Από τη στιγμή που έχει αναγνωριστεί ως κοινότοπη αλήθεια ότι «[...] σέρνει καράβι», θα ήταν παράλογο να περιμένει κανείς ότι δεν θα έσερνε τη σημερινή Αριστερά

Τούτη εδώ η προβοκάτσια (με την καλή έννοια) είναι βέβαια ριγμένη απ’ αφορμής όλο τον κουρνιαχτό που σηκώθηκε για τη διαβόητη πλέον τηλεοπτική διαφήμιση της γνωστής και μη εξαιρετέας αλυσίδας παιχνιδιών και ειδών γενικού εμπορίου με πρωταγωνίστρια τη λαίδη Άντζελα. Όπου, μέσα στη σκόνη που σηκώθηκε μπορούσε να δει κανείς τις γνωστές υπερβολές τού ριζοσπαστικού ακραίου δογματικού φεμινισμού, ακόμα και του θεσμικού (ευτυχώς ‘‘νίκησε’’, αφού η διαφήμιση κόπηκε, κι έτσι θα ησυχάσουμε για λίγο).

Είναι αλήθεια ότι από τη μεριά τής (πολιτικής) Αριστεράς οι συμμετοχές σε αυτό το ‘‘πανηγύρι’’ τών sans- culottes soutien ήταν περιορισμένες. (Εξαιρούμε βέβαια την cultural left που ξεσάλωσε –δείξτε κατανόηση: πού αλλού να δείξει η καημένη την αριστεροσύνη της, ιδίως τώρα που έχει ψηφιστεί κιόλας το σύμφωνο συμβίωσης και –λίγο το ’χεις αυτό;– η μουσουλμάνα μαθήτρια παρέλασε με τη μαντήλα της και το ράσο της;).

Από την άλλη, όμως, δεν είδαμε και κάποια φωνή που να επισημαίνει στα κορίτσια (θεωρούν υποτιμητική την προσφώνηση «κορίτσια», ας τους κάνουμε το χατίρι) στις φέμινες και τους φίλους τους το πόσο τέντωσαν την επιχειρηματολογία τους (μέχρι τού σημείου εξαέρωσης, λέμε εμείς).

Ναι, αλλά έτσι δεν γίνεται δουλειά. Κι όχι τίποτε άλλο. Με τούτα και μ’ εκείνα,[*] διατρέχουμε τον κίνδυνο να αυξηθεί ο αριθμός τών αγοριών που αλληθωρίζουν προς τη ΧΑ. Αν αφήσουμε να συμβεί κάτι τέτοιο και από τέτοιους λόγους, θα είμαστε, νομίζω, για να πάμε να πνιγούμε. Και μην είστε και πολύ σίγουροι ότι θα τρέξει να μας σύρει στη στεριά εκείνο που «το λένε Γιώτα» –κι ας του κάνουμε όλα τα χατίρια. Από τη στιγμή που, κατά τον Λακάν τουλάχιστον, δεν μπορούμε να μιλάμε για πραγματική σχέση τών δύο φύλων ούτε για ουσιαστικό διάλογο μεταξύ τους, καλόν είναι να ελπίζουμε μεν για το καλύτερο, αλλά να είμαστε προετοιμασμένοι και για το χειρότερο...

[*] Λόγου χάρη: στο όνομα της καταπολέμησης του φαινομένου τής βίας κατά των γυναικών ποινικοποιείται η αρρενωπότητα (η θηλυκότητα είναι επιτρεπτή ως αυτοέκφραση...) και καταδικάζεται συλλήβδην το αντρικό φύλο επειδή «ο πόλεμος ήταν πάντα μια υπόθεση μεταξύ αντρών» (προφανώς, ο επαναστατικός πόλεμος ήταν μία υπόθεση μεταξύ Ελοχίμ και Νεφελίμ...) –βλέπε στο Unfollow Απριλίου: Αναπαριστώντας την προσφυγική ροή: Η σεξουαλική βία σαν μαμή τής ιστορίας.