Πέμπτη 25 Οκτωβρίου 2012

♪♪♪♪♪ «Μη-λιέ μου κόκκινε, θεό-τυφλωμένε!»*



* Λέφτικη παραλλαγή τού γνωστού μακεδονίτικου παραδοσιακού τραγουδιού «Μήλο μου κόκκινο». Αφιερωμένη εξαιρετικά, χωρίς την παραμικρή ειρωνική πρόθεση, στο φίλο και εσχάτως συνομιλητή μας εδώ Βαγγέλη ζ.


ΚΑΙΡΟ ΕΙΧΑΜΕ να διαβάσουμε άρθρο τού Γιάννη Μηλιού (ΓΜ) στην Αυγή. Έτσι, αυτό το τελευταίο του, στην Αυγή τής Κυριακής που μας πέρασε, το ρουφήξαμε σαν νεράκι μετά από πορεία τριών ημερών στη Σαχάρα. Φαίνεται ότι δεν ήμαστε οι μόνοι: στο section Δημοφιλή άρθρα τής ηλεκτρονικής Αυγής καταλάμβανε την πρώτη θέση, τουλάχιστον μέχρι την Τρίτη το μεσημέρι.

Το περί ου ο λόγος άρθρο έχει τον τίτλο Άλλη μια σύνοδος, άλλο ένα Plan B... Το ζουμί του μπορεί να συνοψιστεί στα ακόλουθα σημεία:

1. Το βάθεμα της ευρωπαϊκής ομοσπονδιοποίησης, το οποίο (μετά και τις αλλεπάλληλες καλοκαιρινές δηλώσεις τής Μέρκελ και άλλων για «περισσότερη Ευρώπη», θυμίζουμε εμείς) επιχειρείται εσχάτως να καλλιεργηθεί μέσω διαφόρων ιδεών που πέφτουν στο τραπέζι (όπως, λόγου χάρη, ο Υπερυπουργός δημοσιονομικής πειθαρχίας για όλα τα κράτη-μέλη τής ευρωζώνης, ξαναθυμίζουμε εμείς) έχει ως στόχο τη μόνιμη καθήλωση των χωρών τού ευρώ, και της ΕΕ γενικότερα, σε πολιτικές υπέρ τού κεφαλαίου και καταστρεπτικές για τον κόσμο τής εργασίας.

2. (Με τα λόγια και τους υπερτονισμούς τού ΓΜ) Το πεδίο πολιτικής αντιπαράθεσης που ανοίγει αυτή η συζήτηση είναι ταξικό. Μόνο η Αριστερά μπορεί να συνθέσει ένα εναλλακτικό πολιτικό σχέδιο στις κυρίαρχες τάξεις κάθε ευρωπαϊκής χώρας, το οποίο θα έχει ως πρώτο στόχο του την αλλαγή των συσχετισμών ανάμεσα στο κεφάλαιο και την εργασία και ως ορίζοντά του την αλλαγή των κοινωνικών σχέσεων σε όλη την Ευρώπη. Η Αριστερά συμμετέχει στους αγώνες των εργαζόμενων και των ανέργων με στόχο μια ριζικά διαφορετική κοινωνία, μια ριζικά διαφορετική Ευρώπη.

3. (Επίσης με τα λόγια και τους υπερτονισμούς τού ΓΜ) Ο ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ, λόγω της πρωτοποριακής θέσης που του έδωσε η ιστορική συγκυρία, επιβάλλεται να είναι στην πρωτοπορία των κοινωνικών αγώνων για να μην περάσει η τρέχουσα δέσμη μέτρων στην Ελλάδα, αλλά και να θέσει το ζήτημα της κοινωνικής αλλαγής σε Ελλάδα και Ευρώπη, να συνθέσει μαζί με τις άλλες δυνάμεις της Ευρωπαϊκής Αριστεράς το εναλλακτικό σχέδιό του. Αυτό το σχέδιο δεν είναι απλώς το Plan A, είναι το μόνο σχέδιο που υπάρχει, δεν υπάρχει Plan B. Η εναλλακτική πρόταση της εθνικής αναδίπλωσης, της περιχαράκωσης εντός των συνόρων, οδηγεί σε μια αναγκαστική συμμαχία με την εθνική αστική τάξη, η οποία θα έχει ως αποτέλεσμα την επιπλέον υποτίμηση της εργασιακής δύναμης, θα στραφεί αναγκαστικά ενάντια στους μετανάστες αλλά και σε όσα κράτη δυνητικά αποτελούν ‘‘ανταγωνιστές’’ της χώρας ‘‘μας’’. Αυτή η στρατηγική όχι απλώς δεν βρίσκεται στα ‘‘αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ’’, αλλά δεν είναι καν αριστερή, είναι εθνικιστική-αστική στρατηγική.


ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ βέβαια η πρώτη φορά που ο ΓΜ, υπεύθυνος του τμήματος Οικονομικής Πολιτικής τού ΣΥΝ και μέλος τής Πολιτικής Γραμματείας του, για να μη ξεχνιόμαστε, διατυπώνει τέτοιες απόψεις (δεν αναφερόμαστε βέβαια στα αυτονόητα του σημείου 1). Ούτε είναι η πρώτη φορά που ασχολούμαστε μαζί του με αφορμή αυτές τις απόψεις —όχι ασφαλώς επειδή έχουμε προσωπικές διαφορές μαζί του (λόγου χάρη: κανείς από εμάς δεν διεκδικεί τα οφίτσιά του ή την πανεπιστημιακή του έδρα), αλλά γιατί αυτές δεν είναι τίποτε άλλο από τα γνωστά τροπάρια του αριστερού ‘‘ευρωπαϊσμού’’, των οποίων ο ΓΜ είναι επιφανής ψάλτης. Είναι χρήσιμο όμως να επαναληφθούμε. Κυρίως γιατί το επιβάλλει η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί μετά τις εκλογές, για την οποία κατάσταση, κατά τα φαινόμενα και γραφόμενα, ο ΓΜ και οι ‘‘ευρωπαϊστές’’ φίλοι του έχουν μάλλον μαύρη νύχτα.

