Παρασκευή 22 Μαρτίου 2013
Ο ‘‘εθνολαϊκιστής’’ και ‘‘εθνοκομμουνιστής’’ (ίσως και λίγο ‘‘σωβινιστής’’) Ζαν-Λυκ Μελανσόν. Χα!
Αναδημοσιεύουμε
προχθεσινή δήλωση του Ζαν-Λυκ Μελανσόν, υποψήφιου του Αριστερού Μετώπου τής
Γαλλίας στις τελευταίες προεδρικές εκλογές, για τις εξελίξεις στην Κύπρο.
Όποιος νομίζει ότι την αναδημοσιεύουμε από την Αυγή ή το Left, το κατ’ εξοχήν ειδησεογραφικό site του ΣΥΡΙΖΑ, είναι μακριά
νυχτωμένος! Κι εκείνος που υποθέτει ότι την αναδημοσιεύουμε από το Red Notebook, μάλλον δεν ξέρει πού πατά
και πού πηγαίνει! Όσο κι αν ψάξετε εκεί δεν θα τη βρείτε. Βλέπετε, αντίκεινται
στην κυρίαρχη γραμμή τού ΣΥΡΙΖΑ που λέει όχι στην «εθνική αναδίπλωση» και στην «αναβίωση
των εθνικισμών». Έτσι, με απόλυτη ‘‘αντισταλινική’’ συνέπεια, την αποσιωπούν, εφαρμόζοντας
αυτό που είχε πει κάποτε ο ‘‘σταλινικός’’ Χαρίλαος («ο Ριζοσπάστης δημοσιεύει μόνο ό,τι συμφέρει το λαό»). Ευτυχώς που
στον ΣΥΡΙΖΑ έχουν απομείνει κάτι λίγοι ‘‘εθνοκομμουνιστές’’ εκεί στην Iskra και μπορέσαμε να τη μάθουμε κι
εμείς.
Όπως
θα διαβάσετε, φαίνεται ότι ο Ζαν-Λυκ Μελανσόν —ο οποίος, να σημειωθεί αυτό,
είναι ‘‘παιδί’’ τού Γαλλικού Σοσιαλιστικού Κόμματος— δεν συμμερίζεται τις ‘‘διεθνιστικές’’
θέσεις και έχει κατρακυλήσει στον ‘‘εθνολαϊκισμό’’ και στον ‘‘εθνοκομμουνισμό’’.
Ίσως, επειδή δεν διαβάζει Μηλιό, Τσακαλώτο, ή Λάσκο. Και, βεβαίως βεβαίως,
επειδή δεν έχει διαβάσει και τις Θέσεις τού ΚΚΕ για το 19ο Συνέδριό
του και συνεπώς δεν έχει κατανοήσει ότι η λαϊκή κυριαρχία είναι κάτι αχρείαστο
και περιττό χωρίς Λαϊκή Εξουσία...
Επειδή
πάνω-κάτω στην ίδια ‘‘κατάντια’’ έχουμε φτάσει κι εμείς, αναδημοσιεύουμε με
χαρά τη δήλωσή του (είδε ο γύφτος τη γενιά του κι αναγάλλιασε η καρδιά του). Τραβώντας
μόνο, στην περίπτωση που εννοεί ακριβώς όσα λέει και δεν ομιλεί και λίγο ‘‘διπλωματικά’’,
έναν αστερίσκο (μπορεί και δύο) στο σημείο που εκφράζει προσδοκίες ότι η αλλαγή
πολιτικής τής Ευρωπαϊκή Κεντρικής Τράπεζας (υπέρ τής ‘‘ομοσπονδιοποίησης’’ τού
χρέους;) είναι η ενδεδειγμένη λύση ακόμα κι αν είναι εφικτή...
