Η πλειοψηφία των στελεχών
και μελών τού ΣΥΡΙΖΑ που επέλεξαν να υποστηρίξουν την καλοκαιρινή πραξικοπηματική
απάτη τού Νέου ΣΥΡΙΖΑ άνοιξαν σαμπάνιες όταν, με το τέλος τής καταμέτρησης των
εκλογών τού Σεπτεμβρίου, η Λαϊκή Ενότητα έτρωγε πόρτα και έμενε εκτός Βουλής. Ήξεραν
ότι η πορεία προς τα Καυδιανά δίκρανα που έπαιρναν προέβλεπε πολλές ταπεινώσεις
και εξευτελισμούς πριν από το τελειωτικό σκύψιμο –που δεν αργεί– και υπολόγιζαν
με το νου τους:
«Εντάξει, θα μας ξεμπροστιάζει το ΚΚΕ.
Και τι έγινε; Έτσι κι αλλιώς, αυτοί είναι αναχωρητές και τους αρκεί που μπορούν
να πληρώνουν το ρεύμα και το νερό τού Περισσού. Ποιοι μένουν για να μας τη
λένε; Τα σαπάκια τού δικομματισμού, οι Χρυσαυγίτες και κάτι σούργελα τύπου Θεοδωράκη
και Λεβέντη. Ό,τι και να πουν δεν πιάνει. Το μόνο που θα έχουμε να κάνουμε είναι
να τους δείχνουμε στον κόσμο και να λέμε: κοιτάτε
ποιοι μιλάνε!»
Έτσι νομίζουν. Έλα που δεν είναι καθόλου
έτσι. Για την ακρίβεια, είναι ακριβώς ανάποδα! Γιατί, απλούστατα, η έκταση της πολιτικής
απάτης τού Νέου ΣΥΡΙΖΑ είναι τόσο μεγάλη και αυταπόδεικτη που είναι παιχνιδάκι
για τον οποιονδήποτε συστημικό να την αποκαλύψει και να ξεπλυθεί έτσι από τις δικές
του αμαρτίες. Ακόμα κι αν αυτός ο οποιοσδήποτε είναι ο Άδωνις!
Αν ήμαστε δεξιοί,
θα ανάβαμε μια λαμπάδα στο μπόι τού Τσίπρα και των περί αυτόν κάθε μέρα! (Και
τι θα μας κόστιζε, άλλωστε; Έτσι κι αλλιώς, το μπόι τους είναι ελάχιστο...)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου