Η ΦΡΑΣΗ «τα ’λεγα εγώ!», ακούγεται πολύ συχνά στις ποδοσφαιροκουβέντες —είναι δε και πολύ πιθανό να έχει ξεκινήσει από το χώρο του ποδοσφαίρου. Λέγεται στις περιπτώσεις που τα γεγονότα, συνήθως το αποτέλεσμα ενός ματς, επιβεβαιώνει τις προβλέψεις κάποιου που ήταν αντίθετες στο ρεύμα.
Υιοθετούμε την έκφραση και την επαναλαμβάνουμε με ενθουσιασμό! Γιατί, παρά το γεγονός ότι δεν καλλιεργούμε το ‘‘άθλημα’’ των προβλέψεων, πέσαμε μέσα σε μία πολύ πρόσφατη εκτίμηση για τον αντίκτυπο που θα είχε η αποχώρηση της ΔΗΜΑΡ από την κυβέρνηση στους νυν και δυνητικούς ψηφοφόρους της, αλλά και σε όσους από την Αριστερά την είχαν βάλει στα μαύρα κατάστιχα λόγω συγκυβέρνησης με ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Γράψαμε στην ανάρτηση της Παρασκευής, 21 Ιουνίου, ανάμεσα σε άλλα:
Η εικόνα που σχηματίστηκε και θα ενδυναμωθεί από τα παπαγαλάκια τών συστημικών ΜΜΕ είναι ότι η ΔΗΜΑΡ έφερε στο χείλος τής καταστροφής την Ελλάδα για 600, 700, άντε 800 βαριά-βαριά εργαζόμενους. Πώς θα το ακούσει αυτό ο κόσμος τών ‘‘υπεύθυνων αριστερών’’ στους οποίους απευθύνεται; Με ανατριχίλα, προφανώς. Αρκετή για να τους κάνει να δουν με κάποια μεγαλύτερη συμπάθεια τον ‘‘πραγματικά υπεύθυνο αριστερό’’ Βενιζέλο. Κι αν πάλι υπολογίζει ότι αυτή η κίνηση θα την ξεπλύνει στη συνείδηση του κόσμου για την εθελοντική μετατροπή της σε δεκανίκι τής δεξιάς, με τους υπολογισμούς θα μείνει. Η αντίδρασή της, εκτός από το ότι ήρθε too late, είναι ταυτόχρονα και too little...
ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΗΜΕΡΑ η τακτική εξαμηνιαία έρευνα της MRB Τάσεις, που καταγράφει τις παρατηρούμενες διεργασίες και εξελίξεις στην ελληνική κοινή γνώμη ως προς την προσέγγιση των τρεχόντων πολιτικοκοινωνικών ζητημάτων. Η συλλογή στοιχείων έγινε στο διάστημα από 13 έως 25 Ιουνίου, συμπεριλαμβάνει δηλαδή τόσο το λουκέτο στην ΕΡΤ, όσο και τον ανασχηματισμό της κυβέρνησης μετά την αποχώρηση της ΔΗΜΑΡ. Σύμφωνα με τα ευρήματα της έρευνας η πρόθεση ψήφου για τη ΔΗΜΑΡ είναι στο τσακ του 3% (εκτίμηση εκλογικής επίδοσης με αναγωγές αναποφάσιστων 3,8%) ενώ την απόσυρση της ΔΗΜΑΡ την κρίνει σίγουρα θετικά και μάλλον θετικά μόνο το 18% των ερωτηθέντων, έναντι του συντριπτικού 70,7% που την αξιολογούν μάλλον και σίγουρα αρνητικά.
ΝΑ ΛΟΙΠΟΝ που επιβεβαιώνεται για άλλη μια φορά: από μικρούς κι από τρελούς μαθαίνεις την αλήθεια! ;-) Χωρίς βέβαια αυτό να αλλάζει την προδιαγεγραμμένη μοίρα ούτε των μικρών, ούτε των τρελών… :-( :-)
Η photo, από το topcoder.com
23 σχόλια:
Σωστά! Η “χρυσή αυγή” που απευθύνεται στους “υπεύθυνους δεξιούς” και δεν κάνει κυβερνητισμό, σταθερά τρίτο κόμμα...
Σοβαρευτείτε και βγάλτε τις παρωπίδες.
Μια τρύπα στο νερό στην οποία έχουν πέσει μέσα, έχουν κάνει αρκετοί άλλοι που δεν είχαν την γραμμή της Αριστεράς, αλλά “καθαρές θέσεις” για την ΕΕ και ευρώ και “αγωνιστικές διαθέσεις”.
Αυτές τις τρύπες δεν τις βλέπετε;
(διορθωμένο το προηγούμενο)
Σωστά! Η “χρυσή αυγή” που απευθύνεται στους “υπεύθυνους δεξιούς” και δεν κάνει κυβερνητισμό, σταθερά τρίτο κόμμα...
Σοβαρευτείτε και βγάλτε τις παρωπίδες.
Μια τρύπα στο νερό στην οποία έχουν πέσει μέσα, έχουν κάνει αρκετοί άλλοι που δεν είχαν την γραμμή της ΔΗΜΑΡ, αλλά “καθαρές θέσεις” για την ΕΕ και ευρώ και “αγωνιστικές διαθέσεις”...
Αυτές τις τρύπες δεν τις βλέπετε;
φίλε ΕΟΣ εξήγησε το λίγο , γιατί δεν σε πιάνω .
