Παρασκευή 31 Οκτωβρίου 2014

Ανάρτηση-παραγγελιά




Τα ξημερώματα χθες (σήμερα), ένας σχετικά πρόσφατος σχολιαστής και συνομιλητής εδώ, υποστηρικτής τού ΚΚΕ, μού ‘‘παραπονέθηκε’’, γράφοντας ανάμεσα σε άλλα:


Ακριβώς επειδή δεν είναι πολύς καιρός που τα λέμε σ’ αυτό το ιστολόγιο, ο φίλος μας δεν μπορεί να ξέρει ότι ουδέποτε κάναμε ανάρτηση για οποιαδήποτε συγκέντρωση κοινωνικής διαμαρτυρίας που συνδεόταν με κάποιο κόμμα ή οργάνωση της Αριστεράς. Ο λόγος είναι απλός: Καθώς σηκώνουμε τις σημαίες όλων τών αριστερών κομμάτων και καμία αποκλειστικά —είμαστε, ας πούμε, «κομματικοί-ακομμάτιστοι»—, θα έπρεπε να αναγγέλλουμε από εδώ τις εργατικές συγκεντρώσεις όλων ανεξαιρέτως των αριστερών κομμάτων. Δεν μπορούσα να αναλάβω ένα τέτοιο βάρος που θα σήμαινε περισσότερες εργατοώρες στο μπλογκ (και ένα κάποιο άγχος μη ‘‘μού φύγει’’ κάποια εκδήλωση και άντε να ‘‘καθαρίσεις’’ μετά). Έτσι, περιορίστηκα σταθερά στην αναγγελία τών γενικών απεργιών και συγκεντρώσεων (‘‘χαλαρά’’ κι αυτό, πρέπει να ομολογήσω) που είχαμε, δυστυχώς, μόνο τα πρώτα χρόνια τών μνημονίων. Συνεπώς, θα μπορούσα με κάθε ασφάλεια, απέναντι στα ‘‘παράπονα’’ τού φίλου μας, να επικαλεστώ αυτή την ακομμάτιστη πολιτική γραμμή τού ιστολογίου χωρίς να μπορεί να πει κιχ ούτε εκείνος, ούτε και άλλος κανείς.

«Ούτε και άλλος κανείς»; Χμ... Μια κουβέντα είναι. Γιατί μόλις το καλοσκέφτηκα, μου ήρθε στο νου κάποιος ο οποίος όχι μόνο θα μπορούσε να βγάλει κιχ, αλλά να με κάνει και μισή πεντάρα! Ποιος; Μα ο Βλαδίμηρος, ποιος άλλος; Ο οποίος, όπως έχει μάθει και τα ιντερνετικά κατατόπια, δεν θα το είχε σε τίποτε να πιάσει και να μου στείλει ακόμα ένα μπουγιουρντί, όχι αυτή τη φορά για να κατακεραυνώσει κάποιους κουφιοκεφαλάκηδες Κουκουέδες, όπως είχε κάνει στο παρελθόν, αλλά εμένα:

«Κοκορόμυαλε νεαρέ μου, με αναφέρεις συχνά, και μάλιστα καμαρώνοντας πως έχεις πιάσει τάχα το πνεύμα μου, αλλά δεν έχεις καταλάβει γρυ ούτε καν από τα χοντρά γράμματα! Ώστε θέλεις να μείνεις πιστός στις αρχές τής εφημερίδας σας; Μάλιστα! Και πού είναι, σε παρακαλώ, η συγκεκριμένη ανάλυση της συγκεκριμένης κατάστασης, αυτό που μάλλιασε η γλώσσα μου να το λέω;»

Αυτά σκέφτηκα, λοιπόν, κι έτσι προέκυψε η σημερινή ανάρτηση. «Προδοτική», για την πολιτική αρχών τού ιστολογίου, αναμφίβολα. Αλλά, η συγκεκριμένη ανάλυση της συγκεκριμένης κατάστασης μου έδειξε ότι έπρεπε να παραμερίσω αυτές τις αρχές, χάριν τής ουσίας. Και η ουσία είναι συνοπτικά η εξής (αριθμώ, όχι υποχρεωτικά κατά σειρά βαρύτητας, τα τέσσερα σημαντικότερα δικαιολογητική σημεία που εξηγούν το σημερινό σημείωμα):

Γιατί 1: Ο φίλος που επισήμανε την κατ’ εκείνον παράλειψη είναι ένας από τους τρεις (3) φίλους τού ΚΚΕ που έχουν την πολιτική γενναιότητα να σχολιάζουν εδώ, χωρίς να φοβούνται ότι θα κατηγορηθούν πως έχουν παρτίδες με «οπορτουνιστές». Εμείς, πέρα από συμφωνίες και διαφωνίες, την εκτιμούμε την πολιτική γενναιότητα. Και πρέπει να το δείξουμε (ποιος θα μάθει ότι η γυναίκα τού Καίσαρα είναι τίμια, αν δεν το δείχνει;).

Γιατί 2: Δεν είμαστε μόνο εμείς που εκτιμούμε την πολιτική γενναιότητα. Είναι και άλλοι, μη εξαιρουμένων τών οπαδών τού ΚΚΕ. Ευελπιστώ, λοιπόν, ότι αυτή η ‘‘επίδειξη’’ πολιτικής γενναιότητας και από τη μεριά μας (παραβίασα μία βασική αρχή τού ιστολογίου, να μην περάσει στο ντούκου αυτό), θα κάνει κι άλλους φίλους τού ΚΚΕ να εμφανίζονται εδώ για να συνομιλούμε.

Γιατί 3: Το ΠΑΜΕ, πέρα από τα «στραβά» του, εκ των οποίων τα περισσότερα οφείλονται στα «στραβά» τού ΚΚΕ, είναι η μαζικότερη, η πιο οργανωμένη και συγκροτημένη και η πιο αποτελεσματική συνδικαλιστική οργάνωση. Επομένως, από μια άποψη, την αξίζει αυτή την παραβίαση των αρχών μας.

Γιατί 4: «[Ε]μείς δεν τραγουδάμε για να ξεχωρίσουμε, αδελφέ μου, απ’ τον κόσμο. Εμείς τραγουδάμε για να σμίξουμε τον κόσμο.»

ЖΟЖΟЖΟЖΟЖ




55 σχόλια:

LeftG700 είπε...

Από την αυριανή συγκέντρωση, το ιστολόγιο δεν θα λείψει. Ούτε εγώ θα έλειπα, αν δεν ήμουν ηθικά και ανθρώπινα υποχρεωμένος να συμμετάσχω στην εκπλήρωση ενός θλιβερού οικογενειακού καθήκοντος...

Гриша είπε...

Eυγε..εστω και στο παρα πεντε.

Δεν ειναι τυχαιο ουτε ουρανοκατεβατο αυτο που λες για το ΠΑΜΕ οτι ειναι η μαζικοτερη και πιο συγκροτημενη συνδικαλιστικη οργανωση.

Ουτε αμελητεο οτι στις σημερινες συνθηκες ακινησιας και υποχωρησης υπαρχουν καποιοι που παλευουν για να ακουστει ξανα η φωνη ενος κοσμου που εχει αφεθει στη τυχη του.Και το καταφερνουν με οποιες δυναμεις διαθετουν και κοντρα στο ρευμα να τον συσπειρωνουν με περιεχομενο και στοχο και οχι στα τυφλα.

Μονο και μονο γι αυτο αξιζει.

Καλη επιτυχια να χουμε!

kolokotronis είπε...

@ Left,

Για την παραγγελιά, σε ευχαριστώ πολύ.

Και αφού εσύ παραβίασες μία βασική αρχή του ιστολογίου σου,
λέω κι εγώ να παραβώ μία βασική αρχή της μαγκιάς,

και τούτη την παραγγελιά, να μην τη χορέψω μόνος,
αλλά με χιλιάδες ακόμα ομοίους μου πάνω στην πίστα.

Όλα άσπρα!


LeftG700 είπε...

Καλή επιτυχία, φίλε Гриша, βεβαίως! Και όλα άσπρα, φίλε Κολοκοτρώνη, όλα άσπρα! (να ΄χει όμως και λίγο κοκκινάκι μέσα, έ; ;-) :-) )


Τα λέμε

Orgoyel είπε...

Εκτος απο τοπο και χρονο, μηπως θα επρεπε να μπει και το πλαισιο, δηλαδη ποια ειναι τα φετινα σταφυλια, που στρεφεται ο αγωνας (αγροτες, συνταξεις, μικρομεσαιοι, δανεια, ) για να ξερουμε γιατι αγωνιζωμαστε βρε αδελφε. Γιατι αν ειναι απλως για να καταγραψουμε τις δυναμεις μας και να βγει η φωτο για το επομενο πρωτοσελιδο του ριζου, τοτε θα μπορουσα να πω κι εγω (επηρρεασμενος απο το υπερεπαναστατικο κλιμα των τελευταιων παρεμβασεων εδω, οτι...αν οι συγκεντρωσεις αλλαζαν τα πραγματα, θα ηταν παρανομες.
Υ.Γ. Ανακολουθια λογων εργων καταλογισατε στη Δουρου, ΟΚ πρωτος εγω εβαλα το θεμα πριν να το αναρτησεις σε ποστ. (http://leftg700.blogspot.gr/2014/10/blog-post_87.html)
Αλλα "για να τα λεμε ολα" το κκε δεν υποσχεθηκε τιποτε ουτε καν να συζητησει για συνεργασιες, αρα δεν υπαρχει το ρισκο της "ανακολουθιας".
ΥΓ ΣΤΟ ΥΓ
Αφου συνεργασια με κκε δεν παιζει, πρεπει να βρεθει ενας τροπος να πετυχει η αριστερα κατι περισσοτερο απο μια απλη καταγραφη της δυναμης της. Με αλλα λογια ή συνεργασια ΝΔ συριζα, ή συνεργασια νδ πασοκογενων, ποταμιου, ή αυτοδυναμια συριζα με καποιον τροπο. Νομιζω οτι τα εργα και ημερες Δουρου φωτιζουν την τριτη εκδοχη. Whatever it takes (t.i. worst a.

Orgoyel είπε...

Kalh epityxia sth mazvjh kai stoyw opoioyw stoxoyw ths.

Μιχάλης Σβίγκος είπε...

"Το ΠΑΜΕ, είναι η μαζικότερη, η πιο οργανωμένη και συγκροτημένη και η πιο αποτελεσματική συνδικαλιστική οργάνωση"

μπρρρρρ, κάτι θυμάμαι και παγώνω

Νεράκια είπε...

Πήγα στη συγκέντρωση(για δουλειά, πλανόδιος είμαι)
Πεσμένες οι δουλειές αδέρφια...πεσμένες.
Με τους ίδιους και τους ίδιους πελάτες δουλειά δε γίνεται κι ας τους κουβαλάς και με τα πούλμαν από κάθε γωνιά.
Με τον κάθε πικραμένο (επαναστατική) προκοπή δεν...
Τα ίδια συνθήματα, το ίδιο καλοστημένο κόλπο. Τόσοι άνεργοι, τόσοι ανασφάλιστοι τόσοι απλήρωτοι, πήξαμε στη βαρβατίλα και τους αριθμούς. Αριθμοί, αριθμοί, "αγώνας", "επιβίωση"...αηδία πια ρε στημένοι καραγκιόζηδες.
Όσο και να θέλετε δε θα μας πείσετε (όλους) πως είμαστε ζώα που το μόνο που μας νοιάζει είναι το "πάρε-δώσε".

Κι εσύ ρε λέφτ, ωραίος είσαι "μας συγκίνησες βρε με την εξαίρεση που έκανες" στις "αγωνιζόμενες" μαριονέτες του συστήματος. Στα ληγμένα αντιβιοτικάκια του...

Τι να σου πω;

LeftG700 είπε...

Φίλε Μιχάλη,


Αν κατάλαβα καλά, αυτό που θυμάσαι και παγώνεις είναι τα μέλη τού NDSAP και των παραστρατιωτικών οργανώσεών του.

Να σε ρωτήσω κάτι χωρίς παρεξήγηση; Δηλαδή, άμα σε είχαμε στον εμφύλιο, θα πήγαινες με τους κυβερνητικούς, επειδή ανάμεσα στις τάξεις τους ήταν και κεντρώοι φιλελεύθεροι;


Τα λέμε

LeftG700 είπε...

Φίλε Νεράκια (το γράφω έτσι, μπας και καταλάβεις ότι το ψευδώνυμο που διάλεξες είναι ό,τι πρέπει για να κάνεις την πλάκα σου, αλλά εντελώς ακατάλληλο για συνομιλία...),


Μου περιγράφεις την εικόνα μιας μιζέριας. Να μη τη συζητήσω, να την πάρω όπως τη λες. Για πες μου, σε παρακαλώ: υπάρχει κανένα κομμάτι τής Αριστεράς (της αναρχίας συμπεριλαμβανομένης) που δεν θα μπορούσες να το περιγράψεις με τα ίδια θλιβερά χρώματα; Ή έχεις την εντύπωση ότι στην εκτός ΚΚΕ Αριστερά η «επαναστατική ανάταση» τρέχει κι από τα μπατζάκια της;

Δεν είμαστε όλοι ζώα που το μόνο που μας νοιάζει είναι το «πάρε-δώσε»; Μπα; Κάτσε ένα μήνα άστεγος και πεινασμένος, να σου πω εγώ για πότε γίνεσαι ζώο! (Α, και να διαβάσεις και λίγο Δαρβίνο!) Έχεις την εντύπωση ότι μόνο εσείς (δεν ξέρω ποιοι είστε οι εσείς, να μου το πεις εσύ, να ξέρω από ποια θέση μιλάς —όπως καταλαβαίνεις, τα ίδια με άλλα λόγια θα μπορούσε να μας τα πει στην προκείμενη περίπτωση κι ο Πάσχος...), έχεις την εντύπωση ότι μόνο εσείς κατανοείτε το «ουκ επ’ άρτω ζήσεται άνθρωπος»; Λάθος κάνεις. Το κατανοούν κι άλλοι. Και, λυπάμαι, το κατανοούν καλύτερα από εσάς. Γιατί ξέρουν πως για να μπορέσεις να απολαύσεις όπερα, πρέπει να μην ακούς τη μουσική με τη συνοδεία τών γουργουρητών από την άδεια σου κοιλιά...


Τα λέμε

LeftG700 είπε...

Τι έγινες, φίλε μου Νεράκια; Νόμισες ότι είχες να κάνεις με τίποτε νεοφώτιστα Κνιτάκια με πολιτικά και μόλις διαπίστωσες ότι δεν είναι έτσι γύρισες τα πίσω-μπρος;

Εντάξει, και πάλι κερδισμένος είσαι από αυτήν την «να τους την πω» παρέμβαση.

Τώρα ξέρεις.


Τα λέμε

Νεράκια είπε...

2.550.000 να τ'αφήσω;
Φίλε λεφτ κάνεις ότι δεν καταλαβαίνεις και κάνεις ερωτήσεις που θα έκανε κάποιος ιδιαίτερα προβληματικός πελάτης του ΠΑΜΕ.
(από τις "100.000" του χτες)

Συζητώντας με έναν τέτοιο πελάτη αυτών των απελπιστικών απλοποιήσεων, και ενώ η διαφωνία είχε φτάσει σε κάποιο σημείο, για να με αποστομώσει, και έχοντας πριν μιλήσει για τις γνωστές "κοιλιές που γουργουρίζουν" και για "όπερες" καταλήγει στην ερώτηση: "Εσύ προσωπικά δεν νιώθεις αδικημένος;"
Συνετρίβην όπως καταλαβαίνεις

(Ρωτάς λοιπόν-γεμάτος επιφύλαξη- ποιος είμαι ή ποιοι είμαστε...;)

"Προσωπικά" δεν προσδιορίζεις τίποτα, είπα στον ανόητο ως άλλος σοφιστής.
Εθνικά, ταξικά, θρησκευτικά, έμφυλα, φυλετικά,ηθικά ...κάτι μπορεί να γίνει.
Είμαι λοιπόν λευκός άνδρας, ετεροφυλόφιλος, Έλλην -με ευρωπαϊκό διαβατήριο- εργάζομαι ως πλανόδιος για 600-700 ευρώ το μήνα- είμαι άθεος σε μια ανεξίθρησκη, φιλελεύθερη θρησκευτικά Ευρώπη...
δε νοιώθω τόσο αδικημένος όσο για παράδειγμα μια μεξικάνα λεσβία, μουσουλμάνα, που εργάζεται παράνομα σε εργοστάσιο που παράγει παπούτσια για 700 δολάρια/μήνα σε ένα τόπο που λέγετε Pleasanton οπού και ζει "παράνομα"...

Τι;

Είμαι προνομιούχος...;

Κι αν είμαι;

Έτσι μετριέται η ευτυχία;

Τα επιχειρήματά σου, για κοιλιές που γουργουρίζουν και όπερα είναι για τα σκουπίδια.
=============
-η φτώχεια θέλει καλοπέραση
-οι περισσότεροι κονομημένοι που γνώρισα ήταν (και είναι) βαθιά δυστυχισμένοι, με αβάσταχτα προβλήματα κι επίπονη ζωή.

=======================
γνώριζες ότι το ΠΑΜΕ - που έκανες και την εξαίρεση- οργανώνει αιμοδοσίες "για την τάξη" του;Σε ανακοίνωσή του τονίζει:
«Το αίμα μας το διαθέτουμε για τις ανάγκες της τάξης μας."
[!!!]

http://www2.rizospastis.gr/story.do?id=6721569&publDate=

μείνε μακριά από τα φασιστοειδή...λερώνουν!

===========

Μιχάλης Σβίγκος είπε...

Νεράκια, σα πολλοί δε μαζευτήκαμε.
Ένας ένας ρε παιδί μου :-)
(ασε μας τώρα...)

Гриша είπε...

Tα ΠΟΤΑΜΙσια νερακια σου δε πινονται.Ζεχνουνε πιο πολυ κι απ του υπονομου.Λυπουμεθα για τις αναδουλειες αλλα μην απογοητευεσαι.Υπαρχουν κι αλλου πελατες που χει ζητηση μεγαλη το δηλητηριο και η καθε λογης σαβουρα.Κανεις δε παει χαμενος.

Υγ.Χθες ηταν μονο η αρχη.Δυσκολο να το χωνεψεις χωρις νερο χωνευτικο.

LeftG700 είπε...

Φίλε μου Νεράκια (το βιολί σου εσύ, που το μπερδεύεις τώρα και με το ΠΑΜΕ —αδυνατώ να ερμηνεύσω τι θέλεις να πεις, ποιητή μου),


Αυτό που κατάλαβα εγώ από όσα λες είναι πως είσαι ανακατεμένος μέσα στο «μεγάλο πλήθος» τών εραστών τής Ελευθερίας —οποθενδήποτε και αν αυτή προέρχεται. Με αυτό υπ’ όψη, το απόφθεγμα «η φτώχεια θέλει καλοπέραση» που έγραψες δεν το έγραψες σωστά. Πα’ να πει όπως πραγματικά το νοιώθεις. «Η φτώχεια θέλει ελευθερία», έπρεπε να γράψεις. (Βέβαια, το καταλαβαίνω: στην πολιτική υπάρχουν πράγματα που συμβαίνουν, αλλά δεν λέγονται...)

Ούτως εχόντων τών πραγμάτων, σού έχω καλά νέα: μια χαρά είσαι εδώ που είσαι και αδίκως μπερδεύεσαι με αριστερά ιστολόγια που θέλουν να αλλάξουν τα πράγματα. Γιατί κοιτώντας τα υπαρκτά πράγματα και αναλύοντας την Ελευθερία υπό την έννοια που της δίνει η υπάρχουσα κατάσταση των πραγμάτων, δεν υπάρχει καλύτερο κοινωνικοοικονομικό σύστημα από τον καπιταλισμό! Για παράδειγμα: κάτω από το «φασιστοειδές» σύστημα του σοσιαλισμού θα ήσουν υποχρεωμένος να εξυπηρετείς το κοινό στη χθεσινή συγκέντρωση όσο αυτή διαρκούσε. Ενώ τώρα, όποια στιγμή βαριόσουνα ή σου γυάλιζε καμιά γκόμενα είχες όλο το ελεύθερο (να που βρήκα τρόπο να ξαναχώσω την αγαπημένη σου λέξη! ;-) ) να πας για ούζα στο Μοναστηράκι! Οπότε, μην είσαι κουτό! Κάτσε στ’ αυγά σου και μη το κουνάς ρούπι! Πού να μπλέκεις τώρα;

Αυτό που σου έγραψα εγώ κι εσύ το πέταξες στα σκουπίδια βασίζεται στην πασίγνωστη ανθρωπολογική συνθήκη (σόρυ για τη λέξη, καταλαβαίνω ότι σε ζορίζουν οι συνθήκες κι οι κανόνες, αλλά δεν βρίσκω άλλη), σύμφωνα με τον οποίο η ικανοποίηση των βασικών ανθρώπινων υλικών αναγκών είναι προϋπόθεση για την ανύψωση του ανθρώπου στο ανώτερο, πνευματικό επίπεδο· δεν χρειάζεται πολύ σοφία για να καταλάβεις ότι τα παιδάκια που λιποθυμούν στα σχολεία από την ασιτία θα είναι σκράπες στην προπαίδεια...

Φυσικά, υπάρχουν εξαιρέσεις. Κι εσύ πιάνεσαι από αυτές. Όπως πιάνεσαι και από τις κάθε λογής μειοψηφίες (μεξικάνες λεσβίες, παράνομους μετανάστες, φυλακισμένα πρεζόνια και πάει λέγοντας).

Σωστά. Τι να τις κάνεις τις πλειοψηφίες; Πηγή τυραννίας είναι. (Υπάρχει μεγαλύτερη τυραννία από την υποχρέωση να σώσεις 50 σε ένα καΐκι που έχει πιάσει φωτιά, όταν εσύ γουστάρεις (γιατί είσαι «ελεύθερο πνεύμα» και «γούστο σου και καπέλο σου») να σώσεις δύο σε μία βάρκα που άρχισε να μπάζει νερά;) Όπως και η δημο-κρατία. Κι αυτή τυραννική είναι. Ποιος είναι ο δήμος που θα κρατεί επί τού μόνου στοιχείου τής ζωής το οποίο αναγνωρίζεις και αποδέχεσαι, του ατόμου;

Δηλαδή, τού ατόμου σου.


Τα λέμε


ΥΓ Φτωχέ μου φιλελεύθερε (πολιτικός προσδιορισμός είναι αυτό, όχι απαξιωτική ειρωνεία· δεν το είπες εσύ, αλλά χωριό που φαίνεται...), τι μου φέρνεις την περίπτωση της αιμοδοσίας τού ΠΑΜΕ; Τι αποδεικνύει αυτό; Ότι δίνει προτεραιότητα στις ανάγκες τής «εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων»; Και πού ήθελες να δίνει; Στη Γιάννα ή στον Λάτση;

ΥΓ2 Το ερώτημα που έθεσα στο Μιχάλη, ισχύει και για σένα. Τι (θα) έκανες στον εμφύλιο;

ΥΓ3 Διαβάζω τώρα το «Καπιταλισμός και Ελευθερία» τού Φρίντμαν (τα έσκασα στον Μπόμπολα —το έδινε η Ημερησία τού προηγούμενου Σαββάτου). Θα σε ξετρελάνει! Στείλε μου ένα email για να στο δανείσω μόλις το τελειώσω... ;-) )

ΥΓ4 «Φασιστοειδή»; Σαν να διαβάζω Ρίζο και Αυγούλα στις χειρότερες στιγμές τους. Και Πάγκαλο στις καλύτερές του...

ΥΓ5 Πες μου τι αντιπροσωπεύει αυτό το 2.550.000 να σου πω αν θα τ’ αφήσεις.

Μιχάλης Σβίγκος είπε...

Гриша , η αρχή έχει γίνει από το Μανιαδάκη το 35-36.
Ξύπνα, ωρα για ύπνο

kolokotronis είπε...

"Σκυφτός στα καφενεία,
στους δρόμους σκεφτικός,
μα χθες μες στην πορεία
περνούσες γελαστός"

Υπέροχος Ρασούλης (και Λοϊζος), που συγκινούν το ίδιο πολύ, όπως και 35 (!) χρόνια πρίν. Ή αλλιώς, η έννοια του κλασσικού στην τέχνη.

Περίσσευαν τα χαμόγελα, χτες. Μια βαθειά ανάσα στη μαύρη ζωή, που ζούμε. Ιδιαίτερα στα μπλοκ από την επαρχία, τα καλαμπούρια έδιναν και έπαιρναν. Να φανταστείς, κάποια στιγμή, στα μπλόκ των πατρινών (οι οποίοι είναι στα πολύ high τους -λόγω Πελετίδη;- και οι οποίοι είχαν ανεβάσει 30 γεμάτα πούλμαν στο συλλαλητήριο!) φωνάξανε, αυτοσαρκαστικά, συνθήματα με βαρειά πατρινή προφορά: " ο πλούτος ανιιιιήκει στους εργάτες", που έμειναν μισά από τα γέλια.

