Τι Σταθάκης, τι Πλαστήρας;

Στο σημερινό του άρθρο στον Ενικό τού Νίκου Χατζηνικολάου με τίτλο «Εδώ έχει δίκιο ο κ. Τσίπρας», ο Νίκος Μπογιόπουλος κάνει μια συνοπτική αλλά πλήρως τεκμηριωμένη παρουσίαση των μετατοπίσεων του ΣΥΡΙΖΑ από τις αρχικές θέσεις του (μέχρι και τις εκλογές τού Μαΐου· ύστερα άρχισε η ‘‘διολίσθηση’’) υπέρ τής άμεσης καταγγελίας Μνημονίων και Δανειακών Συμβάσεων, αφού, μέχρι τη στιγμή που άρχισε να ‘‘τα στρίβει’’, θεωρούσε, και πολύ σωστά, ότι Μνημόνιο και Δανειακή Σύμβαση, Δανειακή Σύμβαση και Μνημόνιο, είναι νύχι-κρέας, που θα έλεγε κι η Αλέκα. Επιπλέον, εξηγεί επίσης ντοκουμενταρισμένα γιατί ακριβώς είναι νύχι-κρέας, κι όχι μπριζόλα που μπορείς να ζητήσεις από τον χασάπη σου να στην καθαρίσει από το κόκκαλο. Το άρθρο τού Μπογιόπουλου είναι αφοπλιστικότατο και κατατοπιστικότατο, όμως, για να τα λέμε όλα και να είμαστε δίκαιοι, δεν είναι ο πρώτος που τα έχει επισημάνει. Σε κάθε περίπτωση, προτρέπουμε θερμά να διαβαστεί από όλα τα μέλη και τους οπαδούς και φίλους τού ΣΥΡΙΖΑ και ιδίως από εκείνους τους γραμμιτζήδες ή κουφιοκεφαλάκηδες που επιμένουν ότι όσοι καταλογίζουν δεξιές στρογγυλοποιήσεις στο κόμμα τους το συκοφαντούν (στάση παρόμοια με τη στάση πολλών οπαδών τού ΚΚΕ που επιμένουν ακόμα ότι το 19^ο Συνέδριο δεν επικύρωσε εκ τών υστέρων την εγκατάλειψη της γραμμής τού ΑΑΔΜ, τα πρώτα σημάδια της οποίας εγτατάλειψης είχαν φανεί από τις αρχές τής περασμένης δεκαετίας).

Όχι και πολύ συμπτωματικά, μια και το ζήτημα του αποχωρισμού Μνημονίων από τις αντίστοιχες Δανειακές Συμβάσεις ήρθε πάλι στην επιφάνεια μετά την παρουσία τού Αλέξη Τσίπρα τη Δευτέρα που μας πέρασε στη βραδινή εκπομπή τού Νίκου Χατζηνικολάου στο STAR, το ίδιο θέμα συζητήθηκε σε σημερινή τηλεφωνική συνέντευξη του Γιώργου Σταθάκη στον Real FM. Επειδή verba volant scripta manent απομαγνητοφωνήσαμε και παραθέτουμε το σχετικό απόσπασμα (όλη η συνέντευξη, ούτε δέκα λεπτά, εδώ —το απομαγνητοφωνημένο κείμενο από το 3.08 μέχρι το τέλος). Καλή ανάγνωση. Και καλά συμπεράσματα!

ЖΟЖΟЖΟЖΟЖ

Αντώνης Δελατόλας (ΑΔ): Σε μια απάντηση του κυρίου Τσίπρα στην εκπομπή τού Νίκου Χατζηνικολάου στο STAR είπε το εξής —που έχει ανοίξει μια κουβέντα: καταργώ το Μνημόνιο – διαπραγματεύομαι τη Δανειακή Σύμβαση. Αυτά όμως δεν είναι έννοιες πολύ συμβατές μεταξύ τους; Δεν είναι απόρροια το Μνημόνιο της Σύμβασης; Πώς το καταργώ, ενώ κουβεντιάζω για το άλλο;

Γιώργος Σταθάκης (ΓΔ): Κοιτάξτε, όταν υπάρχει μία δανειακή σύμβαση που αφορά στην αναδιάρθρωση του χρέους, αυτή η διεθνής σύμβαση είναι, πρώτον, διεθνής κι είναι κανονική σύμβαση, και είναι αυτόνομη… διότι, εφ’ όσον αναχρηματοδοτείται, βεβαίως…

Νίκος Χατζηνικολάου (ΝΧ): Αυτόνομη από τυπικής απόψεως…

ΓΣ: Από τυπικής απόψεως.

ΝΧ: Από ουσιαστικής απόψεως είναι απολύτως συνδεδεμένη με το Μνημόνιο.

ΓΣ: Ωραία. Γι’ αυτό, κι αν δείτε το Μνημόνιο… Το Μνημόνιο είναι ένα κείμενο το οποίο διεθνώς το ορίζουμε ως memorandum of understanding. Γιατί ακριβώς δεν υπάρχει διεθνώς μία δέσμευση ότι για κάθε δανειακή σύμβαση θα έρθω να σας επιβ… πω πόσο θα είναι η σύνταξη του ΙΚΑ. Ή πόσο γρήγορα θα περικόψετε τις δημόσιες δαπάνες σε διάστημα τριών χρόνων. Αυτά δεν εμπίπτουν στη διεθνή Σύμβαση, άρα το γεγονός ότι το Μνημόνιο προσκολλήθηκε στην Διεθνή Σύμβαση, κι αυτή ήταν η θέση τού ΣΥΡΙΖΑ απ’ την αρχή, είναι έωλο. Προφανώς όταν υπάρχει δανειακή σύμβαση μπορεί να υπάρχει ένα memorandum of understanding που να αφορά κάποιους στόχους μακροοικονομικούς. Αυτό γίνεται συνήθως. Το Μνημόνιο είναι κάτι άλλο, το οποίο αποτελεί μία γκρίζα ζώνη στον τρόπο που προσκολλήθηκε στη Δανειακή Σύμβαση κι αυτό ισχύει διεθνώς ισχύει και για τον τρόπο που έγινε το πρόγραμμα στην Ελλάδα. Συνεπώς εμάς η θέση μας απ’ την αρχή ήτανε ότι το Μνημόνιο αυτόματα δεν προσκολλάται στη Δανειακή Σύμβαση…

ΝΧ: Τώρα εδώ έχετε προσθέσει και μία νέα διάσταση στην απάντησή σας, τη διάσταση ενός Μνημονίου μακροοικονομικού, δηλαδή με οραματικά στοιχεία και όχι ενός Μνημονίου για την καθημερινή διαχείριση.

ΓΣ: Προφανώς δεν είναι Μνημόνιο αυτό... Η συμφωνία σε κάποιους μακροοικονομικούς στόχους δεν είναι Μνημόνιο, για τον απλούστατο λόγο ότι σήμερα στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης…

ΝΧ: Ξέρετε, αυτές οι μετονομασίες…

ΓΣ: Όχι, δεν είναι μετονομασία…

ΝΧ: …επειδή αυτές τις μέρες και το Μαξίμου μας μιλάει για mini Μνημόνιο, και φαντάζομαι ότι σε λίγο θα ακολουθήσουν και τα light Μνημόνια, θα ακολουθήσουν τα προγράμματα εξόδου απ’ το Μνημόνιο, κατά την απομάκρυνση των βάσεων επί Ανδρέα Παπανδρέου…

ΓΣ και ΑΔ: (Γέλια)     

ΝΧ: …λοιπόν, ανησυχούμε…

ΓΣ: Είμαι πολύ ακριβολόγος (χαμόγελο).

ΝΧ: …άκουσα τη λέξη memorandum από το στόμα σας…  memorandum σημαίνει Μνημόνιο…

ΓΣ: Ω, ναι, όχι, αυτό εξήγησα… γιατί έχει αυτόν τον τίτλο…

ΝΧ: Πώς όχι; Είναι σαν τον Παπανδρέου που είχε αναζητήσει το… το… αντί να πει συγγνώμη το  mea culpa, απ’ τα λατινικά, αυτό μού θύμισε το memorandum.

