Ένα υποθετικό post (bonus: ένα κουίζ, για να γελάσουμε!)

Ας κάνουμε μια υπόθεση εργασίας. Ας πούμε ότι, αντί τής προηγούμενης ανάρτησης, είχαμε ανεβάσει το ακόλουθο κείμενο, υιοθετώντας τη θέση που επικρίναμε χθες:

Η εκλογή των ονείρων τους

Έστω ότι εκλέγεται Πρόεδρος της Δημοκρατίας στις 29 Δεκεμβρίου, με ψήφους ναζιστών (δύο βρέθηκαν ήδη) και κάποιων θλιβερών περιπτώσεων βουλευτών που τη μια μέρα συμφωνούν στις κομματικές τους συνάξεις για το όχι και την άλλη πάνε και ψηφίζουν ναι, μαζί με τους «μετανοημένους» τέως ναζί και νυν κεντροδεξιούς, κάνοντας πρωταθλητισμό στο άθλημα της κωλοτούμπας.

Και λοιπόν; Είναι δυνατόν να συνεχίσει αυτή η κυβέρνηση, ενισχυμένη με το νέο εκλεκτό πολιτικό προσωπικό της προεδρικής πλειοψηφίας, ενδεχομένως και με τον Μπούκουρα ως υφυπουργό Ανάπτυξης;

Δεν είμαι σίγουρος ότι η απάντηση είναι το αυτονόητο «όχι». Η αντι-συριζική ψύχωση έχει κάνει πολλούς να μη κωλώνουν μπροστά στη σούπα με τα ναζιστικά $%^&^% μέσα.

Το ότι αύριο θα χτυπάνε το κεφάλι τους (αν αυτός ο πολιτικός εφιάλτης γίνει πραγματικότητα) ελάχιστη σημασία έχει: μετά την αποδοχή του εναγκαλισμού των ναζί από το ΝΔΣΟΚ και τους νεοφώτιστους συναδέλφους τους της «αριστερής» κωλοτούμπας, σε μια κορυφαία διαδικασία του πολιτεύματος, με προφανή τη χορήγηση ανταλλαγμάτων για την ψήφο τους, ουδέν λάθος αναγνωρίζεται. Ούτε συγχωρείται.

Κι ας κάνουμε ακόμα και μια δεύτερη υπόθεση. Ας υποθέσουμε ότι ένα από τα σχόλια που θα είχαν κατατεθεί θα ήταν και το ακόλουθο, υπογεγραμμένο μάλιστα με το πραγματικό όνομα του/της σχολιογράφου:

Για λόγους τάξεως θα πρέπει να σημειώσουμε ότι η επίσημη χρυσή αυγή (πλην των 2 «αποστατών» κατά την ίδια) συμφωνεί και συμπορεύεται πλήρως με τον Σύριζα στο θέμα του προέδρου της δημοκρατίας.

Θα μπορούσε να ισχυριστεί κάποιος κακοπροαίρετος ότι ο Συριζα συμμαχεί με την χρυσή αυγή στην προσπάθεια να ρίξει την κυβέρνηση με αφορμή την εκλογή του προέδρου της δημοκρατίας, παρά την δημοσκοπικά εκφρασμένη άποψη της πλειοψηφίας του εκλογικού σώματος, ενάντια στις πρόωρες εκλογές.

Επιχειρηματολογία που στηρίζεται στην επιλεκτική χρήση της στάσης της χρυσής αυγής, η οποία παρεπιπτόντως δηλώνει σε όλους τους τόνους ότι είναι ενάντια στην παρούσα κυβέρνηση (όπως άλλωστε και η αντιπολίτευση), δεν είναι μόνο ανέντιμη, αλλά κυρίως επικίνδυνη.

Ας ελπίσουμε ότι μετά την πιθανή και μάλλον σύντομη διακυβέρνηση του Σύριζα δεν καταλήξουμε με τα χρυσά αυγά στο σβέρκο, σαν λύση απελπισίας του «θυμόσοφου» λαού.

Κάναμε δύο υποθέσεις, μας πήρε που μας πήρε το ποτάμι (όχι τού Σταύρου, αυτό πήρε τον Λυκούδη), ας κάνουμε και μία τρίτη (και τελευταία). Ας φανταστούμε, λοιπόν, ότι εγώ είδα το παραπάνω σχόλιο και απάντησα στον/στην σχολιογράφο ως εξής:

«…δεν είναι μόνο ανέντιμη, αλλά κυρίως επικίνδυνη.»

Κύριε/Κυρία Χ, αν διανοηθείτε να ξαναγράψετε τέτοια αθλιότητα εις βάρος τού Left G700  και εις βάρος μου, θα στερηθούμε τη χαρά να δούμε ξανά τα σχόλιά σας εδώ. Αν θέλετε να συμμετέχετε στο σχολιασμό τού  Left G700  θα πρέπει να τηρείτε τους στοιχειώδεις κανόνες της αστικής ευγένειας. Και, παρακαλώ, δεν θέλω κρυάδες του τύπου «δεν εννοούσα εσάς».

Αφού φτάσατε ως εδώ, δικαιούστε το bonus. Ιδού το:

Στηριγμένοι στις παραπάνω τρεις υποθέσεις, καλείστε να αξιολογήσετε το παρόν ιστολόγιο επιλέγοντας μία από τις πέντε βαθμίδες τής κάτωθι κλίμακας:

α. Πολύ ‘‘σταλινικό’’

β. Μέτρια ‘‘σταλινικό’’

γ. Ούτε ‘‘σταλινικό’’ ούτε ‘‘αντισταλινικό’’

δ. Μέτρια ‘‘αντισταλινικό’’

ε. Πολύ ‘‘αντισταλινικό’’

ΥΓ Καλές είναι και οι πλάκες και τα κουίζ και όλα, ας πούμε όμως και καμιά κουβέντα λίγο πιο σοβαρή. Μάθετε, λοιπόν, ότι η ανωτέρω απίστευτη αντιμετώπιση σχολιασμού έλαβε χώρα στο ένα από τα δύο πιο δημοφιλή στέκια τής ελληνικής μπλογκόσφαιρας (una faccia una razza σε ‘‘δημοκρατικότητα’’), αμφότερα εντασσόμενα στο «χώρο με τα χίλια ονόματα» —δηλαδή στο «ακραίο κέντρο», κατά την πιο ακριβή και εύστοχη διατύπωση του Ταρίκ Αλί— και ως τέτοια, ακλόνητα προπύργια τής «φιλελεύθερης δημοκρατίας» και ασυμφιλίωτα εχθρικά προς κάθε «σταλινισμό» (με την αυστηρή προϋπόθεση βεβαίως βεβαίως αυτός να είναι τής Αριστεράς...).  

Η εικόνα προέρχεται από το site τού περιοδικού «Το Παράθυρο στην Εκπαίδευση του Παιδιού» (parathyro.gr) και πιο συγκεκριμένα από άρθρο με οδηγίες για χάρτινες κατασκευές φασουλήδων.