Όχι, δεν καλούμε κανέναν «στα όπλα»! Ο
ταξικός πόλεμος δεν είναι προσωπική βεντέτα. Καλούμε όμως την Αριστερά να βρει
με ποιούς τρόπους θα οργανώσει την αυτοπροστασία της από τα δολοφονικά
χτυπήματα των νεοναζί!
Όχι, δεν καλούμε κανέναν «στα όπλα»!
Καλούμε όμως την Αριστερά να τεθεί επί κεφαλής του αντιφασιστικού αγώνα με
στόχο να συσπειρώσει γύρω της κάθε τίμιο δημοκράτη αντιφασίστα, ξεκινώντας από την επανεξέταση των μέχρι τώρα αντιφασιστικών
στρατηγικών της ─επανεξέταση επιβεβλημένη από το οφθαλμοφανές γεγονός ότι σε
σημαντικό βαθμό αποδείχθηκαν ανεπαρκείς να ανακόψουν τη διείσδυση της Χρυσής
Αυγής σε ευρέα μικροαστικά και λαϊκά στρώματα!
Όχι, δεν καλούμε κανέναν «στα όπλα»!
Καλούμε όμως την Αριστερά να συντονίσει τα πολλά κομμάτια της στο μίνιμουμ
ζητούμενο: την αντιφασιστική ενότητα!
Όχι, δεν καλούμε κανέναν «στα όπλα»!
Καλούμε όμως την Αριστερά να κηρύξει τον πόλεμο στην επαίσχυντη θεωρία των «δύο
άκρων», κατανοώντας ταυτόχρονα ότι ο πόλεμος αυτός θα είναι αναποτελεσματικός
αν το επιτελικό σχέδιο δεν βρει τη συνθετική εξισορρόπηση μεταξύ τής αγιοποίησης
και της δαιμονοποίησης του ιστορικού παρελθόντος του εργατικού και αριστερού
κινήματος!
Όχι, δεν καλούμε κανέναν «στα όπλα»!
Και ναι! Όπως ξεκάθαρα φαίνεται στη
φωτογραφία παραπάνω, ο άνανδρα δολοφονημένος από θρασύδειλο χρυσαυγίτικο
μαχαίρι Παύλος Φύσσας μάς καλεί όλους στα όπλα!
ЖΟЖΟЖΟЖΟЖ
32 σχόλια:
''Επανεξεταση της στρατηγικης''.''Αντιφασιστικη ενοτητα''.Συμφωνοι αλλα πως;Με ποια κριτηρια τελικά;Γνωμη μου ειναι οτι δε μπορουμε να απευθυνομαστε στο κοσμο σαν να ειναι νεκρο ακροατηριο ουτε σαν λοβοτομημενους που με καποιο μεταφυσικο τροπο θα ενεργοποιηθουν τα δημοκρατικα του αντανακλαστικα.
Πρεπει να αναδειξουμε-περαν της φυσικης απεχθειας καθε δημοκρατικου πολιτη της αναβιωσης της πιο μαυρης μαυριλας που γνωρισε η ανθρωποτητα-τις αιτιες που γεννουν και εκτρεφουν το ναζισμο-φασισμο.Και δεν ειναι αλλη η αιτια απο την ιδια την καπιταλιστικη βαρβαροτητα.Αλλωστε αυτο επιβεβαιωνει και η ιδια η ιστορια. Ταξικο κριτηριο πρεπει να βαλουμε στην ημερησια διαταξη.Γιατι μονο ετσι αναδεικνυεται ξεκαθαρα το πραγματικο προσωπο του φασισμου και ποιον εξυπηρετει.
Επιπλεον ,δεν ξερω αν θα πρεπει να υπαρξει και καποιος προβληματισμος σε σχεση με το ''μεταναστευτισμο'' οπως περιπου τον ειχες διατυπωσει σε καποιες προηγουμενες αναρτησεις.Ισως, αλλα εδω σιγουρα χωραει πολυ συζητηση.
Гриша
Αριστερά Φιλαρακια
Λετε πολυ σωστα
"επανεξέταση επιβεβλημένη από το οφθαλμοφανές γεγονός ότι σε σημαντικό βαθμό αποδείχθηκαν ανεπαρκείς να ανακόψουν τη διείσδυση της Χρυσής Αυγής σε ευρέα μικροαστικά και λαϊκά στρώματα!
και το πολύ σωστα πάει στο οτι για να ανακοπει η διεισδυση της ΧΑ σε ευρεα μικροαστικα στρώματα, δεν μπορει να γινει με "ταξικα κριτήρια" (οπως υποστηρίζει ο Γρισσα)
επειδή αυτά τα στρώματα δεν ειναι οι αριστεροι συνειδητοποιημένοι πολίτες που μπορουν να αντιληφθουν τι θα πει "παλη των ταξεων"
αλλά αυτό που τους λεει η ΧΑ,οτι δηλαδή οι υπαιτιοι της δυστυχίας τους για τη λιτότητα και την ανεργια ειναι
οι κερδοσκοποι τραπεζίτες και οι κυβερνησεις που τους υπηρετουν και οχι το Κεφαλαιο
ως καπιταλιστικό σύστημα.
Γι αυτους αυτες οι εννοιες ειναι "θολες", αλλα καταλαβαινουν πληρως το μισος που εκπεμπεται
απο τις διακηρύξεις της ΧΑ που μονο "αντικαπιταλιστικη" χροιά δεν εχει.
Συνεπώς μια πολιτικη απο ολες τις πολιτικές δυναμεις πρέπει να εντοπισθει και σε ιστορικες αναφορές, στο ναζισμό του Χιτλερ, στη δικτατορία της χουντας στην Ελλαδα αλλά και εναντια σε ολες τις πολιτικές των δυο ακρων.
Οι μικροαστοι δεν ψηφίζουν τη ΧΑ ως μια εναντιωση στην Αριστερά ντε και καλά (οχι ολοι) αλλα νομίζουν οτι οι "αγγελοι της καθαρσης" ειναι ΧΑ την οποια καΙ δεν τη συνδεουν με τους ναζί
Η δε νεολαια που τους ¨θαυμαζει", αυτή ειναι εντελως αποπροσανατολισμένη και τους θεωρει "παλικάρια" και πατριώτες οταν τους ακουν να αυτοχαρακτηρίζονται "εθνικιστες".
Φυσικά η ΧΑ ομως ως οργανωση ειναι ενα ναζιστικό κομμα και τα μελη και οι οπαδοι τους ξερουν πολύ καλά τι ειναι η ΧΑ.
Φιλη Ενη,
Οταν μιλαω για ταξικο κριτηριο φυσικα δεν εννοω να μπουμε εμεις στη θεση του ''αριστερου διανοουμενου'' απο τη μια και στου ''τραμπακουλα'' του χαρυ κλυν ο κοσμος απ την αλλη.Δηλαδη και με αφορμη τα τελευταια γεγονοτα δε θα βαλεις στη συζητηση το γιατι επελεξαν τις εργατογειτονιες του Πειραια;Δε θα αναδειξεις τις σχεσεις τους με τους εφοπλιστες στη ζωνη;Για τα δουλεμπορικα γραφεια που στηνουν;Υπαρχουν λοιπον τροποι να εκλαικευσουμε εννοιες οπως η ''παλη των ταξεων'' και να κανουμε τα θολα πιο ξεκαθαρα.Και ετσι πιστευω χτυπαμε και την δηθεν αντισυστημικοτητα τους πιο αποφασιστικα.Αλλα ακομα και στο πλαισιο της ιστορικης αναφορας αν οπως σωστα λες το δουμε δε χρειαζεται παραπερα εμβαθυνση;Τι κανουμε;Απλα αναφερουμε οτι οι ΧΑ ειναι οι απογονοι των κουκουλοφορων και δοσιλογων της κατοχης και ξεμπερδεψαμε;
Гриша
Φίλε Гриша,
Το πρώτο μεγάλο βήμα για την αντιφασιστική ενότητα και το πρώτο μεγάλο βήμα για να ξανακάνουμε τους λογαριασμούς και να δούμε τι κάνουμε κι εμείς στραβά (γιατί δεν μπορεί να τα κάνουμε όλα ίσια) είναι να αναγνωρίσουμε αυτές τις αναγκαιότητες (όπως, αν κατάλαβα καλά, αναγνωρίζεις εσύ). Τα πράγματα έχουν ξεφύγει, όποιος δεν το βλέπει είναι τυφλός. Χτυπάνε πια την πολιτική Αριστερά και χτυπάνε στο κέντρο της. Το πέσιμο στους συντρόφους του ΚΚΕ δείχνει πολλά. Όπως και η χθεσινή δολοφονία ενός συνειδητοποιημένου και ενεργού αντιφασίστα ─όχι δηλαδή κάποιου πιτσιρικά που βρίσκει στον αντιφασισμό ευκαιρία για χαβαλέ και τσαμπουκάδες. Αν γίνει αυτό το βήμα και γίνει ειλικρινά, όλα τα άλλα θα βρεθούν.
Λίγες σκέψεις, έτσι κάπως στο πόδι κι όπως μου έρχονται για τις προδιαγραφές που βλέπεις ως απαραίτητες.
Πριν πάμε στο ταξικό κριτήριο ας ξεκινήσουμε από το πρώτο. Το πολιτικό. Αυτό υπάρχει ως υπόβαθρο έτσι κι αλλιώς: πολλοί από τους μη ιδιαίτερα πολιτικοποιημένους ξέρουν ότι το δράκο του ναζισμού/φασισμού πολλοί τον πολέμησαν αλλά αυτός που τον σκότωσε ο Άγιος Γεώργιος της Αριστεράς. Από αυτή την άποψη, οι άνθρωποι που θα πλαισίωναν αντιφασιστικές κινήσεις της Αριστεράς ήδη έχουν κάνει ένα βήμα προς εσένα. Το θέμα είναι πώς το δουλεύεις αυτό. Η γνώμη μου; Δεν το δουλεύεις με βάση κάποιον αυτόματο πιλότο. Αλλιώς θα το δουλέψεις σε μία εργατογειτονιά κι αλλιώς στην Αγία Παρασκευή ή στη Νέα Σμύρνη. Στη δεύτερη περίπτωση που έχεις να κάνεις με μικροαστούς θα πρέπει να έχεις μικρότερες απαιτήσεις και λιγότερο φιλόδοξους στόχους. Να περιοριστείς δηλαδή κατ’ αρχήν στο να εδραιώσεις τον αντιφασισμό τους κι όχι να τους μυήσεις στον αντικαπιταλισμό σώνει και ντε. Επιτέλους, βρε Гриша, θυμήσου τα αντιφασιστικά μέτωπα του μεσοπολέμου και τον ούλτρα εργατισμό και υπερδιεθνισμό των τροτσκιστών που σήμανε και το τέλος τους ως υπολογίσιμο ρεύμα στην Αριστερά!
Ο μεταναστευτισμός (δεν είναι δικός μου ο όρος, του Ταγκιέφ είναι, μη θεωρηθεί ότι τον κλέβω) είναι πρόβλημα. Δεν είναι όμως πρόβλημα δικό σας. Εσείς τα πηγαίνατε ανέκαθεν καλά σε αυτό το ζήτημα. Είναι πρόβλημα κυρίως τού ΣΥΡΙΖΑ όπου μια μειοψηφία (αλλά μειοψηφία με ισχυρή επιρροή και καλή πρόσβαση στον κεντρικό δημόσιο λόγο του κόμματος) έχει μπερδέψει τα σώβρακα με τις γραβάτες!
Τα λέμε (κι άλλα τέτοια να μην έχουμε)
Φίλη Ένη,
Αν δεις τι γράφω παραπάνω στον Greg, θα διαπιστώσεις ότι συμπίπτουμε στα βασικά. Μόνο μη μου μιλήσεις για αντιφασιστική ενότητα με το κόμμα του συνταγματικού τόξου της …ΝΔ! ;-) :-)
Τα λέμε
ΥΓ Πήρα το θάρρος να διαγράψω το δεύτερο σχόλιό σου γιατί ήταν καρμπόν του πρώτου. Ελπίζω να μη το θεωρήσεις λογοκρισία και μας βγάλεις το όνομα! :-)
ΜΗΝ ΠΑΤΗΣΟΥΜΕ ΤΗ ΜΠΑΝΑΝΟΦΛΟΥΔΑ
Ξεπερνάω το συναίσθημα (και είναι βαθύ, πιστέψτε με!). Ποιοι επωφελούνται αντικειμενικά από την ιστορία; Η κυβέρνηση (ΠΑΣΟΚ - ΝΔ) που παραπαίει επικοινωνιακά, πέφτει δημοσκοπικά δεν έχει εδώ και καιρό τίποτα άλλο να σερβίρει παρά βία και φόβο. Η Χ.Α. που δεν μπορεί να μαζέψει ούτε τα μέλη της στις συγκεντρώσεις που επιχείρησε, που έφαγε τη σφαλιάρα από τους οπαδούς των ομάδων, που πρέπει να πείσει τα σαπάκια που την ακολουθούν ότι έχει πυγμή και δεν λογαριάζει κανέναν. Άλλος; Ο λαός πάντως όχι. Ο λαός σε καμιά περίπτωση. Ο λαός δεν πρέπει να μπει σε εμφύλιο. Ο λαός πάντα είναι χαμένος από τον εμφύλιο (ακόμα και αν είναι αναγκασμένος να μπει σε αυτόν, ακόμα και αν τον κερδίσει).
Όποιος λοιπόν κατά τη γνώμη μου θέλει στ' αλήθεια να αποτρέψει τα εφιαλτικά σενάρια που κατασκεύασαν οι όποιοι πρέπει να στηλιτεύσει όχι μόνο τους προφανείς αυτουργούς, αλλά και αυτούς που εδώ και καιρό προετοιμάζουν το έδαφος: τους "κυριλέ" υπηρέτες της αστικής τάξης, την κυβέρνηση, τους Μπάμπηδες, τους Λοβέρδους και λοιπά φιντάνια. Πρέπει επίσης να ορίσει ένα στοιχειώδες δημοκρατικό, λαϊκό πλαίσιο άσκησης πολιτικής στο δρόμο και τη βουλή για να κρυφτούν ξανά οι τραμπούκοι στις τρύπες τους. Πρέπει να ξανακερδίσει το αποπροσανατολισμένο κομμάτι της εργ. τάξης και να ουδετεροποιήσει τους φοβισμένους μικροαστούς. Όχι, για να τους βάλει στο κόμμα, αλλά για να τους βοηθήσει να διαλέξουν αυτοί με ποια μεριά θα πάνε.
Αλλιώς, είμαστε καταδικασμένοι να επαναλάβουμε τα τραγικά λάθη του Γερμανικού εργατικού κινήματος του μεσοπολέμου...
αυτά τα ολίγα και σκατά σε όσους είχαν την ευκαιρία να ξηλώσουν το δοσιλογικό μηχανισμό που επιβιώνει μέχρι σήμερα και δεν το έκαναν, σκατά σε όσους το ήξεραν και σφύριζαν αδιάφορα "γιατί στην Ελλάδα δεν μπορεί να ξανάρθει φασισμός"
αηδιασμένος, αλλά ψύχραιμος
Μάρκομ Ξ
"Δε θα αναδειξεις τις σχεσεις τους με τους εφοπλιστες στη ζωνη;Για τα δουλεμπορικα γραφεια που στηνουν;"
Σωστός ο Greg!
συντροφικά,
Μάρκομ Ξ
«Ο φασισμός είναι μια ιστορική φάση όπου μπήκε τώρα ο καπιταλισμός, κι έτσι είναι κάτι το καινούργιο και παλιό μαζί. Ο καπιταλισμός στις φασιστικές χώρες υπάρχει πια μονάχα σαν φασισμός κι ο φασισμός δεν μπορεί να πολεμηθεί παρά σαν καπιταλισμός στην πιο ωμή και καταπιεστική του μορφή, σαν ο πιο θρασύς κι ο πιο δόλιος καπιταλισμός.
Πώς, λοιπόν, τώρα να πει κάποιος αντίπαλος του φασισμού την αλήθεια για το φασισμό όταν δε θέλει να πει τίποτα για τον καπιταλισμό, που τον προκαλεί; Πώς να 'χει η αλήθεια αυτή πραχτική σημασία;
Αυτοί που είναι αντίπαλοι του φασισμού χωρίς να 'ναι αντίπαλοι του καπιταλισμού, αυτοί που παραπονιούνται για τη βαρβαρότητα που αίτια τάχα έχει τη βαρβαρότητα την ίδια, μοιάζουν μ' ανθρώπους που θέλουν το μερτικό τους απ' τ' αρνί χωρίς όμως να σφαχτεί το αρνί. Θέλουν να φάνε το κρέας, να μη δουν όμως τα αίματα. Αυτοί θα ικανοποιηθούν αν ο χασάπης πλύνει τα χέρια του προτού φέρει το κρέας στο τραπέζι. Δεν είναι κατά των σχέσεων ιδιοκτησίας, που προκαλούν τη βαρβαρότητα, παρά μονάχα κατά της βαρβαρότητας, υψώνουν τη φωνή εναντίον της, κι αυτό το κάνουν από χώρες όπου κυριαρχούν οι ίδιες σχέσεις ιδιοκτησίας, όπου όμως οι χασάπηδες πλένουν ακόμα τα χέρια τους προτού φέρουν το κρέας στο τραπέζι.
Οι φωνακλάδικες διαμαρτυρίες κατά των βαρβαρικών μέτρων μπορεί να 'ναι αποτελεσματικές για λίγο καιρό, όσο δηλαδή οι ακροατές τους πιστεύουν πως στη δικιά τους χώρα δε θα 'ταν ποτέ δυνατό να παρθούν τέτοια μέτρα. Ορισμένες χώρες είναι σε θέση να κρατήσουν τις σχέσεις ιδιοκτησίας τους με λιγότερο βίαια για την ώρα μέσα απ' ό,τι άλλες. Εκεί η δημοκρατία προσφέρει ακόμα τις υπηρεσίες για τις οποίες άλλες χώρες αναγκάζονται να καταφύγουν στη βία, δηλαδή την εξασφάλιση της ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής. Το μονοπώλιο στα εργοστάσια, στα ορυχεία, στα τσιφλίκια δημιουργεί πάντα βάρβαρες καταστάσεις σ' αυτές τις χώρες είναι όμως λιγότερο ορατές. Η βαρβαρότητα γίνεται ορατή απ' τη στιγμή που το μονοπώλιο δεν μπορεί πια να προστατευτεί παρά μονάχα με την ανοιχτή βία».
(Μπέρτολτ Μπρεχτ, «Πέντε δυσκολίες για να γράψει κανείς την αλήθεια»).
'Ένας'
Το μεγαλύτερο πρόβλημα που υπάρχει στην αντιμετώπιση του Ναζισμού και ειδικότερα της Χ.Α. είναι ότι ουσιαστικά στήνεται ένα αντιθετικό μέτωπο που είναι αντί-ΧΑ και δεν έχει από μόνο του πρόσημο και βάρος. Προσπαθεί να είναι αντίβαρο και όχι δύναμη ανατροπής. Στόχος μας πρέπει να είναι ένα μέτωπο που θα υπερασπίσει τη Δημοκρατία (την πραγματική όχι την κοινοβουλευτική) στον άξονα ότι δημοκρατία σημαίνει ο λαός να παίρνει τις αποφάσεις και όχι κάποιος αρχηγός ή κάποιος αντιπρόσωπος. Στόχος μας πρέπει να είναι η συμμετοχή και όχι η ανάθεση, η υπεράσπιση της ελευθερίας, των δικαιωμάτων με πρώτο το δικαίωμα στην εργασία, στην απεργία και τους λαϊκούς αγώνες.
Η ανάλυση που υπάρχει στην κατακλείδα του βιβλίου του Δημήτρη Ψαρρά "Η Μαύρη Βίβλος της Χρυσής Αυγής" είναι πολύ χρήσιμη γιατί ο σκέτος Αντιφασισμός δεν λειτουργεί πολλές φορές αποτρεπτικά, αλλά διαφημίζει τους ναζί.
Τάσος
Σωστός επίσης ο παίκτης!
συντροφικά,
Μάρκομ Ξ
Υ.Γ. Λες επιτέλους να ενωθούμε με αφορμή την πάλη ενάντια στην πέμπτη φάλαγγα του κεφαλαίου;
Ευτυχώς που υπάρχουν τέτοια μυαλά στην Ελλάδα...
http://www.iskra.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=13426:kouvelakis-xilh&catid=86:expolitiki&Itemid=268
Υ.Γ. Μπορεί ο συσχετισμός με το θέμα να μην είναι άμεσος, αλλά για να το σκεφτούμε λίγο...
Αφού στάθηκα με δέος μπροστά στο μέγεθος του "μυαλού" και επειδή πιθανότατα λόγο δικής μου ανικανότητας(βλακείας αν θες) δεν κατάφερα να βγάλω ένα συμπέρασμα για το τι προτείνει το "μυαλό",θα αρκεστώ σε κάτι αναχρονιστικές θέσεις κάποιων που πριν από 140 χρόνια μπόρεσαν να καταλάβουν αυτό που ακόμη και 140 χρόνια μετά και παρά το παράδειγμα της Χιλής κάποιοι δεν μπορούν ή κάνουν ότι δεν μπορούν να καταλάβουν...
http://www.rizospastis.gr/wwwengine/story.do?id=7605453
"Ένας"
http://www.youtube.com/watch?v=HbJBGSuvPIA
"Ένας"
Ενδιαφέρον το λινκ, αν και νομίζω ότι τα δυο άρθρα εστιάζουν σε διαφορετικά πράγματα. Το μεν του Κουβελάκη προσπαθεί να αναλύσει (όσο επιτρέπει ο χώρος) το πως νίκησε ο Αλιέντε και λιγότερο στο γιατί έχασε. Το δε του Μπογιόπουλου αναφέρεται αναλυτικότερα στα ιστορικά γεγονότα και συνοπτικά επισημαίνει με τη βοήθεια αποσπασμάτων της θεωρίας τις αιτίες της αποτυχίας. Θα ήταν ενδιαφέρουσα πράγματι μια συζήτηση όπου θα συμμετείχαν και οι δυο συγγραφείς.
συντροφικά,
Μάρκομ Ξ
...και το δικό μου τραγούδι...
http://www.youtube.com/watch?v=qUVGzyrUmgA
συντροφικά,
Μάρκομ Ξ
Παίδες, ενδιαφέροντα τα τελευταία σχόλια και δίνουν αφορμή για μία καλή ανταλλαγή απόψεων. Αλλά για απόψε είμαι εντελώς τελείως off. Θα τα πούμε αύριο.
Τα λέμε
Ακριβώς, το ένα εστιάζει σε ότι βολεύει και το άλλο εστιάζει στην πραγματικότητα.
Άρα το ερώτημα είναι:
Μιλάνε(ΣΥΡΙΖΑ) για σοσιαλισμό από τον ειρηνικό δρόμο,οδηγώντας το κίνημα σε μια προδιαγεγραμμένη ήττα;
ή μιλάνε για "σοσιαλισμό" εννοώντας ένα καλύτερο καπιταλισμό που δεν θα αμφισβητήσει τα όρια του καπιταλισμού και άρα δεν χρειάζεται να προετοιμαστεί για την βίαιη άμυνα της αστικής τάξης;
Αφελείς ή απατεώνες;
"Ένας"
Είσαι προκλητικός ("Αφού στάθηκα με δέος μπροστά στο μέγεθος του "μυαλού" και επειδή πιθανότατα λόγο δικής μου ανικανότητας(βλακείας αν θες)") και βλέπεις ότι σε αντιμετωπίζω με απέραντο σεβασμό. Βλέπεις ότι εκτιμώ την άποψη που αναφέρεις. Παρ' όλ' αυτά, συνεχίζεις να είσαι προκλητικός ("Ακριβώς, το ένα εστιάζει σε ότι βολεύει και το άλλο εστιάζει στην πραγματικότητα.") και ενώ το θέμα μας είναι τα συμπεράσματα για τη Χιλή (που κατά την ταπεινή μου γνώμη σχετίζονται με τα όσα εξελίσσονται στη χώρα μας με το αυγό του φιδιού) μου τσαμπουνάς για τη δήθεν αυταπάτη (ή απάτη) του ΣΥΡΙΖΑ.
ΌΧΙ ΦΙΛΕ ΜΟΥ! Το ερώτημα δεν είναι αυτό που βάζεις. Το ερώτημα είναι εσύ με τα μεγάλα μυαλά που σε καθοδηγούν θα καταλάβεις ποτέ ότι το να προσβάλεις και να προκαλείς όλους όσους έχουν διαφορετική προσέγγιση στην τακτική τους δε σε κάνει πολύ καλύτερο από έναν φασίστα;
άντε να μη σου πω κανά γαρύφαλλο πρωί πρωί,
Μάρκομ Ξ
Καμιά αφορμή για διάλογο δεν δίνουν τέτοιου είδους σχόλια, αγαπητοί Λέφτηδες!!!! Επιτέλους, πια! Ας μάθουν να συζητάνε! Βαρέθηκα να ανέχομαι τις προσβολές τους. Αν δε σε βρίζουν σου μιλάν λες και είσαι λοβοτομημένος.... έλεος
Πως να το κάνουμε δημιουργεί γέλιο όταν οι Μαρξ,Εγκελς,Λένιν έχουν τεκμηριώσει εδώ και τόσα χρόνια ότι δεν μπορείς να περάσεις στο σοσιαλισμό χωρίς την καταστροφή του οργάνου καταστολής της αστικής τάξης(αστικό κράτος)και μάλιστα ο καθένας χωρίς να έχει υπόψιν του το σύνολο των παραδειγμάτων που έχουμε σήμερα(οι Μάρξ και Εγκελς δεν προλάβανε την Γερμανική επανάσταση και είχαν υπόψιν τους μόνο το παράδειγμα της Κομμούνας του 1871',ενώ ο Λένιν δεν πρόλαβε την Χιλή του 1973) και να έρχεται ο άλλος και να σου λέει για "μυαλό" έναν που το 2013 αναρωτιέται πάνω σε αντικειμενικά λυμένα θέματα,εδώ και 140 χρόνια,από τους κλασικούς του Μαρξισμού.
Αν και η ειρωνεία είχε περιεχόμενο και πολιτικό νόημα θα αποδεχθώ την ένστασή σου.
Αλλά...
"Ακριβώς, το ένα εστιάζει σε ότι βολεύει και το άλλο εστιάζει στην πραγματικότητα."
Αυτό γιατί το θεωρείς εριστικό;Είναι απλή θέση και με βάση όλα τα παραπάνω,αρκετά τεκμηριωμένη.
Τώρα αν την περιγραφή της σύγκρουσης μερικών,στον σκληρό τοίχο της πραγματικότητας,την εκλαμβάνουν ως αήθη επίθεση,τότε συγνώμη αλλά αυτό είναι δικό τους πρόβλημά.
Τι να κάνουμε,τα... «προσπαθεί να αναλύσει (όσο επιτρέπει ο χώρος) το πως νίκησε ο Αλιέντε και λιγότερο στο γιατί έχασε» είναι αυτοαναιρούμενα και για αυτό αστεία.
