μη λερωθείς!

Ηθικό δίδαγμα; Ένα (που ίσως το μάντεψες): Ας μην κατουράμε στη θάλασσα, φίλε Greg! Υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να το βρούμε στ’ αλάτι!

Ανώνυμος είπε...

Επιφυλάσσομαι να απαντήσω αυριο λόγω έλλειψης χρόνου.


Гриша

LeftG700 είπε...

Ουδέν πρόβλημα. Μήπως υπάρχει κανένας ...κανονισμός που πρέπει να τηρηθεί; Συζήτηση κάνουμε.

LeftG700 είπε...

Φίλε Βαγγέλη ζ,


Όχι, όχι, Βαγγέλη. Κάνεις λάθος. Δεν έχω καμία τέτοια διάθεση α λα Συνασπισμός. Ούτε και συνηθίζω να χρησιμοποιώ τέτοιους χαρακτηρισμούς περί αριστερισμού. Το τι είναι αριστερό και τι δεξιό σε κάθε συγκεκριμένη συγκυρία είναι πάντα ανοιχτό ζήτημα (συγκεκριμένη ανάλυση της συγκεκριμένης κατάστασης, θυμάσαι;). Τι ήταν η ΝΕΠ; Αριστερή ή δεξιά; Εγώ, επειδή πιστεύω ότι πρέπει να απεμπλακούμε από αυτή την αδιέξοδη μανία τής ιδεολογικοποίησης κάθε απόφασης, λέω: Έχει σημασία; Ήταν αυτό που έπρεπε να γίνει. Period.

Λαϊκό μέτωπο με μερίδα τού κεφαλαίου; Χμ. Βαριά κουβέντα για μία χώρα που η συντριπτική μερίδα τών κεφαλαιοκρατών έχει επιχειρήσεις τών 5 υπαλλήλων. Κι ακόμα βαρύτερη αν σκεφτείς ότι αρκετοί από αυτούς τους κεφαλαιοκράτες είναι σταθεροί ψηφοφόροι της Αριστεράς (του ΚΚΕ συμπεριλαμβανομένου).

Φίλε Βαγγέλη, αν φυσάει βορειοανατολοκός άνεμος κι εσύ τραβάς καρφί για τον βορρά κάπως πρέπει να στρίψεις το πανί, αν δεν θέλεις να περιμένεις (ή αν δεν σε παίρνει να περιμένεις) τον 100% ούριο άνεμο...


Τα λέμε! ;-)

Ανώνυμος είπε...

Λέφτηδες

δυό γρήγορες κουβέντες για να σπατσάρουμε από μια αδιέξοδη συζήτηση :

α) Εγώ δεν υποστήριξα πουθενά ότι η επίσκεψη τσιπρόπουλου στο σόιμπλε είναι μεγάλο σουξέ .... είπα απλά ότι τα κέρδη που απέφερε ήταν τα α,β,γ,δ και μάλιστα ότι δεν αναμενόταν να αποφέρει μεγαλύτερα. Αυτά δε που λέει ad hoc η χυμώδης κυρά βασιλική είναι ευκολίες - μπάζα.

β)έκανε μάλιστα πολύ καλά που πήγε γιατί πλέον δεν είναι ο αρχηγός ενός ρεταλιού , αλλά ο ηγετής της αξιωματικής αντιπολίτευσης ... αν μερικοί ενοχλούνται και σκανδαλίζωνται από τα "συνοδευτικά" του αστικού κυνοβολευτικού παιχνιδιού ας πιούν ξυδάκι μπας και ξυπνήσουν για να καταλάβουν επιτέλους πού βρισκόμαστε . Επιπλέον έκανε καλά γιατί διέψευσε ex post και τα "σενάρια" περί προσκυνήματος που διακινούσαν οι pushers του καθεστώτος

γ)όσοι τέλος από τους "προς συσπείρωσιν" δεν αντιλαμβάνωνται τα όρια και το στόχο του εγχειρήματος , αναμένωντας ότι ο Αλέξης αύριο θα γύριζε είτε θριαμβευτής και τροπαιούχος από το μπούνκερ για να εισέλθει στο ... Σμόλνυ , είτε τέλος πάντων θα άφηνε εκεί το καροτσάκια ηττημένο κατά κράτος και απαρηγόρητο , ας μένουν να φαντασιώνονται ..ομορφιές και θριάμβους

Γιάκοβ

ΥΓ Δεν το χρειάζομαι Λέφτηδες το πέμπτο άσσο

Ανώνυμος είπε...

