Επιτύμβιον
2
Πέθανες —κι έγιναν αυτοί: οι καλοί.
Οι λαμπροί αριστεροί άνθρωποι, οι δημοκράτες, οι
αντισταλινικοί.
348.755 κατάρες σε συνοδέψανε, 27 λίβελοι Γενικών
Γραμματέων,
2.239 καταδικαστικά ψηφίσματα Κεντρικών Επιτροπών, οργανώσεων και συλλόγων για
τα «φρικιαστικά εγκλήματα» που διέπραξες.
Α, ρε Ιωσήφ, εμείς το λέγαμε τι καθάρματα ήσαν,
τι κάλπικοι παράδες, μια ολόκληρη ζωή μέσα στο
ψέμα.
Κοιμού εν ειρήνη, δε θα προσυπογράψουμε την
αποκήρυξή σου.
(Εμείς μια ολόκληρη ζωή μες στην έρημο φωνάζοντας
θα την περάσουμε
πολύ πικρά κι όχι φορτώνοντας τις δικές μας αμαρτίες
πάνω στις δικές σου, τις πολλές).
Κοιμού εν ειρήνη. Κι ἄφες αὐτοῖς: τους καλούς,
τους λαμπρούς αριστερούς ανθρώπους, τους δημοκράτες,
τους αντισταλινικούς.
Δε θα ’ναι οι πρώτοι που αναζητούν αποδιοπομπαίους
τράγους ούτε δα κι οι τελευταίοι.
56 σχόλια:
Σάββατο 5 Μαρτίου 1921, στην "Izvestia" n° 3 της προσωρινής επαναστατικής επιτροπής των Ναυτών, Κόκκινων στρατιωτών και Εργατών της Κρονστάνδης μπορούσες να διαβάσεις: ''Είναι τρεις μέρες που η Κρονστάνδη ξεφορτώθηκε την εφιαλτική εξουσία των κομμουνιστών, έτσι όπως πριν από τέσσερα χρόνια ξεφορτώθηκε την εξουσία του Τσάρου (...) Είναι τρεις μέρες που οι πολίτες της Κρονστάνδης αναπνέουν ελεύθεροι, μακριά από τη δικτατορία του κόμματος''.
Φίλε (φίλη; —ευρηματικό το νικ σου αλλά είναι άφυλο) Τσικτουτσικ,
Salus revolutionis suprema lex esto!
Τα λέμε
Φιλε Λεφτ, προσωπικα dεν ισχυριστηκα εδω, αλλα και ποτε στη ζωη μου (σου υπογραφω αν θες δηλωση ;-) ), oti o Πατερουλης δεν ηταν ικανος σε αυτο που εκανε. Η ενσταση μου ειναι οτι δημιουργηθηκε υπο την ηγεσια του ενα συστημα που δεν ειχε το περιεχομενο που ισχυριζονται οι υπερασπιστες του.
Σοβιετ δεν λειτουργουσαν, κατα συνεπεια δεν ισχυει η εξισωση που σχηματοποιουσε την αισιοδοξια των πιονερων: σοβιετ + εξηλεκτρισμος = σοσιαλισμος. Κατα συνεπεια δεν μιλαμε για λαθος μεθοδο η απλως για σφαλματα.
Προκειται για λαθος πορεια που οδηγει σε αλλο προορισμο. Βλεπεις ο καπιταλισμος (για να μιλησω με ξυλινη γλωσσα) εχει πολλα ποδαρια τουτεστιν εχει την κακη συνηθεια να ξεφυτρωνει εκει που δεν τον σπερνουν κυριολεκτικα : μεσα στα μαφιοζικα κολχοζ αλλα εξισου και μες τις κεντρικες επιτροπες...
Κατα συνεπεια δεν προκειται καθολου για τον μαυρο γατο που πιανει τα ποντικια, αλλα για πολλους καλοθρεμμενους αρουραιους που καταβροχθισαν στο κρεββατι τους τα νεογεννητα μαυρα και ασπρα (παντως κοκκινα) γατακια.
Aν το δεις ετσι, χανεις την βεβαιοτητα σου, το καταλαβαινω, χανεις τη γη κατω απο τα ποδια σου αλλα καθαριζεις το μυαλο και την συνειδηση σου.
Δεν αναφέρεις πόσους δολοφόνησε, πόσους συντρόφους του έχασαν τη ζωή τους ως... προδότες. Κουβέντα για την πλέον ίσως απάνθρωπη δικτατορία που έζησε ποτέ η ανθρωπότητα τον 20ο αιώνα. Μία λεξούλα για τις ψυχές των γκούλαγκ; Κατά τα λοιπά ήταν αγαθός, μεγαλόκαρδος, μεγάλος ηγέτης και μέγας... κομμουνιστής (εδώ γελάνε).
Αναρωτιέμαι αγαπητέ Left τι νόημα έχει αυτή σου η ανάρτηση. Ίσως λόγω της παροδικής εδώ παρουσίας μου δεν πιάνω το συμφραζόμενο. Πιθανόν, έτσι το καταλαβαίνω, οι "δεξιοί" του συριζα (η δεξιά ή πολύ δεξιά τάση) ξέθαψε πάλι τον "αντισταλινισμό" του συρμού για να πιέσει τις όποιες άλλες φωνές. Αν είναι έτσι αηδία έχει καταντήσει, όντως, η όλη υπόθεση. Αλλά όλη αυτή η αντισταλινική παραφιλολογία δεν πρέπει να μας ωθήσει πλέον σε μια αντίστοιχη και μάλλον ετεροκαθοριζόμενη αντι-αντι-σταλινολογία. Λέω..Αυτή η αρρώστια με τους σταλινικούς αντισταλινικούς αντι-αντι-σταλινικούς προέρχεται βέβαια από την διαρκή ανακίνηση του θέματος από την δεξιά καραδεξιά και ακροδεξιά που έχει μετατρέψει το "σταλινικός" σε απάντηση στον όρο "φασίστας" (στο στύλ "είστε σταλινικοί, οπότε τι μας (τους) λέτε φασίστες;". Αυτό είναι κάτι που ρίχνει τα πράγματα στην λάσπη και γι'αυτό ευθύνεται η (ακρο)δεξιά, αλλά και οι διάφοροι ανόητοι "αντι-σταλινικοί" στον χώρο της αριστεράς. Αδιέξοδον, αλλά υπάρχουν ευθυνες, οι εξής:
1) καταρχάς στον ίδιο τον σταλινισμό, που έκανε ρεντίκολο όλες τις ελευθεριακές, κομμουνιστικές, δημοκρατικές εργατικές αξίες (αδιαπραγμάτευτο πλέον, εκτός από το κκε σε παγκόσμιο επίπεδο πρωτοτυπίας και ιδεολογικής τύφλωσης)
2) στην αστική "δημοκρατική" παράταξη (φιλελεύθερη και μη) που χρησιμοποίησε κάθε μέσον για να καταπνίξει την ρωσσική εργατική επανάσταση και χρησιμοποίησε τον αντισταλινισμό για να καταπολεμήσει ιδεολογικά και πρακτικά κάθε κίνημα.
3) στον αριστερισμό και αναρχοαυτονομισμό που λειτουργούσε και λειτουργεί ως πόντιος πιλάτος (ημείς δεν έχωμεν καμμία σχέση με τον κύριο αυτό, είμεθα πάναγνοι και άμωμοι κομμουνισταί) και συμπαρατάσσεται με τον αστικό "αντισταλινισμό"
4)στον ρεφορμιστικό, ευρωκομμουνιστικό ευρωαριστερό χώρο που ξέσκισε και ξεσκίζει κάθε ρηξιακή ιδέα με την πρόφαση του αντισταλινισμού.
Μέσα σε αυτές τις συμπληγάδες πέτρες δεν υπάρχουν πολλές πιθανότητες επιβίωσης, ειδικά σε τόπους όπως η ελλάδα που είναι σουρωτήρι για να περνάει η κάθε μόδα, το κάθε "παγκόσμιο" ιδεολογικό μαγαζάκι, και λέγεται από τον κάθε πικραμένο ο πόνος του και ο καημός του για να νομίζει ότι είναι στο επίκεντρο της ιδεολογικής ζύμωσης..
Γειάααα
Φίλε Όργουελ,
Ντεν έχω βεβαιότητες, καρντιά μου...
Τα λέμε
Φίλε Syriza boy,
Το πολύ το αντί-Στάλιν κάνει το παιδί να μη μπορεί να διαβάσει σωστά ούτε ένα απλό ποίημα!
Λιγότερος Πόπερ και πιο πολύ Λένιν! Trust me!
Τα λέμε
Φίλε Eriugena,
Μα, είναι τόσο δύσκολο να βρεις το νόημα της ανάρτησης; Μια απλή παραλλαγή ενός πασίγνωστου απλού ποιήματος είναι η σημερινή ανάρτηση που τα λέει όλα χωρίς περικοκλάδες!
Κι έπειτα, ψαρεύεις κομπλιμέντα; Τα περισσότερα από αυτά που γράφεις είναι μέσα στον κατάλογο αυτών που θέλω να πω. Μόνο εκείνη η αναφορά σου σε «σταλινισμό» μού κόβει κάπως τη μαγιονέζα. Επειδή ο διεθνής αντικομμουνισμός φρόντισε να κάνει το όνομα του Στάλιν συνώνυμο της ανεξέλεγκτης, δεσποτικής και προσωποπαγούς εξουσίας (φαινόμενο που καταγράφεται για πρώτη φορά στην Πλειστόκαινο εποχή!), δεν θα κάτσουμε κι εμείς σαν κότες να του κάνουμε τη χάρη! Έτσι δεν είναι;
Τα λέμε
Ηταν ο πιο ισχυρος ανθρωπος στην Ερωπη οσο βασιλευσε. Τα λαθη του ηταν ολα δικα του, και κυριως η δεσποτικη αντιληψη που ειχε για το σοσιαλισμο.
Υ.Γ.
Να υποθεσω οτι ετοιμαζεις αναλογο ποστ στην επαιτιο του Χαρυ Τρουμαν ο οποιος με τη μεγαλοφυη ενεργεια του βομβαρδισμου των πολεων Χιροσιμα και Ναγκασακι καταφερε να τερματισει τον Β' Π.Π, μια μεγαλη αντιφασιστικη νικη.
Γιατι γινεται θεμα με τα λαθη του Πατερουλη? Ολες οι ηγεσιες κανουν λαθη και για να μεταχειριστω εκφραση του συρμου, ποσοι δεν εκαναν καριερα διορθονωντας τα λαθη των προηγουμενων. ΤΕΛΙΚΑ μονο αυτος ηταν αλαθητος?
tA LEME
Φίλε Όργουελ,
Μάλλον πρέπει αυτό που έγραψα στον (δεξιό) Syriza boy να το γράψω και για σένα. Άρπα το:
Το πολύ το αντί-Στάλιν κάνει το παιδί να μη μπορεί να διαβάσει σωστά ούτε ένα απλό ποίημα!
Τα λέμε
Νταξ, ο όρος είναι πρβληματικός, αλλά δεν αναφέρεται κυρίως στις "δεσποτικές" πρακτικές, ιδέες κλπ κλπ, αλλά στην "νεωτερική" εκδοχή τους που περιέχει ευρύτερα φαινόμενα που έχουν να κάνουν με την δομή του κράτους και τις μεθόδους του, "ανεξάρτητα" από το όποιο ταξικό περιεχόμενό του. Το ξέρω, ακούγεται κάπως αυτό, αλλά έτσι είναι η ζωή τι να κάνουμε. Ο νεωτερικός (όχι μόνον αστικός) δεσποτισμός περιέχει μεθόδους και νοήματα που δεν υπήρχαν στις προνεωτερικές κοινωνίες, ας μην αναφερθούμε καλύτερα γιατί "θα ρίξουμε νερό στον μύλο της αντίδρασης"! Να το κάνω πιό λιανά; μη μπλέξομεν τώρα, έχουμε άλλα προβλήματα. Εγώ ας πούμε έχω μιαν συναισθηματικήν έξαρσιν της πολιτικής μου μνήμης που έχει το ονομα Αλέκος Αλαβάνος. Τι να λένε τώρα όλοι αυτοί οι ανόητοι σαπουνόφουσκες που τον υβρίζαν, συκοφαντούσαν, με άθλιο πραγματικά τρόπο όταν τον πέταγαν έξω; Τι λένε τώρα που τους πιέζουν οι "ευρωπαικοί" θεσμοι;
Γιατί, μεγαλύτερος εχθρός από τον αντι-αντισταλινισμό αποδεικνύεται η αντι-Αλαβανική Μονταζιέρα, αν με εννοείς...Για να ευθυμήσωμεν και λίγο λέφτη μου..
Left says: "Επειδή ο διεθνής αντικομμουνισμός φρόντισε να κάνει το όνομα του Στάλιν συνώνυμο της ανεξέλεγκτης, δεσποτικής και προσωποπαγούς εξουσίας (φαινόμενο που καταγράφεται για πρώτη φορά στην Πλειστόκαινο εποχή!), δεν θα κάτσουμε κι εμείς σαν κότες να του κάνουμε τη χάρη!"
Ώστε ο... διεθνής αντικομμουνισμός "φρόντισε" όχι ο ίδιος ο αθώος Πατερούλης.
Μάλιστα.
Εγώ είμαι όπως λες δεξιός, ενώ εσύ σέβεσαι τις ελευθερες απόψεις των άλλων.
Τα λέμε Lefty boy
"Λιγότερος Πόπερ και πιο πολύ Λένιν! Trust me!"
Πολύ πλάκα έχεις ρε συ Λεφτυ όταν δίνεις και οδηγίες για αναγνώσεις...!!!
Για πες μας τι να διαβάσουμε από... αυτόν τον Λένιν;
Για πέτα και κάνα ωραίο απόφθεγμα, κάνα ωραίο από αυτά για τους "τεμπέληδες", τους "προδότες" τους "ανίκανους" που έλεγε ο μεγάλος αυτός εργατικός, πιστός και ικανότατος θεωρητικός και φιλόσοφος...
Trust Us έπρεπε να πείς... (είναι και τίτλος μια γνωστής στους εξω-λενινιστικούς κύκλους δισκάρας από κάποιους βόρειους-
Άστο θα σουν μικρός μη το ψαξς, κρατήσου με τ'αντάρτικα:-)
Μεγάλες ποιηματάρες εδώ από ποιητάρες με καρύδια
Ω μεγάλε Στάλιν, Ω ηγέτη των λαών,
Συ που δίνεις στον άνθρωπο ζωή
Συ που γονιμοποιείς τη γη
Συ που ξανανιώνεις τούς αιώνες
Συ που κάνεις την Άνοιξη ν’ ανθίζει
Συ που κάνεις να πάλλονται οι μουσικές χορδές
Εσύ θαύμα της άνοιξής μου, Εσύ
Ήλιε που αντανακλούν μυριάδες καρδιές.
Λουί Αραγκόν,
Pravda, 28 Αυγούστου 1936
=============================
Τι γέλιο!
[είμαι (πολύ) άντρας ναι σε αυτό είμαι Λενινιστήςκαι δε σηκώνω αστεία για τον πολύ ανδρισμό μου]
Αιώνια δόξα και τιμή στον σύντροφο Ιωσήφ, το νεκροθάφτη των καπιταλιστών, των κουλάκων, των ναζιστών, των φασιστών και των προδοτών της επανάστασης!
Από όλους τους ηγέτες της Σοβιετικής Ένωσης, αυτόν πολεμάνε πιό πολύ οι καπιταλιστές διεθνώς, όλες τις δεκαετίες που πέρασαν και ακόμα και σήμερα φρίττουν όταν ακούνε το όνομά του.Γιατί αυτός τους το 'κλεισε το σπίτι.
(κι από κοντά σιγοντάρουν μυξοκλαίγοντας, σαν διακορευθείσες, μετανοιωμένες παρθένες οι διάφοροι χαζοχαρούμενοι αναρχοσυριζαίοι).
Η είδηση του θανάτου του, στο πρωτοσέλιδο της Unita, όταν ήταν ακόμα κομμουνιστική εφημερίδα και πριν γίνει οππορτουνιστική (σήμερα, δεν υπάρχει καν, έκλεισε...):
unita stalin
"αιώνια δόξα στον άνθρωπο, ο οποίος έχει κάνει περισσότερα απ΄όλους, για την απελευθέρωση και την πρόοδο της ανθρωπότητας"
...κι εδώ ο χλευασμός του Μπερλουσκόνι (!):
unita berlusconi
Έτσι, με τον αρχικαπιτάλα Μπερλουσκόνι (και την σημαία της Ε.Ε. πίσω του, που τόσο σας αρέσει), αναρχοσυριζόπουλα...
@ Syriza boy,
"...για την πλέον ίσως απάνθρωπη δικτατορία που έζησε ποτέ η ανθρωπότητα τον 20ο αιώνα..."
Πόσο απάνθρωπη, δηλαδή;
Πιό πολύ ("πλέον"), ας πούμε, και από του Χίτλερ; (!)
Καλά το πάτε. Μετά την εξίσωση Στάλιν-Χίτλερ, τώρα ένα βήμα παραπέρα: χειρότερος ο Στάλιν από τον Χίτλερ!
Άιντε, καημένε μου. Περνιέσαι και για "αριστερός".
Πόσο μακριά νομίζεις ότι είσαι από τις απόψεις της χρυσής αυγής για τον Στάλιν;
Kolokotronis...
δεν εξισώνω τίποτα συ είπας.
Εγώ ξέρω τα εκατομμύρια πτώματα που άφησε πίσω του.
Εσύ τώρα κάνε τις εξισώσεις, αλλά με τρόπο, μη μας πάρουν και για ναζί...
Pablo Neruda:
ΣΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΣΤΑΛΙΝ
(απόσπασμα)
Σύντροφε Στάλιν, βρισκόμουνα κοντά στη θάλασσα στην Ίσλα Νέγκρα,
αναπαυόμενος από τους αγώνες και ταξίδια,
όταν η είδηση του θανάτου σου έφτασε σε μένα
σαν ένα χτύπημα του ωκεανού.
Πρώτα σιωπή, όλα γύρω τραντάχθηκαν,
και ύστερα σηκώθηκε στη θάλασσα ένα γιγάντιο κύμα.
Κύμα καμωμένο από φύκια, μέταλλα και ανθρώπους,
πέτρες, αφρό και δάκρυα.
Από την ιστορία, το χώρο και το χρόνο πήρε τα υλικά του
και ανυψώθηκε πάνω από τον κόσμο κλαίγοντας,
ωσότου έφτασε σε μένα, χτυπώντας στην ακτή
και έριξε στην πόρτα μου το μαύρο μαντάτο,
με μια τρανταχτή κραυγή, σαν να σκίστηκε απότομα η γη.
......
Στο πλευρό του Λένιν
βάδισε προς τα μπρος ο Στάλιν,
κι έτσι φορώντας άσπρη μπλούζα,
με γκρίζα εργατική τραγιάσκα, μπήκε στην ιστορία,
με βήμα σταθερό ο Στάλιν,
συνοδευόμενος απ’ το Λένιν και τον άνεμο.
Από τότε ο Στάλιν οικοδόμησε.
Όλα έλειπαν. Ο Λένιν
παρέλαβε απ’ τους τσάρους
αραχνοδίχτυα και κουρέλια.
Ο Λένιν άφησε κληρονομιά
μια καθαρή και απέραντη πατρίδα
ο Στάλιν τη γέμισε
με σχολεία και αλεύρι,
με τυπογραφεία και μήλα.
Στα έργα απ’ το Βόλγα
ως το χιόνι
του απάτητου Βοριά
έβαλε το χέρι του ο Στάλιν,
και απ’ το χέρι του καθοδηγήθηκαν,
ο άνθρωπος άρχισε να οικοδομεί.
Οι πόλεις άνθισαν.
Οι στέπες τραγούδησαν
για πρώτη φορά με φωνή νερού.
Τα μέταλλα ακολούθησαν,
άφησαν
τα σκοτεινά τους όνειρα
και σηκώθηκαν,
έγιναν σιδηροτροχιές, ρόδες,
ατμομηχανές, σύρματα,
μεταφέροντας σ’ όλη την επικράτεια
ηλεκτρικές συλλαβές.
Ο Στάλιν
οικοδόμησε.
κάτω από τα χέρια του
Γεννήθηκαν
εκτάσεις σιτηρών,
τρακτέρια,
σχολεία,
δρόμοι,
και ήταν εδώ,
απλά όπως εσύ και εγώ,
αχ να πετυχαίναμε εσύ και εγώ,
να είμαστε απλοί όπως αυτός.
Αλλά θα μάθουμε.
Η απλότητα και η σοφία του,
ο τρόπος του ευγενικού ψωμιού και αλύγιστου ατσαλιού
μας βοηθά να είμαστε κάθε μέρα άνθρωποι,
μας βοηθά κάθε μέρα να γινόμαστε άνθρωποι.
Να είμαστε άνθρωποι! Αυτός είναι
ο σταλινικός νόμος!
Να είσαι κομμουνιστής είναι δύσκολο.
Πρέπει να μάθεις να γίνεις.
Κομμουνιστής άνθρωπος να είσαι
είναι ακόμα πιο δύσκολο,
και πρέπει να διδαχθείς απ’ το Στάλιν
αυτή τη χαρούμενη εσωτερική δύναμη,
τη συγκεκριμένη διαύγειά του,
την περιφρόνηση
της ωραίας κούφιας αερολογίας,
του κούφιου θεωρητικού κύριου άρθρου.
Βάδιζε χωρίς περιστροφή,
να ξεμπλέξει τον κόμπο,
δείχνοντας το ασυγκράτητο
φως του επιδιωκόμενου σκοπού,
έμπαινε στα προβλήματα χωρίς φράσεις,
που σκέπαζαν την κενότητα,
κατευθείαν στο αδύνατο σημείο,
που εμείς στην πάλη μας πρέπει να διορθώσουμε,
έκοβε τ’ άγρια κλαδιά,
και ενδιαφερόταν για τη σοδειά.