Τι έχει η κατάσταση; Έχει δύο κύρια στοιχεία. Το ένα είναι το χρόνιο πια και συνεχώς επιδεινούμενο πρόβλημα της οπισθοπορείας τής ελληνικής κοινωνίας προς τις δεκαετίες τού ’60 ή και του ’50. Το άλλο είναι το ψυχορράγημα των αστικών πολιτικών δυνάμεων και των ψευδεπίγραφα αριστερών τέτοιων (λέγε με ΔΗΜΑΡ), σε συνδυασμό με την ανάδειξη ως εναλλακτικής κυβερνητικής λύσης τις δυνάμεις τής Αριστεράς, με πρώτο (αλλά όχι υποχρεωτικά και καλύτερο σε όλα) τον ΣΥΡΙΖΑ.


ΑΥΤΟ ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ φαίνεται να μην αντιλαμβάνεται ο ΓΜ και οι ‘‘ευρωπαϊστές’’ φίλοι του. Ότι για μια σειρά από λόγους, που δεν θα μας απασχολήσουν εδώ μια και ανάγονται στο παρελθόν, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι πια ένα πολιτικό μόρφωμα του 4% που αγωνίζεται για την κοινοβουλευτική του επιβίωση, αλλά, σύμφωνα με την εκτίμηση του μεγαλύτερου κομματιού τής κοινωνίας, αν πιστέψουμε τις πρόσφατες δημοσκοπήσεις, η διάδοχη πολιτική λύση τού ελληνικού δράματος. Συνεπώς, επειδή εκτός απροόπτου θα κληθεί αργά ή γρήγορα να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά, καλό είναι να αρχίσουν σιγά-σιγά να σοβαρεύονται. Διότι:

Πόσο σοβαρό είναι να ισχυρίζεται κανείς ότι η αντιπαράθεση με τους κυρίαρχους στην ΕΕ πρέπει να γίνει από ταξική σκοπιά; Έχει την εντύπωση ο κύριος καθηγητής ότι την Αυγή τη διαβάζουν οπαδοί τής Χρυσής Αυγής; Ή έχει την εντύπωση ότι υπάρχουν αριστεροί που δεν αντιμετωπίζουν το ζήτημα από ταξική σκοπιά; Ποιοι είναι αυτοί; Μπορεί να μας τους κατονομάσει; Ή, μπορεί να μας πει έστω, αν συμπεριλαμβάνει σε αυτούς και τον Αλέξη Τσίπρα, που είχε δηλώσει τον περασμένο Φεβρουάριο ότι «Μπορεί οι Ευρωπαίοι να λένε ότι είμαστε όλοι Έλληνες,  αλλά μάλλον κάποιοι Έλληνες δεν είναι και τόσο  Έλληνες. Αυτοί που μας κυβερνούν.»; Αυτό είναι; Το πετύχαμε; Για τον Αλέξη, τελικά, έγραψε το άρθρο; Κι έτσι να ’ναι, τώρα το θυμήθηκε; Τον έχει προλάβει ο Δημοσθένης Παπαδάτος-Αναγνωστόπουλος εδώ και μήνες!  

Πόση σοβαρότητα υπάρχει στην προτροπή του ότι η Αριστερά σε όλη την Ευρώπη, άρα στην Ελλάδα ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να έχει «ως πρώτο στόχο την αλλαγή των συσχετισμών ανάμεσα στο κεφάλαιο και την εργασία» σε κάθε ευρωπαϊκή χώρα (για την Ελλάδα ο ΣΥΡΙΖΑ), αν τη συνδυάσουμε με τη δική του διαπίστωση ότι αυτοί που βρίσκονται σε θέση οδηγού στην ΕΕ έχουν ως στόχο τους το ακριβώς αντίθετο; Δεν αντιλαμβάνεται ότι αυτό είναι σαν δύο τρένα που κινούνται στην ίδια γραμμή, αλλά με αντίθετη κατεύθυνση; Πώς; Το αντιλαμβάνεται, αλλά δεν το κατανοήσαμε εμείς, γιατί κάναμε λάθος στην ανάγνωση; Τότε, πώς είναι δυνατόν να παραιτείται από την ανάγκη χάραξης ενός εναλλακτικού σχεδίου στην περίπτωση που ο ΣΥΡΙΖΑ γίνει κυβέρνηση και φάει πόρτα από τους Μερκελιστές εξωτερικού με το σιγοντάρισμα των συντρόφων τους του εσωτερικού;;; Πού ακούστηκε αυτό, να πηγαίνεις σε σύγκρουση, χωρίς εναλλακτικά σενάρια μάχης;;;

Πόσο αντέχει σε κριτική ο ισχυρισμός ότι αυτό το περίφημο Plan B, η απόσυρση δηλαδή τής Ελλάδας από την ευρωζώνη (απόσυρση στην οποία κάλλιστα μπορούν να μας εξωθήσουν οι ‘‘εταίροι’’, αν δεν μας εξωθούν ήδη) «οδηγεί σε μια αναγκαστική συμμαχία με την εθνική αστική τάξη»; Δηλαδή, το Plan A, η παραμονή μας πάση θυσία στην ευρωζώνη, αυτό δηλαδή που από τα συμφραζόμενα του ΓΜ θα επιδιώξει και ο ΣΥΡΙΖΑ (όπως η Τρόικα εσωτερικού, σε τελική ανάλυση), αν γίνει κυβέρνηση, δεν είναι αναγκαστική συμμαχία με την αστική τάξη (εθνική ή κοσμοπολίτικη);;; Μόνο το Plan B είναι;;;


ΑΦΗΣΑΜΕ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ τη μεγαλύτερη συνδικαλιά τών αριστερών ‘‘ευρωπαϊστών’’ —που δεν παραλείπει βέβαια να επαναλάβει ο ΓΜ— και μάλλον το μοναδικό διακριτικό γνώρισμα που διαθέτουν, για να τους ξεχωρίζει κανείς από τους από τα ‘‘ξαδέρφια’’ τους, τούς δεξιούς ‘‘ευρωπαϊστές’’. Τόσο μεγάλη, που δεν θα ήταν καθόλου υπερβολή να τη χαρακτηρίζαμε ως τη μητέρα όλων τών αριστερών πολιτικάντικων ιδεολογημάτων και τερτιπιών τού ‘‘ιδεολογικού’’ οπλοστασίου τους. Εννοούμε αυτή την πολιτική απάτη να βαφτίζουν διεθνισμό τη στρατηγική τής πάση θυσία παραμονής στη ζώνη τού ευρώ και αστικό (δεξιό) εθνικισμό ακόμα και την παραμικρή σκέψη για αποσύνδεση της Ελλάδας από την ευρωζώνη! Ακόμα κι αν φτάσουμε να σκοτωνόμαστε μεταξύ μας για ένα ευρώ! Μία απίστευτη μπούρδα δηλαδή, που αν την πάρουμε τοις μετρητοίς πρέπει εφεξής να χαρακτηρίζουμε αστούς (δεξιούς) εθνικιστές όλες σχεδόν τις ιστορικές προσωπικότητες του διεθνούς εργατικού, αριστερού και κομμουνιστικού κινήματος! Από τον Μαρξ και τον Λένιν, μέχρι τον Μάο και τον Χο Τσι Μινχ! Κι από τον Κάστρο και τον Τσε, μέχρι τον Αλιέντε ή τον Τσάβες!   

Τέτοια μυαλά; Τέτοια μυαλά! Και ακριβώς επειδή είναι τέτοια, δεν ξεχνούν ποτέ να κοτσάρουν και τα αναγκαία εισαγωγικά στις ‘‘κρίσιμες’’ και ‘‘ύποπτες’’ λέξεις. Προσέξατε τη διατύπωση του ‘‘σοφού’’ καθηγητή μας; Για προσέξτε την: της χώρας ‘‘μας’’, γράφει! Η Ελλάδα δεν είναι η χώρα μας. Είναι η χώρα ‘‘μας’’! Προφανώς, έχει την εντύπωση ότι ο τόπος που ζει κανείς είναι απλώς μία φαντασίωση, χωρίς την παραμικρή υλικότητα. Οπότε και μία πιθανή μελλοντική κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ θα είναι κυβέρνηση ενός μη-τόπου! Και να σκεφτεί κανείς πού τα γράφει όλα αυτά! Τα γράφει σε μία χώρα με τους νεοναζί τρίτο(!!!) κόμμα! Τρίτο κόμμα and still going strong!!!


ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ να διαγνώσουμε με ακρίβεια πού οφείλεται αυτή η ολική πολιτική τυφλότητα του ΓΜ, ισοδύναμη σε καταστρεπτική δύναμη για την Αριστερά με αυτήν που έχει η καθαρή πολιτική βλακεία. Δογματισμός; Ανικανότητα; Έλλειψη πολιτικού ενστίκτου; Αυταπάτες ψυχολογικής αιτιολογίας; Εν πάση περιπτώσει, λίγο ενδιαφέρει αυτό. Γιατί εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με ένα μεμονωμένο άτομο που, στο κάτω-κάτω, έχει και το ελαφρυντικό της ενασχόλησης μόνο με τη θεωρία για δεκαετίες. Εδώ έχουμε να κάνουμε με τις αντιλήψεις (λίγο πάνω-λίγο κάτω) που φαίνεται να παίρνουν το πάνω χέρι στον ΣΥΡΙΖΑ. Και τα μαύρα φίδια, που ποτέ δεν μας άφησαν εντελώς ήσυχους, για να τα λέμε όλα, αρχίζουν να μας ζώνουν όλο και πιο πολύ.

Από αυτό το βήμα δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτε παραπάνω από το να χτυπάμε καμπανάκια. Αν υπάρχουν (που υπάρχουν!) ανοιχτά αυτιά και μυαλά στον ΣΥΡΙΖΑ, ας ακούσουν. Ο καιρός γαρ εγγύς. Με τέτοια ‘‘περπατησιά’’, αν ο ΣΥΡΙΖΑ βρεθεί στη θέση τού οδηγού τής χώρα μας (ναι! χωρίς εισαγωγικά!), θα πάει —και θα μας πάει— κατ’ ευθείαν στο γκρεμό. Και μπορεί να μη ξέρουμε ποιος θα πρωτομπεί τότε στο ελικόπτερο, αλλά έχουμε μία φρικτή υποψία.

Έχουμε τη φρικτή υποψίακαι εφιάλτη μαζί ότι εκείνοι που θα μας καταδιώκουν εκείνες τις ημέρες θα φορούν μαύρες φανέλες και θα χαιρετούν με τεντωμένο το δεξί χέρι…

29 σχόλια:

LeftG700 είπε...

Το επείγον απόρρητο έγγραφο από τα Κεντρικά το έγραφε καθαρά:

«Μετά την υπονόμεφση του ΚΚΕ, πρωχορήστε άμα τη λήψι τού παρώντος στην υπονόμεφση και του ΣΥΡΙΖΑ, σύμφονα με τις τελευτέες οδηγείες της Υπερεσίας».

Επειδή σε αυτούς τους καιρούς δεν είναι να μένει κανείς άνεργος, ο γραφιάς εδώ έπιασε αμέσως δουλειά. Το αποτέλεσμά της κατοπτρίζεται στο σημερινό μας σημείωμα.


Τα λέμε ;-)

Μάρκομ Ξ είπε...

Η πρώτη αλήθεια είναι ότι έτσι όπως γράφει την παράγραφο αυτή ο Μηλιός (αν και δεν αναφέρεται περί παραμονής στο ευρώ), σωστά κριτικάρετε την εμμονή του περί "μη εθνικής αναδίπλωσης". Επίσης, να επισημάνω ότι αν παραστεί ανάγκη και υπό προϋποθέσεις, οι καταπιεζόμενες τάξεις μπορούν και οφείλουν να συνεργαστούν ΚΑΙ με κάποια τμήματα της αστικής τάξης για κάποιο διάστημα. Το ξέρω ότι με αυτή μου τη φράση καταδικάζομαι αιωνίως στο πυρ το εξώτερον το καρα-οπορτουνιστικόν, αλλά εμμένω.

Η δεύτερη αλήθεια όμως είναι, ότι νομίζω ότι τον αδικείτε και λίγο τον σ/φο Μηλιό, γιατί δεν αναφέρετε για την τελευταία παράγραφο του άρθρου, όπου με σαφήνεια αναδεικνύει τη γνωστή γραμμή, που δυστυχώς έγινε γαργάρα ακόμα και από πολλά τηλε - πρόβλητα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ (βλ. ΣΥΝ και ΠΑΣΟΚογενείς), "καμιά θυσία για το ευρώ".

Συνοψίζοντας, καλά κάνετε και κριτικάρετε τον τυφλό ευρωπαϊσμό (έννοια καθαρά επίπλαστη, άρα καθαρά αστική κατά τη γνώμη μου) που κυριαρχεί(;) στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ. Όμως είναι αλήθεια ότι για διάφορους λόγους που δεν είναι του παρόντος, αυτή η αντίληψη δεν περνάει εύκολα προς τα κάτω, ούτε καν σαν προπαγάνδα.

Αν και η εκτίμηση μου είναι, ότι έτσι και αλλιώς, ο ΣΥΡΙΖΑ ή δεν θα προλάβει να κυβερνήσει καθόλου ή δεν θα προλάβει τη χώρα εντός ευρώ όταν κληθεί να κυβερνήσει...

συντροφικά,
Μαρκομ Ξ (για τους φίλους ΝάρΚομ)


Υ.Γ. Η κατ'εξακολούθηση υπονοητική αναφορά μου στον ΣΥΝ, σαν κύρια αιτία του "κακού" ΣΥΡΙΖΑ (κατά το "κακή" ΑΤΕ) δεν υπονοεί σε καμιά περίπτωση ότι οι άλλες συνιστώσες, ομαδικές και ατομικές, είναι άμοιρες ευθυνών. Πρώτον, γιατί ανέχτηκαν για χρόνια τον "κακό" ΣΥΝ και δεύτερον γιατί και αυτές στην συντριπτική τους πλειοψηφία, λειτουργούν με τον ίδιο τρόπο. Ήτοι με 'δημοκρατία περιορισμένης ευθύνης', με ακτιβισμούς, στρογγυλά τραπέζια αμπελοφιλοσοφίας και συνδικαλισμό εκ του μακρώθεν. Όμως ο ΣΥΝ, όντας ο σχηματισμός με τη μεγαλύτερη επιρροή, έχει αντικειμενικά και τη μεγαλύτερη ευθύνη.

LeftG700 είπε...

Φίλε Μάρκομ Ξ,


Αργότερα, θα σχολιάσω με πιο πολλά λόγια. Προς το παρόν, μόνο το εξής:

Έχεις πέσει θύμα μεγάλης παρανάγνωσης της τελευταίας παραγράφου τού άρθρου του. Και ευτυχώς που δεν θα διαβάσει ο Μηλιός ότι προσυπογράφει τη γραμμή καμιά θυσία για το ευρώ! Διαφορετικά, επειδή είναι και σε κρίσιμη ηλικία, μπορεί και να τον έστελνες! ;-)


Τα λέμε (αργότερα)

ΕΟΣ είπε...

Βλέπετε τον κόσμο αραχτοί μέσα από από αιώρα σας που την έχετε δεμένη στους δυο στυλοβάτες του σύγχρονης μαρξιστικής σκέψης, τον Πριμικήρη από την μια και τον Τόλιο από την άλλη. Διαβάζετε που και που και κανένα ΣΤΑΘΗ για να αναπτερώνεται το πατριωτικό ηθικό, και ιδού τα αποτελέσματα!

LeftG700 είπε...

Φίλοι τής ΕΟΣ,


Ρε σεις, είσαστε σοβαροί; Έχετε τη διάθεση (και τα προσόντα) να πούμε πέντε κουβέντες τής προκοπής; Τι να απαντήσω σε ένα τέτοιο σχόλιο; Ποιος Τόλιος και ποιος Πριμικήρης;;;

Τσίπρας: «Το ευρώ δεν είναι φετίχ»! Το "ξεχάσατε"; Εμ θα σας το δίνουμε να το τρώτε τακτικά, μέχρι να κάνετε εμετό μπας και καταλάβετε ότι η πολιτική δεν είναι για κολλημένους είτε τού ευρώ, είτε τής δραχμής!

Η πολιτική είναι άσπρη γάτα, μαύρη γάτα αρκεί να πιάνει ποντίκια!

Γκέγκε;


Τα λέμε (αλλά σοβαρευτείτε και αφήστε τα οπαδιλίκια, δεν τα σηκώνει πια η κατάσταση!)

LeftG700 είπε...

