Πέμπτη 12 Ιουλίου 2012

Εναντίον τής υπαρκτής Αριστεράς (αναδημοσίευση)



Αναδημοσιεύουμε σήμερα με χαρά, και με την άδεια τού συγγραφέα, ένα πολιτικό κείμενο του σταθερού σχολιαστή εδώ κατά τους τελευταίους μήνες Κωστή Παπαϊωάννου, το οποίο ανέβασε πριν από λίγες μέρες στην προσωπική του ιστοσελίδα («Σελίδες Κριτικής» —critici.gr). Έχουμε αρκετούς λόγους να το κάνουμε:

Παρά τις διαφωνίες μας με τη μάλλον ολικά αντιεξουσιαστική του ματιά με την οποία βλέπει τα πράγματα του εργατικού και αριστερού κινήματος —αυτό είναι το συμπέρασμα που εμείς τουλάχιστον έχουμε βγάλει από τις μέχρι τώρα συζητήσεις μας—, ως αριστεροί, δεν παύουμε να είμαστε στο βάθος τής ψυχής μας αντιεξουσιαστές (που όμως έχουν συμβιβαστεί με την ιδέα πως «ό,τι γλιτώνει και δίνει την αιτία» στους διάφορους πολιτευτές τής Αριστεράς είναι «που χρειάζεται κι η γραφειοκρατία»…). Έτσι, οι ‘‘γραμμές’’ μας, προεκτεινόμενες στο μέλλον, συγκλίνουν. Σπέρματα αυτής τής σύγκλισης υπάρχουν και στο παρόν: μπορεί να μη συμμεριζόμαστε τα συμπεράσματα του φίλου Κωστή σχετικά με το δέον γενέσθαι, πλην όμως συμμεριζόμαστε πολλές από τις ανησυχίες που τον οδήγησαν σε αυτά.

Ένας άλλος λόγος για την αναδημοσίευση είναι ότι αποτελεί μία έμπρακτη απόδειξη της αταλάντευτης άποψής μας υπέρ τού διαλόγου εντός τής Αριστεράς και της ανταλλαγής απόψεων και επιχειρημάτων για ζητήματα που μας διχάζουν —δικαιολογημένα ή αδικαιολόγητα.

Έπειτα, ο φίλος Κωστής Παπαϊωάννου είναι παλιός αριστερός (προσοχή όμως: όχι και παλαίμαχος!) που παρέμεινε τέτοιος. Κι εμείς, που δεν είμαστε σαν τα ξαδέρφια μας, τους σκέτους g700, οι οποίοι κατηγορούν τις παλιότερες γενιές ως βαμπίρ, αγαπάμε τους παλιούς αριστερούς και πάντα λέμε «παλιοί αριστεροί, νέοι αριστεροί, όλοι οι αριστεροί μια γενιά!». Δεν μπορούμε λοιπόν να μη του δώσουμε το λόγο.

Τελευταίο και όχι ασήμαντο: μεταξύ τού Κωστή που, όσο να ’ναι, δεν θα τον αδικούσαμε αν λέγαμε πως είναι και λίγο ‘‘καβγατζής’’[1], και κάνα δυο σχολιαστών έχουν σημειωθεί μερικές ‘‘αερομαχίες’’ (όχι όμως με πραγματικά πυρά, κατά την άποψή μας). Θέλουμε να ελπίζουμε πως η αναδημοσίευση αυτού του κειμένου του είναι μία πρώτης τάξεως ευκαιρία γα να αποκατασταθούν οι κομμένες γραμμές επικοινωνίας μεταξύ τους (κάτι μας λέει πως αυτή η ιδέα δεν ήταν έξω από το σκεπτικό τού Κωστή όταν μας έδινε το ok για να ανεβάσουμε το κείμενό του). Η επικοινωνία φυσικά δεν προϋποθέτει συμφωνία. Σημαίνει όμως ότι συζητάμε τις διαφορές μας (ακόμα και μαχητικά, αλλά τις συζητάμε!) και, επομένως, δημιουργούμε τις προϋποθέσεις για να τις κατανοούμε και να μη τις αφήνουμε να γίνονται εμπόδιο στην κοινή πορεία τής Αριστεράς και, κυρίως, αιτία ψυχικής απομάκρυνσης. Τελευταίο-τελευταίο —και επίσης όχι ασήμαντο: ίσως το κείμενο του Κωστή γίνει αφορμή να επανέλθει στις συνομιλίες μας εδώ η φίλη Δέσποινα, που σε αρκετά συμφωνούσε μαζί του και που μας κούνησε μαντήλι πριν από λίγο καιρό σιωπηρά και άδικα…

Αυτά από εμάς. Παρακαλείται ο σ. Κωστής Παπαϊωάννου να ανέβει στο βήμα.


ΣΗΜ.: Ο τίτλος και η φωτογραφία τού post είναι δικής μας ‘‘κατασκευής’’.

[1] ;-)


Η ζωή μετά το πείραμα
(του Κωστή Παπαϊωάννου      Τρίτη, 3 Ιουλίου 2012)


Οι σκέψεις που ακολουθούν απευθύνονται στον κάθε αριστερό της κοινωνικής βάσης και αφορούν την εξαιρετική σημασία της εκλογικής αναμέτρησης που άρχισε στις 6 Μαΐου και τελείωσε στις 17 Ιουνίου. Οι εκλογές αυτές αποτελούν το τέλος του ελληνικού πειράματος και την αρχή της διάλυσης του εξουσιαστικού συστήματος και της επιστροφής της ελληνικής κοινωνίας στην ζωή. Tο κόστος της επιστροφής θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό από την στάση του κάθε αριστερού της κοινωνικής βάσης.


Με τον σχηματισμό μιας τραγελαφικής κυβέρνησης υπό τον Αντώνη Σαμαρά και μιας ακόμη πιο τραγελαφικής αξιωματικής αντιπολίτευσης υπό τον Αλέξη Τσίπρα έπεσε η αυλαία της τρίμηνης εκλογικής φαρσοκωμωδίας και το ελληνικό πείραμα έφτασε σε ‘‘αίσιο’’ πέρας. Το ελληνικό εξουσιαστικό σύστημα είναι τώρα όχι μόνο ουσιαστικά αλλά και τυπικά προσαρτημένο στο παγκόσμιο εξουσιαστικό αυτοκρατορικό σύστημα και ο διμετωπισμός που δοκιμάστηκε εδώ θα αρχίσει τώρα να προωθείται στην Ευρώπη και σε όλο τον Κόσμο.

Η ‘‘επιτυχία’’ του πειράματος είναι η ‘‘αξιωματική’’ άνοδος στην πολιτική σκηνή μιας ‘‘κόκκινης’’ λυκοσυμμαχίας που θα εναλλάσσεται με μια ‘‘μαύρη’’ λυκοσυμμαχία στην διακυβέρνηση της αυτοκρατορικής επαρχίας της Ελλάδας με βάση μια θορυβώδη αλλά ψευδή αντιπαράθεση για το μείγμα ανάπτυξης και υποταγής που θα κυριαρχεί κάθε φορά στην κυβερνητική πολιτική.

Με το τέλος του πειράματος και την συγκρότηση του διμετωπισμού η ελληνική τηλεοπτική πολιτεία μπαίνει σε μια φάση νέας μεταπολίτευσης του λαού στην οποία ο φασιστικός οπορτουνισμός της νέας μεταπολίτευσης θα συντίθεται με τον οπορτουνιστικό φασισμό της μεταπολίτευσης του λαού. Στο πεδίο της νέας μεταπολίτευσης του λαού ο διμετωπισμός θα επιχειρεί τον εγκλωβισμό των ανθρώπων της κοινωνικής βάσης στο ψεύτικο δίλημμα της επιλογής μεταξύ της οπορτουνιστικής και της φασιστικής πολιτικής που αποτελούν τις δύο όψεις του ίδιου νομίσματος, τις δύο εκδοχές για την μέθοδο διατήρησης του κλινικά νεκρού εξουσιαστικού συστήματος.

Τέλος το σχήμα ολοκληρώνεται με την οριοθέτηση του διμετωπισμού ανάμεσα στην οπορτουνιστική ορθοδοξία του ΚΚΕ από την μια μεριά και την φασιστική ορθοδοξία της Χρυσής Αυγής από την άλλη.

* * * * * *

Το σχήμα είναι τέλειο και όλοι οι πολιτικοί παράγοντες της αυτοκρατορίας των αγορών εξέφρασαν την ικανοποίησή τους. Αμέσως μετά όμως μπήκαν σε μια νέα φάση κατήφειας. Αν υπερβούμε την ισχύουσα εξουσιαστική πολιτική λογική και παρατηρήσουμε τα πραγματικά δεδομένα θα αντιληφθούμε τον λόγο της ανησυχίας τους: το διμετωπικό σχήμα που δημιουργήθηκε στην ελληνική πολιτική σκηνή όχι μόνο δεν είναι δυνατό να μακροημερεύσει αλλά είναι απολύτως θνησιγενές.

Ο διμετωπισμός, όπως προηγούμενα ο δικομματισμός, όχι μόνο δεν εκφράζει την διαλεκτική αντιθετική ενότητα (μεταξύ συντήρησης και αλλαγής) η οποία συγκροτεί την κοινωνία αλλά κάνει ότι μπορεί για να την καταστείλει. Από την στιγμή που ο διμετωπισμός έρχεται σε αντίθεση με την κοινωνία είναι μοιραίο κάθε προϊόν της σύνθεσης οπορτουνισμού και φασισμού στην πολιτική σκηνή, είτε είναι κέρδος είτε είναι ζημιά για το σύστημα, να διαλύει ένα κομμάτι του.

Η πορεία προς την εσωτερική διάλυση του συστήματος και η κατάληξη στην πλήρη κατάρρευση θα έχει βεβαίως οδυνηρές επιπτώσεις και για την ελληνική κοινωνία, αυτό όμως δεν σημαίνει καθόλου και την διάλυσή της. Αντίθετα, κάθε βήμα προς την διάλυση του συστήματος θα είναι και ένα αντίστοιχο βήμα προς την επάνοδο της κοινωνικής βάσης στη ενεργό πολιτική ζωή. Και όταν το εξουσιαστικό σύστημα καταρρεύσει οριστικά το ιστορικά επόμενο κοινωνικό σύστημα θα είναι έτοιμο να λειτουργήσει.

Ωστόσο, το κρίσιμο ζήτημα από εδώ και εμπρός θα είναι ο ρυθμός με τον οποίο θα αντιλαμβάνονται οι αριστεροί της κοινωνικής βάσης πως κάθε βήμα διάλυσης του συστήματος ‘‘υλοποιείται’’ από ένα βήμα διάλυσης της Αριστεράς των επιτελείων και πως κάθε βήμα επανόδου της κοινωνίας στην  πολιτική ζωή θα υλοποιείται από ένα βήμα ανάπτυξης μιας νέας Αριστεράς της κοινωνικής βάσης.

* * * * * *

Το υλικό για τον σχηματισμό της νέας Αριστεράς της κοινωνικής βάσης είναι, ανεπεξέργαστο, αδιαμόρφωτο αλλά άφθονο. Υπάρχει ένα πλήθος ανθρώπων που έχουν μέσα τους (ακόμα και χωρίς να το ξέρουν) την βαθειά επιθυμία της επαναστατικής κοινωνικής αλλαγής αλλά είτε δεν ξέρουν σε τι συνίσταται αυτή, είτε έχουν μεν μια αμυδρή εικόνα αλλά θεωρούν ότι αυτή είναι αδύνατον να πραγματοποιηθεί.

Η πορεία προς την ανασυγκρότηση της κοινωνίας είναι συγχρόνως πορεία προς την ανασυγκρότηση της Αριστεράς της κοινωνικής βάσης. Ανασυγκρότηση που όμως δεν συνιστά επιστροφή στις συγκροτήσεις του παρελθόντος, ακόμα και στις πιο εξευγενισμένες και αποτελεσματικές, όπως ήταν αυτές των χρόνων της προλεταριακής επανάστασης και των πρώτων χρόνων της προλεταριακής δικτατορίας. Ο άξονας όμως της πορείας προς την συγκρότηση είναι ο ίδιος, είναι η συνέχειά του (και γι αυτό μιλάω για ανα-συγκρότηση) και είναι η κατανόηση της ιστορικότητας των πολιτικών εξελίξεων.

Οι αριστεροί της κοινωνικής βάσης, στην πορεία της κατάρρευσης του εξουσιαστικού συστήματος, θα καταλάβουν ότι ακόμα και η γελοιότητα που χαρακτηρίζει την πολιτική σκηνή είναι μέρος της ιστορικής αναγκαιότητας. Η γελοιοποίηση του συστήματος, η γελοιοποίηση της αυθεντίας (στην οποία κυρίως τα χλωρά καίγονται μαζί με τα ξερά) είναι ο βασικός όρος για την νομιμοποίηση της εξέγερσης το μέτρο σύγκρισης που δικαιώνει τις εφηβικές δυσμορφίες και κακοφωνίες της.

* * * * * *

Όσο βέβαιο είναι ότι το εξουσιαστικό σύστημα βρίσκεται σε πορεία διάλυσης άλλο τόσο βέβαιο είναι ότι με την διάλυση του εξουσιαστικού συστήματος η ελληνική κοινωνία θα αρχίσει να ξαναζεί. Οι αριστεροί της κοινωνικής βάσης θα αρχίσουν να σκέφτονται την κοινωνία (α) σαν διαλεκτική αντιθετική ενότητα και (β) στο πλαίσιο της ιστορικής της συνέχειας.

Η πορεία διάλυσης του εξουσιαστικού συστήματος θα είναι μια πορεία ανατροπής της εξουσιαστικής λογικής πάνω στις τρεις κύριες πλευρές του πολιτικού προβλήματος της ελληνικής κοινωνίας:
α)    Θα ανατραπεί η εξουσιαστική λογική για την κρίση. Θα γίνει κατανοητό ότι η κρίση δεν έχει ‘‘διέξοδο’’ σε ένα ‘‘καλό’’ εξουσιαστικό σύστημα, αλλά αντίθετα έχει σαν έκβαση την κατάργηση του εξουσιαστικού κοινωνικού συστήματος.
β)    Θα ανατραπεί η εξουσιαστική λογική για την οργάνωση. Θα γίνει κατανοητό ότι η εξουσιαστική (συγκεντρωτική, ιεραρχική, κανονιστική) μορφή οργάνωσης είναι ασύμβατη με την πραγματική οργάνωση της κοινωνίας.
γ)    Θα ανατραπεί η εξουσιαστική λογική για την παγκοσμιότητα. Θα γίνει κατανοητό ότι η κατάρρευση του εξουσιαστικού συστήματος στην ελληνική κοινωνία θα γίνει το παράδειγμα για την συγκρότηση της παγκόσμιας κοινωνίας.

Οι παραπάνω σκέψεις δεν θα ήταν δυνατόν να καταλήξουν στην πρόταση για τον σχηματισμό μιας πολιτικής οργάνωσης σαν αυτές που έχουν παρουσιαστεί μέχρι σήμερα έστω και με αρχηγούς μεταμφιεσμένους σε ‘‘συντονιστές’’. Και μόνο το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θριάμβευσε εκλογικά, σε επίπεδο επιτελείων, ακριβώς επειδή διαλύθηκε ιδεολογικά και πολιτικά, μας δίνει μια σαφή ιδέα για την μορφή της οργάνωσης που θα έχει και η οργάνωση της Αριστεράς της κοινωνικής βάσης.

Ωστόσο οι σκέψεις αυτές αποτελούν μια πρόβλεψη. Περιέχουν επομένως μια προτροπή σε κάθε αριστερό της κοινωνικής βάσης να αντιληφθεί την τεράστια σημασία του παραδείγματος που έχει η προσωπική του στάση και προσωπική του δράση στις δύσκολες μέρες που έρχονται.


Η εικόνα, από το skipper-troktiko.blogspot.com

90 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Θέλουμε, επιδιώκουμε , αγωνιζομαστε,έχουμε ανάγκη, για εργατική εξουσία. Πολλή εξουσία και δυνατή. Ολα τα άλλα...


markos

LeftG700 είπε...

Φίλε Μάρκο (να υποθέσω και Στέλιο;),


Έτσι γενικά όπως το θέτεις, δεν υπάρχει πρόβλημα. όλα είναι ωραία και καλά. Στην εξειδίκευση όμως προκύπτουν πολλές και σημαντικές διαφορές. Υποψιάζομαι ότι κρύβονται σε αυτό το απαξιωτικό που γράφεις Όλα τα άλλα... Αν τις παραπέμψουμε στις καλένδες, όπως υπονοείς, ως δευτερεύοντα ή, έστω, άκαιρα, και δεν τις συζητάμε, πώς θα βρούμε την άκρη; Δηλαδή, πώς θα συντονιστούμε; Εδώ είναι ο κόμπος. Και δεν νομίζω ότι μας παίρνει ούτε να κάνουμε πως δεν τον βλέπουμε, ούτε να το παίξουμε Αλέξανδροι και να τον κόψουμε. Να τον λύσουμε πρέπει.


Τα λέμε

Ανώνυμος είπε...

"Το υλικό για τον σχηματισμό της νέας Αριστεράς της κοινωνικής βάσης είναι, ανεπεξέργαστο, αδιαμόρφωτο αλλά άφθονο. Υπάρχει ένα πλήθος ανθρώπων που έχουν μέσα τους (ακόμα και χωρίς να το ξέρουν) την βαθειά επιθυμία της επαναστατικής κοινωνικής αλλαγής αλλά είτε δεν ξέρουν σε τι συνίσταται αυτή, είτε έχουν μεν μια αμυδρή εικόνα αλλά θεωρούν ότι αυτή είναι αδύνατον να πραγματοποιηθεί..."

Για την παραπάνω παράγραφο πόσο σίγουρος είναι και , κυρίως , πόσο είναι το πλήθος?

Γιατί αν το 90% του κόσμου έχει επιλέξει

«…μια τραγελαφική κυβέρνηση υπό τον Αντώνη Σαμαρά και μιας ακόμη πιο τραγελαφική αξιωματική αντιπολίτευση υπό τον Αλέξη Τσίπρα…»

και την

…»οπορτουνιστική ορθοδοξία του ΚΚΕ από την μια μεριά και την φασιστική ορθοδοξία της Χρυσής Αυγής από την άλλη…»

όπως τα χαρακτηρίζει ο συγγραφέας , τότε δεν υπάρχει ελπίδα …..

το πλήθος που έχει «βαθειά επιθυμία της επαναστατικής κοινωνικής αλλαγής…» είναι ελάχιστο..

Γιώργος Σ.

LeftG700 είπε...

Φίλε Γιώργο Σ., καλώς ήρθες εδώ!


Προσυπογράφουμε κι εμείς την απορία σου. Και περιμένουμε υπομονετικά τον εισηγητή, αφού καταγραφούν πιθανόν και άλλες παρατηρήσεις, να μας απαντήσει.


Τα λέμε

Κωστής είπε...

Φίλοι,

Ευχαριστώ για την φιλοξενία, και περιμένω και εγώ υπομονετικά (και με περιέργεια) να δω τι θα ειπωθεί σχετικά μ' αυτές τις σκέψεις μου.

;-)

Υ.Γ. 1 Σχετικά με την απορία σας: τι εννοώ προϊόν του "αντί" εννοώ ότι "παρήχθη" από το ΑΝΤΙ του μακαρίτη του Παπουτσάκη και φέρει όλα τα περίεργα που είχε το περιοδικό.

Υ.Γ. 2 Σχετικά με το νόημα της συζήτησης δεν εννοώ ειδικά την συζήτηση στο δικό σας "τσαρδί".

Ανώνυμος είπε...

Κανένα θρέντ με φιλο-ΚΚΕ ανάλυση δεν θα ανοίξετε;

Όχι τίποτε άλλο, αλλά για να ικανοποιηθούν και τα (προ 6 Μαϊου) 2/5 σας!

Κάποιος που είχε άλλο nick

spiral architect είπε...

[...] οπορτουνιστική ορθοδοξία του ΚΚΕ [...]

