Τρίτη 30 Απριλίου 2013

«Χαράλαμπος Γεωργούλας: Πραγματικά και φανταστικά ελλείμματα του ΣΥΡΙΖΑ» (κι ένα που εξακολουθεί να παραμένει αόρατο κι ας βγάζει μάτι, λέμε εμείς...)




Ανάμεσα σε πολλά ενδιαφέροντα που βάζει στο τραπέζι ο Χαράλαμπος Γεωργούλας  σε άρθρο του στην προχθεσινή Εποχή με υπέρτιτλο «Πραγματικά και φανταστικά ελλείμματα του ΣΥΡΙΖΑ» και κυρίως τίτλο «Με ποιους να πας και ποιους να (μην) αφήσεις», γράφει και τα εξής:

Αν ρωτήσουμε τους δημοσκόπους, θα μας πούνε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ παρουσιάζει δημοσκοπική στασιμότητα, γιατί δεν έχει πείσει για το ριζοσπαστικό εναλλακτικό του πρόγραμμα εξόδου από την κρίση από έναν δρόμο υπέρ των λαϊκών τάξεων. Εμείς, όμως, πρέπει να ξέρουμε ότι παρουσιάζει μια ακόμα σημαντικότερη έλλειψη: δεν έχει καταφέρει να συμβάλει σημαντικά στην καλλιέργεια της αυτοπεποίθησης των ίδιων των λαϊκών τάξεων, ότι εκείνες είναι που έχουν αποφασιστικό ρόλο και μπορούν να επιβάλουν αυτό το εναλλακτικό πρόγραμμα ως πρόγραμμα της πλειοψηφίας και να υπερασπιστούν αποτελεσματικά την εφαρμογή του ως κυβερνητικού προγράμματος μιας κυβέρνησης της αριστεράς με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ. Και για να καλλιεργηθεί αυτή ηαυτοπεποίθηση, οφείλει ο ΣΥΡΙΖΑ να τις βοηθήσει να αισθανθούν, να συνειδητοποιήσουν την πολιτική δύναμη της οργανωμένης πάλης τους.

Τι κρίμα!... Ο Γεωργούλας φτάνει ένα τσακ από το να κάνει και μία άλλη σκέψη, άμεσα συνδεόμενη με τα παραπάνω, μία γραμμούλα τον χωρίζει από αυτήν, κι όμως αυτή τη γραμμούλα δεν τη διαβαίνει ποτέ.

Πού στρέφουν το βλέμμα οι φαντάροι και οι υπαξιωματικοί όταν την ώρα τής μάχης αρχίζουν να χάνουν το ηθικό τους; Από πού προσπαθούν να αντλήσουν θάρρος; Κι ένα μικρό παιδί ξέρει την απάντηση: Από τους επί κεφαλής αξιωματικούς.

Αν τους δουν αποφασιστικούς και με πίστη στη νίκη, εμψυχώνονται. Και, αντιστρόφως, αν τους δουν να χλωμιάζουν, να τα χάνουν  και να τα μασάνε ή και να ‘‘τα στρίβουν’’, αποκαρδιώνονται και αρχίζουν να ψάχνουν οδούς ατομικής διαφυγής από μία μάχη που αισθάνονται ότι τη βλέπουν χαμένη ακόμα κι οι ίδιοι τους οι αρχηγοί.

Καλώς λοιπόν εντοπίζει το πρόβλημα ο Χαράλαμπος Γεωργούλας. Κακώς, κάκιστα, που δεν φτάνει ως τη ρίζα του, αν και ριζοσπάστης...


Εικόνα: LEADERSHP The leader always sets the trail for others to follow. (ΗΓΕΣΙΑ Ο ηγέτης χαράζει πάντα το δρόμο για να ακολουθήσουν κι άλλοι). Από το ruslpride.wordpress.com



18 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Αυτάρεσκα ο κυρίαρχος μηχανισμός ίσως και να φτάσει ακόμη και να διαπιστώσει, ότι φταίει ο λαός που δεν ξυπνά (!), προκειμένου να μην ασκήσει πρακτική αυτοκριτική.

Κατά τα άλλα, τα ελλείμματα έχουν σκιαγραφηθεί αρκετά σε αυτό το μικρό site, πολύ καλύτερα από τα φιρμάτα site, άρθρα και φυλλάδες, και αυτό παρά το ότι ο εδώ οικοδεσπότης συχνά παίρνει ανάποδες και μειώνει την αξία των αναλύσεών του.