Φίλε Μάρκομ Ξ,


Σοφά μίλησες (με την εξαίρεση της παρανάγνωσης ;-) ). Έτσι, για να δουν μερικοί-μερικοί (ονόματα δεν λέμε και υπολήψεις δεν θίγουμε! ;-) ) ότι δεν είναι μόνο εκείνοι οι ανοιχτομάτηδες κι εμείς που στηρίξαμε τον ΣΥΡΙΖΑ στις δεύτερες εκλογές χάνοι! ;-)

Θέλω να σταθώ σε ένα σημείο. Σε αυτό που λες ότι ο τυφλός ευρωπαϊσμός δεν περνάει προς τα κάτω. Και πού είσαι ακόμα! Κι αυτό, όσο δεν το καταλαβαίνουν οι κουμανταδόροι (επί τού παρόντος!) του ΣΥΡΙΖΑ διαπράττουν έγκλημα διαρκείας. Γιατί αυτή την αυξανόμενη δυσαρέσκεια, αν δεν τη διαχειριστεί η Αριστερά (και πώς να τη διαχειριστεί με αντιλήψεις σαν αυτές που εκφράζει ο Μηλιός;) θα τη διαχειριστούν οι ‘‘άλλοι’’! Φαντάζομαι ότι δεν υπάρχει καμία ανάγκη να σου διευκρινίσω ποιοι είναι αυτοί οι ‘’άλλοι’’, αφού οι δικοί μας άλλοι (το ΚΚΕ ντε!) παραμένουν στον κόσμο τους…


Τα λέμε

Γρηγόρης είπε...

-Υποσχόμαστε στο λαό μας "Ψωμί,Γη,Ειρήνη".

-Δε θα πρέπει να αποχωρήσουμε από το σφαγείο του πολέμου για να πετύχουμε τα παραπάνω;

-Όχι! Εμείς θα προσπαθήσουμε να καταδείξουμε στις ευρωπαϊκές αστικές τάξεις τη λανθασμένη πολιτική του πολέμου που ακολουθούν και την ανάγκη χαλάρωσης της βάρβαρης αντιλαϊκής πολιτικής τους.

-Κι αν αρνηθούν να σας ακούσουν; Έχετε κάποιο εναλλακτικό σχέδιο;

-...............................!

-Μήπως θα έπρεπε εμείς πρώτοι να αποσυρθούμε;

-Αποκλείεται!Αυτό θα οδηγούσε σε εθνική αναδίπλωση και συμμαχία με την εθνική μας αστική τάξη.

-!!!!!!!!!!!!!!!!

(95 χρόνια απ'την οκτωβριανή επανάσταση και η "γραμμή Κερένσκι" είναι πάντα εδώ,ολοζώντανη.Γαμώ την τύχη μου γαμώ...)

Μάρκομ Ξ είπε...

Φαντάζομαι ότι η παρανάγνωση που ισχυρίζεστε έχει να κάνει με την τελευταία πρόταση του άρθρου ("Αυτό πρέπει να είναι το σχέδιο σε κάθε περίπτωση, ένα σχέδιο που δεν περιλαμβάνει κανένα όραμα εθνικής περιχαράκωσης"). Αν είναι έτσι, πάλι έχω να αντιτείνω ότι είναι τρόπον τινά λογικό άλμα (εντάξει, πηδηματάκι) να συμπεράνει κανείς από αυτή την πρόταση μόνο ότι δεν υποστηρίζει το 'καμιά θυσία για το ευρώ', όταν λέει παραπάνω ότι η αριστερά θα σταθεί δίπλα στους εργαζόμενους και θα τους υπερασπίσει σε κάθε περίπτωση καταστροφής, καταποντισμού κλπ.

Ας είναι. Δεν θα επιμείνω άλλο, γιατί έτσι και αλλιώς την ουσία την συζητήσαμε (και δεν έχω και καμιά καΐλα να υπερασπιστώ τον Μηλιό).

Κατά τα άλλα, αφού ασχολείστε εδώ και μερικά ποστ με την αριστερά (όπα, όπα! συγγνώμη! Με τους ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ και την "αριστερά" ήθελα να πω :-)) υπάρχουν δυο κειμενάκια για περίσκεψη. Το ένα είναι το άρθρο του Γ. Μαρίνου στον Ριζοσπάστη της 21/10/12 που έχω λινκάρει σε σχόλιο στην προηγούμενη ανάρτηση. Το άλλο είναι το προσχέδιο αρχών λειτουργίας για τη διάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ (http://www.left.gr/article.php?id=11013). Ξέρω ότι το ένα είναι αμιγώς ιδεολογικο - πολιτικό και το άλλο μπορεί να θεωρηθεί οργανωτικό. Δεν είναι όμως έτσι. Ο τρόπος οργάνωσης και η δομή ενός κόμματος παίζει σημαίνοντα ρόλο στο τι μπορεί και τι θέλει να κάνει.

συντροφικά,
Μάρκομ Ξ

ΕΟΣ είπε...

Toάσπρη γάτα, μαύρη γάτα αρκεί να πιάνει ποντίκια! ήταν η γραμμή του Ντενγκ Χσιάο Πινγκ που οδήγησε την Μαοϊκή Κίνα στην πλήρη επικράτηση του καπιταλισμού. Η άμεση συνέπεια αυτής της γραμμής για την γάτα που πιάνει τα ποντίκια είναι: «Η καλή διακυβέρνηση μετράει περισσότερο από τον εκδημοκρατισμό.»...

Αν όμως ψάχνετε για πια «γάτα πιάνει τα ποντίκια», την άποψή μας την έχουμε διατυπώσει εδώ:
«Με τον "Μητρόπουλο" ή με τον "Φωτόπουλο";»

Ανώνυμος είπε...

