Σάββατο 23 Ιανουαρίου 2016

–Στρατηγοί, τι ζητούσατε στις Βρυξέλλες σεις, τρεις Υδραίοι; –Εμείς;;; Στις Βρυξέλλες;;; Δεν θυμόμαστε τίποτε! Πρέπει να ήμασταν τύφλα!





 
Τεράστια έκπληξη, που πριν προλάβει να μεταλλαχθεί σε απογοήτευση μετατράπηκε σε απέραντη οργή, νιώσαμε όταν διαπιστώσαμε ότι ανάμεσα στους ευρωπαίους πολιτικούς, διανοούμενους και ακτιβιστές τής Αριστεράς και των κινημάτων (αχ αυτά τα «κινήματα», ως πότε θα τα πληρώνουμε ο κούκος αηδόνι!) που υπογράφουν τη διακήρυξη «Ένα σχέδιο Β για την Ευρώπη», το οποίο δεν είναι τίποτε λιγότερο, αλλά, κυρίως, τίποτε περισσότερο από ένα «Κάλεσμα για να δημιουργήσουμε ένα χώρο  σύγκλισης ενάντια στη λιτότητα και για την οικοδόμηση μιας πραγματικής δημοκρατίας» ήταν και μερικοί δικοί μας (με την καλή έννοια).

Για όσους δεν ξέρουν ή για εκείνες που έχουν ξεχάσει, η ιστορία αυτή τού εναλλακτικού σχεδίου για την Ευρώπη ξεκίνησε το φθινόπωρο που μας πέρασε, μετά την πανωλεθρία τού πΣΥΡΙΖΑ και πριν τις ελληνικές εκλογές τού Σεπτεμβρίου, με πρωτοβουλία τών Μελανσόν, Φασίνα, Κωνσταντοπούλου, Λαφονταίν και Βαρουφάκη. Στο μανιφέστο που είχαν δημοσιοποιήσει τότε, καλούσαν στη δημιουργία μιας πανευρωπαϊκής κίνησης με σκοπό την ανατροπή τών ακολουθούμενων αντιδημοκρατικών πολιτικών λιτότητας, αναφέροντας ρητά ότι μέσα στη φαρέτρα τών όπλων ήταν και η ριζοσπαστική λύση στο νομισματικό ζήτημα. Με τα δικά τους λόγια:

Αντιμετωπίζοντας αυτόν τον εκβιασμό [σ.σ.: τον εκβιασμό τών ευρωπαϊκών ολιγαρχιών] χρειαζόμαστε επίσης ένα δικό μας σχέδιο Β για να αποτρέψουμε το σχέδιο Β των πιο αντιδραστικών και αντιδημοκρατικών δυνάμεων της Ευρώπης. Για να ενισχύσουμε τη θέση μας απέναντι στη βάναυση δέσμευση τους στις πολιτικές θυσίας της πλειοψηφίας για τα συμφέροντα μια μικρής μειοψηφίας. Αλλά και για να διεκδικήσει εκ νέου την απλή αρχή της Ευρώπης για τους ευρωπαίους. Τα νομίσματα είναι εργαλεία για την προώθηση της ευμάρειας και όχι όργανα βασανιστηρίων ή όπλα με τα οποία δολοφονείται η δημοκρατία. Αν δεν μπορεί να εκδημοκρατιστεί το Ευρώ, αν επιμένουν να το χρησιμοποιούν για να πνίξουν τους ανθρώπους θα ξεσηκωθούμε για να τους δούμε στα μάτια και να τους πούμε: όσο χειρότερα, τόσο καλύτερα! Οι απειλές σας δεν μας φοβίζουν. Θα βρούμε έναν τρόπο να εξασφαλίσουμε ότι οι ευρωπαίοι έχουν ένα νομισματικό σύστημα που λειτουργεί υπέρ τους και όχι εις βάρος τους.

Εν όψει τής προαναγγελθείσας από το φθινόπωρο διεθνούς διάσκεψης, που θα πραγματοποιηθεί τελικά στη Μαδρίτη το Φεβρουάριο, αφού ο αρχικός σχεδιασμός που προέβλεπε Παρίσι τον περασμένο Νοέμβριο άλλαξε μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις, οι επί κεφαλής και συντονιστές τής πρωτοβουλίας έδωσαν στη δημοσιότητα ένα νέο κείμενο. Όμως, ω του θαύματος! Όπως θα δείτε παρακάτω στην αναδημοσίευσή του, ενώ σε αυτό επαναλαμβάνονται οι σκοποί τής κίνησης, που παραμένουν ίδιοι με τους αρχικώς διακηρυχθέντες, απουσιάζει ακόμα και η πιο έμμεση αναφορά, έστω και με τη μορφή «δημιουργικά ασαφούς υπαινιγμού» (το πιάσατε το υπονοούμενο, φαντάζομαι!) στο υπερόπλο τής ριζοσπαστικής λύσης τού ευρωπαϊκού νομισματικού ζητήματος, την αποχώρηση δηλαδή χωρών από την ευρωζώνη, αν όλα τα άλλα όπλα αποδειχθούν ατελέσφορα! Ενέργεια η οποία, όπως καταδείχθηκε πιο πάνω στο απόσπασμα που παραθέσαμε, ρητά εκφραζόταν στο ιδρυτικό μανιφέστο ότι συμπεριλαμβάνεται στα μέσα επίτευξης του σκοπού τής κίνησης.