- α. Mπορεί να γίνει ταληράκια το παραπάνω από τον γράφοντα Κωστή Παπαϊωάννου κατά το δυνατόν με ολίγη θεωρία και μερικά παραδείγματα;

- βου. Αν και εφόσον αποδειχθεί ότι το ΚΚΕ προβάλλει "οπορτουνιστική ορθοδοξία" αναρωτιέμαι τι προβάλλει ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ;
(ταληράκια κι εδώ, if you please)

izi είπε...

Σας χαιρετώ φίλοι μου κι εγώ από κοντα.
Η αναμετάδοσή σας...είμαι πολύ κοντά σ'αυτήν αλλά
...έχω χάσει επεισόδια?
Πάντως για να κάνω κι ένα σχόλιο (ίσως βιαστικό)
αυτήν την "αριστερά της κοινωνικής βάσης", αν οφείλω να την φανταστώ, την φαντάζομαι περισσότερο σαν την ζάχαρι στον πικρό καφέ του πραγματικού παρά σαν τα παγάκια.
Θέλω να πω ότι αυτός ο "σχηματισμός" με τρομάζει. Πάντα....

LeftG700 είπε...

Φίλε Κωστή,


Σου μεταφέρω μία διχογνωμία που προέκυψε από μία συζήτηση μεταξύ μας για να μας τη λύσεις.

Γράφεις στην προτελευταία παράγραφο:

Και μόνο το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θριάμβευσε εκλογικά, σε επίπεδο επιτελείων, ακριβώς επειδή διαλύθηκε ιδεολογικά και πολιτικά, μας δίνει μια σαφή ιδέα για την μορφή της οργάνωσης που θα έχει και η οργάνωση της Αριστεράς της κοινωνικής βάσης.

Εδώ, υπάρχει μία αντίφαση: η η ιδεολογική και πολιτική διάλυση αντικειμενικά δεν είναι καλό πράγμα για ένα αριστερό σχήμα, όμως η συσπείρωση κόσμου γύρω από αυτόν είναι, κατ' αρχήν, κάτι θετικό. Υπάρχουν δύο ερμηνείες. Η πρώτη είναι ότι η έχουμε νε κάνουμε με μία "κακοτεχνία" στο γράψιμο. Δεν εκφράζεις δηλαδή καλά αυτό που θέλεις να πεις και το οποίο δεν γίνεται κατανοητό. Εγώ πάλι επιμένω ότι αυτό που υποστηρίζεις είναι η ανάγκη για χαλαρή πολιτική και ιδεολογική συγκρότηση της Αριστεράς τής κοινωνικής βάσης. Αν όμως έχω δίκιο, προκύπτει και μία απορία. Ο ΣΥΡΙΖΑ ανέκαθεν, θα μπορούσε να πει κανείς, ήταν "διαλυμένος" ιδεολογικά και πολιτικά. Δεν προέκυψε τώρα η "διάλυσή" του.

Όπως καταλαβαίνεις, χρειάζεται να φωτίσεις και αυτό το σημείο.


Τα λέμε

LeftG700 είπε...

Φίλε που κάποτε είχες άλλο nick,


Θα υπάρξουν δύο φιλοΚΚΕ αναρτήσεις μέσα στο μήνα. Φοβόμαστε όμως ότι η πλειοψηφία τών οπαδών τού ΚΚΕ που ενδεχομένως θα τις διάβαζε θα έβρισκε μόνο τη μία από αυτές φιλοΚΚΕ (και αν!)

Θέλουμε να ελπίζουμε ότι εσύ τουλάχιστον δεν εντάσσεσαι σε αυτή την πλειοψηφία... :-)


Τα λέμε

LeftG700 είπε...

Γειά σου φίλε izi!


Τι εννοείς όταν λες πως έχεις χάσει επεισόδια; Σε ξάφνιασε η αναδημοσίευση αυτή καθ' αυτήν, ή το ότι γράφουμε πως στο βάθος τής ψυχής μας είμαστε αντιεξουσιαστές; Εμείς φταίμε που μας έχετε για "σταλίνες"; ;-)

Για τα υπόλοιπα, τα επί τής ουσίας, αρμόδιος είναι ο Κωστής Παπαϊωάννου.


Τα λέμε

Κωστής είπε...

Φίλοι,

Πρώτα-πρώτα πρέπει να σας πω ότι δεν είμαι αντιεξουσιαστής. Όχι μόνο γιατί αυτοί που φοράνε την κονκάρδα του αντιεξουσιαστή είναι συνήθως υπέρ μιας εναλλακτικής εξουσίας ..

Εγώ θεωρώ ότι σήμερα η εξουσία δεν έχει πλέον πραγματική βάση .. θεωρώ ότι στην σημερινή της φάση η επανάσταση είναι (πολιτιστική) επανάσταση ενάντια στην αυθεντία και επομένως δεν μπορώ να είμαι αντίθετος σε κάτι που δεν υπάρχει.

Ξέρω ότι η άποψή μου είναι εξαιρετικά δύσπεπτη, σας βεβαιώνω όμως ότι μπορώ να την υποστηρίξω .. η πρακτική της σημασία εξ άλλου είναι ότι δεν θεωρώ ότι η προοπτική της κοινωνίας περνάει πλέον μέσα από την "δικτατορία του προλεταριάτου" όπως περνούσε στην εποχή της Οκτωβριανής επανάστασης.

(είμαι όμως εντελώς αντίθετος στην εύκολη άποψη του Χολογουέη)

Ας μην κλείσουμε επομένως εδώ αυτή την συζήτηση, εγώ έτσι κι αλλιώς μ' αυτήν θα ζήσω την υπόλοιπη ζωή μου.

(επανέρχομαι σε λίγο)

Ανώνυμος είπε...

Ο ΣΥΡΙΖΑ ντροπιάζεται από τον πρόεδρό του που ακόμα δεν τον είδαμε συμπεριφέρεται σαν Αντρέας Παπαντρέου στο Ιασώ. Ντροπιαστική συμπεριφορά να παίρνεις δωράκια από ταξικούς αντίπαλους.

Κωστής είπε...

για στον συνάδελφο (?) spiral architect ..

η έκφραση "οπορτουνιστική ορθοδοξία" φυσικά είναι ειρωνική, το ΚΚΕ δεν προβάλει τον οπορτουνισμό του .. προβάλει την "ορθοδοξία" του, η οποία βολεύει τον συγκεντρωτισμό του, είναι ωστόσο η αποθέωση του οπορτουνισμού ..

αν ήθελα να ειρωνευτώ αντίστοιχα τον ΣΥΡΙΖΑ θα έλεγα ότι προβάλλει τον "δημοκρατικό οπορτουνισμό" του ..

θέλω όμως να τονίσω ότι η συμμετρία του ΚΚΕ δεν είναι με τον ΣΥΡΙΖΑ αλλά με την Χρυσή Αυγή και ότι όλο το σχήμα είναι χρήσιμο σαν συμβολικό και ότι τίποτα στην πολιτική δεν έχει καθαρό σχήμα.

Στην παραδοσιακή θεωρία ο οπορτουνισμός οριζόταν σαν παρέκκλιση από την μαρξιστική λογική της πολιτικής που θεωρεί ότι η κοινωνική αλλαγή είναι ιστορική διαδικασία και η επαναστατική πολιτική είναι απλά "σύνδρομη" με την ιστορικά αναγκαία αλλαγή ..

Μ' αυτή την θεωρία είναι συζητήσιμο να μιλάμε για οπορτουνισμό δεδομένου ότι σήμερα δεν υπάρχει μια διατυπωμένη επαναστατική πολιτική ούτε η οργάνωση που θα την διατυπώσει.

αυτές τις μέρες πάντως γράφω ένα αρθράκι με τίτλο οπορτουνισμός και φασισμός που ελπίζω πως κάπως θα ξεκαθαρίσει την άποψή μου.

(συνεχίζω)

Κωστής είπε...

για τον izi

δεν καταλαβαίνω τι ακριβώς θέλεις να πεις με τα παγάκια και την ζάχαρη εκτός από το ότι πίνεις φραπέ !!

Αλλά μου φαίνεται περίεργο να σε φοβίζει η "αριστερά της κοινωνικής βάσης" ... Εγώ πάντως χρησιμοποιώ αυτή την έκφραση (που την θεωρώ μάλιστα σαν ταυτολογία) περιγράψω την αναγκαία "σύγχρονη αριστερά" σε αντίθεση από την "μη-αριστερά των επιτελείων" για την θεωρώ ότι δεν είναι αριστερά.

τώρα τι θα είναι αυτή η αριστερά από άποψη οργάνωσης αυτό είναι σοβαρή δουλειά .. μια νύξη μόνο στο επόμενο σχόλιο.

(επανέρχομαι once more και φεύγω)

LeftG700 είπε...

Ανώνυμε φίλε,


Από πού προκύπτει ότι παίρνει δωράκια από ταξικούς αντιπάλους;


Τα λέμε

Ανώνυμος είπε...

Ο ανωτέρω απορών και εξιστάμενος διαβάζει πολύ Ροΐδη και λασκαράτο ορέ Λέφτηδες

Γιάκοβ

Ανώνυμος είπε...

κωστή

Στην άποψη σου ότι πρώτιστα ο αγώνας είναι ενάντια στην αυθεντία θα συμφωνήσω. Δεν ξέρω ακριβώς πως το αντιλαμβάνεσαι , αλλά η δική μου αντίληψη ( και συμφωνία ) προκύπτει σχεδόν ενστικτωδώς.

Για τον όρο "κοινωνική βάση" θα ήταν σκόπιμο να διευκρινίσεις

Γιάκοβ

Κωστής είπε...

φίλοι,

βρίσκετε αντιφάσεις γιατί σκέφτεστε με όρους καλού και κακού, πράγμα συνηθισμένο σε εποχές αλλαγής όπως σήμερα.

σε κάθε περίπτωση αυτό που θέλω να πω είναι περίπου αυτό που έγραψε ο φίλος που κρατούσε την πένα .. αλλά ας το εξηγήσω κάπως γιατί έχει σημασία.

Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι διαλυμένος γιατί δεν ήταν ποτέ συγκροτημένος .. όταν πρωτοσχηματίστηκε είχα γράψει ότι ο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ διέλυσε τον φραξιονισμό του σε ένα ευρύτερο σχήμα. (θα βρω το αρθράκι να σας το δείξω).

Σε κάθε περίπτωση ο ΣΥΡΙΖΑ είναι μια λυκοσυμμαχία που στις πρώτες ευκολίες ή στις πρώτες δυσκολίες θα σκορπίσει όπως στην προηγούμενη φάση και αν δεν σκορπίσει αλίμονό μας.

;-)

Ωστόσο η περιστασιακή "ενότητα" των ετερόκλητων "συνιστωσών" του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι μεν πραγματική αλλά δείχνει με σαφήνεια την πραγματικά ρευστή και ποικίλη κατάσταση που επικρατεί στην σύγχρονη κοινωνία. Δείχνει επομένως και την μορφή της οργάνωσης με την οποία μπορεί να υπάρξει μια σύγχρονη πραγματικά συνεκτική αριστερή οργάνωση αλλά στην κοινωνική βάση και όχι σε επίπεδο επιτελείων.

Δεν θα έλεγα την οργάνωση αυτή "χαλαρή" θα την έλεγα όμως σίγουρα ευέλικτη πολυεπίπεδη και προσαρμόσιμη στις εκάστοτε ανάγκες .. με λίγα λόγια δυνητική (virtual) που θα βασίζει την συνοχή της στην ελεύθερη ρητή και καθαρή αποδοχή κοινών βασικών αρχών (και όχι αρχίδια).

Ας το κρατήσουμε κι αυτό για μελλοντική περαιτέρω συζήτηση .. άλλωστε πολύ γρήγορα θα έχουμε εξελίξεις.

αυτά για σήμερα
;-)

Κωστής είπε...

Προσθήκη για τον Γιάκοβ

"αυθεντία" είναι (κατ' εμέ) η τέταρτη διάσταση - φάση της ιδιοκτησίας ..

1. Δουλοκτησία: άμεση ιδιοκτησία του ανθρώπου από άνθρωπο.
2. Φεουδαρχία: έμμεση ιδιοκτησία ανθρώπου από άνθρωπο μέσω της ιδιοκτησίας της γης.
3. Κεφαλαιοκρατία: έμμεση ιδιοκτησία ανθρώπου από άνθρωπο μέσω της ιδιοκτησίας των εργαλείων.
4. Αυθεντία: έμμεση ιδιοκτησία ανθρώπου από άνθρωπο μέσω της ιδιοκτησίας της γνώσης.

κοινωνική βάση είναι αντιδιαστολή στα επιτελεία ...

άνθρωπος της κοινωνικής βάσης είναι ο άνθρωπος στις πραγματικές του σχέσεις, αυτές που συγκροτούν το πραγματικό κοινωνικό σύστημα, απαλλαγμένες από τις εξουσιαστικές (θεσμικές) σχέσεις (όσες δεν έχουν ενσωματωθεί στις πραγματικές οργανωτικές σχέσεις αποβάλλοντας την εξουσιαστικότητά τους.

Ενη είπε...

Αριστερά Φιλαράκια

Αν δεν ειμαι εντελώς λάθος, προτείνεται δηλαδή μια αλλης μορφης Αριστερήης πολιτικης οργάνωσης που δεν θα μοιάζει με καμιά απο τις ηδη υπάρχουσες.

Και οτι:

"Η πορεία διάλυσης του εξουσιαστικού συστήματος θα είναι μια πορεία ανατροπής της εξουσιαστικής λογικής πάνω στις τρεις κύριες πλευρές του πολιτικού προβλήματος της ελληνικής κοινωνίας:
α) Θα ανατραπεί η εξουσιαστική λογική για την κρίση. Θα γίνει κατανοητό ότι η κρίση δεν έχει ‘‘διέξοδο’’ σε ένα ‘‘καλό’’ εξουσιαστικό σύστημα, αλλά αντίθετα έχει σαν έκβαση την κατάργηση του εξουσιαστικού κοινωνικού συστήματος.
β) Θα ανατραπεί η εξουσιαστική λογική για την οργάνωση. Θα γίνει κατανοητό ότι η εξουσιαστική (συγκεντρωτική, ιεραρχική, κανονιστική) μορφή οργάνωσης είναι ασύμβατη με την πραγματική οργάνωση της κοινωνίας.
γ) Θα ανατραπεί η εξουσιαστική λογική για την παγκοσμιότητα. Θα γίνει κατανοητό ότι η κατάρρευση του εξουσιαστικού συστήματος στην ελληνική κοινωνία θα γίνει το παράδειγμα για την συγκρότηση της παγκόσμιας κοινωνίας"

Για δε τις τρεις προυποθέσεις ως ανω

α) Ειναι με αλλα λόγια αυτό που λέγεται, ως κατάρρευση του καπιταλιστικου σύστήματος, και η κρίση βεβαίως που αφορά σε αυτό το σύστημα.

β) Απο που συνάγεται οτι η "πραγματικη οργάνωση της κοινωνίας" δεν ειναι οργανωμένη ιεραρχικά, συγκεντρωτικά, κανονιστικά, και βρίσκεται, ας πουμε, σε μια χαώδη κατάσταση ως σύνολο;

γ) Για την τρίτη αυτή προυπόθεση, ε, αυτό θα μπορουσε να χαρακτηρισθει ως μια .....ευχή, αμποτε να πραγματοποιηθει.

Πάντως δεν ειναι σκέψεις που διατυπώνονται για πρώτη φορά στο ρου της αναζήτησης μιας Αριστερης πορείας.

LeftG700 είπε...

Товариш Яков Федотович,


Ε, καλά! Άμα είναι έτσι, τον προτρέπουμε από τώρα να καρφώσει το πιντίκι του στο τσαρδί μας γιατί οι συγκεκριμένοι διακεκριμένοι ξεπέρασαν κάθε όριο και θα δουν από εδώ τον Χριστό φαντάρο, αν και άθεοι! Νισάφι πια με τους σύγχρονους "φιλελεύθερους" που κάνουν ακόμα και τους πιο σκληροπυρηνικούς γιακωβίνους να στριφογυρίζουν στους τάφους από ζήλια καθώς τους βλέπουν να έχουν εξυψώσει την ολοκληρωτική σκέψη σε επίπεδα που ακόμα και το Υπέρτατο Ον δεν θα μπορούσε!


Увидимся

LeftG700 είπε...

πιντίκι = ποντίκι

OverTheHill είπε...

Φίλοι G700,

Τι σας κάνει να νομίζετε ότι η ανάρτηση του άρθρου του Κωστή ίσως γίνει αφορμή για να επανέλθω στις συνομιλίες σας;

(Ο λόγος που γράφω τώρα είναι γιατί αναφερθήκατε στην εισαγωγή της ανάρτησης σε μένα ονομαστικά. Αυτό για μένα ισοδυναμεί (περίπου) με το να μου απευθύνει κάποιος τον λόγο in real life και το να μην απαντήσω είναι έλλειψη στοιχειώδους ευγενειας.)

Λέτε ότι σας κούνησα το μαντήλι "σιωπηρά κaι άδικα". Άδικα για ποιον; Ποιον/ους αδίκησα; Πως και γιατί τους αδίκησα;

Κλείνοντας και κάτι διασκεδαστικό (για μένα, νομίζω και για τον Κωστή και ίσως κι ο Γιάκοβ θα το εκτιμήσει). Τώρα που ο Κωστής σας δήλωσε ότι δεν είναι αντιεξουσιαστής, εμενα πως θα με 'τακτοποιήσετε' στο μυαλό σας; Καλά με είχατε βολέψει στο κουτάκι του αντιεξουσιασμού, μονο και μονο επειδή στην κουβέντα βρήκα κάποια σημεία επαφής με τον Κωστή (τον οποιο τον είχατε ήδη βάλει στο κουτάκι του αντιεξουσιαστή). Ίσως τώρα, επειδή έκανα μια θετική αναφορά στον Γιάκοβ, να μου αλλάξετε κουτί και να μπω στο κουτί του Γιάκοβ. Πες μου, φιλε Γιάκοβ, εσύ τι είσαι, για να μάθω κι εγώ τι (ποια) είμαι. Βλέπετε, φίλοι G700, το ενδιαφέρον είναι ότι ενώ θα μπορούσατε να είχατε βάλει τον Κωστή στο κουτί...χμ...ας πούμε του φεμινισμού (στα περισσότερα σχόλια μου υπήρχαν φεμινιστικές αναφορές), βάλατε εμενα στο κουτί του αντιεξουσιασμού**. Γιατί; Μα γιατί δεν είναι δυνατόν να ετεροκαθορισετε τον άντρα, η γυναικα είναι αυτή που υφίσταται μονο σαν η αντανάκλαση, η μνήμη, η επιθυμία του αντρικού υποκειμενου.

A, κι επειδή είσαστε αστυνόμοι Σαϊνες στο να βρίσκετε στοιχεια και ονόματα, να ξεκαθαρίσω ότι τα παραπάνω φεμινιστικά δεν είναι ο λόγος που δεν συμμετέχω στις κουβέντες σας. Αν εμείς οι γυναίκες 'συζητάγαμε' (καμπανάκι: ευφημισμός) μονο με φεμινιστές άντρες, ε, καλά, η ανθρωπότητα θα τα είχε τινάξει προ πολλού.

Φιλικά,
Δέσποινα

**Θα μπορούσατε, βεβαια, να μην βάλετε κανέναν σε κανένα κουτί. Αυτό, όμως, είναι μια άλλη ιστορία.

Κωστής είπε...

Φίλοι εδώ που τα λέμε η φίλη Δέσποινα έχει δίκιο για τα κουτάκια.

Εγώ πολύ περισσότερο από αυτό νομίζω ότι ενώ όλοι λέμε σαν καραμέλα ότι ζούμε σε μέρες που γίνονται κοσμοϊστορικές αλλαγές, συμπεριφερόμαστε σαν τις αλλαγές να τις βλέπουμε στον ύπνο μας και μόλις ξυπνάμε προσπαθούμε να πιαστούμε από τα γνωστά και καθιερωμένα και κρίνουμε τις απόψεις που ακούγονται συγκρίνοντας τις απόψεις που κυριαρχούν μέχρι σήμερα.