ο ΣΥΡΙΖΑ , δεν έχει καθαρές θέσεις για την ΕΕ στην καλύτερη για αυτόν περίπτωση , γιατί μπορεί και να έχει καθαρές , και ίδιες με της ΔΗΜΑΡ . Να ένα θέμα που θα ήθελα να μου απαντήσεις , πιστεύεις ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει διαφορετική θέση για την ΕΕ από την ΔΗΜΑΡ ? Πρέπει ? Που εντοπίζεις την διαφορετικότητα ?
έστω όμως ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει θέσεις για την ΕΕ όχι καθαρές . Πηγαίνει καλά ? Υπάρχει κοινωνικό κλίμα συλλογικής στράτευσης και ανάτασης ότι έρχεται μια αρχή μεγάλης ρήξης ? Από που προέρχεται η αναξιοπιστία του ΣΥΡΙΖΑ ?
πως χειρίστηκε ο ΣΥΡΙΖΑ τα τρία σπουδαία γεγονότα των τελευταίων μηνών ? Κύπρος , ΟΛΜΕ , ΕΡΤ ? Ποιος είναι ο άλλος δρόμος ? Περίπου ίδιος , με σταθεροποίηση εδώ που είμαστε ? Μέχρι που οι αγώνες ? Ποιο κίνημα και πως θα ρίξει την κυβέρνηση ? Πρέπει ?
ο ΣΥΡΙΖΑ τι κάνει εναντίον της ΧΑ , πέρα από το να βαφτίζει δημοκρατικό τόξο το ΠΑΣΟΚ και την ΔΗΜΑΡ ? Την μνημονιακή κυβέρνηση δηλαδή , που λύνει - δένει με την ΧΑ , που έχει σαν βασικό κόμμα μια ΝΔ πολύ πιο δεξιά από τον ΛΑΟΣ . Πως αμφισβητεί την ακροδεξιά όταν αναγνωρίζει τους ΑΝΕΛ σαν εταίρο ?
όταν εμφανίζει ελληνικές σημαίες στις συγκεντρώσεις , σαν αστικός σωβινισμός όμως και όχι με την έννοια του λαϊκού δημοκρατισμού που πάντα χαρακτήριζε την αριστερά ? όταν τα ιδεολογικά του think tank προσπαθούν να μας πείσουν ότι είναι εθνικισμός να λες ότι σε αυτή την χώρα ένα μπλοκ εργαζόμενων - νεολαίας - μικροαστών θα ζήσει αλλιώς ? Αντιμετωπίζει έτσι την ΧΑ ?
ο εθνικισμός και ο ναζισμός ανεβαίνουν ( μεταξύ άλλων και γιατί είναι κεντρική κρατική γραμμή ) και λόγω του ότι η αριστερά λέει δεν μπορεί και δεν θέλει να φτιάξει κοινωνικές συμμαχίες , προγράμματα , εναλλακτικές αφηγήσεις , οπότε το κάνει ο ναζισμός . Τα κενά είναι για να καλύπτονται ...
" κάποιος σύντροφος "
Φίλοι τής ΕΟΣ,
Εμείς να σοβαρευτούμε ή εσείς να χιουμοριστείτε λίγο; Κάναμε μια αυτοσαρκαστική χιουμοριστική ανάρτηση και πλακώσατε να μας φάτε; Έλεος!
Αλλά να σας κάνω το χατίρι και να γίνω σοβαρός στο σχόλιο.
Για πείτε μου φωστήρες τού αντιρατσιστικού και αντιναζιστικού αγώνα, πώς διάολο και μετά από τόση πολυετή αγωνιστικότητα μιας κάποιας μερίδας τής Αριστεράς έχει φτάσει η ΧΑ έεκεί που έχει φτάσει; Υπάρχουν μόνο αντικειμενικοί παράγοντες που την ευνοοούν (όποιοι κι αν είναι αυτοί); Δεν υπάρχουν υποκειμενικές ευθύνες αυτής τής ίδιας μερίδας τής Αριστεράς, που σε στραβοκοιτάζει ακόμα κι αν πεις «δεν μου αρέσει η αφρικανική κουζίνα και επιπλέον μου φέρνει και καούρες»;
Ο μπετόβλακας πάντα μπετόβλακας είναι. Ακόμα κι ο αντιρατσιστής!
Τα λέμε
Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει καθαρή γραμμή την ΕΕ και το ευρώ: Καμία θυσία για το ευρώ, καμία αυταπάτη για την δραχμή
Μόνο που οι όποιες θέσεις για την ΕΕ και το ευρώ δεν συγκροτούν πολιτική γραμμή ανάπτυξης μαζικού κινήματος γιατί είναι θέσεις για κρατική πολιτική. Η αδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ και όλης της υπόλοιπης αριστεράς είναι αλλού και όχι εκεί την αναζητούν διάφοροι κοκορόμυαλοι αριστεροί: Είναι η ανικανότητα να έχει πολιτικές στοχεύσεις του "εδώ και τώρα" και όχι του αύριο αν θα γίνουμε κυβέρνηση ή αν θα αλλάξει γραμμή το ΚΚΕ κλπ, κλπ.
Η χρυσή αυγή για παράδειγμα είναι ενάντια στους μετανάστες, όμως δεν κάθεται στην γωνία λέγοντας ότι "δεν είμαστε έτοιμοι να κυβερνήσουμε" ή "περιμένουμε να γίνεί η ενότητα της δεξιάς", αλλά βγαίνει στους δρόμους και σφάζει, μαχαιρώνει και κάνει πράξη τον λόγο της, χωρίς τις παραδοσιακές μάσκες της αριστεράς, όπως πρωτοβουλίες πρωτοβάθμιων σωματείων κλπ,κλπ...