Ε, αυτό το «πράγμα», διότι από πολιτική άποψη περί «πράγματος» πρόκειται, για να μην πούμε σκουπίδι, πήγαν και το υπέγραψαν και οι τριάστεροι και τετράστεροι στρατηγοί μας Κώστας Λαπαβίτσας, Αντώνης Νταβανέλος και Στάθης Κουβελάκης! Οι οποίοι, βεβαίως, όπως γνωρίζουν και οι πέτρες, βρίσκονται ανάμεσα στους πολλούς εκείνους που πολύ πολύ πριν την τραγική κατάληξη του τελευταίου καλοκαιριού είχαν διακηρύξει με όλους τους τρόπους την εκτίμησή τους ότι δεν υπάρχει ζωή –ζωή όπως την εννοούμε εμείς οι αριστεροί– μέσα στη ζώνη τού ευρώ. Προσέξτε: Δεν δίσταζαν να καταθέσουν την εκτίμησή τους, και τώρα που η ίδια η ζωή απέδειξε πανηγυρικά ότι η εκτίμησή τους ήταν ορθή, την καταπίνουν!

Γιατί την καταπίνουν; Δεν μπορεί να το χωρέσει ο νους μας! Οι ίδιοι οι πρωτεργάτες της κίνησης «Ένα σχέδιο Β για την Ευρώπη» τούς έδιναν όλα τα δικαιώματα να προσθέσουν στο κείμενο τουλάχιστον αυτό που και εκείνοι είχαν συμπεριλάβει στο αρχικό μανιφέστο τους. Καλά, να μην επιχειρήσουν να περάσουν ως θέση τη δική τους, επιβεβαιωμένη πια από τα πράγματα, εκτίμηση, θα ήταν και ανόητο άλλωστε (όλοι ξέρουν πως οι αντιευρώ θέσεις είναι απολύτως μειοψηφικές στις ηγεσίες τής ευρωπαϊκής Αριστεράς, προς μεγάλη χαρά τών διαφόρων Λεπέν...). Αλλά να βρεθούν πιο πίσω και από τις θέσεις που φαινόταν να έχουν κατακτήσει το φθινόπωρο οι πρωτεργάτες τής κίνησης; Και γιατί όλο αυτό; Για να μην «απομονωθούμε» από την πλειοψηφία; Ε τότε, γιατί να μην καθόμασταν στα αυγά μας και να «στηρίζαμε κριτικά» όλοι τον πΣΥΡΙΖΑ (όπως κάνουν τα κουρέλια τών 53 και η καταγέλαστη Εποχή, λόγου χάρη); Κι εμείς μπορεί να τσιμπάγαμε κανένα διορισμό, έστω και πεντάμηνο, κι εκείνοι θα διατηρούσαν τις εδρούλες τους και τα πόστα τους!

***

Αστειότητες, σύντροφοι! Αστειότητες που, όμως, φέρνουν δάκρυα στα μάτια, αν σκεφτεί κανείς σε τι πολιτική σχιζοφρένεια ωθείτε τον κόσμο που ακολουθεί τη ΛΑΕ! Η συγκεκριμένη σας ενέργεια δείχνει απίστευτη προχειρότητα και ερασιτεχνισμό, τραγική επιπολαιότητα και τραγικά αβαθή πολιτική σκέψη και, σε τελική ανάλυση, απόλυτη πολιτική ανεπάρκεια! Συνέλθετε!

Ή αδειάστε μας τη γωνιά!

ЖΟЖΟЖΟЖΟЖ

 


Κάλεσμα για να δημιουργήσουμε ένα χώρο  σύγκλισης ενάντια στη λιτότητα και για την οικοδόμηση μιας πραγματικής δημοκρατίας

Τον Ιούλιο του 2015 γίναμε μάρτυρες ενός χρηματοπιστωτικού πραξικοπήματος που ενορχηστρώθηκε  από την Ενωμένη Ευρώπη (ΕΕ) και τους θεσμούς της ενάντια στην ελληνική κυβέρνηση. Με αυτό τον τρόπο, η ΕΕ καταδίκαζε τον ελληνικό πληθυσμό να συνεχίσει να υποφέρει από τις πολιτικές λιτότητας που ο ίδιος είχε απορρίψει δυο φορές μέσα από τις κάλπες.  Αυτό το πραξικόπημα ενέτεινε τη συζήτηση σχετικά με την εξουσία των θεσμών της ΕΕ, το ασυμβίβαστό της με τη δημοκρατία και το ρόλο της ως εγγυήτριας των στοιχειωδών δικαιωμάτων που απαιτούν οι Ευρωπαίοι.

Γνωρίζουμε ότι υπάρχουν πολιτικές εναλλακτικές προς τη λιτότητα. Πρωτοβουλίες όπως η «Για ένα Σχέδιο Β στην Ευρώπη», «Austerexit» ή «DIEM25»  (Democracy in Europe Movement 2025) καταγγέλλουν  τον εκβιασμό που ασκείται στην Ελλάδα μέσω του τρίτου μνημονίου. Αυτές οι πρωτοβουλίες καταγγέλλουν επίσης την οικονομική αποτυχία που θα προκαλέσει αυτό το τρίτο μνημόνιο καθώς και τον αντιδημοκρατικό χαρακτήρα της ΕΕ. Έναν αντιδημοκρατικό χαρακτήρα που αναγνωρίζεται εξάλλου από τον ίδιο τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζαν-Κλωντ Γιουνκέρ, που δήλωσε ότι «δεν μπορεί να υπάρξει δημοκρατική επιλογή ενάντια στις ευρωπαϊκές συνθήκες».

Γινόμαστε επίσης μάρτυρες της απουσίας αλληλεγγύης, μερικές φορές και της ξενοφοβίας, των ευρωπαϊκών θεσμών και των Κρατών μελών απέναντι στην άφιξη προσφύγων από τη Μέση Ανατολή και την Αφρική και μπροστά στο ανθρωπιστικό δράμα που βιώνουν οι τελευταίοι. Υπογραμμίζουμε την υποκρισία της ΕΕ στο τομέα των ανθρώπινων δικαιωμάτων. Η ΕΕ είναι, και με έμμεσο τρόπο μέσω της πώλησης όπλων ή των εμπορικών της πολιτικών, ένας παίκτης-κλειδί των συγκρούσεων που προκάλεσαν τις πρόσφατες ανθρωπιστικές κρίσεις.

Οι πολιτικές λιτότητας που ξεκίνησαν από τις αρχές της κρίσης πριν από οκτώ χρόνια ιδιωτικοποιούν τα κοινά αγαθά και καταστρέφουν το εργατικό δίκαιο, ενώ θα έπρεπε να αντιμετωπίσουν τις αιτίες της κρίσης όπως την απορρύθμιση του χρηματοπιστωτικού συστήματος και τον έλεγχο των θεσμών της ΕΕ από τις επιχειρήσεις μέσω των μεγάλων λόμπι και της πρακτικής των «περιστρεφόμενων θυρών». Η ΕΕ προωθεί ψεύτικες λύσεις διαπραγματευόμενη με τη μεγαλύτερη αδιαφάνεια και χωρίς σχεδόν κανένα δημοκρατικό έλεγχο, εμπορικές και επενδυτικές συνθήκες  όπως η TTIP/TAFTA, η CETA ή η TISA, που εξαλείφουν ό,τι θεωρούν πως είναι εμπόδιο στο εμπόριο: τα δικαιώματα και τους κανόνες που προστατεύουν τους πολίτες, τους εργαζόμενους και το περιβάλλον.  Αυτό συνιστά ένα πλήγμα ενάντια στις δημοκρατίες μας  και στο Κράτος δικαίου, ειδικά μέσω των μηχανισμών προστασίας των επενδυτών. Η σημερινή ΕΕ κυβερνιέται, ντε φάκτο, από μια τεχνοκρατία στην υπηρεσία των συμφερόντων μιας μικρής αλλά πανίσχυρης μειοψηφίας που εκπροσωπεί την οικονομική και χρηματοπιστωτική εξουσία. Όλα αυτά προκάλεσαν, σε πολλές χώρες της Ευρώπης, την αναβίωση του ακροδεξιού λόγου και των ξενοφοβικών και εθνικιστικών θέσεων. Ως δημοκράτες, έχουμε την ευθύνη να αντιδράσουμε απέναντι σε αυτή την απειλή και να εμποδίσουμε τους φασισμούς να εκμεταλλευθούν τον πόνο και τη δυσαρέσκεια. Εξάλλου, παρόλα αυτά, οι πολίτες έδειξαν την αλληλεγγύη τους στους πρόσφυγες που πληρώνουν τις συνέπειες  αυτής της ανθρωπιστικής τραγωδίας.

Η κοινωνία έχει ήδη αρχίσει να εργάζεται για τη ριζική αλλαγή των πολιτικών της ΕΕ. Οι κοινωνικές κινητοποιήσεις όπως εκείνες του Blockupy, της εκστρατείας ενάντια στην  TTIP/TAFTA, του Alter Summit, η ευρωπαϊκή γενική απεργία του 2012, οι Ευρωπορείες ή το σημαντικό έργο που πραγματοποιήθηκε από πολυάριθμες πλατφόρμες πολιτών και ΜΚΟ δημιούργησαν ένα πολύτιμο ανθρώπινο κεφάλαιο, πνευματικό και ιδεολογικό για την υπεράσπιση των ανθρώπων πέρα από πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα.  Πιστεύουμε όμως ότι χρειαζόμαστε έναν ακόμα μεγαλύτερο συντονισμό και συνεργασία των κινητοποιήσεων σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Πάνω στο τραπέζι υπάρχουν πολλές προτάσεις για να τελειώνουμε με τη λιτότητα: μια δίκαιη φορολογική πολιτική, το κλείσιμο των φορολογικών παραδείσων,  συστήματα συμπληρωματικών συναλλαγών, η επιστροφή στη τοπική αυτοδιοίκηση των δημόσιων υπηρεσιών, ο ισότιμος καταμερισμός της εργασίας συμπεριλαμβανομένων και των ανθρώπων που παραμένουν στις εστίες τους, η μεταρρύθμιση ή η κατάργηση του ευρωπαϊκού φορολογικού συμφώνου, ειδικότερα της συνθήκης για τη σταθερότητα, το συντονισμό και τη διακυβέρνηση στην οικονομική και νομισματική Ένωση.

Το ελληνικό παράδειγμα μας έδειξε ότι αν θέλουμε να αντιμετωπίσουμε την παρούσα συγκυρία πρέπει να ενώσουμε τις δυνάμεις μας σε όλες τις χώρες μέλη και σε όλους τους τομείς: τον πολιτικό, τον πνευματικό αλλά και σε επίπεδο της κοινωνίας των πολιτών. Το όραμά μας είναι αλληλέγγυο και διεθνιστικό.

Για αυτούς τους λόγους, θέλουμε να δημιουργήσουμε ένα χώρο σύγκλισης μέσα στον οποίο όλα τα κινήματα, οι άνθρωποι και οι οργανώσεις που αντιτίθενται στο σημερινό μοντέλο της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα μπορούν να συζητήσουν και να επεξεργαστούν μια κοινή ατζέντα δράσεων, σχεδίων και στόχων. Και αυτό με κύριο στόχο  τη ρήξη με το καθεστώς λιτότητας της ΕΕ και το ριζικό εκδημοκρατισμό των ευρωπαϊκών θεσμών, για να μπουν στην υπηρεσία των πολιτών.

