‘‘Σταλινισμός’’; Ποιος ‘‘σταλινισμός’’; Για καλπάζουσα εκφυλιστική αλλοίωση της πολιτικής σκέψης πρόκειται!

ΟΠΩΣ ΦΑΙΝΕΤΑΙ καθαρά στη φωτογραφία, γέλασε ακόμα και το παρδαλό κατσίκι υπό ορθοδοντική θεραπεία με τις αντιδράσεις ένιων άγρυπνων φρουρών τού Κόμματος (ένα είναι το Κόμμα!) στην πρόσφατη ανάρτηση της 30^ης Νοεμβρίου. Όπου, τι έγινε εκεί; Έγινε το εξής απλό:

Προκειμένου να υπογραμμίσουμε τη διαφωνία μας για τη ‘‘σοφή’’ ενέργεια κάποιου δημοτικού σύμβουλου του Πειραιά εκλεγμένου υπό τη σημαία τού ΣΥΡΙΖΑ να συναινέσει στην πρόταση της δεξιάς πλειοψηφίας τού Βασίλη Μιχαλολιάκου, σύμφωνα με την οποία το ΚΚΕ έπρεπε να αποκαθηλώσει την επιγραφή με το όνομα του κόμματος και το σφυροδρέπανο γιατί ήταν λέει ‘‘παράνομη’’, αλλά και προκειμένου να καταδείξουμε για μία ακόμα φορά τις απίθανες ‘‘ομορφιές’’ που καταγράφονται ένθεν κακείθεν στις διάφορες φάσεις τού ενδοαριστερού εμφυλίου —‘‘ομορφιές’’ που δεν χαρακτηρίζουν μόνο το ‘‘σταλινικό’’ στρατόπεδο, όπως θέλουν να βαυκαλίζονται πολλοί και διάφοροι, αλλά και το ‘‘αντισταλινικό’’—, πιάσαμε το σχετικό καταγγελτικό άρθρο τού Ριζοσπάστη και το γυρίσαμε τα μέσα έξω! Αλλάξαμε δηλαδή ονόματα και διευθύνσεις και μεταθέσαμε αμοιβαία το ΚΚΕ με τον ΣΥΡΙΖΑ στο συγκεκριμένο περιστατικό, παραπέμποντας, φυσικά, και στο αυθεντικό δημοσίευμα του Ρίζου, για την αποκατάσταση της πραγματικότητας.   

Τι υπαγόρευσε αυτή τη χοντρή ειρωνεία; Την υπαγόρευσε μόνο η ενέργεια ενός δημοτικού σύμβουλου; Όχι βέβαια. Δυστυχώς, οι περιπτώσεις στις οποίες αποδεικνύεται ότι πολλά από τα στελέχη τής όλης Αριστεράς διαθέτουν πολιτική σκέψη επιπέδου αμοιβάδας μπορούν να γεμίσουν τις σελίδες τού Χρυσού Οδηγού. Δεν θα μπαίναμε στον κόπο, αν βρίσκαμε στις σελίδες των κεντρικών δημοσιογραφικών οργάνων του ΣΥΡΙΖΑ (μάλλον τού ΣΥΝ, αλλά, τέλος πάντων, ας μη το κάνουμε θέμα…) έστω και πέντε επικριτικές αράδες. Φευ… δεν βρήκαμε ούτε άνω τελεία! Κιχ δεν ακούστηκε! Ούτε καν ως απλή καταγραφή συμβάντος. Για να επιβεβαιωθεί βέβαια για πολλοστή φορά, ότι δεν είναι μόνο ο Ριζοσπάστης που ‘‘ασφαλώς’’ δημοσιεύει όλες τις ειδήσεις, αλλά υπό την ‘‘προϋπόθεση’’ να συμφέρουν το κόμμα το λαό…

ΤΙ ΠΕΡΙΜΕΝΑΜΕ από την ανάρτηση; (σημειωτέον: σκαρφάλωσε στο Top Ten τού μήνα πριν συμπληρώσει 48 ώρες και βαδίζει ακάθεκτη για το Top Ten τού blog).

Κατ’ αρχήν περιμέναμε, ιδίως από τη στιγμή που διαπιστώθηκε ότι σκοράριζε καλά στην αναγνωσιμότητα, να εμφανιστούν εδώ δυο-τρεις οπαδοί τού ΣΥΡΙΖΑ από τους πολλούς ‘‘περαστικούς’’ που τη διάβασαν και να συμμεριστούν το περιεχόμενο της κριτικής μας (ακόμα κι αν δεν συμμερίζονταν τη μορφή της). Αποδείχτηκε πως ήταν σαν να περιμέναμε τον Γκοντό! Και ευτυχώς, ευτυχώς για τον ΣΥΡΙΖΑ, που κατατέθηκαν δύο τέτοια σχόλια από θετικά διακείμενους απέναντί του. Ήταν βέβαια από τους συνήθεις ‘‘υπόπτους’’, για τους οποίους δεν είχαμε την παραμικρή αμφιβολία ότι δεν τους εκφράζουν τέτοιου τύπου ‘‘ομορφιές’’ σαν αυτή τού Συριζαίου σύμβουλου. Έστω. Απ’ το ολότελα…