Ο Στάλιν είναι το καταμεσήμερο
των ανθρώπων και της ωριμότητας των λαών.
Στον πόλεμο
οι καμένες πόλεις τον είδαν
να αρπάζει την ελπίδα
απ’ τα ερείπια,
να την ξαναλειώνει,
κάνοντάς την ατσάλι
και να προχωρά κεραυνοβόλα στην επίθεση,
καταστρέφοντας με τις αστραπές της
τα χαρακώματα και το σκοτάδι.
Αλλά βοήθησε και τις μηλιές
της Σιβηρίας
να κάνουν φρούτα σε καιρό καταιγίδας.
Τους έμαθε όλους
να μεγαλώνουν, να μεγαλώνουν,
φυτά και μέταλλα,
ανθρώπους και ποτάμια
τάμαθε να μεγαλώνουν,
να παράγουν καρπούς και να δημιουργούν ενέργεια.
Τους δίδαξε την ειρήνη,
και έτσι εμπόδισε
με το φαρδύ του στήθος
τους λύκους του πολέμου.
*
Άνθρωποι του Στάλιν! Εμείς φέρουμε με περηφάνια αυτό το όνομα.
Άνθρωποι του Στάλιν! Είναι η υψηλότερη θέση την ιεραρχία της εποχής μας!
Εργάτες, ψαράδες, μουσικοί του Στάλιν!
Χαλυβουργοί, πατεράδες χαλκού του Στάλιν!
Γιατροί, χημικοί, ποιητές του Στάλιν!
Διανοούμενοι, φοιτητές και αγρότες του Στάλιν!
Τεχνίτες, υπάλληλοι και γυναίκες του Στάλιν!
Σας χαιρετώ αυτή τη μέρα! Το φως δε χάθηκε,
δε χάθηκε η φωτιά,
όμως χρειάζεται να αυξηθεί το φως, το ψωμί, η φωτιά
και η ελπίδα της ακατανίκητης σταλινικής εποχής!
Τάσος Λειβαδίτης:
ΣΤΑΛΙΝ
αφιερώνεται στο μεγάλο σοβιετικό λαό
Μιλάει η Μόσχα.
Μιλάει η Μόσχα.
Τα ερτζιανά χυμάνε πάνω στις πλατείες
Σπάζοντας με τις γροθιές τους τα τζάμια
Τρέχουν μες στο σκοτάδι οι στύλοι του τηλέγραφου
Τρέχουν οι ράγες
Τα τραίνα αγκομαχάνε κουβαλώντας τη πελώρια είδηση.
Μιλάει η Μόσχα.
Μιλάει η Μόσχα.
Οι ατσαλένιοι δέκτες του ασυρμάτου τραντάζονται
σα να δεχτήκανε κεραυνό
οι χειριστές δίνουν συνέχεια
αλαλιασμένοι
σαν ν' αναγγέλουν το τέλος του κόσμου
βουίζουν τα καλώδια
οι εφημεριδοπώλες φωνάζουν
βήματα οργώνουνε την άσφαλτο.
Μιλάει η Μόσχα.
Μιλάει η Μόσχα.
Σαν μια πελώρια τανάλια αυτή η κραυγή
μας αποσπάει απ' τις μικρότητες.
Οι άνθρωποι ξεχύνονται στους δρόμους
στριμώχνονται μπρος στα περίπτερα
αγγίζει ο ένας τον άλλον για να βεβαιωθούν πως είναι αλήθεια
σκύβουν πάνω απ' τις εφημερίδες
σαν να κυτάζουν πάνω από ένα γιγάντιο τάφο.
Μιλάει η Μόσχα.
Μιλάει η Μόσχα.
Ο χρόνος σταμάτησε.
Τώρα και αιώνες να ζήσεις δε θ' ακούσεις τίποτ' άλλο.
Μιλάει η Μόσχα.
Μιλάει η Μόσχα.
Θάλεγες πως οι πρωτεύουσες του κόσμου
είναι μαγεμένες πλάι στη Μόσχα σήμερα.
Τα σπίτια συνθλίβονται κάτω απ' το βάρος της νύχτας
Ουρλιάζουν τα σήματα του Μορς πάνω απ' τις στέγες.
Μιλάει η Μόσχα.
Η είδηση επιτίθεται απ' όλες τις γωνιές
περικυκλώνει τις πόλεις
συνεχείς ομοβροντίες από παραρτήματα
τα φώτα τραυματισμένα χύνουν το αίμα τους στους δρόμους
Μιλάει η Μόσχα.
Μιλάει η Μόσχα.
Και σαν μια ξιφολόγχη η είδηση
καρφώνεται βαθειά στην καρδιά του κόσμου.
Μιλάει η Μόσχα.
Χτες βράδι, 9 και 50, ώρα Μόσχας
Ο Ιωσήφ Βησσαριόνοβιτς Στάλιν
Πέθανε.
Μιλάει η Μόσχα.
Μιλάει η Μόσχα.
Χτες βράδι...
Μιλάει η Μόσχα.
Μιλάει η Μόσχα.
Κι οι άνθρωποι νοιώσανε ξαφνικά μεγάλοι
μπροστά σ' αυτή την απέραντη κι επίσημη ώρα.
9 και 50 βράδι
ώρα Μόσχας.
(...)
ΤΑΣΟΣ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ
Γιάννης Ρίτσος
Οχι, δεν είναι αλήθεια.
Δεν είναι αλήθεια.
Σταματήστε λοιπόν τις καμπάνες.
Σταματήστε τις.
Ο Ιωσήφ Στάλιν δεν πέθανε.
Είναι παρών ο Στάλιν στο παγκόσμιο πόστο του.
Ο Στάλιν ανεβάζει στις επάλξεις των πέντε ηπείρων τις σημαίες της ειρήνης.
Ο Στάλιν ετοιμάζει με το σκόρπιο αλεύρι του κόσμου
Ενα ολοστρόγγυλο καρβέλι υγείας.
Σταματήστε λοιπόν τις καμπάνες. Σταματήστε τις.
Οσο κι αν μονόφθαλμα κανόνια στρέφουν το μαύρο ρύγχος τους ίσα κατά την υψικάμινο των ελπίδων μας ο Στάλιν αγρυπνεί στο παγκόσμιο πόστο του.
Σώπα γιαγιά και σκούπισε με το τσεμπέρι σου τα μάτια σου.
Οταν σβύνει η φωτιά σου κάτω από το τσουκάλι σου
Είναι ο Στάλιν που σκύβει και φυσάει τη φωτιά σου ν' ανάψει.
Οταν λείπει από το τραπέζι μας το ψωμί κι από το στρώμα μας τ' όνειρο κι απ' το δώμα μας το λυχνάρι είναι ο Στάλιν που ανάβει τα μεγάλα ηλεκτρικά στον ορίζοντα κι ακούμε κάτω από τα τούνελ της νύχτας τη βοή των τραίνων που μεταφέρουν λάδι και ψωμί και κάρβουνο στους πεινασμένους.
Γιατί ο Στάλιν είναι ο πρωτογιός των προλετάριων κι ο Στάλιν είναι ο πατέρας τους.
Για τούτο κι ο πιο μαύρος τοίχος της πιο μαύρης νύχτας.
Είναι γιομάτος απ' τους σωλήνες του φωτός.
Σταματήστε λοιπόν τις καμπάνες
Οι αιώνες σκαρφαλώνουν στην κορυφή της ψυχής του ν' ανασάνουν μην πείτε πως ο ήλιος ορφάνεψε.
Κοιτάχτε.
Κάθε ήλιος και σελίδα - μέρα με την ημέρα - με τους ήλιους των 74 χρόνων του έφτιαξε ένα χοντρό βιβλίο από ατσάλι και τ' ακούμπησε στα γόνατα του κόσμου
Ιωσήφ Βησσαριόνοβιτς Στάλιν.
Με τ' όνομά του ανοίγει η Ιστορία τις πύλες της στον Άνθρωπο.
Ιωσήφ Βησσαριόνοβιτς Στάλιν.
Τάσος Λειβαδίτης
Κλάφτε λαοί. Από σήμερα ο κόσμος είναι λιγότερο μεγάλος.
Ο Στάλιν πέθανε.
Ο ήσκιος απ' το μεγάλο φέρετρο του χαράζει
ένα πελώριο πένθος στα μανίκια των προλετάριων.
Από το φέρετρο που σήμερα το σηκώνουνε στους ώμους τους οι λαοί.
Ο Στάλιν ζει.
Γιατί ο Στάλιν δεν είναι ένας άνθρωπος για να μπορεί να πεθάνει
Ο Στάλιν είναι η ελπίδα και το ψωμί, είναι τ' ατσάλι και η Ειρήνη.
Ο Στάλιν είναι ποτάμι και φράγμα, υψικάμινος και σημαία.
Ο Στάλιν είναι το μεγάλο αγκωνάρι που ακουμπάει ο κόσμος.
Κοιτάχτε τον.
Νάτος
Πελώριος
Σαν ένα βουνό.
Όπου κι' αν γυρίσετε θα δείτε το πλατύ του χέρι να σας γνέφει.
Κι' οι εργάτες ανεβασμένοι στην πελώρια σκαλωσιά του ήλιου.
Με τα σφυριά τους σκαλίζουν τη μορφή του στην είσοδο της Ιστορίας.
Ο Στάλιν ζει.
Ακούστε, ακούστε λοιπόν
Μες στο γιγάντιο βήμα των λαών ακούστε τη μεγάλη καρδιά του να χτυπάει.
Κλάφτε λαοί. Από σήμερα ο κόσμος είναι λιγότερο μεγάλος.
Ανώνυμε φίλε/φίλη (Παρασκευή, Μαρτίου 06, 2015 2:44:00, 2:48:00, 2:53:00 και 2:54:00 μ.μ.),
Αν ήρθες εδώ, απλώς για να ενισχύσεις το ‘‘σταλινικό’’ μέτωπο κόντρα στο ‘‘αντισταλινικό’’ (ή αντιστρόφως) και μετά μη τον είδατε μη τον απαντήσατε, μη διαβάσεις παρακάτω το σχόλιό μου. Αν όμως ήρθες με πρόθεση να συμμετέχεις στις εδώ συζητήσεις όποτε το θέμα τους σε ενδιαφέρει...
...θα σε παρακαλούσα πολύ να διαβάσεις προσεκτικά τους όρους σχολιασμού (θα τους βρεις στο κειμενάκι πάνω από το πλαίσιο των σχολίων) και να τους τηρείς από τούδε και στο εξής.
Για πρώτη φορά στη χαρίζω και δεν διαγράφω τα σχόλιά σου. Να με συμπαθάς, αλλά δεύτερη δεν θα υπάρξει.
Τα λέμε
@ Syriza boy,
"...Εγώ ξέρω τα εκατομμύρια πτώματα που άφησε πίσω του..."
έλα, ρε μάγκα! Πρόλαβες και τα μέτρησες;
Επειδή, κάνει κρα από μακριά η (παρα)πληροφόρησή σου, άκου πως έχουν τα πράγματα:
επί Στάλιν, εκτελέστηκαν μερικές χιλιάδες, έστω μερικές δεκάδες χιλιάδες κουλάκοι, φασίστες, τσαρικοί, καπιτάλες και προδότες της επανάστασης.
Να δεχτώ, εν μέρει πως υπήρξαν υπερβολές, σε εποχές ασύγκριτες με τη δικιά μας πληκτρολόγεια νιρβάνα.
Εδώ, εσείς είσασταν έτοιμοι να κρεμάσετε τον Βενιζέλο, τον Σαμαρά και τον Στουρνάρα στο Σύνταγμα.
(ο Στουρνάρας παραμένει, βέβαια, διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία)
Ο αριθμός των "θυμάτων" του Στάλιν "υπολογίζεται" σε 20.000.000 (!), πράγμα που φαίνεται πως το έχεις μασήξει και με τις δύο μασέλες.
Άκου, λοιπόν, πως προκύπτει αυτός ο τερατώδης αριθμός:
απλώς, προσθέτουμε στους νεκρούς επι Στάλιν και ΟΛΟΥΣ τους σοβιετικούς στρατιώτες και πολίτες, που σκοτώθηκαν ή πέθαναν κατά τον επικό αγώνα της Σοβιετικής Ένωσης εναντίον του ναζιστικού θηρίου και βουαλά: 20.000.000 νεκροί!!!
Εάν εσύ έχεις να μου δώσεις κανένα link, που να μετριώνται οι νεκροί επί Σταλιν, σε εκατομμύρια, ΧΩΡΙΣ να προστίθενται οι νεκροί του Αντιφασιστικού Πολέμου, πολύ ευχαρίστως να το δω!
Μη με παραπέμψεις σε κανένα φασιστο-σάϊτ
και, προς θεού, μη μου μετρήσεις και τους φυσικούς θανάτους (!) στο λογαριασμό, γιατί μόνο αυτό δεν έχουμε δει ακόμα...
Ελπίζω να μην είσαι κανένα από αυτά τα boys, που εάν άκουγαν τη διαταγή-σύνθημα του Στάλιν:
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΓΗ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟ ΒΟΛΓΑ!
(μεσούσης της Μάχης του Στάλινγκραντ, που εν πολλοίς έκρινε τον Β' παγκόσμιο πόλεμο),
θα έτρεχες να κρυφτείς κάτω από τα φουστάνια της μαμάς σου...
Δεν σας αρέσει ο Αραγκόν, δεν σας αρέσει ο Νερούντα, δεν σας αρέσει ο Ρίτσος, δεν σας αρέσει ο Λειβαδίτης,
ε, τότε προσκυνούμε τρισμέγιστοι, κουλτουριάρηδες αναρχοτέτοιοι..
ΥΓ1. Left please, μην κόψεις τα ποιήματα, που πόσταρε ο ανώνυμος, άστα σαν ανθολογία.
Φίλε Κολοκοτρώνη,
Φυσικά και δεν θα κόψω τα ποιήματα που πόσταρε ο/η ανώνυμος/η. Το σχόλιό μου δεν είναι σαφές;
Κι έπειτα, τι μέ πέρασες; ‘‘Σταλινικό’’; ;-) :-)
Τα λέμε
@ Left,
sorry, δεν είχα προλάβει να διαβάσω το προηγούμενό σου σχόλιο.
να σου πω, έχεις επάνω σου κάτι το απροσδιόριστα σταλινοειδές :-)
Φίλε Κολοκοτρώνη,
Ε, αυτό το «απροσδιόριστα σταλινοειδές» είναι που μπερδεύει τόσο τους δικούς σου όσο και τους Συριζαίους (για τους Αντάρσυους δεν το συζητάω —αυτοί κι αν είναι που δεν μπορούν να βγάλουν άκρη, γι’ αυτό και δεν πατάνε το πόδι τους εδώ!) ;-) :-)
Τα λέμε
Φιλε Λεφτ, μπορει εγω με το διαβασμα να μην τα παω καλα εσυ ομως μπορεις να ξανα-διαβασεις την ανοικτη επιστολη του Ρουση οταν αποχωρησε απο το κομμα.
ΚΑΙ ΣΚΕΨΟΥ ΠΩΣ ΠΕΘΑΝΑΝ το Μαγιακοφσκι. Οσο λιγοτερο πιστευεις τοσο λιγοτερο απελπιζεσαι.
Φίλε Όργουελ,
Είναι κάμποσος καιρός που έρχεσαι από εδώ. Δεν είναι καιρός να συνειδητοποιήσεις πως δεν σηκώνουμε καμία κομματική σημαία κατ’ αποκλειστικότητα, αλλά όλες μαζί (πράγμα που σημαίνει ότι και δεν αποκηρύσσουμε καμία);
Τόσο δύσκολο είναι;
Τα λέμε
Ενταξει, αλλα οσα λεμε δεν αφορουν το κκε αλλα το σταλιν και τα εργα του.
Για το κκε απλα θυμιζω οτι το Κοινο πορισμα κκε-εαρ το ψηφισε και αν ηταν λαθος εκτιμηση ας δινει το δικαιωμα του λαθους και στους αλλους και ας μην βιαζεται να τους απολαλει πρακτορες η οτι αλλο.
Υ.Γ. Γιατι το κκε βαζει την γραμμη στην κοινωνικοποιηση των μονοπωλιων και θεωρει οτι λιγοτερο προδοσια.?
Γιατι οχι και πιο προχωρημενο συνθημα πχ καταργηση του χρηματος, χρεων, ιδιοκτησιας, κληρονομιας κτλ,κτλ. Θα μπορουσε απο αριστερη αποψη,να θεωρηθει προδοσια η κοινωνικοποιηση των μονοπωλιων χωρις ταυτοχρονο πληρη εξισωτισμο.
Kolokotroni
Ρωτάς πόσα τα θύματα του Στάλιν; Εδώ ακόμα και τα σοβιετικά αρχεία σηκώνουν τα χέρια, σύντροφε έπρεπε να το γνωρίζεις…
- Ψάξε για τον γεωργιανό ιστορικό που μιλά για 20 εκατ. (εκτός των 20 των σοβιετικών στρατευμάτων και λαού στο Β' παγκ. πόλεμο)
- Ο ο IG Dyadkin εκτιμά 55-60 εκατ. (το θεωρώ υπερβολικό...)
- Ο Σολντζενίτσιν επίσης +/- 60 εκατ (κι αυτό υπερβολικό...)
- Η εκτίμηση του Alexander Nikolaevich Yakovlev, σοβιετικός πολιτικός και ιστορικός, είναι +/- 35 εκατομμύρια. (μμμ, ίσως…)
- Ο Robert Conquest, θεωρεί ότι πρέπει να είναι κατά 50% πάνω από 20 εκατ.
Α, να σου πω και για μια γενικώς αποδεδειγμένη "λεπτομέρεια" για τον ακριβή αριθμό: οφείλεται στα... "ελλιπή σοβιετικά αρχεία" (Αμ.πως!)
Φίλε kolokotroni, χωρίς καμία εμπάθεια: Ο μεγαλύτερος (κι ακόμα είναι!) εχθρός του σοσιαλισμού, ήταν κατά τη γνώμη μου ο Στάλιν. Ο μεγαλύτερος αντικομουνιστής επίσης.
Ο σοσιαλισμός, επιχειρήθηκε και κάπως άρχισε να πετυχαίνει, για μερικά χρόνια (μετρώνται στα δάχτυλα) ακόμη, μετά το 1917.
Αυτό ήταν όλο.
Ο ρεφορμισμός του Μπέρνστάιν αποδείχθηκε πολύ προσφορότερος. Προσέφερε πολλά περισσότερα. Η προλεταριακή δικτατορία απέτυχε, γιατί δεν ήταν παρά μια απλή (ό,τι κι αν αυτό σημαίνει..) δικτατορία.
Είμαι οπαδός του τρισκατάρατου ρεφορμισμού, του αργά-σταθερά-δημοκρατικά-με-ελευθερία έκφρασης και λόγου-αν είναι να γίνει-ας γίνει-αν-όχι-να λείπει το βύσσινο.
Με όλο το σεβασμό δηλαδής.
Ο Μαρξ αναφερει οτι δεν πρεπει να κρινουμε τις κοινωνιες απο την αποψη που εχουν οι ιδιες για τον εαυτο τους. Αν αυτο ισχυει, τοτε η χωρα που ονομαστηκε εσσδ δεν ειχε οικονομια σοσιαλιστικη (γιατι δεν υπαρχει τιποτε τετοιο) αλλα κρατικο καπιταλισμο. Ταυτοχρονα, εγκαταλειφτηκε στο κομμα η προσπαθεια για εξελιξη της επαναστασης που ξεκινησε τον οκτωβρη και στη συνεχεια εκφραστηκε και μεσα απο το κομμα η κρατικο-καπιταλιστικη βαση. Θα μπορουμε να πουμε οτι ο σταλιν ηταν ο Κρομγουελ του σοσιαλισμου.
Ο Σολνττζενιτσιν ρε..
Ρε ο Σολντζενιτσιν λεμε!
Ποιος;;;
O Σολντ-ζενιστιν!!!
Ειρήνη αριστερά αδέρφια
Φίλε/φίλη Crom (αμάν πια με αυτά τα άφυλα ψευδώνυμα!),
Ντουζ πουάν!