"κουβάλησαν με πούλμαν", λέει ο άλλος. Λες και εμείς δεν έχουμε ελεύθερη συνείδηση, παρά μόνο αυτός, ο πάνσοφος νεράκιας. Και όποιος έχει τα κότσια, ας πάει να πείσει μερικές χιλιάδες ανθρώπους, να ταξιδέψουν από τα χαράματα ή όλη τη νύχτα, ώρες επί ωρών, για να πάρουν μέρος σε διαδήλωση.

Αλλά έτσι είναι.
Είδαν το Ριζοσπάστη πρωτοσέλιδο, σε μη φιλο-ΚΚΕ blog
και κάνουν σαν να είδαν τον Βαμπίρη μπροστά τους!

Για μένα η μεγαλύτερη ικανοποίηση ήταν, στο πούλμαν της επιστροφής, το πόσο γυάλιζε το βλέμμα των δύο συναδέλφων μου, που είχαν ανέβει μαζί μου, για πρώτη φορά σε ταξική διαδήλωση...



LeftG700 είπε...

Φίλε Κολοκοτρώνη,


Ασπάζομαι το πνεύμα τού σχολίου σου και βεβαίως δέχομαι τα όσα περιγράφεις. Θέλω να προσθέσω μόνο κάτι. Και θα το προσθέσω όχι επειδή ακολουθώ την τακτική τού «κι εσείς γιατί καταπιέζετε τους νέγρους», αλλά γιατί είναι ένα από τα μεγάλα γαμώτο τής παρέας μου και, καθώς σε εκτιμώ, έχω τη βάσιμη ελπίδα ότι θα με καταλάβεις.

Αν αυτό το μπλογκ ήταν φιλοκουκουέδικο και ανέβαζε πρωτοσέλιδα την Αυγή σε κάποια περίπτωση που θα το άξιζε, δεν θα υπήρχαν πολλοί από τις τάξεις σας που θα έκαναν επίσης σαν να είδαν τον Βαμπίρη;

Αυτό το αίσχος πρέπει να σταματήσει. Ας μείνει ο καθένας στις επιλογές που έχει κάνει κι ας αντιπαρατεθεί ιδεολογικοπολιτικά, αλλά όχι αυτή η κατάντια.


Τα λέμε

Οργουελ είπε...

Eγω παλι εχω κολλησει. Αναρρωτιεμαι ακομα για το σκοπο της μαζωξης. Αν ηταν να τρομαξουν οι αστοι, νομιζω το πετυχαν. Ηδη οι μισοι ετοιμαζουν τα διαβατηρια τους. Αν ηταν να αυτοεπιβεβαιωθει η ηγεσια και να κρατηθει το ηθικο ψηλα, πιθανον κι αυτο να επετευχθει. Αυτο που δεν κατανοει η (πατριωτικη) βαση του κκε ειναι οτι αν η ροτα σου τα τελευταια 40 χρονια σε παει ποτε δεξια ποτε αριστερα αλλα παντα στα ρηχα, μακρυα απο τα βαθια νερα της εξουσιας, τοτε πρεπει να αλλαξει η ροτα..... Απλα απο σεβασμο στην ιστορια του κομματος. Με ανοιχτα τα αυτια στις διαθεσεις του κοσμου. Αν δεν υπαρχουν οι επαναστατικες συνθηκες, αν το κομμα δεν μπορει να τις επηρρεασει ακριβως γιατι ειναι αντικειμενικες, ποια πρεπει να ειναι η αποφασιστικη μορφη αγωνα και ποιος ο στοχος μεχρι να αλλαξουν αυτες οι συνθηκες?

Νεράκια είπε...

Ρε συ λεφτ αρχισες να μιλάς για "μειοψηφίες" και "εξαιρέσεις".
Αυτό κατάλαβες;
Ποιοι είναι μειοψηφίες από το παράδειγμα που έφερα;
Οι παράνομοι εργάτες, οι μεξικάνοι ή οι παράνομες ζωές; Ή μήπως οι φυλακισμένοι, η μπας και σοκαρίστηκες από την "λεσβία" ή "τα πρεζόνια" (που δεν ανέφερα)...
Μα τελικά είναι απάνθρωπη η βλακεία...Ντροπή σου!

απαντώ-και μόνο από ευγένεια- στις ερωτήσεις σου και αποχωρώ από τον μεταξύ μας διάλογο αν μου επιτρέπεις, ευχαριστώ δε θέλω άλλο, ανακατεύομαι...
==================

1.Πες το καλύτερα έτσι: Φτωχέ μου διεθνιστή, τι μου φέρνεις την περίπτωση της αιμοδοσίας της ΧΑ; Τι αποδεικνύει αυτό; Ότι δίνει προτεραιότητα στις ανάγκες των «Ελλήνων συμπατριωτών της»; Και πού ήθελες να δίνει; Στη Ραχήλ ή στον Αχμέτ;

2. Θα συνέθετα πιανιστικά έργα για μια μικρή λευκή αχιβάδα (βλ. http://youtu.be/-3jBUAI_YYI είναι του '47)
ή θα ανέβαζα Λόρκα και Τεννεσυ Ουίλιαμς στο Θέατρο Τέχνης, η θα πουλούσα νεράκια (τότε δεν υπήρχαν) ή θα έμπαινα στο Ματαρόα...ή θα με γράπωναν και θα πολεμούσα απο δω ή από κει για το "κιβώτιο" ή θα βυθιζόμουν στην σιωπή...

3. μην διαβάζεις σκουπίδια

4. "Ρίζος", "αυγούλα", "πάγκαλος" σε λίγο και Σώτη κτλ. το ότι λένε οι ιδεολογικοί εχθροί σου (αυτους που μάλιστα θες να τους δεις κι ενωμένους και μονοιασμένους) δεν ακυρώνει την ουσία του. Αυτό είναι το κόλπο τους, το κόλπο κάθε απατεώνα είναι να καταγγείλει την απατεωνιά του από τα πριν, παλιά κομπίνα και στην πιάτσα πορτοφολάδων, εμπρηστών κ λοιπών κομπιναδόρων)

για ΥΓ5 (βλ. την αφίσα το ΠΑΜΕ http://ikariaki.gr/anakinosi-tis-asse-dei-gia-sillalitirio-tou-pame/)και δες αν υπολόγισα σωστά

LeftG700 είπε...

Φίλε Νεράκια,


Θα σου απαντήσω αργότερα. Για την ώρα:

Να μην πας πουθενά, να κάτσεις εδώ και να συζητήσεις! Κι αν εγώ σού φέρνω ανατριχίλα με όσα ντροπιαστικά (νομίζεις ότι) λέω, κάντο για όσους περνάνε από αυτό το τσαρδί και ρίχνουν μια ματιά στις κουβέντες που γίνονται. Πείσε εκείνους και άσε με εμένα, τη «ντροπή τής Αριστεράς», να τσαλαβουτάω στο βούρκο. Εντάξει;


Τα λέμε

Enas είπε...

Παρακαλώ όσοι ειρωνεύεστε ή βρίζετε είτε το ΠΑΜΕ είτε το ΚΚΕ να αναφέρετε επίσης την πολιτική οργάνωση στην οποία ελπίζετε και υποστηρίζετε και τι ΚΑΛΥΤΕΡΟ στο μαζικό κινημα έκανε αυτή η οργάνωση πρόσφατα. ΑΛΛΙΩΣ γελιοποιήστε σε τεράστιο βαθμό.
Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων.

Σκαφιδας είπε...

εσυ τωρα περνας για κκε?

Μιχάλης Σβίγκος είπε...

Πετάχτηκε και ο "ένας" που είναι μηδέν.
Δεν ειρωνευόμαστε ούτε βρίζουμε αλλά εκθέτουμε και καταγγέλλουμε το ΚΚΕ ως συστημικό, επαναφομοιωτικό μηχανισμό των επαναστατικων θέσεων και πρακτικών για την αλλαγή του κόσμου.
Τα δε "καλύτερα" στο "μαζικό κίνημα" μετρώνται με τα εκλογικά ποσοστά, και ξέρουμε μια τουλάχιστον οργάνωση -πολιτική ή εγκληματική θα δείξει μετά τη δίκη- που έκανε αυτά τα καλύτερα σύμφωνα με τα ποσοστά στην Κοκκινιά, τη Δραπετσώνα το Πέραμα κτλ.)
Φίλε Νεράκια, φύγε εσύ να μείνω εγώ στο πόστο σου που χω γερό στομάχι και δεν ανακατεύομαι εύκολα. Μην είμαστε και δύο που λεν τα ίδια.
Α, και στις κατά λεφτ "μειοψηφίες" του παραδείγματος σου ήταν και οι γυναίκες (μη ξεχνιόμαστε, έγραφες "Μεξικάνα")αλλά όπως θα λεγε κι ένας αγωνιστής ΠΑΜΕτάριος, "μωρέ ποιος τις γαμεί τις μεξικάνες, τα πρεζάκια, τις λεσβίες τις μουσουλμάνες, όλο αυτό τον εξαιρεμένο υπόκοσμο, εδώ κιντινέβουν τα μιστα μας που με αγώνες και θυσίες τόσα χρόνια....)
Πλιζαντον -το έψαξα- έχει στην Καλιφόρνια αλλά έχει και στο Τέξας.
Ποια από τις δύο;
Θα τα πούμε στους δρόμους φίλε.

Enas είπε...

κ.Μιχάλη Σβίγκο
αυτό το κομμάτι
<<...Τα δε "καλύτερα" στο "μαζικό κίνημα" μετρώνται με τα εκλογικά ποσοστά...>>

Νομίζω σας εκθέτει αρκετά.
Αλλά επίσης σας εκθέτει (εκτός από τις ύβρεις προς εμένα) και το γεγονός ότι ΔΕΝ είπατε πια πολιτκή οργάνωση προτείνετε να στηριχτεί.

Υ.Γ. Έχω μία υποψία ότι επειδή στο ίντερνετ μπορεί ο καθένας μας να γράφει χωρίς να ξέρει ο άλλος από που κρατάει η σκούφια του ότι μπαίνουν ακροδεξιοί για να προβοκάρουν τους απλούς ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ ή του ΑΝΤΑΡΣΥΑ κυρίως ώστε να αποκλείσουν κάποια μελλοντική στήριξη προς το ΚΚΕ. Ίσως είναι και η ιδέα μου...

Μιχάλης Σβίγκος είπε...

Νεράκια έγινες καπνός; Καλιφόρνια ή Τέξας;
Το πες και θα το κάνεις;
Ας είναι, γιατί μου τον αγριεύεις τον λεφτ πάνω που είπαμε να τα βρούμε. Πάνω που είχαμε μείνει στο να ρίξουμε καμιά ματιά στα βασικά κείμενα του κομουνιστικού κινήματος, έρχεσαι για να τον ξαναρίξεις με αυτές τις εντάσεις σου, και το δράμα σου, στην αντικομουνιστική λάσπουριά του (κρατικά επιχορηγούμενου) "αγώνα".

===================
Ένας, κανένας, οι ναζί, κάποιοι εξωγήινοι, χιππιδες σατανισταί...(είμαστε περικυκλωμένοι?!)
που θέλουν να αποκλείσουν τους "απλούς" ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ και του ΑΝΤΑΡΣΥΑ να (ξαναματα)γίνουν "απλοί" ψηφοφόροι του ΚΚΕ...κι ετσι μ αυτά και μ αυτά ξανακυλάς ρε γαμώτο...between a rock and a hard place

http://youtu.be/QPFeeL0n130

LeftG700 είπε...

Φίλε Νεράκια, επανέρχομαι. Ελπίζω να είσαι ακόμα κάπου εδώ κοντά.


Κοίτα, όταν συζητάμε, καλό είναι να θυμόμαστε τι έχουμε πει οι ίδιοι, αλλά να προσέχουμε και τι μας έχει πει ο συνομιλητής μας. Γιατί το λέω αυτό; Το λέω διότι, είτε επειδή γράφεις στο πόδι, είτε επειδή ‘‘συνδικαλίζεις’’, αλλάζεις τα πραγματικά δεδομένα τής κουβέντας και μου εισάγεις άλλα, φανταστικά και ανύπαρκτα. Συγκεκριμένα:

Έγραψες ή δεν έγραψες σε σχόλιό σου (Κυριακή, Νοεμβρίου 02, 2014 5:28:00 μ.μ.):

«δε νοιώθω τόσο αδικημένος όσο για παράδειγμα μια μεξικάνα λεσβία, μουσουλμάνα, που εργάζεται παράνομα σε εργοστάσιο που παράγει παπούτσια για 700 δολάρια/μήνα σε ένα τόπο που λέγετε Pleasanton οπού και ζει "παράνομα"...»