μάλλον κατοχυρώθηκα οριστικά σαν γκρινιάρης και παρεξηγησιάρης ( για το υπογραμμισμένο παραμικρή λέω ) ... ευχαριστώ για την αφιέρωση , σε είχα παρεξηγήσει και αδικήσει για τα περί πολιτικαντισμού της Κουμουνδούρου.

κατά τα άλλα , οι αριστεροί ευρωπαϊστές ( κατά την γνώμη μου ένα μυστήριο μείγμα δογματισμού και πολιτικαντισμού είναι πίσω από την δοξασία τους ) να μας απαντήσουν , πως , ενώ στηρίζουν την γραμμή τους θεωρητικά σαν από τα αριστερά ( επιχειρούν , λένε , να βγάλουν από την κρίση τους εργαζόμενους στην Ευρώπη και εμείς οι υπόλοιποι τον ελληνικό καπιταλισμό )οδηγούνται σε συμμαχία με τον ...άλλο ευρωπαϊσμό , τον κάποτε δήθεν επάρατο του Παπαδημούλη κλπ.

Εκτώς και αν είναι και ο ... Ράιχενμπαχ , πεδίο ταξικής πάλης.

Στον αντίποδα , δείτε , όσοι δεν έχετε δει , άρθρο ηγετικού στελέχους του ΣΥΡΙΖΑ ( είναι και άλλα άλλων) , υπεράνω ... εθνολαικιστικοπατριωτικών παρεκκλίσεων, που όμως όταν λέει όξυνση της ταξικής πάλης πανευρωπαϊκά - καμία θυσία για το ευρώ , τα εννοεί και τα 2 . http://www.rproject.gr/article/o-syriza-na-analavei-tin-eythyni-tis-anatropis

Επίσης , για όλους όσους επιμένουν να λένε ότι έχουν τετραγωνίσει τον κύκλο, να μας εξηγήσουν πως και γιατί όλο το προερχόμενο από το ΠΑΣΟΚ ΕΚΜ επίσης συμμαχεί με την ,για τον ΓΜ , επαναστατική αντικαπιταλιστική γραμμή του ...Σταθάκη και του πρώην Κοκκινοπράσινου.

Και γιατί παίρνουν όλοι μαζί συγχαρητήρια από τις ναυαρχίδες του αστικού μνημονιακού τύπου .

Για να προβοκάρουν την επαναστατική αντικαπιταλιστική γραμμή ότι η τρόικα είναι ... πεδίο αντιθέσεων ? Και να στείλουν τον κόσμο στο λόμπι της ... δραχμής με αρχηγό τον ...ΠΛ ?

LeftG700 είπε...


Φίλε Βαγγέλη ζ,


Δεν κατοχυρώθηκες για τίποτε (αντιδιαλεκτικό λάθος γαρ, καθ’ ό,τι things change! ;-) ). Επιπλέον, ούτε τη γκρίνια ούτε την παρεξηγησιά τη θεωρούμε κανένα έγκλημα. Όλοι άνθρωποι είμαστε και ποιος είναι αυτός που δεν έχει υποπέσει σε τέτοια ‘‘αμαρτήματα’’;;;

Πολλοί μάς έχουν παρεξηγήσει κατά καιρούς. Ατυχώς (αλλά όχι ανεξήγητα) λίγοι είναι εκείνοι που αναγνώρισαν την ‘‘παρανάγνωση’’ αυτού τού τσαρδιού. Σήμερα πήρες κι εσύ τιμητική (για σένα, όχι για μας) θέση ανάμεσά τους. Να είσαι καλά.

Είναι πολλές οι αντιφάσεις σαν αυτές που επισημαίνεις. Πάρα πολλές. Παρ’ όλα αυτά, προς το παρόν επικρατούν τέτοιου τύπου αντιλήψεις. Δεν ξέρω… Εκτός άλλων, πρέπει να οφείλεται και στο ότι οι ‘‘μενσεβίκοι’’ τού ΣΥΡΙΖΑ (μιλάω για τα στελέχη) είναι ‘‘λίγοι’’…


Τα λέμε


ΥΓ Το λινκ που πόσταρες δεν ανοίγει για την ώρα. Φαίνεται όμως ο συγγραφέας του, ο Βερναρδάκης. Πάνω-κάτω μπορώ να μαντέψω τι θα διαβάσω. Όταν ξεμπλοκάρει το άρθρο του, θα δω αν έπεσα μέσα.

LeftG700 είπε...

Φίλε Γρηγόρη,


Βάλε και τη δική μας τύχη μέσα. Κι αυτή γμνη είναι...


Τα λέμε

LeftG700 είπε...

Φίλε Μάρκομ Ξ,


Πρέπει να φύγω για κάποια δουλειά. Θα τα πούμε αργότερα.


Τα λέμε

LeftG700 είπε...

Και μ' εσάς πουλάκια μου θα τα πούμε αργότερα. Δεν θα 'ναι όμως για καλό... ;-)

Ανώνυμος είπε...

δεν είναι Βερναρδάκης , Σαπουνάς είναι από την ΑΠΟ ,που είναι , να με πάρει και να με σηκώσει τροτσκιστής , και αυτό εννοώ υπεράνω υποψίας για εθνικοπατριωτικές παρεκκλίσεις.

Και μάλιστα δεν είναι και ο μοναδικός , έχει βγει μπροστά και η ΔΕΑ , και το Κόκκινο.

Ανώνυμος είπε...

καμμιά θυσία για το ευρώ, καμμιά αυταπάτη για τη δραχμή, για να το λέμε όλο

LeftG700 είπε...

Ανώνυμε φίλε ή φίλη (ψευδώνυμοοοοοοοοο, το βασίλειό μου για ένα ψευδώνυμο!),


Συμρωνούμε απολύτως.


Τα λέμε

LeftG700 είπε...

Φίλοι τής ΕΟΣ,


Δεν κατάλαβα τι σχέση έχει το άρθρο που λινκάρατε με το ποστ. Και δεν κατάλαβα ποια είναι η γάτα που πιάνει ποντίκια κατά την άποψή σας. Κάποιες διευκρινίσεις είναι απαραίτητες.

Όχι φίλοι μου. Κάνετε λάθος. Το άσπρη γάτα, μαύρη γάτα, αρκεί να πιάνει ποντίκια δεν ήταν γραμμή τού Τενγκ. Ήταν ατάκα τού Τενγκ που συνόψιζε τη γραμμή κάποιου που δεν τον πολυγουστάρετε. Μαντεύετε για ποιον σας λέω; Το μικρό του όνομα αρχίζει από Β!... ;-)


Τα λέμε

herrk είπε...

Πράγματι (αυτό πάει στην κεντρική ιδέα της ανάρτησης).
Φοβάμαι ότι στο Σύριζα βάζουν υποψηφιότητα για το ρόλο Σαμαρά. Το φοβάμαι - ούτε το έχω σίγουρο, ούτε το εύχομαι.

LeftG700 είπε...

Φίλε Μάρκομ Ξ,


Χωρίς να με θεωρήσεις ξεροκέφαλο ή εξουσιαστή, σου λέω μην επιμένεις. Τον Μηλιό τον παρακολουθώ από τις αρχές τού 2000, στο περιοδικό που διευθύνει, τις «Θέσεις» (τριμηνιαίο). Δογματικός στόκος κολλημένος με τον ‘‘διεθνισμό’’ (σκέψου ότι ήταν Εθνικός Πειραιώς και άλλαξε ομάδα μόνο και μόνο για το όνομα —πλάκα κάνω). Νομίζω ότι ο όρος «εθνοκομμουνισμός» (το έλεγε για το ΚΚΕ) είναι δική του πατέντα. Κλασική περίπτωση στρατηγού που τρώει ώρες και ώρες σε ασκήσεις επί χάρτου, αλλά είναι ανίκανος ακόμα και για να βγάλει τις σκοπιές τής εβδομάδας ενός λόχου σε καιρό ειρήνης! Μακριά κι αλάργα!

Το κείμενο του Μαρίνου το έχω δει. Θέλει όμως προσεκτικό διάβασμα που μέχρι τώρα δεν μπόρεσα να κάνω. Το δεύτερο, που επίσης το έχω δει, είναι διαδικαστικό και προσωρινό αφού έχει κατά βάση σχεδιαστεί για τη μεταβατική περίοδο μέχρι το ιδρυτικό συνέδριο. Για τις ανάγκες αυτές νομίζω ότι είναι ικανοποιητικό σε γενικές γραμμές. Περισσότερο ενδιαφέρον έχει το Προσχέδιο Διακήρυξης που είναι καθαρά πολιτικό. Αλλά κι αυτό θέλει προσεκτικό διάβασμα. Μπορεί να κάνουμε κάποια ανάρτηση.


Τα λέμε

LeftG700 είπε...

Φίλε Herr K,


Το ξέρεις βέβαια, αλλά θα το επαναλάβω κι εγώ υπό τύπο ρητορικής ερώτησης.

Το καλό με τον Σαμαρά είναι ότι μετά από αυτόν, λογικά, έρχεται ο ΣΥΡΙΖΑ.

Μετά από τον ΣΥΡΙΖΑ ποιος έρχεται;...


Τα λέμε

Ανώνυμος είπε...

πάντως , ήταν ατάκα που συνόψιζε την επικράτηση του καπιταλιστικά αυτονόητου και της καπιταλιστικής " συνήθειας " στο κομμουνιστικό κίνημα . Δεν είναι και να το έχουμε για θετικό . Και ο Β με όλη του την προσφορά , καθοδήγησε την διαδικασία επικράτησης των καπιταλιστικών σχέσεων , και εκεί θέλει μια προσεχτική και διαλεκτική αποτίμηση ...

το ότι προκύπτουν βέβαια δήθεν μαοϊκοί το 2012 με κεντρική πρόταση να ...." γίνει η ΕΚΤ σαν την fed " έχει πλάκα ...

Παίρνουν και πάσες από τον Καρατζαφέρη ( όχι συνομωσιολογικά )για να προβοκάρουν την αριστερά ,κόβουν και σχόλια γιατί δεν ξέρουν τι ακριβώς να απαντήσουν .

Μεγάλο παιδί είσαι , πάντως γνώμη μου είναι ,μην ασχολήσαι και πάρα πολύ με κάτι τέτοιους, μην προσπαθείς με το στανιό να αναβαθμίσεις τον διάλογο , να πάρεις απαντήσεις κλπ.

Ρόλος τους ( όχι συνομωσιολογικά απαραίτητα , έτσι τους βγαίνει ) είναι να μην γίνεται διάλογος, να μην δίνουν καμία απάντηση , να γαμάνε την συζήτηση ( α ρε Χαλβατζή πατέρα ) για την αριστερά , μιας και αριστερά , λένε, είναι ο ΣΥΡΙΖΑ .

LeftG700 είπε...

Φίλε Βαγγέλη,


Είναι αυτονόητο ότι τη συγκεκριμένη ατάκα, που την αναφέρω συχνά, δεν την παίρνω πακέτο με το χρόνο και τους σκοπούς για τους οποίους ειπώθηκε. Συνήθως τη θυμίζω αντιπαραθετικά με την πολιτική αρχών που επικαλούνται πολλοί στην Αριστερά (όταν τους συμφέρει βέβαια) για να στηρίξουν θέσεις τους, συνήθως τακτικής φύσης, που τις βαφτίζουν ζήτημα αρχών. (Εδώ έχουμε και μια δική μας ατάκα: Συχνά, η πολιτική αρχών είναι αρχίδια πολιτική!)