ЖΟЖΟЖΟЖΟЖ
Η απόφαση του κεντρικού
τραπεζίτη Μάριο Ντράγκι να διακόψει την παροχή ρευστότητας σε ευρώ της Κύπρου
μέχρι να συνθηκολογήσει η Κύπρος λήφθηκε μετά από κυρίαρχη απόφαση μέσω
ψηφοφορίας του εθνικού της κοινοβούλιου.
Πρόκειται
για απαράδεκτη επιθετική πράξη. Δείχνει ότι το ευρώ δεν είναι μόνο μια δαπανηρή
Μερκελική πολυτέλεια αλλά επίσης ένα επικίνδυνο μέσο δράσης ενάντια στην
κυριαρχία ενός λαού. Πρόκειται ασφαλώς για κατάχρηση εξουσίας αλλά και για σήμα
κινδύνου το οποίο πρέπει να εισακουσθεί.
Η Γαλλία δεν μπορεί να
συνεργήσει σε αυτή τη βία παρά μόνο αν αποδεχθεί ότι μπορεί να ασκηθεί και
εναντίον της αναλόγως των περιστάσεων. Εάν πρέπει να επιλέξουμε ανάμεσα στην
λαϊκή κυριαρχία και σ' αυτήν του ευρώ, πρέπει να επιλέξουμε το λαό.
Η
απόφαση του κεντρικού τραπεζίτη αποτελεί στροφή στην ιστορία της Ευρωπαϊκής
Ένωσης. Επιβάλλεται να επιλέξουμε: είτε αλλάζουμε το καθεστώς της Ευρωπαϊκής
Κεντρικής Τράπεζας έτσι ώστε να
διασφαλιστεί η κυριαρχία των λαών, είτε εγκαταλείπουμε το ευρώ-Μέρκελ.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
15 σχόλια:
σπουδαία δήλωση , από έναν άνθρωπο της αριστεράς προερχόμενο από το ΣΚ ( λίγο πιο αξιόπιστος όμως από ... τον Αρσένη )
το θέμα είναι βέβαια να μπορεί η δήλωση να γίνει γραμμή , για την γαλλική αριστερά , και να επηρεάσει και την ευρωπαϊκή , αλλά αυτό είναι μακρυά .
επίσης είναι ώρα για συμπεράσματα για τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΑΚΕΛ . στην μια χώρα η αριστερά κυβέρνησε ( με το ΔΗΚΟ σε ομαλές κοινοβουλευτικέ διαδικασίες , ένα μυστήριο μόρφωμα κεντρώας εθνοκαπηλείας - με το όχι ήμουν στο Ανάν , μην σου μπουν ιδέες ) και με αδιαπραγμάτευτο όριο , το σύνολο της ταξικής και εθνικής βίας που συνεπάγεται η θέση μιας χώρας στην ζτε και την ΕΕ ,ειδικά εν μέσω κρίσης .
στην άλλη χώρα ετοιμάζεται να κάνει τα ίδια ακριβώς . πακέτο και τα 3 , δεν ξεχωρίζουν , και αν ακόμα πήγαινε κάποιος να τα ξεχωρίσει ( πχ έξοδος από το ευρώ από λαϊκή δεξιά , που δεν φαίνεται προς το παρόν πιθανό ) θα ήταν άλλο από αυτό που πρέπει να λέει η αριστερά .
που πρέπει να βλέπει το " καμία θυσία " όχι σαν τρικ να βάλει πίσω μια ενοχλητική κουβέντα , ούτε για ίσες αποστάσεις από ευρώ και δραχμή αλλά σαν τρόπο να το βάλει στο επίκεντρο με όρους ταξικής αντιπαράθεσης , που σημαίνει προφανώς έξω από το ευρώ για την Κύπρο , με λαϊκή οργάνωση και συμμετοχή , και για την Ελλάδα βέβαια , όταν έρθει μπροστά μας με ένταση , είτε από το κίνημα είτε τους απέναντι , δεν είναι θέμα να φτιάξεις αριστερά της δραχμής , αλλά εναντίον του ευρώ , αυτό αν είναι ειλικρινές αρκεί .