Οι πολιτικοί χώροι που είναι έξω από την παραδοσιακή αριστερά και φτάνουν ως τους αντιεξουσιαστές είναι πιο μπροστά σε αυτού του τύπου την πολιτική του "εδώ και τώρα" απ' ότι η παραδοσιακή αριστερά με εγχειρήματα κοινωνικής αλληλεγγύης, αλληλέγγυας οικονομίας, αυτοδιαχειριστικά εγχειρήματα κλπ. κλπ.
Όσο ο ΣΥΡΙΖΑ είναι εγκλωβισμένος στα ιδεολογήματα και τις πολιτικές της παραδοσιακής αριστεράς (που βασικός φορέας τους εντός του ΣΥΡΙΖΑ είναι η "αριστερή πλατφόρμα") τόσο θα χάνει την επαφή του με την κοινωνία.
Ο βασικός κίνδυνος για τον ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι η ΔΗΜΑΡ και οι απόψεις της, οι οποίες είναι ηττημένες εντός του ΣΥΡΙΖΑ αλλά οι μουχλιασμένες απόψεις και πρακτικές της παλαιοκομμουνιστικής αριστεράς που προσπαθεί να καταγραφεί ως δήθεν "αριστερή αντιπολίτευση" στον ΣΥΡΙΖΑ.
Φίλε left g 700
Το μόνο αξιόπιστο στοιχείο των δημοσκοπήσεων είναι η απάντηση στα ερωτήματα τι ψήφισες και τι θα ψηφίσεις. Σε όλα τα υπόλοιπα η διατύπωση της ερώτησης επηρεάζει καθοριστικά την απάντηση. Είμαι σίγουρος για αυτό, όχι μόνο από θεωρητική προσέγγιση, αλλά, κυρίως, επειδή έχω δουλέψει πολλά χρόνια ως συνεντευκτής πολιτικών δημοσκοπήσεων .
Θυμάμαι την εποχή της επίθεσης Μητσοτάκη στην ΕΑΣ. Μας έβαζαν να ρωτήσουμε αν συμφωνείτε με την απεργία που ταλαιπωρεί το κοινό. Όλοι έλεγαν πως διαφωνούν. Μερικοί αναδιατυπώναμε την ερώτηση λέγοντας συμφωνείτε με τον αγώνα για ψωμί και δουλειά των εργαζομένων και όλοι συμφωνούσαν. Το 3,8 που λες ότι της δίνει η δημοσκόπηση είναι πολύ κοντά στα ποσοστά που είχε πριν την αποχώρηση της. Νομίζω πως είναι πολύ πιθανό η ΔΗΜΑΡ να κερδίσει τη μάχη του εναπομείναντος Κέντρου από την παρέα του Μπενίτο. Έτσι και αλλιώς, πέρα από την συστημική του δέσμευση ως κόμμα του κράτους το ΠΑΣΟΚ δεν φαίνεται να επιλέγει καμία τακτική που περιέχει την πιθανότητα της πολιτικής επιβίωσης του. Σε αντίθεση με τον Κουβέλη, ο Μπενίτο δεν ενδιαφέρεται για την πολιτική επιβίωση του κόμματος του, αλλά για την εξασφάλιση του από το ενδεχόμενο εμπλοκής σε δικαστικές περιπέτειες. Πολύ πιθανόν να μην τολμήσει το ΠΑΣΟΚ να κατέβει στις εκλογές και να συμπράξει με την ΝΔ. Οπότε, το συνεχώς μειούμενο (αλλά υπαρκτό στα επίπεδα του 5 με 6 % ) Κέντρο θα μονοπωληθεί από την ΔΗΜΑΡ.
Μ.Κ.
φίλε ΕΟΣ θα σου τα πω εδώ μιας και σε σένα ένα σχετικό ψαλίδι πέφτει ( όχι πάντα , και καμιά φορά γίνονται λάθη στα blogspot , ίσως σε αδικώ ) .
o ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι ΔΗΜΑΡ , είναι όμως 100 % ανανεωτική πτέρυγα ( λίγο καλύτερος απο ΔΗΜΑΡ δηλ ) σε όλα τα κρίσιμα θέματα : επιχειρηματικότητα , ουδετερότητα του κράτους και της οικονομίας , αποδοχής του διεθνούς πλαισίου , τω συμμαχιών του αστισμού δηλαδή .
η θέση του ΣΥΡΙΖΑ ( αυτό δηλαδή με το οποίο απευθύνεται στον κόσμο ) είναι ότι για το ευρώ και την ΕΕ συμφωνούμε με ΝΔ , ΠΑΣΟΚ , ΔΗΜΑΡ .
η αριστερή πλατφόρμα δίνει μια μάχη αρχών για το ότι η αριστερά πρέπει να είναι κάτι άλλο από την δεξιά και το κράτος .
το αν το κάνουν τέλεια ( προφανώς όχι μιας και δεν έχουν πολιτική προς την κοινωνία σαν αριστερή πλατφόρμα , δεν υπάρχει εισοδισμός και κριτική στήριξη ) είναι ένα θέμα , πάντως αν θέλουμε μια αριστερά ανεξάρτητη από το κράτος από θέση αρχής το αναγνωρίζουμε ότι η αριστερή πλατφόρμα κάτι λέει , συγκριτικά με το συνεχές κάλεσμα στους νοικοκυραίους , την ησυχία τάξη και ασφάλεια , το " τίποτα δεν κινδυνεύει από μας " , το " ευρώ εθνικό νόμισμα ", την συγκυβέρνηση με τον Καμένο και το μνημονιακό οικονομικό επιτελείο του Τσίπρα .
η διατύπωση περί κρατικής πολιτικής από κάποιον που στηρίζει ένα πολιτικό κέντρο που διατυπώνει την πιο χυδαία κρατικίστικη εκλογικιστικη εκδοχή κυβερνητισμού στην ιστορία του παγκόσμιου εργατικού κινήματος , δεν κολλάει πουθενά .
για να έχεις πολιτική πρακτική εδώ και τώρα χρειάζεσαι εναλλακτική αφήγηση για την κοινωνία , και όχι το να " τα συμβιβάσουμε ρε παιδιά τα πράγματα " του ΣΥΡΙΖΑ του Κουβέλη και της Δούρου .
πολλές οι οικονομίστικες φωνές μέσα στην αριστερά που αρνούνται και την αλληλεγγύη , και τα συνεταιριστικά πειράματα τα οποία όμως δεν έχουν καμία αξία ούτε υπόσταση σε μια λογική τύπου Σταθάκη " στην Γαλλία η αλληλέγγυα οικονομία είναι τόσο % " .
η αλλαγή του παραγωγικού καταναλωτικού μοντέλου δεν είναι άλλοθι για όλους της αριστεράς και της προόδου να ξαναβουτηξουν μέχρι τον λαιμό στα κάθε είδους ΚΠΣ , ΕΣΠΑ κλπ .
ή το νέο σχέδιο Μάρσαλ που θα μας κάνει ο president obama , που λέει ο Τσίπρας που η ασχετοσύνη του στην ιστορία αυτής της παράταξης και αυτού του λαού , μόνο με το θράσος του εν αναμονεί πρωθυπουργού μπορεί να συγκριθεί .
" κάποιος σύντροφος "
το " και " σε σενα πεφτει ψαλιδι δεν σημαινει οτι πεφτει και εδω .
" καποιος συντροφος "
Φίλε Μιχάλη,
Στο ερώτημα συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τους χειρισμούς τής ΔΗΜΑΡ, τα πράγματα είναι καθαρά: ο πάσα ένας καταλαβαίνει ότι αφορά στην αποχώρηση από την κυβέρνηση. Και απ' ό,τι είδα, μαϊμουδιά στην ερώτηση δεν έγινε. Το παράδειγμα που αναφέρεις με τον Μητσοτάκη και την ΕΑΣ είναι καραμπινάτη καθοδήγηση για να πάρεις ένα συγκεκριμένο ζητούμενο.
Ας φύγουμε όμως από αυτό. Διαβλέπω ένα σκεπτικό εκ μέρους σου, με το οποίο διαφωνώ ριζικά. Πιο ριζικά θα γίνω …ρίζα! :-) Ποιο είναι αυτό;
Βλέπω χαρούλες επειδή υπολογίζεις η ΔΗΜΑΡ να καταλάβει το χώρο τού κέντρου. Εγώ, αντίθετα, σε μια τέτοια περίπτωση θα φορέσω ...πλερέζες. Και να γιατί:
Σε περιόδους τέτοιων κρίσεων σαν αυτή (σου θυμίζω ότι είναι η πρώτη κρίση μετά το 1929 που ο καπιταλισμός αντιμετωπίζει τέτοια πελώρια αδιέξοδα) η στατηγική τής Αριστεράς δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να θέλει την ενδυνάμωση του κέντρου ως το μικρότερο κακό (δεν είμαστε στη δεκαετία τού '50, φίλε Μιχάλη, με τα στρατοδικεία και τις εξορίες). Από αυτή τη σκοπιά, το να κερδίσει τη μάχη τού κέντρου η ΔΗΜΑΡ είναι θάνατος. Γιατί όσο κι αν είναι έκθετη, η ιστορική διαδρομή πολλών μέσα από εκεί παρέχει ακόμα κάποια ισχυρά άλλοθι "προοδευτικού κεντρισμού" (ό,τι κι αν σημαίνει αυτό, που δεν σημαίνει και πολλά) σε πολλούς που δεν ψειρίζουν τα πράγματα. Άντε λοιπόν να ξεκουνήσεις τον κόσμο αν τσιμπήσει. Ενώ ο χοντρός, ως απόλυτο σούργελο, και το ΠΑΣΟΚ, ως απόλυτα ευτελισμένο και αναξιόπιστο, είναι πιο εύκολοι στόχοι.
Τα λέμε
Οι επικίνδυνες πολιτικές απόψεις στην Αριστερά για την θεωρία του "μικρότερου κακού" είναι άλλες και ήδη τις πληρώνουμε ακριβά.
Είναι οι απόψεις της "πατριωτικής αριστεράς" που φαντασιώνεται ότι μπορεί να ηγεμονεύσει στο "πατριωτικό τόξο". Όμως ο εθνικισμός είναι όπως ο χρυσός: Όσο πιο καθαρός είναι τόσο μεγαλύτερη είναι η αξιά του. Οι παπάρες περί εξάρτησης και κατοχής της χώρας είναι αυτές που στρώνουν τον δρόμο για την χρυσή αυγή και τον ναζισμό στην χώρα μας.
Το επόμενο βήμα της "εθνικής αναδίπλωσης" της αστικής τάξης δεν είναι δύσκολο να το προβλέψουμε μέσα από την αποσύνθεση της Ε.Ε. λόγω των ενδοκαπιταλιστικών αντιθέσων και όχι λόγω της όξυνσης της ταξικής πάλης: Επιστροφή στο εθνικό νόμισμα, και αυταρχικό καθεστώς "κρατικού καπιταλισμού" με ακόμα μεγαλύτερο παρεμβατισμό στην "ελεύθερη οικονομία". Και τότε θα δούμε τα "οράματα" αυτής της Αριστεράς να πραγματώνονται από την ακροδεξιά...
Προς ΕΟΣ .
δεν έχεις να προσφέρεις κάτι στην αριστερά με τις θεωρίες των 2 άκρων , ότι δηλαδή το εργατικό κίνημα και η αριστερά είναι το ίδιο με τον ναζισμό .
η αριστερά της ΔΗΜΑΡ και του lifestyle που είναι συνένοχη ( επίσημα , σε κυβερνητικούς θώκους ) με όσα περνάνε οι εργαζόμενοι , η νεολαία και οι μετανάστες .
η αριστερά σου είναι αυτή που φτιάχνει στρατόπεδα συγκέντρωσης και οδηγεί την Ελλάδα σε καταδίκες καταστολής ανθρωπίνων δικαιωμάτων .
η δήθεν αριστερά σου είναι αυτή που έχει καταργήσει τον αστικό κοινοβουλευτισμό με το κράτος εξαίρεσης και έκτακτης ανάγκης των μνημονίων .
η υποτιθέμενη αριστερά σου είναι αυτή που ονομάζει εθνικισμό το να ζήσουμε έξω από το μνημόνιο δηλαδή έξω από την τρόικα , να φύγει η τρόικα από την Ελλάδα , αλλά και η Ελλάδα από την τρόικα , μιας και η αστική τάξη συνειδητά επιλέγει το πρόγραμμα του κοινωνικού απαρτχάιντ και της εθνικής ( σε πονάει όπως κάθε μεταμοντέρνο κεντρώο της ΕΕ και του ΝΑΤΟ ) κατάντιας . Της διάρρηξης κάθε νομιμοποιητικού αρμού του αστικού συνασπισμού εξουσίας και την αντικατάσταση του από την τρομοκρατία τον ναζισμό και την κατάθλιψη .
η αριστερά σου είναι αυτή που διαχειρίζεται το κράτος που ανοιχτά συνεργάζεται με και μετασχηματίζεται από τον ναζισμό .
η ψευτοαριστερά σου είναι αυτή που μας τσαμπουνάει το there is no alternative στην κατάθλιψη με ανεργία 30 % και μισθό 400 ευρώ .
η " αριστερά " σου , του κεφαλαίου και του ιμπεριαλισμού , των ανθρωπιστικών πολέμων και του κοινωνικού απαρτχάιντ είναι αυτή που την ίδια ώρα που λέει πως η αριστερά είναι εθνικιστική συνεργάζεται με την ακροδεξιά για να πιάσει το 151 .
καμία έκπληξη , κοσμοπολιτισμός και εθνικισμός πάντα είναι οι 2 όψεις του ίδιου νομίσματος .
" κάποιος σύντροφος "
Καλώς ήλθες στον πραγματικό κόσμο "κάποιε σύντροφε".Και δεν σε ειρωνεύομαι-έως και ενάνισυ χρόνο πριν είχα τις αυταπάτες σου.Και αναρωτιόμουν-ηλιθιωδώς- τι την πιάνει την κακούργα μηχανή επιλογής σχολίων της ΕΟΣ και μπλοκάρει ξαφνικά όταν της αποστέλλονται σχόλια επί της ουσίας, με καθαρές θέσεις,καθ όλα ευγενή, με επιχειρήματα, χωρίς κραυγές και ειρωνείες.Αλλά, καθόλου στρογγυλεμένα παρ όλα αυτά και χωρίς μασημένα λόγια.
Είναι καιρός να σοβαρευτούμε όλοι παιδιά.Πάψτε να σπαταλάτε χώρο, χρόνο, δυνάμεις, ενέργεια σε διαλόγους κουφών και τυφλών.Έχουν-έχουμε-οι αριστεροί οι κομμουνιστές, οι αντικαπιταλιστές τα κουσούρια τους.Και είναι πολλά.Και κάτι πρέπει να κάνουν-κάνουμε-με αυτά.Ως εδώ καλά. Αλλά να αναλώνονται σε "διαλόγους" με κομπλεξικούς ηγετίσκους που ανάθεμα κι αν έχουν την παραμικρή θέληση (η και ικανότητα)για συζήτηση ουσίας,συζήτηση που θα στέκεται μακρυά από εξυπνακισμούς και αλλεπάλληλα στησίματα προβοκάτσιας απέναντι ΣΕ ΚΑΘΕ ΤΜΗΜΑ ΤΗς ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ δις εβδομαδιαίως,(με σαφή στόχο να υπονομευτεί κάθε δυνατότητα διαλόγου μεταξύ των ρευμάτων της)μάλλον πάει πολύ.....
ΥΓ Συγνώμη για την εκμετάλλευση του χώρου σας, φίλοι λέφτηδες, αλλά νομίζω αφορά κι εσάς, γι αυτό πήρα το θάρρος."Πλακωθείτε" με κανέναν σοβαρότερο ρε παιδιά, αφήστε τις "συζητήσεις" με τον μεγαλύτερο ιντριγκαδόρο, τον μεγαλύτερο κατασκευαστή "κοινού" και το μεγαλύτερο -και ξεδιάντροπο-ψαλίδι της "αριστερής" δικτυακής πιάτσας.Μην τσιμπάτε ξανά και ξανά στο μάρκετιγκ κάθε "καπάτσου" μάγειρα που εκλιπαρεί αναγνώριση και "ρόλο".Φτάνει.....
Φίλε left g 700
το καλοκαίρι κανείς δεν θέλει εκλογές, επομένως είναι εύκολο να βρεθεί το 70 % που διαφωνεί με την κίνηση της ΔΗΜΑΡ. Μετά τα επερχόμενα μέτρα αυτό το ποσοστό μπορεί να έχει αντιστραφεί. (το ίδιο αφορά και τις απαντήσεις στο ερώτημα αν θέλετε εκλογές).
Πιθανόν οι φιλικέε σχέσεις που είχα και έχω με αρκετά μέλη και στελέχη της ΔΗΜΑΡ, και η συναισθηματική άρνηση να αποδεχτώ το συμπέρασμα στο οποίο με οδηγεί η λογική (για το φλερτ της ΔΗΜΑΡ με τον αντίπαλο), να θολώνουν την πολιτική μου κρίση.
Όμως, συνεχίζω να εκτιμώ τα παρακάτω. Όσο και να αγωνιστεί η Αριστερά το 19 % του Κέντρου των εκλογών του Ιουνίου δεν θα εξαφανιστεί άμεσα. Θα συρρικνωθεί στο 7 με 6 %. Ελπίζω πως εμείς θα ενισχυθούμε περισσότερο από τον Σαμαρά από αυτή την εντυπωσιακή συρρίκνωση.
Εγώ δεν μπορώ να καταλάβω το γιατί, αλλά πολλά δείχνουν πως υπάρχει κόσμος που δεν είναι δεξιός αλλά δεν θέλει να ψηφίσει ΣΥΡΙΖΑ . Κόσμος του κέντρου, της Κεντροαριστεράς ακόμα και της πολιτιστικής Αριστεράς (όπως δείχνουν και πολλά σχόλια στο τσαρδί που είχες κηρύξει τον πόλεμο)
Το ΠΑΣΟΚ είναι 100% κόμμα του κράτους. Η ΔΗΜΑΡ δεν είναι, δηλαδή τουλάχιστον δεν έχει ακόμα γίνει κάτι τέτοιο.Οι συνεχείς αποχωρήσεις στελεχών της προς τα Αριστερά το επιβεβαιώνουν. Αν μείνει σταθερή στη γραμμή που φάνηκε να ψιλοχαράζει (πράγμα εξαιρετικά αμφίβολο) θα απαλλαγεί όχι μόνο από συντηρητικούς ψηφοφόρους, αλλά και από την καθαρά νεοφιλελεύθερη πτέρυγα της.
Το καλύτερο θα ήταν βέβαια ο ΣΥΡΙΖΑ να απορροφούσε το σύνολο των ψηφοφόρων και των αριστερών στελεχών της ΔΗΜΑΡ, αλλά το βλέπω κομμάτι δύσκολο.
Μ.Κ.
Eπίσης, μην πυροβολείτε τον ΕΟΣ.
Στα κείμενα του, εδώ και ένα χρόνο τουλάχιστον, διακρίνω μια ειλικρινή αγωνία να τεθούν και να συζητηθούν τα ουσιαστικά προβλήματα της Αριστεράς, σε αντιδιαστολή με το πισωγύρισμα που επιβάλει η εκτός τόπου και χρόνου γκρίνια για τα θέματα που βάζει η αρχαικού χαρακτήρα βαθιά συντηρητική αριστερή αντιπολίτευση του χώρου
Πολυ φοβάμαι οτι πολλοί δημαρίτες θα ξεπλυθούν και θα επανενταχτούν στον ΣΥΡΙΖΑ.Παρε πχ αυτό το παράδειγμα http://www.red-pep.blogspot.gr/2013/06/blog-post_27.html.
Ο Εκλεγμένος δημαριτης στην εσηεα με ΝΔ κ Πασοκ και εκπροσωπος της δεξιας πτερυγας του κόμματος αρχισε να ξεπλένεται μέσω της αναρχίας!!
Στην Ελλάδα αν έχεις θράσσος δεν τρέχει τίποτα.Όλοι λωτοφάγοι είναι....
Μιχάλη, εσύ είσαι αυτός ο ανώνυμος;
Ανανεώνω την παράκληση (κάτι "γαλλικά" τα λέω από μέσα μου :-) ):
Ψευδώνυμο! Παίρνετε ένα ψευδώνυμο να ξέρουμε όλοι ποιος λέει τι! Έλεος!
