Κυριακή 28 Δεκεμβρίου 2014

«Τι τη θέλουμε τη ΔΗΜΑΡ, το Φώτη, τη Μαρία;»




Από τότε που η ηγετική ομάδα τού ΣΥΡΙΖΑ, αυτονομημένη με το έτσι θέλω από τις κομματικές αποφάσεις και επεξεργασίες, άρχισε τα κωλοτριψίματα με τους Δημαρίτες —φανερά και μυστικά, μέσα σε ασανσέρ και τουαλέτες—, έχουν γραφτεί δεκάδες επικριτικά άρθρα από στελέχη τού ΣΥΡΙΖΑ (και όχι μόνο από τους «συνήθεις υπόπτους» τής Αριστερής Πλατφόρμας...) που επιχειρηματολογούν εναντίον μίας τέτοιας πορείας σύγκλισης με τα απορρίμματα της Αριστεράς, εξηγώντας πειστικά γιατί δεν προκύπτει το παραμικρό όφελος —το αντίθετο!— από αυτήν. Μέχρι τώρα όμως, εγώ τουλάχιστον, δεν έχω δει ούτε ένα (1) άρθρο που να εξηγεί ποιοι λόγοι επιβάλλουν το διαφαινόμενο ειδύλλιο. Μόνο γενικόλογες αναφορές για την ανάγκη «πλατιών συμμαχιών». (Ο ορισμός τής παραπλάνησης: συμμαχία δεν είναι να εντάσσεις στους εκλογικούς συνδυασμούς σου ανθρώπους που έβαλαν πλάτη στη συγκυβέρνηση ΝΔ και ΠΑΣΟΚ και έχουν προ πολλού κόψει κάθε γέφυρα και γεφυράκι με ό,τι τους συνέδεε κάποτε, αν τους συνέδεε ποτέ, με την Αριστερά. Άλλο να σε υποχρεώσει η πολιτική συγκυρία να συμπορευτείς για λίγο και για κάτι με φίδια, κι άλλο να τα βάλεις στον κόρφο σου!)

Λοιπόν; Τι τη θέλετε τη ΔΗΜΑΡ και τα ρημάδια της, σύντροφοι; Θα μας εξηγήσει κανείς; Ή είναι «φρικτότατη η αλήθεια» και δεν μπορεί να ειπωθεί; Ηλίθιοι! Οι «φρικτότατες αλήθειες» δεν χρειάζεται να ειπωθούν για να γίνουν αντιληπτές. 


  

5 σχόλια:

Гриша είπε...

Αναμενομενο.Γιατι οσο και να ψαξει κανεις δε θα βρει ουσιαστικες διαφορες μεταξυ των 2 .Ομοιοτητες θα βρει πολλες.Αντε και καλη χρονια.Με λιγοτερες αυταπατες.

LeftG700 είπε...

Μα, φίλε Гриша, είναι πάααρα πολύς καιρός που έχω κάνει λόγο για Δημαροποίηση του ΣΥΡΙΖΑ («μικρή και μεγάλη ΔΗΜΑΡ» —μία χαρακτηριστική διατύπωση, αν θυμάσαι)! Και πριν ακόμα αρχίσουν τα σαλιαρίσματα με τον Κουβέλη! Το πώς θα εξελισσόντουσαν τα πράγματα στην τιμονιέρα τού ΣΥΡΙΖΑ ήταν εξ αρχής ένα στοίχημα,[***] ουδέποτε έχω υποστηρίξει από εδώ κάτι διαφορετικό. Μακριά από εμάς οι αυταπάτες, λοιπόν (αλλά και από πολλούς άλλους που είτε τον στήριξαν κριτικά, είτε, ακόμα κι αν τον πολέμησαν, δεν το έκαναν για να τον σβήσουν από τον πολιτικό χάρτη, αλλά για να του αλλάξουν πορεία).


[***] Ένα στοίχημα που από το 2013 σταθερά αύξανε σταθερά την απόδοση της πιθανότητας να χαθεί και μείωνε αντίστοιχα την απόδοση της νίκης...


Τα λέμε

Παπουτσωμενος Γατος είπε...

Ο ΣΥΝ (που εγινε μετεπειτα ΣΥΡΙΖΑ) φτιαχτηκε απο στελεχη του ΚΚΕ*,που ηθελαν να κανουν το ΚΚΕ,ΠΑΣΟΚ.

Για αυτο οταν δεν το καταφεραν αυτο,εφτιαξαν δικο τους κομμα,και οταν το κομμα αυτο,δεν καταφερε να ξεπερασει εκλογικα,οχι μονο το ΠΑΣΟΚ,αλλα ουτε καν το ΚΚΕ,αρχισαν να πηγαινουν στελεχη του ΣΥΝ στο ΠΑΣΟΚ.

