ΤΟ BLOG LEFT G700 ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΤΕΡΥΓΑ ΤΗΣ ΓΕΝΙΑΣ ΤΩΝ ΕΞΑΚΟΣΙΩΝ —(600 minus)— ΕΥΡΩ
Παύλος Φύσσας. Παρών!
Μόνος εναντίον πολλών. Δολοφονημένος άνανδρα από τους νεοναζί. Και πρωτοπανηγυριώτης στο ξάγναντο του Μέλλοντος!
Πόντιοι Αριστεροί και Πόντιοι Πιλάτοι
Μια βδομάδα και παραπάνω έχει περάσει από το μήνυμα της Ρεπούση με το οποίο καλούσε τους βουλευτές τής αντιπολίτευσης να αντιδράσουν για τη σχεδιαζόμενη ποινικοποίηση της άρνησης γενοκτονίας τών Ποντίων και των Ελλήνων τής Μικράς Ασίας. Βλέπουμε κατά το τσαρδί τών Πόντιων και Αριστερών. Έχουν ήδη ανέβει στα κεραμίδια τέσσερις φορές για να μιλήσουν, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, κυρίως για την ανάγκη αναγνώρισης της γενοκτονίας, αποφεύγοντας να πάρουν θέση αν τάσσονται υπέρ τής ποινικοποίησης της άρνησης ή όχι. Πάντως, στα κεραμίδια ανέβηκαν.
Και βλέπουμε και τον Πόντιο και αριστερό δεξιό κεντροαριστερό κεντροδεξιό κεντρώο αντιφασίστα, αντιρατσιστή και αντιεθνολαϊκιστή που δεν έχει βγάλει κιχ! Μούγκα στη στρούγκα! Τσιμουδιά! Nada! Κάτι φληναφήματα μόνο απόψε το βράδυ περί εθνοτικών στερεοτύπων, απ’ έξω-απ’ έξω. Πιο μέσα κάνει τζιζ...
Στριμωγμένος στα Τρίκαλα στα δυο στενά, ξύνει την ποντιακή κεφάλα του και άκρη δεν βγάζει. Να τα βάλει με τη Ρεπούση; Μα είναι αντιρατσίστρια! Να πάρει το μέρος της; Μα είναι Πόντιος! Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα! Και να ’χει πεθάνει κι αυτός ο Λακάν και να μη μπορεί να ζητήσει τα φώτα του!...
Tragic…
Αποκαταστάσεις...
Με χαρά είδαμε —καμία ειρωνεία!— να αποκαθίσταται (εν μέρει, αλλά σε σημαντικό βαθμό) η παρέα που βρίσκεται πίσω από το blog Νέα Σπορά από τον Αντώνη. Η αποκατάσταση έγινε σε επιστολή του στα πλαίσια του Προσυνεδριακού Διαλόγου για το 19ο Συνέδριο του ΚΚΕ, που δημοσιεύεται στο σημερινό Ριζοσπάστη. Αναφερόμενος στη Νέα Σπορά τη χαρακτηρίζει ‘‘άτυπο’’ φορέα. Παρά την ασάφεια του χαρακτηρισμού, συν τα εισαγωγικά, η απόσταση αυτής τής διατύπωσης από τους κατά 99,9% πράκτορες, όπως εξαγόταν με ασφάλεια από διάφορα γραπτά του ότι θεωρούσε τους συγκεκριμένους ιστολόγους μέχρι το πρόσφατο παρελθόν, είναι πολύ μεγάλη. Να ελπίζουμε και σε δική μας αποκατάσταση, μια και η διαμαρτυρία μας για τις αυθαίρετες καταγγελίες εις βάρος τής Νέας Σποράς ως πρακτόρων είχε σαν αποτέλεσμα να μας τυλίξει κι εμάς στην ίδια κόλλα χαρτί;
Χριστούγεννα 2012
Όπως διαβάσαμε κάπου, «δυσκολεύεται κανείς να σκαρώσει 2-3 ευχές για το καλό τών ημερών». Ας βάλουμε τουλάχιστον ένα εορταστικό στεφάνι. Έτσι, για το καλό. Ή, για να τη σπάσουμε στους γαμημένους τούς καιρούς...
Oh shit indeed!
Ο καημένος ο αντωνάκης τού Lenin Reloaded (= Lenin Ridiculed)… Κάκιωσε επειδή καταδείξαμε φαντασμαγορικά πως παρά τη θέλησή του (πολιτικό IQ γαρ) ‘‘γαμάει’’ τη γραμμή τού κόμματος που πολύ όψιμα κατέληξε να υποστηρίζει (μαύρη υποστήριξη!), σύμφωνα με την οποία γραμμή «άλλο οι κομμουνιστές κι άλλο οι αριστεροί», και μη έχοντας τι άλλο να κάνει και να πει, το έριξε στο αγαπημένο του ‘‘άθλημα’’: τη χυδαία, ξεδιάντροπη, ‘‘πούστικη’’ —αλλά ταυτόχρονα και ηλίθια— διαστρέβλωση. Έτσι, σε σημερινό του πόνημα προσπαθεί τεχνηέντως (και αποτελεσματικά ως προς τους πολιτικούς στόκους που συχνάζουν στο τσαρδί του, φανταζόμαστε) να μας τοποθετήσει στο ίδιο πολιτικό κάδρο με το enosy.blogspot.gr. Όταν είναι γνωστό σε όλους τους παροικούντες την Ιερουσαλήμ ότι με τους φίλους τής ΕΟΣ έχουμε σημαντικότατες (αλλά εντός τής Αριστεράς) διαφορές! Με δυο λόγια:
Εκείνοι μας θεωρούν υπέρμαχους των κομματικών μηχανισμών, Κουκουέδες στη σκέψη (με την κακή έννοια) και αριστερούς εξουσιαστές. Κι εμείς τους έχουμε κατατάξει εδώ και πολύ καιρό στην πολυπληθή ομάδα τών χαμένων στο διάστημα αριστερών, κάπου μεταξύ Μαρξ, Νέγκρι, Χόλογουέι, Άρεντ και Μπαντιού. Και είναι χαρακτηριστικό ότι δεν πρέπει να υπάρχει ούτε ένα(1!) σχόλιο, τόσο δικό τους προς εμάς, όσο και αντιστρόφως, που να μην εκφράζει διαφωνία.