όταν όμως η αριστερά διορίζει στην κυβέρνηση τους απόγονους της ΕΟΚΑ Β , τα πράγματα μπορούν να πάνε αλλιώς ?
κ. σ.
Φίλε κ.σ.,
Θα τα πούμε αναλυτικότερα στο επόμενο ποστ, μάλλον αύριο, όπου θα προσπαθήσω να κάνω μια σούμα με τα όσα κατάλαβε το φτωχό μας το μυαλό απ' αυτή την ιστορία. Για την ώρα να σου πω μόνο το εξής:
Μετά τις ξακαρφωτικές κορόνες τού Τσίπρα περί γκάνγκστερ κι έτσι (λες και πιπιλάμε το δάχτυλο!), άμα τον πετύχω σε κάνα μπαράκι, θα τον περιλούσω με μπύρα, δεν θα τη γλυτώσει!
Τα λέμε
Η αμηχανία σας δεν κρύβεται...
Με το να πετάτε την μπάλα στην ..Γαλλία, δεν λύνεται το πρόβλημα.
Τι λέτε για την συνάντηση ΤΣΙΠΡΑ - ΚΑΜΜΕΝΟΥ;
Η ιστορία της "πατριωτικής" αριστεράς είναι γνωστή: Ο Ζαχαριάδης κάλεσε τους κομμουνιστές να ενταχθούν στο φασιστικό στρατό για να σώσουν την πατρίδα. Το ΕΑΜ συνεργάστηκε με τον ΕΔΕΣ για τον ίδιο λόγο
- Θα στηρίξετε τους οπορτουνιστές της "ισκρα", που τα κόμπλεξ τους απέναντι στον Τσίπρα τους οδηγούν σήμερα στο να απαρντούνται αυτές τις "ένδοξες παραδόσεις" της "πατριωτικής αριστεράς" και να γίνονται ουρά των συμμάχων τους τροτσκιστών (ΔΕΑ, Κοκκικο κλπ)
Φίλοι τής ΕΟΣ,
Για ποια αμηχανία κάνετε λόγο; Σχετικά με τι; Με το νέο κυπριακό ζήτημα; Ναι, εκεί έχουμε αμηχανία. Δεν υπάρχουν εύκολες λύσεις (για καμία χώρα τής ΕΕ δεν υπάρχουν εύκολες λύσεις) και δεν είμαστε πεπεισμένοι ότι υπάρχουν και βασικές προϋποθέσεις για να ακολουθήσει κανείς τη βέλτιστη αλλά και πιο ζόρικη, αυτή τής χρεοκοπίας, όπως υποστηρίζουν διάφοροι δικοί μας. Μπορεί να ξέρουν περισσότερα ή μπορεί να είναι πιο θαρραλέοι από εμάς τους συμβιβασμένους, σύμφωνοι. Όμως, από τη στιγμή που δεν κουμπώνει στο μυαλό μας κάποια μαγική λύση προτιμάμε να παραμένουμε αμήχανοι, παρά να μετατραπούμε σε παπαγαλάκια.
Δεν πετάξαμε καμία μπάλα στη Γαλλία, κάνετε λάθος. Αναφέραμε την περίπτωση Μελανσόν γιατί έθιξε το ζήτημα στη θεμελιακή του διάσταση (επιπλέον, ήταν και μια καλή αφορμή για να κράξουμε τους ‘‘αντισταλινικούς’’ τής Αριστεράς, ξεμπροστιάζοντας την αφόρητη υποκρισία τους). Η οποία θεμελιακή διάσταση, κατ’ εσάς, μάς πηγαίνει στην ...‘‘πατριωτική αριστερά’’. Οποίο λάθος!