Τα λέμε
Παρα πολλοι συντροφοι (πολλοι απο αυτους καλοπροαιρετα)ονοματιζοντε αντισταλινικοι.Και λεω καλοπροαιρετα γιατι εχει πεσει απιστευτη προπαγανδα απο ολακερη την αστικη ταξη εδω και δεκαετιες και εχει περασει η αντιληψη της εξισωσης φασισμου-κομμουνισμου στους ουδετερους,και η δαιμονοποιηση του σταλιν σε τμηματα ακομα και της επαναστατικης αριστερας που πεφτουν και αυτοι θυματα παραπληροφορησης.Το ιδιο ειχα πεσει και εγω στα νιατα μου και με ξεμπερδεψε ο συντροφος Τσε.Φορουσα μπλουζακι Τσε απο επαναστατικοτητα και δηλωνα αντισταλινικος απο μοδα.Ο Ερνεστο ειχε γραψει πολλα για τον Ιωσηφ και ψαξτε τα λιγο παιδια.Για να βοηθησω σας παραθετω ενα κειμενακι=Στα επονομαζόμενα “λάθη του Στάλιν” βρίσκεται η διαφορά μεταξύ μιας επαναστατικής και μιας ρεβιζιονιστικής αντίληψης. Πρέπει να μελετήσεις τον Στάλιν στο ιστορικό πλαίσιο που κινήθηκε, όχι να τον δεις (αποκλειστικά) ως ένα είδος αγριανθρώπου, αλλά στα συγκεκριμένα ιστορικά όρια. Ασπάστικα τον κομμουνισμό εξαιτίας του πατερούλη Στάλιν και κανείς δεν πρέπει να ‘ρθει να μου πει ότι δεν πρέπει να διαβάζω Στάλιν. Τον διάβαζα όταν ήταν κάτι πολύ κακό να διαβάζεις γι’ αυτόν. Αυτό ήταν σε μια άλλη εποχή. Και επειδή δεν είμαι πολύ εφυιής, αλλά και ξεροκέφαλος, συνεχίζω να τον διαβάζω. Ιδιαίτερα σε αυτήν τη νέα περίοδο που είναι ακόμη χειρότερο να διαβάζεις (για τον Στάλιν). Τότε, όπως και τώρα, βρίσκω μια σειρά πραγμάτων που είναι πολύ καλά”. (Γράμμα του Τσε προς τον René Ramos Latour, στις 14 Δεκέμβρη 1957, κορυφαίου μέλους του Κινήματος της 26ης Ιούλη που πέθανε στην μάχη).Υ.Γ.Δεν δηλωνω ουτε Σταλινικος ουτε αντι το θεωρω ανουσιο και παραπλανητικο γιατι ο καθενας δινει οτι νοημα θελει στο ορο.Δεν πιστευω στην προσωπολατρεια αλλα στο κινημα, στον κομμουνισμο σαν ιδεα και πραξη που παντα εχει περιθωρια βελτιωσης.Στην ΕΣΣΔ λειτουργησαν πολλα πραγματα καλυτερα επι Σταλιν.Καποιες διωξεις που εγιναν(δεν μιλαω για προδοτες φασιστες κλπ)ηταν λαθη οχι του Σταλιν αλλα του ιδιου του συστηματος που δεν ειχε φτασει να λειτουργει στα ιδεατα μαρξιστικα στανταρ που επρεπε.Αυτο φαινεται και απο τις διωξεις που εγιναν και σε σταλινικους μετα τον θανατο του.(γεγονοτα της Τασκενδης π.χ που εχουμε παραδειγματα και απο Ελληνες συντροφους που μας τα διηγηθηκαν)Αυτα τα λαθη πρεπει να μας γινονται μαθηματα στον μελλον συντροφοι αν καταφερουμε να ξαναπροσπαθησουμε να οικοδομησουμε σοσιαλισμο.Ο δημοκρατικος συγκεντρωτισμος ειναι οπλο που πρεπει να λειτουργησει σωστα στο μελλον.Υπαρχει η θεωρια.Η ιστορια μας εδειξε οτι γινεται. Διορθωνουμε τα λαθη και μπροστα.Σεβασμος στην αντιθετη αποψη.Σεβασμος στην αποψη της πλειοψηφιας.Ναι στην κριτικη(και στην πιο σκληρη)αν γινεται εχοντας τον ιδιο στοχο(π.χ.Μπογιοπουλος)Η κριτικη που γινεται με στοχο την αλλοιωση του στοχου(σοσιαλοδημοκρατες π.χ φιλοκαπιταληστες))δεκτη αλλα εκτος κοινου στοχου αρα τα μπογαλακια τους και σε αλλη παραλια.Το πηραμε το μαθημα μας και απο αυτους.
Χτυπωντας τον Σταλιν οι αστοι προσπαθουν να χτυπησουν τον ιδιο τον κομμουνισμο και δεν ευελπιστουν στην διορθωση του αλλα στην εξαφανιση του σαν ιδεα.Σε αυτη τη λουμπα δεν πρεπει να πεφτουν αριστεροι αντικαπιταληστες.Διαβασμα παιδια......Διαβασμα απο πηγες που αισθανοντε το κινημα,που θελουν την εκμεταλευση ανθρωπου απο ανθρωπο και οχι τσιρακια των αστων που προσπαθουν εκ πληρωμης η εκ αφελειας να βαλουν ασαφειες(δημιουργικες η μη)μπερδεματα και τρικλοποδιες.Ενα ακομα κειμενακι του Τσε=“Κατά τη διαδρομή μου είχα την ευκαιρία να περάσω απ’ την “επικράτεια” της United Fruit Co., πείθοντας με ακόμη μια φορά πόσο απαίσια είναι αυτά τα καπιταλιστικά χταπόδια. Ορκίστηκα μπροστά σε μια φωτογραφία του παλαιού και θρηνημένου συντρόφου Στάλιν ότι δεν θα ησυχάσω μέχρι να δω τον αφανισμό αυτών των χταποδιών”. (Γράμμα στην θεία του Βεατρίκη, όπου περιγράφει εμπειρίες του απ’ τη διαμονή στην Γουατεμάλα το 1953. Απ’ το βιβλίο Che Guevara: A Revolutionary Life(1997) του Jon Lee Anderson).Για τους ξεπουλημενους δεν σκοτιζομαι.Για αυτους που σκοτιζομαι ειναι για τα τμηματα επαναστατων αριστερων(και κομματι σοβαρων αναρχικων)που ποτισμενοι με αντισταλινικη προπαγανδα εχθρευοντε τον επιστημονικο σοσιαλισμο μερικες φορες περισσοτερο και απο τον καπιταλισμο.Δυσκολη η προσεγγιση με ενα τετοιο κοσμο αλλα αξιζει τον κοπο,οχι μονο γιατι προκειται για γνησιους ανθρωπους της λαικης παλης,αλλα γιατι μπορουμε να τους μαθουμε το νοημα και τον στοχο της ταξικης παλης.Και απο την αλλη να μας βοηθησουν να μην ξανακανουμε τα λαθη του παρελθοντος.Να παλεψουμε για ενα σοσιαλισμο ολοενα και καλυτερο.Που οσο και να τον φτιαχνουμε ποτε δεν θα ειναι τελειος και παντα πρεπει να προσπαθουμε να τον κανουμε καλυτερο.Με κριτικη με κριτικη με κριτικη......
Την καταργηση της εκμεταλευσης ανθρωπου απο ανθρωπο διορθωνω φυσικα στο απο πανω.....
Ελληνοφρενικε,
τωρα που τους ειπες για τον Che ξερεις ποσο θα συγκινηθουν;
Ριξε μια ματια εδω αν δε βαριεσαι(στο 6:17).
@ Syriza boy,
άκουσε, για να τελειώνει το παραμύθι.
Σου είπα εάν έχεις link, όχι από φασιστο-σάϊτ, να μου το παραθέσεις και εσύ μου γράφεις γενικές και αόριστες "εκτιμήσεις" επιφανών αντι-κομμουνιστών (Κόνκουεστ) και φιλο-φασιστών (Σολζενίτσιν), για να καταλήξεις, ΠΟΥ;
-ότι τα "θύματα" του Στάλιν ήσαν (κατά μέσο όρο όσων γράφεις) 50.000.000 !
-εάν σε αυτούς προσθέσουμε τα 20.000.000 του Αντιφασιστικού Πολέμου, φτάνουμε αισίως περί τα 70.000.000 άτομα !
-έχεις υπ'όψιν σου, πόσος ήταν ο πληθυσμός της Σοβιετικής Ένωσης τα χρόνια 1930-1950 ; Να σου το πω εγώ: 160.000.000 άτομα.
-δηλαδή, μας λες χωρίς να ντρέπεσαι, πως επί Στάλιν, πέθαναν, σκοτώθηκαν, εκτελέστηκαν σχεδόν ο μισός πληθυσμός της Σ.Ε. !!!
-να με συγχωρείς, μάγκα, αλλά εάν είσαι πάνω από 15 χρονών, μην το αφήσεις αυτό το πράγμα χωρίς ιατρική βοήθεια.
Εάν, λοιπόν, ήταν έτσι τα πράγματα, πως δικαιολογείς, δύο γενιές Ρώσων μετά, δηλαδή τα παιδιά και τα εγγόνια των υπό Στάλιν σφαγιασθέντων (τι μου θυμίζει, τι μου θυμίζει;), να έχουν ΑΥΤΗΝ τη γνώμη για το Στάλιν:
http://tvxs.gr/news/kosmos/stathera-pistoi-ston-stalin-oi-rosoi
Μάλλον, εσύ θα ξέρεις καλύτερα από τα ίδια τα παιδιά των "σφαγιασθέντων"...
Το internet είναι γεμάτο από σχετικές έρευνες.
Googlισε απλώς: "Στάλιν, δημοφιλία, δημοσκόπηση" και θα εκπλαγείς από τη γνώμη των Ρώσων για αυτόν.
Τελειώνοντας, δύο θέματα:
-εφόσον δηλώνεις ρεφορμιστής και οπαδός του Μπερνστάιν, δε νομίζεις ότι τη γνώμη σου για το ποιός είναι καλύτερος κομμουνιστής, την ακούμε βερεσέ; Ασε εμάς τους κομμουνιστές να κρίνουμε, γιατί από ότι φαίνεται, εσύ την μεγαλύτερη μάχη, που έχεις υπ'όψιν σου, είναι όταν ο Βαρουφάκης σήκωσε τον γιακά και έκανε ντα-ντα τον Ντάϊσεμπλουμ...
-εάν, παρόλα αυτά σε παρεξήγησα, μαζί με τη συγγνώμη μου, πάρε και ένα link, πραγματικά χρήσιμο, εάν έχεις όρεξη για διάβασμα γιατί είναι μεγάλο, όπου θα δεις πραγματικά όσα στοιχεία τραβάει η όρεξή σου, σχετικά με το θέμα που συζητήσαμε εδώ:
http://www.mariosousa.se/Sanningen_gregiska.html
ΕΠΙΣΗΣ:
Όποιος πραγματικά ενδιαφέρεται να βγάλει κάποια άκρη, χωρίς δαιμονοποιήσεις και αγιοποιήσεις, πολύ υλικό και πολύ χρήσιμο θα βρεί στο μπλογκ Lenin Reloaded, και συγκεκριμένα στο φάκελο Stalin
Φιλε Λεφτ ξεχνας οτι ο Πατερουλης εκτος απο στρατιωτικη ιδοιφυια, φιλοσοφικο πνευμα, μεγα γνψστη της ποκας, ηταν και ο μεγαλυτερος διωκτης της γραφειοκρατιας. Πως λοιπον να μην τον λατρευει η ανθρωποτητα.?
kolokotronis...
Δεν θα τα χαλάσουμε στο ζύγι, να αφαιρέσω 17 εκατομμύρια και να αφήσω 3.οοο.οοο...
Οκ. Θα τα πάρεις έτσι ή να στα τυλίξω.
στα 160 εκατ. της ΕΣΣΔ τι είναι τα 3εκατ. ψίχουλα σύντροφε.
Α, και μια και είμαστε του Ιστορικού υλισμού, όταν μας κάθονται τα πράγματα καλά τότε πρόκειται για... ιστορική δικαίωση.
Όταν όμως δεν μα κάθονται όπως τα είχαμε κανονίσει, είναι αποτέλεσμα της λυσσαλέας προπαγάνδας του παγκόσμιου καπιταλισμού και της διεθνούς αντίδρασης (ακόμα και του σιωνισμού).
