Καλά τα λέει ο Μανώλης Γλέζος;

Στην προπροηγούμενη ανάρτηση είχαμε προτρέψει τους ‘‘μενσεβίκους’’ τής Αριστερής Πλατφόρμας να διαχωρίσουν τη θέση τους από την ολοφάνερα λανθασμένη απόφαση τής ηγετικής ομάδας τού ΣΥΡΙΖΑ να υπερψηφίσει την τροπολογία της δικομματικής κυβέρνησης που ρυθμίζει τις προϋποθέσεις αναστολής τής κρατικής χρηματοδότησης κομμάτων (λέγε με Χρυσή Αυγή), εκδίδοντας ‘‘οδηγία’’ προς τους βουλευτές που ‘‘ελέγχουν’’ είτε να την καταψηφίσουν (ακραίο και πολύ ‘‘φιλόδοξο’’), είτε να δηλώσουν «παρών» ή και να απουσιάσουν.

Ο Μανώλης Γλέζος, που συχνά διαφωνεί με κομματικές αποφάσεις από θέσεις επάξια κατακτημένης αυτονομίας (χωρίς φυσικά να είναι αλάνθαστος ή ‘‘αναμάρτητος’’) και δεν είναι βέβαια ούτε τυπικά ούτε άτυπα μέλος τής Αριστερής Πλατφόρμας, επέλεξε να δηλώσει τη διαφωνία του με τη συγκεκριμένη απόφαση απουσιάζοντας (η Ζωή Κωνσταντοπούλου προτίμησε να δηλώσει «παρούσα»). Αργότερα, απαντώντας στις αντιδράσεις τής ηγεσίας, που η Κουμουνδούρου μέσω ανώνυμων ‘‘διαρροών’’ διοχέτευσε στα ΜΜΕ, έκανε την παρακάτω ολιγόλογη δήλωση, η οποία δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα που διατηρούν οι Ενεργοί Πολίτες. Για πείτε κι εσείς.

ЖΟЖΟЖΟЖΟЖ

Εξωκυκλική δήλωση του Μανώλη Γλέζου

«Όποιος βγαίνει από το μαντρί, τον τρώει ο λύκος» είχε πει ο Ε. Αβέρωφ πριν μερικές δεκαετίες, και η φράση του έμεινε στην ιστορία.

Τη φράση αυτή η αριστερά την κούναγε σαν μαντηλάκι μπροστά στους βουλευτές της εκάστοτε πλειοψηφίας. Πλειοψηφίας που ήθελε τους βουλευτές, άφωνους, χωρίς άποψη, υποταγμένους στην εκάστοτε ηγεσία.

Έχοντας στο μυαλό τους αυτή τη φράση, βουλευτές ψήφιζαν μνημόνια, εφαρμοστικούς νόμους, τσαλάκωναν τις ιδέες τους τις συνειδήσεις τους, την ελευθερία στην άποψη. Με βάση αυτή την αρχή οι βουλευτές έγιναν κουκιά, ‘‘ακόλουθοι’’, συνυπεύθυνοι του όποιου ηγέτη του δικομματισμού των αρχηγικών κομμάτων.

Σε μερικά πάλι μαντριά της αριστεράς, οι πόρτες ήσαν ανοιχτές, αλλά κανένας δεν είχε στο μυαλό του σκέψη για να βγει από το μαντρί.

Στη «δική μας Αριστερά» δεν υπήρχε μαντρί. Και αυτή ίσως ήταν η θεμελιώδης διαφορά ανάμεσα σε «εμάς» και όλους τους άλλους.

Αυτό το έχει καταγράψει η νεότερη πολιτική ιστορία του τόπου, και εμείς καλούμεθα να αποδείξουμε ότι αυτή η διαφοροποίηση δεν έχει τελειώσει.

Όμως σαν ίωση έχει εξαπλωθεί η λογική αυτή τον τελευταίο καιρό.

Είτε αφορά το συνέδριο, είτε το νέο ενιαίο κόμμα είτε το πώς θα συμπεριφερόμαστε, είτε το ποιοι και πως θα μιλάμε δημόσια, είτε το πως θα ψηφίζουμε!

Για να κάνουμε την αντιγραφή πλήρη, φτιάξαμε και τους ‘‘κύκλους’’.

Κύκλους που ‘‘διαρρέουν’’! Πού έμαθαν αυτοί οι κύκλοι ότι δεν εξήγησα την στάση μου;

Κύκλοι σύντροφοι; Έτσι μάθαμε να λειτουργούμε; ή έτσι μαθαίνουμε να αντιγράφουμε; Και τότε σε τι ακριβώς διαφέρουμε;

Ο ΣΥΡΙΖΑ τάραξε τα νερά από την στιγμή της γέννησής του, φέρνοντας μια νέα πρωτόγνωρη αντίληψη για το πως πρέπει να προσεγγίζει η Αριστερά και ο πολίτης την πολιτική.

Αυτή η αντίληψη έδωσε ελπίδα σε πολίτες που πριν λίγα χρόνια δεν σκεφτόντουσαν ποτέ ότι θα στηρίξουν τις ελπίδες του στον ΣΥΡΙΖΑ.

Με το να αφομοιώνουμε συνήθειες και πρακτικές που οδήγησαν την Ελλάδα στην άκρη του γκρεμού απλά τους διαψεύδουμε…