Έγραψες και παραέγραψες! Για πες μου σε παρακαλώ, πώς γίνεται στο τελευταίο σχόλιό σου οι «μεξικάνες λεσβίες» να γίνονται «μεξικάνοι», τους οποίους υποτίθεται ότι ‘‘φτύνω’’; Εγώ χαρακτήρισα μειοψηφίες αυτό που ανέφερες εσύ («μεξικάνες λεσβίες»). Είναι ή δεν είναι η κατηγορία «μεξικάνες λεσβίες» μειοψηφική σε σύγκριση με το γυναικείο πληθυσμό τής συγκεκριμένης χώρας; Έχεις στοιχεία που δείχνουν το αντίθετο; Είμαι όλο μάτια να τα δω και αυτιά να τ’ ακούσω!

Παραπέρα: Είναι ή δεν είναι μειοψηφία σε σχέση με τον εγχώριο γενικό εργατικό πληθυσμό μιας χώρας οι μετανάστες κάθε κατηγορίας; Ξέρεις εσύ καμιά χώρα που δεν συμβαίνει αυτό, αλλά το αντίθετο;

Επομένως: Τι με ρωτάς, μέσα στην καλή χαρά, «ποιες είναι μειοψηφίες»;

Έκλεισες αυτό. Όχι τίποτε άλλο, αλλά για να ξέρουμε για ποιο πράγμα μιλάμε. Πάμε στο επόμενο.

Γεννάται το ερώτημα: Είσαι τόσο άσχετος, ώστε να έχεις την πεποίθηση ότι οι μεξικάνες είναι κατά πλειοψηφία λεσβίες ή ότι οι μετανάστες από τις χώρες τού Μαγκρέμπ, λόγου χάρη, είναι περισσότεροι από τους Γάλλους εργαζόμενους στη Γαλλία; Φυσικά και δεν είσαι! Απλώς, για κάποιον, άγνωστο προς το παρόν, λόγο μετέτρεψες τις παραπάνω ομάδες σε πλειοψηφικές. Ποιος είναι ο άγνωστος αυτό λόγος;

Ο φόβος τής δημο-κρατίας. Ο φόβος για την οποιαδήποτε «κρατία». Ακόμα κι αν είναι η «κρατία» τού δήμου, τής πλειοψηφίας δηλαδή. Δεν έχεις όμως τα κότσια να παραδεχθείς ανοιχτά τις αντιδημο-κρατικές σου πεποιθήσεις. Κι έτσι μού βαφτίζεις το κοτόπουλο ψάρι σαν τους καλογέροι τού Μεσαίωνα!

Κατάλαβες τώρα, φωστήρα μου, τι εννοούσα εγώ όταν έλεγα ότι πιάνεσαι από τις κάθε λογής μειοψηφίες; Κι αν είχες καταλάβει από την αρχή και έκανες το Γερμανό, καταλαβαίνεις ότι δεν έχεις πια τα περιθώρια να τον κάνεις στην κουβέντα μας;


ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

LeftG700 είπε...

ΣΥΝΕΧΕΙΑ


Για τις απαντήσεις σου στα ΥΓ που σου πρόσθεσα:

1. α) Άσε την παραμύθα τού «διεθνιστή». Ο διεθνιστής αναγνωρίζει την ιστορική κατηγορία «έθνος» και παλεύει για την εγκάρδια συνεννόηση μεταξύ τών διαφόρων εθνών (συνεννόηση: το πρώτο-πρώτο βήμα στη μακρά πορεία που καταλήγει στην κατάργηση των συνόρων). Εσύ, όπως σε κόβω, σε αντιεθνιστή φέρνεις. Δηλαδή, βρίσκεσαι εκτός (ιστορικού) χρόνου και τόπου. Κάπου στην τέταρτη διάσταση, παρέα με τον Γαβριηλίδη και τον Τριαρίδη...

β) Φίλε Νεράκια, μπορεί να είσαι (μάλλον) μεγαλύτερος, αλλά αυτές τις ‘‘πουστίτσες’’ όχι σε μένα. Δεν είμαι από τα αλεπόπουλα που μπορεί η (κάθε) αλεπού να τα τυλίξει εύκολα σε μια κόλλα χαρτί. Το δημοσίευμα του Ρίζου στο οποίο μάς παρέπεμψες με το λινκ γράφει:

ΠΑΜΕ
Οργανώνει αιμοδοσία στις 11 Μάρτη
Αιμοδοσία διοργανώνει το ΠΑΜΕ την Κυριακή 11 Μάρτη και καλεί τα συνδικάτα και τους εργαζόμενους να συμβάλουν στην προσπάθεια.
Σε ανακοίνωσή του το ΠΑΜΕ τονίζει:
«Το αίμα μας το διαθέτουμε για τις ανάγκες της τάξης μας. Δημιουργούμε τράπεζα αίματος. Γνωρίζουμε τις ανάγκες. Αγωνιζόμαστε για την πλήρη και δωρεάν κάλυψη των αναγκών όλης της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Αντιπαλεύουμε τη λογική της μετατροπής σε εμπόρευμα όλων των αγαθών και τη μείωση του μη μισθολογικού κόστους που προωθούν τα επιτελεία της κυβέρνησης, της ΕΕ και του κεφαλαίου.
Το αίμα της εργατικής τάξης το διαθέτουμε για τις ανάγκες των συναδέλφων μας όπου και όποτε απαιτείται, δεν το χαρίζουμε στην κερδοφορία του κεφαλαίου.
Η αιμοδοσία θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 11/3/2012 από τις 10 το πρωί μέχρι τις 4.00 το απόγευμα στα γραφεία του ΠΑΜΕ (Αγ. Φιλοθέης 5β).
Καλούμε τα συνδικάτα, τους εργαζόμενους να δηλώσουν συμμετοχή στα τηλέφωνα του ΠΑΜΕ, να συμβάλουν στην προσπάθεια αυτή του ΠΑΜΕ».


Πού είδες, ‘‘ντριμπλαδόρε’’ μου, να κάνει λόγο για ανάγκες «Ελλήνων συμπατριωτών», όπως γράφεις; Κοίτα, αν το πολύ το Κάπα Κάπα κάνει το παιδί μαλάκα, το πολύ το αντικουκουέ το κάνει κουτεντέ, που ξεχνάει ακόμα και τη μητρική του γλώσσα! (Ο λόγος το λέει. Φυσικά και δεν είσαι κουτεντές! Κουτοπόνηρος είσαι, στην προκείμενη περίπτωση. Βρήκες καρδιά και πλήγωσες! Δεν ξέρεις ότι το ΠΑΜΕ έχει μέλη και θέλει να έχει μέλη μετανάστες; Δεν τους έχεις δει ποτέ σε καμιά διαδήλωση; Εκτός κι αν σού βγαίνει κι εδώ το πρόβλημα με τις πλειοψηφίες. Εντάξει, να πάμε όλοι οι Έλληνες στην Αφρική και να φέρουμε εδώ Αφρικανούς για να σε ικανοποιήσουμε! Αλλά και πάλι πρόβλημα θα έχεις. Πάλι πλειοψηφίες θα δημιουργηθούν! Κωλοζωή... :-) )


ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

LeftG700 είπε...

ΣΥΝΕΧΕΙΑ


2. Το Ματαρόα να το διαγράψεις από τη λίστα σου. Εκεί μπήκαν οι επικηρυγμένοι. Και οι επικηρυγμένοι ούτε σιωπούσαν, ούτε νεράκια πούλαγαν, ούτε το είχαν ρίξει στην Τέχνη για την Τέχνη, ούτε λούφαζαν. Είχαν πάρει θέση (μερικοί και όπλο). Όσο για το άδειο κιβώτιο, εγώ δεν ξέρω κανένα κιβώτιο στην Ιστορία που, ακόμα κι όταν δεν ήταν άδειο, δεν αποδείχθηκε ελλιποβαρές. Οπότε, σε συγχαίρω! Καλύτερη δικαιολογία για να την κάνεις με ελαφρά πλάγια πηδηματάκια δεν μπορούσες να βρεις...

3. Διαβάζω τι λένε οι εχθροί μου. Πρώτον για να το ξέρω και να το καταρρίψω και δεύτερον για να μαθαίνω ό,τι πρέπει να μάθω από αυτούς (αυτό το δεύτερο είναι τού Λένιν· το ξέρω ότι κι αυτός θα σου φέρνει αναγούλα, αλλά η ζωή είναι γεμάτη δυσκολίες...). Να το διαβάσεις κι εσύ. Στο συνιστώ ανεπιφύλακτα. Ελπίζω να διαπιστώσεις ότι «το πάθος [σου] για τη λευτεριά [που] είναι δυνατότερο απ’ όλα τα κελιά» έχει ως θεμέλιο την οικονομική ελευθερία να αποκτήσεις δίκτυο πωλητών νερακίων. Διάβασέ το, κι εκεί να δεις ανακάτεμα που θα νοιώσεις, διαπιστώνοντας μία ‘‘θανάσιμη’’ γειτνίαση με τους φιλελέδες (στο εύχομαι να το νοιώσεις, γιατί αυτό θα σημάνει ότι έχεις ακόμα την ικανότητα να ακούς τα καμπανάκια που χτυπάνε για σένα...).

4. Πάγκαλος; Εγώ θέλω την ενότητα με τον Πάγκαλο; Ορέος! Όσο για τη Σώτη, εδώ είναι πού ψώνισες από σβέρκο! Για ψάξε λίγο το ιστολόγιο... (Παρεμπιπτόντως: Μη μου μιλάς εμένα για τη Σώτη! Πριν φάει τα αυγά που της πέταξαν κάποιοι που μοιράζονται με σένα το ίδιο «πάθος για τη λευτεριά», μάλλον καλά τα πήγαινε μαζί σας —κι αυτή από το ίδιο πάθος διακατέχεται...) Επίσης:



5. Σωστά τα μέτρησες, ολόσωστα! Αλλά εσύ πού... Εσύ έχεις το νταλκά σου με τις μειοψηφίες που περνάνε ακόμα χειρότερα και, στο βάθος, το νταλκά σου με την απόλυτη μειοψηφία: το άτομο (δηλαδή, το άτομό σου, όπως σου ξαναείπα...).


Τα λέμε

LeftG700 είπε...

Φίλε Μιχάλη,


Αυτά που γράφω στον Νεράκια, πάνε, βεβαίως, και σε σένα. Πρωτοξάδελφα φαίνεται ότι είσαστε —για να μη σου πω και ετεροθαλή αδέρφια! Να τα διαβάσεις. Πέρα από αυτά:

1) Ωραία λογική! Την οργάνωση μπορούν να την έχουν και οι νεοναζί. Καλά εκλογικά ποσοστά μπορούν να πάρουν και οι νεοναζί. Άρα; Κάτω η οργάνωση; Άκυρη η προσπάθεια να κερδίσει κάποια αριστερή συλλογικότητα μεγαλύτερα ερείσματα στην κοινωνία; Πιο ‘‘ριζοσπάστης’’ πεθαίνεις. Γιατί κόβεις ακόμα και τη ρίζα στην οποία στηρίζεσαι εσύ! (Άσε που μπαίνεις και σ’ άλλα βάσανα: Μόλις συνειδητοποιήσεις ότι και οι χρυσαυγίτες κατουράνε όρθιοι, εσύ αρχίζεις να κατουράς καθιστός! :-) )

2) Ώστε στις μειοψηφίες εγώ κατατάσσω και τις ...γυναίκες;;; Πώς τον λέγανε εκείνο τον εισαγγελέα στις δίκες τής Μόσχας, μού θυμίζεις, σε παρακαλώ;

3) Ο πολύς πολύς Αγκάμπεν κάνει το παιδί γκάου! :-)


Τα λέμε

Μιχάλης Σβίγκος είπε...

