«Μερικοί σύντροφοι είναι τόσο χοντροκέφαλοι, ώστε είναι ικανοί, προκειμένου να έχουν δικό τους ολόκληρο το κλαδί πάνω στο οποίο καθόμαστε όλοι μας, να το πριονίζουν!».*

*Όπως μας ενημέρωσε ο ανταποκριτής μας στη Μόσχα, τη δήλωση αυτή φέρεται να έκανε, σύμφωνα με ευρέως διαδοθείσες —πλην ανεπιβεβαίωτες— φήμες, ο Влади́мир Ильи́ч Улья́нов (Ле́нин), όταν, ξεφυλλίζοντας τον παγκόσμιο τύπο, έπεσε πάνω σε μερικά άρθρα τής Αυγής (αλλά και σε ένα τού Πριν).

ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ είναι διεθνούς έκτασης και πιο παλιό κι από τις λάσπες: Πολύ συχνά, οι ιδεολογικές αντιπαραθέσεις και αντιπαλότητες μεταξύ τών διαφόρων αριστερών κομμάτων, οργανώσεων, τάσεων και ρευμάτων εκτρέπονται σε αλληλοκατηγορίες που, ανεξάρτητα από την ιδιαίτερη στόχευσή τους και τους επιδιωκόμενους σκοπούς, πλήττουν την πάσα όλη Αριστερά. Ένα από τα καλύτερα εγχώρια παραδείγματα αυτού του φαινομένου, το οποίο τροφοδοτούν όλες ανεξαιρέτως οι εκφάνσεις τής Αριστεράς, είναι οι εδώ και πάνω από δύο χρόνια επικρίσεις που εκτοξεύονται προς το ΚΚΕ για τις απολύσεις εργαζομένων ή για τις μειώσεις μισθών που γίνονται στις επιχειρήσεις μαζικής επικοινωνίας και, γενικότερα, διαφώτισης και προπαγάνδας, τού κόμματος.

Δεν είναι η πρώτη φορά που μας απασχολεί αυτό το παράδειγμα προς αποφυγή. Η πρώτη φορά ήταν το φθινόπωρο τού 2010. Τότε, με αφορμή πάλι κάποιες απολύσεις στην Τυποεκδοτική, είχαμε αναρτήσει μια σειρά από άρθρα, ξεκινώντας από αυτό, συνεχίζοντας με αυτό, και κλείνοντας με κάποια συμπεράσματα εδώ κι εδώ. Συνιστούμε θερμά να τα διαβάσετε. Κυρίως γιατί ξεκαθαρίζουν από τη μεριά μας μια και καλή το πώς βλέπουμε το ζήτημα με τις κομματικές επιχειρήσεις (οποιουδήποτε κόμματος!) σε συνθήκες καπιταλισμού και δή σε συνθήκες γενικευμένης κρίσης. Και δευτερευόντως γιατί θα έχετε την ευκαιρία να απολαύσετε μία ‘‘μαγική’’ εικόνα. Όπου, θα δείτε εμάς τους ‘‘οπορτουνιστές’’ (και, πιθανόν, παραμάγαζο της ...ΕΥΠ!), να επικρίνουμε, μεταξύ άλλων, και τον πιο Κουκουέ από τους Κουκουέδες τής ελληνικής μπλογκόσφαιρας (πιο Κουκουέ δεν γίνεται: σε χρησιμοποιούν αντί στόκου με θαυμάσια αποτελέσματα!) για τις θέσεις του σχετικά με το ζήτημα. Θέσεις παραπλήσιες με αυτές τής ...αναρχοαυτόνομης εφημερίδας Κόντρα, σύμφωνα με τις οποίες ο Περισσός είναι στην ‘‘πραγματικότητα’’ Περισσός ...ΑΕ και κατοικείται από συγνούς καπιταλιστές![1] Λεπτομέρειες επί όλων αυτών (και άλλων τινών) προσεχώς. Όταν θα καταπιαστούμε με την ανάλυση της πολιτικής αγυρτείας που εμφανίζεται με τη μάσκα τού λενινισμού...

Η δεύτερη φορά ήταν στις αρχές αυτού τού χρόνου, όταν το ΚΚΕ υπέβαλε αίτηση για την υπαγωγή τής Τυποεκδοτικής στο άρθρο 99.

Η τρίτη είναι το σημερινό σημείωμα.

ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ, 19 Δεκεμβρίου, ο Ριζοσπάστης προανήγγειλε επικείμενες απολύσεις από την εφημερίδα (υπενθυμίζουμε ότι πρόσφατα ο 902, ο τηλεοπτικός σταθμός τού κόμματος κατέβασε ρολά) καθώς και μείωση του αριθμού των στελεχών πλήρους κομματικής απασχόλησης —για προφανείς λόγους προτιμούμε αυτόν τον όρο από τον καθολικά χρησιμοποιούμενο επαγγελματικά στελέχη. Με όλες τις φυσιολογικές επιφυλάξεις,[2] προσυπογράφουμε το άρθρο. Τα έχουμε εξηγήσει αναλυτικά στις αναρτήσεις που αναφέρουμε παραπάνω. Εδώ θα συνοψίσουμε:

1. Κομματικές επιχειρήσεις και στελέχη πλήρους κομματικής απασχόλησης είχαν όλα τα ΚΚ και γενικά όλα τα αριστερά κόμματα τού κόσμου από ένα επίπεδο μαζικότητας και πάνω· επίπεδο που το ΚΚΕ έχει ξεπεράσει προ πολλών δεκαετιών. Όλα αναγκάστηκαν κάποια στιγμή να καταφύγουν σε μέτρα εξοικονόμησης πόρων που συμπεριελάμβαναν μειώσεις μισθών και απολύσεις στελεχών και εργαζομένων.

2. Κανένα αριστερό κόμμα δεν μπορεί να στηριχτεί αποκλειστικά και μόνο στην εθελοντική και μη αμειβόμενη εργασία, αν θέλει να διευρύνει την επιρροή του.

3. Κανένα αριστερό κόμμα σε συνθήκες καπιταλισμού δεν μπορεί να κηρύξει τον καπιταλισμό νεκρό, ειδικά για τις δικές του επιχειρήσεις. («Τα άτομα κάνουν την ιστορία τους, αλλά δεν την κάνουν ακριβώς όπως την επιθυμούν δεν την κάνουν κάτω από τις περιστάσεις που επιλέγουν οι ίδιοι , αλλά κάτω από τις περιστάσεις που αντιμετωπίζουν και δίνονται και διαβιβάζονται άμεσα, από το παρελθόν.» – Παππούς Κάρολος) Η κοινότητα της Νέας Αρμονίας τού ουτοπιστή Robert Owen και της Marinaleda στην Ισπανία είναι χρήσιμα για το φωτισμό τού δρόμου. Δεν είναι όμως ο δρόμος!

4. Σε οποιοδήποτε τρόπο παραγωγής και γενικότερα κοινωνικοοικονομικό σύστημα, η παραγωγή προηγείται της διανομής. Συνεπώς, ακόμα κι αν η Ελλάδα ήταν Σοσιαλιστική Δημοκρατία, η διανομή θα παρακολουθούσε τα ανοδικά και καθοδικά ρεύματα της παραγωγής. Πιο ακραία, για να τελειώνουμε: Το ίδιο θα συνέβαινε και στην πιο υποδειγματικά λειτουργούσα κολεκτίβα (ή αναρχικό κοινόβιο). Η μειωμένη παραγωγή θα επέφερε μειωμένη διανομή. Period.

ΤΙΠΟΤΕ ΑΠΟ όλα τα παραπάνω δεν υπάρχει ούτε ως υποψία σκέψης στην αρθρογραφία τής Αυγής. Κι ας μη σχετίζονται αποκλειστικά με το ΚΚΕ παρά μόνο θέσει. Γιατί φύσει, όπως προείπαμε κι όπως έχει καταγράψει η Ιστορία, αφορούν σε κάθε αριστερό κόμμα. Με πρώτο και καλύτερο τον ΣΥΡΙΖΑ (λέγε με μάλλον ΣΥΝ) που έχει τον δεύτερο κομματικό μηχανισμό μετά το ΚΚΕ.[3] Αντίθετα, π.χ., υπάρχουν τίτλοι τού τύπου «Ριζοσπάστης»: Το κόμμα πάνω απ’ όλα ή  Απολύσεις στον «Ριζοσπάστη» κι από πίσω ‘‘μπίζνες’’ το ΚΚΕ, στους οποίους δεν ξέρεις τι να πρωτοθαυμάσεις: την ανοησία ή την ύπουλη διαστρέβλωση! Και στο ‘‘ψαχνό’’ τών άρθρων, σχεδόν αράδα παρά αράδα (ακόμα και σ' αυτό, το πιο ‘‘δημοσιογραφικό’’) η τεχνηέντως —ή λιγότερο τεχνηέντως— καλλιέργεια και υποβολή τής ιδέας: τι Μπόμπολας, τι ΚΚΕ![4]

