ΤΟ BLOG LEFT G700 ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΤΕΡΥΓΑ ΤΗΣ ΓΕΝΙΑΣ ΤΩΝ ΕΞΑΚΟΣΙΩΝ —(600 minus)— ΕΥΡΩ
Παύλος Φύσσας. Παρών!
Μόνος εναντίον πολλών. Δολοφονημένος άνανδρα από τους νεοναζί. Και πρωτοπανηγυριώτης στο ξάγναντο του Μέλλοντος!
Πόντιοι Αριστεροί και Πόντιοι Πιλάτοι
Μια βδομάδα και παραπάνω έχει περάσει από το μήνυμα της Ρεπούση με το οποίο καλούσε τους βουλευτές τής αντιπολίτευσης να αντιδράσουν για τη σχεδιαζόμενη ποινικοποίηση της άρνησης γενοκτονίας τών Ποντίων και των Ελλήνων τής Μικράς Ασίας. Βλέπουμε κατά το τσαρδί τών Πόντιων και Αριστερών. Έχουν ήδη ανέβει στα κεραμίδια τέσσερις φορές για να μιλήσουν, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, κυρίως για την ανάγκη αναγνώρισης της γενοκτονίας, αποφεύγοντας να πάρουν θέση αν τάσσονται υπέρ τής ποινικοποίησης της άρνησης ή όχι. Πάντως, στα κεραμίδια ανέβηκαν.
Και βλέπουμε και τον Πόντιο και αριστερό δεξιό κεντροαριστερό κεντροδεξιό κεντρώο αντιφασίστα, αντιρατσιστή και αντιεθνολαϊκιστή που δεν έχει βγάλει κιχ! Μούγκα στη στρούγκα! Τσιμουδιά! Nada! Κάτι φληναφήματα μόνο απόψε το βράδυ περί εθνοτικών στερεοτύπων, απ’ έξω-απ’ έξω. Πιο μέσα κάνει τζιζ...
Στριμωγμένος στα Τρίκαλα στα δυο στενά, ξύνει την ποντιακή κεφάλα του και άκρη δεν βγάζει. Να τα βάλει με τη Ρεπούση; Μα είναι αντιρατσίστρια! Να πάρει το μέρος της; Μα είναι Πόντιος! Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα! Και να ’χει πεθάνει κι αυτός ο Λακάν και να μη μπορεί να ζητήσει τα φώτα του!...
Tragic…
Αποκαταστάσεις...
Με χαρά είδαμε —καμία ειρωνεία!— να αποκαθίσταται (εν μέρει, αλλά σε σημαντικό βαθμό) η παρέα που βρίσκεται πίσω από το blog Νέα Σπορά από τον Αντώνη. Η αποκατάσταση έγινε σε επιστολή του στα πλαίσια του Προσυνεδριακού Διαλόγου για το 19ο Συνέδριο του ΚΚΕ, που δημοσιεύεται στο σημερινό Ριζοσπάστη. Αναφερόμενος στη Νέα Σπορά τη χαρακτηρίζει ‘‘άτυπο’’ φορέα. Παρά την ασάφεια του χαρακτηρισμού, συν τα εισαγωγικά, η απόσταση αυτής τής διατύπωσης από τους κατά 99,9% πράκτορες, όπως εξαγόταν με ασφάλεια από διάφορα γραπτά του ότι θεωρούσε τους συγκεκριμένους ιστολόγους μέχρι το πρόσφατο παρελθόν, είναι πολύ μεγάλη. Να ελπίζουμε και σε δική μας αποκατάσταση, μια και η διαμαρτυρία μας για τις αυθαίρετες καταγγελίες εις βάρος τής Νέας Σποράς ως πρακτόρων είχε σαν αποτέλεσμα να μας τυλίξει κι εμάς στην ίδια κόλλα χαρτί;
Χριστούγεννα 2012
Όπως διαβάσαμε κάπου, «δυσκολεύεται κανείς να σκαρώσει 2-3 ευχές για το καλό τών ημερών». Ας βάλουμε τουλάχιστον ένα εορταστικό στεφάνι. Έτσι, για το καλό. Ή, για να τη σπάσουμε στους γαμημένους τούς καιρούς...
Oh shit indeed!
Ο καημένος ο αντωνάκης τού Lenin Reloaded (= Lenin Ridiculed)… Κάκιωσε επειδή καταδείξαμε φαντασμαγορικά πως παρά τη θέλησή του (πολιτικό IQ γαρ) ‘‘γαμάει’’ τη γραμμή τού κόμματος που πολύ όψιμα κατέληξε να υποστηρίζει (μαύρη υποστήριξη!), σύμφωνα με την οποία γραμμή «άλλο οι κομμουνιστές κι άλλο οι αριστεροί», και μη έχοντας τι άλλο να κάνει και να πει, το έριξε στο αγαπημένο του ‘‘άθλημα’’: τη χυδαία, ξεδιάντροπη, ‘‘πούστικη’’ —αλλά ταυτόχρονα και ηλίθια— διαστρέβλωση. Έτσι, σε σημερινό του πόνημα προσπαθεί τεχνηέντως (και αποτελεσματικά ως προς τους πολιτικούς στόκους που συχνάζουν στο τσαρδί του, φανταζόμαστε) να μας τοποθετήσει στο ίδιο πολιτικό κάδρο με το enosy.blogspot.gr. Όταν είναι γνωστό σε όλους τους παροικούντες την Ιερουσαλήμ ότι με τους φίλους τής ΕΟΣ έχουμε σημαντικότατες (αλλά εντός τής Αριστεράς) διαφορές! Με δυο λόγια:
Εκείνοι μας θεωρούν υπέρμαχους των κομματικών μηχανισμών, Κουκουέδες στη σκέψη (με την κακή έννοια) και αριστερούς εξουσιαστές. Κι εμείς τους έχουμε κατατάξει εδώ και πολύ καιρό στην πολυπληθή ομάδα τών χαμένων στο διάστημα αριστερών, κάπου μεταξύ Μαρξ, Νέγκρι, Χόλογουέι, Άρεντ και Μπαντιού. Και είναι χαρακτηριστικό ότι δεν πρέπει να υπάρχει ούτε ένα(1!) σχόλιο, τόσο δικό τους προς εμάς, όσο και αντιστρόφως, που να μην εκφράζει διαφωνία.
Τα ξέρει όλα αυτά πολύ καλά ο αντωνάκης. Αλλά τα γράφει εκεί που δεν πιάνει μελάνι. Είναι λενινιστής αυτός (λέμε και καμία μαλακία για να περνάει η ώρα, μη το πάρετε τοις μετρητοίς! ;-) ), όχι οπορτουνιστής σαν και λόγου μας! Και μια και δεν φαίνεται να είναι και πολύ αποτελεσματικές οι λάσπες περί …ΕΥΠ(!!!) που εκτόξευσε από το τσαρδί του ο άλλος καημένος που κλωθογυρίζει εκεί —λάσπες τις οποίες ο ίδιος ανέχθηκε, αν δεν καλλιέργησε—, ούτε πολύ πειστικός ο δικός του παραλληλισμός αυτού τού blog με …βόθρο, είπε να καταφύγει στην απολύτως συνειδητή διαστρέβλωση. (Εδώ παίζεται και μία παραλλαγή: να μας έβαλε στο ίδιο πολιτικό τσουβάλι, επειδή, αντί να έχουμε καταγγείλει τα παιδιά τής ΕΟΣ ως αρχιμαφιόζους και ύποπτους, όπως έχει κάνει ο ίδιος, συζητάμε μαζί τους τις διαφωνίες μας. Ψάχνει για ‘‘συντρόφους’’ στην αθλιότητά του. Και γιατί δεν περιορίζεται στο τσαρδί του; Δεν θα προλαβαίνει να παίρνει αιτήσεις πρόσληψης!…)
Ας καταφύγει και σε άλλες αθλιότητες. Όσο θα το κάνει, τόσο θα μεγαλώνει η πολιτική φούσκα μέσα στην οποία κρύβεται. Και τόσο μεγαλύτερος θα είναι ο κρότος όταν έρθει η ώρα να τη σπάσουμε…
Εξιχνιασμένες υποθέσεις. Φάκελος Νο 2: Κωστής Παπαϊωάννου.
