Σύμφωνα
με το Βήμα, τον Σεπτέμβριο του 2012
φωνάζατε στο Σύνταγμα εν χορώ:
Μισθούς και συντάξεις τα
κάνατε κουρέλι
Άντε και γαμήσου σύντροφε Κουβέλη
Εδώ
και κάμποσο καιρό διαβάζετε, όπως διαβάζουμε κι εμείς και όλοι, ότι ψήνεται «μικρός
συνασπισμός» του κόμματός σας με τη ΔΗΜΑΡ, ο οποίος, εξ αιτίας τού εκλογικού
νόμου που δεν προβλέπει το μπόνους τών 50 εδρών σε συνασπισμό κομμάτων,
αναμένεται να υλοποιηθεί μέσω «εισοδισμού» στον ΣΥΡΙΖΑ στελεχών Η1Ν1 της
ΔΗΜΑΡ, με τον Φώτη Κουβέλη (ίσως και άλλους) να «εξασφαλίζεται» με μια εκλόγιμη θέση στο
ψηφοδέλτιο επικρατείας —οι πολύ κακές γλώσσες λένε ότι θα είναι το πρώτο-πρώτο
όνομα στη σχετική λίστα...
Τι
κάνουμε τώρα, σύντροφοι; Και μάλιστα τι κάνουμε τώρα που είναι πια φανερό ότι
μία τέτοια κολλεγιά δεν πρόκειται να αποφέρει ούτε τις ψήφους τών στενών
συγγενών της Ρεπούση, του Χατζησωκράτη, του Μαργαρίτη και των άλλων ‘‘παιδιών’’
και πως ο μόνος λόγος που ‘‘μαγειρεύεται’’ η σύμπραξη με την «Αριστερά τής
ευθύνης» είναι η αποστολή του μηνύματος προς κάθε ‘‘αρμόδιο’’ ότι το κόμμα σας θα
μπολιαστεί με κάμποση από αυτή τη ‘‘σπάνια’’ ευθύνη;
Θέλουμε
να ελπίζουμε ότι συσκέπτεστε πυρετωδώς και γράφετε και ξαναγράφετε την
ανακοίνωση με την οποία θα διατυπώνετε τη ριζική, δομική και απόλυτη διαφωνία σας
για κάθε παρόμοια σκέψη, που θα σας φέρει στην αξιοθρήνητη θέση να κολλάτε
αφίσες για προεκλογικές συγκεντρώσεις στις οποίες «θα χαιρετήσει και ο Φώτης
Κουβέλης».
Για
την περίπτωση που οι ελπίδες μας είναι βάσιμες —κάτι που φυσικά ευχόμαστε με όλη
μας την καρδιά— θέλουμε να σας καταθέσουμε το δικό μας «κείμενο συμβολής» για να το εντάξετε στην
ανακοίνωσή σας. Είναι πάρα πολύ μικρό, μόλις 14 λέξεις, και βρίσκεται απόλυτα
στο πνεύμα τού προπέρσινου και πολύ εύστοχου δικού σας συνθήματός. Στην
πραγματικότητα είναι κι αυτό ένα σύνθημα. Το εξής:
Εκεί που φτύναμε μας βάζετε
να γλείψουμε
Πάρτε το πίσω αλλιώς θα σας
γαμήσουμε
Για
την περίπτωση πάλι που οι ελπίδες μας είναι φρούδες και ουδεμία πρόθεση έχετε
να ανοίξετε το στοματάκι σας, επειδή κι εμείς, όπως κι εσείς, είμαστε ‘‘κακά
παιδιά’’ (και μάλιστα εμείς τα λέμε όλα), ένα έχουμε να σας πούμε:
Άντε
και γαμηθείτε!
8 σχόλια:
Για την αναγκαστικη συνεργασια με την ΔΗΜΑΡ φταιει το ΚΚΕ... (οπως για τα παντα)
Κυριες και κυριοι του μπλογκ αυτο θα ακουτε συνεχεια κατα την διαρκεια της κυβερητικης θητειας των σοσιαλδημοκρατων. Να το συνηθιζετε απο τωρα
Φίλε Ένα,
Δεν υπάρχει καμία αναγκαστική συνεργασία με τη ΔΗΜΑΡ. Αν κατέβαιναν αυτόνομοι θα έπαιρναν λιγότερους ψήφους κι από την ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Και δεν τους παίρνει ως κόμμα να ψηφίσουν τον Δήμα. Επομένως, καμία ανάγκη δεν βλέπω. Τι μένει; Αυτό που γράφουμε στην ανάρτηση: Ένα (ακόμα) σήμα πως κι εμείς είμαστε "υπεύθυνη Αριστερά". Κι αν είναι παραπλάνηση προς τους Δημαρίτες, κανένα πρόβλημα (το περιθώριο ευγενούς πολυτελείας να είναι gentlemen το έχουν μόνο οι κυρίαρχοι). Αλλά κάτι μάς λέει πως δεν είναι...
Τα λέμε
ΥΓ Βλέπω, μας έχεις για Συριζαίους αναντάμ-παπαντάμ. Πες το και στους Συριζαίους μπας και έρθει κανένας από εδώ να βελτιώσουμε και τα στατιστικά μας... :-)
Η ελληνική κοινωνία τα τελευταία χρόνια έχει μπει σε συνθήκες ταξικής πόλωσης.Με τα μικρομεσαία στρώματα να φτωχοποιούνται και να στρέφονται στο μεγαλύτερο ποσοστό τους προς τ'αριστερά.Λιγότερο ή περισσότερο,όπως το εκτιμά ο καθένας μας.
Τώρα μάλιστα,που το όραμα της επιστροφής "στους παλιούς καλούς καιρούς" μετά το "διάλειμμα της κρίσης" αργοσβήνει,η πόλωση μετατρέπεται και σε πολιτική.
Είναι ακριβώς αυτές οι συνθήκες που εκτίναξαν το ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ,όσο διατηρούσε την αριστερή φρασεολογία του και τον όποιο αιχμηρό του λόγο.
Τώρα,καθώς το τιμόνι της ηγεσίας στρίβει όλο και ταχύτερα προς το κέντρο και την ομαλή διαχείριση,μεγαλώνει ο κίνδυνος να χάσει περισσότερες ψήφους απ'τ'αριστερά (απογοήτευση,αποχή,ΚΚΕ,ΑΝΤΑΡΣΥΑ,κλπ),παρά απ'όσες θα κερδίσει απ'το κέντρο.
Η ηγεσία προφανώς και το γνωρίζει,δεν είναι ανόητη.Απλώς επέλεξε τον εύκολο δρόμο της απόδοσης διαπιστευτηρίων στον αντίπαλο,από τον δύσκολο δρόμο της οργάνωσης και του χτισίματος ενός μαζικού λαϊκού κινήματος,που θα το είχε σύμμαχό της σε κάθε της βήμα.
Το μεγάλο ωστόσο πρόβλημα δεν είναι οι εκλογές,που 90% θα τις κερδίσει ο ΣΥΡΙΖΑ,αλλά τί θα ακολουθήσει μετά.Οι αστικές τάξεις και τα επιτελεία τους -ντόπια και ξένες- σε παρακολουθούν και υπολογίζουν.Χωρίς ένα κίνημα να σε υποστηρίζει στους δρόμους κι όχι απλά στο fb,με τί χαρτιά πας να διαπραγματευτείς,ακόμη κι αν κρύβεις μέχρι σήμερα κάποιο σκληρό Plan B στην κωλότσεπη;
Δυσκολεύουν τα πράγματα και απαιτείται πλέον η κινητοποίηση του κόσμου της βάσης -εντός και εκτός κόμματος- για να μη με λέτε και πεσσιμιστή...
Φίλε Γρηγόρη,
Ναι, οι κοινωνικές εξελίξεις/μετατοπίσεις και η επίδρασή τους στην αλλαγή τού πολιτικού σκηνικού είναι όπως τα περιγράφεις. Σχετικά με τις ευθύνες τού ΣΥΡΙΖΑ και τις προοπτικές που έχουμε μπροστά μας να προσθέσω την εξής σκέψη:
Νομίζω ότι κανένα κίνημα δεν μπορεί να δημιουργηθεί αν δεν έχει κάτι συγκεκριμένο (ως μελλοντικό θετικό πρόταγμα) να προασπίσει. Ιδίως σε εποχές σαν αυτή που διανύουμε, στις οποίες θριαμβεύει ο ατομικισμός (δεξιός και αριστερός). Αλλά και να δημιουργηθεί, τίποτε δεν μπορεί να προασπίσει, αν δεν έχει αποδεχθεί την ιδέα πως δεν υπάρχει ‘‘αναίμακτη’’ υπεράσπιση. Από εκεί και πέρα, ένας τέτοιος λαός δεν είναι καθόλου δύσκολο να βρει την ηγεσία που του αξίζει. Πάντα θα υπάρχει μία ‘‘πρωτοπορία’’ αρκετά πρόθυμη να «υπηρετήσει το υπαρκτό λαό».
Με την ελπίδα πως δεν είμαι άλυτα αινιγματικός και τη συγγνώμη μου για την καθυστερημένη απάντηση στο σχόλιό σου.
Τα λέμε
Ρε και με τον Κουβέλη και με τον Λυκούδη, (για να μην πω και με μια άλλη ψυχή) θα πάτε! Όλοι οι καλοί χωράνε.
Αν μπει και αρχιτραπεζάρχης ο Στρατούλης τουλάχιστον θα πάμε με το χαμόγελο στα χείλη!
Φίλε Σπειροειδή,
Παρακάμπτω την απεύθυνσή σου σε δεύτερο πληθυντικό και χωρίς καθόλου να το πηγαίνω όπως στο ανέκδοτο («κι εσείς γιατί καταπιέζετε τους νέγρους») σε ρωτάω ευθέως:
Κι εσείς γιατί δεν λέτε να πάρετε κάνα γραμμάριο και δείχνετε σαν φυματικοί στο (προ)τελευταίο στάδιο;
Για πες.
Τα λέμε
Δημοσίευση σχολίου