Κι από την άλλη ακόμα χειρότερα όταν μέχρι την δεκαετία του '40 οι άνθρωποι περίμεναν ότι η ανθρωπότητα θα έμπαινε στον δρόμο για την αταξική κοινωνία, εμείς 70 χρόνια μετά την κοινωνική αλλαγή την αντιμετωπίζουμε σαν παραμύθι και φανταζόμαστε ότι το εξουσιαστικό σύστημα θα είναι αιώνιο και η κοινωνική οργάνωση είναι ταυτόσημη με την εξουσία.

Θα ήταν πολύ χρήσιμο νομίζω αν λέγαμε σαφώς την άποψή μας πάνω σ' αυτό το ζήτημα .. υπάρχει το ζήτημα της κοινωνικής αλλαγής ή πρέπει να το ξεχάσουμε;

;-)

Υ.Γ. Αγαπητή Ένη αυτά που γράφω πήραν κάποιες ιδέες από το δικό σου σχόλιο αλλά το ίδιο το σχόλιο το βρήκα πολύ εποικοδομητικό.

Ανώνυμος είπε...

Θα επαναλάβω εδώ ενα σχόλιο που έκανα σε παλιότερη ανάρτηση και δεν έτυχε της προσοχής του Κωστή (τον οποίο δεν ψέγω για αυτό, απλά δικαιολογούμαι για την επανάληψη):
Αν έχω καταλάβει καλά το 'πρόταγμα'του Κωστή, δεν χρειάζεται οργάνωση κομματική, παρά μόνο ανθρώπους διατεθειμένους να μιλήσουν, πέρα και έξω απο λογικές 'ομάδας' και ipse dixit αυθεντίας. Η μαγιά ('αριστερά της βάσης') είναι εκεί, αυτό που λείπει πέραν αυτής είναι που δεν κατανοώ.
Μου θυμίζει την άποψη τού Νέγκρι ότι η «άλλη όψη» του σύγχρονου καπιταλισμού είναι ο κομμουνισμός, ότι, δηλαδή, όλα βαίνουν κομμουνιστικώς και αισίως, και ένα σπρώξιμο αρκεί για να μπορέσουν οι «πνευματικοί εργάτες» (—το 10% επί τού συνολικού 30% τού εργατικού δυναμικού που απασχολείται στον τριτογενή τομέα στις χώρες τού ΟΟΣΑ - η 'αριστερά του ιντερνετ' κτλ) και οι (λιγότερο ή περισσότερο προλεταριοποιημένοι) καταναλωτές των πολυεθνικών — με τηλεπαθητικά μέσα — να μεταμορφώσουν τη βαρβαρότητα σε σοσιαλισμό.

Μανωλιός.

spiral architect είπε...

Σύντροφοι,

"Εκεί έξω" γίνονται κοσμοϊστορικές αλλαγές και μεις βαυκαλιζόμεθα!
(I think ...)
Yπάρχουμε εμείς και απ' την άλλη υπάρχουν οι άλλοι. Οι άλλοι έχουν πάψει εδώ και χρόνια ομφαλοσκοπούν ιδεολογικά, εν αντιθέσει με εμάς.
Είναι πρακτικοί, δρώντας πολυεπίπεδα και έχοντας μαζέψει σαν εκτελεστικά και "ιδεολογικά" τους όργανα:

- Στούρνους
- ΧΑγήτες
- ΜΜΕ
- Άτυπα ΜΜΕ (aka: blog) και "δεξαμενές σκέψης" (μη χέσω!) με "προοδευτική" ματιά τύπου "αριστερή στρουθοκάμηλος" κλπ γνωστά και μη εξαιρετέα.
- Ντεμέκ αντικαθεστωτικούς που ταυτίζουν την αριστερά (κομμουνιστική και μη) με την ακροδεξιά και το ναζισμό.
...
...
και βέβαια τους καθ' ύλην αρμόδιους εγκάθετους που νομιμοποιούνται με ψήφο, όποτε χρονικά βολεύει το σύστημα.

Ομφαλοσκοπούμε αγαπητοί και ο γάτος εκεί έξω, μαύρος, άσπρος, ή εμπριμέ πνίγει ποντίκια.
Όλοι έχουμε το μερίδιο ευθύνης μας, είτε είμαστε από κάτω, είτε είμαστε σε όργανα.

Αν δεν τα βρούμε εμείς τα ποντίκια είμαστε χαμένοι από χέρι. Ο γάτος είναι έξω από την τρύπα μας ναουρίζοντας!

Sorry για τις υπεραπλουστεύσεις, άλλα δεν την παλεύω πλέον. Τα'χουμε και τα χρονάκια μας άλλωστε ....

spiral architect είπε...

Προσθήκη:

"Τους πάω" τους Αμερικάνους γιατί - αν μη τι άλλο - από τη μια είναι πρακτικοί άνθρωποι, γνωρίζοντας μέχρι που φτάνει το χέρι τους και από την άλλη δε έχουν μαρξιστική παιδεία για να τη ρεζιλέψουν περαιτέρω με διάφορες μπαρούφες. Οι Ευρωπαίοι έχουν τέτοια παιδεία ... και την έχουν καταγαμήσει.

Ενα βιβλίο - κριτική του συστήματος απο ένα συγγραφέα από μια χώρα που δεν έχει ιδέα, τι σημαίνει μαρξισμός:
(αν και διδάσκεται στις ελίτ οικονομικές σχολές για να γνωρίζουν οι μελλοντικοί μάνατζερ τα όπλα του εχθρού τους)

Twilight of the Elites: America after Meritocracy - Christopher Hayes

Διάβασα κάποιες καλές κριτικές χτες βράδυ και το περιμένω κι εδώ.

Κωστής είπε...

Αγαπητέ Μανωλιό

Να απολογηθώ πρώτα πρώτα γιατί μια τέτοια παρατήρηση δεν έπρεπε να την παραλείψω και δεν θα το έκανα κανονικά αλλά ξεχνάω .. θυμάμαι ωστόσο το όνομά σου (ειλικρινά) πράγμα που σημαίνει ότι είχα προσέξει την παρατήρηση και κάτι μεσολάβησε και ξέχασα να απαντήσω ...

(με την ευκαιρία να ρωτήσω και στους φίλους του "τσαρδιού" .. τα Recent Comments είναι πολύ χρήσιμα .. δεν γίνεται να τα φτιάξετε ?)


... καλώς σου θυμίζει η άποψή μου την άποψη του Νέγκρι γιατί συμφωνώ μαζί του σε βασικές παρατηρήσεις του .. δεν συμφωνώ όμως στο "δια ταύτα" και μάλιστα δεν θεωρώ ότι ο Νέγκρι έχει "δια ταύτα" ενώ θεωρώ ότι εγώ έχω.

Την ιδέα της αυτοκρατορίας την πήρα από αυτόν. Μιλάω και εγώ για "αυτοκρατορικό εξουσιαστικό σύστημα" και λέω ότι η ελληνική κοινωνία έχει μετατραπεί σε μια "αυτοκρατορική επαρχία" δεν έχω όμως την ίδια άποψη μ' αυτόν για την σημασία της "αυτοκρατορίας" ούτε αντιπαραθέτω σ' αυτήν το "πλήθος" με την έννοια που του δίνει αυτός.

Για την αντιπαράθεση "καπιταλισμού" - κομμουνισμού συμφωνώ επίσης με τον Νέγκρι καθώς και άλλους που το συζητάνε όπως ο Μπαντιού, ο Ζίζεκ, νομίζω ο Μπαλιμπάρ και άλλοι. Αλλά δεν συμφωνώ επίσης καθόλου με τον τρόπο που το αντιμετωπίζουν.

Είναι δύσκολο να σου δώσω μια συνοπτική απάντηση άλλα θα προσπαθήσω.

Κατ' αρχή η άποψή μου δεν είναι "πρόταγμα" αλλά ένα "σετ" από παρατηρήσεις και προβλέψεις που προσπαθώ να τις σκέφτομαι μέσα από μια διαλεκτική σκέψη.

Παρατηρώ λοιπόν ότι η σημερινή κατάσταση είναι συνέχεια της ανατροπής της ιδιοκτησίας των μέσων παραγωγής που προώθησε η Οκτωβριανή Επανάσταση και και της ανατροπής της ιδιοκτησίας της γνώσης που προώθησε η πολιτιστική επανάσταση .. και επομένως προβλέπω πως είναι "επικινδύνως" (και όχι αισίως) πιο κοντά στην επόμενη κοινωνία, που δεν την ονομάζω "κομμουνιστική" γιατί δεν θέλω να την "παρεξηγώ" ως αταξική .. γιατί αταξική είναι και σήμερα.

Το πέρασμα όμως από την σημερινή κοινωνία στην επόμενη είναι σίγουρο, επικείμενο αλλά και φοβερά επικίνδυνο (καθόλου αίσιο) και η επιβίωση της κοινωνίας στην διάρκεια της αλλαγής, που έχει ήδη αρχίσει, θα εξαρτηθεί από την οργάνωση της κοινωνικής βάσης και τελικά από την οργάνωση της αριστεράς της κοινωνικής βάσης.

Η ιδέα του Λένιν λοιπόν ότι "χωρίς επαναστατικό κόμμα δεν γίνεται επανάσταση" δεν είχε ποτέ τόση αξία όσο σήμερα .. που είναι όμως το επαναστατικό κόμμα ; .. ο ΣΥΡΙΖΑ ή το ΚΚΕ ?? ή μήπως αν μπορούσαν κάποιοι θα έπρεπε να δημιουργούσαν από την αρχή τα κόμματα των μπολσεβίκων;

Η απάντηση μου είναι η "αριστερά της κοινωνικής βάσης" η οποία δεν είναι μαγιά αλλά ολόκληρο το ζυμάρι με την μαγιά μέσα του έτοιμη να λειτουργήσει ... το ζυμάρι ζυμώνεται και κανονικά προβλέπεται να ζυμωθεί κι άλλο να φουσκώσει και να γίνει ψωμί .. μπορεί όμως και να μη ζυμωθεί άλλο, και να μη φουσκώσει, και να μη ψηθεί ... με λίγα λόγια να μη γίνει το προβλεπόμενο γιατί οι άνθρωποι που θα κάνουν το προβλεπόμενο μπορεί και να μη το κάνουν ..

(έπεται η συνέχεια)

Κωστής είπε...

(συνέχεια)

Η μόνη μου πρόταση λοιπόν απευθύνεται προς τον εαυτό μου, είναι αυτό που κάνω αυτή την στιγμή ... προς το παρόν λέω την άποψή μου, και πολεμάω την αριστερά των επιτελείων .. και τον φασισμό ... έχω σκοπό να κάνω κι άλλα όταν οι περιστάσεις ωριμάσουν .. πρόκειται για έναν αγώνα δρόμου ..

προς το παρόν την κούρσα την οδηγεί ο φασισμός αγκαλιά με τον οπορτουνισμό .. εγώ πιστεύω ότι γρήγορα ο συσχετισμός θα ανατραπεί γιατί είναι φανερό ότι οι οδηγοί της κούρσας έχουν πάρει πολλή "ντόπα" για πολλά πολλά χρόνια και δεν αντέχουν ..

αλλά ποτέ δεν ξέρεις !

;-)

Υ.Γ. 01: Για την αυτοκρατορία: http://www.critici.gr/PageText.php?text_flag=1&item_id=8
Υ.Γ. 02:

"Διάφορα σημερινά φαινόμενα με κέντρο την θεοποίηση της αγοράς προαναγγέλλουν μια ιστορική στροφή που καθίσταται αναγκαία από την τροποποίηση κάποιων υλικών όρων που, σημειωτέον, ανάγονταν στο ταλαιπωρημένο "όραμα" του κομμουνισμού ενώ αποτελούσαν προϋποθέσεις του."

Απόσπασμα από το πιο κάτω άρθρο του Ιουλίου 2002, στην ελευθεροτυπία:

http://www.critici.gr/PageText.php?text_flag=1&item_id=101

Κωστής είπε...

Αν είναι τόσο καλά οργανωμένοι οι γάτοι συνάδελφε τότε το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι η ομφαλοσκόπηση.

Ίσως και λίγο πιο κάτω για να πάμε ευχαριστημένοι.

Αν κομμουνιστική αριστερά εννοείς το ΚΚΕ και μη κομμουνιστική τον ΣΥΡΙΖΑ τότε μάλλον εγώ είμαι ο "ντεμέκ" αλλά να σε διορθώσω, δεν τους ταυτίζω με την ακροδεξιά και τον Ναζισμό ... με τον φασισμό τους ταυτίζω ... ακόμα καλύτερα τους θεωρώ εμπριμέ γάτους

ξέρεις από πότε χρονολογούνται οι εκκλήσεις "να τα βρούμε" ? όσο και οι ποντικίσια ζωή της "ντεμέκ" αριστεράς.

Ανώνυμος είπε...

Δέσποινα ( των λογισμών μας )

Προφανώς δεν έχεις προλάβει δικά μου παρελθόντα εδώ σχόλια όπου η τοποθέτηση μου δηλώνεται ξεκάθαρα :

ένας αδαής προγέρων με τάσεις αυθεντίας ( Κωστή μην αρπάζεσαι ) , ταλαίπωρο παρελθόν και αβέβαιο μέλλον είμαι . Όμηρος μιας θετικής - ορθολογικής παιδείας από την οποία ελάχιστα τελικά διδάχτηκα.

Αποφεύγω με κάθε τρόπο τα κουτάκια και εκφράζω ελεύθερα το ενδιαφέρον ή την απαξία μου για όσα συμβαίνουν στον ευρύτερο χώρο όπου όλοι ( φαντάζομαι ) κυκλοφορούμε.

Να είσαι καλά και να μας έρχεσαι

Γιάκοβ

OverTheHill είπε...

Γιάκοβ,

Η ερώτηση μου "Πες μου, φιλε Γιάκοβ, εσύ τι είσαι, για να μάθω κι εγώ τι (ποια) είμαι" ήταν, φυσικά, ρητορική και ο σαρκασμός απευθυνόταν στους G700 (όπως κι όλο το κομμάτι για τα κουτάκια).....μα καλά, τόσο δυσνόητα και παρεξηγήσιμα γράφω;

Σε μια Κορεατικη ταινία που είδα πρόσφατα, η ηρωίδα λέει "Περνάμε όλη μας τη ζωή ξέδιαλύνοντας παρανοήσεις για το ποιοι είμαστε και στο τέλος πεθαίνουμε μονοι".

Νά είσαι καλά,
Δέσποινα

7Demons είπε...

Ρε λατρεμένα σκατόπαιδα!!!
Ανεβάσατε ενώ ήμουν μερικές ημέρες διακοπές ΚΑΙ α-ΣΩΤΗ ΚΑΙ Παπαιωάννου???????(οκ,του Κωστή το έχω διαβάσει στον ιστότοπό του-σε πολλά συμφωνώ,αλλά σε άλλα διαφωνώ...)
Δηλαδή μετά από 7 ώρες ταξίδι,κατάκοπος και κουρασμένος,βλέπω α-ΣΩΤΗ και δεν έχω το κουράγιο να σχολιάσω-και μάλιστα πρώτος-πρώτος????
Με ρίξατε...

Ενη είπε...

Αγαπητέ Κωστη

Λες

"4. Αυθεντία: έμμεση ιδιοκτησία ανθρώπου από άνθρωπο μέσω της ιδιοκτησίας της γνώσης"

Μα η "γνώση" διαχέεται, δεν μπορεί να μεινει ως "ιδιοκτησία" εστω και εμμεση.

Αυτό που δεν μπορεί ομως να γίνει ειναι να αποκτήσουν οι πάντες το ιδιο επίπεδο της γνώσης.
Δηλαδή ειναι αδύνατον να μεταμορφωθει, ολο το οικοδόμημα της γνώσης, σε ενα σύνολο ομογενοποιημένο, αδαίρετο και συμπαγές που θα μπορουν να το αποκτήσει ο καθένας αφου θα θεωρειται δικαιωμα του.

Ομως πρακτικά κάτι τέτοιο ειναι αδύνατο, οσο και να θέλει κανείς να φτάσει σε μια "πολιτιστικη επανάσταση"

οι διαφορες μορφές της "Γνώσης" θα μοιράζονται με κριτήρια καθολου "δημοκρατικά" θα λέγαμε,

επειδή και οι ανθρωποι εχουν τις διαφορές τους ως μονάδες, δεν ανήκουν σε ενα ομοιογενές σύνολο, οπου ολοι εχουν τις ιδιες δυνατότητες αλλά και προτιμήσεις (ταλέντα) ως ατομα.

Δεν ξέρω αλλά το θέμα "αυθεντία της γνώσης" δειχνει να ειναι σε αλλη διάσταση απο τις αλλες αυθεντίες π.χ. των μέσων ιδιοκτησίας των παραγωγικών δυνάμεων, της γης και της προσόδου της κλπ.

Σε κάθε περίπτωση η διάχυση της γνώσης ειναι μεν εφικτή για ολους, ομως

δεν ειναι δυνατόν να θεωρηθει οτι ολοι μπορουν να ειναι "αυθεντίες της γνώσης" , απλά μπορουν να εχουν πρόσβαση στη "γνώση".

izi είπε...

Ήθελα να πω ότι την αριστερά την έχω περισσότερο στο μυαλό μου ως μια αμετάκλητη διάχυση (μιας ηθικής πρακτικής) στο κοινωνικό πεδίο (ζάχαρη) παρά ως την καταδικασμένη σε εκφυλισμό συντακτική παρέμβαση στο επίπεδο της οικονομικοπολιτικής σύγκρουσης (παγάκια).
Ήταν λιγάκι αφηρημένη η παρατήτησή μου έχεις δίκιο.
Συμφωνώ γενικά με όσα γράφεις επ αυτού...

Ενη είπε...

Κάθε φορά που διαβάζω απόψεις σου, περί φεμινισμου

Αγαπητή Δέσποινα

Θυμαμαι την ανθρωπολόγο Μαργκαρετ Μηντ

που το ονομα της εχει ενας κρατήρας ..........

"Μέχρι που τ’ όνομα της Μαργκαρετ Μίντ, το δώσανε στον μεγαλύτερο γνωστό κρατήρα που υπάρχει στην επιφάνεια του πλανήτη Αφροδίτη. Mead, τ’ όνομα, λοιπόν, του κρατήρα!"

Πλην και ειμαι εντελως ....πεπλανημένη (-;

OverTheHill είπε...

Αγαπητή Ενη,

Γνωρίζω την M. Mead αλλα δεν είχα ιδέα ότι έδωσαν το όνομα της σε κρατήρα της Αφροδίτης.

Αν εννοείς ότι οι φεμινιστικές μου απόψεις σου θυμίζουν την Mead, τότε θα το δεχτώ όπως το λες, γιατί δεν έχω διαβάσει την δουλειά της, οποτε δεν ξέρω τον φεμινισμό της Mead.

Φιλικά,
Δέσποινα

Ενη είπε...

Για τη Δέσποινα

"We celebrate Margaret Mead, a woman anthropologist who was a strong proponent of women's rights, who shone a light of understanding on human nature, and a clear and forceful entity who provided much knowledge to the field of anthropology and psychology.

"To cherish the life of the world..." Margaret Mead
Απο τη Bικυπεδια

Ανώνυμος είπε...

ορέα

( άρα δε πήγε χαράμι το "των λογισμών μας" )

Γιάκοβ

izi είπε...

ε όχι και "σταλίνες". Μπρεχτικούς ναι αλλά όχι "σταλίνες"...
Ασε που δεν υπάρχουν "σταλίνες":-))
Για την αναδημοσίευση αυτή καθ αυτή το πα το "έχω χάσει επεισόδια" αλλά περισσότερο σαν αστειο φυσικά.

να τα λέμε

Κωστης είπε...

Αγαπητή Ενη,
Νομίζω ότι μπήκες από δύο πόρτες συγχρόνως στην καρδιά του ζητήματος της εξουσίας ... από την πόρτα της κοινωνίας και από την πόρτα της εξουσίας.

