Λίγο ακόμα και ο Χρήστος Λάσκος δεν θα μπορεί ούτε καν να δέσει τα κορδόνια τών παπουτσιών του, χωρίς να σπάσει τη μύτη του!

Ευτυχής συγκυρία το έφερε και η χθεσινή Τρίτη, ημέρα που το Red Notebook δημοσιεύει το τακτικό εβδομαδιαίο άρθρο τού Χρήστου Λάσκου, συνέπεσε με την Πρωταπριλιά. Και ακόμα πιο ευτυχής που ο Λάσκος σε αυτό το άρθρο, με αφορμή το άρθρο τού Δημήτρη Μπελαντή που αναδημοσιεύσαμε στην προηγούμενη ανάρτηση, αποπειράται για μία ακόμα φορά να απαντήσει όσο πιο πειστικά γίνεται στις εσωκομματικές κριτικές για την πάση θυσία ευρω-πορεία που ακολουθεί η ηγετική ομάδα τού ΣΥΡΙΖΑ, βαφτίζοντας βέβαια το κοτόπουλο ψάρι (ή μάλλον προσπαθώντας να χορτάσει το σκύλο, με ταυτόχρονη διατήρηση της πίτας στο ακέραιον). Πώς όμως μπορεί να τα κάνει όλα αυτά τα ‘‘μαγικά’’ ακόμα και ο πολύ ‘‘επιδέξιος’’ σε τέτοιες ‘‘ταχυδακτυλουργίες’’ Λάσκος, χωρίς να καταφύγει σε έναν απίθανο συνδυασμό από καραμπινάτα ψέματα, μισές αλήθειες και ‘‘κομψές’’ διαστρεβλώσεις; Διαβάστε εδώ, κάντε λίγο τα μαθήματά σας, και τα ξαναλέμε.