Τα ξέρει όλα αυτά πολύ καλά ο αντωνάκης. Αλλά τα γράφει εκεί που δεν πιάνει μελάνι. Είναι λενινιστής αυτός (λέμε και καμία μαλακία για να περνάει η ώρα, μη το πάρετε τοις μετρητοίς! ;-) ), όχι οπορτουνιστής σαν και λόγου μας! Και μια και δεν φαίνεται να είναι και πολύ αποτελεσματικές οι λάσπες περί …ΕΥΠ(!!!) που εκτόξευσε από το τσαρδί του ο άλλος καημένος που κλωθογυρίζει εκεί —λάσπες τις οποίες ο ίδιος ανέχθηκε, αν δεν καλλιέργησε—, ούτε πολύ πειστικός ο δικός του παραλληλισμός αυτού τού blog με …βόθρο, είπε να καταφύγει στην απολύτως συνειδητή διαστρέβλωση. (Εδώ παίζεται και μία παραλλαγή: να μας έβαλε στο ίδιο πολιτικό τσουβάλι, επειδή, αντί να έχουμε καταγγείλει τα παιδιά τής ΕΟΣ ως αρχιμαφιόζους και ύποπτους, όπως έχει κάνει ο ίδιος, συζητάμε μαζί τους τις διαφωνίες μας. Ψάχνει για ‘‘συντρόφους’’ στην αθλιότητά του. Και γιατί δεν περιορίζεται στο τσαρδί του; Δεν θα προλαβαίνει να παίρνει αιτήσεις πρόσληψης!…)
Ας καταφύγει και σε άλλες αθλιότητες. Όσο θα το κάνει, τόσο θα μεγαλώνει η πολιτική φούσκα μέσα στην οποία κρύβεται. Και τόσο μεγαλύτερος θα είναι ο κρότος όταν έρθει η ώρα να τη σπάσουμε…
Εξιχνιασμένες υποθέσεις. Φάκελος Νο 2: Κωστής Παπαϊωάννου.
Στους τακτικούς αναγνώστες αυτού τού blog είναι γνωστή η σύντομη ιστορία ως σχολιαστή εδώ του Κωστή Παπαϊωάννου. Ξεκίνησε καλά, παρά τις μεγάλες ιδεολογικές διαφορές μας. Κατά την άποψή μας, εκείνος κινείται στην θολή και ακαθόριστη περιοχή που ορίζεται κάπου ανάμεσα στις μαοϊκές ιδέες τής περιόδου τής πολιτιστικής επανάστασης περί προσφυγής στο λαό (ιδέες αλλά και ‘‘ολίγη’’ στρατηγική για να ανακτήσει ο Μάο τον έλεγχο στην τότε ηγετική ομάδα τού ΚΚΚ ;-) ) και τις σύγχρονες νεοαναρχίζουσες και ελευθεριακές αντιλήψεις υπέρ τής αυτονομίας τού κινήματος και της απεξάρτησής του από την καθοδήγηση των κομματικών στελεχών, τα οποία θεωρεί, συλλήβδην και ανεξάρτητα από το κόμμα που υπηρετούν, ξεπουλημένα. Εμείς πάλι… καμία σχέση! —αν και, φυσικά, δεν αγνοούμε τα πολλά και υπαρκτά προβλήματα που δημιουργούν οι μηχανισμοί… Πολύ επιγραμματικά και κάπως μεταφορικά: αν ο Κωστής Παπαϊωάννου λέει «σπάστε τις πυξίδες γιατί έχουν μηχανισμούς και οι μηχανισμοί σκουριάζουν και μας καταπιέζουν εξουσιαστικά», εμείς λέμε «επιδιορθώστε τις πυξίδες, αντικαθιστώντας τους σκουριασμένους μηχανισμούς, και ελέγχετέ τις σταθερά για να εντοπίζετε εγκαίρως τις νέες σκουριές που αναπόφευκτα θα δημιουργούνται». Κι αλλιώς: ο Κωστής Παπαϊωάννου επαγγέλλεται την έλευση τής Αριστεράς τής κοινωνικής βάσης που θα αντικαταστήσει την υπαρκτή Αριστερά, συντρίβοντάς την, κι εμείς δεν μπορούμε να καταλάβουμε από ποιες ‘‘αγνές’’ και ‘‘αμόλυντες’’ κοινωνικές δυνάμεις θα συσταθεί αυτή η περίεργη Αριστερά και, το κυριότερο, πώς θα αποφύγει τους μηχανισμούς τής δικής της οργάνωσης όταν, μοιραία, συγκροτηθεί σε ‘‘σώμα’’ για να παρέμβει αποφασιστικά στην πολιτική αρένα (να διεκδικήσει δηλαδή την πολιτική εξουσία).
Όπως ήδη είπαμε, όλες αυτές οι διαφορές δεν εμπόδισαν αρχικά τον μεταξύ μας διάλογο. Σταδιακά όμως, με αφετηρία την προεκλογική περίοδο των δεύτερων εκλογών, τού Ιουνίου, όταν και συστήσαμε την υπερψήφιση του ΣΥΡΙΖΑ, αυτό άρχισε να αλλάζει. Για να καταλήξει γρήγορα σε σχολιασμούς εκ μέρους του απόλυτα εχθρικούς, αντιπαραγωγικούς και, σε τελική ανάλυση, εις βάρος του κλίματος καλόπιστου διαλόγου που, ανεξάρτητα από ιδεολογικοπολιτικές διαφορές, προσπαθούμε να διατηρούμε εδώ. Προσπαθήσαμε να τον επαναφέρουμε στο κλίμα (και όχι μια φορά). Ματαίως. Του επισημάναμε ότι υπερβαίνει τα όρια. Τίποτε. Του δείξαμε έμπρακτα ένα διαφορετικό παράδειγμα, όταν αναδημοσιεύσαμε ένα ιδιαίτερα πολεμικό άρθρο του —κόντρα στις δικές μας απόψεις βέβαια— κι όταν, μετά από εκδηλωμένη πρόθεσή του να αποχωρήσει, τον προσκαλέσαμε να επανέλθει ως σχολιαστής. Μηδέν.