Ακριβώς επειδή η γνώση διαχέεται ακριβώς γι αυτό θεωρώ την εξουσία ανύπαρκτη στην σφαίρα του πραγματικού και υπαρκτή μόνο στη σφαίρα του υποκειμενικού, του συμβολικού, του λόγου. Γι αυτό η πολιτιστική επανάσταση ξεκίνησε και συνεχίζεται "σε ο,τι βαθύτερο έχει μέσα του ο άνθρωπος" όπως λεγόταν στην δεκαετία 60.
Η άλλη πόρτα είναι η ισότητα. Μα δεν χρειάζεται η ισότητα .. μιά βαθειά εξουσιαστική έννοια .. αυτό που χρειάζεται είναι ο καθένας να ξέρει αυτό που είναι ανάγκη να ξέρει .. και να έχει εμπιστοσύνη ότι και ο κάθε "άλλος" ξέρει αυτό που του χρειάζεται για τον ρόλο του.
Υπάρχει επίσης και η ιστορία της εξουσίας. Σ αυτή η αυθεντία (σαν ιδιοκτησία της γνώσης) περνούσε μέσα από την ιδιοκτησία των υλικών πραγμάτων (ανθρώπων, γης, κεφαλαίου) και εδώ ανοίγουν αφάνταστου ενδιαφεροντος ζητήματα: η στήριξη της εξουσίας στην μη εξουσία, το ζήτημα του φύλου, το ζήτημα της διανόησης, το ζήτημα της γλώσσας κλπ κλπ κλπ
και διηγόντας να κλαις ..

... να κλαις που καθόμαστε να συζητάμε αν ο ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία είναι η Αριστερά στην εξουσία ή μήπως η αστική τάξη στην εξουσία (με ό,τι μπορεί να σημαίνει αυτό σήμερα) όπως λέγαμε στην δεκαετία του 60.

Κωστής είπε...

Αγαπητή Ενη,

Λένε: της νύχτας τα καμώματα ... Βλέπω αυτά που έγραψα (βαθειά νύχτα) .. και δεν νομίζω μεν ότι είναι για γέλια νομίζω, όμως ότι είναι ανεπαρκέστατα.

Θα μπορούσες λοιπόν απλώς να τα πάρεις σαν νύξεις για μια διαφορετική (αλλά εντελώς διαφορετική) προσέγγιση του ζητήματος της εξουσίας ή ακόμα καλύτερα σαν ένα απλό ερώτημα:

Μήπως δεν έχουμε σήμερα (εμείς οι αριστεροί [της κοινωνικής βάσης]) θεωρία για την εξουσία και γι αυτό δεν μπορούμε ουσιαστικά ούτε καν να λέμε "εμείς οι αριστεροί", επειδή ακριβώς χωρίς μια θεωρία για την εξουσία δεν νοούνται αριστεροί;

Όπως και να έχει το πράγμα δεν μπορώ παρά να σε ευχαριστήσω για την παρέμβασή σου γιατί πραγματικά μου δείχνει την ανεπάρκεια του λόγου μου.

Ενη είπε...

Αγαπητέ Κωστή

Εχω την εντύπωση οτι μπήκαμε σε "βαθεια νερά"

και να σου πω και κάτι

οταν κολυμπω, κάνω που και που και καμιά βουτιά

οχι ομως μέχρι "να πιάσω αμμο"

γιατί μπορεί να μην αντέχει η αναπνοή μου

τόσο βάθος. (-;

υγ,

Να εξομολογηθω και μια "αμαρτία" μου, παρ΄ολο που το "κοκκινο βιβλιο" υπάρχει στην οικογενειακή βιβλιοθήκη, δεν το "ανοιξα" ποτέ, ουτε στο παρελθόν ουτε τώρα.

Βρίσκομαι δηλαδή σε "αγνοια" (-;

Κωστής είπε...

Ενη αγαπητή,

εννοείς φαντάζομαι το "κόκκινο βιβλιαράκι" !!! Αυτό που κράδαιναν οι κόκκινοφρουροί στις διαδηλώσεις τους !!!

Χα χα ! τι μου θυμίζεις !! είναι κανένας "κινέζος" στην οικογένεια σου ?

Κατά τα άλλα κανε τώρα καμιά βουτιά στα κανονικά νερά να δροσιστείς .. και για τα βαθειά νερά της θεωρίας .. έχεις καιρό ..

;-)

Ενη είπε...

"κινέζος" οχι κανείς,

το "κοκκινο βιβλιαράκι" ηταν φαινεται must στους

Αριστερους κάποτε και ετσι υπάρχει οπως υπάρχουν και

οι σοβιετικές εγκυκλοπαίδειες.

Η προσωπικη μου ομως αριστερή βιβλιοθήκη διαφοροποιήθηκε, για να μη περιαυτολογίσω και πω οτι ουσιαστικά εμπλουτίσθηκε. Χα.

Κωστής είπε...

Ενη..
Όχι σε όλους τους αριστερούς. Τουλάχιστον όχι μέχρι το 1967 .. μετά έγινε πρόσφατη αρχαιολογία ... Στην Ελλάδα επρόκειτο να κυκλοφορήσει την Άνοιξη του 67 .. αλλά έγινε η δικτατορία και έμεινε στο τυπογραφείο.
Μετά την δικτατορία έμαθα πως το τυπογραφείο είχε κρατήσει όσα είχαν παραχθεί και τα έδωσε στις ιστορικές εκδόσεις .. πολύ θα ήθελα να δω κανένα αντίγραφο γιατί ήμουν ένας από τους τρεις μεταφραστές του αλλά δεν βρήκα κανένα ... εντάξει δεν χάθηκε ο κόσμος.
Το ενδιαφέρον είναι η ίδια η ιδέα της εκδοσής του .. στην Κίνα .. και ο τρόπος που χρησιμοποιήθηκε ..
.. μπορεί κάποτε να συζητηθεί .. ποιος ξέρει ...
;~)

LeftG700 είπε...

Φίλη Δέσποινα,


Καλώς σε ξαναβλέπουμε εδώ. Δεν ξέρω αν αυτό είναι έκτακτο και περιστασιακό, αλλά κι έτσι να ’ναι, είμαστε ολιγαρκείς: ούτε όλο τον κόσμο θέλουμε, ούτε τον θέλουμε τώρα! ;-)

Αυτό που μας έκανε να πιθανολογούμε πως το κείμενο του Κωστή θα προκαλούσε την επανεμφάνισή σου δεν είναι τα εξής αλληλένδετα δεδομένα:

Οι απόψεις σας, γενικά συγγένευαν, απ’ ό,τι λέγατε και οι δύο όσο σε είχαμε στην παρέα και συνομιλούσες μαζί του, κάτι που μάλλον δεν συνέβαινε με τις αφεντομουτσουνάρες μας. Έτσι, με δεδομένο ότι συζητάει κανείς περισσότερο με αυτούς που θεωρεί πιο κοντά στις αντιλήψεις του, υποθέσαμε ότι θα ‘‘τσίμπαγες’’. Κι όταν είδαμε, γυρνώντας πίσω, στα σχόλια, ότι είχες δηλώσει πως αν ήταν 30 χρόνια νωρίτερα θα τον ερωτευόσουν (πράγμα που σημαίνει ότι ήδη τον έχεις ερωτευτεί! ;-) ) είπαμε ότι οι πιθανότητες να τσιμπήσεις είναι παραπάνω από ικανοποιητικές.

Μας κούνησες μαντήλι άδικα (δεν χρειάζεται να επιχειρηματολογήσω για το σιωπηρό κούνημα του μαντηλιού, αφού εδώ συμφωνούμε) γιατί δεν υπήρχε λόγος να κάνεις κάτι τέτοιο κατά την ομόφωνη άποψή μας (ακόμα και ο πιο φεμινιστής τής παρέας δεν σου έδωσε τον παραμικρό πόντο! ;-) ). Βέβαια, για σένα υπήρχε κάποιος λόγος. Ποιος; Δεν μάθαμε ποτέ (ως τώρα). Φρόντισες να τον κρατήσεις για τον εαυτό σου. Και ερωτώ: είναι στάση φεμινίστριας αυτή; ;-)

Για τα κουτάκια που λες, δεν νομίζω ότι έχεις δίκιο. Για αρκετούς λόγους (θα αναφερθώ στους τρεις που θεωρώ σημαντικότερους):

Εισαγωγικά, θα σου θυμίσω (λέω θα σου θυμίσω, γιατί ως …αιώνια διδάκτορας ανθρωπολογίας ;-) πρέπει να σου είναι γνωστό), θα σου θυμίσω λοιπόν το παλιό κλασικό παράθυρο Joharry. Σύμφωνα με αυτό υπάρχουν τέσσερις εκδοχές εαυτού:

1. Δημόσιος εαυτός (γνωστός σε μένα και στους άλλους).
2. Τυφλός εαυτός (άγνωστος σε μένα και γνωστός στους άλλους).
3. Κρυφός εαυτός (γνωστός σε μένα και άγνωστους στους άλλους)
4. Μη συνειδητοποιημένος εαυτός (άγνωστος σε μένα και άγνωστος στους άλλους)


ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

LeftG700 είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
LeftG700 είπε...

ΣΥΝΕΧΕΙΑ


Όπως βλέπεις, (κι όπως ελπίζω να βλέπει κι ο Κωστής, γιατί και γι’ αυτόν ισχύουν, εξαιρείται μόνο ο Θεός, αν υπάρχει!) τα κουτάκια δίνουν και παίρνουν. Και είναι κουτάκια τόσο αυτοκαθοριζόμενα, όσο και ετεροκαθοριζόμενα. Με τα αυτοκαθοριζόμενα κουτάκια δεν έχεις πρόβλημα (εσύ δεν δηλώνεις, έστω και εμμέσως πλην σαφώς, φεμινίστρια;). Έχεις πρόβλημα με τα ετεροκαθοριζόμενα. Επομένως, ανακριβώς φαίνεται να τα βάζεις με τα κουτάκια γενικά. Έχεις πρόβλημα με τα κουτάκια που σε βάζουν οι άλλοι (ετεροκαθορισμός). Κατά τη γνώμη μου κάνεις λάθος. Ο ετεροκαθορισμός είναι αναπόσπαστο στοιχείο τής ανθρώπινης κοινωνικής συμβίωσης. Δεν μπορεί να τον αποφύγει κανείς. Εκτός κι αν πάει να ζήσει με τους λύκους! Δεν νομίζω ότι θα σου άρεσε μια τέτοια ιδέα.

Ένας δεύτερος λόγος για τον οποίο νομίζω ότι οι απόψεις σου για τα κουτάκια είναι κάπως μετέωρες: Στοιχεία για να σε κατατάξει κάποιος στο αντιεξουσιαστικό ρεύμα υπάρχουν σε υπερεπαρκή αριθμό. Στοιχεία πραγματικά που έχουν προκύψει από τα λεγόμενά σου εδώ, από τη στιγμή που αρχίσαμε να συνομιλούμε. Τα στοιχεία δεν λένε πάντα την αλήθεια, σύμφωνοι: μπορεί εμείς να μη τα ερμηνεύσαμε σωστά ή μπορεί εσύ να μην εκφράστηκες σωστά ή και τα δύο. Όμως η άποψη αυτή (που δεν εκφράστηκε στο ποστ και εκφράστηκε με κάποιες επιφυλάξεις σε προηγούμενες συζητήσεις μας) δεν είναι αυθαίρετη και μετέωρη. Έχει βάση. Είναι μ’ άλλα λόγια βάσιμη.

Τρίτο λόγος: Εμείς, που δεν είμαστε κατά την άποψή σου φεμινιστές (έχεις δίκιο κατά το …ήμισυ), έχουμε πάρει πρέφα ότι ο φεμινισμός πηγαίνει χέρι-χέρι με την αντιεξουσιαστικότητα. Εσύ, που προφανώς είσαι περισσότερο φεμινίστρια από εμάς, κατά την άποψή σου, πώς και δεν; ;-)

Για τα υπόλοιπα που θίγεις, (άμεσα ή έμμεσα):

1) Ο товариш Яков Федотович (Γιάκοβ) μία τάση προς την αντιεξουσιαστικότητα την έχει κατά τη γνώμη μας.

2) Κάνεις λάθος στη φεμινιστική ερμηνεία που δίνεις γιατί δεν κατατάξαμε τον Κωστή στο φεμινιστικό ρεύμα και ‘‘κατατάξαμε’’ εσένα στο αντιεξουσιαστικό (εξηγείται παραπάνω γιατί βάζουμε τα εισαγωγικά στη λέξη κατατάξαμε). Ο λόγος είναι απλούστερος: Θεωρούμε ότι το ρεύμα τής αντιεξουσίας είναι πιο κοντά στο σκληρό πυρήνα τού Πολιτικού, απ’ όσο είναι ο φεμινισμός. Και θεωρούμε ότι ο Κωστής κάνει φεμινισμό όχι γιατί είναι περισσότερο φεμινιστής από εμάς, αλλά γιατί κάνει πολιτική (καμία κριτική: όπως δεχόμαστε το άσπρη γάτα, μαύρη γάτα, αρκεί να πιάνει ποντίκια για πάρτη μας, το δεχόμαστε και για τους άλλους).

3) Δεν θα θεωρούσαμε αγένεια αν δεν έδινες σημεία ζωής μετά από αυτή την ανάρτηση. Θα το θεωρούσαμε απαξίωση (= απαξιώ να εμφανιστώ στο τσαρδί σας). Όμως θα το δεχόμασταν. Το τίμημα της μικροεξουσίας να έχεις ένα μπλογκ και να γράφεις ό,τι γουστάρεις είναι και να σε φτύνουν και πρέπει να το δεχτείς. Αλλά ούτε εσύ πρέπει να έχεις πρόβλημα. Είτε αγένεια, είτε απαξίωση, δεν θα ήταν δα η πρώτη φορά. Ακόμα περιμένει απάντηση ένα σχόλιο που ποστάραμε απευθυνόμενοι σε σένα το Μάιο… ;-)

4) Εξηγείται παραπάνω γιατί δεν είμαστε Σαΐνηδες και γιατί δεν ψάχνουμε στοιχεία, αλλά συμπεριφερόμαστε όπως όλοι οι άνθρωποι που ζουν σε μια ανθρώπινη κοινωνία. Δεν θα επανέλθω. Όμως, τι είναι εκείνο που σε κάνει να προσπαθείς να κρατήσεις επτασφράγιστο μυστικό το λόγο για τον οποίο δεν θέλεις να συμμετέχεις στις κουβέντες μας; Έτσι θα έκανε η Ρόζα; Θα μας είχε γμσ την Παναγία! ;-)

Αντί επιλόγου

Δεν ξέρω αν θα επανέλθεις εδώ ως συνομιλήτρια. Εγώ πάντως το θέλω πολύ όπως το θέλουμε όλοι. Ακόμα πιστεύω ακράδαντα ότι κατά τη διαδικασία τής απομάκρυνσής σου και της επανεμφάνισης σου (έστω και προσωρινά) οι φεμινιστές τής ιστορίας ήμαστε εμείς και όχι εσύ. Διότι, αν ένα στοιχείο τής θηλυκής ματιάς στα πράγματα είναι η ενσυναίσθηση (που είναι), εσύ κατέθεσες από αυτήν πέντε κι εμείς εκατό!

Άσε λοιπόν τα γυναικεία πείσματα όπως εμείς αφήσαμε τον μάτσο εγωισμό (μία δεν θέλει αυτή; Δέκα εμείς!) και κόπιασε. Άλλοτε θα τις ρίχνεις, κι άλλοτε θα τις αρπάζεις! Αυτό δεν είναι που θέλετε εσείς οι φεμινίστριες, την ισότητα; ;-)


Τα λέμε

LeftG700 είπε...

Φίλε Δαίμονα,


Λατρεμένα σκατόπαιδα!!! Γουάου! Αυτό κι αν είναι κομπλιμάν!!! ;-)

Καλώς επανήλθες από τις διακοπές σου. Ελπίζω να πέρασες καλά.


Τα λέμε

LeftG700 είπε...

Φίλε Κωστή,


Με σένα θα τα πούμε αύριο. Και δεν ξέρω αν θα είναι για καλό! ;-)


Τα λέμε

LeftG700 είπε...

Και για τους υπόλοιπους φίλους: ες αύριον τα σπουδαία (που λέει ο λόγος!...). :-)

OverTheHill είπε...

Φίλοι G700,

Για να μην ψάχνω όλο το blog, σας παρακαλώ πέστε μου σε ποια ανάρτηση/σχόλιο/απάντηση του Μαΐου αναφέρεστε στην οποια δεν απάντησα.

Για τα υπόλοιπα, είναι πολλά, θα επανέλθω.

Και μια συμβουλή: είναι ωραίο που σας νοιάζει ποιος έρχεται, ποιος φεύγει και γιατί, αλλα μην ξεχνάτε ότι υπάρχει ζωή εκτος του blog. Η πρώτη σας σκέψη αν κάποιος τακτικός εξαφανιστεί θα πρέπει να είναι "Βρε παιδί μου, χάθηκε ο τάδε, ελπίζω να είναι καλά ο άνθρωπος". Μην τα παίρνετε τα πράγματα τόσο μπλογκοκεντρικα, τόσο εγωκεντρικά, τόσο προσωπικά. Υπάρχουν στενοχώριες, δυσκολίες, αρρώστιες, θάνατοι, γιατί η πρώτη σας σκέψη να είναι ότι έχει να κάνει με σας; Σας το λέω γενικά, μην φρικάρετε ότι μου συνέβη κάτι τραγικό (αν κι ο τελευταίος μηνας δεν ήταν καθόλου εύκολος, αλλα άσχετο με τα εδώ).

Φιλικά,
Δέσποινα

Κωστής είπε...

Αγαπητοί Φίλοι,

Συγνώμη που θα σας δυσαρεστήσω, αλλά η Δέσποινα (γούστο της και καπέλο της βέβαια) πολύ ευγενικά σας αντιμετωπίζει μιλώντας για τον "μπλογκοκεντρισμό" σας.

Εγώ θα έλεγα ότι σας διακρίνει ένας απεριόριστος ειδικός και κυρίως ιδιοτελής και ίσως και κάπως αγενής εγωκεντρισμός.

Αντί λοιπόν να σας κάνει εντύπωση γιατί "εξαφανίστηκε" η Δέσποινα Θα έπρεπε να σας κάνει εντύπωση γιατί εμφανίζομαι εγώ, ο οποίος μάλιστα σας δήλωσα ρητά ότι δεν έχει κανένα νόημα η συζήτηση όχι μόνο στο δικό σας μπλογκ αλλά σε όλα τα παρόμοια (ε! δεν είσαστε και μοναδικοί ;-)

Σας λέω εκ προοιμίου ότι καθόλου δεν μετάνιωσα που δημοσιεύσατε το κείμενό μου .. αλλά δεν νόμισα και ποτέ ότι μου κάνατε "χάρη" και πρέπει απλά να ξαναπώ και δημόσια αυτό που σας ιδιωτικά ότι δεν χρειάζεται ούτε καν να ρωτάτε για να δημοσιεύσετε κείμενά μου όταν νομίσετε ότι σας βολεύει και ακόμα δεν χρειάζεται ούτε καν να αναφέρετε που τα βρήκατε ..

Και αλήθεια γιατί είπατε ότι είχατε την άδεια μου .. αφού σας είπα ότι δεν χρειάζεται να ρωτάτε; Δεν καταλάβατε τι ήθελα να πω; Και μια και το έφερε η κουβέντα έχω μια ειλικρινή απορία: Αλήθεια δεν ξέρετε γιατί δημοσιεύσατε το άρθρο μου και γιατί νοιάζεστε τόσο πολύ να γράφουν στο "τσαρδί" σας άνθρωποι με τους οποίους ουσιαστικά όχι μόνο δεν συμφωνείτε αλλά αρνείστε να συζητήσετε; ;-)

Μπορεί πράγματι να μην ξέρετε αλλά θα ήθελα να το ακούσω από το στόμα σας;

Μετά μπορεί να σας λύσω και εγώ την απορία γιατί εγώ συζητάω ακόμα εδώ.

Ενη είπε...

Κωστή
Το must ηταν σχημα λόγου.
Ο κάτοχος του "κόκκινου βιβλιαρακιου" ηταν απλά ενας ιδεολόγος αριστερός χωρίς κομματικη ενταξη, αλλά με πλουσια
αριστερή βιβλιογραφία στη βιβλιοθηκη του.