Τι θα πει πατριωτική αριστερά; Ποτέ μας δεν το καταλάβαμε. Η Αριστερά εκπροσωπεί τις εργαζόμενες και υποτελείς τάξεις ενός δεδομένου κοινωνικού σχηματισμού διαχωρισμένου από τους άλλους κοινωνικούς σχηματισμούς στη βάση τού έθνους-κράτους. Όπως ξέρετε, το έθνος-κράτος ήταν η μίνιμουμ βάση για να αρχίσει να λειτουργεί ο καπιταλισμός, σε συνύπαρξη με άλλους τρόπους παραγωγής μέχρι να κυριαρχήσει και να αποσπά τη μερίδα τού λέοντος. Τυχαίνει να πιστεύουμε ακράδαντα ότι το έθνος-κράτος αποτελεί κατ’ αναλογία και τη μίνιμουμ βάση για να αρχίσει να λειτουργεί ο σοσιαλισμός, σε συνύπαρξη με άλλους κι αυτός αρχικά, μέχρι να κυριαρχήσει (και δεν θα κυριαρχήσει καθολικά, μέχρι να αποκτήσει μία κρίσιμη μάζα χωρών που θα τον υιοθετήσουν). Επομένως, είναι αυτονόητο ότι αυτό το οικόπεδο (ορίστε, να σας κάνω το χατίρι να μη το πω πατρίδα!) πρέπει να διαφυλαχθεί τόσο ως διαφύλαξη κυριαρχικών δικαιωμάτων, όσο και ως συμφέροντα, εδαφική ακεραιότητα, κ.λπ. Διαφορετικά, πού στο διάολο θα πατήσει ο σοσιαλισμός;;;
Είναι αυτό το σκεπτικό ‘‘αριστερός πατριωτισμός’’; Γιατί; Επειδή υποστηρίζει την ανάγκη τής διαφύλαξης ενός τόπου για να πατήσει (δος μοι πα στω κ.λπ., κ.λπ.) το κοινωνικό σχέδιο της Αριστεράς;;; Μόνο αν είναι κανείς τόσο αφελής (όπως έχουμε βάσιμους λόγους να υποψιαζόμαστε ότι είστε εσείς) για να θεωρεί ότι η λύση τού κοινωνικού ζητήματος είναι οι αυτόνομες, αυτοδιαχειριζόμενες, τοπικές κοινότητες σε κλίμακα χωριού ή παρέας! Το αυτόματο πέρασμα δηλαδή στην αναρχική κοινωνία. Ίσως επειδή, ως ‘‘αντισταλινικοί’’, απεχθάνεστε τα στάδια, χωρίς όμως να συνειδητοποιείτε ότι, για να αρχίσετε να ξυριζόσαστε, έπρεπε να βγάλετε πρώτα γένια, κι ότι, πριν αρχίσατε να περπατάτε, έπρεπε πρώτα να μπουσουλίσετε!
Τα λέμε
ΥΓ Ώστε ...‘‘αριστεροπατριώτης’’ κι ο Ζαχαριάδης;;; Δεν ήταν τελικά ...σοβιετόδουλος, όπως σε άλλες περιστάσεις φαίνεται να τον θεωρείτε;;; Δεν νομίζετε πως είναι καιρός να αποφασίσετε τι από τα δύο ήταν;
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ:
Ο Καμμένος πού κολλάει στο ποστ; Αυτό είναι μια κουβέντα για όσους εξακολουθούν να θεωρούν το έθνος-κράτος ως τη μίνιμουμ εδαφική βάση κ.λπ. κ.λπ., όπως είπα παραπάνω. Εσείς το έχετε κηρύξει παρελθόν μαζί με το Λάσκο (και τον ...Λασκαράτο!). Τι κουβέντα να κάνουμε πάνω σε ένα ζήτημα τακτικών συμμαχιών, όταν διαφωνείτε για το αντικείμενο αυτών τών συμμαχιών; Απέναντι θα ήσαστε ακόμα κι αν στη θέση τού Καμμένου ήταν ο ...Λένιν!
