Τετάρτη 6 Απριλίου 2016

«Δεν θα γίνεις Σουλιώτισσα ποτέ, Αφγανέ Αφγανέ!»




Διαβάζω συνέχεις και ακούω από το απόγευμα και μετά ότι «σοκ αποτροπιασμού έχει καταλάβει όλη τη χώρα από τη φρικιαστική πράξη του Αφγανού πρόσφυγα να χρησιμοποιήσει ένα αθώο βρέφος κατά τις διαμαρτυρίες του για την άνευ δίκης και πιθανότατα ισόβια καταδίκη του σε μία άθλια και αθέατη ζωή». «Όλη τη χώρα» σημαίνει βέβαια όλα τα συστημικά ΜΜΕ. Και να σκεφτεί κανείς ότι δεν έχουν περάσει παρά 12 μόνο μέρες από την επέτειο της 25ης Μαρτίου, όπου, τα ίδια αυτά ΜΜΕ όλο και κάτι θα έγραψαν και θα είπαν για τις «ηρωικές Σουλιώτισσες που προτίμησαν το θάνατο και την παιδοκτονία από τη σκλαβιά»!
Έτσι είναι. Άλλο Σουλιώτισσα (και Ελληνίδα), άλλο Αφγανός. Ανωτέροι κατωτέροι θα γίνουμε όλοι ίσα κι όμοια;
Κουφάλες! Μην ξαναπιάσετε, ρε, στο σάπιο στόμα σας τις Σουλιώτισσες! Μην τις ξαναφέρετε καν στο μυαλό σας! Και μόνο η σκέψη που θα κάνετε γι’ αυτές τις λερώνει!


8 σχόλια:

Απρίλιος είπε...

περαστικα

LeftG700 είπε...

Μακεδόνας; Κώστας Μακεδόνας; Έλληνας Μακεδόνας; Σλάβο Μακεδόνας; Βούλγαρο Μακεδόνας; Πες, βρε άνθρωπε, και μ' έσκασες!

Kapnistos είπε...

Ποιες Σουλιώτισσες;

Οι Σουλιώτισσες ήταν στην πατρίδα τους, περικυκλωμένες από εχθρικό στρατό (Αλή Πασά), αντιμέτωπες με τον κίνδυνο της αιχμαλωσίας και της ταπείνωσης. Διάλεξαν (συμβολικά ή κυριολεκτικά) την ελευθερία και την τιμή, την αξιοπρέπεια και τη θυσία. Παρόμοιες πράξεις αναφέρονται και σε άλλες περιπτώσεις κυρίως κατά την Επανάσταση του '21. Επίσης, υπάρχουν (γνωστά) περιστατικά περικυκλωμένων μαχητών που επιλέγουν την (ομαδική) αυτοκτονία από την παράδοση και την υποταγή, την ταπείνωση κλπ.

Είναι κάπως υπερβολικό να βλέπουμε τη χτεσινή εικόνα ως το ιστορικό παράλληλο.

LeftG700 είπε...

Φίλε Καπνιστέ,


Θα το κάνω πιο εύκολο για σένα και όποιον άλλο αναγνώστη ερμήνευσε την ανάρτηση ως απόπειρα εξομοίωσης του Αφγανού με τις Σουλιώτισσες:

Το να βλέπουμε τη χτεσινή εικόνα ως το ιστορικό παράλληλο με τις Σουλιώτισσες δεν είναι απλώς «κάπως υπερβολικό». Είναι χοντρή μαλακία! Οι διαφορές (δεν εννοώ βέβαια τις φυλετικές) είναι τεράστιες –κάποιες από τις βασικές τις παραθέτεις συνοπτικά εσύ. Και μπορεί να έχω γράψει κατά καιρούς ψιλομαλακίες αλλά τις χοντρομαλακίες νομίζω ότι τις έχω αποφύγει. Αυτό που επισημαίνει η ανάρτηση, και το επισημαίνει ως ένα αντίστροφο παράλληλο, είναι η πρόσληψη του γεγονότος από τα κυρίαρχα ΜΜΕ και η παρουσίασή του στο κοινό. Όπου ο Αφγανός, εμμέσως πλην σαφέστατα, παρουσιαζόταν ως ένα ανάλγητο ανθρώπινο τέρας. Όχι ως ένας απελπισμένος άνθρωπος εκτός ελέγχου ή έστω ως κάποιος που έχει πλήρη έλεγχο των ενεργειών του και αξιοποιεί τις κάμερες για να εκδραματίσει τη διαμαρτυρία του και την αγανάκτησή του –εκδοχή απολύτως πιθανή (και θεμιτή) κατά τη γνώμη μου. Καμία από τις δύο αυτές ερμηνείες δεν έκανε στα κωλοκάναλα. Έπρεπε να παρουσιάσουν τον Αφγανό ως ένα βάρβαρο και απολίτιστο που δεν υπολογίζει ούτε μωρά δύο μηνών. Υπάρχει αντίστροφο παράλληλο με τον τρόπο που μιλάμε (και καλώς μιλάμε!) για τις Σουλιώτισσες; Υπάρχει και παραϋπάρχει. Στην τελική, για φαντάσου: αν ο Αλή πασάς είχε κάποιο MEGA και ΣΚΑΪ στη διάθεσή του εκείνη την εποχή, κάπως έτσι, όπως δηλαδή παρουσίασαν τον Αφγανό, δεν θα παρουσίαζαν και τις Σουλιώτισσες μάνες;

Να γιατί (και μόνο γι’ αυτό!) ανέσυρα το Ζάλογγο. Και νομίζω ότι η ανάρτηση το επιτρέπει αυτό να φανεί εύκολα. Μπορεί να μην κάνει νιανιά το παξιμάδι (δεν γράφω λόγου χάρη πουθενά αριθμητικώς και ολογράφως «ας μη νομίσει κανείς ότι εξομοιώνω τον Αφγανό με τις Σουλιώτισσες, καταφεύγω στο Ζάλογγο για να δείξω τη διαμετρική διαφορά στην παρουσίαση των πρωταγωνιστών»), αλλά, πάντως, δεν νομίζω ότι το δίνει και αμάσητο στους αναγνώστες!

Ναι είναι γνωστό ότι περιστατικά ομαδικών αυτοκτονιών συναντά κανείς συχνά στην Ιστορία τών πολέμων (ή των θρησκειών τής τρέλας). Μια και μας το θύμισες, να πω ότι πιο εμβληματική περίπτωση εγώ προσωπικά θεωρώ εκείνη των 神風 (τους αναφέρω στη γλώσσα τους, προς τιμήν τους). Γιατί ήταν αυτοκτονίες αποφασισμένες πολύ καιρό πριν συντελεστούν και σε συνθήκες ηρεμίας και όχι πάνω στην έξαψη της μάχης ή προς αποφυγή ατιμωτικού θανάτου ή ταπεινωτικής σκλαβιάς.

Τα λέμε

skipper είπε...

Εγώ πάντως εξακολουθώ να μην μπορώ να βρώ κοινά σ΄αυτόν τον παραλληλισμό που έκανες , αλλά τέλος πάντων.
Προσωπικά και επειδή έχω παιδιά , και για να το κάνω πιο εύκολο σε μένα προσπαθώντας να απαλλαγώ από "ενοχικά σύνδρομα" ...περί ρατσισμού και τα τοιαύτα , σκέφτηκα πως , αν ήταν Έλληνας στην θέση του Αφγανού , ακόμα Χριστοπαναγίες θα έριχνα... στην κότα την λυράτη :-)

LeftG700 είπε...

Φίλε skipper,


ΟΚ. Θα κάνω μία ακόμα απόπειρα:

Παρουσιαζόταν εμμέσως πλην σαφώς από κανάλια, ραδιόφωνα και ιστοσελίδες τύπου iefimerida ο Αφγανός ως περίπου το απάνθρωπο τέρας που απειλεί τη σωματική ακεραιότητα ή και τη ζωή ενός άκακου βρέφους; Η απάντηση είναι ναι.

Παρουσιάζονται οι Σουλιώτισσες ως δείγμα ύψιστου ηρωισμού και αυτοθυσίας μέχρι τού σημείου να σκοτώσουν τα ίδια τους τα παιδιά; Η απάντηση είναι και πάλι ναι.

