Παρασκευή 31 Μαΐου 2013

Μία πατάτα, ο Θανάσης Καμπαγιάννης που τον κάναμε ...Ρένα Δούρου και πολλές συγγνώμες...




UPDATE (Σάββατο, 1 Ιουνίου, στις 18:46 μ.μ.) Η ανάρτηση αυτή, που ανέβηκε χθες με τίτλο «Η Ρένα Δούρου έρχεται. Οι καπιταλιστικές παραγωγικές σχέσεις φεύγουν!» και μια φωτογραφία τής ίδιας, είναι προϊόν ενός πολύ μεγάλου λάθους από τη μεριά μας. Εκ παραδρομής, θεωρήσαμε ότι το απόσπασμα που παραθέσαμε από συνέντευξη του Θανάση Καμπαγιάννη, στελέχους τής ΑΝΤΑΡΣΥΑ, στο περιοδικό Μαρξιστική Σκέψη ανήκε στη Ρένα Δούρου (στο ίδιο τεύχος τού περιοδικού, αμέσως πριν από αυτή τού Καμπαγιάννη, δημοσιεύεται δική της συνέντευξη). Εκεί κάπου στην αντιγραφή με το χέρι (το site τού περιοδικού ήταν μέχρι χθες το βράδυ εκτός λειτουργίας), το χέρι μου γύρισε δυο-τρεις σελίδες σαν να ήταν μία και ως δια μαγείας ο Θανάσης έγινε ...Ρένα! Θερμές ευχαριστίες στο Φοίβο Κουρή που μας υπέδειξε το λάθος.

Ζητούμε μία μεγάλη συγγνώμη από τη  Ρένα Δούρου. Τόσο μεγάλη, όσο μεγάλο είναι και το λάθος μας (μου). Επίσης ζητούμε συγγνώμη από τους αναγνώστες και αναγνώστριες που τους παραπλανήσαμε άθελά μας. Θέλουμε να πιστεύουμε ότι δεν θα μας καταλογιστεί πρόθεση. Άλλο ‘‘κακά παιδιά’’, άλλο δόλια. 

Δεν κατεβάζουμε την ανάρτηση όπως μάλλον θα έκανε η πλειοψηφία των bloggers που θα υπέπιπταν σε ένα τέτοιο λάθος. Προτιμάμε να αποκαθιστούμε ή να συμπληρώνουμε τα πράγματα, παρά να τα κουκουλώνουμε (μαζί με τα λάθη μας). Για έναν παραπλήσιο λόγο δεν διαγράφουμε ολοκληρωτικά και τα όσα αναφέρουμε, άδικα των αδίκων στη συγκεκριμένη περίπτωση, για τη Ρένα Δούρου, αλλά το κάνουμε με τρόπο που επιτρέπει να φαίνονται: άδικες επικρίσεις που φαίνονται είναι χρήσιμες στο να υπενθυμίζουν σε όλους μας ότι ακόμα και μια στιγμιαία επιπολαιότητα μπορεί να καταλήξει σε ένα μεγάλο λάθος που (καλή κακή ώρα), ενδεχομένως, θα αδικήσει ανθρώπους και θα ‘‘στραμπουλήξει’’ την πραγματικότητα.

Διατηρούμε λοιπόν το ατυχές post με ένα μικρό rewriting που αποκαθιστά την κατάσταση ως έχει κι όχι όπως νομίζαμε.  Είναι αυτονόητο ότι η κριτική για τους ισχυρισμούς τού Θανάση Καμπαγιάννη δεν έχει να κάνει με καμία ανακολουθία σε σχέση με το κομματικό σχήμα στο οποίο ανήκει (όπως θα συνέβαινε αν η Ρένα Δούρου όντως είχε πει τα δικά του λόγια), αλλά με τον υπέρμετρο και εξωπραγματικό βολονταρισμό τής ΑΝΤΑΡΣΥΑ, και της εξωκοινοβουλυτικής Αριστεράς εν γένει.

(Φυσικά, τα σχόλια ξανανοίγουν.)

ЖΟЖΟЖΟЖΟЖ


Στο τελευταίο τεύχος του (Απρίλιος – Ιούνιος), το συριζικού προσανατολισμού περιοδικό Μαρξιστική Σκέψη, έχει ως κύριο θέμα του το ενδεχόμενο μιας αριστερής κυβέρνησης στην Ελλάδα. Στο πλαίσιο αυτό, δημοσιεύει συνεντεύξεις εφτά στελεχών τής Αριστεράς. Πρόκειται για τους Λεωνίδα Βατικιώτη (ανένταχτος και ταγμένος κατά τού ευρώ), τη Ρένα Δούρου (ενταγμένη και υπέρ τού ευρώ), τους Θανάση Καμπαγιάνη, Κώστα Σκορδούλη και Παναγιώτη Σωτήρης, από την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, τη Σοφία Σακοράφα και το Γιάννη Τόλιο, το γνωστό στέλεχος του πάλαι Αριστερού Ρεύματος του ΣΥΝ, το οποίο, με τη βοήθεια και μερικών ακόμα συνιστωσών τού ΣΥΡΙΖΑ, έχει αναβαθμιστεί στην Αριστερή Πλατφόρμα.

Στη συνέντευξή της η Ρένα Δούρου του ο Θανάσης Καμπαγιάννης ερωτάται σε κάποιο σημείο:

Σήμερα επίσης γίνεται αρκετή συζήτηση για «Σχέδια Β», παραγωγική ανασυγκρότηση, κ.λπ. Έχει η ως τώρα συζήτηση στην Αριστερά αποσαφηνίσει αυτά τα ζητήματα και ποιες είναι, κατά τη γνώμη σας, οι πιο σημαντικές εκκρεμότητες;

Και απαντά:

Μιλώντας για την παραγωγική ανασυγκρότηση, πρέπει καταρχάς να απαντήσουμε στα επιχειρήματα που έρχονται από τα πάνω και στη συνέχεια να έρθουμε στη συζήτηση μέσα στην Αριστερά. Η παραγωγική ανασυγκρότηση παπαγαλίζεται αυτή την περίοδο από αστούς πολιτικούς στα τηλεπαράθυρα για να αποδειχτεί ο δήθεν μονόδρομος των μνημονιακών πολιτικών, αφού ‘‘η ελληνική οικονομία δεν παράγει τίποτα’’, ‘‘δεν υπάρχει ντόπια αστική τάξη’’, κ.λπ. Πρόκειται για βασικά ιδεολογήματα της αστικής στρατηγικής , που αναπαράγονται συχνά και μέσα στην Αριστερά με τις ‘‘θεωρίες τής ψωροκώσταινας’’, κ.λπ. Ο ελληνικός καπιταλισμός αποτελεί αυτόνομο οικονομικό και πολιτικό κέντρο καπιταλιστικής συσσώρευσης εδώ και πάνω από έναν αιώνα. Έχει προχωρημένες παραγωγικές δυνατότητες, που τα τελευταία χρόνια τις διαλύει η καπιταλιστική κρίση και όχι η ‘‘στρεβλή’’ του ανάπτυξη. Το ‘‘Σχέδιο Β’’ της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς δεν έχει να κάνει με την ‘‘ανάκτηση της ανταγωνιστικότητας’’ μέσω υποτίμησης του νομίσματος, την αναζήτηση εναλλακτικών γεωστρατηγικών συμμαχιών, την ‘‘παραγωγική ανασυγκρότηση’’ στο πλαίσιο των καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής . Το δικό μας ‘‘Σχέδιο Β’’ έχει να κάνει με το αναποδογύρισμα των παραγωγικών σχέσεων και την επιβολή ενός ταξικού προγράμματος που θα εξυπηρετεί τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων.

Αυτά είναι τα βασικότερα ζητήματα που πρέπει να ξεκαθαρίσουν στο εσωτερικό τής Αριστεράς. Αν γίνει αυτό, τότε είναι σίγουρο ότι ανοίγει μια ολόκληρη συζήτηση για το τι σημάνει η αντικαπιταλιστική ανατροπή σε μια χώρα όπως είναι η Ελλάδα και ποια θα είναι τα επόμενα βήματα. Με δεδομένο ότι οι αστικές τάξεις δεν θα καθίσουν με σταυρωμένα τα χέρια απέναντι σε μια τέτοια ανατροπή (πόσο μάλλον αν αυτή συμβεί σε μια χώρα τής Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρωζώνης), το αποφασιστικό κριτήριο θα είναι το δυνάμωμα της συλλογικότητας της εργατικής τάξης που θα κληθεί να σηκώσει το βάρος αυτής τής σύγκρουσης, μαζί με το άπλωμα του εργατικού ελέγχου σε όλο και περισσότερα κομμάτια της παραγωγής. Με αυτό το κριτήριο θα απαντηθούν τα ζητήματα της οργάνωσης της παραγωγής. Στην εκπόνηση ενός τέτοιου αντικαπιταλιστικού σχεδίου, προφανώς, έχουμε πολλή ακόμα δουλειά να κάνουμε.

Αυτό ήταν. Είναι το πιο μεγάλο μέχρι στιγμής ανέκδοτο με ξανθιές. Και μόλις σας το διηγηθήκαμε! ;-) Δεν είναι πολύ μεγάλο, αλλά είναι πολύ χαρακτηριστικό για τη βιασύνη που δείχνει μεγάλο μέρος τής ΑΝΤΑΡΣΥΑ να βρεθεί κατευθείαν στο ρετιρέ χωρίς να περάσει πρώτα από το δεύτερο και τον τρίτο. Δηλαδή, να ανατρέψει τις καπιταλιστικές παραγωγικές σχέσεις εδώ και τώρα.


Στη photo βλέπετε μία μεγάλη πατάτα δικής μας παραγωγής!...  









30 σχόλια:

LeftG700 είπε...

Αντιρρήσεις ευπρόσδεκτες. Θα απαντηθούν αύριο. Καθ' ότι all work and no play makes Jack a dull boy...

Ανώνυμος είπε...

Μπορεί να χρησιμοποίησε γλώσσα που στα δικά μου μάτια φαντάζει πως ορισμένες στιγμές διολισθαίνει στη χρήση στερεότυπων, αλλά (επί της ουσίας) η σ. Ρένα τα είπε άψογα.
Τώρα που το ξανασκέφτομαι, η χρήση ενός τόσο έντονου κομμουνιστικού ιδιώματος αποτελεί συνειδητή επιλογή προκειμένου να αποδειχθεί πως το πιο παλιό λεξιλόγιο μπορεί να μεταμορφωθεί μέσα από την χρήση του ως φόρμας για την ανάδειξη της πιο νεωτερικής πολιτικής πρότασης.. Με την κρίσιμη διαφορά, πως οι άλλοι αντιστρέφουν την ξεχασμένη ουσία αυτού του λεξιλόγιου για να μιλήσουν για λεφτά (δραχμές, ευρώ) ενώ εμείς καταφεύγουμε στη χρήση του μόνο όταν αυτό είναι απαραίτητο για να αναδείξουμε την ουσία του (τον κομμουνισμό).
Και πάλι μπράβο της.

Την μετάφραση αυτού του ανέκδοτου για γκριζομάλληδες έκανε ο
Μιχάλης Καστρινάκης.

Ανώνυμος είπε...

έχει πέσει πολύ παπαγαλία Μηλιού , που τουλάχιστον τα πιστεύει . Κακώς , αλλά μπήκε στην πολύ ενεργό πολιτική κοντά στα 60 , έχει οδηγηθεί πραγματικά μέσα από την δουλειά του στις Θέσεις στους αφορισμούς κατά του " εθνοκομμουνισμού " όπως το λέει .

βγαίνουν από την πάλαι ποτέ ανανεωτική πτέρυγα ( ή την τάση Κωσταντόπουλου και μετά στην πλατφόρμα 2010 δεν θυμάμαι ,η Δούρου που το καλοκαίρι μας έλεγε τι καλός που είναι ο ... Σιμόν Περεζ , μιλάμε για τόσο αριστερά ) και εκφράζουν έναν λόγο " ζήτω ο κομμουνισμός " , μια καθυστερημένη αντιμαρξιστική απλοποίηση του τρόπου εμφάνισης και πόλωσης των αντιθέσεων .

Ότι δεν υπάρχει εθνική κρίση , δημοκρατία , θέμα τι παράγεις και πως , πως εντάσσεσαι στην ιμπεριαλιστική αλυσίδα και τι δεσμεύσεις αυτό δημιουργεί , πως αντιμετωπίζεις την λιτότητα και τον νεοφιλελευθερισμό μέσα σε νεοφιλελέυθερες δομές απρόσβλητες από την ταξική πάλη , που προφανώς δεν γίνεται .

περιμένω έκτακτα δελτία στην τηλεόραση να λένε ότι η Δούρου δεν θέλει να αφήσει τίποτε όρθιο , " τα ύστερα του κόσμου " ότι κινδυνεύει η τάξη κλπ ... Μάλλον δεν θα βγουν !!!

καλή στιγμή σου απόψε , ας πω και μια καλή κουβέντα !!!

ο Βατικιώτης είναι ΝΑΡ και ΑΝΤΑΡΣΥΑ , άλλαξε κάτι ?

" κάποιος σύντροφος " ( κ . σ .)

Ανώνυμος είπε...