μα είδες πως και το λίγο που μπλέκεις με την ιδεολογική πλέμπα, αρχίζεις αμέσως να ζαλίζεσαι και να λες ότι σου κατέβει...
Παίρνω λίγο από τον πρωτοξάδελφο

Λες,
Φτωχέ μου φιλελεύθερε (πολιτικός προσδιορισμός είναι αυτό, όχι απαξιωτική ειρωνεία· δεν το είπες εσύ, αλλά χωριό που φαίνεται...), τι μου φέρνεις την περίπτωση της αιμοδοσίας τού ΠΑΜΕ; Τι αποδεικνύει αυτό; Ότι δίνει προτεραιότητα στις ανάγκες τής «εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων»; Και πού ήθελες να δίνει; Στη Γιάννα ή στον Λάτση;

και λέει με (μάλλον φανερή) ειρωνεία (όπως θα το λεγε αντίστοιχα ένας ρατσιστής)
Πες το καλύτερα έτσι :
Φτωχέ μου διεθνιστή, τι μου φέρνεις την περίπτωση της αιμοδοσίας της Χ.Α; Τι αποδεικνύει αυτό; Ότι δίνει προτεραιότητα στις ανάγκες των «Ελλήνων συμπατριωτών της»; Και πού ήθελες να δίνει; Στη Ραχήλ ή στον Αχμέτ;

και απαντάς
Φίλε Νεράκια, μπορεί να είσαι (μάλλον) μεγαλύτερος, αλλά αυτές τις ‘‘πουστίτσες’’ όχι σε μένα. Δεν είμαι από τα αλεπόπουλα που μπορεί η (κάθε) αλεπού να τα τυλίξει εύκολα σε μια κόλλα χαρτί. Το δημοσίευμα του Ρίζου στο οποίο μάς παρέπεμψες με το λινκ γράφει:
[παραθέτεις το απόσπασμα.....] και συνεχίζεις:
Πού είδες, ‘‘ντριμπλαδόρε’’ μου, να κάνει λόγο για ανάγκες «Ελλήνων συμπατριωτών», όπως γράφεις;

[!!!!]
ρε τι σαϊνοσαϊνο είσαι εσύ;

Εννοείς δηλαδή ότι ο Νεράκια αναφέρονταν με το "Ελλήνων συμπατριωτών" στο δημοσίευμα και όχι στην υποτιθέμενη απάντηση ενός ρατσιστή και στις αντιστοιχίες της με το άρθρο από τους εργατιστές της συμφοράς (και της ΚΥΠ)
Δε κατάλαβες δηλαδή την κριτική του στις ομοιότητες του διαχωρισμού...
Άλλωστε και η Χρυσή Αυγή πράγματι διοργάνωσε αιμοδοσία, όχι για τα συμφέροντα της τάξης αλλά της φυλής και του έθνους της

αυτά αρκούν.....

Νεράκια εξάδελφε, help!

LeftG700 είπε...

Φίλε Μιχάλη,


Στο σημείο που αναφέρεις είναι προφανές ότι υπέπεσα στο λάθος τής παρανάγνωσης.

Ξέρεις με τι ισοδυναμεί μια παρανάγνωση; Με ένα λεκτικό σαρδάμ, με ένα γραμματικό ή συντακτικό εκ παραδρομής λάθος ή κάτι άλλο παρόμοιο. Και πιάνεσαι από αυτό και μπήκες μάλιστα και στον κόπο να γράψεις κοτζαμάν σχόλιο μακρινάρι; Για μία παρανάγνωση;;;

Τόσο απελπισμένος είσαι;


Τα λέμε


ΥΓ Το επιχειρηματάκι του Νεράκια που δεν το "διάβασα" σωστά, θα το απαντήσω, αν και ήδη έχει μισοαπαντηθεί, παρά το λάθος μου. Να έχει πρόχειρο φαράσι και σκούπα να μαζέψεις τα συντρίμμια... :-)

Μιχάλης Σβίγκος είπε...

και καλά άστα αυτά μωρέ λεφτ
άνθρωπος είσαι γίνονται αυτά.
Για πες μας τώρα πια αριστερά εννοείς όταν λες "αριστερά";
(γιατί για το ποιον εννοούμε "κομουνιστή" είπαμε χρωστάς, από όσο θυμάμαι, στον εαυτό σου κάποια διαβάσματα για να τα ματαξαναπούμε)

LeftG700 είπε...

Φίλε Μιχάλη,


Στο κειμενάκι στη δεξιά στήλη κάτω από τη λίστα σχολίων θα βρεις μερικές πληροφορίες και υλικό γι' αυτό που ρωτάς. Επισης, κάτι υπάρχει και σε ένα σχόλιο προς τον Κολοκοτρώνη που ποστάρισα πριν λίγη ώρα, στην ανάρτηση με πρωταγωνιστή τον Σταθάκη. Ε, βάλε και λίγο το μυαλό σου να δουλέψει και θα τη βρεις την άκρη... :-)


Τα λέμε


ΥΓ Πάντως, στην Αριστερά, όπως την καταλαβαίνω εγώ, όταν βάζουμε στο στόμα τού συνομιλητή μας ιδέες που ποτέ δεν εξέφρασε (όπως έκανες εσύ με τις γυναίκες που τάχα τις θεωρώ μειοψηφία) ένα παρντόν το ζητάμε...

Μιχάλης Σβίγκος είπε...

Οχι λεφτ, κανένα μπαρντόν
σε όλη σου την επιχειρηματολογία είναι φανερό ότι δεν είσαι σε θέση να διακρίνεις κοινωνικούς καθορισμούς ως τέτοιους. Τα όρια που δημιουργούν ενότητες. Αυτό είναι μεγα πρόβλημα μιας και δίνεις την προτεραιότητα στην εργατική τάξη (μια ενότητα).
Αν λοιπόν ως ένα "μέτρο" που καθορίζει την ενότητα θεωρήσουμε την συνείδηση των ατόμων ως προς τα διακριτικά χαρακτηριστικά της ενότητας τους, καταλαβαίνεις αμέσως ότι οι "μειοψηφίες" και ο ι "πλειοψηφίες" σου αν δεν καταρρέουν τουλάχιστον παραμένουν σε μια ρευστή μορφή.
Οι "μπρουτάλ" απαντήσεις σου στον Νεράκια το κάνουν φανερό.

Για να πω ένα παράδειγμα η ενότητα που συγκροτείται γύρω από το ζήτημα της επιθυμίας στο Βερολίνο είναι πολύ πιο συνειδητή από αυτήν που συγκροτείται εκεί γύρω από την αλλοτρίωση της εργασίας.
Το ίδιο συμβαίνει και με τις ενότητες που συγκροτούνται γύρω από το ζήτημα της θρησκέιας πχ. στην Σρι-Λανκα, γύρω από τις ενότητες σε σχέση με το φύλο ή τη θρησκεία στις ΗΠΑ...
Η εργατική συνείδηση που σαν πέπλο πέφτει μπρος στα μάτια σου και δε βλέπεις την τύφλα σου, έρχεται δεύτερη τρίτη και πολλές φόρες πχ. στην Νορβηγία, τελευταία και καταϊδρωμένη.
Οι άνθρωποι αυτή τη στιγμή ανά τον κόσμο φυλακίζονται μόνο και μόνο επειδή είναι γυναίκες, αδελφές ή λεσβίες, αλλόθρησκοι, αλλοεθνείς, άεργοι.
Η μισθωτή εργασία (και χάρη στην αριστερά σου) είναι μια παγκοσμίως αξιοσέβαστη δραστηριότητα, αντί να είναι η ντροπή του κόσμου.
Η αριστερά (σου) είναι η πολιτική δύναμη που διαπραγματεύεται και παλεύει,παγκόσμια, για τα δικαιώματα των μισθωτών εργατών.
Μισθοί ασφάλεια συνθήκες.
Είναι (ή τουλάχιστον θέλει να είναι) ο επιτηρητής ο συντηρητής και ο εγγυητής μιας εκ των κεντρικότερων και πλέον επαίσχυντων δραστηριοτήτων στον καπιταλισμό.

Εμείς ζητάμε ένα μπαρντον όταν αναφερόμαστε απαξιωτικά σε φυλακισμένα πρεζάκια, μετανάστες και άλλες μειονότητες
Ζητάμε που και που συγγνώμη όταν θεωρούμε πως το "εμείς" μας γαμάει και δέρνει το "εγώ" σου, όταν στην πραγματικότητα το ανεξέλενκτο εγώ σου μεταμφιέζεται σε ένα βρυκολακα "εμείς"...αλλά δε συμβαίνει και συχνά.

Τα λέμε

===========================
υγ. νεράκια, είσαι τριγύρω;

Νεράκια είπε...

Εδώ είμαι παιδιά και διαβάζω, απλά όπως είπα κουράζομαι και έρχομαι σε κάποια αμηχανία να προσπαθώ να συνεννοηθώ σε γλώσσες που δεν γνωρίζω καλά. Θέλει άλλο στομάχι(να σε χαρακτηρίζουν οι ακροδεξιοί ακροδεξιό και να μένεις) και να με συγχωρεί ο λεφτ που αποχωρώ από το διάλογο μαζί του.
(και που ξέχασα ένα κώμα μεταξύ του "μεξικάνα" και του "λεσβία" και τον μπέρδεψα)
Ίσως κάποια άλλη στιγμή (ίσως μετά τις αναγνώσεις που προτρέπει ο Μιχάλης κτλ.)
Μιχάλη είναι προφανέστατη η συγγένειά που μας αποδόθηκε.
Ο ορισμός σου για την αριστερά (του φίλου λεφτ) ως εγγυητή της μισθωτής εργασίας με βρίσκει παραπάνω από σύμφωνο.
Σε σχέση με την εργασία σου παραθέτω συνοπτικές σημειώσεις από Βανεγκέμ.

(κι αυτός τελευταία σαν να χει κουραστεί πάντως...)

http://autonomosteki.espivblogs.net/files/2013/10/%CE%A3%CF%85%CE%BD%CE%BF%CF%80%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AD%CF%82-%CF%83%CE%B7%CE%BC%CE%B5%CE%B9%CF%8E%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82_Raoul_Vaneigem.pdf

Επίσης διάβασα, την πολύ αιχμηρή αναφορά στο Ρύλε -μπράβο που τον αναφερατε- και την υπενθύμιση της κατηγοριοποίησης μαύρου και κόκκινου φασισμού- που το αντιφασιστικό-κομουνιστικό κίνημα διέκρινε από τα 1930.(και ίσως και νωρίτερα)
Η προβοκατόρικη "θεωρία των δύο άκρων" με σκοπό το να θολώσει την κατάσταση παρουσιάζει το ένα άκρο σε δύο δήθεν αντίπαλα.
Αντιπαλοι υπάρχουν και είναι οι δυνάμεις των ατομιστών/φασιστών από τη μία και το κίνημα του κομουνισμού από την άλλη.
Πολύ ενδιαφέρον έχουν και οι "γαργάρες" στις ερωτήσεις του Δρ. Σπίνγκ...
Παιδες καλή συζήτηση εύχομαι θα είμαι τριγύρω.

Φιλικά Νεράκια

Μιχάλης Σβίγκος είπε...

Εσύ Νεράκια δεν είσαι πρωτοξάδελφος εσύ είσαι αδερφός!
Τα λέμε.

Μιχάλης Σβίγκος είπε...

Διόρθωση====η ενότητα που συγκροτείται γύρω από το ζήτημα της ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗΣ επιθυμίας στο Βερολίνο
===Διόρθωση

LeftG700 είπε...

Φίλε Μιχάλη,


Να με συμπαθάς, αλλά χέστηκα αν «η ενότητα που συγκροτείται γύρω από το ζήτημα της επιθυμίας στο Βερολίνο είναι πολύ πιο συνειδητή από αυτήν που συγκροτείται εκεί γύρω από την αλλοτρίωση της εργασίας»! Γιατί η συνείδηση για την επιθυμία περιλαμβάνει αμέτρητες επιθυμίες: από την επιθυμία να μη δουλεύω με ωράριο ή να ιδρύσω μια κολεκτίβα, μέχρι την επιθυμία να κατοχυρώσω μια επαναστατική ιντερνετική εφαρμογή και μετά να βάλω τα σκλαβάκια να την τρέχουν ή την επιθυμία να κάνω παρτούζες με όλες τις φυλές τού Ισραήλ (ως ‘‘διεθνιστής’’).

Κοίτα, φίλε μου Μιχάλη, πώς έχουν τα πράγματα με την πάρτη μου και τη ν πάρτη σου. Εγώ είμαι, μέχρι στιγμής γιατί ποτέ μη λες ποτέ, μαρξιστής. Θιασώτης δηλαδή και χοντρικά τού ιστορικού υλισμού. Εσύ είσαι ‘‘προχώ’’. Έχεις ήδη φύγει στο υπερπέραν τού μετά-. Μεταμαρξισμός, μετα-αριστερά, μεταμοντερνισμός, μεταπολιτική, μεταλογική, σε τελική ανάλυση. Βεβαίως, δεν έχεις τα κότσια να φτύσεις τον Κάρολο, ίσα-ίσα τον υπερασπίζεσαι από τις «λενινιστικές διαστρεβλώσεις» του (ποιος είπε ότι η υποκρισία βρίσκεται μόνο στην κατεστημένη Αριστερά;)

Δεδομένων αυτών τών δομικών διαφορών μας, εγώ προσπαθώ να συναρθρώσω τα επί μέρους και μη καθολικά αιτήματα γύρω από αυτό που η γκλάβα μου θεωρεί ριζικό και καθολικό: την αναπαραγωγή τής ζωής πρέπει να την ορίζουν εκείνοι που υλοποιούν αυτή την αναπαραγωγή, εκείνοι που την παράγουν. Αυτό έχω στο επίκεντρο, αυτό αποτελεί τη βάση μου και αυτή την ιδέα προσπαθώ να πείσω κι άλλους να κατανοήσουν και να ασπαστούν.


ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

LeftG700 είπε...

ΣΥΝΕΧΕΙΑ


Εσύ, από την άλλη, πιάνεσαι από το μερικό, ξεγελιέσαι επειδή τυχαίνει να συσπειρώνει γύρω του λίγο περισσότερους από αυτούς που αφορά άμεσα (σήμερα αυτό, χθες κάποιο άλλο, μεθαύριο κάποιο άλλο, υπάρχει και η μόδα...) και νομίζεις ότι έχεις πιάσει τον Πάπα απ’ τ’ αρχίδια κι έχεις βρει το νέο αίτημα που τάχα θα μετασχηματίσει ριζικά την κοινωνία. Μετά συγχωρήσεως: πούτσες μπλε με πράσινες επισημάνσεις και χρυσοκόκκινες ανταύγειες! Σου αρέσει δεν σου αρέσει, οι άνθρωποι, κατά πλειοψηφία, δεν θα μπουν στα βάσανα της κοινωνικής ανατροπής, δεν έχουν καμία προθυμία να βγουν στο κλαρί με το ανάλογο τίμημα, για αιτήματα στα οποία δεν βρίσκουν καμία ωφέλεια για τον εαυτό τους. Μ’ άλλα λόγια: Μπορεί εγώ να κυνηγάω με το ντουφέκι και την παραμικρή εκδήλωση εναντίον τής καταπίεσης των ομοφυλόφιλων, λόγου χάρη, και να πηγαίνω για υποστήριξη και συμπαράσταση, αλλά δεν θα παίξω το κεφαλάκι μου γι’ αυτό. Κι αν το κάνω εγώ κι εσύ δεν θα το κάνουν ποτέ οι πλειοψηφίες που μας είναι απαραίτητες για να αλλάξουμε τον κόσμο! Αυτά είναι η αλφαβήτα τής Ιστορίας, της κοινωνικής ανθρωπολογίας και της στοιχειώδους εμπειρικής γνώσης κι όποιος τη γράφει στα τέτοια του καταλήγει τρελός στο Σύνταγμα να του κάνουν καζούρα οι ταξιτδήδες!

Θέλεις να τα αγνοείς; Γούστο σου και μαγκιά σου! Μην έχεις όμως την εντύπωση ότι προσφέρεις τίποτε περισσότερο από το να σώσεις την ψυχή σου (με την προϋπόθεση ότι υπάρχει Θεός κι ότι διαβάζει Μπακούνιν, Ρύλε, Χάνα Άρεντ και Στίρνερ...).

«Μπρουτάλ» οι απαντήσεις μου; Πού το στηρίζεις; Αδυνατώ να το εντοπίσω. Πες μου όμως και το άλλο: Αν είναι όντως μπρουτάλ, πώς και ο Νεράκιας δεν καταλαβαίνει Χριστό, όπως ο ίδιος λέει, από τις απλοϊκές χοντροκοπιές μου; —φυσικά, καταλαβαίνει και παρακαταλαβαίνει, αλλά εγώ πιάνομαι από αυτό που επικαλείται επισήμως για να βγάλω εσένα στη σέντρα.

Μισθός στον καπιταλισμό είναι η αμοιβή τής εργασίας μετά την αφαίρεση των λειτουργικών εξόδων μια επιχείρησης, του κεφαλαίου που πρέπει να αποθεματοποιηθεί και του κέρδος τού καπιταλιστή.

Δεν νομίζω ότι η αμοιβή τής εργασίας σε συνθήκες σοσιαλισμού είναι το ίδιο, ακόμα κι αν καταβάλλεται με τη μορφή τού μηνιαίου μισθού, από τη στιγμή που δεν υπάρχει καπιταλιστικό κέρδος.

Δεν συμφωνείς, το ξέρω. Εντάξει, φτιάξε μια κολεκτίβα (σήμερα, τώρα!), στην οποία ο καθένας να προσφέρει ανάλογα με τις δυνατότητές του και να αμείβεται ανάλογα με τις ανάγκες του. Άντε ντε, να σε δω και να σε καμαρώσω!

Τέλος: Με παραξενεύει αλλά δεν με εκπλήσσει που δεν αναγνωρίζεις το λάθος σου να μου βάλεις στο στόμα πράγματα που ουδέποτε ισχυρίστηκα («οι γυναίκες είναι μειοψηφία»).

Με παραξενεύει, γιατί δεν σε είχα για τόσο Γόντικα (της άλλης πλευράς). Και δεν με εκπλήσσει, γιατί το φοβόμουνα...


Τα λέμε

LeftG700 είπε...

Φίλε Νεράκια,


Εσύ αδερφέ θέλεις ιδιαίτερη ‘‘περιποίηση’’. ;-) Συνεπώς, θα χρειαστώ λίγο χρόνο.


Τα λέμε

Μιχάλης Σβίγκος είπε...

στα γρήγορα
-είμαι μεταμαρξιστής όπως ο Λεφεβρ, έχει γράψει ένα πολύ ωραίο βιβλίο που δεν έχεις διαβάσει, για τον Ιστορικό Υλισμό ,αλλά και "Το Δικαίωμα στην Πόλη, κι αυτό είναι φανερό πως σου έχει ξεφύγει, πήγαινε πάρτο τώρα!
Μεταμαρξιστές είναι όσοι έχουν σαν κεντρική αναφορά τους τον Μαρξ και την κριτική του.
Μιλούν ΓΙΑ το Μαρξικό έργο.
(με αυτή την έννοια ο Μαρξ ήταν μετα-αστός, και η θεωρία του είναι μετακαπιταλιστική, για την ακρίβεια πτωτο-μετακαπιταλιστική...αλλά να μη σε μπερδεύω)

-φαίνεσαι εντελώς χαμένος ή πάλι δε μου δίνεις να καταλάβω.
Ποια πλειοψηφία "άλλαξε τον κόσμο" και δε το πήραμε χαμπάρι;
Ή μήπως, να το πάρω αλλιώς, το "οι πλειοψηφίες που μας είναι απαραίτητες για να αλλάξουμε τον κόσμο!"
Ότι δηλαδή χρησιμοποιώ τις ήδη υπάρχουσες πλειοψηφίες;
Είναι απαραίτητες σε ποιους;
Είναι ένα εργαλείο της αλλαγής οι πλειοψηφίες, ή στόχος (και προϋπόθεση) η δημιουργία τους;
Ποιο κριτήριο τις καθορίζει και ποιος το ορίζει αυτό ;
Θεωρείς πως είναι βασικός όρος για την αλλαγή του κόσμου η πλειοψηφία-ες;

Αυτό που είπα και το ξαναγράφω είναι πως οι πλειοψηφίες (εγώ το ανέφερα ως "ενότητες") δημιουργούνται γύρω από μια συνειδητοποίηση, μια αναγνώριση αν θες, σε σχέση με κάτι κοινό Η "ενότητα" αυτοκαθορίζεται μόνον με την ταυτόχρονη αναγνώριση ενός δυναμικά κυρίαρχου άλλου.
Οι "πλειοψηφίες" και οι "μειοψηφίες" λοιπόν που στο μυαλό σου ταυτίζονται με την σχέση "καταπιεσμένου" και "κυρίαρχου" αντιστοίχως μπορούν για παράδειγμα να είναι

Γυναίκες - Αντρες
Προλετάριοι - Ιδιοκτήτες
Ομοφυλόφιλοι - Ετεροφυλόφιλοι
Πρόσφυγες - Ιθαγενείς
Παράνομοι κάτοικοι - Νόμιμοι κάτοικοι
Παιδιά - Γονείς
Μαύροι - Λευκοί
Αλλόθρησκοι-
Αλλοεθνείς -
και έχει κι άλλα
Αν τώρα έχεις ένα παράδειγμα όπου η πρώτη στήλη συνειδητοποιεί τον εαυτό της και δρά με αποτελέσματα πε τη
έχει υπάρξει στο παρελθόν μια επιτυχία αυτή των αστών επί της αριστοκρατίας της οποίας τα δεινα-απόνερα ζούμε σήμερα...αλλά για πες παρακάτω.
Επίσης, που τοποθετείς τον εαυτό σου σε σχέση με τα παραπάνω.
(πχ. Άντρας, ετεροφυλόφιλος, ιθαγενής, λευκός, νόμιμος κάτοικος, Έλληνας)
Αυτός ο παραπάνω του παραδείγματος τα χει σχεδόν όλα δικά του ε;

ας μείνουμε εδώ προς το παρόν και τα λέμε

υγ.
είπε ο νεράκια
("και που ξέχασα ένα κώμα μεταξύ του "μεξικάνα"(=γυναίκα) και του "λεσβία" και τον μπέρδεψα")
Αλλά δε νομίζω ότι μπερδεύτηκες.
Νομίζω ότι έχεις κάποιο θέμα με τις γυναίκες...

LeftG700 είπε...

Φίλε Νεράκια,


Κατ’ αρχήν, για να το ξεκαθαρίσουμε: Δεν υπάρχει κανένα θέμα συγγνώμης. Το ‘‘μαγαζί’’ εδώ δεν είναι φιλελεύθερο αλλά είναι ελευθερόφρον. Ο καθένας παίρνει το λόγο όποτε θέλει και φεύγει από την ‘‘αίθουσα συνεδριάσεων’’ επίσης όποτε θέλει. Άρα, ουδέν πρόβλημα. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως δεν κρίνεται. Άλλο το ένα, άλλο το άλλο. Το λοιπόν:

Γίνεται φανερό ότι εδώ δεν ήρθες για να συζητήσεις αντιπαραθετικά. Εδώ ήρθες για να βγάλεις το άχτι σου, για να μας ‘‘την πεις’’. Αυτό σημαίνει δύο βασικά πράγματα:

1. Κατά βάθος, όχι και τόσο πολύ βάθος, για να τα λέμε όλα, το κύριο συναίσθημα με το οποίο μπήκες εδώ είναι αυτό τής περιφρόνησης. Και πάλι ουδέν πρόβλημα, και δημοκρατίαν έχομεν.

2. Σε λιγότερο επιφανειακό βάθος, μπορώ να διακρίνω ότι με τη στάση σου επιβεβαιώνεις το φαινόμενο που παρατηρείται σε μεγάλη έκταση στον «αναρχοαυτόνο μο κι έτσι» χώρο σου: η στράτευσή σας στις ιδέες αρχίζει από τον εαυτό σας και δεν προχωράει παρά μόνο μερικούς πόντους παραπέρα. Διότι, αν συνέβαινε διαφορετικά με σένα, θα έμενες στην κουβέντα, όχι για μένα το «χαμένο κορμί», αφού κρίνεις ότι πάνε χαμένα τα λόγια σου, αλλά για τους αναγνώστες που τυχαίνει να μπαίνουν εδώ. Οι οποίοι, επειδή το ιστολόγιο δεν σηκώνει κάποιο συγκεκριμένο κομματικό σύμβολο, είναι κάθε αριστερής καρυδιάς καρύδι, φυσικά και ακαταστάλαχτοι —ή ανέντακτοι, κατά την κλισέ έκφραση. Αλλά πού εσύ! Δεν θυσιάζεις ούτε μισή ωρίτσα για να πείσεις κάποιον για τις απόψεις σου, παρ΄ότι είσαι αραχτός και λάιτ μπροστά στο πι σι, με φραπεδιά και τσιγάρο! Φυσικά, γεννάται το ερώτημα αν μία τέτοια στάση οφείλεται στην τάση να περιοριζεστε στην ατομάρα σας ή επειδή ψυχανεμίζεστε ότι οι απόψεις σας δεν έχουν την παραμικρή πιθανότητα να πείσουν κάποιον άνθρωπο πέρα από τη γκόμενά σας ή τον κολλητό σας από το Δημοτικό, στον οποίο ασκούσατε επιρροή από μικροί. Αυτό όμως το ερώτημα δεν μπορεί να το απαντήσει κανένας άλλος εκτός από όσους ανάμεσά σας προσεγγίζουν την πολιτική ως ατομική υπόθεση από την αρχή μέχρι το τέλος.

Κατά τα άλλα:

1) Χαίρομαι που αναγνωρίζεις ότι με μπέρδεψες με την παράλειψη του κόμματος μεταξύ του «μεξικάνες» και του «λεσβίες». Όπως μπορείς να δεις όμως το αυτάκι τού πρωτοξάδερφου (ή αδερφού) σου Μιχάλη. Εκείνος το έβγαλε το συμπέρασμα, πάει και τελείωσε: έχω, λέει, «ένα θέμα με τις γυναίκες». Βουλωμένο γράμμα διαβάζει αυτό το παιδί! ;-) :-)


ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

LeftG700 είπε...

ΣΥΝΕΧΕΙΑ


2) Ουδείς σε χαρακτήρισε «ακροδεξιό». Σού επισήμανα απλώς ότι ο φιλελευθερισμός έχει κάποιες υπολογίσιμες συμπτώσεις με την αντιεξουσία και υπονόησα ότι η πλήρης και συνεπής αντιεξουσιαστικότητα πρέπει κανονικά να συμπεριλαμβάνει και τον αγώνα υπέρ τής οικονομικής ελευθερίας (και στα δύο σκέλη τού οικονομικού παιγνίου: την ελευθερία τη δική σου, λόγου χάρη, να αποκτήσεις δίκτυο πωλητών νερακίων και την ελευθερία τη δική μου να ενταχθώ σε αυτό το δίκτυο ως πωλητής, μισθωτός ή με προμήθεια). Από αυτά, εσύ έβγαλες το συμπέρασμα ότι σε χαρακτήρισα ...«ακροδεξιό»! Άμα γίνει διαγωνισμός για την πιο απλοϊκή, κοντόθωρη και ‘‘στοκαρισμένη’’ (εκ του «στόκος») σκέψη, μην παραλείψεις να πάρεις μέρος. Έχεις παραπάνω από βάσιμες πιθανότητες να έρθεις πρώτος και με τα λεφτά τού 1ου Βραβείου να παρατήσεις τα νεράκια και να ζήσεις σαν άρχοντας, διαβάζοντας Ντεμπόρ και Βανεγκέμ! :-)

(Παρεμπιπτόντως: Όπως βλέπεις κιχ δεν βγάζω επειδή εσύ με χαρακτήρισες ακροδεξιό. Ξέρεις γιατί; Γιατί, ...σιγά μη στάξει η ουρά τού γαϊδάρου! Εμένα και την παρέα μου μας έχουν κατά καιρούς αποκαλέσει από «Μανιαδάκια» και «κουκουλοφόρους» μέχρι «πράκτορες του ΔΟΛ» και «χαφιεδοσάιτ». Ακόμα και ύποπτους για διασύνδεση με την ...ΕΥΠ μάς έχουν βγάλει! Οπότε, τι να μου κάνει το δικό σου «ακροδεξιός»; Σχεδόν χάδι είναι! :-) )

3) Μα τον Τουτάτη, είσαι πολύ ορέος! Εδώ και τέσσερις μερούλες έχεις δηλώσει ότι αποχωρείς από το διάλογο και όχι μόνο δεν έγραψα υπαινικτικά, αλλά ούτε καν μού πέρασε από το μυαλό η σκέψη ότι αποχώρησες επειδή κάνεις ‘‘γαργάρα’’ κάποια από τα επιχειρήματά μου. Και έρχεσαι τώρα εσύ, και για ένα σχόλιο του Δόκτορα Σπινγκ, που το απάντησα με μία (1!) μέρα καθυστέρηση, προαναγγέλλοντάς την μάλιστα, γράφεις μέσα στην καλή χαρά «Πολύ ενδιαφέρον έχουν και οι "γαργάρες" στις ερωτήσεις του Δρ. Σπίνγκ...»;;; Υποκλίνομαι! :-)

4) Δηλαδή, έχεις τώρα εσύ την εντύπωση ότι οι παπαριές που γράφεις περί «μαύρου και κόκκινου φασισμού» έχουν διαφορά από την «προβοκατόρικη θεωρία τών δύο άκρων» (δικός σου ο χαρακτηρισμός προβοκατόρικη) κι ότι έτσι καθαρίζεις κι εσύ κι ο χώρος σου;;; Ορέ, τι ‘‘θησαυρός’’ είσαι εσύ;;; Να μείνεις εδώ τριγύρω. Γιατί σύντομα θα σε κρεμάσω πρωτοσέλιδα στα μανταλάκια και θα γελάσει και το παρδαλό (αναρχοαυτόνομο κι έτσι) κατσίκι! :-)


Τα λέμε


ΥΓ Σου οφείλω μία επανόρθωση. Παρανάγνωσα το σημείο στο οποίο έκανες παραλληλισμό μεταξύ της φυλετικής αλληλεγγύης τής ΧΑ και της ταξικής τού ΠΑΜΕ (μου το υπέδειξε ο Μιχάλης). Τώρα, λοιπόν, το διαβάζω σωστά, όπως το έγραψες. Και βλέπω μία τεράστια μαύρη τρύπα!

Πώς μας την πας τη δουλειά; Όλοι είμαστε αδέρφια; Και ο Λάτσης και ο μαστρο Κώστας από τη ναυπηγοεπισκευαστική που έχει να δει μεροκάματο από τα περσινά Χριστούγεννα; Και ο Χίτλερ και ο Όλιβερ Τουίστ; Τι vertigo είναι αυτό;;; Δηλαδή, αποδέχεσαι το διαχωρισμό για τους πρεζαρισμένους, λόγου χάρη, για τους οποίους και τρέχει το δάκρυ σου ποτάμι και κάνεις και εκδηλώσεις αλληλεγγύης υπέρ των δικαιωμάτων τους, και έχεις πρόβλημα με το διαχωρισμό τών τάξεων σε ανωτέροι (λίγοι) και κατωτέροι (πολλοί) και την οργάνωση της αλληλεγγύης τών δεύτερων;;; Και μου λες, γιατί στο φινάλε αυτό μου λες, τι φυλετισμός, τι ταξικότητα; Ρε συ, είναι σίγουρο πως είσαι από την από ’δω μεριά; Μπας και είσαι ιεχωβάς; ;-) :-)

Μιχάλης Σβίγκος είπε...

ασε που δε σε βλέπω ακόμη ώριμο αρκετά για να ανατινάξεις το συνεχές της ιστορίας.
(ώριμο ιστορικό υλιστή εννοώ ε;)

LeftG700 είπε...

Φίλε Μιχάλη,


Είναι η δεύτερη φορά που στο λέω, στο μικρό διάστημα που συζητάμε (κρατάω μια μικρή επιφύλαξη: ίσως να το έχω πει στον Δόκτορα Σπινγκ, δεν μπορώ να το ψάξω τώρα):

Δεν έχει νόημα σε ένα διάλογο να μιλάς ερήμην τού τι σου έχει πει ο συνομιλητής σου και να προχωράς σε άλλα ζητήματα, μετατοπίζοντας μονίμως το τέρμα σου. Το λοιπόν:

Στο προηγούμενο σχόλιό μου προς εσένα, αναφέρθηκα στο κομβικό για τη συζήτησή μας σημείο (εσύ το είχες βάλει), σχετικά με τα επί μέρους και τα καθολικά αιτήματα, λέγοντας (αντιγράφω για να σε διευκολύνω):

ЖΟЖΟЖΟЖΟЖ

Κοίτα, φίλε μου Μιχάλη, πώς έχουν τα πράγματα με την πάρτη μου και τη ν πάρτη σου. Εγώ είμαι, μέχρι στιγμής γιατί ποτέ μη λες ποτέ, μαρξιστής. Θιασώτης δηλαδή και χοντρικά τού ιστορικού υλισμού. Εσύ είσαι ‘‘προχώ’’. Έχεις ήδη φύγει στο υπερπέραν τού μετά-. Μεταμαρξισμός, μετα-αριστερά, μεταμοντερνισμός, μεταπολιτική, μεταλογική, σε τελική ανάλυση. Βεβαίως, δεν έχεις τα κότσια να φτύσεις τον Κάρολο, ίσα-ίσα τον υπερασπίζεσαι από τις «λενινιστικές διαστρεβλώσεις» του (ποιος είπε ότι η υποκρισία βρίσκεται μόνο στην κατεστημένη Αριστερά;)

Δεδομένων αυτών τών δομικών διαφορών μας, εγώ προσπαθώ να συναρθρώσω τα επί μέρους και μη καθολικά αιτήματα γύρω από αυτό που η γκλάβα μου θεωρεί ριζικό και καθολικό: την αναπαραγωγή τής ζωής πρέπει να την ορίζουν εκείνοι που υλοποιούν αυτή την αναπαραγωγή, εκείνοι που την παράγουν. Αυτό έχω στο επίκεντρο, αυτό αποτελεί τη βάση μου και αυτή την ιδέα προσπαθώ να πείσω κι άλλους να κατανοήσουν και να ασπαστούν.

Εσύ, από την άλλη, πιάνεσαι από το μερικό, ξεγελιέσαι επειδή τυχαίνει να συσπειρώνει γύρω του λίγο περισσότερους από αυτούς που αφορά άμεσα (σήμερα αυτό, χθες κάποιο άλλο, μεθαύριο κάποιο άλλο, υπάρχει και η μόδα...) και νομίζεις ότι έχεις πιάσει τον Πάπα απ’ τ’ αρχίδια κι έχεις βρει το νέο αίτημα που τάχα θα μετασχηματίσει ριζικά την κοινωνία. Μετά συγχωρήσεως: πούτσες μπλε με πράσινες επισημάνσεις και χρυσοκόκκινες ανταύγειες! Σου αρέσει δεν σου αρέσει, οι άνθρωποι, κατά πλειοψηφία, δεν θα μπουν στα βάσανα της κοινωνικής ανατροπής, δεν έχουν καμία προθυμία να βγουν στο κλαρί με το ανάλογο τίμημα, για αιτήματα στα οποία δεν βρίσκουν καμία ωφέλεια για τον εαυτό τους. Μ’ άλλα λόγια: Μπορεί εγώ να κυνηγάω με το ντουφέκι και την παραμικρή εκδήλωση εναντίον τής καταπίεσης των ομοφυλόφιλων, λόγου χάρη, και να πηγαίνω για υποστήριξη και συμπαράσταση, αλλά δεν θα παίξω το κεφαλάκι μου γι’ αυτό. Κι αν το κάνω εγώ κι εσύ δεν θα το κάνουν ποτέ οι πλειοψηφίες που μας είναι απαραίτητες για να αλλάξουμε τον κόσμο! Αυτά είναι η αλφαβήτα τής Ιστορίας, της κοινωνικής ανθρωπολογίας και της στοιχειώδους εμπειρικής γνώσης κι όποιος τη γράφει στα τέτοια του καταλήγει τρελός στο Σύνταγμα να του κάνουν καζούρα οι ταξιτδήδες!

Θέλεις να τα αγνοείς; Γούστο σου και μαγκιά σου! Μην έχεις όμως την εντύπωση ότι προσφέρεις τίποτε περισσότερο από το να σώσεις την ψυχή σου (με την προϋπόθεση ότι υπάρχει Θεός κι ότι διαβάζει Μπακούνιν, Ρύλε, Χάνα Άρεντ και Στίρνερ...).


ЖΟЖΟЖΟЖΟЖ

Επ’ αυτού, τού κομβικού, επαναλαμβάνω, σημείου, δεν άκουσα το παραμικρό αντισχόλιο/αντεπιχείρημα. Δεν γίνεται όμως να προχωρήσει η συζήτηση αν δεν τοποθετηθείς σε αυτό. Έτσι, λοιπόν, με πιάνουν οι ‘‘κακές’’ μου και τα στυλώνω σαν μουλάρι:

Ούτε λέξη ούτε λεξούλα πια με τον Μιχάλη Σβίγκο σε αυτό το γύρο συζήτησης, αν δεν ανοίξει το στοματάκι του για το σχετικό ζήτημα!

Κάνω μόνο μία εξαίρεση, γιατί είναι επί προσωπικού:

Ώστε έβγαλες το συμπέρασμα ότι «έχω ένα θέμα με τις γυναίκες»; Όπως έγραψα και στον Νεράκια για την αφεντιά σου (εκείνος τουλάχιστον αναγνώρισε ότι με την παράλειψη του κόμματος με μπέρδεψε), βουλωμένο γράμμα διαβάζεις! :-) :-) :-) :-) :-)


Τα λέμε

ανωμαλος είπε...

Τι μου θυμησες τωρα..
http://www.youtube.com/watch?v=Cm3dQDO_s6k
ολαρια ολαρα....

Μιχάλης Σβίγκος είπε...

Φίλε λεφτ, που εντοπίζεις την διαφωνία μου;
Ποιό είναι το "μερικό" στο οποίο συγκεντρώνομαι;
Κι έπειτα σχεδόν σε όλα όσα λες παραπάνω δε διαφωνώ, αλλά πάλι τι εννοείς λέγοντας αναπαραγωγή της ζωής;
Εκεί λίγο τα χάνω...
Θεωρείς "επί μέρους" το έθνος τη φυλή τη θρησκεία, το φύλο, την σεξουαλική επιθυμία, την τάξη...;

LeftG700 είπε...