Πρόσφατα, μετά από μία χονδροειδή διαστρέβλωση απόψεών μας, αναγκαστήκαμε να τον προειδοποιήσουμε με ‘‘διαγραφή’’ από τη λίστα τών σχολιαστών. Και λίγο μετά προχωρήσαμε σε αυτή. Για ποιο λόγο και με ποιο σκεπτικό; Με το εξής:
Μετά την προειδοποίησή μας, η οποία, με μικρή καθυστέρηση, συνέπεσε με την απόφασή του να σταματήσει να σχολιάζει εδώ, δημοσίευσε στο blog του (critici.gr) ένα επικριτικό άρθρο για εμάς. Το άρθρο είναι η αποθέωση τής παρανόησης κειμένων και ισχυρισμών μας, της αυθαίρετης εξαγωγής συμπερασμάτων, της δίκης προθέσεων, της διαστρέβλωσης και, σε τελική ανάλυση, του στραγγαλισμού ακόμα και τής στοιχειωδέστερης λογικής. Φυσικά, τίποτε από όλα αυτά δεν προκάλεσε τη ‘‘διαγραφή’’ του.
Αυτό που την προκάλεσε είναι το γεγονός ότι ο Κωστής Παπαϊωάννου, στο εν λόγω άρθρο, ανανεώνει ενισχυτικά και ανατροφοδοτεί εμμέσως(;) πλην σαφώς τη λασπολογία τού κνώδαλου που ακούει στο διαδικτυακό όνομα Νοσφεράτος, αφού χαρακτηρίζει επανειλημμένα αυτό το blog ως …μυστηριώδες!!! Είναι αυτονόητο ότι η αναζωπύρωση των αθλιοτήτων τού Νοσφεράτου (leftg700.blogspot.com = ‘‘στημένο’’, ασφαλίτικο blog) συντελείται ανεξάρτητα από τις προθέσεις τού Κωστή Παπαϊωάννου και ανεξάρτητα από το γεγονός ότι, όπως τουλάχιστον ο ίδιος μάς έχει πει εδώ, δεν τις συμμερίζεται. Ανεξάρτητα, αλλά σε καμία περίπτωση και συγγνωστά —ιδίως αν συνυπολογίσει κανείς τη μεγάλη εμπειρία του από την πολύχρονη συμμετοχή του στο αριστερό κίνημα...
Έτσι, μετά το γνωστό και μη εξαιρετέο κνώδαλο, ο Κωστής Παπαϊωάννου καθίσταται το δεύτερο άτομο που του απαγορεύεται να παίρνει τον λόγο στο παρόν βήμα· και ο ‘‘φάκελός’’ του μπαίνει κι αυτός στο αρχείο μας. Οριστικά, τελεσίδικα και αμετάκλητα.
«Καταδικάζουμε την κουκούλα οποθενδήποτε και αν προέρχεται»…
«Η κουκούλα του διαδηλωτή που σπάει τζαμαρίες, η κουκούλα του καταδότη και του δήμιου, η κουκούλα του κρατούμενου και η κουκούλα της μπούργκας, παραπέμπουν στις πιο σκοτεινές ιστορικές περιόδους. Μερικοί στην Αριστερά θέλουν δυστυχώς να συγχέουν την πρώτη με τη μάσκα του Ζορρό, όπως συγχέουν βλακωδώς την τίμια τραγιάσκα του Γαβριά με την κουκούλα του παρακρατικού προβοκάτορα η του διαταραγμένου «αναρχικού» Ηρόστρατου. Αλλά όποιος υποθάλπει τις κουκούλες ανοίγει την Κερκόπορτα για τον πολιτισμό της αστυνομικής κουκούλας. Δεν κρίνω προθέσεις, κρίνω το αποτέλεσμα».
Έτσι γράφει ένας αθεόφοβος φιλελεύθερος που χρησιμοποιεί όχι μία, αλλά ...δύο κουκούλες!!! Τη μία, αυτή τού ψευδωνύμου του, απολύτως συνειδητά. Την άλλη, αυτή τού αριστερού, μπορεί και εξ αιτίας Ογκώδους Άγνοιας. Σ’ αυτή την (ενδεχόμενη) Ογκώδη Άγνοια που τον δέρνει να οφείλεται άραγε και το μόλις διαφαινόμενο μειδίαμα του ‘‘κουκουλοφόρου’’ (= μεταμφιεσμένου) για το φόβο τής Οχράνα Βλαδίμηρου;
Προχθές την Τετάρτη, ο Δήμαρχος Αθηναίων Γιώργος Καμίνης, ο εκλεκτός τής ΔΗΜΑΡ, για την εκλογή τού οποίου πανηγύριζαν οι κάθε λογής ‘‘αντιλαϊκιστές’’, ‘‘εκσυγχρονιστές’’, ‘‘υπεύθυνοι’’ ‘’αριστεροί’’, ‘‘αντιφασίστες’’, ‘‘πεφωτισμένοι’’ δεξιοί, ‘‘αριστεροφιλελεύθεροι’’, σκέτοι ‘‘φιλελεύθεροι’’ και γενικά σύμπας ο ‘‘δημοκρατικός’’ συρφετός, που λέει κι ο Νιόνιος, μήνυσε αστέγους επειδή, ψάχνοντας για καταφύγιο από το φονιά χιονιά, παραβίασαν το εγκαταλελειμμένο καφενείο στο Πνευματικό Κέντρο τού Δήμου. Για να έρθουν τα ΜΑΤ να τους διώξουν και να κάνουν τις αναγκαίες συλλήψεις, κάτω από τα ‘‘ανεύθυνα’’ γιουχαΐσματα κάποιων ‘‘αντικοινωνικών’’ στοιχείων…
Ψάχνουμε κι εμείς στο επίσημο site τού κόμματος να βρούμε έστω μια αράδα για το περιστατικό. Τίποτε! Και μετά ψάχνουμε στο ημιεπίσημο site τού κόμματος. Nothing! Και φεύγουμε κι από εκεί και πάμε στην ευαίσθητη ‘‘αριστερή’’ στρουθοκάμηλο και μέλος τής Κεντρικής Επιτροπής μέχρι το καλοκαίρι που μας πέρασε, οπότε και αποχώρησε. Rien! Και αποθέτουμε τις τελευταίες μας ελπίδες στην ακόμα πιο ευαίσθητη Μαργαρίτα και επίσης μέλος τής Κεντρικής Επιτροπής τής ΔΗΜΑΡ. Niente!
Πολύ ‘‘ευθύνη’’ αυτή η ΔΗΜΑΡ (κι οι Δημαρίτες)! Πού να περισσέψει χώρος για στοιχειώδη ευαισθησία και έστω ένα κιχ κριτικής…
Κι ύστερα θυμόμαστε πάλι (το ’χουμε αυτό το ελάττωμα, για να τα λέμε όλα!) τα ανάθεμα που έχει φάει ο Χαρίλαος Φλωράκης από το ‘‘αντισταλινικό’’ ρεύμα (χα!), επειδή κάποτε είχε πει πως «ο Ρίζος δημοσιεύει ό,τι συμφέρει το λαό»…
ЖΟЖΟЖΟЖΟЖ
Τι νομίζατε, ρε; Έτσι γαμάει ο δημοκρατικός σοσιαλισμός! Και μην απορείτε που δεν γράψαμε λέξη! Εμείς δεν είμαστε σαν τα σταλινικά μούτρα σας, κόκκινοι φασίστες! Εμείς είμαστε αντισταλινικοί, όχι αντιλενινιστές! Ο Λένιν δεν είχε πει «να μαθαίνουμε από τους αντιπάλους μας»;
Πεθαίνοντας στην Αθήνα
Πεθαίνοντας στην Αθήνα
δεν είναι το ίδιο σαν να πεθαίνεις στη Μαδρίτη,
ή ανθυπολοχαγός στα βουνά τής Αλβανίας.
Δεν είναι το ίδιο σαν να έχεις πάει
απ’ απεργία πείνας μέσα στη φυλακή,
δεν είναι το ίδιο σαν να σε εκτελούν στον τοίχο του Περ Λασέζ,
ή στον τοίχο τής Καισαριανής.
Δεν είναι το ίδιο σαν να σε πηγαίνουν για ‘‘καθαρό αέρα’’ στου Γουδή, Κυριακή χαράματα.
Πεθαίνοντας στην Αθήνα μπορεί να σημαίνει ένα πολύ απλό γεγονός
χωρίς καμία τραγικότητα, κανέναν ηρωισμό, καμία δόξα.
Μπορεί να συμβεί στο γήπεδο από μια στραβή φωτοβολίδα,
πηγαίνοντας στη δουλειά σου ή γυρνώντας από το φροντιστήριο,
κάνοντας σούζες στην Αμφιθέας
για δέκα ευρώ στοίχημα.
Ή μπορεί να συμβεί μετά από το Σαββατιάτικο σινεμά,
που δεν σου έφτασε και θέλεις να κάνεις και μια βόλτα,
έτσι· για ένα σάντουιτς στα Έβερεστ, για κάποιο κορίτσι,
ή για χαβαλέ —ποιος ξέρει;
Α, πεθαίνοντας στην Αθήνα δεν είναι θάνατος να μπει στα πρωτοσέλιδα της Ιστορίας.
Μόνο στα ψιλά.
Όπως τα κηδειόχαρτα στις κολώνες των συνοικιών ή δίπλα από την εξώπορτα κάποιας μεγάλης τράπεζας.
Πεθαίνοντας στην Αθήνα δεν είναι θάνατος σαν αυτούς που ακούγαμε από μικροί κι ανατριχιάζαμε.
Κάθε ομοιότης είναι συμπτωματική.
Ας μείνουμε λοιπόν αυστηρά και μόνο στα γεγονότα, όπως διδάσκουν στις δημοσιογραφικές σχολές:
Ήταν μια φορά ένα γελαστό παιδί και πια δεν είναι.
Nosferatu
Κάνουμε πως δεν είδαμε τη μεσημεριανή ανάρτηση του Νοσφεράτου, σύμφωνα με την οποία, και μέσω μιας απίστευτα διαστρεβλωτικής “κοπτοραπτικής” τού κειμένου μας, εξέφραζε την άποψη ότι το σημερινό post «Τρεις και Μια ευχές για ένα αριστερό blog που διέκοψε για να ανασυνταχθεί» απέπνεε μικροψυχία(!), μνησικακία(!!) και δηθενιά(!!!).
Δεν προσποιούμαστε τους τυφλούς επειδή την κατέβασε μετά από λίγο —την κατέβασε χωρίς καμία εξήγηση, δηλαδή ‘‘πούστικα’’ και στη ζούλα. Το κάνουμε, γιατί, απλούστατα, ο συγκεκριμένος μάς έχει δώσει σαφώς μεγαλύτερα δείγματα ευήθειας, ανεντιμότητας και ανανδρίας στο παρελθόν, για τα οποία και έχει πάρει τις ανάλογες απαντήσεις.
Οπότε, αν έχει καλυφθεί το μείζον, τι νόημα έχει να σπαταλάμε περισσότερα λόγια από αυτά που χωράνε σε μια απλή και περιθωριακή ημερολογιακή καταγραφή για το έλασσον;
19 σχόλια:
Όπως αποδεικνύεται είχε δίκιο ο Φωτάρας!
Τελικά η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ + .... θα κόψει δραχμές ή ευρώ;
Για να ξέρουμε δηλαδή ...
Εντάξει, υπάρχουν οι Σταθάκηδες από τη μια, αλλά υπάρχουν και αυτά:
http://left.gr/news/yperpsifisi-epi-tis-arhis-apo-ton-syrizaekm-tis-protasis-nomoy-toy-kke-gia-ta-yperhreomena
για να μην τα βάφουμε και όλα μαύρα,
Μάρκομ Ξ
Υ.Γ. blogger sucks
Φίλε Σπειροειδή,
Αμ δεν είναι θέμα ψεκασμών.
(Παρεμπιπτόντως και για να τα λέμε όλα, τι έγινε με τον Μπογιό; Οπορτούνα σάς βγήκε κι αυτός; ;-) )
Τα λέμε
Τα λέμε
Φίλε Μάρκομ Ξ,
Θα θυμάσαι βέβαια ότι εμείς δεν είχαμε βάλει τζίφρα στήν κοινοβουλευτική ...επανάσταση; :-)
Σε κάθε περίπτωση: Ασφαλώς και δεν τα βάφουμε όλα μαύρα. Αλλά, ρε γμτ, κι αυτός ο άνθρωπος... Άσε εκείνο το χαμογελάκι του...
Τα λέμε
ΥΓ Τι σου έκανε ο blogger;
Ψες είχαμε μια νυχτερινή τραγωδία. Πυροβολήθηκε όλως τυχαίως ένα κουνέλι στο κήπο του μεγάρου.
Την ευθύνη ανέλαβε η χοντρουλή αρκούδα που εκ συγχύσεως μπέρδεψε τα ανέκδοτα και αντί να πει: Κουνέλι μαδάς; πήγε και κάθισε πάνω στο κουμπί emergency.
Το πυροβοληθέν κουνελάκι αφού αναρρώσει θα προταθεί για πρόεδρος του ζωολογικού κήπου του Βερολίνου.
Για το γραφείο Τύπου του κονικλοτροφείου
Κ.Λ.
Ναι, ναι ξέρω... και η πλάκα είναι ότι και αυτός, ο Σταθάκης, (αν δεν κάνω λάθος) είναι από το ευαγές προερχόμενος.
Αν δούμε τα πράγματα στη λεπτομέρειά τους, με ιστορικούς όρους και με προοπτική τελικής νίκης... κλάφ' τα.
Αν πάλι τα δούμε λίγο πιο "χοντρά", σε καμιά άλλη χώρα της Ευρώπης η αριστερά δεν έχει ταυτόχρονα προοπτικές εξουσίας και (κάποια) επαφή με τα (όποια) κινήματα.
Όχι, όχι. Από τον αναχωρητισμό και τον στείρο καταγγελτισμό, χίλιες φορές η ελπίδα. Και ας είναι ροζ και όχι κόκκινη. Τα παιδιά μας δεν τα ενδιαφέρουτν οι χρωματικές αποχρώσεις. Να χουν προοπτική και μέλλον τα ενδιαφέρει.
συντροφικά,
Μάρκομ Ξ
Υ.Γ. Για να κάνω σύνδεση στον blogger θέλω ένα σωρό κλικ. Καλύτερα όπως το κάνω τώρα.
Μα ετσι εξηγουνται ολα.Το πονηρο γελακι, ο πολιτικαντης...κλπ.
Ο ανθρωπος προερχεται απο το ευαγες ιδρυμα.Οπου βλεπετε ευαγες ιδρυμα,λαθρεπιβατες,παρεα των 5 του ΠΓ σημαινει ΚΚΕ.
Διευκρινηση για περαστικους στο μπλοκ και μη μυημενους στη διαλεκτο ορισμενων αριστερων-ανενταχτων-υπερασπιστων της ενοτητας της Αριστερας.
Α ναι και οπου βλεπετε ενοτητα της Αριστερας σημαινει συνεργασια σε επιπεδο πολιτικων κορυφων.
Гриша
Φίλε Μάρκομ Ξ,
Δεν το ξέρω με σιγουριά και δεσμεύομαι να το τσεκάρω: Έχω την εντύπωση ότι προέρχεται από το ΚΚΕ εσωτερικού. Έχει όμως ιδιαίτερη σημασία; Από την Αριστερά πέρασαν πολλοί και πολλοί από αυτούς την έκαναν. Δεν νομίζω ότι βοηθάει η ποσοστιαία κατανομή. Ας πούμε:
Απ' όσο μπορώ να εκτιμήσω ακούγοντας και διαβάζοντας, σε ποσοστά ως προς τη δύναμή του τουλάχιστον, το ΚΚΕ εσωτερικού πρέπει να έχει αναδειχθεί πρωταθλητής στις προσχωρήσεις στο ΠΑΣΟΚ (αυτό δεν το συνδέω με τον Σταθάκη, μην παρεξηγηθώ). Εντάξει είναι μία καταγραφή και ως τέτοια έχει τη θέση της στην ιστορία. Αλλά μέχρι εκεί. Γιατί δυστυχώς πολλοί, μέσω επαγωγικής σκέψης (λέμε τώρα), καταλήγουν πως όλοι οι προβληματισμοί που έφερε στην επιφάνεια η διάσπαση του '68 ήταν για πέταμα.
Ένα άλλο (κι εδώ θα συμμεριστούμε το "παράπονο" του Greg): Δεν νομίζεις ότι είναι αρκετές οι τόσες διαφορές που πρέπει να γεφυρωθούν για να ανοίγουμε κι άλλα "μέτωπα";
Βεβαίως, δεν αμφισβητώ τις ενωτικές σου διαθέσεις, αυτό να το δηλώσω ρητά. Μάλλον συμβαίνει το εξής: Επειδή το τσαρδί εδώ δεν είναι αποκλειστικά Κουκουέδικο, νιώθεις μεγαλύτερη ελευθερία για να βγάζεις το "άχτι" σου. Όσο κι αν είναι βάσιμο ένα τέτοιο "άχτι", δείξε αυτοσυγκράτηση. :-) Μας διαβάζουν και Κουκουέδες. Το να γράφεις έχοντας αυτό στο μυαλό σου είναι, νομίζω, μια καλή μέθοδος! Eγώ τουλάχιστον αυτό προσπαθώ να κάνω.
Σε κάθε περίπτωση όμως, γιου αρ δε μπος! :-)
Τα λέμε
Δηλαδής; Σε παρέμβαση του δαίμονα του τυπογραφείου οφείλεται αυτό;;;
Τα λέμε (αλλά, είπαμε: να τα λέμε όλα! ;-) )
Φίλε Greg,
Εντάξει, προσυπογράφουμε την ένστασή σου. Μη βγάζεις όμως γενικά και λανθασμένα συμπεράσματα. Ο Μάρκομ Ξ δεν θα είχε αντίρρηση να καθήσει και να συζητήσει σε ένα τραπέζι με ανθρώπους τού ΚΚΕ. Για πόσους ανθρώπους τού ΚΚΕ μπορεί να πει κανείς το ίδιο;
Τα λέμε
To KKE και οι ανθρωποι του δε φοβουνται τον διαλογο.Αντιθετα(βασιζομενοι και στην υπεροχη των πολιτικων επιχειρηματων τους) επιδιωκουν να συζητανε ανοιχτα οχι μονο σε τραπεζια αλλα και στους χωρους δουλειας και παντου. Με κοσμο απο ολο το πολιτικο φασμα και προσπαθουν να τον πεισουν πανω απ ολα οτι οι ιδιος εχει τη δυναμη να παρει την κατασταση στα χερια του.Ο προσυνεδριακος διαλογος που ομοιος του δεν υπαρχει σε κανενα κομμα ειναι ενα ακομα παραδειγμα.
Τι συζητηση να κανει ομως ενας ΚΚες (εγω παρολαυτα το επιδιωξα εδω μεσα) με καποιον που λιγο πολυ του λεει οτι το κομμα που στηριζει κουμανταρεται απο μια ηγετικη ομαδα λαθρεπιβατων που σε μια νυχτα πηρε τα κλειδια του κομματος και της εφημεριδας;
Δεν τον γνωριζω προσωπικα βεβαια και δεν εχω αντιρρηση να πιστεψω αυτο που λες.Απλα κρινω απο αυτα που γραφει εδω μεσα.Δε παιζω κανενα παιχνιδακι εντυπωσεων ουτε ο ρεβανσισμος μου ταιριαζει και ουτε πιστεψε με επιθυμω μια γηπεδικου τυπου ανιπαραθεση. Με ενδιαφερει η πολιτικη συζητηση με επιχειρηματα.Καπου μπορει να ξεφυγα και γω αλλα σχολια του στυλ τραβα να κανεις κανα τατου με τον Σταλιν δεν εκανα.
Φίλε Greg,
Δεν έγραψα όσα έγραψα επειδή αισθάνθηκα ότι ξέφυγες (δεν το αισθάνθηκα). Ούτε θέλω να δικαιολογήσω κανέναν. Ο Μάρκομ Ξ έχει την αυτονομία του όπως και όλοι. Απλώς, επειδή μιλάω μαζί του καιρό, ξέρω πολύ καλά ότι είναι κι αυτός υπέρ τής ειρηνικής συνύπαρξης σε πρώτη φάση και της συμπαράταξης σε δεύτερη. Κι αν λέει και καμιά κουβέντα παραπάνω, ε, μη πιάνεσαι κι εσύ από αυτό. Αφού είναι φανερό ότι δεν έρχεσαι εδώ για να "πιαστείς στα χερια", είναι προτιμότερο να μη πιάνεσαι από το παραμικρό και να το τεντώνεις. Γνώμη μου και κάνε την ό,τι θες.
Τα λέμε
Δηλαδή ρε φίλε, Greg εσύ περίμενες να κάνω το σχόλιο για τον Σταθάκη για να παρέμβεις στη συζήτηση; Δεν σε καταλαβαίνω πραγματικά. Τι να κάνουμε δηλαδή, να αλλάξουμε την ιστορία; Πλήθος στελεχών του ΚΚΕ και του ΚΚΕ εσ. (δηλ. παλιότερα του ΚΚΕ πάλι), έχουν απεμπολήσει τις κομμουνιστικές τους καταβολές και έχουν ανακρούσει πρύμναν. Είναι ψέμμα αυτό;
Τώρα όσον αφορά τα σχόλια που κάνεις και που είναι μόνο με επιχειρήματα, διάβασε τα ξανά και καλύτερα. Δεν νομίζω ότι είναι πολιτικό επιχείρημα ότι ο στόχος μου είναι να διαλύσω το κόμμα; Λοιπόν, όπως σου γράφουν και οι Λέφτηδες παραπάνω, εγώ γράφω μερικές φορές εδώ μέσα χωρίς να απευθύνομαι σε κάποιον συγκεκριμένα και χωρίς να ξέρω ποιος θα απαντήσει. Φυσικά, δεν περιμένω να συμφωνήσεις ότι η ηγεσία του Περισσού είναι λαθρεπιβάτες, ούτε πασχίζω να σε πείσω. Άλλωστε, δεν το είπα εγώ αυτό πρώτος. Πρώην ΚΚες το είπε και μάλιστα γνωστός (στους περισσότερους τουλάχιστον). Αν θες λοιπόν πραγματικά να συζητήσουμε με πολιτικά επιχειρήματα, θα αφήσουμε στην άκρη τις αλληλοκατηγορίες, θα αφήσουμε στην άκρη τις ειρωνείες και θα μιλήσουμε επί συγκεκριμένων θεμάτων. Αν είναι να μιλήσουμε για θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ θα μιλάμε γι αυτό. Αν είναι για θέσεις του ΚΚΕ αντίστοιχα. Και όταν ρωτάμε συγκεκριμένα πράγματα παρακαλώ για απαντήσεις επί των συγκεκριμένων. Στο είπα και το ξαναλέω: εγώ σε συζητήσεις με υπεκφυγές και επιλεκτικές απαντήσεις δεν συμμετέχω. Ούτε κοινό ψάχνω, ούτε ψήφους μαζεύω, ούτε απολογούμαι σε κανένα όργανο.