Στα αριστερά κόμματα (ΚΚΕ –ΣΥΡΙΖΑ) υπάρχουν πολλά ελλείμματα. Ίσως το σημαντικότερο είναι ότι αυτοί που κάνουν κουμάντο εκεί, ελιτιστές, χρόνιοι κουμανταδόροι και χωρίς λαϊκότητα, αρνούνται να καταλάβουν, ότι έξω από αυτούς υπάρχουν πολύ καλύτεροι και στην ανάλυση και στην πρόταση, και στην εμπειρία και στη θεωρία, και στην αριστεροσύνη, και στην καπατσοσύνη. Αρνούνται όμως να παραδώσουν, τόσο απλό.
Πικάπα

LeftG700 είπε...

Φίλε Πικάπα,


Ευχαριστώ για τα (υπερβολικά) καλά λόγια. Και ευχαριστώ και για την καλόπιστη (και βάσιμη) κριτική. :-)


Τα λέμε

Ανώνυμος είπε...

Ακόμα και καποιον από το ΚΚΕ να ρωτήσεις, θα μπορούσε να σου πει την εμπειρία του από την ΑΚΟΑ. Παράσιτα, αν και δεν είναι τροτσκιστές, αλλά ευρωκομμουνιστές.
Εν προκειμένω, προσπαθούν να διατηρήσουν την υπερεκπροσώπησή τους στα όργανα του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς ο σκληρός πυρήνας του ΣΥΝ πλέον, και ενόψει συνεδρίου σε 10 εβδομάδες, δείχνει τα δόντια ακόμα και σε αυτούς.

Ανώνυμος είπε...

ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΠΑΘΟΓΕΝΕΙΑ ΚΑΠΟΙΩΝ ΠΟΥ ΑΥΤΑΡΕΣΚΑ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΛΕΝΕ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΠΟΥΡΟΙ ΚΟΥΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ ΔΙΧΩΣ ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΚΑΤΑΝΟΗΣΟΥΝ ΤΟ ΥΠΕΡΟΧΟ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΓΕΩΡΓΟΥΛΑ. ΓΙΑ ΤΟ ΠΩΣ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΝΑ ΑΞΙΟΠΟΙΗΘΟΥΝ ΟΙ ΣΚΕΨΕΙΣ ΤΟΥ ΘΑ ΕΙΧΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΩΝ ΑΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΜΑΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ ΝΑ ΠΕΣΕΙ ΤΟΥΤΗ Η ΘΛΙΒΕΡΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ.

Ανώνυμος είπε...

το τι θα πει το ΚΚΕ για πρώην συνεργάτες του , όταν έχει απόφαση να μην ξανασυνεργαστεί με κανέναν , μέχρι να παγώσει ο ήλιος , έχει μια μικρή αξία .

όποιος έχει ζήσει την αριστερά του ΚΚΕ εσ από κοντά , και την μετέπειτα ΑΚΟΑ , έχει άλλη άποψη .

για το αριστερό όχι το 86 , για το όχι σε κάθε ευρωσυνθήκη , για μια οργάνωση που έχει κατά καιρούς συνεργαστεί με τους πάντες , κρατώντας και δικό της στίγμα .

η θέση της στην πλειοψηφία ενός ΣΥΡΙΖΑ έτοιμου για τους μεγαλύτερους κοινοβουλευτικούς κρετινισμούς στην ιστορία της παγκόσμιας αριστεράς , οι ασάφειες της απέναντι στο ρόλο της ευρω - καπιταλιστικής διεθνοποίησης σήμερα , την εκθέτουν .

εσύ τι ακριβώς είσαι και εκφράζεσαι έτσι για μια ιστορική οργάνωση , και ένα ρεύμα με 80 χρόνια ιστορία ?

α ρε κακομοίρα αριστερά , τι έχεις μαζέψει !!!

κ. σ.

Ανώνυμος είπε...

''Και για να καλλιεργηθεί αυτή ηαυτοπεποίθηση, οφείλει ο ΣΥΡΙΖΑ να τις βοηθήσει να αισθανθούν, να συνειδητοποιήσουν την πολιτική δύναμη της οργανωμένης πάλης τους''.

Δε γνωριζει ο Γεωργουλας οτι ο συριζα εχει ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ εγκαταλειψει την οργανωμενη παλη ;
Δε βλεπει οτι εχει παραιτηθει απ την προσπαθεια για χειραφετηση του λαου και μαζικη δραση;
Δε συνιστα αυτη του η σταση ενα τεραστιο κινδυνο για τον κοσμο που τον πιστεψε οταν η επομενη μερα θα τον βρει στη γωνια απογοητευμενο και με τη ρετσινια να εχει αντικτυπο στην Aριστερα;
Δεν βλεπει αραγε την ταχυτατη μεταλλαξη του σε νεα σοσιαλδημοκρατια ακομα πιο συντηρητικη και απ το πασοκ του 80;
Και για ποιο ακριβως προγραμμα να παλεψουν οι λαικες δυναμεις που τον εμπιστευτηκαν οταν ο ιδιος ειναι 3 λαλουν και 2 χορευουν;για την καταργηση του μνημονιου;για την αναστολη;για την διαπραγματευση;H' μηπως για τις διαπιστευτηρια που δινει καθε τοσο στα διαφορα think tanks ,στο Σοιμπλε,στο συνεδριο του economist στη δημοσιονομικη πολιτικη ομπαμα,στην υγιη επιχειρηματικοτητα.Βεβαιως αυτα ειναι τα μεσα που αγιαζουν τον σκοπο μιας αυριανης κυβερνησης εντος των τειχων.
Κατανοητο.
Aποδεικνυεται ομως αυτη εστω και κατα διανοια αριστερη και ριζοσπαστικη λυση προς οφελος του λαου;
Kαι εν τελει αξιζει να γινει δικη του υποθεση μια τετοια προοπτικη;

Гриша

Ανώνυμος είπε...

Για λαό - κίνημα – ηγεσία

Η άποψη του Γιωργούλα είναι εν μέρει σωστή, έχει προβλήματα γιατί αντιμετωπίζει μεταφυσικά τη σχέση κίνημα – λαός. Εν μέρει ενοχοποιεί το λαό που δεν ξεσηκώνεται για το καλό του….Παρόμοιο μεταφυσικό λάθος έχει η συμπλήρωση του οικοδεσπότη. Η άποψη ότι φτάνει μια καλή ηγεσία ή κάποια λόγια ή έργα της ηγεσίας να κινήσουν τον κόσμο ισχύει σε ορισμένες συγκυρίες (πχ το αίτημα της αλλαγής το 1981 και η εκλογές του 29112) και έχει όρια. Αν αρκούσε μια καλή ηγεσία, η ηγεσία των γερο Μαρξ και Ένγκελς θα είχαν κάνει τη νικηφόρα επανάσταση στο καιρό τους και εμείς θα είχαμε άλλα προβλήματα.

Δεν μπορούμε να ξεπερνάμε βιαστικά τις αντιφάσεις της πραγματικής ζωής. Θα περιοριστώ στο ότι αν πράγματι ο ΣΥΡΙΖΑ και η ηγεσία του είχαν πείσει ότι μπορεί σίγουρα να βελτιώσει την κατάσταση του λαού και μεγαλύτερα δημοσκοπικά ποσοστά θα έπαιρνε και καλύτερο κίνημα θα αναπτυσσόταν. Ωστόσο ούτε σίγουρες - προφανείς και «εύκολες» λύσεις υπάρχουν, ούτε ο κόσμος πείθεται εύκολα, ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ και γενικότερα η αριστερά «παίζει» μόνη της. Θα τολμήσω να θυμίσω ότι ο διάδοχος του Τσάβες μόλις κατάφερε να εκλεγεί και να μας ανακουφίσει από τον κίνδυνο μιας ήττας που θα έφερνε πίσω την παγκόσμια αριστερά για χρόνια…… Επίσης διάβασα ότι στην Ισλανδία ξανανήκησαν οι δεξιοί και κυρίως αυτοί που είχαν φύγει νύχτα….. Συνεπώς ας μην ξεπερνάμε με μεγάλα λόγια τις πραγματικές δυσκολίες.