λαικη κυριαρχια χωρις λαικη εξουσια... πολυ ωραια πως γιενεται ομως αυτο μονο ψυχη των καιροσκοπων το ξερει
Φίλε(φίλη;) ανώνυμε (πάρε ένα όνομα για να μπορέσεις να εισπράξεις συστημένη τη χλαπάτσα που έρχεται καταπάνω σου!):
Εκτός από την ψυχή τών καιροσκόπων, το ξέρει και η ψυχή τού Τσάβες, για το θάνατο του οποίου η εφημερίδα τού κώμματός σου έχυσε κι αυτή μερικά δάκρυα!
Ξύπνε ορέ! Κουκουές να είσαι, κι εμείς μαζί σου! Πολιτικός βλαξ να μην είσαι!
Τα λέμε
Στη δική μου δουλειά μας ψήφισαν 40 περίπου. Οι 10 είναι παλιοί ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ, οι 30 νέοι. Κανένας δεν παθιάζεται με την έξοδο από το ευρώ. Κανένας δεν προτιμά την απόλυση του από την επιστροφή στη δραχμή. Παρόμοια είναι και η κατάσταση στην μεγάλη πλειοψηφία των μελών του ΣΥΡΙΖΑ στην περιοχή που ζω.
΄Όλο αυτό αποτυπώνεται στο σύνθημα καμία θυσία για το ευρώ. Το οποίο αποτελεί επίσημη θέση του ΣΥΡΙΖΑ εδώ και καιρό, η οποία επανεπιβεβαιώθηκε πρόσφατα στην Διακήρυξη της συνδιάσκεψης.
Πέρα από αυτό, το ζήτημα τίθεται με εντελώς διαφορετικούς όρους για το Ελληνικό και το Γαλλικό κίνημα.
Μιχάλης Καστρινάκης.
Φίλε Μιχάλη,
Νομίζω πως θα συμφωνήσουμε (και το λέω αυτό γιατί η εκτίμησή μου είναι πως είσαι άνθρωπος ντόμπρος, θαρραλέος και καθαρός —με την καλή έννοια, όχι αυτή τής ιδεολογικής καθαρότητας) στο εξής:
Σχετικά με το ζήτημα του ευρώ, ανεξαρτήτως της κατοχύρωσης σε κομματικά ντοκουμέντα της θέσης «όλα είναι πάνω στο τραπέζι», το συντριπτικό βάρος στο δημόσιο λόγο τού ΣΥΡΙΖΑ γέρνει προς τη μεριά τού λεγόμενου αριστερού ευρωπαϊσμού. Αυτό, κάθε μέρα που περνάει γίνεται και θα γίνεται όλο και πιο προβληματικό (όπως φαντάζομαι θα ξέρεις, το ευρωσκεπτικιστικό κύμα διογκώνεται και όχι μόνο στην Ελλάδα, πανευρωπαϊκά). Δεν μας παίρνει πια, και εννοώ την πάσα όλη Αριστερά, για δογματισμούς κάθε είδους, για εμμονές, ιδεοληψίες, εγωισμούς και όλα αυτά τα ‘‘ορέα’’ που ξέρεις πολύ καλύτερα από εμάς κι από πρώτο χέρι πόσο μάς έχουν κοστίσει.
Νομίζω πως είναι καιρός να επανεξετάσετε τις ισορροπίες σχετικά με το ζήτημα. Ο κόσμος πρέπει να αρχίσει να συνειδητοποιεί ότι αν θέλει να ελπίζει για τα καλύτερα, πρέπει να αρχίσει να προετοιμάζεται ακόμα και για τα χειρότερα. Και είναι καθήκον και αποστολή τής πολιτικά οργανωμένης Αριστεράς, να τον βοηθήσει σε αυτή τη συνειδητοποίηση.
Αυτό το τελευταίο, καθώς το απευθύνω στον Μιχάλη Καστρινάκη που, ανεξάρτητα από διαφορές εδώ ή εκεί, τον εκτιμούμε άπαντες (και μόνο η επώνυμη συμμετοχή σου στις ‘‘μάχες’’ τής μπλογκόσφαιρας θα αρκούσε γι’ αυτό), το γράφω ως συντροφική έκκληση. Κι έτσι να το πάρεις.