Δύο μέτρα, δύο σταθμά με τους δέσμιους του ιστορισμού.
και κάτι άλλο σύντροφε Κολοκοτρώνη, υπάρχουν και βιβλία, χωρίς υποχρεωτικά να αντιστοιχούν σε... λινκς, εντάξει;
Λοιπόν τι λές, τα 3 εκατ. θύματα με έκπτωση, να τα τυλίξω;
---
Υγ: Τι γνώμη μου όπως λες, άκουσέ την βερεσέ, αλλά μην κλείνεις τα μάτια στο τι πέτυχε η σοσιαλδημοκρατία του Μπερνστάιν (και λοιπών ρεφορμιστών) και τι ο λεγόμενος... σοσιαλισμός α'λά Στάλιν.
Τα στοιχεία, σε όποιο επίπεδο και εάν επιλέξεις, είναι συντριπτικά υπέρ των (τρισκατάρατων) ρεφορμιστών.
Υγ2: Αν ζούσε ο Μαρξ επί Στάλιν, δεν θα του έμενε τρίχα όχι μόνο στη κεφαλή, αλλά και στο σαγόνι.
Το μοντέλο που γνωρίσαμε ως... σοσιαλισμό, απέτυχε σύντροφοι, ας το παραδεχτούμε.
Αυτό λέει η... Ιστορία (σε αυτήν την νομοτέλεια δεν πιστεύουμε;)
Με τις παραπομπες σου στο γιγαντα ανεβασες πολυ το επιπεδο και με αναγκασες να χασω τον υπνο μου. Παρε λοιπον φιλικα παντα και αυτο, https://allotriosi.wordpress.com/2009/02/05/mukhin/
σαν συμβολη στην ολοπλευρη διαφωτιση (επεται συνεχεια).
Syriza boy,
Λοιπόν, επειδή δεν θέλω να μας περνάς εδώ για μαλάκες, και κυρίως δεν θέλω να περνάς εμένα για μαλάκα, άκου να δεις τι θα γίνει (κι αν δεν γίνει, θα χαιρετήσεις σαν καλό παιδί, θα σε χαιρετήσουμε κι εμείς, και μετά δεν θα ξαναεμφανιστείς εδώ):
Θα αλλάξεις όνομα. Άνθρωπος που θεωρεί (βάζοντας για ξεκάρφωμα ένα ίσως —όπως πολλοί gay αφήνουν μουστάκι) ότι ο σοσιαλισμός στα χρόνια τής διακυβέρνησης Στάλιν ήταν «η πλέον απάνθρωπη δικτατορία που έζησε ποτέ η ανθρωπότητα τον 20ο αιώνα», άνθρωπος που υπαινίσσεται ταύτιση κομμουνισμού με τον ναζισμό, άνθρωπος που δηλώνει μπερνσταϊνικός και, παρ’ όλα αυτά, επιλέγει να υπογράφει με το όνομα ΣΥΡΙΖΑ, κοτσάροντας μάλιστα και τη σημαία για να εμφανίζεται στη λίστα σχολίων περίπου σαν ...επίσημος εκπρόσωπός του, είναι είτε λύκος που έχει μεταμφιεστεί στη γιαγιά τής Κοκκινοσκουφίτσας (το πιθανότερο), είτε πολιτικά βλαξ που φοράει περικεφαλαία. Μπορείς, αν θέλεις να ψηφίσεις τον ΣΥΡΙΖΑ (χωρίς καθόλου να αποκλείεται να το έχεις ήδη κάνει). Όχι όμως να κάνεις αυτή την ‘‘πούστικη’’ υπονόμευση. Αυτή δεν μπορεί να γίνει ανεκτή εδώ (για την ανθρώπινη βλακεία έχω κατανόηση, αλλά, στην προκείμενη περίπτωση, το αντικειμενικό αποτέλεσμά της είναι πάλι η υπονόμευση). Και δεν μπορεί να γίνει ανεκτή, για τον απλούστατο λόγο ότι εδώ δεν είναι τού Λασκαράτου και του Ροΐδη, αν με εννοείς.
Επί τής διαδικασίας: Θα διαλέξεις ένα άλλο ονοματάκι (που βέβαια δεν θα είναι «ΧΨΩ (τέως Syriza boy)» και στα πρώτα δύο-τρία σχόλιά σου θα δηλώσεις τη μετονομασία σου για να ξέρουμε όλοι ποιος είναι ποιος. Μετά, το Syriza boy δεν θέλω να το ξαναδώ εδώ ούτε γι’ αστείο. Συνεννοηθήκαμε;
Ωραία.
Τα λέμε
ΥΓ Εννοείται ότι σου αναγνωρίζω κάθε δικαίωμα να με καταγγείλεις ως «σταλινικό» (στους Ροϊδολασκαράτους ή οπουδήποτε αλλού). Για να τα λέμε όλα, πολύ θα το φχαριστηθώ κάτι τέτοιο. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, τιμή μου και καμάρι μου!
De omnibus dubitandum
Σωστος Λεφτ!!!
Γενικά περιφέρονται διάφορες δοξασίες περί Στάλιν και σε όσα γράφονται εδώ. Πράγματα που οι φορείς τους θέλουν να τα πιστεύουν. Από τις αντικομμουνιστικές νεκρολογίες μέχρι το "ο αντισταλινισμός είναι αντικομμουνισμός" και το ότι το ΚΚΕ είναι λέει σήμερα με τον Στάλιν, και τον υπερασπίζεται. Ή ότι το ΚΚΕ είναι με τον Τσε Γκεβάρα, άρα αφού υπάρχει γραπτά του Τσε Γκεβάρα υπέρ του Στάλιν, κάπως όλο αυτό δένει. Επίσης σε αυτές τις δοξασίες υπάρχει και το διαχρονικό "μα, γιατί του επιτέθηκε και συνεχίζει ακόμα ο ιμπεριαλισμός τόσο πολύ ?" που μου θυμίζει το "ακλόνητο" των αναρχικών "γιατί είμαστε ο χώρος που συστηματικά τρώει την περισσότερη καταστολή?". Τέλος υπάρχει η εντύπωση πως η ΝΕΠ πχ ήταν κάτι δεξιό αλλά αναγκαίο, και πως ο Στάλιν και ότι αντιπροσωπεύει σαν περίοδος οικοδόμησης, κάτι επαναστατικό.
Δεν γίνεται να απαντήσω επί παντός του επιστητού, νομίζω γίνεται σαφές τι πιστεύω από την παράθεση των δοξασιών. Συνοπτικά:
1. το σύστημα είναι τόσο αντισταλινικό γιατί στις πολλές δεκαετίες του Στάλιν η ΕΣΣΔ σταθεροποιήθηκε, ο μαρξισμός (κάποιος μαρξισμός) κέρδισε εκατομμύρια κόσμου, ο σοσιαλισμός (κάποιος σοσιαλισμός) επεκτάθηκε, υπήρχε σύνδεση με τις μάζες στην ΕΣΣΔ και αλλού κλπ κλπ.
2.η περίοδος του Στάλιν παρόλαυτα δεν παύει να χαρακτηρίζεται από το βάθεμα των στοιχείων του κρατικού καπιταλισμού σε όλα τα επίπεδα. Από την θεωρία, στην οικονομία, την πολιτική εξουσία και την εξωτερική πολιτική. Από την εκπαίδευση στον πολιτισμό, τον καταμερισμό εργασίας και την διαρκή στρατιωτικοποίηση της κοινωνίας. Η διαφορά των 5χρονων από την ΝΕΠ είναι ότι ο Λένιν έβλεπε στην εισαγωγή της αγοράς την όξυνση των πραγματικών αντιφάσεων των κοινωνικών μορφών και όχι μόνο μια υποχώρηση, ενώ ο Στάλιν έβλεπε στον κομματικό κρατικό έλεγχο τον ... προχωρημένο σοσιαλισμό προς κομμουνισμό
3. Το ΚΚΕ δεν είναι σταλινικό. Οι αφετηρίες των απαντήσεων που δίνει δεν πατάνε στρατηγικά στα βασικά κατασταλλάγματα της περιόδου, δηλ την εξάρτηση και το λαϊκό μέτωπο. 2 έννοιες που έχουν δεχτεί κριτική στο κομμουνιστικό κίνημα, άλλοτε εύστοχη, άλλοτε αφοριστική και αριστερίστικη. Το ΚΚΕ κάνει το δεύτερο. Επίσης το ΚΚΕ δεν έχει μια εξιστόρηση της ιστορίας του κομμουνιστικού κινήματος που να το καθιστά υπερασπιστικό του Στάλιν. Είναι και με τον Στάλιν, είναι και με τον Χρουτσώφ, και με τον Μπρέζνιεφ, και τον Αντρόπωβ και τον Γκόρμπι. Ταυτόχρονα δεν είναι με κανέναν από αυτούς γιατι σύμφωνα με το κατασκεύσμα του 19ου το κομμουνιστικό κίνημα από το 35 ήταν οπορτουνίστικο. Ο Τσε ας πούμε ήταν αυτό που μετά το 56 λέγανε "μλ", όχι γενικά, το ρεύμα. Γι αυτό άλλωστε και τον πούλησε το σοβιετόφιλο κομμουνιστικό κίνημα που έχει μεγάλη ευθύνη για τον θάνατο του.
Κάπως έτσι πρέπει να πάει νομίζω η κουβέντα για μια αποτίμηση του Στάλιν, της θεωρίας και πρακτικής του, με κριτήριο την πάλη των τάξεων και "ορθές προλεταριακές θέσεις" που έλεγε και ο Αλτουσέρ. Θέσεις δηλ που να πάνε έξω και απέναντι στην αστική ιδεολογία και κυριαρχία και να μην αναπαράγουν είτε μορφές των 2 άκρων, είτε και καταναγκασμούς να μην κρίνουμε μαρξιστικά την ΕΣΣΔ και τον Στάλιν, γιατί , εφόσον τον βρίζουν είναι η επιτομή της επαναστατικής αριστεράς.
Ένας μεγάλος ηγέτης ενός ορισμένου κρατικού μαρξισμού ήταν, αυτό, τίποτε άλλο.
"κάποιος σύντροφος"
Φίλε Εριγένη (Eriugena),
Η φράση-κλειδί στο σχόλιό σου που εξηγεί γιατί αρνούμαι πεισματικά να υιοθετήσω τον όρο «σταλινισμός» και τα παράγωγά αυτού είναι η εξής:
«[...] "ανεξάρτητα" από το όποιο ταξικό περιεχόμενό του.»
Τίποτε δεν ‘‘είναι ανεξάρτητο’’ από το όποιο ταξικό περιεχόμενό του (και οποιοδήποτε περιεχόμενο γενικά, για να τα λέμε όλα). Διότι, αν αφαιρέσεις το «περιεχόμενο», η βία είναι βία «οποθενδήποτε και αν προέρχεται», η καταπίεση καταπίεση και ο δεσποτισμός δεσποτισμός! Τέρμα τα πρόσημα, αντίο στην (πολιτική) άλγεβρα! Έτσι, αυτή καθ' αυτήν και η πράξη τού χειρουργού που ακρωτηρίασε τα πόδια τής Γιαννάκου εξομοιώνεται με τις πράξεις τού Τζακ τού Αντεροβγάλτη! As simple (complicated) as that!