Λέφτηδες, δεν βγάζω το άχτι μου. Όπως έχω πει επανειλλημένα και δεν θα βαρεθώ να λέω ο λόγος που τα χώνω στη γραμμή του ΚΚΕ είναι επειδή γνωρίζω κάποια πράγματα και επειδή περιμένω πολύ περισσότερα από ένα κομμουνιστικό κόμμα από ότι από κάποιο άλλο. Εσείς πιστεύω ότι με πιστεύετε και το καταλαβαίνετε αυτό. Για τους άλλους εδώ μέσα δεν έχω τέτοιες απαιτήσεις. Οπότε δεν θα προσπαθήσω να τους πείσω για τις προθέσεις μου. Στο κάτω κάτω, ο καθένας μας καταλαβαίνει τελικά αυτά που θέλει να καταλάβει, πέρα από επιχειρήματα και ντοκουμέντα.
συντροφικά,
Μάρκομ Ξ
Αυτό έλειπε τώρα ... να αρχίσουμε να αμφισβητούμε προθέσεις των εδώ σχολιαστών , είτε τα επιχειρήματα τους "υπερέχουν" είτε όχι. Το επόμενο θα είναι να στήσουμε και ένα τοπικό Μπούλκες , όπως επιχείρησαν οργανωμένα εδώ προ καιρού ορισμένοι μπαμπουίνοι
Γιάκοβ
ΥΓ για τα παλαιά ( κάποτε προβεβλημένα ) στελέχη του ευαγούς που απεχώρησαν υπάρχουν πορείες και πορείες . Άλλο δρόμο πήρε ο Νίκος ο Μπίστης και άλλο η Ιωάννα . Αυτό ισχύει και για άλλους χώρους : παράβαλλε πχ Τσουκάτο - Κουμάνταρο . Έτσι γίνεται στη καθ ημάς αριστερά από καταβολής....
Βρε, βρε, βρε... Καλώς τους τούς товарищи που βρήκανε το δρόμο! ;-) :-)
Увидимся
ΥΓ Την κάνω σε λίγο για ένα μπαράκι με ρεμπέτικη κομπανία. Έχεις καμιά παραγγελιά; Άμα είναι και "σταλινίζουσα" (ας πούμε: η μπολσεβίκα), ακόμα καλύτερα! ;-)
το πρόβλημα μάρκομ είναι ότι δεν υπάρχει κανένας αντικειμενικός λόγος που να επιβάλει το δίλημμα ανάμεσα στον αναχωρητισμό και την ροζ ελπίδα .
μια γραμμή κοινοβουλευτικής ομαλότητας , συνέχειας του κράτους και των συμμαχιών του κεφαλαίου ( ευρώ , ΕΕ ) θα οδηγήσει σε καταστροφή την αριστερά , τους εργαζόμενους , τον τόπο , πάντα έτσι γίνεται , και θα ξαναγίνει .
εδώ είναι και το λάθος του ΚΚΕ , δεν το βλέπει , δεν το καταλαβαίνει , αρνείται να σχεδιάσει για την αριστερά , να δει πως μπορεί να σταματήσει αυτή η πορεία .
κ. σ.
"μια γραμμή κοινοβουλευτικής ομαλότητας , συνέχειας του κράτους και των συμμαχιών του κεφαλαίου ( ευρώ , ΕΕ ) θα οδηγήσει σε καταστροφή την αριστερά , τους εργαζόμενους , τον τόπο , πάντα έτσι γίνεται , και θα ξαναγίνει."
Ξεκινάω με την παραδοχή, ότι ο πολιτικός και ιστορικός χρόνος είναι πολύ πυκνός. Τουτέστιν, κάθε μήνας που περνάει με αυτή την κυβέρνηση στην εξουσία και αυτή την εφαρμοζόμενη πολιτική είναι καταστροφικός για τον λαό. Μιλάω κυριολεκτικά. Μιλάω για θανάτους. Μιλάω για μη πρόσβαση σε βασικά για την επιβίωση αγαθά.
Ας τα πάρω ένα - ένα.
1) Κοινοβουλευτική ομαλότητα
Πιστεύεις πραγματικά ότι στα επόμενα 2 με 3 χρόνια υπάρχει περίπτωση να αλλάξει το καθεστώς με ανατροπή της κοινοβουλευτικής ομαλότητας; Μόνο προς την αντιδραστική κατεύθυνση φρονώ. Αν έχεις άλλα στοιχεία ή πληροφόρηση παρακαλώ φανέρωσέ τα.
2) Συνέχεια του κράτους
Τι ακριβώς εννοείς με αυτό; Γενικά το κράτος στην αστική δημοκρατία πρέπει να έχει συνέχεια. Αντιπροτείνεις κατάργηση του κράτους; Κάτι άλλο; Διευκρίνισε παρακαλώ.
3) Συμμαχίες του κεφαλαίου (ευρώ, ΕΕ)
Εδώ πάλι τίθεται το δεδομένο της συγκυρίας. Έχεις πραγματικά πειστεί από κάποια δομημένη πρόταση ότι μπορούμε αυτή τη στιγμή να φύγουμε από ευρώ και ΕΕ; Και καλά από το ευρώ που στο κάτω κάτω είναι μόνο το νόμισμα. Αλλά και από την ΕΕ; Εγώ πάντως δεν έχω πειστεί. Με μια χώρα με διαλυμένο τον παραγωγικό ιστό, με ταξική συνειδητοποίηση υπό του μηδενός, στο συγκεκριμένο γεωγραφικό σημείο και χωρίς άμεσους και βέβαιους πολιτικούς και οικονομικούς συμμάχους; Προσοχή, δεν ισχυρίζομαι ότι είναι καλό που είμαστε στο ευρώ και την ΕΕ. Λέω ότι δεν μπορεί να είναι άμεσος στόχος η έξοδος (κυρίως για την ΕΕ). Στο κάτω κάτω, όσοι υποστηρίζουν αυτές τις θέσεις, ας παρουσιάσουν συγκεκριμένες εναλλακτικές (ειλικρινά θα με ενδιέφερε). Γιατί να με συμπαθάς, αλλά το να λες "έξω" και εμπρός για τη λαϊκή οικονομία ή τα εργοστάσια στους εργάτες (ποια εργοστάσια;) είναι ωραίο σαν μακροπρόθεσμος στόχος, αλλά δεν φτιάχνει πρωτογενή παραγωγή αύριο, δεν ρυθμίζει το καθεστώς δασμολόγησης, δεν περιορίζει προς όφελος του λαού την κίνηση κεφαλαίων, δεν γεμίζει με αποθέματα ειδών πρώτης ανάγκης τις αποθήκες μέχρι να ορθοποδήσει η παραγωγή.
