Κυριακή 1 Δεκεμβρίου 2013

Παραπονεμένα λόγια. Χαμένα;




Ο Σωκράτης Μαντζουράνης γράφει στην εβδομαδιαία εφημερίδα Δρόμος τής Αριστεράς, στην οποία είναι και μέλος τής Συντακτικής Επιτροπής. Τα άρθρα του, επιφυλλίδες μάλλον, εμφανίζονται στην τελευταία σελίδα. Μέχρι χθες δεν είχα μπει ποτέ στον κόπο να μάθω ποιος είναι —εννοώ τα βασικά στοιχεία που δίνουν μια εικόνα για κάποιον άγνωστό σου, όπως η ηλικία του πάνω-κάτω ή η πορεία του στη ζωή και την Αριστερά, αυτά τα ‘‘βασικά’’ που σου επιτρέπουν να ορίσεις έστω και χοντρικά το στίγμα του. Το έκανα σήμερα, αφού διάβασα το χθεσινό σημείωμά του. Αντιγράφω από το biblionet.gr:

Γεννήθηκε στη Μυτιλήνη το 1946, όπου και τελείωσε το Γυμνάσιο. Είναι απόφοιτος της ΑΣΟΕΕ, ενώ παράλληλα σπούδασε δημοσιογραφία και αποφοίτησε από τη Σχολή Δημοσιογραφίας. Δούλεψε σε αθηναϊκές εφημερίδες και περιοδικά. Προσελήφθη στην Ολυμπιακή Αεροπορία, απ' όπου συνταξιοδοτήθηκε. Από το 1974 μέχρι το 2000 υπήρξε μέλος του ΚΚΕ, ήταν μέλος της Κεντρικής Επιτροπής και υπεύθυνος της συνδικαλιστικής δουλειάς του κόμματος. Ήταν πολλά χρόνια μέλος της Διοίκησης της ΓΣΕΕ, μέλος του Δ.Σ. του Εργατικού Κέντρου Αθήνας και αντιπρόεδρος της ΟΣΠΑ. Ίδρυσε τη Βαλκανική Συνομοσπονδία Συνδικάτων Αερομεταφορών. Για 8 χρόνια ήταν μέλος της ΟΚΕ της Ε.Ε., ως εκπρόσωπος της ΓΣΕΕ. Το 2001 μαζί με άλλα διαγραφέντα στελέχη του ΚΚΕ, ιδρύουν την Κίνηση για την Ενότητα Δράσης της Αριστεράς (ΚΕΔΑ), στην οποία και είναι μέλος της Γραμματείας της.

Τι ήταν αυτό που με έσπρωξε να μάθω «ποιος είναι και τι θέλει ο Σωκράτης Μαντζουράνης»; Γιατί έψαξα να τον βρω; Γιατί τον ένιωσα σαν κάποιον από εμάς —τακτικό ή επίτιμο μέλος, αδιάφορο, καθ’ ότι «παλιοί αριστεροί, νέοι αριστεροί, όλοι οι αριστεροί μια γενιά». Κι ακόμα, γιατί αισθάνθηκα μια στενοχώρια καθώς διάβαζα τα λόγια του και, νομίζω, άκουγα την ψυχή του. Στενοχώρια που έγινε κάτι σαν τρόμος όταν, αφού είχα διαβάσει τη συνοπτική ιστορία τής ζωής του, έκανα τη σκέψη πως έτσι όπως έφυγαν τα χρόνια για τον Σωκράτη Μαντζουράνη, (για τον σύντροφο Σωκράτη Μαντζουράνη, γράψε, ρε γραφιά, καλύτερα!) να περιμένει και να καρτερεί, κάπως έτσι θα φύγουν και για μας, χωρίς αυτός ο δικός μας κόσμος ν’ αλλάξει ποτέ, για να μπορέσει μετά ν’ αλλάξει και τον κόσμο.

Διαβάστε την επιφυλλίδα του και θα καταλάβετε. Όσοι καταλάβετε. Καλύτερα πολλοί. Αλλά και λίγοι να είναι αυτοί που θα καταλάβουν, δεν πειράζει. Εμείς το έχουμε πάρει απόφαση κι έτσι κι αλλιώς. Και μετά πολλών, και μόνοι._

ЖΟЖΟЖΟЖΟЖ




Χρόνια τώρα, η παρέα, η συντροφιά, η κουβέντα, ήταν ένα βάλσαμο για τη ψυχή και το νου, ήταν συχνά μια άσκηση για το μυαλό και ενίοτε μια αφορμή για να ψάξουμε τις επιλογές και τις «σταθερές» μας.
Έτσι είναι και σήμερα και μάλιστα με το παραπάνω.
Μια αναγκαία όαση και είναι τυχεροί όσοι ακόμα μπορούν να την έχουν.
Αν μάλιστα τούτες οι συνάξεις διαθέτουν κρασάκι ή τσίπουρο και λίγο μεζεδάκι, τότε μιλάμε για ευλογημένες ώρες, θεραπεύτριες ψυχών και αφορμές για στοχασμούς και ενδο-ψαξίματα και συχνά για την αποκάλυψη μιας ευαισθησίας καλά κρυμμένης.
Αποκούμπι και εξομολογητήριο.
Έχω την τύχη να διατηρώ ακόμα τέτοιες παρέες.
Παλιοί σύντροφοι, κομμουνιστές, αγωνιστές, συνδικαλιστές της δράσης, αριστεροί άνθρωποι, όλο και κάποιο ουζερί βρίσκουμε —μια στο τόσο— για να μας φιλέψει το κάτι τις, να φιλοξενήσει τις βαθυστόχαστες αναλύσεις,  τις επαναστατικές μας προτάσεις και την ανεκτίμητη πολιτική μας εμπειρία, που αν την είχαμε λίγο νωρίτερα ίσως να μην τα κάναμε τόσο μπάχαλο.
Ας είναι.

Πριν κανένα μήνα ξαναέτυχα σε  μια τέτοια συντροφιά και όπως πάντα η κουβέντα άναψε γρήγορα.
Η αριστερά, ο ΣΥΡΙΖΑ, οι πολιτικές εξελίξεις, να οι προτάσεις και οι αναλύσεις, τα σενάρια και τα σχέδια και όπως πάντα η κριτική σε περίοπτη θέση.
Όμως τούτη τη φορά κάτι ‘‘μύριζε’’ διαφορετικά και πάνω που ανέπτυσσα την ‘‘αιχμή’’ της κριτικής μου στον πολιτικό προσανατολισμό του ΣΥΡΙΖΑ, κάποιες αποφασιστικές φωνές με πάγωσαν:
–Άκου Σωκράτη. Είμαστε σε πόλεμο. Όποιος τούτες τις ώρες δεν είναι ξεκάθαρα μαζί μας, είναι απέναντι μας, απέναντι στην αριστερά. Μπορεί να έχει βάση η κριτική σου, όμως ο κύριος στόχος τούτη την ώρα είναι ένας. Να γίνει κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ. Έστω και για ένα μήνα.
Αποσβολώθηκα και πριν προλάβω να συνέλθω, συμπληρώνει κάποιος άλλος:
–Φίλε μου δεν καταλαβαίνεις πόσο περίπλοκη και κρίσιμη είναι η κατάσταση; Ποιόν λοιπόν ωφελεί η κριτική μέσα από τα γραφτά σου στο ΔΡΟΜΟ; Ποιόν ωφελούν οι φωνές κριτικής της εφημερίδας στο ΣΥΡΙΖΑ και η στάση «ήξεις-αφήξεις»;
–Ρε συ σύντροφε, κάτσε…
–Τέρμα τα αστεία σύντροφε και σ’ όποιον αρέσει. Ο λαός μας περιμένει, δεν είμαστε πια το 4%.
–Να κουβεντιάσουμε αν έχω δίκιο;
–Το διακύβευμα δεν είναι αυτό. Το ζητούμενο είναι η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Εδώ υποτάσσονται τα πάντα.

Διαλύθηκε τούτη η βραδιά, διαλύθηκα και εγώ και δυστυχώς με γύρισε η κουβέντα αρκετά πίσω.
Πολύ πίσω.
Δεν ήταν καθόλου το πρόβλημα, ποιός έλεγε σε ποιόν τι, αν και όλα έχουν τη σημασία τους, αλλά η συνολική πορεία της σκέψης, της συλλογικής σκέψης, για «το που πάμε το πράγμα».
Δε ξέρω ποιο αριστερό μυαλό κατάφερε να ταυτίσει «την ηγεσία» με το κόμμα, το στρατηγικό στόχο της αριστεράς με τακτικές αριστερές νίκες (σπουδαίες αλλά «μικρές» για τα σημερινά πολιτικά δεδομένα), την υπεράσπιση της ιδεολογίας και των αξιών της αριστεράς με την υπεράσπιση απλώς μιας αριστερής φρασεολογίας, τη μετάλλαξη του ονείρου μιας ανθρώπινης κοινωνίας, σε όνειρο για μια άλλη κοινωνία.
Κάποιος , κάποιοι, τα κατάφεραν, προς το παρόν τουλάχιστον.
Όμως τούτο  δεν είναι αριστερό, δεν είναι μακροπρόθεσμο.
Έτσι το βλέπω εγώ, εγώ που αγαπώ το ΣΥΡΙΖΑ και γι’ αυτό του κάνω κριτική, εγώ  που δε θέλω με τίποτα να τον δω κυβέρνηση «έστω για ένα μήνα».
Το έχω ζήσει με δραματικό τρόπο το ψεύτικο δίλημμα «ποιος είναι με το κόμμα» και δε με αφορά πια.
Να κουβεντιάσουμε «ποιος και γιατί είναι σήμερα με το κόμμα» , ευχαρίστως  και ίσως να είναι και χρήσιμο για την κοινωνία.
Νομίζω όμως πως το βασικό είναι τι χρειάζεται σήμερα η εργατική τάξη, η κοινωνική πλειοψηφία της χώρας και τι κάνουμε εμείς, η ριζοσπαστική αριστερά για να ανταποκριθούμε σ’ αυτό το παλλαϊκό αίτημα.
Όλα τα άλλα τι τα χρειαζόμαστε;
Μπορούμε.
Το πιστεύω, το ξέρω.
Αν το θέλουμε δε ξέρω.

Υ.Γ. Η «συζήτηση της παρέας» , είναι αληθινή.

***


[*] Δίνουμε το link τής ΚΕΔΑ, στο site τής οποίας αναδημοσιεύτηκε το κείμενο, γιατί ο Δρόμος τής Αριστεράς ‘‘ξεκλειδώνει’’ την ύλη του δυο ημέρες μετά την κάθε έκδοση.



28 σχόλια:

ΕΟΣ είπε...

O Σωκράτης Μαντζουράνης είναι καθαρός από την θέση από την οποία μιλάει:

Έτσι το βλέπω εγώ, εγώ που αγαπώ το ΣΥΡΙΖΑ και γι’ αυτό του κάνω κριτική, εγώ που δε θέλω με τίποτα να τον δω κυβέρνηση «έστω για ένα μήνα»


Εσείς, από την ίδια θέση μιλάτε; Από την θέση τις υαινας που περιμένει να τραφεί από το πτώμα του ΣΥΡΙΖΑ;

LeftG700 είπε...

Φίλοι τής ΕΟΣ,


Διαπιστώνω με χαρά ότι ‘‘κατανοήσατε’’[***] σε βάθος τόσο το γράμμα όσο και το πνεύμα της επιφυλλίδας τού Σωκράτη Μαντζουράνη...


Τα λέμε


[***] Του γαμήσατε τη μάνα δηλαδή.

ΕΟΣ είπε...

Απάντηση δεν λάβαμε!

