Πέμπτη 29 Απριλίου 2010

Μαζί


Εδώ και μια βδομάδα, η χώρα, δηλαδή η μεγάλη πλειοψηφία των ανθρώπων που ζουν εδώ και ζουν απ’ τη δουλειά τους, έχει τεθεί και επισήμως υπό τις διαταγές και επιταγές του ΔΝΤ-ΕΕ-ΕΚΤ. Για το τι σημαίνει αυτό, για τις επιπτώσεις που θα έχει στη ζωή όλων, είτε ανήκουν στους μπόμπιρες των παιδικών σταθμών, είτε στους μαθητές του Λυκείου, είτε στη g700, είτε στης «μεταπολίτευσης τη χαμένη γενιά», είτε στη γενιά του Πολυτεχνείου ή στην πρώτη μεταπολεμική της προχωρημένης τρίτης ηλικίας, έχουν γραφτεί ήδη πολλά και γράφονται κάθε μέρα. Περιττεύουμε.

Επίσης έχει επισημανθεί και το φανερό ή αφανές μέτωπο που στηρίζει ρητά ή υπόρρητα τα μέτρα κατεδάφισης της αμοιβής της εργασίας, των εργατικών δικαιωμάτων και των όποιων θεσμών κοινωνικής πρόνοιας λειτουργούσαν μέχρι χθες, έστω και κουτσά-στραβά, στην Ελλάδα.

Εκείνο που νομίζουμε πως δεν έχει επισημανθεί με την υπογράμμιση που απαιτούν οι περιστάσεις είναι το τι υπάρχει απέναντι σ’ αυτό το μαύρο μέτωπο.

Υπάρχει η μεγάλη πλειοψηφία των εργαζομένων που αρχίζουν να καταλαβαίνουν ότι η καμπάνα χτυπάει για όλους και εγκαταλείπουν σιγά-σιγά ή και γρηγορότερα τα γήπεδα των άνευ ουσίας αναμετρήσεων «Ιδιωτικοί εναντίον Δημοσίων υπαλλήλων», «Νέοι εναντίον Παλιών», «Μισθωτοί του μισθολογίου εναντίον των Μισθωτών με μπλοκάκι» ή ακόμα —πιο «δειλά» όμως αυτό— «Πτυχιούχοι & Μεταπτυχιακοί εναντίον Αποφοίτων Λυκείου & ΙΕΚ».

Αποτελούμε όλοι εμείς ένα μέτωπο. Με την πρώτη και πιο πολύτιμη ύλη κάθε μετώπου: την κοινωνία. Ένα μέτωπο όμως πού παραμένει χωρίς ενιαία πολιτική αναφορά. Το κοινωνικό μέτωπο δημιουργείται, το δημιουργούν οι συνθήκες που διαμορφώθηκαν μετά την 23η Απριλίου. Το πολιτικό αναζητείται. Και στην πραγματικότητα δεν είναι ορατό ούτε με τηλεσκόπιο…

Από ποιόν άλλον εκτός από την Αριστερά να ζητήσουμε τα ρέστα; Η Αριστερά δεν είναι, δεν υποτίθεται ότι είναι, η κατ’ εξοχή παράταξη που πολιτικοποιεί το κοινωνικό ζήτημα και θέλει να ανυψώσει την κοινωνία μέχρι την κοινωνικοποίηση της εξουσίας; Κι όμως μεθαύριο, για μια ακόμα, αλλά διαφορετική τούτη τη φορά Πρωτομαγιά, θα συγκεντρωθεί και θα διαδηλώσει χωριστά —με κύρια αλλά όχι και διαχρονικά αποκλειστική ευθύνη του ΚΚΕ— υποχρεώνοντας κι εμάς να κάνουμε το ίδιο, όσο κι αν δεν το θέλουμε. Ενώ απαιτείται το μείζον, η Αριστερά δεν μπορεί να υλοποιήσει ούτε το έλασσον: μια κοινή Πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση!...

Δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτε άλλο από εδώ γι’ αυτό, παρά μόνο να το λέμε και να το ξαναλέμε: Αριστερά που δεν μπορεί ούτε καν συμβολικά να συμπορευτεί, ούτε κατ’ ελάχιστο να συντονιστεί και ούτε στοιχειωδώς να συν-ζητήσει δεν θα μπορέσει ποτέ να παίξει το ρόλο που φιλοδοξεί. Κι αυτό είναι έτσι και θα είναι έτσι, ακόμα κι αν βγάλει ο ήλιος κέρατα!

Αλλά, για μισό λεπτό. Αλήθεια δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτε άλλο εκτός από το να το λέμε και να το ξαναλέμε; Μήπως μπορούμε και να πράξουμε κάτι, έστω και μικρό;

Νομίζουμε πως ναι. Υπάρχει κάτι που μπορούμε και πρέπει να πράξουμε. Κάτι που είναι στο χέρι μας και δεν μας εμποδίζει τίποτα και κανείς από το να το πραγματοποιήσουμε.

Εδώ και κάμποσο καιρό έχουν κοπεί οι γέφυρες επικοινωνίας και διαλόγου με τον Αντώνη του Radical Desire. Το γιατί και το πώς δεν μας ενδιαφέρει αυτή τη στιγμή. Κι αν ήρθε το ΔΝΤ, δεν έπεσε κι ο ουρανός στο κεφάλι μας. Αυτά μπορούν να συζητηθούν εν ευθέτω χρόνο και με συντροφικό πνεύμα.

Εκείνο που προέχει είναι να αποκατασταθούν οι γέφυρες. Το ‘μαζί’. Με τις πολιτικές διαφωνίες μας, όπου υπάρχουν —πολύ λιγότερες απ’ όσο φαίνεται. Αλλά μαζί.

Έτσι λοιπόν, από σήμερα, από τώρα, εμείς θα ξαναρχίσουμε τον διάλογο με τον Αντώνη για το μείζον, «για την υπόθεσή μας» δηλαδή, εγκαινιάζοντάς τον με ένα ειδοποιητήριο σχόλιο για το σημερινό post.

Ελπίζουμε να το καλωσορίσει.


Η εικόνα από το awgpn.org.au

11 σχόλια:

cynical είπε...

Μπραβο σας παιδια!

Αλλα και σεις με τον Αντωνη πηγατε και κοψατε γεφυρες; Αμαν!

Αλλο πραγμα η διαφωνια, (που αλλοιμονο αν δεν υπηρχε), και αλλο να γυριζουμε τις πλατες στους ομογαλακτους.

Χαιρετιζω το σημερινο σας ποστ!

Ernesto authentic είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
not_me είπε...

νοσφερατε ,
το εχεις μαμησει το θεμα....
κοψτο γιατι σε εχουν βαρεθει και οι πετρες!

Πωλείται είπε...

Ντιβανοκασελα μασιφ και αμπαζουρ γαλλικό .www.poleitai.gr

LeftG700 είπε...

Φίλη Cynical,


Σ’ ευχαριστούμε πολύ για τα ενθαρρυντικά λόγια. Μια διευκρίνιση μόνο: δεν εκφράσαμε την άποψη ότι κόψαμε γέφυρες. Εκφράσαμε την άποψη ότι κόπηκαν. Αυτό για να μη δημιουργούνται παρανοήσεις ως προς εμάς κι όχι φυσικά επειδή δεν αναγνωρίζουμε το δικαίωμά σου στη διαφορετική άποψη. Θα ήμασταν οι τελευταίοι που θα κάναμε κάτι τέτοιο. Και είμαστε σίγουροι, ότι σ’ αυτή την τελευταία θέση και για τον ίδιο λόγο, θα σε είχαμε παρέα. (Έτσι θα σε μαθαίναμε και …πόκα για να παίζουμε και να περνάει η ώρα!...).


Τα λέμε

LeftG700 είπε...

@Ernesto authentic:


Δεν έχεις παράπονο! Το διαφημιστικό (και πλαστοπρόσωπο) σχόλιό σου, που δυστυχώς για σένα δεν διαφημίζει τίποτε άλλο παρά την ανοησία σου, έμεινε αρκετές ώρες στον αέρα. Άντε, καλές δουλειές!

LeftG700 είπε...

