Δεν
είμαστε αισιόδοξοι για τη νέα χρονιά που φτάνει σε λίγες ώρες. Πιανόμαστε
λοιπόν από την Ελπίδα. Αυτή την ψυχική διάθεση που κρατάει ζωντανό τον καπιταλισμό
ακόμα και τώρα, αυτή τη μαύρη εποχή, που αποδεικνύεται πως δεν είναι παρά ο
δρόμος προς τη βαρβαρότητα: «Εγώ ελπίζω να μη με απολύσουν». «Εγώ ελπίζω
να μη μου κόψουν κι άλλο το μισθό». «Εγώ ελπίζω να μη μου κόψουν κι άλλα
μεροκάματα». «Εγώ ελπίζω να πάρω αυτή τη δουλίτσα». «Εγώ ελπίζω
να μην αρρωστήσω». «Εγώ ελπίζω να μην αναγκαστώ να πάω στην Αυστραλία». «Εγώ
ελπίζω να ζήσει λίγο ακόμα ο γέρος μου για να τσοντάρει για το νοίκι». «Εγώ
ελπίζω να μη γίνει πόλεμος». «Εγώ ελπίζω να μη με πάρουν αν γίνει
πόλεμος». Ατέλειωτος αυτός ο κατάλογος των ατομικών ελπίδων…
«Μαθαίνοντας
από τους εχθρούς μας», κατά μία έννοια, οικειοποιούμαστε την Ελπίδα για να τη
στρέψουμε εναντίον τών εχθρών μας. Εξωτερικών και εσωτερικών. Οικειοποιούμαστε.
Εμείς, όχι Εγώ. Και γυρίζουμε τούμπα τους στίχους τού Λευτέρη Παπαδόπουλου:
Κάποτε
θα ’ρθουν να σου πουν
πως
σε πιστεύουν, σ’ αγαπούν
και
πώς σε θένε
Έχε
το νου σου στην Ελπίδα,
κλείσε
την πόρτα με κλειδί
ψέματα
λένε
Κάποτε
θα ’ρθουν γνωστικοί,
λογάδες
και γραμματικοί
για
να σε πείσουν
Έχε
το νου σου στην Ελπίδα
κλείσε
την πόρτα με κλειδί,
θα
σε πουλήσουν
Και
όταν θα ’ρθουν οι καιροί
που
θα `χει σβήσει το κερί
στην
καταιγίδα
Υπερασπίσου
την Ελπίδα
γιατί
αν γλιτώσει η Ελπίδα
θα
υπάρξουν παιδιά
***
Καλή Χρονιά, ρε παιδιά!
ЖΟЖΟЖΟЖΟЖ
19 σχόλια:
Πως τόλεγε ο Χάρυ Κλύνν (νομίζω);
Είσαι η Ελπήδα μας, πήδα μας, πήδα μας...
Διαχρονικά, η ελπίδα έχει απογοητέψει όλους όσους είχαν αποθέσει τις ελπίδες τους, στην ελπίδα (τι λεω τέτοιες ώρες).
Θέλω να πω, πως όσο οι προσδοκίες μας αφήνονται σαν αφηρημένη έννοια σε κάποιες ελπίδες, τόσο αυτές θα πεθαίνουν μαζί βέβαια με τις ελπίδες. Τελευταίες ίσως, μα θα πεθαίνουν.
Πολύ φιλοσοφία μετ ευτελείας, οπότε, δε γαμείς, ασε να βγεί κι αυτή η κωλοχρονιά να δούμε,
ήτανε μάθημα για πολλούς, ή θέλουν κι άλλο.
Καλά να μας μπεί λοιπόν και το 2014.Υγεία πάνω απ όλα για όλους εμάς.
Για όλους αυτούς, να θυμηθώ και τον τρισμέγιστο Λεβέντη.
Καρκίνος να τους πιάσειιιιιι!!!!!!
:-)
mbiker
Καλή Χρονιά και καλή δύναμη σ' όλους
2013: Το τραγούδι
Φίλε mbiker,
Εγώ μιλάω για συγκεκριμένη ελπίδα. Και καλώ και προς υπεράσπισή της. Ξέρεις πόσα συγκεκριμένα καθήκοντα συνεπάγεται κάτι τέτοιο; Πού καιρός για φιλοσοφίες (με την προϋπόθεση όμως ότι ξέρουμε και ένα-δυο πράγματα για τη δική μας φιλοσοφία, έ;)
Άιντε, Καλή Χρονιά να έχουμε!
Τα λέμε
Φίλε Σπειροειδή αρχιτέκτονα,
Ευχαριστούμε πολύ και αντευχόμαστε!
Καλά, αν δεν ποστάρεις λινκ θα "αρρωστήσεις", έτσι; :-) Πολύ καλό! :-)
Τα λέμε
Kαλή Χρονιά, ρε παιδιά! Και Καλή Λευτεριά! Και μην ξεχνάμε τη συμβουλή του Γκράμσι: ("Απαισιοδοξία της νόησης, αισιοδοξία της βούλησης!")
Τις ευχές μου σε όλους
Φιλίστωρ
Καλη χρονιά και καλά μυαλά.
Ελπίδα!!!
Το "πρόβλημα" μ' αυτήν είναι ...ότι την έχουν όλοι.
Εμείς και οι Άλλοι.
Ο Διογένης ο Λαέρτιος μας μεταφέρει το εξής:
«Ρώτησαν τον Αριστοτέλη: "Τι είναι ελπίδα;" Κι αυτός απάντησε: "Το όνειρο ενός ξυπνητού ανθρώπου."»
Wake up λοιπόν ,οπως "λένε" ...και αρκετοί τοίχοι τώρα τελευταία.
Χρόνια πολλά σε όλους.
Φίλε Φιλίστορα,
Ευχαριστούμε για τις ευχές και ανταποδίδουμε θερμά! :-)
Α... O μεγάλος Αntonio...
Τα λέμε
Φίλε skipper,
Ευχαριστούμε για τις ευχές (και το τσιτάτο τού Αριστοτέλη)! Αντευχόμαστε! :-)
Τα λέμε
Serse la fam. Για όλα φταίει η γυναίκα.
Η Πανδώρα και η περιέργεια΄της! Άτιμες γυναίκες δεν είναι να τις εμπιστεύεσαι.
(Βάλε ένα ανθρωπάκι με χαμόγελο, πλατύ παρακαλώ)
Όταν άνοιξε Το πιθάρι εξαπέλυσε στην ανθρωπότητα όλες τις συμφορές, τα πάθη και τα βάσανα.
Ίσα που πρόλαβε να το ξανακλείσει πριν χαθεί ότι είχε απομείνει μέσα. Και μέσα έμεινε η ελπίδα.
Δώρο στην ανθρωπότητα ή μήπως κατευναστικό σκεύασμα;
Ταυτόσημο και απότοκο της απελπισίας της παραίτησης,της παράδοσης,της αναμονής,της παθητικότητας, της αυταπάτης ….
Οι υπόλοιποι, αποφασίζουμε συνειδητά, ριχνόμαστε με τα μούτρα σε αυτό για το οποίο έχουμε πεισθεί, «δεν σηκώνουμε το κουλό μας» άκριτα,υπερασπιζόμαστε αταλάντευτα την τάξη μας,παλεύουμε κόντρα.....
Θα πιάσουμε λιμάνι; Αυτό είναι νομοτέλεια.
Πότε; Ποιος ξέρει,εμείς γι΄ αυτό παλεύουμε πάντως,γι΄αυτό δεν παραδινόμαστε ακόμη και αν μας έχουν αιχμάλωτους.
Άλλωστε μια Γερμανική παροιμία λέει
« Οι δυνατοί έχουν θέληση, οι αδύναμοι ελπίδα».
Rosa Lou
ΠΟΛΛΈΣ ΕΥΧΕΣ ΑΠΌ ΚΑΡΔΙΑΣ.
"Η ελπίδα πεθαίνει πάντα πρώτη". Γ.Γεωργιου....τι Αριστοτελης και πράσινα άλογα...πολυ obama-like το hope σου left. Καλη χρόνια σε όλους.