Για αυτό, καλούμε σε μια ευρωπαϊκή διάσκεψη στις 19, 20 και 21 του Φλεβάρη στη Μαδρίτη και απευθύνουμε δημόσιο κάλεσμα για συμμετοχή στις συζητήσεις, στις ομάδες εργασίας και στις παρουσιάσεις που θα οργανωθούν.



22 σχόλια:

πικάπα είπε...

Οι στρατηγοί δεν υπάρχουν πια. Οι συνταγματάρχες κλπ. της αριστεράς είναι της σχολής, με πατούσες μαλακωμένες από τις αερόσολες, χωρίς επαρκείς άμεσες εμπειρίες του πεδίου των πολλών. Ελάχιστοι διανοητές, που δε γεννιούνται κάθε μέρα, μπορούν μέσα από τα αρχαία βιβλία να ξεχωρίσουν τη μέλισσα από τη σφήκα, χωρίς να έχουν σκάψει στο χωράφι, εκτεθειμένοι στο καιρό του, στα ζουζούνια του και στα θηρία του.
Κι από την άλλη, όσοι είναι γεννημένοι να ρίχνουν κάρβουνο στο θερμαστήριο, δεν ευκαιρούν ποτέ να δουν το ηλιοβασίλεμα.
Το βάρος πέφτει στους λοχίες και στους δεκανείς. Αν όμως οι δεκανείς και οι λοχίες κατατρώγονται με κατινιές, δε μας σώζει τίποτε. .

LeftG700 είπε...

Μα, φίλε πικάπα, για μια στιγμή!

Εσύ κι εγώ, ας πούμε, έχουμε πάρει μέρος στην Οκτωβριανή;

Οργανώσαμε την απεργία τών καπνεργατών το '36;

Ήμασταν στο Γενικό Επιτελείο τών Διεθνών Ταξιαρχιών;

Στήσαμε τον ΕΛΑΣ στη Δυτική Μακεδονία;

Σχεδιάσαμε την επίθεση στο Λιτόχωρο;

Πολεμήσαμε με τον Φιντέλ;

Εμπνευστήκαμε τις Πορείες Ειρήνης;

Φτιάξαμε το ΠΑΜ;

Συντονίσαμε την εξέγερση του Πολυτεχνείου;

Τι στο διάολο κάναμε από όλα αυτά; Ή είμαστε σοφοί από κούνια;

Δεν καταλαβαίνω τίποτε. Τί-πο-τε! Και δεν είμαι και σίγουρος αν υπάρχει Θεός (κι αν υπάρχει, αν είναι με το μέρος μας) να μας βοηθήσει!


Τα λέμε


ΥΓ Λοχίες και δεκανείς, είπες; Για να δω πόσοι θα βγουν στην αναφορά, παραπονούμενοι! Για να δω!

πικάπα είπε...

Λεφτ, η κατάσταση είναι σοβαρή, αλλά η υπόθεση της καθ ημάς δεν αξίζει να αντιμετωπίζεται τόσο σοβαρά. Το στυλ αλά πιτσιρίκου είναι αποδοτικότερο, αλλά δεν τόχω.

Ο ραγιαδισμός είναι ποτισμένος και εντός των αριστερών κομμάτων και αποκομμάτων, τόσο που όταν θα το δεις κατάματα, θα τρομάξεις. Πρόσεξε μόνο μην το καταλάβεις ξαφνικά κι απότομα. Αρματολίκια και μαμου, παντού. Τεσπα, ας το ελαφρύνω, με ένα κρύο αστείο.

Για μένα το σοβαρότερο θέμα στη ΛΑΕ (με την οποία έχω κόψει σχέσεις), είναι η άμεση διαγραφή του Λαφαζάνη. Ο λόγος είναι πολύ σοβαρός. Ότι κατά υπερ-κόρον βάζει τη φωτό του στις αφίσες που προπαγανδίζουν τις ομιλίες του,όπου ως προσωρινός-ισόβιος επικεφαλής μας εξηγεί τη λύση της ΛΑΕ, η οποία λύση θα μας την πεί αναλυτικότερα όταν έρθει η ώρα. Και επιπλέον, ότι μου δίνει την εντύπωση ότι βάφει τα μαλλιά του. Και επιπλέον, ότι όλο το πάτσγουορκ είναι γεμάτο από τη καλοσυνάτη φωτό του και τις συνενετεύξεις του, και τα κάλλαντά του, διανθισμένο από τις φωτό των λοιπών γνωστών και επιτυχημένων ιστορικών στελεχών του.

Δεν μιλώ φυσικά σοβαρά, δεν είναι σοβαρά πράγματα αυτά. Είναι γελοιότητες.
Που να πάω στα ιδεολογικοπολιτικά. Όχι φίλε, δεν θέλω να αρχίσω στα καλά καθούμενα ψυχοθεραπεία στα γεράματα. Αν γινόταν τώρα εκλογές θα ψήφιζα ΚΚΕ. Το ψήφιζα πάντα μια φορά τη δεκαετία, και την τελευταία δεκαετία που δεν τόκανα, στράβωσαν παραπάνω τα πράματα. Και συνιστώ στους φίλους: Κάντε αριστερά πράματα πολλά και καλά, κάντε ότι σας έρθει στο κεφάλι και φχαριστιθήτε το, αλλά μην ξεχνάτε, μια φορά στα δέκα χρόνια να ψηφίζετε ΚΚΕ. Και μετά από κάποια ηλικία, να παίρνετε και μια ασπιρίνη που και που. Φυλάει τα ρούχα του, όποιος έχει τα μισά.

LeftG700 είπε...