Στους τακτικούς αναγνώστες αυτού τού blog είναι γνωστή η σύντομη ιστορία ως σχολιαστή εδώ του Κωστή Παπαϊωάννου. Ξεκίνησε καλά, παρά τις μεγάλες ιδεολογικές διαφορές μας. Κατά την άποψή μας, εκείνος κινείται στην θολή και ακαθόριστη περιοχή που ορίζεται κάπου ανάμεσα στις μαοϊκές ιδέες τής περιόδου τής πολιτιστικής επανάστασης περί προσφυγής στο λαό (ιδέες αλλά και ‘‘ολίγη’’ στρατηγική για να ανακτήσει ο Μάο τον έλεγχο στην τότε ηγετική ομάδα τού ΚΚΚ ;-) ) και τις σύγχρονες νεοαναρχίζουσες και ελευθεριακές αντιλήψεις υπέρ τής αυτονομίας τού κινήματος και της απεξάρτησής του από την καθοδήγηση των κομματικών στελεχών, τα οποία θεωρεί, συλλήβδην και ανεξάρτητα από το κόμμα που υπηρετούν, ξεπουλημένα. Εμείς πάλι… καμία σχέση! —αν και, φυσικά, δεν αγνοούμε τα πολλά και υπαρκτά προβλήματα που δημιουργούν οι μηχανισμοί… Πολύ επιγραμματικά και κάπως μεταφορικά: αν ο Κωστής Παπαϊωάννου λέει «σπάστε τις πυξίδες γιατί έχουν μηχανισμούς και οι μηχανισμοί σκουριάζουν και μας καταπιέζουν εξουσιαστικά», εμείς λέμε «επιδιορθώστε τις πυξίδες, αντικαθιστώντας τους σκουριασμένους μηχανισμούς, και ελέγχετέ τις σταθερά για να εντοπίζετε εγκαίρως τις νέες σκουριές που αναπόφευκτα θα δημιουργούνται». Κι αλλιώς: ο Κωστής Παπαϊωάννου επαγγέλλεται την έλευση τής Αριστεράς τής κοινωνικής βάσης που θα αντικαταστήσει την υπαρκτή Αριστερά, συντρίβοντάς την, κι εμείς δεν μπορούμε να καταλάβουμε από ποιες ‘‘αγνές’’ και ‘‘αμόλυντες’’ κοινωνικές δυνάμεις θα συσταθεί αυτή η περίεργη Αριστερά και, το κυριότερο, πώς θα αποφύγει τους μηχανισμούς τής δικής της οργάνωσης όταν, μοιραία, συγκροτηθεί σε ‘‘σώμα’’ για να παρέμβει αποφασιστικά στην πολιτική αρένα (να διεκδικήσει δηλαδή την πολιτική εξουσία).
Όπως ήδη είπαμε, όλες αυτές οι διαφορές δεν εμπόδισαν αρχικά τον μεταξύ μας διάλογο. Σταδιακά όμως, με αφετηρία την προεκλογική περίοδο των δεύτερων εκλογών, τού Ιουνίου, όταν και συστήσαμε την υπερψήφιση του ΣΥΡΙΖΑ, αυτό άρχισε να αλλάζει. Για να καταλήξει γρήγορα σε σχολιασμούς εκ μέρους του απόλυτα εχθρικούς, αντιπαραγωγικούς και, σε τελική ανάλυση, εις βάρος του κλίματος καλόπιστου διαλόγου που, ανεξάρτητα από ιδεολογικοπολιτικές διαφορές, προσπαθούμε να διατηρούμε εδώ. Προσπαθήσαμε να τον επαναφέρουμε στο κλίμα (και όχι μια φορά). Ματαίως. Του επισημάναμε ότι υπερβαίνει τα όρια. Τίποτε. Του δείξαμε έμπρακτα ένα διαφορετικό παράδειγμα, όταν αναδημοσιεύσαμε ένα ιδιαίτερα πολεμικό άρθρο του —κόντρα στις δικές μας απόψεις βέβαια— κι όταν, μετά από εκδηλωμένη πρόθεσή του να αποχωρήσει, τον προσκαλέσαμε να επανέλθει ως σχολιαστής. Μηδέν.
Πρόσφατα, μετά από μία χονδροειδή διαστρέβλωση απόψεών μας, αναγκαστήκαμε να τον προειδοποιήσουμε με ‘‘διαγραφή’’ από τη λίστα τών σχολιαστών. Και λίγο μετά προχωρήσαμε σε αυτή. Για ποιο λόγο και με ποιο σκεπτικό; Με το εξής:
Μετά την προειδοποίησή μας, η οποία, με μικρή καθυστέρηση, συνέπεσε με την απόφασή του να σταματήσει να σχολιάζει εδώ, δημοσίευσε στο blog του (critici.gr) ένα επικριτικό άρθρο για εμάς. Το άρθρο είναι η αποθέωση τής παρανόησης κειμένων και ισχυρισμών μας, της αυθαίρετης εξαγωγής συμπερασμάτων, της δίκης προθέσεων, της διαστρέβλωσης και, σε τελική ανάλυση, του στραγγαλισμού ακόμα και τής στοιχειωδέστερης λογικής. Φυσικά, τίποτε από όλα αυτά δεν προκάλεσε τη ‘‘διαγραφή’’ του.
Αυτό που την προκάλεσε είναι το γεγονός ότι ο Κωστής Παπαϊωάννου, στο εν λόγω άρθρο, ανανεώνει ενισχυτικά και ανατροφοδοτεί εμμέσως(;) πλην σαφώς τη λασπολογία τού κνώδαλου που ακούει στο διαδικτυακό όνομα Νοσφεράτος, αφού χαρακτηρίζει επανειλημμένα αυτό το blog ως …μυστηριώδες!!! Είναι αυτονόητο ότι η αναζωπύρωση των αθλιοτήτων τού Νοσφεράτου (leftg700.blogspot.com = ‘‘στημένο’’, ασφαλίτικο blog) συντελείται ανεξάρτητα από τις προθέσεις τού Κωστή Παπαϊωάννου και ανεξάρτητα από το γεγονός ότι, όπως τουλάχιστον ο ίδιος μάς έχει πει εδώ, δεν τις συμμερίζεται. Ανεξάρτητα, αλλά σε καμία περίπτωση και συγγνωστά —ιδίως αν συνυπολογίσει κανείς τη μεγάλη εμπειρία του από την πολύχρονη συμμετοχή του στο αριστερό κίνημα...
Έτσι, μετά το γνωστό και μη εξαιρετέο κνώδαλο, ο Κωστής Παπαϊωάννου καθίσταται το δεύτερο άτομο που του απαγορεύεται να παίρνει τον λόγο στο παρόν βήμα· και ο ‘‘φάκελός’’ του μπαίνει κι αυτός στο αρχείο μας. Οριστικά, τελεσίδικα και αμετάκλητα.
«Καταδικάζουμε την κουκούλα οποθενδήποτε και αν προέρχεται»…
«Η κουκούλα του διαδηλωτή που σπάει τζαμαρίες, η κουκούλα του καταδότη και του δήμιου, η κουκούλα του κρατούμενου και η κουκούλα της μπούργκας, παραπέμπουν στις πιο σκοτεινές ιστορικές περιόδους. Μερικοί στην Αριστερά θέλουν δυστυχώς να συγχέουν την πρώτη με τη μάσκα του Ζορρό, όπως συγχέουν βλακωδώς την τίμια τραγιάσκα του Γαβριά με την κουκούλα του παρακρατικού προβοκάτορα η του διαταραγμένου «αναρχικού» Ηρόστρατου. Αλλά όποιος υποθάλπει τις κουκούλες ανοίγει την Κερκόπορτα για τον πολιτισμό της αστυνομικής κουκούλας. Δεν κρίνω προθέσεις, κρίνω το αποτέλεσμα».