Όταν λέει ότι: " Το δικό μας ‘‘Σχέδιο Β’’ έχει να κάνει με το αναποδογύρισμα των παραγωγικών σχέσεων.." τιεννοεί; Ότι θα εχουν την ιδιοκτησία οι εργάτες και θα δουλέυουν οι καπιταλιστές;Θα γίνουν οι καπιταλιστές-εργάτες και οι εργάτες-καπιταλιστές; Ή ότι πιο απλά ότι γενικώς θα γυρίσει ο τροχός με ότι αυτο συνήθως συνεπάγεται για την ικανοποίηση των σεξουαλικών και άλλων αναγκών του φτωχού;

Ένας ακόμη ανώνυμος θαυμαστής της..

Ανώνυμος είπε...

Ρε Ρεμάλια που κολλημένα σε ξεπερασμένους …μαρξισμούς δεν καταλαβαίνετε την σύγχρονη αντικαπιταλιστική σκέψη…. Ρε ρεφορμιστές ….ρε αγράμματοι….. Δεν καταλάβατε την σκέψη της Ρένας και το γυρίσατε σε ανέκδοτα με ξανθιές και άλλα σεξιστικά. Ξαναδιαβάστε ρε το κείμενο και απαντήστε στις παρακάτω ερωτήσεις εμπέδωσης – κατανόησης:

Α. «Η παραγωγική ανασυγκρότηση παπαγαλίζεται αυτή την περίοδο από αστούς πολιτικούς στα τηλεπαράθυρα για να αποδειχτεί ο δήθεν μονόδρομος των μνημονιακών πολιτικών, αφού ‘‘η ελληνική οικονομία δεν παράγει τίποτα’’, ‘‘δεν υπάρχει ντόπια αστική τάξη’’,».
Ερωτήσεις: 1. Ποιος αστός πολιτικός μίλησε για παραγωγική ανασυγκρότης;
2. Ποιος αστός πολιτικός μίλησε για ανυπαρξία ντόπιας αστικής τάξης;
3. Επειδή συνήθως για παραγωγική ανασυγκρότηση μιλάει ο ΣΥΡΙΖΑ, σε αυτόν ανήκουν οι παραπάνω «αστοί πολιτικοί;»

Β. «Ο ελληνικός καπιταλισμός αποτελεί αυτόνομο οικονομικό και πολιτικό κέντρο καπιταλιστικής συσσώρευσης εδώ και πάνω από έναν αιώνα.» Ερωτήσεις: 1. Τι σημαίνει αυτόνομο κέντρο; 2.Η «αυτονομία» αυτή αντιφάσκει με την άποψη ότι χρειάζονται ευρύτερες, παγκόσμιες, ή έστω ευρωπαϊκές αλλαγές;

Άντε και ένα εύκολο, πολλαπλής επιλογής:
Αν το σχέδιο Β είναι η ανατροπή των καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής, το σχέδιο Α είναι:
α. Η ζωή στον Άρη, παρέα με τις σαύρες και το σκίουρο
β. Ο κομμουνισμός, το βασίλειο της ελευθερίας
γ. Το κρέμασμα των αστών (όχι του ΣΥΡΙΖΑ, των άλλων)

εκ μέρους της εξεταστικής επιτροπής
Σταύρος

Ανώνυμος είπε...

Φίλτατε Σταύρο,
συλλαμβάνεσαι αδιάβαστος και εκπίπτεις του αξιώματος της συμμετοχής σε εξεταστική επιτροπή, επιστρατευόμενος ως απλός εξεταζόμενος.
¨Η βασική προπαγάνδα του μνημονιακού μπλοκ στηρίζεται στην θέση ΚΑΤΑΝΑΛΩΝΑΜΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΠΟ ΟΣΑ ΠΑΡΑΓΑΜΕ.
Πολλοί διανοούμενοι του εξτρεμιστικού κέντρου εμπλουτίζουν αυτό το σύνθημα με αναλύσεις για την υποταγή της ισχνής ντόπιας αστικής τάξης στο σοβιετικό κράτος που υπήρχε κ.λ.π.
Η σημαία της ΔΗΜΑΡ είναι οι μεταρρυθμίσεις.
Το ελληνικό αστικό κράτος απολαμβάνει τη ίδια αυτονομία που διαθέτει το συνδικαλιστικό σχήμα των καθηγητών του ΣΥΝ από την Αυτόνομη Παρέμβαση και η τελευταία από τον ΣΥΡΙΖΑ.
Νομίζω πως είσαι σε θέση να γνωρίζεις πολύ καλά τις συντεταγμένες του σχέδιου Α (ακύρωση μνημόνιου, επαναφορά κατώτατου μισθού κ.λ.π.) το οποίο επανειλημμένα έχει περιγραφεί. Για το σχέδιο Β η σ. Δούρου κατέθεσε την δικιά της ενδιαφέρουσα πρόταση, σε μια συζήτηση που η αλήθεια είναι πως δεν έχει διεξαχθεί στο εύρος που θα έπρεπε. Η άποψη της είναι πως δεν υπάρχει σχέδιο β, αλλά φάση β μεσοπρόθεσμου χαρακτήρα, εκτός και αν οι εξελίξεις επιταχύνουν τους ρυθμούς κίνησης της ιστορίας.

Εκ μέρους της ΚΕ των εξεταστικών επιτροπών
Μ.Κ.

LeftG700 είπε...

Φίλε Μιχάλη,


Εισαγωγικά να πω τα εξής:

Όσο κι αν κατανοώ ότι ο δημοκρατικός συγκεντρωτισμός, έστω και στην πιο χαλαρή του μορφή, καθώς και το γεγονός ότι γνωρίζεις προσωπικά όλα τα γνωστά στελέχη τού ΣΥΝ και του ΣΥΡΙΖΑ, σε υποχρεώνουν κατά κάποιο τρόπο στη δημόσια υπεράσπιση απόψεων που εκφράζουν κατά καιρούς, έχω την εντύπωση ότι, στη συγκεκριμένη περίπτωση, καταπίνεις πολλά.

Γράφεις πως «η σ. Ρένα τα είπε άψογα». Ναι, από μια άποψη, τα είπε άψογα! Η μικρή λεπτομέρεια του πράγματος όμως είναι ότι αυτά τα άψογα που είπε, βρίσκονται στο μυαλό της και μόνο! Όχι στο οικονομικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ! Δικαιούται ασφαλώς να έχει τις δικές της απόψεις και ιδέες. Εκείνο που δεν δικαιούται, αν δεν θέλει να κατηγορηθεί για πολιτική εξαπάτηση, είναι να μην πλασάρει αυτά που έχει στο μυαλό της ως προγραμματικούς στόχους τού ΣΥΡΙΖΑ! Γιατί με όσα λέει, ένας αριστερός που κατέβηκε από τον Άρη μόλις χθες βγάζει το συμπέρασμα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ως άμεσο κυβερνητικό στόχο την αλλαγή τών παραγωγικών σχέσεων από καπιταλιστικές σε σοσιαλιστικές! (Μη μου πεις ότι μιλάει οραματικά, για το τέρμα τού δρόμου! Γιατί η ερώτηση που της υποβάλλεται δεν έχει να κάνει σε τίποτε με το τέρμα τού δρόμου, αλλά με την αρχή του!)