Για το σχόλιο του Greg

Η άποψη ότι ο ΣΥΡΙΖΑ συνειδητά έχει εγκαταλείψει την οργανωμένη πάλη και τα γνωστά περί «εντός των τειχών» κλπ προφανώς διαφωνώ αλλά στο επίπεδο των γενικεύσεων και των κομματικών αφορισμών ο καθένας μπορεί να λέει ότι θέλει. Όμως όταν αυτό το “ότι θέλει” μετατρέπεται σε διάλογο κουφών που αναμασούν σαν χαλασμένα παλιομοδίτικα κασετόφωνα τα στερεότυπα της ενδοαριστερής κριτικής το πράγμα χαλάει. Πχ από τη μια μεριά οι συνειδητοί …οπουρτονιστές που κοροιδεύουν και ενσωματώνουν γιατι είναι υπηρέτες του συστήματος, από την άλλη οι σταλινικοί αναχωρητές που συνειδητά σαμποτάρουν την ελπίδα της ανατροπής …. Δεν οδηγεί αυτό πουθενά.

Να μιλήσουμε συγκεκριμένα για το κίνημα; Το πραγματικό κίνημα των πραγματικών ανθρώπων και συνδικάτων; Να μιλήσουμε για παράδειγμα για τους καθηγητές που αυτή τη στιγμή βρίσκονται στο στόχαστρο (ο κλάδος που επιλεκτικά θίγεται από το πολυνομοσχέδιο) και ξαναζούν έναν κινηματικό αναβρασμό μετά από χρόνια γιατί χρειάζεται να αμυνθούν απέναντι σε άμεσες απολύσεις και τρομερή χειροτέρευση συνθηκών εργασίας ενώ είναι στρατηγικής σημασίας, μαζικός κλάδος; Εγώ απ’ όσο ξέρω σε τέτοια επίθεση απαντάς με σκληρή απεργία με ελπίδα νίκης, ή έστω πολύ μικρότερης ήττας. Διάβασα όμως ότι εκτός της ΠΑΣΚΕ που παίζει τον παπά, το ΠΑΜΕ αρνείται την απεργία διαρκείας (άρα μια απεργία με ελπίδα και να σημετέχει κόσμος και να προκύψουν θετικά αποτελέσματα) γιατί δεν θέλει λέει να συγκρουστεί με την κοινωνία…….. Είναι σαν να ακούω τα παπαγαλάκια της κυβέρνησης που επισείουν τον κοινωνικό aυτοματισμό….

Ρε σε Greg, τέτοιο κίνημα θέλουμε; Γιατί στην πράξη φαίνεται και ποιοός είναι αγωνιστής και ποιος είναι «εντός του τειχών». Θα χαρείς αν το ΠΑΜΕ πάρει συγχαρητήρια από τους Πρετεντέρηδες; Δεν το πιστεύω.

Σταύρος

Ανώνυμος είπε...

Καλα τωρα...βρηκες τη μεγαλη ευκαιρια για να κανεις το ασπρο μαυρο.Εκει που μας χρωσταγαν μας πηραν και το βοδι.Απεργια με μοναδικο αιτημα οχι συνολικα το πολυνομοσχεδιο αλλα ουσιαστικα τις 2 ωρες παραπανω δουλειας τη βδομαδα με τη ΔΑΚΕ να προτεινει να στηθουν καλπες και παροτι οι αλλες 4 παραταξεις συμφωνησαν στο ΔΣ για απεργια διαρκειας μεσα στις εξετασεις τελικα δε παρθηκε αποφαση.Το ΠΑΜΕ προτεινε 48αρη απεργια 14 και 15 Μαη και γενικες συνελευσεις των ΕΛΜΕ που θα καθορισουν τη συνεχεια του αγωνα.
Δυστυχως φιλε μου η αληθεια ειναι πως ο Συριζα εχει παρει διαζυγιο απο την Ταξικη Παλη.Μακαρι να μην ηταν ετσι και να μπορουσε στοιχειωδως να κινητοποιησει το κοσμο που τον ψηφισε.
Ασε ρε φιλε απο συγχαρητηρια αλλο τιποτα...στη χαλυβουργια ,στους ναυτεργατες...πολλα συγχαρητηρια τι να σου πω.

Гриша

Μάρκομ Ξ είπε...

Πάντως φίλε, greg, όποτε κάποιος σου κάνει ερώτηση με στοιχεία για τη στάση ΠΑΜΕ - ΚΚΕ πετάς τη μπάλα όχι στην εξέδρα, αλλά σε άλλη πόλη! Όλοι εκτός από εσένα εδώ μέσα κάνουν κριτική προς όλες σχεδόν τις εκφάνσεις της αριστεράς (φυσικά, σε κάποιες περισσότερο σε άλλες λιγότερο). Αναρωτιέμαι ειλικρινά, πιστεύεις όντως στο αλάνθαστο του "Κόμματος" ή η στάση αυτή είναι στα πλαίσια του "δεν κριτικάρουμε το κόμμα δημόσια"; Ρε αδερφέ, ακόμα και στο προηγούμενο πόστ για τη μπάλα απάντησες υπερασπιζόμενος -εμμέσως- το κόμμα... τι να πω... όπως βολεύεται ο καθένας.

συντροφικά,
Μάρκομ Ξ

Ανώνυμος είπε...

@Σταύρος
> Επίσης διάβασα ότι στην Ισλανδία ξανανήκησαν οι δεξιοί και κυρίως αυτοί που είχαν φύγει νύχτα

Αυτό γιατί η κέντρο-αριστερά στην Ευρώπη είναι βασιλικότερη του Βασιλέως (Στην Ισλανδία ήθελαν να τούς χώσουν στην ΕΕ). Το οποίο είναι και το βασικό πρόβλημα του Ελληνικού ζητήματος – δεν φαίνεται να υπάρχουν αντι-ΕΕ δυνάμεις από τα αριστερά. Στηρίγματα αριστερά στην Ευρώπη ο Συριζα ΔΕΝ θα βρει. Το παλιό ευρωπαϊκό κοινωνικό κράτος ξηλώνετε από άκρη σε άκρη, με την ενεργή συμμετοχή των σοσιαλδημοκρατικών. Το μόνο που καταφέρνει με την απίστευτη ευρώ-λαγνεία του είναι να διώξει από κοντά του δυναμικά τμήματα και να κρατήσει ότι ΠΑΣΟΚο υπάρχει που νομίζει ότι θα γυρίσει στο 2007.

Η κατάσταση στην Ελλάδα χωρίς δραστικά μετρά είναι πρακτικά μη αναστρέψιμη και όσο περνάει ο καιρός θα γίνετε ακόμα χειρότερη. Οι Συριζαιοι θα πρέπει να αποφασίσουν ποίους θέλουν διπλά τους, αν και φοβάμαι σε λίγο θα ακούσουμε για τον σοσιαλιστή Friedman.

ΣπύροςΚ

Ανώνυμος είπε...

που πάει να πει greg , ότι δεν προτείνει κινητοποιήσεις μέσα στην εξεταστική .

48ωρη μόλις πριν την εξεταστική δεν δίνει στίγμα κλιμάκωσης , είναι καλό καλοκαίρι . Μπορεί να μην πρέπει να γίνει τέτοια κλιμάκωση , αυτό είναι θεμιτό , αλλά να το υπερασπίζεστε , λέτε όχι .

ότι η απεργία δεν λέει πέρα από το ωράριο είναι ΔΟΛ .

το πιο σπουδαίο , είναι αυτό ( αντιγράφω από την ανακοίνωση των Παρεμβάσεων ) :

" Τέλος, η πολιτική που ακολουθεί η ηγεσία του ΠΑΜΕ στην ομοσπονδία καθρεπτίζεται ολοκάθαρα στη χρήση του δεύτερου πληθυντικού. «Εσείς που κάνετε αυτή τη πρόταση πιστεύεται ότι μπορείτε να συγκροτήσετε αυτές τις συμμαχίες;» Αυτό ήταν το ύφος του εκπροσώπου του σε όλη τη συζήτηση. Αν και καταλαβαίνουμε το περιεχόμενο που κρύβουν αυτές οι λέξεις, υπενθυμίζουμε ότι τις αποφάσεις της ομοσπονδίας και ειδικά μια απόφαση για σοβαρό αγώνα σε αυτές τις συνθήκες, οφείλουν να την υπηρετούν όλα τα μέλη του ΔΣ της ΟΛΜΕ, τουλάχιστον… "

Το ΠΑΜΕ θέλει να σπάσουν οι εκπαιδευτικοί τα μούτρα τους , για να χτυπήσει τον ΣΥΡΙΖΑ και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ .

Και να σταματήσει κάποτε το παραμύθι ότι το ΠΑΜΕ δεν είναι σε ΓΣΕΕ ΑΔΕΔΥ . Είναι σαν κομμάτι αποσυγκρότησης και διάλυσης των συνδικάτων , όχι από προδοσία , απλά έτσι ελπίζει έρχονται κοντύτερα τα κόκκινα και επαναστατικά .Δεν είναι όποτε αυτά τείνουν να πάρουν αγωνιστική θέση γιατί το θεωρεί ανέφικτο .

