Πέμπτη 12 Ιανουαρίου 2012

Τώρα που βρήκαμε απεργία, να θάψουμε πέντ’ έξι; (κι εφτά κι οχτώ κι εννιά;…)


Παρακολουθούμε με θλίψη τον νέο γύρο τής διαμάχης μεταξύ του ΚΚΕ και της κυριότερης δύναμης του ΣΥΡΙΖΑ, τον Συνασπισμό. Αφορμή η απεργία —73 μέρες και σήμερα!— των ατσάλινων εργατών της «Ελληνικής Χαλυβουργίας». Υπόβαθρο η διαφορετική πολιτική τακτική των δυο κομμάτων στην παρούσα συγκυρία, προϊόν σε σημαντικό βαθμό τής διαφορετικής ταξικής αναφοράς τους. Και ρίζα η ακατάπαυστη και συχνά λυσσαλέα αντιπαλότητα για την ηγεμονία εντός τής Αριστεράς —μια μάχη που δεν μπορεί να κερδηθεί.
Το πράγμα είχε ξεκινήσει καλά. Γιατί, παρά το γεγονός ότι η απεργία καθοδηγείται εξ αρχής από το ΠΑΜΕ, οι εργάτες εισέπραξαν έμπρακτη αλληλεγγύη και πολιτική στήριξη από όλη την Αριστερά, τού Συνασπισμού συμπεριλαμβανομένου. Ήρκεσε η απόφαση της συνδικαλιστικής παράταξης του ΣΥΝ να τα μασήσει[1] για τη σημερινή πανεργατική απεργία συμπαράστασης στο Βόλο και ένα ατυχές άρθρο[2] στην τελευταία «Αυγή τής Κυριακής», για να ανοίξει πάλι η πόρτα τού φρενοκομείου.
Αυτή τη φορά την πόρτα την άνοιξε πρώτο το ΚΚΕ. Και να οι κατηγορίες για τα «όργανα των καπιταλιστών», και να οι κραυγές για «προδοσία», και να οι κατάρες επειδή τα ίδια πάνω-κάτω λέει κι η Χρυσή Αυγή![3]
Προς το παρόν, (αλλά προς το παρόν), στην άλλη μεριά επικρατεί ησυχία. Υπερβολική ησυχία θα λέγαμε. Τόσο μεγάλη, που η σημερινή «Αυγή» δεν γράφει λέξη για τη σημερινή πανεργατική απεργία στο Βόλο![4]
Να πούμε την αμαρτία μας; Βαρεθήκαμε, ρε παιδιά. Βαρεθήκαμε και κουραστήκαμε με όλη αυτή τη διαλεκτικά ανακυκλούμενη και ανατροφοδοτούμενη αθλιότητα. Και η κούρασή μας μεγαλώνει, όταν βλέπουμε πόσο λίγοι είμαστε όσοι προσπαθούμε με νύχια και με δόντια να μην παρασυρθούμε από τη δίνη αυτού του θλιβερού αριστερού εμφυλίου και να διατηρήσουμε όλη την απαιτούμενη νηφαλιότητα, ψυχραιμία και ορθοφροσύνη…
Και γίνεται αβάσταχτη όταν, κάθε φορά που μετριόμαστε, βγαίνουμε όλο και πιο λίγοι…  


UPDATE: (Πέμπτη, 12 Ιανουαρίου, 1ο:22 Μ.Μ.) Ο φίλος Ηρόδοτος αφαίρεσε την αναφορά με την οποία σχεδόν ταύτιζε ΣΥΝ και Χρυσή Αυγή. Χαιρόμαστε και τον επαινούμε. Να του ζητάγαμε να πει δυο κουβέντες και στον φίλο TRASH του fadomduck2.blogspot.com να κάνει το ίδιο; 


[1] Απ’ ό,τι φαίνεται δεν καταψήφισε ευθέως την πρόταση όταν τέθηκε το ζήτημα σε ψηφοφορία στο Εργατικό Κέντρο Βόλου, όπως έκαναν η ΔΑΚΕ και η ΠΑΣΚΕ. Αυτό καταλαβαίνουμε όταν διαβάζουμε στην πρώτη σελίδα τού «Ριζοσπάστη» της Τρίτης, προχθές: «Κατάπτυστη είναι η θέση του συνδικαλιστή του ΣΥΝ ότι ‘‘οι απεργίες είναι υπέρ των εργοδοτών, γιατί δεν φέρνουν αποτέλεσμα....’’» χωρίς να κάνει λόγο για καταψήφιση. Στον τίτλο όμως χάνεται αυτή η διαφορά: «Με τον Μάνεση ΠΑΣΚΕ–ΔΑΚΕ–ΣΥΝ»!
[2] Καθόλου παραδόξως, το άρθρο παραναγνώστηκε σε μεγάλο βαθμό αφού περίπου το πρώτο μισό του αφορούσε σε κριτική προς τον …ΣΥΡΙΖΑ. Επιπλέον, κατακεραυνώθηκε για τους …λάθος λόγους. Συγκεκριμένα, ο αρθρογράφος κρεμάστηκε στο τσιγκέλι επειδή υποστήριξε ότι «συνδικαλισμός χωρίς ευελιξία και τακτικές υποχωρήσεις δεν υπάρχει» (αυτό το ξέρουμε μέχρι κι εμείς!) και δεν άκουσε ούτε μια Χριστοπαναγία για το αντισυντροφικό φάουλ να θυμίσει τις απολύσεις στον 902  και την αθλιότητα να ισχυριστεί ότι το ΚΚΕ «χρησιμοποιεί τους δυστυχείς προλετάριους της χαλυβουργίας ως πειραματόζωα»!!!
[3] Ένας νηφάλιος παρατηρητής θα μπορούσε βέβαια εδώ να υπενθυμίσει πως σε όλα αυτά τα (πολιτικά) ‘‘γαλλικά’’ υπάρχει και μια κάποια επιστροφή ‘‘δανεικών’’: Οι οπαδοί του ΚΚΕ δεν έχουν ξεχάσει ούτε το «προσοχή, προσοχή, Παπαρήγα με στολή» τού Δεκέμβρη του 2008, ούτε τις σταθερά επαναλαμβανόμενες αστειότητες περί στυλοβατών τού συστήματος, συμπαράταξης με τα ΜΑΤ και άλλα τέτοια γραφικά. Θα έπρεπε όμως και να θυμούνται ότι στα πρόσφατα επεισόδια με τους ‘‘αντιεξουσιαστές’’ τής 20ης Οκτωβρίου το σύνολο τής Αριστεράς (και λίγο παραέξω: ΔΗΜΑΡ) κατά βάση στήριξε το ΠΑΜΕ και το κόμμα τους.
[4] Εδώ να μας επιτραπεί ένας μεγαλοπρεπής καγχασμός. Γιατί θυμηθήκαμε ότι έχουμε ακούσει κατ’ επανάληψη από συνασπιστές πλείστες όσες ειρωνικές και απαξιωτικές μπηχτές για κάτι που φέρεται να είχε πει ο Χαρίλαος Φλωράκης: «Ο Ρίζος δημοσιεύει ό,τι συμφέρει το λαό»). Φαίνεται ότι κι η «Αυγούλα» δεν πάει πίσω, για να τα λέμε όλα!...  


Η εικόνα, από το bibliopolio.gr

89 σχόλια:

Eriugena είπε...

Επίσκεψη ιρλανδού υβριστή!
Πάντως συμφωνώ με την αναλυσούλα σου, αν και ως ιντερνετικά επιβεβαιωμένος "αντι-κκε", μπορώ να σε διαβεβαιώσω ότι ο Συν, αλλά και άλλοι χωροι υπερέβησαν κάθε όριο, ακόμα και προσχηματος. Οι εργάτες του κκε, αν είναι μόνον αυτοί βέβαια, δεν είναι εργάτες για μερικους.
περιμένω και μια απάντηση

Ανώνυμος είπε...

"...Να πούμε την αμαρτία μας; Βαρεθήκαμε ρε παιδιά. Βαρεθήκαμε και κουραστήκαμε με όλη αυτή τη διαλεκτικά ανακυκλούμενη και ανατροφοδοτούμενη αθλιότητα. Και η κούρασή μας μεγαλώνει, όταν βλέπουμε πόσο λίγοι είμαστε όσοι προσπαθούμε με νύχια και με δόντια να μην παρασυρθούμε από τη δίνη αυτού του θλιβερού αριστερού εμφυλίου και να διατηρήσουμε όλη την απαιτούμενη νηφαλιότητα, ψυχραιμία και ορθοφροσύνη…
Και γίνεται αβάσταχτη όταν, κάθε φορά που μετριόμαστε, βγαίνουμε όλο και πιο λίγοι…"
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!...

Δεν θα μπορούσατε να διατυπώσετε με καμμιά άλλη φράση αυτό που πραγματικά νοιώθουμε πολλοί, μα πάρα πολλοί σύντροφοι. Τουλάχιστον έτσι πιστεύω.
Μακάρι να το εμπεδώσουν και οι μεν και οι δε, γιατί τραβάει μακριά η βαλίτσα ρε παιδιά.
Και δεν είναι τόσο το ότι έχουν στήσει χορό πάνω μας οι κακοί.
Είναι κυρίως και το ότι γελάνε και μαζί μας...

mbiker

LeftG700 είπε...

Φίλε Eriugena,


Κατ' αρχήν, κάλώς ήρθες εδώ!

Κατά δεύτερον, δεν καταλαβαίνω τι ακριβώς εννοείς όταν γράφεις "περιμένω και μια απάντηση". Αν εννοείς το σχόλιο που σου χρωστάμε στο στέκι των ...ιδεαλιστών ;-), θα γίνει μάλλον απόψε (έμπλεξα). Να σου πως μόνο το εξής: κακία δεν κρατάμε και δεν φακελλώνουμε. Μπορεί να είμαστε "κακά παιδιά" και συχνά να πειράζουμε ή να τσιγκλάμε, αλλά μέχρι εκεί.

Αν εννοείς απάντηση σε αυτό σου το σχόλιο, ορίστε, την έχεις:

Όπως θα κατάλαβες, ο καημός μας δεν ήταν σε αυτό το ποστ να αναλύσουμε όλη την ιστορία τής απεργίας σε συνδυασμό με την τρέχουσα κατάσταση και να πούμε ποιος έχει δίκαιο και ποιος όχι. Ο καημός μας είναι όλο αυτό το μαλλιοτράβηγμα, κληρονομιά από τις παλαιότερες κλάσεις αριστερών ανάκατο με πικρίες του παρελθόντος, προσωπικές διαφορές, μνησικακίες, ρεβανσιστικά αισθήματα και δεν συμμαζεύεται!

Τώρα, δυο λόγια για την εικόνα που έχεις σχηματίσει. Δεν συμπίπτει μη τη δικιά μας. Οι απεργοί είχαν και έχουν συμπαράσταση. Και δεν νομίζω ότι είναι πολλοί αυτοί οι εκτός ΚΚΕ αριστεροί που τους βλέπουν ως μυρμήγκια. (Δεν πιστεύω να λειτουργείς προβοκατόρικα και γι' αυτό να ρίχνεις λάδι στη φωτιά, ε; ;-) )

Χοντρικά, το βλέπω κάπως έτσι:

Ο ΣΥΝ επένδυε στις "αυθόρμητες" και "αυτόνομες" αδιαμόρφωτες κινηματικές διαθέσεις (πω-πω! μέχρι εδώ ακούγεται η καρδούλα σου που χτυπάει δυνατά! ;-) ) Το ΚΚΕ στα εργατικά και λαϊκά στρώματα με αιχμή την οργανωμένη παρέμβαση στούς χώρους εργασίας.

Όμως, και οι δύο χώροι είναι φρακαρισμένοι πολιτικά. Με την έννοια ότι αν δεν προσελκύσουν κόσμο (κι όταν λέμε κόσμο εννοούμε κόσμο!) δεν μπορούν να επηρεάσουν τα πράγματα αποφασιστικά. Ο ΣΥΝ επιχειρεί να ξεφρακάρει και να διευρύνει την επιρροή του μέσω ανοιγμάτων σχεδόν όπου υπάρχει έστω και μια τρυπούλα. Το ΚΚΕ επιμένει στην απομόνωσή του ευελπιστώντας(;) ότι η σταθερή αγωνιστική του στάση και συνέπεια θα συγκινήσει τη μεγάλη μάζα. Για το πρώτο σχέδιο δεν ξέρουμε τι ψάρια θα πιάσει. Για το δεύτερο ξέρουμε πως δεν. Όχι γιατί το ΚΚΕ στερείται αυτών των αρετών που προανέφερα. Αλλά γιατί σε πολλά ζητήματα παραμένει στενοκέφαλο και εκτός εποχής (δεν εννοώ εκτός μόδας, εννοώ ότι κλείνει τα μάτια στις αλλαγές που έχουν επισυμβεί στις ανεπτυγμένες καπιταλιστικές κοινωνίες).

Αυτά τα ολίγα.


Τα λέμε (αργότερα, στο τσαρδί που συχνάζεις και ...ιδεαλίζεις! ;-) )

LeftG700 είπε...

Φίλε mbiker,


Κι εμάς αυτή είναι η αίσθηση, πολλοί νιώθουν έτσι. Το ζήτημα είναι πόσοι μιλάνε όμως.

Τι να σου πούμε; Ας το ρίξουμε κι εμείς στη μοιραλατρία: ό,τι είναι να γίνει, θα γίνει.


Τα λέμε

Unknown είπε...

"...Να πούμε την αμαρτία μας; Βαρεθήκαμε ρε παιδιά. Βαρεθήκαμε και κουραστήκαμε με όλη αυτή τη διαλεκτικά ανακυκλούμενη και ανατροφοδοτούμενη αθλιότητα. Και η κούρασή μας μεγαλώνει, όταν βλέπουμε πόσο λίγοι είμαστε όσοι προσπαθούμε με νύχια και με δόντια να μην παρασυρθούμε από τη δίνη αυτού του θλιβερού αριστερού εμφυλίου και να διατηρήσουμε όλη την απαιτούμενη νηφαλιότητα, ψυχραιμία και ορθοφροσύνη…
Και γίνεται αβάσταχτη όταν, κάθε φορά που μετριόμαστε, βγαίνουμε όλο και πιο λίγοι…"

τελεία και παύλα.

Από την άλλη η μόνη έγκυρη διαδικασία συναγωγής συμπερασμάτων είναι η συγκεκριμένη ανάλυση της συγκεκριμένης κατάστασης που έχει προκαλέσει η δράση των κομματικών συνδικαλιστικών παρατάξεων στο κίνημα, από την εμφάνισή τους στις αρχές της μεταπολίτευσης μέχρι τώρα. Το συνδικαλιστικό και το ευρύτερο λαϊκό κίνημα στη χώρα μας είναι άμαζο και διαλυμένο. Κάποιοι φέρουν τουλάχιστον την πολιτική ευθύνη για αυτό. Αλλά ποιος είπε ότι θέλουμε να το μάθουμε; Ποιος είπε ότι θέλουμε να τα λέμε όλα... :-)

Αντωνης είπε...

Εκ του LR:


Από το LeftG700:
"Απ’ ό,τι φαίνεται δεν καταψήφισε ευθέως την πρόταση όταν τέθηκε το ζήτημα σε ψηφοφορία στο Εργατικό Κέντρο Βόλου, όπως έκαναν η ΔΑΚΕ και η ΠΑΣΚΕ. Αυτό καταλαβαίνουμε όταν διαβάζουμε στην πρώτη σελίδα τού «Ριζοσπάστη» της Τρίτης, προχθές: «Κατάπτυστη είναι η θέση του συνδικαλιστή του ΣΥΝ ότι ‘‘οι απεργίες είναι υπέρ των εργοδοτών, γιατί δεν φέρνουν αποτέλεσμα....’’» χωρίς να κάνει λόγο για καταψήφιση. Στον τίτλο όμως χάνεται αυτή η διαφορά: «Με τον Μάνεση ΠΑΣΚΕ–ΔΑΚΕ–ΣΥΝ»!"

Δυστυχώς, δεν μπορούμε να έχουμε ίδια άποψη για το τι ακριβώς διεμήφθη στο θέμα αυτό. Και για τον λόγο αυτό, διατηρούμε τις επιφυλάξεις μας, μη θέλοντας αφενός να αδικήσουμε τους μεν πρόωρα, και αφετέρου, να βγάλουμε τους δε τρελούς.

Ίδια άποψη μπορούμε όμως να έχουμε για το άρθρο της Αυγής, για την ερμηνεία του οποίου διαφωνούμε με το LeftG700. Διότι βιάζεται λίγο να ερμηνεύσει το μέρος με τις "εξομολογήσεις" της "συντρόφισσας" ως "κριτική για τον ΣΥΡΙΖΑ" ("Καθόλου παραδόξως, το άρθρο παραναγνώστηκε σε μεγάλο βαθμό αφού περίπου το πρώτο μισό του αφορούσε σε κριτική προς τον …ΣΥΡΙΖΑ").

Εάν υφίστατο κάτι τέτοιο, φαντάζομαι το LeftG700 θα συμφωνούσε ότι η κριτική προέρχεται απ' τη ΔΗΜΑΡ. Όμως ένα κείμενο που έχει στόχευση το αναγνωστικό κοινό της ΔΗΜΑΡ δύσκολα κάνει λόγο για "συντρόφισσες". Είναι εμφανέστατο ότι το κείμενο προσπαθεί να χρησιμοποιήσει μια παντελώς ψευδή κατασκευή της αριστερής "στράτευσης" για βρώμικους και ενδοτικούς πολιτικούς στόχους. Αυτό είναι ένα πρώτο σημείο που θά πρεπε να προβληματίσει την όποια υπεράσπιση.

Το δεύτερο σωστά καταγράφεται από το LeftG700 και είναι ότι ως τώρα δεν υπήρξε κάτι απ' την Αυγή που να δηλώνει την ύπαρξη αντίθετης θέσης ("στην άλλη μεριά επικρατεί ησυχία. Υπερβολική ησυχία θα λέγαμε. Τόσο μεγάλη, που η σημερινή «Αυγή» δεν γράφει λέξη για τη σημερινή πανεργατική απεργία στο Βόλο").

Αντωνης είπε...

Το τρίτο σημείο είναι και πάλι σημείο διαφωνίας, και μάλιστα κάθετης, με την εκτίμηση του LeftG700 ότι η αρχή πως «συνδικαλισμός χωρίς ευελιξία και τακτικές υποχωρήσεις δεν υπάρχει» δεν είναι κατακριτέα αλλά αντίθετα ζήτημα κοινής λογικής. Όταν βρίσκεσαι δυόμιση χρόνια μετά την κήρυξη ενός ολοκληρωτικού πολέμου στον εργαζόμενο και τα λαϊκά στρώματα, λυπάμαι αλλά δεν είναι έτσι. Αυτή η αρχή αφορά μάλλον το "business as usual" του καθεστωτικού συνδικαλισμού που ΔΕΝ ΚΑΤΙ ΤΙΠΟΤΕ ΑΛΛΟ ΑΠΟ "ΤΑΚΤΙΚΕΣ ΥΠΟΧΩΡΗΣΕΙΣ" ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ ΕΥΕΛΙΞΙΑΣ. Η ευελιξία δεν είναι κάποιου είδους υπεριστορική αρετή. Εξαρτάται άμεσα από την εκτίμηση των πραγματικών συσχετισμών δύναμης και των πραγματικών περιθωρίων. Τα οποία περιθώρια όλοι όσοι εργάζονται στην Ελλάδα έχουν επανειλημμένως ανακαλύψει ότι είναι ανύπαρκτα.

Τέταρτον, το αν ο οποιοσδήποτε "βαρέθηκε" με το να "μην τα βρίσκει η αριστερά" μού φαίνεται μάλλον εκτός θέματος. Καθένας με τις προτεραιότητές του. Εγώ δεν βαριέμαι, γιατί δεν θεωρώ πρωταρχικό ζήτημα να τα βρει η όποια αριστερά, αλλά να σηκώσει κεφάλι το εργατικό κίνημα. Με όποιον βούλεται να βοηθήσει σ' αυτόν τον στόχο. Το τι θα κάνει ο κάθε πολιτικάντης για να εξασφαλίσει θέση στη Βουλή μέσα από αυτό ή εκείνο το "νέο πρόταγμα ενότητας", φόρουμ διαλόγου, μέτωπο, κλπ -- αυτό με κάνει να βαριέμαι, και μάλιστα αφόρητα. Δεν ξέρω αν είμαι ο μόνος που αισθάνεται έτσι.

Πέμπτον, ο ΣΥΝ δεν μπορεί να συνεχίσει να πατά σε πολλές βάρκες ταυτόχρονα. Με πολύ απλά λόγια, το να διοργανώνεις δράσης συμπαράστασης στην απεργία και να δημοσιεύεις κείμενα όπως του Χρίστου είναι αμοιβαία εξοντωτικές κινήσεις. Στο επίπεδο ατομικής καλής προαίρεσης ούτε θέλουμε ούτε έχουμε δικαίωμα να επεισέλθουμε. Μπορεί να υπάρχουν ένα σωρό καλοπροαίρετοι άνθρωποι που νοιάζονται στον ΣΥΝ. Αλλά αν οι βουλήσεις τους υποσκάπτονται από άλλους, τότε το αποτέλεσμα είναι μηδέν. Οι καιροί ου μενετοί για διγλωσσίες, έστω και "πολυσυλλεκτικού" τύπου.

Έκτον, δεν εκφράζω με κάτι απ' τα παραπάνω, ή με οποιαδήποτε δημοσίευση, αναδημοσίευση, κλπ, ούτε τους χαλυβουργούς ούτε τα εμπλεκόμενα κόμματα, ούτε βέβαια την "αριστερά" (οτιδήποτε και αν είναι αυτό, εγώ δεν ξέρω τι είναι), αλλά προσωπικές εκτιμήσεις και απόψεις. Εμπιστεύομαι πλήρως την οποιαδήποτε απόφαση των πρώτων και συμφωνώ ότι η απόλυτη προτεραιότητα πρέπει να δοθεί στον αγώνα τους. Στο δικό μου μυαλό, τον αγώνα αυτόν προσπαθούμε να προστατέψω, γιατί εκεί βρίσκεται η πολιτική ουσία.

Ευελπιστώ λοιπόν ότι αυτό που μετρά, η υπερκέραση της ασυμφωνίας με τους εργαζομένους στο Βόλο, θα ξεπεραστεί, γιατί πρέπει να ξεπεραστεί, με κάθε διαθέσιμο μέσο.

Ανώνυμος είπε...