Από εκεί και πέρα:

1) Από ό,τι γνωρίζουμε εμείς και οι άνθρωποι που είναι μεγαλύτεροι και ξέρουν περισσότερα, απ’ όσο έχουμε διαβάσει, δεν υπάρχει κανένα ρεύμα, κομμάτι, κομματάκι τής ελληνικής Αριστεράς που βασίζει τις αναλύσεις του στη θεωρία τής Ψωροκώσταινας ή στην ανυπαρξία ελληνικής αστικής τάξης.

2) Το παραπάνω δεν είναι απόλυτα ακριβές. Η μερίδα τής ελληνικής Αριστεράς που στο παραμικρό κιχ για διαζύγιο με την ευρωζώνη αρχίζει να φωνάζει εν χορώ «ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός κι όχι σε μια χώρα ο σοσιαλισμός», όσο να ’ναι, κάποιες μνήμες από αυτή τη θεωρία στη φέρνει στο μυαλό. Μαντεύεις ποια είναι αυτή η μερίδα; Και μαντεύεις αν ανήκει σε αυτή η Δούρου;

3) Όπως πολύ σωστά μάς υπενθυμίζει ο φίλος Σταύρος πιο κάτω, οι αστοί πολιτικοί και τα παπαγαλάκια τους συνήθως αποφεύγουν να μιλούν για «παραγωγική ανασυγκρότηση». Προτιμούν τον όρο-καραμέλα «ανάπτυξη». Για παραγωγική ανασυγκρότηση μιλά ο ΣΥΡΙΖΑ. Εμείς δεν διαφωνούμε σε αυτό. Ακόμα κι αν το δει κανείς από τη γενικότερη άποψη (καπιταλισμός = παραγωγή που να φέρνει κέρδος κι όποια παραγωγή να ’ναι), μία αριστερή κυβέρνηση πρέπει να παρέμβει ανασυγκροτητικά για να ‘‘σπρώξει’’ την οικονομική δραστηριότητα στην κάλυψη κοινωνικών αναγκών. Εκείνο που δεν καταλαβαίνω είναι τι έχει μέσα στο μυαλό της η Δούρου όταν μιλάει ερήμην αυτής τής αναμφισβήτητης πραγματικότητας, αποδίδοντας μάλιστα στον αντίπαλο κατευθύνσεις που το ίδιο της το κόμμα υποστηρίζει!

4) Η Δούρου μιλάει για «άπλωμα του εργατικού ελέγχου σε όλο και περισσότερα κομμάτια της παραγωγής». Την ίδια στιγμή περίπου που ο Σταθάκης στα χθεσινά Επίκαιρα απαντάει στην ερώτηση «Είναι ρεαλιστική θέση οι εθνικοποιήσεις που ζητά ο ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα τής βαθιάς κρίσης;» ως εξής:

«Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει πρόγραμμα εθνικοποιήσεων με την παραδοσιακή έννοια της δημιουργίας κρατικών μονοπωλίων. Έχει πρόγραμμα ανάκτησης του δημόσιου ελέγχου είτε μέσω τής δημιουργίας δημόσιου πυλώνα σε κάποιους κρίσιμους στρατηγικούς τομείς είτε μέσω δημιουργίας σημαντικών δημόσιων ρυθμίσεων σε τομείς που πρακτικά λειτουργούν κάτω από ολιγοπωλιακές και μονοπωλιακές συνθήκες».

Ανιχνεύεις εσύ στα παραπάνω λόγια κάτι από τον εργατικό έλεγχο που θα απλώνεται σε όλο και περισσότερα κομμάτια τής παραγωγής;


ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

LeftG700 είπε...

ΣΥΝΕΧΕΙΑ


5) Ώστε η ελληνική αστική τάξη είναι «αυτόνομη»; —έστω και σχετικά· η Δούρου δεν το διευκρίνισε αυτό, εγώ το βάζω, ως μεγαλόψυχος. Και η διεθνοποίηση του κεφαλαίου πού πήγε; Η «νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση» (που έχουμε βαρεθεί να την ακούμε); Ή τα λέει αυτά η Δούρου για να στηρίξει την άποψη ότι και η ελληνική εργατική τάξη είναι επίσης αυτόνομη και μπορεί να βαδίσει προς τον σοσιαλισμό, όντας μέλος μιας καπιταλιστικής υπερεθνικής ολοκλήρωσης; Μα τότε:

6) «Άπλωμα του εργατικού ελέγχου σε όλο και μεγαλύτερα κομμάτια τής παραγωγής»; Ώστε, τελικά, γίνεται «σοσιαλισμός σε μία χώρα», αρκεί να είναι μέλος μιας καπιταλιστικής υπερεθνικής ολοκλήρωσης; Μόνο άμα βγει από αυτήν και ξεπέσει στην «εθνικιστική αναδίπλωση» δεν γίνεται;

7) Η ίδια η Δούρου με τα δικά της λόγια γράφει:

«[...] οι αστικές τάξεις δεν θα καθίσουν με σταυρωμένα τα χέρια απέναντι σε μια τέτοια ανατροπή (πόσο μάλλον αν αυτή συμβεί σε μια χώρα τής Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρωζώνης), το αποφασιστικό κριτήριο θα είναι το δυνάμωμα της συλλογικότητας της εργατικής τάξης που θα κληθεί να σηκώσει το βάρος αυτής τής σύγκρουσης, [...]»