Μεγάλη κουβέντα πας ν’ ανοίξεις για τον Βλαδίμηρο και την κατάσταση στη Ρωσία τότε. Δεν έχω όλες τις απαιτούμενες πληροφορίες και υλικό για να γράψω διδακτορικό για το ζήτημα. Αναρωτιέμαι όμως τι περιθώριο επιβίωσης είχε το επαναστατικό καθεστώς, μετά από εμφύλιο σχεδόν τεσσάρων χρόνων που μίκρυνε ακόμα περισσότερο το ειδικευμένο εργατικό δυναμικό, χωρίς συγκεντρωτισμό στην παραγωγή και αδιαφορώντας για τον τεϊλορικό καταμερισμό εργασίας...

Δεν κατάλαβα ποιοι είναι οι δήθεν μαοϊκοί τού 2012 με τους οποίους δεν πρέπει να ασχολούμαι. Αν θέλεις μού εξηγείς.


Τα λέμε

Ανώνυμος είπε...

δεν θέλει μεγάλη φιλοσοφία , ακριβώς στην κουβέντα που κάνουμε είναι κάποιος που λέει και καλά υπέρ της Μαοϊκής κίνας.

αν πας στο blog του έχει και μαοϊκή αφίσα , και μια ανάρτηση που λέει ότι η αριστερά φταίει για τον Καρατζαφέρη,υποθέτω και για την ΧΑ , τον Χίτλερ κλπ...

Θεωρία των άκρων ... Δεν σου λέω να πάψεις να συνομιλείς , δικαίωμα σου είναι , ίσως συνεχίσω και γω , αν και μου κόβει τα σχόλια , οπότε δεν είναι στο χέρι μου .

Απλά , μην του δίνεις σημασία , δεν έχει σκοπό να κάνει συζήτηση και είναι και αμφίβολο αν μπορεί , προσωπική άποψη αυτό , τον έχω προκαλέσει άπειρες φορές , δεν έχει απαντήσει ποτέ

Γράψε άκυρο , Β πήγε το μυαλό μου στον ... Βησαριόνοβιτς , ρώσικα ή γεωργιανά δεν ξέρω οπότε λέω μπορεί και να είναι μικρό , και γενικά εννοούσα τον Στάλιν , όντως μικρό όνομα από Β τον Λένιν έπρεπε να σκεφτώ .

Γενικά για την ΝΕΠ δεν υπάρχει στείρα άρνηση από τις περισσότερες τάσεις της επαναστατικής αριστεράς , για τον τροτσκισμό δεν είμαι σίγουρος , μιας και ήταν ανοιχτό και συνειδητό άνοιγμα στον καπιταλισμό.

Ο Στάλιν αντίθετα καθιέρωσε τον καπιταλιστικό καταμερισμό εργασίας σαν δήθεν επιτομή του σοσιαλισμού ...

Ανώνυμος είπε...

Δεν μου πήγε στο μυαλό, οτι χρεώνεις στον συγκεκριμένο,οτι δεν γουστάρει Λένιν τον αποδέχονται οι πάντες και μετα την αποχωρηση της απ και οι περισοτεροι στον συν, σαν ιστορική αναφορά έστω.

LeftG700 είπε...

Ε, καλά τώρα! Τον "αποδέχονται"... Μέχρι κι ο Μηλιός τον αποδέχεται κι αν τον ρωτήσεις θα δηλώσει λενινιστής! Τι σχέση έχει ο λενινισμός με το πρόταγμα της "αδιαμεσολάβητης" αυτονομίας τών μαζών; Αδιαμεσολάβητη από αριστερή θεωρητική και πολιτική καθοδήγηση, διαμεσολαβημένη μέχρι τα μπούνια από την αστική ιδεολογία!

Έτσι; 'Έτσι, μέχρι κι ο Πάσχος λενινιστής βγαίνει! ;-)


Τα λέμε

Ανώνυμος είπε...

ΑνώνυμοςΠαρασκευή, Οκτωβρίου 26, 2012 10:58:00 μ.μ. = το μέλος του συλλόγου για τη δια΄δοση των πολυνησιακών χορών.

LeftG700 είπε...

Ok, φίλε τών πολυνησιακών χορών! :-)

Ανώνυμος είπε...

το καμία θυσία για το ευρώ - καμία αυταπάτη για την δραχμή το έχουν " ρίξει " με έμφαση στην κουβέντα δυνάμεις σαν την ΔΕΑ , ΑΠΟ , Κόκκινο. Το λένε και σκέτο πάντως , μην κολλάτε τόσο πολύ http://www.rproject.gr/article/einai-grexit-ena-plan-b-gia-tin-aristera

Σε ένα πρώτο επίπεδο συσκοτίζει λίγο την συντριπτικά κυρίαρχη αστική επιλογή για χρεοκοπία και εσωτερική υποτίμηση εντός ευρώ και μετά βλέπουμε .

Σε ένα δεύτερο επίπεδο το " καμία θυσία για το ευρώ " είναι όντως προτιμότερο από το " άμεση έξοδος " γιατί ρίχνει το βάρος στην συγκρότηση του κοινωνικού και πολιτικού μετώπου ανατροπής της αστικής στρατηγικής και όχι στην συγκρότηση πολιτικού χώρου στα αριστερά και της αριστεράς.

Σε ένα τρίτο επίπεδο να μην ξεχνάμε ότι η συζήτηση αυτή έχει νόημα πάντα και μόνο όταν μιλάμε στην βάση μονομερούς αντιμετώπισης του χρέους ( μονομερής παύση πληρωμών ) μιας και η αντιμετώπιση του χρέους σε συμφωνία με τους δανειστές οδηγεί άμεσα σε μνημόνιο .