Ιστορίες για αγρίους (Νοσφεράτους)

Ήταν γραφτό. Να πρέπει να επιτελέσουμε σήμερα —λίγες μέρες αφ’ ότου υποχρεωθήκαμε να διαγράψουμε σχόλιο για πρώτη φορά (στην πραγματικότητα δεύτερη, όπως θα εξηγήσουμε παρακάτω) όταν οι παρακλήσεις μας για απόσυρσή του δεν εισακούστηκαν—, ήταν γραφτό λοιπόν σήμερα να εκπληρώσουμε ένα ακόμα πιο θλιβερό καθήκον. Και, ακόμα χειρότερα, να πρέπει να απασχολήσουμε όσους θα διαβάσουν αυτές τις γραμμές με διαδικτυακές «προσωπικές» συγκρούσεις μεταξύ bloggers· δηλαδή, με μια τρικυμία εν ποτηρίω! Αλλά, δυστυχώς, πρέπει. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.

Background information

Όπως είναι ηλίου φαεινότερο, ο πρωταγωνιστής των σημερινών «άγριων ιστοριών» είναι ο γνωστός και μη εξαιρετέος παλιός blogger Νοσφεράτος (Η Σπηλιά του Νοσφεράτου).

Με τον Νοσφεράτο λοιπόν, γνωριστήκαμε διαδικτυακώς προς το τέλος του 2009. Δεν υπήρξε κανένα πρόβλημα τον πρώτο καιρό. Τα βάσανά μας άρχισαν όταν ανεβάσαμε ένα post σχετικό με το σχέδιο νόμου για την απόκτηση της ελληνικής ιθαγένειας και το δημοψήφισμα που ζητούσε ο ΛΑΟΣ. Λίγο μετά, καπάκι, κάναμε και το «έγκλημα καθοσιώσεως» να μην «αποκεφαλίσουμε» κάποιον τακτικό τότε σχολιαστή, επειδή χρησιμοποίησε τη βέβηλη φράση «οι αφρικανές γεννούν σαν κουνέλες» και να συνεχίσουμε να συζητάμε μαζί του! Ήταν πάρα πολλά για να τ’ αντέξει ο Νοσφεράτος. Διότι ο Νοσφεράτος είναι αδιάλλακτος αντιεθνικιστής και αντιφασίστας. Και, προφανώς, κρίνοντας ότι εμείς αλληθωρίζουμε προς τα εκεί που αυτός μισεί, λίγο μετά μας «κούνησε μαντήλι» (παρά τις προσπάθειές μας να τον μεταπείσουμε) και, ταυτόχρονα, μας τράβηξε και μια διαγραφή από τη λίστα ιστολογίων του, που ήταν όλη δική μας! Παρά το ότι δεν μας είπε, όπως ο Δήμος καλή του ώρα, «μην κάνεις τον κόπο να περάσεις από το άλλο μαγαζί, εδώ χωρίζουμε τα τσανάκια μας», όπως καταλαβαίνετε, το σχετικό «υπονοούμενο» ήταν αυτονόητο. Το πιάσαμε λοιπόν κι εμείς το υπονοούμενο σαν έξυπνα παιδιά και δεν ανεβήκαμε ούτε μέχρι τη Λάρισα!

Αμέσως μετά ξεκίνησε μια εκστρατεία αποστολής σχολίων εδώ, είτε ανωνύμων, είτε με κάτι περίεργα ονόματα —τύπου «τσουνάμι της Μαύρης θάλασσας» ή «βαποράκι του Βοσπόρου και καρότσα της στεριάς» και άλλα τέτοια ορέα, αναλόγου περιεχομένου.

Ότι μας μπαίνανε ψύλλοι στ’ αυτιά, μας μπαίνανε, να τα λέμε όλα. Όμως, κύριοι. Κάναμε τον Γερμανό, κι ας μας ψιλοέκραζαν κάτι κανονικοί σχολιαστές πως κοιμόμαστε όρθιοι και πληρώνουμε ξενοδοχείο. Μέχρι που ένα βράδυ, επειδή οι ψύλλοι κόντευαν να μάς πιούν όλο το αίμα, παρακαλέσαμε θερμά κάποιον ανώνυμο (που κάτι μας θύμιζε, κάτι μας θύμιζε…) να διευκρινίσει ρητά αν είναι ή δεν είναι ο περί ου ο λόγος. Για να πάρουμε την απάντηση που μας έλεγε «παιδιά δεν είμαι ο Νοσφεράτος», αλλά υπογράφοντας με το όνομα της σύνδεσης, από την οποία, προφανώς, είχε ξεχάσει να βγει, φαρδύ-πλατύ: Νοσφεράτος!