Τα λέμε
το βάζω εδώ για να κολλάει λίγο με την κουβέντα .
κείμενο του Λάσκου που να μην αποκλείει την έξοδο , που ήσουν κατηγορηματικός ότι αποκλείεται από αυτή την γραμμή να ειπωθεί κάτι τέτοιο . http://www.rednotebook.gr/details.php?id=9064&utm_source=twitterfeed&utm_medium=twitter
βέβαια κατά τα άλλα το κείμενο είναι συνδικαλιάρικο γιατί δεν αναγνωρίζει ότι οι δημόσιες εκφωνήσεις δεν έχουν σχέση με τα κείμενα , και έτσι είναι σαν να βγάζει τρελό τον Λαφαζάνη .
και είναι και πίσω από το τι συνέβη στην Κύπρο , που ήταν ακριβώς το ευρώ που ακύρωσε το όχι .προφανώς όχι ο Αναστασιάδης αντί του Χριστόφια .
επιμένει να βλέπει ένα σκέτο νόμισμα , απλά , έτυχε , 17 χωρών , δεν βλέπει συνολικά την εθνική και ταξική στρατηγική πίσω από το ευρώ .
συνολικά πάντως καλή στιγμή του Λάσκου - μπορεί απλά εσωκομματικά ισοροπίστικο θα πει κάποιος - , που του έχουμε ( εσύ πιο πολύ ) σούρει πολλά !!
κ. σ.
Φίλε κ.σ.,
Διάβασα το κείμενο (από εσένα το έμαθα, δεν είχα μπει στο Κόκκινο Σημειωματάριο). Μνημείο κουτοπονηριάς, αφέλειας και υποτίμησης αυτών στους οποίους απευθύνεται. Και είδες; Όσο και να το χρυσώνεις το χάπι ούτε εσύ ο ίδιος δεν μπορείς να το καταπιείς!
Φίλε κ.σ., κάνε την καρδιά σου πέτρα και δέξου το. Μεγάλο μέρος τών προβεβλημένων ‘‘μενσεβίκων’’ τού ΣΥΡΙΖΑ έχουν κάψει τους εγκεφάλους τους! We are on our own!...
Τα λέμε
και που να ελπίζω , όσον αφορά την πλειοψηφία του ΣΥΡΙΖΑ ?
στον Μητρόπουλο και τον Τσουκαλά ?
αγώνα δίνω να κατατάσσω τον ΣΥΡΙΖΑ στην από δω μεριά ...
κ. σ.
Φίλε κ.σ.,
Ποιος Μητρόπουλος και ποιος Τσουκαλάς; Για τόσο μάς έχεις; ;-) :-)
Κι εμείς μαζί σου σ' αυτόν τον αγώνα, δεν το έχεις καταλάβει; Απλώς, θέλω να πω το εξής (και το λέω συντροφικά και καθόλου "ξυπνιτζίδικα", που λέει κι ο Γεωργίου):
Τα πράγματα είναι πιο σκούρα από όσο φανταζόμαστε. Άυτό συνήθως δεν το παίρνουμε πρέφα, η πολιτική καθημερινότητα το κρύβει. Έρχονται όμως κάποιες καμπές, όπως, καλή ώρα, της Κύπρου, και οι διαστάσεις τού προβλήματός μας φαίνονται πιο καθαρά...
Τα λέμε
προφανώς δεν πάει σε σένα ο μητρόπουλος και ο τσουκαλάς , ρητορικό το ερώτημα , με την συμφωνία μας δεδομένη ...
τα λέμε
κ. σ.
Όπως δείχνει το κλείσιμο ματιού[*] και το χαμόγελο[**], αστειεύτηκα, μη χολοσκάς.
Τα λέμε
[*] ;-)
[**] :-)
Δημοσίευση σχολίου