Δεν γίνεται κάποιος για το ίδιο θέμα και να νίκησε και να έχασε. ;)
Νίκησε και έχασε σε διαφορετικά πράγματα.Παρά τις ειλικρινείς προθέσεις του για πέρασμα στο σοσιαλισμό,αυτό που δυστυχώς κατάφερε ήταν να νικήσει εντός του πλαισίου της αστικής δικτατορίας(αστική δημοκρατία),αλλά όταν ξεπέρασε τις ανοχές των καπιταλιστών,τότε αυτοί τον νίκησαν στο ζήτημα της πραγματικής εξουσίας και μάλιστα χωρίς καν το κίνημα να αμυνθεί.
Επιτέλους σταματήστε να λατρεύεται την ηθική δικαίωση μέσω της ήττας και να μισείτε όσους νίκησαν.Να είστε σίγουροι ότι αν ο Αλιέντε κατάφερνε να επικρατήσει με λαϊκή βία έναντι του πραξικοπήματος,σήμερα θα ήταν "δικτάτορας"...
«Το ερώτημα είναι εσύ με τα μεγάλα μυαλά που σε καθοδηγούν θα καταλάβεις ποτέ ότι το να προσβάλεις και να προκαλείς όλους όσους έχουν διαφορετική προσέγγιση στην τακτική τους δε σε κάνει πολύ καλύτερο από έναν φασίστα;»
-Το πρόβλημα δεν είναι η διαφορετική προσέγγιση σε ένα ζήτημα,αυτό είναι θεμιτό.Το πρόβλημα είναι ότι κάποιοι έχουν αντιμαρξιστική ανάλυση και εμφανίζουν αυτή τους την ανάλυση ως μία τάση ή ως διαφορετική προσέγγιση στα πλαίσια δήθεν του μαρξισμού.
Εκεί,όσοι αποδέχονται ως τεκμηριωμένες και επιβεβαιωμένες τις "αναχρονιστικές" θέσεις των Μαρξ-Εγκελς-Λενιν, βγάζουν σπυράκια...
-Όσο για το φασίστας,είναι φανερό ότι δεν έχεις κατανοήσει τι είναι ο φασισμός για να το ρίχνεις με ευκολία από εδώ και από εκεί.Το χρησιμοποιείς όπως ακριβώς το χρησιμοποιούν όσοι μιλάνε για "κόκκινο φασισμό".Βέβαια όταν ο Συριζα αναλάβει ως σοσιαλδημοκρατία την αστική διαχείριση,νομίζεις ότι θα έχει άλλο τρόπο άμυνας πέρα από την θεωρία των άκρων;Ξέρεις που αναπτύχθηκε αυτή η θεωρία.Μήπως Δημοκρατία της Βαιμάρης και SPD σου θυμίζουν κάτι;
Προτείνω είτε δεν έχει διαβαστεί,είτε δεν έγινε κατανοητό ενώ διαβάστηκε σε άλλη χρονική συγκυρία.Σήμερα έχουμε όλοι περισσότερη εμπειρία σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια:
http://www.marxists.org/ellinika/archive/lenin/works/1917/staterev/index.htm
"Ένας"
Σου παρέθεσα το απόσπασμα της γραφής σου που αποδεικνύει ότι είσαι προκλητικός. Ξαναδιάβασέ το. Είμαι σίγουρος ότι θα καταλάβεις.
Όσο για τα άλλα. Ο Αλιέντε κέρδισε τις εκλογές και έγινε κυβέρνηση. Στη συνέχεια έχασε την εξουσία από τους πραξικοπηματίες. Αρχικά κέρδισε και μετά έχασε. Όπως οι μπολσεβίκοι αρχικά κέρδισαν την επανάσταση και στη συνέχεια το σοβιετικό καθεστώς έχασε την εξουσία. Που βλέπεις το αστείο και την αυτοαναίρεση;
Διατείνεσαι ότι όσα αναφέρεις είναι η πραγματικότητα και όλα τα υπόλοιπα είναι... τι, άραγε; Επίσης, δεν έχεις καταλάβει ότι δεν διαφωνούν σε κάτι τα δυο κείμενα, εστιάζουν σε διαφορετικά πράγματα. Γι αυτό είπα ότι θα ήταν ενδιαφέρουσα μια συζήτηση όπου θα παρεβρίσκονταν και οι δυο.
Τι σχέση έχει ο ΣΥΡΙΖΑ με το SPD της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης; Τι σχέση έχει γενικά ο ΣΥΡΙΖΑ με όσα συζητάμε εδώ;
Δέχομαι να ανεχτώ (δεν ξέρω για πόσο βέβαια) την αλλαζονεία σου ("είναι αυτοαναιρούμενα και γι αυτό αστεία" σχολιάζεις, αφού έχεις παραθέση τα γραφτά μου), αλλά σε παρακαλώ μην διαστρεβλώνεις αυτά που λέω.
Η αναφορά τσιτάτων της θεωρίας για την ερμηνεία πραγματικών γεγονότων που συμβαίνουν σε συγκεκριμένες συνθήκες είναι πάντα χρήσιμη, αλλά όχι κατά τη γνώμη μου αρκετή. Πολλά πράγματα είναι λυμένα στη θεωρία, αλλά στην πράξη ακόμα περιμένουμε. Νομίζω λοιπόν ότι είναι αποδοτικότερο να εξειδικεύουμε και να χρησιμοποιούμε τη θεωρία σαν εργαλείο ερμηνείας και δράσης αναλογιζόμενοι την πραγματικότητα (που και εσύ επικαλείσαι) και όχι να αραδιάζουμε αποσπάσματα από βιβλία, θεωρώντας ότι απαντήσαμε στο θέμα.
αυτά γιατί ξεφύγαμε και από το θέμα,
Μάρκομ Ξ
«Όσο για τα άλλα. Ο Αλιέντε κέρδισε τις εκλογές και έγινε κυβέρνηση. Στη συνέχεια έχασε την εξουσία από τους πραξικοπηματίες. Αρχικά κέρδισε και μετά έχασε. Όπως οι μπολσεβίκοι αρχικά κέρδισαν την επανάσταση και στη συνέχεια το σοβιετικό καθεστώς έχασε την εξουσία. Που βλέπεις το αστείο και την αυτοαναίρεση;»
θα μπορούσα να γίνω πολύ εριστικός εδώ αλλά θα προσπαθήσω να το πω όσο πιο ευγενικά μπορώ.Σε αυτό το σημείο γίνεται αντιληπτή η έλλειψη επαρκούς γνώσης στοιχειωδών θέσεων του μαρξισμού,προς θεού δεν σου μιλάω ως ειδικός,αλλά τουλάχιστον τα στοιχειώδη τα κατέχω.
Τι σχέση έχει η ανάληψη της κυβέρνησης σε αστική δημοκρατία με την κατάληψη της πραγματικής εξουσίας από την εργατική τάξη με επανάσταση το 1917;
Αν θεωρείς ότι ο Αλιέντε είχε την εξουσία επειδή εκλέχθηκε μέσα από τους θεσμούς της αστικής δημοκρατίας,τότε δεν υπάρχει περιθώριο συνεννόησης,γιατί δεν εννοούμε ίδια πράγματα με τις ίδιες λέξεις.