Έτσι γράφει ένας αθεόφοβος φιλελεύθερος που χρησιμοποιεί όχι μία, αλλά ...δύο κουκούλες!!! Τη μία, αυτή τού ψευδωνύμου του, απολύτως συνειδητά. Την άλλη, αυτή τού αριστερού, μπορεί και εξ αιτίας Ογκώδους Άγνοιας. Σ’ αυτή την (ενδεχόμενη) Ογκώδη Άγνοια που τον δέρνει να οφείλεται άραγε και το μόλις διαφαινόμενο μειδίαμα του ‘‘κουκουλοφόρου’’ (= μεταμφιεσμένου) για το φόβο τής Οχράνα Βλαδίμηρου;
Προχθές την Τετάρτη, ο Δήμαρχος Αθηναίων Γιώργος Καμίνης, ο εκλεκτός τής ΔΗΜΑΡ, για την εκλογή τού οποίου πανηγύριζαν οι κάθε λογής ‘‘αντιλαϊκιστές’’, ‘‘εκσυγχρονιστές’’, ‘‘υπεύθυνοι’’ ‘’αριστεροί’’, ‘‘αντιφασίστες’’, ‘‘πεφωτισμένοι’’ δεξιοί, ‘‘αριστεροφιλελεύθεροι’’, σκέτοι ‘‘φιλελεύθεροι’’ και γενικά σύμπας ο ‘‘δημοκρατικός’’ συρφετός, που λέει κι ο Νιόνιος, μήνυσε αστέγους επειδή, ψάχνοντας για καταφύγιο από το φονιά χιονιά, παραβίασαν το εγκαταλελειμμένο καφενείο στο Πνευματικό Κέντρο τού Δήμου. Για να έρθουν τα ΜΑΤ να τους διώξουν και να κάνουν τις αναγκαίες συλλήψεις, κάτω από τα ‘‘ανεύθυνα’’ γιουχαΐσματα κάποιων ‘‘αντικοινωνικών’’ στοιχείων…
Ψάχνουμε κι εμείς στο επίσημο site τού κόμματος να βρούμε έστω μια αράδα για το περιστατικό. Τίποτε! Και μετά ψάχνουμε στο ημιεπίσημο site τού κόμματος. Nothing! Και φεύγουμε κι από εκεί και πάμε στην ευαίσθητη ‘‘αριστερή’’ στρουθοκάμηλο και μέλος τής Κεντρικής Επιτροπής μέχρι το καλοκαίρι που μας πέρασε, οπότε και αποχώρησε. Rien! Και αποθέτουμε τις τελευταίες μας ελπίδες στην ακόμα πιο ευαίσθητη Μαργαρίτα και επίσης μέλος τής Κεντρικής Επιτροπής τής ΔΗΜΑΡ. Niente!
Πολύ ‘‘ευθύνη’’ αυτή η ΔΗΜΑΡ (κι οι Δημαρίτες)! Πού να περισσέψει χώρος για στοιχειώδη ευαισθησία και έστω ένα κιχ κριτικής…
Κι ύστερα θυμόμαστε πάλι (το ’χουμε αυτό το ελάττωμα, για να τα λέμε όλα!) τα ανάθεμα που έχει φάει ο Χαρίλαος Φλωράκης από το ‘‘αντισταλινικό’’ ρεύμα (χα!), επειδή κάποτε είχε πει πως «ο Ρίζος δημοσιεύει ό,τι συμφέρει το λαό»…
ЖΟЖΟЖΟЖΟЖ
Τι νομίζατε, ρε; Έτσι γαμάει ο δημοκρατικός σοσιαλισμός! Και μην απορείτε που δεν γράψαμε λέξη! Εμείς δεν είμαστε σαν τα σταλινικά μούτρα σας, κόκκινοι φασίστες! Εμείς είμαστε αντισταλινικοί, όχι αντιλενινιστές! Ο Λένιν δεν είχε πει «να μαθαίνουμε από τους αντιπάλους μας»;
Πεθαίνοντας στην Αθήνα
Πεθαίνοντας στην Αθήνα
δεν είναι το ίδιο σαν να πεθαίνεις στη Μαδρίτη,
ή ανθυπολοχαγός στα βουνά τής Αλβανίας.
Δεν είναι το ίδιο σαν να έχεις πάει
απ’ απεργία πείνας μέσα στη φυλακή,
δεν είναι το ίδιο σαν να σε εκτελούν στον τοίχο του Περ Λασέζ,
ή στον τοίχο τής Καισαριανής.
Δεν είναι το ίδιο σαν να σε πηγαίνουν για ‘‘καθαρό αέρα’’ στου Γουδή, Κυριακή χαράματα.
Πεθαίνοντας στην Αθήνα μπορεί να σημαίνει ένα πολύ απλό γεγονός
χωρίς καμία τραγικότητα, κανέναν ηρωισμό, καμία δόξα.
Μπορεί να συμβεί στο γήπεδο από μια στραβή φωτοβολίδα,
πηγαίνοντας στη δουλειά σου ή γυρνώντας από το φροντιστήριο,
κάνοντας σούζες στην Αμφιθέας
για δέκα ευρώ στοίχημα.
Ή μπορεί να συμβεί μετά από το Σαββατιάτικο σινεμά,
που δεν σου έφτασε και θέλεις να κάνεις και μια βόλτα,
έτσι· για ένα σάντουιτς στα Έβερεστ, για κάποιο κορίτσι,
ή για χαβαλέ —ποιος ξέρει;
Α, πεθαίνοντας στην Αθήνα δεν είναι θάνατος να μπει στα πρωτοσέλιδα της Ιστορίας.
Μόνο στα ψιλά.
Όπως τα κηδειόχαρτα στις κολώνες των συνοικιών ή δίπλα από την εξώπορτα κάποιας μεγάλης τράπεζας.
Πεθαίνοντας στην Αθήνα δεν είναι θάνατος σαν αυτούς που ακούγαμε από μικροί κι ανατριχιάζαμε.
Κάθε ομοιότης είναι συμπτωματική.
Ας μείνουμε λοιπόν αυστηρά και μόνο στα γεγονότα, όπως διδάσκουν στις δημοσιογραφικές σχολές:
Ήταν μια φορά ένα γελαστό παιδί και πια δεν είναι.
Nosferatu
Κάνουμε πως δεν είδαμε τη μεσημεριανή ανάρτηση του Νοσφεράτου, σύμφωνα με την οποία, και μέσω μιας απίστευτα διαστρεβλωτικής “κοπτοραπτικής” τού κειμένου μας, εξέφραζε την άποψη ότι το σημερινό post «Τρεις και Μια ευχές για ένα αριστερό blog που διέκοψε για να ανασυνταχθεί» απέπνεε μικροψυχία(!), μνησικακία(!!) και δηθενιά(!!!).
Δεν προσποιούμαστε τους τυφλούς επειδή την κατέβασε μετά από λίγο —την κατέβασε χωρίς καμία εξήγηση, δηλαδή ‘‘πούστικα’’ και στη ζούλα. Το κάνουμε, γιατί, απλούστατα, ο συγκεκριμένος μάς έχει δώσει σαφώς μεγαλύτερα δείγματα ευήθειας, ανεντιμότητας και ανανδρίας στο παρελθόν, για τα οποία και έχει πάρει τις ανάλογες απαντήσεις.
Οπότε, αν έχει καλυφθεί το μείζον, τι νόημα έχει να σπαταλάμε περισσότερα λόγια από αυτά που χωράνε σε μια απλή και περιθωριακή ημερολογιακή καταγραφή για το έλασσον;
32 σχόλια:
Η εκλογική σύμπραξη πάντως, είναι απίθανη. Στόχος της ΔΗΜΑΡ θα είναι να απορροφήσει το υπαρκτό τμήμα της εκλογικής βάσης του υπό εξαφάνιση ΠΑΣΟΚ (μιλάμε για την δεξαμενή του 13 % του Ιουνίου) που δεν θα ψηφίσει ΣΥΡΙΖΑ ή ΝΔ. Προυπόθεση για αυτό είναι να μείνει σταθερή στη γραμμή που φαίνεται να χαράζει και να ρίξει την κυβέρνηση (μαζί με Σκανδαλίδη , Κουτσούκο κ.λ.π.) μετά τις Γερμανικές εκλογές, ή πριν τα νέα μέτρα του Φθινόπωρου. Είναι αμφίβολο (αλλά όχι απίθανο) και συνεχώς θα παίζεται το αν θα συμπεριφερθεί με αυτό τον τρόπο. Το αν θα αντέξει την επίθεση των ΜΜΕ είναι επίσης αμφίβολο, αλλά όχι απίθανο.
Το μετεκλογικό τοπίο είναι αδύνατο να προδιαγραφεί τώρα.
Περιμένω την εκδήλωση της ικανοποίησης αυτών που εξαπολύουν κατάρες σε κάθε υπόνοια ότι θα μπορούσε να υπάρξει πιθανότητα κάποιου είδους μετεκλογικής συνεργασίας με τους ΑΝΕΛ
Μιχάλης Καστρινάκης
όλη η κουβέντα και το κουβάρι είναι υπαγορευμένο από τον εκλογικισμο και τον κυβερνητισμό , που δεν είναι το να θες να κυβερνήσει η αριστερά αλλά το να βλέπει την παρέμβαση της στον πολιτικό μηχανισμό , με τις νόρμες του κράτους . Απασχολεί όλον τον κόσμο πάντως , καλά κάνεις και το βάζεις , δεν σου την λέω ...
αυτό δημιουργεί το άγχος του 151 , και τον δεξιόστροφο αυτοκτονικό ιδεασμό για τον ΣΥΡΙΖΑ
από την άλλη βέβαια η στάση του ΚΚΕ δεν θα αλλάξει , μάλλον ούτε και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ που δεν μπαίνει βουλή , εκτός και αν γίνει και πάει καλά το ΑΝΤΑΡΣΥΑ - Αλέκος , πιάσει δυναμική 3 % , οπότε βλέπουμε . Αμφίβολο πάντως είναι.
το βασικό για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι να βρει την έννοια του λαϊκού μετώπου , στις σύγχρονες συνθήκες . Χωρίς αναζήτηση καλής ( δεν υπάρχει , ο νεοφιλελεύθερος εκφασισμός της χρεοκοπίας εντός ΟΝΕ - ΕΕ , είναι το μόνο αστικό σχέδιο )αστικής τάξης , αλλά να μην καλείς γενικά για τον σοσιαλισμό , και μόνο κόσμο πάνω σε εμπεδωμένες αριστερές αναγνωρίσεις .
ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να πιέσει τις άλλες δυνάμεις της αριστεράς να πάρουν μαζί την πρωτοβουλία για ένα τέτοια λαϊκό μέτωπο απέναντι απέναντι στον νεοφιλελεύθερο ( χρέος , ΟΝΕ , ΕΕ , επενδύσεις ) εκφασισμό , τον εθνικισμό και την ξενοφοβία . Να το προχωρήσει σε κάθε περίπτωση μόνος του , και να μιλήσει για αυτοδύναμη κυβέρνηση του λαϊκού μετώπου . Να το φτιάξει σε κάθε χώρο εργασίας και γειτονιά σαν μια μεγάλη συμμαχία με τον έλεγχο της μισθωτής εργασίας .
Με ποιον κόσμο θα σου πει ο άλλος , άντε στα 40 χιλιάρικα το πολύ ο ΣΥΡΙΖΑ . Μα δεν μιλάω για τον ΣΥΡΙΖΑ , αλλά για το λαϊκό μέτωπο της αριστεράς . Είχες συγκυρίες με εκατοντάδες χιλιάδες λαού στον δρόμο κάθε μέρα , το χειρίστηκες σαν αριστερά εκλογικίστικα και φοβικά . Πρέπει να τον ξαναβγάλεις τον κόσμο στον δρόμο , να τον κάνεις να πιστέψει πως τα πράγματα αλλάζουν .Αν χάνονται ευκαιρίες βέβαια όπως θα χαθεί η ΕΡΤ ( ήδη οι 2 βδομάδες δεν αποτύπωσαν κλιμάκωση του αγώνα , αλλά τεράστια αδιέξοδα για την κυβέρνηση με το κίνημα όμως στάσιμο - φαντάσου δηλαδή !!!) αν η αριστερά δεν καλέσει τον κόσμο για ανατροπή της κυβέρνησης , δεν θα κάνεις τίποτα .
Το ( ας πάει και το παλιάμπελο ) αριστερό 2 % της ΔΗΜΑΡ θα έρθει έτσι κι αλλιώς . Το άλλο 2 % δεν πρέπει να το θες . Κι αν θα έχει 4 % , αλλά και όσο να έχει το ίδιο είναι για μας ...
" κάποιος σύντροφος "
Συμφωνώ ότι θα είναι ηλίθιο ο ΣΥΡΙΖΑ να συμπράξει εκλογικά με τη ΔΗΜΑΡ. Δεν έχει κανένα λόγο να το κάνει, κανένα πολιτικό έρεισμα. Δεν έχει τίποτα να κερδίσει. Θεωρώ εξαιρετικά δύσκολη και τη μετεκλογική συνεργασία. Στον ΣΥΡΙΖΑ γνωρίζουν ότι στη ΔΗΜΑΡ είναι καιροσκόποι και αναξιόπιστοι. Αυτό που μπορεί να κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζοντας να πιέζει από τα αριστερά είναι να αποσπάσει από την εκλογική βάση της ΔΗΜΑΡ, ίσως και κάποια χαμηλόβαθμα στελέχη.
Φυσικά, όλα τα παραπάνω ισχύουν εφ' όσον η ΔΗΜΑΡ παραμείνει ως έχει και δεν διαλυθεί στα εξ ων συνετέθη με τα πρώτα δύσκολα (π.χ. νέα μέτρα, ιδιωτικοποιήσεις νερών κλπ). Μην ξεχνάμε ότι κάτι Ψαριανοί και κάτι Οικονομάδες έχουν μάθει να περιμένουν στα καφενεία της βουλής, μήπως και χρειαστούν...
συντροφικά,
Μάρκομ Ξ
Οι ΔΗΜΑΡIΤΕΣ ως πολιτικές πόρνες που είναι θα χρησιμοποιηθούν κανονικά από τον ΣΥΡΙΖΑ και από τον κάθε ΣΥΡΙΖΑ και πολύ καλά θα κάνουν....
χαιρετώ
ουσία μηδέν ..συναγωνιστές του ΣΥΡΙΖΑ. μέτωπο λαϊκό δεν πρόκειται να κάνετε ..γιατί πολύ απλά δεν θέλει η ηγεσία σας. τα μέτωπα γίνονται στην βάση των αγώνων και όχι των εκλογικών σχεδίων (με τα οποία έχετε καταμπερδευτεί τον τελευταίο καιρό), μέσα στον κόσμο του αγώνα και όχι στα γραφεία των κομμάτων. η ανατροπή για να γίνει χρειάζεται πολλές ΕΡΤ σε διαρκή κίνηση. εαν δεν αποφασίσετε να πορευτείτε αυτόν τον δρόμο το πολύ να αποτελέσετε παρένθεση και ταυτόχρονα ο νεκροθάφτης όλης της αριστεράς.
δημήτρης ανταρσυα λάρισας
* η στάση σας στην ΟΛΜΕ έδειξε το πρόβλημά σας.
Φίλε Μιχάλη και φίλε Μάρκομ Ξ,
Όπως είναι τώρα οι συσχετισμοί, η εκλογική σύμπραξη ΣΥΡΙΖΑ – ΔΗΜΑΡ είναι όχι μόνο απίθανη αλλά και αδύνατη. Δεν την έχει ανάγκη η ΔΗΜΑΡ. Για σκέψου όμως το ενδεχόμενο όταν έρθουν οι εκλογές η ΔΗΜΑΡ να σκοράρει από 1.9 ως 2.2%. Πόσο απίθανο είναι τότε να προσεγγίσουν τον ΣΥΡΙΖΑ για συνεργασία, ας πούμε τύπου ΣΥΡΙΖΑ – ΕΚΜ; Όχι και τόσο; Ούτε είναι τόσο εύκολο να τους πείτε όχι, όταν ο Μητρόπουλος ήταν επικεφαλής στις νομαρχιακές το 2010 και στις τάξεις τού ενιαίου ΣΥΡΙΖΑ φιγουράρουν ένα σωρό Πασοκογενείς. Τι θα πείτε στον Κουβέλη; Είσαι χειρότερη περίπτωση από τον Κοτσακά; Να γιατί βάλαμε στη φωτό τον κόμπο!
Βλέπω πολύ χλωμό το σενάριο να συμπράξει η ΔΗΜΑΡ σε ανατροπή τής δικομματικής. Ένας από τους λόγους είναι ότι πιστεύω πως οι περισσότερες διαρροές που θα έχει θα προέρχονται από τη δεξιά της πτέρυγα και τους κεντροδεξιούς ψηφοφόρους της. Συνεπώς, μία σύμπραξη σε ανατροπή τής δικομματικής θα είναι θάνατος...
Τα λέμε
Φίλε not_you,
Δεν είναι τόσο εύκολο να χρησιμοποιηθούν αβλαβώς. Ορισμένα Δημαρίτικα στελέχη είναι παλιές πολιτικές πόρνες. Και ξέρεις τι λένε για τις παλιές, έ; ;-)
Τα λέμε
Φίλε Δημήτρη,
Καλός είναι ο δρόμος, αλλά δεν περνάνε όλα από εκεί (εξ άλλου δεν κατεβαίνουν πια και τόσοι πολλοί σ’ αυτόν). Πρέπει να το καταλάβετε κάποια στιγμή αυτό. Και να καταλάβετε και το άλλο: η ΧΑ έπιασε το 7% μετά από δύο χρόνια που ο κόσμος κατέβηκε στο δρόμο ουκ ολίγες φορές. Βλέπεις, οι δρόμοι έχουν και σταυροδρόμια. Ξεκολλήστε λοιπόν από το παλιό τραγούδι «στους δρόμους θα κριθεί το δίκιο». Εκτός από αυτό χρειάζεται και ένα σχέδιο που ο κόσμος θα το αγκαλιάσει. Και για να το αγκαλιάσει πρέπει το σχέδιο να έχει το όνειρο, αλλά να έχει και το λογισμό...
Τα λέμε
Φίλε left g 700
το ότι στις τάξεις του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ φιγουράρουν ένα σωρό ΠΑΣΟΚογενείς είναι αστικός θρύλος. Μόνο στο επίπεδο της Κοινοβουλευτικής ομάδας υπάρχει αξιόλογη αριθμητικά παρουσία τους (7 στους 71). Είναι χαρακτηριστικό πως στα 228 εκλεγμένα μέλη της ΚΕ ,από τον χώρο του ΠΑΣΟΚ προέρχονται μόλις δύο. Στις οργανώσεις η συντριπτική πλειοψηφία των 20.000 νέων μελών είναι πρώην ανένταχτοι αριστεροί.
Άλλο πράγμα η συνεργασία με βουλευτές και παράγοντες που καταψήφισαν ή καταδίκασαν μαχητικά το πρώτο μνημόνιο (εντάξει με την εξαίρεση του Κουρουμπλή) και άλλο η εκλογική σύμπραξη με την ΔΗΜΑΡ που είχε πάντοτε επαμφοτερίζουσα στάση (καταψήφισαν ως βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ τότε το Α Μνημόνιο , αλλά στις δημοτικές συνεργάστηκαν με το ΠΑΣΟΚ κ.λ.π.).
Έχεις δίκιο σε όσα γράφεις για την δυσκολία της ΔΗΜΑΡ να ρίξει τον Σαμαρά και τον Μπενίτο, όμως ο συνδυασμός των ακραίων μέτρων που θα πάρει η νέας κυβέρνηση ενότητας των ακροδεξιών όλων των τύπων (από Χρυσοχοίδη μέχρι Μητσοτάκη και Γεωργιάδη) με τις κοινωνικές αντιδράσεις και την άνοδο του κινήματος μπορεί να εξαναγκάσει τον Κουβέλη να ακούσει την αριστερή πτέρυγα των στελεχών του και όχι την μάζα των δεξιών πρώην ψηφοφόρων του.
Αν συμβεί αυτό και ο Κουβέλης μιλήσει για συνεργασία της Αριστεράς (!!!!) τότε πράγματι ο ΣΥΡΙΖΑ θα βρεθεί ενώπιον διλήμματος. Παρότι όλα αυτά τα αν κάνουν τη συζήτηση να μοιάζει με άσκηση επί χάρτου η δική σου γνώμη ποια είναι ?
Μ.Κ.
Υ.Γ. Το λαικό μέτωπο στο οποίο αναφέρεται ο κ.σ. το έφτιαξε εδώ και ένα χρόνο ο κόσμος, με την εισβολή του ΣΥΡΙΖΑ του λαού. Η εκλογική έκφραση αυτού του μετώπου είναι το κόμμα ΣΥΡΙΖΑ - ΕΚΜ (με όλες τις ενότητες και τις αντιθέσεις που διαπερνούν την διαλεκτική σχέση πραγματικού και τυπικού κόμματος). Την ηγεμονία και την πρωτοβουλία των κινήσεων σε αυτό το μέτωπο θα την έχει για πολύ καιρό ακόμα αυτός που το δημιούργησε, ο λαός δηλαδή, και όχι το τυπικό κόμμα που θα εξακολουθεί για καιρό να βαρύνεται από αρχαικότητες και τελετουργίες που θα του στερούν τη δυνατότητα να είναι κάτι παραπάνω από συνεπής υποστηρικτής του πραγματικού κόμματος. Όποιοι πιστεύουν στη δυνατότητα του κόμματος ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ να υποβάλει κινητοποιήσεις στον ΣΥΡΙΖΑ του λαού, όποιες πιστεύουν πως το πρόβλημα είναι τα συνθήματα που ο ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ δεν λέει (αν και τα λέει, όπως το διαρκές κάλεσμα για ανατροπή της κυβέρνησης), όσοι νομίζουν πως η τάδε προσθήκη ή ανατροπή στην κεντρική γραμμή θα κινήσει την ιστορία, απλώς διαβάζουν λάθος την συγκυρία, την κίνηση του κόσμου και τις δυνατότητες που μπορεί να έχει ένα κόμμα.
Φίλε Μιχάλη,
Για μία μεγάλη σειρά λόγων δεν θα ήθελα καμία συνεργασία. Αλλά, δεν ρυθμίζω εγώ τα πράγματα, ούτε όλοι από όσους ακολουθούν τον ΣΥΡΙΖΑ έχουν τα δικά μου μυαλά και απόψεις. Ειλικρινά, αυτή τη στιγμή δεν έχω απάντηση. Και μου φαίνεται πολύ ζόρικο δίλημμα.
Για τους Πασοκογενείς: Δεν ισχυρίζομαι ότι κατέχουν τα κλειδιά. Ωστόσο η γενική αίσθηση και χωρίς λεπτομέρειες, δηλαδή οι συνθήκες κάτω από τις οποίες ο κόσμος σχηματίζει πολλές από τι απόψεις του, είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ "έκανε παιχνίδι" μαζί τους (ο δε Μητρόπουλος έχει ιδιαίτερο βάρος, δεν είναι απολώς ένας από τους 7 και τους 71). Όταν λοιπόν κάνεις παιχνίδι με πρώην Πασόκους, είναι πολύ ζόρικο να το αρνηθείς σε πρώην Συνασπιστές και (έστω και τυπικά) πρώην Συριζαίους, χωρίς να μη δημιουργηθούν, σε έκταση που δεν είμαι σε θέση να ξέρω βέβαια, αρνητικές εντυπώσεις...
Τα λέμε
όχι και λαικό μέτωπο ο ΣΥΡΙΖΑ ρε Μιχάλη .