Δεν ισχυρίζομαι ότι η πέραν του ΣΥΡΙΖΑ αριστερά και δη η κομμουνιστική δεν έχει κάτι να προσφέρει. Ίσα ίσα. Θεωρώ ότι πρέπει να παρέμβει πιο ουσιαστικά. Να επιδιώξει τη συμμαχία, τόσο στη βάση όσο και στην κορυφή, έχοντας πολιτικό σχέδιο και προαπαιτούμενα. Όχι όμως τέτοια που ουσιαστικά να αποκλείουν εκ των προτέρων τη συμμαχία. Κυρίως, όχι τέτοια που να αποκλείουν τη συμμαχία στη βάση. Γιατί φίλε μου (και προς όλους), όταν λες στο λαό "έξω από την ΕΕ" δεν αρκεί να του εξηγείς μόνο πόσο κακή είναι η ΕΕ, αλλά πρέπει να τον πείσεις ότι εκτός της θα είναι καλύτερα.
Ποιο πολιτικό σχέδιο λοιπόν; Ένα τέτοιο που να στρώνει το δρόμο προς την παραγωγική ανασυγκρότηση, να βοηθά την οργάνωση του εργατικού κινήματος, να δίνει κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα στο λαό, να βοηθάει τον κόσμο να βρει δουλειά με αξιοπρέπεια, να αντιμετωπίζει άμεσα την ολοένα αυξανόμενη φτωχοποίηση. Τα εξασφαλίζει όλα αυτά το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ; Υπάρχουν διαβεβαιώσεις ότι ο ΣΥΡΙΖΑ από μόνος του θα τα υλοποιήσει; Κατά τη γνώμη μου όχι. Γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο πρέπει να πάρει πρωτοβουλία η κομμουνιστική αριστερά! Αυτή πρέπει να "στριμώξει" τον ΣΥΡΙΖΑ και να απαιτήσει με συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα και τρόπο να υλοποιηθούν, ώστε να συμμετέχει σε μια συμμαχία κατά του ληστρικού κεφαλαίου.
Αυτά προς το παρόν, γιατί μακρυγόρησα.
επανέρχομαι ευχαρίστως αν χρειαστεί,
Μάρκομ Ξ
Όντως ο Σταθάκης είναι από το Εσωτερικόν (το "ρουμάνικο" ντε :-) ).
προς αποκατάσταση της αλήθειας,
Μάρκομ Ξ
1 ) κοινοβουλευτική ομαλότητα και συνέχεια του κράτους μπορούσα να τα βάλω μαζί . Δεν έχεις ακούσει ότι " ο ΣΥΡΙΖΑ αποτρέπει την κοινωνική έκρηξη ? " . Πιστεύεις ότι το " ώριμο φρούτο " είναι κάτι που άδικα χρεώθηκε στον ΣΥΡΙΖΑ ?
ότι υπάρχει κρίση εκπροσώπησης στην Ελλάδα , δεν υπάρχει ανάγκη να βρω στοιχεία για να το αποδείξω . Τα ανθρώπινα τσουνάμι του μισού εκατομμυρίου στην Αθήνα , οι 30 απεργίες , οι πλατείες , το 40 % της αριστεράς σε μισθωτούς και ανέργους δείχνουν το ξεπέρασμα του αστικού κοινοβουλευτισμού . Το ότι εκκρεμεί η άλλη μορφή οργάνωσης της εξουσίας , και το ότι δεν θα είναι μια φαντασμαγορία δυαδικής εξουσίας αλλά θα έχει κοινοβουλευτική διάσταση δεν πάει να πει ότι η αριστερά στέκει να υπερασπίζεται την " δημοκρατία " τους .
απόρροια όλων αυτών η εγκατάλειψη της κυβέρνησης της αριστεράς από συμμαχίες με ότι πιο αντιδραστικό και μαύρο από τον παλιό δικομματισμό .
2) για ευρώ και ΕΕ έχω πειστεί ότι δεν υπάρχει παραμονή με άλλον τρόπο από το μνημόνιο , και μάλιστα από όλο και χειρότερα μνημόνια . Βασικός υπεύθυνος για το ότι πείστηκα είναι οι θεωρίες του ΣΥΡΙΖΑ , που μου ακούγονται θλιβερές , και αποδείχτηκαν θλιβερές στην Κύπρο . Το ότι αυτή την ατάκα την λέει η δεξιά δεν σημαίνει τίποτα , και αυτό δεν σου το χρεώνω , αλλά η πρωτοφανής τρομοκρατία καταστολής της κριτικής από τον Τσίπρα και τους κολλητούς του , δεν θα περάσει , δεν πρέπει να περάσει μιας και είναι κρατική συμπεριφορά της αριστεράς .
Γενικότερα δεν πιστεύω πως η αριστερά πρέπει να κάνει σημαία την έξοδο από το ευρώ και την ΕΕ , αλλά το κοινωνικό μέτωπο , την ενότητα της αριστεράς και την ανυπακοή στις μορφές του σύγχρονου ιμπεριαλισμού . που σημαίνει ότι η αφήγηση για παραμονή στο ευρώ - εθνικό νόμισμα ισοδυναμεί με ένταξη στο μνημονιακό μπλοκ . Έτσι θα καταστήσει την έξοδο ταξικά μονοσήμαντη υπέρ των δυνάμεων της εργασίας .
ελπίζω να απάντησα στα βασικά .
κ. σ.
Δημοσίευση σχολίου