"Εγώ δεν μπορώ να καταλάβω το γιατί, αλλά πολλά δείχνουν πως υπάρχει κόσμος που δεν είναι δεξιός αλλά δεν θέλει να ψηφίσει ΣΥΡΙΖΑ"
Πως να θέλει αγαπητέ; Μήπως ο ΣΥΡΙΖΑ κατεβαίνει με οργανωμένο τρόπο και σχέδιο στις γειτονιές; Μήπως οι στελεχάρες της Α.Π. έχουν σταματήσει να λειτουργούν σαν πολιτευτάδες; Μήπως η ηγετική ομάδα έχει καταλάβει ότι αντί να προσπαθεί να χαϊδέψει τον μικροαστό που θέλει ησυχία τάξη και ασφάλεια, πρέπει να πείσει τον εργαζόμενο ότι μπορεί και θέλει να συγκρουστεί; Μήπως έχει γίνει ο ΣΥΡΙΖΑ των μελών πραγματικότητα και δεν το χω πάρει χαμπάρι; Στην περιοχή που μένω, ο ΣΥΡΙΖΑ πηρε 34%. Ξέρεις τι έχει κάνει από τις εκλογές και μετά; Μια ομιλία του Σκουρλέτη. ΤΙΠΟΤΑ άλλο.
Η υπόθεση της ανατροπής θέλει θυσίες προσωπικές. Τριβή με τους εργαζόμενους, τους απαίδευτους πολιτικά, τους δύσπιστους προς τη συνδικαλιστική δράση και γενικά την προσωπική δράση στα κοινά. Όχι μόνο ή κυρίως ομιλίες, ανακοινώσεις, παρουσίες σε κανάλια και καφενειακού τύπου συζητήσεις με διανοούμενους, σύντροφε Μιχάλη...
με παθιασμένα ψυχρή λογική,
Μάρκομ Ξ
Φίλε left g 700
Nαι, ο ανώνυμος των 4.41 είμαι εγώ.
Φίλε Μάρκομ Ξ
Αν εξαιρέσεις την αναφορά σου στην ηγετική ομάδα, η οποία προσπαθεί κατά τη γνώμη σου να καθησυχάσει τους μικροαστούς, τα υπόλοιπα που λες τα έχω υπόψη μου. Αποτελούν υπαρκτές διαστάσεις των πολλαπλών ελλειμμάτων του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ . Όμως ελάχιστη επιρροή ασκούν στην πυροδότηση του κινήματος ή στο εκλογικό αποτέλεσμα .Ακόμα και αν η οργανωμένη βάση του ΣΥΡΙΖΑ ήταν πιο μαχητική, οι φράξιες δεν υπήρχαν και τα μέλη καθόριζαν τις αποφάσεις του κόμματος (δηλαδή περίπου ιδανική κατάσταση), ακόμα και τότε η επίδραση που θα είχαμε στην ανάπτυξη ή όχι κινήματος θα ήταν περιορισμένη .Επειδή η οργανωμένη βάση του ΣΥΡΙΖΑ συμβιβάζεται πολύ εύκολα με την αλαζονεία, την ιδέα δηλαδή πως αποτελεί το εκλεκτό τμήμα των πολιτών το οποίο δεν χρειάζεται να πολυμπλέκει με τους κοινούς θνητούς.
Στις εκλογές είναι ολοφάνερο πως κατεβαίνει το τυπικό κόμμα (ο ΣΥΡΙΖΑ - ΕΚΜ) και ο κόσμος ψηφίζει το πραγματικό κόμμα (τον ΣΥΡΙΖΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ).
Η αδυναμία του τυπικού κόμματος να αντιστοιχηθεί στους τρόπους και να μειώσει τις αντιφάσεις του πραγματικού, μαζί με την αδυναμία του να ανανεωθεί επανιδρυόμενο ως παράταξη του λαού, αποτελούν τα βασικότερα προβλήματα του χώρου και όχι οι εύκολες απαντήσεις που μας δίνουν θεωρητικές μανιέρες που ήταν χρήσιμες, ίσως, σε μια άλλη προμνημονιακή εποχή.
Μ.Κ.
Δυο εξαιρετικά κείμενα:
1) http://www.iskra.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=12530:toliossunergasies&catid=72:dr-ekdilosis&Itemid=279
2) http://www.iskra.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=12529:kouvelakisert&catid=83:aristera&Itemid=200
Σ/φε Μιχάλη
Μπορώ να γίνω πολύ πιο αναλυτικός. Συνήθως το αποφεύγω, γιατί δεν θέλω να κουράζω. Πριν όμως αποφασίσω αν πρέπει, διευκρίνισέ μου σε παρακαλώ τι εννοείς με την τελευταία σου παράγραφο.
Προς το παρόν, σε ό,τι αφορά τα όσα καταλογίζεις στην οργανώμενη βάση του ΣΥΡΙΖΑ, ένα έχω να πω. Το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι.
συντροφικά,
Μάρκομ Ξ
Σ. Μάρκομ Ξ
Το εκλογικό αποτέλεσμα σηματοδότησε το ραντεβού στα τυφλά δύο αγνώστων, που ως τότε είχαν το πολύ μια στάση συμπαθητικής (στην καλύτερη περίπτωση) αδιαφορίας ο ένας για τον άλλο. Οι μεταξύ τους άγνωστοι ήταν η κοινωνία και ο ΣΥΡΙΖΑ. (Η αναλυτική ανάπτυξη αυτής της διατύπωσης θα εμπεριείχε πολλές αποχρώσεις δευτερευουσών σχέσεων και αμοιβαίων χρησιμοτήτων τις οποίες εδώ παραλείπω για λόγους συντομίας)
Αυτή η επαφή δεν έγινε με πρωτοβουλία του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά της κοινωνίας. Το πρωταρχικό δεν ήταν το ότι ο ΣΥΡΙΖΑ άκουσε τις πλατείες (την ώρα που όλοι οι υπόλοιποι ήταν στον κόσμο τους). Το πρωταρχικό είναι ότι υπήρξαν πλατείες, ως σημείο τομής μιας διαδικασίας λαικής αφύπνισης.