Πώς ακριβώς θα σηκώσουμε αυτό το βάρος, φίλε Μιχάλη; Μπορείς να μας το εξηγήσεις; Όταν (σύμφωνα με το μυαλό τής Δούρου) αρχίσουμε να ανατρέπουμε το άλφα και το ωμέγα τής ΕΕ, τον «ελεύθερο ανταγωνισμό» απλώνοντας τον εργατικό έλεγχο σε «όλο και μεγαλύτερα κομμάτια τής παραγωγής» και μας κόψουν μέχρι και το γάλα τής μάνας μας, τι ακριβώς θα κάνουμε για να σηκώσουμε αυτό το βάρος; Με όλους τους μοχλούς, πλην αυτού τού εθνικού νομίσματος και της εθνικής νομισματικής πολιτικής; Τόσο μαλάκα θεωρεί τον κόσμο η Δούρου; Να σηκώνει αγόγγυστα το βάρος σαν γαϊδούρι και να μη ζητήσει το λόγο για την εκ των προτέρων παραίτηση (= πάση θυσία ευρώ) από το μοχλό αυτό; Και μάλιστα σε συνθήκες αυξανόμενου ευρωσκεπτικισμού, όπως όλοι παραδέχονται (μέχρι και ο Σταθάκης στη συνέντευξή του στα Επίκαιρα που προανέφερα);

Επίλογος

Φίλε Μιχάλη, η κοπέλα δεν μπορεί, δεν το ’χει. Δεν είναι η μόνη, αλλά είναι από τις πιο κραυγαλέες περιπτώσεις. Δεν ξέρω πού νομίζετε ότι μπορείτε να πάτε με στελέχη που δεν ξέρουν πού πατούν και πού πηγαίνουν ή που, είτε από καθαρή πολιτική βλακεία είτε από καθαρή υποκρισία, εμφανίζονται να μιλούν όπως μιλάει ένας κοινός πολιτικός απατεώνας που επιχειρεί να πουλήσει φύκια για μεταξωτές κορδέλες. Κατά τη γνώμη μας δεν πάτε πουθενά. Πράγμα που σημαίνει ότι, επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ αυτή τη στιγμή συγκεντρώνει τις μόνες πιθανότητες για μία κυβερνητική αλλαγή προς τα αριστερά, ότι δεν πάμε κι εμείς ως λαός πουθενά.


Τα λέμε


ΥΓ Ξέρειw ότι είμαστε λίγο ‘‘κακά παιδιά’’. Οπότε, πρέπει να συμφιλιωθείς με τα ‘‘προβοκατόρικα’’ που αμολάμε συχνά-πυκνά. Είναι για να τσιγκλάμε τους διάφορους μουτζαχεντίν και ταλιμπάν τής Αριστεράς. Και το αριστερό φεμινιστικό κίνημα έχει πολλούς τέτοιους. Ω, παρντόν! Έχει πολλές και πολλούς τέτοιες και τέτοιους ήθελα να πω... ;-)

LeftG700 είπε...

Φίλε κ.σ.,


Δεν είναι η γραμμή τού Μηλιού, μη τα ρίχνουμε όλα σ’ αυτόν. Είναι πέντε πάνω πέντε κάτω η αφήγηση όλων τών αριστερών ευρωπαϊστών ή αριστερών ευρωκομμουνιστών που την υιοθετούν σε μεγάλο ποσοστό οι ανέντακτοι και οι ελευθεριακοί-νεοαναρχικοί-αμεσοδημοκρατικοί κ.λπ., κ.λπ., κ.λπ. τού ΣΥΡΙΖΑ.

Καλή κουβέντα; Κάνας φούρνος θα γκρεμίστηκε! ;-)

Για εκεί τον είχα κι εγώ τον Βατικιώτη. Όλο και πιο συχνά όμως, βλέπω ότι αναφέρεται στους διάφορους αστερίσκους των άρθρων του (ξέρεις, αυτούς που δίνουν το στίγμα τού αρθρογράφου) μόνο με την ιδιότητα του οικονομολόγου.


Τα λέμε

LeftG700 είπε...

Ανώνυμε/ανώνυμη (πάρε, ρε γμτ, ένα ψευδώνυμο!),


Τι εννοεί; Όπως το καταλαβαίνω εγώ; Τη Δευτέρα Παρουσία! Δεν έχει μόνο το ΚΚΕ αυτή τη συνήθεια, όπως πολλές φορές έχουμε υποστηρίξει και δεν θα βαρεθούμε να υποστηρίζουμε εδώ, μέχρι να αλλάξουν μυαλά οι διάφοροι κουφιοκεφαλάκηδες της Αριστεράς.


Τα λέμε

LeftG700 είπε...

Φίλε Σταύρο,


Έτσι! Χώστα κι άλλο! Μας αρέσει! ;-)


Τα λέμε

Ανώνυμος είπε...

η διαφορά του μηλιού , άλλων αριστερών ευρωκομμουνιστών και όσων χαρακτηρίζεις ελευθεριακούς του ΣΥΡΙΖΑ , είναι ότι τα πιστεύουν όλα αυτά .

η ΡΔ δεν τα πιστεύει , απλά δίνει συνέντευξη σε " εχθρικό " αριστερορευματικό περιβάλλον και πάει να την βγει από τα αριστερά στον Τόλιο .

και δεν είναι δίκη προθέσεων ( προλαβαίνω ενστάσεις ) η διαδρομή του καθενός , ο πολιτικός του λόγος , οι πρακτικές του ,το πως τα θεμελιώνει θεωρητικά , πρέπει να κολλάνε .

να σε " διορθώσω " ακόμα μια φορά να μην μπλέκεις τον αριστερό ευρωκομμουνισμό με τον αριστερό ευρωπαϊσμό είναι μάταιο , αλλά θα το κάνω .

αριστερός ευρωπαϊσμός ήταν το ιδεολόγημα του δεξιού ευρωκομμουνισμού για την ΕΕ , και δεν είχε να κάνει με την ευρωπαϊκή όξυνση της ταξικής πάλης ( που βέβαια κολλάει στην ανισόμετρη ανάπτυξη , αλλά δεν σε κάνει Κουβέλη ) αλλά με την συστημική αποδοχή της ΕΕ και του προοδευτικού εκσυγχρονισμού .

ο αριστερός ευρωκομμουνισμός ήταν πάντα αντί ΕΕ . το έχουμε ξεχειλώσει και λίγο , λες και έχουμε κάποιο κόμμα που κεντρικά και επίσημα τον επικαλείται σαν αναφορά και στρατηγική . Είναι και αυτός μια κατάσταση " τέως " .

το ότι κάποιοι που τον έχουν αναφορά δεν διαχωρίζονται έμπρακτα από τον αριστερό ευρωπαϊσμό , χρεώνει τους ίδιους και όχι την ιστορική και θεωρητική τους αναφορά .Ούτε πάει να πει ότι είναι θέατρο από την μεριά τους , υπάρχει ξέρεις και η ήττα , το αδιέξοδο κλπ .

Από την ΡΔ είναι θέατρο γιατί είναι με την ΕΕ τον εκσυγχρονισμό και την κεντροαριστερά , δεν είναι αντίθετη με την έξοδο για να μην γίνει συμμαχία με την αστική τάξη στην κατεύθυνση της εθνικής ανάπτυξης , και όλα αυτά που χρησιμοποιούν ο Μηλιός , ο Λάσκος και άλλοι σαν θεωρητικό στήριγμα .

ο Βατικιώτης μάλλον είναι ΠΠ- κος , και κάπως ξενερωμένος ...