- Στον Σωκράτη Μαντζουράνη εκείνο που τον χαρακτηρίζει είναι ότι είναι συνεπής η στάση του με τις απόψεις του. Δεν μασάει τα λόγια του. Για παράδειγμα μια ματιά στο κείμενό του για το συνέδριο: Ένα άλλο Συνέδριο είναι εφικτό.

- Εσείς εκτός από το να κάνετε "αριστερή" κριτική στο "αριστερό ρεύμα" από κουκουέδικες θέσεις, τι θέση έχετε για τον ΣΥΡΙΖΑ; Την ίδια που έχει το ΚΚΕ; Το ίδιο ταγκό με την Αλέκα χορεύετε; Η Αλέκα χορεύει υπέροχα

LeftG700 είπε...

Φίλοι τής ΕΟΣ,


Μας τα λέτε χοντρά (κανένα πρόβλημα), αλλά δεν μας τα λέτε και καλά!

Πώς δεν λάβατε απάντηση; Λάβατε και παραλάβατε! Στην πραγματικότητα, πολλές απαντήσεις έχουν ήδη δοθεί από εδώ, εσείς δεν έχετε την ικανότητα να τις ‘‘διαβάζετε’’ σωστά.

Ο Μαντζουράνης είναι καθαρός κι εμείς είμαστε βρώμικοι; Δεν το κατάλαβα αυτό. Για να κάνει κάποιος κριτική σε κάποιο αριστερό κόμμα πρέπει να είναι μέλος του σώνει και ντε; Οπότε, για να είμαστε καθαροί, πρέπει να σηκώσουμε κομματική σημαία; Ξεχάστε το.

Ο Μαντζουράνης δεν μασάει τα λόγια του. Μάλιστα. Και; Τι σημαίνει αυτό πάλι; Ότι εμείς τα μασάμε; Δεν έχετε καταλάβει για ποιους λόγους κάνουμε κριτική στον ΣΥΡΙΖΑ ή στο ΚΚΕ; Και τι φταίμε εμείς, αν δεν μπορείτε να κατανοήσετε αυτά που λέμε φάτσα κάρτα;

Κάνουμε κριτική στο Αριστερό Ρεύμα από Κουκουέδικες θέσεις; Είστε σοβαροί;;; Ή οι αντικουκουεδικοί εφιάλτες από τους οποίους υποφέρετε σας χτυπάνε ακόμα και στον ξύπνιο σας; Εκτός κι αν είστε τόοοσο άσχετοι!

Δεν ξέρω τι χορεύει η Αλέκα, αλλά εμείς δεν χορεύουμε έτσι. Έχουμε το δικό μας χορό. (Μεταξύ μας, εκεί στον ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να ανάβουν κερί στον Άγιο Στόκο, τουλάχιστον τρεις φορές τη βδομάδα . Ας μην είχαν αυτά τα μυαλά που έχουν στο ΚΚΕ, και να δεις για πότε ο Περισσός θα μάζευε όλο το ‘‘χαρτί’’ και οι Συριζαίοι, θα έμεναν με τα δίευρα… και τα πενηντάλεπτα).

Εντάξει, δεν μπορέσαμε να απαντήσουμε γιατί δεν είμαστε ύαινες. Τα βρήκαμε σκούρα, είναι η αλήθεια. Όσο δύσκολα τα βρίσκουμε για να αποδείξουμε ότι δεν είμαστε ελέφαντες…


Τα λέμε (κάντε όμως και κανένα homework· μη τα φορτώνετε όλα στον κόκορα!)

Ανώνυμος είπε...

Aπο τους ψαλτες περασαμε στα τανγκο...
Παντα ΠΑΣΟΚ ησασταν.


Гриша

LeftG700 είπε...

Φίλε Гриша,


Υποθέτοντας ότι δεν είμαστε εμείς οι «πάντα ΠΑΣΟΚ» αλλά οι ΕΟΣτζήδες:

Είναι υπερβολικά απλουστευτική αυτή η διαπίστωση. Οι κοινωνικοϊδεολογικές διεργασίες που παρατηρούνται στις χώρες τού σύγχρονου ανεπτυγμένου/ώριμου καπιταλισμού και οι οποίες συχνά καταλήγουν σε θεωρητικά σχήματα και αφηγήσεις τύπου Φρανκενστάιν δεν μπορούν να γίνουν κατανοητές με βάση παλιές κατηγοριοποιήσεις.


Τα λέμε

Ανώνυμος είπε...


Λεφτη,
Kαι σιγα μη κατσουμε να αναλυσουμε ολο το φασμα της αριστερης και δεξιας σοσιαλδημοκρατιας για να αποδομησουμε τους τυχοδιωκτισμους της ανωτερω γκρουπας.
Εδω ερχονται και κατηγορουν εσας οτι κανετε κριτικη στο Συριζα απο κκεδικες θεσεις(!!!)
Αφου θελουν να ανασυρουν σαν καλοι πασοκοι τα παλια επιχειρηματα του παλιου καλου πασοκ και απλα να αναβαθμιζουν τη φρασεολογια απο τη ψαλτικη στο ταγκο,με γεια τους με χαρα τους.

Гриша

Ανώνυμος είπε...

"...Ας μην είχαν αυτά τα μυαλά που έχουν στο ΚΚΕ, και να δεις για πότε ο Περισσός θα μάζευε όλο το ‘‘χαρτί’’ και οι Συριζαίοι, θα έμεναν με τα δίευρα… και τα πενηντάλεπτα)..."

Δεν ξέρω τι σκεφτόσουν όταν τόγραφες αυτό λέφτη, μα για μένα αποτελεί όλη την ουσία.
Πολλές οι εικασίες για το φαινόμενο τού, να μας πηγαίνουν γαμιώντας, μα μηδέν εις το πηλίκον του ΚΚΕ.
Καμμιά πώληση, τζίφος, λες και είναι το χειρότερο προϊόν, κάτι σαν τα παιχνιδάκια του ενός ευρώ του τζάμπο.
Κι όμως, διαθέτει το καλύτερο εμπόρευμα, διαχρονικά ομογημένο, διαχρονικά συκοφαντημένο και διαχρονικά παραγόμενο σε ετοιμότητα.
Κι όμως, τις πταίει και δεν πουλάει;
Η φράση που ξεστόμισες;
"...Ας μην είχαν αυτά τα μυαλά που έχουν στο ΚΚΕ..."
Ή μήπως το ζητούμενο ήταν ακριβώς να μην μαζέψει όλο το χαρτί του ΚΚΕ;
Μ άλλα λόγια, δεν τους κόβει, ή...
Εσύ πες μου γιατί εγώ είμαι φύσει και θέσει καχύποπτος.

mbiker

LeftG700 είπε...

Φίλε Гриша,


Δεν νομίζω ότι η ανωτέρω γκρούπα μπορεί να κατηγοριοποιηθεί εύκολα. Και οπωσδήποτε όχι με βάση τα στρώματα της σοσιαλδημοκρατίας. Κρίνοντας από αυτά που βλέπω να ανεβάζουν στο τσαρδί τους και από τα κατά καιρούς σχόλιά τους εδώ και στην έδρα τους, τούς κατατάσσω σε αυτό το ασχημάτιστο, νεφελώδες και πορώδες ‘‘στρατόπεδο’’ της αυτονομίας. Μπορεί η σοσιαλδημοκρατία να είναι μόνο κατ’ όνομα πια έστω και στοιχειωδώς τέτοια και συνεπώς σχετικά εύκολο να την ξεδοντιάσεις, αλλά αυτό το καινούργιο περιβόλι, στο οποίο μπορείς να βρεις άνετα κάθε είδους φρούτο (από ταλιμπάν φιλελεύθερους μέχρι πιτσιρικαρία που «δεν γουστάρει να κανονίζουν άλλοι τη ζωή της γιατί έτσι γουστάρει να ’ούμε») είναι πολύ πιο ‘‘ζόρικο’’.


Τα λέμε

LeftG700 είπε...

Φίλε mbiker,


Από μια άποψη, το ΚΚΕ δεν πουλάει γιατί όντως έχει το χειρότερο προϊόν: μία αυταρχική, κομματοκρατούμενη και αποκλείουσα αντίληψη περί σοσιαλισμού. Δεν αρκούν οι κατά βάση σωστές ιδεολογικές συντεταγμένες του για να αντισταθμίσουν αυτό το πρόβλημα.

Από μια άλλη άποψη δεν πουλάει επειδή στην ουσία το ίδιο δεν θέλει να μπει στη διαδικασία της ‘‘πώλησης’’. Γιατί η πώληση (ιδεών στην προκείμενη περίπτωση) δεν είναι μία μονομερής κατάσταση. Είναι μία διμερής ανταλλαγή. Όταν λοιπόν το Κόμμα —δηλαδή η Κεντρική Επιτροπή, δηλαδή το Πολιτικό Γραφείο— ξέρει τα πάντα όλα και όλοι οι υπόλοιποι υποτίθεται ότι δεν ξέρουν τι τους γίνεται και πρέπει να συμφωνούν εκόντες άκοντες και ασυζητητί επειδή «το Κόμμα ξέρει», τι περιμένεις;

Γιατί συμβαίνει αυτό το δεύτερο; Δεν νομίζω ότι πρέπει να το ρίξουμε στη συνωμοσιολογία, μην είσαι τόσο καχύποπτος. Πίσω από όλα αυτά κρύβεται η αντίληψη «να προφυλάξουμε το Κόμμα από τη διάβρωση» ώστε «να είναι έτοιμο όταν έρθει η κατάλληλη στιγμή». Πώς όμως θα έρθει η κατάλληλη στιγμή όταν αρνούνται να ανακατευθούν με τον κόσμο να δώσουν αλλά και να πάρουν; Κι αν ακόμα έρθει, αφού θα έχει ωριμάσει ερήμην τους, δεν θα είναι καθόλου κατάλληλη (με την έννοια ότι θα πάρει τη μορφή της μηδενιστικής και αναρχούμενης εξέγερσης). Δεν είναι καθόλου υποχρεωτικό να είναι κανείς πράκτορας για να μη τα αναρωτιέται αυτά τα προφανή. Μπορεί κάλλιστα να είναι κάποιος με μηχανιστική και δογματική σκέψη. Και ως γνωστόν, η πολύ μηχανιστική και δογματική σκέψη και μάλιστα για μεγάλο χρονικό διάστημα σε μετατρέπει στο τέλος σε πολιτικό βλάκα…


Τα λέμε

Ανώνυμος είπε...

Δεν ειναι οτι το ΚΚΕ δεν ΠΟΥΛΑΕΙ.

Το ΚΚΕ δεν ειναι για ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ.

Гриша

LeftG700 είπε...

Φίλε Гриша,


Να το κόψουμε ισοπαλία; Να πούμε το γεγονός ότι το ΚΚΕ δεν είναι για ξεπούλημα δεν πουλάει;

Ψάξτε λοιπόν να βρείτε γιατί δεν πουλάει. Ξεκινήστε από αυτούς που εξέφρασαν τις διαφωνίες τους κατά τον Προσυνεδριακό. ;-)


Τα λέμε

Ανώνυμος είπε...

Το ΚΚΕ δεν "πουλαει" γιατι δεν προτεινει λυσεις που κινουνται μεσα στα ορια του συστηματος.
Το ΚΚΕ δεν "πουλαει" γιατι δεν εγκαταλειπει την Ταξικη παλη.
Το ΚΚΕ δεν "πουλαει" γιατι επεξεργαζεται τις θεσεις του βασισμενο και στη πειρα της Ταξικης Παλης και των διεθνων συσχετισμων οπως αυτοι διαμορφωθηκαν μετα την αντεπανασταση στις Σοσιαλιστικες χωρες.
Επιπλεον για τον ιδιο λογο
"δεν πουλαει" γιατι εχει κομματικη πειθαρχια και προφανως θα "πουλαγε" αν εβγαζε μαλακες το 98% και πρωτους μαγκες το 2% που διαφωνησαν.
Το ΚΚΕ δεν "πουλαγε" οταν καταψηφιζε τη συνθηκη του Μααστριχτ και δε "πουλαει" και σημερα που αρνειται να βαλει ταφοπλακα στο Λαο συνεργαζομενο με τους ξεπουλημενους που τοτε ψηφισαν το Μααστριχτ και μερος των οποιων σημερα θα "μεταρρυθμισουν" την ΕΕ με κουπονια σιτισης...Madison οπως Αμερικη.

ΥΓ.
Για τους τελευταιους,τους ξεπουλημενους δηλαδη, ενιοτε και οποτε οι συνθηκες το απαιτουν,κοινως οταν σφιγγουν οι κωλοι,το ΚΚΕ "πουλαει και "παραπουλαει" και "χορευει και ταγκο" αμα λαχει.
ΥΓ2
Και καποιοι Λεφτηδες περιμενουν "να ανοιξει το παιχνιδι" με την κυβερνηση της αριστερας.Ενταξει απολυτα θεμιτη η ερμηνεια της πολιτικης με βαση το ποκερ ,αλλα οσο και "να πουλαει" οι παιχτες δεν πρεπει να ξαναπληρωσουν φυλλο για να δουν μια σιγουρη μπλοφα.

Гриша

Μάρκομ Ξ είπε...

Θα ήθελα να μας πεις ποιοι ακριβώς είναι οι "ξεπουλημένοι" συνομιλητή Greg. Ακριβώς όμως, όχι στο περίπου.
Περιμένω.

Μάρκομ Ξ

Ανώνυμος είπε...

Ξεπουλημενοι ειναι αυτοι του τοτε Συν που ψηφισαν τη συνθηκη του Μααστριχτ.Δε φαναταζομαι να θες ονοματα και διευθυνσεις;
Ξεπουλημενος και ξεφτιλα κι ο Καρτερος http://www.avgi.gr/article/1401222/i-aleka-xoreuei-uperoxa
Τι δηλαδη θα φοβομουνα να τον πιασω στο στομα μου για το παρελθον του;Το οποιο αγωνιστικο παρελθον δεν ειναι εισητηριο διαρκειας αγαπητε.

Гриша

Μάρκομ Ξ είπε...

Συνομιλητή Greg

Καλύφθηκα πλήρως.
Αποσύρω την εκτίμησή μου σε εσένα. Δεν διαφέρεις σε τίποτα από τους άλλους ταλιμπάν, παρά μόνο σε μια κάποια ευχέρεια στη χρήση της γλώσσας.

Λέφτηδες

Καλή συνέχεια με αναγνώστες και αναρτητές τέτοιου τύπου.

Μάρκομ Ξ

LeftG700 είπε...

«Λέφτηδες

Καλή συνέχεια με αναγνώστες και αναρτητές τέτοιου τύπου».


Φίλε Μάρκομ Ξ,

Δηλαδή;

Μάρκομ Ξ είπε...

Τι δηλαδή; Το ύφος και το περιεχόμενο του blog δεν το διαμορφώνουν μόνο αυτοί που το γράφουν, αλλά και αυτοί που βρίσκουν το ενδιαφέρον να σχολιάσουν. Ε, από ότι φαίνεται τέτοιοι τύποι το βρίσκουν ενδιαφέρον πλέον και εσείς αντίστοιχα βρίσκετε ενδιαφέρον να προκαλείτε το ενδιαφέρον τέτοιων τύπων, ανεξάρτητα από τις προθέσεις σας. Δικαιωμά σας και καουμποϋλίκι σας. Εγώ κουράστηκα να παρακολουθώ (πόσο μάλλον να συμμετέχω).

Μάρκομ Ξ

Μάρκομ Ξ

LeftG700 είπε...

Φίλε Μάρκομ Ξ,


Η απόφασή σου είναι σεβαστή (όχι επιθυμητή, σεβαστή). Ωστόσο, επίτρεψέ μου να σου πω ότι δεν είναι και σωστή. Είναι φανερό ότι ο Гриша μίλησε στην καθομιλουμένη τής Αριστεράς. Ακόμα κι αν χρησιμοποιούσε αυτή την έκφραση για να χαρακτηρίσει εσένα τον ίδιο, ή εμένα (πράγματα που βέβαια δεν συνέβησαν σε καμία περίπτωση), πάλι έτσι θα τη χρησιμοποιούσε, αυτή είναι η πεποίθησή μου. Στη μεταφορική, διασταλτική της έννοια, όχι στην κυριολεκτική. Να συμφωνήσω μαζί σου ότι δεν είναι ό,τι κομψότερο. Να συμφωνήσω ακόμα ότι δεν προάγει ή και βλάπτει το κλίμα διαλόγου. Όμως έγκλημα καθοσιώσεως δεν είναι. Ούτε και δικαιολογημένη αιτία για να κουνήσεις μαντίλι στο τσαρδί μας. Δεν νομίζω ότι εφαρμόζεις σωστά την αρχή τής αναλογικότητας μεταξύ παραπτώματος και συνεπειών του.

Να φέρω ένα παράδειγμα από την «άλλη μεριά τού λόφου» για να στηρίξω την παραπάνω άποψή μου χωρίς να θέλω να ‘‘καταπιέσω’’ την απόφασή σου.

Λίγα σχόλια παραπάνω, εννέα για την ακρίβεια, συνομιλώ με τον mbiker. Και η συνομιλία μας έχει θέμα της το ΚΚΕ. Πώς τελειώνω το σχόλιό μου; Το τελειώνω ως εξής:

«Δεν είναι καθόλου υποχρεωτικό να είναι κανείς πράκτορας για να μη τα αναρωτιέται αυτά τα προφανή. Μπορεί κάλλιστα να είναι κάποιος με μηχανιστική και δογματική σκέψη. Και ως γνωστόν, η πολύ μηχανιστική και δογματική σκέψη και μάλιστα για μεγάλο χρονικό διάστημα σε μετατρέπει στο τέλος σε πολιτικό βλάκα…»

Αν η απόφασή σου είναι σωστή, τότε ο Гриша κακώς δεν ‘‘κόβει’’ από εδώ.

