Γερούν Ντάισελμπλουμ. Ο πρώτος λενινιστής Πρόεδρος του Eurogroup!

ΧΑΜΕΝΟΣ ΣΤΗ μετάφραση διαφόρων αναφορών, δημοσιευμάτων, απόψεων, θέσεων, δηλώσεων και παραδηλώσεων σχετικά με το τι έγινε στην Κύπρο και ανίκανος ακόμα να τακτοποιήσω τη σκέψη μου για να εκφράσω τι συμπεράσματα έχουμε βγάλει εμείς, τα οποία, για να τα λέμε όλα, είναι λίγο (αρκετά) μπερδεμένα, δίνω άλλη μία αναβολή στο υπεσχημένο σχετικό post και στέκομαι σε κάτι που είχα δει από το απόγευμα στο επίσημο site τής υπερφιλελεύθερης παράταξης (ΣΚΑΪ) και έπαιξε πρωτοδεύτερη είδηση στο βραδινό δελτίο τού MEGA (τώρα ‘‘παίζει’’ παντού).

Σε σημερινή συνέντευξή του στο Reuters και στους Financial Times λοιπόν, ο πολύς Γερούν Ντάισελμπλουμ, ο φρέσκος Πρόεδρος του Eurogroup, δήλωσε καθαρά και ξάστερα:

Εάν υπάρχει κάποιο ρίσκο σε μία τράπεζα, το πρώτο μας ερώτημα θα πρέπει να είναι: «Εντάξει, τι θα κάνεις εσύ, στην τράπεζα γι’ αυτό; Τι μπορείς να κάνεις προκειμένου να ανακεφαλαιοποιηθείς μόνος σου;».

Εάν η τράπεζα δεν μπορεί να ανταποκριθεί, τότε θα απευθυνθούμε στους μετόχους και στους ομολογιούχους, θα τους ζητήσουμε να εισφέρουν στην ανακεφαλαιοποίηση της τράπεζας. Και εάν είναι απαραίτητο, [θα στραφούμε] στους καταθέτες με μη εγγυημένες καταθέσεις.[άνω τών 100.000 ευρώ]  

ΠΟΛΛΑ ΜΠΟΡΕΙ να σχολιάσει κανείς. Με πρώτο-πρώτο το σπρώξιμο καταθέσεων που γίνεται κατ’ αυτό τον τρόπο από τις βαριά άρρωστες τράπεζες των νοτιοευρωπαίων στις λιγότερο ασθενείς τών βορείων (ή και σε άλλες, πιο μακριά, ακόμα και στου διαόλου τη μάνα!), και δεύτερο την ταφόπλακα που μπαίνει στην υποτιθέμενη διάσωση των τραπεζών μέσω τού ESM χωρίς επιβάρυνση των δημόσιων χρεών, κάτι το οποίο είχε αναγγελθεί εν χορδαίς και οργάνοις το περσινό καλοκαίρι (και είχε πανηγυριστεί δεόντως από ορισμένους ευτυχείς ηλιθίους «αριστεροευρωπαϊστές» —ονόματα δεν λέμε και υπολήψεις δεν θίγουμε...). Ακόμα, μπορεί να σχολιάσει κανείς, τη σιγουριά τής Νέας Ιεράς Συμμαχίας που εκφράζει μία τέτοια σκέψη για την αντοχή τού ευρώ και τη συνοχή τής ευρωζώνης, σιγουριά που είναι βέβαια η άλλη όψη της βεβαιότητας για την υποταγή τών ευρωπαϊκών λαών στη δεξιά ιδεολογική τρομοκρατία (δεν υπάρχει μετά ευρώ ζωή) και στην αριστερή ιδεοληψία ή υποκρισία και απάτη (όχι στο ευρώ σημαίνει ναι στον εθνικισμό). Όλα αυτά έχουν την αξία τους, αλλά εμείς θέλουμε να σταθούμε σε κάτι άλλο.

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ η παραμικρή αμφιβολία ότι η ιδέα να πληρώσουν οι κάτοχοι μετοχών ή τραπεζικών ομολόγων ή και οι μεγαλοκαταθέτες είναι ένα μέτρο που κινείται προς τα αριστερά. Όπως βλέπετε, η διεθνής καθεστηκυία τάξη δεν έχει τον παραμικρό δισταγμό να κινηθεί προς τα αριστερά, προκειμένου να απομακρύνει, όσο μπορεί φυσικά, τον κίνδυνο κατάρρευσής της (κάτι που έχει κάνει σε άπειρες περιπτώσεις από το ξέσπασμα της κρίσης και μετά, διασώζοντας με κρατικές παρεμβάσεις τράπεζες και επιχειρήσεις). Παρ’ όλα αυτά, να είστε σίγουροι ότι από αύριο δεν πρόκειται να ακουστεί κιχ από τα καθεστωτικά παπαγαλάκια για «αριστερή παρέκκλιση», «ταξική προδοσία», ή, πολύ περισσότερο, για «διάβρωση εκ των έσω από πράκτορες του ταξικού εχθρού», όπως γίνεται πάντα στο δικό μας στρατόπεδο ακόμα και για τον πιο ανεπαίσθητο συμβιβαστικό ελιγμό προς τα δεξιά.

ΤΙ ΧΡΕΙΑ άλλων μαρτυριών έχουμε για το ότι οι εχθροί μας είναι πολύ καλύτεροι λενινιστές από εμάς, αφού φροντίζουν να μαθαίνουν από τους αντιπάλους τους, όπως σύστηνε ο Λένιν, ενώ εμείς προτιμάμε να αγνοούμε την προτροπή του και την ίδια ώρα να αναλωνόμαστε στο ποιος είναι ο πιο συνεπής (‘‘καθαρός’’) απόστολός του; Και τι άλλο χρειάζεται να γίνει για να χωνέψουμε επί τέλους ότι, με τις κατάλληλες πρόνοιες, δεν πρέπει καθόλου να μας απασχολεί το χρώμα τής γάτας που θα πιάσει τα ποντίκια;

Α, ΝΑΙ! Ξεχάσαμε! Είναι και το ζήτημα της «πολιτικής αρχών». Διότι «η Αριστερά δεν επιτρέπεται να» κ.λπ. κ.λπ. κ.λπ. Ωραία! Δώστε στα παιδιά σας να φάνε ‘‘πολιτική αρχών’’, να μεγαλώσουν, να γίνουν άντρες! Για να τα καμαρώσετε μια μέρα Χρυσαυγίτες!