Μιλαμε για ενα κομμα δηλαδη,που εξ αρχης δημιουργηθηκε ωστε να γινει ο νεος σοσιαλδημοκρατικος πολος,και που οπως ειναι λογικο οσο πλησιαζει στο να γινει κυβερνηση,τοσο περισσοτερο δειχνει το πρασινο του χρωμα.

Ενα κομμα που δε γινεται να ''δημαροποιηθει'' γιατι ειναι πασοκοποιημενο απο τα γεννοφασκια του,και δεν υπηρχε κανενα στοιχημα πανω στο ποια θα ειναι η πορεια του,αλλα μονο πανω στο ποσο γρηγορα θα γινει ανοιχτα και τυπικα σοσιαλδημοκρατικο.

* Για τα στελεχη του ΚΚΕεσ.,που συμμετειχαν και αυτα στο σχηματισμο του ΣΥΝ,δεν το συζητω,εκεινοι απο το '68 ειχαν δειξει τις προθεσεις τους.

LeftG700 είπε...

Φίλε Παπουτσωμένε Γάτε,


Αφού σε καλωσορίσω, να πω τα εξής:

Δεν ξέρω, πολύ απλουστευμένα τα βλέπεις τα πράγματα, νομίζω.

Ο ΣΥΝ ποτέ δεν υπήρξε ενιαίο κόμμα, ήταν τουλάχιστον δύο. Και το ένα από αυτά ήταν πολύ συγγενές με το ΚΚΕ.

Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι μετεξέλιξη του ΣΥΝ αλλά δεν ταυτίζεται με τον ΣΥΝ. Περιλαμβάνει ανθρώπους που δεν είχαν περάσει ούτε για ...κατούρημα από την Κουμουνδούρου. Και χωρίς τη δημιουργία τού ΣΥΡΙΖΑ, από το 2004 και μετά ο ΣΥΝ δεν θα είχε ξαναδεί Βουλή ούτε σε τουριστική καρτ ποστάλ!

Ο κόσμος έχει γίνει πιο σύνθετος στον 21ο αιώνα. Δεν υπάρχουν πια μόνο κομμουνιστές και σοσιαλδημοκράτες.

«Τα στελέχη του ΚΚΕεσ., που συμμετείχαν και αυτά στο σχηματισμό του ΣΥΝ, δεν το συζητώ, εκείνοι από το '68 είχαν δείξει τις προθέσεις τους.»

Τι να σου πω, φίλε μου. Εγώ έχω ένα βιβλίο τού Κύρκου, γραμμένο το 1987, είκοσι χρόνια μετά το 1968, και μου φαίνεται ...μπολσεβίκικο, που λέει ο λόγος! Το πώς καταλήγει ένα εγχείρημα δεν αποδεικνύει ότι η κατάληξή του ήταν στο σχεδιασμό αυτών που το ξεκίνησαν. Είπαμε σχεδιοποίηση, αλλά όχι μέχρι αυτού τού σημείου! :-)


Τα λέμε

Παπουτσωμενος Γατος είπε...

O οπορτουνισμος δεν ειναι θεμα αιωνα,αλλα πολιτικη επιλογη.Ακομα και οι σημερινοι σοσιαλδημοκρατες,και οι διαφορες οικολογικες,ριζοσπαστικες,νεοαριστερες κλπ παραλλαγες τους,παιρνουν εμπνευση απο το βιβλιαρακι του Μπερνσταιν που γραφτηκε στα τελη του 19ου.

Θα δεχομουν οτι δεν υπαρχει μονο ο διαχωρισμος αναμεσα σε κομ. και σ/δ,αν υπηρχε αλλο οικονομικο συστημα περα του σοσιαλισμου και του καπιταλισμου,ή τριτη ιδεολογια εκτος της εργατικης-μαρξιστικης και της αστικης.

Ο ΣΥΝ απο τη στιγμη που αποδεχθηκε την καπιταλιστικη οικονομια,εστω στην ''ρυθμισμενη'' μορφη της,ηταν de facto σοσιαλδημοκρατικο κομμα.

Το οτι ως αντιπολιτευση του 4% ειχε πιο ριζοσπαστικο λογο ή οτι ειχε πολλες τασεις στο εσωτερικο του,απο την μια ειναι αναμενομενο,απο την αλλη δεν τον κανει πιο διαφορετικο απο τα αλλα αστικα κομματα.Ακομα και η ΝΔ εχει τους λεγομενους ''λαικοδεξιους'' που ειναι πιο φιλολαικοι υποτιθεται σε σχεση με τους φιλελευθερους,ή και αυτη ως αντιπολιτευση εβγαζε διαφορες κορωνες.