Παρασκευή 20 Μαρτίου 2015

Με αφορμή το χθεσινό δείπνο κορυφής στις Βρυξέλλες, μία παραλλαγή τής μπρεχτικής παραβολής με τον ψαρά και το σκουλήκι




Στη σημερινή Αυγή, ο κύριος τίτλος γράφει:

Ελληνική η ευθύνη τών μεταρρυθμίσεων

Και στα ψιλά, από κάτω, μπορεί να διαβάσει κανείς την πρώτη-πρώτη πρόταση:

Η «κυριότητα» των μεταρρυθμίσεων επί των οποίων θα υλοποιηθεί η τετράμηνη «γέφυρα» προς τη νέα φάση ανήκει στις ελληνικές αρχές σύμφωνα με το κοινό ανακοινωθέν τής συνάντησης των «8», χθες τη νύχτα στις Βρυξέλλες.

Πού ‘‘πατάει’’ αυτή η διαπίστωση; ‘‘Πατάει’’ στην εξής φράση (υπογραμμισμένη   από   εμένα)   που   περιέχεται   στο    κοινό ανακοινωθέν:

Within the framework of the Eurogroup agreement of 20 February 2015, the Greek authorities will have the ownership of the reforms and will present a full list of specific reforms in the next days. (Στο πλαίσιο της συμφωνίας της 20ης Φεβρουαρίου, οι ελληνικές αρχές θα έχουν την κυριότητα των μεταρρυθμίσεων (= η επιλογή τους θα είναι δική τους αρμοδιότητα και στη δική τους ευθύνη) και θα παρουσιάσουν έναν πλήρη κατάλογο τις επόμενες ημέρες.)

Κι εγώ διαβάζοντας τα παραπάνω και τοποθετώντας τα στο framework της δοσμένης κατάστασης και αναλύοντάς τα συγκεκριμένα, δεν ξέρω τι με πιάνει (ξέρω και παραξέρω) και προεκτείνω λίγο την ατάκα που ο Μπρεχτ βάζει στο στόμα ενός από τα πρόσωπα του θεατρικού του έργου Μάνα κουράγιο.

Έγραψε ο Μπρεχτ:

Λέει ο ψαράς στο σκουλήκι: «Φίλε, τι λες, πάμε για ψάρεμα;»

Και σταμάτησε εκεί. Παίρνω την πάσα και συνεχίζω:

«Πολύ ευχαρίστως», απαντάει το σκουλήκι. «Με έναν απαράβατο όρο κι άμα γουστάρεις: ότι θα ορίσω εγώ την ημέρα και την ώρα που θα γίνει αυτό!»



Δεν υπάρχουν σχόλια: