Δευτέρα 16 Σεπτεμβρίου 2013
Ένας αστικοδημοκράτης ρωτάει για την Επανάσταση
Αντί σχολίου, πόσταρα σε κάποιο (μικρο)αστικοδημοκρατικό
τσαρδί αυτό. Πήγαινε σε μία ανάρτηση που είχε στόχο να καταδείξει την αντιδημοκρατικότητα
των μπολσεβίκων τού Λένιν, με βάση το γεγονός ότι τον Ιανουάριο του 1918 διέλυσαν τη Συντακτική
Συνέλευση η οποία είχε προκύψει από τις εκλογές τού Νοεμβρίου τού 1917. Σε μία
ολιγόλογη δική μου εισαγωγή υπενθύμισα τα εξής:
«Επανάσταση που
επικρατεί δημιουργεί δίκαιο. Αυτό το επαναστατικό δίκαιο κωδικοποιείται στην
παρακάτω διακήρυξη που οι μπολσεβίκοι δια τού Λένιν εισηγήθηκαν στη Συντακτική
να θεσμοθετήσει και εκείνη κατά πλειοψηφία απέρριψε. Επί τής ουσίας [η Συντακτική με την απόφασή της] απέρριπτε
την Επανάσταση. Και στις Επαναστάσεις δεν αρέσει να τις απορρίπτουν. Οι
δύσπιστοι αστοί όλων τών κατηγοριών (μεγαλο-, μεσο-, μικρο-) μπορούν να
ρωτήσουν σχετικά με αυτό τα χιλιάδες κομμένα κεφαλάκια των αριστοκρατών —ακόμα
και αυτών που αδίκως κατηγορήθηκαν και καρατομήθηκαν— κατά την περίοδο της
Τρομοκρατίας στη Γαλλική (Αστικοδημοκρατική) Επανάσταση…»
Και
κάποιος, προφανώς αστικοδημοκράτης, πήρε μετά το λόγο για να ρωτήσει (στα σοβαρά):
«Τι ποσοστό
πρέπει να κερδίσει ένα επαναστατικό κόμμα για να θεωρεί [ότι] δημιουργεί επαναστατικό
δίκαιο; Θα αρκούσε π.χ. ακόμα και ένα 5%;»
Ομολογώ ότι πολύ με στρίμωξε η
ερώτηση. Υπάρχει άραγε επαναστατικό όριο το οποίο πρέπει να υπερβεί ένα
επαναστατικό κόμμα προκειμένου να θεωρηθεί όντως τέτοιο και επομένως να
δικαιούται παραγωγής και επιβολής δικαίου; (κάτι αντίστοιχο δηλαδή με ό,τι συμβαίνει στα αστικά κοινοβούλια —το όριο 3%
τού δικού μας εκλογικού νόμου ή το 5% του γερμανικού).
Έλα μου ντε!
Μεγάλο μπέρδεμα! Μεγάλο μπέρδεμα
και φωτιά στα μπατζάκια μου! Πρέπει μάλλον να ξαμοληθώ για να βρω τον Σπάρτακο και
να τον ρωτήσω αν υπήρχε κάποιο όριο και αν οι δούλοι που ξεσηκώθηκαν μαζί του
το έπιασαν. Κι αν δεν βρω αυτόν, πρέπει εξ άπαντος να κοντακτάρω κάποιον Γιακωβίνο τής Γαλλικής
Επανάστασης. (Το δεύτερο μου φαίνεται ευκολότερο. Οι Γάλλοι σουρτούκευαν με γυναίκες
και μπαινόβγαιναν στα καπηλειά. Οι Γιακωβίνοι ασφαλώς δεν αποτελούσαν εξαίρεση. Επομένως, όλο και κάποιος από δαύτους θα κυκλοφορεί στην
πιάτσα…)
Ναι, οπωσδήποτε! Αυτό πρέπει να κάνω!
First
thing
in
the
morning!
Η
photo, από
το blogs.lawyers.com
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου