Επί τής διαδικασίας: Ένα μήνυμα για τους φίλους τής Ένωσης Οπαδών για τη Συσπείρωση της ριζοσπαστικής αριστεράς

(Κάνοντας ταυτόχρονα και διάλειμμα από μια χειρόγραφη αντιγραφή που σχετίζεται με τη «Ραυτοπούλεια ανάρτηση» και που μου έχει βγάλει τα μάτια:)

Επειδή παρατηρώ ότι οι φίλοι τής ΕΟΣ εξακολουθούν την παλιά συνήθειά τους να μας παραπέμπουν από καιρό σε καιρό σε διάφορα κείμενά τους αποστέλλοντας το εκάστοτε σχετικό link στο ηλεκτρονικό γραμματοκιβώτιό μας, θα ήθελα να τους πω από εδώ:

Παίδες, μην κουράζεστε. Έτσι κι αλλιώς, τα κείμενα που αναρτάτε στο blog σας, δικά σας ή άλλων, τα διαβάζουμε (διαβάζω) σχεδόν ανελλιπώς. Τους λόγους τούς έχω εξηγήσει σε πρόσφατη ανάρτηση που σας αφορούσε:

Στην αριστερή μπλογκόσφαιρα το enosy.blogspot.gr. είναι πολύ γνωστό. Πολύ γνωστό και με μεγάλη επισκεψιμότητα. Προσθέτω: και πολύ χρήσιμο. Με ποια έννοια χρήσιμο; Με μία παρόμοια κατά την οποία ήταν πολύ χρήσιμο το στέκι τών ακροκεντρώων «Η καλύβα ψηλά στο βουνό», που αποσύρθηκε από τα κοινά τού internet, τουλάχιστον προσώρας. Δηλαδή με την έννοια τής παροχής χρήσιμων πληροφοριών για τα μέλη τής Εκκλησίας τής Αριστεράς.

Αν «Η καλύβα ψηλά στο βουνό» μάς παρείχε πολύτιμες πληροφορίες για το πώς σκέπτεται ο αχταρμάς τών ανθρώπων που συναποτελούν το λίαν ευστόχως αποκληθέν «ακραίο κέντρο», η «Ένωση Οπαδών για τη Συσπείρωση της ριζοσπαστικής αριστεράς» μάς παρουσιάζει μία φαντασμαγορική εικόνα για τη σκέψη μερικών πολλών ανθρώπων τής Αριστεράς, την κατηγορία τών οποίων βαφτίζω σήμερα «αριστερά τής ακραίας σύγχυσης».

Αυτά, λοιπόν, ως προς την ενημέρωση που φροντίζετε να μας κάνετε. Τώρα, πάλι, αν αυτά τα ενημερωτικά ‘‘μπιλιέτα’’ σας αποτελούν κατά κάποιο τρόπο μία έμμεση πρόσκληση να επανέλθουμε ως σχολιαστές στο ιστολόγιό σας, επιτρέψτε μου να σας πω ότι κάτι τέτοιο δεν πρόκειται να γίνει υπό τις παρούσες συνθήκες.

Όπως ξέρετε πολύ καλά, η αποχώρησή μας είναι αποτέλεσμα της παντελώς αυθαίρετης, αδικαιολόγητης (και ακατανόητης, γιατί δεν είχατε δώσει τέτοια δείγματα, σε μένα τουλάχιστον) λογοκρισίας σε σχόλιό μου, το οποίο είχα ποστάρει σε (επι)κριτικό άρθρο σας για τις απόψεις τού Παναγιώτη Σωτήρη. Το σχόλιο δεν είχε τίποτε το μεμπτό. Εκτός κι αν θεωρείτε «μεμπτό», την ειρωνεία με την οποία απαντήσαμε στη δική σας ειρωνεία προς τον Παναγιώτη Σωτήρη. Σας θυμίζω (και γνωστοποιώ σε όποιον ενδιαφερόμενο τρίτο):

Στο κείμενό σας, χαρακτηρίζατε τον Σωτήρη «Μπαλτά τής ΛΑΕ». Κι εγώ είχα παρατηρήσει (το διατυπώνω από μνήμης):

Προσέξτε, γιατί υπάρχει κάτι χειρότερο από το να γίνει κάποιος «Μπαλτάς τής ΛΑΕ»: να γίνει Λεβέντης τής ριζοσπαστικής αριστεράς!

Σούμα: Όσο δεν αναγνωρίζετε ρητά το λάθος σας (και, άρα, επιμένετε και στην απάντηση που μου δώσατε όταν ρώτησα τι απέγινε το σχόλιό μου –«Το έφαγε η μαρμάγκα…», αυτή ήταν η ‘‘απάντησή’’ σας), σχόλιο με υπογραφή Left G700 δεν πρόκειται να εμφανιστεί ποτέ στο blog σας (είναι αυτονόητο –τέτοια μυαλά έχουμε εμείς, ελευθερόφρονα– ότι ο σχολιασμός εδώ από την πλευρά σας είναι απολύτως ελεύθερος). Όποτε θελήσουμε να σχολιάσουμε κάτι δικό σας που θα κρίνουμε ότι αξίζει να συζητηθεί (για καλό ή για κακό), μπορούμε κάλλιστα να το κάνουμε από το δικό μας blog.

Συνεχίστε τον «καλό αγώνα» εναντίον τής γραφειοκρατίας (των άλλων), των επιτελείων (επίσης τών άλλων) και υπέρ τής ελευθεροτυπίας (της δικής σας, βεβαίως βεβαίως), χωρίς εμάς._