Δεν
ξέρω ποιος από τον ΣΥΡΙΖΑ είχε τη ‘‘φαεινή’’ ιδέα να παίξουν στο κεντρικό
επικοινωνιακό πεδίο το χαρτί «Χρυσή Αυγή», κατηγορώντας την κυβέρνηση ότι επιστρατεύει
μέχρι και Χρυσαυγίτικες ψήφους προκειμένου να επιτύχει την εκλογή τού Σταύρου
Δήμα. Και μόνο το γεγονός ότι δίνει όλο το δικαίωμα να καγχάσουν τύποι σαν
αυτόν τον κύριο, φτάνει και περισσεύει για να του αφαιρεθεί όχι απλώς η κομματική
ταυτότητα, αλλά μέχρι και το δίπλωμα οδήγησης (ιδίως αυτό). Και είναι απορίας
άξιο πώς δεν βρέθηκε κάποιος μέσα εκεί —εκεί όπου τα διδακτορικά Πολιτικών και Κοινωνικών Επιστημών μετριούνται σε
δεσμίδες τών 100— να σκεφτεί ότι αυτό το επιχείρημα-νεροπίστολο μπορεί να
επιστραφεί στο κόμμα τους ως βόμβα 1000 λιβρών, με γόμωση ενισχυμένη από το
μείγμα «δύο άκρα» (και δη στην εξελιγμένη σύνθεσή του: «φαιός ή ερυθρός, ένας είναι
ο φασισμός!»)...
Σαΐνια!
Άμα τους είχαμε στον εμφύλιο, δεν θα βγάζαμε ούτε το ’47![*]
[*] Κι αν ήταν διαφημιστές τής Coca-Cola,
θα τη χρεοκοπούσαν μέχρι την Πρωτοχρονιά!
4 σχόλια:
Δεν νομίζω να έχεις δίκιο, συνταγματικά και πολιτικά.
1 συνταγματικά. Δεν υπάρχουν 121, υπάρχουν 180 που εκφράζουν γενική συμφωνία για την πορεία της χώρας. Αυτονόητη είναι η θέση πως οι ναζιστές δεν πρέπει να είναι στους 180. Δηλ να δεχόταν η αριστερά την πρόταση, βάση των 3/5 του 282, δηλ 169,2, αν στην δεύτερη έπαιρνε 170 (χωρίς τους 18) να δεσμεύονταν τα κόμματα στην τρίτη να δώσουν 180 ? Αυτό ήταν το οι χρυσαυγίτες πουθενά. Οι 121 είναι σαν τους 150 που θέλει η αντιπολίτευση να μην δώσουν ψήφο εμπιστοσύνης. Ή αλλιώς, αν δώσουν χρυσαυγίτες ψήφο εμπιστοσύνης, δεν πρέπει η αριστερά να το πει ?
2. πολιτικά: δεν μπορείς να πας με το τι θα σου πουν. Πρέπει βέβαια να έχεις ιεραρχήσεις, και συμβολικές κινήσεις όλο και πιο βαθιάς ένταξης της χρυσής αυγής στο κέντρο του κράτους, όπως είναι η ένταξη 2 χρυσαυγιτών στην προεδρική πλειοψηφία, είναι κορυφαίο θέμα.
Βασικά θέση της αριστεράς για το θέμα έπρεπε να είναι πως οι 50 τραμπούκοι στο δημοτικό συμβούλιο της ΝΦ το προηγούμενο βράδυ και οι 2 χρυσαυγίτες στην κυβερνητική πλειοψηφία είναι ένα ενιαίο φαινόμενο επέλεσης του παρακράτους.
"κάποιος σύντροφος"
Φίλε κ.σ.,
Ομολογώ ότι τη συνταγματική πτυχή δεν την είχα καθόλου στο μυαλό μου όταν έγραφα όσα έγραψα, έμεινα στην πολιτική. Μια όμως και τη φέρνεις εσύ στο τραπέζι:
Δυσκολεύομαι να παρακολουθήσω τη λογική σου. Δεν υπάρχουν οι 121 και υπάρχουν μόνο οι 180; Γιατί; Επειδή εμείς παίζουμε στους 121; Πρώτης τάξεως α λα καρτ μενού! Σαν να είσαι στην κερκίδα και να διαμαρτύρεσαι για τα φάουλ τών αντιπάλων, ξεχνώντας αυτά που κάνουν οι δικοί σου παίχτες σ’ εκείνους! Μας βλέπουνε! Όσο για τη σκέψη τής διαγραφής τών Χρυσαυγιτών βουλευτών, που μάλιστα την καταθέτεις σε συζήτηση περί ...συνταγματικότητας, τι να πω; (Άσε που άμα τη σχολιάσουμε πολιτικά, θα πρέπει να σου επισημάνω ότι με αυτή τη λογική, οι μάγκες καθαρίζουν με μόνο τέσσερις ψήφους παραπάνω: 168 – 2 + 4 = 170. Νάτος, νάτος ο αγνός και αμόλυντος από νεοναζί Πρόεδρος!)
Τα πράγματα είναι απλά: Σε ένα παίγνιο (κοινοβούλιο) με καθορισμένους παίκτες (κοινοβουλευτικά κόμματα) είναι μαθηματικά βέβαιο ότι το φαινόμενο «ο Χ παίκτης κάνει την ίδια επιλογή με τον αντίπαλο παίκτη Ψ σε διλληματικές καταστάσεις» προκύπτει καθημερινά. Τι νόημα έχει λοιπόν να καταγγέλλεις αυτήν την αναγκαστική σύμπλευση του αντιπάλου σου, όταν είσαι κι εσύ ο ίδιος μέσα σε αυτήν μέχρι τα αυτιά κι όταν (ιδίως αυτό) δίνεις στο πιάτο το επιχείρημα του «μαυροκόκκινου φασισμού», βγάζοντας τα ματάκια σου με το ίδιο σου το χέρι; Γιατί αν είναι «κορυφαίο θέμα» ότι δύο Χρυσαυγίτες (και μάλιστα πρώην τυπικά —οι τύποι μετράνε) εντάσσονται στην προεδρική πλειοψηφία, τότε τι ύψος έχει το θέμα ότι 16 νυν Χρυσαυγίτες ρίχνουν την κυβέρνηση χέρι-χέρι με την Αριστερά; Εγώ το κόβω να είναι μεγαλύτερο κι από τών Ιμαλαΐων!
Αυτό είναι το ζήτημα κι όχι αν θα κανονίσεις την πολιτική σου με βάση το τι θα σου πουν. (Χώρια που δεν καταλαβαίνω γιατί η «συνεπής αριστερή πολιτική» είναι να αδιαφορείς για τις κινήσεις τού αντιπάλου, παραιτούμενος από την πρόβλεψη. Ο σκακιστής που θα έκανε κάτι τέτοιο θα ήταν αναγκασμένος να εγκαταλείψει πριν φτάσει στη δέκατη κίνηση και ο ποκαδόρος που θα ακολουθούσε την ίδια τακτική θα έχανε και το σώβρακό του!)
Τα λέμε
η πρόταση αυτή είναι συνταγματολόγου του Ποταμιού, είναι συνταγματική στο γράμμα του Συνταγματος, καμία διαγραφή βουλευτή, και είναι η εφαρμογή με συνταγματικό τρόπο (στο γράμμα) του να μην ληφθούν υπόψιν οι χρυσαυγίτες.
121 δεν υπάρχουν ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΑ, υπάρχουν 180, έχει τεράστια σημασία.
πολιτικά κάθε κόμμα (δημοκρατικό πόσο μάλλον αριστερό) πρέπει να είναι κατηγορηματικό. Οι ναζί πρέπει να είναι έξω από τους 180, όχι είτε μέσα, είτε έξω είναι το ίδιο.
μέχρι ο ... Δήμας το λέει.http://www.newsit.gr/default.php?pname=Article&art_id=364830&catid=9
είναι ένα ξεδιάντροπο πληντύριο της ΧΑ αυτό, προφανώς δεν το κάνεις εσύ με αυτή την πρόθεση, αλλά δεν μπορούμε να λέμε ότι είναι το ίδιο η ΧΑ στους 180, ή στους 121.
αυτά είναι αηδίες της Βούλτεψη.
Ποιοι δεν ψήφισαν μνημόνιο ? Ο ΣΥΡΙΖΑ και η ΧΑ.ΑΑΑΑ, να το, είναι μαζί.
Ο Χριστός και η Παναγία δηλαδή αν η αριστερά είναι τόσο εύκολος αντίπαλος, να φοβάται να πει αυτά που λέει ο Δήμας και το μητσοτακέικο. !!!
Ελπίζω τώρα να έγινε σαφέστερο.
"κάποιος σύντροφος"
Φίλε κ.σ.,
Στο δικό μου το μυαλό ήσουν σαφής από πριν, δεν μπορούσες να γίνεις σαφέστερος. Κωδικοποιώ την άποψή μου, κλείνοντας από τη μεριά μου:
Η λογική που προβλήθηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ και υιοθετείς είναι μία πρώτης τάξεως συνδικαλιά. Επειδή δεν είμαι αρχομανής (= προσκολλημένος σε αρχές ανεξάρτητα των συνθηκών) δεν είμαι καθολικά αντίθετος με τις συνδικαλιές. Έρχονται στιγμές που επιβάλλονται εκ των πραγμάτων. Άρα, με αυτή την έννοια, της ανάγκης δηλαδή, είναι χρήσιμες και επωφελείς. Η συγκεκριμένη ούτε αναγκαία είναι ούτε και επωφελής, κατά την άποψή μου. Αντίθετα: τροφοδοτεί με οβίδες τα κανόνια τών αντιπάλων. Υπάρχουν εν αφθονία ένα σωρό άλλα γεγονότα και επιχειρηματολογικές προσεγγίσεις που καταδεικνύουν περίτρανα τη σχέση του συστήματος με τη Χρυσαυγή χωρίς κίνδυνο να γίνουν μπούμεραγκ. Γιατί να επιχειρήσεις να περάσεις μέσα από ένα ναρκοπέδιο, όταν έχεις στη διάθεσή σου κοτζαμάν λεωφόρους;
Τα λέμε
Δημοσίευση σχολίου