Ένα ποστ για τη Λιάνα Κανέλλη. Μαζί με ένα (συντροφικό) ‘‘χαστούκι’’!

Από τους αριστερούς που δεν συντάσσονται με το ΚΚΕ, μόνο οι μικρόψυχοι (ναι, έχουμε και τέτοιους, δεν είναι εκτός τών ανθρώπινων οι αριστεροί!) δεν είχαν παραδεχθεί την ευψυχία τής Λιάνας Κανέλλη όταν τον Ιούνιο του 2012 όρθωνε το ανάστημά της για να υπερασπιστεί —συντροφικά, κι ας μην είναι συντρόφισσες στο ίδιο κόμμα— τη Ρένα Δούρου από την επίθεση του ‘‘άντρα’’ Κασιδιάρη. Και μόνο αυτοί που έχουν επιτρέψει στον αριστερό κομματικό σωβινισμό να τους κατακυριεύσει δεν σκέφτηκαν πόσο καλύτερα θα ήταν τα πράγματα αν αντιμετωπίζαμε τους εχθρούς μας, που δεν περιορίζονται βέβαια μόνο στη ΧΑ, με ένα σώμα και μια ψυχή.  

Δεν είχε φοβηθεί τότε η Λιάνα για τη σωματική της ακεραιότητα (είναι αδύνατον να μην είχε διακρίνει ότι ο Κασιδιάρης βρισκόταν σε πορεία εκτροχιασμού). Αλλά, πέρα από αυτό, δεν είχε φοβηθεί ούτε και για την «ακεραιότητα του Κόμματος», αφού, μέσα από τη στάση της, το ΚΚΕ εμφανιζόταν να υπερασπίζεται μια «οπορτουνίστρια». Πώς να μη βγάλεις το καπέλο σου; (Σε όσους έρχεται να πουν «μα… να βγάλουμε το καπέλο μας για τα …αυτονόητα;;;» προτείνουμε να αναλογιστούν τις ακραίες μορφές που συχνά παίρνει ο αριστερός εμφύλιος και να μη το πουν!)

Τι φοβήθηκε χθες από την ερώτηση που της έκαναν στο MEGA σχετικά με τη θέση που θα πάρει το ΚΚΕ αν στο δεύτερο γύρο για το Δήμο τής Αθήνας προκύψει μονομαχία μεταξύ Σακελλαρίδη και Κασιδιάρη και ‘‘τα μάσησε’’ λέγοντας ότι, σε μια τέτοια περίπτωση, το Κόμμα θα βρεθεί «στα χαρακώματα», αντί να απαντήσει α λα Λιάνα (ας πούμε: «και μόνο η ερώτηση με προσβάλλει και προσβάλλει και το Κόμμα!»); Και πώς σκέφτηκε, δευτερόλεπτα αργότερα, όταν έφτασε στο σημείο να πει «αν είναι να κερδίσει δήμο κομμουνιστής, εσείς [ο ΣΥΡΙΖΑ] θα πάτε και με τον Κασιδιάρη!»;

Έριξε λάσπη, όπως έγραψε ο Παπαδημούλης στο twitter; Όχι ακριβώς. Διαπιστωμένα και πέραν πάσης αμφιβολίας, έχει καταγραφεί στις προηγούμενες αυτοδιοικητικές εκλογές ένα παρόμοιο περιστατικό. Αυτό που εμείς αποκαλέσαμε «ντροπή τής Ικαρίας». Αλλά, στις ίδιες αυτοδιοικητικές εκλογές παρατηρήθηκε και ένα ακριβώς αντίστροφο γεγονός. Η «δόξα τού Τυρνάβου» —έτσι την ονομάσαμε αυτήν. Όπου εκεί, η πανστρατιά τής Αριστεράς διεκδίκησε, και παρά λίγο να κερδίσει, το Δήμο Τυρνάβου (αναζητήστε στο Ημερολόγιο Περιθωρίου, στη δεξιά στήλη, την εγγραφή #34).

Όχι δεν έριξε ακριβώς λάσπη, λοιπόν, η Λιάνα Κανέλλη. Έριξε όμως λάδι στη φωτιά τού αριστερού εμφυλίου, αναδεικνύοντας μόνο το μαύρο και θάβοντας το Κόκκινο. Και βέβαια, έριξε χαστούκι σε όλους τους Συριζαίους, υποστηρίζοντας ότι θα προτιμούσαν Κασιδιάρηδες παρά κομμουνιστές δημάρχους! Χαστούκι βαρύτερο κι από αυτά τού Κασιδιάρη εναντίον της…

Εμείς Συριζαίοι δεν είμαστε. Για την ακρίβεια, δεν είμαστε μόνο Συριζαίοι (όπως και δεν είμαστε ότιδήποτε άλλο μόνο). Αλλά το χαστούκι το νιώσαμε. Και δεν θα το αφήσουμε να περάσει έτσι. Θα της το αντιγυρίσουμε και με το παραπάνω! ΄

Θα ξαναθυμηθούμε τη Λιάνα Κανέλλη τού Ιουνίου τού 2012 και θα της αφιερώσουμε το ίδιο τραγούδι που αφιερώσαμε πριν λίγες ημέρες στην Ελένη Πορτάλιου. Αυτό θα είναι το δικό μας ‘‘χαστούκι’’. Ελπίζουμε να την ‘‘πονέσει’’. Περισσότερο κι από όσο πόνεσε τη Βουγιουκλάκη το χαστούκι τού Παπαμιχαήλ. Έτσι ώστε να μη δει «αστράκια πράσινα, κόκκινα και κίτρινα», αλλά μόνο Κόκκινα. Μόνο Κόκκινα!