Το εκλογικο αποτελεσμα.Η δημοσκοπηση των δημοσκοπησεων.Το απολυτο πολιτικο επιχειρημα.Φανταζομαι πως αυτο παει αγκαζε με το αλαθητο πολιτικο κριτηριο του 44% που ψηφισε το πασοκ του γιωργακη το 2009.Ή με το 5,76% που πηρε το ΚΚΕ το 1936.Μετα μεσολαβησε η δικτατορια του μεταξα.Σε λίγα χρόνια μεγαλούργησε με το ΕΑΜ.Οι συσχετισμοι ειναι για να αλλαζουν.
Φυσικα το ΚΚΕ προτιμησε να εχει απωλειες παρα να συρθει σε συνεργασια με το Συριζα κοντρα σε ενα ρευμα που διαμορφωθηκε απο την αναγκη του αστικου συστηματος για αναμορφωση του πολιτικου σκηνικου και την αντικατασταση του πασοκ με ενα νεο σοσιαλδημοκρατικο πολο. Για ενα κομμουνιστικο κομμα η επιρροη του δε μετριεται αποκλειστικα με εκλογικα ποσοστα.Μετριεται και στη συμβολη του στην αναπτυξη του Λαικου κινηματος και εκει η συσπειρωση γυρω απ το ΠΑΜΕ κυριως και αλλου δειχει μια διαθεση που μεγαλωνει σε αντιθεση με το Συριζα που το ποσοστο του ειναι αναντιστοιχο με την ανυπαρκτη δραση του στο κινημα.
Βεβαιως και δεν υπαρχει αδιαφορια για το εκλογικο αποτελεσμα.Υπαρχουν αδυναμιες.Στην εκλαικευση των θεσεων του στην καλυτερη δουλεια που πρεπει να γινει στο προπαγανδιστικο κομματι ενδεχομενως στην αξιοποιση των κοινωνικων δικτυων.Ηδη η συζητηση αυτη γινεται.Το τελευταιο διαστημα η προσπαθεια στο συγκεκριμενο εντεινεται και εν οψει προσυνεδριακου διαλογου.Η στρατηγικη του ΚΚΕ ομως δεν αλλαζει.Αντικειμενικα επιβεβαιωνεται απο τις εξελιξεις και δε διαμορφωνεται ουτε εξελισσεται με βαση τον υποκειμενικο παραγοντα.Στη βαση αυτη μπαινει σε πρωτο πλανο η αποδεσμευση απο την ΕΕ. Εσυ λες για να γινουν απτες οι αυταπατες πρεπει να δουμε τα ορια μιας αριστερης κυβερνησης.Ομως τα ορια αυτα τα ειδαμε.
(Απόσπασμα από άρθρο στο ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ, 26/5/2012)Ποια είναι η εμπειρία από «αριστερές» κυβερνήσεις στην Ευρώπη;
Η εμπειρία, της «κεντροαριστεράς» σε Γαλλία και Ιταλία είναι ιδιαίτερα αποκαλυπτική και διδακτική για την κατάντια ιστορικών Κομμουνιστικών Κομμάτων που σταδιακά μεταλλάχτηκαν και ενσωματώθηκαν στο σύστημα και τη διαχείρισή του, απογοητεύοντας τους εργαζόμενους.
Το Γαλλικό ΚΚ συνεργάστηκε στην κυβέρνηση του σοσιαλιστή Μιτεράν, παίρνοντας και υπουργεία το διάστημα από το 1981 - 1984 και συνέβαλε σε αντιλαϊκά μέτρα. Συνεχώς στήριζε τις σοσιαλδημοκρατικές κυβερνήσεις με συνεργασίες σε όλα τα επίπεδα και στην κυβέρνηση του Ζοσπέν 1997 - 2002, είχε υπουργεία. Η παραπέρα ιδιωτικοποίηση των τηλεπικοινωνιών της «Φρανστέλεκομ» προχώρησε γοργά σε αυτή τη διακυβέρνηση, ταυτόχρονα αιτήματα των εργαζομένων για καλύτερες συνθήκες δουλειάς, συνάντησαν τοίχο, πιο χαρακτηριστική η μεγάλη απεργία στις μεταφορές, που παρεμπιπτόντως ο υπουργός ήταν από το Γαλλικό ΚΚ. Οσο για το λεγόμενο «35ωρο» που παρουσιάστηκε το 2000 ως μεγάλη αλλαγή (και από ντόπιες οπορτουνιστικές δυνάμεις) αυτό ουσιαστικά που σήμανε ήταν μεγαλύτερη εντατικοποίηση της εργασίας και εκμετάλλευση των εργαζομένων, κατάργηση διαλειμμάτων, επέκταση των ελαστικών μορφών απασχόλησης, «ζεστό χρήμα» στο κεφάλαιο από τις επιδοτήσεις για 5 χρόνια εφαρμογής του νόθου «35ωρου».
Επίσκεψη Τάσου Κουράκη, Α. Τσίπρα και Ν. Χουντή στη Ρώμη με τον Μπερτινότι
Αυτή ήταν η τραγική εμπειρία που βίωσαν οι εργαζόμενοι και τη χρέωσαν και στους κομμουνιστές. Επίσης, το ΓΚΚ ανέχτηκε την εξαπόλυση της ιμπεριαλιστικής επέμβασης στη Γιουγκοσλαβία και έφτασε να ψηφίζει στις εκλογές του 2002 με ηγεσία του Ρομπέρ Υ, μαζί με τους σοσιαλδημοκράτες τον δεξιό Σιράκ για να μη βγει ο ακροδεξιός Λεπέν. Αυτή η στάση του κατ' όνομα ΚΚ το οδήγησε στην απαξίωση, στο να ταυτίζεται από τους λαϊκούς ανθρώπους με το πέρασμα της αντιλαϊκής πολιτικής, με την καθιέρωση του δήθεν μονόδρομου της ΕΕ.
(συνεχιζεται)

