«Και τώρα, αγαπητοί σύντροφοι και συντρόφισσες, ποιος ακριβώς είναι αυτός που πρέπει να πάει να γαμηθεί;»

 

Το Δεκέμβριο του 2014 είχαμε απευθύνει εμείς οι ίδιοι και ευθέως το ίδιο ερώτημα προς τη Νεολαία τού τότε ΣΥΡΙΖΑ. Το είχαμε απευθύνει με αφορμή τις ζυμώσεις που ήταν σε εξέλιξη εκείνη την εποχή περί συνεργασίας τής Μεγάλης ΔΗΜΑΡ (ΣΥΡΙΖΑ) με τη Μικρή τού Φώτη Κουβέλη, μέσω συγχώνευσης σε ένα κόμμα για να παρακαμφθούν οι περιορισμοί τού εκλογικού νόμου που δεν αποδίδει το μπόνους τών 50 εδρών σε συνασπισμούς κομμάτων. Η βάση τού ερωτήματος και η αφορμή για την καυστική ειρωνεία μας ήταν βέβαια το σύνθημα που φώναζαν οι νεολαίοι τού ΣΥΡΙΖΑ το φθινόπωρο του 2012 σε κάποια διαδήλωση στο Σύνταγμα: «Μισθούς και συντάξεις τα κάνατε κουρέλι, άντε και γαμήσου σύντροφε Κουβέλη».

Τώρα υποβάλλουμε το ίδιο ερώτημα προς το σύνολο των αριστερών ρεταλιών που εξακολουθούν να στηρίζουν αυτό το κόμμα-εξάμβλωμα και ντροπή τής Αριστεράς. Κι αυτή τη φορά το υποβάλλουμε πλαγίως, βάζοντάς το στο στόμα τού Φώτη Κουβέλη. Του Φώτη Κουβέλη που ποτέ βέβαια δεν θα χρησιμοποιούσε τέτοια γλώσσα –αν και θα είχε όλα τα δίκια τού κόσμου να το κάνει: αυτός τουλάχιστον δικαιούται απολύτως το χαρακτηρισμό τού εντελώς τελείως ξεθυμασμένου πια αριστερού, πλην όμως έντιμου και ειλικρινούς πολιτικού, σε διαμετρική αντίθεση με τους αξεπέραστους πολιτικούς απατεώνες τού ΣΥΡΙΖΑ.

Η τωρινή αφορμή δεν είναι βέβαια άλλη από τα τέρατα και σημεία που διαβάζουμε σχετικά με το νέο ασφαλιστικό νομοσχέδιο, το οποίο, να σημειωθεί, δεν έχει ακόμα αποσπάσει την έγκριση τών «θεσμών» –και σύμφωνα με το οποίο, όσοι είμαστε κάτω από τα 40, πρέπει να ξεχάσουμε όλα όσα ξέραμε περί συντάξεων.

Εντάξει, δεν θα πάνε να γαμηθούν. Πού να βρούνε τέτοιο θάρρος (και πώς να αφήσουνε την όποια πολυθρόνα, καρέκλα, καρεκλίτσα ή και σκαμνάκι); Να το βούλωναν τουλάχιστον!...