Ας είμαι ....κάθετος :

η μοναδική περίπτωση να τα "βρουν" και να συμπορευθούν προς τη "νίκη" οι δύο καθεστωτικοί πόλοι της αριστεράς είναι μία και αδιαπραγμάτευτη : εκείνη όπου σύσσωμη η μία πλευρά ( η πιό ..ροζέ ) θα απαρνηθεί μετά βδελυγμίας το ανανεωτικό και αναθεωρητικό της παρελθόν και θα στρατευθεί ως απλός στρατιώτης κάτω από τη σημαία με το σφυροκάλεμο. Θα δούμε τότε τσιπρόπουλο και παπαδημούλι να πουλάνε Ρίζο στην Ομόνοια ( στους Μπαγκλαντέζους ) , το εκτόπλασμα του Λεωνίδα να αποδρά νύκτωρ από το Κορυδαλλό ( ελλείψει Βούρλων ... μη το πάρετε καταλέξη ) , το χουντί και το λαφαζάνι να σκουπίζουν σκάλες στο Περισσό το πρωί και το απόβραδο να πουλάνε κουπόνια του κώματος ( ένα είν το κόμμα ) πόρτα πόρτα στη Δραπετσώνα και άλλα ορέα.

Όλα τα στελέχη του πρώην ΣΥΝ - ΣΥΡΙΖΑ θα αποκατασταθούν ιστορικά ( αφού ανένηψαν ) αλλά ΠΟΤΕ κομματικά και θα ενταχθούν στη βάση των οπαδών - υποστηρικτών του κώματος , δουλεύωντας στα "μαζικά" πόστα σαν απλοί πεζικάριοι για να ολοκληρωθεί ο θρίαμβος της ΜΛ ιδεολογικής καθαρότητας. Ορισμένοι από αυτούς ( οι πιό "πρόθυμοι" ) θα ενταχθούν στις λίστες υποψηφίων - συνεργαζομένων για τας επομένας εκλογάς και όλα θα πάρουν το δρόμο τους επιτέλους για τη νίκη του προλεταριάτου και την επιβολή του ...παλλαϊκού κράτ... ..... Ουούπς .... αυτό είναι απομεινάρι από προηγούμενες δεκαετίες.....!!!


Γιάκοβ

Unknown είπε...

Καλό να βάζει προτεραιότητες κάποιος και ακόμα καλύτερο να τις ακολουθεί. Άνθρωποι που δίνουν τον αγώνα “για να ορθοποδήσει το εργατικό κίνημα” είναι αξιέπαινοι στην εποχή μας. Απλά η “ανακυκλούμενη και ανατροφοδοτούμενη αθλιότητα [...] του θλιβερού αριστερού εμφυλίου”, που επισημαίνουν οι Lg700, έχει εδώ και καιρό αναδειχθεί στο κύριο εμπόδιο που εμποδίζει το εργατικό και το ευρύτερο λαϊκό κίνημα να ορθοποδήσει. Ο ηγεμονισμός των παρατάξεων, η διγλωσσία και τα παιχνίδια δύναμης των οποίων γινόμαστε μάρτυρες τόσα χρόνια μας έχει κουράσει αλλά και θυμώσει. Και αυτό φίλε Αντώνη, όσο και αν θέλεις να το προσπεράσεις αγέρωχα με το προσωπικό σου παράδειγμα, ούτε να το αγνοήσεις μπορείς ούτε και “εκτός θέματος” να το βγάλεις...

TRASH είπε...

Μια και με τιμήσατε με ολόκληρο υστερόγραφο:
1)Το εξοργιστικό της φράσης "Να του ζητάγαμε να πει δυο κουβέντες και στον φίλο TRASH του fadomduck2.blogspot.com να κάνει το ίδιο; " φαντάζομαι πως το καταλαβαίνετε και πως το επιδιώξατε. Πολύ δε περισσότερο που δεν θυμάμαι να έχω κλείσει τα σχόλια στην συγκεκριμένη ανάρτηση.
2)Στο συκεκριμένο άρθρο (http://fadomduck2.blogspot.com/2012/01/blog-post_2507.html) παραθέτω, χωρίς δικό μου σχολιασμό, αυτούσιο το άρθρο της "Αυγής". Στο τέλος του κειμένου έχω δύο παραπομπές. Μία με την απάντηση του "Ριζοσπάστη" και μία με την ανακοίνωση της Χρυσής Αυγής όπου καλώ τους ανγνώστες να εντοπίσουν τις διαφορές πολιτικού σκεπτικού της (και πάλι χωρίς δικό μου σχολιασμό), από το κείμενο της Αυγής, που "τα ίδια πάνω-κάτω λέει" όπως ομολογείτε και οι ίδιοι. Πουθενά δεν ταυτίσαμε (και θα ήταν το λιγότερο ανόητο κάτι τέτοιο) τον ΣΥΝ με την Χ.Α. Εάν στο συγκεκριμένο ζήτημα έχουν παρόμοιες απόψεις και σκεπτικό, φαντάζομαι πως το πρόβλημα είναι όλο δικό τους (και των δύο) και όχι φυσικά δικό μας που απλά το επισημαίνουμε. Αλωστε πρέπει να παραδεχτείτε πως ήταν εντυπωσιακό.
3)Αυτές οι θέσεις στην Αυγή και στο ΕΚΒ δεν ήταν κεραυνός σε καθαρό ουρανό, ούτε μία άτυχη στιγμή κάποιου μέλους του ΣΥΝ. Παραπλήσια πράγματα έχουν ειπωθεί με κάθε επισημότητα από τον ίδιο τον κ.Τσίπρα όταν εγκαλούσε τους κομμουνιστές, για την υιοθέτηση από τους τελευταίους του συνθήματος "εργάτη μπορείς χωρίς αφεντικά" (http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=638870).
4)Δεν είναι ακριβές πως η "αριστερά" πήρε το μέρος του ΠΑΜΕ, όσον αφορά τις επιθέσεις της 20ης Οκτώβρη. Επί τόπου μας έβριζαν (και ενώ μετράγαμε ήδη καμμιά 80αριά τραυματίες και έναν νέκρο) γιατί λέει χτυπήσαμε τα ..."παιδιά", γιατί "φυλάγαμε την βουλή" κλπ. Οτι έλεγε δηλαδή η εμετική ανακοίνωση της ΑΚ το ίδιο βράδυ. Το εάν τα γύρισαν την επομένη (και όχι όλοι βέβαια, το άρθρο των "δρόμων" π.χ. το έχετε ποστάρει και οι ίδιοι) γιατί η κατάσταση ξέφυγε από κάθε έλεγχο, δεν προξενεί εντύπωση. Ούτε η πρώτη, ούτε η τελευταία κωλοτούμπα είναι, που κάνουν.
Αυτά τα ολίγα.

Β.Δ. Καργούδης είπε...

"...Και η κούρασή μας μεγαλώνει, όταν βλέπουμε πόσο λίγοι είμαστε όσοι προσπαθούμε με νύχια και με δόντια........και να διατηρήσουμε όλη την απαιτούμενη νηφαλιότητα, ψυχραιμία και ορθοφροσύνη…"

Για να κάνετε τί, αν επιτρέπεται, καλοί μου φίλοι;
Να συνεχίσετε με πείσμα και εμμονή ακατανόητη πλέον, την παρακολούθηση ενός αμφίβολης ποιότητας θρίλερ, που πέρα από τα αφηγηματικά του κενά,
τη δραματουργική του φτώχεια, και τα λογικά άλματα στην ανέλιξη της μυθοπλασίας,
έχει και το πρόβλημα
"να μην τραβάει καθόλου στο ταμείο", αναγκάζοντας τους δόλιους τους "πρωταγωνιστές" του να συνεχίζουν να εκτίθενται μπροστά σε άδεια καθίσματα;

"...Είναι κι αυτό μια στάσις (διαστροφή), νοιώθεται..", που λέει κι ο "αμαρτωλός" γερο-Αλεξανδρινός....

Ενη είπε...

Αριστερά Φιλαράκια,

Εμένα να με συγχωρήσετε αλλά μου ειναι κάπως δύσκολο να μην επισημάνω οτι

ενω ανεβάζετε ενα ποστ μιας σοβαρής απεργίας ενος βιομηχανικου κλάδου (73 ημερών), των "ατσάλινων εργατών της χαλυβουργίας" (δική σας εκφραση) και ενω,

τα ευρείας κυκλοφορίας ΜΜΕ την εχουν αγνοήσει παντελώς ως γεγονός, το ολον ποστ (και τα σχόλια) ασχολουνται με τις "σχέσεις" δύο πολιτικών κομμάτων της Αριστεράς και τις πολιτικές "αντιπαραθέσεις" τους (για να το πώ ευγενικά).

Μα αν ειναι δυνατόν, μιά απεργία αντί να παρουσιάζεται ως αυτό καθαυτό γεγονός, των αιτίων, των αγώνων, της εξέλιξης της εν μέσω μιας "εκκωφαντικης σιγης" απο τα ΜΜΕ, γίνεται το εναυσμα μιας ατέλειωτης διαμάχης των Αριστερών κομμάτων.....

Αυτό, νομίζω, ειναι το απογοητευτικό συμπέρασμα.

υγ. Σας ειχα πει για το βιβλίο του Χοχμπαουμ "πως να αλλα΄ξουμε τον κόσμο", το οποιο εχω διαβάσει το μισό (απο τη μέση προς το τέλος), οπου το τελευταιο κεφάλαιο εχει τίτλο "ο Μαρξ και το εργατικό κίνημα: ο μακρυς αιώνας", που κατα τη γνώμη μου, εξηγεί με μεγάλη σαφήνεια πολλά προβλήματα που αντιμετώπιζαν τα εργατικά κινήματα στις σχέσεις τους με τα κόμματα.

Ενη είπε...

Αριστερά Φιλαράκια,

Εμένα να με συγχωρήσετε αλλά μου ειναι κάπως δύσκολο να μην επισημάνω οτι

ενω ανεβάζετε ενα ποστ μιας σοβαρής απεργίας ενος βιομηχανικου κλάδου (73 ημερών), των "ατσάλινων εργατών της χαλυβουργίας" (δική σας εκφραση) και ενω,

τα ευρείας κυκλοφορίας ΜΜΕ την εχουν αγνοήσει παντελώς ως γεγονός, το ολον ποστ (και τα σχόλια) ασχολουνται με τις "σχέσεις" δύο πολιτικών κομμάτων της Αριστεράς και τις πολιτικές "αντιπαραθέσεις" τους (για να το πώ ευγενικά).

Μα αν ειναι δυνατόν, μιά απεργία αντί να παρουσιάζεται ως αυτό καθαυτό γεγονός, των αιτίων, των αγώνων, της εξέλιξης της εν μέσω μιας "εκκωφαντικης σιγης" απο τα ΜΜΕ, γίνεται το εναυσμα μιας ατέλειωτης διαμάχης των Αριστερών κομμάτων.....

Αυτό, νομίζω, ειναι το απογοητευτικό συμπέρασμα.

υγ. Σας ειχα πει για το βιβλίο του Χοχμπαουμ "πως να αλλα΄ξουμε τον κόσμο", το οποιο εχω διαβάσει το μισό (απο τη μέση προς το τέλος), οπου το τελευταιο κεφάλαιο εχει τίτλο "ο Μαρξ και το εργατικό κίνημα: ο μακρυς αιώνας", που κατα τη γνώμη μου, εξηγεί με μεγάλη σαφήνεια πολλά προβλήματα που αντιμετώπιζαν τα εργατικά κινήματα στις σχέσεις τους με τα κόμματα.

Ενη είπε...

Συγγνώμη για το διπλό σχόλιο.
Και μια διόρθωση "Χοζμπαουμ - Hobsbawm.

bhoy είπε...

Ακόμη συντηρείτε την άποψη του Κόμματος περί "αντιεξουσιαστών" τότε στο Σύνταγμα;Κι αποδίδετε και τόση σημασία;
Ήμαρτον...

υ.γ. βαρέθηκα την αλληλοφαγωμάρα και την μικροπρέπεια της "αριστεράς".
Έτσι όπως πάνε...θα δουν το "πειρατικό" να μπαίνει μέσα.

ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΤΗΝ ΚΕΡΚΙΔΑ
ΕΙΝΑΙ Η ΜΟΝΗ (;) ΜΑΣ ΕΛΠΙΔΑ...

LeftG700 είπε...

ΜΙΑ ‘‘ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ’’


Βρεθήκαμε σήμερα δυο από μας στη συναυλία συμπαράστασης για τους απεργούς χαλυβουργούς. Έγινε στα Προπύλαια και διοργανώθηκε από διάφορους φοιτητικούς συλλόγους της Αθήνας. Υπήρχε έρανος χρηματικής ενίσχυσης και επιπλέον ένα αυτοσχέδιο μπαράκι με τα βασικά. Τα όποια έσοδα θα πήγαιναν κι αυτά στους απεργούς. Ο κόσμος δεν ήταν πολύς. Εννοείται ότι στη συντριπτική του πλειοψηφία αποτελείτο από φοιτηταριό. Τα συγκροτήματα νεανικά και ημιερασιτεχνικά κι ο ήχος, ως συνήθως, έκανε διάφορα νούμερα. Υπήρχε όμως αρκετή ζεστασιά παρά το κρύο. Διάθεση χαλαρή, πηγαδάκια, μπύρες, χάχανα και τα σχετικά σε αυτές τις περιπτώσεις. Το κλίμα γενικά ‘‘ελεύθερο κι ωραίο’’. Δηλαδή αυτονομία κι έτσι. Έπεσε και το αγαπημένο σύνθημα της αναρχίας (η αλληλεγγύη το όπλο των λαών, πόλεμο στον πόλεμο των αφεντικών). Χαιρέτησαν δυο εκπρόσωποι των απεργών της «Ελευθεροτυπίας» και ένας συνδικαλιστής από το Εργατικό Κέντρο Αθήνας (δεν αποδοκιμάστηκε, αλλά χειροκροτήθηκε). Ο ενθουσιασμός όμως ανέβηκε κατακόρυφα όταν μίλησε ο έφορος του σωματείου των απεργών τής Ελληνικής Χαλυβουργίας. Και το μεγάλο κλου τής βραδιάς: έδωσε από μικροφώνου γραμμή για το σύνθημα «χωρίς εσένα γρανάζι δεν γυρνά, εργάτη μπορείς χωρίς αφεντικά», το οποίο, ως γνωστόν, είναι το αγαπημένο σύνθημα του ΠΑΜΕ (για το οποίο έγινε και θέμα σε ένα άρθρο στην «Αυγή» όπως μας πληροφορεί ο φίλος TRASH με λινκ). Για σκεφτείτε τη φάση: ψιλοαναρχοαυτόνομο και ‘‘χύμα’’ φοιτηταριό να ξελαρυγγίζεται με σύνθημα του ΠΑΜΕ!!! Το οποίο σύνθημα το έριξε ο συνδικαλιστής τών χαλυβουργών που μίλησε, ο οποίος όμως, απ’ ό,τι καταλάβαμε από τα λόγια του, αλλά κι από μια ψιλοκουβέντα που κάναμε μετά μαζί του, δεν πρέπει να είναι Παμίτης!!! Και κάτι ακόμα: όταν ήρθε η κουβέντα στη Χαλυβουργία τού Βόλου ο συνδικαλιστής από τη Χαλυβουργία Ασπροπύργου μας είπε: «δεν φταίνε αυτοί μωρέ παιδιά…»! Ωραιότερες φάσεις από όλα αυτά δεν μπορούσαμε ούτε να ονειρευτούμε!

Εδώ τελειώνει η ‘‘ανταπόκριση’’. Φύγαμε λίγο μετά τις δέκα γιατί μάς είχαν πέσει τ’ αυτιά από το κρύο. Το τραγούδι συνεχιζόταν. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο σημερινός «Ριζοσπάστης» πήρε τη ρεβάνς από τη χθεσινή «Αυγή» που πέρασε στο ντούκου την πανεργατική απεργία στο Βόλο (πήγε πολύ καλά): δεν ανέφερε για τη σημερινή συναυλία συμπαράστασης το παραμικρό! Όχι παίζουμε!...

Τα σχόλιά μας για τα σημερινά σχόλια, αύριο.

LeftG700 είπε...

Φίλε Αερικέ,


Έχουμε την άποψη ότι δεν φταίει μόνο ο υπαρκτός καθ’ όλα κομματισμός για την απομαζικοποίηση τού εργατικού συνδικαλισμού. Το φαινόμενο πρέπει να ενταχθεί στη γενικότερη υποχώρηση των ιδεών τής Αριστεράς, ιδίως μετά την πτώση των πρώτων σοσιαλιστικών κρατών. Βεβαίως, κι εδώ υπάρχουν πολιτικές ευθύνες. Γιατί ένα μεγάλο μέρος τής Αριστεράς ‘‘χώνεψε’’ μέσα του, ομολογημένα ή ανομολόγητα, την ιδέα ότι όντως ήρθε το τέλος τής Ιστορίας…


Τα λέμε

LeftG700 είπε...

Φίλε Αντώνη,


Ούτε εμείς ξέρουμε μετά βεβαιότητας τι ακριβώς έγινε στις συνεδριάσεις τού ΕΚ Βόλου. Όμως το κειμενάκι τού Ρίζου είναιμ αρκετά εύγλωττο. Έπειτα, αυτό που γράφεις κι εσύ περί διγλωσσίας τού ΣΥΝ και ήξεις αφήξεις και το οποίο είναι κάτι που το ξέρουνε κι οι πέτρες, ακόμα κι αυτό δεν είναι μια επιβεβαίωση ότι οι Βολιώτες συνδικαλιστές τού ΣΥΝ θα τα ‘‘μάσησαν’’; Μια ακόμα επιβεβαίωση είναι και αυτό που γράφει ο χθεσινός Ρίζος ότι εμφανίστηκαν στη συγκέντρωση συνδικαλιστές τού ΣΥΝ που έλεγαν «παιδιά, παρεξηγήθηκε η θέση μας». Αν είχαν καταψηφίσει ευθέως, δεν νομίζουμε ότι θα υπήρχε τέτοιο περιθώριο. Βεβαίως, όλο αυτό είναι γελοίο. Η θέση τους έπρεπε να είναι η στήριξη της απεργίας με όσες δυνάμεις διέθεταν, που είναι βέβαια μικρότερες από του ΠΑΜΕ, εννοείται. Έτερον εκάτερον. Σε τέτοιες περιπτώσεις πας δυνάμενος να φέρει όπλα στρατεύεται. Από την άλλη όμως αυτό το «ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ-ΣΥΝ με τον Μάνεση» δεν σου θυμίζει το ΜΑΤ και ΚΝΑΤ ενωμένοι ποτέ νικημένοι;

Για το άρθρο τού Χρίστου στην Αυγή τής Κυριακής. Φίλε Αντώνη, δεν βιαστήκαμε να βγάλουμε συμπεράσματα γι’ αυτό σχετικά με τη διμέτωπη κριτική (προς ΣΥΡΙΖΑ/ΚΚΕ) που κάνει. Εδώ έχεις λάθος. Και θα επαναλάβουμε αυτό που γράψαμε στο Lenin Reloaded: κάπου παρασύρθηκες από την ανάγνωση του φίλου Ηρόδοτου. Καταθέτουμε ένα ακόμα επιχείρημα που νομίζουμε ότι επέχει θέση απόδειξης. Πρόσεξε πώς τελειώνει το πρώτο μισό τού άρθρου του ο Χρίστου (αυτό που κατά την άποψή μας στοχεύει στον ΣΥΡΙΖΑ):

Δεν μπορείς όμως να πείσεις πολλούς, με δύο - τρεις ή και περισσότερες και σε αρκετές περιπτώσεις αντίθετες πολιτικές γραμμές ταυτόχρονα, όταν δίνεις τον κρίσιμο εκλογικό αγώνα.

Στον όποιο θεό πιστεύεις: είναι ποτέ δυνατόν να αναφέρεται στο ΚΚΕ όταν μιλάει για «δύο - τρεις ή και περισσότερες και σε αρκετές περιπτώσεις αντίθετες πολιτικές γραμμές»; Δεν είναι ξεκάθαρο πού πηγαίνει το καρφί, από τη στιγμή που στον ΣΥΡΙΖΑ (αλλά και στον ΣΥΝ) γίνεται της πουτάνας, καθώς ο καθένας λέει το μακρύ του και το κοντό του όποτε τού καπνίσει και κατά πώς βολεύει την όποια τάση του, θεσμοθετημένη ή άτυπη;

Παραπέρα: Κάνεις ένα ακόμα λάθος (στο επισήμαναν στο μπλογκ σου και κάποιοι φίλοι τού ΣΥΝ). Δεν λαμβάνεις υπ’ όψη σου τι τύπου εφημερίδα είναι η Αυγή. Ε, κατάλαβε ότι είναι μια εφημερίδα …περιβόλι! Μιλάς για ΔΗΜΑΡ. Μα στην Αυγή γράφουν μέλη και στελέχη τής ΔΗΜΑΡ! Ο Κάρης, η Παπαδάκη (έχουμε κάποιο καιρό να τη δούμε), ο Σοφιανός Χρυσοστομίδης (μέχρι πρότινος έγραφε κι ο γιός του, ο Ανταίος). Κι αυτά είναι τα καλά νέα! Μέχρι πριν από κάνα δυο χρόνια έγραφε στην Αυγή ο …Γουσέτης! Ξέρεις τι εστί Γουσέτης; Τύφλα να ’χει ο Πάσχος! Αλλά, κι αυτό ακόμα είναι καλό νέο! Ξέρεις ότι το καλοκαίρι τού 2008 ο Τσίπρας και το επιτελείο του ψήνανε για υπερδιευθυντή τής Αυγής τον …Παυλάκη τον Τσίμα; Ε, μάθε το κι αυτό για να καταλάβεις τι έχουν στο κεφάλι τους! Είναι καλό αυτό; Καλάμια καλό είναι! Αυτοκτονικό είναι! Αλλά, πρέπει κανείς να το λαμβάνει υπ’ όψη του, νομίζουμε, και να μη τσουβαλιάζει το όλο ‘‘κατάστημα’’ και όσους το προτιμούν. Τώρα, αν θέλει κανείς να τους χτυπήσει γενικά, ως κόμμα, εννοείται ότι του ανοίγονται δρόμοι λαμπροί με μια εφημερίδα κομματική κατά βάση μεν, περιβόλι δε. Αυτό όμως είναι το ζήτημα; Ή να κάνει εστιασμένη κριτική στις μαλακίες τους, μπας και διορθώσουν και κάποια στραβά; Τα οποία, μη νομίζεις ότι τα βλέπουν μόνο οι εκτός τού ΣΥΝ και του ΣΥΡΙΖΑ. Τα βλέπουν και πολλοί που είναι μέσα.


ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

LeftG700 είπε...

ΣΥΝΕΧΕΙΑ


Για το τρίτο σημείο σου, που αφορά στη συγκεκριμένη απεργία των χαλυβουργών. Εδώ έχει προκύψει μια παρανόηση. Προσοχή όμως: δεν σου επιρρίπτουμε καμία ευθύνη γι’ αυτήν. Η διατύπωσή μου αφήνει όλα τα περιθώρια για κάτι τέτοιο. Μπορούμε να κάνουμε μια διευκρίνιση στο ποστ. Ή μπορούμε να το εξηγήσουμε εδώ, στο συγκεκριμένο σχόλιο. Δεν θα κάνουμε ούτε το ένα ούτε το άλλο. Κυρίως επειδή το ζήτημα είναι σύνθετο, αν το δει κανείς γενικότερα (κι εμείς έτσι το βλέπουμε). Θα κάνουμε μια ανάρτηση που να αποσαφηνίζει τα πράγματα, σύμφωνα με τη δική μας οπτική γωνία. Οπότε, εδώ λίγο υπομονή. Τώρα περιορίζομαι απλώς να πω ρητά και κατηγορηματικά ότι θεωρούμε κι εμείς πως η επιτυχημένη έκβαση της συγκεκριμένης απεργίας είναι ζήτημα ‘‘ζωής και θανάτου’’ στη συγκεκριμένη φάση.

Για το τέταρτο σημείο σου. Αντώνη, εμείς κατ’ αρχήν εκφράσαμε ένα συναίσθημα. Γιατί, μετά τη στάση τής εκτός ΚΚΕ Αριστεράς για την 20η Οκτωβρίου (κι ας πιστεύει ο φίλος TRASH ότι δεν υπήρξε τίποτε θετικό), μετά τις προσεκτικές δηλώσεις Παπαρήγα για κουκουλοφόρους σε σχέση με τον ΣΥΡΙΖΑ και, κυρίως, μετά τη συνάντηση κόσμου και κοσμάκη στον Ασπρόπυργο είχαμε αναθαρρήσει. Είχαμε αναθαρρήσει γιατί; Για να ‘‘τα βρει’’ η Αριστερά; Όχι, δεν πιστεύουμε πως είναι κοντά αυτό. Αλλά είχαμε ελπίσει ότι θα μπορούσε να βγάζει τα μάτια της πολιτικά, κι όχι με αλληλοκατηγορίες για «εργάτες πειραματόζωα» και «όργανα των καπιταλιστών που συμπίπτουν με τη Χρυσή Αυγή». Δεν θα διαφωνήσουμε ότι η προτεραιότητα είναι να σηκώσει κεφάλι το εργατικό κίνημα. Όμως δεν μπορούμε να καταλάβουμε γιατί θεωρείς πως κάτι το ελάχιστο, όπως το να μπουν κατ’ αρχήν τα σπαθιά στις θήκες τους, συντελεί στο αντίθετο ή δεν κάνει καμία θετική διαφορά. Εμείς έχουμε την αντίθετη άποψη. Δεν ξέρουμε αν διάβασες την ‘‘ανταπόκρισή’’ μας από τη χθεσινή συναυλία. Εμείς τη χαρήκαμε πολύ. Ακριβώς γιατί υπήρχε μια αίσθηση πλησιάσματος. Κι έχω την εντύπωση ότι, αν χθες, εκτός από τα παιδιά που πούλαγαν «Εργατική Αλληλεγγύη» ή μοίραζαν αναρχικά φυλλάδια, υπήρχε και κανένας κνίτης να πουλάει Ρίζο ή Οδηγητή, δεν θα τον έπαιρναν στο κυνήγι. Όνειρα χειμερινής νυκτός; Πες το κι έτσι. Μπορείς όμως να το πεις κακό όνειρο;

Ούτε εμάς είναι ο καημός μας να μπει στη Βουλή ο τάδε ή ο δείνα, Αντώνη. Κι ούτε πιστεύουμε τόσο πολύ στα φόρα και στις συζητήσεις στρογγυλής τραπέζης, όσο πιστεύουμε στο πλησίασμα το οποίο προκύπτει μέσα από καταστάσεις που υπονομεύουν τις διαχωριστικές γραμμές στα τεχνητά τους σημεία. (Δεν φανταζόμαστε να πιστεύεις πως δεν υπάρχουν και τεχνητά σημεία.)

Για το πέμπτο σημείο: Αν η Αυγή είναι μια εφημερίδα περιβόλι, ο ΣΥΝ είναι ένα κόμμα οπερέτα που μπερδεύει τη δημοκρατία στο κόμμα με τη μπουρδελοποίησή του (ας μας συγχωρήσουν οι φίλοι ή συμπαθούντες τον ΣΥΝ για τα ‘‘κακά’’ μας λόγια). Αυτό είναι γνωστό. Και δεν έχουμε τον παραμικρό δισταγμό να σου εκμυστηρευτούμε πως, αν ερχόταν κάποιος και μας αποδείκνυε ότι δεν γίνεται να μπει τάξη στο μπουρδέλο όσο και να χτυπάμε τον πισινό μας, θα φωνάζαμε εν χορώ «εκεί, εκεί στη Β´ Εθνική» (=εκτός Βουλής) Όμως πιστεύουμε ότι υπάρχουν άνθρωποι μέσα εκεί που τα βλέπουν και τα καταλαβαίνουν όλα αυτά. (Όπως πιστεύουμε ότι και μέσα στο ΚΚΕ υπάρχουν άνθρωποι που βλέπουν τα στραβά του.) Και λέμε να τους ενισχύσουμε, όσο μπορούμε. Εμάς, δεν πρόκειται να μας ακούσει κανείς, από κανένα κόμμα τής Αριστεράς. Αν όμως κάποια από αυτά που πιστεύουμε ως σωστά τα λένε οι δικοί τους, κάτι μπορεί να γίνει.


ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

LeftG700 είπε...

ΣΥΝΕΧΕΙΑ


Για το έκτο σημείο σου: εμείς δεν σε ταυτίζουμε με κανένα κόμμα τής Αριστεράς. Σε θεωρούμε ακομμάτιστη και ανεξάρτητη φωνή, ακριβώς όπως φιλοδοξούμε να είμαστε κι εμείς. Ούτε ίντσα λιγότερο. Όμως, επειδή κάπου υπάρχεις κι εσύ στις τελευταίες φράσεις τού ποστ, κι επειδή ξέρουμε πως είσαι ενθουσιώδης (το έχεις πει κι εσύ άλλωστε, έτσι δεν είναι;) θέλουμε να σου ζητήσουμε να θυμάσαι κάτι που το ξέρεις πολύ καλά: καμιά φορά είναι πιο χρήσιμη η περίσκεψη παρά ο ενθουσιασμός.

Ενώνουμε κι εμείς τις ευχές μας με τις δικές σου ευχές σχετικά με τη διάσπαση εντός τής Ελληνικής Χαλυβουργίας. Πρόσεξε όμως τι είπε ο συνδικαλιστής τού Ασπροπύργου «δεν φταίνε αυτοί, μωρέ παιδιά…». Δεν το ήξερε νομίζεις ότι φταίνε κάπου; Το ήξερε και πολύ καλά. Δεν τον έκανε όμως αυτό να χάσει τη συναδελφική και συντροφική ενσυναίσθηση. Πόσω μάλλον να τους πει προδότες…

Κι εδώ φτάσαμε στο bottom line της ανάρτησης κι εδώ τελειώνει και το σχόλιο …σεντόνι! ;-)


Τα λέμε

LeftG700 είπε...

Товариш Яков Федотович Павлов,


Καλώς επανήλθες στο ‘‘κουρμπέτι’’! :-)

Τώρα, για να τα λέμε όλα, βρήκες κι εσύ παπά να θάψεις πέντ’ έξι! ;-)

Στα σοβαρά τώρα: δεν θα διαφωνήσουμε με την κυριαρχική αντίληψη του ΚΚΕ. Εκείνο για το οποίο δεν μπορείς προς το παρόν να μας πείσεις (ή να σε πείσουμε εμείς!) είναι το ότι αυτός ο αδιέξοδος δρόμος είναι ορατός μόνο για όσους κινούνται εκτός ΚΚΕ.

Άντε να δούμε ποιος θα φάει τον άλλον! ;-)


Увидимся

LeftG700 είπε...

Φίλε TRASH,


Κατ’ αρχήν, σε καλωσορίζουμε εδώ κι ας ήρθες για να μας …τα χώσεις! ;-)

Για διευκόλυνση θα ακολουθήσουμε την αρίθμησή σου. Λοιπόν, έχουμε και λέμε:

1) Αδίκως στενοχωρήθηκες και εξοργίστηκες. Αυτό που γράψαμε δεν σήμαινε ούτε ότι σε θεωρούμε μειωμένης αντίληψης σε σχέση μ’ εμάς, ούτε σε σχέση με τον φίλο Ηρόδοτο! Για όνομα! (βάλε όποιο όνομα θέλεις!) Εννοούσαμε το εξής πολύ απλό (που συμβαίνει με όλους τους ανθρώπους —κ α ι μ’ εμάς!): ότι είναι πιο πιθανό να ακούσεις με ‘‘καλό αυτί’’ μια άποψη από κάποιον που είναι στην ίδια βάρκα με σένα, παρά από κάποιους που θεωρείς, πιθανόν, ότι βρίσκονται σε κάποια άλλη, ‘‘ανταγωνιστική’’. Αυτό και μόνο αυτό υπήρχε κάτω από την προσθήκη τού ποστ, μετά λόγου τιμής. Επαφιέμεθα στην καλή σου πίστη. Ο δε λόγος που δεν αφήσαμε σχόλιο ούτε στον Ηρόδοτο, ούτε σ’ εσάς, ήταν και πάλι απλός, χωρίς τίποτε το ‘‘πονηρό’’: για να αναδείξουμε το ζήτημα περισσότερο και να σχολιαστεί ευρύτερα. Όχι πως δεν καταδεχόμαστε να σχολιάσουμε ή, ακόμα χειρότερα, ότι μας εμποδίσατε ή μας ‘‘κράξατε’’!

2) Φίλε TRASH, εμείς δεχόμαστε τη διαβεβαίωσή σου πως δεν ταυτίζεις ΣΥΝ με Χρυσή Αυγή. Το αντίθετο θα σήμαινε ότι το παίζουμε ψυχαναλυτές και στη βάση τών αναλύσεών μας στήνουμε δίκη προθέσεων (άλλη παλιά αμαρτία τής Αριστεράς…). Όμως, για σκέψου: μήπως οδηγείς προς τα εκεί κάποιους αναγνώστες σου; Γιατί τι νόημα έχει η αναφορά, από τη στιγμή που μιλάμε για δομικά και εκ ‘‘φύσεως’’ αντίθετα πράγματα; Να σου θυμίσω πόσα έχει ακούσει το ΚΚΕ για τους ‘‘επαίνους’’ από τον Καρατζαφέρη, σχετικά με τις περιφρουρημένες διαδηλώσεις και πορείες του ΠΑΜΕ; Να σου θυμίσω τις κατηγορίες περί εθνοκομμουνισμού; Να σου θυμίσω τις πρόσφατες κατηγορίες περί ΚΝΑΤ που μαζί με τα ΜΑΤ ‘‘περιφρουρούν’’ τη Βουλή και τις παλαιότερες με την Παπαρήγα που φοράει στολή; Έχει πει ποτέ κανείς ότι ΜΑΤ και ΚΝΕ είναι το ίδιο πράγμα ή ότι ΛΑΟΣ και ΚΚΕ ταυτίζονται; Όχι! Κι όμως, το λέρωμα το νιώθατε στο πετσί σας, έτσι δεν είναι; Λοιπόν; Πού οδηγούν τέτοιες αστόχαστες αναφορές που πολύ εύκολα οδηγούν σε εξαμβλωματικά λάθος συμπεράσματα και διευρύνουν το ενδοαριστερό χάσμα;


ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

LeftG700 είπε...

ΣΥΝΕΧΕΙΑ


3) Εδώ, και σχετικά με το τι ‘‘ιδιομορφίες’’ υπάρχουν στον ΣΥΝ, θα μας επιτρέψεις, για να μην επαναλαμβανόμαστε, να σε παραπέμψουμε στο σχόλιό μας προς τον Αντώνη. Και να πούμε και σε σένα ότι σε σχέση με τη συγκεκριμένη απεργία θα διασαφηνίσουμε κάποια πράγματα σε αυριανό ποστ. Τώρα, για την κριτική τού συνθήματος που αναφέρεις, νομίζουμε ότι δεν υπάρχει ευθεία σύνδεση με τη στάση των συνδικαλιστών τού ΣΥΝ στο Βόλο. Η κριτική έχει να κάνει με το μακροπρόθεσμο και οραματικό στοιχείο τού συνθήματος, το οποίο, κατά την άποψη της ηγετικής ομάδας τού ΣΥΝ δεν απαντά στα άμεσα προβλήματα της συγκυρίας, που αντιμετωπίζουν χιλιάδες εργαζόμενοι (αυτή είναι μια συνήθης και σταθερή κριτική που σας γίνεται). Όμως, υπάρχει κανείς τόσο τρελός μέσα στον ΣΥΝ για να υποστηρίξει ότι τέτοιου τύπου συνθήματα εκτρέπουν την απεργία από τους διεκδικητικούς της στόχους; Βγήκε κανένας από τους χαλυβουργούς να υποστηρίξει ότι το αίτημα είναι πια η εργατική απαλλοτρίωση του εργοστασίου; Μπορεί η κριτική να εκφράζει μια διάθεση υποτίμησης του στρατηγικού στόχου τού εργατικού κινήματος (συμφωνούμε σ’ αυτό), αλλά νομίζουμε δεν πάει παραπέρα.

4) Διαφωνούμε με την εκτίμησή σου. Η γενική εικόνα είναι ότι οι επίσημες ανακοινώσεις κομμάτων και οργανώσεων τής Αριστεράς, άσχετα με τις όποιες αιχμές περί κυριαρχικής διάθεσης εκ μέρους σας, τάχθηκαν μαζί σας και σας υποστήριξαν. Γι’ αυτό και στο διαδίκτυο άκουσαν ουκ ολίγα από την αναρχοαυτονομία («γλύφτες τού ΚΚΕ», «κάνουν δηλώσεις μετανοίας μπας και τους ξαναπάρουν πίσω» και άλλα τέτοια ‘‘ορέα’’.


Τα λέμε (εμείς τουλάχιστον θα το φροντίσουμε αυτό)

Unknown είπε...

φίλοι του Λεφτ

Οι "αριστερές ιδέες" όντως είχαν αρχίσει να υποχωρούν αλλά αρκετά χρόνια πριν την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης. Από πότε περίπου; Πολύ πριν καταρρεύσει η Σοβιετική Ένωση... Είναι μεγάλη αυτή η κουβέντα και ίσως και εκτός θέματος, αλλά όσο και αν προσπαθεί κανείς να την αποφύγει την βλέπεις και ξεφυτρώνει, σαν ανάγκη, από παντού. Εν πάση περιπτώσει...

Στα καθ' ημάς πάντως, μία μορφή που πήρε αυτή η υποχώρηση των αριστερών ιδεών, ήταν και η γραμμή του κομματικού παραταξιακού συνδικαλισμού μετά την μεταπολίτευση. Μια γραμμή που παλιότερες αποφάσεις του ΚΚΕ την καταδίκαζαν με σφοδρότητα.

Δεν είναι που το εργατικό κίνημα δεν είδε κανένα χαΐρι από αυτήν. Είναι που πρόκειται καθαρά από ιδεολογική σκοπιά για μια γραμμή που -ειδικά όπως έχουν στην Ελλάδα τα πράγματα- το μόνο αποτέλεσμα που μπορεί να φέρει είναι διάλυση, διάσπαση δυνάμεων, ήττα.

Και ας κόπτονται οι κομματικές συνδικαλιστικές παρατάξεις ότι πασχίζουν να διασφαλίσουν την ενότητα της εργατικής τάξης, όποια και αν είναι αυτή σήμερα. Βλέπετε, δεν είναι από κάποια ιδιαίτερη κακία που το προκαλούν. Απλά η διάσπαση είναι στη φύση των παρατάξεων...

Θέλουν να συμπαρασταθούν σε αγώνες; Ας το κάνουν σαν πρόσωπα, χωρίς ταμπέλλες, χωρίς κομματικές ταυτότητες και χωρίς δημόσια ξεκατινιάσματα ευκαιρίας δοθείσης, όπως καλή ώρα με τη Χαλυβουργική.
Θα ήταν μια καλή αρχή, αν ειλικρινά ενδιαφέρονται για την ενότητα και τη νίκη των αγωνιζόμενων απεργών...

Λέμε τώρα...

Ανώνυμος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Ανώνυμος είπε...

Λέφτηδες

δεν χρειάζεται να με πείσετε για τίποτα ορέ , ούτε εγώ να σας πείσω για οτιδήποτε...

Τα χάλια και των μεν και των δε εγγυώνται το αναπόφευκτο

Ντασβιντάνιες

Γιάκοβ

Ανώνυμος είπε...

Είναι πάντως , λέφτηδες , εξοργιστικό να διαβάζει κανείς στην "αποάντηση" του ριζοπιάστη για το δύστυχο εργάτη της Ε. Χαλυβουργίας που απολύθηκε με μωρό παιδί στην οικογένεια. Την ίδια τύχη και την ίδια οικογενειακή κατάσταση είχαν και άλλοι απολυμένοι προσφάτως ( και ο νοών νοείτω )

Προφανώς δεν έχει αξία να ανοίξουμε συζήτηση για τις πρόσφατες απολύσεις στο Περισσό επειδή πράγματι ΔΕΝ υπάρχουν "σοσιαλιστικές" επιχειρήσεις την σήμερον ημέρα παρά μόνο καζέρνες. Αλλά οι κλαυθμυρισμοί αποκτούν τη διάσταση της γελοιότητας μετά από ένα όριο

Πραστιτιές

Γιάκοβ

LeftG700 είπε...

Φίλε Β.Δ.Καργούδη,


Άντε πάλι! Είμαστε που είμαστε στα κάτω μας, μάς δίνεις κι εσύ άλλη μια να πάμε παρακάτω!

Ρωτάς: «για να κάνετε τι;». Το πιθανότερο, το συντριπτικά πιθανότερο, μια τρύπα στο νερό! Αλλά τι άλλο να κάνουμε; Δυο πράγματα μάς μένουν: Ή να σηκώσουμε κάποια κομματική σημαία ή να πάμε σπίτια μας να παίζουμε καμιά πόκα με πενταροδεκάρες και να πίνουμε καμιά μπύρα. Και σε τι θα ωφελούσαμε; Και ποιον θα ωφελούσαμε; Θα μας πεις «και ποιος σας λέει ότι τώρα είστε ωφέλιμοι;». Για να τα λέμε όλα, κανείς. Μόνο μια φωνή που ακούμε όμως μόνο εμείς. Και μερικές λίγες φωνές που μας καταλαβαίνουν, ακόμα κι αν δεν συμφωνούν σε πολλά μαζί μας.

Φίλε Β.Δ.Καργούδη, ακόμα κι αν «πάμε τού σκοτωμού», γιατί δεν μας αναγνωρίζεις το δικαίωμα να κάνουμε τα δικά μας λάθη; Κι εσείς οι παλιότεροι κάνατε τα δικά σας, έτσι δεν είναι; Ε, ας κάνουμε κι εμείς όσα μάς αναλογούν.


Τα λέμε

LeftG700 είπε...

Φίλη Ένη,


Δεν καταλάβαμε αν επικρίνεις εμάς που, αντί να μιλήσουμε για την απεργία, μιλήσαμε για τα δυσάρεστα επακόλουθά της. Για την απεργία αυτή καθ’ αυτή έχουν μιλήσει πολλοί και δεν έχασε η βενετιά βελόνι που δεν είπαμε κι εμείς τα δικά μας. Και τι άλλωστε θα λέγαμε; Ό,τι έχουν πει όλοι. Όλοι δεν είναι μαζί τους;

Μιλήσαμε λοιπόν για κάτι που μας απογοήτευσε. Το οποίο δεν το προξενήσαμε εμείς και δεν το θελήσαμε εμείς. Και το οποίο είναι και ένας από τους κύριους λόγους που ανοίξαμε αυτό το τσαρδί.


Τα λέμε

LeftG700 είπε...

Φίλε bhoy,


Δεν κατάλαβα τι ακριβώς θέλεις να πεις όταν κάνεις λόγο για ανακύκλωση της άποψης τού ΚΚΕ περί ‘‘αντιεξουσιαστών’’. Αν θέλεις, εξήγησέ μας το κάπως.


Τα λέμε

LeftG700 είπε...

Товариш Яков Федотович Павлов κι εσύ Αερικό, συγχωρήστε με που θα απαντήσω αύριο. Φταίτε όμως κι εσείς που βάζετε δύσκολα…


Увидимся/Τα λέμε

LeftG700 είπε...

Φίλε Ιβάν, καλώς ήρθες! Θα σχολιάσουμε αύριο δυο-τρία πράγματα από όσα λες. Ελπίζω να μη με παρεξηγήσεις.


Τα λέμε

Ανώνυμος είπε...

Καλησπέρα LeftG700, καλώς σε βρήκα.
Έσβησα το παραπάνω σχόλιο γιατί είχε ένα λάθος, από απροσεξία, που όμως θα μπορούσε να δημιουργήσει παρανόηση.

Διορθωμένο το κείμενο:

«Θέλουν να συμπαρασταθούν σε αγώνες; Ας το κάνουν σαν πρόσωπα, χωρίς ταμπέλλες, χωρίς κομματικές ταυτότητες»

ΑΕΡΙΚΟ, δεν έχω καμία αμφιβολία ότι θα το ήθελες, πάρα πολύ, αυτό.
Δυστυχώς, για σένα και για πάρα πολλούς άλλους, όσο έχουμε καπιταλισμό,
αυτό δεν πρόκειται να γίνει. Μην ελπίζεις άδικα, κρίμα είναι.
Μας χωρίζουν χιλιόμετρα από όσους θυμούνται, ανάλογα το πώς έχουν ξυπνήσει, να συμμετάσχουν σε απεργίες, αγώνες κτλ.
Επίσης, δεν είναι θέμα τυπικό, είναι θέμα ουσίας.
Ντρεπόμαστε να κρύψουμε τις συμπάθειες και την ιδεολογία μας και αυτό, όσο υπάρχει καπιταλισμός, δεν πρόκειται να αλλάξει.


