Τώρα που βρήκαμε απεργία, να θάψουμε πέντ’ έξι; (κι εφτά κι οχτώ κι εννιά;…)

Παρακολουθούμε με θλίψη τον νέο γύρο τής διαμάχης μεταξύ του ΚΚΕ και της κυριότερης δύναμης του ΣΥΡΙΖΑ, τον Συνασπισμό. Αφορμή η απεργία —73 μέρες και σήμερα!— των ατσάλινων εργατών της «Ελληνικής Χαλυβουργίας». Υπόβαθρο η διαφορετική πολιτική τακτική των δυο κομμάτων στην παρούσα συγκυρία, προϊόν σε σημαντικό βαθμό τής διαφορετικής ταξικής αναφοράς τους. Και ρίζα η ακατάπαυστη και συχνά λυσσαλέα αντιπαλότητα για την ηγεμονία εντός τής Αριστεράς —μια μάχη που δεν μπορεί να κερδηθεί.

Το πράγμα είχε ξεκινήσει καλά. Γιατί, παρά το γεγονός ότι η απεργία καθοδηγείται εξ αρχής από το ΠΑΜΕ, οι εργάτες εισέπραξαν έμπρακτη αλληλεγγύη και πολιτική στήριξη από όλη την Αριστερά, τού Συνασπισμού συμπεριλαμβανομένου. Ήρκεσε η απόφαση της συνδικαλιστικής παράταξης του ΣΥΝ να τα μασήσει[1] για τη σημερινή πανεργατική απεργία συμπαράστασης στο Βόλο και ένα ατυχές άρθρο[2] στην τελευταία «Αυγή τής Κυριακής», για να ανοίξει πάλι η πόρτα τού φρενοκομείου.

Αυτή τη φορά την πόρτα την άνοιξε πρώτο το ΚΚΕ. Και να οι κατηγορίες για τα «όργανα των καπιταλιστών», και να οι κραυγές για «προδοσία», και να οι κατάρες επειδή τα ίδια πάνω-κάτω λέει κι η Χρυσή Αυγή![3]

Προς το παρόν, (αλλά προς το παρόν), στην άλλη μεριά επικρατεί ησυχία. Υπερβολική ησυχία θα λέγαμε. Τόσο μεγάλη, που η σημερινή «Αυγή» δεν γράφει λέξη για τη σημερινή πανεργατική απεργία στο Βόλο![4]

Να πούμε την αμαρτία μας; Βαρεθήκαμε, ρε παιδιά. Βαρεθήκαμε και κουραστήκαμε με όλη αυτή τη διαλεκτικά ανακυκλούμενη και ανατροφοδοτούμενη αθλιότητα. Και η κούρασή μας μεγαλώνει, όταν βλέπουμε πόσο λίγοι είμαστε όσοι προσπαθούμε με νύχια και με δόντια να μην παρασυρθούμε από τη δίνη αυτού του θλιβερού αριστερού εμφυλίου και να διατηρήσουμε όλη την απαιτούμενη νηφαλιότητα, ψυχραιμία και ορθοφροσύνη…

Και γίνεται αβάσταχτη όταν, κάθε φορά που μετριόμαστε, βγαίνουμε όλο και πιο λίγοι…  


UPDATE: (Πέμπτη, 12 Ιανουαρίου, 1ο:22 Μ.Μ.) Ο φίλος Ηρόδοτος αφαίρεσε την αναφορά με την οποία σχεδόν ταύτιζε ΣΥΝ και Χρυσή Αυγή. Χαιρόμαστε και τον επαινούμε. Να του ζητάγαμε να πει δυο κουβέντες και στον φίλο TRASH του fadomduck2.blogspot.com να κάνει το ίδιο; 


[1] Απ’ ό,τι φαίνεται δεν καταψήφισε ευθέως την πρόταση όταν τέθηκε το ζήτημα σε ψηφοφορία στο Εργατικό Κέντρο Βόλου, όπως έκαναν η ΔΑΚΕ και η ΠΑΣΚΕ. Αυτό καταλαβαίνουμε όταν διαβάζουμε στην πρώτη σελίδα τού «Ριζοσπάστη» της Τρίτης, προχθές: «Κατάπτυστη είναι η θέση του συνδικαλιστή του ΣΥΝ ότι ‘‘οι απεργίες είναι υπέρ των εργοδοτών, γιατί δεν φέρνουν αποτέλεσμα....’’» χωρίς να κάνει λόγο για καταψήφιση. Στον τίτλο όμως χάνεται αυτή η διαφορά: «Με τον Μάνεση ΠΑΣΚΕ–ΔΑΚΕ–ΣΥΝ»!

[2] Καθόλου παραδόξως, το άρθρο παραναγνώστηκε σε μεγάλο βαθμό αφού περίπου το πρώτο μισό του αφορούσε σε κριτική προς τον …ΣΥΡΙΖΑ. Επιπλέον, κατακεραυνώθηκε για τους …λάθος λόγους. Συγκεκριμένα, ο αρθρογράφος κρεμάστηκε στο τσιγκέλι επειδή υποστήριξε ότι «συνδικαλισμός χωρίς ευελιξία και τακτικές υποχωρήσεις δεν υπάρχει» (αυτό το ξέρουμε μέχρι κι εμείς!) και δεν άκουσε ούτε μια Χριστοπαναγία για το αντισυντροφικό φάουλ να θυμίσει τις απολύσεις στον 902  και την αθλιότητα να ισχυριστεί ότι το ΚΚΕ «χρησιμοποιεί τους δυστυχείς προλετάριους της χαλυβουργίας ως πειραματόζωα»!!!

[3] Ένας νηφάλιος παρατηρητής θα μπορούσε βέβαια εδώ να υπενθυμίσει πως σε όλα αυτά τα (πολιτικά) ‘‘γαλλικά’’ υπάρχει και μια κάποια επιστροφή ‘‘δανεικών’’: Οι οπαδοί του ΚΚΕ δεν έχουν ξεχάσει ούτε το «προσοχή, προσοχή, Παπαρήγα με στολή» τού Δεκέμβρη του 2008, ούτε τις σταθερά επαναλαμβανόμενες αστειότητες περί στυλοβατών τού συστήματος, συμπαράταξης με τα ΜΑΤ και άλλα τέτοια γραφικά. Θα έπρεπε όμως και να θυμούνται ότι στα πρόσφατα επεισόδια με τους ‘‘αντιεξουσιαστές’’ τής 20ης Οκτωβρίου το σύνολο τής Αριστεράς (και λίγο παραέξω: ΔΗΜΑΡ) κατά βάση στήριξε το ΠΑΜΕ και το κόμμα τους.

[4] Εδώ να μας επιτραπεί ένας μεγαλοπρεπής καγχασμός. Γιατί θυμηθήκαμε ότι έχουμε ακούσει κατ’ επανάληψη από συνασπιστές πλείστες όσες ειρωνικές και απαξιωτικές μπηχτές για κάτι που φέρεται να είχε πει ο Χαρίλαος Φλωράκης: «Ο Ρίζος δημοσιεύει ό,τι συμφέρει το λαό»). Φαίνεται ότι κι η «Αυγούλα» δεν πάει πίσω, για να τα λέμε όλα!...  

Η εικόνα, από το bibliopolio.gr