Και αντιστρόφως, όμως.


Τα λέμε

Μάρκομ Ξ είπε...

Το γεγονός ότι συνεχίζετε να μην καταλαβαίνετε ενισχύει την απόφασή μου. Το ζήτημα δεν είναι μόνο οι εκφράσεις. Το ζήτημα είναι ποιοι βρίσκουν ενδιαφέρουσες τέτοιου είδους συζητήσεις και αναρτήσεις. Αυτός που τρέφεται από το μίσος και τον αλληλοσπαραγμό, αυτός που ετεροκαθορίζεται από το πόσο "κακός" είναι ο αντίπαλος δεν έχει κανένα λόγο να θιχτεί ή να προσβληθεί, ούτε να βαρεθεί. Ίσα ίσα, γουστάρει τέτοιες αντιπαραθέσεις. Αυτές τον ορίζουν σαν προσωπικότητα.
Εσείς νομίζετε ότι μπορείτε να συνδιαλλέγεστε με όλους. Εμ, δεν είναι έτσι. Ή θα μιλάς και θα προκαλείς το ενδιαφέρον σε ανθρώπους που τους πονάει το μέλλον της αριστεράς και του κινήματος ή θα συνδιαλλέγεσαι με παρωπιδικά φερέφωνα. Και με τον αστυφύλαξ και με τον χωροφύλαξ δεν γίνεται.

Μάρκομ Ξ

Ανώνυμος είπε...

Η τρέχουσα κατάσταση του ΣΥΡΙΖΑ έχει πάρει σαφή κλίση που δύσκολα θα αλλάξει. (Συνοπτικά, ανεπαρκής είναι επίσης και η κατάσταση της λοιπής αριστεράς, με τις επί μέρους πινελιές της)
Η ηγεσία δεν ανοίγει το παιχνίδι, δηλαδή από τη μια προτιμά μικρό καλάθι χωρίς εκτεταμένη ανάπτυξη συγκεκριμένων σχεδίων που θα τη δέσμευαν, και από την άλλη δεν προωθεί τη συλλογική συγκρότηση, στηριζόμενη στις οργανώσεις, στη ζωντανή διασύνδεσή τους με τα τμήματά και τις λοιπές δομές, και στην δόμηση ενός συλλογικά οργανωμένου κόμματος με συνέπεια υποχρεώσεων και δικαιωμάτων και μια κρίσιμη ιδεολογική συνοχή.
Σαν φυσική συνέχεια, δεν ασχολείται με το να οργανώσει αντίστοιχα το λαό, κάτω από συγκεκριμένες οργανωτικές δομές, πρακτικές και ιδέες. Απεκδύεται τέτοιων ευθυνών, μιλώντας γενικά για πρωτοβουλίες από τα κάτω, τις οποίες πράγματι ενθαρρύνει και παρακινεί. ΅Ξεχνά΅ ότι είναι αδύνατο να οργανωθεί επαρκώς, να πιστέψει αρκετά, και να αναλάβει δραστικά ο λαός, εάν ένα αντίστοιχα συγκροτημένο και μαζικό πολιτικό υποκείμενο, δεν παρέμβει αντίστοιχα και συγκροτημένα, και ΅από τα πάνω΅. Είτε επειδή γνωρίζει ότι η ίδια δεν μπορεί να κινήσει και να ελέγξει τέτοιες καταστάσεις, είτε επειδή δεν θέλει να οδηγηθεί ανέτοιμη σε μια δυσοίωνη σύγκρουση με τα ΅τέρατα΅, είτε επειδή μέσα στην αβεβαιότητα των εξελίξεων επιδιώκει το ΅εφικτό΅ με την απαραίτητη ΅ευελιξία΅ σε μια μελλοντική κυβέρνηση.
Με τα είτε και με τα και, η ηγεσία προτιμά να έχει την ελευθερία των κινήσεων στη χάραξη της πολιτικής και στη διαχείριση των πραγμάτων, να κρατά την οργάνωση στον υποστηρικτικό ρόλο του εφαρμοστή των όποιων πολιτικών της, και το λαό στο ρόλο του ΅ενεργητικοϋ΅ ψηφοφόρου και διαδηλωτή.
Ένας τέτοιος ρεαλισμός ελπίζεται από τους περισσότερους ως ο μόνος εφικτός, ίσως όμως αποδειχθεί μοιραία επιφανειακός. Καλό να θυμηθούμε ότι σε πολύ ευκολότερες εποχές, για να πετύχει η ΅αλλαγή΅ του ΄80 τα όσα λίγα ΅πέτυχε΅ τα πρώτα χρόνια, χρειάστηκε να παρακινηθούν ενθουσιώδεις μάζες και να επιστρατευτούν πολύ πιο ριζοσπαστικά συνθήματα και στοχεύσεις από όσα εκφέρονται σήμερα από τον ΣΥΡΙΖΑ. Υποτίθεται ότι επιζητείται η συμμετοχή και η ενεργοποίηση του κόσμου, και είναι σαφές πως δεν κινείται η ιστορία αλλιώς. Ωστόσο ο κόσμος έχει δει και ακούσει πολλά, ενώ η χειραφέτησή του από το σύστημα και η συμμετοχή στην ανατροπή είναι αδύνατη αν δεν είναι μετοχή, με ότι σημαίνει η λέξη μετοχή, στη σύγχρονη μάλιστα εποχή. Υπάρχει σειρά με προαπαιτούμενα και παρεπόμενα της μαζικής μετοχικής λειτουργίας, τα οποία ούτε η ηγεσία, αλλά ούτε και τα μέλη, ούτε η λοιπή αριστερά και πολύ περισσότερο ο εργαζόμενος/άνεργος λαός, δεν φαίνονται να θέλουν ή να μπορούν να προσεγγίσουν.
Τελικά, η παλαιοκομματική και μικροκομματική διαχείριση των πραγμάτων εκ μέρους του συνόλου της αριστεράς μάλλον είναι αναπόφευκτη, ενώ τα αποτελέσματα προβλέπονται από πενιχρά, έως ανησυχητικά και επικίνδυνα. Αν τα πράγματα δεν στραβώσουν πολύ άσχημα, θα χρειαστούν στην καλύτερη περίπτωση αρκετά χρόνια μέχρι να (και αν ποτέ) αναδυθεί και συγκροτηθεί αυτή η λεγόμενη αριστερά του νέου αιώνα, μέσα από τις τρέχουσες ασυναρτησίες (ανάμικτου φιλελευθερισμού, δογματισμού, παραγοντισμού, σεχταρισμού, ελευθεριακότητας, φανατισμού, ελευθεριότητας, αυταρχισμού, κ.α.) που την χαρακτηρίζουν, από τον ΣΫΡΙΖΑ, το ΚΚΕ, μέχρι την μικρότερη συλλογικότητα.
Αλλά βέβαια δεν πετάμε ότι έχουμε, πριν αποκτήσουμε κάτι καλύτερο.

Αφιερωμένο στον Μάρκομ Ξ, αλλά και στον μη επίλεκτο της επετηρίδας, στον mbiker, και στον κάποιο άγνωστο σύντροφο.
Συνταξιούχος

LeftG700 είπε...

Φίλε Μάρκομ Ξ,


Ένα-δυο σημεία απ’ όσα θίγεις είναι μια πολύ καλή βάση για ένα σχετικό ποστ. Το σκέπτομαι εδώ και λίγο καιρό, αλλά τώρα ήρθε η ώρα του μου φαίνεται. Σύντομα.


Τα λέμε

LeftG700 είπε...

Φίλε συνταξιούχε,[***]


Λες:

[Ο ΣΥΡΙΖΑ] Απεκδύεται τέτοιων ευθυνών, μιλώντας γενικά για πρωτοβουλίες από τα κάτω, τις οποίες πράγματι ενθαρρύνει και παρακινεί. ‘‘Ξεχνά’’ ότι είναι αδύνατο να οργανωθεί επαρκώς, να πιστέψει αρκετά, και να αναλάβει δραστικά ο λαός, εάν ένα αντίστοιχα συγκροτημένο και μαζικό πολιτικό υποκείμενο, δεν παρέμβει αντίστοιχα και συγκροτημένα, και «από τα πάνω».

Αυτό ξαναπές το!


Τα λέμε


[***] Δεν μπορώ να ξέρω αν είσαι ο ίδιος με κάποιον άλλο σχολιαστή που πριν λίγο καιρό είχε δηλώσει πως βγήκε στη σύνταξη. Αν όχι, σε καλωσορίζω εδώ.

Ανώνυμος είπε...

Kαταρχην να πω οτι το κλιμα που ειχε διαμορφωθει εδω απο τον Μαρκομ και αλλους συνομιλητες το οποιο οσων αφορα το ΚΚΕ πολυ συχνα συνοψιζοταν με εκφρασεις και χαρακτηρισμους του τυπου ευαγες ιδρυμα ,ιερατειο,λαθρεπιβατες ,παρεα των 5-6 του ΠΓ,οφσορηδες και αλλα τετοια ωραια προφανως με την κατα μαρκομ λογικη δεν τρεφονταν απο το μισος και τον αλληλοσπαραγμο αλλα απο τον πονο για το μελλον της αριστερας και του κινηματος.
Αντιλαμβανομαι οτι οσο ο ζωτικος χωρος για να αναπτυσσουν τετοιου "υψηλου επιπεδου και πολιτικης ωριμοτητας" ιδεες στενευε ,απο τις παρεμβασεις τις δικες μου αλλα και αλλων συνομιλητων ,τοσο σταδιακα αποσυρροταν και η "εκτιμηση" προς το προσωπο μου.Παρεμπιπτοντως πρεπει να πω εδω οτι εγω ουδεποτε σας ειχα σε εκτιμηση και εννοω εκτιμηση για τις πολιτικες σας θεσεις ουτε εσας αλλα ουτε γενικα και τον Λεφτη ο οποιος πολυ σωστα διεβλεψε απ την αρχη ακομα οτι η παρουσια μου εδω ειναι για να "συνδικαλιζομαι" υπερ του ΚΚΕ.Και τελοσπαντων τις αβροτητες και τα περι δηθεν εκτιμησης συνηθως πρεπει να τις ξεκοβουμε απ την αρχη με το ακομψο αλλα λαικο και γι αυτο βαθια αληθινο και γνησιο:
"Ρε δεν αφηνεις τα σαπια λεω εγω".
Ολα τα παραπανω συν την αδυναμια(παρα την επαρκεστατη ευχερεια του λογου-σε αυτο ανταποδιδω εις διπλουν τα ευσημα) να δικαιολογηθουν επι της ουσιας αντιλαικες επιλογες και κατευθυνσεις- παρα τις οποιες καλες προθεσεις - του ταχυτατα σοσιαλδημοκρατικα και οχι φυσικα με την παλια εννοια του ορου- εξελισσομενου Συριζα καθως επισης και παλιες αμαρτιες του χωρου οπως π.χ η υπερψηφιση της συνθηκης του Μααστριχτ ειναι οι πραγματικοι λογοι που ο Μαρκομ εθεσε με εκβιαστικο σχεδον τροπο στον διαχειριστη τη παυση της συμμετοχης του στο παρων ιστολογιο.
Εν κατακλειδι η αποψη μου ειναι οτι το Leftg700 -και εχωντας σαφη επιγνωση για τα ορια και το ρολο που μπορει να παιξει γενικα το διαδικτυο-παρα τις οποιες λεκτικες ακροτητες και πολλες φορες στειρες αντιπαραθεσεις ειναι ενα blog στο οποιο η τωρινη κατασταση ειναι πολυ χρησιμοτερη για τον σχολιαστη-αναγνωστη να εξαγει συμπερασματα και τουλαχιστον να προβληματιστει για τις διαφορες τασεις της αριστερας .Και σιγουρα πιο κοντα στην πολυσυλλεκτικοτητα αποψεων οπως αυτη υπονοειται απο το μωσαικο αποχρωσεων που φτανει μεχρι και το μαυρο.