Τώρα που το ειδα ειναι πράγματι εκδοσης 1966 απο τις "Ιστορικές εκδόσεις" Αθήνα.
Μετάφραση Ρ.Οικονομου - Γ. Χοτζεα

Ενη είπε...

Αριστερά Φιλαράκια,

Τι "ημερολογιακη ανακατωσουρα" ειναι αυτή;

Με το θέμα "απάντηση", πρέπει κανείς να γυρίζει σε ολα τα προηγούμενα σχόλια, για να δει τι καινουργιο γραφτηκε απο τους μπλογκαρχες.

Τυχαία ειδα κάποια σημερινά σχόλια σας προς τη Δέσποινα και βλέπω να λέτε το εξης:

"Θεωρούμε ότι το ρεύμα τής αντιεξουσίας είναι πιο κοντά στο σκληρό πυρήνα τού Πολιτικού, απ’ όσο είναι ο φεμινισμός"

Πα πα πα, τι εναι αυτά που λέτε αριστερά φιλαράκια μου, για ρωτήστε τη φίλη σας την Ιταλίδα(που της αφιερώσατε και ενα ολοκληρο ποστ) αλλά και τη Ροσάνα Ροσαντα (γυναικες και πολιτικη)

για να πάρετε μια αναπάντεχη (για σας) απάντηση....

Απο εμενα μην περιμένετε φεμινιστικη επιχειρηματολογία, εχει εξαντληθει τώρα και δυο τρεις δεκαετίες.......... και δεν αντέχω να λεω ξανα τα χιλιοειπωμένα αλλά και τα χιλιογραμμένα.

Αλλά η Δεσποινα ισως εχει μεγαλύτερη "αντοχή"

και ορεξη να σας δώσει εστω ενα α β γ δ του φεμινισμου. (-;

Μου εχει δώσει την εντύπωση οτι βρίσκεται σε επίπεδο ενος "διδακτορικου" στον τομέα των "γυναικειων σπουδων"

Εκτός αν κάνω λάθος. (-;

LeftG700 είπε...

Φίλη Δέσποινα,


Λοιπόν. Για να ξαναπιάσεις το νήμα θα πρέπει να πας στο ποστ τής 15ης Μαΐου. Εκεί θα βρεις κάτω-κάτω ένα σχόλιο δικό μου που απαντάει σε σένα. Δεν υπήρξε καμία ανταπόκριση. Δεν εννοώ όμως αυτό το σχόλιο που περιμένει ακόμα απάντηση. Γιατί σε αυτή την περίπτωση, θα μπορούσε κάποιος που θα ήθελε να μπει στα δικά σου παπούτσια να σκεφτεί ότι τσαντίστηκες επειδή στο σχόλιο σου λέω ότι με μπερδεύεις, ότι μια μου τα λες έτσι και μια γιουβέτσι και γι’ αυτό δεν μπορώ να συνεχίσω τη συγκεκριμένη κουβέντα. Και όντως βρέθηκε κάποιος που αυτό είπε κι έτσι σκέφτηκε. Μάντεψε ποιος! Εγώ! Ένας αρσενικάρας (κατά το Ελληνάρας) που ετεροκαθορίζει μόνο κατώτερα θηλυκά κι όχι τα ανώτερα ομόφυλά του αρσενικά! (Πάει χάλασε ο κόσμος! Γίναμε όλοι ‘‘σοφτ’’ κι άντε να βρείτε γαμπρούς. Οι μαμάδες σας θα μαραζώσουν! ;-) )

Για να βρεις το σχόλιο για το οποίο σου είπα ότι ακόμα περιμένει απάντηση κι πρέπει να πας στο επόμενο ποστ (23 Μαΐου). Εκεί, προς το τέλος, θα δεις μία ‘‘ορέα’’ κατάσταση. Θα δεις την αφεντιά σου να απευθύνεσαι στον Κωστή σχολιάζοντας την ανάρτηση, μετά θα δεις την αφεντομουτσουνάρα μου να απευθύνεται σε σένα, μετά τον Κωστή να σου απαντάει και μετά την αφεντιά σου να απαντάει στον Κωστή. Και ...αυτό. Απαντάς στον Κωστή κι εμένα με γράφεις στις παλιότερες γόβες σου που έχεις από το λύκειο! (Ν’ αρχίσω να ανησυχώ μήπως είμαι αόρατο φάντασμα; ;-) ).

Φίλη Δέσποινα, δεν ξέρω αν μιλάς ρητορικά όταν αναφέρεσαι στις φυσιολογικές αιτίες εξαφάνισης κάποιου από ένα μπλογκ που συχνάζει ή αν όντως έτσι έχουν τα πράγματα με τη δική σου εξαφάνιση. Εσύ θα μου πεις (ή δεν θα μου πεις, δικαίωμά σου). Εδώ όμως θα κληθούμε και οι δύο να αποδείξουμε την καλή μας πίστη. Κάνω εγώ πρώτος την αρχή:

Θα δεχτώ οποιαδήποτε εξήγηση δώσεις (είπαμε: αν δώσεις).

Σειρά σου τώρα:

Δέχεσαι ότι ακόμα και η Κλάρα Τσέτκιν να ήμουν θα κατέληγα στο ίδιο συμπέρασμα, στην πραγματικότητα στο μόνο συμπέρασμα στο οποίο θα μπορούσε να καταλήξει κάποιος σκεπτόμενος στοιχειωδώς λογικά; Δηλαδή ότι ‘‘στράβωσες’’ για κάτι που μόνο ο Θεός κι η ψυχή σου ξέρουν και μας κούνησες μαντήλι «σιωπηρά και άδικα»;


Τα λέμε

Ανώνυμος είπε...

είναι κατάλληλη η στιγμή για φιλοκουκουέ αναρτήσεις, ακόμα κιαν θεωρηθουν γκεμπελίστικες;
τωρα τελευταια ο γκεμπελς έχει μεγαλη πέραση στα φιλοκκε μπλογκ- του την κανανε τη μουρη κρέας του άδωνι.εγώ θα το αφηνα στην ησυχια του όπως και τη Σώτη άλλωστε.
παρ´όλα αυτά αναμένω
το μέλος του συλλόγου για τη διάδοση των πολυνησιακων χωρών.
υγ και σε σχέση με κατι που είχαμε πει εδώ για το φεστιβάλ της ΚΟΕ, τους έτσουξε η ομιλία του Ευτύχη...

Κωστής είπε...

Ενη,

φοβερό ! είναι η πρώτη φορά που κάποιος μου λέει ότι έχει δει αυτό το βιβλιαράκι ..

Τώρα αν ο κάτοχος ήταν απλά ένας ιδεολόγος αριστερός με πλούσια αριστερή βιβλιογραφία στην βιβλιοθήκη του, το πιο φυσικό είναι να μην έχει κομματική ένταξη

;-)

επίσης τώρα πρέπει να απολογηθώ γιατί περιαυτολόγησα λέγοντας ότι ήμουν ένας από τους αναφερόμενους ως μεταφραστές ..

Ήμουν βέβαιος ότι ήταν έτοιμο αλλά δεν είχε κυκλοφορήσει πριν από την δικτατορία και επίσης ήμουν βέβαιος ότι είχα δει (πιθανό στα δοκίμια) πως οι μεταφραστές ήταν τρεις: η Ρόζα Οικονόμου, κάποιος άλλος, και εγώ.

Δεν αποκλείω να με απατάει η μνήμη μου αλλά να σου πω τουλάχιστον ολόκληρη την απάτη! Θυμάμαι ότι είχε γίνει μια συζήτηση ποια ονόματα να μπουν και μπήκαν τα δικά μας, για να υπάρχουν κάποια ονόματα μεταφραστών γιατί απ' ότι έμαθα εκ των υστέρων υπάρχουν κάποια ζητήματα δικαιωμάτων.

Το βιβλιαράκι δεν είχε μεταφραστεί το ίδιο, είχαν παρθεί τα αποσπάσματα που περιέχει από τα βιβλία του Μάο που είχαν μεταφραστεί ήδη.

Μερικά από τα κείμενα του Μάο είχα μεταφράσει και εγώ και έτσι βρέθηκε το όνομά μου και στο βιβλιαράκι ..

Το κακό είναι ότι εκτός από δύο που βρήκα στην εθνική βιβλιοθήκη (και μάλιστα επειδή ήταν δική μου μετάφραση μια ευγενής κυρία διευθύντρια με άφησε και τα φωτοτύπησα) δεν είμαι σίγουρος ποια άλλα είχα μεταφράσει.

Οι πολιτικοί μας απόγονοι μετά την χούντα τα ξανατύπωσαν χωρίς να βάλουν ονόματα μεταφραστή, πράγμα που δεν με νοιάζει (έτσι κι αλλιώς δεν ήμουν οργανωμένος πια) αλλά δεν είχαν την ευγένεια να μου πουν ποια από τα βιβλία που έβγαζαν ήταν δικές μου μεταφράσεις.

Με συγχωρείς που σε ζαλίζω με όλα αυτά αλλά ψιλοντράπηκα που φάνηκα να λέω ανακρίβειες

;-)

LeftG700 είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
LeftG700 είπε...

Φίλε Κωστή,


Οφείλω να ομολογήσω ότι έσκισες! Δεν είναι βέβαια η πρώτη φορά βέβαια που λειτουργείς αντιπαραγωγικά με προσωπικές παρατηρήσεις πολιτικού χαρακτήρα μεν, πλην όμως άσχετες με τα συζητούμενα. Είναι όμως η πρώτη φορά που το κάνεις αυτό, υπονομεύοντας συζήτηση η οποία έχει ξεκινήσει με έναυσμα τις δικές σου απόψεις! Θαύμα!

Είχα ξεκινήσει ένα σχόλιο με τις βασικές παρατηρήσεις για το άρθρο σου σε συνδυασμό και με κάποιες απαντήσεις σου εδώ. Έχασα κάθε κέφι να το τελειώσω (δεν μου βρίσκεται και σε αφθονία το τελευταίο διάστημα) και δεν βλέπω για ποιο λόγο να το ποστάρω αυτή τη στιγμή έστω και μισοτελειωμένο.

Περιορίζομαι σε όσα θίγεις σε αυτό το σχόλιο.

1) Για τα περί μπλογκοκεντρισμού, εγωκεντρισμού κ.λπ. δεν θα πω τίποτε. Περιμένω το σχόλιο της Δέσποινας και θα απαντήσω σε αυτήν που έθεσε και το ζήτημα. Αν σε ενδιαφέρει η άποψή μας θα τη διαβάσεις εκεί. Ένα μόνο, για κάτι που έθεσες εσύ:

Αυτόν τον «κάπως αναιδή εγωκεντρισμό» ομολογώ δεν τον κατάλαβα. Θα ήταν αναίδεια να πω ότι μου θυμίζει την εξουσιαστική διάθεση ενός μεγαλύτερου προς κάποιον μικρότερο;

2) Δεν απορεί κανείς μας γιατί εμφανίζεσαι εδώ ή γιατί έδωσες το οk για την αναδημοσίευση. Υποθέτουμε επειδή θέλεις να συμμετέχεις στις συζητήσεις εδώ, εκφράζοντας τις δικές σου απόψεις. Έτσι το έχουμε πάρει. Κι όπως ξέρεις πολύ καλά δεν μείναμε στη διάθεσή σου να ‘‘την κάνεις’’. (Είναι κι αυτός ο εγωκεντρισμός μας βλέπεις, που δεν μας το επέτρεψε… ;-) )

3) «Σου κάναμε …χάρη»; Από πού βγαίνει αυτό. Είπα εγώ ή υπονόησα ότι σου κάναμε …χάρη. Τι είναι αυτά φίλε Κωστή;

4) Γράψαμε ότι το κείμενό σου αναδημοσιεύεται κατόπιν αδείας για τους εξής λόγους (όχι υποχρεωτικά με αυτή τη σειρά):

α) Για να γίνει σαφές ότι το κείμενο δεν αναδημοσιεύεται για να παίξει το ρόλο τού σάκου τού μποξ (δεδομένων των διαφορετικών μας αντιλήψεων).

β) Για να γίνει σαφές ότι υπάρχει συναίνεση στην επιθυμία μας να συζητηθεί το κείμενό σου εδώ και, επομένως,

γ) να διευκολυνθεί η παύση ‘‘εχθροπραξιών’’ που θέλαμε να συντελεστεί, όπως εξηγούμε στο εισαγωγικό κειμενάκι μας.

5) Εξηγούμε, νομίζω με πληρότητα, γιατί αναδημοσιεύσαμε το άρθρο σου. Αν πιστεύεις ότι υπήρχαν κι άλλοι ‘‘κρυφοί’’ λόγοι, πες μας τους να το συζητήσουμε.

6) Δεν μας αρέσει να συζητάμε μόνο με όσους συμφωνούν μαζί μας. Και είναι παντελώς έξω από την πραγματικότητα ότι αρνούμαστε να συζητήσουμε με όσους δεν συμφωνούν.


Τα λέμε

Ενη είπε...

Αγαπητέ Κωστή,

ok, κανένα πρόβλημα, πολλές φορές πολλά πράγματα ειναι τόσο ανακατωμένα που μοιάζει δύσκολο να τα....εξηγήσει κανείς.

Αυτό που δεν μπορουσα να φαντασθώ ειναι οτι το "κοκκινο βιβλιαράκι" ειναι τόσο σπάνιο και δυσευρετο.

Τώρα που το ανοιξα ειδα οτι ο σελιδοδείχτης του (μια μεταξωτή κορδελίτσα) ηταν σε μια σελίδα οπου αναφέρονταν¨

"Δήλωση για την υποστήριξη του λαου του Κογκό (Λ) στον αγώνα του ενάντιον της επίθεσης των ΗΠΑ" (28 Νοεμβρίου 1964

Ο κάτοχος λοιπόν του βιβλίου, που ηταν ο ανδρας μου, ειχε σημειώσει αυτή τη σελίδα ισως τότε με τα γεγονότα στο Κογκο.

Κωστής είπε...

Αγαπητοί φίλοι,

Ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιον .. δεν υπαινίσσομαι τίποτε κρυφό και καμιά συνωμοσία εναντίον μου. Για μένα δεν έγινε τίποτα κακό .. και συνεχίζω να είμαι πανευτυχής που έμαθα το τσαρδί σας και γνωριστήκαμε.


Δεν είπα ότι αρνείστε να συζητήσετε είπα ότι δεν θέλετε να συζητήσετε με την πραγματική έννοια της συζήτησης .. αυτό που θέλετε και που κάνετε δεν είναι συζήτηση αλλά συνδικαλισμός, πιο συγκεκριμένα είναι μια συνεχής προσπάθεια να υπερασπίζετε τον πολιτικό εαυτό σας και τις πολιτικές επιλογές σας από την κριτική που αναγκαστικά περιέχεται σε μια συζήτηση που στοιχειωδώς σέβεται τον εαυτό της.

Αυτά είναι συνηθισμένα πράγματα βέβαια, αν στράβωνα κάθε φορά που τα αντιμετωπίζω θα είχα προ πολλού αυτοκτονήσει.

Ανακατεύτηκα στην συζήτηση που δημιουργήσατε με την Δέσποινα γιατί πολύ απλά μου κάνατε την εξαιρετική τιμή να με κάνετε αντικείμενο της συζήτησης. Δεν φτάνει ότι ένας από τους λόγους που προβάλατε για την δημοσίευση του άρθρου μου ήταν για να προσελκύσετε την Δέσποινα που σας "κούνησε μαντίλι" και κάτι τέτοια .. αλλά εκτός από τον χαρακτηρισμό της δικό μου ως "αντιεξουσιαστή" που είναι προφανέστατα προσβλητικός για έναν στοιχειωδώς μαρξιστή .. τον χαρακτηρισμό τον δικό της (που δεν με αφορά να τον περιγράψω) φτάσατε να χαρακτηρίζετε τους λόγους που έχω να παριστάνω τον φεμινιστή (που δεν τον παριστάνω ούτε και είμαι χωρίς όμως να με προσβάλει αν η Δέσποινα -- όσο την έχω καταλάβει από τα λεγόμενα της -- με ονόμαζε φεμινιστή) πράγμα που είναι νομίζω αναίδεια.

Τελικά για το άρθρο μου .. εντάξει ας μη το κάνουμε ζήτημα δεν ξέρετε γιατί το δημοσιεύσατε ούτε ξέρετε γιατί σας αρέσει να μαζεύεται στο τσαρδί σας κόσμο που θέλει να συζητήσει αφού εσείς δεν θέλετε να συζητήσετε.

Οι λόγοι που προβάλετε πάντως είναι ενδεικτικοί .. κάποιος είπε αν θυμάμαι καλά .. ότι είσαστε δημοσιογράφοι και το πίστεψα .. γιατί το τσαρδί σας μου θυμίζει πάνελ της τηλεόρασης όπου κατά περίεργο τρόπο μαζεύονται διάφοροι και στο τέλος το συμπέρασμα που βγαίνει είναι η άποψη που είχαν οι παρουσιαστές.

μια έσχατη παρατήρηση .. λες:

"Δεν είναι βέβαια η πρώτη φορά βέβαια που λειτουργείς αντιπαραγωγικά με προσωπικές παρατηρήσεις πολιτικού χαρακτήρα μεν, πλην όμως άσχετες με τα συζητούμενα."

άρα εσύ κανονίζεις τι είναι παραγωγικό και τι είναι σχετικό με τα συζητούμενα. Αυτό θα πει αυθεντία !!! Να όμως που αναγκάστηκες να συζητήσεις αυτό που θέλω εγώ .. νομίζω είναι μια πολύ παραγωγική κουβέντα .. παρά να συζητάμε αν ο Τσίπρας είναι τόσο οπορτούνα όσο και ο Λένιν.

;-)

αρχίζει να μου αρέσει το τσαρδί σας.

LeftG700 είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
LeftG700 είπε...

Φίλε Κωστή,


Τελικά μου φαίνεται ότι είσαι πολύ μυστήριο τρένο, μα τον Τουτάτη! Σε κάθε νέο σχόλιό σου μας ξεφουρνίζεις και νέες ‘‘αμαρτίες’’ στις οποίες τάχα υποπέσαμε. Τώρα φαίνεται να σε ενοχλεί το μισοαστείο-μισοσοβαρό ότι η αναδημοσίευση θα ήταν ίσως αφορμή να επανεμφανιστεί εδώ η Δέσποινα. Εκτός τού ότι αυτό θα μπορούσες να το επισημάνεις εξ αρχής, για πες μου σε παρακαλώ. Μόνο αυτός ήταν ο λόγος τής αναδημοσίευσης; Κι έπειτα: σε ‘‘χρησιμοποιήσαμε’’ ως ‘‘δόλωμα’’ για να έρθει πάλι εδώ η Δέσποινα και, ας πούμε, να κάνω ‘‘καμάκι’’ ή να τη χρησιμοποιήσω ως μέσον για να κάνω κι εγώ κάποιο διδακτορικό ανθρωπολογίας ή για να αυξήσω τον αριθμό τών σχολίων στο τσαρδί μας; Μήπως, λέω μήπως, σε ‘‘χρησιμοποιήσαμε’’ (και) για να αποκαταστήσουμε επικοινωνία με μία αναγνώστρια που έχει δηλώσει αριστερή; Εσύ είσαι εναντίον τής ιδέας να μιλάνε οι αριστεροί μεταξύ τους, έστω κι αν διαφωνούνε; Φαντάζομαι όχι. Λοιπόν, πού είναι το πρόβλημα; Εμείς, αν ‘‘χρησιμοποιούσαν’’ (και) γι’ αυτό το σκοπό κάποιο κείμενό μας θα είχαμε να το λέγανε!

Αμ η άλλη ‘‘αμαρτία’’; Είναι προσβλητικό που σε χαρακτηρίσαμε αντιεξουσιαστή! Ξέρεις πόσες φορές σε κάθε κείμενό σου χρησιμοποιείς τη λέξη εξουσία και τα παράγωγά της; Ακόμα και σ’ αυτό το κείμενο που αναδημοσιεύουμε, του δίνεις και καταλαβαίνει! Λοιπόν, τι παραπονιέσαι; Και τι θα πει προσβλητικό, δεν το καταλαβαίνω. Καμπούρη σε είπα ή φασίστα; Λιγότερη ευθιξία, φίλε Κωστή, και κυρίως λιγότερη φαντασία!