Φίλε πικάπα,


Εντάξει, εσύ αστειεύεσαι, αλλά εγώ θα σου πω σοβαρά ότι ο Λαφαζάνης, παρά το ηγετικό έλλειμμα που τον διακρίνει, την πολιτική αναποφασιστικότητά του που φτάνει μέχρι και την πολιτική δειλία, τη φθορά του από την πολύχρονη παραμονή του στα δώματα της αριστερής μικροεξουσίας τουλάχιστον έχει τη σωστή άποψη (στις χοντρές της γραμμές) για την πολιτική κατεύθυνση που πρέπει να ακολουθήσει η εναπομείνασα Αριστερά:

ΤΟ ΠΡΩΤΕΙΟ ΤΟΥ ΑΝΤΙΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟΥ ΑΓΩΝΑ

ΔΕΥΤΕΡΟΝ : Μετά και τη μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ προβάλλονται πιο έντονα οι απόψεις κάποιων δυνάμεων της Αριστεράς οι οποίες θεωρούν ότι το δίλημμα μνημόνιο – αντιμνημόνιο είναι αποπροσανατολιστικό και ότι το πρωτείο για την Αριστερά βρίσκεται στην άμεση ανατροπή του καπιταλισμού και τον αντικαπιταλιστικό αγώνα. Δεν πρόκειται για λάθος αλλά για πλήρη παραμόρφωση και φυγή από την πραγματικότητα. Δεν υπάρχει αντικαπιταλιστικός αγώνας έξω από τον αγώνα που θέτει ως πρώτη και κύρια προτεραιότητα την άμεση ήττα των μνημονιακών πολιτικών και την ακύρωση των μνημονίων. Την ήττα και ακύρωση της λιτότητας, της φορολεηλασίας των μικρομεσαίων στρωμάτων, των ιδιωτικοποιήσεων, των νεοφιλελεύθερων απορυθμίσεων, της εθνικής υποτέλειας. Δεν υπάρχει αντικαπιταλιστικός αγώνας έξω από την πρώτιστη σημασία να απαλλαγή η χώρα από τη νεοαποικιοκρατία και την ιδιόμορφη πολιτική και οικονομική κατοχή. Δεν υπάρχει γενικά και αφηρημένα καπιταλισμός έξω από τις μορφές αναπαραγωγής του. Μια στρατηγική της Αριστεράς που παρακάμπτει το πρωτείο του πιο πλατιού και συνεπούς αντιμνημονιακού αγώνα δεν κάνει τίποτα άλλο παρά να δίνει φιλί ζωής στις χειρότερες πλευρές του καπιταλισμού.

Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μεταλλάχθηκε επειδή δεν ανέτρεψε τον καπιταλισμό αλλά γιατί απορροφήθηκε από τη μαύρη τρύπα του «υπαρκτού καπιταλισμού» που αντιπροσωπεύουν τα μνημόνια. Τα πολιτικά κοινωνικά συστήματα δεν ανατρέπονται παρά μόνο μέσα από την ανατροπή των υπαρκτών μορφών με τις οποίες μπορεί να υπάρξουν και να αναπαραχθούν.

Η σημασία και το πρωτείο του αντιμνημονιακού αγώνα σε οργανική σύνδεση με ένα ριζοσπαστικό αριστερό πρόγραμμα μετάβασης με σοσιαλιστικό ορίζοντα όχι μόνο δεν έχασαν την επικαιρότητα τους με την μετάλλαξη το ΣΥΡΙΖΑ αλλά αντίθετα παίρνουν ακόμα πιο επείγοντα χαρακτήρα για την Αριστερά.

Την Αριστερά που θέλει να σπάσει το μεταπολιτευτικό κέλυφος στην απήχηση της και, να πιάσει στις σύγχρονες συνθήκες το νήμα των καλύτερων παραδόσεων της και πρώτα απ' όλα της μεγάλης ΕΑΜ-ικής παράδοσης. Την Αριστερά που επιδιώκει να αναδειχθεί σε ηγεμονική εθνική δύναμη και επικεφαλής μιας μεγάλης κοινωνικής συμμαχίας διεξόδου, παραγωγικής ανασυγκρότησης, ανόρθωσης και βαθιών κοινωνικών μετασχηματισμών.


*****

Επιπλέον: Για την ώρα, άλλον καλύτερο για πρώτο βιολί εγώ τουλάχιστον δεν βλέπω. Θα υπήρχε ο Αλαβάνος, αν δεν είχε κάψει τα χαρτιά του –κι αν έδειχνε ότι μπορεί ή θέλει να βρει τον τρόπο για ένα come back, στην περίπτωση που κάνω λάθος εκτίμηση και δεν είναι εντελώς τελείως καμένο χαρτί.

Για το ΚΚΕ τα έχουμε πει. Καταλαβαίνω τους λόγους που το βλέπεις κι εσύ όπως και άλλοι σαν το καταφύγιο που θα σώσει τις αριστερές ψυχές σας, αλλά γι’ αυτό το ιστολόγιο, με τη σημερινή ηγεσία του και την ισχύουσα (παμπάλαιη) γραμμή που το κατάντησε εκεί που το κατάντησε στο καλοκαιρινό δημοψήφισμα, δεν αποτελεί εναλλακτική λύση.


Τα λέμε

πικάπα είπε...

Λεφτ, δεν το έπιασες το υπονοούμενο, ούτε για το ΚΚΕ, ούτε για το Λαφαζάνη. Δεν πειράζει. Σοβαρή συζήτηση δυσκολεύομαι να στήσω. Παρατήρησα εδώ ότι σε συγκεκριμένες περιπτώσεις που η συζήτηση είχε πάρει μπρος, είχαν ειωπωθεί πολλά και είσαμε μαζευτεί πολοί, τα πήρες υποσυνειδήτως (;) και μας διέλυσες με βόμβες σεξοτουριστικές, τόσο που και τις 2 φορές είπα παιδιά, δεν θέλω να τον ξέρω. Είναι όπως τόχε πει ο Χαλβατζής, ο μεγάλος, "ε τώρα τη μαμας τη συζήτηση.." ή κάπως έτσι.