Гриша
Λέφτηδες
να ευχηθώ και από εδώ καλή χρονιά με υγεία , αντοχή , αλληλεγγύη , ελπίδα σε σας και όλους τους σχολιαστές
Γιάκοβ
Αριστερά Φιλαρακια
Ο τιτλος ευστοχος. Η "εικονογραφηση" της Ελπίδας ομως ευστοχότερη, γροθιά λοιπόν;;
Ας που επιτραπει να αντιγραψω αυτό:
"τη συμβουλή του Γκράμσι: ("Απαισιοδοξία της νόησης, αισιοδοξία της βούλησης!")"
Καλη χρονιά με υγεια και δυναμη, απο τους νεους περιμενουμε τη δυναμη (θεληση) για πραξη.
Φίλη Rosa Lou,
Ευχαριστούμε για τις ευχές και ανταποδίδουμε! Να κάνω μία παρατήρηση και να τη σκεφτείς, αν θέλεις;
Με τέτοιο όνομα, μήπως θα έπρεπε να είσαι πιο τσιγκούνα στις νομοτέλειες; Δεν υπάρχει καμία μοναδική νομοτέλεια στο σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα. Μόνο διπλή. Άρα... ενδεχομενικότητα. Άρα;
Τα λέμε
Φίλε Гриша,
Ευχαριστούμε για τις ευχές. Καλή Χρονιά και σε σένα!
Οbama-like; Χμ… Μήπως παραπήρες στα σοβαρά τον Ντεμπόρ; ;-)
Τα λέμε
Товарищ Яков Федотович,
Merci beaucoup! Nous souhaitons encore une fois la même chose pour vous!
Увидимся
ΥΓ Όχι πες! Το φυσάω το γαλλικό ή δεν το φυσάω; :-)
Φίλε Ένη,
Ευχαριστούμε πολύ και αντευχόμαστε!
(Μεταξύ μας τώρα: Τις προάλλες, κάτι παραπονάκια για την αφεντιά σου μου τα έκανε ο Αντόνιο, για να τα λέμε όλα! ;-) :-) )
Τα λέμε
Kαλά, εγω εντυπωσιάστηκα με το ότι σοβαρος άνθρωπος καθεσαι ακομα και ασχολείσαι και σχολιάζεις σε blog παρακρατικών μνημονιακών παρατρεχαμενων της Δρασης και της Φιλελευθεερης Συμμαχιας.
Καλή σου Χρονιά
Ο δε σχολιαστης Βασδεκης δεν ειναι αθεος όπως ισχυριζεται, αλλα αρχαιολατρης αρθογραφών μάλιστα σε νεοπαγανσιτικό blog.
Όπως αρχαιολατρης ειναι και ο Νικος Δημου ο οποίος μάλιστα μετα του προωθημένου σκηνοθετη Δημητρη Λιγναδη εκθείαζαν στην εκπομπή της Μπιλιως Τσουκαλά την αρχαια παιδεραστία. Προέβαλαν μάλιστα και την ομοφυλοφιλία ως δηθεν καθολική πρακτική των αρχαιων ελλήνων μεχρι που ο χριστιανισμος κατεστρεψε (sic) τα αρχαια ηθη.
Αυτο που λέμε "περνάμε καλά μεταξύ μας και αυτό βγαίνει και στο κοινό". :)
Φίλε Θεοπρόβλητε,
Ευχαριστώ για τις ευχές. Εύχομαι κι εγώ με τη σειρά μου σε σένα Καλή Χρονιά!