ΓΣ: Όχι, αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο το ονόμασαν το Μνημόνιο, αυτό εξηγούσα, γιατί δεν μπορεί να αποτελεί Εθνική Σύμβαση με εταίρους το Μνημόνιο αυτό καθ’ εαυτό, γι’ αυτό και έχει αυτό τον τίτλο. Η ουσία τού πράγματος είναι και παραμένει ότι το Μάιο τελειώνει η χρηματοδότηση απ’ την Ευρωπαϊκή Ένωση, μεταφέροντας το 2014 το σύνολο των προβλημάτων τής ελληνικής οικονομίας που, υποτίθεται, ότι θα έλυνε το Μνημόνιο. Προεξέχοντος βεβαίως τού προβλήματος του ελληνικού δημόσιου χρέους που με το τέλος τού Μνημονίου βρίσκεται σε μία κατάσταση χειρότερη απ’ ότι ήταν στην αρχή τού Μνημονίου. Συνεπώς η δυνατότητα επαναδιαπραγμάτευσης της δανειακής σύμβασης θα γίνει εκ τών πραγμάτων, γίναν τρεις αναθεωρήσεις, de facto θα γίνει και τέταρτη, και εφ’ όσον απέτυχε πλήρως η πολιτική τού Μνημονίου αυτή καθ’ εαυτή δικαιολογείται η οπτική τού ΣΥΡΙΖΑ ότι πρέπει να βγούμε απ’ αυτό πάση θυσία.

ΝΧ: Λοιπόν, ακούστε: Κλέβω από το άρθρο τού Νίκου Μπογιόπουλου σήμερα στο enikos.gr. «Για παράδειγμα» γράφει —αναφέρεται σ’ αυτό ακριβώς που έθεσε ως ερώτημα ο Αντώνης Δελατόλας— και λέει «για παράδειγμα, στη σελίδα 59, παράγραφος 8 της Δανειακής Σύμβασης, απερίφραστα αναφέρεται: Η διαθεσιμότητα αυτής τής σύμβασης χρηματοδοτικής διευκόλυνσης εξαρτάται από τη συμμόρφωση της Ελλάδας με τα μέτρα που εκτίθενται στο Μνημόνιο».

ΓΣ: Βεβαίως. Ισχύει αυτό.

ΝΧ: Επομένως δεν είναι δύο πράγματα το Μνημόνιο και η Δανειακή, είναι ένα πράγμα. Είναι οι δύο όψεις τού ίδιου νομίσματος. «Και δεν γίνεται στη ζωή αυτή», λέει ο Μπογιόπουλος στο άρθρο του στο Ενικός, «να συναλλάσσεσαι μόνο με τη μία όψη τού νομίσματος» και να κάνεις ότι δεν βλέπεις την άλλη.

ΓΣ: Μπορώ να σας…

ΝΧ: Παρακαλώ.

ΓΣ: …υπενθυμίσω ότι αυτή τη στιγμή υπάρχουνε, στην ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση, το παράδειγμα της Ισπανίας, όπου έχεις αναχρηματοδότηση της οικονομίας χωρίς Μνημόνιο, το παράδειγμα της Ιταλίας που έχεις έμμεση αναχρηματοδότηση τεραστίων διαστάσεων χωρίς ούτε δανειακή σύμβαση ούτε μνημόνιο, συνεπώς η ιδέα ότι οποιαδήποτε αναχρηματοδότηση μιας οικονομίας αντιμετωπίζει κρίση χρέους αποκλειστικά μ’ αυτή τη μορφή επαναλαμβάνω ότι δεν ισχύει, είναι μία μορφή που επεβλήθηκε στην Ελλάδα, για πολύ συγκεκριμένους λόγους, και στην Πορτογαλία και στην Ιρλανδία. Άρα δεν είναι αυτόματο το ένα με το άλλο, όλοι καταλαβαίνουμε ότι τώρα, και έχει αλλάξει πάρα πολλές φορές η συζήτηση και στην Ευρώπη, σήμερα είναι μάλλον κοινή πεποίθηση ότι το ελληνικό πρόγραμμα για διάφορους λόγους δεν δούλεψε και το 2014 θα πρέπει να πάρουν αποφάσεις πάλι για την αναχρηματοδότηση της ελληνικής οικονομίας με πολύ διαφορετικούς όρους απ’ ότι στο παρελθόν. Υπάρχει πεδίο διαπραγμάτευσης, εκεί θέλω να καταλήξω.

ΝΧ: Σας ευχαριστούμε πολύ, κύριε Σταθάκη.

ΓΣ: Κι εγώ σας ευχαριστώ.