Κατά δεύτερον, περιμέναμε κάποια σχόλια από φίλους τού ΚΚΕ, τύπου «καλώς τα τά παιδιά!», ή «τώρα ξυπνήσατε;» ή «δεν σας τα λέγαμε εμείς;» και τέτοια. Εναλλακτικά, καλόπιστα σχόλια απορίας: «Ρε σεις, τελικά τι βιολί βαράτε;». Βέβαια, βαθιά νυχτωμένα σχόλια θα ήταν: δεν είναι η πρώτη φορά που βγαίνουμε στα κεραμίδια για να επικρίνουμε πλευρές τής πολιτικής τού ΣΥΡΙΖΑ, κι από την άλλη, το τι βιολί βαράμε δεν μπορούν να το ακούσουν μόνο οι κουφοί (ή οι εθελόκουφοι!). Εν πάση περιπτώσει και ασχέτως αυτών, θα ήταν καλοδεχούμενα, αφού θα αναγνώριζαν έμπρακτα την κριτική διάθεση του ιστολογίου προς πάσα αριστερή κατεύθυνση και θα επικύρωναν την ανεξαρτησία γνώμης που προσπαθούμε να διαφυλάσσουμε. Έτσι, η ταμπέλα τού ‘‘συριζικού’’ blog που για πολλούς φίλους τού ΚΚΕ κρέμεται έξω από το τσαρδί μας, αν δεν αποκαθηλωνόταν, τουλάχιστον θα ξεθώριαζε. Φευ, κι εδώ διαψευστήκαμε οικτρά! Απεδείχθη ότι οι φίλοι τού ΚΚΕ δεν ‘‘μασάνε’’ με τέτοια ‘‘τερτίπια’’!

ΑΝΤΙ ΑΥΤΩΝ που περιμέναμε εμείς, μας προέκυψε μία ‘‘ρωμαλέα’’ κριτική, σύμφωνα με την οποία, στην καλύτερη περίπτωση, δεν φροντίσαμε να αποκλείσουμε την πιθανότητα η ανάρτηση να εκληφθεί κυριολεκτικά με αποτέλεσμα να …συκοφαντηθεί το ΚΚΕ!

Έλα Κάρολε και Βλαδίμηρε και όλοι οι Αγίοι! Τι κι αν δίναμε σε link το σχετικό άρθρο τού Ρίζου! Τι κι αν όταν κάναμε την ανάρτηση το γεγονός είχε γίνει γνωστό από την προπροηγούμενη ημέρα από το 902.gr! Τι κι αν το είχε γράψει ήδη ο Ριζοσπάστης από την προηγούμενη! Τι κι αν είχε δημοσιοποιηθεί ευρέως από Κουκεουέδικα blogs (κάντε μια αναζήτηση!) και ειδησεογραφικά sites, όπως το enikos.gr ή στα blogs τού zougla.gr! Τι κι αν το είχε σχολιάσει η Λιάνα Κανέλλη από την Παρασκευή το μεσημέρι στην εβδομαδιαία δημοφιλή εκπομπή της στο Real FM, τον πρώτο σε ακροαματικότητα ραδιοφωνικό σταθμό στην Ελλάδα! Τι κι αν στην Ελληνοφρένεια έκαναν πάρτι! —δεν τους άκουσα, αλλά κρίνω τελείως περιττό να το τσεκάρω: εδώ δεν χάνουν το πήδημα του ψύλλου, θα έχαναν κοτζάμ καμήλα;

Τι κι αν έτσι είχε η κατάσταση, όταν ανεβάζαμε το συγκεκριμένο post! Ο  πρώτος-πρώτος σχολιαστής, οπαδός τού ΚΚΕ προφανώς, αναρωτήθηκε αν είμαι «λίγο τής πλάκας», αφού δεν σκέφτηκα την πιθανότητα να μην κλικάρει κάποιος το link τού Ριζοσπάστη κι έτσι να πάρει την ανάρτηση κατά γράμμα (δεν σκέφτηκε όμως ο ίδιος ότι, ακόμα και σε μία τέτοια υποθετική και απίθανη περίπτωση, η σχετική κουβέντα που θα έκανε με τον περίγυρό του θα του έδινε να καταλάβει, και μάλιστα πιο έντονα, το σωστό μήνυμα που στέλναμε…) Κι ένας άλλος —συνομιλητής μας εδώ από καιρού εις καιρόν—, αναρωτήθηκε τι ακριβώς θέλαμε να πούμε οι ‘‘ποιητές’’ με την ανάρτηση: κάναμε άραγε κριτική στον ΣΥΡΙΖΑ ή …πετάγαμε τη μπάλα στην κερκίδα; (!!!)