Ο Αλιέντε(Unidad Popular) δεν κατέλαβε ποτέ την εξουσία.Την αστική κυβέρνηση κατέλαβε μέσα από αστικοδημοκρατικούς θεσμούς προσπαθώντας να την χρησιμοποιήσει και με μεταρρυθμίσεις να εφαρμόσει σοσιαλισμό.Αλλά η αστική δικτατορία,με την μορφή "αστικής δημοκρατίας" είναι σαν παιδική χαρά,που μπορείς να κάνεις και να λες οτι θες εντός της,αλλά αν αμφισβητήσεις την ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής,δηλαδή τα σύνορά της,βγάζει το προσωπείο της παιδικής χαράς που παίζουν όλα τα παιδάκια και εμφανίζει το πραγματικό της πρόσωπο,αυτό του στρατοπέδου συγκέντρωσης και εκτελεί όσους την αμφισβητούν,πάνω στο συρματόπλεγμα των συνόρων της.Αυτό έπαθε η UP στη Χιλή.
Αυτό είναι που λέμε ότι ο φασισμός είναι ο πιο ωμός ο πιο δόλιος καπιταλισμός και μόνο ως τέτοιος μπορεί να αντιμετωπιστεί.
«Η αναφορά τσιτάτων της θεωρίας για την ερμηνεία πραγματικών γεγονότων που συμβαίνουν σε συγκεκριμένες συνθήκες είναι πάντα χρήσιμη, αλλά όχι κατά τη γνώμη μου αρκετή.»
-Το θέμα είναι ότι η χρήση αποσπασμάτων για να εξηγήσεις ένα από τους ακρογωνιαίους λίθους του μαρξισμού,δεν μπορεί να υποβιβαστεί έτσι εύκολα σε "παράθεση τσιτάτων".Εξάλλου σου έδωσα λινκ με το "Κράτος και Επανάσταση".Εκτός και αν έπρεπε να γράψω όλο το βιβλίο σε σχόλιο,έτσι ώστε να αποφύγω την μομφή περί παράθεσης τσιτάτων-αποσπασμάτων.
«Τι σχέση έχει ο ΣΥΡΙΖΑ με το SPD της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης;»
-Τι νομίζεις οτι πάντα το SPD(Sozialdemokratische Partei Deutschlands) ήταν το Πασόκ της Γερμανίας;Ή ότι ο όρος σοσιαλδημοκρατία είχε πάντα την σημασία που έχει σήμερα;
«Τι σχέση έχει γενικά ο ΣΥΡΙΖΑ με όσα συζητάμε εδώ;»
Ε,τώρα αν δεν κατανοείς ότι συζητάμε το ζήτημα μεταρρύθμιση -επανάσταση και που κολλάει ο ΣΥΡΙΖΑ σε αυτό το ζήτημα,συγνώμη αλλά δεν μπορώ να σε βοηθήσω στα πλαίσια διαλόγου από τα σχόλια ενός μπλογκ.
Εκτός αν θεωρείς ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν εμπλέκεται πλέον καν σε αυτό το ζήτημα αφού δεν αναφέρεται πλέον στο ίδιο αντικείμενο-στόχο(σοσιαλισμό) έτσι ώστε να τον αφορά το ζήτημα «σοσιαλισμός με μεταρρυθμίσεις ή με επανάσταση». Αυτό θα ήταν κατανοητό,ως ένσταση.
;)
υγ. Το βιβλίο δεν το σχολίασες καν.Θα κάνω μια μαντεψιά -συγνώμη αν κάνω λαθος- οτι δεν το έχεις διαβάσει.Πίστεψέ με ακόμη και αν διαφωνήσεις με αυτά που λέει,παρόλα αυτά θα σου είναι χρήσιμο να καταλάβεις μερικά από τα "κολλήματα" μερικών "απολιθωμάτων" και τουλάχιστον δεν θα σου φαίνονται ακατανόητα αυτά που λένε,αλλά απλά λάθος.
υγ 2 Γενικά για να κάνουνε μια συζήτηση δύο άτομα πρέπει να έχουν κοινά σημεία αναφοράς,να εννοούν το ίδιο νόημα με τις ίδιες λέξεις,όπως για να μετρήσουν μια απόσταση πρέπει να μετράνε και οι δύο σε μέτρα και όχι σε ίντσες.
"Ένας"
Διόρθωση:
«πρέπει να μετράνε και οι δύο σε μέτρα ή και οι δύο σε ίντσες και όχι...ο ένας σε μέτρα και ο άλλος σε ίντσες.
«Ένας»
WITH A LITTLE HELP FROM THE COMRADES...
Παίδες, μερικές σκέψεις με αφορμή την ένταση μεταξύ Μάρκομ Ξ και Ένα όχι όμως για αυτή τούτη την ένταση (γι’ αυτήν, στο τέλος).
Θέλουμε να υπερηφανευόμαστε (λίγο, πολύ λίγο) που σ’ αυτό το τσαρδί κατά καιρούς συνομίλησαν φίλοι και οπαδοί του ΚΚΕ με αριστερούς άλλων κομματικών προτιμήσεων, κατά πλειοψηφία προσκείμενους στον ΣΥΡΙΖΑ ―οι Αντάρσυοι δεν μας πολυκαταδέχονται… (Όταν μιλάω για συνομιλία δεν αναφέρομαι βέβαια σε διάφορους κουφιοκεφαλάκηδες που έμπαιναν παλαιότερα μόνο για να βρίσουν ή να πετάξουν μια ειρωνεία και μετά να εξαφανιστούν.) Το ίδιο συμβαίνει και τις τελευταίες μέρες.
Ο διάλογος δεν είναι εύκολος. Εχθρότητα δεκαετιών με ένθεν και ένθεν χτυπήματα κάτω απ’ τη ζώνη δεν διαγράφεται σε μια μέρα ή σε μια βδομάδα. Ας μην τον κάνουμε δυσκολότερο πράγμα που θα έχει σαν αποτέλεσμα να ακυρωθεί. Κι αυτό σημαίνει ότι πρέπει να κάνουμε όλοι τις υπερβάσεις μας.
Οι εκτός γραμμής ΚΚΕ να δείξουν κατανόηση για την αλαζονεία που πολλές φορές δείχνουν οι φίλοι και οπαδοί του ΚΚ (θα το πετύχουν πιο εύκολα αυτό, αν αναλογιστούν ότι με δεδομένη τη συνήθεια των Κουκουέδων να μη συνομιλούν παρά μόνο με τον εαυτό τους, οι λίγοι που εμφανίζονται εδώ έχουν ήδη κάνει μια υπέρβαση από τη μεριά τους).