Φίλε ΛΕΦΤ, δεν τους έχουμε ανάγκη, ούτε το ΚΚΕ, ούτε το Λαφαζάνη. Ούτε φυσικα Ιωακειμ, Μηλ, Σωτηρ κλπ κλπ, να μην αδικήσω και κανέναν. Ίσως ο κάποιος σύντροφος να διαφωνεί, αλλά ο Όργουελ, ο Φιλίστωρ, Ο Μάρκομ (πούντος ε;), ο Dimk, ο Εληνοφρενικός, ο Γκρίσα, αλλά και τα ωραία χρήσιμα τριβελάκια από πολλούς περαστικούς, να μην αδικήσω κανέναν, ξέρουμε ότι ξέρουν και μπορούμε να πούμε κι ακόμα περισσότερα.
Δεν είμαστε στην εποχή τπυ αγίου Λένιν (άγιος άνθρωπος πράγματι), όπου μόνο 5-6 ακόμη καταλάβαιναν και είχαν ερωτήσεις, και το πλήθος τον άκουγε με δέος.
Ξέρουμε.

Гриша είπε...

"Η σημασία και το πρωτείο του αντιμνημονιακού αγώνα σε οργανική σύνδεση με ένα ριζοσπαστικό αριστερό πρόγραμμα μετάβασης με σοσιαλιστικό ορίζοντα..."

Αριστερο προγραμμα μεταβασης με σοσιαλιστικο οριζοντα...Οτι πιο ξεπερασμενο και χρεοκοπημενο δευτερα παρουσια στη κυριολεξια.

LeftG700 είπε...

Φίλε πικάπα,


ΟΚ, δεν σε κατάλαβα και δεν είναι η πρώτη φορά. Όμως, λόγω τιμής, κάνω φιλότιμες προσπάθειες. Αφού βλέπεις ότι δεν τα καταφέρνω, δεν κάνεις κι εσύ καμιά προσπάθεια να (μου) γίνεις πιο κατανοητός;

Μου φαίνεται ότι έχεις επηρεαστεί από τους αναρχομπλογκεράδες, τους ΕΟΣ! Πώς δεν τους έχουμε ανάγκη όλους αυτούς; Φωτιά στα Γενικά Επιτελεία, λοιπόν; Και μετά τι; Οι "οριζόντιες δικτυώσεις τού πλήθους" και οι "αλυσίδες ισοδυναμίας" όπου το αίτημα του Βαλλιανάτου εξισώνεται με την ιδιοκτησιακή απαίτηση του προλεταριάτου; Χμ...


Τα λέμε


ΥΓ "Σεξοτουριστικές βόμβες"; Ξανά χμ...

LeftG700 είπε...

Αριστερο προγραμμα μεταβασης με σοσιαλιστικο οριζοντα...Οτι πιο ξεπερασμενο και χρεοκοπημενο δευτερα παρουσια στη κυριολεξια.


Φίλε Гриша,


Και πάλι καλά να λες για τον Παναγιώτη! Τα παλιά χρόνια υπήρχε ένας μαλάκας που μας είχε προτείνει σοβαρολογώντας να προχωράμε μπροστά κάνοντας ένα βήμα ...πίσω! (-2+1=-1).

Tragic σού λέω...


Τα λέμε

Ανώνυμος είπε...

Ωραια βλεπω η συζητηση γινεται σουρεαλ.

LeftG700 είπε...

@Ανώνυμο (Κυριακή, Ιανουαρίου 24, 2016 6:33:00 μ.μ.):


Αν θέλεις και κάποια επόμενη φορά να μας πεις τι βλέπεις, μην παραλείψεις, εκείνη την επόμενη φορά, να διαβάσεις τους κανόνες σχολιασμού που βρίσκονται πάνω από το πλαίσιο όπου γράφονται τα σχόλια και να τους ακολουθήσεις, εκείνη την επόμενη φορά. Διαφορετικά, δεν θα υπάρξει εκείνη η επόμενη φορά. Εντάξει;


Τα λέμε

Гриша είπε...

Ενα πισω.Οχι συνεχεια πισω και με τον κωλο..

Γεια σου ρε Λεφτ.Οταν σε προηγουμενη αναρτηση λες οτι πρεπει να μην στεκομαστε στα λογια του Λενιν αλλα να εμβαθυνουμε στη σκεψη του,τον παναγιωτη ειχες στο μυαλο σου ε;

Гриша είπε...

Και μιας και αρχισαμε τους ελιγμους και τα μπρος πισω συμπληρωνω κατι απο ομιλια της αλεκας:
"Πρέπει να βαδίζεις πάνω σε μια ευθεία γραμμή την ώρα που είσαι αναγκασμένος να ανεβαίνεις ανηφόρες, να κατεβαίνεις κατηφόρες, να σε κλοτσάνε, να σου βάζουν εμπόδια, να κινδυνεύεις να γκρεμιστείς και ταυτόχρονα να μη φύγεις από την ίσια γραμμή. Δεν είναι εύκολο γιατί δεν είναι ο δρόμος ίσιος. Είναι νοητή η γραμμή, είναι νοητός ο ίσιος δρόμος αλλά στην πραγματικότητα τα πράγματα είναι πολύ σύνθετα."

LeftG700 είπε...