Ο Αλαβάνος ήταν ένα πολύ καλό πολιτικό κεφάλαιο για την Αριστερά. Δυστυχώς, και πέρα από τις υπαρκτές μεθοδεύσεις εναντίον του, το σπατάλησε πολύ άτσαλα. Γνώμη μου.
Τα λέμε
Φίλε Τσικτουτσικ
Δεν αναφέρεις ρητά ποιους εννοείς ότι έλεγε ο Λένιν «τεμπέληδες», «προδότες» και «ανίκανους», ούτε σε ποιες περιστάσεις τους χαρακτήριζε έτσι, ούτε σε ποιο ακροατήριο απευθυνόταν. Από το πρώτο σου σχόλιο βγαίνει το συμπέρασμα ότι εννοείς τους εξεγερμένους τής Κρονστάνδης. Άκου να δεις εξυπνοπούλι:
Εκείνο που ξέρω εγώ είναι ότι ο χαρακτήρας που απέδιδε στα γεγονότα της Κρονστάνδης ο Λένιν ήταν αυτός τής «μικραστικής, αναρχικής αντεπαναστατικής εξέγερσης». Κι ακόμα, πως δεν του διέφυγε το γεγονός ότι οι παρισινές εφημερίδες πρωτοέγραψαν για τα γεγονότα δύο (2) ολόκληρες βδομάδες πριν ξεσπάσει η εξέγερση (ως γνωστόν, το Παρίσι είχε γεμίσει ρώσους εμιγκρέδες...), όπως και η ανάμιξη λευκοφρουριτών. Έτερον εκάτερον. Ο Λένιν ήξερε πολύ καλά τι του γινόταν και ποια ήταν η κοινωνική πραγματικότητα που μπορούσε αντικειμενικά να φουντώνει τέτοια φαινόμενα χωρίς υποχρεωτικά αυτοί που έπαιρναν μέρος στο φούντωμα να είναι κατ’ ουσία, πεποίθηση και ταξική ένταξη αντεπαναστάτες. Γι’ αυτό και σε άρθρο του, γραμμένο στις 20 Αυγούστου τού 1921 και δημοσιευμένο στην Πράβντα στις 28 τού ίδιου μήνα με τίτλο «Νέοι καιροί, παλιά λάθη με νέα μορφή», γράφει:
Το σύνθημά μας είναι: κάτω οι φωνακλάδες! Κάτω οι ασυνείδητοι βοηθοί τών λευκοφρουριτών, που επαναλαμβάνουν τα λάθη τών δυστυχισμένων ναυτών τής Κρονστάνδης την άνοιξη του 1921!
Κατάλαβες, αναρχο-αυτονομο-εργατικο-αντιπολιτευόμενο ξεφτέρι; Μη μας πουλάς φούμαρα, λοιπόν! Το Λύκειο το έχουμε τελειώσει!
Όσο για το ποίημα του Αραγκόν, να με συμπαθάς και με όλο το θάρρος: το δικό μου είναι χίλιες φορές καλύτερο! Αντέγραψα λίγο (τι λίγο, έβγαλα ολόκληρο βιβλίο!), αλλά, λάβε υπ’ όψη σου πως δεν είμαι ποιητής. Συνεπώς:
Για το ποίημα του Αραγκόν, τα παράπονά σου στο σύντροφο Αραγκόν. Εδώ μιλάς μαζί μου.
Γκέγκε;
Τα λέμε
ΥΓ Μη μου επιδεικνύεις τα αντρικά γεννητικά όργανά σου με καμάρι. Εσύ ήσουν αυτός που τα έκρυψες αρχικά. Όσο κι αν μύριζα τα νύχια μου, δεν θα μπορούσα ποτέ να συμπεράνω με βεβαιότητα αν είσαι αγοράκι ή κοριτσάκι.
@ Left,
"...όπως πολλοί gay αφήνουν μουστάκι..."
Άσε ήσυχα τα μουστάκια, ρεεεε!!!
http://youtu.be/EYoY4gBwFEE
συνεχεια..
καταδικαστέα δικαιολόγηση της καταστολής του 1936 - 1938 (Θέση 16 και υποσημείωση 18) η οποία και τεκμηριώνεται υιοθετώντας με μεθοδολογικά και πολιτικά απαράδεκτο τρόπο ό,τι παραθέτει ο καθ' όλα ανυπόληπτος γνωστός αντισοβιετικός Λούντο Μαρτένς--Ενός ανθρώπου, ο οποίος όλη του τη ζωή διακατεχόταν από λυσσαλέο αντισοβιετισμό, του οποίου το κόμμα, το PTB, επί προεδρίας του, τη δεκαετία του '70 χαρακτήριζε «σοσιαλοϊμπεριαλιστική» την ΕΣΣΔ, καλούσε την εργατική τάξη του Βελγίου να προετοιμαστεί απέναντι στην επερχόμενη Σοβιετική Επίθεση και να ενισχύσει το ΝΑΤΟ στα πλαίσια της δημιουργίας ενός αντισοβιετικού μετώπου, ο οποίος το 1976 στήριξε τον στρατηγό Robert Close μετέπειτα πρόεδρο της Διεθνούς αντικομμουνιστικής Λίγκας (World Anticommunist League), όταν αυτός δήλωνε ότι τα σοβιετικά τανκ θα προσέγγιζαν τον Ρήνο σε 48 ώρες, ο οποίος στήριξε άκριτα την κινέζικη επίθεση ενάντια στο Βιετνάμ το 1979, τα όργια του Πολ Ποτ στην Καμπότζη, ο οποίος μια ζωή τα 'χε μια χαρά με τους σοσιαλδημοκράτες γενικούς γραμματείς του βελγικού σοσιαλιστικού συνδικάτου, (FGTB) και με το Σοσιαλιστικό Κόμμα του Βελγίου, με το οποίο και συνεργάζονταν για να μην εκλεγούν μέλη του ΚΚ Βελγίου, ο οποίος πέρασε μια μεγάλη περίοδο της ζωής του στο Κονγκό και που σαν σύμβουλος του Καμπίλα, έχει κατηγορηθεί για πολλά και διάφορα από τους ίδιους του κογκολέζους αγωνιστές...
http://www1.rizospastis.gr/story.do?id=4793585
Φυσικα η κριτικη του Ρουση δεν εξαντλειται στα παραπανω.
Γεννήθηκε στην Κέρκυρα το 1948.Από το 1968 έως το 1989 ήταν μέλος του ΚΚΕ και για μεγάλο διάστημα μέλος του Δ.Σ. του Κέντρου Μαρξιστικών Ερευνών.Στα μαθητικά του χρόνια ήταν μέλος της Νεολαίας Λαμπράκη Αμέσως μετά την επιβολή της Χούντας, οργανώθηκε στο αντιδικτατορικό κίνημα και μέσα από τις γραμμές των Αντιδικτατορικών Επιτροπών, του Πατριωτικού Μετώπου της ΚΝΕ και του ΚΚΕ. Αποχώρησε διαφωνώντας με τη δημιουργία του ΣΥΝ και με τη συμμετοχή στην κυβέρνηση Τζαννετάκη.
http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%93%CE%B9%CF%8E%CF%81%CE%B3%CE%BF%CF%82_%CE%A1%CE%BF%CF%8D%CF%83%CE%B7%CF%82
Ο Σταλιν επι Λενιν ταυτιζονταν παντα με τις θεσεις του Λενιν. Ο Λενιν για να τον ανταμειψει τον εκανε γενικο γραμματεα, μια θεση χωρις εξουσιες τοτε. Με επιμονη φροντιζε σε καθε διαμαχη να παιρνει την μερια του Λενιν. Μετα το θανατο του οποιοου συνεχισε την ιδια τακτικη, παιρνοντας καθε φορα τη μερια της πλοιοψηφιας, λυνοντας τις συγκρουσεις με την φυσικη εξοντωση της μειοψηφουσας ομαδας, με κατηγοριες οχι πολιτικης αλλα ποινικης ταξης (αυτη ηταν η μοναδικη διαφορα απο την πρακτικη του Λενιν) Ετσι κατα τη διαρκεια της εξουσιας του, προοδευτικα χαθηκε η δυνατοτητα της διαφορετικης αποψης να οργανωνεται, πραγμα που οδηγησε στην αδυναμια κριτικης σε αριστερο πλαισιο. ΔΗΛΑΔΗ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΚΑΤΑΦΕΡΕ Ο ΣΤΑΛΙΝ (ΜΕΤΑΞΙ ΑΛΛΩΝ) ΗΤΑΝ,ΝΑ ΟΔΗΓΕΙΤΑΙ Η ΚΡΙΤΙΚΗ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΤΗΣ ΕΣΣΔ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΠΟ ΘΕΣΗ ΔΕΞΙΑ, ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΚΗ, ΑΣΤΙΚΗ) Με το θανατο του, η εξουσια περιηλθε στο Μπερια ο οποιος ηταν ο μυστικοσυμβουλος του και αφου δεν ειχε προβλεψει να χρισει με καποιον τροπο αλλο διαδοχο. Ο Μπερια αναφωνησε μπροστα στο πτωμα του Σταλιν 'ΤΟ ΤΕΡΑΣ ΠΕΘΑΝΕ"
Υπ αριθμ.2 επι σταλιν ηταν ο ΧΟΥΡΤΣΩΦ, ο οποιος φροντισε να τον αποκαθηλωσει, ιδεολογικα και προσωπικα, με κατηγοριες πολιτικες αλλα κυριως ποινικες-ηθικες, ακολουθωντας το παραδειγμα του μεντορα του. Σε ολη τη διαρκεια ζωης του κρατους της ΕΣΣΔ, η απαγορευση της κριτικης, επι ποινη εξοντωσης, δημιουργησε η ιδια τους ορους εξαφανισης αριστερης αιρετικης σκεψης, και ταυτοχρονα γιγαντωσε την βουβη διαμαρτηρια απο θεση ακραια δεξια, εθνικιστικη, θρησκοληπτη, αστικη. Tαυτοχρονα, μαθαινε στις νεες γενιες ενα σοσιαλισμο με την σταλινικη εννοια οτι και αν σημαινει αυτο, προσωπολατρεια, αναθεση σκεψης στο κομμα και απο το κομμα στην ηγεσια στο ν.1, αποστεωση της θεωριας, κοινωνικης και οικονομικης, συμπυκνωση της παλης των ταξεων στην στρατιωτικη επικρατηση, την μονολιθικοτητα, το σταχανοβισμο, την λατρεια της μαζας σε συγκρουση με την ατταξια του ατομου.
Ολα αυτα εξηγουν την κατερρευση του συστηματος εκτων εσω βουβα και χωρις εκρηξη η λαικη παρεμβαση. Εξηγουν την αδυναμια του κομματος, να σκευτει συλλογικα τον εαυτο του, τα αιτια των καθε φορα αλλαγων-προσαρμογων στην οικονομικη βαση, απο αριστερη-μαρξιστικη σκοπια.
Φτασαμε σε ενα σημειο να μην υπαρχει μαρξιστικη σκεψη και να αφηνεται η οικονομια να επιδρα τυφλα στο εσωτερικο των δομων εξουσιας, τυφλα. οπως στις αστικες κοινωνιες, χχωρις να υπαρχει κριτικη σκεψη με ικανοτητα και ταξικο συμφερον να αντιδρασει.
Λεφτ εγραψα πριν οτι ηταν ο μεγαλυτερος πολεμιος της γραφειοκρατιας. ιδου
(http://revmarx.blogspot.gr/2010/09/blog-post_27.html)
Από δώ βγαίνει το άμεσο καθήκον του κόμματος, ανελέητη πάλη ενάντια στη γραφειοκρατία, οργάνωση της μαζικής κριτικής στις πρακτικές αποφάσεις για την εξάλειψη των ελλείψεων μας. Δε μπορούμε να πούμε ότι η Κομσομόλ, και ιδιαίτερα η «Κομσομόλσκαγια Πράβντα», δεν έπαιρναν υπόψη τους τη σπουδαιότητα αυτού του καθήκοντος. Η αδυναμία εδώ είναι ότι συχνά, δεν εκπληρώνουμε αυτό το καθήκον ολοκληρωτικά. Και για να το εκπληρώσουμε ολοκληρωτικά δεν πρέπει να παίρνουμε υπόψη μας μόνο την κριτική, μα και τα αποτελέσματα της κριτικής, καθώς και τις βελτιώσεις που εφαρμόζονται στη ζωή σαν αποτέλεσμα της κριτικής.
Τωρα πια ξερουμε πως ο ωριμος Σταλιν ελυνε τις αντιφασεις που ο πρωιμος Σταλιν ΕΝΤΟΠΙΖΕ....
Συμφωνοι το κκε δεν ειναι σταλινικο, οι κκεδες τοξερουν?
The dialectics of history have already hooked him and will raise him up. He is needed by all of them; by the tired radicals, by the bureaucrats, by the Nepmen, the upstarts, by all the worms that are crawling out of the upturned soil of the manured revolution. He knows how to meet them on their own ground, he speaks their language and he knows how to lead them. He has the deserved reputation of an old revolutionist, which makes him invaluable to them as a blinder on the eyes of the country. He has will and daring. He will not hesitate to utilize them and to move them against the Party. Right now he is organising himself around the sneaks of the party, the artful dodgers.
A means can be justified only by its end. But the end in its turn needs to be justified, From the Marxist point of view, which expresses the historical interests of the proletariat, the end is justified if it leads to increasing the power of man over nature and to the abolition of the power of man over man.
και για το τελος
ΣΤΑΛΙΝ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ
(Διαβαστε ως το τελος)
Ἐπιστολή Στάλιν πρός Τσώρτσιλ:
Ἔλαβα τήν ἀπό κοινοῦ μέ τόν πρόεδρο Τρούμαν ἐπιστολή σας, τῆς 18ης
Ἀπριλίου.
1) Ἀπό αὐτή τήν ἐπιστολή γίνεται φανερό ὅτι σεῖς συνεχίζετε νά θεωρεῖτε
τήν προσωρινή πολωνική κυβέρνηση ὄχι ὡς πυρήνα τῆς μελλοντικῆς πολωνικῆς
κυβέρνησης λαϊκῆς ἑνότητας, ἀλλά ἁπλῶς ὡς μία ἀπό τίς γκροῦπες,
ἰσάξια μέ ὁποιαδήποτε ἄλλη ὁμάδα Πολωνῶν. Μιά τέτοια ἀντίληψη γιά τήν
προσωρινή πολωνική κυβέρνηση καί τέτοιες σχέσεις μαζί της δύσκολα θά
μποροῦσαν νά συμβιβαστοῦν μέ τίς ἀποφάσεις τῆς διάσκεψης τῆς Κριμαίας
γιά τήν Πολωνία.
Στή διάσκεψη τῆς Κριμαίας ἐμεῖς οἱ τρεῖς, συμπεριλαμβανομένου τοῦ
Τρούμαν, ξεκινούσαμε ἀπό τή σκέψη ὅτι ἡ προσωρινή πολωνική κυβέρνηση,
δρῶσα σήμερα στήν Πολωνία καί ἀπολαύουσα τῆς ἐμπιστοσύνης καί τῆς
ὑποστήριξης τῆς πλειοψηφίας τοῦ πολωνικοῦ λαοῦ, θά ἔπρεπε νά ἀποτελέσει
τόν πυρήνα, δηλαδή τό ἀποφασιστικό κομμάτι τῆς νέας, ἀνασχηματισμένης
κυβέρνησης τῆς Πολωνίας.
Σεῖς φαίνεται δέν συμφωνεῖτε μέ μιά τέτοια ἀντίληψη τοῦ προβλήματος.
Ἀρνούμενοι τό γιουγκοσλαβικό παράδειγμα ὡς πρότυπο γιά τήν Πολωνία,
ταυτόχρονα ὑποστηρίζετε ὅτι ἡ προσωρινή κυβέρνηση τῆς Πολωνίας δέμπορεῖ νά ἀποτελέσει τή βάση καί τόν πυρήνα τῆς μελλοντικῆς κυβέρνησης
ἐθνικῆς ἑνότητας.
2) Εἶναι ἀνάγκη ἐπίσης νά λάβετε ὑπόψη καί τόν ἑξῆς παράγοντα, ὅτι
δηλαδή ἡ Πολωνία ἔχει κοινά σύνορα μέ τήν ΕΣΣΔ, πράγμα πού δέν μπορεῖ
νά ὑποστηριχθεῖ γιά τή Μεγάλη Βρετανία καί τίς ΗΠΑ.
Τό πρόβλημα τῆς Πολωνίας εἶναι γιά τήν ἀσφάλεια τῆς ΕΣΣΔ ὅ,τι εἶναι
ἀκριβῶς γιά τήν ἀσφάλεια τῆς Μεγάλης Βρετανίας τό πρόβλημα Βελγίου
καί Ἑλλάδας.,,,,,,,,,,,,,,,,,
24 Ἀπριλίου 1945
(Ὑπουργεῖο Ἐξωτερικῶν τῆς ΕΣΣΔ. Ἀλληλογραφία
τοῦ προέδρου τοῦ ὑπουργικοῦ συμβουλίου τῆς ΕΣΣΔ μέ
τόν πρόεδρο τῶν ΗΠΑ καί τόν πρωθυπουργό τῆς Μεγά-
λης Βρετανίας, τήν ἐποχή τοῦ Μεγάλου Πατριωτικοῦ
Πολέμου 1941-1945, Μόσχα 1958, σελ. 334-335.)
........με βάση τα επίσημα στοιχεία του ίδιου του Σοβιετικού Κομμουνιστικού Κόμματος μήπως γνωρίζει το όργανο της ΚΕ του ΚΚΕ, τι απέγιναν τα 98 από τα 139 μέλη της Κεντρικής Επιτροπής που εκλέχτηκε από το 17ο Συνέδριο του ΚΚΣΕ ; Και επίσης τι απέγιναν οι περισσότεροι από τους μισούς αντιπροσώπους αυτού του Συνεδρίου; Πως εξηγείται ένα Συνέδριο και μάλιστα επονομαζόμενο «των νικητών» στο βαθμό που θεωρήθηκε ότι σε αυτό δέχτηκαν το τελικό χτύπημα όλα τα τροτσκιστικά και άλλα «βδελυρά» στοιχεία, να αποτελείται το ίδιο από Συνέδρους προδότες του λαού (1.108 στους 1966) και να εκλέγει μια Κεντρική Επιτροπή που να αποτελείται και αυτή στην μεγάλη της πλειοψηφία από προδότες;..................
........Και ακόμη ισχύουν ή όχι κατά το όργανο της ΚΕ, όσα υποστηρίζει ο ιστορικός Γιώργος Μαργαρίτης, υποψήφιος του ΚΚΕ στις τελευταίες εκλογές, ότι δηλαδή «το 45% των ανώτατων στελεχών του στρατού και του ναυτικού διώχθηκαν και συνήθως εκτελέστηκαν», «με κατηγορίες που «είναι ελάχιστα πιθανό να είχαν κάποια πραγματική βάση»[2];
Και τέλος τι ήθελε να πει ο Νίκος Ζαχαριάδης, όταν έγραφε στην τελευταία του επιστολή του 1973 λίγο πριν αυτοκτονήσει :
«… Κάποτε θα πρέπει να ζητείστε- ακόμα και με απόφαση συνεδρίου-, όλα τα χαρτιά της ΚΔ, της Τσεκά του KΠCC, του ΚΓΜπε (κρατική ασφάλεια) που αφορούν το ΚΚΕ και το κίνημα, τους αγωνιστές μας που χάθηκαν εδώ στη Σιβηρία (σαν τον Κλειδωνάρη, Φλαράκο, Χαϊντά κ.ά. πολλούς). Αφτή είναι ιερή υποχρέωσή μας. Το 1947 εγώ ζωντανούς βρήκα μονάχα δυο: το Χαλκογιάνη και το Δημητρίου…»[3].
http://www.iskra.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=11279:disfimisi-tou-kommounismou&catid=71:dr-kinitopoiisis&Itemid=278
καληνθκτα
Καρλ Μπεργκάρντοβιτς Ράντεκ (1885-1939)
Γκριγκόρι Γιεφσέγιεβιτς Ζινόβιεφ (1883-1936)
Λεβ Μπορίσοβιτς Κάμενεφ (1883-1936)
Νικολάι Ιβάνοβιτς Μπουχάριν (188-1938)
Αλεξέι Ιβάνοβιτς Ρικόφ (1881-1938)
Βλάντιμιρ Ιβάνοβιτς Ιβάνοφ (1893-1938)
Μιχαήλ Αλεξάντροβιτς Τσερνόφ (1891-1938)
Μιχαήλ Νικολάγιεβιτς Τουχατσέφσκι (1893-1937)
Βιτάλι Μάρκοβιτς Πριμακόφ (1897-1937)
Νικολάι Νικολάγιεβιτς Κρεστίνσκι (1883-1938)
Γκενρίχ Γκρογκορίεβιτς Γιάκοντα (1891-1938)
Γιούρι Λεονίντοβιτς Πιατακόφ (1880-1937)
Γκριγκόρι Γιακόβλεβιτς Σοκόλνικοφ (1888-1939)
Γιόνα Εμμανουήλοβιτς Γιακίρ (1896-1937)
Ιερονίμ Πετρόβιτς Ουμπόρεβιτς (1896-1937)
Βιτόβτ Καζιμίροβιτς Πούτνα (1893-1937)
Μπόρις Μιρόνοβιτς Φέλντμαν (1890-1937)
… ψιλά γράμματα, έτσι; …
Δημοσίευση σχολίου