Από εκεί και πέρα, για να τα λέμε όλα, κάπου με στενοχώρησες. Γιατί επανέρχεσαι με έναν χαρακτηρισμό («παρακρατικοί») που ισοδυναμεί με αθεμελίωτη συκοφαντία. Ξέρω πως αυτή είναι η άποψή σου για τους Ρο και Λασκαράτο και την έχεις διατυπώσει σε διάφορες παραλλαγές. Δεν μπορώ να σου επιβάλω να την αλλάξεις, ούτε και θέλω να στο επιβάλω (το να σε πείσω είναι άλλο ζήτημα). Σε κάθε περίπτωση, σου ζητώ να μη χρησιμοποιείς τέτοιους χαρακτηρισμούς όταν μας επισκέπτεσαι. Ούτε αυτό θέλω να στο επιβάλω. Αν όμως το επαναλάβεις μπορώ (και θα το κάνω) να διαγράψω το σχόλιό σου. Κι αυτό όχι γιατί μου αρέσει να διαγράφω σχόλια. Αλλά δεν μου επιτρέπεται να δίνω την εντύπωση ότι ένα αριστερό μπλογκ ανέχεται συκοφαντίες. Έτσι την καταλαβαίνουμε εμείς την Αριστερά: να πολεμάει με νύχια και με δόντια για τις αριστερές ιδέες και αξίες, όχι όμως με συκοφαντίες. Ένας λόγος παραπάνω:
Έχουμε υπάρξει κι εμείς εδώ στόχος άθλιων για αριστερούς συκοφαντιών (χειρότεροι δεν υπάρχουν!) και βγήκαμε στα κεραμίδια και σκούξαμε. Θα είναι ο απόλυτος πολιτικός (και ανθρώπινος) εξευτελισμός για μας να κλείσουμε τα μάτια σε συκοφαντίες, επειδή δεν έχουν στόχο τις αφεντομουτσουνάρες μας, αλλά ανθρώπους με τους οποίους διαφωνούμε ιδεολογικοπολιτικά. Θέλω να το καταλάβεις αυτό και νομίζω ότι, αν σκεφτείς ψύχραιμα, έχεις όλα τα προσόντα να το καταφέρεις. Πάει κι αυτό. Προχωρώ στο επόμενο και τελευταίο:
Όπως ίσως ξέρεις, για ένα διάστημα ήμαστε σε κατάσταση ‘‘πολέμου’’ με το συγκεκριμένο τσαρδί. Αριστεροί τυχαίνει να είμαστε, δεν είμαστε πασιφιστές γκαντιστές, και θεωρούμε τον ‘‘πόλεμο’’ μέρος τού πολιτικού παιχνιδιού. Στην προκείμενη περίπτωση όμως αυτή η κατάσταση παρουσίαζε ένα σοβαρό πρόβλημα: έκοβε τις γέφυρες διαλόγου. Κι εμείς πιστεύουμε ότι η Αριστερά πρέπει να συζητάει. Όχι μόνο με πιστούς, ή άπιστους, ή παγανιστές, ή δεν ξέρω κι εγώ τι, αλλά ακόμα και με τον διάβολο! Να λοιπόν γιατί εγώ, «ένας σοβαρός άνθρωπος» (και πού να ’ξερες κακομοίρη μου! ;-) :-) ), συζητώ με τον Ρο και τον Λασκαράτο. Επιπλέον και όχι ασήμαντο: Η Αριστερά έχει δώσει την εντύπωση, και όχι αδίκως, ότι ‘‘αποκεφαλίζει’’ όποιον διαφωνεί μαζί της. Ας τροφοδοτήσουν άλλοι κουφιοκεφαλάκηδες αυτή την εντύπωση, αν νομίζουν ότι κάτι τέτοιο είναι θετικό. Εμείς δεν είμαστε τόσο κουφιοκεφαλάκηδες.
Μια και παρακολούθησες την κουβέντα στο επίμαχο ποστ με το άρθρο τού Δήμου:
Μη σε απασχολεί και πολύ αν ο Βασδέκης είναι κρυφοπαγανιστής κι αν ο Ρο δηλώνει επισήμως άθεος. Επικεντρώσου στο καίριο και αποστομωτικό επιχείρημα: Αμφότεροι δεν είναι παρά δύο πιστοί (ο καθένας με τη δική του πίστη βέβαια)! Με την έννοια ότι πιστεύουν σε κάτι επειδή αυτό επιθυμούν κι όχι επειδή έχει αποδειχθεί σύμφωνα με τον Ορθό Λόγο που επισήμως λένε ότι ασπάζονται και ακολουθούν. Οπότε, το να σε λοιδορούν (αν σε λοιδορούν) για τη δική σου χριστιανική πίστη ισοδυναμεί με το να λοιδορούν τις ίδιες τις αφεντιές τους!
Τα λέμε
Δημοσίευση σχολίου