Και οι Κουκουέδες να δείξουν κατανόηση για την απόρριψη που συχνά εισπράττουν από τους υπόλοιπους, απόρριψη που δεν είναι άσχετη με την αλαζονεία για την οποία μίλησα προηγουμένως (δυστυχώς, έτσι πάνε αυτά: όποιος κατουράει στη θάλασσα το βρίσκει στ’ αλάτι…)
Επί του συγκεκριμένου τώρα:
Φίλε Μάρκομ: Την αισθάνθηκα την ειρωνεία τού Ένα. Αχρείαστη ειρωνεία, χωρίς αμφιβολία. Όμως θεώρησα ότι με τη μειλίχια και ψύχραιμη απάντησή σου την είχες κάνει πέρα. ‘‘Πήρες φωτιά’’ εκ των υστέρων. Κατά την άποψή μου όμως, όχι δικαιολογημένα. Το σχόλιο που σε ‘‘άναψε’’ δεν είχε κάτι το επιλήψιμο, πέραν της διαφορετικής πολιτικής οπτικής.
Φίλε Ένα: Στις αναρτήσεις, συχνά, αγγίζω τα ακραία όρια της ειρωνείας. Άρα, από μία άποψη, δεν δικαιούμαι «δια να ομιλώ». Από μία άλλη όμως δικαιούμαι: ειρωνεύομαι στις αναρτήσεις, στη γενική απεύθυνσή μου, όχι στις συζητήσεις (αν και έχουν υπάρξει εξαιρέσεις, ουδείς τέλειος :-) ). Έχω την εντύπωση ότι ποστάρισες σχόλια εδώ όχι για να σκοτώσεις την ώρα σου, αλλά για να πείσεις. Αν έχω πέσει μέσα, σκέψου ποιος είναι αυτός που ζημιώνεται πρώτος-πρώτος από αχρείαστες ειρωνείες…
Τα λέμε
Μόνο επί του προσωπικού: ακριβώς! Προσπάθησα να είμαι ψύχραιμος και να αντιπαρέλθω με επιχειρήματα, αλλά φρονώ ότι επέμεινε στο αρχικό ύφος.
Παρ' όλ' αυτά, αναγνωρίζω ότι στη συνέχεια ο σύντροφος Ένας επανήλθε σε ένα ύφος στο οποίο μπορεί να συνεχιστεί η συζήτηση. Διαπίστωση που θα φανεί πιο ξεκάθαρα και στο αντίστοιχο σχόλιο - απάντηση που θα αναρτήσω, όταν με το καλό βρω λίγο περισσότερο χρόνο.
συντροφικά,
Μάρκομ Ξ
1)«Οι εκτός γραμμής ΚΚΕ να δείξουν κατανόηση για την αλαζονεία που πολλές φορές δείχνουν οι φίλοι και οπαδοί του ΚΚ (θα το πετύχουν πιο εύκολα αυτό, αν αναλογιστούν ότι με δεδομένη τη συνήθεια των Κουκουέδων να μη συνομιλούν παρά μόνο με τον εαυτό τους, οι λίγοι που εμφανίζονται εδώ έχουν ήδη κάνει μια υπέρβαση από τη μεριά τους).
Και οι Κουκουέδες να δείξουν κατανόηση για την απόρριψη που συχνά εισπράττουν από τους υπόλοιπους, απόρριψη που δεν είναι άσχετη με την αλαζονεία για την οποία μίλησα προηγουμένως (δυστυχώς, έτσι πάνε αυτά: όποιος κατουράει στη θάλασσα το βρίσκει στ’ αλάτι…)»
-Μετάφραση.
Όσοι δεν είστε ΚΚΕδες δείξτε κατανόηση στο γεγονός οτι οι ΚΚΕδες είναι ηλίθιοι-καθυστερημένοι.
Όσοι είστε ΚΚΕδες δείξτε κατανόηση στο γεγονός οτι τσατίζονται αυτοί που δεν είναι ΚΚΕεδες επειδή είστε ηλίθιοι-καθυστερημένοι.
;) να'σαι καλά.
2)Φταίνε πάντα οι ΚΚΕδες που οι ΣΥΡΙΖΑιοι είναι ντιπ για ντιπ αδιάβαστοι και κουνάνε και το δάχτυλο με αλαζονεία λες και όταν ο κόσμος στήριζε Πασοκ με 42% είχε και δίκιο...
3) Για το αν έγραψα για να πείσω.
Δεν ήμουν πάντα ΚΚΕ.Εχώ αντιμετωπίσει σε επίπεδο διαλόγου παλιότερα ΚΚΕδες,διαφωνώντας μαζί τους.Μερικές φορές μπορεί να μου φαινόταν εριστικοί,αλαζόνες κτλπ.Τι να έκαναν δηλαδή;Να μου χαιδευαν τα αυτιά,ενώ ήμουν ντιπ αδιάβαστος και έλεγα βλακείες;Αν φαίνονται σκληρά τα λόγια των ΚΚΕδων είναι γιατί είναι σκληρή η πραγματικότητα,που κάποιοι αρέσκονται να κάνουν οτι δεν βλέπουν.
Ε,δεν θα εθελοτυφλούμε και εμείς για να γίνουμε αρεστοί.Κουκιά και ψήφους μαζεύουμε ή επιζητούμε την ταξική αφύπνιση των συνειδήσεων;
No hard feelings...
Η ιδεολογική διαπάλη και η αντιπαράθεση δεν έχει σαβουαρ βιβρ,πρέπει να είναι καθαρή ευθεία και χωρίς συναισθηματισμούς.
Όταν λήξει η συζήτηση,μπορούμε να πάμε για καφέ να πιούμε μπύρα και να είμαστε κολλητάρια που λέει ο λόγος ;)
Μπορούμε να ξέρουμε παρακαλώ ποιος είναι ο ανώνυμος της Παρασκευής, Σεπτεμβρίου 20, 2013 3:51:00 μ.μ.; Από τα συμφραζόμενα δείχνει να είναι ο Ένας. Από το ύφος όχι.
Ναι το ξέχασα.
«Ένας»
Φίλε μου Ένα,
Να με συμπαθάς, αλλά η μετάφραση που κάνεις είναι εντελώς τελείως λάθος! Από πουθενά δεν βγαίνει, ούτε αν βγάλεις από τη μύγα ξύγκι, ότι υπονοώ αυτά που νομίζεις για τους Κουκουέδες! Τι καχυποψία είναι αυτή;
Ένα δεύτερο: Σου είπα εγώ να στρογγυλέψεις τα λόγια σου; Εγώ είπα απλώς ότι οι αχρείαστες ειρωνείες δεν βοηθούν να πείσεις. Και είναι αχρείαστες όταν συζητάς με ανθρώπους που μπορεί να διαφωνούν με πολιτικές του ΚΚΕ αλλά κάθονται και κουβεντιάζουν μαζί σου χωρίς αούα και κραυγές.
Ένα τρίτο: Να πείσεις είπα φίλε μου. Να πείσεις. Δεν σου μίλησα ούτε για ψηφοθηρία ούτε για τίποτε. Δεν καταλαβαίνω. Μιλάς όχι για να πείθεις;
Ένα τέταρτο: Κρύβε λόγια για το ποιος είναι ντιπ για ντιπ αδιάβαστος. Γιατί σε σχόλιό σου παραπάνω (Πέμπτη, Σεπτεμβρίου 19, 2013 10:35:00 π.μ.) εσύ συνελήφθης αδιάβαστος (η εναλλακτική: να μας περνάς εμάς για αδιάβαστους).