«Θα ήταν μια καλή αρχή, αν ειλικρινά ενδιαφέρονται για την ενότητα και τη νίκη των αγωνιζόμενων απεργών ...»

ΑΕΡΙΚΟ, ο καθένας μπορεί να κρίνει αν το ενδιαφέρον κάποιου συνανθρώπου του, είναι ειλικρινές ή όχι.
Και φυσικά, ανάλογα με το συμπέρασμα που θα βγάλει, μπορεί να γελοιοποιηθεί.
Είτε θέλει να παριστάνει τον… ενωτικό, είτε όχι.
Είτε το καταλαβαίνει, είτε όχι.
Κατανοητό;

LeftG700 είπε...

Φίλε Αερικέ,


Δεν θα διαφωνήσουμε στο ότι το ροκάνισμα είχε αρχίσει πριν πέσει το δέντρο. Έτσι γίνεται πάντα. Όμως, πάντα έχει ιδιαίτερο αντίκτυπο όταν μπαίνει η ταφόπλακα. Διότι, ακόμα κι αν ο ‘‘ασθενής’’ είναι διασωληνωμένος στην εντατική, πάντα λες πως υπάρχει ελπίδα για να πάρει τα πάνω του. Ενώ όταν επέρχεται το τέλος και υπογράφεται η ληξιαρχική πράξη θανάτου… Εν πάση περιπτώσει, μεγάλη κουβέντα αυτή και θα μας πάει αλλού, όπως λες κι εσύ. Ας την αφήσουμε για άλλη ώρα…

Ο κομματισμός, που σε πολλές περιπτώσεις παίρνει τη μορφή του τυφλού οπαδισμού την οποία βλέπουμε στα γήπεδα και στα NOVA καφέ, είναι πληγή για πολλά πράγματα, ακόμα και για την απομάκρυνση κόσμου και κοσμάκη από την ενεργό άσκηση πολιτικής, δεν το συζητάμε. Το ίδιο φυσικά συνέβη και στον συνδικαλισμό. Δεν θα συμφωνήσουμε όμως με αυτό που βλέπεις ως λύση: την ‘‘αυτοκατάργηση’’, κατά κάποιο τρόπο, των συνδικαλιστικών παρατάξεων. Εκτός του ότι νομίζουμε πως είναι ανέφικτο, έχουμε την εντύπωση πως πρόκειται για τη λογική «πονάει δόντι, κόψε κεφάλι να ησυχάσεις». Και δεν θα συμφωνήσουμε ότι η διάσπαση είναι στη φύση τών παρατάξεων. Εκείνο που είναι στη φύση τους είναι οι διαφορετικές απόψεις, που μπορούν να φτάνουν ακόμα και σε σημείο ριζικής διαφωνίας. Το ζήτημα είναι πώς διευθετούνται και επιλύονται αυτές οι διαφωνίες.

Έπειτα, το ίδιο θα μπορούσε να πει κανείς και για τα κόμματα: η διάσπαση είναι στη φύση τών κομμάτων, ας αυτοκαταργηθούν τα κόμματα, ας βγάλουν τις ταμπέλες. Είναι αυτό η λύση; Ή να γίνει συνείδηση πως πρέπει να αλλάξουμε τον τρόπο με τον οποίο προσεγγίζουμε το κόμμα και την εσωτερική λειτουργία του;


Τα λέμε

LeftG700 είπε...

Товариш Яков Федотович Павлов,


Μα για πλάκα το είπαμε μωρέ товариш! Έλειψες καιρό και ξέχασες πώς μιλάμε; ;-)

Δεν ξέρουμε σε τι αναφέρεσαι όταν κάνεις λόγο για τον Ρίζο και την απόλυση του εργάτη με μωρό παιδί. Δώσε καμιά βοήθεια!

Τέλος, για τις απολύσεις στον 902. Εδώ θα διαφωνήσουμε. Είχαμε διαφωνήσει και στις σχετικές αναρτήσεις μας (1, 5, 11, 16 Οκτωβρίου 2010). Εκεί τα εξηγούσαμε αναλυτικά. Εδώ θα είμαστε τηλεγραφικοί:

Ανεξάρτητα από το πώς χειρίζεται το πρόβλημα το ΚΚΕ (και δεν έχουμε την εντύπωση ότι το χειρίζεται καλά, για να τα λέμε όλα), πιστεύουμε ότι είναι χτύπημα κάτω από τη ζώνη να το στοχοποιεί κανείς γι’ αυτές τις απολύσεις. Αυτό είναι ένα γενικότερο πρόβλημα που το αντιμετώπισαν όλα τα μαζικά κομμουνιστικά κόμματα της Δ. Ευρώπης, όταν άρχισαν να χάνουν σε επιρροή και οι εφημερίδες τους να παίρνουν την κάτω βόλτα. Έπειτα, προβλήματα αντιμετωπίζουν και οι ‘‘επιχειρήσεις’’ τού ΣΥΝ. Ο ραδιοσταθμός του, στις διαφημίσεις για την εκπτωτική κάρτα μέλους στον 105,5 λέει «επειδή θέλουμε να συνεχίσουμε να εκπέμπουμε, ενισχύστε μας και πάρτε την κάρτα». Και ερωτούμε: Πες (χτύπα ξύλο) ότι δεν το καταφέρνουν και κλείνει ο σταθμός. Δεν θα απολύσουν κόσμο; Θα απολύσουν. Είναι φέαρ τότε να καταγγείλουμε τον ΣΥΝ επί τη βάσει τού ότι «πετάει κόσμο στον δρόμο»; Δεν είναι χτύπημα κάτω από τη ζώνη; Να τον χτυπήσουμε πολιτικά, γι’ αυτό ή το άλλο στραβό, χίλιες φορές! (όπως και το ΚΚΕ, ή οποιοδήποτε κόμμα, οργάνωση, κ.λπ.). Αλλά έ τ σ ι; Το θεωρούμε πολύ κακή ιδέα.


Увидимся

ΥΓ Εμείς δεν είμαστε τόσο προχωρημένοι στα ρώσικα, όπως εσύ στα ελληνικά (δεν έχουμε δασκαλίτσα εμείς να μας κάνει ιδιαίτερα! ;-) ). Τι τα θέλεις αυτά τα ζντάνια και ζντένια; Εν πάση περιπτώσει, με το ‘Ντασβιντάνιες’ βγάλαμε άκρη (αντιντασβιντάνιες). Μ’ εκείνο το ‘πραστιτιές’ όμως κολλήσαμε! Για βόηθα!

LeftG700 είπε...

Φίλε Ιβάν,


Την άποψή μας για τα όσα λέει ο Αερικός στο σχόλιο στο οποίο απαντάς κι εσύ, μπορείς να τη δεις στο σχόλιό μας προς εκείνον, παραπάνω. Να μην επαναλαμβανόμαστε. Δυο λόγια κάπως γενικότερα. (Μη μας παρεξηγήσεις και μη τα πάρεις σαν ‘κατήχηση’ ή ‘διδασκαλία από καθέδρας’. Είναι απλώς η άποψή μας και τη λέμε καλόπιστα μόνο και μόνο γιατί πιστεύουμε πως είναι καθήκον να τα λέμε όλα).

Έχει καμιά ιδιαίτερη σημασία αν ο Αερικός ‘‘ξύπνησε’’ τώρα; Ξύπνησε πάντως. Όλοι κάποια στιγμή που χτυπάει το ξυπνητήρι’’ ξυπνάμε. Και μ’ εσένα έτσι δεν έγινε; Γεννήθηκες αριστερός μήπως; Όχι. Λοιπόν; Δεν θέλεις μαζί σου κάποιον που ξύπνησε τώρα;

Κι ένα δεύτερο: Γιατί τέτοια κακοπιστία («είτε παριστάνει τον ενωτικό, είτε όχι»); Ναι, ο Αερικός, θεωρητικά, μπορεί να παριστάνει τον ενωτικό. Όπως κι εμείς, θεωρητικά, μπορεί να είμαστε στημένο, ασφαλίτικο μπλόγκ, όπως μας κατηγόρησε κάποιος πριν λίγο καιρό. Γίνεται όμως δουλειά έτσι; Να προσεγγίζουμε δηλαδή τον άλλον αρνητικά και καχύποπτα και να βγάζουμε αγκάθια στο παραμικρό σαν …σκαντζόχοιροι; Εμείς είμαστε πεπεισμένοι ότι αυτό δεν οδηγεί πουθενά παρά στο να μεγαλώνουν τα όποια χιλιόμετρα (εμείς δεν τα βλέπουμε τόσο πολλά όπως εσύ, αλλά αυτό είναι άλλη κουβέντα) χωρίζουν του μεν από τους δε και τους δείνα από τους τάδε…


Τα λέμε

Ανώνυμος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Ανώνυμος είπε...

LeftG700,
Θεωρώ όσα μου γράφεις, ΠΛΗΡΩΣ ανακριβή και
συκοφαντικά.
Αν δεν ήσουν ευγενής, θα είχα, ήδη, περάσει στην αντεπίθεση
για να υπερασπιστώ τον εαυτό μου.

Σε παρακαλώ,
Ξαναδιάβασε, το σχόλιο από το ΑΕΡΙΚΟ , την απάντηση μου και το δικό σου σχόλιο, και βγάλε με από τη δύσκολη θέση.

LeftG700 είπε...

Φίλε Ιβάν,


Πού ακριβώς είναι τα λάθη μου; Θα μπορούσες να μου τα εξηγήσεις; Δεν έχω το παραμικρώ πρόβλημα να τα παραδεχθώ και να σου ζητήσω και συγγνώμη. Αλλά θε σε παρακαλούσα να μου εξηγήσεις για να μπορέσω να καταλάβω.


Τα λέμε

Ανώνυμος είπε...

LeftG700,
επειδή είναι πολλά(!),
συμφωνείς να τα πιάσουμε ένα-ένα,
και να μου λες τη γνώμη σου;

Ανώνυμος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Ανώνυμος είπε...

Θα ξεκινήσω με αυτό που με ενόχλησε περισσότερο:

Είναι πλήρως συκοφαντικό, αυτό που, ξεκάθαρα, αφήνεις να εννοηθεί,
το ότι είμαι, υποτίθεται, σνομπ,
απέναντι σε όσους αρχίζουν, τώρα, να συνειδητοποιούν το πόσο μπουρδ. είναι η κοινωνία, στην οποία ζούμε.

Ελπίζω να είναι κατανοητή η διαφορά,
όσων «ξύπνησαν τώρα» (μία φράση που, ποτέ, δεν χρησιμοποίησα),
με «όσους αγωνίζονται ανάλογα το πώς έχουν ξυπνήσει».

Ανώνυμος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Ανώνυμος είπε...

Το δείγμα είναι αρκετά μεγάλο για ένα πρώτο συμπέρασμα:
Δεν θα καταφέρω… ποτέ, να ανεβάσω ένα σχόλιο με την πρώτη.

Ερώτηση:
Το ότι οι άνθρωποι, στον ευρύτερο χώρο του ΣΥΡΙΖΑ, είναι «όργανα που συμπίπτουν(!) με τη Χρυσή Αυγή»,
όπως γράφεις, εδώ: 14 Ιανουαρίου 2012 5:10 μ.μ. , ποιός το έχει πει;
Αν κατάλαβα καλά, το προσάπτεις σε κάποιον από το χώρο του ΚΚ;

TRASH είπε...

http://fadomduck2.blogspot.com/2012/01/blog-post_819.html#comment-form

επιμένετε ακόμη ακόμη ωρέ παιδιά, πως είναι δυνατόν να τα βρει κάποιος με αυτούς;

Unknown είπε...

Φίλοι του Left

Ο κομματισμός, με τη μορφή του τυφλού οπαδισμού όπως το αναγνωρίζετε είναι πληγή. Δεν το συζητάμε έτσι κι αλλιώς και δεν αξίζει να γίνει συζήτηση για κάτι το τόσο αυτονόητο. Όμως δεν μιλάω γι' αυτό. Εγώ ισχυρίζομαι, μετά λόγου γνώσεως βέβαια, ότι η κομματικοποίηση της συνδικαλιστικής δράσης, εισάγει κριτήρια για την οργάνωση και την διεξαγωγή της, έξω και εν πολλοίς ενάντια στη φύση της. Με άλλα κριτήρια οργανώνουμε τις πολιτικές μας επιλογές και την πολιτική μας δράση και με άλλα τη συνδικαλιστική. Αυτό ισχύει γενικά και νομίζω δεν θα διαφωνήσουμε σε αυτό.

Το να επιδιώκουν τα αστικά κόμματα μια τέτοια “παραταξιακή” διαίρεση των εργαζόμενων το κατανοώ. Όμως το σύμπαν των αριστερών κομμάτων και οργανώσεων τι στο καλό προσδοκά από μια τέτοια “παραταξιακή” διαίρεση της τάξης που εκπροσωπούν; Αυτό είναι ένα ιδιαίτερα κρίσιμο και θεμελιώδες ερώτημα, που δεν μπορείς να το προσπεράσεις χαρακτηρίζοντάς το περίπου αφελές (“πονάει δόντι – κόψε κεφάλι).

Οι διαφορετικές απόψεις δεν είναι κακό να υπάρχουν, το έχουμε πει αυτό. Κακό είναι η κάθε διαφορετική άποψη να γίνεται πλατφόρμα οργάνωσης του συνδικαλιστικού κινήματος, άρα διαίρεσης και διάσπασης των δυνάμεων. Τότε η κατάσταση “NOVA καφέ” είναι η φυσιολογική εξέλιξη των πραγμάτων (όχι εξαίρεση δηλαδή) και δεν ξεπερνιέται με τίποτα. Τι διευθέτηση να κάνεις σε ένα καφενείο όταν δεν λειτουργεί στοιχειωδώς το κριτήριο μιας κοινά αποδεκτής ιδεολογικής αρχής πως, δηλαδή, η ενότητα της εργατικής τάξης στον συνδικαλιστικό αγώνα, είναι αδιαπραγμάτευτη. Και ποιοι είναι αυτοί που επιβάλλεται να είναι οι θεματοφύλακες αυτής της αρχής αν όχι οι κομμουνιστές και οι αριστεροί γενικώτερα;

Το εργατικό κίνημα και οι κομμουνιστές, στο ξανασημείωσα αλλά δεν το έλαβες υπόψη σου, όχι μόνο δεν χρησιμοποιούσαν το “εργαλείο” της συνδικαλιστικής παράταξης στο παρελθόν, αλλά ασκούσαν και πολύ αυστηρή κριτική εναντίον του εργαλείου αυτού. Μια περίπτωση που μου έρχεται στο μυαλό είναι η πολιτική απόφαση του 6ου Συνέδριου, όπως δημοσιεύτηκε στην “Κομμουνιστική Επιθεώρηση” τον Γενάρη του 1936. Απόφαση που πάρθηκε σε συνθήκες βάρβαρης επίθεσης εναντίον των εργαζόμενων και προετοιμασίας του φασιστικού πραξικοπήματος.

Και όχι δεν λέω καθόλου πως το ίδιο ισχύει και για τα κόμματα και τη πολιτική δράση. Εφόσον αυτά δρουν για την πολιτική εξουσία και τη διακυβέρνηση της κοινωνίας, είναι προφανές ότι εκεί συγκρούονται διαφορετικές ιδεολογικές αντιλήψεις και διακυβεύονται διαφορετικές πολιτικές πρακτικές εξ ορισμού. Εκεί η σύγκρουση είναι επιταγή την ώρα που στον συνδικαλιστικό αγώνα οι συγκρούσεις ανάμεσα σε διάφορα τμήματα της εργατικής τάξης είναι καταστροφή.

Δεν μίλησα δε για “αυτοκατάργηση” των παρατάξεων διότι ούτε αφελής είμαι. Αντίθετα λέω να αντιμετωπιστούν σαν εχθρική προς το συνδικαλιστικό κίνημα πολιτική πρακτική και να χτυπηθεί η ιδεολογία της διάσπασης που εμπεριέχουν. Το ότι είναι εχθρική προς το συνδικαλιστικό κίνημα πρακτική το αποδεικνύουν τα μέχρι σήμερα αποτελέσματα της δράσης τους. Τα μέλη των κομμάτων της αριστεράς -σαν το πολιτικά συνειδητοποιημένο κομμάτι των εργαζόμενων- οφείλουν να εργάζονται μέσα στις μαζικές συνδικαλιστικές οργανώσεις προωθώντας ενωτικά ψηφοδέλτια, ενωτικές διοικήσεις, ενωτικά προγράμματα δράσης και να αφήσουν τις παρατάξεις να πάνε στο σκουπιδοτενεκέ. Αυτό νομίζω είναι το σωστό και εδώ είμαστε να τα λέμε.

Ανώνυμος είπε...

ΑΕΡΙΚΟ, δεν θα μπω καν στην διαδικασία να απαντήσω σε όσα γράφεις.
Το πόσο... ενωτικός είσαι (και άλλα, πολλά, δεν θα επεκταθώ)
το απέδειξες με τα παρακάτω σου λόγια με τα οποία απευθύνεσαι ΚΑΙ στον χώρο του ΚΚ:

"Θα ήταν μια καλή αρχή, αν ειλικρινά ενδιαφέρονται για την ενότητα και τη νίκη των αγωνιζόμενων απεργών...

Λέμε τώρα... "

Υ.Γ.1.: "Χρησιμοποιείς τους δυστυχείς προλετάριους της χαλυβουργίας ως πειραματόζωα"
Υ.Γ.2.: http://www2.rizospastis.gr/wwwengine/story.do?id=6573341&textCriteriaClause=

LeftG700 είπε...

Φίλε Ιβάν,


Με καθυστέρηση (που οφείλεται σε ‘‘φυσικά εμπόδια’’) έρχομαι να απαντήσω.

Κατ’ αρχήν μια γενική άποψη: Μην είσαι τόσο εύθικτος και υπερβολικός γιατί φτάνεις σε ακραίες εκτιμήσεις. Σε κάθε πολιτικό διάλογο, οι συμμετέχοντες κάνουν διάφορες εκτιμήσεις για τους συνομιλητές τους. Άλλες ανταποκρίνονται στα πράγματα κι άλλες όχι. Γιατί δεν μένουμε εκεί; Εννοώ ότι, αν εκλαμβάνουμε κάθε λανθασμένη εκτίμηση ως συκοφαντία, κάπου χάνουμε την ουσία. Γιατί κοίτα να δεις τι γίνεται: μπορώ κι εγώ με τη σειρά μου να ισχυριστώ ότι με συκοφαντείς επειδή θεωρείς την εκτίμησή μου συκοφαντική (πράγμα που υποδηλώνει πρόθεση), ενώ, στη χειρότερη, είναι απλώς λανθασμένη (αν είναι). Και πού θα βρεθούμε τότε; Κάπου μεταξύ Ανδρομέδας και Δίνης, γωνία με τον αστεροειδή XDS123456789 και τον XZS987654321. Επομένως, καλό είναι να αφήσουμε τέτοιες εντυπώσεις στην άκρη. Δεν υπάρχουν συκοφαντίες και άλλα τέτοια ‘‘ορέα’’ εδώ, σε διαβεβαιώνω. Δεν ξέρουμε ποιοι τα συνηθίζουν, αλλά εμείς πάντως όχι.

Ας δούμε τώρα τα σωστά και τα λάθη των εκτιμήσεων που έκανα —αναφέρομαι στις ενστάσεις σου.

Για την πρώτη που σε ενόχλησε και πιο πολύ. Έχεις δίκιο στο εξής: όντως υπάρχει διαφορά μεταξύ αυτού που βιαστικά διαβάζοντας κατάλαβα εγώ και αυτού που γράφεις εσύ. Άλλο το «ξύπνησαν τώρα», κι άλλο το «όσους αγωνίζονται ανάλογα το πώς έχουν ξυπνήσει». Όμως, υπάρχει διαφορά ουσίας. Δεν τραβάς διαχωριστική γραμμή με αυτούς που ξύπνησαν αργά, σύμφωνοι. Τραβάς όμως γραμμή με αυτούς που ενεργοποιούνται ασταθώς, ανάλογα με τη διάθεση της στιγμής ή της μέρας, και όχι σύμφωνα με τους όρους που υπαγορεύει η στράτευση. Δεν υπάρχει καμία αντίρρηση ότι το δεύτερο είναι το προτιμότερο. Φαντάζομαι όμως να ξέρεις ότι, επειδή είναι και το δυσκολότερο, το ακολουθούν πιο λίγοι. Οι υπόλοιποι τι είναι; Εχθροί; Απόβλητοι; Μιάσματα; Όχι βέβαια και είμαι σίγουρος ότι δεν το βλέπεις έτσι. Όμως, η διατύπωσή σου αφήνει περιθώριο να θεωρηθεί ότι το βλέπεις έτσι. Ή να δώσει έδαφος σε έναν αντίπαλο να σε κατηγορήσει ότι το βλέπεις έτσι (παρ’ ότι κι εκείνος μπορεί να καταλαβαίνει ότι αυτό δεν αληθεύει, δεν θα σου κάνει τη χάρη: είναι αντίπαλος, μη το ξεχνάς, και θα σε χτυπήσει όπου σε βρει μπόσικο…)

Για τη δεύτερη ένστασή σου: Η ακριβή μας διατύπωση στο σχόλιό μας προς τον Αντώνη ήταν: «όργανα των καπιταλιστών που συμπίπτουν με τη Χρυσή Αυγή». Το «όργανα των καπιταλιστών» το πήραμε από τον Ρίζο. Το «συμπίπτουν με τη Χρυσή Αυγή», βέβαια, είναι διατύπωση δική μας και αναφέρεται στη σημείωση της σχετικής ανάρτησης του φίλου TRASH (προσοχή: μιλάμε για σύμπτωση όχι ταύτιση). Εξηγήσαμε αναλυτικά στον ίδιο τι εννοούμε και πώς το βλέπουμε. Επειδή έχουν περάσει μέρες, για να μη ψάχνεις, παραθέτουμε το σχετικό απόσπασμα από το σχόλιό μας προς εκείνον (14 Ιανουαρίου 2012 6:29 μ.μ.):


ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

LeftG700 είπε...

ΣΥΝΕΧΕΙΑ


2) Φίλε TRASH, εμείς δεχόμαστε τη διαβεβαίωσή σου πως δεν ταυτίζεις ΣΥΝ με Χρυσή Αυγή. Το αντίθετο θα σήμαινε ότι το παίζουμε ψυχαναλυτές και στη βάση τών αναλύσεών μας στήνουμε δίκη προθέσεων (άλλη παλιά αμαρτία τής Αριστεράς…). Όμως, για σκέψου: μήπως οδηγείς προς τα εκεί κάποιους αναγνώστες σου; Γιατί τι νόημα έχει η αναφορά, από τη στιγμή που μιλάμε για δομικά και εκ ‘‘φύσεως’’ αντίθετα πράγματα; Να σου θυμίσω πόσα έχει ακούσει το ΚΚΕ για τους ‘‘επαίνους’’ από τον Καρατζαφέρη, σχετικά με τις περιφρουρημένες διαδηλώσεις και πορείες του ΠΑΜΕ; Να σου θυμίσω τις κατηγορίες περί εθνοκομμουνισμού; Να σου θυμίσω τις πρόσφατες κατηγορίες περί ΚΝΑΤ που μαζί με τα ΜΑΤ ‘‘περιφρουρούν’’ τη Βουλή και τις παλαιότερες με την Παπαρήγα που φοράει στολή; Έχει πει ποτέ κανείς ότι ΜΑΤ και ΚΝΕ είναι το ίδιο πράγμα ή ότι ΛΑΟΣ και ΚΚΕ ταυτίζονται; Όχι! Κι όμως, το λέρωμα το νιώθατε στο πετσί σας, έτσι δεν είναι; Λοιπόν; Πού οδηγούν τέτοιες αστόχαστες αναφορές που πολύ εύκολα οδηγούν σε εξαμβλωματικά λάθος συμπεράσματα και διευρύνουν το ενδοαριστερό χάσμα;

Δεν έχουμε αντίρρηση επί της αρχής που λένε, να συζητάμε ένα-ένα τα σημεία που σε ενόχλησαν. Σκέπτομαι όμως ότι επειδή πέρασε κάποιο διάστημα και η επικαιρότητα τρέχει και ετοιμάζεται το καινούργιο ποστ, αυτό δεν είναι και τόσο διευκολυντικό για μένα. Αν θέλεις, το λαμβάνεις υπ’ όψη σου.


Τα λέμε

LeftG700 είπε...

Φίλε TRASH,


Ίσως να σε εκπλήξουμε τώρα, αλλά θα σου πούμε το εξής: Δεν είμαστε καθόλου από αυτούς που υποστηρίζουν «να τα βρει η Αριστερά»! Με ποια έννοια; Με την εξής: Μέσα στην Αριστερά υπάρχουν ένα σωρό ιδεολογικές κυρίως διαφορές. Δεν λέμε «καλώς υπάρχουν», αλλά λέμε «φυσικά υπάρχουν». Αυτές πρέπει να συζητιούνται αενάως και όχι να μπαίνουν κάτω από το χαλί. Αλλά, δεν βλέπουμε γιατί η Αριστερά δεν μπορεί να ακολουθήσει μια πορεία σύγκλισης, στη δράση κατ’ αρχήν. Και παραπέρα, γιατί δεν μπορεί να εξετάσει τους όρους και τις προϋποθέσεις για ένα κοινό πολιτικό σχέδιο με τον μίνιμουμ στόχο να μπει φραγμός σε αυτό που μας ετοιμάζουν (το χειροπόδαρο δέσιμό μας για το ορατό μέλλον).

Και ποια είναι η πρώτη προϋπόθεση για αυτά τα κατά την άποψή μας αναγκαία; Μα να σταματήσουν τα τυφλά χτυπήματα κάτω από τη ζώνη, είτε αυτά είναι ευθείς ή υπονοούμενες λασπολογίες, είτε είναι χονδροειδείς διαστρεβλώσεις όπως αυτή τού Τσίπρα στη συνέντευξη που μας λινκάρισες:

Δεν μπορείς να καταγγέλλεις αόριστα το «Κεφάλαιο», όπως κάνει η Παπαρήγα που λέει αόριστα «φταίει το Κεφάλαιο» σημειώνει σε συνέντευξή του, o πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας!
Το Κεφάλαιο μπορεί να είναι από τον Μπόμπολα, τον Βαρδινογιάννη και τον Λάτση, μέχρι τον μικρομεσαίο που έχει ένα μαγαζί. Και αυτόν «κεφάλαιο» τον θεωρούν!


(Φυσικά, τέτοιου τύπου ‘‘ορέα’’ μπορεί να δει κανείς και στο χώρο τού ΚΚΕ, αν ψάξει λίγο.)

Εμείς πιστεύουμε ότι δεν πάμε πουθενά έτσι. Τι άλλο πρέπει να υποστούν οι εργαζόμενοι αυτής τής ρημαδοχώρας, για να γίνει αντιληπτό ότι έχουμε μπει σε άλλη φάση και πια δεν έχουμε την ‘‘πολυτέλεια’’ τέτοιου είδους ‘‘εμφυλίου πολέμου’’;


Τα λέμε

LeftG700 είπε...

Φίλε Αερικέ,


Νομίζουμε ότι βιάζεσαι λίγο (αρκετά). Διότι αυτά που οραματίζεσαι είναι πολύ μακριά. Επιπλέον, φαίνεται να ξεχνάς ότι τη διάσπαση στο εργατικό-συνδικαλιστικό κίνημα τη συντηρεί και την υποδαυλίζει το τυφλό κομματικό ξεκατίνιασμα. Να γιατί εμείς πιστεύουμε ότι έχει έρθει η ώρα για τις ηγεσίες τής Αριστεράς να πάρουν πρωτοβουλίες που, σε πρώτο στάδιο, θα κάνουν τα διάφορα ‘‘σπαθιά’’ (από όπου κι αν αστράφτουν) να μπουν στη θήκη τους. Αλλά εδώ γίνεται της πουτάνας! Η λάσπη πετιέται στον ανεμιστήρα κι όποιον πάρει ο χάρος!


Τα λέμε

Unknown είπε...

Φίλοι του Λεφτ

Θα φταίει μάλλον που το τελευταίο σημείωμά μου ήταν μεγάλο και θα βαρεθήκατε να το δείτε ολόκληρο. Δεν κατάλαβα όμως γιατί θεωρείτε ότι εγώ "βιάζομαι πολύ" όταν συμφωνώντας με αυτό που κάνετε (προτροπή στις ηγεσίες) προσθέτω την ανάγκη η "βάση" να το απαιτήσει αντί απλώς να το παρακαλεί;

Εγώ δεν σας θεωρώ αφελείς που αφήνετε να εννοηθεί πως πιστεύετε ότι αρκεί η έκκληση προς τις ηγεσίες για εγκαταλείψουν το "κομματικό ξεκατίνιασμα". Εμένα γιατί με θεωρείτε "βιαστικό" την ώρα που υποστηρίζω, χοντρικά, το "συν Αθηνά και χείρα κίνει";

Έστω και έτσι, να τα λέμε :-)

LeftG700 είπε...

Φίλε Αερικέ,


Όχι, όχι έγινε κόμπλα! (παρεξήγηση). Καθόλου δεν βαρέθηκα να διαβάσω το σχόλιό σου! (να προσκαλούμε σε συζήτηση -αυτό δεν είναι ένα μπλογκ;- και να μη διαβάζουμε τα σχόλια;) Ίσα-'ισα που το διάβασα και μια και δυο και τρείς!

Όταν λέω 'βιάζεσαι' εννοώ ότι αυτό είναι πιο μακρινό και απρόσιτο σε σχέση με το άμεσα εφικτό. Και βεβαίως συμφωνούμε απόλυτα ότι οι ηγεσίες θέλουν πίεση. Όχι πίεση, λάθος! Πρέσα! ;-)


Τα λέμε

Ανώνυμος είπε...

LeftG700,

1)Με την χρήση της λέξης "συκοφαντία", αναφέρομαι σε "αλλοίωση της πραγματικότητας".Πρόθεση δεν μπορώ και ούτε προσπαθώ να καταλογίσω σε κανέναν.

2)Εχεις κάθε δικαίωμα να με θεωρείς υπερβολικό ή εύθικτο.
Από την άλλη πιστεύω ότι δεν είμαι καθόλου υπερβολικός. Έλα στη θέση μου. Ενώ δεν αναφέρθηκα ποτέ στους ανθρώπους που τώρα αντιλαμβάνονται τον κόσμο μας, ξαφνικά βρέθηκα να ακούω "κηρύγματα" για τον αν εγώ γεννήθηκα αριστερός.
Και οk, κάποιος θα πει παρεξήγηση έγινε, μήπως ήσουν πολύ επιθετικός; Η απάντηση είναι όχι, διότι:
Αυτή δεν είναι μια συνηθυσμένη παρεξήγηση.Το συχνότερο επιχείρημα -το οποίο είνα τραγικό- κατά του ΚΚ, αναφέρεται σε φαινόμενα υπεροψίας κλπ.
Πάντως, πλέον, δεν έχω κανένα λόγο να μην δεχτώ ότι η παρανόηση έγινε κατά λάθος.

3) Πολύ φοβάμαι ότι πάλι παρερμηνεύεις αυτό που αρχικά είπα, και πολύ φοβάμαι ότι πάλι θα μπορούσαν να δημιουργηθούν λανθασμένες εντυπώσεις για μένα.
Μου λές: "Τραβάς όμως γραμμή με αυτούς που ενεργοποιούνται ασταθώς, ανάλογα με τη διάθεση της στιγμής ή της μέρας, και όχι σύμφωνα με τους όρους που υπαγορεύει η στράτευση" και από κάτω γράφεις τα συμπεράσματα που θα μπορούσε να βγάλει κάποιος κακαπροαίρετος.

Δεν τράβηξα καμία γραμμή.Δεν θεωρώ όσους απεργούν όποτε το θυμούνται, ούτε κατώτερους, ούτε ανεπιθύμητους, ούτε τίποτα.
Σου θυμίζω ότι το αρχικό μου σχόλιο ήταν απάντηση στο αν πρέπει να ΚΑΤΑΡΓΗΘΟΥΝ οι κομματικές ταυτότητες των συνδυκαλιστών κτλ.
Δεν μπήκα σε αυτό το μπλογκ για να γράψω... "θάνατος στους οπορτουνιστές", σχολίασα απλά ότι οι οι κομματικές ταυτότητες, όσο υπάρχει καπιταλισμός δεν θα καταργηθούν διότι "μας χωρίζουν χιλιόμετρα"

4)Γράφεις για λάσπη και από τη μία, και από την άλλη πλευρά.Το τελευταίο (είναι αρκετά) παράδειγμα λάσπης από τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α είναι η φράση "Και αυτόν «κεφάλαιο» τον θεωρούν!"
Είναι εύκολο να αναφέρεις ένα παράδειγμα εκτόξευσης λάσπης από τη μεριά του ΚΚ;

Ανώνυμος είπε...

5)Θεωρώ ότι το κείμενο στην Αυγή είναι εμετικό, χυδαίο, συκοφαντικό κτλ
Ο δικό σου/σας χαρακτηρισμός είναι η λέξη: "ατυχές";
Ρωτάω με ειλικρινές ενδιαφέρον, και απλώς να υπενθυμίσω τη φράση "Χρησιμοποιείς τους δυστυχείς προλετάριους της χαλυβουργίας ως πειραματόζωα"

6)Με χαρακτήρισες αριστερό.Σε παρακαλώ, όταν αναφέρεσαι σε κομμουνιστές, το "αριστερός" να το βάζεις σε εισαγωγικά.Τι πάει να πει αριστερός;
Μετά που ψήφισε το... μνημόνιο, έχω ακούσει τον Καστανίδη, σε δελτίο ειδήσεων να αυτοαποκαλέιται "αριστερός".Για ποιό λόγο να τσουβαλιαστώ στο ίδιο τσουβάλι με τον... σύντροφο Χάρη;
Έχω δώσει κάποιο τέτοιο δικαίωμα;

Με το ίδιο σκεπτικό, παρακαλώ, να βάζετε σε εισαγωγικά τη λέξη "αριστερά" όταν αναφέρεστε στο ΚΚ και τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α.
Το ΚΚ είναι κομμουνιστικό κόμμα, όχι αριστερό.Ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α είναι αριστερό καπιταλιστικό κόμμα.Η διαφορά είναι τεράστια.

7)Όσον αφορά το θέμα με τη Χρυσή Αυγή.
Η διαφωνία μου είναι στη χρήση της λέξης "συμπίπτουν".
Κανείς δεν είπε ότι Χρυσή Αυγή και ΣΥ.ΡΙΖ.Α συμπίπτουν, αυτό δεν βγάζει καν νόημα.

Ο Τρας στο μπλογκ του γράφει "Διαβάστε την ανακοίνωση της "Χρυσής Αυγής" για την Χαλυβουργία, και βρείτε τις διαφορές στο πολιτικό σκεπτικό!"
Αναφέρεται στο ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΚΕΠΤΙΚΟ ανάμεσα σε δύο ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΕΣ ανακοινώσεις.
Κατά τη γνώμη μου ομοιότητες υπάρχουν. Όπως και να έχει, κανείς δεν μίλησε για γενικότερη ταύτιση.

8)Η δεύτερη κυριότερη διαφωνία μου, με όσα γράφτηκαν προσωπικά για μένα, είναι ότι "είμαι κακόπιστος".Αν θέλεις διάβασε το σχόλιο μου εδώ:17 Ιανουαρίου 2012 5:49 μ.μ.
Από που προκύπτει ότι είμαι κακόπιστος;Προσωπικά με θεωρώ ευγενικό που εκτός από το πόσο ενωτικός είναι το Αερικό, δεν αμφισβήτησα και το ήθος του.
Όταν κάποιος αφήνει υπονοούμενα για την ειλικρίνεια κάποιων συνανθρώπων του, πρέπει να έχει και αποδείξεις.Αλλιώς γελoιοποιείται.

TRASH είπε...

@left g700
Μιλάτε για χτυπήματα κάτω από την ζώνη. Αναδημοσιεύω εδώ όπως είναι, ένα σχόλιο που έκανα στην αναδημοσίευση συνέντευξης του Τσίπρα από το γλόμπινγκ (http://e-globbing.blogspot.com/2012/01/blog-post_17.html?showComment=1326920049649#c6020420512785801027 ) όπου απαντάω στον Γιώργο Σαρρή ο οποίος ,όπως και εσείς, προσπαθεί να μοιράσει τις ευθήνες όσο και την "λάσπη" εκατέρωθεν:
"...Λες:"Δε νομίζω ότι η κριτική που κάνει ο "ρ" προς ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ είναι πάντα στηριγμένη σε στοιχεία,ας το ομολογήσουμε."
Η παραπάνω συνένετευξη, είναι στοιχείο ή όχι; Η "Αυγή", είναι στοιχείο ή όχι; Οι τοποθετήσεις συνδικαλιστών της Α.Π., είναι στοιχείο ή όχι; Εάν δεν θεωρείς αυτά στοιχεία, τότε "θα το ομολογήσουμε", αλλά θα μας πρέπει πριν να μας εξηγήσεις το τι μπορεί να θεωρηθεί "στοιχείο", εάν όχι αυτά.
Αλωστε από ότι βλέπεις, πλέον δεν κάνουμε καν προσπάθεια ερμηνείας-κριτικής στα όσα ακούμε. Είναι τόσο απροκάλυπτα που τα παραθέτουμε ασχολίαστα.
Τι καταλογίζει λοιπόν πριν από όλα το ΚΚ στον οργανωμένο οπορτουνισμό; Η βασική του κατηγορία είναι πως ο ΣΥΝ παραπλανάει τον κόσμο πως μπορεί τάχα να υπάρξει καπιταλισμός "με ανθρώπινο πρόσωπο". Τι λέει ο Τσίπρας παραπάνω; Ακριβώς αυτό! Ότι το πρόβλημα δεν βρίσκεται "γενικά στο κεφάλαιο", αλλά ειδικά σε συγκεκριμένα σκάνδαλα, που προφανώς εάν δεν υπήρχαν όλα θα ήταν μία χαρά. Σε περίπτωση που κάποιος δεν το κατάλαβε, το λέει και παρακάτω ξεκάθαρα: "εμείς είμαστε υπέρ των επενδύσεων!". Μετά μας πετάει και την κλασσική ακροδεξιά προπαγάνδα της δεκαετίας του '30, "για το ΚΚΕ και ο μικρομαγαζότορας κεφάλαιο είναι" (δηλαδή θα έρθουν οι κομμουνιστές και θα σας πάρουν τα σπίτια!) και το γλυκό δένει απόλυτα. Εσύ τώρα από αυτά, τι καταλαβαίνεις; Πως δεν πρόκειται για "αριστερό" ψάλτη του συστήματος; Και αν όχι, τότε τι ακριβώς θα ήθελες να ομολογήσει παραπάνω για να τον χαρακτηρίσεις τέτοιον;
Η συγκεκριμένη συνέντευξη του Αλέξη είναι εμβληματική, τόσο για το βάσιμο ή όχι της κριτικής που τους γίνεται από τους κομμουνιστές, όσο και για την ειλικρίνεια των "επιθέσεων φιλίας και συνεργασίας" προς το ΚΚ.
Και έχουμε διαφορετική αντίληψη για τα "κινήματα", καθώς εμείς ένα μόνο επαναστατικό κίνημα πιστεύουμε πως υπάρχει, αυτό της εργατικής τάξης. Και σε αυτό το μετερίζι, το ΚΚΕ είναι μόνο του (μαζί με κάποια αμεληταία σε δύναμη κομμάτια του εξωκοινοβούλιου), πάρα πολλά χρόνια τώρα..."
Και ένα δεύτερο ζήτημα:
Εγώ την "χρυσή αυγή" με τον "ΣΥΝ", ούτε τα ταύτισα ούτε τα συσχέτισα. Παράθεσα τις ανακοινώσεις τους, και άφησα τον αναγνώστη να κρίνει εκείνος εάν υπάρχει ή όχι διαφορά στο πολιτικό (τουμπεκί γιατί θα κλείσουν οι φάμπρικες και θα μείνετε άνεργοι) σκεπτικό τους, ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΖΗΤΗΜΑ.
Αλήθεια, εσείς τι λέτε; Υπάρχουν;

Unknown είπε...

@ Ιβάν

Καλέ μου άνθρωπε τι ακριβώς υπαινίσσεσαι όταν λες "Προσωπικά με θεωρώ ευγενικό που εκτός από το πόσο ενωτικός είναι το Αερικό, δεν αμφισβήτησα και το ήθος του.";

Θα ήθελες να το κάνεις και το απέφυγες, για να δείξεις καλή συμπεριφορά; Το σκέφτηκες αλλά το κράτησες μέσα σου; Ή μήπως όντως δεν αμφιβάλλεις για το "ήθος μου" αλλά έχεις πρόβλημα με κάτι που είπα και δεν ξέρεις πώς να το πεις;

Όσο για το πόσο ενωτικός είμαι, εξαρτάται. Αλλού -και με άλλους- είμαι αλλά αλλού -και με άλλους- δεν είμαι καθόλου. Το βρίσκεις λάθος σαν συμπεριφορά;

Ανώνυμος είπε...

"Ή μήπως όντως δεν αμφιβάλλεις για το "ήθος μου" αλλά έχεις πρόβλημα με κάτι που είπα και δεν ξέρεις πώς να το πεις;"

Πουλιά στον αέρα πιάνεις, Αερικό.
Το πρόβλημα μου από την αρχή είναι η φωτογραφία στο προφίλ σου.
Δεν μου αρέσει.
Επειδή όμως "δεν ξέρω πώς να το πω", είπα να αναφερθώ στο ήθος σου.


Εδώ: 14 Ιανουαρίου 2012 11:35 μ.μ. , αναφέρεσαι ΚΑΙ στο χώρο του ΚΚ και γράφεις:
"Θα ήταν μια καλή αρχή, αν ειλικρινά ενδιαφέρονται για την ενότητα και τη νίκη των αγωνιζόμενων απεργών...

Λέμε τώρα... "

Κάποιος που αφήνει υπονοούμενα για την ειλικρίνεια κάποιων συνανθρώπων του, πρέπει να έχει και αποδείξεις.
Κάποιος που αφήνει υπονοούμενα για την ειλικρίνεια κάποιων συνανθρώπων του, χωρίς αποδείξεις, έχει αμφισβητήσιμο ήθος.

Με ρωτάς τι υπαινίσσομαι.
Δεν υπαινίσσομαι τίποτα.
Όλα είναι ξεκάθαρα.

Οι παραπάνω γραμμές, που εσύ έγραψες, μου δίνουν το δικαίωμα να αμφισβητήσω το ήθος σου.
Στο πρώτο σχόλιο μου, δεν το έκανα, γιατί προσπαθώ να αποφεύγω τις προσωπικές διαμάχες πίσω από πληκτρολόγια, και αν δεν μου απαντούσε κάποιος, δεν θα επανερχόμουν στο συγκεκριμένο θέμα.

Με ρωτάς "αν ήθελα να το κάνω και το απέφυγα, για να δείξω καλή συμπεριφορά".
Η σωστή διατύπωση είναι "έπρεπε να το κάνω και το απέφυγα, για να μη σε φέρω σε δύσκολη θέση"

Τέλος, με ρωτάς αν βρίσκω λάθος τη συμπεριφορά σου για το πόσο ενωτικός είσαι, και με ποιούς.
Έχεις δικαίωμα να κάνεις ό,τι θέλεις.
Το μόνο που ζητάω είναι να είμαστε ακριβείς, προσεκτικοί, και όταν θέλουμε να αφήσουμε υπονοούμενα, να παρουσιάζουμε και τα αντίστοιχα στοιχεία.

Αυτά, καλή συνέχεια.

Unknown είπε...

@ Ivan

Αν πραγματικά ενδιαφερόσουν για “στοιχεία” θα διάβαζες όλη την τεκμηρίωση της θέσης μου, όπως τη διατύπωσα με σαφήνεια περισσότερες από μία φορές.

Είπα ότι θεωρώ πως οι κομματικές “συνδικαλιστικές” παρατάξεις των κομμάτων και των οργανώσεων της Αριστεράς, βλάφτουν σοβαρά την υγεία του συνδικαλιστικού κινήματος. Είπα ότι πρέπει οι κομματικές “συνδικαλιστικές” παρατάξεις να κάνουν πίσω και να προωθήσουν στα συνδικάτα ενωτικές πολιτικές, ενωτικά ψηφοδέλτια, ενωτικές διαδικασίες και να παρατήσουν το δημόσιο ξεκατίνιασμα γιατί μόνο ζημιά προκαλούν. Είπα ότι στα 35 χρόνια περίπου που δρουν οι κομματικές “συνδικαλιστικές” παρατάξεις μέσα στο μαζικό κίνημα συνέβαλαν σε σημαντικό βαθμό στην απομαζικοποίηση του και έβλαψαν καθοριστικά την ικανότητα του να αντιμετωπίσει με επιτυχία τις επιθέσεις που δέχεται. Δεν είπα πουθενά ότι το ΚΚΕ είναι το μόνο που ακολουθεί αυτή την πρακτική, κάθε άλλο μάλιστα, αλλά εσένα δεν σου άρεσε ...η φωτογραφία μου και έπρεπε να μου το πεις :-)

Εξήγησα ότι ο “κομματικός συνδικαλισμός” είναι πολιτική επιλογή της αστικής τάξης, των κεφαλαιοκρατών όπως λέει και το ΚΚΕ, που σκοπό έχουν τη διάσπαση της εργατικής τάξης. Συμπέρανα ότι δεν επιτρέπεται οι κομμουνιστές και όλοι όσοι πολεμάνε για τα συμφέροντά της να εφαρμόζουν πολιτικές που την διασπούν και την αποδυναμώνουν. Αυτό δεν είναι “στοιχείο” βέβαια, αλλά είναι επιχείρημα βρε παιδί μου. Δώσε του λίγη σημασία, σκέψου το λίγο. Μπορεί και να τα βρούμε στο τέλος. Απίθανο σου φαίνεται, μάλλον... Όμως αν το καλοσκεφτείς θα δεις ότι το ΚΚΕ μόνο οφέλη θα είχε από μια τέτοια απόφαση, αφού μόνο ένα είναι το κόμμα...

Θύμισα ακόμα, για τους νεώτερους και όσους δεν το γνωρίζουν, ότι το ΚΚΕ είχε παλιότερα ίδια γνώμη με εμένα -6ο Συνέδριο του 1936- στο θέμα αυτό και εντελώς αντίθετη με την πολιτική που υποστηρίζει και εφαρμόζει η σημερινή του ηγεσία σχετικά με τη δουλειά στις συνδικαλιστικές οργανώσεις σήμερα. Οι καιροί αλλάζουν και οι πολιτικές επίσης. Αυτό που δεν μπορεί να αλλάξει είναι η βασική ιδεολογική επιταγή να διαφυλάσσουμε, όποια πολιτική απόφαση και αν παίρνουμε, την ενότητα της εργατικής τάξης ως κόρη οφθαλμού! Απλό και στοιχειώδες. Όπως επίσης και το να βοηθάμε να μην απομονωθεί από τους συμμάχους της -όχι τα κόμματα και τις οργανώσεις τους, αλλά τις άλλες κοινωνικές ομάδες που έχουν κοινά συμφέροντα μαζί της.

Και ναι. Κρατάει χρόνια αυτή η κολόνια, με το συνδικαλιστικό κίνημα να αιμοραγεί και να χάνει δυνάμεις, εκφράζοντας ο περισσότερος κόσμος μιαν αηδία και μιαν απογοήτευση για τις ηγεσίες των κομμάτων και των οργανώσεων της αριστεράς, που προτιμούν να τρώγονται σαν τα σκυλιά αντί να δούνε -στο συνδικαλιστικό επίπεδο- πως να ενώσουνε τα κομμάτια σε μια δύναμη. Κουραστήκαμε πια, απαυδήσαμε και σιχαθήκαμε τις ηγεσίες που περισσότερο τους ενδιαφέρει η ηγεμονία τους παρά η ενότητα δράσης. Θέλεις στοιχεία; Πάρε τους αριθμούς των μελών όλων των μαζικών σωματείων που συμμετείχαν σε Γενικές Συνελεύσεις σε όλη τη χώρα από το 74 και μετά και πες μου αν αυξάνονται ή μειώνονται σε απελπιστικό επίπεδο. Μάθε μετά το λόγο που επικαλούνταν οι άνθρωποι γι' αυτό.

Αυτά που λες, Ιβάν! Οι απόψεις μου, οι θέσεις μου και το κουράγιο να τις διατυπώνω ανοιχτά και καθαρά δημόσια, με εμπιστοσύνη στη νοημοσύνη του συνομιλητή μου, στην οποία και απευθύνομαι στην έσχατη περίπτωση, που θα τύχει να είναι διαφορετικής ιδεολογικής τοποθέτησης από τη δική μου. Αυτό είναι το ήθος μου για το οποίο είμαι υπερήφανος. Το δικό σου το ήθος σε τι συνίσταται; Στο να θέτεις σε αμφισβήτηση την ηθική ακεραιότητα όσων διατυπώνουν θέσεις και απόψεις που δεν συμφωνούν με τις δικές σου ή ακόμα χειρότερα, όταν αμφισβητούν την ορθότητα της πολιτικής που εφαρμόζει το κόμμα σου;

Ανώνυμος είπε...

Είδα την απάντηση σου, θα σου απαντήσω σήμερα.

Ανώνυμος είπε...

"Το δικό σου το ήθος σε τι συνίσταται; Στο να θέτεις σε αμφισβήτηση την ηθική ακεραιότητα όσων διατυπώνουν θέσεις και απόψεις που δεν συμφωνούν με τις δικές σου ή ακόμα χειρότερα, όταν αμφισβητούν την ορθότητα της πολιτικής που εφαρμόζει το κόμμα σου;"

Ε;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;
Λοιπόν, άκου, Αερικό, επειδή και η υπομονή έχει τα όρια της:

Λες "Το δικό σου το ήθος σε τι συνίσταται, στο να θέτεις σε αμφισβήτηση την ηθική ακεραιότητα όσων αμφισβητούν την ορθότητα της πολιτικής που εφαρμόζει το κόμμα σου;"

ΨΕΜΑ

Δεν αμφισβήτησες (μόνο) την ορθότητα της πολιτικής που εφαρμόζει το κόμμα που στηρίζω.
Άσε τα σάπια, δεν είναι όλοι οι άνθρωποι καθυστερημένοι, για να λες ό,τι γουστάρεις, ούτε μπορείς να αλλάξεις όσα, ήδη, έχεις πει.

Είχες γράψει:

"Θα ήταν μια καλή αρχή, αν ειλικρινά ενδιαφέρονται για την ενότητα και τη νίκη των αγωνιζόμενων απεργών...

Λέμε τώρα... "

Δεν αμφισβήτησες (μόνο) την ορθότητα της πολιτικής του ΚΚ, αμφισβήτησες ΤΗΝ ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΙΑ ΤΩΝ ΠΡΟΘΕΣΕΩΝ των στελεχών του.

Το ήθος μου, αν θέλεις να το ξαναπιάσεις στο στόμα σου, βρες ένα σοβαρό επιχείρημα, και όχι αυτές τις μαλακίες.

Είσαι τυχερός, που δεν γράφω αυτή τη στιγμή κάποιο χαρακτηρισμό για σένα.Μη με αναγκάσεις να επανέλθω.

Υ.Γ.1.: Όσον αφορά την ουσία του θέματος που θίγεις, τα πράγματα που γράφεις τα είχα διαβάσει ήδη, θα μπορούσαν να αποτελέσουν τη βάση για μία εποικοδομητική συζήτηση, όχι όμως υπό αυτές τις συνθήκες.
Γι αυτό και αν δεις πιο πάνω σου γράφω "δεν θα μπω καν στην διαδικασία να απαντήσω σε όσα γράφεις"

Υ.Γ.2.:"Χρησιμοποιείς τους δυστυχείς προλετάριους της χαλυβουργίας ως πειραματόζωα"

Υ.Γ.3.: http://www2.rizospastis.gr/wwwengine/story.do?id=6573341&textCriteriaClause=

Ανώνυμος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
LeftG700 είπε...

Φίλε Ιβάν,


Απαντάμε (σόρυ για την καθυστέρηση) στο σχόλιό σου ακολουθώντας τη δική σου αρίθμηση. Από τη μεριά μας κλείνουμε με αυτό το σχόλιο τις παρατηρήσεις μας. Όχι γιατί δεν θέλουμε να συζητήσουμε, αλλά γιατί, τα μεν συγκεκριμένα ζητήματα θα τα καλύψουμε στα κυριότερα σημεία, τα δε γενικότερα που συνδέονται με αυτά, θα έχουμε κάθε ευκαιρία να τα συζητάμε με άλλες αφορμές. Λοιπόν:

1. Ok.

2. Τα όσα είπαμε δεν είχαν το χαρακτήρα κηρύγματος. Μην χαλάς τη ζαχαρένια σου για τέτοια. Κι έπειτα, αυτό είναι κάτι που μπορεί να ισχυριστεί ο καθένας για τον άλλον σε ένα διάλογο. (Κάθε άνθρωπος που λέει την άποψή του, από μια πλευρά, κήρυγμα κάνει. Τι νόημα έχει να μένουμε εκεί και πόσο σημασία έχει;)
Διαφωνούμε στο ζήτημα της αλαζονείας. Και διευκρινίζουμε ότι κρούσματα αλαζονείας μπορεί να συναντήσει κανείς σε όλα τα ρεύματα της Αριστεράς. Απλώς, στο χώρο τού ΚΚΕ, λόγω συνθηκών (πρώτη δύναμη σε επιρροή, καλύτερη οργάνωση, μεγαλύτερη διείσδυση σε εργατικά στρώματα, κ.λπ.) είναι συνηθέστερο το φαινόμενο, κατά την άποψή μας.
Για το θέμα της ύπαρξης κομματικών συνδικαλιστικών παρατάξεων, όπως είδες, συμφωνούμε μαζί σου. Και μετά τις διευκρινίσεις τού Αερικού, φαίνεται πως ούτε κι εκείνος βλέπει το ζήτημα από τους αντίποδες. Οι διαφορές μας είναι στους κάθετους διαχωρισμούς.

4. + 6. Μα ήδη γράψαμε μια περίπτωση: «όργανα των καπιταλιστών»! Και σου εξηγήσαμε ότι πήραμε τη φράση από τον Ρίζο. Υπάρχουν και διαφωνίες για ζητήματα ιδεολογικά, στρατηγικής, τακτικής, κ.λπ., κ.λπ. Είναι άλλο ζήτημα το να κάνει κάποιος λάθος, κι άλλο ζήτημα το να είναι όργανο των καπιταλιστών, πώς να το κάνουμε; (Όπως είναι άλλο ζήτημα να μη συμμετέχει ένα κόμμα σε εξεγερσιακά φαινόμενα τύπου Δεκέμβρης 2008, κι άλλο να είναι στυλοβάτης τού συστήματος, όπως χαρακτηρίστηκε το ΚΚΕ τότε.) Φίλε Ιβάν, δεν λύνονται οι διαφορές με τέτοιες τακτικές και μεθόδους. Ούτε με το αν αυτοπροσδιορίζεται κάποιος ως κομμουνιστής ή αριστερός. (Σου θυμίζουμε ότι πριν τη διάσπαση της σοσιαλδημοκρατίας, όλοι σοσιαλδημοκράτες λεγόντουσαν.) Το ράσο δεν κάνει τον παπά, σώνει και ντε. Λες ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι «αριστερό καπιταλιστικό κόμμα». Να σου θυμίσουμε ότι αυτό ήταν η ουσία τής κριτικής τών μενσεβίκων για τη ΝΕΠ τού Λένιν; Επομένως, δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα, δεν ξεμπερδεύουμε έτσι με ζητήματα πολύ σοβαρά για τα οποία κανείς δεν έχει το μαγικό ραβδάκι.

5. Ναι ο δικός μου χαρακτηρισμός ήταν «ατυχές». Γράφαμε όμως και το άλλο για το άρθρο και τον συγγραφέα του στη σημείωση 2: «[…] δεν άκουσε ούτε μια Χριστοπαναγία για το αντισυντροφικό φάουλ να θυμίσει τις απολύσεις στον 902 και την αθλιότητα να ισχυριστεί ότι το ΚΚΕ «χρησιμοποιεί τους δυστυχείς προλετάριους της χαλυβουργίας ως πειραματόζωα»!!!». Το «δύο βήματα πίσω, ένα μπρος» ισχύει κ α ι στην πολιτική αρθρογραφία, φίλε Ιβάν, μη το ξεχνάς!

7. Διευκρινίσαμε πλήρως πού εστιάζεται η κριτική μας, δεν έχουμε να προσθέσουμε κάτι άλλο. Εκτός από το να σου πούμε ότι, σύμφωνα με το σκεπτικό σου, δεν νιώθεις να υπάρχει το παραμικρό πρόβλημα με άρθρα που έχουν έναν τίτλο σαν αυτόν:

«ΝΔ, ΛΑΟΣ και... ΚΚΕ καταψήφισαν τον Κώδικα Ναρκωτικών»!!!

Λοιπόν; Βλέπεις πως ούτε σε αυτή την περίπτωση είναι απλά τα πράγματα;

8. Νομίζουμε ότι έδωσες υπερβολική σημασία στη φράση τού Αερικού «αν ενδιαφέρονται πραγματικά». Είναι κάτι που συχνά λέγεται σε έναν διάλογο, για να δώσει κάποιος έμφαση στα λεγόμενά του. Εσύ τον πήρες στην κυριολεξία. Κι έπειτα, δεν το έγραψε μόνο για το ΚΚΕ. Γενικά μιλούσε.


Τα λέμε

LeftG700 είπε...

Φίλε TRASH,


Οι απόψεις μας για πολλά από αυτά που θίγεις υπάρχουν στην απάντησή μας, παραπάνω, στο σχόλιο προς τον Ιβάν. Σε παραπέμπουμε εκεί για να μην επαναλαμβανόμαστε. Τώρα, για τα υπόλοιπα:

Καπιταλισμός με ανθρώπινο πρόσωπο μπορεί να υπάρξει. Τι ήταν ο καπιταλισμός τής ‘‘χρυσής τριακονταετίας’’ στη Δ. Ευρώπη; Τι είναι ο σκανδιναβικός καπιταλισμός ακόμα και τώρα; Και τι είναι το πρόγραμμα της Λαϊκής Εξουσίας στην εκκίνησή του; Το ζήτημα είναι άλλο, κατά την άποψή μας. Το πού βάζει ο καθένας το τέρμα τού δρόμου προς την αλλαγή τής κοινωνίας. Αυτό δεν μπορεί να αποδειχθεί με λόγια. Γιατί, όπως ξέρεις, δεν είναι μόνο το ΚΚΕ που μιλάει για σοσιαλισμό και υπέρβαση των ταξικών διαιρέσεων. Πώς αποδεικνύεται; Στην πράξη. Ας πούμε:

Πετάμε εμείς, εδώ στο μπλογκ, κορόνες για σοσιαλισμούς και τέτοια, αλλά το λέμε έτσι, για ξεκάρφωμα. Ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος να μας καρφώσει κανείς και να μας ξεμπροστιάσει; Νομίζουμε είναι ο εξής: Να μας πει:

–Τι θέλετε αγοράκια; Σοσιαλισμό; Κι εμείς! Πάμε λοιπόν παρέα να περπατήσουμε προς τα εκεί.

Δεν μπορούμε βέβαια να αρνηθούμε. Πρέπει να πούμε ναι. Αλλά, αν είμαστε δηθενιές, κάπου στο δρόμο, θα τσινήσουμε. Και τότε αυτός με τον οποίο θα περπατάμε μαζί θα έχει πεδίο δόξας λαμπρό να μας ξεμπροστιάσει!

Ο Τσίπρας δεν λέει ακριβώς αυτά που έχεις καταλάβει. Δεν λέει, π.χ., πως δεν φταίει το κεφάλαιο. Λέει πως δεν αρκεί απλώς να λες φταίει το κεφάλαιο. Έχει διαφορά. Εκφράζει μια άλλη αντίληψη τακτικής στην προσπάθεια της Αριστεράς να αυξήσει τη διείσδυσή της στον κόσμο. Μπορεί να έχει δίκιο, μπορεί να έχει άδικο, δεν μπαίνουμε σ’ αυτό το ζήτημα. Όμως δεν αθωώνει το κεφάλαιο, ούτε, πολύ περισσότερο, παίρνει το μέρος του.

Για το ζήτημα της διαστρέβλωσης των θέσεων του ΚΚΕ για το μικροαστικό κεφάλαιο έχουμε ήδη τοποθετηθεί. Τι περιμένεις; Να το χειροκροτήσουμε; Αφού είναι ένα από τα καλύτερα παραδείγματα της απεχθούς μορφής που παίρνει ο αριστερός εμφύλιος! Η διαφορά μας είναι πως, απ’ ό,τι φαίνεται, έχεις την εντύπωση ότι το ΚΚΕ δεν χρησιμοποιεί τέτοιες τακτικές. Μας βάζεις σε πειρασμό να σου πούμε το εξής (και μη το πάρεις ‘‘στραβά’’): είναι σαν να τσακώνονται Ολυμπιακοί με Παναθηναϊκούς, όπου η κάθε ‘‘παράταξη’’ δεν δέχεται ότι η δική του ομάδα έχει πάρει ‘‘φιλικά’’ σφυρίγματα από τον διαιτητή!

Δεν διαφωνούμε ότι το μόνο επαναστατικό κίνημα (όπως εννοεί η Αριστερά αυτό το ‘επαναστατικό’) είναι εκείνο τής εργατικής τάξης. Αλλά, εδώ ανοίγονται πολύ μεγάλα θεωρητικά ζητήματα. Όπως: ποια είναι η εργατική τάξη σήμερα, τι τακτική συμμαχιών ακολουθείς, πώς αντιμετωπίζεις τα διάφορα επί μέρους μονοθεματικά κινήματα, κ.λπ., κ.λπ. Δεν είναι αυτά λυμένα. Υπάρχουν απόψεις και απόψεις. Γι’ αυτό και πρέπει η Αριστερά να τα λέει μεταξύ της, αντί να προσπαθεί να ‘‘εξοντώσει’’ αυτόν που έχει διαφορετική άποψη, είτε βγάζοντάς τον στυλοβάτη τού συστήματος, όπως λένε κάποιοι για το ΚΚΕ, είτε όργανο των καπιταλιστών όπως υποστηρίζει το ΚΚΕ.

Αυτή η μάχη, ο αριστερός εμφύλιος δηλαδή, δεν μπορεί να κερδηθεί, πρέπει οι φίλοι τού ΚΚΕ να το καταλάβουν επί τέλους αυτό. Δεν μπορεί να προκύψει ποτέ μια και μοναδική οδός προς τη Ρώμη. Και τα πράγματα από τον 19ο αιώνα και τις αρχές τού 20ου έχουν γίνει πολύ πιο σύνθετα, ενώ, από την άλλη, τώρα έχουμε πολύ περισσότερες γνώσεις και εμπειρίες πράγμα το οποίο κ α ι διευκολύνει αλλά κ α ι περιπλέκει ακόμα περισσότερο τα πράγματα και κάνει δυσκολότερη την προσπάθεια να βρεθεί η καλύτερη διαδρομή για κάθε ζήτημα.

Αντίθετα, ο άλλος εμφύλιος, ο εθνικός, που αφορά σε τάξεις, μπορεί να κερδηθεί. Αλλά όχι έτσι, όταν τρώμε δηλαδή ένα μεγάλο μέρος από την ενέργειά μας για να βγάλει ο ένας τα μάτια τού άλλου…


Τα λέμε

Αντωνης είπε...

"Λες ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι «αριστερό καπιταλιστικό κόμμα». Να σου θυμίσουμε ότι αυτό ήταν η ουσία τής κριτικής τών μενσεβίκων για τη ΝΕΠ τού Λένιν; Επομένως, δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα, δεν ξεμπερδεύουμε έτσι με ζητήματα πολύ σοβαρά για τα οποία κανείς δεν έχει το μαγικό ραβδάκι. "

Επιτρέψτε μου μια παρέμβαση.

Κατ' αρχάς η ΝΕΠ, όπως όλοι γνωρίζουμε και δεν θα έπρεπε να θυμίσω, δεν ήταν κόμμα αλλά οικονομική πολιτική.

Κατά δεύτερο, πολλές κριτικές και αντικριτικές χωρούν και σήμερα στην ΝΕΠ από διάφορες θέσεις, πλην όμως είναι σαφέστατο και αδιαμφισβήτητο από όλους ότι η κριτική των Μενσεβίκων δεν ήταν από επαναστατική σκοπιά.

Κατά τρίτον και σημαντικότερον, η ΝΕΠ ήταν μια οικονομική πολιτική που εφαρμόστηκε σε ένα κράτος όπου είχε πρόσφατα επιτευχθεί η πρώτη επιτυχημένη κομμουνιστική επανάσταση της ιστορίας. Ενώ εδώ μιλούμε για κόμματα ενός αστικού κοινοβουλίου. Πάσα σύγκρισις λοιπόν άτοπος και παροδηγητική ως προς την ουσία.

Αλλά για να πάμε στο ζουμί της υπόθεσης: είναι ένα κόμμα το οποίο μετέχει στο αστικό κοινοβούλιο αστικό κόμμα;

Είναι αστικό κόμμα αν η συνολική του πολιτική ρητορική και πρακτική εξαντλείται στο αστικό κοινοβούλιο, στον διαγκωνισμό για θέσεις στο αστικό κοινοβούλιο, και αντανακλά τους συμβιβασμούς που προαπαιτούνται για αυτόν τον μοναδικό του εν λόγω κόμματος σκοπό.

Δεν είναι αστικό κόμμα αν η συνολική του πολιτική ρητορική και πρακτική (έμφαση στο "και", βέβαια) ΔΕΝ εξαντλείται στο αστικό κοινοβούλιο, στον διαγκωνισμό για θέσεις στο αστικό κοινοβούλιο, και ΔΕΝ αντανακλά τους συμβιβασμούς που προαπαιτούνται για αυτόν τον μοναδικό σκοπό, αλλά έχει επαναστατικούς ή ανατρεπτικούς στόχους και εργάζεται για αυτούς.

Σε αυτή τη βάση μπορεί ο καθένας να κρίνει αν το ΚΚΕ είναι ή δεν είναι ένα αστικό αριστερό κόμμα, αν ο ΣΥΝ είναι ή δεν είναι ένα αστικό κόμμα, προσκομίζοντας και τα ανάλογα επιχειρήματα αν τύχει να θέλει να εκφράσει την θέση του δημόσια, βέβαια.

Όχι, φυσικά, στη βάση του τι είπαν οι Μενσεβίκοι για το ΝΕΠ.

Αντωνης είπε...

για το ΝΕΠ=για τη ΝΕΠ

Αντωνης είπε...

Η δική μου κρίση λέει το εξής:

Το κείμενο της εισαγωγής στον Β' τόμο του Δοκιμίου της Ιστορίας του ΚΚΕ που δημοσιεύτηκε στον Ριζοσπάστη πριν λίγες μέρες (http://leninreloaded.blogspot.com/2012/01/blog-post_7544.html) δεν αφήνει κανένα περιθώριο αμφισβήτησης για το ότι ΡΗΤΟΡΙΚΑ, στο επίπεδο δεδηλωμένων αρχών, το ΚΚΕ ΔΕΝ είναι ένα αστικό αριστερό κόμμα.

Κανένα κείμενο της συνολικής ιστορίας του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ δεν στοιχειοθετεί κάτι αντίστοιχο.

Σε ό,τι αφορά λοιπόν το θέμα της ρητορικής/ιδεολογίας, η διαφορά των δύο είναι σαφέστατη και δεν επιδέχεται καμία αμφισβήτηση.

Σε ό,τι αφορά το επίπεδο της πρακτικής, που βέβαια είναι και το σημαντικότερο:

Εδώ φυσικά η συζήτηση περιπλέκεται. Υπάρχουν πολλά αντεπιχειρήματα που μπορούν να προβληθούν ενάντια στην ιδέα ότι το ΚΚΕ δεν είναι ένα επαναστατικού χαρακτήρα κόμμα. Εγώ δεν θα αποφανθώ, παρά θα περιοριστώ να πω ότι η δομική πρόταξη του εργατικού κινήματος στην παρούσα συγκυρία διαφοροποιεί και πάλι το ΚΚΕ από τα άλλα κόμματα, και το διαφοροποιεί εν μέρει διότι το ΚΚΕ έχει το τεράστιο στρατηγικό πλεονέκτημα σε ότι αφορά πρόσβαση στην εργατική τάξη και την οργάνωσή της, σε εντονότατη αντίθεση με τον ΣΥΝ και τον ΑΝΤΑΡΣΥΑ, των οποίων οι "βάσεις" είναι εντελώς διαφορετικού δημογραφικού τύπου (μεσοαστικά στρώματα, φοιτητική νεολαία και διανοούμενοι για τον πρώτο, φοιτητική νεολαία και διανοούμενοι για τη δεύτερη).

Αντωνης είπε...

Όμως, αν και δεν μπορούμε να πιστοποιήσουμε πέραν πάσης αμφιβολίας ότι το ΚΚΕ έχει επαναστατικό χαρακτήρα, και αν και το θέμα χωράει πάρα πολύ συζήτηση και κυρίως, είναι ανοιχτό σε μελλοντικές κοινωνικο-οικονομικές εξελίξεις, μπορούμε ωστόσο να παρατηρήσουμε ότι η κοινή λογική υπαγορεύει κάτι: Δεν μπορεί ένα κόμμα όπως ο ΣΥΝ, που δεν έχει εκλογική βάση στην εργατική τάξη αλλά στη μεσοαστική και στις ομάδες νεολαίων (περιλαμβανομένων ανέργων) και διανοουμένων και που δεν δηλώνει επαναστατικό πρόγραμμα ΟΥΤΕ στη θεωρία να κριθεί ποτέ επαναστατικού χαρακτήρα αριστερό κόμμα.

Είναι λοιπόν αστικού χαρακτήρα αριστερό κόμμα, με όλες τις αντιφάσεις που συνεπάγεται αυτό σε μια περίοδο εκρηκτικών κοινωνικών εντάσεων όπως η σημερινή.

Για το ΚΚΕ, από την άλλη πλευρά υπάρχουν ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ (και προς το παρόν μόνο ενδείξεις) ότι είναι δυνατό να περάσει σε μια φάση διαφορετική από αυτή της περιόδου 1989-2010, όπου ούτε θεωρητικά ούτε πρακτικά μπορούσε να στοιχειοθετηθεί ο επαναστατικός του χαρακτήρας. Εδώ τα πράγματα θα κριθούν στα επόμενα χρόνια λοιπόν.

Ευχαριστώ.

LeftG700 είπε...

Φίλε Αντώνη,


Θα επενέλθουμε άλλη ώρα για ένα σχόλιο με την άποψή μας σε όσα λες. Για την ώρα να πούμε μόνο το εξής:

Μας φαίνεται λίγο σαν σύμπτωμα "επαγγελματικής ασθένειας" ;-) όταν γράφεις το παρακάτω:

Κατ' αρχάς η ΝΕΠ, όπως όλοι γνωρίζουμε και δεν θα έπρεπε να θυμίσω, δεν ήταν κόμμα αλλά οικονομική πολιτική.

Αυτό είναι προφανές. Αλλά δεν αλλάζει την ουσία τού αντεπιχειρήματός μας προς τον Ιβάν. Λόγου χάρη, έγραφε ο Λένιν στο άρθρο του στην "Πράβντα" (28 Αυγούστου 1921) "Νέοι καιροί, παλιά λάθη με νέα μορφή":

Οι μενσεβίκοι φωνάζουν ότι ο φόρος σε είδος, η ελευθερία εμπορίου, οι εκχωρήσεις και ο κρατικός καπιταλισμός σημαίνουν χρεοκοπία τού κομμουνισμού.

Το κόμμα που βρίσκεται πίσω από τέτοιες πολιτικές είναι κάτι άλλο (αντικειμενικά ή κ α ι υποκειμενικά) από ένα "αριστερό καπιταλιστικό κόμμα"; Αφού το "παιχνίδι" τών συμφραζομένων το παίζεις στα δάχτυλα (ένα επάγγελμα δεν έχει μόνο ως παρενέργεια επαγγελματικές ασθένειες, έχει και αρετές!). Μη μας λες τέτοια! ;-)


Τα λέμε

Αντωνης είπε...

Δεν προσπάθησα να είμαι πεζός με την πρώτη αυτή παρατήρηση, αν και φυσικά είναι και η λιγότερο σημαντική. Η ΝΕΠ ήταν μια πολιτική που προκάλεσε έντονες διχογνωμίες μέσα στο ΚΚΣΕ, την οποία ο ίδιος ο Λένιν έβλεπε ως αναγκαία στρατηγική υποχώρηση, και δεν μπορεί να ταυτίζεται με το κόμμα γενικώς. Πολύ σημαντικότερο παραμένει το ΠΟΙΟΣ άσκησε αυτή την κριτική -- πάντα είναι το σημαντικότερο το ΑΠΟ ΠΟΙΑ ΘΕΣΗ κριτικάρεις κάτι.

Αλλά ας κλείσει εδώ αυτό, η ουσία του άτοπου της σύγκρισης έγκειται πολύ περισσότερο στην σύγκριση ενός κοινοβουλευτικού σοσιαλδημοκρατικού κόμματος σε συνθήκες μακροχρόνιας επαναστατικής ύφεσης με τους μπολσεβίκους σε συνθήκες επαναστατικού παροξυσμού;-) Εκεί, πέφτει πολύ θόλωμα των υδάτων...

TRASH είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Ανώνυμος είπε...

LeftG700,σέβομαι την επιθυμία σας να κλείσει το θέμα εδώ, και δεν είστε υποχρεωμένοι να απαντήσετε. Από την άλλη είμαι υποχρεωμένος, νομίζω, να κάνω μερικές παρατηρήσεις:

1)Η φράση του Αερικού δεν ήταν, μόνο, το «αν ενδιαφέρονται πραγματικά», που μου γράφεις. Ξεχνάς τη φράση "Λέμε τώρα... ".
Έγραψε: "Θα ήταν μια καλή αρχή, αν ειλικρινά ενδιαφέρονται για την ενότητα και τη νίκη των αγωνιζόμενων απεργών...

Λέμε τώρα... "
Άφησε μία κενή γραμμή για να την τονίσει παραπάνω, και επίσης έβαλε και τρεις τελείες στο τέλος.
Όχι μόνο έθεσε υπό αμφισβήτηση τις προθέσεις κάποιων ανθρώπων (επειδή διαφωνούν μαζί του), αλλά, άφησε ΞΕΚΑΘΑΡΟ ΥΠΟΝΟΟΥΜΕΝΟ.
Επίσης δεν είπα πουθενά ότι αναφερόταν μόνο στο ΚΚ, όπως μου γράφεις. Αναφερόταν ΚΑΙ στο ΚΚ, και αυτό γράφω από την αρχή.

2)"Οι διαφορές μας είναι στους κάθετους διαχωρισμούς"

Ποιό κάθετο διαχωρισμό έκανα; Το μόνο που είπα είναι ότι δεν πρέπει να καταργηθεί ο κομματοκεντρικός συνδικαλισμός. Αυτός ο διαχωρισμός υπάρχει, ήδη, δεν το έκανα εγώ.

3)Το ότι το ΚΚ είναι αλαζονικό κόμμα, δεν πρέπει να το τεκμηριώσετε;

4)"Καπιταλισμός με ανθρώπινο πρόσωπο μπορεί να υπάρξει."

Σε κάποια από τις περιπτώσεις που αναφέρετε, υπήρχε ή υπάρχει μηδέν τις εκατό ανεργία;
Σε κάποια από τις περιπτώσεις που αναφέρετε, υπήρχαν ή υπάρχουν μηδέν φτωχοί;
Επίσης στις περιπτώσεις που αναφέρετε ή σε οποιαδήποτε άλλη καπιταλιστική περίπτωση, υπάρχουν, ναι ή όχι, παραδείγματα ανθρώπων που βγάζουν με μία υπογραφή, όσα κάποιος, σε "μία ζωή";
Είναι "ανθρώπινο" να κερδίζει ένας εργάτης μετά από χρόνια κοπιαστικής δουλειάς, όσα ένας "σύμβουλος", επειδή απλά έβαλε μία υπογραφή ή όσα ένας τραπεζίτης επειδή έκανε μια συναλλαγή;

Ακόμα, το και καλά "ανθρώπινο" πρόσωπο του σκανδιναβικού καπιταλισμού προϋποθέτει ότι κάποιοι άλλοι, σε άλλες χώρες θα δουλέουν από το πρωί μέχρι το βράδυ,
για μερικά ευρώ, ώστε να μπορεί ο Σουηδός να απολαμβάνει το προϊόντα που εκείνος θέλει.

Δεν προσπαθώ να πω ότι όλα τα καπιταλιστικά συστήματα είναι ίδια. Προσπαθώ να πω ότι δεν μπορεί να υπάρξει καπιταλιστικό σύστημα "ανθρώπινο" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ.

Ανώνυμος είπε...

5)"Και τι είναι το πρόγραμμα της Λαϊκής Εξουσίας στην εκκίνησή του;"

Το πρόγραμμα "Λαϊκής Εξουσίας στην εκκίνησή του" δεν είναι "καπιταλισμός με ανθρώπινο πρόσωπο", είναι "σοσιαλισμός σε πρώιμο στάδιο" ή απλά... Λαϊκή Εξουσία στην εκκίνηση της.
Σίγουρα πάντως δεν είναι οποιαδήποτε μορφή καπιταλισμού, εκτός αν υπάρχει τέτοιος, με κοινωνικοποιημένα τα μέσα παραγωγής και τον πλούτο που αυτά παράγουν.

6)Θεωρείτε λάσπη του ΚΚ προς το ΣΥ.ΡΙΖ.Α τη φράση του Ρίζου, "οργανα των καπιταλιστών". Διαφωνώ.
Πρώτα από όλα μία παρατήρηση: Όργανο κάποιου μπορεί να είσαι είτε με πρόθεση είτε εκ του αποτελέσματος.
Θεωρώ ότι ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α, εκ του αποτελέσματος, λειτουργεί ως όργανο των καπιταλιστών. Αυτό προκύπτει, μεταξύ άλλων, από το ότι:

Λειτουργεί, συχνά, απεργοσπαστικά.
Αποκρύπτει το πραγματικό πρόβλημα της κρίσης, που είναι, η ίδια η ύπαρξη του κεφαλαίου ("Και επαναλαμβάνω ότι εγώ δεν είμαι αντίθετος στις επενδύσεις. Και βέβαια πρέπει να γίνουν επενδύσεις").
"Ξαφνικά" σπάει στα δύο, και μετά από λίγο καιρό, τα μισά του πρώην μέλη, διαπραγματεύονται την είσοδο τους στην κυβέρνηση του μαύρου μετώπου, με τον Καρατζαφέρη να λέει: "είναι λάθος που δεν είναι μέσα και ο Κουβέλης"
Κάνει εξαιρετικής ποιότητας ΑΝΤΙΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ
Παράδ.1: "Χρησιμοποιείς τους δυστυχείς προλετάριους της χαλυβουργίας ως πειραματόζωα" (μην μου πείτε ότι η Αυγή δεν εκπροσωπεί επίσημα τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α διότι α) αυτό τον βολεύει για να ψαρεύει ψήφους
β) και της Δημ.Αρ να είναι αυτός που το έγραψε, πρώην... σύντροφοι δεν είναι; γ) υπήρξε κάποιος διαχωρισμός της θέσης του Αλέξη;
Παράδ.2: Η δολοφονική επίθεση έγινε σύγκρουση
Παράδ.3: "Όπως κάνει η Παπαρήγα που λέει αόριστα «φταίει το Κεφάλαιο»! Το Κεφάλαιο μπορεί να είναι από τον Μπόμπολα, τον Βαρδινογιάννη και τον Λάτση, μέχρι τον
μικρομεσαίο που έχει ένα μαγαζί. Και αυτόν «κεφάλαιο» τον θεωρούν!"

7)Δεν μπορώ να πω ότι κατάλαβα τι σχέση έχει ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α, με τις απόψεις του Λένιν μία συγκεκριμένη χρονική περίοδο, όπως μάλιστα αυτές προκύπτουν από την κριτική πολιτικών εχθρών του.
Το αν ο Λένιν ήταν καπιταλιστής το απέδειξε και στη θεωρία και στην πράξη, με κίνδυνο της ζωής του. Δεν ήταν!
Από την άλλη ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α, έχει, έστω, μιλήσει για ανατροπή του καπιταλιστικού συστήματος; Όχι, επομένως είναι καπιταλιστικό/αστικό κόμμα.
Δεν μιλάει για έξοδο από ΝΑΤΟ και Ε.Ε, αλλά για ευρωομόλογο. Δεν μιλάει για μη αναγνώριση του χρέους, αλλά για έλεγχο του. Δεν μιλάει για κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής αλλά για επενδύσεις με περισσότερο σεβασμό στον άνθρωπο! Μίλα ρε Αλέξη, δεν με πιστεύουν!
Αλέξης: "Και επαναλαμβάνω ότι εγώ δεν είμαι αντίθετος στις επενδύσεις. Και βέβαια πρέπει να γίνουν επενδύσεις"

Ανώνυμος είπε...

Ξέχασα το θέμα με τη Χρυσή Αυγή!

"Εκτός από το να σου πούμε ότι, σύμφωνα με το σκεπτικό σου, δεν νιώθεις να υπάρχει το παραμικρό πρόβλημα με άρθρα που έχουν έναν τίτλο σαν αυτόν:"ΝΔ, ΛΑΟΣ και... ΚΚΕ καταψήφισαν τον Κώδικα Ναρκωτικών""

Αν και είναι ενδιαφέρον το παράδειγμα που χρησιμοποιείτε, δεν νομίζω ότι μεταφράσατε σωστά το σκεπτικό μου.
Θέλω να πω, δεν είναι τόσο απλοϊκό!

Πιο συγκεριμένα:
Αν το ρεπορτάζ είναι ΑΚΡΙΒΕΣ, ΠΛΗΡΕΣ και ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΟ, τότε, "όχι", δεν με ενοχλεί ο συγκεκριμένος (ενδεικτικός) τίτλος.
Εξάλλου, τυπικά, είναι σωστός.
Οk, είναι προβακατόρικος, όμως, αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό, διότι μπορεί να μπουν στον πειρασμό να διαβάσουν το ρεπορτάζ περισσότεροι άνθρωποι, και να μάθουν τις θέσεις των κομμάτων.

Π.χ. ένα ρεπορτάζ με τον παραπάνω τίτλο που "μέσα" θα είχε παραπομπές σε όλες τις, ΠΛΗΡΕΙΣ, θέσεις των κομμάτων επί του θέματος, "όχι", δεν θα με ενοχλούσε.

Αντίθετα, ένα ρεπορτάζ,
όπως αυτό εδώ, http://www.epikairo.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=10119:2012-01-20-12-58-31&catid=54:koinwnika&Itemid=27, το οποίο, έχει συνοδευτικό τίτλο,
"Οι δυνάμεις της συντήρησης σε παρέλαση" και κάπου λέει "Πραγματικά τους έχει πιάσει νεοταξική θολούρα...", και το οποίο ΔΕΝ παρουσιάζει τις πλήρεις θέσεις των κομμάτων,
όχι μόνο με ενοχλεί, αλλά το θεωρώ και χυδαίο.

Με λίγα λόγια μπορώ να κατανοήσω την ύπαρξη ενός/μίας προβοκατόρικου/προβοκατόρικης τίτλου/φράσης με δύο προϋποθέσεις:
πρώτον, ότι θα είναι διαθέσιμα προς ανάγνωση τα ΠΛΗΡΗ κείμενα από τα οποία προκύπτει μία υποτιθέμενη ή πραγματική σχέση ανάμεσα σε δύο κόμματα,
και δεύτερον, ότι ο συγγραφέας του κειμένου δεν θα προσπαθεί να δημιουργήσει εντυπώσεις με ανακριβή ή και πλήρως συκοφαντικά (ανάλογα το μέγεθος της προπαγάνδας) σχόλια.


Ο Τρας, στην ανάρτηση για την οποία γίνεται από την αρχή ο λόγος (http://fadomduck2.blogspot.com/2012/01/blog-post_2507.html),
να θυμίσω ότι ΔΕΝ είχε κάνει δικές του παρεμβάσεις ή σχόλια, απλώς καλούσε τους αναγνώστες του να βγάλουν τα ΔΙΚΑ ΤΟΥΣ συμπεράσματα, παραθέτοντας το ΠΛΗΡΕΣ άρθρο της Αυγής,
και την ΠΛΗΡΗ ανακοίνωση της Χρυσής Αυγής.

LeftG700 είπε...

Φίλε Αντώνη,


Ξεκινάω από μια βασική διαφορά στην εκτίμηση του ιστορικού παρελθόντος, διαφορά που αναβιώνει και φέρνει στην επιφάνεια μια δομική ‘‘φιλοσοφική’’ διαφορά μας, η οποία αναδείχθηκε νωρίς, από τις πρώτες συζητήσεις μας προ διετίας, και, όσο κι αν αισθανόμαστε ότι έχει μειωθεί, εξακολουθεί να υπάρχει. Γράφεις:

Κατά δεύτερο, πολλές κριτικές και αντικριτικές χωρούν και σήμερα στην ΝΕΠ από διάφορες θέσεις, πλην όμως είναι σαφέστατο και αδιαμφισβήτητο από όλους ότι η κριτική των Μενσεβίκων δεν ήταν από επαναστατική σκοπιά.

Διαφωνούμε ριζικά. Το ακριβώς αντίθετο. Οι θέσεις των μενσεβίκων ήταν από καθαρή επαναστατική σκοπιά! Όσο πιο καθαρή γινόταν! Αλλά ήταν καθαρές, μόνο αν τις εξέταζε κανείς σε θεωρητικό επίπεδο. Αν επιχειρούσε να τις προσγειώσει στην πραγματικότητα, λερωνόντουσαν αυτομάτως! Γιατί, δυστυχώς, η πραγματικότητα δεν είναι ποτέ ‘‘καθαρή’’. Η πραγματικότητα είναι πάντα ‘‘βρώμικη’’. Από αντικειμενικά, μη υπερβάσιμα σε μια δεδομένη στιγμή όρια, από αντιφάσεις που δεν γίνεται να επιλυθούν κ α ι με το σκύλο χορτάτο, κ α ι με την πίτα ολόκληρη, από πλευρές του απτού υλικού κόσμου που δεν ήταν ορατές μέχρι εκείνη τη στιγμή, και πάει λέγοντας. Γιατί, αν κάθε τι το εφικτό δεν είναι επαναστατικό, σίγουρα δεν υπάρχει τίποτε το επαναστατικό, κατά την αντίληψή μας, σε κάτι που είναι ανέφικτο και οδηγεί στην ακύρωση της επανάστασης. Υπάρχει μόνο στα μυαλά μας. Κι έτσι ξαναμπαίνει ο ιδεαλισμός απ’ το παράθυρο κι ο γέρο Χέγκελ σαρκάζει και μας λέει κοροϊδευτικά: «Είδατε που σας τα ’λεγα; Η Ιδέα πάντα ακρωτηριάζεται όταν επιχειρείται να εφαρμοστεί».

Και δεν ήταν μόνο αυτές για τις οποίες μιλάμε από καθαρή επαναστατική σκοπιά. Ήταν και οι θέσεις που έλεγαν ότι ο πόλεμος έπρεπε να συνεχιστεί για να μετατραπεί σε πανευρωπαϊκή επανάσταση. Όπως από καθαρή επαναστατική σκοπιά ήταν και οι θέσεις τής Ρόζας για το εθνικό ζήτημα. Όπως και οι θέσεις των αναρχικών ήταν και είναι από καθαρή επαναστατική σκοπιά. (Ποιος δεν το ξέρει ότι η αναρχία αντιπροσωπεύει την πιο καθαρή επαναστατική οπτική;)

Σε όλα αυτά, ιδεαλιστικές φαντασιώσεις, σε τελική ανάλυση, τα περισσότερα, ο Λένιν έβαλε τέλος έμπρακτα: «Θέλετε να είστε επαναστάτες κύριοι; Τότε θα ‘‘λερωθείτε’’! Η επιθυμία να μείνετε ‘‘καθαροί’’ και ‘‘αγνοί’’ ισοδυναμεί με το θάνατο της επανάστασης. Και τότε, αντικειμενικά, είστε αντεπαναστάτες και η θέση σας πρέπει να είναι στη φυλακή ή μπροστά από το εκτελεστικό απόσπασμα».

Να λοιπόν ποιες σκέψεις ‘‘κρυβόντουσαν’’ πίσω από την ανάσυρση της διαμάχης περί τη ΝΕΠ στην οποία καταφύγαμε μιλώντας με τον Ιβάν. Και να γιατί δεν θα συμφωνήσουμε καθόλου ότι η επίκληση αυτής της παλιάς διαμάχης ισοδυναμεί με το ότι βάλαμε στο ίδιο καλάθι πορτοκάλια με αυγά.