κ. σ.

LeftG700 είπε...

Αγαπητοί φίλοι,


Δυστυχώς, για λόγους προσωπικούς, που δεν σχετίζονται με τις γιορτές, ούτε όμως και σοβαρά έκτακτα περιστατικά, υγείας, λόγου χάρη, δεν μπορώ να εμπλακώ 100% στη συζήτηση που ξετυλίγεται εδώ, στην οποία περιλαμβάνονται μερικές τοποθετήσεις που είναι αφορμή για μια καλή συζήτηση. Έχω περιθώριο μόνο για μία περιορισμένη και μερική παρέμβαση. Λοιπόν:

1) Σεβόμαστε το δικαίωμα στην άποψη του ανώνυμου (γιατί πάλι απολύτως ανώνυμοι, ρε παιδιά, όταν αυτό είναι ολοφάνερο πως δεν διευκολύνει το διάλογο;) που χαρακτηρίζει την ΑΚΟΑ συλλογικά και αδιάκριτα ως παράσιτα. Το έχουμε πει και το ξαναλέμε: το μαγαζί εδώ δεν είναι φιλελεύθερο αλλά ελευθερόφρον. Οπότε οι απόψεις εκφράζονται ελεύθερα. Κάνουμε όμως κι εμείς χρήση αυτού τού δικαιώματος και λέμε ότι παίρνουμε τις μεγαλύτερες δυνατές αποστάσεις από τέτοιους χαρακτηρισμούς. Για την ΑΚΟΑ και για οποιαδήποτε ΑΚΟΑ. Δηλαδή για οποιοδήποτε αριστερό σχήμα ή μόρφωμα ή ό,τι άλλο. Για εμάς, το μόνο που υπάρχει είναι σωστές και λάθος απόψεις. Κι ακόμα, ειλικρινής ή προσχηματικός και ‘‘συνδικαλιάρικος’’ λόγος. Κατά ατομικές περιπτώσεις, ασφαλώς και μπορούν να υπάρξουν παράσιτα και εντός τής Αριστεράς, εκτός κι αν δεχθούμε ότι όλοι οι αριστεροί είναι άγιοι ή ότι η Αριστερά είναι εκ Θεού! Πρέπει να φύγουμε όμως πια, δεν νομίζω ότι μας παίρνει να μη φύγουμε, από την ολέθρια και αυτοκτονική σε τελική ανάλυση λογική τών συλλογικών καταδικών. Η ΑΚΟΑ με όλες τις ελλείψεις της (όποιοι δεν έχουν ελλείψεις να σηκώσουν το χέρι!) έπαιξε θετικό ρόλο στην υπόθεση της Αριστεράς. Κι αν δεν θέλει κάποιος να της αναγνωρίσει τίποτε, ας τής αναγνωρίσει τουλάχιστον αυτό:

Όταν κοτζαμάν ΓΚΚ πέταξε τα σφυροδρέπανα στον Καιάδα τής Ιστορίας η ΑΚΟΑ δεν πέταξε το Κ, ακόμα και σε καιρούς που η συντριπτική πλειοψηφία της ευρωπαϊκής Αριστεράς το έφτυνε! Και μην πει κανείς «συμβολικά το έκανε, μόνο συμβολικά». Γιατί, αν το συμβολικό έχει σημασία όταν το πετάς (περίπτωση του ΓΚΚ), πώς διάολο γίνεται να μην έχει όταν το κρατάς;;;

Έλεος, ρε σύντροφοι! Έλεος!

2) Ο φίλος Σταύρος παρερμήνευσε εν μέρει την ανάρτηση. Η ανάρτηση δεν θέλει να πει (και νομίζω ότι δεν το λέει ούτε κατά λάθος) πως «φτάνει μια καλή ηγεσία ή κάποια λόγια ή έργα της ηγεσίας να κινήσουν τον κόσμο». Η ανάρτηση θέλει να πει ότι για διάφορους λόγους (ένας βασικός εκ των οποίων είναι το λύγισμα της βέργας από την άλλη μεριά των αντιλήψεων περί «πεφωτισμένων ηγεσιών», στις οποίες όλοι πρέπει να στεκόμαστε προσοχή) ξεχνάμε ότι το ρημάδι το ψάρι έχει πάντα ένα κεφάλι. Και, επομένως, ξεχνάμε πως, όταν το ψάρι αρχίζει να μας μυρίζει, καλό είναι να εξετάζουμε σε τι κατάσταση είναι και το κεφάλι. Γιατί, ανεξάρτητα από το περίπλοκο ερώτημα «από πού αρχίζει να μυρίζει το ψάρι;», ένα είναι το βέβαιο: ψάρι που βρωμάει, ολόφρεσκο κεφάλι δεν γίνεται να έχει!