" κάποιος σύντροφος "

Unknown είπε...

προσοχή. υπάρχει παρανόηση. Επειδή έχω αγοράσει το τεύχος της Μαρξιστικής Σκέψης. Η συγκεκριμένη απάντηση ανήκει στον Θανάση Καμπογιάννη και όχι στη Ρένα Δούρου. Συγκεκριμένα η απάντηση του Καμπογιάννη είναι στις σελίδες 34 - 35.

LeftG700 είπε...

Φίλε Φοίβο, καλώς ήρθες εδώ.


Μόλις με "τίναξες στον αέρα"! Επιβεβαίωσα με τα ματάκια μου το πελώριο λάθος μου. Και ξέρω πώς την πάτησα: προφανώς στο διάβασμα άρα και στην αντιγραφή είτε από απροσεξία μου είτε επειδή κόλλησαν οι σελίδες απέδωσα στη Δούρου ισχυρισμούς τού Καμπαγιάννη!

Γι' αυτή την "ανατίναξη", όπως είναι αυτονόητο, σε ευχαριστώ θερμά!!!


Τα λέμε

LeftG700 είπε...

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΦΙΛΟΙ ΚΑΙ ΦΙΛΕΣ


Ένας σχολιαστής παραπάνω, ο Φοίβος Κουρής μού υπέδειξε ένα πελώριο λάθος που έκανα εις βάρος τής Ρένας Δούρου να της βάλω στο στόμα λόγια τού Θανάση Καμπαγιάννη, στελέχους τής ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Αυτή τη στιγμή, έχω θολώσει από τη στενοχώρια μου και δεν μπορώ να σκεφτώ πώς ακριβώς θα αποκαταστήσουμε την αλήθεια.

Για την ώρα θα κάνω τρία πράγματα:

Το πρώτο: να ζητήσω συγγνώμη από τη Ρένα Δούρου (το ίδιο μεγάλη με το πελώριο λάθος μου).

Το δεύτερο: να ζητήσω μία εξ ίσου μεγάλη συγγνώμη από τους αναγνώστες/αναγνώστριες.

Το τρίτο: να κλείσω τα σχόλια εδώ, μέχρι να δω τι ακριβώς θα κάνω με τη μαλακία μου.


Τα λέμε

Ανώνυμος είπε...

Τώρα, αν πω ότι εξαρχής νόμιζα ότι το κείμενο δεν ήταν της Δούρου θα γίνω πιστευτός; Μάλλον όχι. Κι όμως αυτή ήταν η αίσθησή μου, αλλά "φοβήθηκα" να γράψω κάτι σχετικό (είχε στο μεταξύ φουντώσει και ο διάλογος) με το σκεπτικό ότι θα φαινόταν πολύ ακραίο.

Τέλος πάντων, leftg700, αυτά μπορούν να συμβούν στον καθένα. Δεν είναι μεγάλο το πρόβλημα (αν θες, αλλού είναι το πρόβλημα: ότι δηλ. είσαι ταγμένος να υπηρετείς το κόμμα που σκοπός ύπαρξής του είναι η εξαπάτηση της εργατικής τάξης).

ΑΕΚτζής

Unknown είπε...

πράγματι το λάθος αυτό μπορεί να συμβεί. εκείνο όμως για το οποίο αναρωτιέμαι είναι το ίείδος του σχολίου "Αυτό ήταν. Είναι το πιο μεγάλο μέχρι στιγμής ανέκδοτο με ξανθιές. Και μόλις σας το διηγηθήκαμε! " Δηλαδή αν η Δούρου ήταν καστανή, τι θα ήταν το σχόλιο; "ανέκδοτο με καστανές;" Και γιατί τόση προσοχή στη συνέντευξη της Δούρου; Και η Σακοράφα, που δίνει επίσης συνέντευξη, συριζαία δεν είναι; Ή μήπως τελικά όλο το "μυστικό" βρίσκεται στην απόχρωση του μαλλιού; Δεν μπορώ να το γνωρίζω. Με εκπλήσσει πάντως το κριτήριο για αριστερή ιστοσελίδα. Αυτά.

Ανώνυμος είπε...

υπάρχει δυστυχώς μια άποψη ότι οι αριστεροί , για να είναι " λαϊκοί " και όχι ελιτιστές , και για να ... εστιάζουν στο κεφάλαιο εργασία , που δήθεν δεν διαμεσολαβείται από μηχανισμούς , ιεραρχίες , ιδεολογίες κλπ , μπορούν να μιλάνε και να γράφουν σεξιστικά , μισογύνικα , ξενοφοβικά κλπ

έκανες πολύ καλά που το έθιξες ...

" κάποιος σύντροφος "

Ανώνυμος είπε...

ΣΤΑ ΓΙΑΝΕΝΝΑ (ΘΑ ΣΑΣ ΑΦΗΓΗΘΩ ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ , ΟΠΩΣ ΜΟΥ ΤΗΝ ΠΕΡΙΕΓΡΑΨΕ ΕΝΑΣ ΦΙΛΟΣ ΠΡΙΝ ΧΡΟΝΙΑ 1992) ΣΕ ΕΝΑ ΚΑΦΕ-ΟΥΖΕΡΙ ΚΑΘΟΤΑΝ ΔΥΟ ΓΝΩΣΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΣΤΕΛΕΧΗ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΚΑΙ ΣΥΖΗΤΟΥΣΑΝ - ΔΙΑΦΩΝΟΥΣΑΝ ΕΠΙ ΜΙΣΗ ΩΡΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ (ΔΕΝ ΘΥΜΑΜΑΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΟΝ ΤΙΤΛΟ ..ΑΣ ΜΕ ΒΟΗΘΗΣΕΙ Ο ΕΡΑΝΙΣΤΗΣ ) , ΠΙΝΟΝΤΑΣ ΒΕΒΑΙΑ ΤΑ ΣΧΕΤΙΚΑ ΤΣΙΠΟΥΡΑΚΙΑ . ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΑΡΚΕΤΗ ΩΡΑ ΛΟΙΠΟΝ ΚΑΙ ΣΕ ΜΙΑ ΚΡΙΣΗ ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΙΑΣ (Ή ΚΟΥΡΑΣΗΣ ΠΟΙΟΣ ΞΕΡΕΙ) Ο ΠΡΩΤΟΣ ΕΚΜΥΣΤΗΡΕΥΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΔΕΥΤΕΡΟ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΔΙΑΒΑΣΕΙ ΤΟ ΕΝ ΛΟΓΟ ΠΟΝΗΜΑ-ΒΙΒΛΙΟ ...ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΤΗΝ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΕΥΤΕΡΟ ...ΠΩΣ ΟΥΤΕ ΑΥΤΟΣ ΤΟ ΕΙΧΕ ΔΙΑΒΑΣΕΙ. ΕΦΥΓΑΝ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΑΦΗΝΟΝΤΑΣ ΣΤΟ ΦΙΛΑΡΑΚΙ ΜΟΥ ΜΙΑ ΑΓΩΝΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΒΙΒΛΙΟ ...ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΟΥΤΕ ΑΥΤΟΣ ΕΧΕΙ ΔΙΑΒΑΣΕΙ ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΑΝΤΑΡΣΥΑ ΛΑΡΙΣΑΣ

*ΟΛΜΕ 2013 Η ΑΠΟΛΥΤΗ ΞΕΦΤΙΛΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ

Ανώνυμος είπε...