Η τρίτη αμαρτία: «Φτάσαμε στο σημείο να χαρακτηρίζουμε τους λόγους που έχεις να […]».

Τι μας λες, φίλε Κωστή! Ώστε πέσαμε τόσο χαμηλά; Φτάσαμε στο τελευταίο σκαλοπάτι τής αθλιότητας να αναλύουμε και να αξιολογούμε τα γραπτά του συνομιλητή μας;;; Ευτυχώς που η μάνα μου μπαίνει σπανίως στο μπλογκ! Θα πέθαινε από τη ντροπή της!

Για να σοβαρολογήσω: Αξιολογούμε τα πάντα! Όσο φτάνει το φτωχό μας το μυαλό, αξιολογούμε μέχρι και τον Πάπα (Μαρξ). Άλλοτε κάνουμε λάθος, άλλοτε πέφτουμε μέσα (όπως όλοι οι άνθρωποι). Έτερον εκάτερον. Από το δικαίωμά μας να αναλύουμε αξιολογικά δεν πρόκειται να παραιτηθούμε. Take it or leave it and that’s it!

Πέσαμε έξω για σένα όταν είπαμε ότι δεν είσαι φεμινιστής; Σιγά μη πέσαμε! Μόνος σου το λες (να δεις τι ‘‘ωραία’’ που θα πέρναγες αν δεν το έλεγες!). Είπαμε ότι παριστάνεις τον φεμινιστή; Σιγά μη το είπαμε! Είπαμε ότι κάνεις φεμινισμό γιατί κάνεις πολιτική. Οι φεμινίστριες προβάλλουν σε πρώτο πλάνο το ζήτημα των σχέσεων των δύο φύλων και την ανισότιμη θέση τής γυναίκας. Εσύ, είτε μαρξιστής είσαι είτε αντιεξουσιαστής, δεν προβάλλεις αυτό. Αλλά, όπως εμείς, έτσι κι εσύ: δεν είσαι ανόητος να ξεκόψεις από το φεμινισμό. Αυτό είπαμε.


ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

LeftG700 είπε...

ΣΥΝΕΧΕΙΑ


Τέταρτη αμαρτία: Δεν ξέρουμε γιατί αναδημοσιεύσαμε το άρθρο σου. Το έχουμε καλύψει αυτό. Αν δεν σε καλύπτουμε λυπούμαστε πολύ, αλλά αυτό είναι, άλλο δεν έχει!

Πέμπτη αμαρτία: Δεν κάνουμε συζήτηση, κάνουμε συνδικαλισμό. Τον οποίο συνδικαλισμό τον αποκαλύπτεις εσύ; Με ποια πραγματικά στοιχεία; Με τις δίκες προθέσεων που στήνεις και μας σέρνεις στο εδώλιο κάθε τρεις και λίγο;

Έκτη αμαρτία: Λειτουργούμε όπως οι στρεψόδικοι δημοσιογράφοι των πολιτικών talk shows. Πώς ακριβώς το κάνουμε αυτό; Αλλάζουμε θέμα όταν δεν μας συμφέρει; Δίνουμε το λόγο πιο πολύ σε αυτόν που συμφωνεί μαζί μας; Εμποδίζουμε να ακουστούν αλήθειες με το πρόσχημα ότι «ο κρινόμενος κύριος υπουργός δεν είναι εδώ για να απαντήσει»; Δημιουργούμε τεχνητή οξύτητα σε επουσιώδη για να περάσουν στο ντούκου τα ουσιώδη;

Έβδομη αμαρτία: «Είσαι(;) δημοσιογράφος.» Είμαι ό,τι είμαι κι ό,τι τραγουδώ για σε!

Όγδοη αμαρτία: «Εσύ ως αυθεντία ορίζεις τι είναι παραγωγικό και τι δεν είναι»

Σοβαρά; Δηλαδή εσύ κρίνεις παραγωγική τη συζήτηση που κάνουμε στα τελευταία σχόλια; Το θέμα τής ανάρτησής σου ήταν το αν εμείς είμαστε αναιδείς, αν σε ‘‘χρησιμοποιήσαμε’’ με τον ‘‘αισχρότερο’’ τρόπο για να επαναφέρουμε τη Δέσποινα στις συζητήσεις εδώ, ή αν είμαι δημοσιογράφος;;;

Εντάξει τότε. Κι εμείς είμαστε οι Rolling Stones!


Τα λέμε


ΥΓ «Να όμως που αναγκάστηκες να συζητήσεις αυτό που θέλω εγώ ..»
Εγώ είπα ότι είσαι αντιεξουσιαστής; Πού ’σαι πατέρα να δεις το μαλάκα το γιό σου!

ΥΓ2 Δεν θα επανέλθω στη συζήτηση μαζί σου σε αυτό το ποστ. Ό,τι είχα να πω το είπα. Για τις επόμενες ‘‘αμαρτίες’’ που θα καταγγείλεις, θα υποβάλλω την απολογία μου με άλλη ευκαιρία.

Κωστής είπε...

Αγαπητή Ενη,

τελικά συμβαίνουν πολύ ενδιαφέροντα πράγματα στις μέρες μας .. είναι τόσο ανακατωμένα που οι συμπτώσεις σχεδόν παύουν να είναι συμπτώσεις και .. αυτά που ξεχνάμε είναι τόσο απαραίτητο να τα ξεχνάμε όσο και το να θυμόμαστε αυτά που θυμόμαστε ..

το κόκκινο βιβλιαράκι δεν είναι καθόλου σπάνιο .. εγώ έχω τρία .. ένα στα ελληνικά, ένα στα αγγλικά και ένα στα κινέζικα που μου το έφερε ο ανιψιός μου από την Κίνα ..

σπάνιο είναι αυτό το συγκεκριμένο που έχεις εσύ ... αν ήταν γραμματόσημο θα ήσουν πλούσια ;-)

το κόκκινο βιβλιαράκι ωστόσο .. έχει τεράστια σημασία στην ιστορία της επαναστατικής ιδεολογίας όσο για την ιστορία της ορθοδοξίας η εικονολατρία.

Κωστής είπε...

Δεν υπάρχει κανένας λόγος να συνεχίσεις την συζήτηση ... αυτές οι απαντήσεις είναι ήδη νομίζω αριστούργημα υπεκφυγής .. μόλις βγει βραβείο νόμπελ υπεκφυγής να το διεκδικήσεις ..

;-)

Αν τουλάχιστον πραγματικά θύμωσες .. δεν πήγε χαμένος ο κόπος μου να γράφω όλα αυτά.

LeftG700 είπε...

Όχι, φίλε Κωστή, δεν θύμωσα. Ότι εκνευρίστηκα, εκνευρίστηκα, αλλά δεν θύμωσα. Κι ούτε νομίζω ότι μου επιτρέπεται να θυμώνω.

Όμως, κι ο εκνευρισμός ήταν μέχρι χθες. Αυτό που μου έμεινε είναι η απογοήτευση, η στενοχώρια και η πικρία. Άρα, ο κόπος σου δεν έπιασε τελείως τόπο, αλλά δεν πήγε κι ολότελα χαμένος...


Τα λέμε

OverTheHill είπε...

Αγαπητή Ενη,

Τι άλλο να πω εγώ, ο,τι χρειαζόταν να ειπωθεί, το είπες εσύ και, με την αμεσότητα που σε διακρίνει, πολύ καλύτερα από μένα.

Φιλικά,
Δέσποινα

OverTheHill είπε...

Φίλοι G700,

Ο λόγος που δεν σχολιάζω πλέον στο blog σας είναι γιατί το βρίσκω άσκοπο και μάταιο. Το να συζητητά κανεις μαζί σας είναι ανάλογο του να προσπαθεί να σπάσει ένα βράχο πετώντας του αυγά ή να προσπαθεί να μετακινήσει ένα τοίχο με το κεφάλι του.

Κι αυτό δεν ισχύει μονο με μένα, δεν το παίρνω δηλαδή προσωπικά, γιατί δεν είναι προσωπικό το ζήτημα. Ισχύει για όλους τους συνομιλητές σας οι οποιοι συζητούν σε πλαίσια και με προτεραιότητες, σκεπτικά, ιδέες, αρχές και θέσεις οι οποιες καθ' οιονδήποτε τρόπο παρεκκλίνουν από τις δικες σας (δεν είναι τυχαίο ότι είναι λίγοι και γρήγορα φευγάτοι). Οποιος δεν συζητητά αυτό που εσείς θέλετε, με τον τρόπο που εσείς θέλετε και στα όρια που εσείς ορίζετε, έχει την ατυχία να βλέπει τις θέσεις του να υποβάλλονται σε ένα προκρούστειο κρεββάτι ακρωτηριασμού ή ξεχειλώματος και να του επιστρέφονται αγνώριστες. Πριν καταλάβω ότι αυτό γίνεται συστηματικά, είχα την αφέλεια να επωμίζομαι την ευθύνη της ασυνεννοησίας και να προσπαθώ να εξηγήσω καλύτερα. Όταν, όμως, κι οι εξηγήσεις είχαν την ίδια τύχη, τότε η όλη άσκηση άρχιζε να μοιάζει με το μαρτύριο του Σίσυφου.

Τώρα γί αυτό το "σιωπηρά" που φαίνεται να σας κάθεται στο λαιμό. Βρε παιδιά, έλεος, χαλαρώστε λιγάκι. Είχα την εντύπωση ότι τα blogs είναι ανοιχτά forums στα οποια κόσμος μπαίνει, κόσμος βγαίνει, διαβάζει, σχολιάζει ή όχι, φεύγει, επανέρχεται κλπ. Από που το βγάλατε ότι οι σχολιαστές έχουν την ηθική υποχρέωση να σας δίνουν λογαριασμό για την οποια απόφαση τους;

Δεν έχω μαντήλι να σας κουνήσω αλλα θα σας κάνω ένα δώρο που νομίζω ότι θα σας αρέσει τρελά: με χαρά σας αφήνω να έχετε την τελευταία λέξη σε αυτήν την κουβέντα που έχει αφήσει τον γάμο και πάει για πουρνάρια - το οποιο νομίζω πρέπει να γίνει και το motto του blog. Enjoy :-))

Φιλικά,
Δέσποινα

LeftG700 είπε...

Φίλη Δέσποινα,


Ευχαριστούμε για την απάντηση. Θα απαντήσουμε αργότερα (είμαι στη μέση ενός ποστ που προσπαθώ να γράψω εδώ και δύο ημέρες). Όμως μπορώ να κάνω μια προδημοσίευση:

Στην απάντησή μας θα ισχυριστώ και θα επιχειρήσω να αποδείξω ότι τα περισσότερα από όσα ισχυρίστηκες μετά την επανεμφάνισή σου εδώ, είναι ολοστρόγγυλες ανοησίες. Επίσης, θα ισχυριστώ καi θα επιχειρήσω να αποδείξω ότι, αν και φεμινίστρια, συμπεριφέρθηκες ως κότα.

Stay tuned. ;-)


Τα λέμε

Κωστής είπε...

φίλε,

εχω μια απορία: με τοσες ενοχές καταφέρνεις και κοιμάσαι χωρίς χάπια ?

Κ.Π.

LeftG700 είπε...

Φίλη Δέσποινα,


Επειδή οι καλοί λογαριασμοί, ακόμα κι αν δεν κάνουν τους καλούς φίλους, κάνουν τουλάχιστον τις καθαρές ανθρώπινες σχέσεις, να αρχίσω με μία επανόρθωση:

Το προηγούμενο σχόλιό μου που απαντούσε στο τελευταίο δικό σου ανακαλείται. Πιο συγκεκριμένα, ανακαλείται ως προς τον τρόπο έκφρασης κι όχι ως προς το περιεχόμενο. Το περιεχόμενο εξακολουθεί να ισχύει, αλλά αυτή τη φορά με την εξής διατύπωση:

Στην απάντησή μας θα ισχυριστώ και θα επιχειρήσω να αποδείξω ότι τα περισσότερα από όσα ισχυρίστηκες μετά την επανεμφάνισή σου εδώ, είναι παντελώς αυθαίρετα, αστήρικτα και ανυπόστατα (ορισμένα και προσχηματικά). Επίσης, θα ισχυριστώ καi θα επιχειρήσω να αποδείξω ότι, αν και φεμινίστρια, δεν επέδειξες την παρρησία, η οποία, τουλάχιστον στη θεωρία, είναι απαραίτητο και επιβεβλημένο να συνοδεύει τον φεμινιστικό λόγο, αλλά κατέφυγες στην υπεκφυγή δια τής αποσιώπησης.

Αφού καθαρίσαμε με αυτά τα οφειλόμενα, προχωράμε στην αποδεικτική διαδικασία. Γιατί, φίλη Δέσποινα, ειδικά στο διαδίκτυο, μπορεί ο οποιοσδήποτε να ισχυριστεί το οτιδήποτε για τον οποιονδήποτε. Υποχρεούται όμως, αν θέλει να είναι στοιχειωδώς σοβαρός και να αντιμετωπιστεί ως τέτοιος από τους συνομιλητές του, να καταθέτει και τα ανάλογα πειστήρια των χαρακτηρισμών του. Αυτό ακριβώς θα κάνω —αυτό που παρέλειψες (ή αδιαφόρησες) να κάνεις εσύ για τους δικούς σου ισχυρισμούς. Λοιπόν:

Μας χαρακτήρισες μπλογκοκεντρικούς και εγωκεντρικούς και έβγαλες το συμπέρασμα ότι παίρνουμε τα πράγματα προσωπικά. Επί τη βάσει ποιου γεγονότος; Επί τη βάσει τού ότι σου απευθύναμε κάλεσμα συμμετοχής στις συζητήσεις εδώ με αφορμή το κείμενο του Κωστή! Μα είναι αυτό απόδειξη μπλογκοκεντρισμού και εγωκεντρισμού;;; Γιατί εδώ εγώ βλέπω μια τερατώδη (αν και πιστεύω ασύνειδη) διαστροφή τής πραγματικότητας. Δηλαδή όποιος ενδιαφέρεται να αποκαταστήσει γραμμές επικοινωνίας με κάποιον άνθρωπο σε ένα μπλογκ, κι αυτό πέραν συμφωνιών και διαφωνιών είναι …μπλογκοκεντρικός και …εγωκεντρικός; Πού σταματάει αυτή η στραμπουλιγμένη έως εξάρθρωσης λογική; Κατ’ αρχήν, γιατί να μην είναι μπλογκοκεντρικός και εγωκεντρικός μόνο και μόνο επειδή έχει μπλογκ; Και γιατί δεν είναι το ίδιο όποιος εκφράζει την άποψή του σε ένα μπλογκ ως σχολιαστής; Κι αυτός την άποψή του δεν εκφράζει; Γιατί να μην είναι κι αυτός εγωκεντρικός; Και παραπέρα: γιατί να μην είναι εγωκεντρικός όποιος εκφράζει οπουδήποτε τη δική του, άποψη; Και γιατί δεν είναι το ίδιο εγωκεντρικός όποιος συμμετέχει στα κοινά με τη φιλοδοξία μάλιστα (τη δική του φιλοδοξία πρώτα και κύρια!) να τα αλλάξει; Πού κλείνει αυτός ο κατάλογος των ‘‘εγωκεντρικών’’ προσωπικοτήτων, φίλη Δέσποινα; Και πώς μπορεί να μείνει έξω από αυτόν τον κύκλο μία σχολιάστρια με το όνομα Δέσποινα και την περσόνα Samsoonah (τι διαβολικές συνωνυμίες με σένα, ε;) που μας ήρθε εδώ πριν κάμποσο καιρό απρόσκλητη, μόνο και μόνο για να πει τη δική της άποψη, σε μία καραμπινάτη εκδήλωση εγωκεντρισμού;

Α, ‘‘ξέχασα’’! —να είναι άραγε αυτό που εσύ λες ότι παίρνουμε την άποψή σου και στην επιστρέφουμε αγνώριστη; Κατέθεσες ένα ‘‘ισχυρό’’ αποδεικτικό τού εγωκεντρισμού που μας δέρνει ανελέητα! Ότι αντί να σκεφτούμε, όπως όλοι οι νορμάλ άνθρωποι, μήπως σου έχει συμβεί κάτι δυσάρεστο (χτύπα ξύλο!), όλος μας ο καημός ήταν να δούμε τι ‘‘παίζει’’ σε σχέση με τις αφεντομουτσουνάρες μας!


ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

LeftG700 είπε...

ΣΥΝΕΧΕΙΑ


Κολοκύθια μετά ριγάνεως, ελαίου Καλαμών και μπαλσάμικου! Δηλαδή, καραπρόσχημα του κερατά! Γιατί ξέρεις πολύ καλά ότι η αποχώρησή σου τον Μάιο οφειλόταν σε ‘‘στράβωμά’’ σου μ’ εμάς και το τσαρδί μας και ξέρεις επίσης πολύ καλά ότι το μήνυμα αυτό —μήνυμα που εσύ φρόντισες επιμελώς να μας στείλεις με την επιδεικτική αγνόηση τού σχολίου μας για την οποία σου καταθέσαμε τα σχετικά πειστήρια— το είχαμε πάρει. (Σιγά το κατόρθωμα! Ακόμα κι ένας μετρίως έξυπνος μαθητής τού δημοτικού θα το έπαιρνε!) Επομένως, η συγκεκριμένη ανάλυση της συγκεκριμένης κατάστασης έδειχνε καθαρά σε έναν σκεπτόμενο με στοιχειώδη λογική (ελπίζω αυτό τουλάχιστον να μου το αναγνωρίσεις!) ότι το πιθανότερο στην περίπτωσή σου ήταν η δυσαρέσκειά σου μ’ εμάς κι όχι κάποια δυσκολία ή ατυχία τής ζωής. Ήταν αυτό που αρνήθηκες να μας αναγνωρίσεις και να παραδεχθείς, αν και σε προσκάλεσα ευθέως να το κάνεις, και είναι αυτό που εξ αιτίας του χάνεις το δικαίωμα να ισχυριστείς πως μίλησες με παρρησία και καλή πίστη.

Αφού ξεμπερδέψαμε με αυτά, προχωράμε στους λόγους για τους οποίους δεν θέλεις να συμμετέχεις σε συζητήσεις εδώ. Είναι δεκτοί και σεβαστοί, φυσικά, αλλά για να τους δούμε λίγο (πράγμα που σημαίνει, εννοείται, ότι θα εξετάσουμε και τα πειστήρια που καταθέτεις για όσα ισχυρίζεσαι).

Διακρίνω τρία σκέλη στους ισχυρισμούς σου. Το πρώτο είναι, ας το πω συνοπτικά, πως είμαστε ‘‘αγύριστα’’ κεφάλια. Το δεύτερο, πως δεχόμαστε μόνο μία λογική, τη δική μας, και πως ακολουθούμε τη μέθοδο του Προκρούστη. Το τρίτο, συναφές και παρεπόμενο του προηγούμενου, πως διαστρεβλώνουμε τους ισχυρισμούς όσων διαφωνούν μαζί μας.