Гриша

LeftG700 είπε...

Φίλε Гриша,


Μία διευκρίνιση και μία υπενθύμιση όσο αφορά στο παρόν τσαρδί.

Η διευκρίνιση: Όταν εγώ αναφέρομαι σε ‘‘συνδικαλιές’’, δεν έχω στο νου μου την υπεράσπιση κάποιου δεδομένου κόμματος (ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ, ΜΥΡΙΖΑ και πάει λέγοντας). Το blog είναι ακομμάτιστο, αλλά δεν έχει την απαίτηση τέτοιοι να είναι και οι αναγνώστες/σχολιαστές του. Επομένως, δεχόμαστε εκ τών προτέρων ότι όσοι συνδέονται αποκλειστικά ή κατά μεγάλη προτίμηση ή έστω συμπάθεια με κάποιο συγκεκριμένο αριστερό κόμμα και τυχαίνει να σχολιάζουν εδώ, το κόμμα τής επιλογής τους θα υπερασπιστούν, όχι τού γείτονα. Με τον όρο ‘‘συνδικαλιές’’ και τα παράγωγά του εννοώ την ακραία και εξόφθαλμη έως πρόκλησης στρεψοδικία, υπεκφυγή, διαστρέβλωση, κουτοπονηριά, προσχηματικότητα και όλα τα συναφή. Απ’ όσο μπορώ να θυμηθώ και με βάση την εικόνα που έχω σχηματίσει για σένα από τα γραφτά σου, μου είναι εντελώς τελείως αδύνατον να δεχθώ ότι έχω εκφραστεί εδώ με τρόπο που δείχνει ότι σε έχω κατατάξει στους ‘‘συνδικαλιάρηδες’’.

Η υπενθύμιση: Προφανώς και έχεις πρόβλημα με τις διάφορες αποχρώσεις τού κόκκινου που φιγουράρουν στο ‘‘σήμα κατατεθέν’’ μας (avatar). Κατανοητό. Το μαύρο όμως, της αναρχίας βέβαια και όχι τού φασισμού, δεν θα έπρεπε να σε κάνει να δυσανασχετείς. Η κομμουνιστική κοινωνία είναι μία αναρχική κοινωνία. Μπορεί να είμαστε ακόμα στην αρχή τού δρόμου (στην ‘‘προϊστορία’’ κατά Μάρξ —βάζω εισαγωγικά γιατί αυτή η αναφορά του παίρνεται συχνά κατά γράμμα, ενώ δεν ήταν παρά μία ρητορική αποστροφή), αλλά δεν βλάπτει να μην ξεχνάμε και ποιος είναι ο τελικός-τελικός προορισμός μας…


Τα λέμε

Ανώνυμος είπε...

Λεφτ,
Δεν χρειαζοταν καμια διευκρινηση για τις συνδικαλιες.Ο τροπος που ειχες κανει τοτε την αναφορα εκανε σαφες οτι δεν υπονοουσες κατι παραπανω απο την υπερασπιση της πολιτικης καποιου κομματος.
Για την υπενθυμιση.
Παρεξηγησες. Δεν εχω κανενα προβλημα με το avatar που εχεις επιλεξει.Εφοσον η λογικη του blog κινειται εκτος των αλλων και στη αναδειξη ολων των φωνων του φασματος της αριστερας.
Αλλωστε το γραφω κιολας:
"... το Leftg700...ειναι ενα blog στο οποιο η τωρινη κατασταση ειναι..πιο κοντα στην πολυσυλλεκτικοτητα αποψεων οπως αυτη υπονοειται απο το μωσαικο αποχρωσεων που φτανει μεχρι και το μαυρο".

Гриша

Ανώνυμος είπε...



...Να ‘‘συνδικαλίζεσαι’’ υπέρ τού ΚΚΕ (δεν είναι έγκλημα καθοσιώσεως: ένας εσύ και κάτι εκατοντάδες χιλιάδες αριστερών με την ίδια συνήθεια για το κόμμα τους).


Τετάρτη, Απριλίου 17, 2013 11:25:00 μ.μ.


Oριστε,ετσι ακριβως το ειχες πει.Κανενα προβλημα λοιπον.
Πιθανον να το συνεδεσες με το παραπανω σχολιο που ειπα οτι δεν εκτιμω τις πολιτικες σου αποψεις.Εβαλα δυο ασχετες προτασεις μεταξυ τους και βγαινει λαθος συμπερασμα.

Гриша

LeftG700 είπε...

Φίλε Гриша,


Ναι, πήγα και το βρήκα κι εγώ. Δεδομένου ότι συχνά-πυκνά χρησιμοποιώ την έκφραση ‘‘συνδικαλιές’’ με την αρνητική έννοια που σου περιέγραψα παραπάνω, είναι εντελώς τελείως προφανές ότι στο συγκεκριμένο σχόλιο ατύχησα ‘‘πανηγυρικά’’ (στην καλύτερη περίπτωση δημιουργεί συγχύσεις). Η σωστή λέξη είναι υπερασπίζεσαι. Κάπου με σώζει το ότι λίγο μετά αναφέρθηκα σε υπεράσπιση, αλλά καλύτερα να παραδεχθώ τη λάθος διατύπωσή μου ‘‘αριθμητικώς και ολογράφως’’. Όχι τίποτε άλλο, αλλά για να τα λέμε όλα. :-)


Τα λέμε