Ζει ο σύντροφος Λένιν;

Σύμφωνα με κάποιες ανεπιβεβαίωτες φήμες, ζει και βασιλεύει. Τόσο, ώστε να κυκλοφορεί με το αθηναϊκό μετρό και να πιάνει κουβέντα με τους επιβάτες, όπως θέλουν μερικοί άκρως επινοητικοί λογοτέχνες, ή —άκουσον, άκουσον!— να βολτάρει στο ίντερνετ και να στέλνει email, όπως ισχυρίζονται κάποιοι φαντασιόπληκτοι παραμυθάδες, απόγονοι του Μινχάουζεν κατά πάσα πιθανότητα. Ας τα προσπεράσουμε όμως όλα αυτά, ανεπιβεβαίωτες φήμες είναι εξ άλλου, να μη διαφύγει της προσοχής σας αυτό και τις δέσετε κόμπο.  

Κάτι που αποκλείεται να πάθετε όσοι από εσάς διαβάζετε Ριζοσπάστη. Διότι εκεί, στη σχετική παρελθοντολογική στήλη, η εφημερίδα που έχει το επίσημο κοπυράιτ τού λενινισμού, έκτη πληροφορία από την αρχή, τρίτη μετά από εκείνη που μας λέει ότι στις 21 Ιανουαρίου τού 1911 ξεκίνησε το πρώτο ράλι τού Μόντε Κάρλο, το γράφει φαρδιά πλατιά: Σαν σήμερα, το 1924, η καρδιά του Βλαντιμίρ Ιλιτς Ουλιάνοφ Λένιν, ηγέτη του προλεταριάτου της Ρωσίας, αλλά και της παγκόσμιας εργατικής τάξης, παύει να χτυπά.

Κι αυτό πάλι, μπορεί να μπερδέψει όσους από εσάς συνηθίζετε να διαβάζετε Αυγή και τους διάφορους Αυγερινούς της. Διότι εκεί, ουδείς πέθανε πριν από 90 χρόνια τέτοια μέρα. Πράγμα που πιθανόν να σας οδηγήσει στο συμπέρασμα ότι ο Βλαντιμίρ Ίλιτς Ουλιάνοφ, ο επονομασθείς και Λένιν, ίσως και να μην υπήρξε ποτέ!

Αλλά, τότε, ποιον τρέχουν να δουν, και μπροστά σε ποιον γονατίζουν, και για ποιον σταυροκοπιούνται σαν να βλέπουν ολοζώντανο τον ίδιο τον Αγιώργη να σκοτώνει το δράκο όλοι αυτοί οι άνθρωποι;

Χαίρε Βλαδίμηρε, απέθαντε νεκρέ!