με την κλίμακα της αποστοίχισης μαζών από τα κόμματα του κράτους θα έπρεπε να έχει 200000 μέλη . Δες τον ρυθμό αύξησης μελών της ΕΔΑ την δεκαετία του 60 . Αυτό είχε χαρακτηριστικά λαικού μετώπου .
θα έπρεπε να έχει διαδικασίες βάσης κλπ . Ο ΣΥΡΙΖΑ οικοδομείται με ορους open gov και επιβολής τετελεσμένων από τα ΜΜΕ και την ηγετική ομάδα .
θα έπρεπε να έχει οργανώσεις σε χώρους εργασίας και γειτονιές , ενώ είναι εκλογικός μηχανισμός .
Θα έπρεπε να στοχοποιεί τις βασικές αστικές επιλογές και όχι να ακολουθεί το δόγμα " θα τα συμβιβάσουμε τα πράγματα ρε παιδιά " .
" κάποιος σύντροφος "
Σύντροφε συμφωνώ στην κριτική σου. Μήπως όμως θα έπρεπε να την απευθύνεις και προς την ηγεσία της ΑΝΤΑΡΣΥΑ; Δε ρίχνω τη μπάλα στην εξέδρα, απλά θεωρώ ότι όλες οι ηγεσίες της αριστεράς αυτή τη στιγμή είτε φοβούνται, είτε δεν θέλουν το λαϊκό μέτωπο.
συντροφικά,
Μάρκομ Ξ
Ο ΣΥΡΙΖΑ αυτή τη στιγμή ακολουθεί μια σοσιαλδημοκρατική πολιτική (=μεταρρυθμίσεις μέχρι να αλλάξουμε το σύστημα). Το θετικό είναι ότι σημαντικό τμήμα της βάσης του προέρχεται από τη ριζοσπαστική αριστερά και τη μαρξιστική διανόηση. Το αρνητικό είναι ότι δεν μπορεί να συγκροτήσει αυτή τη στιγμή λαϊκό μέτωπο, δεν μπορεί (θέλει;) να ανασυγκροτήσει το συνδικαλιστικό κίνημα γιατί ο τρόπος κομματικής δουλειάς που εκπορεύεται από την ηγεσία είναι ο αστικός τρόπος δουλειάς. Σε αυτά τα πλαίσια, οι συνεργασίες με μεμονωμένα πρόσωπα που εκφράζουν αμιγώς τα συμφέροντα των μικρομεσαίων δεν βλέπω γιατί μπορεί να κάνουν κακό. Επισημαίνω όμως ότι το θέμα της ανάρτησης είναι η κεντρική πολιτική συνεργασία με τη ΔΗΜΑΡ. Επομένως φίλοι λέφτηδες, δεν κολλάνε πουθενά τα σχόλιά σας. Άλλο η συνεργασία (και δη η εκλογική) με τη ΔΗΜΑΡ και άλλο να προσχωρήσει π.χ. ο Νεφελούδης στον ΣΥΡΙΖΑ. Τώρα αν κάποια "τζιμάνια" εκεί στον ΣΥΡΙΖΑ αποφασίσουν να υπουργοποιήσουν μεθαύριο τον Ρουπακιώτη ή κάποιον παρόμοιο...ε, τότε ξαναγυρνάμε στην κουβέντα περί δομής των κομμάτων κλπ κλπ.
συντροφικά,
Μάρκομ Ξ
Συγχωρήστε την κατάχρηση του χώρου από μέρους μου. Η αστική τάξη στην Ελλάδα, κομπραδόρικη, αρπακολατζίδικη και απόλυτα εξαρτημένη από τις αστικές τάξεις κυρίως της Γερμανίας και των ΗΠΑ, στηρίζει σήμερα μια πολιτική που εξαντλεί τα όρια της αστικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, της αστικής νομιμότητας. Αυτό δεν είναι αστείο και επίσης δεν είναι κάτι συνηθισμένο (και εδώ το ΚΚΕ διαπράττει σοβαρότατο σφάλμα λέγοντας απλώς "είναι ο καπιταλισμός ηλίθιε"). Η συντριπτική μερίδα του λαού (και αυτής ακόμα της εν δυνάμει επαναστατικής εργ. τάξης) πιστεύει ότι η καλύτερη δημοκρατία είναι αυτή η κοινοβουλευτική. Όταν αυτή η πίστη κλονίζεται και ταυτόχρονα κανένας κομματικός φορέας δεν μπορεί να πείσει ότι υπάρχει ανώτερη μορφή δημοκρατίας, τότε το λιγότερο που μπορεί να κάνει η αριστερά είναι να υπερασπιστεί αυτή τη λειψή δημοκρατία. Ακριβώς για να μην γίνει ελκυστική η απολυταρχία, ακριβώς γιατί η έννοια της δημοκρατίας (και όχι μόνο η σημερινή της μορφή) πλήττεται βάναυσα. Να το πω και σχηματικά: όταν μια "δημοκρατική" εφημερίδα όπως η Καθημερινή κάνει λόγο για τανκς, τότε ποιος έχει μείνει να υπερασπιστεί τη δημοκρατία;
Επομένως, σωστά κατά τη γνώμη μου ο ΣΥΡΙΖΑ καλεί σε δημοκρατική εγρήγορση. Και φυσικά όταν καλείς σε δημοκρατική εγρήγορση πρέπει να είσαι έτοιμος να συμμαχήσεις (στο ένα ή το άλλο επίπεδο, αυτό είναι προς συζήτηση) με ανθρώπους και τμήματα της κοινωνίας που ειλικρινά πιστεύουν στην αστική δημοκρατία, χωρίς να είναι αριστεροί. Τουλάχιστον, οφείλεις να μην τους έχεις απέναντί σου αυτούς. Ακριβώς όπως οφείλεις να μην έχεις απέναντί σου τον μικρό ή μεσαίο επιχειρηματία που είναι το κύτταρο του καπιταλιστικού συστήματος, αλλά που ταυτόχρονα μπορεί να αποτελέσει τον καθοριστικό παράγοντα νίκης, εφ' όσον είναι τουλάχιστον ουδέτερος στην αποφασιστική μάχη.
συγγνώμη για την πολυλογία,
Μάρκομ Ξ
Ουτε η ΔΗΜΑΡ εχει πρόβλημα για συμπραξη ουτε ο ΣΥΡΙΖΑ. Αν κρίνεις από την πολύ προσεκτική κριτική του Συριζα στην Δημαρ εδώ και καιρό, ο Σύριζα θεωρεί τη συνεργασία πολύ πιθανή.
Ουτε το να ρίξει η ΔΗΜΑΡ δεξιά κυβέρνηση είναι απίθανο. Ας θυμηθούμε πχ τη μεταπολίτευση στην Πολωνία γύρω στο 1990 οπου οι συνεργατες του καθεστώτος συνασπίστηκαν με την αντιπολίτευση.
Καλά μπάνια!
προφανώς σε εκθέτει Μιχάλη ο πανηγυρικός τόνος ...
ούτε με το κέντρο , ούτε με την ακροδεξιά , εύκολο είναι το τρομερό δίλημμα που βάζεις .
http://www.efsyn.gr/?p=45920
" κάποιος σύντροφος "
σύντροφε Δημήτρη μην την ψάχνεις πολύ την δουλειά με αυτά που μπορεί να διαβάσεις εδώ μέσα κυρίως από τον διαχειριστή , μπορεί και άλλους αλλά αυτός ο μπαγάσας είναι απόλυτα χαρακτηριστικός και προκλητικός .
υπάρχει μια πολιτική κουλτούρα ζυμωμένη με τα κάθε είδους ΕΠΕΑΕΚ , ΕΣΠΑ , ΚΠΣ , την συγκυβέρνηση με το ΠΑΣΟΚ επί δεκαετίες σε μεγάλα κομμάτια του κράτους .Ρίχνουμε τον κόσμο στον καναπέ και μετά λέμε ότι ο κόσμος δεν κινητοποιείται οπότε πάμε για να συνεργαστούμε με τους πάντες χωρίς καμία εξαίρεση , χωρίς ταξικές και προγραμματικές διαχωριστικές . Απλή διαχρονική συνασπισμενιά ! Της αριστεράς και της προόδου !