Τα «περίεργα» σχόλια με τα «περίεργα» ονόματα συνεχίστηκαν και κάποια στιγμή άρχισαν να εμφανίζονται και φαινόμενα πλαστοπροσωπίας όταν τα σχόλια υπογραφόντουσαν με nicknames άλλων ανθρώπων που σχολίαζαν εδώ, χωρίς όμως εκείνοι να έχουν ιδέα! Στο τέλος, γίναμε κι εμείς οι ίδιοι θύματα πλαστοπροσωπίας, όταν είδαμε έκπληκτοι να «απαντούμε» σε κάποιο σχόλιο! Όπως εύκολα μπορεί να καταλάβει ο καθένας, έγινε εδώ προς στιγμή ένα μπάχαλο απερίγραπτο όπου κανείς δεν ήξερε σε ποιον μίλαγε! Τότε υποχρεώθηκαν κάποιοι σχολιαστές μας να ανοίξουν λογαριασμό. Και τότε πρέπει να ήταν που ένας από αυτούς, θεωρώντας προφανώς τον Νοσφεράτο υπεύθυνο, έφτασε στο σημείο να τον βρίσει. Διαγράψαμε το σχόλιο αμέσως, και μάλιστα εντελώς τελείως (να γιατί η πρόσφατη διαγραφή ήταν η δεύτερη, κι όχι η πρώτη…).

Ήταν ο Νοσφεράτος πίσω από όλα αυτά; Δεν εννοούμε, φυσικά, τα σχόλια με τα «τσουνάμια της Μαύρης θάλασσας» και την περίπτωση που πιάστηκε στα πράσα να λέει πως δεν είναι ο Νοσφεράτος, αλλά με το ονοματάκι του λινκαρισμένο φαρδύ-πλατύ (τόσο «έξυπνος»…)! Εννοούμε τα υπόλοιπα. Αποδείξεις δεν υπάρχουν, τουλάχιστον μέχρι αυτή τη στιγμή. Ενδείξεις όμως υπάρχουν. Και για όποιον ξέρει την ιστορία του Νοσφεράτου στην «Καλύβα», ή έχει διαβάσει αυτό και κυρίως αυτό, παραϋπάρχουν. Εν πάση περιπτώσει, ο καθένας μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματά του.

Τράβηξε αυτή η ιστορία όσο τράβηξε (κάμποσο δηλαδή) και κάποια στιγμή τελείωσε. Και μετά άρχισε …άλλη!

Σε όποιο blog συναντιόμαστε, μας άλλαζε την Παναγία! Αν και είχε όλο το ελεύθερο να έρθει εδώ και να ξεδώσει, και μάλιστα με το συνηθισμένο του nickname αφού εμείς ποτέ δεν είχαμε εκδώσει «απαγορευτική οδηγία» για εκείνον, ούτε τυπικά, ούτε ατύπως, όπως είχε κάνει εκείνος για εμάς, ο Νοσφεράτος προτιμούσε να μας «την πέφτει» σε blogs τρίτων που δεν χρώσταγαν τίποτε (καμιά φορά το «πέσιμο» εκφραζόταν με χαιρετισμούς σαν να μην τρέχει τίποτε!). Του το είχαμε πει: «έλα παιδάκι μου σ’ εμάς να δεις και πόσα απίδια βάνει ο σάκος κι άσε τις τζάμπα μαγκιές». Τίποτε ο Νοσφεράτος! Το βιολί, βιολάκι! Τους τελευταίους δε μήνες, τα είχε δώσει όλα. Και πάλι τον Γερμανό εμείς —με κάποιες εξαιρέσεις, όταν μας ανέβαινε το αίμα στο κεφάλι. Κι έτσι πήγαινε η δουλειά. Μέχρι πρόσφατα.

Recent history

Πρόσφατα ο Νοσφεράτος μάς έκανε την «τιμή» να εμφανιστεί μετά από ένα χρόνο εδώ. Αυτοπροσώπως. Ούτε «τσουνάμι του Βοσπόρου», ούτε «τσουνάμι της Μαύρης θάλασσας», ούτε τίποτε. Σκέτο Νοσφεράτος. Φυσικά, ξέραμε ότι δεν ήρθε ούτε επειδή μας αγάπησε, ούτε για να συζητήσει —κι αυτό αποδείχθηκε συντομότατα. Ήρθε για να κοπανήσει τον Δήμο (φρόντισε κι εκείνος να του στρώσει το ψωμί με βούτυρο, άλλος «έξυπνος»!). Τυπικός Νοσφεράτος. Το blog του το έχει για μόστρα φαίνεται· προτιμάει να κοπανάει τους ανθρώπους με τους οποίους έχει συγκρουστεί από τα blogs άλλων. Κρίμα που, όπως εξελίχτηκαν τα πράγματα, δεν θα του δοθεί η ευκαιρία να καταλάβει ότι αυτό δεν θα μπορούσε να το κάνει από εδώ, ακόμα κι αν μας απειλούσε ότι θα πέσει απ’ το Λευκό Πύργο!

