Αυτό καταλαβαίνουμε τουλάχιστον εμείς,
όταν διαβάζουμε στο τελευταίο μανιφέστο δύο επιφανών εκπροσώπων τής
αριστερίστικης πτέρυγας της ΛΑΕ την παρακάτω θέση (οι εμφάσεις στο κείμενο από
το πρωτότυπο):
Κατ’
αρχάς, η πολιτική θέση ότι όλα τα ρεύματα της Αριστεράς απέτυχαν και άρα
χρειάζεται επανίδρυση στο έδαφος αυτής της παραδοχής, έχει ένα επικίνδυνα
«θολό» σημείο: απέτυχαν «εξίσου» η
ρεφορμιστική και η επαναστατική στρατηγική; Απέτυχαν «εξίσου» τα ρεύματα
που εκπροσωπούν το ένα και το άλλο από τα δύο βασικά στρατηγικά ρεύματα στην
Αριστερά; Επομένως, χρειαζόμαστε μια επανίδρυση στο έδαφος της άρσης του
ιστορικού στρατηγικού σχίσματος στους κόλπους της Αριστεράς; Μέχρι κάποιος να
μας πει αυτό, σταματούμε θέτοντας απλώς το ερώτημα. Υποθέτουμε ωστόσο ότι είναι
προφανείς οι καταλυτικές συνέπειες αν δοθεί καταφατική απάντηση σε αυτό το
ερώτημα. Σε ό,τι μας αφορά, είμαστε πολιτικά εχθρικοί σε οποιαδήποτε «επανίδρυση»
στη βάση μιας τέτοιας παραδοχής. Μας
ενδιαφέρει μόνο η «επανίδρυση» στη βάση της επικαιροποίησης της επαναστατικής
στρατηγικής.
Να που μπαίνουν τα πράγματα στη θέση τους.
Οι «ρεφορμιστές» με το ατροφικό πουλάκι (και την προχωρημένη εκθήλυνση) από εδώ. Οι «επαναστάτες» με το πέος-πολιορκητικό κριό (και
τον μόνιμο επαναστατικό πριαπισμό) από εκεί. Είναι προφανές ποιοι την έχουν πιο μεγάλη...
5 σχόλια:
Δεν ξερω αν είναι κατάλληλος ο χωρος εδώ να πω όμως ένα πραγμα.
Η θεωρια ότι οι σοσιαλιστικες νησιδες στον καπιταλισμο, είναι ουτοπια, στηρίζεται σε μια παλαιολιθικη αποψη του Μαρξ, όταν αναφεροταν στον αστο Ανθρωπιστή Όουεν ο οποιος εφτιαξε κομμουνιστικα εργοστασια με αποκλειστικο σκοπο την ευημερια των εργατων του.( Τον ανθρωπο αυτό, ο οποιος δικαια εμεινε στην ιστορια χαρι στον Μαρξ, οι αλλοι αστοι τον φαγανε ζωντανο και οι 'ουτοπιες' του δεν αντεξαν στο σαμποτάζ.) Από τοτε όμως εχουν αλλαξει τα πραγματα. Και δεν είναι θεσφατο οτιδήποτε ειπε ο Μαρξ, ποσο μαλλον όταν σημερα, εχουν υπαρξει τοσες αποτυχημένες προσπάθειες για εγκαθυδριση του σοσιαλισμου,'μια κι εξω' με διοικητικα μετρα.
Πχ ο Λενιν περιγραφει την μετεπαναστατικη Ρωσια ως ένα μικτο συστημα οπου συνυπαρχουν ιδιωτικο καπιταλιστικο κεφαλαιο, κρατικο καπιταλιστικο κεφαλαιο και κομμουνισμο. Ο δε κοκκινος στρατος, όπως οργανωθηκε από τον Λ.Τροτσκι, ηταν τελεια οργανωμένος ΚΑΙ κομμουνιστικος στρατος.
Φίλε Σκεπτικιστή,
Δεν αντιλαμβάνομαι τι από την ανάρτηση σε ώθησε να γράψεις το παραπάνω σχόλιο. Ίσως θα ήταν χρήσιμο να το εξηγήσεις.