Φίλε μου Гриша,


Όχι δεν είχα τον Παναγιώτη στο μυαλό μου. Ο Παναγιώτης έμεινε πολλά χρόνια στο ΚΚΕ και, δυστυχώς, δεν μπόρεσε να απαλλαγεί τελείως από την α λα Κουκουέ αντίληψη λενινισμού. Ποια είναι αυτή η αντίληψη; Μας τη δείχνει παραστατικά η Αλέκα στο τσιτάτο που παράθεσες (ούτε παραγγελία να το είχα!):

"Πρέπει να βαδίζεις πάνω σε μια ευθεία γραμμή [...]"

Το τι Χριστοπαναγίες έχετε γλυτώσει από τον Βλαδίμηρο, που πέθανε νωρίς και δεν πρόλαβε να σας "καμαρώσει", δεν λέγεται...


Τα λέμε

πικάπα είπε...

Ουπσ, λεφτ, ήμαρτον, αλλά κατα λάθος εντελώς, εγώ ήμουν.
Κοίτα, σου το κρατώ για αυτά που σου είπα παραπάνω και δε σου έχω εμπιστοσύνη πότε θα το ξανακάνεις, γιατί νομίζω πως δεν κατάλαβες καθόλου ότι έκανες πολύ πολύ πολύ λάθος με τους τρόπους και τα μέσα σου.
Απλώς ήθελα παρόλα αυτά να σου ξαναμιλήσω, γιατί οι κακοί τρόποι και τα μέσα που βγάζεις κάποιες φορές, δεν συμφηφίζονται με τις κατά τα άλλα φιλότιμες και μακρόχρονες προσπάθειές σου, (αν και νομίζω ότι τις καταστρέφουν, καρδάρα, γάλα). Όμως, αν μη τι άλλο, φιλοξένησες πολλά σχόλιά μου, καλοπροαίρετα και εντελώς ελεύθερα. Σε πολλά συμφωνήσαμε, σε άλλα διαφωνήσαμε, φιλοξένησες και άρθρο μου. Για αυτό τα σημειώνω ξανά, γιατί δεν είναι αυτονόητα πράγματα αυτά.

Τώρα, για το μεν ΚΚΕ, πολλά μπορεί να πει κανείς για τα κολλήματα και τα στενά του όρια. Αλλά η αξία του υπάρχει, όση κι αν είναι, και είναι σχετικά σταθερή.

Για το Λαφαζάνη, απορώ από που κι ως που δικαιούται να του κολλάν αφίσες με το πρόσωπό του. Για να πει τι ακριβώς, που δεν μπορούν να το πούν τουλάχιστον άλλοι 7.328 άνθρωποι και αυτοί μόνο εντός του Λεκανοπεδίου; Αν θέλεις να κάνεις επαναθεμελίωση, δεν συμπεριφέρεσαι ως κομματάρχης. Το ίδιο ισχύει και για την επετηρίδα του και, προσοχή, και για τις μεταγραφές του. Το θέμα είναι λήξαν, από αυτή την άποψη. Προφανώς τα σκορποχώρια του πλήθους και του χάους και των δικαιωμάτων και των κινημάτων γενικώς δεν είναι παρά ένας φιλελευθερισμός.
Όμως, για ένα αριστερό υποκείμενο ο Τρόπος έχει περισσότερη σημασία από τον Λόγο, και εδώ ο παλαιοκομματισμός είναι φανερός.
Τώρα για να πάμε και στο Λόγο, για το είδος του ρεφορμισμού που εκμπέμπει η ΛΑΕ, κι εγώ έχω την εντύπωση, όπως και πολλοί, ότι απλώς δεν βλέπουν την ώρα να πιάσουν στασίδι στη Βουλή. Δεν είμαι κάθετος κατά του μεταβατικού ρεφορμισμού γενικώς και τα μεθοδευμένα βήματα μπροσπίσω, όπως νομίζω έχω εξηγήσει. Αλλά η προχειράντζα στο ρεφορμισμό καταλήγει σε Σύριζα2,3,4 κλπ. Πως όμως να μην είναι προχειράντζα, με αυτή την ηγεσία και αυτή τη διαδικασία;.


LeftG700 είπε...

13; Πάλι 13; Ακόμα και τώρα, λίγο πριν βγω από τα αποδυτήρια για να αγωνιστώ στο πράσινο γκαζόν;;; Φτου!

LeftG700 είπε...

Φίλε πικάπα,


Όπως υπονοώ παραπάνω, σε λίγο έχω "αγώνα". ;-) Θα τα πούμε αργότερα, αν δεν το τραβήξουμε πολύ, ή αύριο πια.


Τα λέμε

Гриша είπε...

Α ρε Λεφτ..μπορουσες να απομονωσεις και τη μιση της μισης της μισης προτασης.
Να αφησεις μονο το "πρεπει να βαδιζεις..."
Ετσι που να φαινεται οτι η Αλεκα αναφεροταν στις ευεργετικες για την υγεια ιδιοτητες του περπατηματος.

LeftG700 είπε...

Φίλε μου Гриша,


Μάλιστα. Δηλαδή διαστρέβλωσα την Αλέκα στο απόσπασμα που πόσταρες; Για πες μου, σε παρακαλώ, επειδή εγώ είμαι μύωπας και μπορεί να μη βλέπω καλά: πού ακριβώς στο τσιτάτο τής Αλέκας υπάρχει η λέξη ζιγκ ζαγκ; πού βρίσκεται η λέξη πλαγιοκόπηση; πού βρίσκεται η λέξη λαγούμι; Σε γραπτά τού Λένιν υπάρχουν. Εδώ; Εδώ υπάρχει μόνο το αντίθετο. Γιατί η Αλέκα μας, έχοντας μπερδέψει τη φούστα με τη μπλούζα, ταυτίζει το σκοπό, από τον οποίο ασφαλώς και πρέπει να είμαστε αμετακίνητοι, με το δρόμο που οδηγεί σε αυτόν! Όπως θα έκανε κάθε στενοκέφαλος, κοντόφθαλμος και με φαντασία αμοιβάδας που ταυτίζει τη Ρώμη με την πτήση Αθήνα-Ρώμη, ενώ, όπως έχουν μάθει όλοι εκτός από εσάς, πολλοί είναι οι δρόμοι που οδηγούν σε αυτή. Το δίδαξε πριν από χιλιετίες ένας που τον έλεγαν Αννίβα. Ούτε γι' αυτόν έχετε ακούσει;