όχι ότι η γραμμή της ΑΝΤΑΡΣΥΑ βοηθάει βέβαια μιας και όλη την οριακή περίοδο Μάης 11 - Ιούνης 12 δεν κινήθηκε στην λογική ότι η αριστερά μπορεί να βάλει τον εαυτό της στο κέντρο αυτού που λέμε λαϊκό μέτωπο , να καλύψει το κενό της κρίσης εκπροσώπησης υπέρ του μπλοκ των από κάτω , να εμπλέξει τις μεγάλες μάζες στην κλίμακα του αναγκαίας ρήξης με τον ιμπεριαλισμό και τον αναγκαίο μετασχηματισμό .
Να κάνει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ δική της την υπόθεση της " συμπόρευσης " , να δει την υπέρβαση της από ένα αριστερό αντί ΕΕ μέτωπο , να πιέσει ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ για το λαϊκό μέτωπο .
" κάποιος σύντροφος "
Το παραδειγμα της ΕΡΤ και οχι μονο(επιστρατευσεις,ματ στη χαλυβουργια,ναυτεργατες καταθεση τροπολογιας για τις ΠΝΠ κ.α.) δειχνει οτι το ΚΚΕ επιδιωκει τη συμμαχια σε κοινωνικο επιπεδο και για λογους δημοκρατικης εκτροπης και παραλληλα αναδεικνυει τις δυνατοτητες που μπορει να εχει ο αγωνας με ΤΑΞΙΚΑ χαρακτηριστικα.
Το εγκλημα θα ηταν να συμμαχουσε σε επιπεδο κορυφων με το Συριζα ενα κομμα που οπως σωστα ομολογεις ειναι σοσιαλδημοκρατικο και δεν μπορει (θελει;) να ανασυγκροτησει το συνδικαλιστικο κινημα κλπ.Ακριβως γιατι το ΚΚΕ επιδιωκει πρωτιστως την ανασυγκροτηση του λαικου κινηματος και χωρις ισχυρο λαικο κινημα ταξικα προσανατολισμενο δεν ερχονται αλλαγες σε επιπεδο συστηματος.
Гриша
Το κίνημα δεν το ανασυγκροτείς φτιάχνοντας μέτωπα με τον εαυτό σου.
Δεν το ανασυγκροτείς με το να φυλακίζεις τους οπαδούς σου σε περίκλειστα τείχη με φόβο μην κολλήσουν ''οππορτουνισμό''και άλλες λοιμώδεις ασθένειες.
Δεν πηγαίνεις στο Σύνταγμα έχοντας την βουλή στα νώτα σου και το κίνημα που υποτίθεται πως θέλεις να ανασυγκροτήσεις απέναντί σου και εχθρικά προσκείμενος.
Με τις τακτικές αυτές το μόνο που καταφέρνεις είναι να σπέρνεις την σύγχυση,την απογοήτευση και την διάσπαση.
Εχει ενα δίκιο εδώ το κκε,με την εμπειρία του ενιαίου συνασπισμού,που οι οπαδοί του λόγω της συνύπαρξης και του συγχρωτισμού τους με άλλα ρεύματα και ανοιχτές σκέψεις,άρχισαν να σκέφτονται,να έχουν πρωτόγνωρες ανησυχίες και προβληματισμούς,να τους γεννούνται ερωτηματικά που μέχρι τότε έντεχνα τα έκρυβε η ηγεσία τους,με αποτέλεσμα τελικά να χάσει σχεδόν την μισή του δύναμη.
Σε αυτό βέβαια δεν έφταιγαν τα μέλη και οι οπαδοί του κκε,ούτε όσοι τους ''παρέσυραν''.
Εφταιγε η ανυπαρξία ιδεολογικοπολιτικού πλαισίου που πέρα απο τα τετριμένα παχιά λόγια και τσιτάτα δεν έδινε και δεν δίνει λύσεις και προοπτική στα σύγχρονα προβλήματα της εργατικής τάξης και του λαού.
Αυτό το ''λάθος''το κκε λοιπόν δεν έχει σκοπό να το επαναλάβει.Και αν η παρουσία του στο ραδιομέγαρο της ΕΡΤ,σήμανε για κάποιους ενα ελπιδοφόρο μήνυμα ενότητας ,δεν ήταν παρά ενα ιντερμέτζο που το κκε φρόντισε γρήγορα να το διορθώσει.
Απο το 74 τουλάχιστον το κκε είχε πολλές ευκαιρίες να ανασυγκροτήσει το κίνημα.
Τις κλώτσησε όλες.
Τώρα και να θέλει το κκε,δεν θέλει το κίνημα την ανασυγκροτήσή του απο το κκε.
Και ποιος εισαι εσυ που μιλας εκ μερους του κινηματος και προδικαζεις κιολας οτι δε θελει την ανασυγκροτηση του απο το ΚΚΕ;
Ξερω, εισαι ο ιδιος που το χαρακτηριζει προδοτικο και στυλοβατη του καπιταλισμου και απ την αλλη περιμενεις τον Τσιπρα να προταξει τα στηθη του στην εισοδο του ραδιομεγαρου για να μην μπουν τα ματ.
Εισαι ο ιδιος που χαρακτηριζεις λιγο πολυ τα μελη και τους φιλους του αβουλα οντα που τα απομονωνει ο περισσος μην τυχον και δουν το φως το αληθινο στις γαματες σουπερ-ουαου ανενταχτες ακομματιστες αποψαρες που φτανουν μεχρι την αριστερα των κοινοβιων μαζικης παραγωγης χαιμαλιων.
Το ξερουμε λοιπον το ειδος σου μονο που τεινει να εκλειψει στη πραγματικη ζωη,στα εργοστασια ,στις λαικες γειτονιες ,στη Μανωλαδα ,στα λιμανια,στη κινητοποιηση για να μη κοπει το ρευμα απουσιαζει.Εκει παλευει το ΚΚΕ με ολες του τις δυναμεις να χτισει τη Λαικη Συμμαχια με πλατυ ανοιγμα στο λαο ανεξαρτητως κομματικης προελευσης .Εκει ειναι η δυναμη του κι οχι αποκλειστικα στα εκλογικα ποσοστα. Το ειδος σου επιβιωνει μονο στα πληκτρολογια της ανωνυμιας και του τρολαρισματος.
Μεχρι εκει καλα ειναι τα παραμυθια σου και μπορεις να τα πουλας με την ανεση σου.Γιατι δεν ερχεσαι και παραεξω ρε γαμωτο να μας βγαλεις τη τσιμπλα να ανοιξουν τα ματακια μας;
Μια φορα ρε .Προσωπο με προσωπο.
Гриша
Φίλε Μάρκομ Ξ,
Μα κι εμείς για το ενδεχόμενο κεντρικής εκλογικής πολιτικής συνεργασίας βάλαμε το θέμα. Γιατί δεν βλέπεις συνάφεια με αυτό το ενδεχόμενο στα σχόλιά μου; Η συνεργασία προσώπων είναι άλλης τάξεως ζήτημα και όχι και τόσο ζόρικο. Όμως, όταν ακόμα και οι ατομικά φευγάτοι πασοκογενείς απαίτησαν διακριτό στίγμα (ΣΥΡΙΖΑ – ΕΚΜ), είναι ποτέ δυνατόν η ΔΗΜΑΡ να συνεργαστεί σε ατομικό επίπεδο; Μόνο αν βρεθεί στα πρόθυρα διάλυσης.
