Υστερόγραφο στην προηγούμενη ανάρτηση (100 ΜΕΛΗ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΡΙΖΑ: ΝΕΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ, ΝΕΑ ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ)

Η επιχείρηση «Ακαριαίος Θάνατος» με στόχο τήν ΕΡΤ είναι βέβαια ένα συνταρακτικό γεγονός. Δεν το υποτιμούμε ούτε το ξεχνάμε. Κρίνουμε όμως απαραίτητο να ανεβάσουμε πρωτοσέλιδα αυτό το κυρίως ενημερωτικό υστερόγραφο στην προηγούμενη ανάρτηση.

Πριν από λίγη ώρα, λάβαμε ένα σχόλιο από τον Βένιο Αγελόπουλο, το όνομα του οποίου εμφανίζεται πρώτο-πρώτο στη λίστα με τους 100 υπογράφοντες. Το αναδημοσιεύουμε αυτούσιο εδώ —με μία φραστική διόρθωση για να μην τον αδικήσουμε: είναι γνωστό ότι τα σχόλια γράφονται από όλους μας με κάποια ‘‘χαλαρότητα’’ που αφήνει χώρο σε λαθάκια εκ παραδρομής. Επίσης, για διευκόλυνση των αναγνωστών, προσθέσαμε links σε δύο κείμενα στα οποία παραπέμπει τους εδώ αναγνώστες και αναγνώστριες καθώς και στο blog του.

Όπως θα δείτε, ο Βένιος Αγγελόπουλος αποκαθιστά την πλήρη εικόνα τής προϊστορίας τού κειμένου. Αυτός είναι ο κύριος λόγος για την αναδημοσίευση του σχολίου του. Ο δεύτερος λόγος είναι ένα κάποιο δικό μας  ανιδιοτελές συμφέρον, κατά την πολύ ωραία διατύπωση τού Μπαντιού: Ο Βένιος Αγγελόπουλος εκφράζει συνοπτικά κάποιες σκέψεις περί έθνους τις οποίες σπάνια ακούμε από τα στελέχη τής Αριστεράς. Ανάμεσά τους και μία απλή, απλούστατη, που την έχουμε εκφράσει κι εμείς από εδώ αρκετές φορές: όπως πέρα από κάθε αμφιβολία ορίζεται και μόνο από τη λέξη στην οποία ορκιζόμαστε όλοι οι αριστεροί (διεθνισμός), ο α-εθνισμός, μία αντίληψη με την οποία φλερτάρουν —συχνά και αγρίως!— πολλά από τα στελέχη και τους διανοούμενους της Αριστεράς (ή της εμφανιζόμενης ως Αριστεράς), είναι αδιανόητα παράλογη! Είπαμε λοιπόν, μια και εμείς θεωρούμεθα από πολλούς μικροί και τρελλοί, που φαντασιώνονται σαν αλλοπαρμένοι και αλαφροΐσκιωτοι ότι «μιλούν με την Ιστορία», όπως πήρε κάπου το μάτι μας έναν φιλομαθή πλην αμαθή Αναγνώστη να ισχυρίζεται, είπαμε να καταφύγουμε στη συνεπικουρία τού Βένιου Αγγελόπουλου.  

Το σχόλιό του (στο οποίο θα απαντήσουμε με δικό μας σχόλιο αργότερα εδώ):

Πρώτον, ευχαριστώ για την αναδημοσίευση.

Δεύτερο, οι 100 υπογραφές μπήκαν κάτω από την εξής φράση:
«Συμφωνώ να συμπεριληφθεί στον προσυνεδριακό διάλογο το κείμενο του Βένιου Αγγελόπουλου Νέα Κατάσταση Νέα Καθήκοντα, ανεξαρτήτως προσωπικών μου πολιτικών απόψεων». [Αυτή] προφανώς σημαίνει ότι οι υπογράφοντες δεν ταυτίζονται πολιτικά με όλες τις θέσεις του κειμένου.

Τρίτο, το κείμενο είχε τις εξής περιπέτειες: Ενώ κατατέθηκε εμπρόθεσμα (με 63 υπογραφές αρχικά) την Τετάρτη 29 Μαΐου, η λίστα των κειμένων που δημοσιοποιήθηκαν είχε κλείσει δύο μέρες πριν τη λήξη της προθεσμίας, έτσι ώστε τελικά το κείμενο στάλθηκε ηλεκτρονικά στις οργανώσεις και τον αριστερό τύπο με καθυστέρηση και κάπου χάθηκε το διαβιβαστικό μαζί με την επίμαχη φράση.

Τώρα, ως προς τα περί έθνους, τα εξής:

– Ως προς τα εισαγωγικά, πουθενά δεν έχω δει να γράφεται το ΕΑΜ ως ‘‘Ε’’ΑΜ.

– Η διεπιστημονικότητα δεν σημαίνει διάλυση των επιστημών προς όφελος μιας επιφανειακής γνώσης αλλά σύνθεση των συγκροτημένων επιστημών. Η γλωσσική αναλογία δηλώνει ότι ο διεθνισμός δεν καταργεί τα έθνη, τα ενώνει.

– Πέρα από τα γλωσσικά, ιστορικά, ο γνωστός ‘‘εθνικιστής" Ερνέστο Τσε Γκεβάρα είχε πει ότι η καλύτερη διεθνιστική συμβολή στον αγώνα του Βιετνάμ είναι να φτιάξεις ένα νέο Βιετνάμ στη χώρα σου.

– Για προσωπικό μου δείγμα γραφής περί έθνους ή και άλλων, όποιος ενδιαφέρεται ας γκουγκλαρει στα κείμενά μου «Άθλια κατάληξη ενός άθλιου βιβλίου» ή «κυπριακό και Λογική» ή, γενικότερα, στο μπλογκ μου «του Βένιου τα καμώματα».