Πέμπτη 30 Ιανουαρίου 2014

Με τη λάμψη τής ήττας στα μάτια




Από τη στιγμή που η συντριπτική πλειοψηφία τών άνεργων, των ψευτοαπασχολούμενων, των εργαζομένων φτωχών (μισθωτοί, ελευθεροεπαγγελματίες και μικροεπιχειρηματίες) και των συνταξιούχων βυθίζεται καθημερινά όλο και σε μεγαλύτερη απόγνωση, τι να σου κάνει ο Διαμαντόπουλος που ντύθηκε παπάς και κοινωνούσε τον κόσμο, τι να σου κάνει ο Τσίπρας που είναι άθεος και δεν έχει στεφανωθεί την Παγώνα (κι έχει και τα παιδιά του αβάφτιστα!), τι να σου κάνει ο Τατσόπουλος με τις ‘‘αποκαλύψεις’’ του για τους συμπαθούντες τις ιδέες τής 17 Νοέμβρη, τι να σου κάνει η Κομμουνιστική Τάση τού ΣΥΡΙΖΑ με τις πολιτοφυλακές της, τι να σου κάνει ο Άγιος Γεράσιμος της σεισμόπληκτης Κεφαλονιάς, τι να σου κάνουν οι 440.000 ασπιρίνες για τους άνεργους, τι να σου κάνει ο Ψαριανός με τον Παπαδόπουλο, τι να σου κάνουν τα «17 εκατομμύρια μίζες που θα επιστραφούν στο λαό», τι να σου κάνει ακόμα κι ο Κάρας (ο ποιός;;;)! Η μία μετά την άλλη οι πασιέντζες δεν βγαίνουν κι ο χρόνος μέχρι τις ευρωεκλογές (που δεν μπορούν να τις αποφύγουν όπως ίσως θα ήθελαν για τις αυτοδιοικητικές) όλο και λιγοστεύει. Μετά, θα δουν αστράκια πράσινα, κόκκινα και κίτρινα σαν τη Βουγιουκλάκη. Τελειώνουν και το ξέρουν.

Παλιότερα, όταν μαζευόμασταν όλοι μαζί για να δούμε κάποιο ματς στην τηλεόραση, συνηθίζαμε στην παρέα να παίζουμε ένα δικό μας παιχνίδι που το είχαμε ονομάσει «βρες την ομάδα με τη λάμψη τής ήττας στα μάτια». Η στιγμή τής αλήθειας σ’ αυτό το παιχνίδι είναι λίγο πριν τη σέντρα, εκεί που οι ομάδες παρατάσσονται για τους ύμνους και τια χαιρετούρες και ο φακός περνάει με κοντινό τράβελινγκ από τα πρόσωπα όλων τών παικτών. Σ’ εκείνη τη φάση, λοιπόν, έπρεπε να προσέξουμε καλά-καλά τις εκφράσεις και τις γκριμάτσες καθώς οι παίκτες χαιρετούσαν ο ένας τον άλλο και να μαντέψει ο καθένας ποια ήταν η ομάδα που υπερτερούσε σε παίκτες με «τη λάμψη τής ήττας στα μάτια», άρα και φαβορί για να χάσει. Οι νικητές αναδεικνυόντουσαν φυσικά μετά το τέλος τού ματς.

Παρατηρώ την έκφραση του Σαμαρά στη φωτογραφία που συνοδεύει την ανάρτηση —είναι από τη σημερινή ομιλία του προς την κοινοβουλευτική ομάδα τής ΝΔ.

Η λάμψη τής ήττας που βλέπω στα μάτια του με τυφλώνει.



3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Βάζουμε στοίχημα ότι λίγο πριν τις ευρωεκλογές θα καλέσεις και πάλι τους αναγνώστες σου να ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ;

ΑΕΚτζής

LeftG700 είπε...

Φίλε ΑΕΚτζή, που σε συμπαθώ για προσωπικούς λόγους που δεν λέγονται επειδή είσαι ΑΕΚτζής,


Ας πούμε ότι θα γίνει έτσι όπως υποθέτεις και είσαι έτοιμος να βάλεις και στοίχημα. Και λοιπόν; Εμάς δεν μας αφήνει αδιάφορους το ενδεχόμενο να έρθει μία αριστερή κυβέρνηση στα πράγματα. Τι πρέπει να κάνουμε, έτσι όπως έχει διαμορφωθεί η κατάσταση στην Αριστερά (με ευθύνη και του ΚΚΕ); Από την άλλη: Οι κριτικές μας για τον ΣΥΡΙΖΑ θα πάψουν να ισχύουν; Όχι βέβαια. Και στην τελική: όπως λέει και η παροιμία όσο ανεβαίνει η μαϊμού φαίνεται ο πισινός της (δεν παραλληλίζω τον ΣΥΡΙΖΑ με μαϊμού, η παροιμία πάει έτσι, μην πλακώσει κάνας Συριζαίος για καβγά). Κοντός ψαλμός αλληλούια.

Φίλε ΑΕΚτζή, μη μπερδεύεις τα κόμματα με τις ομάδες. Και μη δίνεις τόσο μεγάλη σημασία σε μία ψήφο. Το τι θα ψηφίσει κάποιος είναι μία τακτική επιλογή. Η στρατηγική όμως έχει μεγαλύτερη σημασία.


Τα λέμε


ΥΓ Και μη μου εμφανίζεσαι εδώ σαν τον κομήτη! Να δίνεις το παρών πιο συχνά! Ορίστε μας! :-)

Μάρκομ Ξ είπε...

Το πρόβλημα είναι ότι μια πιθανή ήττα Σαμαρά δεν σημαίνει και ήττα του συστήματος. Δυστυχώς υπάρχουν πολλοί πρόθυμοι να τον αντικαταστήσουν.

Κατά τα άλλα είναι μακράν ο πιο ανίκανος πολιτικός (εννοώ για την υπεράσπιση των συμφερόντων της τάξης του) που έχει περάσει από τη θέση του πρωθυπουργού. Ο Γιωργάκης μπροστά του μοιάζει με ηγέτη.

Μάρκομ Ξ

Μάρκομ Ξ