Τέλος πάντων, πέρασε κι αυτό. Αλλά μετά, εννοείται, άρχισε άλλη ιστορία. Άρχισε να παραπονιέται, εδώ και αλλού, ότι λέμε «ψευτουλίτσες» για την αφεντιά του, ότι τον συκοφαντούμε ισχυριζόμενοι[1] πως μας είχε κομμένους εδώ κι ένα χρόνο από το blog του! Μιλάμε για μεγάλο θράσος! Ήθελε μάλιστα απάντηση εδώ και τώρα, λες και δεν έχουμε άλλη δουλειά από το να ασχολούμαστε με τον Νοσφεράτο. Τελικά, επειδή το ερώτημα άρχισε να απασχολεί και ανθρώπους που αγαπούμε και σεβόμαστε, απαντήσαμε «εσπευσμένα». Και απαντήσαμε με αδιάψευστα ντοκουμέντα. Όπως αυτό το σχόλιο του ίδιου του Νοσφεράτου σε κάποιο άλλο blog (τα bold δικά μας):

«Νοσφερατος says:
01/01/2011 στις 4:23 μμ
λεφτουδεςτο ειδατε το δωρακι που σας ετειλα; ..
αντε βρε και με τη νεα χρονια κοιταξτε να βαλετε ενα προγραμμα να διαβαζετε τα μαθηματα σας να μη καρφωνετε γατακια στις εξωπορτες και γενικά να γινετε σωστοι ανθρωποι και χρησιμοι στη κοινωνια.. και γω σας υποσχομαι πως αν δω βελτιωση θα σας ξαναβάλω στη λίστα των ιστολογιων μου και θα σας επιτρεψω να ξανασχολιασετε στο μπλογκ μου..
ομως σοβαρα ε!!! .. οχι ζαβολιες .. προσπαθεια θελω ..».

Μιλήσαμε πριν για μεγάλο θράσος. Τώρα θα δείτε τι σημαίνει απύθμενο!

Νομίζετε πως ίδρωσε το αυτί του από το αδιάψευστο ντοκουμέντο; Λάθος νομίζετε! Ο καλός μας, εδώ και αλλού, αλλά και στο blog του —επιτέλους, θυμήθηκε ότι έχει δικό του blog!—, εξακολουθεί να ισχυρίζεται πως δεν μας είχε κομμένους, για τον απλούστατο λόγο ότι η Blogger.com δεν παρέχει την τεχνική δυνατότητα να κόβεις εκ των προτέρων σχολιαστές, όπως συμβαίνει με τη Wordpress.com! Λέει μ’ άλλα λόγια ότι και να ήθελε (που δεν ήθελε το παιδί!) δεν θα μπορούσε να μας έχει κόψει. Εκείνος (λέει) έχει απλώς …moderation! Αλλά να μη σας τα μεταφέρουμε. Δείτε τα δικά του λόγια, από την ανακοίνωση που ανέβασε στο blog του:

«ΕΚΤΑΚΤΟς ανακοινωση της Σπηλιας
1.- σε αυτο το Μπλογκ δεν εχω κανενα ....'' κομμένο(ειδικά )
2.- εχω μετριασμό σχολιων: Μoderation
3- αυτο σημαινει οτι για να δημοσιευτει ενα σχόλιο πρεπει να το επιτρεψω
4.- Το μετριασμό σχολιων τον εχω βαλει απο το Ξεκινημα αυτου Του Μπλογκ
δηλαδή απο τον Ιουλιο του 2008
5. Δημοσιευω καθε σχολιο αρκει να μην ειναι α) εμφανώς ΠροβοκατορικοΒ) Φασιστικό -Ρατσιστικο - ρουφιανιστικο ..γ) εμφανώς Υβριστικό (με καποιες εξαιρεσεις)

-- ΕΛΠΙΛΩ ΝΑ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΝ ΟΙ ΕΙΚΟΝΙΖΟΜΕΝΟΙ :»

Ποιοι είναι οι εικονιζόμενοι; Α, αυτό δεν μπορούμε να σας το μεταφέρουμε. Αυτό πρέπει να το δείτε. Ένα σας λέμε μόνο: ο Νοσφεράτος παρουσιάζει σε «πανελλαδική πρώτη» πώς είμαστε στην πραγματικότητα, κάτι που δίνει και την …εξήγηση(!) γιατί μας έβγαλε από τη λίστα ιστολογίων του και μας είχε κομμένους[2]. Μπείτε να δείτε!

You can never beat stupidity…

Δεν έχουμε αυταπάτες περί αυτού. Δεν πιστεύουμε πως θα πείσουμε τον Νοσφεράτο πόσο ηλίθιο είναι να προσπαθείς να πείσεις ότι δεν έχεις κομμένους κάποιους, μόνο και μόνο επειδή δεν τους αποκλείεις εκ των προτέρων, αλλά αφού έχεις δει ότι σου στέλνουν[3] σχόλιο! Ούτε πιστεύουμε ότι θα του δώσουμε να καταλάβει πόσο εκτίθεται και γελοιοποιείται σε όλη τη μπλογκόσφαιρα με τέτοια θλιβερά καμώματα. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα αφήσουμε την ηλιθιότητα και ανενόχλητη, να σουλατσάρει δεξιά κι αριστερά και να λέει μαλακίες, προσπαθώντας να μας βλάψει!

Γιατί λέει όλες αυτές τις μαλακίες; Ένιωσε άραγε ντροπή που εμείς, οι «αριστεροί εθνικιστές» όπως μας αποκαλεί[4], όχι μόνο δεν τον αποκλείσαμε (όπως και κανέναν από όσους μας έχουν κομμένους), αλλά υπερασπιστήκαμε και το δικαίωμά του να παίρνει τον λόγο[5] εδώ, ερχόμενοι και σε σύγκρουση με άλλους σχολιαστές για χάρη αυτού του δικαιώματός του; Και γιατί ήταν ανάγκη να γίνει, εκτός από συκοφάντης που κατηγορεί εμάς(!) επί συκοφαντία, και ρεζίλι των σκυλιών; Γιατί δεν έμεινε σε αυτό που έγραψε εδώ, προφανώς για μας «[…] ..Εχω μαθει πιά οτι τα εξαιρετικά κειμενα δεν γραφονται πάνατ απο αντιστοιχης ποιοτητας ανθρωπους οπως και το αντιστροφο.. […]»;

Γιατί δεν το αντέχει! Δεν αντέχει να αποδεικνύεται αυτός, ο αδιάλλακτος «αντιεθνικιστής και αντιφασίστας», ο άτεγκτος «μαχητής της δημοκρατίας» (όπως θεωρεί τον εαυτό του), τόσο ελάχιστος σε σύγκριση με εθνολαϊκιστές και σταλινοτσολιάδες (όπως θεωρεί εμάς)!

…but you can beat provocation!

Ο Νοσφεράτος, εκτός όλων των ορέων που εκθέσαμε, επιχείρησε να προβοκάρει τη σχέση μας με δυο blogs. Στη μια περίπτωση απέτυχε, αν και οι προσπάθειές του ήταν συστηματικές και πολύμηνες. Στη δεύτερη το πέτυχε, ελπίζουμε προσωρινά.

Η δεύτερη αυτή περίπτωση γίνεται ακόμα πιο αποκαρδιωτική, αν σκεφτούμε ότι ήταν ο Αντώνης που μας άνοιξε τα μάτια σε μια άλλη, παλιότερη προβοκάτσια με όμοια στόχευση. Τώρα οι «μαθητές» ανταποδίδουν στον «δάσκαλο». Μακάρι να αξιοποιήσει αυτή την ανταπόδοση…

Therefore:

Για όλους αυτούς του λόγους που αναλύσαμε παραπάνω, ο Νοσφεράτος κηρύσσεται παμψηφεί απολύτως ανεπιθύμητο πρόσωπο στο παρόν blog. Δεν υπάρχει κανένας άλλος τρόπος να αυτοπροστατευθούμε από αυτόν. Είναι κάτι που κάνουμε με μεγάλη μας λύπη αλλά και με απόλυτη βεβαιότητα πως δεν υπάρχει άλλη λύση. Salus leftg700blogspotcom suprema lex, esto!