Τα λέμε

Ανώνυμος είπε...

Προς Σπύρο Κ. δεν ξέρω τι έγινε ακριβώς στην Ισλανδία αλλά μόνο τα αποτελέσματα, τα οποία ενισχύοντας την πλέον νεοφιλελεύθερη τάση (που είχε συντριβεί) δεν νομίζω ότι δικαιώνουν μια αριστερή πρόταση σαν τη δική σου. Ή όχι; Σίγουρα εκεί η όποια αριστερά δεν τα κατάφερε καλά, όπως δεν τα κατάφερε και στην Κύπρο κλπ. Μήπως δεν υπάρχει κανένας πούρος αριστερός – αντι ε.ε. αντι ευρώ που θα τα κατάφερνε τόσο καλά όσο τα κατάφερε η αντίστοιχη άποψη στη χώρα μας; Ή μήπως και στην Ελλάδα είναι ζόρικα τα πράγματα;

Προς Leftg700
Εντάξει όλα αυτά και εντάξει και για το ψάρι τη βρώμα και το κεφάλι του. Αυτό που κυρίως επισήμανα και επιμένω είναι ότι λείπει μια σοβαρή συζήτηση και ανάλυση για το «κάθισμα» του κινήματος. Δυστυχώς η «ακαδημαϊκή» «επιστήμη» ασχολείται με …άλλα, οι εφημερίδες μπλογκς κλπ κάνουν προφανείς διαγνώσεις και απλοϊκούς συλλογισμούς… Το θέμα δεν είναι μόνο οργανωτικό, δεν είναι μόνο ζήτημα θέσεων και προτάσεων, δεν είναι μόνο θέμα αριστερών ή άλλων κομμάτων. Η αντίληψη ότι το λαϊκό κίνημα εξαρτάται από τα κόμματα είναι προφανώς λάθος. Αντίθετα η κομματικοποίηση κινημάτων, συλλόγων κλπ (κυρίως στη δεκαετία του 80) δεν είναι άμοιρη ευθυνών για τα σημερινά.
Stavros

συνέχεια για τους καθηγητές

Ανώνυμος είπε...

προς GREG
Εντυπωσιάζει το «εκεί που μας χρωστούσαν μας πήραν το βόδι»…. Ολοι χρωστάμε στις ελπίδες των νέων και στους αγώνες των παλιότερων (πάνω από όλους στους ηρωικούς κομμουνιστές συνδικαλιστές). Αυτοί όμως ακόμα και όταν συγκρούονταν με διασπαστές (ποτέ δεν ήταν διασπαστές οι κομμουνιστές) προσπαθούσαν να ενώσουν όλους τους εργαζόμενους στον αγώνα και ποτέ να μην κιοτέψουν…. Τέτοια είναι σήμερα η στάση του ΠΑΜΕ στους καθηγητές; Ε λοιπόν δεν είμαστε …. Βόδια.

Ώστε έτσι είπαν στο κόμμα; Ότι οι καθηγητές δεν στρέφονται ενάντια στο πολυνομοσχέδιο αλλά απλώς αντιδρούν στο 2ωρο επιπλέον; Δεν είναι φανερό ότι η αύξηση ωραρίου 10% σημαίνει και 10% απολύσεις – διαθεσιμότητες κλπ, υποχρεωτικές μεταθέσεις ανά την Ελλάδα κλπ; Πρέπει να αντιδράσουν οι καθηγητές; Τι μήνυμα στέλνει το ΠΑΜΕ με την 48ωρη σε έναν κλάδο που στο παρελθόν αναγκάστηκε να κάνει πολυήμερες απεργίες, ακριβώς γιατί ακόμα και η απεργία σε έναν μη «παραγωγικό» κλάδο δεν «στριμώχνει» τη κυβέρνηση; Η 48ωρη σε μια περίοδο που μεσολαβεί μεταξύ τέλους μαθημάτων και αρχής εξετάσεων είναι τόσο εξεφτελιστική πρόταση που αν προτείνονταν απ τη συνδικαλιστική ηγεσία, δεν θα απεργούσε κανείς. Επίσης κανείς δεν θα είχε όρεξη να πάει σε ΓΣ αμέσως μετά, εκτός απ’ το κράξει τη «πουλημένη» ηγεσία. Γιαυτό και ακόμα και η ηγεσία ΠΑΣΚΕ – ΔΑΚΕ φραστικά αποφεύγουν τη ….48 ωρη και εναποθέτουν τις ελπίδες στα παπαγαλάκια της κυβέρνησης. Ποτέ δεν πίστευα ότι η ηγεσία του ΠΑΜΕ θα συμμαχούσε με αυτά τα παπαγαλάκια…..
Τώρα να δούμε και ποιος χρωστάει και ποιος πήρε το βόδι…..