Ανώνυμος είπε...

Ολα αυτά οδήγησαν στην υποχώρηση του εργατικού κινήματος, στο πέρασμα στις γραμμές του της ταξικής συνεργασίας και τελικά στον αφοπλισμό του, στο μεγαλύτερο μέρος του. Και στη συντηρητικοποίηση.
Στην Ιταλία, η πορεία ήταν αντίστοιχη. Η διάλυση του Ιταλικού ΚΚ, μετά τις ανατροπές του 1990, οδήγησε σύντομα στο εγχείρημα της «κεντροαριστεράς». Φυσικά, το λεγόμενο «ευρωκομμουνιστικό» ρεύμα πριν από δεκαετίες είχε συμβάλει στον αφοπλισμό της εργατικής τάξης και να την οδηγήσει στον ολέθριο δρόμο της ταξικής συνεργασίας. Πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα οι κυβερνήσεις Πρόντι το '96 και Ντ' Αλέμα το '99 που στήριξαν τα κόμματα που προέκυψαν από τη διάλυση του Ιταλικού ΚΚ (Κομμουνιστική Επανίδρυση και Κόμμα Ιταλών Κομμουνιστών). Τι έκανε η κυβέρνηση Πρόντι; Διατήρησε όλους τους νόμους που είχε ψηφίσει η κυβέρνηση Μπερλουσκόνι. Υποσχέθηκε ότι θα αποσύρει τον ιταλικό στρατό από το Αφγανιστάν, αλλά τον διατήρησε εκεί. Αύξησε κατά δύο χρόνια τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης και μείωσε τις συντάξεις. Μάλιστα, διενήργησε και δημοψήφισμα (τύπου... συμμετοχικής δημοκρατίας), όπου με εκβιαστικά διλήμματα έβαλαν τους εργάτες να ψηφίσουν υπέρ!! Ετσι ξαναήρθε στο προσκήνιο η κεντροδεξιά του Μπερλουσκόνι.
Αυτή είναι η συμβολή των «αριστερών» στη διαχείριση του καπιταλισμού, να αποκοιμίζουν εργατικές συνειδήσεις.
Οι βόμβες του Νταλέμα ενάντια στη Σερβία είχαν και κορδέλες της "αριστεράς". Οι βόμβες που θα ρίχνονται στη Συρία κ.α. θα έχουν και κορδέλες του Ολαντ και του Μελανσόν!
Για τα σαπακια. Συγκρινεις ανομοια πραγματα.Τισχεση εχει ακομα και σε περιοδους παρανομιας που η διαβρωση απο χαφιεδες κ.α. ηταν σαφως ευκολοτερη, με τη σημερινη κατασταση και με τις συνεργασιες του Συριζα?Μπορεις να φανταστεις μελη της αντιεξ.κινησης να βοηθανε στο στησιμο μιας εκδηλωσης με ομιλητρια τη Μαριλιζα?Και δεν ειναι αναγκη να χτυπαμε τριανταρια.Τα σαπακια και τωρα μας κανουν τα γλυκα ματια και αν το ΚΚΕ υπεκυπτε στο καλεσμα της αριστερης συμπορευσης οπως την εννοεις εσυ τοτε θα γνωριζε την αποθεωση απο τα ΜΜΕ.Για το Λαικο-Εργατικο κινημα ποιες θα ηταν οι επιπτωσεις?
Συγγνωμη αλλα πρεπει να επιμεινω στην αναφορα οτι δεν ειμαι οργανωμενος στο ΚΚΕ ή στη ΚΝΕ στο μετρο που αυτο θα διασφαλιζει το κομμα λογω της ιδεολογικης μου ανεπαρκειας.Η πειρα ειναι πικρη.

Гриша