ΣΕ ΤΙ ΟΦΕΙΛΕΤΑΙ μία τέτοια αντίδραση; Ήδη το έχουμε πει καθαρά και ξάστερα από τον τίτλο μας κιόλας: Οφείλεται σε καλπάζουσα εκφυλιστική αλλοίωση της πολιτικής σκέψης. Πού στηρίζουμε τη γνωμάτευση, για την οποία και σκίζουμε τα διπλώματά μας αν δεν είναι σωστή; Στο εξής:

Οι φίλοι μας, προκειμένου να μη δεχθούν την ειλικρίνεια της κριτικής μας και αιφνιδιασμένοι από τη χοντρά ειρωνική της μορφή, προτίμησαν να την υπονομεύσουν εμμέσως πλην σαφώς, επικαλούμενοι παιδαριώδη επιχειρήματα. Και γιατί ζοριζόντουσαν να δεχθούν την ειλικρίνειά μας; Γιατί, απλούστατα, δεν ήθελαν να επικυρώσουν την ανεξαρτησία τής γνώμης αυτού τού ιστολογίου και την κριτική διάθεσή του προς κάθε αριστερή κατεύθυνση ανεξαιρέτως, όπως γράφαμε παραπάνω. Έτσι, προτίμησαν να παρουσιαστούν ως έχοντες περίπου IQ ραδικιού, παρά να δεχθούν το προφανές. Ε, αυτό ακριβώς είναι η καλπάζουσα εκφυλιστική αλλοίωση της πολιτικής σκέψης! Να προτιμάς να εμφανίζεσαι ως σχεδόν διανοητικά καθυστερημένος, από το να αναγνωρίσεις ειλικρινείς προθέσεις σε κάποιον, με τον οποίο διαφωνείς ιδεολογικοπολιτικά πάνω σε ζητήματα που διχάζουν την Αριστερά (έχοντας μάλιστα και προσδοκίες ότι θα είσαι πειστικός απέναντι σε τρίτους ‘‘ουδέτερους’’ που τυχόν παρακολουθούν!).   

Για να είμαστε όμως δίκαιοι, ένα ελαφρυντικό το έχουν: Όταν έχεις καταλήξει να πιστεύεις ότι έχεις καθήκον να υπερασπίζεσαι ακόμα και τη μεγαλύτερη πολιτική αρλούμπα, φτάνει αυτός που την αμολάει να είναι «του Κόμματος», πώς να δεχθείς ότι υπάρχουν άνθρωποι που δεν διστάζουν να ασκήσουν τη βιαιότερη κριτική, ακόμα και στη μάνα τους την ίδια; Πώς να συμφιλιωθείς με το γεγονός ότι, ενώ εσύ έχεις παραιτηθεί από την κριτική σκέψη, υπακούοντας σε τερατώδεις διαστρεβλώσεις εννοιών και ιδεών, υπάρχουν άλλοι που «ό,τι και να είναι τ’ άστρα, αυτοί τη γλώσσα τους τούς βγάζουν»; Πώς να αντιμετωπίσεις το ενδεχόμενο, ειδικά αν έχεις μια κάποια ηλικία, ότι είναι πολύ πιθανό να έχεις κάνει λάθος κάπου στις πράξεις και πρέπει να τις ξανακάνεις απ’ την αρχή; Μπορεί να μην είναι αδύνατον να κάνεις όλες αυτές τις υπερβάσεις, σύμφωνοι. Δεν είναι όμως κι εύκολο, για να τα λέμε όλα...

ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ εύκολο να υποθέσει κανείς, δεν θα ασχοληθούμε με τους εκπροσώπους τής φράξιας τών Ούγκα Μπούγκα, τους χουλιγκάνους τού ΚΚΕ που ήρθαν εδώ για να κραυγάσουν σαν Κινγκ Κονγκ και να τιποτολογήσουν. Να πούμε μόνο δύο πράγματα.

Το ένα: Παρόμοια λογική και συναισθήματα με αυτά που αναλύσαμε βρίσκονται πίσω και από τα δικά τους σχόλια. Απλώς, επειδή τούς είναι απολύτως αδύνατο να κάνουν τέτοιες διανοητικές επεξεργασίες, λειτούργησαν μόνο με το γυμνό ένστικτο: ακριβώς όπως οι μαϊμούδες.

Το άλλο: Έχουν κι αυτοί ένα ελαφρυντικό. Κατά τα φαινόμενα, έχουν περάσει από τη γνωστή, πανεπιστημιακού επιπέδου κομμουνιστική ‘‘διαπαιδαγώγηση’’ του ελληνικού διαδικτύου…

Η εικόνα, από το reportaznet.blogspot.gr