Φίλε, πότε θα σταματήσετε αυτό το βιολί, να κατηγορείτε τους συνομιλητές σας για διαστρέβλωση και κοπτοραπτική, όταν συλλαμβάνεστε με την κατσίκα στην πλάτη; Πιάνει σε μερικούς αφελείς. Αλλά, όπως σού έχω ξαναπεί, πρώτον, δεν είμαστε όλοι αφελείς, και, δεύτερον, τι να τους κάνετε τους αφελείς; (αν όντως τους θέλετε βέβαια, όπως ισχυρίζεστε, για κάτι περισσότερο από το να πουλάνε Ρίζο, να κολλάνε αφίσες να κόβουν κουπόνια και να περιφρουρούν τα γραφεία και τις διαδηλώσεις "τού Κόμματος"...).


Τα λέμε

LeftG700 είπε...

Φίλε πικάπα,


Σε βλέπω πολύ βέβαιο στη διαπίστωσή σου ότι κάνω κάτι κακό όταν πιάνομαι από την ανθρώπινη σεξουαλική ζωή για να παρουσιάσω κάποιο πολιτικό πόιντ. Νομίζω ότι πρέπει να αφήσεις έναν, έστω και ελάχιστο, χώρο στην αμφιβολία.

Δεν με ενοχλεί τόσο επειδή ο Λαφαζάνης βάζει τη φάτσα του σε αφίσες ούτε επειδή χθες στον Πρετεντέρ, από κάτι λίγο που πρόλαβα, μιλούσε στον ενικό και αναφερόμενος στον εαυτό του («εγώ»), ως άλλος Τσίπρας. Εκείνο που μου τη δίνει περισσότερο και γι’ αυτό θα τον έκανα μισής πεντάρας αν τον είχα μπροστά μου είναι το γεγονός ότι δεν έχει βρει τη γενναιότητα να κάνει την αυτοκριτική του και την αποφασιστικότητα να την επιβάλλει (ναι! να την επιβάλλει! και ‘‘σταλινικά’’ αν θέλεις!) και στα άλλα στελέχη τού Αριστερού Ρεύματος. Ας πάψει να είναι κότα και μετά, ας το παίξει ηγέτης!


Τα λέμε

Гриша είπε...

"Πρέπει να βαδίζεις πάνω σε μια ευθεία γραμμή
την ώρα που είσαι αναγκασμένος να ανεβαίνεις ανηφόρες, να κατεβαίνεις κατηφόρες, να σε κλοτσάνε, να σου βάζουν εμπόδια, να κινδυνεύεις να γκρεμιστείς και ταυτόχρονα να μη φύγεις από την ίσια γραμμή. Δεν είναι εύκολο γιατί δεν είναι ο δρόμος ίσιος. Είναι νοητή η γραμμή, είναι νοητός ο ίσιος δρόμος αλλά στην πραγματικότητα τα πράγματα είναι πολύ σύνθετα.
"

Συγγνωμη δε λεει ζιγκ-ζαγ λεει ανηφορες κατηφορες.Οκ...

Ασε τον Αννιβα και τη Ρωμη και πες μου με παραδείγματα που οικοδομηθηκε ο Σοσιαλισμος όπως λες εσυ;Που;
Xωνεψε/τε το επιτελους. Μεταβατικο πρόγραμμα για το Σοσιαλισμο δεν υπηρξε ουτε θα υπαρξει.

LeftG700 είπε...

Φίλε Гриша,


Στην Αθηνών-Θεσσαλονίκης, εκεί γύρω στο 260ό χλμ έχει κάτι ανηφόρες-κατηφόρες μούρλια! Μόνο που είναι και μια ευθεία ξεγυρισμένη κι έτσι κι έχεις πιεί καμία μπύρα παραπάνω στο δρόμο σε παίρνει ο ύπνος χωρίς να το καταλάβεις!

Δεν υπάρχει μεταβατικό πρόγραμμα κι ούτε θα υπάρξει; Έτσι νόμιζε κι ο Λένιν. Μέχρι που έφαγε τα μούτρα του κι έφτιαξε τη ΝΕΠ για να σώσει την επανάσταση. Εκείνος έμαθε. Εσείς ακόμα να πάρετε πρέφα ότι δεν υπάρχει παιδί που πρώτα έπαιξε μπάλα και περπάτησε μετά!


Τα λέμε

Гриша είπε...

Eεεε καλαα όχι ότι δε το περιμενα ότι θα αναφεροσουν στη ΝΕΠ.Ακου φιλε δε κανουν όλα τα φαρμακα για ολες τις ασθενειες.
Πολυ καλα ξερεις ότι η ΝΕΠ δεν ηταν μεταβατικο πρόγραμμα ουτε καταργουσε τα κοινωνικοποιημένα μεσα παραγωγης γενικα.Ηταν ένα προσωρινο μετρο που στις συγκεκριμένες τοτε συνθήκες αφορουσε μια μεριδα επιχειρήσεων με στοχο την ενισχυση του αγροτικου τομεα.Kι ενώ τα ξερεις μπερδευεις τη ΝΕΠ μονο και μονο για να υποστηριξεις τις πιπες του Λαφαζανη.

Αφελείς ειπες;;;