Φυσικά και το Editorial του UNFOLLOW γράφει μαλακίες!

 

Στο καινούργιο UNFOLLOW, του Ιανουαρίου, το άτυπο editorial του περιοδικού (αγνώστου συγγραφέα) που εμφανίζεται σταθερά στην 3^η σελίδα του μας καλεί να παραιτηθούμε από την επιχείρηση της αφαίρεσης του όρου Αριστερά από την ταυτότητα του πΣΥΡΙΖΑ. Με άλλα λόγια, να αποδεχθούμε το απόφθεγμα του Γιάννη Τσαρούχη «Στην Ελλάδα είσαι ό,τι δηλώσεις», όχι απλώς στην πραγματικότητα που περιγράφει, αλλά και στις κανονιστικές προεκτάσεις του. Κατά συνέπεια, μας καλεί να αναγνωρίσουμε στον πΣΥΡΙΖΑ το δικαίωμα να κατέχει ένα στασίδι στην Εκκλησία τής …Αριστεράς!

Ούτε με σφαίρες! Γιατί, για να παραφράσουμε ένα άλλο απόφθεγμα άλλου, του Νίκου Πουλαντζά συγκεκριμένα, «η Αριστερά ή είναι αντικαπιταλιστική ή δεν υπάρχει»! (Όσοι το βρουν αυτό «αριστερίστικο» ας το αλλάξουν: «η Αριστερά ή είναι αντιμνημονιακή ή δεν υπάρχει»...)

ЖΟЖΟЖΟЖΟЖ

Ένας χρόνος Αριστερά

Κάποιοι υποστηρίζουν πως δεν πρέπει να το λέμε Αριστερά –ή πως πρέπει, αν μη τι άλλο, να το βάζουμε σε εισαγωγικά– διότι αυτό δεν είναι Αριστερά, είναι κάτι άλλο.

Δεν είναι έτσι. Κάποια στιγμή πρέπει να σταματήσει αυτό το τέχνασμα με τα αγνά ιδανικά που προδίδονται από ηγέτες και κλίκες, οι οποίοι, θαμπωμένοι από την εξουσία, αποφασίζουν αίφνης να εξαπατήσουν το λαό. Δεν γίνεται διαρκώς να διασώζουμε μια φαντασιακή Αριστερά από κάθε βιωμένη έκφρασή της.

Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ είναι Αριστερά –αυτή η Αριστερά που μας έλαχε. Κι αν κάποιοι εκκαθαρίστηκαν, άλλοι τόσοι και περισσότεροι είναι εκεί: με περγαμηνές αριστεροσύνης και χιλιόμετρα στους κινηματικούς δρόμους.

Αν κάποιος θέλει στα σοβαρά να καταλάβει τι μας συμβαίνει, τότε πρέπει να ρωτήσει γιατί αυτή η Αριστερά υπηρετεί αυτές τις πολιτικές. Γιατί αυτή η Αριστερά, με την ιστορία της και την καταγωγή της, δεν μπόρεσε να φτιάξει παρά αυτή την κυβέρνηση. Και θαρραλέα να αναζητήσει πού στην πραγματική παράδοσή της βρίσκονται τα σπέρματα αυτής ακριβώς της διάψευσης που βιώνουμε τώρα.

Δεν έχει νόημα να τη βαφτίζουμε κάτι άλλο για να αισθανθούμε καλύτερα.