Μετά τις εκλογές ο Τσίπρας κάλεσε τον κόσμο όχι για να ενταχθεί στο κόμμα, αλλά για να φτιαχτεί το κόμμα του λαού. Αν αυτό γινόταν η ηγετική γραφειοκρατία θα κινδύνευε να χάσει τη δουλειά της, η μεσαία στελέχωση θα έχανε μερικούς τίτλους και ρόλους που κολακεύουν το ψώνιο της και η βάση θα έχανε την αίσθηση πως αποτελεί το περιούσιο τμήμα του λαού.
Γι αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ θα συνεχίζει να βρίσκεται μακριά από τον ΣΥΡΙΖΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ και θα αποτελεί απλώς την εκλογική του έκφραση, με την εξαίρεση του Τσίπρα που αποτελεί τη βασική σχέση ανάμεσα στους δύο ΣΥΡΙΖΑ.
Αυτό θεωρώ πως είναι το ζήτημα και όχι οι γνωστές αδράνειες , ευκολίες και αγκυλώσεις που κυριαρχούν στην συζήτηση για το πόσο αριστερός είναι ο ΣΥΡΙΖΑ.
Σου παραθέτω ένα τραγουδάκι που φωτίζει λίγο πιο πολύ την άποψη μου . Προέκυψε ως υπότιτλοι σε ένα κείμενο μου για μα επετειακή έκδοση του περιοδικού Άνθη του Κακού, η οποία τελικά δεν πραγματοποιήθηκε. Το τραγούδι θα μπορούσε να είναι μονόλογος του ΣΥΡΙΖΑ προς την κοινωνία.
Εγώ που είχα αγωνία
να είμαι πάντα στη γωνία.
Και ξαφνικά,
ήρθες από το πουθενά,
για να μου κάνεις καλοκαιρινά
όσα με φτιάχναν μελαγχολικά.
Οι άλλοι ήτανε εκεί,
στον ίδιο ρόλο αραχτοί,
και μόνο εγώ ξεκίνησα να βρω
το μυστικό σου τον σκοπό.
Κι εσύ μου είπες μια βραδιά,
πάμε ρε μάγκα Αριστερά
Μαγάπησες αληθινά
κι άρχισες να ρωτάς πολλά.
Εγώ είχα ένα να σου πω,
πάμε να φύγουμε από δω
Έλα σε αυτό το ραντεβού
που είναι στην άκρη του γκρεμού,
πιάσε την άκρη του σκοινιού
και εκεί θα βρεις το πως και που.
ΜΚ
"Αυτή η επαφή δεν έγινε με πρωτοβουλία του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά της κοινωνίας"
Είναι ένα από τα βασικά προβλήματα του ΣΥΡΙΖΑ σ/φε Μιχάλη. Όσο για τις πλατείες, επέτρεψέ μου να μην είμαι ένας από αυτούς που έσκιζαν τα ρούχα τους και μιλούσαν για το "νέο υποκείμενο", τη λυδία λίθο της επανάστασης του 21ου αιώνα. Η απάντηση για την ενεργοποίηση του λαού και δη των εργαζόμενων εκείνων που ζουν πουλώντας την εργατική τους δύναμη ήταν, είναι και θα είναι στην ανασύσταση του συνδικαλιστικού κινήματος. Του κινήματος που θα πάρει τα κλαδικά αιτήματα και θα τα ανάγει σε πολιτικά. Του κινήματος που θα προωθηθεί συστηματικά και ακάματα από το κόμμα εκείνο που δεν θα επιδιώκει την ποδηγέτηση, αλλά την καθοδήγηση. Του κόμματος που θα λειτουργεί κατ' εικόνα και ομοίωση της κοινωνίας που ευαγγελίζεται.
Πως θα πειστεί σ/φε Μιχάλη ο καταπιεσμένος, ατομιστής άνθρωπος ότι δεν πρέπει πλέον να αναθέτει σε κάποιον να τον σώσει; Μόνο αν του δείξεις ότι μπορεί να νικά. Δεν μπορεί να το μάθει από μόνος του σ/φε Μιχάλη, ακριβώς γιατί όταν γυρίσει σπίτι του από την πλατεία ξαναγυρνάει στην πραγματικότητα. Μιλάει, φωνάζει, βρίζει, μπορεί να συναποφασίσει για κάτι, αλλά την άλλη μέρα αν δεν πάει στη δουλειά δεν θα φάει. Πως θα τον πείσεις ότι μπορεί και χωρίς αφεντικά αν εσύ, ο οργανωμένος φορέας έχεις αφεντικά; Πως θα τον πείσεις ότι ο κάθε άνθρωπος αξίζει και πρέπει να λέει τη γνώμη του και να συμμετέχει στις αποφάσεις, αν στις κατ' ιδίαν συζητήσεις στα υψηλά κλιμάκια σιγοψιθυρίζεις ότι "εμείς τα λέμε, αλλά ο κόσμος δεν καταλαβαίνει, δεν κινητοποιείται";
Αυτά μου επιτρέπει το μυαλό και ο χώρος να πω. Καληνύχτα και καλή τύχη σε όλους μας.
συντροφικά,
Μάρκομ Ξ
Δημοσίευση σχολίου