Τα λέμε
Φίλε Herr K.,
Συμφωνούμε με τη διαπίστωση του "ντροπαλού" φλερτ και από τα δύο μέρη. Αλλά για τη σύμπραξη της ΔΗΜΑΡ σε ανατροπή της δικομματικής, εξακολουθώ και δεν τη βλέπω. Για να είμαι πιο ακριβής: τη βλέπω μόνο σε περίπτωση που στις δημοσκοπήσεις θα σκοράρει περί το 15% και ο ΣΥΡΙΖΑ θα βρίσκεται στο 30+…
Τα λέμε
ΥΓ Την κάνεις για διακοπές, πουλάκι μου; Από τώρα (και επιστροφή τον Σεπτέμβρη); Τέτοια ακούει η Μέρκελ και λέει έχουν ψωμί ακόμα οι Έλληνες! Δαγκώστε τους κι άλλο! ;-)
Φίλε Καντριανιώτη,
Όλοι έχουν να πουν για όλους. Βάλε λοιπόν λίγο το σπαθί στη θήκη. Ανεξάρτητα από πρόσωπα και πράγματα, στραβές γραμμές και αυτοαναφορικές στρατηγικές, δεν γίνεται να τα βγάλει πέρα η Αριστερά με το κομμουνιστικό κόμμα στη γωνία σαν να πρόκειται για λεπρούς!
Τα λέμε
Κι εσύ, φίλε Γρηγόρη, πρέπει να το καταλάβεις:
Καμία ομάδα φιλάθλων, ακόμα και η πιο μαχητική και ενθουσιώδης, δεν γύρισε ποτέ αγώνα. Μόνο οι παίκτες το κάνουν. Κι εσείς, δεν ‘‘παίζετε μπάλα’’. Περιορίζεστα να φωνάζετε απ’ την κερκίδα «εμείς, εμείς οι μόνοι συνεπείς». Το φωνάζετε χρόνια και χρόνια και το παιχνίδι δεν γυρνάει (επιπλέον: η θύρα που είσαστε μαζεμένοι έχει μισοαδειάσει). Παίξτε μπάλα κι αφήστε τη ζωή να δείξει, όπως έλεγε κι ο Χαρίλαος!
Τα λέμε
Τη συνάφεια δεν την είδα γιατί ανέφερες κάτι για Κότσακα και Μητρόπουλο. Κατά τα άλλα, παραπέμπω στις παραπάνω τοποθετήσεις μου.
συντροφικά,
Μάρκομ Ξ
Μα ο Κοτσακάς και ο Μητρόπουλος ήταν μεν πρόσωπα, αλλά ενταγμένα σε αυτό το ρεύμα που ονομάστηκε ΕΚΜ. Ίσως αυτό είναι η αιτία τού μπερδέματος (το οποίο δεν έχει και καμιά μεγάλη σημασία άλλωστε).
Τα λέμε
Αγαπητέ λεφτ.
Δεν έχω σπαθιά και θηκάρια,άλλωστε ποτέ δεν είμουν καλός στην ξιφασκία.
Λέω την γνώμη μου και τίποτα παραπάνω.
Όμως πάει πολύ να βγαίνει το κόμμα του περισσού τιμητής των πάντων,και να μιλάει για ανασυγκροτήσεις και πράσινα άλογα.
Ποιοί,αυτοί που έδωσαν γη και ύδωρ στον παπατζή Ανδρέα,που τον άφησαν να αλωνίζει ανενόχλητος ελέω της μαμάς Σοβιετίας,και τελικά να ξεπατώσει το κίνημα.
Αυτοί που ΄δεχθηκαν τους μαχαιροβγάλτες ναζί στην πύλη της χαλυβουργίας σαν αλληλέγγυους,αυτοί που πρώτοι εφάρμοσαν όλους τους μνημονιακούς νόμους στις επιχειρήσεις τους,αυτοί που τις απολύσεις στον Ρ.τις έχουν ψωμοτύρι.
Αυτοί που μόλις προχθές στην απεργία της ΕΣΗΕΑ δεν δίστασαν να βγάλουν απεργοσπαστικό Ρ. για να μην χάσουν τις διαφημίσεις!!
Θα μπορούσα να γράφω μέχρι το πρωί τα ''κατορθωματά τους'',αλλά νομίζω τα γνωρίζεις καλύτερα απο τον καθένα μας.
Μου είπες κάποτε,πως κάνεις αγώνα για να πείσεις κάποιους απο τους οπαδούς του κκε για τα λάθη της ηγεσίας τους,και σου είπα χαρά στο κουράγιο σου.
Δεν το είπα τυχαία,ξέροντας οτι όσοι είχαν κοινή λογική,είχαν εγκαταλείψει αυτό το κόμμα απο καιρό και είχαν απομείνει μόνο φανατικοί οπαδοί όπως οι οπαδοί ποδοσφαιρικών ομάδων.
Υ.Γ Κανείς δεν θέλησε να βάλει το κκε στη γωνία,μόνο του τοποθετήθηκε θεωρώντας όλους τους άλλους λεπρούς,αλλά νομίζω πως οι αυταπάτες κάποτε πρέπει να τελειώσουν.
Υ.Γ 1.Ο υπογράφων με Κυριλλική γραφή να είναι σίγουρος πως έχω αντιμετωπίσει πρόσωπο με πρόσωπο αρκετούς απο το συνάφι του με αποτελέσματα όχι και τόσο ικανοποιητικά για αυτούς.Σπανίζουν βέβαια γιατί δεν τους συναντάς πιά ούτε σε χώρους δουλειάς,ούτε στις γειτονιές,ούτε σε εκδηλώσεις αλληλεγγύης ούτε στις μαζικές συγκεντρώσεις των λαικών κινημάτων.
Με εκτίμηση.
Και να ξεκαθαρίσω και κάτι άλλο.
Ποσώς με ενδιαφέρει αν ο Τσίπρας βάλει ή δεν βάλει τα στήθη του.
Μου αρκεί που υπάρχει ένας κόσμος κάθε μέρα στο ραδιομέγαρο που αν χρειαστεί θα το κάνει αυτός.
Μια επισήμανση: ένας κομματικός φορέας εκφράζει (υποτίθεται) τα συμφέροντα τμήματος ή του συνόλου μιας τάξης ή κοιν. στρωμάτων. Όταν λοιπόν ο φορέας αυτός καλεί στη συγκρότηση μετώπου κοινωνικών τάξεων ή στρωμάτων προς επίτευξη συγκεκριμένων στόχων (αλλιώς δεν θα λεγόταν μέτωπο) είναι υποχρεωμένος να συμπράξει με τους αντίστοιχους φορείς (κόμματα, οργανώσεις) που εκφράζουν τα συμφέροντα των παραπάνω. Πως αλλιώς θα γίνει δηλαδή; Δεν θα διαλέξουμε εμείς οι πεφωτισμένοι ποιο κόμμα θα εκφράσει τους μικρομεσαίους π.χ. Αυτοί το διαλέγουν. Όταν λοιπόν εσύ, που είσαι λ.χ. το κόμμα που εκφράζει (ή προσπαθεί να εκφράσει) τα συμφέροντα της εργ. τάξης και κρίνεις ότι πρέπει να φτιάξεις μέτωπο με τους μικρομεσαίους, θα επιδιώξεις τη συνεννόηση με το αντίστοιχο κόμμα ή κόμματα που τους εκφράζουν. Απλή αλφαβήτα.
συντροφικά,
Μάρκομ Ξ
Το ενωτικο καλεσμα:
KαντριανιώτηςΠαρασκευή, Ιουνίου 21, 2013 9:24:00 μ.μ.
<<...το λιγώτερο που θα έπρεπε να κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ είναι να καλέσει όλο το λαό να υπερασπισθεί την ΕΡΤ και να βρίσκεται με όλους τους βουλευτές του και τον Τσιπρα επικεφαλή στην πόρτα του ραδιομεγάρου να αποτρέψει την κατάληψη απο τα ΜΑΤ και τους φασίστες.>>
Kαι η κλασσικη ala Syriza κωλοτουμπα:
KαντριανιώτηςΠέμπτη, Ιουνίου 27, 2013 8:38:00 π.μ.
<>
Гриша
KαντριανιώτηςΠέμπτη, Ιουνίου 27, 2013 8:38:00 π.μ.
Ποσώς με ενδιαφέρει αν ο Τσίπρας βάλει ή δεν βάλει τα στήθη του.
Μου αρκεί που υπάρχει ένας κόσμος κάθε μέρα στο ραδιομέγαρο που αν χρειαστεί θα το κάνει αυτός.
Гриша
Δημοσίευση σχολίου