Σήμερα, ο Mick Jagger, το αστέρι των Rolling Stones, που χωρίς τον
Κηθ και τ’ άλλα τα ‘‘παιδιά’’ θα ήταν
ένα σκέτο ρεμάλι, δηλαδή ένα τίποτε, (τοκ-τοκ! —ακούει κανείς από τους δικούς
μας;) κλείνει τα …70 του χρόνια. Για τα
Χρόνια Πολλά (και για τα Χρόνια Πολλά σε μια άλλη ψυχή που έχει γεννηθεί κοντά,
πολύ κοντά, όσο πιο κοντά γίνεται, στην ημέρα που γεννήθηκε ο Mick…), δέκα τραγούδια
από εμάς για σας. Αρχίζουμε με το ανεπανάληπτο Paint it black (μεγάλε,
με την άδεια σου, λέμε να τα βάψουμε Κόκκινα! ;-) ), και τελειώνουμε με μια μαγική
βραδιά, όταν οι Rolling Stones συναντήθηκαν με τον
θρυλικό Muddy Waters και έπαιξαν και τραγούδησαν
μαζί, υποκλινόμενοι οι μεν στον δε και αντιστρόφως, όπως συμβαίνει με όλους τους
Μεγάλους…
ЖΟЖΟЖΟЖΟЖ
4 σχόλια:
Μετά από αυτό θα φροντίζω να έρχομαι πιο συχνά.
Το τελευταίο ειδικά είναι όλα τα λεφτά.
Ευπρόσδεκτος πάντα, κυβερνήτα μου! :-) Χάρηκα που σου άρεσε το ...επετειακό (και ευχαριστούμε για το ...promo! :-) )
Τα λέμε
Φίλοι μου ροκάδες μού έχουν πει ότι οι Stones έδωσαν συναυλία στο γήπεδο του Παναθηναϊκού λίγες μέρες μετά την επιβολή της δικτατορίας και για να δείξουν την αντίθεσή τους στο καθεστώς πετούσαν γαρύφαλλα στους θεατές. Είναι αλήθεια ή αστικός μύθος;
ΑΕΚτζής
Φίλε ΑΕΚτζή,
Μα αυτό είναι γνωστό. Με μία διόρθωση: Λίγες μέρες πριν τη χούντα, όχι μετά. Παίξανε δυο τρία τραγούδια, μετά έγινε το επεισόδιο με τα γαρύφαλλα και πλακώσανε οι μπάτσοι και τα έκαναν λαμπόγυαλο. Πάπαλα η συναυλία!
Τα λέμε
ΥΓ Για να σκάσεις από τη ζήλια σου: Ήμουνα το 1998 στο ΟΑΚΑ! Στο Satisfaction, κουνιότανε όλο το γήπεδο, σαν να γινόταν σεισμός, χωρίς πλάκα! Τα χρειαζόσουνα. Είχα κρατήσει τα εισιτήρια, αλλά κάπου τα έχω χώσει και δεν μπορώ να τα βρω, ο μαλάκας!
Δημοσίευση σχολίου