Τα λέμε
Kατα την ταπεινη μου αποψη, υπαρχουν δυο (τουλάχιστον ) τυποι ουλτρα επαναστατών Η μια κατηγορια συμπεριλαμβανει αυτους που θεωρουν ότι τιποτα δεν αλλαξε από το '17 και το καθήκον της πρωτοποριας είναι με θαρρος και αποφασιστηκοτητα να τραβηξουν ως τα ακρα τις αντιθέσεις οι οποιες όμως δεν επαναστατικοποιουν τα υποκειμενα, οποτε το κινημα ειτε πνίγεται ειτε στομωνει.
Η άλλη κατηγορια, ουλτρα επαναστατών, αναζηταει νεες αντιφασεις και νεα υποκειμενα.
Αν εχω καταλαβει, ξεπερνάς το γεγονος ότι οι πρωτοι είναι μακρια από την πραγματικοτητα κανοντας επιθεση φιλιας στην βαση τους. Τους δευτερους, τους απορριπτεις ασυζητητί , χωρις να μπαινεις στην ουσια των αποψεων τους,κανω λαθος;
Τελος παντων, νομιζω ότι εκτος από τν τρεχουσα πολιτικη αντιπαραθεση, εχει την θεση της και η θεωρια, ισως όχι σε αυτό το ιστολογιο.
Φίλε Σκεπτικιστή,
Δεν σε έχω ξεχάσει. Ούτε σε αυτά τα σχόλιά σου, ούτε σε εκείνα στο προηγούμενο ποστ. Απλώς, έχω κομπλάρει προσωρινά από διαθέσιμο χρόνο. Θα επιστρέψω. :-)
Τα λέμε
Φίλε Σκεπτικιστή,
Σωστά έχεις καταλάβει: Τους νοσταλγούς τού παρελθόντος που έχει φύγει πια τους θεωρώ κουφιοκεφαλάκηδες –εξαιρώ αυτούς που κοροϊδεύουν το πόπολο συνειδητά, ξέροντας πολύ καλά ότι το παρελθόν δεν επαναλαμβάνεται μετά από έναν αιώνα κοσμοϊστορικών κοινωνικών αλλαγών. Έχω όμως την ελπίδα ότι κάποια στιγμή θα κοιτάξουν το ρολογάκι τους και θα συνειδητοποιήσουν ότι δεν είμαστε πια στα 1917. Τους άλλους τούς θεωρώ καμένες περιπτώσεις (κι αυτοί όμως έχουν τους απατεώνες τους, που, ενώ ξέρουν ότι αυτά είναι φούμαρα, πετάνε τη μπάλα στην εξέδρα τών «νέων επαναστατικών υποκειμένων» για να περνάει ο καιρός, να μαζεύουν αριστερά ένσημα μέχρι να βγουν στη σύνταξη με δόξες και τιμές...).
Τι εννοείς θεωρία; Τη συζήτηση περί ρεφορμισμού ή επανάστασης; Έχει ακυρωθεί από την πραγματικότητα των κοινωνιών στις ανεπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες δυτικού τύπου αυτή η συζήτηση. Ρεφορμισμός με την αρχική του έννοια δεν υφίσταται πια. Λειτουργεί ως όρος-πλυντήριο της χρεοκοπίας τής ψευδεπίγραφης εδώ και δεκαετίες σοσιαλδημοκρατίας. Η δε επανάσταση είναι μία λέξη που οι άνθρωποι την παίρνουν στα σοβαρά μόνο στις διαφημίσεις. Με τις μαλακίες τών τροτσκιστών, του ΚΚΕ, του ΝΑΡ και του Μουλούδων θα ασχολούμαστε; Η επαναστατική κοινωνική αλλαγή θα έχει επαναστατικές στιγμές, αλλά όχι επανάσταση, όπως τη φαντασιώνονται οι κολλημένοι. Εξ άλλου, ποιος δουλεύει για την επανάσταση; Δηλαδή, για να τα λέμε όλα, ποιος προγραμματίζει και προετοιμάζει την ένοπλη εξέγερση; Δείξτον μου γιατί εγώ έχω μυωπία και δεν τον βλέπω...
Τα λέμε
Δημοσίευση σχολίου