Δεν ξέρουμε αν και πόσοι υπάρχουν που θεωρούν ότι όλα αυτά αντιστοιχούν σε κάποιου είδους ...ιδεολογικοπολιτική αντιπαράθεση! Η θλιβερή πραγματικότητα είναι πως πρόκειται για σκουπίδια! Σκου-πί-δια! Πολύ περισσότερο που δεν είναι ούτε μία ούτε δύο ούτε τρεις οι απεργίες και οι στάσεις εργασίας των εργαζομένων στον ραδιοσταθμό του ΣΥΝ Κόκκινο 105,5 για καθυστερήσεις καταβολής μισθών (ας μην αναφερθούμε σε όσα έχουν ακουστεί για ασφαλιστικές εισφορές).[5] Κι επειδή δεν είμαστε σκουπιδοφάγοι, κι επειδή έχουμε δώσει συνολικά ουκ ολίγα ευρώ για να αγοράζουμε την Κυριακάτικη Αυγή τα τελευταία δέκα περίπου χρόνια, δεν έχουμε τον παραμικρό δισταγμό να τα επιστρέψουμε συστημένα και στην Αγγέλα Νταρζάνου που τα υπέγραψε, και στους Διευθυντές σύνταξης Σταύρο Καπάκο & Κωστή Νικολακάκο που τα ενέκριναν «ως έχει», και στον Διευθυντή τής εφημερίδας Νίκο Φίλη που τα ευλόγησε! Καλοφάγωτα![6]

ΜΑΣ ΕΞΕΠΛΗΞΑΝ τα όσα διαβάσαμε στην Αυγή; Με το χέρι στην καρδιά, όχι. Αντίθετα όμως, και το λέω πάλι με το χέρι στην καρδιά, αλλά με βαριά την καρδιά αυτή τη φορά, μας εξέπληξε και μας απογοήτευσε η σύντομη αναφορά που έκανε το Πριν, η Κυριακάτικη εφημερίδα τού Νέου Αριστερού Ρεύματος (ΝΑΡ), στο τελευταίο, Χριστουγεννιάτικο φύλλο του.

Παίρνοντας αποστάσεις (δια του μη σχολιασμού) από τις εξηγήσεις που έδωσε το ΚΚΕ, ο ανώνυμος αρθρογράφος κατέληγε:

«Όσο βέβαια το ΚΚΕ εισπράττει την παχυλή κρατική επιχορήγηση από τον προϋπολογισμό και δεν στηρίζεται αποκλειστικά στα μέλη και τους φίλους του, θα είναι υπόλογο για την οικονομική διαχείριση και κάθε αντεργατική επιλογή στο πλαίσιο της εξορθολογικοποίησης των εξόδων».

Είχαμε την εντύπωση ότι οι σύντροφοι του ΝΑΡ μπορούν καλύτερα να προφυλάσσουν το κλαδί στο οποίο καθόμαστε όλοι και να μη το πριονίζουν. Και, αν μη τι άλλο, ότι είναι σε θέση τουλάχιστον να μην υποπίπτουν σε τέτοια κραυγαλέα λάθη (πολιτικής) λογικής:

Αν το ΚΚΕ στηριζόταν «αποκλειστικά στα μέλη και τους φίλους του», δεν θα ήταν υπόλογο για την οικονομική διαχείριση των οικονομικών πόρων του;;; Και τότε δεν θα υπήρχε ζήτημα με τους απολυμένους εργαζόμενους;;;

Μήπως κάτι πάει στραβά εδώ; Και μήπως αυτό το οποίο πάει στραβά είναι το χαλί που φουσκώνει, εξ αιτίας τού προβλήματος (υστέρηση παραγωγής = μείωση των προς διανομή διαθέσιμων) που κρύφτηκε από κάτω του;

[1] Τώρα βέβαια που έχει ‘‘ανανήψει’’ και έχει έρθει στον ‘‘ίσιο’’ δρόμο μάς τα λέει αλλιώς. Αλλιώς, αλλά με την ίδια πολιτική ρηχότητα που χαρακτηρίζει πολλές φορές τη σκέψη του —συνήθως σε περιστάσεις κατά τις οποίες το θέμα είναι εκτός διδαχθείσας ύλης και τα σκονάκια τής θεωρίας τού είναι άχρηστα. Για του λόγου το αληθές: χρησιμοποιεί την καραμπινάτη ανικανότητα των ανθρώπων που διευθύνουν τη Σύγχρονη Εποχή να εξυπηρετήσουν ηλεκτρονικά τούς πελάτες τους, και επομένως να αυξήσουν τα έσοδα της συγκεκριμένης επιχείρησης επ’ ωφελεία τών θεμιτών στόχων που εξυπηρετεί, ως ...απόδειξη του μη καπιταλιστικού χαρακτήρα τών κομματικών επιχειρήσεων!!! Λες κι αυτό είναι η απόδειξη!!! Πού να το πεις ότι έλλογο όν, και δη πανεπιστημιακού επιπέδου, ‘‘σκέπτεται’’ έτσι και να σε πιστέψουν!;

[2] Δεν διευθύνουμε εμείς τις επιχειρήσεις τού ΚΚΕ, ούτε α οικονομικά του. Επομένως: Έχει εξαντληθεί κάθε άλλο ισοδύναμο μέτρο που θα εξασφάλιζε τη μείωση των εξόδων, χωρίς απολύσεις; Στο άρθρο τού Ριζοσπάστη που αναγγέλλει τα μαντάτα δίνεται η διαβεβαίωση πως ναι. Ελπίζουμε να είναι έτσι. Κι ακόμα —χωρίς όμως ελπίδες εδώ: Γιατί το ΚΚΕ δεν φρόντισε ποτέ για ένα ειδικό κομματικό Ταμείο Ανεργίας (με τη συνεισφορά τών εργαζομένων στις επιχειρήσεις του); Μια τέτοια κίνηση και τους απολυμένους θα ανακούφιζε κάπως, αλλά και θα αύξανε το βαθμό προστασίας τού κόμματος από την αστική προπαγάνδα. Άμα όμως απασχολεί κανείς από το πρωί ως το βράδυ όλο το μυαλό του για να δει πώς θα αντιμετωπίσει τον αριστερό και δεξιό ‘‘οπορτουνισμό’’, πού να του περισσέψει για τέτοιες ‘‘ανόητες’’ ιδέες...

[3] Τώρα μάλιστα τον διευρύνει. Ίσως μέσα στη χαρά τής διεύρυνσης να ξεχνάει πως ο καιρός έχει γυρίσματα για όλους. Όχι μόνο για το ΚΚΕ...

[4] Ποιοι το υπονοούν αυτό; Οι κατά τα άλλα πρώτοι στην καταγγελία των ισοπεδωτικών απλουστεύσεων τύπου «Τι Πλαστήρας, τι Παπάγος»!!! Ευτυχώς που έσωσε κάπως την τιμή τους ο προσκείμενος στον ΣΥΡΙΖΑ Πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ Δημήτρης Τρίμης ο οποίος δήλωσε: «ούτε το ΚΚΕ, ούτε η διοίκηση του Ριζοσπάστη είναι εργοδότες σαν όλους τους άλλους [...] δεν εξομοιώνονται με τις αστικές κερδοσκοπικές επιχειρήσεις».

[5] Χώρια τις καταγγελθείσες και μηδέποτε διαψευσθείσες ‘‘ομορφιές’’, μερικές εκ των οποίων σε κάνουν να θέλεις να τραβήξεις πιστόλι!

[6] Ήμουν έτοιμος να στείλω την ίδια ευχή και στην ηγετική ομάδα τού ΣΥΡΙΖΑ. Ευτυχώς, με προφύλαξε από αυτό το τεράστιο και ασυγχώρητο λάθος κάποιος από την παρέα: «Ξεχνάς, ρε γραφιά, ότι η Αυγή δεν είναι σαν τον Ριζοσπάστη; Ξεχνάς ότι δεν είναι όργανο καμιάς Κεντρικής Επιτροπής, αλλά απολύτως ανεξάρτητη;». Γι’ αυτό είναι οι φίλοι! Για να σε σώζουν από τέτοια τραγικά ολισθήματα!

Η εικόνα, από το guardian.co.uk (Sipa Press/Rex Features).