Φίλε Μιχάλη,


Κατ’ αρχήν, χρόνια σου πολλά!

Κατά δεύτερον:

Αντιγράφω από σχόλιό σου (Πέμπτη, Νοεμβρίου 06, 2014 10:31:00 π.μ.):

Η εργατική συνείδηση που σαν πέπλο πέφτει μπρος στα μάτια σου και δε βλέπεις την τύφλα σου, έρχεται δεύτερη τρίτη και πολλές φόρες πχ. στην Νορβηγία, τελευταία και καταϊδρωμένη.
Οι άνθρωποι αυτή τη στιγμή ανά τον κόσμο φυλακίζονται μόνο και μόνο επειδή είναι γυναίκες, αδελφές ή λεσβίες, αλλόθρησκοι, αλλοεθνείς, άεργοι.

[...]

Εμείς ζητάμε ένα μπαρντον όταν αναφερόμαστε απαξιωτικά σε φυλακισμένα πρεζάκια, μετανάστες και άλλες μειονότητες.


Συνεπώς:

Τα αιτήματα όλων αυτών τών μειονοτήτων (εξαιρώ τους άεργους επειδή δεν ξέρω αν με αυτή τη διατύπωση εννοείς τους άνεργους) είναι μερικά αιτήματα (τυπική λογική) σε σχέση με το καθολικό αίτημα της κοινωνικής απελευθέρωσης και χειραφέτησης. Όταν λοιπόν εσύ βάζεις πάνω-πάνω στη λίστα σου τις μειονότητες, εξυπακούεται ότι βάζεις πρώτα-πρώτα στο φάκελο με τις εκκρεμότητες τα μερικά αιτήματά τους. Έτσι πάνε αυτά, πακέτο. Αν δεν καταλαβαίνεις τις συνέπειες των επιλογών σου, δεν φταίω εγώ...

Αναπαραγωγή τής ζωής = η συνέχισή της. Η οποία, όπως όλοι οι «χυδαίοι οικονομιστές» ξέρουμε, προϋποθέτει ως αναγκαία συνθήκη της το ψωμί και το νερό, δηλαδή τα υλικά μέσα για τη διαιώνιση του ανθρώπινου είδους δηλαδή. Βεβαίως, «ουκ επ’ άρτω ζήσεται άνθρωπος», αλλά και «νηστικό αρκούδι δεν χορεύει»...

Συμπέρασμα: Πώς γίνεται να έχεις γράψει αυτά που παραθέτω και ταυτόχρονα να συμφωνείς μαζί μου όταν εγώ επιχειρηματολογώ εναντίον τους, μόνο ένας μη «χυδαίος οικονομιστής» σαν και σένα μπορεί να ξέρει. Εγώ αδυνατώ. Ίσως επειδή δεν έχω διαβάσει Βανεγκέμ (που θα ’λεγε κι ο Νεράκιας... :-) ).


Τα λέμε

Μιχάλης Σβίγκος είπε...

Ευχαριστώ, χρόνια πολλά και για τους φίλους που γιορτάζουν (εμένα γιορτάζει το "καλλιτεχνικό" μου)
Λεφτ για να καταλάβω:
Εννοείς όταν λες ζωή, ένα φαινόμενο της βιολογίας της φυσικής και της χημείας; Αν ναι θα ξέρεις ότι η "ζωή" δεν παύει όταν πεθάνουμε, επιστημονικά χημικο-φυσικά μιλώντας.
Υπάρχει και ο νομικός όρος. Ίσως κι αυτός να σου κάνει.
Να μείνω ζωντανός...
Εγώ πάλι εννοώ κάτι άλλο όταν λέω "ζωή" "ζωντανός", "ζών" "ζώντας" και "νεκρός", "θάνατος"κτλ..

Επίσης είναι προφανές ακόμη κι αν θεωρήσουμε ότι η ζωή "αναπαράγεται" από εμάς τους μισθωτούς σκλάβους (ζωή κι αυτή!), από πολλές σου αναρτήσεις με τελευταία αυτή για το "συλλαλητήριο" του ΠΑΜΕ φαίνεται πως δεν είσαι καν με το μέρος αυτών αλλά με το μέρος αυτών που αναπαράγουν την ψευδή αναπαράσταση της αναπαραγωγής της ζωής

Ισως κάπου μεταξύ των παραπάνω να γίνονται φανερές κι οι διαφωνίες μας

Λες ότι πάω το τέρμα παρακάτω ενώ εσύ είσαι αυτός που πάει σημειωτόν και νομίζει πως διανύει χιλιόμετρα...προς το τέρμα....

συνέχεια σε λίγο.

LeftG700 είπε...

Ανώμαλε φίλε,


Μα κι εγώ αυτό το στίχο τού Σαββόπουλου είχα στο νου μου, τι νομίζεις;

Να χαρείς, βρε φίλε! Πάρε ένα άλλο όνομα. Μ' αυτό είναι σαν να πηγαίνεις γυρεύοντας για πλάκα! Και οι πλάκες, συχνά, καταλήγουν σε καβγάδες. Για τέτοια είμαστε τώρα;


Τα λέμε

LeftG700 είπε...

Φίλε Μιχάλη,


Ξέχασες να ολοκληρώσεις το σχόλιό σου ή σε τραβάει απ' το μανίκι κάποια υποχρέωση; Εγώ πάντως περιμένω.


Τα λέμε

Μιχάλης Σβίγκος είπε...

ναι ρε γαμώτι έχω μπλέξει λιγάκι....
λοιπόν πάω παρακάτω για να γράψω ότι η πλειοψηφία δεν είναι μέσα στο κοινωνικό ούτε το πολιτικό μια πλειοψηφία στατιστική, είναι η ενότητα ανθρώπων που συγκροτείται γύρω από κάτι κοινό.
Προς το παρόν ας το πούμε συνείδηση.
Αυτή η συνειδητή "πλειοψηφία" και όχι η στατιστική πλειοψηφία είναι που θα διεκδικήσει την αναγνώρισή της (όσο δεν την έχει) αφού από πριν έχει αυτοκαθοριστεί.
Με λίγα λόγια οι καθορισμοί της ταυτότητας, το φύλο , το έθνος, η σεξουαλικότητα, η θέση στην παραγωγική και αναπαραγωγική διαδικασία, η φυλή...
Το να παρουσιάζεται η αναπαράσταση της συνειδητοποίησης ως "καθολική συνειδητοποίηση" με "το καθολικό αίτημα της κοινωνικής απελευθέρωσης και χειραφέτησης" είναι κάτι εξαιρετικά προβληματικό και θέλει προσοχή.
Κι αυτό γιατί δημιουργείται ένα ψευτο-πεδίο, ψευτοδράσης -ή και πραγματικής δράσης- απέναντι σε αντικατοπτρισμούς της εξουσίας. (αυτό αφορά πρωτίστως τα "μαχητικά" πεδία στα οποία κινείται η "αριστερά" αλλά και ο "χώρος" δε πάει πίσω,απλά αυτός "δεν χτυπάει ολυμπιάδα")
Αυτό που κάνει ακόμη πιο δύσκολα τα πράγματα είναι ότι η συμμετοχή σε αυτό το ψευτοπεδίο έχει "είσοδο". Πληρώνεις εισιτήριο δηλαδή.
Και το χειρότερο είναι πως έχουμε να κάνουμε πλέον με ένα πεδίο χειραγώγησης που η ενεργοποίηση και η απενεργοποίηση του είναι θέμα όχι της πλειοψηφίας αλλά μιας ομάδας που την «στιγμή τής αλήθειας» γίνεται το επίκεντρο όλων των δραστηριοτήτων...κλείνεις το γενικό στο λούνα παρκ όποτε θες...ως "ελίτ"...και λογαριασμό δε δίνεις
Κατάλαβες...(έλεγε κι αυτό το παλικάρι διάφορα ωραία... ως άνθρωπος του καιρού του)

-========--=========
υγ.Επίσης μιας και έπιασες το Ρύλε, να σημειώσω ότι πιθανώς θα βρεις πολλά σημεία , και στον Ρύλε και στον Κορς και στον Πανεκουκ η την Λουξεμπουργκ όπου γράφουν με απόλυτο σεβασμό πολλές φορές και με θαυμασμό σχετικά με την επικαιρότητα της επαναστατικής δράσης του Λένιν.
Δε χρειάζεται να μου τα τρίψεις στα μούτρα τα θυμάμαι.
Δες τις θέσεις τους.

LeftG700 είπε...

Φίλε, συναγωνιστή, συνοδοιπόρε και σύντροφε Μιχάλη,


Βλέπω ότι έχεις εμπεδώσει μια χαρά την ατάκα τού Χάρι (if you can’t convince them, confuse them)! Διότι αυτά τα περιδιαγραμμάτου που μου αράδιασες ελάχιστη σχέση έχουν (το «ελάχιστη» το βάζω επειδή είμαι λαρζ τύπος ;-) ) με το κεντρικό ζήτημα της διαφοράς ενός μαρξιστή με έναν μεταμαρξιστή. Δηλαδή, το αν η κεντρικότητα του αιτήματος της κατάληψης, κατοχής και κυριαρχίας τών μέσων παραγωγής και αναπαραγωγής τής ζωής από αυτούς που ‘‘τρέχουν’’ τα μέσα παραγωγής χάνεται, επειδή σήμερα η ταξική ταυτότητα συνυπάρχει και με άλλες ταυτότητες (πάντα συνυπήρχε, αλλά αυτή η συνύπαρξη έχει γίνει πολύ πιο ορατή στις μέρες μας). Φυσικά και δεν χάνεται και το ξέρεις πολύ καλά. Αλλά σού έρχεται κομματάκι δύσκολο να το ξεστομίσεις τόσο ευθέως όσο ευθέως και τετράγωνα έβαλα εγώ το ζήτημα. Κι έτσι μού τα ‘‘στρογγυλεύεις’’ και μου τα μπερδεύεις με «αναπαραστάσεις» και άλλα εδώδιμα και αποικιακά, που δεν ξέρω ποιο παλικάρι τα έλεγε, αλλά δεν έχουν καμία θέση στα πολύ πιο ‘‘απλοϊκά’’ και ‘‘χυδαία’’ ζητήματα που έβαλα εγώ. ;-) :-)

Δεν μπορώ να ξέρω την αιτία αυτής τής δυσκολίας σου να παραδεχθείς τα αυτονόητα: Η πρεμούρα τών διαφόρων Κορτώ να παντρευτούν τον άντρα τους με πολιτικό γάμο αφήνει παγερά αδιάφορους όσους δεν είναι ομοφυλόφιλοι, δηλαδή τη μεγάλη πλειοψηφία τών ανθρώπων, και, επιπλέον, δεν είναι επαρκές κίνητρο αγώνα κοινωνικής ανατροπής για όσους δηλώνουν αλληλέγγυοι με το ομοφυλοφυλικό κίνημα. Κάτι που εν δυνάμει δεν συμβαίνει, ή δεν συμβαίνει στον ίδιο βαθμό, με την πρεμούρα τών εργαζομένων να έχουν μια δουλειά και, κάποια στιγμή, να γίνουν οι ίδιοι αφεντικά στη θέση τών αφεντικών. Όπως και να το κάνουμε, είτε οι ομοφυλόφιλοι είναι το 10% τού γενικού πληθυσμού είτε περισσότεροι, είναι οπωσδήποτε λιγότεροι από τους εργαζόμενους που ζουν από τη δουλειά τους, εκμισθώνοντάς την άμεσα ή έμμεσα στα αφεντικά.

Τι σε κάνει να μπήγεις τα πόδια σαν μουλάρι και να μην παραδέχεσαι αριθμητικώς και ολογράφως αυτές τις κοινωνικές πραγματικότητες; Είναι ο έρωτάς σου με τις πάσης φύσεως μειοψηφίες; Είναι η απέχθειά σου για κάθε εξουσία; Είναι κάτι άλλο;

Δεν μπορώ να ξέρω. Βρες τo εσύ και πες μας τo.


Τα λέμε


ΥΓ Από τη μεριά μου, έκλεισα και αυτό το γύρο μαζί σου. Πάμε γι’ άλλα! :-)

Μιχάλης Σβίγκος είπε...

Το εντυπωσιακό σε όλη σου την επιχειρηματολογία είναι η πίστη στο ότι υπάρχει κάποιος σε τούτο τον κόσμο που μπορεί να σε μπερδέψει!
:-)
Αλλά Οκ.
Τα λέμε