Έχει κάθε δικαίωμα να έρθει εδώ, σ’ αυτό το post —και με το όνομά του, όχι τσουνάμια και μαλακίες—, και να πει τις απόψεις του απολύτως ελεύθερα. Αν δεν του φτάνει τόσο «ξύλο» που έφαγε και θέλει κι άλλο, να έρθει, κανένα πρόβλημα από εμάς. Μόνο να ξέρει:

Επειδή είμαστε «εθνολαϊκιστές» μας συγκινεί, εκτός των άλλων, κι ο Πρωτοκαπετάνιος, ο μαύρος Καραϊσκάκης. Έλεγε λοιπόν της καλογρίτσας ο γιός:

«Άμα θέλω γίνομαι άγγελος, κι άμα θέλω διάβολος».

Αυτό μας αρέσει και πιστεύουμε ότι πρέπει να το υιοθετήσει άπασα η Αριστερά. Εμείς πάντως το υιοθετούμε. Και προσπαθούμε να το εφαρμόσουμε.

Μέχρι τώρα, είχαμε την ελπίδα ότι θα μπορούσαμε να τον φέρουμε σε λογαριασμό με την πρώτη ιδιότητα. Αλλά η ελπίδα μάς τελείωσε!...

Με αυτό στο νου του λοιπόν, ας προσέλθει να πει ανεμπόδιστα ό,τι θέλει. Θα γίνει ό,τι γίνει μέχρι να ανέβει το επόμενο post. Μετά, αν έχει απομείνει κάτι από δαύτον κι επιμένουν να έρχονται κατά ’δω έστω και τα κομμάτια του, θα αναλάβει η ΟΠΛΑΔ (Ομάδα Προστασίας Λαϊκών Αγωνιστών Διαδικτύου)[6]!


[1] Μη θεωρηθεί ότι είχαμε πάρει και τους δρόμους γι’ αυτό, όπως ο Αλέφαντος, που, ακόμα και τώρα, μετά από εφτά χρόνια, γυρνάει στα κανάλια και κλαίγεται, γιατί δεν τον παίρνει τηλέφωνο ο Δούρος! Όποτε αναφερόμαστε σε τέτοια φαινόμενα αναίτιων αποκλεισμών, το κάνουμε για να καγχάσουμε με τη «λατρεία για τη δημοκρατία» που δείχνουν ορισμένοι (μερικοί εκ των οποίων καταγγέλλουν εμάς για «σταλίνες» —αν υπάρχει Θεός!).

[2] Η πλάκα είναι ότι άλλους, με τους οποίους θεωρεί ότι συμπίπτουμε στις απόψεις, τους προσκαλεί σε κουβεντούλα εκ του σύνεγγυς και εκτός διαδικτύου! Η τρανότερη απόδειξη πως δεν υπάρχει Θεός!

[3] Δεδομένου ότι ακόμα(!), μετά από όχι ένα αλλά δυο posts(!!) και πάνω από 3.000(!!!) λέξεις (χώρια τα σχόλια), δεν έχει καταλάβει αν είμαστε υπέρ ή κατά του φράχτη στον Έβρο, καταλαβαίνετε τι «βαρύτητα» έχει η εκτίμησή του αυτή…

[4] Και του στείλαμε σχόλιο. Ή μάλλον δυο. Όταν, όπως γράψαμε πρωτύτερα, μας έστειλε χαιρετισμούς σε τρίτα blogs, θεωρήσαμε καλόπιστα (ή μαλακωδώς, διαλέγετε και παίρνετε!) πως είχε συμφιλιωτικές διαθέσεις. Του στείλαμε λοιπόν κάποια στιγμή ένα σχόλιο και μάλιστα «καλό». Τίποτε. Του ξαναστείλαμε ένα δεύτερο όπου τον ρωτούσαμε γιατί δεν το ανεβάζει. Και πάλι τίποτε. Και τότε συνειδητοποιήσαμε πόσο αισχρές πλευρές μπορεί να έχει η προβοκάτσια: Ο «άνθρωπος» μάς προσκάλεσε εμμέσως στο blog του, για να έχει την ηδονή να μας κόψει το σχόλιο! Τέτοια διαστροφή!

[5] Όχι όμως για να πετροβολάει άλλους εκ συστήματος, όπως νόμιζε, κι όπως, δυστυχώς, φοβήθηκαν και άλλοι, οι οποίοι, αν και δεν είναι καθόλου ηλίθιοι, φέρθηκαν ακριβώς ως τέτοιοι!

[6] Όσους δεν έχουν πειστεί ακόμα ότι κάτι τέτοιο είναι απαραίτητο, τους προτρέπουμε, αν δεν το έκαναν ήδη, να ρίξουν μια ματιά εδώ και κυρίως εδώ.


Η εικόνα, από το ciaoant1.blogspot.com