Δεν σε απασχολεί αυτή η διαμετρικά αντίθετη αντιμετώπιση των πρωταγωνιστών τών δύο περιστατικών; Εμένα με απασχόλησε και την απέδωσα σε μία αντίληψη που χοντρικά συνοψίζεται στη φράση «τα δικά μας δικά μας και των Άλλων μισά-μισά». Δώσε μου τη δική σου ερμηνεία.


Τα λέμε

skipper είπε...

Φίλε Λεφτ
δεν νοείται καμία "διαμετρικά αντίθετη αντιμετώπιση των πρωταγωνιστών" , γιατί για εμέ τουλάχιστον ...δεν υπάρχει ουδεμία σύγκριση.
Από την μία μιλάμε για έναν λαό -γυναικείο , όπου η θέση της γυναίκας μάλιστα στην Σουλιώτικη κοινωνία, θύμιζε αρχαία Σπάρτη- ο οποίος με τον α,β τρόπο ,πολιορκείται κατά περιόδους για καμιά 15αριά χρόνια και στο τέλος αφού συνθηκολόγησε με τον ΑΠ , με μοναδικό όρο να συνεχίσουν την ζωή τους ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ...αποφασίζει να θυσιαστεί μαζί με τα παιδιά του , υπερασπιζόμενος αυτή ακριβώς την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ.

Απ την άλλη μιλάμε για έναν οικονομικό μετανάστη ή πρόσφυγα πολέμου ?... ο οποίος κραδαίνει απειλητικά ένα βρέφος εναντίον ενός λιμενικού , επειδή κτυπήθηκε ένας άλλος συμπατριώτης του.
Η όλη του πραξη , είναι καθαρά αποτέλεσμα μεγάλου εκνευρισμού από τις κακουχίες που έχει περάσει και τίποτα άλλο.
Τέσπα...ας μην ανοίξουμε κουβέντα για το τι έπρεπε να κάνει, άμα ήθελε να υπερασπιστεί το δικαίωμά του σε μια καλύτερη και ελεύθερη ζωή.

Το ΟΡΕΟ είναι , ότι , το βρέφος γεννήθηκε πριν 2 μήνες στα σύνορα Ιράν -Τουρκίας και μαζί μ΄αυτό(το νεογγένητο)...το σύνολον 5 τα τέκνα.Που πας ορέ Σουλιώτη (εδω κολλάει) και γεννοβολας παιδιά, ενώ υποτίθεται ότι είσαι έτοιμος για το μεγάλο ταξίδι.
Και μια που ο λόγος , ορμώμενος από προηγούμενή σου ανάρτηση...φαντάζομαι τον Μαρξ να χτυπαει το κεφάλι του στον τοίχο ...αν έπρεπε να "λύσει" το ισλαμικό ζήτημα.



LeftG700 είπε...

Φίλε skipper,


Μου δίνεις μία πολύ ωραία πάσα, για να διευκρινίσω (και να κλείσω από τη μεριά μου) με απόλυτη σαφήνεια τη θέση που ανάπτυξα στην ανάρτηση. Γράφεις (και χαίρομαι γι' αυτό):

Η όλη του πραξη , είναι καθαρά αποτέλεσμα μεγάλου εκνευρισμού από τις κακουχίες που έχει περάσει και τίποτα άλλο.

Δεν θα άλλαζα ούτε λέξη (θα πρόσθετα όμως τη λέξη απόγνωση δίπλα στο μεγάλο εκνευρισμό). Αλλά πού είναι ο κόμπος; Ότι η πράξη του διόλου δεν παρουσιάστηκε ως πράξη ενός εκνευρισμένου και απελπισμένου ανθρώπου. Παρουσιάστηκε με τέτοιο έντεχνο τρόπο, ώστε ο μέσος θεατής/ακροατής/αναγνώστης (που έχει τα δικά του βάσανα και δεν μπορεί να σταθεί για να το "φιλοσοφήσε") να οδηγείται στην ακόλουθη συμπερασματική σκέψη: «Μα, αυτοί δεν είναι άνθρωποι, παιδί μου! Πρόκειται περί ζώων!».

Άσε! Ούτε θέλω να σκεφτώ τι θα έσουρνε στους αγιατολάδες ο Παππούς! Θα τους είχε πάρει και θα τους είχε σηκώσει! Έριχνε, ξέρεις, κάτι Χριστοπαναγίες που τρέμανε όλοι μην πέσουνε στο στόμα του! :-)


Τα λέμε