Σταύρος

Ανώνυμος είπε...

Στην Ισλανδία κέρδισε η αντι-ΕΕ δεξιά. Αντι-ΕΕ. Η @Αριστερα@ έχασε κυρίως λόγο της στάσης της απέναντι σε ΗΒ, Ολλανδία και ΕΕ. Ο πρόεδρος της χωράς μπλόκαρε κάποια νομοσχέδια και υποχρέωσε σε δημοψηφίσματα τους σοσιαλδημοκράτες φίλους σας που ήθελαν να πληρώσει ο ισλανδικός λαός τα χρέη των τραπεζών. Όσο αναφορά τους ``ακραια'' νεοφιλελεύθερους, οι progressives που (βγήκαν δεύτεροι, και θα είναι στην κυβέρνηση ) έχουν τάξει 20% διαγραφή χρεών για όλους.


Δλδ, νικάνε οι ευρωσκεπτικιστές, και μου λες ότι το μάθημα είναι ότι η αντι-ΕΕ γραμμή δεν πιάνει.
Είναι απίστευτη η Ευρώ- τύφλωση σας και ο Ελληνικός λαός θα την πληρώσει με ακροδεξιά κυβέρνηση.

ΣπύροςΚ

Kαντριανιώτης είπε...

Η τελευταία προδοτική στάση του παμε/κκε στους καθηγητές,απλά ήρθε να επιβεβαιώσει την διασπαστική και ύπουλη πολιτική που ακολουθεί ο Περισσός τα τελευταία χρόνια.Πολιτική που με όλα τα μέσα στηρίζει το υπάρχον καπιταλιστικό σύστημα στην χώρα μας.
Για τους παρικούντες στην Ιερουσαλήμ,δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία.Έχει πλούσια προιστορία το λεγόμενο κκε σε προδοσίες και διασπάσεις του συνδικαλιστικού αλλά και του λαικού κινήματος εν γένει.
Το καλό είναι ότι δεν μπορεί να κρύβεται πλέον απο την σκιά του.
Και οι πιό δύσπιστοι έχουν πεισθεί πλέον για τον ρόλο του σαν ανάχωμα σε κάθε φιλολαική και προοδευτική λύση.
Καλή λαική Ανάσταση.

Ανώνυμος είπε...

Η φιλολαικη λυση ειναι να τυπωσουμε ευρω!

G.

Ανώνυμος είπε...

Προς Καντριανιώτη Greg klp
Ούτε και για μένα ήταν κεραυνός εν αιθρία η στάση του ΚΚΕ - ΠΑΜΕ στους καθηγητές. Αλλά επειδή έθιξα πρώτος το ζήτημα των καθηγητών εδώ, οφείλω να δηλώσω ότι διαφωνώ με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο σε κριτικές για προδοσία, αναχώματα κλπ. Οι Παμίτες (και) στους καθηγητές ήταν και είναι αγωνιστές και θα παραμείνουν αγωνιστές και για μένα σύντροφοι, ακόμα και όταν για αυτούς είμαι ένα "οπουρτονιστικό ανάχωμα". Η αναπαραγωγή του στερεότυπου εμφυλίου στην Αριστερά, μπορεί να στοιχίσει και στην Αριστερά και στο λαό.
Δεν θα τους καλέσω ούτε καν να διορθώσουν το λάθος της ηγεσίας του ΠΑΜΕ και να αγωνιστούν με καρδιά και μυαλό, δίπλα στους συναδέλφους τους. Ας σκεφτούν μόνοι τους τι πρέπει να κάνουν.
Σταύρος