Μου ποστάρισες εδώ μες την καλή χαρά την παρέμβαση του Μπρεχτ από το «Συνέδριο για την υπεράσπιση της κουλτούρας» που έγινε τον Ιούνιο του 1935. Όταν δηλαδή κυριαρχούσε ακόμα η γραμμή του σοσιαλφασισμού. Στα πλαίσια αυτής της γραμμής, πολύ καλά τα έλεγε ο σύντροφος Μπρεχτ.
Στα πλαίσια όμως της γραμμής των λαϊκών αντιφασιστικών μετώπων που αποφάσισε στρίβοντας η Γ’ Διεθνής ένα μήνα μετά το Συνέδριο στο Παρίσι, ο σύντροφος Μπρεχτ (και να μας συγχωρεί, αλλά εμείς τα λέμε όλα!), είπε ολοστρόγγυλες μαλακίες!
Αυτό θα έπρεπε να το ξέρεις, φίλε μου. Και θα έπρεπε να ξέρεις ποια γραμμή απέδειξε η ζωή πως ήταν η ενδεδειγμένη για τη «συγκεκριμένη κατάσταση» (εκτός και αν άρχισες να ψιλοτροτσκίζεις…).
Συνεπώς, σεμνότερα Κουροπάτκιν. Δεν είστε εξ ορισμού πρώτοι στα μαθήματα…
Τα λέμε
''...με δεδομένη τη συνήθεια των Κουκουέδων να μη συνομιλούν παρά μόνο με τον εαυτό τους...''
Left , ή δεν συναναστρεφεσαι και πολυ με ΚΚΕδες ή στη συγκεκριμενη περιπτωση εσυ βγαζεις απ τη μυγα ξυγκι.
Με καλη διαθεση θελω να πιστευω οτι εν τη ρυμη του λογου υπερεβαλες.
Гриша
Φίλε Гриша,
Μιλούσα γενικά, και στις γενικές κουβέντες πάντα υπάρχει μία δόση υπερβολής. Στην τελική, η παρουσία η δική σου εδώ, του Ένα ή του Μπογκντάνοφ στο προηγούμενο ποστ αρκεί για να το διαψεύσει. Και βέβαια δεν μιλάω για παρέες, σχέσεις γειτονιάς, κ.λπ. Η δική μου παρέα είναι μια καλή απόδειξη ότι δεν ισχύει σε τέτοια επίπεδα. Όμως, η συνολική εικόνα, φίλε Гриша, είναι αυτή και μη σου κακοφαίνεται. Απορρέει στο κάτω-κάτω της γραφής και από τη γραμμή διαχωρισμού σας από οποιαδήποτε άλλη πολιτική συλλογικότητα δεν αποδέχεται τα πρωτεία σας. Και το διαδίκτυο δίνει μια πολύ καλή εικόνα αυτής της συνήθειας (είπαμε: κατά κανόνα) να μη συζητάτε παρά μόνο μεταξύ σας. Επίτρεψέ μου δε να πως ότι ειδικά το τσαρδί μας, όπου ποτέ δεν σας πήρα με τις πέτρες (αντίθετα, το έπαιξα πυροσβέστης, καλή ώρα) είναι ένα πολύ καλό επιβεβαιωτικό παράδειγμα.
Τα λέμε
Σύντροφε Ένα
Θα ξεκινήσω από το τελευταίο. Μάλλον δεν είσαι πολύ συχνός επισκέπτης εδώ :-) Γιατί αν ήσουν, τουλάχιστον δεν θα σου περνούσε καν από το μυαλό ότι θεωρώ τον Λένιν "απολίθωμα". Επίσης, αν δεν έχει τύχει να προτείνω το βιβλίο αυτό εδώ μέσα (δεν είμαι 100% σίγουρος), σίγουρα πάντως έχω χρησιμοποιήσει τσιτάτα από αυτό. Πως; Εγώ τσιτάτα; Ναι, γιατί αν προσέξεις το παραπάνω σχόλιό μου (Παρασκευή, Σεπτεμβρίου 20, 2013 1:01:00 μ.μ.), θα εντοπίσεις τη φράση "πάντα χρήσιμη" που αναφέρεται ακριβώς στη χρήση τσιτάτων. Το 'Κράτος και Επανάσταση' είναι ένα πολύ χρήσιμο βιβλίο που βοηθάει να αποκτήσει κανείς βασικές γνώσεις στρατηγικής και να έρθει σε επαφή με ενδιαφέρουσες θεωρητικές επεξεργασίες. Αλλά το ερώτημα που βάζω είναι φτάνει μόνο αυτό ή και άλλα αντίστοιχα βιβλία; Ο Λένιν δεν είναι που λέει κάπου αλλού ότι η επανάσταση των μπολσεβίκων είναι χρήσιμη για μελέτη, αλλά δεν είναι για εξαγωγή; Αυτό που λείπει πως θα βρούμε;
Για τον ΣΥΡΙΖΑ: Δεν πρότεινα το άρθρο του Κουβελάκη επειδή είναι σε Συριζικό site ή επειδή ο ίδιος έχει υποστηρίξει τον ΣΥΡΙΖΑ. Ίσως αν τον διάβαζες συχνότερα, θα διαπίστωνες -ας πούμε- ότι ασκεί συχνά έντονη κριτική από τα αριστερά στις επιλογές της ηγετικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ. Γενικά, αν και έχω στηρίξει (και συνεχίζω, για πόσο ακόμα δεν ξέρω...) ΣΥΡΙΖΑ δεν μιλάω εξ ονόματος του ΣΥΡΙΖΑ. Επομένως, δεν με νοιάζει να τα συσχετίζω όλα και κάθε φορά με τον ΣΥΡΙΖΑ. Θες να μιλήσουμε για ΣΥΡΙΖΑ; Πολύ ευχαρίστως. Είναι όμως εδώ ο τόπος; Θα μπορούσαμε να συναντηθούμε σε κάποιο άλλο ποστ που θα άπτεται πιο άμεσα του ΣΥΡΙΖΑ και να τα πούμε.
Δεν είπα ότι επί Αλιέντε κατέκτησε την εξουσία η εργατική τάξη. Ο παραλληλισμός με το '17 ήταν καθαρά για σημειολογικούς λόγους (κέρδισε - έχασε). Τελοσπάντων, νομίζω ότι δεν έχουμε πρόβλημα να συνεννοηθούμε. Το ζήτημα νομίζω είναι να συμφωνήσουμε από που το πιάνουμε το νήμα (όχι της στάθμης ;-)). Γιατί είναι μεγάλο το άτιμο και πρέπει και να το ξεμπερδέψουμε από πάνω!
αυτά προς το παρόν
αν και με κουρασες (με την καλή έννοια), συντροφικά,
Μάρκομ Ξ
Δημοσίευση σχολίου