Δεν θα μπούμε στη συζήτηση για τον επαναστατικό ή όχι χαρακτήρα των διαφόρων κομμάτων και σχημάτων τής Αριστεράς. Μπορεί να συζητάει κανείς αενάως για τέτοια υπαρκτά ζητήματα και η συζήτηση μπορεί να γίνει ή να γίνεται σταδιακά ανά πάσα στιγμή. Θα κάνουμε μόνο τρεις επισημάνσεις, χωρίς να τις αναλύσουμε:

1ον, το αντίθετο ενός επαναστατικού αριστερού κόμματος δεν είναι το «αριστερό καπιταλιστικό κόμμα». Είναι το ρεφορμιστικό.

2ον, νομίζουμε ότι αυτό που έχεις γράψει στο μπλογκ σου (όχι με απολύτως ακριβή λόγια, κάπως έτσι: «προτιμώ ένα προβληματικό κομμουνιστικό κόμμα, από μη κομμουνιστικό κόμμα»), και το οποίο μάς βρίσκει εντελώς τελείως σύμφωνους, μπορεί να ξαναγραφτεί και ως εξής: προτιμώ μια ρεφορμιστική αριστερή κυβέρνηση από μια αντιδραστική κυβέρνηση.

3ον, αριστερή ρεφορμιστική διακυβέρνηση έχει προκύψει μετά από εκλογές (Χιλή 1970). Η τραγική κατάληξη δεν οφείλεται στο ότι προέκυψε από εκλογές. Κι αυτό το αποδεικνύει μια άλλη αριστερή ρεφορμιστική διακυβέρνηση: αυτή τού Τσάβες. Ηθικό δίδαγμα: ας μη βγάζουμε σπυριά με το ρεφορμισμό. Μπορεί να ανοίξει δρόμους για επαναστατικές αλλαγές. Τουλάχιστον, αν ισχύει αυτό που λέγεται («τον δρόμο τον φτιάχνεις περπατώντας»). Που νομίζουμε ότι ισχύει…


Τα λέμε

LeftG700 είπε...

Φίλε TRASH,


Ελπίζουμε, το γεγονός ότι απέσυρες το σχόλιό σου να μην οφείλεται σε κάποια παρεξήγηση μαζί μας (μας έχει τύχει κάτι τέτοιο σε μια-δυο περιπτώσεις, όταν πρωτανοίξαμε το μπλογκ). Αν συμβαίνει κάτι τέτοιο, δεν είναι προτιμότερο να μας πεις τι σε ενόχλησε, ώστε να λύσουμε την παρεξήγηση; (Αν δεν συμβαίνει, θεώρησε ότι το σχόλιο αυτό δεν γράφτηκε ποτέ.)


Τα λέμε

LeftG700 είπε...

Φίλε Ιβάν,


Κατ’ αρχήν μια διευκρίνιση: όταν έγραφα ότι δεν θα επανέλθουμε, δεν εννοούσα να κλείσει το θέμα. Δεν θεωρούμε ότι δικαιούμαστε να κλείνουμε συζητήσεις. Αν εδώ εμφανιστεί κάποιος ή κάποιοι και θέλουν να συζητήσουν οτιδήποτε μαζί σου (ή με τον TRASH, τον Αντώνη και οποιονδήποτε) μπορούμε εμείς να έχουμε αντίρρηση; Για όνομα! Εννοούσα λοιπόν τις αφεντομουτσουνάρες μας και μόνο. Θα πως όμως δυο λόγια, γενικότερα.

Αυτό το μπλογκ δεν σηκώνει καμιά κομματική σημαία επί μονίμου βάσεως. Μπορεί για ένα θέμα να σηκώσει τη σημαία τού ΚΚΕ, για ένα άλλο τού ΣΥΡΙΖΑ, της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, του Μετώπου Α-Α και πάει λέγοντας. Όχι όμως επί μονίμου βάσεως. Επί μονίμου βάσεως σηκώνουμε μια: την Κόκκινη. Την οποία, όπως φαίνεται και στο άβατάρ μας, δεν τη βλέπουμε σε μια και μοναδική απόχρωση.

Τα παράπονά σου για τα χτυπήματα που δέχεται το κόμμα το οποίο υποστηρίζεις τα καταλαβαίνουμε όλα και πολλά από αυτά τα συμμεριζόμαστε και εμείς. Όμως, επαναλαμβάνω, κι εσείς κοπανάτε τυφλά πολλές φορές. Είναι αυτό που λέει ο λαός: «μονός καβγάς δεν στήνεται».

Υπάρχει μια βασική προϋπόθεση για να σταματήσει αυτό το κακό: να μπουν τα μαχαίρια στη θήκη. Και ειδικά για σας του ΚΚΕ, προϋπόθεση της προϋπόθεσης είναι να παραιτηθείτε από την επιδίωξη να χρωματίσετε την Κόκκινη Σημαία με μια και μοναδική απόχρωση. Αυτό δεν έγινε ποτέ στην Ιστορία για οποιαδήποτε κοινωνική (και όχι μόνο) θεωρία. Το να επιμένετε σε αυτό, ως προϋπόθεση για την ριζική αλλαγή τών κοινωνικοοικονομικών σχέσεων, είναι μια φαντασίωση που δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα. Με αυτή την έννοια (το λέω θεωρητικά, μη το παρεξηγήσεις), ενώ είστε ακράδαντα πεπεισμένοι ότι προωθείτε την επανάσταση, στην πραγματικότητα, κατά την άποψή μας, λειτουργείτε αντικειμενικά εις βάρος της.


Τα λέμε

Αντωνης είπε...

@LeftG700:

Θα ήταν προτιμότερο να παρακάμψουμε το πρώτο σκέλος της απάντησης, μιας και βασίζεται, σε τελική ανάλυση, σε μια αμφισημία για το τι είναι "επαναστατικό", που μπορεί να προεκταθεί και στις μέρες μας, έτσι ώστε ο μπαχαλάκιας να μπορεί να θεωρηθεί "επαναστατικότερος" του ΠΑΜΕ και διακιολογημένος να του πετάει Μολότωφ. Η επίδοξη δολοφόνος του Λένιν (που μάλλον τα κατάφερε τελικά, χθες ήταν και η επέτειος του θανάτου του) ήταν και αυτή "επαναστάτρια" άλλωστε. Οπότε, δεν θα βγάλουμε άκρη.

Πάμε στο ζουμί της εν τω παρόν συζήτησης, που είναι και η σαφώς πολιτικά κρισιμότερη.

Γράφεις:
1ον, το αντίθετο ενός επαναστατικού αριστερού κόμματος δεν είναι το «αριστερό καπιταλιστικό κόμμα». Είναι το ρεφορμιστικό.

Εδώ έχουμε απλώς διαφορετική ορολογία για το ίδιο πράγμα. Ένα αριστερό καπιταλιστικό κόμμα δεν μπορεί να είναι τίποτε άλλο από ρεφορμιστικό. Στο ρητορικό επίπεδο. Στο επίπεδο της πρακτικής, είναι καταδικασμένο απλά να αφομοιωθεί στο σύστημα, μιας και οι παγκόσμιοι συσχετισμοί έχουν καταστήσει αδύνατα και ανέφικτα τα ρεφορμιστικά αιτήματα. Η διαφορά μεταξύ ρητορικής και πρακτικής είναι, θα επιμείνω, κρίσιμη

Αντωνης είπε...

Γράφεις: "2ον, νομίζουμε ότι αυτό που έχεις γράψει στο μπλογκ σου (όχι με απολύτως ακριβή λόγια, κάπως έτσι: «προτιμώ ένα προβληματικό κομμουνιστικό κόμμα, από μη κομμουνιστικό κόμμα»), και το οποίο μάς βρίσκει εντελώς τελείως σύμφωνους, μπορεί να ξαναγραφτεί και ως εξής: προτιμώ μια ρεφορμιστική αριστερή κυβέρνηση από μια αντιδραστική κυβέρνηση."

Η ίδια λογική πρυτάνευσε στην συσπείρωση πίσω απ' τον Καμίνη στις δημοτικές. Απέφερε καρπούς; Μάλλον όχι, μιας και η απογοήτευση είναι καθολική. Νομίζω ότι εξαρτάται η θέση κάποιου από την διάγνωση του ακριβούς βαθμού επικινδυνότητας της κατάστασης (προοπτικών εκφασισμού δηλαδή). Τα πράγματα εδώ είναι ρευστά.

Γράφεις:
"
3ον, αριστερή ρεφορμιστική διακυβέρνηση έχει προκύψει μετά από εκλογές (Χιλή 1970). Η τραγική κατάληξη δεν οφείλεται στο ότι προέκυψε από εκλογές. Κι αυτό το αποδεικνύει μια άλλη αριστερή ρεφορμιστική διακυβέρνηση: αυτή τού Τσάβες. Ηθικό δίδαγμα: ας μη βγάζουμε σπυριά με το ρεφορμισμό. Μπορεί να ανοίξει δρόμους για επαναστατικές αλλαγές. Τουλάχιστον, αν ισχύει αυτό που λέγεται («τον δρόμο τον φτιάχνεις περπατώντας»). Που νομίζουμε ότι ισχύει…"

Η κυβέρνηση Τσάβεζ ΞΕΚΙΝΗΣΕ με ρεφορμιστική αντζέντα, αλλά πήγε πολύ πιο πέρα υπό το κράτος λαϊκής πίεσης. Αν αυτό το σενάριο έχεις στο μυαλό σου για την Ελλάδα, νομίζω πως θα είναι αρκετά πιο δύσκολο. Στη Βενεζουέλα υπήρχε η κρίσιμη πλουτοπαραγωγική πηγή που λέγεται πετρέλαιο και που επέτρεψε μια πολιτική ανακατανομής του πλούτου με εντυπωσιακά, συγκριτικά, αποτελέσματα. Και βέβαια όλοι θυμόμαστε τις λυσσαλέες προσπάθειες ανατροπής του Τσάβεζ, που κόντεψαν να στεφτούν από επιτυχία.

Αντωνης είπε...

Όλα τα προηγούμενα σημεία για το παρόν λοιπόν είναι πράγματι συζητήσιμα. Γράφεις όμως και:

"Δεν θα μπούμε στη συζήτηση για τον επαναστατικό ή όχι χαρακτήρα των διαφόρων κομμάτων και σχημάτων τής Αριστεράς. Μπορεί να συζητάει κανείς αενάως για τέτοια υπαρκτά ζητήματα και η συζήτηση μπορεί να γίνει ή να γίνεται σταδιακά ανά πάσα στιγμή."

Για μένα δεν πρόκειται για καμία "αέναη συζήτηση." Επαναλαμβάνω ως είναι απολύτως αδύνατο ένα κόμμα που ΔΕΝ έχει επαναστατική αντζέντα ΟΥΤΕ ΚΑΝ ως ρητορική, που εμμένει στην συστοίχιση με ένα σύστημα που έτσι κι αλλιώς καταρρέει δομικά, και δεν έχει ούτε προσβάσεις στα κατώτερα οικονομικά στρώματα και την εργατική τάξη να βαφτιστεί ποτέ κάτι άλλο από αριστερό αστικο-καπιταλιστικό κόμμα.

Προφανέστατα, θεωρείς ότι αυτό δεν πρέπει να γίνει για λόγους στρατηγικής. Θεωρείς ότι αυτό θα αποξένωνε ένα σύμμαχο και θα αδυνάτιζε την πλευρά της αριστεράς. Έχω και διαφορετική εκτίμηση και διαφορετική αντίληψη των πραγμάτων για το πώς δουλεύει στην πράξη η εγκόλπωση, μέσα στην ταμπέλα αριστερά, στοιχείων που σιωπηρά (και ενίοτε φωναχτά) υποσκάπτουν και ακυρώνουν το ένα το άλλο.

Στην ουσία, η κεντρική διαφορά μας στο θέμα φαίνεται να συνίσταται στο ότι εσύ θεωρείς μια ορισμένη "πλειοψηφικότητα" απαραίτητη με κάθε κόστος, ενώ εγώ θεωρώ (και το ΚΚΕ λέει το ίδιο στο κείμενο που λίνκαρα), ότι στρατηγικά μια καλά οργανωμένη και ιδεολογικά ομοιογενής μειοψηφία μπορεί να καταφέρει πολύ περισσότερα υπό τις παρούσες περιστάσεις.

Αντωνης είπε...

- Φοβάστε κοινωνική αναταραχή με απρόβλεπτες συνέπειες;
Ήδη υπάρχει κοινωνική αναταραχή. Ο κόσμος βρίσκεται σε κατάσταση θυμού, οργής και απελπισίας. Και η απελπισία είναι πολύ κακός σύμβουλος. Μη βλέπετε ότι δεν υπάρχει μια μαζική αντίδραση σε όλα αυτά. Αν το δει κανείς κατά τόπους, σε επίπεδο τοπικής κοινωνίας, σε εργασιακούς χώρους αυτά τα ξεσπάσματα είναι ορατά. Και βεβαίως φοβόμαστε και έχουμε δηλώσει δημόσια αυτήν την ανησυχία. Πρέπει να υπάρξουν εξελίξεις δημοκρατικών διαδικασιών, δηλ εκλογές γιατί δεν υπάρχει άλλος, τρόπος. Ο άλλος τρόπος είναι να πείσουμε τους πολίτες ότι το 2012 η λύση είναι να πηγαίνουμε να καταλαμβάνουμε τα χειμερινά ανάκτορα. Αν δεν υπάρξουν γρήγορα εκλογές φοβάμαι ότι τα πράγματα θα είναι εκτός ελέγχου. Διότι όταν κάποιος χάνει τη δουλειά του και έχει να θρέψει και παιδιά και είναι και το σπίτι του στον πλειστηριασμό, δεν λειτουργεί με βάση τη λογική.
Άλεξ Τσίπρας, γνωστός και ως "κομμουνιστής με μηδέν θερμίδες"

Προς διευκρίνηση τού γιατί το να συνεργαστεί ένα κόμμα που διακηρύσσει αυτά που διακήρυξε ο Ριζοσπάστης στις 15/1 με ένα κόμμα που διακηρύσσει "εκλογές πριν έχουμε καμιά κοινωνική ανατροπή και τρέχουμε" δεν λέγεται "ΕΝΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ" αλλά ΠΡΟΔΟΣΙΑ.

Η πηγή: http://www.amna.gr/pressReleaseView.php?id=13161&doc_id=10779309

Αντωνης είπε...

You are welcome to comment: http://leninreloaded.blogspot.com/2012/01/blog-post_22.html

TRASH είπε...

Το σχόλιο το απέσυρα γιατί ξανακοιτώντας το αργότερα διαπίστωσα πως πιάνει αρκετά ζητήματα που επειδή χρειάζονται παραπάνω ανάλυση, φοβήθηκα πως μπορεί ο τρόπος που είναι διατυπομένα να δώσει λαβή για παρεξηγήσεις.

LeftG700 είπε...

Φίλε Αντώνη,


Καμία αντίρρηση, να το παρακάμψουμε. Όμως, είμαστε σίγουροι πως καταλαβαίνεις την κομβικότητα μιας τέτοιας συζήτησης καθώς και ότι το γεγονός τής ανοικτότητας του καθορισμού «τι είναι επαναστατικό» μπορεί να δυσχεραίνει κάπως τη συζήτηση, αλλά, με τη βοήθεια μιας κάποιας αφαίρεσης, δεν είναι ανυπέρβλητο. Εν πάση περιπτώσει, κανένα πρόβλημα. Μια μόνο διευκρίνιση, όχι για σένα, αλλά για κάποιον τρίτο που ίσως δεν ξέρει πού κινούμαστε ιδεολογικά εμείς. Όταν γράφαμε για την αναρχία πως «αντιπροσωπεύει την πιο καθαρή επαναστατική οπτική», σίγουρα δεν είχαμε στο μυαλό μας τους μπαχαλάκηδες, που παίζουν ‘‘κλέφτες κι αστυνόμους’’, έτσι;

Στα υπόλοιπα τώρα. (Ακολουθούμε την αρίθμηση που έχεις ακολουθήσει εσύ, ακολουθώντας τη δική μας.)

1. Θα διαφωνήσουμε πως ένα ρεφορμιστικό κόμμα είναι σώνει και ντε καπιταλιστικό (το αν θα αφομοιωθεί το αφήνουμε γιατί κανείς δεν μπορεί να βάλει στοίχημα). Οι μπολσεβίκοι τής ΝΕΠ δεν ήταν καπιταλιστικό. Ούτε το ΚΚ της Κούβας, που επιτρέπει τη μικρή εμπορευματική παραγωγή. Το τι συμβαίνει στον ΣΥΝ, είναι άλλου παπά ευαγγέλιο που θέλει συγκεκριμένη ανάλυση. Με τους γενικούς ορισμούς όμως πρέπει, νομίζουμε, να είμαστε πιο προσεκτικοί. Γιατί μπορεί να μας παρασύρουν και να αρκεστούμε σε αυτούς αντί να αναλύσουμε συγκεκριμένα μια συγκεκριμένη κατάσταση.

2. Έχεις μια τάση να γενικεύεις. Ο Καμίνης υποστηρίχτηκε από ένα απολύτως συστημικό (καπιταλιστικό) κόμμα κι από ένα κόμμα που έχει πετάξει την κόκκινη πετσέτα στον σκουπιδοντενεκέ! Δεν εννοούμε κάτι τέτοιο (με τις σχετικές αναλογίες) όταν μιλάμε για ρεφορμιστική κυβέρνηση. Έχουμε στο μυαλό μας την Ουνιτάδ Ποπουλάρ. Ή τον Τσάβες. Το μη χείρον βέλτιστον έχει όρια. Διαφορετικά θα ήμασταν ΔΗΜΑΡ! ;-)

3. Προφανώς, στην περίπτωση του Τσάβες συμφωνούμε. (Ένας ρούμπος υπέρ τού ρεφορμισμού! ;-) ) Δεν καταλαβαίνουμε όμως γιατί αναφέρεις τις μεγαλύτερες αντικειμενικές δυσκολίες που παρουσιάζει η Ελλάδα. Τις ίδιες αυτές δυσκολίες επικαλούνται και όσοι διαφωνούν με τη στρατηγική τού ΚΚΕ και το πρόγραμμα της Λαϊκής Εξουσίας! Άρα; Εδώ θέλει λίγη προσοχή, κατά την ταπεινή μας γνώμη.

Τέλος, για το ζήτημα του επαναστατικού χαρακτήρα τού Χ ή Ψ αριστερού κόμματος. Φίλε Αντώνη, μια διαφορά στις απόψεις μας που διαγράφεται είναι η εξής: εμείς δεν αρνούμαστε τη συμπόρευση με τον ρεφορμισμό, όσο πάει. (Να διευκρινίσουμε εδώ πως όταν μιλάμε για ρεφορμισμό, τον εννοούμε στην πούρα, αρχική του αντίληψη: «Σοσιαλισμός; Μπορούμε και χωρίς επανάσταση.») Εσύ φαίνεται πως τον αρνείσαι. Να υποθέσουμε ότι θα ήσουν στην αριστερή εξωκοινοβουλευτική αντιπολίτευση στα χρόνια τού Αλιέντε, ή στη Βενεζουέλα τού Τσάβες; Το υποθέτουμε, αλλά το απορρίπτουμε ως ενδεχόμενο. Δεν θα το ’κανες.

Κι ακόμα πιο τέλος για το ζήτημα τής πλειοψηφίας και της μειοψηφίας. Μα, φίλε Αντώνη, οι επαναστατικές αλλαγές τέτοιου τύπου για τις οποίες κάνουμε λόγο, πάντα υπόθεση μιας μειοψηφίας είναι. Πάντα οι μειοψηφίες σέρνουν το κάρο τής Ιστορίας! Δεν προτιμάς όμως να μην έχεις πίσω από το κάρο την πλειοψηφία, αγωνιζόμενη με νύχια και με δόντια να μη μετακινηθεί αυτό το κάρο προς τα μπροστά ούτε ρούπι;


Τα λέμε


ΥΓ Ευχαριστούμε για την πρόσκληση καθ’ όσον μας αφορά. Θα έρθουμε αργότερα.

ΥΓ2 Πάλι μια διευκρίνιση και πάλι όχι για σένα. Ας μη θεωρηθεί ότι είμαστε απολογητές τού ρεφορμισμού. Εμείς ακολουθούμε το πνεύμα τού Λένιν και το γράμμα τού Τενγκ: Άσπρη γάτα, μαύρη γάτα, αρκεί να πιάνει ποντίκια! ;-)

LeftG700 είπε...

Φίλε TRASH, ok. Κανένα πρόβλημα. Και ευχαριστούμε για τη διευκρίνιση.


Τα λέμε

Αντωνης είπε...

@LeftG700: Μπορώ να μην απαντήσω χωρίς να θεωρηθώ προβοκάτορας ή αγενής; Γιατί, ΟΚ, μπορούμε να παίζουμε τις κουμπάρες συγκρίνοντας τον ΣΥΡΙΖΑ με τους μπολσεβίκους του ΝΕΠ ως από κοινού "ρεφορμιστές", και η γλώσσα είναι και ατέρμονη και μη αποφάνσιμη που λέει κι ο Ντεριντάς, αλλά εντάξει, υπάρχει και η πραγματικότητα και πονάει πολύ η ρημάδα;-)

Καλή καρδιά, καλή ανάγνωση στις δηλώσεις Αλέξη, και άμα βρείτε γάτα άλλου χρώματος απ' το κόκκινο (ροζέ, πράσινη, ασπρόμαυρη, δεν ξέρω) που να πιάνει ποντίκια αντί καρέκλες, εγώ θα της δώσω το καλύτερο γάλα και μια κονσέρβα αριστοκρατική.

LeftG700 είπε...

Φίλε Αντώνη, δεν κάναμε καμία σύγκριση μπολσεβίκων με τον ΣΥΡΙΖΑ. Έχεις όλα τα προσόντα, και σου περισσεύουν και καμπόσα, για να καταλάβεις το πόιντ μας. Συζητάμε κάποιες διαφορές μας. Ας μη κάνουμε "συνδικαλισμό" μεταξύ μας. Σε τι βοηθάει;


Τα λέμε

Αντωνης είπε...

@LeftG700: Επειδή είσαι καλός αντινεοφιλελεύθερος, αντιαριστεροφιλελεύθερος, και αντιαναρχοφιλελεύθερος, θα είμαι καλό παιδί. Μην τα θέλω και όλα δικά μου. Να κάνω και γω έναν έλλογο συμβιβασμό.

LeftG700 είπε...

Να σε κάψω Γιάννη, να σ' αλείψω λάδι μας το πας! ;-)