Σάββατο 26 Οκτωβρίου 2013

Πολιτικό κουίζ: Θα βάλετε σημαία στο μπαλκόνι σας μεθαύριο;




Συμπληρώνονται μεθαύριο 73 ολόκληρα χρόνια (μια ζωή!) από την 28η Οκτωβρίου τού 1940. 73 χρόνια και 3.809 εβδομάδες για την ακρίβεια, μια και φέτος η επέτειος συμπίπτει με την ίδια με τότε ημέρα. Το ερώτημα είναι απλό. Θα σημαιοστολίσετε το σπίτι σας; Ναι ή Όχι και (απαραιτήτως) γιατί.

ЖΟЖΟЖΟЖΟЖ



16 σχόλια:

Μάρκομ Ξ είπε...

Ζητώ συγγνώμη από όλους γιατί δεν μπορώ να συμμετέχω στις ενδιαφέρουσες συζητήσεις των άλλων αναρτήσεων, λόγω προσωπικών προβλημάτων.

Φυσικά δεν θα βάλω σημαία στο μπαλκόνι γιατί:

1ον, Για την 28η Οκτωβρίου τα έχει πει (σχεδόν) όλα ο Χατζιδάκις (ναι, ναι αυτός ο "δεξιός") και μάλιστα το χαρακτηριστικό απόσπασμα έπαιζε πριν λίγες μέρες στο Κόκκινο σαν ενδιάμεσο μεταξύ εκπομπών.

2ον, Για την σημαία τα έχει πει επίσης (σχεδόν) όλα ο Διαμαντόπουλος, ο μακαρίτης ηθοποιός σε κάποια εκπομπή του κίτρινου Μάκη (δεν μπορώ αυτή τη στιγμή να βρω το λινκ να το ποστάρω).

Παρ' όλ' αυτά, μπορώ να καταλάβω και να σεβαστώ κάποιον που θα το κάνει. Εξαρτάται βέβαια πάντα από τους λόγους που το κάνει.

συντροφικά,
Μάρκομ Ξ

LeftG700 είπε...

ΟΚ, ναρόντνι κομισάρ. Τήρησες και με το παραπάνω τους όρους συμμετοχής.

Για τα προσωπικά προβλήματα εύχομαι να πάνε στον αγύριστο και να μην επιστρέψουν! (Μη χαίρεσαι όμως και πολύ! Άμα έρθουμε στα πράγματα, θα αποκτήσεις συλλογικά, όπως όλοι μας! ;-) :-) )


Τα λέμε

skipper είπε...

Την γλύτωσα.....δεν έχω μπαλκόνι.

LeftG700 είπε...

Φίλε skipper,


Αυτά που ξέρεις να τ' αφήσεις και να πάρεις θέση! Ορίστε μας! Έτσι κάνουν οι καπεταναίοι; Την κάνουν με ελαφρά πλάγια πηδηματάκια;;; :-)


Τα λέμε

Ανώνυμος είπε...

Αν οι παππούδες κι οι πατεράδες μας μπορούσαν να φανταστούν το σήμερα και τα καμάρια τους, χάριν των οποίων χιλιάδες πέθαναν, σακατεύτηκαν και καταστράφηκαν, δεν είμαι σίγουρος πως θα γραφόταν το ελληνικό έπος της αντίστασης στον φασιστικό άξονα.
Η αντίσταση, η θυσία και πολλές φορές η αυτοθυσία για χάριν της πατρίδας (όπου πατρίδα δεν ήταν τουλάχιστον τότε κάτι σαν αφηρημένη έννοια ή ιδέα, μα κάτι απτό, υλικό, περιελάμβανε έδαφος, υλικά, μέσα επιβίωσης, σπίτια, χωραφάκια κι ό,τι άλλο τέλος πάντων ας πούμε πως εξασφάλιζε μια μεγάλη ομάδα ανθρώπων για να ζεί αξιοπρεπώς, ή να προσπαθήσει να βελτιώσει κάτι ελπίζοντας), μετασχηματίστηκε επιτυχώς σε μάχη για την παρτίδα μας-ή για την πάρτη μας- , όπου οι σύγχρονοι αποφεύγουμε επιμελώς και αντίσταση και θυσίες-πόσω μάλλον αυτοθυσίες- και ακόμα χειρότερα, βρίσκουμε πολύ φυσικό το να κάνουμε το αντίθετο από κείνο για το οποίο υπέφεραν νομίζοντας πως μας παραδειγματίζουν.
Ως εκ τούτου, μη έχοντες τ αρχίδια τους για ν αντισταθούμε ανάλογα αφ ενός, θεωρώ πως τους κοροϊδεύουμε αφ ετέρου, αναρτώντας τη σημαία η οποία συμβολίζει την πατρίδα όπως εκείνοι την εννοούσαν και την ιστορία της φτύνοντάς τους κατάμουτρα, αφού επιπροσθέτως προσκαλούμε στον ας πούμε εορτασμό αυτής της αντίστασης, τους κατ εξοχήν απόγονους φυσικούς τε και ιδεολογικούς, των τότε εχθρών τους.
Και τσού, δεν σήκωσα κι ούτε θα ξανασηκώσω ελληνική σημαία στο μπαλκόνι μου για να γιορτάσω κάτι, το οποίο επιπροσθέτως απαγορεύει στον απλό πολίτη να πλησιάσει εκεί όπου σαν τιμώμενα προσώπατα ντε, είναι αυτοί που φτύσανε πρώτοι όλον αυτό το λαό που τότε πολέμησε και δυστύχησε για κάμποσα χρόνια, μπας κι εμείς οι ανάξιοι κληρονόμοι τους, περάσουμε καλύτερα κι επί πλέον γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι.

mbiker

Ανώνυμος είπε...

η σημαία στο σπίτι ,στα πλαίσια των κατεστημένων κρατικών εθνικών εορτών είναι κίνηση εθνικισμού και όχι πατριωτισμού . Εθνικισμού με την έννοια της ενότητας του έθνους , την κυριολεκτική επιστημονική έννοια δηλαδή .

έχει τον συμβολισμό της οικογένειας - πυρήνα της κοινωνίας , γενικά της αναπαραγωγής της κοινωνικής δομής , των κοινωνικών σχέσεων και της κυρίαρχης ιδεολογίας .

άλλο η ελληνική σημαία του ΕΑΜ , άλλο του Πολυτεχνείου ( λες να την πήρε ο Παπουτσής μαζί του και στην ... Παγκόσμια Τράπεζα ) , άλλο οι σημαίες στις πλατείες το 11 . Γενικά άλλο η σημαία σαν σύμβολο ασυνέχειας της καπιταλιστικής κυριαρχίας , όταν νοηματοδοτείται έτσι , που είναι και εφικτό , και επιθυμητό .

να μην αρχίσω να λέω για την ανάγκη εορτασμού της 12 ης Οκτωβρίου , που έπρεπε να ξεχαστεί μαζί με την αλήθεια ότι η Ελλάδα απελευθερώθηκε από το ΕΑΜ , μήνες πριν την λήξη του Β ΠΠ .

τα τελευταία χρόνια με την από τα κάτω πολιτικοποίηση των παρελάσεων έχει πάρει ένα ενδιαφέρον το πράγμα .

ίσως πρέπει η αριστερά εκτός από την επέτειο των 70 να μιλάει και για την επέτειο των 2 χρόνων .

να πει ότι όχι μόνο δεν δέχεται ότι " από τις 365 μέρες , τις 2 γιορτές , δεν γίνονται αγώνες " αλλά ειδικά αυτές τις 2 ο κόσμος πρέπει να αναδεικνύει το τέλος της κρατικής μορφής της ευρω Ελλάδας της μεταπολίτευσης .

της ιδεολογίας της και της παραχαραγμένης της ιστορίας .

και της υποχρέωσης ανατροπής του κράτους ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - τρόικας .

επίσης η αριστερά πρέπει να σπάσει αυτό που λένε ότι " κανενός ο πατριωτισμός δεν αμφισβητείται " από πολιτικές δυνάμεις

πρώτον δεν το εννοούν , και δεύτερον προφανώς αμφισβητούμε , βασικά αρνούμαστε τον πατριωτισμό της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ .

εφόσον εννοούμε άλλο πράγμα με την λέξη , θα έπρεπε να είναι τόσο απλό και αυτονόητο .

δεν είναι θέμα να πεις κάποιον " προδότη " , είναι θέμα ότι μιλάμε για άλλο πράγμα .

και το ότι δεν λες κανέναν " προδότη " ( αυτά θυμίζουν λίγο Στέφανο Χίο και Καμμένο και πρέπει να αποφεύγονται ) δεν σημαίνει ότι δεν τους χρεώνεις την απώλεια της εθνικής κυριαρχίας .

στο μυαλό μου γυρνάει η σκηνή από το "μάθε παιδί μου γράμματα" .

οι μαθητές με πρωτοπόρα την εγγονή του ελασίτη , αρνούνται την έκθεση για τον " πατριωτισμό των Ελλήνων " παρά την απειλή αποκλεισμού από τις πανελλαδικές . Δεν αρνούνται τον πατριωτισμό αλλά αυτό που ο εθνικόφρων αντιδραστικός διευθυντής ( Διαμαντόπουλος ηθοποιάρα , μορφή ) εννοεί με την έννοια .

γυρνάει και γύρω από αυτό

" αγαπάμε την Ελλάδα περισσότερο από τους κατηγόρους μας "

http://www.youtube.com/watch?v=PrD48zzs6TM

δεν βάζω γιατί είμαι κομμουνιστής .

" κάποιος σύντροφος "


Ανώνυμος είπε...

όπου 70 , 73

" κάποιος σύντροφος "

Ανώνυμος είπε...

Ενδιαφέρουσα ερώτηση, τουλάχιστον για εμένα που κάθε χρόνο έχω την ίδια σκέψη (φυσικά δεν ξέρω υπό ποιο πρίσμα τίθεται εδώ).

Την σημαία την έχω εδώ και χρόνια στην αποθήκη και μάλλον θα παραμείνει για πολύ ακόμα εκεί. Και αυτό γιατί όλη αυτή η "εθνική ομοψυχία" μου προκαλεί απέχθεια.

Έπειτα, ξέρουμε τι τιμάμε; Υπάρχει ένα ξεκάθαρο μινιμουμ αποδεκτό πλαίσιο, στο οποίο αποτίουμε φόρο τιμής;
Όχι. Κάποιοι τιμάμε τον ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, κάποιοι τον Μεταξά και κάποιοι απλά εμπνέονται από τον Παπαμιχαήλ και την Βουγιουκλάκη. Η σημαίες όμως, μπορεί να μην είναι ίδιες σε αυτό που συμβολίζουν, είναι όμως ...ίδιες και σε οδηγούν να ταυτιστείς σε σημειολογικό επίπεδο με την αντίπερα όχθη.

Πόσοι έχουν στον νου τους το ΕΑΜ όταν βάζουν την σημαία στο μπαλκόνι; Η μέρα δυστυχώς δεν έχει το στοιχείο εκείνο και την ατμόσφαιρα της 9ης Μαίου. Δεν έχει το στοιχείο της ταξικότητας, του αντιφασισμού. Κάποιος "κάποιος" ανέφερε την 12η Οχτώβρη, θα μπορούσαμε να πούμε για την 27 Σεπτέμβρη. Η 28η Οκτωβρίου, νομίζω, είναι ατυχής ημέρα για μια τέτοια επέτειο, με τόσο μεγάλα ιδεολογικά φορτία. Οδηγεί σε παρανοήσεις.


Kων/πόλ

LeftG700 είπε...

Στο σπίτι μας, εκτός από τις περιπτώσεις οικογενειακών εκδρομών όταν η αργία τής 28ης έκανε ‘‘γέφυρα’’ με Σαββατοκύριακο, πάντα έμπαινε σημαία. Καθώς οι εκδρομές με τα χρόνια αραίωναν, η σημαία έμπαινε πιο τακτικά. Το ίδιο θα συμβεί και φέτος. Ο πατέρας μου λέει: «Δεν μπορείς να πείσεις για τις δικές σου ιδέες ανθρώπους που δεν γνωρίζεις, αν δεν αναγνωρίζεις το σύμβολο που σε κάνει έναν από αυτούς». Ο Μαρξ και ο Ένγκελς, σε μία από τις πιο παραναγνωσμένες και παρεξηγημένες φράσεις τους, το είχαν πει κάπως αλλιώς στο Μανιφέστο τού Κομμουνιστικού Κόμματος, αλλά νομίζω ότι και τα δικά τους λόγια υποχρεώνουν στην αναγνώριση του ίδιου συμβόλου:

«Ακόμα κατηγορήθηκαν οι κομμουνιστές ότι θέλουν τάχα να καταργήσουν την πατρίδα, την εθνότητα. Οι εργάτες δεν έχουν πατρίδα. Δεν μπορεί να τους πάρεις αυτό που δεν έχουν. Αφού, όμως, το προλεταριάτο πρέπει κατ' αρχήν να κατακτήσει την πολιτική εξουσία, να ανυψωθεί σε εθνική τάξη[***], να συγκροτηθεί το ίδιο σαν έθνος, είναι και το ίδιο ακόμα εθνικό, αν και σε καμιά περίπτωση με την έννοια που δίνει η αστική τάξη».

[***] Στην έκδοση του 1888 η διατύπωση αυτή είναι «να ανυψωθεί σε ηγέτιδα τάξη του έθνους.

Μάρκομ Ξ είπε...

http://www.youtube.com/watch?v=a5ehJBIo0Fg

το ηχητικό του Χατζιδάκι

LeftG700 είπε...

Φίλε Μάρκομ Ξ,


Δεν ξέρω αν εννοούσες αυτά τα λόγια τού Χατζιδάκι. Δεν έχω ακούσει τον Κόκκινο και τα αποσπάσματα που έβαζε στις εκπομπές του. Εγώ νόμιζα ότι αναφερόσουν στις γνωστές δηλώσεις του περί εθνικών επετείων κ.λπ. Αυτές που επισυνάπτεις τώρα δεν μου φαίνεται ότι έχουν και πολύ σχέση με το θέμα μας και το κουίζ.

Και μία γενική παρατήρηση. Ο Χατζιδάκις, δεν υπάρχει αμφιβολία, ήταν ένα ελεύθερο πνεύμα, ένας συντηρητικός αναρχικός θα έλεγα. Όμως, δεν του έλειπαν οι αντιφάσεις, πολλές από αυτές κραυγαλέες, και δεν νομίζω ότι μπορεί να βοηθήσει και πολύ σε ένα τόσο περίπλοκο ζήτημα (η επόμενη ανάρτηση με τα άρθρα τού Ιωακείμογλου και του Μπακούνιν δείχνει ανάγλυφα αυτή την πολυπλοκότητα ). Ένα μόνο παράδειγμα (και επί τού θέματος):

Είναι ο ίδιος που έχει πει αυτό:

Παρελάσεις, εθνικόφρονα λογύδρια, παραστάσεις σχολικές κι άλλα παρόμοια ενισχύουν την ιδιότυπη φασιστική μας κληρονομιά. Το περίφημον «πας μη Ελλην βάρβαρος».

Και …αυτό:

Προτιμώ τους Τούρκους σαν εχθρούς παρά σαν φίλους. Ως φίλοι μού δημιουργούν αμηχανία. Ως εχθρούς τούς έχω συνηθίσει.


Τα λέμε

Μάρκομ Ξ είπε...

Μα δεν είπα όλα καλά καμωμένα του Χατζιδάκι!
Όσο για το απόσπασμα έχεις δίκαιο. Για αλλού πήγαινε. Απλά είμαι λίγο ζαλισμένος αυτές τις ημέρες. Ζητώ συγγνώμη...

συντροφικά,
Μάρκομ Ξ

Υ.Γ. Θυμίστε μου το blog του Γιάκοβ. Θέλω να του πω μια καλησπέρα.

LeftG700 είπε...

Χειροκίνητα: papoylis.wordpress.com

Αυτόματα: εδώ

LeftG700 είπε...

14

LeftG700 είπε...

Αυτόματα εδώ, ναρόντνι κομισάρ. Έκανα μλκ προηγουμένως.


Τα λέμε

skipper είπε...

Λεφτ
αν και ένα μεγάλο μέρος της ζωής μου είναι άμεσα συνδεδεμένο με την σημαία...κατά έναν περίεργο τρόπο δεν την έβαλα ποτέ στο μπαλκόνι μου.
Διότι κατάντησε το"συγχωροχάρτι" του καθενός και ένα "πανί" το οποίο καλύπτει -έστω και προσωρινά- πολιτικά πάθη και ταξικό μίσος...και αυτό το "παραμύθι" της εθνικής ομοψυχίας το απεχθάνομαι.(ίσως φταίει ότι έχω δει και πολλά ...στα ενδότερα)
Φέτος μάλιστα δεν πήγα να δω ούτε τον πιτσιρικά στην παρέλαση...περιμένει λέει να πάρει του χρόνου την κάσα και γι αυτό δεν μπορούσε να φύγει απ' το "μαντρί". Άντε καλά...

υ.γ. ...ευτυχώς ή δυστυχώς δεν την "έκανα" ποτέ χα χα.