ωχ ....
τσούζει....
Σταύρος

LeftG700 είπε...

Φίλε ΑΕΚτζή,


Μα τα όσα υποτίθεται ότι έλεγε η Δούρου, επειδή είναι έξω από την επίσημη γραμμή τού ΣΥΡΙΖΑ, όντως φαινόντουσαν να μην είναι της Δούρου. Γι’ αυτό το λόγο έγινε και η καυστική ανάρτηση στην αρχική της μορφή. Με αυτή την έννοια εγώ τουλάχιστον σε πιστεύω όταν λες πως νόμιζες ότι το κείμενο ήταν της Δούρου.


Τα λέμε

LeftG700 είπε...

Φίλε Βαγγέλη, καλώς ήρθες.


Βάζεις διάφορα ερωτήματα. Ακόμα κι αν ήδη έχεις βγάλει τα συμπεράσματά σου, οπότε τα ερωτήματα έχουν μάλλον ρητορικό χαρακτήρα, θα επιχειρήσω να τα απαντήσω. Από εκεί και πέρα το ζήτημα φεύγει από τα δικά μας χέρια και εναπόκειται στη δική σου κρίση.

1) Γιατί τόση προσοχή στη συνέντευξη της Δούρου; Μα γιατί το λάθος μου εμφάνιζε τη Δούρου να υποστηρίζει πράγματα που δεν πατάνε πουθενά στο άμεσο και μεσοπρόθεσμό πρόγραμμα ή γραμμή τού ΣΥΡΙΖΑ και τα οποία ήταν εξόχως ανακόλουθα με όσα ακούμε από τους κεντρικούς ιμάντες πολιτικής επικοινωνίας τού συγκεκριμένου κόμματος. Αυτή η ανακολουθία (που δεν ήταν ανακολουθία, ήταν δική μου πατάτα, όπως απέδειξαν τα πράγματα) έτυχε να εκφραστεί από τη Δούρου. Θα μπορούσε στη θέση τής Δούρου να ήταν κάποια άλλη Δούρου (γυναίκα) ή κάποιος άλλος Δούρος, άντρας δηλαδή, και να κάνω το ίδιο λάθος. Το ίδιο ποστ θα ανέβαινε. Με την ίδια καυστικότητα, αλλά προσαρμοσμένη βέβαια στο διαφορετικό πρόσωπο.

2) Δεν υπάρχει κανένα ‘‘μυστικό’’ στην απόχρωση του μαλλιού. Δεν έχω τίποτε με το ξανθό χρώμα, φυσικό ή τεχνητό. (Παρεμπιπτόντως: Δεν θα με εμπόδιζε να κάνω τη στερεοτυπική αναφορά στις ξανθιές το καστανό χρώμα τής Δούρου, αν ήταν καστανή. Ρωτάς τι θα γράφαμε σε μια τέτοια περίπτωση. Πανεύκολο το ‘‘γύρισμα’’. Π.χ.: «Αυτό ήταν. Είναι το πιο μεγάλο μέχρι στιγμής ανέκδοτο με καστανές με το οποίο οι ξανθιές παίρνουν την εκδίκησή τους. Και μόλις σας το διηγηθήκαμε!»)

3) Εκφράζεις την απορία σου πώς ένα αριστερό ιστολόγιο καταφεύγει στο σεξιστικό στερεότυπο των ξανθιών για να καυτηριάσει μία πολιτική ανακολουθία (που στη συγκεκριμένη περίπτωση υπήρχε μόνο στο δικό μου το μυαλό). Πού εντοπίζεις την παράβασή μας; Τα κοινωνικά στερεότυπα γενικά εκφράζουν υπαρκτές καταστάσεις αλλά βέβαια δεν αφηγούνται το πώς και το διότι αυτών τών καταστάσεων και, επιπλέον, στηρίζονται σε γενικευμένες αναπαραστάσεις. Εν προκειμένω: τα ανέκδοτα με τις ξανθιές και οι αναφορές σε ξανθιές αναπαριστούν μία υπαρκτή κατηγορία γυναικών που, ας πούμε χοντρικά, δίνουν ιδιαίτερο βάρος στην εξωτερική τους εμφάνιση σε βάρος τής πνευματικής καλλιέργειας. (Υπάρχει τέτοια αντίστοιχη κατηγορία ανδρών; Σαφώς και υπάρχει! Τι είναι όλοι αυτοί οι μάτσο μποντιμπιντελράδες που μέχρι να ξεσπάσει η κρίση γέμιζαν τα γυμναστήρια και χαπακωνόντουσαν με συμπληρώματα διατροφής για να κάνουν γραμμώσεις;)

Εμπίπτουν όλες οι ξανθιές σε αυτό τον κανόνα (ή όλοι οι άντρες που γυμνάζονται στα γυμναστήρια); Προφανώς και όχι. Όπως προφανώς και δεν είναι όλοι οι μπάτσοι «μπάτσοι, γουρούνια, δολοφόνοι» ή όλοι οι Αμερικάνοι φονιάδες τών λαών. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί εσύ, λόγου χάρη, φωνάζεις με πάθος αυτά τα συνθήματα ξεχνώντας τη στερεοτυπική τους διάσταση και μένοντας μόνο στη συμβολική, κι όταν εγώ κάνω αναφορά σε ξανθιές απορείς και εξίστασαι!


ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

LeftG700 είπε...

ΣΥΝΕΧΕΙΑ


Φίλε Βαγγέλη, δεν ξέρω πού ζεις εσύ, αλλά εμείς ζούμε μέσα στην κοινωνία. Και κοινωνία χωρίς στερεότυπα δεν υπάρχει. Γιατί κάθε κοινωνική κατάσταση παράγει τέτοια στερεότυπα τα οποία θέλουμε δεν θέλουμε παρεισφρέουν σε κάθε αναπαραστατικό λόγο. Ούτε εσύ ο ίδιος δεν αποφεύγεις τη στερεοτυπική ‘‘παγίδα’’ σ’ αυτό το σχόλιό σου όταν διερωτάσαι μεν πού βρίσκεται το ‘‘μυστικό’’ της αναφοράς μου σε ξανθιές, αλλά είναι ολοφάνερο ότι οι υποψίες σου στρέφονται κατά πρώτο λόγο σε κάποια αντιπάθεια με το συγκεκριμένο χρώμα.

Όπως είπα, καμία αντιπάθεια. Ούτε αντιελιτισμός όπως λέει ο φίλος κ.σ. Τα πράγματα είναι πολύ πιο απλά. Η Δούρου είναι ξανθιά. Αν όντως είχε πει αυτά που νόμιζα ότι έχει πει, θα ήταν μία ανόητη, από πολιτική άποψη, ή μία πολιτική απατεώνισσα. Προτίμησα την επιεικέστερη γι’ αυτήν εκδοχή και έγινα καυστικός. Αλλά —μη σου διαφεύγει αυτή η διάσταση— και κάπως χιουμοριστικά καυστικός. Έτσι προέκυψε η αναφορά σε ξανθιές που αναπαριστά στερεοτυπικά τη γυναικεία ανοησία.

Αν και δεν εκφράζεις κάποια κατηγορία για μισογυνισμό, ούτε καν ως υποψία, κλείνοντας να πω το εξής: Ίδια και μεγαλύτερη καυστικότητα έχουμε επιδείξει και σε κριτικές μας προς άντρες. Βέβαια, δεν έχουμε καταφύγει σε κάποιες αντίστοιχες σεξιστικές αναφορές. Όχι από εύνοια προς το φύλο μας. Αλλά, απλούστατα, επειδή δεν υπάρχουν ή δεν ξέρουμε εμείς να υπάρχουν. Είναι καιρός, λοιπόν, οι φεμινίστριες να αφήσουν για λίγο τα βιβλία τής Τζούντιθ και να αρχίσουν να σκαρώνουν μερικά ανέκδοτα για τους ανεγκέφαλους άντρες. Θα είμαστε από τους πρώτους που θα τα αναπαράγουν!


Τα λέμε


ΥΓ Δεν σε ταυτίζω αλλά μου θυμίζεις μία σκηνή από την ταινία Οι ζωές τών άλλων. Αυτή που ο υφιστάμενος πράκτορας της Στάζι διηγείται ένα ανατικαθεστωτικό ανέκδοτο στον προϊστάμενό του και τα κάνει επάνω του όταν βλέπει ότι εκείνος δεν σηκώνει ούτε καν ένα αστείο. Φίλε Βαγγέλη, δεν χρειάζεται να είναι κανείς ‘‘σταλινικός’’ για να αρχίσει να σκέπτεται με ολοκληρωτικό τρόπο και να μη σηκώνει ούτε καν ένα αστείο... Πάντως, σε κάθε περίπτωση, να σε πληροφορήσω:

Δεν είμαστε από αυτούς που τα κάνουν επάνω τους όταν μας δακτυλοδείχνουν για παραβιάσεις τής αριστερής πολιτικής ορθότητας...

LeftG700 είπε...

Φίλε Δημήτρη,


Αν η ιστορία που διηγήθηκες πηγαίνει σε μένα είναι αταίριαστη. Τη διάβασα τη συνέντευξη της Δούρου. Ατυχώς, όχι όλη. Μέχρι το σημείο που πήδηξα σελίδες και έφτασα στον Καμπαγιάννη. Αυτό όμως ήταν λάθος, όχι ανοησία να σχολιάζω κάτι που δεν έχω διαβάσει.

Αν πάλι πηγαίνει στους αναγνώστες, είναι δυο φορές αταίριαστη και κάπου τούς αδικεί. Θεώρησαν δεδομένο ότι τα λόγια ήταν τής Δούρου. Το ίδιο κάνουν εκατομμύρια καλοπιστοι αναγνώστες κάθε ώρα στο ίντερνετ. Ποιο είναι το "έγκλημα" των δικών μας αναγνωστών;


Τα λέμε

LeftG700 είπε...

Φίλε Σταύρο,


Την πατήσαμε σαν αγράμματοι. Σόρρυ που σε παρασύραμε. :-)


Τα λέμε

Ανώνυμος είπε...

Φίλε left g 700
ανθρώπινα τα λάθη και ειδικά αυτά που έχουν τεχνικό χαρακτήρα.
ΜΚ, ως παράπλευρη απώλεια. (Εκεί που σκεφτόμουνα τις πρωτοβουλίες που πρέπει να πάρουμε για να ιδρύσουμε τους Φίλους του ΣΥΡΙΖΑ τώρα καταγράφηκα στη λέσχη συμφωνούντων με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ.)

LeftG700 είπε...

Φίλε Μιχάλη,


Ευχαριστώ για την κατανόηση. Να ζητήσω και από εσένα συγγνώμη (ειδικά από εσένα για τους ειδικούς λόγους τού ρόλου σου, που τους σέβομαι απολύτως) για το λάθος μου.

Το άλλο (που καταγράφτηκες στη λέσχη συμφωνούντων σε κάποια σημεία με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ), καλό το βλέπω εγώ... :-)


Τα λέμε

Ανώνυμος είπε...

Προφανώς, και εγώ ως καλό το βλέπω.
Ένα άλλο καλό πάντως για μένα ήταν ότι η αποκάλυψη του λάθους κατέστησε περιττή την μακροσκελή απάντηση που (πιθανόν) θα έδινα, σε μάθημα που δεν είναι και η πρώτη επιλογή μου (οικονομικά).
Μ.Κ.

Ανώνυμος είπε...

ΕΓΡΑΨΑ ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΟΥ ΔΕΙΧΝΕΙ ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΓΥΡΩ ΜΑΣ. ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΔΕΝ ΕΞΙΣΩΝΩ ΤΟ ΛΑΘΟ ΣΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΟΥ ΑΝΕΦΕΡΑ ...ΕΙΝΑΙ ΟΜΩΣ ΝΟΜΙΖΩ ΑΚΡΩΣ ΔΙΔΑΚΤΙΚΗ ΚΑΙ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΥΤΙΚΗ ΤΟΥ ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΩΡΑ ..ΚΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΤΩΡΑ ΜΕ ΤΟ ΙΝΤΕΡΝΕΤ ΤΩΝ ΑΝΩΝΥΜΩΝ.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΑΝΤΑΡΣΥΑ ΛΑΡΙΣΑΣ

*ΟΛΜΕ 2013 Η ΑΠΟΛΥΤΗ ΞΕΦΤΙΛΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ.

LeftG700 είπε...

ΟΚ, φίλε Δημήτρη, ΟΚ. Εξ άλλου, ένα συντροφικό παράπονο έκανα, δεν σε έστησα και στα έξι μέτρα! :-)


Τα λέμε