Τα δύο πρώτα τα πετάμε από το παράθυρο χωρίς την παραμικρή τύψη! Γιατί; Γιατί, απλούστατα, είναι επιχειρήματα που μπορεί να επικαλεστεί οποιοσδήποτε εναντίον οποιουδήποτε διαφωνούντος. Μ’ άλλα λόγια, είναι κάτι που κι εμείς θα μπορούσαμε να επικαλεστούμε για σένα. Το θεωρούμε φτηνή ταυτολογία (αφού διαφωνείς κι αφού δεν σε πείθουμε, προφανώς και είσαι αγύριστο κεφάλι, αλλά τι αποδεικνύει αυτό για την ορθότητα των δικών μας απόψεων;) και γι’ αυτό δεν το χρησιμοποιήσαμε για πάρτη μας. Λες να το δεχθούμε εις βάρος μας; Για τόσο κωθώνια μας περνάς;

Το τρίτο σκέλος, αυτό τής διαστρέβλωσης, είναι πιο σοβαρό. Πράγματι, θα μπορούσαμε να διαστρεβλώνουμε τους ισχυρισμούς των συνομιλητών μας. Όπως θα μπορούσαμε και να είμαστε κλέφτες και απατεώνες ή νονοί τής νύχτας και μπράβοι. Γιατί όμως δεν μπαίνεις στον κόπο να μας καταθέσεις έστω και ένα(1!) αποδεικτικό στοιχείο με το οποίο να καταδεικνύεται η σκόπιμη και συνειδητή διαστρέβλωση κάποιου κατ’ αρχήν δικού σου ισχυρισμού; Πού το βρήκες γραμμένο ότι μπορείς να ισχυρίζεσαι κάτι χωρίς να το στηρίζεις με συγκεκριμένο τρόπο και θεμελιωμένο στην πραγματικότητα (εν προκειμένω, στην πραγματικότητα του διαλόγου); Έτσι είναι επειδή έτσι πιστεύεις; —καλοπροαίρετα αλλά λανθασμένα ή σκόπιμα και εκ του πονηρού. Αμ έτσι το ξέρω κι εγώ! Έτσι μπορώ να σε τυλίξω κι εγώ σε οποιαδήποτε κόλλα χαρτί μου καπνίσει! Αλλά έτσι δεν πάει πουθενά το πράγμα. Ή μάλλον, κάπου πηγαίνει: κατά διαόλου!


ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

LeftG700 είπε...

ΣΥΝΕΧΕΙΑ


Για τα υπόλοιπα, συνοπτικές παρατηρήσεις (ήδη έχω γράψει διπλόφαρδο σεντόνι, μη το παρακάνω!):

1) Για πολλά μάς έχουν επικρίνει. Για διαστρέβλωση όμως των ισχυρισμών των συνομιλητών μας όχι. Για παρανόηση, παρεξήγηση, παρερμηνεία, μπορεί. Όχι για διαστρέβλωση.

2) Είναι πολλοί οι λόγοι για τους οποίους ένα μπλογκ δεν συγκεντρώνει πολλούς σχολιαστές. Δεν είναι όμως υποχρεωτικά όλοι εις βάρος των διαχειριστών του.

3) Δεν ‘‘ζητάμε λογαριασμό’’ από τους συνομιλητές μας εδώ. Προσπαθούμε να τους καταλάβουμε. Αν τσακωθείς με τον φίλο σου και σου πει κάποια στιγμή «τι έχεις, γιατί δεν μιλάς;» θα του πεις «άντε ρε από ’κει, που θα σου δώσω και λογαριασμό!»;

4) Είναι πολλές οι περιπτώσεις που αφήνουμε τον τελευταίο λόγο σε συνομιλητές μας. Φροντίζουμε μάλιστα να το δηλώνουμε εκ των προτέρων (συνήθως με την έκφραση «κλείνω από τη μεριά μου αυτό το γύρο […]»). Το έχουμε κάνει ακόμα και σ’ αυτό το θρέντ.

5) Το μότο τού μπλογκ μας δεν είναι σε καμία περίπτωση «ας αφήσουμε το γάμο κι ας πάμε για πουρνάρια». (Είναι εντυπωσιακό πάντως ότι το λες αυτό εσύ, που μπήκες στον κόπο να επανεμφανιστείς εδώ μόνο και μόνο για να ασχοληθείς με τη δική σου περίπτωση αντιπαραθετικά μ’ εμάς, όχι όμως και στον κόπο να αρθρώσεις έστω και ένα(1!) κιχ για την ανάρτηση την ίδια!) Το μότο του μπλογκ μας δεν είναι καν ένα. Είναι τριπλό: α) Φίλε/Φίλη, β) Για να τα λέμε όλα, γ):


Τα λέμε


ΥΓ Σωστά είπες κάποια στιγμή σε αυτή τη συνομιλία μας ότι «είναι πολλά» [αυτά τα οποία θίξαμε εμείς]. Παρά την υπόσχεσή σου ότι θα επανέλθεις για να τοποθετηθείς επ’ αυτών των πολλών, εμείς ελάχιστα είδαμε να καλύπτεις.

ΥΓ2 Κάνοντας μια αναδρομή τής παρουσίας σου εδώ, μου ήρθαν πάλι στο μυαλό δύο σκέψεις τις οποίες θέλω να μοιραστώ μαζί σου:

1) Για να υπάρξουν κυρίαρχοι πρέπει να υπάρξουν υποτελείς

2) Όπως «άλλο Βούδας κι άλλο Κούδας», έτσι κι άλλο φεμινισμός κι άλλο μισανδρισμός… ;-)

Ενη είπε...

Αριστερο Φιλαράκι

Χαρηκα που ανακάλεσες τον "τρόπο εκφρασης" του προηγούμενου σχολίου σου προς τη Δεσποινα.

(παρενθετικα γράφω φιλαράκι, επειδή δεν νομίζω οτι γραφουν 5 φιλαράκια σε ενα κορίτσι, αλλά μαλλον ο ενας,φυσικά)

Λοι-πον

Ολη η "στιχομυθία" Δεσποινας-Λεφτ δεν μοιάζει ουτε με μισογυνισμό ουτε με μισοανδρισμό.
Πιο πολύ μοιαζει με "σύγκρουση" δυο ισχυρών χαρακτήρων εκπροσώπων των δύο φύλων που περισσότερο........ελκονται παρά απωθουνται.

Και επειδή μπορεί να υποθέσει κανείς οτι εισαστε περίπου συνομήλικοι, τα αισθήματα δυο νέων ανθρώπων, (εστω και διαφωνουντες), δεν "κλινουν" προς το "μισος" αλλά πρός την αντίθετη πλευρά.

Ετσι θυμίζει η ολη "συζήτηση" πιο πολύ "ερωτικό καυγα" (σε εισαγωγικά για να μη παρεξηγηθω), παρά διένεξη συνομιλητων επι ενος θέματος.

Το ολον θέμα ειναι για μια μεταξυ σας συζήτηση η οποια αφορουσε εσας και την κουβέντα σας.

Φιλαράκι, θυμασαι οτι εδω με τη Δεσποινα ειχαμε "παιξει" μια παρτίδα πινγκ-πονγκ και με κάποιες 'διευκρινίσεις" εκατέροθεν τα βρήκαμε και εκτοτε μιλάμε ως καλές φίλες φεμινίστριες. (-;

Το ιδιο μπορεί να γίνει και με σας του δυο, να διευκρινιστει τι .....σας χωρίζει;

Πήρα την πρωτοβουλία να αναμιχθω ,απο το δικαιωμα που δίνει ενας δημόσιος διάλογος.

Αν εκανα λάθος, να ζητήσω συγγνώμη και απο τους δυο σας, .........δεν θα το ξανακάνω. Χα.

OverTheHill είπε...

Αγαπητή Ενη,

Για μένα δεν υπάρχει θέμα συγγνώμης, ούτε να το σκέφτεσαι! Όπως λες κι εσύ, παρέμβαση κανεις σε μια δημοσια και ανοιχτή συζήτηση. Σ' ευχαριστώ και το εκτιμώ ιδιαιτερα που βρήκες να πεις δυο κουβέντες για τους χαρακτηρισμούς που εισέπραξα.

Παρόλο που η συμβιβαστική σου παραίνεση δεν απευθυνόταν σε μένα, νιώθω ότι κάτι πρέπει να σου πω αλλα δεν ξέρω τι. Αναγκαστικά, θα επαναληφθώ και θα πω ότι το βρίσκω άσκοπο να συζητώ με τα παιδιά του blog.

Να είσαι καλά,
Δέσποινα

Κωστής είπε...

Αγαπητή μου Ενη,

δεν είναι καλό να στρογγυλεύουμε τα πράγματα.

Δεν λες πρώτα στην συνομιλήτριά σου είσαι κότα και μετά λες αποσύρω τον χαρακτηρισμό αλλά επιμένω στην άποψή μου (που σημειωτέον δεν είχε κανένα επιχείρημα εκτός από την προσωπική υποτίμηση της) και όλα καλά.

Το συμβάν ως προσωπική διαμάχη δεν έχει κανένα ενδιαφέρον έχει όμως ενδιαφέρον ότι δεν ενδιαφέρθηκε κανείς γι αυτό εκτός από σένα και εμένα.

Και έχει σημασία η γενική αδιαφορία γιατί αυτό είναι το γενικό κλίμα της συζήτησης όχι μόνο στα κατεστημένα media αλλά και στα μέχρι σήμερα αντιπολιτευόμενα ...

Ποιο είναι το κλίμα ;

Θα υπερασπιστώ μέχρι θανάτου το δικαίωμά σου να λες την διαφορετική σου άποψη στο τσαρδί μου αρκεί να σέβεσαι το δικαίωμα μου να ορίζω εγώ το θέμα της συζήτησης και να την μεταφράζω όπως βολεύει την δική μου.

Με άλλα λόγια τα "παιδιά" εδώ έχουν το ίδιο πρόβλημα που έχουν όλες οι εξουσίες του κόσμου. Χρειάζονται απελπισμένα μια αντιπολίτευση που να μοιάζει σαν αντιπολίτευση αλλά να μην απειλεί την εξουσία.

Αν έχεις τώρα την απορία γιατί κάνω τον κόπο να γράφω εδώ, είναι γιατί και αυτό που περιγράφω το θεωρώ (δεν θα έλεγα πρόοδο γιατί ουσιαστικά είναι οπισθοχώρηση) σαν ένα αναγκαίο βήμα της εξουσίας μετά το προηγούμενο και πρέπει να κάνουμε την καρδιά μας πέτρα να το αντέξουμε ...

... και επιτέλους μπροστά στην αλαζονεία που έχω φάει στην μάπα τα τελευταία δέκα χρόνια, η αλαζονεία που επιδεικνύουν τα κοκοράκια εδώ είναι σχεδόν χαριτωμένη ...

... τουλάχιστον ώσπου να βρεθούμε με τον Αλέξη πρωθυπουργό.

;-)

καλή σου μέρα

LeftG700 είπε...

Φίλη Ένη,


Ούτε από εμάς υπάρχει θέμα συγγνώμης. Συμφωνώ με τη Δέσποινα και το σκεπτικό της.

Εσύ ξέρεις και από διενέξεις σε άλλα τσαρδιά πως όταν ένιωθα την ανάγκη να ανακαλέσω κάτι, το έκανα. Είναι μία εφαρμογή τού ρητού «επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς»… Αν κρίνω όμως από το σχόλιο της Δέσποινας, η οποία στέκεται στους χαρακτηρισμούς που εισέπραξε και αδιαφορεί για την ανάκλησή τους, σαν αυτή να μη συνέβη ποτέ (ή σαν να συνέβη επειδή η ίδια ή κάποιος άλλος το ζήτησε…), φαίνεται ότι για εκείνη δεν επιτρέπεται να πέσεις. Η θεωρία που θέλει τις γυναίκες πιο δεκτικές στην ιδέα τής αποφυγής των συγκρούσεων δεν επιβεβαιώνεται στην πράξη, στη συγκεκριμένη περίπτωση. Στη συγκεκριμένη περίπτωση η γυναίκα ήμουν …εγώ! —κατά το η μαντάμ Μποβαρί είμαι εγώ...

Όταν έγραφα για μισανδρισμό δεν είχα στο μυαλό μου το μίσος, φίλη Ένη. Για όνομα! Είχα στο μυαλό μου την προκατάληψη και την καχυποψία που σπρώχνει πολλές φεμινίστριες σε επιθετική ή απορριπτική στάση προς το άλλο φύλο.

Ισχυρές προσωπικότητες; Χμ… Δεν ξέρω αν η προσπάθειά μου να εξηγήσω με λεπτομέρειες πού και γιατί διαφωνώ αρκούν για έναν τέτοιο χαρακτηρισμό σε ό,τι με αφορά. Και σίγουρα δεν μου φαίνεται να κολλάει καθόλου στη Δέσποινα, η οποία με το πρώτο ‘‘τρακαρισματάκι’’ (αναφέρομαι στον Μάιο) την έκανε με ελαφρά, πλάγια πηδηματάκια…


Τα λέμε

LeftG700 είπε...

Φίλε Κωστή,


Η αντιπολιτευτική σου διάθεση απέναντί μας σε κάνει όχι μόνο να χάνεις το μέτρο, αλλά και την επαφή με τη στοιχειώδη κοινή λογική.

Πού το είδες γραμμένο ότι μαζί με τους χαρακτηρισμούς πρέπει να ανακαλέσουμε και την …άποψή μας;;; Δηλαδή, για να καταλάβω, αν εμφανιστεί εδώ κάποιος σχολιαστής ή σχολιάστρια και μας πει «είσαστε μαλάκες που προπαγανδίσατε την υπερψήφιση του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές τού Ιουνίου» και μετά ανακαλέσει τον χαρακτηρισμό, εμείς θα πρέπει να του/της πούμε «μη ...στρογγυλεύεις τα πράγματα, πρέπει να ανακαλέσεις συνολικά την άποψή σου»;;;

Πού το είδες να συμβαίνει αυτό που γράφεις ότι σεβόμαστε τη διαφορετική άποψη αρκεί να είναι εντός τού θέματος που ορίζουμε εμείς; Όπως και ο τελευταίος μπλόγκερ, γράφουμε ένα κείμενο και το ανεβάζουμε. Τι πρέπει κατ’ εσέ να κάνει ένα μη εξουσιαστικό μπλογκ; …Δημοσκόπηση μεταξύ των αναγνωστών του για το εκάστοτε θέμα που πρέπει να συζητηθεί;;; Και είδες πουθενά να απαντάμε στα πολλά εκτός θέματος σχόλια (έτσι συμβαίνει στη μπλογκόσφαιρα, πολλά σχόλια είναι εκτός θέματος ή στις παρυφές του) «σόρυ φίλε, αλλά είσαι εκτός θέματος και δεν συζητάμε μαζί σου»;;;

Ώστε χρειαζόμαστε μία αντιπολίτευση αλλά όχι και τόσο αντιπολίτευση ώστε να απειλήσει την εξουσία μας; Και το γράφεις αυτό με αφορμή την περίπτωση της Δέσποινας;;; Δηλαδή, εκείνη μας παρακαλάει να συζητάει εδώ, κι εμείς της το …απαγορεύουμε;;; Τι είναι αυτά που ισχυρίζεσαι;;; Και τι είναι το άλλο, ότι τάχα μεταφράζουμε ό,τι μάς λένε που δεν μας βολεύει σε κάτι άλλο που μας εξυπηρετεί; Γιατί τέτοια κακοπιστία; Δηλαδή, το δικαίωμα στο λάθος (όπου και αν έχουμε λάθος) δεν το αναγνωρίζεις στους άλλους; Δεν καταλαβαίνεις ότι αυτό είναι ο θεμέλιος λίθος για την ολοκληρωτική και απολυταρχική αντίληψη;

Μιλάς για αλαζονεία, βρε Κωστή; …Εσύ μιλάς για αλαζονεία;;; Μα εσύ, εδώ και κάμποσο καιρό, παίρνεις το λόγο μόνο και μόνο για να μας ‘‘αποκεφαλίσεις’’ στην ψύχρα με τον πιο αδίστακτο τρόπο και χωρίς το παραμικρό ίχνος συντροφικού πνεύματος (αλλά με πολλά και ευδιάκριτα ίχνη που δείχνουν ότι είναι σαν να απευθύνεσαι σε ταξικούς εχθρούς…)! Και μιλάς για την …αλαζονεία μας;;;

Και επί τέλους (στο έχουμε ξαναπεί): Δεν καταλαβαίνεις τη μεγάλη και στα όρια τού γελοίου αντίφαση να τα ισχυρίζεται (ανεμπόδιστα) όλα αυτά κάποιος, ο οποίος στο προσωπικό του μπλογκ δεν επιτρέπει τον …παραμικρό σχολιασμό;;;

Θα ρίξει φωτιά ο Νέγκρι και θα σε κάψει!


Τα λέμε

Ενη είπε...

Αριστερά Φιλαράκια,

Αυτή η ανακατωσουρα της "απάντησης στην απάντηση", νομίζω δεν ειναι καθόλου πρακτικός τρόπος για να παρακολουθει κανείς .......τι γραφεται πότε που και απο ποιον σε ενα μπλογκ.

Τεσπα, μιας και σας εξυπηρετει, δεν μου πέφτει λόγος.

Τώρα, στο προκείμενο, δεν μιλησα για συγγνώμη (ισως και η Δεσποινα ετσι το εξέλαβε), ειπα "διευκρινίσεις", ειναι αλλη διαδικασία,

δεν υπάρχει νικητής και ηττημένος, καθένας εκφράζει την αποψη του,ενδεχομένως διατηρει κάποιες επιφυλάξεις του, ομως αφήνει πεδίο ......συνεννόησης μελλοντικης.

Ξερεις κάτι, (και ειχα πει γμτ να μην κάνω φεμινιστικη επιχειρηματολογία),

ο φεμινισμός δεν εχει καμιά σχέση με "την απορριπτικη σταση προς το αλλο φύλο" (δεν ειναι σεξουαλικη διαφορετικη προτίμηση)

ειναι καθολικη απορριπτικη στάση προς ολο το κοινωνικό οικοδόμημα, που δημιουργήθηκε επι αιώνες ερήμην των γυναικων,

με συνέπεια να υπάρχουν, νομοι, νοοτροπίες, ακλονητες γνώμες για την κυριαρχία του ενος φύλου, ειτε ομολογημένες ειτε σε ασυνείδητες καταστάσεις, οπου

το λεγόμενο ισχυρό φύλο αισθάνεται οτι

με τη φυσικη βιολογικη διαφορά δύναμης,

αυτή μπορεί και να ισχύει και στην κοινωνικη θέση του ενος φύλου ως προς το αλλο.

Δεν αναφέρομαι στην πατριαρχία η στη μητριαρχία

αλλά στις εξελιγμένες πλέον δημοκρατικές κοινωνίες, οπου

αυτές οι διαφορετικές αντιλήψεις, εχουν γίνει αντικείμενο μελέτης και απο ανδρες και απο γυναίκες,

με στοχο να εξαλειφθουν, ως κοινωνικα φαινόμενα.
Εν πρώτοις εχουν αλλάξει, σε παγκοσμια κλίμακα, πολλοι νόμοι που διατηρουσαν τις διακρίσεις ( discrimination ), εναντι των γυναικων.

Επίσης εγιναν πολλές ενέργειες για την ισότητα των ευκαιριών, στον τομέα της εργασίας,

και πληθος αλλων αλλαγών

που, πρεπει να το πουμε οφείλονται στους αγώνες πολλων γυναικων και ιδιαιτερα αυτών που ηταν πολιτικοποιημένες και ειχαν αντιληφθει οτι η "γυναικεια απελευθέρωση" ειναι ακρως πολιτικο πρόβλημα.

Τώρα, νομίζω οτι ειπα ηδη πολλά, ας συνεχίσει η Δέσποινα η οποια αλλη σχολιάστρια η σχολιαστής. Χα.

Κωστής είπε...

Λοιπόν φιλαράκια ακούστε:

Μη χτυπιέστε τζάμπα και βερεσέ, καμιά αντιπολιτευτική διάθεση δεν έχω διότι δεν σας είδα ποτέ σαν κυβέρνηση.

Δεν είπα σε σας μη στρογγυλεύετε τα πράγματα, είπα στη φίλη την Ενη να μην στρογγυλεύει (όχι ότι θα της κάνω και κουμάντο) την δική σας κακοήθεια.

λέτε: "αποσύραμε τον χαρακτηρισμό αλλά εμμένουμε στην άποψη" Να τι είπατε:

"Στην απάντησή μας θα ισχυριστώ και θα επιχειρήσω να αποδείξω ότι τα περισσότερα από όσα ισχυρίστηκες μετά την επανεμφάνισή σου εδώ, είναι ολοστρόγγυλες ανοησίες. Επίσης, θα ισχυριστώ και θα επιχειρήσω να αποδείξω ότι, αν και φεμινίστρια, συμπεριφέρθηκες ως κότα."