Φίλε george,


Μη πέφτεις στη λούμπα. Μη ψάχνεις ταυτότητες. Είναι όποιος είναι και δεν είναι όποιος δεν είναι! Το βέβαιο: είναι ό,τι δείχνει η ηλίθια συμπεριφορά του που κατά βάθος δε τη γουστάρει ούτε ο ίδιος. Γι’ αυτό και δεν του πάει να πάρει ένα δικό του όνομα, έστω και ψευδώνυμο. Προτιμάει την ανωνυμία ή την πλαστοπροσωπία. Για να διατηρεί όσο γίνεται περισσότερο ζωντανή την ψευδαίσθηση ότι είναι κάτι διαφορετικό από αυτό το τιποτένιο res(*) που τρώει την ώρα του για το απόλυτο τίποτα μόνο και μόνο για να ενοχλεί τους άλλους.


Τα λέμε


(*) Λατινική λέξη. Σημαίνει ‘πράγμα’.

LeftG700 είπε...

@Πωλείται:


Ευχαριστούμε πολύ για τις πληροφορίες. Να ανταποδώσουμε: www.enikiazetaimyalo.gr Βέβαια, θα σου ζητήσουν μεγάλο ενοίκιο. Όπως ακριβώς και οι τράπεζες, που όσο πιο φτωχός είσαι, τόσο περισσότερο σε γδέρνουν. Η εναλλακτική λύση; Όσο μικρό εγκέφαλο κι αν έχεις, βάλτον να δουλέψει. Με τον καιρό κάτι θα γίνει...

You Pay Your Crisis είπε...

Κατι ψιλοθυμαμαι απο ποκα. Επαιζε ο παππους μου και με ειχε δασκαλεψει στο χαρτι... Ο οποιος ηταν και μεγαλος μπλοφαδορος! Τρεμετε!!!

not_me είπε...

με το "κατι ψιλοθυμαμαι" δουλεια δεν γινεται...
και ο Γ.Π. κατι ψιλοθυμοταν απο διακυβερνηση και βλεπεις τα αποτελεσματα!

LeftG700 είπε...

Φίλοι Cynical (You Pay Your Crisis) και george,


Σόρυ για το ομαδικό σχόλιο, δεν μας αρέσει και δεν το συνηθίζουμε, αλλά υπάρχει λόγος.

Μια και μας προκύπτει ψιλοποκαδόρισσα η Cynical και μια και θυμόμαστε ότι κι εσύ george έχεις πει ότι καλλιεργείς το "άθλημα", ακούστε ένα ποκαδόρικο στιγμιότυπο όπως μας το έχει διηγηθεί το επίτιμο μέλος μας και σύντροφος εν πόκα και αλλού.

Είναι από μια παλιά ξένη κινηματογραφική ταινία με τίτλο (ελληνικό) "Οι τρείς λοχίες". Πρωταγωνιστές, Φρανκ Σινάτρα, Ντην Μάρτιν, Σάμμυ Νταίηβις, κολλητοί εκτός οθόνης και "καλά παιδιά" (σε αντίθεση μ' εμάς που είμαστε "κακά") και οι τρεις.

Παίζουν πόκα-μονομαχία ο Σινάτρα με τον Ντην Μάρτιν, αν θυμόμαστε καλά. Είναι η στιγμή που πρέπει να αποκαλύψουν τα χαρτιά τους για να αναδειχθεί ο νικητής. Συνεχίζουμε με τον διάλογο, στον οποίο τα πρόσωπα μπορεί να είναι και ανάποδα, αλλά δεν έχει σημασία. Λοιπόν:

Ντην Μάρτιν: Τι έχεις;

Φρανκ Σινάτρα: Ντάμες.

Ντην Μάρτιν: Πόσες;

Φρανκ Σινάτρα: Μια.

Ντην Μάρτιν: Δικά σου!

Αν μας πείτε ότι δεν σας άρεσε, θα ...πηδηχτούμε από το παράθυρο!


Τα λέμε


ΥΓ @Cynical: Πόκα με φυσικό; Χίλιες φορές το ΔΝΤ! Λιγότερα θα μας κοστίσει!

ΥΓ @george: Μη το λες για τη Cynical. Αντίθετα, με τον ΓΑΠ (που όμως, πλάκα-πλάκα, μας ΓΑΜ) εμείς τουλάχιστον δεν θα είχαμε αντίρρηση να παίζαμε μαζί του, ακόμα και με τον κανόνα οι άσοι μας να γινόντουσαν εννιάρια και τα εξάρια του ρηγάδες!