Συγνώμη, αλλά δεν βλέπω καμιά "άποψη" σ' αυτό το βρισίδι. Εκ των υστερών προσπάθησες να αποδείξεις ότι η δέσποινα "την έκανε με ελαφρά πηδηματάκια" .. αν αυτό κατά την γνώμη σου είναι "άποψη" τότε να πας να κοιταχτείς σε κανένα γιατρό γιατί έχεις πρόβλημα.

Τώρα, όλα αυτά που γράφεις για μένα δεν έχουν καμιά σχέση με αυτά που είπα απευθυνόμενος στην αγαπητή Ενη, είναι "άλλα λέει η θειά μου κι άλλα ακούν τα αυτιά μου".

Επαναλαμβάνεις δύο κακοήθειες που σου έχουν γίνει προσφιλείς:

Η μία είναι επιμένετε να με ονομάζετε αντιεξουσιαστή παρ' όλο που εξήγησα ότι αυτό με προσβάλει. Δεν είμαι αντιεξουσιαστής! Αντιεξουσιαστές αυτοαποκαλούνται ορισμένοι είτε εντελώς απατεώνες είτε εντελώς ηλίθιοι που είναι εναντίον της εξουσίας όσο δεν την έχουν, εκφράζοντας με αυτό τον τρόπο την λιγούρα τους για εξουσία.

Η δεύτερη κακοήθεια είναι ότι επιμένετε να λέτε ότι την κριτική στις αλλοπρόσαλλες δήθεν απόψεις σας που δεν μπορείτε να την ανεχθείτε σας την κάνει κάποιος που:
"στο προσωπικό του μπλογκ δεν επιτρέπει τον …παραμικρό σχολιασμό;;;"

Πρώτα πρώτα οι "Σελίδες Κριτικής" δεν είναι προσωπικό μπλογκ. Τι είναι το λέω εδώ: http://www.critici.gr/PageText.php?text_flag=1&item_id=12
και για να μην κάνετε τον κόπο να διαβάζετε (δεν θα σας χρησιμεύσει σε τίποτα) μεταφέρω ένα απόσπασμα:

"Οι Σελίδες Κριτικής υπήρξαν πριν απ' όλα προϊόν μιας αντίφασης. Από την μια μεριά οι δυνατότητες που δίνει η τεχνολογία και από την άλλη μεριά τα αξεπέραστα εμπόδια που δημιουργεί οποιαδήποτε οργανωμένη συλλογικότητα στην έκφραση του ατομικού λόγου! Η αντίφαση αυτή οδηγεί στο συμπέρασμα ότι οι συλλογικότητες, όπως τις ξέρουμε, έχουν ξεπεράσει τα όρια της χρησιμότητάς τους. Αυτή η αντίφαση ανοίγει έναν μοναδικό δρόμο: την απελευθέρωση του ατομικού λόγου από την καταδυνάστευση των συλλογικοτήτων και η αναζήτηση άλλων μορφών κοινωνικής πλαισίωσης. Αυτό τον δρόμο έχω αποφασίσει να ακολουθήσω με τις Σελίδες Κριτικής στο υπόλοιπο της ζωής μου."

Τον σχολιασμό όχι μόνο τον επιτρέπω αλλά τον ζητάω:

"Οι ΣΕΛΙΔΕΣ ΚΡΙΤΙΚΗΣ ανήκουν στην Αριστερά της Κοινωνικής Βάσης. Επιδιώκουν όμως την δημοσίευση όλων των πολιτικών απόψεων. Για άμεση δημοσίευση σχολίου πατήστε: ΕΔΩ .. Για δημοσίευση άρθρου: admin@critici.gr .. Για προσωπική επικοινωνία: costis@critici.gr"

Όποιος θέλει μπορεί να γραφτεί συνεργάτης και να γράφει κατ' ευθείαν ότι θέλει .. υπό τον όρο ότι θα μου αναγνωρίζει το δικαίωμα να κάνω κριτική στην άποψή του.

Επομένως το "δεν επιτρέπω" είναι αισχρό ψέμα κάποιων που στην ουσία δεν αντέχουν την παραμικρή κριτική στις αλλοπρόσαλλες κοινοτοπίες που γράφουν και προσπαθούν να την αποφύγουν με πλάγιους τρόπους.

Αν θέλετε λοιπόν να δοκιμάσετε την τύχη σας, δεν έχετε παρά να στείλετε τις "απόψεις" σας.

Μέχρι τότε (τον κόκκινο Μάη) εγώ σε σας θα σας αντιμετωπίζω με την σοβαρότητα που αντιμετωπίζετε και σεις την αφεντιά σας .. κάνοντας την πλάκα μου.

OverTheHill είπε...

Παιδιά,

Αφήστε ήσυχους τον Κωστή και την Ενη, τους μόνους ανθρώπους που είχαν το ηθικό ανάστημα να πάρουν θέση σε μια αντιπαράθεση που δεν τους αφορούσε άμεσα αλλα την έκαναν δικια τους: αυτό άλλοι το λένε ανθρωπιά, άλλοι συνείδηση, άλλοι θάρρος, άλλοι τιμιότητα κι άλλοι υπέρβαση του εγώ. Όπως κι αν το ονομάσει κανεις, αν δεν μπορείτε να το αναγνωρίσετε και άρα ούτε να το σεβαστείτε, τότε τουλάχιστον μείνετε βουβοί. Η σιωπή κάνει καλο, δοκιμάστε την.

Δέσποινα

LeftG700 είπε...

Φίλη Δέσποινα,


Απαντώ και ταυτόχρονα κλείνω από τη μεριά μας αυτό το γύρο, ο οποίος και πολύ κράτησε και, δυστυχώς, δεν βοήθησε στο παραμικρό.

Δεν ξέρω τι είναι αυτό που θολώνει την ευθυκρισία σου —‘‘στράβωμα’’, προκατάληψη, ‘‘πόλεμος’’ φύλων, ή κάτι άλλο που δεν μπορώ να υποθέσω—, πάντως, ό,τι κι αν είναι, είναι πολύ. Διότι σε βλέπουμε να γράφεις: Αφήστε ήσυχους τον Κωστή και την Ενη,[...]!!! Τι ακριβώς …‘‘κάναμε’’ στην Ένη και στον Κωστή;;; Εγώ δεν έγραψα παραπάνω προς την Ένη ότι δεν υπάρχει κανένα θέμα συγγνώμης κι ότι συμμερίζομαι την άποψή σου περί δημόσιου διαλόγου κ.λπ., κ.λπ.;;; Είδες πουθενά να της συμπεριφέρομαι άσχημα;;; Και η αντιπαράθεση με τον Κωστή έχει σε κάτι να κάνει με το ότι, στη μεταξύ μας διένεξη, υποστήριξε εσένα και επέκρινε εμάς;;;

Επίσης ανύπαρκτο είναι το ζήτημα που ανοίγεις με τη δήθεν ασέβεια εκ μέρους μου και τη μη αναγνώριση της παρέμβασής τους. Δεν μπορώ να καταλάβω τι από τα όσα έγραψα συνιστά ασέβεια (και θα συνιστούσε αναγνώριση και σεβασμό). Κι αυτό που υπονοείς ως έσχατο όριο (τη σιωπή μας), μου φαίνεται ακατανόητο. Δηλαδή, είμαστε υπό δικαστική απαγόρευση και δεν μπορούμε να παίρνουμε το λόγο ισότιμα με τους άλλους σχολιαστές εδώ;;;

Λάθος και η ερμηνεία που δίνεις στην παρέμβασή τους (συγγνωστό, ιδίως αν οφείλεται σε μικρή εμπειρία από τα διαδραματιζόμενα στη μπλογκόσφαιρα). Δεν είναι ζήτημα ηθικής. Ό,τι χτύπησε άσχημα στην Ένη και στον Κωστή, χτύπησε άσχημα και σε άλλους (συμπεριλαμβανομένης της αφεντομουτσουνάρας μου). Είναι πολλοί οι λόγοι για τους οποίους κάποιος αποφασίζει να μην παρέμβει σε διενέξεις τρίτων και ίσως κανένας από αυτούς δεν έχει να κάνει με μειωμένη αντίληψη ηθικής.

Κλείνοντας: Τσέκαρα τους δηλωμένους αναγνώστες μας (δεν τους εμφανίζουμε στο μπλογκ γιατί δεν μας κάθεται καλά η ‘‘επίδειξη’’ των συμπαθούντων —εσύ θα κρίνεις αν αυτό είναι ‘‘αρσενική’’ ή ‘‘θηλυκή’’ στάση). Πρέπει να είσαι από τους πρώτους (δεν παίρνω όμως και όρκο), άρα πρέπει να ήσουν αναγνώστρια αρκετό καιρό πριν αρχίσεις να σχολιάζεις. Κι ύστερα θυμήθηκα τα λόγια σου στο πρώτο-πρώτο σου σχόλιο (τα γράφω στο περίπου): Μ’ αρέσει εδώ, είναι ήσυχα και μπορείς να συζητάς. Ψάξε λοιπόν να βρεις τι είναι αυτό που σε έκανε να πάρεις στροφή 180 μοιρών και να χαρακτηρίζεις άσκοπη τη συζήτηση με ανθρώπους των οποίων τα κείμενα τα έβρισκες αρκετά ενδιαφέροντα για να ‘‘γραφτείς συνδρομήτρια’’. Και μόνο αυτό το ψάξιμο, ακόμα κι αν δεν έχει άμεσο αποτέλεσμα, θα είναι ένα μεγάλο κέρδος από τις ώρες που σπατάλησες εδώ άσκοπα…


Τα λέμε

LeftG700 είπε...

Φίλε Κωστή,


Δεν έχει πλέον κανένα νόημα ο περαιτέρω απ’ ευθείας διάλογος μεταξύ μας. Επομένως αυτό το σχόλιο είναι το τελευταίο με το οποίο απευθυνόμαστε σ’ εσένα.

Θυμάμαι τα περιστατικά τής πρώτης σου εμφάνισης εδώ. Είχες γράψει κάποιο σχόλιο και όταν σου απαντήσαμε μας ευχαρίστησες θερμά μόνο μια μόνο γι’ αυτό. Επειδή απαντήσαμε! Γιατί, εξηγούσες, όποτε είχες σχολιάσει αλλού κανείς δεν έμπαινε στον κόπο να σου απαντήσει. Μας είχε κάνει εντύπωση και το θεωρήσαμε άλλη μία απόδειξη της κατάντιας της Αριστεράς να μη συζητάει τις διαφωνίες της. Και να που φτάνουμε κι εμείς στο ίδιο σημείο! Να σου δηλώνουμε ότι δεν θα ξανασυζητήσουμε απ’ ευθείας μαζί σου.[*] Πώς συνέβη αυτό;

Συνέβη γιατί έχουμε πλέον πειστεί ότι εσύ δεν έχεις καμία πρόθεση να συζητήσεις για τις διαφωνίες σου. Έχεις κάθε διάθεση να κατακεραυνώσεις, να ‘‘αποκεφαλίσεις’’, να εκμηδενίσεις, να απαξιώσεις, να προσβάλεις, όλα αυτά ναι, σου τα αναγνωρίζουμε ανεπιφύλακτα. Αλλά το να συζητήσεις, όχι! Σε καμία περίπτωση!

Η λεκτική συμπεριφορά σου απέναντί μας έβγαλε στην επιφάνεια ένα από τα απεχθέστερα πρόσωπα της Αριστεράς. Είναι αλήθεια ότι πιο πολύ έχουμε διαβάσει ή ακούσει να μιλάνε γι’ αυτό το απεχθές πρόσωπο, παρά το έχουμε βιώσει. Όμως, μετά την εμπειρία των συζητήσεων μαζί σου, έχουμε κάθε δικαίωμα να λέμε ότι δεν είμαστε πια τόσο φτωχοί σε προσωπικά βιώματα. (Η νέα μας εμπειρία, εσύ, μας έδωσε όμως και μια ικανοποίηση: από τη στιγμή που αρχίσαμε κάπως να καταλαβαίνουμε πού μας πάνε τα τέσσερα, σχηματίσαμε την εντύπωση ότι η άποψη που θέλει τον ‘‘σταλινισμό’’ να ζει και να βασιλεύει μόνο στον Περισσό είναι ένας από τους μεγαλύτερους μύθου που κυκλοφορεί εντός τής Αριστεράς —αλλά και στην κοινή γνώμη. Μπορώ να σου ανακοινώσω με κάθε επισημότητα πως είσαι ένα από τα καλύτερα επιχειρήματά μας για να υποστηρίζουμε πια ότι αυτό δεν είναι απλώς μύθος. Είναι παραμύθα!)

Όχι, φίλε Κωστή, δεν είσαι αντιεξουσιαστής.[**] Αυτό μόνο ένας (ή μία ;-) ) αφελής θα το πίστευε. Η συμπεριφορά σου[***] εδώ δείχνει ξεκάθαρα ότι είσαι στυγνός εξουσιαστής, με καραμπινάτα ολοκληρωτική σκέψη και γνήσια δικτατορική στόφα. Τόσο που με φτάνεις στο σημείο να επαναλάβω (ποιος; εγώ!) τα λόγια τής Σώτης Τριανταφύλλου από το τελευταίο της βιβλίο (απλώς, λίγο παραλλαγμένα): «Εσύ, αν είχαμε κερδίσει στον εμφύλιο, θα μας είχες στείλει σε κανένα Γκουλάγκ!».

Δεν υπάρχει κανένα αισχρό ψέμα σε αυτό που έγραψα ότι δεν επιτρέπεις τον παραμικρό σχολιασμό. Κατ’ αρχήν, στο διαδικαστικό κείμενο δεξιά, μέχρι πριν λίγες μέρες, δεν έγραφες «Για άμεση δημοσίευση σχολίου πατήστε: ΕΔΩ. Έγραφες Για σχόλιο: ΕΔΩ. Όμως εγώ σε όσα άρθρα σου διάβασα δεν είδα κανένα σχόλιο και δεν είδα και καμία φόρμα σχολίων. Το συμπέρασμα που έβγαλα ήταν ότι επιτρέπεις τα σχόλια κατ’ ιδίαν και με την προϋπόθεση ότι αυτός που θέλει να σου πει την άποψή του πρέπει να ρετζιστραριστεί ως συνεργάτης (έχει κάποια διαφορά από τον ελεύθερο σχολιασμό, όπου ο καθένας μπορεί να έρθει και να μας κάνει μισή πεντάρα). Τα συμπεράσματά μου δεν ανταποκρίνονται στα πράγματα; Να το δεχθώ. Με ποιες αποδείξεις (έστω και ενδείξεις) καταλήγεις στο συμπέρασμα ότι είπα αισχρά ψέματα; Είναι αυτό που σου έλεγα και στο προηγούμενο σχόλιο: Για σένα δεν υπάρχει λάθος. Μόνο πρόθεση!



[*] Και να σκεφτεί κανείς ότι πριν λίγο καιρό, όταν, εμμέσως πλην σαφώς, μας κούνησες μαντήλι, σε προσκαλέσαμε να επιστρέψεις. Είδες πόσο επίμονα περιχαρακώνουμε την εξουσία μας απέναντι στον πιο σκληρά αντιπολιτευόμενο τις απόψεις μας σχολιαστή; (Α, ρε Κωστή! Προσεγγίζεις το 100% στην πολιτική τυφλότητα!...)

[**] Αν και δεν καταλαβαίνω γιατί επανέρχεσαι. Σε αυτό το σχόλιο δεν σε αποκαλέσαμε έτσι. Κάναμε μία αναφορά στον Νέγκρι. Ξεκάρφωτη; Ούτε γι’ αστείο! Εσύ δεν έγραψες εδώ ότι έχεις πατήσει στη σκέψη τού Νέγκρι και την πήγες μάλιστα και παραπέρα; Προς τι λοιπόν η αγανάκτησή σου;

[***] Πάντα κρατάμε μία επιφύλαξη για το αν η διαδικτυακή συμπεριφορά ανταποκρίνεται στον πραγματικό χαρακτήρα.


ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

LeftG700 είπε...

ΣΥΝΕΧΕΙΑ


Αντί επιλόγου, μερικά διαδικαστικά ζητήματα:

Κοίτα, δεν έχουμε κανένα πρόβλημα αν θέλεις να έρχεσαι εδώ για να «κάνεις την πλάκα σου».[****] Η Λαϊκή Δημοκρατία μας είναι ανεκτική. Αν δεν έχεις κάτι χρησιμότερο να κάνεις από το να παρενοχλείς ανθρώπους που σου συμπεριφέρθηκαν αν μη τι άλλο συντροφικά, so be it. Όμως, ενδεχομένως, να παρουσιαστούν κάποιες επιπλοκές.

Η μία θα ήταν να συμπεριλάβεις και άλλους σχολιαστές εδώ στην πλάκα σου. Αν κάποιος δεν το ανεχθεί και τσινήσει θα δεις πρώτα μία κίτρινη κάρτα και μετά μία κόκκινη.

Το ίδιο θα συμβεί, αν η πλάκα σου εις βάρος μας εξοργίσει κάποιον σχολιαστή εδώ και καταλήξει αυτό το μπλογκ να ασχολείται κάθε λίγο και λιγάκι με τη συμπεριφορά σου, αντί να συζητάει τα όποια θέματα εισάγουμε προς συζήτηση.

Salus blog suprema lex esto, αν με εννοείς…


[****] Όποτε συμπεριλαμβάνεται σε αυτήν την πλάκα κάποια άποψη που θα θέλουμε να σχολιάσουμε, θα το κάνουμε με γενικό, μη προσωπικής απεύθυνσης σχόλιο.


Over and out

Κωστής είπε...

Παιδιά,

Νομίζω ότι πολύ σωστά το θέσατε επιτέλους το ζήτημα. Σας έχω πει από καιρό ότι δεν θέλετε συζήτηση και συμφωνώ ότι δεν υπάρχει λόγος να παριστάνετε ότι συζητάτε. Κάνετε μια πολιτική δουλειά όπως κάνουμε όλοι, η δουλειά που διαλέξατε να κάνετε είναι καταδικασμένη σε αποτυχία, το έχετε καταλάβει και έχετε ένα άγχος που σας οδηγεί φυσικά στο να βρίζετε και να απειλείτε.

Εντάξει ούτε οι πρώτοι ούτε οι τελευταίοι.

Ο χαρακτηρισμός του σταλινικού με τιμάει ιδιαίτερα. Αυτό που δεν τιμάει την νοημοσύνη σας είναι ότι θεωρείτε σταλινικούς και τους επιτελείς του ΚΚΕ. Εντελώς ανιστόρητοι δηλαδή αλλά δεν με εκπλήσσει.

Τα περί Γκουλάγκ χαρακτηρίζουν εσάς όχι εμένα ... και προσέξτε κάτι, αυτή την χαζομάρα δεν αντιγράφετε από την Σώτη, την αντιγράφετε από τον Καλύβα (καρμπόν) και μέσω αυτού από τον Μακάρθυ, από όπου είδαν το αντισταλινικό φως οι πάντες και η Σώτη και (πράγμα που δεν με εκπλήσσει αν και δεν με ευχαριστεί) δυστυχώς και εσείς.

Το ότι δεν επιτρέπω την κριτική στις απόψεις που εκφράζονται στις Σελίδες Κριτικής συνεχίζει να είναι αισχρό ψέμα. Και επειδή το ζήτημα αυτό το θεωρώ σοβαρό θα μεταφέρω τα λεγόμενά σας στον τόπο του εγκλήματος στις Σελίδες Κριτικής και θα σας απαντήσω εκεί.

Τα υπόλοιπα περί κίτρινων καρτών και ενοχλήσεως των αναγνωστών σας τα θεωρώ προϊόν της αμηχανίας σας ... και περιττό να τα απαντήσω, ας τα κρίνουν οι αναγνώστες σας.

Να είσαστε καλά και σας εύχομαι μετά και από το εμπνευσμένο κείμενο περί χαλυβουργίας πολλές και κερδοφόρες ήττες.

Ανώνυμος είπε...

Που είσαι δάσκαλε Λαυρέντη να θαυμάσεις αυθεντίες

Γιάκοβ


ΥΓ Λέφτηδες , ο γέρο Γιάκοβ δεν ενοχλείται με τη παρουσία του Κωστή, αντίθετα βυθίζεται ( αύτανδρος ) στα νάματα του διαλεκτικού υλισμού